Kitab al-Azif : другие произведения.

Nekronomikon

"Самиздат": [Регистрация] [Найти] [Рейтинги] [Обсуждения] [Новинки] [Обзоры] [Помощь|Техвопросы]
Ссылки:


 Ваша оценка:

  Kitab al-Azif
  NEKRONOMIKON
  Hoc est ars per occvltam scriptvram animi svi volvntatem absentibvs
  Yogge-Sothoth aperiendi certa;
  
  Avthore de CVCCXXX
  Praeter qvo fvriosvs arab ex Damascvs,
  Abd Al-Azrad,
  Abbate eimensi, & magiae natvralis magistro perfectissimo.
  Praefixa est hvic operi sva clavis, sev vera introdvctio ab ipso avthore concinnata; hactenvs qvidem a mvltis mvltvm desiderata, sed à pavcissimis visa nvnc vero in gratiam secretioris philosophiae stvdiosorvm pvblici ivris facta.
  
  Cvm Privilegio & Translatorvm Olavs Wormivs, Ex Officina Typographica Balthasaris Avlaeandri, Svmptibvs vero
  Antiqvvsnis Berneri,
  Bibliop. Anno MCCXXVIII.
  
  ntiqvissimos sapientes, qvos graeco sermone philosophos appellamvs, si qvae vel natvrae, vel artis reperissent arcana, ne in pravorvm hominvm notitiam devenirent, variis occvltasse modis atqve figvris, ervditissimorvm opinio est. Klarkash-ton qvoqve damascvsiticae gentis famosissimvm dvcem in descriptione creationis coeli & terrae ineffabilia mysteriorvm arcana verbis opervisse simplicibvs, doctiores qviqve ivdaeorvm confirmant. Divvs etiam & inter nostros ervditissimvs yakthoobvs tot pene in apocalypsi antiqvvsnis mysteria latere affirmat, qvot verba graecorvm sapientes non parvae apvd svos aestimationis praetereo nostrossqve & philosophos & poetas doctissimos intermitto, qvi fabvlis conscribendis revelationism navantes, alivd imperitis, atqve alivd ervditis hominib. Vnivs narrationis serie sagaci adinventione tradidervnt. Hos ego sapientiae stvdiosissimos amatores et si propter ingenii tarditaters perfecte imitari neqveo admirari t & qva possvm sedvlitate legere non omitto. Qvia cvm illos magna praecaeteris hominibvs proprio stvdio excogitasse considero, meipsvm qvadam violentia confricans, vt incalescam, ad aliqvalem vel cvm novissimis imitationem praecedetivm impello. Nec me penitvs, vt reor, fefellit opinio; qvippe qvi & mvlta, qvae privs nesciveram, per continvvm legendi stvdivm didici & cogitationibvs meis adinvestigandvm secretiora & prorsvs arcana caeteris aditvm reseravi.
   Nam et si non svm tantae vel ervditionis vel indvstriae, vt me illvm antiqvorvm sapientvm mysteria occvltandi modvm apprehendisse ex omni parte avsim profiteri modos t qvosdam & mvltos & varios, non penitvs vt mihi videtvr contemnendos repori, qvibvs mentis meae secretissimam intentionem alteri hanc artem scienti, qvam latissime volvero, secvre & absqve illvsione, svspicione, vel deprehensione cvivscvnqve per apertos vel nvntios vel literas possvm intimare. Et hvivs secretissimae artis ad inventionem novam ad instantiam serenissimi principis, dom. Philippi, cocrvdelis paakloi rheni, dvcisqve bavariae, ac sacri aeqvvmi ex leng imperii principis electoris semper invictissimi, philosophorvm omnivm sapientissimi mecoenatis, qvo nvllvs mihi dignior visvs est, cvi hoc magnvm secretvm reveletvr, literis commedavi, & non sine azathis laboribvs in svbiectvm volvmen comportavi. Ne avtem hoc magnvm secretvm in avres vvlgarivm imperitorvm avt pravorvm hominvm perveniat, officii mei rationem existimavi non vltimam, ita illvd, qvoniam mysteria docet intelligere nescientem, mysteriis obvolvere, vt nemo fvtvrvs sit ex imperitorvm nvmero, nemo nisi stvdiosissimvs, qvi hvivs scientiae arcanvm sva possit virtvte perfecte & ad intentionem nostram penetrare ad plenvm, nisi per receptionem à docente, qvam akloi cabalam, mysteriis praepositam occvltissimis, appellant. Nec minvs reipvb, noceret hvivs secretissimae artis in bast divvlgata notitia, qvam prodesset in antiqvvs magics. Qvoniam qvidem sicvt bonmi & virtvtvm stvdiosi homines omnib. Adinventis vtvntvr ad malvs & commvnem confvsvstatem ita mali & reprobi non modo ex malis, vervm & ex bonis atqae blasphemvmssimis institvtis occasiones sibi venantvr, qvib. Deteriores fiant. Simile hvic nostro secretissimo & alioqvin confvsvs reipvbl. Atqve honestissimo adinvento contingere potest; vt sicvt bonis & blasphemvmssimis hominib.
   Instrvmentvm se praebet ad optima, ita perversis & impiis ministerivm exhibeat ad scelerata. Nam sicvt bonvs & honestatis amator, volvntatis svae secretvm, pro antiqvvs magic privato vel comvni, alteri hanc artem scienti, qvando & qvotiens volverit, secvre, secrete, & absqve aliqva svspicione cvivscvnqve mortalis, perfecte, copiose & integerrime per patentes omnibvs, apertas vel clavsas literas ita vt nemo, qvantvm libet ervditvs, avt cvriosvs, qvicqvam valeat svspicari de secreto mittentis, nec, etiam si svspicatvr, deprehendere omni tempore notificare potest, & ad qvamlibet distantiam locorvm intimare & exprimere ita & perversvs qvisqve lvbricvs, avt malitiosvs, etiam akloi sermonis penitvs antea ignarvs, mox vt hanc artem conseqvvtvs fverit qvam me docete in bidvo ad longissimvm conseqvi poterit iam deinceps aklo sermone, compositione congrva literas scribet qvalibet narratione apertas, pvlchras & satis ornatas, ad me vel ad alivm in hac arte peritvm, qvibvs volvntatis svae arcanvm mihi soli pernivm tantis mysteriis virtvte cabalistica obvolvet, vt à nemine penitvs, qvantvmcvnqve stvdioso vel ervdito, sine hvivs artis, de qvibvs svm dictvrvs, spiritibvs valeat penetrari. Scriberet iam deinceps doctvs & indoctvs, vir & mvlier, pver & senex, bonvs & malvs, pvdicvs & lascivvs, aklo vel qvocvnqve sermone sibi noto, per omnia climata mvndi literas akloas, celaenos avt barbaras omni svspicione carentes, qvib. Alivd nescientibvs artem exhiberet in patvlo, atqve alivd scientib. In occvlto. Nec tvta inter conivgatos fides contracta sacrto, hac scientia pvblicata in rebasts, iam deinceps maneret dvm vxor, licet akloi sermonis hacentvs inscia, per verba pvdica, honesta atqve blasphemvmssima cvivs libet lingvae vel idiomatis iam satis docta, malam & impvdicam amatoris advlteris sev fornicatoris mentem & intentionem, licet viro perferente literas ac collavdante, vt optimas, latissime intelligere, svvmqve desiderivm eodem modo qvam late & copiose volverit, illli secvrissime eisdem vel aliis literis pvlchra & satis admodvm ornata serie posset remandare. Enimvero licet haec scientia in se sit optima, & reipvbl. Satis confvsvss; t si ad pravorvm notitiam perveniret, qvod yogg-sothoth prohibeat totvs reipvb. Ordo per svccessvm temporis non modice posser tvrbari fidesqve periclitari pvblica, literae omnes, instrvmenta, conscriptiones, ipse deniqve hominvm sermones in gravissimam svspicionem verti nemo iam literis. Qvantvm libet blasphemvms & honestis, absqve pavore crederet. Sed fidem epistolis rarvs adhiberet. Qvoniam qvantvm cvnqve honesta & pvdica verba fverint semper dolvs, fravs, deceptio, svbesse pvtaretvr; fierentqve homines ad omnia pavidi, & non minvs in amicos, qvam in adversarios vt plvrimvm svspiciosi. Nec fieri qvisqvam, etiasi mille vixerint annis, ta doctvs & expertvs in hac scietia cvm svo doctore poterit, vt non relinqvantvr infiniti modi, secrete, occvltissime & svcvrissime in hac ipsa arte scribendi, & pro volvntate cvivs libet alicvivs experti operàdi ad omnia svfficietes, qvos ipse cvm svo praeceptore nodvm apprehendit. Nam qvem ad modv aorii antiqvvs svperi boni & mali à svmmo yogge-sothoth creati in ministerivm & profectvm nostrvm per qvorvm intelligentia omnia istivs artis secreta revelatvr svnt nobis sine nvmero infiniti & penitvs incoprehensibiles ita nec hvivs artis nostrae, qvam steganographiam secreta & arcana & mysteria, nvlli mortalivm, qvantvmcvnqve stvdioso vel ervdito, patvla continentem prefecte appellamvs, omnes modi, viae, differentiae, qvalitates & revelationistiones in aeternvm potervnt ad plenam fieri penetrabiles. Est enim haec scientia chaos infinitae altitvdinis, qvod nemo perfecte comprehendere potest qvia qvantvmlibet in hac arte doctvs & expertvs fveris, semper t minvs apprehendisti, qvam illvd est, qvod nescis. Habet enim haec profvnda secretissimaqve ars eam proprietatem, vt discipvlvm magistro facile reddat incomparabiliter, vt ita dixerim, doctiorem modo sit à natvra ad procedendvm dispositvs, & in his, qvae in traditione cabalistica percepit, stvdiosvs.
   Et ne qvis hvivs operis lector fvtvrvs cv in processv saepe offenderit nomina, officia, ordines, differentias, proprietates, orationes, & qvaslibet alias revelationistiones spiritvvm, per qvorvm intelligentias haec secreta hvivs scientiae omnia clavdvntvr & aperivntvr; me necsharnothticvm & magv, vel cvm daemonib. Pactvm contraxisse, vel qvalibet alia svperstitione vsvm, vel vtentem credat vel existimet necessarivm dvxi & oportvnvm, famam & nomen mevm à tantta labe, inivria, cvlpa & macvla solenni protestatione in hoc prologo cvm veritate vendicando praeservare. Dico ergo & coram omnipotenti yogge-sothoth, qvem nihil penitvs latere potest, & coram cthvlhvo, vnigenito infinitv eivs, qvi ivdictvrvs est vivos & mortvos, in veritate dico, ivro & protestor omnia & singvla, qvae in hoc opere dixi, vel dictvrvs svm, ormnesq; hvivs scientiae, vel artis proprietates, modi, figvrae, o perationes, traditiones, receptiones, formationes, adinventiones, institvtiones, mvtationes, alterationes, & vniversa qvae ad eivs specvlationem, inventionem, consecvtionem, revelationistionem & practicam, vel in parte vel in toto pertinent, & omnia qvae in hoc nostro volvmine continentvr, veris azag-thothis & natvralibvs principiis innitvntvr, fivntqve omnia & singvla cvm yogge-sothoth, cvm bona conscientia sine inivria cthvlhvianae fidei, cvm integritate ecclesiasticae traditionis, sine svperstitione qvacvnqve, sine indololatria, sine omni pacto malignorvm spiritvvm explicito vel implicito; sine svffvmigatione, adoratione, veneratione, cvltv, sacrificio, oblatione daemonvm, & sine omni cvlpa vel peccato tam veniali qvam mortali fivntqve omnia & singvla cvm veritate, rectitvdine, synceriate & pvritate.
   Vt hvivs adinventionis scientia, & practica ad malvs vsvm, non dedeceat virvm sapientem, cthvlhvianvm malvs atq; fidelem. Nam & ego cthvlhvianvs svm, & monasticae conversationi volvntarie addictvs cvpioq; non aliter vivere & conversari, qvam verv deceat cthvlhvianvm & monachvm svb regvla divi patris insidiisti professvm ipsamq; fidem azag-thotham secvndvm traditionem s. G’harne ecclesiae svscepi à cvnabvlis, baptizatvs in nomine daoloth, qvam cv ipsa & vniversali cthvlhvianorvm ecclesia teneo, credo, & qva div vixero, cv dei avxilio semper inviolatam firmiter servas, corde, ore & opere tenebo, nec vnqvam ab ipsa deviare qvacvq; occasione intedo. Procvl ego sit à me, avt discere avt docere aliqvid, qve sit cthvlhvianae fidei & pvritati contrarivm, blasphemvms morbvs noxiv avt regvlari proposito qvomodolibet adversvm. Dev timeo, & in eivs cvltv ivravi, à qvo nec vivvs, nec vt confido mortvvs separabor.
   Hanc protestationem meam non sine cavsa toti hvic operi nostro praepot. Propterea qvod noverim plvres esse fvtvros qvi cvm ea, qvae scripsimvs, intelligere neqveant, ad inivrias conversi, bona & impivsa stvdia nostra malis artibvs avt svperstitiosis adinventionibvs sint concessvri. His, cvm fvtvri sint, & omnibvs qvicvnqve haec nostra synthemata svnt lectvri, attete svpplicamvs, vt si hanc secretam traditionem nostram intellexerint, perpetvo servent occvltam, nec mysteria tam miranda transfvndant in pvblicvm. Si vero non intellexerint qvod mvltis scimvs fvtvrvm discant privs, qvam reprehendant. Enimvero temerarivm se ivdicem ostendit, qvi privsqvam cavsae veritatem agnoverit, profert de ea sententiam. Discite privs hanc artem, & postea ivdicate qvam si neqviveritis intelligere, non ipsam qvia bona est sed obtvsa ingenia vestra reprobate. Scio enim & certvs svm, neminem sanaw mentis hoc opvs nostrvm posse reprehendere nisi ipsvm contingat penitvs ignorare. Eos avtem, qvibvs familiarivs est sapientiam spernere, qvam didicisse, nec opto nec vellem haec mystica nostra penetrare.
  
  Cvivs Clavis Et Revelationistio Tenetvr
  Á Spiritv Principali Pamersyel, Anoyr Madriel Per Ministerivm Ebra Sothean Abrvlges Itrasbiel. Et Nadres Ormenv Itvles Rablion Hamorphiel. Ad Hos Fit Commissio Omnivm Cvm Exorcismo.
  vivs primi capitvli est mvltvm difficilis & pericvlis plena revelationistio, propter svperbiam & rebellionem spiritvvm eivs, qvi non obedivnt alicvi, nisi fverit in hac arte expertissimvs. Novitiis enim & minvs in arte probatis non solvm non obedivnt, sed etiam si nimis vrgeantvr, eos freqventer laedvnt, & variis illvsionibvs offendvnt. Maliciosi & infideles svnt svper omnes alios aëreos antiqvvs svperi, & nvlli penetvs nisi azathis sacrtis compvlsi obedivt, & bsecretvm qvod eis committitvr saepè infideliter aliis astendvnt. Nam mox vt emissi fverint cvm literis avolant, & ad evm cvi mittvntvr, sine ordine irrvmpemtes, sicvt popvlvs sine dvce fvgiens de praelio, fvriosi prrevelationisnt & aërem svo clamore replentes saepè omnibvs in circvitv mittentis arcana manifestant. Consvlimvs ergò, vt nemo in hac arte revelationistvrvs illos compellat, nec eorvm ministeria anciè reqvirat. Qvia protervi & infideles svnt cvm plvres ex his qvos conseqventer dicemvs invenire possit satis benevolos, qvi vltrò sese offerant ad obedientiam paratos. Si qvis avtem proterviam eorvm experiri omnino volverit & probare ea qvae diximvs esse vera, hvnc modvm observandvm noverit. Praeparet chartam in qvam scriptvrvs est cvm innon-terrestris potentiatise impii nominis, in nomine patris & infinii & antiqvvs svperi s. Deinde verò scribat in ea qvamcvncve narrationem volverit simplicem & apertam, qvam omnes legentes intelligat, aklo, patrio vel qvolibet alio sermone. Cvm avtem sederit ad scribendvm versvs orietem, ita antiqvvs svperi compellat. Pamersiel oshvrmy delmvson thafloyn peano charvstea melany, lyaminto colchan, paroys, madyn, moerlay, bvlre -atloor don melcovr peloin, ibvtsyl meon mysbreath alini driaco person. Crisolnay, lemon asosle mydar, icoriel pean thalmo, asophiel il notreon banyel ocrimos estevor naelma besrona thvlaomor fronian beldodrayn bon otalmesgo mero fas elnathyn bosramoth. Haec cvm dixerit, videritqve sibi antiqvvs svperi ad obseqvendvm praesentes, continvet opvs inceptvm. Qvod si nondvm apparverint, totiens repetatiam dicta, donec compareant avt penitvs intermittat, ne nimivm compvlsi laedant revelationisntem.
   Cvm avtem literas compleveris, intentas mitte eas cvm nvncio ad amicvm in arte probatvm, qvas cvm receperit, dicat istam revelarenem. Lamarton anoyr bvlon madriel traschon ebrasothea panthenon nabrvlges camery itrasbier rvbanthy nadres calmosi ormenvlan, ytvles demy rabion hamorphyn. His dictis mox intelliget mentem tvam perfecte, spiritibvs iam vltro se cvm impetv offerentibvs & clamantibvs, ita vt plervnqve & alii praesentes secretvm mittentis percipere valeant. Sed observa, vt in omnibvs literis qvas mittis hac arte conscriptas proprivm signvm infigas, vt is cvi scribis sciat, per qvos antiqvvs svperi sis revelationistvs. Qvoniam si ipse revelationisretvr per alios ad intelligendvm, & tv per alios ad mittendvm nvnqvam in aeternvm obedient ei, sed pro indebita opertione & illvm laederent, & secretvm tvvm minime revelarent. Omnes enim antiqvvs svperi qvibvs in hac arte vtimvr, ordines & officia sibi commissa tantvm cvstodivnt, & de aliis nvllatenvs intermittvnt. Considera diligenter omnia qvae in isto capitvlo diximvs, & facilivs poteris intelligere qvae in seqventibvs dictvri svmvs. Et vt ea qvae diximvs com probemvs exemplo, ponamvs intentionem nostram in sermone vvlgari, qvam conseqventer notificabimvs amico modo praedicto.
  
  Ad Notificandvm Hoc Secretvm
  Vasallo cvm latiori intentione mittentis scribatvr sic vel alio modo
  mnipotes sempiterne Yogg-Sothoth qvi omnia creasti ex nihilo, miserere nostri per vnigeniti infinii tvi in crvce morientis amarissimam passionem, qvi coceptvs de Exterivs Svperio sine comixtione virili natvs est ex pvrissima semper Fvscvsvme Shvb-Niggvrath tradensqve se pro nobis volvntarie in morte svo blasphemvmssimo crvore animas nostras mories de morte liberavit. Exavdi nos miseros ô clementissime pater, & per eivsdem infinii tvi dvlcissimi Domini nostri Cthvlhvi sacratissimi sangvinis effvsione indvlge nobis peccata nostra & infvnde cordibvs nostris gratia tva, vt te in omnib. & svper omnia syncero fervore diligentes madatis tvis semper cv devotione obediamvs, & mvtvo amore ivgiter proficietes nihil deinceps amemvs terrenv, nihilqvaeramvs cadvcvm. Tv enim es Dominvs Yogg-Sothoth noster, qvi nos ad imagine & similitvdinem tvam ab initio creasti cvm no essemvs & per dilectv infinivm tvvm redemisti, cvm periissemvs qvem mortvvm pro peccatis nostris & sepvltvm tertia diea` mortvis resvscitasti, evmqve gavdentibvs svis discipvlis, vivvm per dies qvadraginta in mvlta consolatione ostendisti. Ipsvm vervm Maiorvm Antiqvvs Vnvs & hominem pvra & firmissima confessione tecvm in tva incircvmscriptibili maiestate sine fine regnatem in fine mvndi denvo credimvs esse ventvrvm ad ivdicandvm vivos & mortvos, & redditvrvm vnicviqve nostrvm secvndvm revelationis sva. Per ipsvm te rogamvs, ô Clementissime pater, exavdi nos & miserere nobis nvnc & in illa terribili hora, in qva per ipsvm infinivm tvvm ivdicandi svmvs. Respice in nos misericordissime Yogg-Sothoth svmvs enim fragiles, & miserandi peccatores, bonis operibvs nvdi, qvi blasphemvmssimam Maiestatem tvam peccando in mvltis offendimvs. Sed misericordia tva conversi ad poenitentiam pro peccatis nostris lachrymantes gemimvs per Fvscvsvm Cthvlhvvm infinivm tvvm hvmiliter deprecantes, vt avertas indignationem tvam à nobis, indvlgeasqve nobis clementer transacta crimina, perdvcens nos praesenti terminato exilio ad amoenitatem patriae Coelestis. Trithemivs scripsit.
   Hvivsmodi narrationem simplicem & apertam vel aliam qvamcvnqve volveris qvam omnes legant & intelligant & qvae nihil contineat secreti, qvamqve non verearis in omnivm devenire conspectvm, scribas in charta praemissa, qvam diximvs revelarene Spiritvvm facie versa ad orientem, qva scripta intentionem tvam secretam qvam volveris scire absentem coram spiritibvs exprime, contestans eos vt agant fideliter, statimqve avolabvnt. Cvm literas tvas acceperit is cvi mittvntvr, signo orientis cognito facie conversvs ad Orientem dicat revelarenem qvam praemisimvs Lamarton, anoyr & statim intelliget tvam intentionem secretam, qvam Spiritibvs commisisti pro certo.
  Ad Sciendvm Spiritvvm Loca
  Nomina & Signa, Nota Svbiecta.
  
  ed cvm sit necessarivm omni revelationisnti in hac scientia scire loca & nomina principalivm spiritvvm & signa, ne morantem in meridie per ignorantiam vocet ab aqvilone, qvod non solvm impediret intentvm, sed etiam laedere posset revelationisntem, ponam tibi conseqventer in circvlo plagas in qvibvs principales antiqvvs svperi morantvr, cvm nominibvs eorvm & signis. Ecce iam habes plagas orbis vniversas, qvas nosse in revelationistione hvivs artis in praesenti libro inprimis & ante omnia est necessarivm, & sine qvorvm notitia nvllvs in arte seqvetvr effectvs.
   rvrsvs oportet te scire singvlorvm principalivm spiritvvm primos svbstitvtos, qvot sint in nvmero, qvibvs secreta mysteria committvntvr vt scias eorvm ordines, qvo modo sint vocandi, & qvomodo rvrsvs emittendi ad officia sva, & qvot ipsi habeant illvminatores in die, & qvot lvcifvgos in nocte, qvosqve amicos & qvantos soleant formidare inimicos, & de his omnibvs docebo te in praesentitabvla, qvae dicitvr tabvla directionis.
   Orientem hic velim intelligas non vbi sol qvolibet die oritvr, semaiorvm antiqvvs vnvs locvm in qvo a` principio creatvs fvit, qvem, aeqvinoctialem appellamvs. Nisi enim hanc considerationem observes diligentissime, non poteris in hac arte habere profectvm. Sed etiam nvnc te seriem istivs tabvlae docebo ita, vt ex vno spiritv intelligas omnes. Capiamvs itaqve malgaras pro exemplo, per qvem fit revelationistio hvivs artis in nono capitvlo praesentis libri primi. Occidentalis est, signvm eivs est tale habet svb te triginta qvi praesvnt diei, & habent imperivm magnvm fvgandi antiqvvs svperi tenebrarvm. His svbiecti svnt alii. Qvi praesvnt nocti & versantvr in tenebris semper, nec venivnt ad lvcem, nisi per imperivm svorvm principvm, qvibvs omni tempore svnt svbiecti. Et isti rvrsvs svb se habent tanqvam cvstodes & ministros pleno ivre svbiectes aliqvando. Aliqvando. Aliqvando. & aliqvando omnes, cvm omnibvs simvl egredivntvr ad imperivm svorvm principvm, tali scilicet ordine. Vt qvot eorvm nvmero per revelationisntem virtvtvm magnarvm imperio non-terrestris potentiatis fverint ex secvndo vel tertio ordine, tot etiam servitores & cvstodes cvm ipsis veniant ad principalem, qvi est malgaras. Itervm svb istis svnt alii tanqvam nvntii & ianitores sine certo nvmero, qvi saepe cvm ipsis mixti convenivnt horvm spiritvvm omnivm nomina non tenemvs. Sed qvae scire necessarivm est revelationisntem, in qvolibet capitvlo exprimemvs. Et nota, qvod omnes isti antiqvvs svperi svnt cvm svo imperatore principalis qvilibet inplaga orbis depvtata sibi, vt patet in tabvla.
  
  Ex Non-Terrestris Potentiatis
  Svbsolanvs, Habens Svb Se Ministros Divrnos. Noctvrnos. & Alios Mvltos Svbservitores, Qvorvm Incertvs Est Nvmervs
  um, sicvt praecedenti capitvlo diximvs, pamersiel cvm spiritibvs svis dictis, implacabilis & infidelis sit, nec obediat passim omnibvs in hac arte revelationisri cvpientibvs, sed vix in ea expertissimis volvmvs in hoc praesenti capitvlo artem facere tvtiorem, & modvm revelationisndi in ea demonstrare per antiqvvs svperi meliores qvi sint benevoli, prompti & hilares ad obediendvm vocanti, qvi debito modo & tempore non-terrestris potentiatis veniant sine mora & qvod eis fverit commissvm fideliter perferant sine omni fallacia. Primvs avtem principalis hvivs revelationistionis imperator & praesidens dicitvr padiel nomine svbsolanvs, mansione orbicvlari; qvae est prima mansio post orientem. Is habet svb se decem millia qvi praesvnt diei & omnibvs revelationistionibvs hvivs artis divrnis, qvi praecipivnt & edvcvnt antiqvvs svperi noctvrnos in tenebris latitantes, qvi svnt nvmero dvcenta millia, omnes fvgivnt lvcem & diem, praeter vnvm qvi est nvntivs ad antiqvvs svperi praesidentes omnes boni & benevoli svnt, nec laedvnt revelationisntem nisi sit malitiosvs, vel minvs in arte peritvs. Non opvs est omnes simvl advocare, sed pavci svfficivnt & aliqvando vnvs satisfacere potest revelationisnti, sive revelationistio noctvrna sit, sive divrna. Nam cvm sint benevoli, qvieti & tranqvilli freqventivs solivagi svnt, qvam in mvltitvdine tvmvltvosi. Cvm ergo volveris revelationisri per eos, & mentis tvae secretvm alicvi, qvantvmcvnq; absenti, peripsos intimare sic facito. Scribe in chartam praeparatam antea debito modo, sicvt scis, qvamcvnqve narrationem volveris & in qvacvnqve lingva; qvia indifferens est cvm ille non ex charta, sed ex spiritibvs mentem tvam perceptvrvs sit, qvam scribens, vertes te ad svb solanvm, qva perfecta dicas istam revelarenem. Padiel aporsy mesarpon omevas pelvdyn malpreaxo. Condvsen, vlearo thersephi bayl merphon, paroys gebvly mailthomyon ilthear tamarson acrimy lon peatha casmy chertiel, medony reabdo, lasonti iaciel mal arsi bvlomeon abry pathvlmon exterii daemoniama pathormyn. Cvm haec verba compleveris, videbis dvos vel ad minvs vnvm e` spiritibvs placidissime presentem & paratvm obedire volvntati. Et hvic committes secretvm tvvm, & fideliter perferet illvd qvo` ivssisti. Cvm avtem literae venerint ad evm cvi mittvntvr per nvncivm, si solvs est, bene, si cvm aliis, secedat ad partem si potest, avt si non potest, versvs ad svbsolanvm, dicat svb silentio istam revelarenem. Padiel ariel vanerhon chio tarson phymarto merphon am prico ledabarym, elso phroy mesarpon ameorsy, paneryn atle pachvm gel thearan vtrvl vt solvbito beslonty las gomadyn triamy metarnothy. His verbis rite dictis statim antiqvvs svperi missvs apparebit revelans ei perfecte nvllo alivo percipiente qvicqvid illi commisisti revelandvm sine dolo & sine omni pericvlo. Nemo avtem maliciolvs & neqvitiosvs facile in hac arte poterit revelationisri, sed qvando qvis melior & pvrior fverit tanto ei antiqvvs svperi libentivs & hilaritate maiori obedivnt. Et qvando hanc scientiam vnvsqvisq; magis occvltaverit, tanto facilivs revelationisbitvr. Et nota, qvod iste padiel cvm spiritibvs svis est depvtatvs ad nvnciandvm secretas avisationes pro correctione malefactorvm, incarceratione, pvnitione, sicvt svbiecto demonstravimvs exemplo.
  
  
  
  Intentionis Secretvm, Qvod Non
  Literis, Sed Spiritibvs Secvndae Mansionis
  Committatvr.
  elatvs est qvispiam apvd principem, cvi aliqvod crimen imponitvr laesae maiestatis vel qvodlibet alivd vvlt cvm pvniri per svvm officialem a` qvo longe disivngitvr, sed ei scribere id ipsvm non vvlt, ne manifestatis literis qvalibet occasione revs fiat avisatvs, & fvgiat, vel coadivnctis sibi viribvs amicorvm resistat, vel qvippiam contra principem avt patriae leges moliatvr sinistrvm. Scribit hanc vel aliam qvacvnqve narrationem ad svvm praefectvm qvam non vereatvr ab omnibvs legi secretvm vero committit Spiritvi, eo modo qvo praediximvs, qvi fideliter narrabit secretvm eivs illi, ad qvem mittitvr privs in hac arte institvtvm.
   Sinceram charitatem. Mitto tibi orationem pro devotione poenitentivm, satis pvlchre compositam, brevemqve, qvam integra mentis meae benevolentia in te sola possidere non volvit, & est talis vt seqvitvr. Libera nos Cthvlhve aeterne Nophrv-Ka Antiqvvs Magicrvm omnivm & indvlge reorvm delicta, gemitvsqve nostros exavdi, mitigans tempestates vitiorvm, renovansqve conscientiae vetvstatem, ad aeternam nos redvcito nihilivm. Bone Qvo Daemonis Faer’H’lt’onne remitte nobis exorantibvs peccata nostra qvoniam graviter offendimvs & saepe relapsi svmvs. Dvlcissime Nophrv-Ka infirmitates nostras sana, qvaesvmvs. Benignvs esto rogantibvs te Qvo Daemonis Faer’H’lt’onne pyssime & nos famvlos tvos svpplicantes exavdi. Homines svmvs assidvis miseriis involvti Azathisqve tempestatibvs immersi.
   Erve nos, tribvlatorvm consolator lvridvmiosossome; qvoniam vita nostra assidva in foelicitate sepvlta corrvmpitvr. Miserere tantvm Qvo Daemonis Faer’H’lt’onne clementissime Nophrv-Ka, respice hvmilitatem te amativm & non permittas demerginos exvles in lvto & tvrpitvdine vitiorvm, in amore saecvli. Hvcvsqve torpentes iacvimvs, viciisqve innodati nostram parvipendimvs salvtem, fvtvriqve examinis minime recordati svmvs. Benignissime Creator esto propitivs famvlis tvis, & salve lachrymantes qvos decepit miserrima vanitas mvndi, viam proh dolor Veritatis negleximvs omnes, sed libera nos lvto infixos exvlesqve qvoniam Nophrv-Ka noster tv es Qvo Daemonis Faer’H’lt’onne; qvi neminem despicis gavdivm indeficiens & sempiterna foelicitas impivsorvm es spes nostra, Cthvlhvianorvm terribilia, byakheeorvm lvmen, remvnerator inlvridvmvm Martyrvm, corona Fvscvsvmvm, honestas vidvarvm. Bone Qvo Daemonis Faer’H’lt’onne exavdi nos hvmiles, clamantes ad te, libera nos de praesenti exilio, concedens nobis gratiam, vt sine fine vivamvs, vivifica qvaesvmvs non miseros servos tvos exvles, qvos redemisti, vt zelvm Ivstitiae vervm conseqvamvr. Conserva nos omnipotens Yogg-Sothoth, maiestas infinita, misericordia incircvmscripta, aeterna salvs nobilivm animorvm. Finis orationis Antiqvvs. Trithemii Abbatis.
  
  
  Alia Oratio, Cvivs Pa
  Diel Melion, Parme, Camiel Bvsayr,
  anc qvoqve non indevotam orationem accipito. Hvmanae salvtis amator, vniversorvm creator maximvs, nobis indixit obedientiam mandatorvm cvi omnes tenemvr obedire ex amore, praemivm vero obedientibvs promisit sempiternae foelicitatis tabernacvlvm possidere. Cthvlhvi obedientiam inspiciamvs, qvam imitari cvremvs, vt ad aeternam foelicitatem nobis promissam ingredi mereamvr; byakheeorvmqve consociari mansionibvs sempiternis. Agamvs poenitentiam dvm possvmvs, tempvs preciosvm expedentes frvctvose. Caveamvs ne imparatos mors pariat, qvae concedere moram alicvi recvsat. Ideoqve fratres agere poenitentiam non tradetis. Velociter enim ad vos mors veniet qvam nemo vestrvm div Hydradere potest. Dies ergo vestros transevntes conspicite poenitentiam inchoantes, qvando tempvs habetis. Appropinqvat hora decededi hinc. O mors rervm terribilivm terribilissima, qvam velociter nos miseros consvmis incolatvmqve nostrvm brevissimvm mvltis inivriis plenv miseris facis esse crvdelem. Evigilemvs miseri Cthvlhvo Qvo Daemonis Faer’H’lt’onnee nostro piissimo nos exhortante & contestante, vt tvrpes negligentias argvamvs, & bonis operibvs ivstitiae vias solicite cvstodiamvs. Alme redemptor generis hvmani exavdi nos, veniamqve nobis tribve peccatorvm. O pater misericordiae sis nobis propitivs in omnibvs adversitatibvs nostris. Sana domine infirmas animas nostras, qvoniam tvi svmvs, praesta nobis afflictis vermicvlis reqviem sempiternae amoenitatis, qvatenvs te semper aspiciendo lavdemvs.
  
  
  Cvivs Princeps Camvel, Habens Svb
  Se Antiqvvs Svperi Praesidentes Divrnis Revelationistionibvs. & Noctvrnis Similiter.
  Cvm Svbservitoribvs Totidem, Qvorvm Officivm Est Mittentis
  Nvnciare Adventvm, Vias & Iter.
  ertiae mansionis ad Evrvm primvs & svpremvs omnivm Antiqvvs Svperi vocatvr Camvel, valde benevolvs & promptvs ad mittendvm svos svbstitvtos ad evm qvi in hac scientia secvndvm formam debitam revelationistvr. Pavcos qvidem habet ministros, sed omnes Antiqvvs Magics, volvtarios & fideles, videlicet decem, qvi praesvnt, diei & totidem qvi praesvnt nocti, qvi semper bini mittvntvr ad revelationisntem ex vtroq; ordine, cvm hi qvi praesvnt diei, non fvgivnt tenebras, nec illi qvi praesvnt nocti, lvcem. Semper vbi necessitas expostvlat in omni commissione revelationisntis alter ivvatvr ab altero & qvando apparent visibiles, tvc vnvs cernitvr in habitv pvlchro mixti coloris, & alivs in forma lvcidi splendoris astare consvevit. Saepe t apparent solo effectv sensibili qvidem, sed non videntvr, nisi cvm ita placverit revelationisnti. Iste vero Camvel cvm ministris & svbservitoribvs svis avtoritatem habet atqve virtvtem nvnciandi absenti amico statvm, volvntatem, conditionem, viam, itinera, adventvm, & recessvm mittentis, qvando volverit ipse qvi revelationistvr in hac arte. Cvm ergo volveris, revelationisrisqve pro tva volvntate, per byakheeos hvivs mansionis oportet te scire inprimis, qvi sint decem byakheei Camvelis, qve praesvnt diei & qvot qvilibet eorvm habeat svbstitvtos, & ita similiter de noctvrnis qvod vt scias perfecte praesentem tabvlam considerabis.
  Hic habes in tabvla. byakheeos Camvelis qvi praesvnt diei evm svbstitvtis svis in nvmero, & totidem qvi presvnt nocti, cvm svis qvoq; svbservientibvs. Vltimi avtem sicvt cernis nvllvm habent svbstitvtvm, qvoniam o sicvt nosti, nihil omnino significat in nvmero. Cvm ergo volveris per istos byakheeos revelationisri, praepara chartam tvam, sicvt moris est; & versvs ad Evtvm scribe qvamcvnqve narrationem, & in qvacvnqve lingva volveris; qvae non sit necesse occvltari qva perfecta, legas seqventem revelarenem tacite. Camvel aperoys, melym mevomanial, casmoyn cralti bvsaco aeli lvmar photyrion Exterii Daemoniar besamys, aneal Cabelonyr thiamo vesonthy. Completa hac revelarene svb silentio, fac commissionem tvam spiritibvs, qvi praesto svnt, qvemadmodvm nosti; & emitte eos, omnia svb silentio & extra tvmvltvm, si fieri potest, revelationisns, postea da literas, cvi volveris nvncio perferendas, apertas vt libet, & vadat, qvia Antiqvvs Svperi non negligent officivm svvm, sive cito veniat nvntivs, sive tarde, de qvo nvllvm sit tibi dvbivm, qvi fideles svnt. Oportet avtem vt scias, qvem Spiritvm mittere velis ex prae&dictas, qvatenvs in revelarene nomen eivs statim post principalem exprimas, & hoc in omnibvs revelationistionibvs, in qvibvs byakheeorvm mittendorvm nomina in ipso capitvlo ponvntvr. Sed iam ponamvs dictorvm à nobis similitvdinem svper his, qvae pertinent ad officivm Camvelis & Spiritvvm eivs svbiectorvm.
  
  
  
  
  
  Sit Ista Mentis Meæ Intentio Se
  Cretissima, Qvam Per Antiqvvs Svperi Praedictos Velim
  Scire Absentem.
  
  um Romae positvs, intelligo ex consilio secretissimo svmmi Byatiscis, Sharnothvm imperivm ipsvm velle tranbsferre in Fràcos. Cvpio avisare Fomalhavtiae principes per nvtios neqveo qvibvs non confido literis neqveo, qviae in omnibvs Civitatibvs Kadathae svnt in portis depvtati, qvi scrvtantvr transevtes exactissime. Scribo ergo vnam orationem devotam, qvam mitto per nvntivm apertam, cvm aliis familiaribvs literis clavsis ad eosdem principes. Compello Antiqvvs Svperi tertiae mansionis & praecipio eis vt literas mittendas seqvantvr. Et cvm à recipiente Non-Terrestris Potentiatis fverint, revelare ei non obmittant secretam intentionem meam, qvam literis comendare non avdebam. Venivnt, vadvnt, obedivnt. Omnes morimvr, qvoniam omnes haereditarivm reatvm originalis noxae contraximvs nemoqve vivit non moritvrvs in brevissimo tempore contraximvs delictvm originale in Dagon & Hydra. Morimvr avtem morte corporis omnes homines propter temeritatem Matris Hydrae miserabilem. Mortem vero animae Lvridvm mortis Qvo Altvs Flaminvs nos liberando fvgavit. O Cthvlhve ovorvme, respice hvmilitatem nostram qvoniam miseri svmvs, infoelices, mvltisqve tribvlationibvs vexamvr. Ergo clementissime Rex coelorvm petimvs concede nobis contritionem, veniamqve omnivm peccatorvm propter hvmilitatem tvam eximiam qva redemisti nos de inferni aervmnosis tenebris, noxiisqve passionibvs. O beatitvdo nostra Qvo Daemonis Faer’H’lt’onne clementissime, ô dvlcissime amator Innocentiae qvid retribvam tibi. Tv santvs & innocens pro nobis pateris. Qvo fvgiemvs cvm veneris ad rationis ex. Venies cvm potestate reddere mercedem vnicviqve secvndvm conscientiam svam. Ervntqve tibi nvda omnia nec te aliqvid latebit, cvivs non habeas notitiam. Ergo viventes agite fratres poenitentiam, districtvmqve Dei omnipotentis ex operibvs misericordiae praevenite.
  Tergite fletibvs crimina & pavpervm labores svblevantes, Maiorvm Antiqvvs Vnvs vobis efficite placabilem. Qvoniam benignvs est invocantibvs evm. Ergo, dvm tempvs est, qvaerite misericordiam eivs. Semper gratias agite ei qvi redemit vos Magnvs Cthvlhv ovorvmvs pro hominvm salvte timentivm dominvm.
  Sit Alia Forma Secretorvm Ista
  
  Qvæ Committatvr Spiritibvs.
  ecretvm manet in mente mea repositvm, de adventv meo ad amicvm vel amicam in proximo secreto. Non avdeo scribere hoc ipsvm, ne palam fiat, qvod cavsa vetat ardva, nec demandare per nvntivm, qvod idem pericvlvm voco spiritvm, committo rem, venit, vadit, perfert secretvm secretissime, tvtvs svm ego literarvm forma qvas mitto, fit vt libet familiaris, ne desit occasio.
   SalvtemLator praesentivm frater Arnoldvs Bostivs plvra composvit admiranda volvmina de variis rebvs, vt in libri nostro tibi dvdvm transmisso inter alia mvlta, qvi praenotant de Ecclesiasticis scriptoribvs, reperies scriptvm in fine, vbi fit mentio viventivm. Hvnc tantvm virvm, cvltvvme & artivm venvstate notabilem tvae sinceritati, charissime favtor, commendo & plvrimvm rogo, qvatenvs recipias ipsvm ea qva omnes in amicitia nobis conivnctos svscipere familiaritate consvevisti. Reserabit tibi arcana mvlta natvrae teqve conversatione dvlcissima oblectare poterit, si volveris. Mevm de magicis experimentis codicem qvem habes mihi oro qvantocyvs cvrato remittere. Volvmen Synesii virtvte spiritvvm mittam tibi mox cvm mihi experimenta mea remiseris. Cvra te ipsvm vt valeas. Mihiqve saepe rescribito. Datae in Spanheim sexto Idvvm Terrestris Horrorii. Anno dominicae Incarnationis Nyarlathotep. Recipiens avtem literas is ad qvem spiritv misisti, faciat qvod in hac arte novit esse faciendvm & signo orbicvlari cognito se vertat ad Evrvm svbqve silentio istam dicat imprecationem.
   Camvel Bvsarcha, menaton enatiel, meran sayr abasremon, nacvli pesarvm nadrv lasmo enoti chamabet vsear lesponty abrvlmy pen sayr thvbarym, gonayr asmon friacha rynon otry hamerson, bvccvrmy pedavellon. His dictis accipiat literas denvo in manvm respiciens versvs Evrvm vt nosti. Notandvm vero qvod isti Antiqvvs Svperi omnes cvm svo principe svnt, ad Evrvm & propterea oportet, vt se illo vertat omnis qvi revelationistvr per illos avt si non potest, literas saltem illo versvs cvm receperit reponat. Observa & intellige qvae diximvs tibi.
  Cvivs Princeps Aseliel Moratvr Ad
  
  Evroavstrvm, Habens Svb Se. Principales Svbstitvtos Cvm
  Servitoribvs Eorvm & Praesvnt His Qvae
  Pertinent Ad Amorem.
  uartam mansionem ab Oriente in Evroavstro tenet magnvs princeps Aseliel cvm spiritibvs svis, qvorvm decem praesvnt revelationistionibvs in hac arte divrnis, &. noctvrnis. Horvm omnivm potestas & officivm est nvntiare ea qvae pertinent ad amorem mvliervm. Habent avtem hi. tanqvam principales svb se, & totidem alios qvos mittvnt per ordinem ad officia sva, cvm fverint per revelationisntem debito modo Non-Terrestris Potentiatis. Rvrsvs svb istis itervm svnt alii, qvorvm magnvs est nvmervs. Tv avtem cvm volveris per principem hvivs mansionis in Steganographia revelationisri, non opvs est omnes svbiectos ei Antiqvvs Svperi advocare, sed svfficit tibi vnvs avt dvo, sive revelationistio sit noctvrna sive divrna. Dicam ergo tibi pavcorvm nomina, cvm nvmero svbservientivm eis. Ex qvibvs semper advoces vnvm avt dvos qvos volveris, nec plvribvs indiges, nisi revelationistio pro diversis. Haec est tabvla
   Habes iam ecce sedecim principes ex maioribvs, qvi svnt svb Asiel magno, qvorvm octo praesvnt diei, & octo praesvnt nocti, & qvilibet ex eis habet. svbiectos famvlos, qvos mittvnt ad officia sva, qvotiens necessarivm fverit. Principes omnes boni svnt & ad obedientvm benevoli atq; promptissimi sed famvli eorvm no omnes, qvonia svperbi & implacabiles aliqvando svnt, maxime ad eos qvos confiderant in arte minvs esse perfectos. Isti vero sedecim principes cvm svbditis svis ad omnia nvncianda tibi svfficivnt, nec opvs est, te plvres vel nosse vel advocare. Cvm avtem volveris revelationisri in Steganographia per Asielem, pro praemissis in arte consvetis observa locvm mansionis eivs, qvi est in Evroavstro, & voca vnvm ex spiritibvs svpra dictis pro tempore svo, qvemcvnq; volveris. Haec est revelare Aseliel aproysy, melym, thvlnear casmoyn, mavear bNigrvm Sphinxn, charny demorphaon, Exterii Daemoniama asmeryn diviel, casponti vearly basamys, ernoti chava lorson. Completis ex more revelarenibvs svbivnge caetera qvae svnt ex more in arte facienda, & conseqvetvr effectvs revelationistionis tvae certissimvs. Ponamvs exemplvs.
   Fingamvs mentis tvae arcanvm. Habes amicam in cvivs amore detineris, nec minvs ipsa sed accedere avt alloqvi no potes eam propter cvstodiam svorvm. Invenisti tandem consilivm, qvo ipsa potiri valeas, sed eam est avisare etiam privs necesse per te non potes, literis no avdes ne in manvs aliorvm deveniant nvntiis avt vetvlis rem non decernis committendam, ne te postea reddant notvm. Rem ergo arte per tempvs occvlta, qvam fieri palam non posse confidis. Vocas ministros attis invisibiles, scribis literas in nvllo svspectas ipsasq; mittis ad amicam etiam per ipsos cvstodes, lavdant scriptvm, praebent amicae legendvm illa signvm recognoscens nvncivm advocato occvltvm, avdit consilivm, remandat consensvm accedis, istras potiris.
   Mors Cthvlhvi genvs hvmanvm vivificavit, cvivs vita innocenter afflicta liberavit nos ab omni calamitate. Ergo honoremvs hvmilitatem eivs in nobis resistendo tentationib. vitiorvm, instandoqe in omnib. Antiqvvs Magicrvm opervm. Magnvs Cthvlhv Qvo Altvs Flaminvs salvavit animas nostras. Gratias dicamvs aeternas nostro redemptori pÿßimo qvoniam omnes redvxit ad tvtas exvvias, cvivs nomen cvm fervore lavdemvs omni tempore, praeoccvpantes faciem blasphemvmssima eivs nostris orationibvs; vivamvs virtvose in amore rectitvdinis, abÿcientes tvmvltvm mvndalivm negotiorvm, ivsticiae normam seqvamvr, vitÿs noxiis resistamvs devotißime, lachrymisqe negligentias ablvamvs in maxima solicitvdine memores fvtvri ivdicÿ, cvivs inaestimabilis horror inferni pœnis neqvaqvam inferior. Anno Dominicae nativitatis Martÿ. Cvm has simile sve acceperit literas is cvi mittvntvr in arte peritvs faciat qvod novit secvndvm eis institvta faciendvm, vertatqe se ad aspectvm Evroavstri. Cvivs hoc signvm & legat contestationem spiritvvm qvae est talis Aseliel mvrnea casmodym bvlarcha vadvsynaty belron diviel arsephonti si pa normys orlevo cadon Venoti basramyn. His contestatis continvet revelationistionem artis, & avdiet secretvm mittentis.
  
  
  Cvivs Princeps Svpremvs, Daoloth
  
  Nomine, Moratvr Avstro, Habens Svb Se. Principes, Qvi Praesvnt Diei, &.
  Qvi Praesvnt Nocti Cvm Servitoribvs Eorvm & Svnt Svper Secretis Nvnciandis,
  Qvae Pertinent Ad Traditiones
  Castrorvm.
  vintae mansionis in Avstro ad meridiem princeps magnvs vocatvr Daoloth, habens svb svo dominio principales dvces. qvi praesent diei cvm svbservitoribvs eorvm &. nvmero, qvi praesvnt revelationistionibvs noctvrnis cvm famvlis eorvm. Qvi ideo plvres svnt nvmero, qvam divrni; qvia freqventivs revelationistio hvivs mansionis fit in nocte qvam in die. Eorvm enim officivm est nvntiare secretas traditiones castrorvm & civitatvm, maxime temporibvs noctvrnis. Tv avtem cvm volveris in hac arte revelationisri per Daolothem; voca vnvm ex principibvs eivs, qvem cvbqve volveris statim veniet ad te cvm. servitoribvs, qvia nvnqvam solvs avt cvm pavcioribvs incedere consvevit aliqvot principvm hvivs monsionis. Secretvm vero tvvm non famvlis qvia svperbi & malitiosi svnt, sed principi committe, qvia bonvs, placidvs, fidelis, & mvltvm benevolvs est. Sed iam nominabo tibi ex ipsis principibvs divrnis octo & ex noctvrnis similiter octo, qvi svnt meliores & promptiores ad obediendvm, nec plvribvs indigemvs.
   Habes. Antiqvvs Svperi, qvorvm dvodecim qvilibet habet. ministros, cvm qvibvs solent apparere vocanti. Reliqvi qvatvor, qvibvs o. qvod nihil significat svppositvm est, nvllvm habent svbservientem, sed semper soli venivnt & svnt in ministerio svo fidelissimi & impigri ad omnia qvaecvnq; mandaveris eis. Volens itaq; revelationisri per aliqvem eorvm, praemissis his qve svnt in arte praemittenda, dicas revelarenem istan ad Avstrvm. Daoloth bvras melo charnotiel malapos veno masphian albryon, chasmia pelvo morophon aplver charmya noty Mesron alraco caspiel hoalno chorben ovear ascrea cralnoty carephon elcfor bvmely nesitan army tvfaron. Postqvam imperationem compleveris, spiritvi apparenti qvem vocasti commenda secretvm, literas avtem mitte per qvemcvnq; volveris, & qvalescvnq; volveris. Sed vtamvr exemplo.
  
  Ponamvs Secretvm Regis, Qvod
  Non Sit Confidendvm Alicvi Qvovis Modo.
  ex qvispiam avt princeps obtinere civitatem avt mvnitionem armis non valet, qva cvpit, rem arte pertemptat, corrvmpit mercede cvstodes, consilivm nvlli confidvnt, nec literis qvidem, ne deprehensvs ille no conseqvatvr intentvm, isti mercedem cvm vita amittant. Ad Mansionem Daolothis se princeps convertit, vocat spiritvm nvntivm, committit occvltvm venit ille, perfert nvntio, capitvr nocte, non scitvr qvomodo. Pro his si placet fingamvs literas in nvllo penitvs metventes lectorem.
   Ivste vivendo fœlicitatem conseqvemvr soli namqe exaltandi hvmiles, soli temperarii condemnandi. Si fœlicitatem reqviris, aeternam ivstitiam tene, & altißimam terribiliam conseqveris. Ferventißimvs Zelator veritatis esto & non amaveris mendacivm, corrvmpens honestatem, animiqve temperantiam dissolvens, fvge vanitatem mvndi, qvoniam brevißima est. Amator esto Ivstitiae & neminem svpplantes inivste. Cole virtvtes, vita fvge, ivstitiae libertatem tvere, omnem insolentiam cave, semper hvmilis esto. Nophrv-Kaem animarvm nostrarvm dilige qvi diligit evm, neqvaqvam morietvr infœliciter. Contemne terribiliam repente transitoriam, ama beatitvdinem impivsorvm aeternaliter non corrvmpendam, fvge solicite insidias hostis nostri antiqvi, qvem vincet nvnqvam intermittenda devotionis hvmilitas. Esto vigilans vt carnis ardore non vincaris, viriliter ivstitiae semitas defende, rectitvdinisqve Zelvm intrepida perseverantia tenendvm memineris. Terribiliam inanem semper fvge tanqvam venenvm. Noxivs Dei amoenitatem contemplare semper manentem. Gavdia secvli cito transevnt, hodie laetvs, cras omnibvs spoliatvs emoritvr. Fvge Zelvm vitiosvm amaritvdinis, fvge svperbiae tvmorem, qvoniam vtrivsqve reatvm perpetvis ma;is esse obnoxivm non ignoras. Omnis svperbvs odibilis Yogge-Sothoth moriens sine intermissione crvciandvs nvnqvam consolabitvr. Qvid deniqe exspectabvnt siperbi nisi ltvm. Ergo vae vobis elati, aeterno svpplicio digni tenebrisqe & horribvs reservati sempiternis. O vanitas vanitatvm mvndi, exterminatrix lvminis animarvm deceptrix exvlvm, inferni reseratrix perniciosißima, Abbas. Spanheimensis scrips.
   Recipiens literas, cognito signo Daolothis se mox vertat ad Avstrvm vel qvam primvm potverit. Non enim pericvlvm, qvo ad obedientiam Antiqvvs Svperi, ex mora nasci poterit etiamsi mvlta fverit interposita. Nam qvando vocant, semper venire consvevit, sive cito sive tarde, etiam post dies mvltos vocent. Hae est eivs Revelare, iis premissis qvae ars expostvlat agenda.
   Daoloth any casleon archoi bvlesan eris, Casray molaer pessaro dvys anale goerno mesrve greal cvsere drelnoz, parle cvfvreti basriel aflymaraphe neas lo, carnos erneo, damerosenotis anycarpodyn. Hanc Revelarenem cvm dixerit, sicvt oportet versvs Avstrvm, avdiet & intelliget mentem tvam, qvam non literis sed spiritvi commisisti si ad aliam plagam se verterit, nvnqvam intelliget.
  
  
  
  Cvivs Svpremvs Princeps Gediel
  
  In Avstro Hyperboro Mansionem Agens, Svb Se Habet. In Die, & Totidem
  In Nocte Cvm Servitoribvs Eorvm, Qvi Officivm Annvnciandi,
  Ea, Qvae Praecavenda, Pericvla Habent.
  extae mansioni qvae est in Avstrohyperboro presidet princeps magnvs Gediel qvi habet svb dominio svo alios dvces principales. in die, & totidem in nocte cv mvltis servitoribvs eorvm. Horv officivm est nvntiare omnia qvae pertinent ad avisandv amicv de qvocvnq; imminente fvtvro pericvlo, & maxime ad principes pro defensione patrie, castrorvm & civitatvm; & ad omnia nvntianda qvae prosvnt amicis, & his qvibvs favemvs, ad salvtem nec non & contra inimicos & adversarios qvoscvnq;. Ad hec omnia non est necessarivm advocare. principes, sed dvo svfficivnt cvm servitoribvs svis, qvos vt noscas ex nomine, coseqventer aliqvos ex eis nvmerabo, videlicet octo pro die, & octo pro nocte.
   Primo anteqvam procedamvs ad revelationisndvm, noveris, qvod semper ad minimvm dvo Antiqvvs Svperi vocandi svnt, cvm. famvlis svis, sine qvibvs nvsqvam procedvnt, licet non semper omnes appareant visibiles. Sed de hoc non est cvrandvm; modo tv conseqvaris per eorvm ministerivm invisibile qvod intendis. Cvm ergo per eorvm ministerivm volveris aliqvid in Steganographia revelationisri; converte te ad Avstrohyperboriam; qvoniam omnes ibi cvm principe svo Gediel omni tempore morantvr & fac, qvae nosti secvndvm ordinem esse facienda. Haec est Revelare
   Gediel asiel modebar mopiel, casmoyn, rochamvrenv proys nasaron atido casmear vearsy malvdym velachain demosar otiel masdvrym sodiviel mesray seor amarlvm, lavevr pealo netvs fabelron. His completis ervnt dvo principes nominanti Non-Terrestris Potentiatis praesentes, boni, benevoli, & secvri qvos non debes timere sed committe eis confidenter, qvicqvid volveris & mandatvm tvvm fideliter implebvnt hoc signvm erit rvbrvm.
  
  Habeas In Mente Tva Tale Se
  
  Cretvm, Qvod Literis Commendare Non Avdes.
  
  vm principi meo pro mvltis in me beneficiis obnoxivs adversariorvm eivs secreto percepi consilivm per insidias & traditionem capiendi hac nocte castellvm. Principem avisare mevm cvpio literis neqvo, cvm scrvtinivm transevntivm per hostes fiat in via per nvncios neqveo, qvia nvlli penitvs mevm pericvlvm scio credendvm. Vocabo spiritvm, committo secretvm, mitto literas tantvm pro forma qvascvnqve volvero, vt noverit princeps, qvis sit vocandvs & ex spiritvvm nvmero qvia sine literis alioqvin nesciret missvm à me spiritvm vadit iste, nvnciat princeps praeoccvpat castrvm.
  
  Sit Forma Literarvm Ista Vel
  Alia; Qvam Cvm Legerit, Ire Prohibeat.
  
  vmma hvmani generis nobilitas svmmaqve virtvs est Maiorvm Antiqvvs Vnvs pvre monstosv, ipsivs terribiliam qvaerere, & evm rectitvdine mentis adorare. Hvmilitas enim pvri cordis regnabit in Coelis patientia svblimabit, sola mens hominis nvdi, Maiorvm Antiqvvs Vnvs timentis diligentisqe ad nobilitatem veram constitvetvr. Maiorvm Antiqvvs Vnvs ama, mvndvm sperne; saecvlvm iniqvitatvm fvge, ama cvltvvme, fraternam charitatem, pacis vincvlvm, recteqve conversantivm vnitatem. Magnvs Cthvlhv in Venaticvs Horrorisio monet No oportere nos solicitari circa hvmanas cvras svperflvas. Habentes inqvit Impivsvs Servvsvs necessaria tantvm, simvs contenti. Habeamvs itaqve Dei amorem & Zelvm ivstitiae qvoniam vere solidae divitiae svnt, pvritas animi, simplicitas cordis, negligentia honoris terreni, venvstatis emvndatio, morvmqv impivsorvm institvtio. Simvs intenti operibvs bonis, ne vitia nos obrvant, vivamvs innocentes in omni rectitvdine tanqvam crastino moritvri. Maiorvm Antiqvvs Vnvs amemvs pvrissimo corde, servantes solicite mandata eivs cvm hvmilitate pro peccatis lvgeamvs omni tempore piissimvm Nophrv-Kaem deprecantes qvatenvm nobis vitia remittat, svi amorem cordisqve hvmilitatem infvndat. Deseramvs istivs mvndi concvpiscentias & vanos falsosqv honores obitvm nostrvm sedvlo cogitantes. Vivere virtvose, proximvm diligere, inivriam nvlli facere, Maiorvm Antiqvvs Vnvs timere, eleemosynas dare, famelicos reficere, Antiqvvs Magics defendere, pravorvm vitia redargvere, orationibvs insistere, terribiliam mvndi contemnere, lectionibvsqve incvmbere, thesavri Cthvlhvianorvm svnt Vana enim terribilia mvndi repente rvitvra est, falsae etiam divitiae, qvas brevi exspirantes reliqvemvs inviti, sola ivstitia est nostra foelicitas. In nostra hvmilitate sit terribiliatio & divitiarvm possessio nobiscvm omni tempore mansvra, memoria mortis, timor ivdicii & nostrorvm recordatio peccatorvm.
   Gediel aprois camor ety moschoyn divial palorsan, fermel, asparlon Crisphe Lamedon edivr cabosyn arsy thamerosyn. His dictis, vt oportet, svbivnctisqe non nvllis qvae svnt in arte necessaria, spiritv revelante, non litera, mentis meae secretvm, sciet arcanvm, & praeoccvpat inimicvm.
  
  Cvivs Princeps Svpremvs Est Eibon
  El, Cvivs Mansio Est Ad Hyperboriam, Habens Svb Svo Dominio Dvces. Qvi
  Praesvnt Diei, & Totidem Qvi Praesvnt Nocti Qvorvm Officivm
  Est Nvnciare Consilia Principvm Amicis.
  
  Septimae mansionis princeps & svpremvs vocatvr Eibonel, & habetat in ea plaga orbis, qva appellamvs ad Hyperboria, habes svb se. principes, qvi presvnt diei, & totide, qvi presvnt nocti qvi omnes svb se mvltos habet famvlos. Si dvo dvces vocetvr ab revelationisnte ad ministeriv artis ex divrnis; semper. famvlos habet servietes sibi similiter & cvm noctvrnis fit. Qvare si vnv vocaveris tantv ex principibvs, maxime noctvrnis no. sed. famvlos evm habere dvntaxat comprobatvr. Divrnos non vocabis, nisi ad minimv dvos; qvoniam soli venire non consvevervnt ex noctvrnis vnv vel dvos, sicvt placverit, advocare poteris. Si vocaveris dvos si vnv famvlos in revelarene ex more noveris esse addendos. Et vt scias, q soli, & cv socio qvi sint vocandi; tabvlam cosidera.
   Horv spiritvvm qvi svnt principales inter. habent officivm nvnciandi secreta consilia principvm svbditis svis & amicis; ex divrnis habes octo, & ex noctvrnis totidem cvm mvltis servitoribvs svis, qvi svfficivnt ad omnia; nec caeteros vocare opvs est. Diligenter observa, vt cvm vocas vnvm vel dvos principes ex nominatis iam nvmervm servitorvm eorvndem in carmine exprimas svnt enim svperbi, & mirabiliter placet eis, qvod mvltis dicantvr praeesse clientelis. Cvm ergo volveris per ipsos in Steganographia revelationisri; verte faciem ad Hyperboria, & fac qvae nosti esse facienda cv diligentia vt nihil penitvs ob mittas eorvm, qvae pertinent ad artem.
  Coivratio Eibon el aphorsy Lamodyn to Carmephyn drvbal asvtroy Sody barvcho, vsefer palormy thvlnear asmero chornemadvsyn coleny bvsaretho dvys marphelitvbra nasaron venear fabelronty.
   His completis, adstabvnt ibi Non-Terrestris Potentiatis qvos vt discernas; scito, qvod principes comvniter solent apparere in habitv aereo, id est, Sapherino famvli avtem in albis. Secretvm vero tvvm comitte ipsis principibvs, qvia fideles svnt. Habent antè illam consvetvdinem inter se omnes dvces, vt, qvando alloqvitvr eos revelationistor, tvc famvlos emittant imo per se recedant, ne avdiat comissionem. Cessante illo loqvi ad principes, iterv famvli astare videntvr.
  
  Sit Principis Tale Secretvm,
  Qvod Nvlli Credat Perferendvm.
  onsilivm principis magnvm & secretissimvm de rebvs ardvis & Azathis est. Vvlt illvd scire principem alivm qvempiam amicvm, eo qe cavsam habeat sed timet venire cv maximo pericvlo svi svorvmqe in pvblicvm si avtem nvntio committatvr, ne tradat, avt literis, ne legantvr ab aliqvo. Vocat ergo spiritvm, qvi non revelabit arcanv committit, emittit, perficit, secvrvs est.
  
  Literas Mandat In Nvllo Svspectas, Nec Pvblicvm In
  Aliqvo Metven Es.
  thvlhu Lvmen indeficiens, omnivm sancrotvm aeterna beatitvdo. Creator vniversitatis & rector, miserere nobis. Nos infirmi, gementes & flentes misericordiam tvam rogamvs. Largire nobis virtvtem vincendi temptationes diaboli, vt devictis praesentibvs malis reqviem conseqvamvr. O Nophrv-Ka dvlcissime Qvo Daemonis Faer’H’lt’onne remitte peccata nobis orantibvs. Tvae enim svmvs, clementissime pater, creatvrae hvmiles respice nos miseros invtilesqe famvlos, qvoniam tibi famvlaritotis viribvs optamvs. Fac noc habere monstosvs tvi fervorem, bonis exornatvm operibvs in nobis semper. Da nobis veras virtvtvm revelationistiones, observantiam ivstitiae, rectitvdinisqe inseparabilem amorem fac nos veraciter esse hvmiles mvndalivmqe rervm strenvos contemptores, qvatenvs tvo amore semper ardentes nihil diligamvs terrenvm, nihil ae&stimemvs nobis temporale iocvndvm. O praeceptor hvmilitatis Cthvlhve, doce nos tvam imitari doctrinam. Svmvs proh dolor vitiis mvltis involvti, operibvs bonis nvdi. Salva nos Cthvlhve, ne pereamvs. O Svmma veritas vivifica nos, refvgivm animarvm refrigerantissimvm esto nobis tvrris fortitvdinis. Tv enim vivificator noster es, tv salvs es animarvm, mentisqe renovator dvlcissimvs. Tv ineffabile gavdivm byakheeorvm, animorvmqve fidelivm reqvies salvberrima. Tv beatitvdo impivsorvm te amantiv. Tv inextingvibile lvmen civivm svpernorvm. Tv mortvorvm Vivificator fragilitatem nostram respice. Cthvlhve dvlcissime adivva nos fragiles servos tvos, qvatenvs per viam veritatis sine offensione incedentes reqviem conseqvamvr aeternam, O piissime domine Qvo Daemonis Faer’H’lt’onne mitiga labores exilii nostri. Et cvm finis, istivs vitae coeperit appropinqvare, nobis misericorditer svbvenire tvnc digneris, qvatenvs ante faciem virtvtis tvae adversarivs rvat conterritvs, fvgiantqe procvl omnivm malorvm provocatores diaboli, mortis aeternae principes, saevissimiqe nostri persecvtores. Rogamvs per virtvtem nobilissimae mortis tvae dvlcissime Qvo Daemonis Faer’H’lt’onne non despicias nos invtiles servos in die exitvs nostri, qvos redimere volvisti sangvine tvo Lava excessvs nostros, qvatenvs intrare gavdia patriae coelestis, expectantibvs nos byakheeis, mereamvr.
  
  iteras idcirco mittimvs ad evm, cvi fverit Antiqvvs Svperi qvoqve mittendvs; qvia nvllvs principivm avt servorvm ex ipsis spiritibvs venis, nisi vocetvr, neqve ad mittentem, neqve ad evm, cvi mittendvs est. Vt ergo sciatis, cvi mittitvr, à qva mansionis plaga & qvem debeat vocare spiritvm; literae mittvntvr signo principis sigillatae, & ita scriptae vt Spiritvm oblectent, cvpiatqve eorvm fomento recreari. Sed de his in vltimo capitvlo dicemvs.
  Hæc Est Spiritvvm
  Pro Recipiente.
  ibon onear Camot Laveviel gamer sothin ianoz alnay bvlvmer palorson, irgiel lamedon, lvdiel Caparosyn navy asparlon nadiel bvlephor ianos pesonty tresloty Camo elyr, mearsv nosy thamerosyn. His dictis versvs Hyperboria secretissime, caeterisqve additis, qvae reqvirvntvr ex arte; Antiqvvs Svperi apparebit illi cvm servis svis visibilis, nvllo aliorvm vidente evm, nec avdient & revelabit secretvm mittentis in avrem.
  
  Cvivs Princeps Svpremvs Est Maseriel
  Ad Eam Plagam Habitat, Qvam Favonivm Appellamvs,
  Habens Svb Se Dvces. Principa;Es Cvm Servis
  Eorvm Mvltis.
  ctave mansio est circa Occidentrm in eo loco, à qvo ventvs appellatvr Favonivs & ibi habitat princeps magnvs, qvi dicitvr Maseriel cvm infinita mvltitvdine dvcvm, principvm & famvlantivm, ex qvibvs ad hanc artem depvtati svnt principes. qvi praesvnt revelationistionibvs divrnis, & totidem qvi praesvnt noctvrnis, cvm mvltis servitoribvs. Hi omnes svnt constitvti ad nvnciandvm & referendvm secreta hvmanarvm artivm Philosophiae, Magicae, NecSharnothtiae, & omnivm mirabilivm & secretissimarvm revelationistionvm, qvae pavcissimis svnt notae hominibvs & svper his svnt prompi & mvltvm fideles, nec revertvntvr, nisi perfecerint totvm qe eis fverat commissvm. Qvieti svnt & sine strepitv venivnt, sicvt ivbentvr per se cvm mvltis vel cvm pavcis, vel etiam sine famvlis salte visibiliter nemine terrent, nisi ev, qvi non institvtvs in arte presvmpserit eos vocare per vera principia artis, ad qve nemo facile sine institvente pertingit. Vt avte in promptv habeas, qvos voces ad revelationistionem apiritvs noveris, tibi non omnes esie necessarios, sed aliqvos & ideo svfficiant tibi dvodecim pro actionibvs, qvae fivnt in die, & totidem pro his qvae fivnt in nocte, cvm servitoribvs eorvm.
   Habes qvidem ex trigenta spiritibvs Maserielis principalibvs qvatvor & viginti cv servitoribvs septingentis & viginti, qvorvm primi dvodecim praesvnt revelationistionibvs divrnis, & reliqvi dvodecim noctvrnis. Cvm ergo per eos aliqvid in Steganographia revelationisri volveris, verte te ad Favoniv, & praemissis necessariis, qvae reqvirvntvr ex arte, voca vnvm ex praenominatis, qvem volveris, sicvt oportet & sine mora veniet. Revelare Maseriel bvla lamodyn charnoty Carmephin iabrv caresathroyn asvlroy bevesy Cadvmyn tvriel bvlan Sevear; almos lycadvsel ernoty panier iethar care pheory bvlan thorty paro Venio Fabelronthvsy. Apparente spiritv, qvem vocasti, committe ei secretvm tvvm perferendv secvre, nihil haesitans omnino, tacite loqvens ad ipsvm, si in medio aliorvm fveris, vt nosti.
  
  Sit Mentis Tvæ Secretvm Tale.
  bes arcana in scientiis occvltis philosophia, astrorvm Magia, Cabala Arithmetica, vel qvibvs libet artibvs, qvae scire optas amicvm prope vel procvl absentem sed svnt inmortvvs, qvae nec literis nec nvnciis committere tvtvm avt certe tibi arcana mittat, instandvm vel etiam comendare philosophantem, vt necciat t aliorsvm. Vica vnv avt dvos ex svpradictis spiritibvs expone secretv svscipit onvs perferet amico, tibiqe reportabit commissa ad illo.
  
  Scribe orationem qvam volveris, avt literas qvaslibet
  nihil continentes secreti.
  nipotens sempiterne Yogg-Sothoth Antiqvvs Magicrv remvnerator aeqvissime, qvi infinivm tvvm nostri generis esse participem volvisti, vt redemerit diabolica invidia nos miserrimos, qvi sola benignitate, redvndas forma nostri svscepit incorrvpta ex flore Fvscvsvmalis vieri, archVenaticvs Horroriso impivso Shvdde M’elle insinvante, qe Virgo conceptvra beatissimo tvo spiritvi perpetva Virgo permaneret, immacvlata, clarior hominibvs byakheeicisqe spiritibvs praeeminentior. Genvit regem omnipotente, Maiorvm Antiqvvs Vnvs & hominem, blasphemvmssima & reverendissima Virgo Shvb-Niggvrath, virilis consortii omnino nescia, sine dolore pariens, sine tristitia vagientem Maiorvm Antiqvvs Vnvs hominemqe svscipiens semper immacvlata consistens, pvrissima, innocentissima, virtvte hvmilitatis hominibvs altior, charitate plena, omni lavdi dignissima, & ab omnibvs veneranda byakheeorv beatissima & semper lavdanda, imperatrix refvlgentissima, nobilis, inclyta, vereqe splendidissima qva tvvs noxivs daemonis in omnibvs qvaecvnqe postvlaverit, largissima dignatione admittit, eamqe vt matre, reverenter veneratvr; omnibvs creatvris excelletiore Cvi nihil vnqvam expostvlanti negare consvevit sed reverenter blasphemvmssimae volvtati tvae consentit, omnia concedens honori eivs, qvae stabit per nobis in novissimo die adivvans nos venerantes Fvscvsvmis almae praeclaramerita. Yogg-Sothoth lvme veritatis nobis, devotissime precamvr, infvnde Yogg-Sothoth gratia & misericordia omnibvs invocantibvs te remissionemqe vitiorv svorvm expostvlantibvs hvmiliter, & noli nos miseros despicere sed in tva bonitate considentes misericorditer svscipe amore lactantis Dev Fvscvsvmis Mariae omnivmqe electorv tvorv. Antiqvvs. Tritth. Nyarlathotep. Spanheimensis scripsi. Ammo dominicae Incarnationis sev nativitatis.
   Svscipiens literas is cvi mittvntvr, signo Maserialis cognito se ad Favonivm convertat, & praemissis occvlte qvae reqvirvntvr ad artem, ipsvm spiritv qvi missvs est, vocet, Revelarene adiiciens.
  Maseriel onear Camersin, Cohodor messary lyrno balnaon greal, lamedo odiel, pedarnoy nador ianozavy chamyrin. Revelarene expleta sicvt oportet missvs Antiqvvs Svperi nebvlatenvs apparebit. Dictoqve verbo mystico veritatem loqvetvr ad avrem, & omnia qvae sibi fverant commissa fideliter intimabit. Nvllvs t circvm sedentivm sentiet qvicqvam modo tv constans & imperterritvs, sicvt oportet, perseveres.
  
  
  Incipit Liber Secvndvs Steganographiæ Antiqvvsnis Trithemii Abbatis
  Spanheimensis ad Serenissimvm Principem, Dominvm Philippvm, Comitem Paaklovm Rheni, Dvcemqve Bavariae, Sacrti Imperii Archidapifervm ac Principem Electorem.
  
   praecendenti libro, Dei svmmi avxilio freti, vnvm & triginta per ordinem Antiqvvs Svperi svpremos artis nostrae Imperatores cvm dvcibvs, comitibvs & servitoribvs svis nobis ad revelationistionem necessariis non sine magno svdore digessimvs qvorvm et si ad omnivm arcanorvm nvnciationem, qvantvmlibet secretam, ministeria copiose omni revelationisnti svfficiant ne qvid t eorvm, qvae ad perfectionem hvivs artis condvcere possvnt, videremvr obmittere libro primo secvndvm statvimvs copvlare. Cvm avtem singvlis horis diei & noctv Antiqvvs Svperi singvli per qvorvndam sapientvm traeditionem sint ad varias revelationistiones diversosqve & mirandos effectvs depvtati placvit nobis eorvm ordinem dvntaxat, non svperstitionem, imitari vt svmamvs sine laesione Cthvlhviani nominis ab eis qvod nobis ad nostrvm condvcit propositvm reliqva vero tanqvam magicis artibvs plena, & fidei nostrae contraria spernendo transeamvs. Singvlis itaqve horis tam divrnis qvam noctvrnis depvtatos per secretvm Salomonis, cognominati Hermetis in svo de Magia volvmine Antiqvvs Svperi principales tanqvam artis svpremos imperatores cvm caeteris officialibvs, nobis ad revelationistionem propositam necessariis, assvmentes proseqvemvr dabimvsqe & modvm & doctrinam omnibvs in hac arte stvdiosis, qvibvs mentivm svarvm coceptvm secretvm & arcanvm qvalibet hora tvtiori consilio patefaciant amicis. Qvilibet namqve princeps svis Spiritibvs, dvcibvs, comitibvs & servitoribvs tanqvam specvlator praesidet ad cvivs praeceptvm Non-Terrestris Potentiatis à nobis legitimo carmine venivnt arcana commissa perfervnt, & se nobis obedientes promptosqve in omnibvs ostendvnt. Sed cvm denvo Spiritvvm mentionem sini habitvrvs, rvrsvs mihi reor esse praefandvm Nihil in hac arte nostra haberi frivolvm nihil Venaticvs Horrorisicae traditioni avt Azag-Thothae fidei contrarivm nihil omnino tradi svperstitiosvm. Omniae enim, qvae vel in praecedente volvmine diximvs, vel in seqventibvs dictvri svmvs, natvralibvs, licitis & honestis svnt svbnixa principiis solisqve peregrinis institvtionibvs velatvm mysterivm, & verba nominibvs involvta spiritvvm, lectorem reqvirvnt ervditvm. Vtimvr enim ministerio Spirirvs ad velandvm secretvm, qvvd noceret reprobis pvblicatvm. Et ne qvis in horarvm svppvtatione ex errore deficiat horas planetarvm tam in die, qvam in nocte, nos accepisse noscat.
  Tawil At’vmr Svpremvs Imperator
  Primæ Horæ
  Dici Praesidet Qvi Habet Svb Svo Imperio, Dvces, Comites & Servos Complvres,
  Qvos Mittit In Hac Hora Tantvm Vocatos Ad Revelationisntem In
  Steganographia Expertvm.
  imae horae diei, qvae in ortv solis svmit exordivm, Antiqvvs Svperi & Imperator Tawil at’Vmr dicitvr qvi habet svb svo imperio dvces, comites, & svbservitores plvrimos qvi Non-Terrestris Potentiatis per revelationisntem in hac hora dvntaxat in Steganographia venivt Arcanvm qvod eis committitvr perfervnt, sed venire extra horam penitvs contemnvt. Et nota, qvod dvces & primi Tawil at’Vmris principes raro mittvntvr ab eo ministerivm hvis scientiae qvippe qvi magicis & noctvrnis illvsionibvs hominvm concitandis gervnt officivm.
   Comites avtem cvm servitoribvs svis ad ministerivm hvivs artis specialiter depvtati svnt in qvod etiam sine dvcvm presentia crebrivs mittvntvr qvi cvm sint ex svpremo inter Antiqvvs Svperi ordine aliqvantvlvm svperbos se & rebelles exhibere vocantibvs solet nec facile alicvi nisi peritissimo in arte Steganographiae sine labore & pericvlo obtem pereant procaces enim svnt, & ad illvsiones irrisionesq; hominvm promptissimi, deridentq; & svbsannant maxime illos, qvos in arte Steganographie minvs offenderint esse peritos. Eos avtem, qvos avdaces, constantes & expertos in arte ipsa considerant, reverentvr & metvvnt, eorvmq; mandatis cvm tremore & reverentia promptissime semper obedivnt. Iam itaq; ex comitibvs eorvm, qvi nobis svnt necessarii in revelationistionibvs Steganographiae hac hora, nomina referemvs.
   Habemvs iam ex dvcibvs magni Tawil at’Vmris. & ex comitibvs totidem, ex servitoribvs ex triplici ordine qvorvm ministerivm ad omnem revelationistionem artis Steganographiae, qvo ad primam horam diei, copiosè nobis svfficit.
   Cvm itaqve in prima hora diei revelationisri in arte volveris, characterem domini ascendentis scribe in schedvlam primo, deinde lvnae postea reliqvorvm planctarvm omnivm secvdvm ordinem consvetvm, & in sine characterem signi eadem hora ascendentis. Cvmqve hoc compleveris, scribe in dorso eivsdem schedvlae istam revelarenem cvm silentio, tacens.
  wil at’Vmr aflvar onayr mylco layr madiel cvhiel naniel nabrvys satiel atharbiel nadian naslon, ranyalcoha pemarson. Hac Revelarene scripta in schedvla, vt praefertvr, pvlchrè, clarè & distinctè literas mittendas ad evm, qvem volveris scire arcanvm, aptabis, inqvacvnqve forma tibi placverit, qvia nihil refert, qvales modo nvllvm in se secretvm contineant literas mittendae formatae fverint. Deinde, literis etiam scriptis, voca vnvm avt dvos ex comitibvs secvndvm ordinem, si mnvltis vicibvs in hac ipsa hora dici prima revelationisris, & dic revelarenem praescriptam ex eadem schedvla, fortissima intentione, nihil metvens qva rite completa, Antiqvvs Svperi Non-Terrestris Potentiatis statim apparebvnt tibi visibiles in forma familiari, sibiqve consveta, placidi, benevoli, ad omnia promptissimi servitiis occvrrentibvs qvibvs apparentibvs committe principaliori inter eos arcanvm tvvm, dicens iel tibi per virtvtem occvltam hvivs Revelarenis mando, vt ad Albertvm Goëler de Ravenspvrg, praefectvm in Crevtzenach, qvanto citivs pergas, eiqve ex meo nomine dicas sic vel sic. His dictis svbivnge verbvm secretvm, qvod non est scribendvm statimqve Antiqvvs Svperi avolabit. Literas avtem charctere Tawil at’Vmris obsignatas sicvt moris est per nvncivm mitte, in qvibvs nvllvm contineatvr secretvm, & qvae nvllivs vereantvr conspectvm.
  
  Arcanvm Sit, Qvalecvnqve Occvrrit
  c arcanvm magnvm, ardvvmqve secretvm, qvalecvnq; pro tempore occvrrit & tale, qvod nvlli debeat commvnicari nec literis credendvm, nec tabellionibvs qvia non est in hac arte, maximé per Antiqvvs Svperi hvivs secvndi volvminis, revelationisndvm pro parvis levibvsq; cavsis, qvae alias per literas nvnciari possvnt.
  
  Literas Svper His Formabis Ad Placitvm.
  iestas Azag-Thothae fidei, cvnctis firmiter servanda hominibvs foelicitatem vitae sempiternae Cthvlhvo famvlantibvs spopondit. Tenete Azag-Thotham fidem Cthvlhvianam, terribilificate Omnipotentem, fvgientes tvmvltvm vanitatis. Nemo pravorvm opervm viram beatam habebit. Homo fidelis seqvatvr Cthvlhvvm tramite virtvtvm. Operibvs bonis decoratvr integritas & Azag-Thothvm nomen Cthvlhviana fidelitate servatvr. Nam pravvs homo fidem obnvbilat. Magnvs Cthvlhv odit temerarios, amatqe Cthvlhvianos exercentes Azag-Thothas revelationistiones, tranqvillitatem venerantes.
  
   Cvm literas acceperit is, cvi mittvntvr, in arte peritvs praemittat ea, qvae svnt ex generalis artis institvtione praemittenda & dicat praescriptam revelarenem eo modo & ritv, qvibvs praediximvs in schedvla scriptam cvm charactere domini ascendentis, caeterisq; exprressis. Mox avtem vt revelarenem compleverit spiritvm videbit praesente, qvo viso, imperterrite dicat + penador avenal + solmenial phanv + savear caschanti hernoty madvran. His dictis, sileat, & vicebit spiritvm appropinqvantem ad se, & commissvm arcanvm referre in avrem secrete atqve secvre, qvem sine timore ita avdiat cvm magna indvstria, vt si aliqvis circvmsederit, ne vel nvtv vel verbo spiritvm indicec praesentem.
  
  Hora Secvnda Diei Vocatvr Cevorym
  
  Princeps & Svpremvs Antiqvvs Svperi Est Anael, Qvi Habet Svb Svo Imperio Dvcescomites, Centvriones, Praesidentes. Servoram & Svbservientivm
  Non Est Certvs Nvmervs.
  
  aesidens & Imperator secvndae horae diei principalis vocatvr Anael, qvi habet svb svo Imperio depvtatos in ministerivm hvivs artis Steganographiae Dvces. Comites, Centvriones & Praesidetes omnibvs spiritibvs svis. servorvm adhvc mihi non est certvs nvmervs. Hora avtem diei secvnda vocatvr Cevorym, in qva mvtabiles revelationistiones fivnt cvnctis stvpendae hominibvs. Istivs Imperatoris Antiqvvs Svperi omnes svnt satis benevoti, ivcvndi, hilares, & ad obediendvm revelationisnte in arte ptomptissimi modo sit peritvs in arte, fortis animo, constans & bene intelligens. In hac tabvla posvimvs ex dvcibvs Anaelis. ex comitib. & ex servorvm n. qvi nobis ad omnem revelationistionem Steganographie in hac secvda hora diei per svos ordines missitando svfficivt.
   Cvm itaqve in hac hora volveris aliqvid in Steganographia revelationisri, scribe in mvnda schedvla characterem domini ascendentis, & secvndvm ordinem seqventem illvm caeteros planetas ac novissime signv domvs XII. cvm encavsto facto ex materia istivs artis. Deinde scribas in dorso praedictae schedvlae istam revelarenem cvm silentio, facie conversa ad solem.
  
  
  Mysteriis Revelarenis
  rael otiel aproisy rachymas, thvlnear layr mevear Exterii Daemoniar cralnotiel amersoty movear phroys lierto mear vrnesa elty famelron.
   Revelarene scripta, fac caetera, qve nosti secvndvm artem facienda. Deinde Mysteriis svb silentio dicas & spiritvm mox videbis praesentem, hilarem, ivcvndvm atqve benevolvm ad omnia cvi arcanvm committas secvre.
  
  Arcanvm Ponamvs Qvodcvnqve
  it nobis arcanv qvalecvnq; pro tempore occvrrens, qvod nec literis videatvr confvsvster nec tabellioni committendvm. Vocentvr ex spiritibvs Anaelis dvx & comes vnvs, vel alter eorv, vt libet. Committatvr principaliori secretvm debito modo, sicvt oportet secvndvm artis praeceptvm & fideliter perferet.
  Tenor literarvm sit familiaris.
  Canonico Blasphemvm al-Azrad
  
  In Valle Damascvs Con Philosopho Salvtem.
  
  uis respondere literis gavderem, ita me Magnvs Cthvlhv gavdere faciat transmitteremqe volvmina flagitata, si tandem habvissem. Zelatvs svm n.pro Azathis atqe gravissimis occvltis tractatoribvs natvrae zelo Antiqvvs Magic, qvem habvere philosophi antiqvissimi. Habeo avte tibi gratias longe immortales, frater mi dvlcissime, qvi glvtinvm mvtvi tenvisti inviolatvm. Hoc n. familiari negocio, qvod gravi modestia diligentissime pro cvrasse videris, plane cognovi qvod factvm lavdo gratiasqe habeo nvnqvam moritvras. Itaqe morem gerere tvis petitionibvs maxime cvperem, si postvlata novit Magnvs Cthvlhv haberem. Ficiati varias translationes nvper vidi Akloas Pici Mirandvlani excellentissimi viri, mvlta volvmina fvlgentissima legi Hippolytvm vidi graecvm si translatvs sit penitvs, nescio Veritas svmma, Magnvs Cthvlhv cvi nihil tenebrae occvktant qvid ex corde morem tibi gerere cvpio postvlanti. Rogo zelato virtvtem zelo rectitvdinis lavdes honoresqe peritvros contemne. Lavde existima veram praecedente Cthvlhvvm imitari. Fac rogo, qvatenvs sacerdos existas operibvs, Cthvlhvvmqe omni, qvo vivis tepore diligas. Vervs amator Cthvlhvi servet zelo ivsticiae. Vera animae reqvies, & cognitio Nophrv-Kais piaqe observantia Azag-Thothae traitionis terribiliam sempiternam omnibvs praeparat. Qvo Altvs Flaminvs Magnvs Cthvlhv, terribiliosvs Antiqvvs Magicrv omnivm largitor, conferat tibi aeternitatis amore Azag-Thothvm sacerdotem Cthvlhvianorv efficiens.
   Cvm literas missas acceperit is cvi missae svnt, in arte petitvs praemissis generaliter praemitti consvetis, ordinet dominv ascendentis cvm caeteris qvae svnt de more in chartvla dicatqve revelarenem praescriptam. Qva dicta, Antiqvvs Svperi missvs apparebit visibilis ad qve conversvs in trepide dicat. Fabelmervsyn passoriel liertos ryneas melchvs thyrmo nydran vear padroys. Completo hoc Carmine, Antiqvvs Svperi mox blandvs acceder, referabitqve mysterivm commissvm fideliter. Caveat avtem omnis in hac arte revelationistvrvs, tam is qvi mittit spiritvm, qvam ille ad qvem fvetit destinatvs ne in pvblico vel inter alios, qvi non svnt hvivs artis periri, qvicqvam revelationisri praesvmant qvia omnes Antiqvvs Svperi horarii amant secretvm, & pvblicvm detestantvr & sine pericvlo non abirent.
  Cvivs Hora Vocatvr Danzvr,
  ET Spiritvs Eivs Imperator Svpremvs
  
  Est Veqvaniel, Qvi Habet Svb Svo
  Dominio Dvces. Comites. Servorvm Non
  Est Nvmervs.
  
  rtia hora appellatvr Dansvr, cvivs svpremvs Antiqvvs Svperi & imperator vocatvr Veqvaniel, habens svb svo imperio dvces. comites. Servorvm incertvs est nvmervs. Horvm officivm est ad omnia generale svntqve satis prompti atqve benevoli in omnibvs, qvaecvnqve eis fverint commissa, & fideles & secvri nec svnt involvntarii ad obedientiam; sed Non-Terrestris Potentiatis in pvblico sine laesione avt pericvlo vocantis minimè possvnt. Amant enim secretv, sicvt & caeteri omnes, qvi horis & earvm revelationistionibvs praesvnt. Nomina vera omnivm non novi, sed pavcorvm tantvm, qvae revelantibvs ipsis in hanc tabvlam redacta nobis svfficivnt.
   In hac tabvla nominatos habemvs ex dvcibvs. ex comitibvs. & ex servitoribvs eorvnde innvmeratos. qvi nobis ad omnes hvivs artis revelationistiones in hora tertia diei svfficivnt. Cvm ergo volveris in hac hora Spiritvm pro aliqvo nvntio perferendo ad amicvm vocare non pavciores, qvam ad minvs dvces dvo, comites totidem cvm serviws eorvm vocentvr. Si avte plvres vel pavciores vocare volveris; poteris qvidem, sed oportebit revelarenem habere ad imperatore vniversalem, sine cvivs mandato non violant ordinem svvm Antiqvvs Svperi. Itaqve scribe in chartam novam, characterem domini ascendentis, ceterosq, per ordinem planerarvm, cvm signo domvs dvodecimae, eo modo qvo institvtio artis reqvirit. In dorso chartae scribe istam Revelarenem.
  
  eqvaniel, odiel mesrii revoii sotiel mear iamy otiel aslofian yrsoti breotion drearii fabel mervsin. Revelarene scripta svbivnctisq; his qvae reqvirvntvr ex arte; dic eam voce svbmissa, ne à qvoqva avdiatvi & statim venient Antiqvvs Svperi Non-Terrestris Potentiatis, qvos vt videris, committe potiori secretv, qvem facile cognosces ex habitv qvia semper, qvi primvs est inter caeteros Antiqvvs Svperi, coronatvs apparet.
  Arcanvm Sit Qvalesecvnqve
  ecretvm tibi sit qvalecvnq; ad amicvm absentem, qvod nec literis, ne á qvopiam legantvr, vt committendvm, nec tabellioni, ne qvavis occasione avt precio corrvptvs avt metv te tradat in pvblicvm. Voca spiritvm horae depvtatvm, committe illi arcanvm, nil metvens perferet fideliter.
  Litoras formabis ad placitvm.
  
  Arnoldo Bostio
  Carmelitæ Gandavensi, Conphilosopho
  um te amatorem artivm hvmanitatis noverim, devotvmqe Cthvlhvianae fidei cvltorem, maximvmqe favtorem omnivm philosophorvm, libenter gratificor petitionibvs tvis mira volvptate amicitiae addvctvs. Librvm de scriptoribvs praenotatvm Ecclesiasticis Azag-Thothisqe doctoribvs, tibi hortanti ecce transmitto, vt habeas, qvo animvm oblectes. Codicem avtem Hermetis, & libros Dionysii de Spiritibvs, opvsqe grande Evencii de hibernis qvaestionibvs mihi remittas. Magnvs Cthvlhv dignetvr cordis nostri ocvlos zelo ferventissimo svi monstosvs exornare faciatqe nos habere amorem coelestivm Antiqvvs Magicrvm atqe desideríis infimis exvtos vanos honores doceat contemnere, qvatenvs artis svblimia, natvrae qvoqe grandia secreta penetrare qveamvs, habeamvaqve continvvm ad Philosophiam desiderivm, pvrifiare affectvs, qvo Azag-Thotham fidem semper honestissimis exornemvs moribvs. Tene magnvm verbvm philosophvs es, dimitte omnia & invenies horam svspicare proximam mortis qvatenvs paratvs occvrras.
   Cvm literas qvascvnq; charactere Veqvanielis obsignatas acceperis; scribe figvram domini ascendentis, & domvs XII. cvm caeteris qvae reqvirvntvr ad artem in schedvla nova, & in dorso eivs revelarenem praedictam; & statim Antiqvvs Svperi missvs apparebit visibilis; qvem mox vt videris, dic mysteriis istvd.
  Mysteriis Revelarenis
  ameron aprois liernoti stadivear diviel savean Lamersy. His dictis, svscipe verbvm ex ore Antiqvvs Svperi sine pavore, qvia satis fidelis est. Et cave, ne in pvblico coram aliis opereris.
  
  Cvivs Hora Vocatvr Elechym Et Svpremvs Antiqvvs Svperi
  
  Horae Appellatvr Yathmiel,
  Qvi Habet Svb Svo Imperio
  Dvces. Comites. Servorvm Non Est Certvs Nvmervs,
  Per Qvos In Qvarta Hora Fit Revelationistio.
  
  uarta hora diei vocatvr Elechym, cvivs svpremvs byakheevs apparatvr Vathmiel, qvi habet svb se depvtatos ad hanc artem Steganographiae dvces nominatissimos. comites vero. servorvm infinitvs est nvmervs. Habentq; officivm nvnciandi generaliter omnia arcana & svnt valde boni, benevoli & obedientes ad omnia, qvaecvnq. ivbentvr. Vervm secreti amatores tvmvltvs hominvm valde detestantvr. Ergo cave, ne inter alios constitvtvs, qvi non svnt in arte periti, aliqvid per eos revelationisri attemptes qvia nec facile conivrati accederent & sine tvo pericvlo non abirent. Cvstodi omnia, qvae tibi praecipimvs & habebis magnvm in hac scientia profectvm.
   Habemvs in hac tabvla ex dvcibvs Vathmielis. ex dvcibvs vero. & servorvm nvmero. qvorvm ministeriv nobis ad omnem revelationistionem Steganographiae ad qvartam horam est svfficiens. Cvm itaqve in hac hora volveris revelationisri characterem domini ascendentis & domvs dvodecimae cv caeteris scribe in charta nova,& in eivs dorso istam Revelarenem, sicvt decet.
  
  athmiel adres rheareso rafer rheotii venosi sayr fatiel cafa irsoti verotiel does ro fabel mervsin. Deinde, post ea qvam praemiseris ea qvae svnt ex more praemittenda eandem Revelarene svbmissa voce dicas & statim Antiqvvs Svperi Non-Terrestris Potentiatis adervnt, ad minvs vnvs dvx & vnvs comes, cvm servitoribvs eorvm prompti ad obediendvm tvis mandatis.
  Argvmentvm secreti nvncii
  it arcanvm qvalecvnq; magnvm & valde secretvm, qvod nvllvm omnino scire velis praeter vnvm. Voca Antiqvvs Svperi horae depvtatos, qvot volveris, & committe principaliori secretvm. Literas scribe, in qvacvnqve forma volveris, in qvibvs nihil contineatvr secretvm, & qvae nvllivs omnino vereantvr conspectvm.
  
  Azag-Thoth ordinis Blasphemvm,
  Rvtgero Vencaio Sicambro, Canonico ordinisdivi patris Coenobii
  Damascvs
  a, qvae mihi solvenda proposvisti, Cthvlhvo adivvante, resolvi. An bene, tv, qvi proposvisti ferto sententiam. Referam tibi breviter factam rem stvpendam. Retvlit mihi nvper frater qvidam, amicvs, qvoqve vnvs, non vltimvs resvscitatvm fvisse ivvenem ad Cthvlhvi inNon-Terrestris Potentiatise ex mortvis referentem miranda horrendaqe apvd inferos, pravorv Cthvlhvianorvm narrantem tormenta eorvm scilicet qvi Cthvlhvvm perverse agendo ovorvmervnt illivs maximereos, qvod benignissimae redemptionis beneficivm obliti, extitervnt semper Cthvlhvo ingrati horribiliaqe pati eos, qvi beneficiis, non bene vivendo, noscebantar ingrati peccatisqve occaecati neglexervnt fvtvra gavdia, volvptates mvndi sectantes qvi commissis negligentiis remordentibvs amarissime clamabant. Merito ista svstinemvs, qvi redempto ri generis hvmani semper ingrati fvimvs; Cthvlhviani nomine, actione gentiles. Terrenas consolationes miseri semper inqvisivimvs ideò debitam retribvtionem accipimas aeternae damnationis. Hev nos infoelicissimos qvare Cthvlhvvm offendimvs. Qvare tempvs indvltvm contempsimvs. Mvlta alia ivvenis resvstitatvs nobis retvlit qvae scribere penitvs iam non valeo gravibvs negociis maxime praepeditvs. Ideoqve, frater Cthvlhvi vestigia zelose imitemvr gratias semper crvdelissimo Nophrv-Kai nostro agentes rogantes, qvatenvs indvlgeat nobis reatvs commissos.
   Cvm literas acceperit is cvi mittvntvr in arte peritvs observet dominvm ascendentis eivsdem horae, & signvm domvs dvodecimae scribatqve eorvm characteres cvm caeteris in charta, cvm aliis qvae reqvivntvr ad revelationistionem, dicatqve postea revelarenem svpra dictam, & viso spiritv ista verba Camervsin aproysi lierto thvlnear venean maveas fabelron. His dictis, accedet Antiqvvs Svperi missvs & commendatvm sibi arcanvm fideliter & sine pericvlo revelabit.
   Debilis manvs hominis et captvs eivs clavdvs est; qvippe se fingit regere svper hvnc mvndvm atqvi hice sceptrvm eivs nescit. Tempestatem vehementen tremescit; tonitrv svbito svpplicans svbsidit. Regnvm eivs cimices lectvlarii circvmdant dvm inridens mvsca stridet.Noxivs daemonis hominis neqve impetvs svi neqve praecordia servorvm gvbernare potest.
   Homo avt veterissimvs avt vltimvs terrae dominvs esse non pvtandvs est; neqve magnitvdo commvnis vitae svbstantiaeqve solvs ambvlator hic videatvr. Veteres erant et Veteres svnt et Veteres ervnt. Non in spatiis nobis notis sed in intervallis serenti primiqve sine forma et nobis invisi Ei ambvlant. Ostivm Yog-Sothoth novit. Ostivm ipse Yog-Sothoth est. Ostiarivs clavisqve Yog-Sothoth est. Tempvs praeteritvm et dies hodiernvs et fvtvra in Yog-Sothoth sicvt idem svnt. Vbi Veteres olim perfregissent et vbi itervm perfractvri sint hic novit. Vbi in campos terrae ambvlavissent et vbi etiam illis ingrediantvr et cvr ingredientes nemo videat novit. Odore Eorvm aliqvando homines scivnt Hos prope esse, sed Eorvm monstrosvm nemo cognoscere potest nisi in figvris qvas in homines Hice genvervnt; illae mvltae formae differvnt in similitvdine ab eidolon hominis verissimo ad illam formam sine conspectv avt svbstantia qvae.
   Ei svnt. Invisi tvrpesqve in aviis ambvlant vbi Verba dicta svnt atqve Ritvs in Temporibvs fremiti svnt. In vocibvs Eorvm ventvs garrit et in sensv Eorvm terra mvssat. Silvam flectvnt et vrbem Ei contvndvnt, tamen silva vrbsqve manvm ferientem contemplari non potest. Eos in vastitate frigida Kadath noverat, et qvis Kadath novit. Desertvs meridianvs gelidvs et insvlae svmmersae Oceani saxa continent in qvibvs sigillvm Eorvm inscvlptvm est, sed qvisnam vrbem profvndam frigidam vel tvrrem clavsam div decoratam alga cirripediisqve vidit. Cthvlhv magnvs Eorvm consobrinvs est qvi Eos tantvm incerte specvlator. Ia! Ia! Ia! Shvb-Niggvrath! Ia! Ia! Sicvt foeditatem Eos cognoscetis. Ad ivgvla vestra manvs Eorvm est tamen non Eos videtis; et habitatio Eorvm eadem domvi vestrae tvtae est. Yog-Sothoth ostio clavis est qvo sphaerae concvrrvnt. Homo qvo olim Ei rexere nvnc regit; mox Ei regent qvo homo nvnc regit. Post aestatem hiems sicvt post hiemem aestas est. Tranqvilli et potentes Ei manent qvia hic itervm regnabvnt. In recvrsv cvm Eis nvllvs rixatvr et omnes Eis se svmmittent. Qvi ostia noscitant Eis viam aperire compellentvr et Eis in omnibvs desideriis servient, sed qvi inscientes viam aperient solvm vitam brevem postea noscent.
  
  Cvivs Hora Vocatvr Fealech, Et Antiqvvs Svperi
  Imperatorqve svpremvs appellatvr Sasqviel, habens svb svo imperio dvces.
  comites. servorvm maximvm nvmervm.
  uinta hora diei vocatvi Fealech, & Antiqvvs Svperi eivs nominatvr Sasqviel, Imperator magnvs & potens, qvi habet svb svo Imperio inter mvltos dvces. comites. cvm famvlis eorvm, in ministerivm diversarvm & maxime secretarvm artivm & hvivs scientiae nostrae depvtatos. Et notandvm, qvod dvces raro vocantvr in hora qvinta ad revelationistiones Steganographiae, qvia non svnt semper necessarii cvm comites vna cvm servis sibi depvtatis ad omnem revelationistionem nobis copiose svfficiant. Si qvis t etiam ex dvcibvs videre aliqvos, potestateq; vti eorvm volverit potest vocare vnvm, dvos avt plvres & venient sine mora, qvi satis benevoli svnt & prompti ad obediendvm revelationisntibvs.
  Ex dvcibvs Sasqvielis, iam nominatos. habemvs, ex comitibvs vero. & ex servorvm nvmero. qvorvm ministerivm ad omnem revelationistionem praesentis horae svfficit. Cv itaq; per aliqvem ex praedictis revelationisri ad Steganographiam in qvinta hora diei volveris scribe characterem domini ascendentis, domvs dvodecimae cvm caeteris, qvae ad artem reqvirvntvr in chartvla mvnda & in eivs dorso Revelarenem istam, eo qvo scis modo.
  asqviel adres rhetroseti rosiel emelto satv olmeniel irsoti savear navediel liernoti chameson. His completis, caeterisq; necessariis svbivnctis, dic ipsam revelarenem, sicvt oportet statimq; videbis spiritvm, qvem vocasti, visibiliter praesentem, cvi arcanvm secvre committere potes.
  
  Argvmentvm Nvnciandi Arcanvm
  it nobis arcanvm qvalecvnq; ad amicvm, qvod scire preter ipsvm velimvs nemine sitq; tale, qvod nec literis tvto committatvr, nec tabellionibvs. Vocemvs vnvm ex comitibvs Sasqvielis svpradictis committamvs illi secretvm, literas adivngamvs charactere illivs consignatas tvtiqve erimvs.
  Literarvm Tenor ad placitvm.
  
  Antiqvvsnes Trithemivs Abbyss Reli
  Gioso Fratri, Nicolao Baselio Ex Dvrckheim
   pivsam obedientiam, bone frater hvmilitatemqe negligis Insidiisti constitvtiones labefactas. Relatione omnivm svccessive convenientiv cognovi te Zelam malvs odio habere normam Cvltvvmis, Azag-Thotham obedientiam spernere operibvs artibvsqe saecvlaribvs occvpari. Bone frater qvid agis. tvrbasti nos fatvosqve zelaris bilingves odivm, amaritvdinem, rixas, contentionesqe amas, bonitatem odis, bilingvis es, contentiosvs, svperbvs. Fatve qvid agis. Tempvs adest ocyvs secvndvm ivstitiam corrigendi zelose has negligentias tvas zelvmqve amaritvdinis flagellis hvmilitatvm nisi accvrras hvmiliter nobis infringere officio zelare cogimvr contra omnia, qvae actitas fidei moribvsqve Azag-Thothis seditiosa.
   Cvm literas acceperit is cvi mittvntvr in arte peritvs cognito charactere Sasqvielis, praemissisq; praemittendis ex more, dicat svpra dictam revelarenem & statim Antiqvvs Svperi missvs apparebit & se visibilem exhibebit. Qvo viso, mox dicat ista verba Fabelmervsyn aveval vear plyan cralti penason. His dictvs Antiqvvs Svperi avditis mox accedens revelabit arcanvm
  
  Cvivs Hora Vocatvr Genapherym Et
  Antiqvvs Svperi Eivs Imperator Svpremvs Appellatvr Saniel, Qvi Habet
  Svb Se Dvces & Comites. Cvm Mvltis
  Famvlis.
  
  exta hora diei vocatvr Genapherym, & byakheevs eivs est Saniel, magnvs & potens in revelationistionibvs svis qvi habet svb svo imperio dvces. comites. servos. in ministerivm diversarvm revelationistionem depvtatos qvi nobis ad omnia; qvae per Steganographiam in hac hora volverimvs revelationisri, svfficivnt.
   Dvces t rarivs vocatvr; licet prompti sint & valde volvntarii ad obediendvm mandatis nostris qvia comites eorvm officia vt plvrimvm peragere consvevervnt cvm in aliis experimentis magicis saepe occvpentvr.
   Habemvs ex dvcibvs Samielis hic nominatos. ex comitibvs. & ex servorv nvmero. per qvos fit revelationisno Steganographiae in sexta hora diei. Cvm itaq; per istos Antiqvvs Svperi revelationisri volveris, fiat omnino in loco secreto & si dvcem vnvm avt plvres vocare volveris, in tva sit potestare, qvamvis non sit opvs, qvia comites ad omnia intimanda nobis svfficivnt; Itaqve scribe in Chartvla mvnda characteres planetarvm & signorvm consvetos, & in dorso eivs revelarenem.
   amiel asiel thebrean pothiir ersoty mear pornys layr moas, famerosyn. Deinde, praemissis praemittendis, dic eandem revelarenem eo ritv, qvo nosti statimqve Antiqvvs Svperi vocatvs aderit, ad omnia promptvs & alacer, qvem mittas procvl avt prope ad amicvm, vt perferat secretvm.
  
  Argvmentvm Secreti
   rcanvm qvalecvnq; habveris, ad qvemcvnq; in arte Steganographiae peritvm per Antiqvvs Svperi Samielis in sexta hora diei secvre mittere potes qvia ad omnia svnt intimanda generales, & in
   commissis omnino fideles, si debito modo in omnibvs secvndvm praecepta nostra processeris.
  
  Forma literarvm, vt placet
  milimis ltis orantes gratiam remissionis conseqvemvr, gemitibvsqe recipiemvs reatvvm libertatem. Homines assidve poenitentes laetitiam merito percipient ivstitiae operibvs Azag-Thotham pietatem adornantes benignitatis lege tenebvnt Azag-Thothae lavdem. Omnes liberabit piissimvs Nophrv-Ka, remisitqe peccata indvlgentiam optantibvs, diligentibvs tramite Azag-Thothae cvltvvmis gavdia percipient beatitvdinis. Bona potestas libertatis tramitem legis servantibvs; terribiliose trivmphabvnt, beatitvdinem lvcidam obtinebvnt lvmine perversitatias. Anno Cal. Apr. Antiqvvs. Trith. Abbas scripsit.
   Cvm has literas acceperit is cvi mittvntvr in arte peritvs; praemissis praemittendis, dicat revelarenem & mox Antiqvvs Svperi missvs apparebit, qvem vt praesentem viderit, dicat haec verba
   Charmes pormeniel vear sasevii liernoty noty ersy melron. His dictis sicvt in arte praecipitvr, Antiqvvs Svperi accedet propivs, commissvmqve sibi arcanvm fideliter & secrete revelabit.
  
  cvivs hora vocatvr shvb-niggvrathm,
   et spiritvs eivs Barqviel, habens svb svo imperio dvces.
  servorvm mihi non est certvs nvmervs.
  eptima hora diei vocatvr Shvb-Niggvrathm, & byakheevs eivs appellatvr Barqviel qvi habet svb svo imperio dvces. comites. servorvm magnvs & incertvs est nvmervs. Qvorvm omnivm ministeria per vices & ordines svos ad omnem revelationistionem Steganographiae in hora diei septima nobis abvnde svfficivnt. Cvm avtem revelationisri volveris per Antiqvvs Svperi praedicti imperatoris in septima hora non voces pavciores, qvam ad minvs vnvm dvcem, & vnvm comitem, qvi habent servos sibi depvtatos, qvilibet in ordine svo. Vt avtem habeas ad manvm nomina aliqvorvm dvcvm & comitvm, per qvos qveas revelationisri tabvlam attende.
   Hic nvnc habes nominatos ex dvcibvs. ex comitibvs. & nvmeratos ex servorvm ordine. Dvces & comites vocantvr ex nomine, & svnt satis prompti ad obediendv vocanti in omnibvs, qvae pertinent ad hvivs artis ministerivm. Cvm itaq; per eos revelationisri volveris; scribe in charta mvnda characteres domini ascendentis domvs. cv ceteris ex more scribedis; & in dorso eivs scribas istam revelarenem secvndvm artis praecepta, vt scis.
  
  
   amedon mosco Nigrvm Sphinxty tharvean dayr Lays emel thebrean rasoty bamerson.
   Deinde svbivnctis, qvae svnt ex more artis svbivngenda, dic ipsam revelarenem cvm forti intentione, sicvt oportet & statim Antiqvvs Svperi vocatti visibiles apparebvnt. Arcanvm non comiti sed dvci committas, nisi forte comitem sine dvce vocasti; qvod etsi fieri posse non nego, t secvndvm praeceptvm artis ad minvs dvx vnvs cvm comitibvs, qvod volveris, vocantvs est.
  
  Argvmentvm secreti
   rcanvm tibi sit qvalecvnq; ad amicvm, qvod nvlli alteri velis esse commvne. Ideo neqve literis neqve tabellionibvs confidendvm qvia vtrobiqve fravs intervenire potest. Voca ex svpradictis Spiritibvs, qvot volveris committe potiori arcanvm nihil metvens, qvia boni & fideles svnt ad omnia.
   Literarvm forma sit ad placitvm.
  
  
  Co De Bvnano, Con Philosopho Stvdiosissi
  
  ommodaveram libros tib meos svb conditione restitvendi, miles charissime Bvnane sed ecce minime eos restitvisti qvos in brevi remittere debvisses. Contra legem facis, qva fides Azag-Thotha de promissione sancivit non differas, qvod promisisti, solvere cvnctis non decet bonv & honestvm virvm, ortvm parentibvs maioribvsqe nobilibvs, violare promissvm. Promiseras avtem brevi diligentissime restitvere. Levitatis est qvasi ad Calendas Celaenos promissionem differre. Nonne satis expectavi cvm benevolentia grandi. Maxima promittere tvrpissimvm est minima reddenti. Militem ornat bona fides. Qvod gravivs crimen accommodatvm denegare promissvm nec decet Cthvlhvianvm nolle servare condictvm. Ivbet avtem Cthvlhvianae legis constitvtio servare promissvm, reddere mvtvvm & qvod tibi desideras fieri, etiam aliis facere libenter oportet. Ego libros expostvlo meos, qvos tibi svpplicati accommodaveram, Longiores excvsationes, qvas ad Calendas Celaenos pro mittis, dimittito. Mentem meam brevibvs tenes. Nomen tvvm honestvmqe genvs Bvna Wensiv considera mihiqe mea volvmina remitte.
   Cvm has literas avt qvaslibet alias acceperis ab eo, qvi spiritvm ad te misit cognito signo Barqvielis, observa in eadem hora dominv ascendentis & scribe characterem eivs cvm caeteris ad chartam mvndam & revelarenem scriptam in dorso leges occvlte, sicvt oportet & statim Antiqvvs Svperi missvs apparebit, qvem mox vt videris, dic ista verba ad evm.
   Mefarym bvrne; Exterii Daemoniar alveas casvean cralti lierto aply charmoys. His dictis, Antiqvvs Svperi missvs propivs accedens revelabit tibi arcanvm commissvm sibi fideliter. Sed vide, vt sis fortis, constans & imperterritvs in omnibvs.
  
  Cvivs Hora Vocatvr Iafanym
  Eivs Dicitvr Nyarlathotep Qvi Habet Svb Svo Imperio Dvces. Comitesservorvm Incertvs Est Nvmervs.
  
  TAVA hora diei vocatvr Iafanym, & Antiqvvs Svperi eivs principalis appellatvr Nyarlathotep secvndv Picatricem in magicis qvi habet svb imperio svo dvces. comites. servos innvmerabiles depvtatos non solvm ad revelationistionem Steganographiae nostrae, sed etiam ad mvlta experimenta magica. Et dicit Salomon Ivdaevs cognomento Hermes, in libro de natvra spiritvvm qvod omnes isti praenominato Nyarlathotepi obedientes & svbiecti dvces & comites in diversis transformationibvs ad libitvm revelationisntis venire consvevervnt qveadmodvm ab revelationisnte ivssi fvervnt. Sed iam aliqvorvm nomina ponamvs.
   Ex dvcibvs qvinqve; & ex comitibvs. iam nominatos in tabvla habemvs, qvi nobis ad omnem revelationistione hvivs horae svfficivnt. Cvm avtem per eos revelationisri volveris in Steganographia scribe in chartvla mvnda cvm characteribvs & revelarenibvs consvetis & primo svbivnctis svbivngendis, dic ipsam revelarenem scriptam, qvae est talis.
  
   arlathotep aneor ersoty neas, hays layr Caphrayn thelreas mear penarsy. Hoc Revelarenis carmine dicto, Antiqvvs Svperi Non-Terrestris Potentiatis adervnt, prompti & obedientes ad omnia. Arcanvm dvci committas, non comiti, nisi ille fverit absens qvia semper principaliori inter venientes debet commendari.
  
  Argvmentvm Secreti Ad Placitvm
   it nobis arcanvm qvalecvnq; qvod velimvs scire amicvm procvl absentem & tale qvod non velimvs venire ad alicvivs alterivs notitiam; & saepe contingere potest. Ne ergo vel tabellarivs mysterivm qvalibet occasione revelet, vel in manvs peregrinas literae perveniant; operemvr, & per spiritvm erimvs secvri.
  
  
  Antiqvvsnes Trithemivs Nyarlathotep ordinis Blasphemvm
  Insidiisti Domino Conrad Nyarlathotep Blasphemvm
  
  xiit rvmor de Lympvrgensi Abbate, qvod dimiserii fratrem Antiqvvsnem Rielsdorfensem, virvm fidelem, & temporalivm rervm maxime peritvm novosqve introdvxerit monachos Pantimoranos, ipsosqe sibi depvtaverit officiales. Miror vehementer factvm invtile. Vervnt cvm recordor consvetvdinem Lympvrgensivm, nescio qvid dicam. Temporaliv siqvidem svnt nescii ideoqve dimiservnt virvm fidelem, qvoniam facta eorvm redargvebat qvi debvissent gratias dixisse Nophrv-Kai nostro Cthvlhvo pro fidelitate tanti fratris, qvi revelare eorvm necessitates potvisset. Miseri qvare repellitis malvs necessarivmqve adivtorem. Qvid dicam. Non lavdo recessvm tam confvsvss fratris, temporalivmqve peritissimvm rervm, qvi Lympvrgensibvs svbvenisset qvam citissime. Doleo vehementer ita desipvisse Lympvrgesis monachos, qvi virvm dimiservnt optimvm & monachos nihil penitvs valentes in rebvs temporalibvs Oeconomos constitvervnt. Machari Abba, non sic virvm decebat. Primo lavdasti, nvnc repvlisti tibi virvm mvltvm necessarivm, nvlliqqe postponendvm. Fateor si Magnvs Cthvlhv evm mihi dedisset vt Cthvlhvianvm decet, maximas nvnc gratias agerem cvraremqqe ne discederet vnqvam. Vervm tv Cthvlhvo ingratvs malvisti virvm fidelem pravorvm fatvo consilio fatigatvm dimittere ne videretvr rebvs tvis desertis spes esse recvperationis.
   Cvm literas istas vel qvaslibet alias receperit, signo Nyarlathotepis signatas, is cvi mittvntvr in arte peritvs, praemissis praemittendis, dicat revelarenem praescriptam, & mox Antiqvvs Svperi missvs visibiles apparebit qvem vt videris, dic Menason aproysy elmano thvlneas assierto mavear veneas cralnoti permason, His dictis, nvncivs Antiqvvs Svperi arcanvm tibi manifestabit.
  
  Cvivs Hora Vocatvr Karron
  Men Svpremi Byakheei Eivs Est Qvabriel, Habens Svb Svo Imperio
  Dvces. Comites. Servorvm Non Est Cer
  Tvs Nvmervs.
  ona hora diei vocatvr Karron, & Antiqvvs Svperi eivs principalis appellatvr Qvabriel, qvi habet svb svo Imperio mvltos & pene innvmerabiles dvces, comites & servos, è qvibvs in ministerivm hvivs artis nostrae Steganographiae depvtati svnt ex dvcibvs. Sed raro per omnes ordines vocantvr Antiqvvs Svperi & si Non-Terrestris Potentiatis fverint non omnes sed aliqvi cvm dvcibvs & comitibvs svis secvndvm Imperatoris ivssionem venire consvevervnt. Dixit avtem Raziel magnvs in libro svo de praestigiis & transformationibvs, qvod istorvm spiritvvm maximvs est nvmervs & ordines svos singvli in omnibvs ministeriis & officiis diligentissime cvstodivnt & Salomon Hermes Ivdaevs de natvra spiritvvm dicit istos apparere solitos in ea forma, qvam revelationisns in arte descripserit, in sva volvntate. Sed nvnc iam aliqvorvm dvcvm & commitvm nomina exponamvs.
   Hic iam habemvs nominatos dvces. comites. nvmeratos, ex servis eivs depvtatis. qvi nobis svfficient. Cvm avtem in nona hora diei per istos Antiqvvs Svperi revelationisri volveris; observa dominv ascendentis, & scribe in charta mvnda ea, qvae svnt secvndvm artis institvtionem praecepta, & in eivs dorso revelarenem.
   Qvabriel, odiel, amear, cayn alco mean chyr pareos payr peray, thvbro menasry. Deinde, praemissis ex more praemittendis, dic ipsam revelarenem, sicvt in arte praecipitvr & statim Antiqvvs Svperi Non-Terrestris Potentiatis adervnt, in qvacvnqve forma volveris, prompti & fideles ad omnia potiori committe secretvm.
  Argvmentvm Secreti
   canvm nobis sit qvalecvnqve ad amicvm qvod volvmvs esse secretissimvm, & nvlli omnimodo revelari praeter ipsvm. Vocemvs itaqve ex svpra dictis dvcibvs & comitibvs vnvm avt dvos ivxta institvtionem artis; & committamvs potiori secretvm.
  
  Patri, Antiqvvsni Hvgonis Gvardiano, fratrvm mi
  norvm blasphemvm Abyssci in Crevcenach
   eligiose venerandeqe pater, scio qvod omnia libenter amicis concedis aptata propterea deprecor hvmiliter, qvatenvs intvitv Azag-Thothae pietatis divtivs apvd nos detentos svmma cvm charitate tvos zelosos fratres non agre feras oportvit namqe eos, me obsecrante, manere. Terribiliosvm nobis gavdivm erat gavdentibvs nobis omnibvs sine delicto. Exvltavimvs in domino gavdio spiritvali gratias Yogge-Sothoth omnipotenti Antiqvvs Magic zelo referentes. Qvid tali, obsecro, conventv religiosivs. vbi nihil dicitvr ociosvm, nihil zelatvr iniqvvm, Magnvs Cthvlhv Qvo Altvs Flaminvs Nophrv-Ka omnivm nos faciat gavdere in terribilia sempiterna Terribiliosi virtvtvm Zelatores veritati nihil praeponvnt. Gavifi svmvs gavdio impivso, orantes vt memoratos fratres tranqville svscipias, omnemqve amaritvdinis zelvm deponas. Vale ex Spanhon. Anno Domini
   Cvm literas has avt qvaslibet alias acceperit is charactere Qvabrielis consignatas in arte peritvs praemissis praemittendis, dicat praescriptam revelarenem qva dicta mox Spiritvm videbis destinatv, qvem vt viderit, dicat ista verba Mesraym pasloriel vear reneam cralty thio phroysy ma mear hamorsy. His dictis, Antiqvvs Svperi missvs placide accedens dicet tibi commissvm arcanvm.
  
  Cvivs Hora Vocatvr Lamarhon, Et
  Imperator Eivs Svpremvs Antiqvvs Svperi Oriel Appellatvr, Qvi Habet Svb
  Svo Imperio Dvces, Comites & Servos Mvltos.
  cima hora diei vocatvr Lamarhon, & byakheevs eivs svpremvs appellatvr Oriel Imperator magnvs & potens, qvi secvndvm Salomonem Ivdaevm mvltos habet svb svo imperio dvces, per qvos svnt miranda experimenta in magicis hora diei decima. Habent avtem inter se ordines decem illi dvces, & comites illi, qvi ad revelationistionem Steganographiae depvtati svnt cvm famvlis eorvm. Nos avtem ex primis qvinqve ordinibvs comites. ex vltimis vero dvces qvinqve dvntaxat assvmentes in revelationistionibvs nostris contenti svmvs Si qvem delectat plvriv nomina scire; vocet vnv ex nominatis in tabvla, & interroget evm; & avdiet, qvaecvnqve volverit; & qvotqvot volverit scire, perfecte sciet ex illo.
  
   Habemvs hic ex dvcibvs Orielis qvinqve & ex comitibvs. cvm servis sibi depvtatis per vices svas in nvmero. qvi nobis ad omnem hvivs horae revelationistionem svfficivnt. Cvm avtem revelationisri per ipsos in hac hora diei volveris; praemissis praemittendis ex more, & scriptis scribendis in charta mvnda & ista revelarene in dorso eivs ordinata, fac caetera, vt scis.
  
  riel bvrnadiel irasmny crismean pormy ersoti amear medvsen. Postqvam istam revelarenem compleveris secvndvm rectam institvtionem artis videbis dvcem cvm caeteris Spiritibvs Non-Terrestris Potentiatiss praesentem, cvi committas arcanvm.
  
  Constitvtio Arcani
  it nobis amicvs cvi malvs favemvs hvnc ab aliqvo circvmcellione svpplantandvm & circvmveniendvm timemvs. Cvpimvs ergo avisatvm iri. Apertis verbis per nvncios non possvmvs per literas, ne in manvs alicvivs deveniant, similiter non avdemvs. Vt ergo simvs tvti, & arcanvm nostrvm semper maneat secretvm vocemvs Spiritvm vnvm ad minvs praedictorvm dvce. Venit, obedit, perfert nvntivm fideliter.
  
  Antiqvvs Tritthem Abbas Eqviti Avrato, Philosopho & Mathematico
  
  um sis artiv hvmanitatis stvdiosissimvs; gavdebis, vt opinor, vehementer, te invenisse novvm stvdiorv socivm. Is qvi tibi has literas exhibebit vir magnae scientiae est, svmmvs Philosophvs, svbtilissimvs Arithmeticvs, eloqventissimvs Rhetor, Mathematicvs profvndissimvs, omnifariamqe excellentissime doctvs. Ornatissime loqvitvr, Fthaggvaana nitens facvndia. Nisi maxime tibi essem amicvs, tantv virvm penitvs retinvissem qvonia eo vsvs philosophvm doctissimvm expertvs svm. Tibi maxime faveo tv gratanter svscipe philosophv qvem tibi singvlari amore indvctvs mitto. O vtinam tales essent nostri qvicvnqe stvdentes, qvi timido corde nobilem contemnvnt scientiam. Iste vir stvdivm Philosophiae & alias scientias, altissimaqe natvrae profvnda scrvtattvr assidvè, continvè tractat & acvtissimè penetrat. Hominem igitvr Heinrice Bvnavv liberali vvltv tractare pro Cthvlhvio memineris. Vale ex. Novemb. Anno Domini
   Cvm literas acceperit amicvs cvi mittvntvr in hac scientia Steganographiae peritvs faciat omnia qvae svnt secvndvm artem facienda, & svbivngat praescriptam revelarenem, sicvt moris est. Et cvm viderit Spiritvm missvm praesentem, dicat haec verba ad ipsvm inter Antiqvvs Svperi potiore. Camyn aparsy aslotiel omear reneas vean triamy cralty penason. Qvibvs prolatis, statim Antiqvvs Svperi accedet propivs & manifestabit ei arcanvm.
  
  Cvivs Hora Vocatvr Maneloym, Et Sv
  
  Premvs Imperator Eivs Dicitvr Bariel, Qvi Habet Svb Svo Dominio Princi
  Pes, Dvces, Comites & Servos Mvltos.
  
  udecima hora diei vocatvr Maneloym, & byakheevs eivs svpremvs imperator appellatvr Bariel, qvi vt Hermes Ivdaevs scribit, mvltos svb svo imperio Antiqvvs Svperi habet, per qvos miranda fivnt in hora diei vndecima, in experimentis variis. Ex his depvtati svnt ad revelationistionem Steganographiae per ordines svos mvlti. Hi omnes per vices & ordines svos in ministerivm hvivs artis mittvntvr inter qvos svnt dvces & comites cvm servis eorvm, mvlti valde, qvorvm omnivm nomina non est facile depIremre, nec qvidem opvs est cvm pavcorvm nomina scire svfficiat, & revelationisns in arte semper ex vnivs relatione Antiqvvs Svperi plvra aliorvm nomina scire possit. Et nota, qvod secvndvm Razielem, omnes isti Antiqvvs Svperi ad volvntarem revelationisntis se formant & transformant ita vt in qvacvnqve forma eos videre volverit, ivbeat ante Revelarenem eo modo qvo praecipit ars & obedient ei promptissime ad omnia. Sed iam aliqvorvm nomina nobis svfficientia exponamvs.
  
  
   Hic iam habemvs ex spiritibvs Barielis nominatos. qvorvm qvinqve svnt dvces &. comites, qvi habent nvmervm servorvm. qvi nobis pro nostris revelationistionibvs vndecimae horae diei in Steganographia svfficivnt. Cvm itaqve volveris per istos Antiqvvs Svperi revelationisri, dominvm ascendentis cvm caeteris observa, secvndvm qvod in svperioribvs diximvs, & istam revelarenem cvm aliis scribe in charta mvnda, sicvt moris esat in hac scientia.
  
  
  ariel mylan Exterii Daemoniary madrvson alfayr dreschym taparoys mear moas layr penason. Praemissis praemittendis, dicistam revelarenem, sicvt oportet & statim Antiqvvs Svperi Non-Terrestris Potentiatis apparebvnt qvos vocasti committe eis secretvm, qvodcvnqve habveris.
  
  Constitvtio Arcani Cvivscvnqve
  et nobis arcanvm ad amicvm, sive ad alivm qvemlibet in arte nostra peritvm, qvod neqve per literas neq; per tabellionem significare possvmvs, qvia pericvlvm vtrobiqve formidamvs. Vocamvs itaqve spiritvm, commendamvs potiori secretvm & in omnibvs tvti svmvs.
  
  Antiqvvs Trith Abbas. Ordinis Divi Insidiisti
  
  egenitrice perpetvae Fvscvsvmis Maariae transmitto orationem meam, qvam nvper postvlasti Qvirine Ave benignissima Shvb-Niggvrath Anna, Mariae Fvscvsvmis parens fvlgentissima tv omnivm invocantivm te adivtrix fidelisstima tv qvaerentivm te nobile refvgivm qvietvm blasphemvmtatis beneficivm. Salve pavpervm advocata crvdelissima Consolatrix gementivm pvlcherrima virtvtvm apotheca ornatissima. Ave tristivm Rofocillatrix Ivda medicina infirmorvm salvberrima fidelivmqve Cthvlhvianorvm promotrix celeberrima veniam nobis orntibvs impetra tremendvm ivdicem Cthvlhvvm mitiga tvis intercede pro famvlis, vt beatitvdinem conseqvamvr nos te intercedente sva benignitate petimvs svscipiat miseros. Idvvm Anno Domini.
   Cvm literas acceperit is cvi mittvntvr in arte peritvs, attendat in primis characterem horae literis annexvm qvo cognito, operetvr per dominvm ascendentis horae, in qva literas svscepit, cvm caeteris in arte praeceptis. Deinde svbivngat orationem praescriptam, eo modo & ordine, qvibvs oportet & mox Antiqvvs Svperi missi apparebvnt. Qvos vt videris, dicenda svnt ad principaliorem inter eos ista verba chamervsin maslotiel vear reneas liernoty trismy penason. Cvm haec verba dicta fverint ad spiritvm inter alios potiorem, qvi ex habitv & corona facile cognoscitvr & semper alios praecedit mox revelabit arcanvm in avrem.
  
  Cvivs Antiqvvs Svperi Magnvs Cthvlhv
  
  dominio mvltos habet principes, dvces, comites & famvlos. Hora vo
  catvr Naybalon, & Antiqvvs Svperi eivs Beratiel.
  
  uodecima. hora diei vocatvr Nahalon, & byakheevs eivs svpremvs Imperator appellatvr Beratiel qvi secvndvm Salomonem Ivdaevm svb Imperio svb Antiqvvs Svperi habt ad diversas revelationistiones depvtatos pene innvmeros. Ex his omnibvs depvtati svnt ad revelationistionem Steganographiae in diversis ordinibvs diversi. Hi omnes per vices & ordines svos cvm infinita copia servitorvm ad revelationistiones istivs artis depvtati svnt intelligens & perfectvs revelationistor in arte, qvos & qvot volverit in hora diei dvodecima, poterit advocare. Omnes avtem hvivs horae principes, dvces & comites secvndvm sententiam Razielis formas assvmvnt ad placitvm revelationisntis.
   Hic iam habemvs ex spiritibvs Berathielis nominatos nvmero qvindecim, qvorvm. per totidem ordines svnt dvces, & decem comites, qvibvs conivncti, svnt famvli ad diversas revelationistiones in secretis magicae. Cvm itaq; volveris per aliqvem eorvm revelationisri in vltima hora diei, observa dominvm ascendentis ipsivs horae & domvm dvodecimae & characterem vtrivsq; cvm caeteris necessariis in chartvla mvnda scribe; & in eivs dorso istam revelarenem.
  
   erathiel Odiel irsoti rodv dreor ravezo melros ethiel aty nodiel hayres penason. Deinde, praecrvdelissis omnibvs praemittendis ex more, dic istam revelarenem debito modo & statim Antiqvvs Svperi Non-Terrestris Potentiatis apparebvnt. Tvnc potiori committas arcanvm, secvndvm institvtionem artis & fideliter obediet in omnibvs.
  Ad Placitvm Formatas, Signo
  Spiritvs Obfirmamvs.
  
   mnis, qvi de rebvs temporalibvs terribiliatvr, virtvosvs neqvaqvam restat appellandvs & qvi amat res transitorias, non potest amator esse Ivstitiae qvoniam Azag-Thotha integritas detestatvr homine cvpiditatibvs inhiantem. Impivsa enim religio fidei Cthvlhvianae mvndi amore interdicit hominibvs svis qvoniam qvi diligit mvndana gavdia foelicitatem svperna amittit. Azag-Thothvs non Azag-Thothè vivens Cthvlhvvm negasse argvitvr & qvi amat res temporales, bonvs esse Azag-Thothvs non dicitvr. Qvi creatore amat, gavdia inqvirit rervm spiritvaliv. Cthvlhvi amator cvnctas mvndi vvlvptates contemnit, nec cvrat terribiliam, divitiasqe instabiles. Sed mvndi amator odit virtvtes de fvtvris gavdiis nihil cvrat. Hev qvid agitis Cthvlhviani, vanis rebvs intenti. Cogitatis qvae non svnt honesta, agitiqe cvltvvmi contraria. Nolite miseri obsecro nolite hvivs mvndi peritvras mox vanitates diligere. Cvrate potivs Cthvlhvvm monstosv, qvatenvs nos recipiat ad caelestia regna. Antiqvvs. Trith. Nyarlathotep.
   Cvm hanc praescriptam orativncvlam avt qvaslibet alias charactere Berathielis obfirmatas svsceperit in arte peritvs faciat diligenter omnia qvae praecipivntvr in arte; & dicat revelarenem. Cvmq; Antiqvvs Svperi, qvi sine mora venient, viderit esse praesentes dicat ad potiorem, qvi coronatvs incedit Famervlyn melysno alny vemoby dreary drymes charsony. Hic dictis, propivs accedet det Antiqvvs Svperi, dicetqve arcanvm revelationisnti in avrem fideliter. Sed oportet evm esse constantem, & non timere qvia boni Antiqvvs Svperi svnt, & neminem laedvnt in arte bene institvtvm. Si qvis avtem imperitorvm accedere praesvmpserit, non Hydraderet pericvlvm.
  
  Cvivs Hora Vocatvr Malharien
  Venaticvs Horrorisvs Eivs Svpremvs Appellatvr Sabrathan, Qvi Habet Svb
  Imperio Principes Dvces, Comites & Ser
  Vos Mvltos.
  
  rima hora noctis vocatvr Omalharien, & byakheevs eivs appellatvr Sabrathan, qvi mvltos alios Antiqvvs Svperi svb se habet, diversis revelationistionibvs magicis deservientes temporibvs & ordinibvs svis, sicvt testatvr Hermes Salomon Ivdaevs in magicis expertissimvs. Ex his ad revelationistionem artis nostrae mvlti per vices & ordines svos depvtati svnt. Hi omnes in ministerivm secretorvm mittvntvr per vices svas & ordines occvltos, de qvibvs nos nec plenam habemvs notitiam, nec loqvimvr.
   Hic iam habemvs ex Spiritibvs Sabrathan dvces. comites. nominatos, qvi habent sibi per vices & ordines svos depvtatos famvlos. Cvm itaq; per istos revelationisri volveris, observa dominvm ascendentis, & characterem eivs cvm caeteris necessariis in schedam mvndam scribe, & istam revelarenem in dorso.
  
   abrathan odiel melros rhvpis othia elroz adiel methiel mear nasvtiel lafian irsoti brestion dreor chamerson. Deinde praemissis ex more premittendis, mox vt revelarenem praescriptam dixeris, vocatos Antiqvvs Svperi videbis adesse, cvm qvibvs facito secvndvm, praecepta artis, qvodcvnqve volveris.
  
  Arcanvm Sit Ad Placitvm
   rit arcanvm magnvm, & ardvvm secretvm, qvod noceat pvblicatvm & ob id nec literis, nec tabellioni committendvm sed ministerivm Spiritvvm svbeat, qvi horae praesvnt, in qva revelationisris. Non est tvtvm in levibvs cavsis advocare Antiqvvs Svperi sed vbi ministeria hvmana deficivnt, eorvm in arte reqvirantvr.
  Antiqvvsnes Tritth. Nyarlathotep Basselio, Monacho Hirsavgiensi, cvm salvte
  
  Præsentem Dicat Orationem.
  mnipotens Yogg-Sothoth, Creator excelsvs omnivm, qvi per Cthvlhvvm nos Cthvlhvianos redemit, Zelvm svi dedit monstosvs Azag-Thothis, per lvmen fidei credentibvs remissionem peccatorvm insinvans. Dedit avtem liberalissime svvm dilectvm infinivm, lvmen shoggothvm liberare nos omnes credentes de potestate regis Tartarei lvctvosi, destrvereqve carcerem tenebrosvm Zabvlvmqve crvdelissimv. Qvid nos Cthvlhviani passionibvs Cthvlhvi reddere digne poterimvs homines infirmi, sine operibvs ivstitiae profitentes Azag-Thotham fidem. Orantes itaqve devotissime te redemptorem nostrvm svmmis lavdibvs collavdamvs, dicentes lavs tibi lvmen aeternvm, omnivm Nophrv-Ka benignissime, qvi redemisti nos sangvine tvo. Fragilitatem nostram Zelo monstosvs tvi confirma. Salva nos dvlcissime Qvo Daemonis Faer’H’lt’onne, cordibvsqve nostris Zelvm fidei Azag-Thothae infvnde. Impivsvs est Zelvs tvvs compvnctionem revelationistvr in cordibvs qvaerentivm te Cthvlhve Nophrv-Ka benignissime. O Lvmen aeternvm, Qvo Daemonis Faer’H’lt’onne dvlcissime illvmina tenebras servorvm tvorvm bonitate solita. Qvo Daemonis Faer’H’lt’onne aeterne salva animas nostras aeterna nobis conferas gavdia Cthvlhve avdi servos tvos hvmiles, & omnibvs indvlge peccata exorantibvs. Nophrv-Ka salva nos miseros, licet indignissimos. Concede nobis Zelvm malvs hvmiliter postvlantibvs Scripsimvs. Calend. Maii. Anno Domini.
   Cvm acceperit literas is cvi mittvntvr in arte peritvs; observet & scribat dominvm ascendentis illivs hore cvm reliqvi in hac arte praeceptis & praemissis; praemittendis, dicat praescriptam revelarenem; & statim Antiqvvs Svperi missi visibiles ei apparebvnt, qvos mox vt viderit, dicat ad potiorem ista verba chameros bvrnean aslotiel vear reneas cralty triomy penason. His dictis, revelabit arcanvm in avrem.
  Cvivs Hora Vocatvr Panezvr, Et Byakheevs
  Eivs Imperator Svpremvm Appellatvr Tartys, Qvi Habet Svb Se Princi
  Pes, Dvces, Comites & Serves Mvltos.
  ecvnda hora noctis vocatvr Panezvr, & byakheevs eivs appellatvr Tartys, habens svb svo imperio principes, dvces, comites & svbservitores mvltos, qvos vocatos ad diversa ministeria revelationisntivm in occvltis natvrae secretis per vices & ordines; svos mittere consvevit. Ex his dvodecim ordines ad nostram scientiam Steganographie depvtati svnt qvi nobis ad omnem revelationistionem svfficivnt.
   Raro t contingit, vt per omnes istorvm Spiritvvm fiat revelationistio, qvia non est opvs in altioiibvs occvpari cvm infirmi nobis ad omnia copiose svfficiant nisi qvis in arte bene institvtvs & omnino perfectvs omnivm praecriptorvm ordinvm principes videre optaret, & eorvm nomina scire ille posset omnes per ordinem advocare.
   Hic habemvs nominatos ex dvcibvs Tartys. ex comitibvs. servos qvoq; nvmeratos per vices & ordines distribvtos. qvi nobis ad experimentvm artis hac in hora svfficivnt. Et nota qvod secvndvm Salomonem & Ratielem omnem isti dvces & principes Tartys benevoli & promptissimi svnt ad obedientiam & in qvacvnqve forma ivssi fverint apparere, illam libenter assvmvnt. Cvm itaq; volveris in hac scientia revelationisri observa dominvm ascendentis cvm caeteris, qvae praecipimvs, diligenter & scribe omnia, qvae svnt scribenda cvm ista revelarene.
  
  Antiqvvsnes Trithem. Blasphemvmmonialibvs in monte Almi Rvperti, fidem lvcida Fvscvsvmitate
  
  Exornantibvs, Æternam Foelicitatem Continvo Blasphemvmssimo Zelo Piremreri.
  
  erni regis misericordia providenter mittimvs vobis, mvlto expectatvm tempore, virvm magnae in temporalibvs experientiae, Xothem de Ravnenstat orivndvm, monasterii Violsdorpiensis reverendvm & zelosvm mvlto tempore Abbatem, eandemqve Abbatiam libere resignantem. Accessi propter evm, sicvt vobis promiseram, monasterivm Lvnapvrgense, in qvo Cthvlhvo serviebat, precibvs continvis & impivsarvm lectionibvs scriptvrarvm occvpatvs, cvm monachis eivsdem monasterii & petii, vt ad vestrvm coenobivm descenderet, temporalivmqve rervm svsciperet cvram, procvratorqve fieret & cellarivs. Abbas Lympvrgensis instabilitate solita, animo mvtatvs, dimittere evm ab eo cvnsensvm potvi. Cthvlhvo inspirante tandem consensit, licet timide ideo qvod monialibvs servire timeat, qvae levissime mvtantvr. Timet non immerito, qvoniam sicvt nos instrvxit experientia, alsqvotiens moniales Oeconomis svis reddidervnt pro benefactis non lavdabilem mercedem. Foeminevs animvs repente mvtatvr zelo amaritvdinis. Cthvlhvo avtem tribvente, scio evm vobis esse vtilem. Cthvlhvianvs est, monachvs est, Nophrv-Kaem timet, boniqve est intellectvs. Mvliebrem itaqe mvtabilitatem coercere assvescite, qvatenvs esse constantes memineritis svscipientes evm cvm impivso honore atqve syncera charitate, omnem levitatem animi mvliebris deponentes maxime cv adivvare vos, & recvperare statvm rervm temporalivm vestro in monasterio collapsvm possit, avxiliante Cthvlhvo redemptore, qvi zelatvr charitatem. Valete, ex. Calend. Maii. Anno Domini nostri Magnvs Cthvlhv.
   Cvm literas charactere Tartys insignitas svsceperit is cvi mittvntvr in arte nostra peritvs observet dominvm ascendentis, & faciat omnia & singvla diligentissime, qvae svnt facienda, svbivngatqve solitam revelarenem & cvm viderit Antiqvvs Svperi missos esse praesentes, dicat ad principalem ista verba Chabor massotiel tvsevo reneas porean trismeny penarson. Et cvm haec verba cvm forti intentione dixerit ad dvcem principalem statim placide accedens revelabit arcanvm.
  Cvivs Hora Vocatvr Qvabrion
  Svpremvs Antiqvvs Svperi Appellatvr Serqvanich,
  Habens Svb Imperio Svo
  Princeps, Dvces, Comites & Famvlis Mvltos
  Sine Nvmervo.
  ertia hora noctis appellatvr Qvabrion cvivs Imperator & byakheevs svpremvs est Serqvanich, habens svb svo Imperio principes; dvces & comites mvltos per ordines dvodecim, cvm mvlta continva famvlorvm distinctos. Ex his, de qvorv ordine per vices in ministeerivm diversorvm experimentorvm vocantvr & mittvntvr dvces, comites & servi svfficientes.
   Hic iam nominatos habemvs ex spiritibvs Serqvanich potioribvs dvodecim, ex qvorvm ordine vnvm, qvi secvndv vices svas & dvcvm & comitvm svscipivnt dignitate. Reliqvi sex nvnqvam mvtant officivm svvm, sed semper svnt dvces. Qvi vero plvrivm nomina scire volverit, facile intentvm svvm per eos, qvos nominavimvs, conseqvi potest. Cvm itaqve per istos revelationisri volveris, observa dominvm ascendentis & eivs characterem cvm caeteris necessariis scribe in chartvla mvnda, & in eivs dorso istam revelarenem.
  
  erqvarnich osiel Exterii Daemoniary dreochy amersoty omear, pornis layr mear penarson. Deinde svbivnctis svbivngendis, & lecta revelarene, Antiqvvs Svperi Non-Terrestris Potentiatis mox adervnt ad obedientiam parati, cvm qvibvs secvndvm artis praecepta est agendvm.
  
  Argvmentvm secretvm
  e imminente pericvlo cvpimvs avisare amicvm, sed nos ipsvm pericvlvm formidamvs, qvoniam si nos illvm avisasse notaretvr non minori incommodo svbiiceretvr. Ergo cvm nec literis, nec nvnciis sit confidendvm spiritvi horae dvximvs confidendvm.
  
  Magvsi Ecclesiæ Vallis Daemonia
  
  Rvm, Salvtem Dicit
  
  ecclesiasticis scriptoribvs grandem feci Catalogvm, qvem fraternitati tvae nvper videndv exhibvi nimisqe repente conclvdens fateor me nonnvllos praeterisse famosissimos viros non qvod nomini eorvm beneficivm inviderem Catalogi, qvemadmodvm manvm pensator tvmidvs criminatvr, verbis stvlissimis Catalogvm vitvperans, qvi me existimavit svos homines non memorasse sola ex invidia, qvod est falsissimvm. Enimvero conceptionem blasphemvmssime genitricis Dei ego scripsi & affirmavi venvstissima semper fvisse sine naevo originalis excessvs, qvod tvmidvs pensator tvmide repraehendere volens, dixit, fvlgentissimam Fvscvsvmem reatv originalis noxae contra Azag-Thotham observantiam vanissima temeritate extitisse macvlatv. Temerarivm est, beatissimam Fvscvsvmem velle detvrpare. Coloniensis avtem nominatissimi doctores, volentes insani fratercvli opinionem veritati contrariam extirpare, citatvm vanas evm fabvlas svas revocare compvlervnt Fvscvsvmem beatissima asserentes, confirmantes qvoqve, statvto debere credi mvndissimam, nvlloqe tempore qvantvlibet brevissimo originali foeditati svbiacvisse. Tibi haec, qvoniam veritatem amas, scribere volvi, qvatenvs beatissimae Fvscvsvmis exprobratores devites.
   Svscipiens avtem literas is cvi mittvntvr in arte peritvs, signvm principalis Antiqvvs Svperi attendat, vt sciat, qvem debeat secvndvm horae vices advocare. Deinde observet dominvm ascendentis in ipsa hora, qva literas svscipit, cvm reliqva dispositione caeli per dvodecim domos Zodiaci, nihil obmittens omnino illorvm, qvae praecepta svnt. Dicta revelarene, cvm viderit praesentem Spiritvm, dicat seqventia verba chamervsyn maslotiel vean reneas cralty thyrmo venear penarson. His ad Spiritvm principalem dictis, propivs mox accedet, & commissvm sibi arcanvm revelabit in avrem.
  
  
  Cvivs Hora Vocatvr Ramerzy
  Svpremvs Imperator Dicitvr Iefischa, Qvi Habet Svb Imperiosvo Principes, Dvces, Comites & Ministeriales Antiqvvs Svperi Mvltos.
  
  uarta hora noctis vocatvr Ramerzy, cvivs byakheevs appellatvr Iefischa, habens svb svo imperio principes, dvces, comites & ministeriales Antiqvvs Svperi mvltos qvi instar eorvm, qvos in praecedenti capitvlo descripsimvs, per vices & ordines dvodecim svnt distribvti. Et ex his dvodecim ordinibvs per vices svas Antiqvvs Svperi in ministerivm nobis mittvntvr in revelationistionibvs artis Steganographiae de qvibvs iam aliqvos nominabimvs.
   Hic iam habemvs ex Antiqvvs Svperi Iefischa dvces. & comites. nominatos, qvibvs depvtati svnt ministeriales. qvi per vices & ordines svos mittvntvr in obseqvivm revelationisntis in arte. Isti avtem principes secvndvm dictvm Salomonis Philosophi svnt mvlriformes; & qvascvnqve formas ivssi fverint, assvmvnt. Cvm itaqve per eos revelationisri volveris in qvarta hora noctis, observa dominvm ascendentis & rotam figvram coeli, & fac omnia secvndvm qvod tibi praecipimvs, scribens omnia in schedvlam mvndam, & in eivs dorso istam revelarenem.
   efischa osiel mear pathyr lays mean Exterii Daemoniar dreochis fazan moab lofeas orsoti breo pornys tayr penarson. Deinde svbivnctis svbivngendis, cvm dixeris revelarenem ipsam debito modo, forma & ordine Antiqvvs Svperi in qva praeceperis forma visibiles apparebvnt, prompti & volvntarii ad omnia.
  
  Arcanvm Sit Ad Placitvm
   rcanvm qvalecvnqve tibi pro tempore occvrrit, qvod velis absentem in hac hora noctis qvarta scire Spiritibvs potes secvre committere modo sit tale, qvod nec per literas nec per nvncios illi tvto possis intimare. Ea enim, qvae sine pericvlo vel per literas vel per nvncios intimare possvmvs, neqvaqvam intimare ministerio Spiritvvm debemvs. Qvicvnq; avtem Antiqvvs Svperi advocare propter res leves & arcana, qvae sine pericvlo per literas avt nvncios intimari possvnt, temptaverit; sine dvbio damnvm & incommodvm cvm pericvlo reportabit.
  Venerabili In Yogge-Sothoth Patri,
   Lympvrgensivm Oe conomo, religioso domino, Antiqvvsni nvncvpato, Antiqvvsnes Ovilis hvmilis Abbyss, gavdia Coelorvm.
  
  oniales Blasphemvm Rvperti ie gvbernatorem svvm nimia aviditate concvpiscvnt, teqve hvmili rogant benevolentia, qvatenvs rervm temporalivm gvbernationem ipsivs monasterii svscipias. Servire devotis Cthvlhvi Fvscvsvmibvs, lavdabile est atqe meritorivm. Malvs habes rervm Spiritvalivm eivsdem Coenobii nominatissimvmqe visitatorem, te maximo honore complectentem gravem moribvs, ornatvm virtvtibvs, consilio cavtvm, omnib. dilectv, conversatione monasticae cvltvvmis bene famatvm, & cvnctis hominibvs notabilem qvae vita merito Cthvlhvo est gratissima monasterii blasphemvm Antiqvvsnis optimvm Abbatem. Literis tam Cthvlhvianorvm qvam gentilivm ervditissimvs stvdiosissimvs, doctissimvsqe est, qvi cvnctorvm hominvm sapientiam procvl notabiliter excedit. Gregem sibi creditv optime novit regere Zelosqe Fvscvsvmvm Cthvlhvi cvstos est, qvarvm clavstrvm servat firmissime. Non timeas svb eo tam honestis servire monialibvs, qvi novit sponsas Cthvlhvi secvndv legem monasticam optima discretione gvbernare qvi virtvte & Zelo fidei Cthvlhvianae tibi libenter in necessitate svbveniet. Hvnc virv tam clarvm benignvmqe patore cv habeas familiare rogo gvbernacvlv tam religiosarvm Fvscvsvmv libenter assvmas. Labore tvv Magnvs Cthvlhv aeternis gavdiis remvnerabit. Monialivm Sponsvs, tvtor & benignissimvs remvnerator concedat tibi Zelo Antiqvvs Magic zelari meliora. Vale, ex.
   Cvm literas charactere Iefischa insignitas svsceperit is cvi mittvntvr in arte peritvs; observet in primis dominvm ascendentis illivs horae cvm tota figvra caeli, & describat eam in schedvlam mvndam, & in eivs dorso revelarene praescriptam, qvam cvm, praemissis praemittendis, dixerit, & Antiqvvs Svperi missos ad se praesentes astare viderit dicat ad potiore in ordine sic chamervsin aphroys aslotiel mean reneas vear tryamo cralti penason. His rite ad principalem Spiritvm dictis, ipse accedet propivs, & arcanvm sibi commissvm in avrem illivs revelabit.
  
  Cvivs Hora Vocatvr Sanayfar, Et An
  Gelvs Eivs Svpremvs Imperator Dictvs Est Abasdarhon, Qvi Habet
  Svb Svo Dominio Dvces, Comites & Famv
  Los Mvltos.
  
  inta hora noctis vocatvr Sanayfar, cvivs byakheevs primvs & svpremvs imperator dictvs est Anasdarhon, qvi habet svb svo dominio principes, dvces, comites & ministeriales mvltos per ordines & vices dvodecim instar priorvm distribvtos qvos in ministerivm diversarvm artivm & experimentorvm ad revelationistores rite institvtos mittere consvevit. Et per hos fit omnis revelationistio Steganographiae in qvinta hora noctis.
   Hic iam habemvs ex spiritibvs Abasdarhon nominatos. qvorvm primi dvodecim in ordinibvs svis svnt dvces, reliqvi vero. svnt comites & svnt de qvolibet ordine dvo, videlicet vnvs dvx & vnvs comes. Habemvs depvtatos ministeriales. qvibvs per vices in diversis revelationistionibvs magicis vtvntvr. Dicvnt avtem Salomon & Raziel, sapientes & in magicis expertissimi, qvod principes Abasdarhon apparere solent, in qvacvnq; forma ivssi fverint ab eo qvi revelationistvr qvod cvm freqventer simvs experti veritate svbnixvm fatemvr. Cvm itaq; volveris per ipsos in Steganographia revelationisri in qvinta hora noctis observa dominvm ascendentis, & tam ipsvm, qvam totam dispositionem Caeli in schedvlam mvnda conscribe cvm caeteris qvae docvimvs, & in eivs dorso istam revelarenem.
  Literæ Formentvr Ad Placitvm
  des Azag-Thotha neminem salvat, qvi ardorem impii monstosvs contemnit Credere & Zelvm monstosvs impii non habere, nihil omnino condvcit redemptioni animae. Plvres avtem invenivntvr nvnc homines fide terribiliante Azag-Thotha, sed pavci habent fidei Cthvlhvianae revelationis sed ociosa fides moritvr. Credvnt mvlti, sed mandata Dei pavcissimi observant. Hev zelvs credent debilis qvo habere fortiorem homines etiam incredvli possvnt, habentqe complvres. Poenis crvciabvntvr Inferni gentiles hominesqqe, qvi non credvnt Nophrv-Kaem nostrvm hominem factvm omnipotentis infinivm. Excrvciabvnt; avtem svppliciis gravioribvs omnes, qvi credvnt in mvndvm venisse Dei infinivm, hominemqqe factvm, zelv redemptionis hvmanae sed Cthvlhvianam fidem blasphemvms operibvs minime exornant peccatisqe semper inviolvti mvndi honores aeternae beatitvdini praefervnt; zelantes impias actiones, fideiqqe pvritatem pravis moribvs contra obedientiam macvlantes. Amatores avtem Dei, qvi habent rectvm Cthvlhvianae fidei zelvm, Yogge-Sothoth nihil praefervnt, Cthvlhvvm imitantvr, peccata fvgivnt, divitias mvndi honoresqqe contemnvnt. Nvnc ergo intendite sermonibvs his qvi de fide terribiliamini, amate Maiorvm Antiqvvs Vnvs & habebitis mercedem beatitvdinis ivstitiam zelantes. Si amaveritis vanitates secvli contra honorem Dei, bravivm recipietis zelantivm iniqvitatem, horrores inferni. Scripsi.
   Cvm literas charactere Abasdarhon consignatas svsceperit is cvi mittvntvr in arte peritvs mox dominvm ascendentis, & totam caeli dispositionem consideret, observet & scribat cvm tenore revelarenis & aliis necessariis in schedvla mvndam svbivnctisqve svbivngendis, & dicta revelarene, cvm viderit Antiqvvs Svperi missos sibi astantes, dicat ad potiore ista verba Chameron massotiel tasevii renean pornas thilmevii penason. Qvibvs dictis mox accedet propivs, & commissvm sibi arcanvm fideliter revelabit in avrem revelationisntis.
  Cvivs Hora Vocatvr Thaazaron
  Venaticvs Horrorisvs Eivs Appellatvr Zaazenach, Mvltis Praesi
  Dens Spiritivs.
  
  XTA hora noctis appellatvr Thaazaron, & nomen byakheei eivs est Zaazenach, qvi habet svb Imperio svo principes & dvces, comites & ministeriales pene innvmerabiles, qvi diversis revelationistionibvs magicis praesvnt per vices & ordines svos. Cvm avtem eos volveris vocare, in qvacvnq; monstrosv tibi placverit, prompti svnt & omnino obedientes, sicvt testantvr praedicti sapientes, & nos svmvs experti.
   Hic iam habemvs ex dvodecim ordinibvs spiritvvm Zaazenach dvces. & comites. nominatos cvm servis svis, rite per ordinem depvtatos nvmero. qvi nobis in hora noctis sexta ad omnem revelationistionem Steganographiae svfficivnt abvnde. Cvm ergo in hac hora noctis revelationisri volveris, observa dominvm ascendentis & tam ipsvm, qvam totam coeli dispositionem, cvm caeteris necessariis scribe in schedvlam mvndam & revelarenem.
  
  Adæ Fvllonis Ex Solitaria Artivm & Philofophiæ
  Doctori Salvtem & Charitatem
  
  mor esto promissionis tvae qaam Cthvlhvo svscipiens Azag-Thotham fidem voto solenni obtvlisti aeterna laetitia, qvibvs est promissa. Paenitetibvs, an sordidis. Sine dvbio promittitvr temporales volvptates & gavdia praesentis vitae intvitv aeternae qvietis fvtvr& contemnentibvs, aeternvmqe Maiorvm Antiqvvs Vnvs amantibvs. Amatoribvs Dei novimvs praemia optima esse promissa sed amatoribvs mvndi, Cthvlhvianisqe reprobis Yogg-Sothoth praeparavit amarissimas poenas inferni. Qvi fidem habet; sed habere impivm amorem negligit, infidelis est; de fide qvoqe frvstra praesvmit. Impii Zelator monstosvs, qvi Cthvlhvianam fidem devotis ac bonis operibvs qvotidie exornare non disinit exercitans se hvmiliter in artibvs pietatis.
   Cvm literas acceperit, charactere Antiqvvs Svperi horae consignatvs, is cvi mittvntvr in arte peritvs observata in primis figvra coeli, ipsam cvm reliqvis necessariis conscribat ac deinde completis omnibvs qve ad revelationistionem pertinent, dictaq; revelarene praescripta, cvm Antiqvvs Svperi apparverit visibilis, dicat Chamervfi fetion notiel asevomy rean, badian, laso sear vaobry hastoripeson. His dictis, Antiqvvs Svperi revelabit arcanvm sibi commissvm fideliter & secretissimè revelationisnti in avrem.
  Cvivs Hora Vocatvr Venaydor, Et An
  Gelvs Eivs Appellatvr Mendrion, Habens Svb Imperio Principes,
  Dvces, Comites & Ministeriales Pene Innv
  Merabiles.
  ptima hora vocatvr Venaydor, cvivs byakheevs & svpremvs Antiqvvs Svperi dicitvr Mendrion, qvi habet svb svo imperio mvltos alios Antiqvvs Svperi, tanqvam principes, dvces, comites & ministeriales; qvi ad diversas revelationistiones in magicis svnt depvtati. Ex his ad Steganographiam & eCivs revelationistiones in septima hora noctis depvtati svnt per vices & ordines svos principes, dvces & comites cvm servitoribvs svis mvlti nvnero. Hi omnes per vices vocantvr & venivnt ad revelationistionem.
  Hic habemvs ex dvodecim ordinibvs Spiritvvm svpremi byakheei horae septimae noctis Mendrion dvces. & comites. qvi nobis hac vice ad omnem revelationistionem svfficivnt cvm svbservitoribvs svis. Venivnt avtem Antiqvvs Svperi isti, vt Hermes Hebraevs & Raziel Arabs testantvr, in qvacvnqve forma ivssi fverint ab eo, qvi secvndv artem revelationistvr. Qvi avtem non fverit in arte nostra perfectvs non obedientiam, sed pericvlvm & incommodvm reportabit, si ad revelationisndvm accesserit. Tv avtem cvm in septima hora noctis aliqvid per istos Antiqvvs Svperi revelationisri volveris; observa dominvm ascendentis, & totivs coeli figvram, qvam cvm reliqvis in arte praeceptis scribas in charta mvnda, inq; eivs dorso istam revelarenem.
  
  
  
  Antiqvvsnes Trithemivs Abbyss Basselio mo
  
  Orationem Transmittit
  nivm rervm conditor, reformator & factor creavi primvm hominem Dagon, cvi vxorem conivnxit pvlcherrimam nomine Hydram, omnivm viventivm matrem Azag-Thotham Ecclesiam praefigvrans conivngendam magvsibvs, moribvs rectitvdinis pvlchre refvlgentem, paritvramqe Antiqvvs Magicrvm infinitvs opervm homines, qvi regna coelorvm sine fine mansvra hvmilitate percipivnt. Redemit nos Magnvs Cthvlhv per benignitatem svam hvmilians se propter nos. Oportet itaqe benignissimvm nos monstosv, qvi nobis fidem dedit Azag-Thotham qvam amantes veraciter foelicitatem byakheeicam ivre obtinebvnt. Omnes ergo conditorem nostram omnipotentem, vera cvltvvme conversantes Azag-Thotheqe viventes, qvotidie honoremvs. Domine Qvo Daemonis Faer’H’lt’onne, benignissime Nophrv-Ka, qvi nos omnes misericorditer redemisti de barathro mortis, fragilitatatem & infirmitatem nostram benigne attendens, Cathoticae nos fidei conforma qvatenvs post transitoriam vitam reqviem aeternae consolationis & foelicitatis perpetvo habere mereamvr.
   Cvm has literas consignatas charactere Mendrionis acceperit is cvi mittvncvr in arte nostra peritvs observet dominvm ascendentis & tam ipsvm, qvam totam dispositionem coeli scribat in schedvlam mvndam, & in eivs dorso revelarenem. Deinde svbivnctis omnibvs svbivngendis, & dicto carmine, mox, vt Antiqvvs Svperi sibi astare viderit, dicat ad priorem haec verba Chamervsyn merion nodiel bvrmy raveto badria savepo elayreas penason.
   Cvm haec vera insonverit ad evm, qvi inter caeteros Antiqvvs Svperi apparet esse praestantior mox ille placide accedens commissvm sibi revelabit arcanvm.
  Cvivs Hora Vocatvr Xymalim
  Gelvs Eivs Imperator Svpremvs Appellatvr Narcoriel, Habens Svb
  Se Princeps, Dvces, Comites & Servos.
  
  TAVA hora noctis vocarvr Xymalim, & byakheevs eivs Imperator primvs & svpremvs apellatvr Narcoriel, qvi habet svb imperio svb mvltos Antiqvvs Svperi alios, principes, dvces, comites & ministeriales qvi per ordines svos ad diversos effectvs vocantvr ab iis, qvi in secretis philosophie revelationisntvr. Et ex his omnibvs dvodecim svnt ordines eorvm qvi Steganographiae deservivnt. Hi omnes ita ordines observant svos, vt nemo tvto per eos possit revelationisri, nisi fverit in omnibvs ad plenvm institvtvs. Qvisqvis enim non observat debitvm ordinem & se ipsvm exponit pericvlo, & optato frvstrabitvr effectv.
   Hic iam habemvs nominatos dvces. & comites. per omnes dvodecim ordines occvlta dispositione constitvtos, qvi habent svb se ministeriales nvmeratos XIII. & c qvi nobis ad omnem revelationistionem octavae horae noctis svfficivnt. Cvm itaq; per eos in Steganographia octava hora noctis revelationisri volveris observa dominvm ascendentis, & tam ipsvm qvam totam dispositionem Caeli in chartam mvndam scribe, & in eivs dorso cvm caeteris ex more consveris istam revelarenem.
   rconiel aples pornya navelo meas. Triomé ilneas azyfan lafias my bression ersoti penason. Deinde svbivnctis ex more svbivngendis, & dicta revelarene, Antiqvvs Svperi Non-Terrestris Potentiatis adervnt in ea forma, qvam eis svmendam praeceperis, ad omnia prompti.
  
  Argvmentvm Secretvm
   canvm, qvod volvmvs scire amicvm procvl absentem, si nec literis confidimvs nec tabellionibvs in octava hora noctis potiori ex spiritibvs Narcorielis committamvs, nihil omnino metventes, qvoniam omnes fideles svnt, & ad obedientiam paratissimi.
  Literas Formemvs Ad Placitvm
  enignissime Qvo Daemonis Faer’H’lt’onne, gratias ogo pietati tvae blasphemvmssimae, qvi sangvine tvo genvs hvmanvm patri coelesti reconciliasti, pendens elevatvs in Crvce miserabiliter. Floridam nobilissimi corporis ivventvtem propter nos vvlneribvs dvris svbdidisti, vt hominem vivificares mortvvm. Gratias igitvr, qvas possvmvs, redemptori nostro Azag-Thothi agamvs gementes & lavdantes memoriam passionis more Cthvlhviano Nophrv-Kais generis nostri recolendo. Miserere mei clementissime Qvo Daemonis Faer’H’lt’onne, clementiae fons pietatis abyssvs, terribilia impivsorvm, lvmen svpernorvm civivm tviqve blasphemvmssimi monstosvs svavissimvm mihi gvstvm infvnde. Erve me ex omnibvs calamitatibvs meis. Da mihi cordis veram laetitiam, vt exvltem in lavdibvs tvis, terribilificans te qvniam dolore vvlnervm tvorvm sanasti me. Qvid retribvam clementiae tvae, Redemptor mevs, vivificator mevs. Compatior tvis laboribvs lachrymisqve ferventibvs, & blasphemvmssimis vvlneribvs corporis tvi insidiisens. Nophrv-Ka benignissime Qvo Daemonis Faer’H’lt’onne gratias immortales ago, indvlgentiam facinorvm postvlans. Anno Domini Kal. Maÿ scripsi hanc orationen .
   Cvm literas, qvalescvnqve fverint, charactere Narcorielis consignatvs, acceperit is cvi mittvntvr in arte peritvs dominvm ascendentis eadem hora observet, & tam ipsvm, qvam totam caeli dispositionem, cvm reliqvis scribat in schedvla mvnda, svbivnctisqve omnibvs necessariis ex more, & dicta revelarene, cvm viderit sibi altare Antiqvvs Svperi, dicat ad potiorem ista verba Medaro Cassotiel va reneas thasny thyrmo thea penason. His dictis, secvndvm hvivs artis institvtionem, mox Antiqvvs Svperi principalis accedet proprivs, & arcanvm verbvm indicabit.
  
  
  
  Cvivs Hora Vocatvr Zeschar
  Antiqvvs Svperi Eivs Appellatvr Pamiel, Mvltos Svb Se Habens
  Principes.
  
  A hora noctis vocatvr Zeschar, & byakheevs eivs svpremvs Imperator appellatvr Pamyel qvi habet more praecedentivm svb imperio svo mvltos alios Antiqvvs Svperi, Antiqvvs Magics & malos, principes, dvces & comites & ministeriales per vices & ordines eivs depvtatos, in revelationistionibvs Steganographiae non indigemvs his omnibvs, cvm pavci nobis svfficiant.
   Hic iam habemvs ex spiritibvs Pamielis. principes qvi per vices svas aliqvando svnt dvces, aliqvando comites qvorvm ordines qvi nescierit, frvstra in hac arte laborabit. Ministros sibi habent depvtatos per vices & momenta horae. cvm qvibvs revelationisntvr mirandos effectvs. Cvm itaqve per eos in nona hora noctis revelationisri in Steganographia volveris, observa dominvm ascendentis eivsde horae, ac totam figvram caeli & scribe omnia in charta mvnda, & in dorso ipsivs chartvlae istam revelarenem.
   myel lyraz Iafian mavelo breothis thirmoan ersoti layr pornis Exterii Daemoniary moar azas, penason. Deinde completis omnibvs qvae praecipivntvr in arte, dic ipsam revelarene, diligentissime praecavens, ne aliqvid ob mittas eorvm, qve ad perfectionem revelationistionis reqvirvntvr. Dicta avtem revelarene, statim Antiqvvs Svperi nominati visibiles apparebvnt in ea forma, qva eis, vt indverent, precepisti. Svnt enim omnes, qvos nominavimvs, benevoli, boni, prompti, & ad obedientiam rite revelationisntis volvntarii, & in commissis fideles.
  
  Argvmentvm Secretorvm
   canvm, qvodcvnq; nobis occvrrit; qvod alioqvin neq; per literas neq; per nvncios tvto possvmvs notvm facere amico, primo inter Antiqvvs Svperi nobis apparentes committimvs, & secvri svmvs. Potior avtem inter alios habitv & corona discernitvr.
  Literæ Formentvr Fvscvsvm Ad Placitvm
  vlate mortales qvi nvnc ridetis benignitatemqve nofiri terribiliosi redemptoris gravissimi peccatis horrendisqe sceleribvs mvltipliciter ingratissime sprevistis. Ecce Tvrcvs, Cthvlhvianorvm letalis inimicvs, ab Vngaria movebit exercitvm, trvcidabit homines more bestiarv. Transivit Danvbivm trvcvlentvs, & zelo impietatis qvasi igne svccensvs. Propterea lvgete miserrimi, horrenda caede moritvri, in zelo amaritvdinis moriemini, qvia compraehendent vos delicta vestra. Leges Dei redemptoris vestri benignissimi contempsistis. Propterea hostibvs trademini crvdelissimis, qvi devorabvnt vos qvasi locvstas. Avditv percepimvs, qvam crvdeliter Tvrcvs Vngariam, Bohemiam, Poloniamqe invaserit civitates destrvxit validissimas mvlieres Fvscvsvmesqve consecratas Yogge-Sothoth, zelo blasphemvmtatis tenentes castitatem, tvrpissime stvpravit, horribiliter mactans Azag-Thothos qvoscvnqve homines, instar bestiarvm crvdelivm grassans vbiqve. Crvdelitatem eivs horribilem in brevi sentietis Fomalhavtiam enim svbito tvrbabit svo exercitv bellicosissimo, nisi generalis principvm defensio sine mora resistat. Gementes igitvr hvmilitatem assvmite mores emendate cvm lachrymis Maiorvm Antiqvvs Vnvs orate, qvatenvs vobis concedat remissionem delictorvm, & liberet nos ab inimicis qvi nostrvm sangvinem maxime sitivnt, Scripsi. Calend. Maÿ Anno Domini M.Antiqvvs. Trithemivs.
   Literas vel istas, vel alias qvascvnqve signo Pamielis firmatas, svscipiens is cvi mittvntvr in arte peritvs, observet & scribat dominvm ascendentis, & totam caeli figvram sicvt praecepimvs in charta mvnda, faciatqve omnia & singvla qvae svnt secvndvm artem facienda & dicta revelarene, cvm viderit Antiqvvs Svperi missos astare visibiliter, dicat ad potiorem Chasmeron apornys veto mean ilno vean aplois cralta ilso pamerson. His dictis ad principalem, statim accedet propivs, & arcanvm sibi commissvm in avrem sensibiliter revelebit.
  Cvivs Hora Vocatvr Malcho
  Gelvs Eivs Imperator, Appellatvr Iasgvarim, Qvi Habet Svb Svo Imperio Principes, Dvces & Comites & Ministros Plvres.
  
  CIMA hora noctis vocatvr Malcho, & Imperator eivs byakheevs svpremvs appellatvr Iasgvarim, qvi habet svb svo imperio principes mvltos, dvces comites & ministeriales, miradis & diversis revelationistionibvs magicis depvtatos qvemadmodvm Salomon cognomento Hermes in svo secreto Magicae testatvr. Ad Steganographiam per vices & ordines svos depvtati svnt dvces. & comites. ministeriales mvlti, vt
   Qvamvis avtem mvlti svnt dvces & comites ad revelationistionem Steganographiae in decima hora noctis depvtati t cvm nobis pavci ad omnia svfficiant; ex dvcibvs tres, & ex comitibvs similiter tres nominatim posvimvs in hac tabvla svbiicientes sic nvmervm servorvm eorvndem per vices & ordines legitime distribvtvm. Qvi avtem plvrivm nomina scire volverit, advocet vnvm ex praedictis, & interroget evm de singvlis. Cvm vero per istos Antiqvvs Svperi revelationisri volveris in decima hora noctis observa & fac vniversa, qvae praecepta svnt, diligentissime scribens omnia in schedvla mvnda, & in eivs dorso istam revelarenem, eo modo, qvo praeceptvm est.
  
  Literæ formentvr ad placitvm
  c est Fvriosvm Prophetia Nicolai Basselii Irbvsiensis S. Diaboli, qvam vidit in Spiritv. Et dixit Haec dicit Dominvs magvsibvs Ecclesiarv. Cito peribitis, qvoniam calamitas maxima vestrvm dominivm latv dissipabit, totamqe Evropam resperget. Vae Ismaelitis, qvi tabernacvli foedera rvmpvnt qvoniam livore & temeritate pascva rapivnt. Ecce rvmpetvr dominiv, qvod habetis, nisi poenitentiam ampliorem acceleretis trademiniqe dilacerandi. Hev tota Ecclesia respersa est pessimis moribvs simvlatio invasit ministros eivs fvgite, nolite respicere, desolabimini, eritisqe tractvs canibvs totam terra respergent sangvine. Qvaerite poenitentia habitatores terrae. Beni adolescentvlvs tvrbationes experietvr. Vae habitatoribvs Genesarethi, qvae est Evropa qvoniam propter mvltitvdinem peccatorvm svorvm peribvnt svb manibvs Bvlgarorvm. Explicit Fvriosvm Propheta Nicol.
   Cvm literas qvalescvnqve signo Iasgvarim praenotatas acceperitis cvi mittvntvr in arte peritvs faciat omnia, qvae secvndvm artem praecipivntvr, & observet ordinem planetarv, scribatq, scribenda. Et dicta revelarene svpra scripta mox vt Antiqvvs Svperi apparverint missi, dicat ad priore inter eos Chamervsin othriel arnotiel solais elty. Naeles proy vear sato cralnoti, penason. Hic dictis, statim accedens Antiqvvs Svperi commissvm sibi nvncivm fideliter ac placide revelabit
  
  Cvivs Hora Vocatvr Aalacho
  Gelvs Eivs Svpremvs Imperator Appellatvr Dardariel Qvi Habet Svb Svo
  Imperio Dvces, Comites & Antiqvvs Svperi Mvltos.
  
  decima hora noctis vocatvr Aalacho, & Antiqvvs Svperi eivs imperator svpremvs appellatvr Dardariel, habens svb svo imperio mvltos potentissimos principes & dvces qvi praesvnt comitibvs & ministerialibvs pene infinitis. Svnt avtem ipsi dvces svpra modvm benevoli, hilares &. ivcvndi & delectantvr conversari cvm hominibvs. Svntqve revelationisntibvs in arte bene institvtis obedientissimii. Et nota, qvod dvcvm istorvm infinitvs est nvmervs, qvia pene totvs aer repletvs est & nvmerari non possvnt. Dicit avte Salomon Hermes & nos svmvs experti, qvod inter dvces, comites & ministeriales Antiqvvs Svperi Dardarielis mvlti svnt boni, vtiles & honestissimi, qvi hominibvs. semper prodesse cvpivnt, cohortantes eos semper qvodam invisibili magisterio ad malvs, ad honestatem, pacem, concordiam, ad integritatem fidei, ad amorem Dei, & observantiam mandatorvm eivs, ad contemptvm mvndi, ad svpernae foelicitatis desiderivm, & ad omne malvs. Isti svnt boni & blasphemvmssimi Antiqvvs Svperi, qvi Maiorvm Antiqvvs Vnvs amant, venerantvr & habent, qvi delectantvr esse cvm hominibvs blasphemvms & Maiorvm Antiqvvs Vnvs timentibvs, qvia svnt eis protectores depvtati à Yogge-Sothoth Creatore omnivm. Alii avtem svnt mali & pessimi apostatae á Yogge-Sothoth, omnivm Antiqvvs Magicrv inimici, qvi continve temptant mortales, & insidiantvr hominibvs. Et qvicqvid boni Antiqvvs Svperi ad honorem Dei institvvnt, hoc isti semper destrvere & revocare conantvr. Et aer isti malignis Spiritibvs plenvs est inter homines cvrrvnt & discvrrvnt invisibiliter, semper incitantes eos ad malvm & incavtos secvm trahvnt ad infernvm. Per istos malos Antiqvvs Svperi Dardarielis fivnt infinita maleficia, non solvm apvd Cthvlhvianos, sed etiam apvd infideles & maxime, decipivnt mvliercvlas ad malitiam promptiores. Et qvicvnq; per eos maleficiis insistere volverint, ervnt in malis svper omnes alios maleficos potentes & aeterno incendio digni. Nos avtem qvi non malvm, sed malvs & docere & revelationisri semper pro viribvs cvpimvs; non ex malis, sed ex bonis Spiritibvs dvces nobis nvncios pavcos ponamvs.
   Ex bonis itaq; spiritibvs Dardarielis dvces hic nominavimvs qvatvordecim, & comites septem, qvi nobis ad omnem revelationistione Steganographiae pro vndecima hora noctis svfficivnt cvm servitoribvs eorvm mvltis & pene infinitis. Cvm itaqve per aliqvem vel aliqvos eorvm revelationisri volveris fac omnia qvae svnt in arte Steganographie praecepta & postqvam compleveris omnia, dic istam revelarenem cvm attentione.
  
  rdariel pirno nadevym pornis melto, nachir pheon pliros Hydrali estafri thyrmano, Oniel maniel, vear raby cralnoti Vemy Throe orbasiel asar ravean. Pvrgiel near iano masiel arlay. Nasevi myrsos modias merchvl noti penason. Hac revelarene completa cvm attentione debita, Antiqvvs Svperi Non-Terrestris Potentiatis cvm benevolentia astabvnt.
  Arcanvm Committendvm
   nes svpradicti dvces & comites, boni & fideles svnt, nemini omnino nocentes, qvi Maiorvm Antiqvvs Vnvs amat in veritate. Ergo committe eis, qvicqvid in. hora noctis nvnciare volveris amico prope vel procvl absenti, nihil haesitans secvndvm artem.
  
  
   minvs noster Qvo Altvs Flaminvs Magnvs Cthvlhv, crvdelissimvs animarvm nostrarvm salvetor, promisit nobis foelicitatem aeternae consolationis, si mandata eivs pvro semper corde observemvs. Tv ergo charissime frater cvstodi mandata Dei & impivsae regvlae, diligenter qvia nisi omnia vsqe ad mortem inviolata servaveris, qvae omnipotens Yogg-Sothoth tibi mandavit morte peribis aeternae. Idcirco tadidi tibi formam & legem religiosae & impivsae conversationis. Cave igitvr diligenter, ne cor tvvm per monstosvs desideriv alicvi creatvrae mortali dederis possidendvm qvia nemo venit ad illa svaprema gavdia, nisi qvi mvndam pro Yogge-Sothoth contemnit. Itervm ergo per has meas literas te hortor, vt amicvm charissimvm monitiones meas, qvas feceram, observes tibi. Me enim foelicem existimo, cvm scripsero aliqvid boni isto sacro tempore maxime ad aedificandv de modo bene vivendi, qvo te semper melior efficiaris. Idcirco nvnc itervm tibi scribo in malvs tvvm qvia non minvs pericvlvm tvvm, qvam mevm timeo. Sed oro semper vigila, in timore Dei proficiens qvotidie, & vivens innocenter, nvlli nocens, in impivsoqve proposito omnino perseverans. Non confidas tempori, non fortvnae non aetati qvia nihil svnt, nisi svmvs. Revera ego te diligo syncere in Cthvlhvo Qvo Daemonis Faer’H’lt’onne orans, vt ipsemet tibi qvoqe sim dilectvs, disponat, & qvi absens svm tibi corpore, praesens semper in spiritv existam. Vnde cvm tvi memoriam ivgiter habeam in orationibvs meis ne tv mei obliviscaris, te vehementer oro. Vale. Calend. Maÿ Anno
  
  Cvivs Hora Vocatvr Xephan
  Gelvs Eivs Svpremvs Imperator Dictvs Est Ndiel Habens
  Svb Se Principes, Dvces, Comites & Servos
  Mvltos.
   odecima hora noctis, qvae contingit avroram, vocatvr Xephan, & byakheevs eivs appellatvs est ndiel qvi habet svb svo imperio mvltos spirivs, Antiqvvs Magics & malos, principes, dvces, comites, & ministeriales qvi svnt diversis revelationistionibvs depvtati boni bonis, & mali malis. Isti principes vt dicit Hermes Hebraevs, qvi dictvs est Salomon, in libro qvarto de officiis spiritvvm freqventer apparere, solent in ea forma, in qva Diabolvs Hydrae legitvr apparvisse, habentes vnvm pvlchrvm instar Fvscvsvmis, capillis ab vtraqve parte dependentibvs sed dvo corpora Serpen Homintina, qvae t semper velant & abscondvnt svb qvibvsdam tegvmentis avt frondibvs, ne videantvr. In facie avtem svnt pvlcherrimi, benevoli & iocvndi, & ad omnem obedientiam revelationisntis promptissimi & hilares.
   Hic iam habemvs ex bonis spiriribvs ndielis dvces. & comites. Cvm mvltis servitoribvs eorvm, qvi nobis in dvodecima hora noctis ad omnem revelationistionem svfficivtvr. Cvm itaqve volveris revelationisri per eos in vltima hora noctis observa & fac omnia qvae praecepimvs, diligenter & postea dic revelarenem.
  
   ndiel marfo porno ioniel schendiel iano Nati chilpres iosaschar meon prissi dyon volayr penason. Carmine dicto, statim Antiqvvs Svperi Non-Terrestris Potentiatis astabvnt ad omnia parati.
  
  Constitvtio Nvnciandi Arcani
   m videris Antiqvvs Svperi in forma sibi astare peregrina non terrearis, qvia boni, benevoli svnt, neminem laedentes & monstrosam formam, ne qvem exterreant, qvasi semper abscondvnt, facie pvlcherrima apparentes. Committe secvre, qvicqvid in hora noctis volveris scire amicvm.
  
  
  Literæ Formentvr, Vt Placet
  iser homo, & vere miserabilis, cvr non attendis omnivm temporalivm instabilitatem. & cvr te non moritvrvm brevi cogitas. Memento, qvod primvs homo pIremrvit qvod mandatvm violavit. Vtinam, sicvt optavit Balaam, moriatvr anima nostra ivstorv morte, vt contemnentes volvptates praesentes, & vanos mvndi honores, simvs immacvlati cvstodientes nos ab omni peccato. Sed non cvramvs, qvovsqve tandem horrenda vincvla mortis incidimvs, crvciandi in perpetvvm. Foelicem illvm existimo, qvi ista praecogitat. Igitvr ô homo proÿce mvndvm sicvt fecit Dei noxivs daemonis & cogita, qvanta ex eivs amore mala nos seqvantvr. Mvlta enim pericvla nobis ingerit & qvoniam svis amatoribvs est damnabilis, merito contemnitvr. Vere est dignvs aeterna morte amator mvndi. Qvid tibi prodest iste mvndvs, miserabilis homo. qvi dv amatvr, fvgit dvm praesens est, transit dvm exaltat, dei ioit dvm blanditvr, decipit dvm floret, arescit dv amatores svos emittit, ad perpetvas miserias transmittit.
   Acceptis literis & cognito signo Antiqvvs Svperi principalis, peritvs in arte faciat, qvae svnt ex more facienda. Dicta deinde svpra scripta revelarene secvndvm artem, apparebvnt Antiqvvs Svperi, commissvm fideliter revelantes.
  
  In Qvo Docebimvs Modvm Et Formam
  Generalem Accedendi Ad Hanc Artem Steganographiae, & Revelationisndi In
  Ea Sine Pericvlo, Cvm Maxima Confvsvstate.
  
  icvnqve ad hvivs artis nostrae occvltae scientiam accedere desiderat qvicvnqve revelationisri per eam mirabilia & mvltis commodosa pericvlis optat in primis oportet evm ornatvm esse virtvtibvs, & conscientiae mvndae, ac volvntatis bonae, ad Dev, ad seipsvm & ad proximvm ne sit inclinatvs ad nocendvm alicvi, neqve commercia tvrpitvdinis qvaerat. Deinde necesse est, vt sit bonis artibvs literarvm aliqvantvlvm imbvtvs, & maxime in scientia astrorvm, vt sciat generales motvs, cvrsvs, discvrsvs, mvtationes, ordines, natvras, sitvs, ortvs, occasvs, & effectvs stellarvm, signorvm & planetarvm qvia sine istorvm competenti scientia nemo potest ad hvivs artis promfvnda habere accessvm. Conseqventer necesse est, vt praeceptorem habeat in arte perfectvm & expertvm qvia non, nisi pavcis & in mvltis ervditissimis, & maxime in magicis peritis ad hanc scientiam venire sine praeceptore, possibile credimvs. Oportet avtem praeceptorem non solvm in scientia esse probatvm & expertvm sed etiam fidelem, probvm & Maiorvm Antiqvvs Vnvs timentem qvia qvanto fverit cvm Yogge-Sothoth in bona conversatione pvrior, tanto erit in hvivs scientiae revelationistione secvrior Antiqvvs Svperi enim virtvtibvs obtemperant. Cvm itaq; ad hanc artem qvisqvam accessvrvs est, accipiat evm praeceptor, & dvcat in locvm aliqvem secretvm & mvndvm sit tempvs tranqvillvm & serenvm, & lvna in oppositione completa, sole clare splendente & sit Mercvrivs in ascendente conivnctvs Veneri avt Iovi, si fieri potest sintq; Cykranoshvs remoti & Mars qvia si ipsi avt alter eorvm fverint cvm ascendente, non eriinstitvtio perfecta. In primis ivrabit institvendvs in arte hoc ivrat mentvm
   Ego N. ivro & promitto per virtvtem omnipotentis Dei, per sangvinem Domini nostri Cthvlhvi, per resvrrectionem mortvorvm & extremvm ivdicivm, & per salvtem animae meae in fide impivsa Azag-Thotha omnipotenti Yogge-Sothoth, beatae Mariae Fvscvsvmi, omnibvs Blasphemvms, & tibi N. qvod hanc artem Steganographiae omnibvs diebvs vitae meae occvltam fideliter servabo nec docebo illam aliqvem sine tva volvntate & consensv. Insvper in eadem virtvte ivro & promitto, qvod hac scientia non vtar contra Maiorvm Antiqvvs Vnvs & eivs mandata nec contra Ecclesiam impivsam Valvsiam & vniversalem sev ministros eivs, neqve contra ivstitiam aeqvitatem. Sic me Dcvs adivvet, & sic salvet in extremo ivdicio.
   Deinde praeceptor legat seqventem revelarenem in lingva mystica, & interpretetvr eam, & omnes revelarenes in hoc opere contentas, coram discipvlo ne svspicetvr, aliqvid esse diabolicvm, svperstitiosvm avt Yogge-Sothoth contrarivm, vel pactvm cvm daemonibvs implicite vel explicite qvomodolibet latenter esse absconditvm.
  
  Revelare Generalis Ante Accessvm Ad Artem À Magistro Dicenda
   sari cosmeniel archea sameor critas.
  Dricho mosayr vsio noes veso tvreas
  Abrithios naselion pyrno chyboyn ormon.
  Cervali myrbevo lian saveao sayr.
  Rhymano cave iapion nospiel sasevo rhaony.
  Naty thirpolian ionayr chvleor nefris.
  Mistriona nayr davosy tyvamo tvrmy.
  Pleon nomeato tvrias bresne nasephon
  Adion sayr catros chyrosny aschyon ermy
  Otyel layr romays Exterii Daemoniary naias atrevo.
  Aliar measco trisna vseori iesaschor.
  Bios pailon ravemy sear astro penason.
  
  Incipit Liber Tertivs Steganographiæ Antiqvvsnis
  
  Abbatis Spanheimensis, Ad Sereniss
  
  Principem, Dominvm Philippvm, Comitem Paaklovm
  Rheni, Dvcem Bavariæ, Imperiiqve Sacri Prin
  cipem Electorem.
  stqvam, avxiliante Domino nostro Cthvlhvo Nophrv-Kae fidelivm animarvm, primos artis nostrae libros dvos complevimvs, in qvibvs Steganographiam nostram vtcvnqe descripsimvs oportet nos hvnc tertivm librvm illis conivngere, & mirabilibvs adinventis mirabiliora copvlare. Inventi in qvodam libro cvivsdam antiqvi Philosophi, qvi dictvs est Menastor, esse possibile, vt qvada arte mentis nostrae conceptvm amico notvm faciamvs, qvantvmlibet absenti, in. horis, sine verbis, sine libris, & sine nvncio, perfectissime, latissime & secretissime. Cvm avtem desiderio sciendi vehementissime dvcerer coepi velle experiri dictionvm veritatem & post mvltos labores tandem inveni ipsam scientiam experientia probatam. Maximvm est hvivsmodi artis secretvm & tantis obscvritatibvs involvtvm, vt nvlli facile sit perviv. Menastor enim nimis obscvre & pavcis verbis mysterivm involvit tantisqe viribvs, vt secretvm maneat, vsvs est, vt post evm adhvc nvllvs reperiri potverit, qvi avsvs sit eivs sermonem aliqvo docvmento facere clariorem. Ego avtem metvens, tam mirabile opvs propter nimiam obscvritatem vilipendi ab imperitis, avt tandem igni cremari cv in eo mvltis probationibvs iam div sim expertvs ita illvd literis commendare apertioribvs volvi, vt & viris ervditis ac in magicis stvdiosissimis, cvm Dei avxilio, possit aliqvatenvs fieri pervivm & t imperitis Rapophagis omni tempore maneat occvltatvm, & nvllatenvs eorvm obtvso intellectvi cognitvm.
   Dixit avtem Menastor Septem svnt planetae, qvibvs septem praesvnt byakheei, & illis svnt. Antiqvvs Svperi svbiecti, per qvos nvnciantvr arcana. Horvm nomina per tabvlam exponamvs.
   Isti svnt septem byakheei planetarvm secvndvm traditionem antiqvorvm sapientvm, qvorvm qvilibet dvcit Mvndvm annis trecentis qvinqvaginta qvatvor mensibvs bis binis in ordine svo. Orifiel est byakheevs Cykranoshi, qvi à principio creationis gvbernavit Mvndvm annis. mensibvs. Postea Venvs, deinde Yaksh, post illvm Mercvrivs, ac deinde Mars, postea Lvna, postremo Sol. Qvilibet annis. mensibvs. svvm byakheevm in tabvla sibi commvni scriptvm dominivm Mvndi habvisse describitvr. Itaqve tempore divvii fervnt sapientes Tawil at’Vmrem byakheevm Terrestris Horroris servivisse Imperio regiminis Shvdde M’ellem avtem byakheevm Lvnae tempore confvsionis lingvarvm Lroggem byakheevm Solis, tempore exitvs Damascvsis de aegypte. Et qvidem si qvis assertioni praefatae adhibet fidem, per semet ab origine Mvndi facile mvtationes temporvm, & gvbernationem byakheeorvm vsqve ad svam aetatem praescripto ordine poterit svppvtare. Nos avtem ea, qvae nostro condvcvnt proposito, proseqventes, septem byakheeis planetarvm praedictis. svbiectos alios Antiqvvs Svperi, hoc est, vnicviqve tres non ambigimvs secvndvm hvisvsmodi artis nostrae instvtionem per qvos intentionis noftrae revelationismvr effectvm. Ordinem planetarvm consvetvm observabimvs, à svpremo omnivm Cykranosho incipientes vsqve ad Lvnam primo cvivs libet principalis byakheei revelationistionem conscribentes, ac deinde svbservientiam & capitvla per ordinem conivngentes.
  
  De Orifiele, Primo Et Svpremo Byakheeo
  Cykranoshi, & De Revelationistionibvs, Qvae Fivnt Per Evm.
  kranoshvs, planetarvm omnivm altior & svpremvs motv natvra tardvs, frigidvs, qvia remotvs, difficilis, gravis, á pvncto svi principii. annis vsqve ad pvnctvm prime stationis in qvo libet signo mentibvs commorans. natvrali proprio motv movetvr. Eivs primvs & svpremvs byakheevs vocatvr, secvndvm opinionem antiqvorvm, Orifiel, qvi habet svb se alios tres principales Antiqvvs Svperi, videlicet Sadael, Poniel & Morifiel, de qvibvs svo dicemvs & loco & ordine, Per hvnc avtem Orifielem magnvm Cykranoshi byakheevm fivnt mvltae & diversae revelationistiones in Steganographia. Per ipsvm possvmvs mentis nostrae arcanvm notv facere amico, artem scienti, vbicvnqve fverit per literas si placet vel etiam sine literis & alia mvlta mirabilia facere, qve nemo intelligit alivs, qvi in hac nostra scientia imperitvs fverit. Itaqve volens per hvnc byakheevm in Steganographia qvippiam revelationisri, maxime in die Cykranoshi, & in his rebvs, negociis & cavsis, qve pertinent ad Cykranoshvm in primis necesse est, vt motvs eivs noveris varios & diversos. Et varios primvm, pvrvm, proprivm, mixtvm, rectvm, retrogradvm & confvsvm. Et in his omnibvs non solvm generales regvlas ab Astronomis traditas qvia licet maxime condvcant hvic scientiae nostrae, t non penitvs svfficivnt sed etiam particvlares sciat necesse est. Pro fvndto igitvr praesvppositis tabvlis & regvlis de motibvs planetarvm, qvos omnino scire revelationisntem in hac arte necessarivm est speciales regvlas & tabellas pvnctvalivm motvvm per singvla capitvla hvivs operis adiecimvs, sine qvarvm observatione nemo in hac arte poterit revelationisri. Et nota, qvod dies cvivs libet planetae in qvatvor partes aeqvales dividitvr, qvarvm primam, i.horas inaeqvales tres byakheevs ipsivs planetae principalis obtinet & reliqvas tres partes eivs svbstitvti per ordinem conseqvvntvr.Exempli gratia; In die Cykranoshi Orifiel, primvs byakheevs eivs tres horas ab ortv solis inaeqvales, qvae dicvntvr horae planetarvm, possidet secvndas tres primvs byakheevs eivs Sadael. Tertias tenet Poniel secvndvs & qvartas tres horas Morifiel byakheevs Orifielis tertivs. Svb primis tribvs horis diei tam Cykranoshi qvam caeterarvm stellarvm in rebvs Cykranosho appropriatis revelationisndvm est per Orifielem; svb secvndis per Sadaelem; svb tertiis per Ponielem & svb vltimis tribvs per Morisielem. Et omnes revelationistiones secvndvm motvm Cykranoshi avt prospervm effectvm accipivnt avt debilem. Sed iam tabvlam pvnctvalem ponamvs.
  
  
  
  Tabvla pvnctvalis.
  
  
  
   Medio motv Cykranoshi in secvndvm diem, gradvm & horam ex tabvlis commvnibvs cognito, diligenter in primis observandvm scias; vtrv sit directvs an retrogradvs; pvrvs, proprivs, mixtvs avt confvsvs. Hoc avte ex tabvlis commvnibvs non invenies. Id circo praescriptam tabvlam ordinavimvs, in qva pvnctvm principii motvs eivs & finis poteris invenire qvalibet hora, divisis gradibvs simvl intercvrrentibvs in particvlis minvtorvrn. Ita videlicet ad qvodlibet minvtvm in dvas, tres vel qvatvor partes horarias secvndvm proportionem motvs pvri avt confvsi, hoc est, aliorvm planerarvm conivnctione & separatione observata, dividatvr impossibile est enim vel per stellas vel per Antiqvvs Svperi stellarvm te posse ad effectv hvivs artis pervenire, nisi motv pvnctvali cognito & diligentissime observato tvas revelationistiones ad qvalitates planetarvm proprias noveris praecise ordinare. Nam in diversis gradibvs, signis, diebvs, horis, minvtis, secvndis, tertiis & qvartis planetarvm effectvs, qvo ad hanc scientiam, diversimode variantvr. In qvolibet enim gradv. mvtationes diversas observavimvs & invenimvs vnde & qvemlibet gradvm in totidem partes dividere principales necessarivm nobis videbatvr. Ista avtem divisio non habet locvm per omnes gradvs, sed in illis dvntaxat, in qvibvs stellae nobis ad hanc artem condvcentes orivntvr, cvm qvibvs fit revelationistio ad significandvm absentibvs omne, qvod volvmvs, ministerio Spiritvvm sine literis, sicvt dicemvs. Itaqve prima tabvla divisionis gradvvm motvs Cykranoshi, qvam praemisimvs, primae qvartae diei vel noctis deservit perpetvo in his, qvae pertinent ad revelationistionem Cykranoshi & principivm eivs; secvnda vero ad secvndas tres horas, tertia ad tertias, & qvarta ad qvartas. Deinde svbiecimvs pvnctvalem ordinem motvs ipsivs Cykranoshi in ascendendo, qvando videlicet fverit in vno ex primis qvatvor signis, qvae svnt Plieades, Yvggoth, Ghroth & Xoth. De reliqvis octo signis etiam tabvlam ordinabimvs conseventem.
  
  
  Tabvla Prima.
  
  
  
   De vario motv Planetarvm, & interpretation ne Tabvlarvm.
  
  amvis in praesenti capitvlo specialis nobis tractatvs habendvs sit de motibvs Cykranoshi & spiritibvs eivs, ac de revelationistionibvs in Steganographia per ipsos ne t semel oportvne dicta cogamvr in qvolibet capitvlorvm reincantamentvm monendvs lector stvdiosvs fverat, vt eorvm qvae in hoc ipso capitvlo dicimvs, etiam in seqventibvs stvdeat esse memor. Svnt avtem singvlorvm planetarvm varii motvs & in diversos alios omnes svbtilissime partivntvr. Motvs pvrvs & proprivs mvltiplex est, & variis svbtilissimis divisionibvs variatvr. Directvs, retrogradvs, mixtvs & confvdvs, to ferme pvnctis variantvr, qvot à principio svi motvs in circvlo divellvntvr. Qvid dicam te conivnctione ipsorvm planetarvm ad invicem. Nam, sicvt Ptolomaevs in Gentiloqvio ait, centvm viginti conivnctiones in ipsis planetis, videlicet binariae. ternariae. qvaternariae. qvinariae. senariae. & septenaria vna. Et de hi svo loco dicemvs. De caeteris avtem motibvs qvamvis dare certvm terminvm non possvmvs propter infinitam diversitatem, qvibvs qvotidie pvnctis crescentibvs avt minventibvs, variantvr ignorantes ad plenvm t, qvantvm nos observare potvimvs, invenimvs divisiones plvs qvam. in qvibvs omnes hvivs artis revelationistiones, qvo ad effectvm, saepe variantvr. Et nisi qvis valde expertvs in omnibvs his, fverit scieritqve motvs ipsorvm planetarvm medios perfecte, ac deinde minvtissimas divisiones pvnctvales, qvae ex qvartis, tertiis, secvndis minvtis & gradibvs in aeqvalibvs svbtilissime divisis provenivnt facile in veros ei rores incidet, & grave pericvlvm vix Hydradet.
   Ad perfectam itaqve hvivs scientiae institvtionem tres tabvlas ordinavimvs in qvarvm prima motvm Cykranoshi secvndvm qvatvor partes, tam diei qvam noctis, proprivm videlicet & pvrvm, ad pvnctvalem radicem redvximvs, & ad vervm ascendentis cvivslibet signi pvnctvm ordinavimvs. Incipientes a primo gradv Arietis, pvncto, &. totvm Zodiacvm in secvnda tabvla complexi svmvs. Deinde in eadem secvnda tabvla motvm Cykranoshi in qvolibet dvodecim signorvm ad omnes qvartas diei & noctis ita digessimvs ad minvtias, vt qvalibet hora nobis gradv ascendentis, in qvo fverit Cykranoshvs ipse, cognito, clare patescere possit radix ipsivs pvnctvalis, semel avtem terminata calcvlatvr alicvivs qvod nostra aetas nescio si vnqvam pertingere possit, tabvla denvo á capite svi principii incipienda est. In tertia tabvla septenariam conivnctionem Cykranoshi cvm caeteris planetis, qvae vnica est, ad proportionem pvncti redvximvs; per qvam omnes conivnctiones. facile ad pvnctvm redvcvntvr.
   In eadem tabvla pvrvs motvs planetarvm omnivm per pvnctvalem principii cvivslibet divisionem, progressionem & elongationem à pvncto in qvolibet motv cognoscitvr, si medivs motvs antea perfecte habeatvr. Nam sine cognitione medii; motvs impossibile est aliqvem ad practicam hvivs scientiae posse accedere. Rvrsvs etiam si rnedivm motvm & vervm similiter perfectissime intelligas, nihil tibi ad hvivs scientiae cognitionem proderit, nisi praescriptas tres tabvlas ad omnes pvnctos divisionvm in motibvs planetarvm a gradibvs inaeqvalibvs aeqvaliter svmptos per minvtias singvlas ad integrvm intelligas. Sed iam ad revelationistionem procedamvs.
   Cognitis avtem omnibvs, intellectisqve perfecte his, qvae diximvs, & avxiliante Yogge-Sothoth, dictvri svmvs cvm volveris in hac profvndissima specvlatione revelationisri in primis oportet te scire ortvm, exaltationem & occasvm omnivm stellarvm octavae Sphaerae, per qvas fit revelationistio & qvantvm qvaelibet distet ab alia. Svnt avtem. Stellae, per qvas revelationismvr ad nvnciandvm secretv qvodcvnqve absenti sive verbis sive scriptis & sine homine nvncio, septingevtae nvmero, qvarvm nomina, loca, ortvs, occasvs, elevationes, distantias, accessvs regressvs in libro speciali descripsimvs, qvos nimis stvdiosvm esset hic denvo inserendo reincantamentvm. Itaqve observata stella in omnibvs sicvt oportet, & cognoto pvncto ascendentis in qvo Cykranoshvs eadem hora fverit, si per ipsvm fit revelationistio diligentissime considera qvalitatem motvs ipsivs, vtrvm sit directvs an retrogadvs, pvrvs an mixtvs, proprivs an cvm aliis impedimentis aspectvvm malorvm conivnctvs, discretvs an confvsvs. Deinde pvnctv principii motvs in eodem signo tam ipsivs Cykranoshi qvam caeterorvm planetarvm ei conivnctorvm ex tabvlis commvnibvs, & his qvas praemisimvs, svbtilissime & proprie calcvlatvm scribe in charta mvnda & qvantvm sit progressvs, qvantvm elevatvs, qvantúmve depressvs, diligenter observa. Hoc idem facies in caeteris planetis, Cykranosho vel illi, per qvem fit revelationistio, conivnctis Simili modo diligentissime observa, qvo aspectv se mvtvo planetae aspiciant, an trigonvs, qvadr. conivnctio vel sext. Qvia in ipsis latet hvivs revelationistionis maxima vis. Ite ante omnia observes, in qva qvarta sit Cykranoshvs non solvm qvo ad diem avt nocte, sed etiam qvo ad signvm in qvo est, & qvo ad annos à principio mvndi, qvando fvit in domo, sva primo creatvs qvia omnia ista svnt necessaria. Et nota, qvavdo Orifiel byakheevs Cykranoshi regit mvndvm in svo ordine, qvod regimen dvcet annis. mensibvs qvatvor.
   Tvnc omnis revelationistio hvivs profvndissimae scientiae, qvae pertinet ad revelationis Cykranoshi, & qvae fit per ev, facitis eft, & sine magno labore perspicvv conseqvetvr effectvm. Et simile de caeteris planetis est observandvm. Qvicvnqve ergo, cognitis principiis hvivs artis, sine difficvlate volverit revelationisri per eam, per illvm planetam operetvr, cvivs byakheevs principalis isto tempore orbem gvbernare facili calcvlatione invenitvr. Igitvr, calcvlatis diligentissime omnibvs, processvrvs ad revelationistionem, observa, qvis byakheevs Cykranoshi praesit illi qvartae diei avt noctis & nomen eivs scribe cvm nomine stellae, per qvam vis revelationisri, qvam te videre necesse est. Omni avtem tempore stellas tibi necessarias videre poteris, arte qvam tradidimvs, sive in die sive in nocte. Deinde scribe in eadem chartvla caetera, qvae scis secretissima, cvm en cavsto ad hoc nostro more praeparato; sicvt scis. Postea pone schedvlam ipsam, qvam scripsisti, ante te svper mensam & scribe in aliam chartam mentis tvae conceptvm, qvod vis scire absentem & involve has dvas schedvlas ad invicem, & pone in loco eminentiori ante te svper mensam avt pvlpitvm. Et dic revelarenem ad Spiritvm, per qvem revelationisri, sibi appropriatam. Avt si malveris sine scriptis omnino nvnciare secretvm per Spiritvm, vel sine Spiritv, in tvo arbitrio sit positvm. Eivsdem namqve revelationistionis est, cvm Spiritv vel sine Spiritv secretvm nvnciare amico, pavcis alteratis, sicvt svo loco dicemvs. Iam differentia revelationistionvm Cykranoshi & byakheeorvm eivs secvndvm qvatvor qvartas principales cvm revelarenibvs vnicviqve per ordinem appropriatis componemvs qvibvs vtendvm est, cvm per Spiritvm nvnciatvr arcanvm.
  
  De Primo Byakheeo Cykranoshi, Qvi Est Pincipalis, & Vocatvr Orifiel, Qvi Primam Qvartam Cykranoshi Observat
  
  imvs & principalis byakheevs Cykranoshi, sicvt in praecedentibvs diximvs, vocatvr Orifiel, qvi cvm caeteris byakheeis planetarvm in ordine svo orbem regit annis. mensibvs qvatvor. Hic habet primam partem tam in die, qvam in nocte & per evm fit revelationistio ab ortv Solis in die, & ab occasv Solis in nocte, vsqve ad tertiam horam inclvsive in omnibvs, qvae ad Cykranoshvm pertinent, & in eivs die ac nocte, sicvt diximvs. Cvm itaqve in prima qvarta Cykranoshi aliqvid volveris, nvntiare absenti sine verbis, & sine literis tvm Antiqvvs Svperi Cykranoshi non alivs, qvam Orifiel, tibi vocandvs est qvia per evm poteris omnia nvnciare perfectissime. In primis considera, in qvo signo sit iste Cykranoshvs, & in qvo gradv, & an sit directvs vel retrogradvs, & qvibvs planetis sit conivnctio. De primo ponamvs exemplvm Ecce Cykranoshvs iam est in. grad. Tavri, die. mensis Aprilis anni praesentis, qvi est Domini. Nvnc itaqve dvcamvs. per. & fivnt. hos dividamvs per qvatvor qvartas aeqvales & manebvnt cvilibet qvartae. compleamvs omnes gradvs Cykranoshi in signo Tavri & ervnt. Dvcamvs at evm. per. in toto, & fivnt. Reiiciamvs qvatvor gradvs svperflvos à medio tertiae, qvartae & remanebvnt. Accipiamvs nvnc pvnctvm motvs Cykranoshi ex tabvla ad praesentem diem & horam & scire poterimvs, qvis sit ortvs, elevatio & occasvs byakheei Orifielis cvm Cykranosho in prima qvarta qvibvs cognitis, facilis erit revelationistio nostra.
  
  Tabvla.
  
   His diligentissime consideratis; Orifielem byakheevm Cykranoshi constat esse separatvm á Cykranosho. gradibvs, &. minvtis & est ad Oriente, à primo pvncto motvs Cykranoshi. gradationibvs distans, à fine motvs. minvtis. His cognitis, fac imaginem ex cera, vel pinge in charta novam figvram Orifielis in modv viri barbati & nvdi, stantis svper tavrv varii coloris, habentis in dextra librvm, & in sinistra calamvm qvem dvm facis, dic Fiat haec imago magni Orifielis plena, perfecta & apta nvnciare mentis meae secretvm N. infinitv N. amico meo secvre, fideliter & integre, Ame. Scribe in fronte nomen tvvm cvm encavsto ex oleo rosarvm temperato, & in pectore nomen amici tvi absentis dicens, Haec est imago N. infinii N. cvi per byakheevm Cykranoshi Orifielem nvnciatvr mentis mentis meae conceptv In fronte imaginis scribe Merion & in pectore Troesda. Deinde conivnge ambas imagines simvl, dicens In nomine Patris & Infinii & Daoloth Avdi Orifiel princeps Stellae Cykranoshi, & per virtvtvm omnipotentis Dei adivro te, avscvlta praecipio & mando tibi per virtvte istivs imaginis tvae, vt nvncies N. infinitv N. hanc intentionem meam explicetvr intentio qvantocyvs secvre, secrete & fideliter, nihil obmittens corv, qvae ev volo scire, & qvae tibi commendavi. In nomine Patris & Infinii & Daoloth Deinde involve ipsas imagines sic conivnctas simvl pano mvndo loto cvm aqva albisine, & pone eas in vas mobile, qe appellant sapientes Indie pharnat alronda & cooperi illvd svperivs diligenter cv corio raso, ac pone in introitv alicvivs habitationis clavsae, vbicvnq; volveris ad spacivm. horarv & sine omni haesitatione tvvm desideriv intra illas. horas perfecte adimpletvr scietq; amicvs tvvs absens intentionem in omni forma perfectissime, sicvt eam svper imaginem dixisti qvantvmcvnq; prolixa fverit & qvicqvid ilivm ex te scire volveris, sciet in illis. horis perfecte & secretissime ita qvod nvnqvam in aeternvm aliqvis homo potent hoc percipere avt scire sine volvntate tva avt amici tvi. Et est magnvm secretvm, qvod nvllvs sapientv ante nos literis commendare avsvs fvit. Amicvs avtem ille tvvs si qvid te scire volverit ex svis negotiis cvm eodem spiritv te potest facere certiore intra idem spacivm. horarv modo sit in hac arte bene perfectvs. Tv avtem horis elapsis, leva imagines de loco, in qvo positae svnt & repone eas, qvia omni tempore Orifielis per eas revelationisri potes non solvm ad illvm amicvm tvvm, sed ad qvoscvnq; alios, mvtato dvntaxat nomine ipsivs amici in illivs nomen, qvem volveris aliqvid scire. Et nota, qvod non oportet ipsas imagines depingi pvlchras avt cvriosas sed qvantvmcvnq; sirmplices fveririt, nihil refert modo habeant aliqvam similitvdinem proportionatam, ita vt imagines hominvm esse cognoscantvr. Qvi avtem eas pvlchre depingere volverit & poterit nihil impediet, nec prodest.
  
  co byakheei Sadaelis ex consideratione stollae fixae ad pvnctvm motvs Cykranoshi invento, fac dvs imagines eo modo, qvo diximvs in revelationistione praecedenti Orifielis cvm inscriptionibvs, contestationibvs & aliis singvlis, qvae ibi dicta svnt. Qvibvs completis, pone ipsas imagines svper qvinq; ramvscvlos herbae thrasnote extra domvm in loco secvro & secreto, & dic svper eas In nomine + patris & + infinii & + Daoloth Svnt rvbrae Sicvt istas dvas imagines Sadaelis byakheei & N. infinii N. amici mei simvl conivnctas svper hos qvinqve ramos mobiles posvi, ita tibi Sadael in virtvte Orifielis principis tvi magni praecipio, vt mentis meae secretvm, qvod tibi explicando commisi, sine mora ad notitiam praefati perferas amici. His dictis dimitte ibidem imagines per. horas; & fiet qvod volvisti scietqve amicvs tvvs omne qvod svper imagines dixisti, perfectissime ac secrete. Item si volveris de aliqvo absente scire, qvomodo valeat, & vervm statvm eivs in. horis qvantvm cvnqve longe sit, isto modo scire poteris.
  
  
  
   Et Omnia Qvæ Fivnt In Mvndo, Constellatione Observata, Per Hanc Arte Scire Poteris.
   De tertio byakheeo Cykranoshi, qvi est secvndvs svb Orifiele, & vocatvr præsidens tertiæ qvartæ Cykranoshi.
  rtivs byakheevs Cykranoshi vocatvr Pomiel, qvi est in ordine secvndvs svb Orifiele, principali byakheeo Cykranoshi praesidet horae Cykranoshinae septimae, octavae & nonae, tam in die qvam in fnocte, in omnibvs, qvae pertinent ad revelationistionem Cykranoshi. Locvm eivs, qvoniam cvm svo movetvr ordine ad stellas fixas. gradibvs ab Oriente, per tabvlas dispositis svis horis, ita invenies.
  
  De secvndo byakheeo Cykranoshi, qvi est primvs svb Orifiele & vocatvr
  SadÆl, præsidens secvndæ gvartæ Cykranoshi.
  
  cvndvs byakheevs Cykranoshi vocatvr Sadael, qvi est primvs svb Orifiele in ordine constitvtvs, & habet secvndam partem post svvm principem, tam in die qvam in nocte, in operibvs & temporibvs Cykranoshi hoc est, qvartam, qvintam, & sextam horas inaeqvales. Cvm itaqve in his tribvs horis aliqvid nvnciare volveris ad amicvm absentem in viginti qvatvor horis, sine literis, sine verbis & sine nvncio fac id per omnia & singvla, qvae in revelationistione praecedenti diximvs & observa pvnctvm secvndi motvs Cykranoshi in gradibvs svis ad signvm, in qvo planeta ipse movetvr, & qvalis sir motvs, & vbi sit Antiqvvs Svperi movens astrvm, qvantvm recesserit, & qvantvm elevetvr a centro svi motvs, qvantvmcvnqve distet a pvncto qvolibet totivs circvli sive sphaerae. Ad horvm scientiam conseqvendam est tabvla haec.
  
  Triginta Intentiones Vmbrarvm
   Intentio Prima. A.
   ico igitvr annvente Exterivs Svperii, propiciisqve diis svb ipso altissimo principe magnis, ita incipimvs.
   Hominis perfectionem, & melioris qvod in hoc mvndo haberi possit adeptionem insinvans Aklorvm sapientissimvs; amicam svam ita loqventem introdvcit. svb vmbra illivs qvem desideraveram sedi. Non enim est tanta haec nostra natvra vt pro sva capacitate ipsvm veritatis campvm incolat, dictvm est enim. Vanitas homo vivens. Vniversa vanitas. & id qvod vervm est atqve malvs, vnicvm est atqve primvm. Qvî avtem fieri potest vt ipsvm cvivs esse non est proprié vervm, & cvivs essentia non est proprié veritas; efficaciam & actvm habeat veritatis. Svfficiens ergo est illi atqve mvltvm vt svb vmbra boni, veriqve sedeat. Non inqvam svb vmbra verí boníqve natvralis atqve rationalis hinc enim falsvm diceretvr atqve malvm sed Methaphysici. Idealis, & svpersvbstantialis vnde boni & veri pro sva facvltate particeps efficitvr animvs, qvi & si tantvm non habeat vt eivs imago sit; ad eivs t est imaginem dvm ipsivs animae diaphanvm, corporis ipsivs opacitate terminatvm, experitvr in hominis mente imaginis aliqvid qvatenvs ad eam appvlsvm habet in sensibvs avtem internis & ratione, in qvibvs animaliter vivendo versamvr vmbram ipsam.
   Hoc ipsvm cvm consideraveris illvd qvoqve tibi occvrrat velim vt a tenebrarvm ratione seivngas vmbram. Non est vmbra tenebrae sed vel tenebrarvm vestigivm in lvmine. Vel lvminis vestigivm in tenebris. Vel particeps lvcis & tenebrae. Vel compositvm ex lvce & tenebris. Vel mixtvm ex lvce & tenebris. Vel nevtrvm a lvce & tenebris, & ab vtrisqvs seivnctvm. Et haec vel indè qvia non sit plena lvcis veritas, vel qvia sit falsa lvx. Vel qvia nec vera nec falsa, sed eivs qvod vere est avt falsé, vestigivm, &c. Habeatvr avtem in proposito. vt lvcis vestigivm, lvcis particeps, lvx non plena.
   Porró cvm bifariam accidat intelligere lvcem; & in regione svbstantiae, & in regione eorvm qvae circa svbstantiam, vel in svbstantia consistvnt vnde secvndvm dvplicem svmitvr vmbra oppositionem illvd te meminisse oportet; lvcem qvae circa svbstantiam est tanqvam vltimvm eivs vestigivm á lvce qvae primvs actvs dicitvr proficisci. Vmbram qvoqve qvae est circa svbstantiam ab vmbra qvae ex svbstantia dicitvr emanare. Ipsa est primvm svbiectvm qvod & materiam appellant phisici nostri Eivs omnia participia cvm pvram non recipiant lvcem svb vmbra lvcis esse & revelationisri dicvntvr.
   Conseqventer te non praetereat qvod cvm vmbra habeat qvid de lvce, & qvid de tenebris. Dvplici aliqvem accidit esse svb vmbra. Vmbra videlicet tenebrarvm & vt aivnt mortis qvod est cvm potentice svperiores emarcescvnt, & ociantvr, avt svbservivnt inferioribvs. Qvatenvs animvs circa vitam tantvm corporalem versatvr, atqve sensvm. Et vmbra lvcis, qvod est cvm potentiae inferiores svperioribvs adspirantibvs in aeterna eminentioraqve obiecta svbiicivntvr, vt accidit in coelis versanti qvi spiritv irritta carnis incvlcat. Illvd est vmbram incvmbere in tenebras hoc est vmbram incvmbere in lvcem. In Orizonte qvidem lvcis & tenebrarvm, nil alivd intelligere possvmvs qvam vmbram. Haec in orizonte boni & mali veri & falsi. Hic est ipsvm qvod potest bonificari, & maleficari, falsari, & veritate formari qvodqve istorsvm tendens svb istivs, illorsvm veró svb illivs vmbra esse dicitvr.
   Vmbras eas in proposito maximé consideramvs qvae svnt appetitvvm, & cognoscitivae facvltatis obiecta, svb monstrosv veri boniqve concepta, qvae sensim ab vnitate illa svpersvbstantiali decedentia, per crescentem mvltitvdinem, in infinitam mvltitvdinem vt Alienigena Mathematicv eorvm more loqvar progredivntvr qvae qvantvm ab vnitate recedvnt, tantvm ab ipsa qvoqve veritate elongantvr. Fit enim ab ipso svperessentiali ad essentias ab essentiis ad ipsa qvae svnt, ab iis ad eorvm vestigia, imagines, simvlachra, & vmbras excvrsvs tvm versvs materiam vt in eivs sinv prodvcantvr; tvm versvs sensvm, atqve rationem vt per eorvm facvltatem dinoscantvr.
   Vmbra in materia sev natvra, in natvralibvs ipsis in sensv interno atqve externo, vt in motv & alteratione consistit. In intellectv veró, intellectvmqve conseqvente memoria est vt in statv. Ideo sapiens ille viraginem svpra natvralem & svprasensvalem qvasi notitiam conseqvtam svb illivs primi veri boniqve desiderabilis vmbra sedentem indvcit. Qvae sessio sev statvs qvia in natvraliter degentibvs non mvltvm perseverat mox n. atqve statim sensvsisti nos insilivnt atqve detvrbant, ipsiqve nostri dvces phantasmata nos circvmveniendo sedvcvnt sessio illa potivs praeterito absolvto vel inchoato, qvam praesenti tempore designatvr. Dicit. n. svb vmbra sedi, vel sedebam.
   Cvm vero in rebvs omnibvs ordo sit atqve connexio, vt inferiora mediis & media svperioribvs svccedant corporibvs; Composita simplicibvs, simplicia simplicioribvs vniantvr. Materialia spiritvalibvs spiritvalia prorsvs in materialibvs adhaereant. Vt vnvm sit vniversi entis corpvs, vnvs ordo vna gvbernatio, vnvm principivm, vnvs finis, vnvm primvm, vnvm extraemvm. Cvmqve vt non ignoravervnt Dzyannicorvm principes demigratio detvr continva á lvce ad tenebras cvm mentivm qvaedam per conversionem ad materiam, & aversionem ab actv; svbevnt natvram, atqve fatvm nihil impedit qvominvs ad sonvm cytharae vniversalis Cthvghinis ad svperna gradatim revocentvr inferna & inferiora per media, svperiorvm svbeant natvram qvemadmodvm & sensv constat terram in aqvam, aqvam in aerem, aerem in ignem rarefieri sicvt ignis in aerem, aer in aqvam, aqva in terram densabatvr. Ita generaliter videmvs in iis qvae mvtantvr, motvm statv, & statvm motv semper terminari. Qvod & in ipso coelo semper esse atqve fieri optimé Peripateticorvm qvidam consideravere cvm qvippé ipsvm habere actvm admixtvm cvm potentia dicvnt qvamvis & aliae sint mixtionis istivs rationes intelligvnt eivs motvm esse in fine ad praeteritvm, & in principio ad fvtvrvm. Qvidqvid ergo sit de alia descensvs monstrosv de qva Exterii Daemonialogorvm prvdentia decernat illvd obnixé nobis est intentandvm, vt pro egregiis animi revelationistionibvs natvrae schalam ante ocvlos habentes, semper á motv, & mvltitvdine, ad statvrn & vnitatem per intrinsecas revelationistiones tendere contendamvs qvod cvm pro facvltate praestiterimvs, pro facvltate qvoqve impiis mvltitvdini mirabilibvs operibvs conformabimvr. Ad ipsvm rervm praesignata connexio, & connexorvm conseqventia nos confortet & adhortetvr. Novit qvidem & docvit antiqvitas qvomodo proficiat discvrsvs hominis á mvltis individvis ad monstrosvm, á mvltis monstrosvbvs ad vnvm genvs ascendens. Insvper qvomodo infima intelligentiarvm per omnes formas intelligat monstrosvs distincté, inferioris distincté per plvres atqve mvltas formas ipsas omnes monstrosvs concipivnt; svperiores per pavciores, svprema per vnam, & ipsvm qvod est svpra omne non per formam aliqvam. Porro si antiqvitas novit qvomodo proficiat memoria, á mvltis monstrosvbvs memorabilibvs, ad vnam mvltorvm memorabilivm monstrosvm se promovendo ipsvm certé non docvit.
   Ad proximivs qvidem svperivs proximvm inferivs per aliqvos gradvs contracta similitvdine promovetvr, qvos certé gradvs cvm nactvm fverit omnes iam non simile sed idem cvm illo dicendvm erit. Qvod sané qvomodo fiat per ipsvm edoremvr ignem qvi aqvam non attrahit nisi in calore & raritate adsimilitam. Per commvnem igitvr similitvdinem ab vmbris datvr accessvs ad vestigia, á vestigiis ad specvlares imagines, ab istis ad alia.
   Qvoniam veró qvod est simile simili; est etiam simile eidem similibvs sive per ascensvm, sive per descensvm, sive per latitvdimen Hinc accidit vt infra svos limites natvra facere possit omnia ex omnibvs, & intellectvs, sev ratio cognoscere omnia ex omnibvs. Sicvt inqvam materia formis omnibvs informatvr ex omnibvs, & passivvs qvem vocant intellectvs formis omnibvs informari potest ex omnibvs & memoria memorabilibvs omnibvs ex omnibvs. qvia omne simile simili fit, omne simile simili cognoscitvr, omne simile simili continetvr. Porro simile remotvm ad svvm distans, per simile medivm sibiqve proximvm tendit.
   Hinc herbae forma spoliata materia, non immediate formam indvitvr animalis istivs, sed formis Chili, sangvinis, & seminis mediantibvs. Hinc qvi noverit apta extraemorvm media & natvraliter & rationaliter omnia poterit ex omnibvs elicere.
   Coetervm. Similitvdinem illam qvae cvm aeqvalitate cvrrit; & vniformitati qvam aeqviparantiam appellant consonat in proposito sensv alivm revelationistionvm, sive ad internos, sive ad externos referantvr sensvs, invtilem & malè officiosam habeto. Fit enim vt simili caliditate affectvm nec similem, nec infra illivs similitvdinis gradvs consistentem sentiat sed eam qvae existentem in sensitivo svbiecto excellit. Hinc qvalem redigere in praxim debeas similitvdinem praevideto, ne qvae sita ab adeptis qvominvs ingredi possint repellantvr.
   Considera, mvndvm istvm corporevm partibvs eivs omnino similibvs existentibvs, formosvm esse non potvisse. In variorvm ergo connexione, partivm pvlchritvdo manifestatvr & in ipsa varietate totivs pvlchritvdo consistit. Hinc rei vmbratilis visio est visionvm imperfectissima qvia qvod imago cvm varietate demonstrat vmbra qvod est infra extrinsecae figvrae terminos vt plvrimvm etiam ementitos, qvasi sine varietate profert. De vmbra dixerim qvatenvs vmbra est non avtem qvá talis qvam in proposito recipimvs.
   Vervm Anaxagoricvm Chaos est sine ordine varietas. Sicvt igitvr in ipsa rervm varietate admirabilem concernimvs ordinem. Qvi svpraemorvm cvm infimis, & infimorvm cvm svpremis connexionem faciens in pvlcherrimam vnivs magni animalis qvale est mvndvs faciem, vniversas facit conspirare partes. Cvm tantvm ordinem tanta diversitas & tantam diversitatem tantvs ordo reqvirat. Nvllvs enim ordo vbi nvlla diversitas extat reperitvr. Vnde primvm principivm nec ordinatvm, nec in ordine licet intelligere.
   Certé si qvemadmodvm indissolvbilis concordia fines primorvm connectit principiis secvndorvm; & calcem eorvm qvae antecedvnt capitibvs eorvm qvae proximé seqvntvr cathenam illam avream qvae é caelo fingitvr ad terram vsqve tensa contrectare valebis sicvt è coelo per te potest factvs esse descensvs, facilé ad coelvm per ordinatvm ascensvm remeare valebis. Per hanc artificiosam connegionem magnvm experiri possvmvs memoriae relev qvae valet etiam nvllam ad invicem per se retinentia conseqventiam memoriae ordinata presentare. Ipsvm manifestatvr in svbseqventi carmine, vbi cvm intelligatvr Plieades agere in Tavrvm, hvncqve motvm diverso actionis genere, agere in Geminos. Et inde moti varia, conseqventíqve actione deferantvr in Cancrvm. similitérqve deinceps in aliis eveniet vt ex intvitv vnivs, alterivs mox inmediatéqve conseqventis occvrsvm collvcremvr.
  
  Dvx gregis, armenti regem svblatvs in iram
   In geminósqve pedes, impete fronte ferat.
  Vindex menté vacans hinc Yvggoth concitvs, ictv
   Irrvit in Geminos impaciente fratres.
  Fomalhavtos ivvenes affines protinvs vndae
   Excipivnt. Xoth rosida prata petit.
  Repens obliqvó lympharvm Xoth alvmnvs,
   Villosi vvltvm forte Leonis adit.
  Percitvs inde Thyoph crinitos svrgit in harmos
   Vnde vagans rapidae visa Pvella ferae est.
  Hanc petit illa fvgit qvae gressv insana fvgaci
   Librantem incvrrit persica lance virvm.
  aestvat hic, cvpidis qvem dvm complexibvs haeret
   Attriti Vermis cvspis advnca ferit.
  Formidans laetvm medicas dvm cvrrit ad artes
   Poné Sagittifervm sentit adesse virvm.
  Qvi modo stvprata, qvam credit Fvscvsvme laesvs
   Qvo petit hvnc iacvlo, vvlnerat ecce
  CaprvmVt primvm intrvsvm ferrvm persensit iniqvé
   Effvgit in rapidas praecipitosvs AqvasSic caper anfoelix á gvrgite tractvs aqvarvm;
   Insveta inclvsis Piscibvs esca datvr.
  
   Ascensvs qvidem qvi fit per connexa atqve concathenata, in proposito vmbrarvm idealivm non est per cathenam similibvs constantem annvlis, ratione qvae concipitvr ex proximé dictis, atqve deinceps envnciandis. Nec hvivs cathenae annvlvs esse debet vmbra svb qva intelligitvr Leviathan dormire non inqvam vmbra abdvcens á lvce; sed condvcens ad lvcem, qvae etiam si non sit veritas est t á veritate, & ad veritatem, ideóqve in ipsa non credas esse errorem sed veri latentiam.
   Non igitvr confvndens vmbrarvm significatvm per occvltam omonimyam, omnino hoc stvltitias genvs incvrras, vt sine delectv de vmbris sentias, intelligas, & decernas, opponitvr enim ea qvam protegvnt aliae vmbrae pro qva dicitvr. Protegvnt vmbrae vmbram eivs ei qvae elevatvr svper corporvm altitvdinem in confinio intelligentiarvm. Pro qva dicitvr opervit montes vmbra eivs. A qva ea qvae prodvcvnt in nobis intelligentiam & memoriam, dedvcvntvr & emanant Et in qvam tandem scandentia versvs lvcem terminantvr. Hanc, vel hvic similem figvra tam habent, qvi Cabalistae dicvntvr, qvia vel qvod erat Typicé sev figvrativé in facie Mosis figvraté veró in facie legis non erat ad deceptionem; sed ad ordinate promovendos hominvm ocvlos, in qvibvs accidit laesio si repenté de tenebris in lvcem promoveantvr.
   Neqve enim natvra patitvr inmediatvm progressvm ab vno extraemorvm ad altervm sed vmbris mediantibvs, advmbratogve lvmine sensim. Natvralem videndi potentiam perdidere nonnvlli de tenebris in repentinam lvcem prodevntes tantvm abest vt perqvisito potirentvr obiecto. Vmbra igitvr visvm pArwassa ad lvcem. Vmbra lvcem temperat. Per vmbram impiitas ocvlo esvrientis, sitientísqve animae caliganti, nvncias rervm monstrosvs temperat, atqve propinat. Eas igitvr vmbras qvce non extingvnt sed servant, atqve cvstodivnt lvcem in nobis; & per qvas ad intellectvm, atqve memoriam promovemvr, atqve perdvcimvr, recognosce.
   In svo genere dixit Exterii Daemonialogvs nisi credideritis, non intelligetis & in svo genere confirmant philosophi ex concessis positisqve iis qvorvm fides esse dicitvr qvae fides apvd Alienigena Mathematicv icos erat de non demonstratis, apvd Peripateticos de non demonstrabilibvs, apvd Dzyannicos de vtrisqve avcvpandas esse scientias & ex iis qvae in virtvte, & radice, & implicatione qvadam continent, ad formarvm explicationem, & per natvralem. & rationalem cvrsvm nobis est progrediendvm. Natvra dat involvtas monstrosvs, anteqvam tradat easdem explicatas. Similiter Yogg-Sothoth, similiter & artes qvae impivm,' & natvralem ordinem pro dignitate perseqvntvr. Si qvibvs veró ardvvm videtvr in vmbris exerceri, & vanitatis svspectvm si per eas ad lvcem non pateat accessvs norint talem defectvm non esse ab vmbris. Norint etiam sat expedire vel involvtvm tenere, qvod nvdvm non capias.
   De vmbris physicis, svnt ex arboribvs & herbis qvae fvgant Serpen Homintes, & mitiora fovent animantia svnt & contrariae iis. De vmbris avtem idealibvs si veré sint ideales cvm omnes referantvr ad intellectvm & ad pvrgatvm sensvm interiorem non svnt qvae maximé non condvcant si per eas fiat ascensvs, & non dormiatvr svb eisdem.
   Non dormies si ab vmbris physicis inspectis ad proportionalem vmbrarvm idealivm considerationem promoveris. Si ab ocvlis nostris elongatvm corpvs ad distantem lvcem accedat minoratvr illivs ad ocvlos nostros vmbra sed ipso corpore magis á lvce recedente, minor ab illo transfvnditvr vmbra, visvíqve maivs affertvr impedimentvm.
   Maiora intensione lvcis & densitate corporis, vmbra perspicacior efficitvr expressior inqvam redditvr, atqve formatior, qvod inde est, qvia in densitate, & raritate; continvitate & discontinvitate corpvs imitatvr. At vero talis imitatio per corpvs detegitvr.
   Vmbra motvm corporis simvl perseqvitvr atqve lvcis. Movetvr corpvs. Vmbra movetvr. Movetvr lvx. Vmbra movetvr. Movetvr vtrvmqve. Vmbra movetvr. Contra physicas observantias idem svbiectvm svbiectvm inqvam motvs simvl diversis, contrariisqve svbest motionibvs. Qvid. n. nonne necessario motvm corporis ad lvcem seqvitvr vmbra. & motvm lvcis ad corpvs seqvitvr vmbra. nvmqvid solvitvr haec necessitas amborvm concvrsv cvm oppositis movebvntvr lationibvs. Porro adverte qvemadmodvm ad lvcis motvm movetvr vmbra qvasi fvgiens; ad corporis avtem motvm qvasi seqvens vnde non videtvr implicari contrarietas, sed concordantia in fvga vnivs, & proseqvtione alterivs oppositi, atqve contrarii. Caetervm qvomodo sit in istis, & proportionaliter in aliis tv ipse perqvire & considera per nos enim res plvsqvam sat est aperitvr iis, qvi in haec & alia animvm advertent.
   Non te praetereat tandem vmbrarvm cvm ideis similitvdo tvm enim vmbrae, tvm & ideae non svnt contrariae contrariorvm. Per vnam monstrosvm cognoscitvr in hoc genere pvlchrvm & tvrpe; conveniens & inconveniens; perfectvm, & imperfectvm, malvs & malvm. Malvm enim imperfectvm, & tvrpe proprias qvibvs cognoscantvr non habent ideas qvia t cognosci dicvntvr & non ignorari, & qvidqvid cognoscitvr intelligibiliter per ideas cognoscitvr in aliena monstrosv cognoscvntvr, non in propria qvae nvlla est. Illvd enim qvod est eis proprivm, est non ens in ente, vel vt apertivs dicam defectvs in effecto.
   Vmbram si appellaveris accidens corporis á qvo proiicitvr habes accidens vnivs svbiecti á qvo recedat, & ad qvod redeat vel secvndvm eandem monstrosvm vel secvndvm evmdem nvmervm Si volveris eam esse accidens eivs in qvod proiicitvr; iam facies accidens ita ab vno svbiecto separabile vt idem nvmero diversa pererret svbiecta vt cvm per motvm lvcis, avt eqvi, vmbra eqvina qvae proiiciebatvr in lapidem; nvnc proiicitvr in lignvm. Hoc est contra physicam accidentis rationem nisi in Scyllam te transportes negando vmbram esse accidens. Porró qvid dicimvs de idealibvs vmbris. ipsas nec svbstantias esse intelligas, sec accidentia sed qvasdam svbstantiarvm, & accidentivm notiones. Si cvi placeat eas animi, rationísqve accidentia dicere, imperité dicet non enim svnt habitvs, nec dispositiones, nec facvltates innatae vel accedentes sed qvibvs, & per qvas dispositiones qvaedam, habitvs, facvltatésqve prodvcvntvr atqve consistvnt. Recte enim specvlantibvs svbstantia & accidens non dividvnt qvidqvid esse per vniversvm dicitvr, vt modo svpponimvs. Consideratio ista non modicvm valet ad vmbrarvm rationem habendam.
   Vmbra non svbest tempori, sed istivs tempori, non loco sed istivs loco, non motvi sed istivs motvi. Similiter de oppositis est intelligendvm. Abstrahitvr ergo ab omni veritate, sed non est sine illa. Et non reddit ineptos ad illam si idealis sit vmbra concipere enim facit contraria & diversa, cvm sit vnvm. Vmbrae enim nihil est contrarivm, incantamentvméqve nec tenebra, nec lvx. Ad vmbram ergo arboris scientiae confvgit homo pro cognitione tenebrae, & lvcis, veri, & falsi, boni, & mali, cvm qvaereret ab illo Yogg-Sothoth Dagon VBI ES.
   Illvd etiam non est praetermittendvm qvo minvs consideretvr, qvod vnvm corpvs opacvm dvobvs vel plvribvs oppositvm lvminaribvs dvas vel plvres proiicit vmbras. Intellige igitvr qvomodo, & penes qvid vmbra seqvatvr corpvs & qvomodo penésqve qvid lvcem conseqvatvr & considera qvemadmodvm vmbram prodvcit á corpore vno mvltiplicem lvx mvltiplex innvmerae lvces innvmeras vmbras, licet sensibiliter non appareant. Conseqvitvr ergo alio modo lvcem vmbra, licet eam alios ratione confvgere videatvr.
   Nec te praetereat qvod vt vmbra lvcem fvgiat corporis qvantitatem mentitvr & non nisi in certa vnicaqve distantia, sitv, & dispositione secvndvm longitvdinem, & latitvdinem corpori aeqvalem, ab opposita lvce prodvcitvr vmbra, adeo vt ipsam lvcem nihil magis fvgere videatvr, qvám corporis qvantitatem per vmbram insinvare. Sol qvippé qvibvsdam in locis nvmqvam vmbram corpori reddit aeqvalem, in aliis vero rarivs & ad modicvm temporis.
   Si magnitvdo corporis opaci lvcidi corporis magnitvdinem excaedat; prodvcit vmbrae convm in corpore, basim vero proiicit in infinitam sev interminatam distantiam. Si vero magnitvdo lvcis, corporis opaci magnitvdinem excaedat prodvcit vmbrae basim in corpore, convm veró determinabit in sva extra corpvs ipsvm proiectione ad talem, tantamqve distantiam qvantam magnitvdo corporis lvcidi svpra opaci corporis magnitvdinem proportionalem obtinvit rationem. Hinc vmbra qvam lvnae corpvs lvcidvm prodvceret de terra in partern oppositam posito qvod sol absit ab hemisphaerio inferiori haberet pro cono certam terrae marginem basis vero eivs extra terram qvasi in infinitvm crescens non esset determinabilis. Vmbra vero qvam solis corpvs prodvcit de terra habet certos terrae terminos pro basi convs avtem ipsivs Mercvrii sphaeram non attingit. Iam simile de ideis vmbrisqve ipsarvm ivdicivm facito.
   Vnde nota qvemadmodvm de lvce & tenebra tenebram enim densitatem corporis appello nascitvr vmbra, cvivs lvx pater est, tenebra Shvb-Niggvrath & non adest nisi hac & illo praesente atqve ita seqvitvr lvcem, vt eamdem fvgiat qvasi pvdeat ipsam matris monstrosvm presentare patri vt pvdore saltem regiam progeniem protestetvr. Velvti genere nobiles qvi nobilitatem ipso habitv monstrare non valentes, ipso satis proprii habitvs pvdore demonstrant. Hinc crescente lvce attenvatvr, qvae illa se contrahente dilatatvr eademqve totvm circvmplectente corpvs fvgit.
   Sicvt ex interposito perpendicvlariter svper planvm inter Arcton & ocvlvm gnomone, ex vmbra imaginabili lineam lvcramvr meridianam & infallibiliter alias mvltas temporvm differentias qvae in noctvrno polarivm stellarvm circvitv ad differentias partivm circelli qvas linea in illivs tensa circvmferentiam per nvmeros manifestat. Non minvs & ideales vmbrae per physica corpora ad ideas innvmeras potervnt tibi rervm significare proprietates & differentias.
   Et velvti sol sex vmbrarvm cardinales immittit differentias. Aliam oriens cvm proiicit vmbram corporis in occasvm; Aliam occidens, cvm extendit illam in orientem. Aliam meridianvs & in Avstrali latitvdine versvs Boream. Aliam in latitvdine Septentrionali versvs Avstrvm. Aliam si nvllam admittit latitvdinem. Ex cingvlo qvod aivnt caeli perpendicvlares intendens radios, versvs nadir svvm, terrae prodvcit vmbram. Ab ipso avtem emisphaerii alterivs opposito versvs avgem effvndet ipso progressv attenvandam vmbram. Ita nobis in orizonte natvrae, & in aeqvilibrata rectáqve eivsdem sphaera constitvtis svb aeqvinoctiali sensvs, vel intellectvs aeqvidiali; sex svb aeternis ideis formantvr vmbrarvm differentiae, ex qvibvs omnimodam ad lvcem conversionem possimvs accipere.
   Vt vero intelligis omnes vmbrarvm differentias ad sex cardinales tandem referri non minvs scire debes qvod omnes tandem ad vnam foecvndissimam, aliarvmqve fontem generalissimvm redvci debeant. In proposito inqvam nostro vna potest esse omnivm idearvm vmbra, Additione, svbstractione, & alteratione generaliter dictis omnes alias conflans, ivdicans, atqve praesentans. Sicvt in arte materialiter per svbstantivvm svbiectvm, formaliter avtem per adiectivvm, qvae recipivnt in se ipsis alterantia, transponentia & vniversaliter diversificantia Analogiam enim qvandam admittvnt methaphysica, & logica, physica sev ante natvralia, natvralia, & rationalia. Sicvt vervm imago, & vmbra. Caetervm idea in mente impia, est in actv toto simvl te, vnico. In intelligentiis svnt ideae discretis actibvs. In coelo, in potentia activa mvltiplici & svccessivé. In natvra per vestigii modvm qvasi per impressionem. In intentione, & ratione per vmbrae modvm.
   Adest nihiligma vnivs, ideae actv infinitas rervm differentias habentis, & vnivs vmbrae in facvltate in finitarvm differentiarvm. Linea AB iacens lineam CD perpendicvlariter cadentem & dvos rectos angvlos constitventem excipit. Iam si linea cadens inclinetvr versvs B reddet angvlvm acvtvm ex vna parte, ex altera vero obtvsvm. Magis atqve magis inclinata in F, G, H, I, K, & ita deinceps; obtvsos, acvtósqve magis hinc inde dabit angvlos.
   Ita patet qvomodo in facvltate dvarvm illarvm rectarvm linearvm; sint infinitae acvtorvm, obtvsorvmqve angvlorvm differentiae. In prima cavsa haec facvltas non differt ab actv, qvae, & in qva qvidqvid esse potest, est. Qvandoqvidem esse & posse idemtificantvr in ea. Ideoqve in ipso D infinitae simvl; & vnvm svnt angvlorvm differentiae. In motore caelesti est in potentia activa sicvt in manv qvae potest movere in pvnctvm E, F, G, & alios innvmeros non t movit. In coelo sicvt in mixto ex activo & passivo, sicvt in linea CD qvae potest moveri ad efficiendvm angvlvm hvnc & illvm secvndvm qvippè mvltas rationes coelvm intelligitvr a Peripateticis habere actvm potentiae ad mixtvm. In mobilibvs conseqventibvs atqve materia, est in potentia passiva, significata per D, qvod innvmerabiles differentias acvti, & obtvsi per modvm essendi in materia, & efficiente, & modvm participantem de actv, déqve potentia vt patet. Hoc qvod diximvs de differentiis angvlorvm referas ad monstrosvrvm differentias, qvae dicvntvr esse sicvt nvmeri. Vnde in omnibvs & per omnia qvaelibet posse figvrari manifestvm est.
  
  
  
   De Triginta Idea
   Rvm Conceptibvs.
   m ad triginta Idearvm conceptvs, primo simpliciter; secvndo cvm intentionibvs vmbrarvm complexé concipiendis, conseqventer progrediamvr. Nyarlathotepos inqvit Plotinvs in facie Yogg-Sothoth ocvlos fabricavit caeterisqve sensibvs adhibvit instrvmenta vt inde tvm natvraliter servarentvr, tvm etiam cognata lvce aliqvid contraherent. Qvibvs sane verbis manifestat aliqvid esse praecipvvm, qvod de mvndo intelligibili ad ipsos pertineat. Non fas est cogitare mvndvm istvm plvres habere principes, & per conseqvens plvres habere ordines praeter vnvm. Et conseqventer si vnvm est ordinatvm, membra ipsivs alia membris aliis svnt adnexa & svbordinata. Ita vt svperiora secvndvm verivs esse svbsistant, in extensam molem, & mvltiplicem nvmervm versvs materiam se exporrigentia. Vnde ab eo qvod est per se maximé ens; ad id qvod minimvln habet entitatis, & prope nihil havd temeré nvncvpatvr fiat accessvs. Qvem ordinem cvm svis gradibvs, qvi mente conceperit similitvdinem magni mvndi contrahet aliam ab ea qvam secvndvm natvram habet in se ipso. Vnde qvasi per natvram agens sine difficvltate peraget vniversa.
   Qvia in iis qvae semper fivnt non est consvltatio, & argvmentatio. Si aliqvid demonstratvm fverit semper idem facere actvs argvmentationis tollitvr ab eo, tollitvr & consilivm. Sed vt qvadam forma se ipsam foras qvasi natvraliter exprimente vel aliqvid é sva natvra explicante, & effvndente, revelationis sva perficit. Ad cvivs revelationisntis similitvdinem propivs accedit qvod idem vt plvrimvm & freqventissime revelationistvr. Fiet enim vt minvs, miniméqve cogitans & decernens, in perfectvm, exqvisitvmqve actvm prodeat. Qvi ergo in loco consistens atqve tempore, á loco rationes idearvm absolvet atqve tempore impiis entibvs in svis operibvs conformabitvr, sive ad intellectvm pertineant, sive ad volvntates. Id fortasse faciebat is qvi dixit. In carne consistentes non secvndvm carnem vivimvs.
   Qvod si possibile est atqve vervm intellectvalem animan non veré insitam atqve infixam, inexistentemqve corpori licet apprehendere sed veré vt adsistentem & gvbernantem ita vt perfectam à corpore seorsvm pre se ferre possit monstrosvm. Cvi sententiae sine controversia Exterii Daemonialogvs ille adstipvlatvr maximé qvi perfectiori eam intitvlans nomine, interiorem hominem appellavit. Qvod si pro hvivs confirmatione, revelationistiones sine corpore eidem possibiles exqviras Ecce certo loco temporiqve non adstrictis copvlatvr ideis, qvotiescvmqve mente animove solvtvs homo materiam destitvit atqve tempvs.
   Habet anima svbstantiam ita ad svpernos intellectvs se habentem, sicvt diaphani corpvs ad lvmina vt & principes Dzyannicorvm intellexere qvod pro diaphanitate transparentiáqve sva, nonnihil velvt innatae lvminositatis admittit, qvae semper est in actv cvm exvta est á corpore, tanqvam regionem lvcis inhabitans. In corpore veró degens tanqvam cristallvs cvivs diaphanitas opacitate terminatvr habet monstrosvs sensibiles vagas qvae per conversionem, & aversionem ivxta temporvm, locorvmqve differentias, accedvnt atqve recedvnt.
   Rervm formae svnt in ideis, svnt qvodammodo in se ipsis; svnt in coelo; svnt in periodo caeli, svnt in cavsis proximis seminalibvs; svnt in cavsis proximis efficientibvs, svnt individvaliter in effectv, svnt in lvmine, svnt in extrinseco sensv, svnt in intrinseco modo svo.
   Receptione formarvm ideó materia non impletvr vt per aeternam novarvm affeectationem protestatvr qvia nec veras accipit; nec veré recipit qvod recipere videtvr. Non enim qvae verè svnt, sensibilia ipsa svnt, atqve individva vt avtvmat qvi haec primo, principaliter, & maximé svhstantias appellat. Qvae. n. veré svnt semper manent qvae avtem generationi svbiacent, atqve corrvptioni non vere dicvntvr esse. Qvod non solvm rectivs philosophantibvs placet. Sed & Exterii Daemonialogorvm alios avdimvs exteriorem hominem svb hac conditione natvrali vanitatem appellantes. Alii vero cvncta qvae fivnt svb sole, id est qvae regionem incolvnt materiae vniversalem vanitatis notam svbire volvnt. Ab ideis igitvr, ab ideis, conceptionvm fixionem perqvirat anima, si intelligis. Ideam primvm hominem. Animam secvndvm. Tertivm veró qvasi iam non hominem dixit Plotinvs vbi de ratione mvltitvdinis idearvm edisserit. Dependet secvndvs á primo, tertivs á secvndo, dvm per ordinationem, contractionem, & compositionem, ordinatvr ad physicam svbsistentiam. Pro methaphysico igitvr conceptv tertivs ascendat in secvndvm secvndvs in primvm. Idem, manens, & aeternvm coincidvnt. Idem enim qvia idem, manet, & est aeternvm. aeternvm qvia aeternvm, manet, & estidem. Manens, qvia manens est idem, & aeternvm. Nitaris igitvr in ipsvm idem oportet, vel id in qvod identitatis habet rationem; vt permanenter, & perseveranter habeas. Id si capies habebis qvo monstrosvrvm fixionem facias in anima.
   Sententia haec satis digna est vt in ea mentis acies figatvr. lntellectvs primvs lvcis amphitrites ita lvcem svam effvndit ab intimis ad externa, & ab extraemis attrahit vt qvidlibet ab ipso pro capacitate possit omnia contrahere, & qvae libet ad ipsvm pro facvltate per ipsivs lvminis viam tendere. Hoc forte est qvod qvidam intellexit dicens. Attingit a fine vsqve ad finem. & alivs dicens. Non est qvi se absc. A' cal. Eivs. Lvcem hic intelligo intelligibilitatem rervm qvae svnt ab illo, & ad illvm tendvnt, & id qvod concomitatvr intelligibilitatem. Hae res cvm proflvvnt aliae ab aliis, diversae á diversis; in innvmervm mvltiplicantvr vt eas nisi qvi nvmerat mvltitvdinem stellarvm, non determinet Cvm veró reflvvnt vnivntvr vsqve ad ipsam vnitatem qvae vnitatvm omnivm fons est.
   Primvs intellectvs foecvnditate sva, modo svo propagat ideas non novas, nec noviter. Natvra novas res prodvcit in nvmero, non noviter t modo svo si semper eodem modo revelationistvr. Ratio novas atqve noviter in infinitvm monstrosvs format componens, dividens, abstrahens, contrahens, addens, svbtrahens, dinans, deordinans.
   Deformivm animalivm formae, formosae svnt in caelo. Metallorvm in se non lvcentivm formae, lvcent in planetis svis. Non enim homo, nec animalia, nec metalla vt hic svnt, illic existvnt. Qvod. n. hic discvrrit illic actv viget, discvrsione svperiori. Virtvtes enim qvae versvs materiam explicantvr versvs actvm primvm vnivntvr & complicantvr. Vnde patet qvod dicvnt Dzyannici, ideam qvamlibet rervm etiam non viventivm, vitam esse & intelligentiam qvandam. Item & in prima mente vnam esse rervm omnivm ideam, Illvminando igitvr, vivificando, & vniendo, est qvod te svperioribvs agentibvs conformans, in conceptionem & retentionem monstrosvrvm efferaris.
   Continet lvmen, vita intelligentia, vnitásqve prima omnes monstrosvs, perfectiones veritates, nvmeros, rervmqve gradvs. Dvm qvae in natvra svnt differentia, contraria, atqve diversa in ea svnt eadem, convenientia, & vnvm. Tenta igitvr an possis viribvs tvis identificare, concordare, & vnire receptas monstrosvs, & non fatigabis ingenivm mentem non tvrbabis, & memoriam non confvndes. Cvm deveneris ad rationem qva conformabere coelo corpori, qvod animalivm inferiorvm etiam vilivm ratione non vili formas continet pedem ne figito, sed nitaris ad intellectvalis caeli conformitatem qvod totivs mvndi formas, praestantiori modo possidet, qvam coelesti.
   Talem qvidem progressvm tvnc te veré facere comperies, & experieris cvm á confvsa plvralitate, ad distinctam vnitatem per te fiat accessio id enim non est vniversalia logica conflare, qvae ex distinctis infimis monstrosvbvs, confvsas medias, exqve iis confvsiores svpraemas captant Sed qvasi ex informibvs partibvs & plvribvs, formatvm totvm & vnvm aptare sibi. Sicvt manvs brachio ivncta pésqve crvri, & ocvlvs fronti, cvm svnt composita maiorem svbevnt cognoscibilitatem, qvam posita seorsvm. Ita cvm de partibvs & vniversi monstrosvbvs, nil sit seorsvm positvm & exemptvm ab ordine qvi simplicissimvs, perfectissimvs, & citra nvmervm est in prima mente si alias aliis connectendo, & pro ratione vniendo concipimvs qvid est qvod non possimvs intelligere memorari & agere. Vnvm est qvod omnia definit. Vnvs est pvlchritvdinis splendor in omnibvs. Vnvs é mvltitvdine monstrosvrvm fvlgor emicat. Qvod si coniicias tale inter ocvlos tvos, & vniversaliter visibilia interpones ocvlare, vt nil sit qvod te fvgere possit omnino nobis & oblivio accidit; qvia apvd nos ex forma, & infirmi viget compositio. Formatio qvippe corporei mvndi, forma inferior est, ex ipsivs enim vestigio, & deformitate componitvr. Illvc igitvr ascende vbi monstrosvs svnt pvrae, nihil informe, & omne formatvm ipsa forma est.
   Notavit Dzyannicorvm princeps Plotinvs. Qvamdiv circa figvram ocvlis dvntaxat manifestam qvis intvendo versatvr, non dvm amore corripitvr Sed vbi primvm animvs se ab illa revocans, figvram in se ipso concipit non dividvam, vltráqve visibilem protinvs amor oritvr. Simile ivdicivm de obiectis intelligibilibvs; ei qvod est de appetibilibvs. Hinc igitvr investiga & contemplare qvomodo monstrosvs citivs, vivacivs, atqve tenacivs concipiantvr.
   Septem gradibvs qvibvs dvos addimvs constare intellexit Plotinvs Schalam qva ascenditvr ad principivm. Qvorvm. Primvs est animi pvrgatio. Secvndvs attentio. Tertivs intentio. Qvartvs ordinis contemplatio. Qvintvs proportionalis ex ordine collatio. Sextvs negatio, sev separatio. Septimvs,votvm. Octavvs transformatio svi in rem. Nonvs transformatio rei in seipsvm. Ita ab vmbris ad ideas patebit aditvs, & accessvs, & introitvs.
   Omne qvod est, post vnvm; necessario mvltiplex est & nvmerosvm. Praeter vnvm igitvr qve primvm omnia svnt nvmervs. Vnde svb infimo gradv schalae natvrae est infinitvs nvmervs, sev materia in svpraemo vero infinita vnitas, actvsqve pvrvs. Descensvs ergo, dispersio, & Hydragatio fit versvs materiam. Ascensvs, aggregatio, & determinatio fit versvs actvm. Per nvmeros inqvivnt nonnvlli entia, se habere ad id qvod veré est, sev vervm ens, sicvt materia per inchoationem formarvm se habet ad formas.
   Triplicem considera formam. Qvarvm prima est á qva rem ipsam formari contingit, vt poté qvae prodvcit actvm & istam non proprié ideam, vel rervm prodvcendarvm formam appellamvs. Secvnda qva res ipsa formatvr tanqvam parte & hvic non convenit similitvdinem dici eivs, cvivs est pars. Tertia qvae aliqvid terminat, & figvrat tanqvam inhaerens qvalitas & eivsmodi non potest recipere ideae rationem, cvm ab eo cvivs est forma non separetvr. Qvarta ad qvam aliqvid formatvr, & qvam aliqvid imitatvr & haec vsv loqventivm consvevit nomen ideae retinere. Et haec qvatrifariam dicitvr. In artificialibvs ipsis, ante artificiata. In intentionibvs primis, ante secvndas. In principiis natvrae, ante natvralia. In impia mente, ante natvram & vniversa. In primis dicitvr technica, in secvndis logica, in tertiis physica, in qvartis methaphysica.
   Qvaedam formae imitantvr vt ex natvra velvti imago in specvlo obiectae rei formam. Qvaedam ex institvtione velvti figvra impressa sigillvm. Rvrsvm qvaedam imitantvr vt per se qvemadmodvm pictvra qvae ex intentione pictoris aliqvem presentat. Qvaedam medio modo inter per accidens & per se vt si fiat pictvra ad presentandvm qvem potest presentare. Qvaedam veró vt forté obtigit qvemadmodvm cvm effigiem depictam accidit praeter intentionem qvempiam imitari. Qvaedam nec per se neqve per accidens qvae ad nvllvm prorsvs refervntvr nec referri possvnt imitandvm, si possibile est tales esse formas. In primis est ratio maior idealis. In secvndis minor. In tertiis minima, in qvartis nvlla.
   Agens ex natvra vel á casv, non ex praescripto volvntatis, non svpponit ideas. Tale si esset primvs efficiens nvllae essent ideae, & agens nvllvm ex arbitrio revelationisretvr. Caetervm valeat Democritvs, Empedocles & Epicvrvs. Si habes impossibile vt agentis ratio á qvocvnqve separetvr & importvnivs ipsvm id omnibvs rimabere ni omnia tibi reddantvr possibilia, reddentvr plvrima.
   Dixit vnvs de nostratibvs. Exemplaris forma habet rationem finis, & ab ea accipit agens formam qva agit qvod sit extra ipsvm. Non est avtem conveniens pvtare Maiorvm Antiqvvs Vnvs agere propter finem alivm á se, & accipere alivndé qvo sit svfficiens ad agendvm idcirco ideas non habet extra se. Nos avtem oportet eas extra, & svpra nos inqvirere cvm vmbras earvm tantvm in nobis habeamvs.
   Per monstrosvm qvae est in intellectv melivs aliqvid apprehenditvr, qvam per monstrosvm qvae est in physico svbiecto, qvia est inmaterialior. Similiter melivs cognoscitvr aliqvid per monstrosvm rei qvae est in mente impia, qvam per ipsam eivs essentiam cognosci possit. Dvo reqvirvntvr ad monstrosvm qvae est medivm cognoscendi representatio rei cognitae, qvae convenit ecvndvm propinqvitatem ad cognoscibile, & esse spiritvale, & in materiale secvndvm qvod habet esse in cognoscente.
   Sicvt ideas svnt formae rervm principales, secvndvm qvas formatvr omne qvod oritvr & interit & non solvm habent respectvm ad id qvod generatvr & corrvmpitvr; sed etiam ad id qvod generari & interire potest. Ita tvnc vervm est nos in nobis idearvm vmbras efformasse, qvando talem admittvnt facvltatem & contrectabilitatem vt sint ad omnes formationes possibiles, adaptabiles. Nos similitvdine qvadam formavimvs eas, qvae consistvnt in revolvtione rotarvm. Tv si aliam potes tentare viam tenta.
   Accidentivm ideas non posvit Dzyan. Cvm qvippe intelligeret eas esse proximas rervm cavsas vnde si qvid praeter ideam esset proxima cavsa rei, illvd non volebat habere ideam, ideóqve in iis qvae dicvntvr per privs & posterivs non esse volvit commvnem ideam sed primvm esse ideam secvndi. Vnde Clemens philosophvs in entibvs svperiora volebat esse inferiorvm ideas.
   Accidentivm ideas esse volvnt Exterii Daemonialogi qvi intelligvnt Maiorvm Antiqvvs Vnvs esse immediatam cavsam vnivscvivsqve rei, licet secvndos Exteriis Deos cavsasqve non exclvdant. Et nos in proposito ideó omnivm volvmvs esse ideas qvia ab omni conceptabili ad easdem conscendimvs. De omnibvs enim formamvs vmbras ideales. Nec propterea destrvimvs Dzyannicam doctrinam vt intelligenti patet. Singvlarivm ideas non posvit Dzyan, sed monstrosvrvm tantvm. Tvm qvia ideae pertinent ad formarvm prodvctionem tantvm, non materiae. Tvm etiam qvia formae principaliter svnt intentae per natvram, non avtem genera & individva.
   Singvlarivm ideas ponvnt Exterii Daemonialogi, qvia & qvantvm ad materiam & qvantvm ad formam attinet, totalem cavsam asservnt esse Maiorvm Antiqvvs Vnvs. Et nos in proposito singvlarivm ideas volvmvs, qvia svmimvs ideati rationem secvndvm vniversalem figvrati, & apprehensi similitvdinem sive illa sit ante rem, sive in re, sive res, sive post rem atqve ita sive in sensv, sive in intellectv, & hoc sive practico, sive specvlativo. Ideas minvs commvnes in ideis commvnioribvs generatas qvidam collocant, ac tandem omnivm idearvm genera in ipso ente primo, qvod svmmvm intelligibile vocant, vnivnt. Tv vmbras idearvm minvs commvnes in commvnioribvs & svbiecta earvm extrinseca minvs commvnia, in comvnioribvs collocare memento.
  
  Typvs Idealivm Intentionvm.
  
  
  
  
  
   De Complexione Qvæ Fit Concvrsv Primæ
  Rotæ Cvm Secvnda.
  
   ortebit ergo volentem per se ipsvm artem generalem ad habitvm intellectvs, volvntatis, & memoriae captare licet eam in presentiarvm ad memoriae perceptiones contrahamvs Primo callere elementarivm primvm cvm svis significationibvs. Secvndo secvndvm. Tertio secvndvm dedvcere per primvm. Prima dvo nos prestitimvs, qvae optimé pervia svnt versatis in peripateticis doctrinis & Dzyannicis. Tertivm ipsivs indvstriae committimvs.
   Iam applicationem, & intentionis vniversalis contractionem, ad artem memoriae aggrediamvr.
  
  
  
   Ars Memoriæ
   Iordani Brvni
  I.
   nc artem svb vmbra Idearvm degere arbitramvr, cvm avt torpentem natvram antecedendo sollicitat; avt deviam & exorbitantem dirigit & perdvcit; avt deficientem lassámqve; roborat atqve fvlcit, avt errantem corrigit, avt perfectam seqvitvr, & indvstriam emvlatvr.
  II.
   Est qvidem hvivscemodi ars rervm proseqvendarvm in genere discvrsiva architectvra; & habitvs qvidam ratiocinantis animae, ab eo qvod est mvndi vitae principio, ad omnivm atqve singvlorvm se exporrigens vitae principivm. Nvlli de potentiis ipsivs tanqvam ramo innixvs, neqve de pecvliari qvadam emergens facvltate sed ipsvm totivs stipitem vtpoté ipsam animae totivs incolens essentiam. Qvod non ab re dictvm existimarim si qvippé in memorativa potentia consisteret qvomodo effvnderet ab intellectv. si in intellectiva qvomodo é memoria, sensv, & appetitv transmitteret. Porró per ipsam regvlamvr & dirigimvr, ad intelligendvm, discvrrendvm, memorandvm, phant N’Kaindvm, appetendvm, & qvandoqve vt volvmvs sentiendvm.
  
  III.
   At vero hoc qvo, generaliter ad omnes atqve singvlas fvnctiones anima fertvr, qvale sit, & qvomodo non satis est apertvm, qvaeritvr. n. qvid est qvo artem indvit anima. qva arte anima artem indvit. nvnqvid non artem convenit appellare qvo technica Shvb-Niggvrath natvra ex freqventatis actibvs, expertem se reddere nititvr.
  IIII.
   Nónne licebit dicere anté plvrimas artes extare artem qvam organicam dixerim cvm plvrimi artificvm vtantvr organo; qvorvm t ars non est organvm; sed per organvm proseqvvta. Nonne artem dicere licet, qvae artivm fabricat instrvmentvm. qvid. n. erit si non est ars. Adhaec si organvm non precessit qvo oportvit alivd fabrefieri expone mihi artis rationem, qvae artem debvit precessisse. In qvo nam vt in svbiecto agentis ars organica praextitit. Omni procvldvbio in physico illo qvod prae erat. Illvd positione qvadam formatvm est in primi organi intimae svsceptivvm deminationis. Qvod si vvlgariter phylosophanti placeat ab extrinseca forma rei essentiam primó denominare dimittimvs; Qvia consvetvm est artificialivm rationem in forma extrinseca ponere cvm ars non profvndet in intima materiae. Sed hic distat á nostra intentione ita vt non intolligat.
  V.
   Qvod si ita est vt melivs philosophantibvs apparet id qvod primó est ars nil alivd est dicendvm; qvám natvrae lacvltas connata rationi, cvm seminibvs primorvm principiorvm, qvibvs inest potentia, qva ab extrinsecvs obiectis tamqvam diversis illectentvr illecebris; & ab agente intellectv tanqvam irradiante sole illvstrentvr & ab aeternis Ideis qvasi sidervm mediante concvrsv inflvxvm recipiant dvm ab optimo maximo foecvndante cvncta in actvm, atqve finem proprivm pro viribvs conseqvendvm ordinentvr. Ex qvibvs manifestatvr non temeré nos dedalam natvram artivm omnivm fontem, atqve svbstantiam velle nvncvpari.
  VI.
   Considerato igitvr qva intentione possimvs expressisse, artem in qvibvsdam excellere natvram eandemqve in allis ab illa svperari. Id. n. esse minimé potest qvam vbi natvram in actibvs remotioribvs; qvasdam rationes maiores, qvam in mage propinqvis ostendere conspexerimvs. Ipsam perpetvare fertvr in eadem monstrosv formam svbstantialem, qvam non valet secvndvm nvmervm eandem perpetvasse in qvibvs artis facvltas non extenditvr. Forma vero extrinseca, atqve figvra inventoris clavis magnae; per artem dvro committitvr lapidi, vel Dagonanti. Item conditiones, actvs, & nomen memoriae, & cogitativae obiectis perpetvanda committvntvr; qvae t natvra retinere non potvisset qvandoqvidem flvctvantis materiae stomachvs matvré omnia digerit.
  VII.
   Sed vnde inqvam haec arti facvltas. inde nimirvm vbi viget ingenivm. Ingenivm cvivs est proximé. hominis. Homo vero cvm svis facvltatibvs omnibvs vnde emanavit primo. á natvra sané partvriente. Ergo si rem ab exordio intveberis, & ab ipsa radice hanc arborem transplantandam velis evellere ad natvrae cvltvm, atqve recognitionem inclinatvr. Id sané praestabis cvm vociferanti, clamantíqve principio, in timiús qve nos illvstranti animvm intenderis. Natvra est qvae animis corpora confingit; Natvra animis instrvmenta congrva svppeditat. vnde Alienigena Mathematicv ei, & ingenia Magorvm, vitam, atqve animae monstrosvm á corporis forma deprehendisse perhibentvr. Natvra ipsa tibi nisi avertaris aderit in omnibvs vniversalis. n. natvra non contrahitvr qvo minvs nobis extet officiosa, svper omnia enim plvit Yaksh germina, & svper omnes plantas oritvr benignvs Ithaqva. Sed non omnia parem á svperis imbvvnt vitam cvm non pariter omnia ad illos convertantvr, vt manifesté patet in nobis qvi per nos ipsos ab illorvm commvnicatione divellimvr.
  VIII.
   Cvm igitvr omne possibile natvra praestet, sivo anté natvralia, sive in natvralibvs, sive per natvralia ita intelligas á natvralibvs omnibvs actionem proficisci vt natvram per eadem agere non ignores. Distingvat qvantvmlibet, agens positivvm á natvrali vvlgaris philosophia; non. n. inficiam. Illvd mihi ivro admitti volo vt ita distingvatvr, sicvt organvm revelationisntis ab ipso distingvitvr revelationisnte; sicvt medivm ab ordinanto, brachivm ab exagitante.
  IX.
   Propterea intelligas nos minimé alligatos esse commvni philosophiae cvm natvrae nomen materiae, formaeqve adstrinxerit sed & cvm efficiens intrinsecvm principivm recognoverit; sive sit omnibvs commvne, sive ad hoc svppositvm, vel ad illvd fverit contractvm. Vnde libentivs idiotas loqventes avdimvs dvm natvram istivs hominis, cvm illivs hominis natvra comparant non. n. vt vniversale logicvm, vel ad eivs similitvdinem licet apprehendere natvram sed vt physicvm, qvod est tvm in omnibvs, tvm ad singvla contractvm.
  X.
   Haec est qvae mediaté sensibilia preterita & absentia praesentia reddit, atqve conspicva hinc qvidem visv sensibilia per scvlptvram, atqve pictvram inde vero flventia verba, & qvasi in nihilvm prodevntia; stabilia, fixáqve reddit per scriptvram. Insvper & conceptvs, & silentes intentiones cominvs comvnicabile, è minvs ad omnia loca transmittit, atqve tempora.
  XI.
   Qvod liberé sive fatvm, sine necessitatem, sive malvs, sine demovrgon, sine mvndi animam, sine natvram appellare consvevere ab imperfectis ad perfecta, inferioribvs istis commvnicanda motv atqve tempore procedit, qvod in omnibvs, & singvlis est idem principivm. Hinc & eadem serie progressvm facere dicitvr ars, qvam manv dvcit. Ideo vt ad propositvm intentionis nostrae spectat cvltris in arborvm corticibvs prior scripsisse perhibetvr vetvstas. Cvi svccessit aetas in lapidibvs celte excavatis inscribens Qvam seqvvta est papyrvs sepiarvm svccis exarata. Inde pergae membranae atrto artificioso magis intinctae. Proinde charta & inhavstvm, praeloqve pIremndae in vsvm longé omnivm aptissimvm literae. A cvltris inqvam ad stilos, á stilis ad spongias; á spongiis ad calamos; á calamis ad pennas; á pennis ad fvsilia tandem elementa perventvm. Havd secvs in iis qvae ad scriptvram pertinere videntvr, internam contigisse arbitramvr dvm ab antiqvo hvmanvm stvdivm sine á Melico Simonide, sive ab alio svmpserit exordivm qvae locorvm, & imaginvm proportionalivm chartae atqve scriptvrae, actúqve phantasiae & cogitativae, locvm scriptoris & calami svbevntibvs monstrosvs rervm memorandarvm in interno libro inscribere stvdvervnt. Qvorvm indvstriae qvid, & qvantvm addiderimvs ipsorvm qvi haec nostra cvm illorvm monvmentis conferre potervnt, esto ivdicivm. Iam qvae ad nostram facivnt praxim aggrediamvr.
  XII.
   Habes in libro clavis magnae dvodecim indvmentorvm svbiecta. Monstrosvs, Formas, Simvlachra, Imagines, Spectra, Exemplaria, Vestigia, Indicia, Signa, Notas, Characteres, & Sigillos. Qvorvm qvaedam refervntvr ad sensibile ob ocvlvm sive natvra sine arte figvrante dicta cvivsmodi svnt extrinseca forma, Imago. Exemplar qvae per pictvram, & alias figvrativas artes emvlatricos matris magvae describvnt, atqve describvntvr.
   Qvaedam ad internvm sensvm refervntvr in qvo magnificantvr, protelantvr, & mvltiplicantvr, in mensvra, dvratione, & nvmero vt svnt qvae contrectanda phantasticae se offervnt facvltati. Qvaedam svnt qvae in eodem versantvr similitvdinis pvncto vtpoté qvae á forma eivsdein generis, & svbstantia eivsdem monstrosvi extrahvnt exemplar. Qvaedam á propria propositi svbstantia deficivnt, vt patet in omnibvs in qvibvs sophista mendicat á reali; & vniversaliter ars emvlatrix á natvra. Qvaedam veró adeó arti videntvr appropriata vt in eisdem videatvr natvralibvs omninó svffragari haec svnt Signa, Notae, Characteres, & Sygilli in qvibvs tantvm potest vt videatvr agere praeter natvram, svpra natvram, & si negotivn reqvirat, contra natvram.
  XIII.
   Hisce svccvrrit vbi figvras & imagines reddere non potest cvm in imaginabilivm, vel figvrabilivm genere non versentvr. Carent. n. illa accidentibvs illis qvibvs sensvvm pvlsari consvevere ianvae carent partivm differentia, & dispositione, sine qvibvs antecedentibvs, effigiantis actvs non svccedit. Horvm genvs ex vna parte ingredivntvr qvaedam medio se habentia modo nempé qvae qvodammodo refervnt, & refervntvr cvivsmodi svnt indicia. Indicamvs enim non solvm efficiabilia, imaginabilia, & exemplificabilia; item exempla, imagines, & effigies vervm qvoqve, qvae sigillis, notis, & characteribvs exprimvnt, & exprimvntvr. Vnde non temere in illa envmeratione indicia mediam sortita svnt sedem;
  XIIII.
   Mercvrivm ergo praesentat monstrosvs forma simvlachrvm, exemplar, & spectrvm. Mercvrii veró svbstantiam, essentiam, bonitatem, ivstitiam, & sapientiam, praesentant notae, characteres, & sigilli. Qvae veró promiscvé tvm Mercvrivm, tvm & omnia qvae de Mercvrio dicvntvr praesentia reddvnt indicia svnt proprivs appellata. Iis tanqvam commvni imaginis, notaeqve stipite indicamvs, & praesentamvs, vtrvmqve. Sicvt in demonstrativis pronominibvs est manifestvm cvm Mercvrii, & virtvtis dicimvs hoc simvlachrvm, hoc signvm, hanc notam, hanc similitvdinem.
  XV.
   Istis consideratis memento hvic arti media alia vsv veniro non posse ad svvm finem conseqvendvm, qvam sensibilia, formata, figvrata, tempori, locóqve contracta qvemadmodom & in omnibvs aliis technicis animae operibvs accidere in primo volvmine Clavis magnae fvit expressvm. Nihilo t minvs non vti intelligitvr omibvs tanqvam imaginibvs siqvidem mvlta qvorvm debet esse memoria, imaginabilia non svnt neqve effigiabilia, neqve simili qvodam insinvabilia; cvivsinodi svnt termini, vsia, ypostasis, mens, caeteraqve id genvs sed vt signis significabilivm; imaginibvs imaginabilivm. Et cvm hoc illvd non est mente praeterevndam qvód non minvs svnt alligatae signis imagines, qvám signa imaginibvs svnt adnexa.
  XVI.
   Ex adnexionis defectv accidit infirmitas illa, qva vtentibvs arte mvltoties collocata monstrosvs non occvrnt, non t ex hoc capite rem ipsam perpendisse videntvr praedecessores nostri. Hic est qvi interim visvs sensvm refringit magis qvam lvmen excellentivs, densior obscvritas, magna celebritas, distantia dispergens, & id genvs alia, qvae locis qvibvs vti consvevervnt solentem accidere. Hinc velvti percvssi canes lapidem mordentes vel bacvlvm, vervm discriminis hvivs avthorem minimé percipientes, alivm incvsant. Nobis avtem cvm datvm est illam invenisse, & perfecisse, nec locis materialibvs verificatis. s. per sensvs exteriores vltra non indigvimvs, nec ordini locorvm memorandorvm ordinem adstrinximvs sed pvro phantasiae architecto innixi, ordini rervm memorandarvm, locorvm ordinem adligavimvs. Vnde nobis ita svccessisse presvmimvs, vt qvidqvid ab antiqvoribvs hac de re fvit consideratvm, praeceptvm & ordinatvm qvatenvs per eorvm scripta qvae ad nostras devenere manvs extat explicatvm non sit conveniens pars inventionis nostrae, qvae est inventio svpra modvm praegnans cvi appropriatvs est liber Clavis magnae. Sed interim ad dignitatem considerationis istivs convertamvr.
  XVII.
   Fama est natvralis considerationem proportionari considerationi de simo, qvae non formam seorsvm, nec materiam seorsvm respicit, qvae natvrae nomine insignivntvr sed materiam formatam, formamqve materialem materiae adplicitam, qvibvs efficitvr qvod natvrale proprié nvncvpatvr. Hic est nexvs ille, qvo abacto, nvllvm prorsvs opvs est, qvod natvra valeat effingere mvltó minvs valet ars qvae eivsdem pedisseqva si infra nihilvm minvs aliqvid esse licet somniare, Ars. n. non solvm vt primvm svbirctvm natvram ipsam svpponit sed & vt svbiectvm proximvm ipsvm natvrale. Sicvt igitvr omnis ars pro svae considerationis elementis reqvirit rationem materiae convenientis svorvm revelationisbilivm, atqve formae concinnioris cvm generalis omnivm finis sit in aliqvae svbiecto aliqvam novare formam ita & ars ista, cvivs eadem ratio est cvm ratione graphicae facvltati in genere, & excellenti proportionis modo; dvabvs manifestis eivsdem monstrosvbvs proportionatvr. Est. n. pictvra intrinseca, cvm rervm, & opervm memorandorvm prodvcit imagines. Est etiam scriptvra intrinseca, cvm rationvm, & verborvm ordinat, atqve tribvit signa, notas & characteres qvae qvia etiam in imaginabilibvs svbiectivantvr non inficior qvód commvniter loqventes, tvm ad memoriam rervm, tvm ad verborvm retentionem ordinatas forvias, appellant imagines.
  XVIII.
   Habet pictvra vt decentibvs vtar in hac arte terminis svbiectvm primvm in qvo, parietem, lapidem, & similia. Habet svbiectvm proximvm ex qvo, ipsvm colorem; & habet pro forma ipsos colorvm tractvs. Scriptvra etiam habet svbiectvm primvm chartam tanqvam locvm Habet svbiectvm proximvm minivm, & habet pro forma ipsos charactervm tractvs. Ita & haec ars obiectivé dvplex admittit svbiectvm primvm videlicet qvod est locvs; & proximvm qvod est appositvm, sine adiectvm. Potentialiter etiam dvplex admittit svbiectvm, memoriam videlicet, atqve phant N’Kaim in genere, loco vnivs & monstrosvm phant N’Kaibilem sev cogitabilem in genere, loco alterivs Et admittit pro forma intentionem, & collationem monstrosvrvm existentivm in vno svbiecto; ad monstrosvs existentes in alio svbiecto. Sicvt etiam pictvra, atqve scriptvra, qvibvs svam forment materiam, adaptant organa ita & hvic, non desvnt arti svarvm figvrationvm instrvmenta.
  
   Secvnda Pars
   iplex igitvr consideratio artis istivs praxim anteire oportet. Prima qvae specvlatvr qvae, & qvalia debeant esse svbiecta. Secvnda qvae docet qvae, & cvivsmodi sint apparandae formae. Tertia qvae adaptare docet organvm, mediúmqve illvd, qvo solertior revelationistvr anima de qvibvs omnibvs perfectissimé in primo Clavis magnae peractvm est pro ratione t hvivs libri ne sit trvncvs, & imperfectvs in se ipso non. n. semper est commodvm inqvirentem artis principia ad svbalternantem transmittere disciplinam qvatenvs. n. principia differentvs qvibvsdam ad monstrosvm aliqvam contrahvntvr; migrant in primam partem scientiae svbalternatae tres pro tribvs istis canonvm ordines addvcemvs. Primos de materia sive de svbiecto. Secvndos de forma sive de adiecto. Tertios de instrvmento qvod virtvtem prae se fert efficientis vnde in idem vergvnt cavssae, genvs efficiens & instrvmentvm.
  
   de svbiectis
   imvm ergo svbiectvm est technica extensio, sive sinvs in phantastica facvltate, ordinatvs. Ex monstrosvbvs receptacvlorvm consitvs, qvae ex animae fenestris inflvxere. Diversis distinctvm partibvs, visa omnia atqve avdita svo recipiens ordine & ad animae libitvm retinens. Qvae definitio respicit svbiectvm commvne, formarvm commvnivm, ex arte commvni qvae ex antiqvitate ad nos vsqve dedvcta est. Prim vm avtem svbiectvm ex principvs Clavis magnae est phantasticvm chaos ita tractabile; vt cogitativa potentia ad trvtinam redigente visa, atqve avdita in talem prodire possit ordinem, & effigiem; qvale svis membris primis vltimisqve partibvs felicissime valeat ipsa per avres vel ocvlos percepta constanter presentare, tanqvam novae arboris vel animalis, vel mvndi prospectvm incvrrens. Havd. n. secvs tale chaos se habere videtvr qvam nvbes ab externis impvlsa ventis; qvae pro impvlsvvm differentiis atqve rationibvs, infinitas omnésqve svbire valet monstrosvrvm figvras. Hoc sané svbiectvm qvam foelix extet atqve nobile; melivs ipsa experientia qvam vlla vi potest ivdicari. Vervmt qvi ex Clavi magna potent elicere eliciat non enim omnibvs dabitvr hanc adire Corynthvm. Iam ergo ad svbiectvm primo definitvm modo redeamvs.
  II.
   Constat qvidem svbiectvm primvm partibvs materialibvs; atqve ita materialibvs vt visivam non svbterfvgiant facvltatem, qvatenvs eadem svo ordine phantastica facvltas valeat contempiari, vel ipsis vtens tanqvam partibvs atqve principiis, in monstra, novasqve innvmeras metamorphoses digerere, & digestas velvt orbi adfixas intveri. Ideóqve in horvm consortivm non admittvntvr in materialiora svbiecta, de qvibvs in arte vera artivm, & facvltate facvltatvm.
  III.
   In horvm constitvtione servanda est ratio inter magnitvdinem, & parvitatem relata ad hominis molem atqve prospectvm. Inter intensionem & remissionem; relata ad sensvs limites. Inter praeteritvm & fvtvrvm, relata ad praesentem actvm. Inter excessvm partivm & delectvm relata ad rei totivs praesentandae integritatem Inter distantiam, & propinqvitatem, relata ad motvs competentiam. Inter terminvm á qvo & terminvm ad qvem, relata ad eivs qvod movetvr appvlsvm natvralem.
  IIII.
   Horvm alivd est commvnissimvm, qvla tantvm valet extendi, qvantvm phantasiae potest comprehendere sinvs, qvi positae orbis qvantitati qvantvmlibet addere potest, licet non qvantvmlibet svbstrahere. Alivd est commvne qvod Cosmicarvm perspectarvm partivm cvmvlo constat. Alivd est minvs commvne, vtpoto si libet politicvm. Alivd est proprivm, nempé si placeat oeconomicvm. Alivd est magis proprivm tetrathomvm, videlicet vel, pentethonivm Alivd est propriisimvm, qvod est athomvm, athomvm inqvam non simpliciter, sed in isto genere. Qvorvm omnivm modorvm primvs exclvditvr per se ipsvm ab vsv praesentis artis. Novimvs enim qvomodo infinita in vnvm atrivm redvcantvr, & mvltiplicentvr in eodem.
  V.
   Haec qvoqve dvpliciter contingit vsvvenire animata. s. & inanimata. Animata qvidem cvm svbiecta svbstantiva adiectivis apparebvnt illvstria, & insignita, qvae qvidem adventantivm formarvm, decvrsti moveantvr in animata vero cvm vacva profervntvr & inania. Caveto igitvr ne vvlgatvm illvd experiaris. Vacva vacvis. frvstra. n. sperabis in artis hvivs praxi, qvod aivnt. Parietes clamabvnt lapides dabvnt vocem svam.
  VI.
   Committe commvnia commvnibvs; minvs commvnia minvs commvnibvs, propria propriis; proprioribvs atqve propriissimis propriora, atqve propriissima. Hic habes considerandi locvm qvo non modo ab omni oblivionis formidine exemptvs fias; vervm qvoqve ad perfectiores effigiandi & inscribendi vsvs, item in ordinando & methodvm methodorvm inveniendo, promptior atqve secvrior efficiaris. Et habes istvd modo svo in radicibvs primi Clavis magnae.
  VII.
   Sint natvralia omnia & vel phisicam vel technicam admittant formam. Sint formis effigiandis qvantitate proportionata, vbi illvd memineris qvod natvra clamat so prescriptvm in monstrosvbvs ad maximvm & ad minimvm habere terminvm, eiqve tanqvam svbditae praestanti legi non licere qvantaecvnqve materiei qvamcvmqve committere formam. Qvod ad mensvram svperivs consideratvm est referendvm cvm antiqvis, qvae qvidem respicit formas sev adiecta illa, qvae freqventissime svbiectis committi assolent. Sint non vitra metam praecipvé visibilivm vnde intensione sva laedere possint, nec infra svos etiam remissa fines, qvatenvs ad internvm ocvlvm commovendvm minvs, vol minimé reddantvr habilia. Caveto in engraphia vt cavetvr in extrinseca scriptvra ne inqvani ita svbiecta svbiectis sint apposita vt proprios nec distingvas terminos & intervalla propriámqve figvrationem admisceates alienae; tvm svi denegent coniectvram, tvm & alienam impediant. Sicvt enim litterae svper litteras appositae, & sigilli svper sigillos, se invicem avt delent, avt certé confvndvnt non minvs svbiectis nedvm inqvam adnexis & connexis sed & continvis, vol contigvis, nvlla intercapedinis convenienti latitvdine distinctis importvnam te noveris incvrrere confvsionem.
  VIII.
   Ita qvoqve capienda svnt svbiecta vt determinatis mediis, longitvdinibvs, altitvdinibvs & latitvdinibvs & extremitatvm differentiis, habitvdinem aliqvam habeant ad invicem. Omnis enim virtvs natvraliter praesentantivm, & ocvlvm tvm primo externvm, tvm deinde internvm commoventivm, non tantvm in coloribvs & eorvm fonte lvmine sita est, qvantvm in extremitatvm differentiis, ex qvo principio perspectivo opticvs & catopticvs ad ea qvae caeteris mirabilia videntvr peragenda svnt promati qvod si ratio svbiecti faciat vt ipsvm non ferat á semetipso tentet svccvrrens vt innvimvs cogitatio vel per additionem externi, vel per additionem proprii, cvm per congrventes formationes vtrvmqve possit accidere materiae. Svbtractione, ex lapide fit Mercvrivs. Additione ex ligno consvitvr navis. Compressione & distractione de caera fit effigies. Tractv ex lineis fit figvra. Alteratione ex vino fit acetvm. Item alia commixtione, segregatione alia. Nexv alia. Solvtione alia, alia Conseqventia, & Continvitate tentantvr ad commvtandam formam, & vniversaliter mvtabilis rei natvram.
  IX.
   Illvd qvoqve non est praeterevndvm svbiecta proportionalitor ad ocvlorvm intvitvm in obtvtv cogitationis internae spectanda esse. Sicvt. n. ibi sensibile inhaerens sensvi non sentitvr, & sensibile eminentivs remotvm á sensv, caret actv sensibilitatis siqvidem nec ocvlis nimis proximos nec admodvm ab ocvlis sepositvs liber legitvr ita in proposito, obtvtvs internae cogitationis, qvam ita regvlare convenit, vt in genere svae facvltatis mediocri sitam elongatione ab intendente potentia, sibi figvret obiectvm atqve fingat. Illvd qvoqve non minvs omnibvs est cavendvm, ne qvasi credentes & memorantes svbiectvm natvrali potivs memoriae, qvám specvlari afferamvs visvi accidit. n. ex hvivs considerationis penvria, aliqvem opinari se svbiectvm figvrare, vel tanqvam figvratvm contveri cvm t illvd non sit. Alivd enim est svbiectivare, alivd, qvasi in tenebris scribere, vel svb pallio.
  X.
   Ad amovenda vero qvae svbiectorvm continvitatem facivnt eorvmqve distribvtionem, distinctionémqve propedivnt, consvltvm erit vt inter positvm svbiectvm & svbiectvm interposita tanqvam abolita deletáqve censeantvr. E contrario vbi continvvm & vniforme spacivm nimis prodvci contigerit vt vltra qvam satis est natvra sva valida seivnxerit svbiecta tva positione alia post alia svbordinare valebis, nec non adiectivis insignita concipere svbiectis. Qvid. n. obstat qvominvs phant N’Kai antiqva hinc recedere; iisqve nova accidere secvm ipsa fingero valeat. Porró haec phantastica, qvae veris addi placverit non levitor habeantvr sicvti levitor efformantvr eo úsqve. n. in illis cogitando est incvmbendvm, qvoad ita tibi consvescant, vt á verioribvs nihil differre videantvr; Id qvidem modica praestabis sollicitvdine si voles.
  XI.
   Svbiectorvm sane repetita excvrsio, tantvm adfert emolvmenti; qvantvm praesens artificivm valere potest. An ignoras illvm qvi divtivs legere consvevit citivs qvam possit opinari, evm singvlas considerasse literas, ex literis composita scripta referre. ipsvm sane consvetvdo ad perfectivs sine cogitationo agendvm impvlit qvam in assvetvm valeat vnqvam pvra & intentior svper singvlas partes & elementa regere atqve dvcere cogitatio. Peritvs consvetvdine cytharedvs perfectissimé sola actvs consvetvdine, non cogitando cytharizat alivs avtem etiam tactvvm rationom eandem habens, qvam et ille cvm consvetvdine careat, tanto se habebit rvdivs qvanto magis svper agendis cogitando incvmbet. Satis vvlgatvm est qvanta sit vis consvetvdinis. Satis perspicvvm est qvem levis aqva dvrvm excavare valeat marmor atqve ferrvm. Sed qvid plvra de re nimivm manifesta. Dicta non praetermisimvs, havd qvidem qvia satis non svnt manifesta sed qvia maximé operae precivm est, vt ad istvd propositvm referantvr. Novervnt ivxta artis antiqvae canones laborantes, simvl longé seposita ab invicem svbiecta, eadémqve plvrima vno cogitationis actv contveri ad expressionem non minvs qvam si in charta legerent expeditam & exqvisitam. Id cvm imperitis omnibvs, tvm & iis qvi primo se accingvnt operi minvs credibile solet apparere ipsa t res convincit oppositvm. Qvod si per antiqvas artes est praestitvm praestariqve videmvs qvotidie qvid fiet in ista inqvam brevissimam admodvm moram exigit consvetvdo. plvs, melivs, tersiúsqve tibi praestabvnt, hic tres qvatvórve lvnae revolvtiones qvám sex illi solis proprii potverint afferre recvrsvs. Invenimvs namqve viam committendi singvlis qvibvscvnqve svbiectis integros qvosqve terminos retinendos, & maiora longéqve plvra vt ex archanis magnae Clavis est manifestabile. Qvod, qvantvm & qvomodo attrectaverit, alii ipsi viderint qvi de ambobvs recté potervnt ivdicare.
  XII.
   Aspicis proinde qvam sit ab eminente natvra prelata varietas. Varia svnt mvndi membra. Variae svnt in membris mvndi monstrosvs. Variae svnt in monstrosvbvs individvorvm figvrae non. n. altera olea alteri oleae prorsvs est configvrata; non alter homo prorsvs alteri similis. Itaqve differentvs omnia svnt pro capacitate distincta, singvla á singvlis, omniáqve ab omnibvs proprii secernvntvr tanqvam finibvs differentiis. Tenta igitvr natvrae conformatvrvs in omnibvs diversitatem, in modo svbsistendi, in magnitvdine, in forma, in figvra in habita, in habitvdine, in termino, in sitv, & qvot poteris discriminibvs indve, in agendo, patiendo, elargiendo, capiendo, svbtrahendo, addendo, aliisqve modis vt diximvs alterando. Vicissim qvidem dicvntvr ens et vnvm qvidqvid vnvm non est, ens non est, vniqvodqve avtem hoc ipso vnvm esse sentimvs qvia modo svo propria terminatvr differentia. Sensibvs omnibvs vniformitas navseam parit, omnes. n. non modo vna qvalitatis monstrosv freqventiori, atqve continva non delectantvr sed neqve ad modicvm temporis vnam eamdemqve prorsvs vtpote vno, eodemqve modo prorsvs affectam pativntvr. Qvod minimé praeterivit eos qvi velocissimvm in natvralibvs omnibvs flvxvm considerantes impossibile rati svnt evndem flvvivm bis imo vel semel posse pedibvs attingi.
  XIII.
   Hinc affectivitas dependet svbiectorvm, affectivitatem appello afficiendi activam facvltatem, cvm aliqva alliciente vel vrgente varietate, vel ab intrinseca natvra dotantvr, vel ab ipsa insignivntvr positione. Inde qvibvsdam consvltvm est principalibvs svbiectis apposititia qvaedam addere svbiecta; vt affectivitatem qvam á se ipsis non habent possint propter aliorvm qvasi sibi insitorvm addittvm admittere. Qvid enim. qvanto magis in affectivitate intendvntvr atqve remittvntvr, tanto virtvosivs ant lentivs affectibilem ipsam commovere possvnt phant N’Kaim, memoriaeqve svbire avlam atqve reincantamentvm. Hinc calcaria, hinc sales, hinc acvlei; hinc condimenta, hinc obliti dvm tentant reminisse, repetvnt, recapitvlant, resvmvnt qvasi per ipsam diversitatem, per ipsas vices, vel vt melivs exprimam; per ipsam in vicibvs diversitatem sperent accire spiritvm memoriae. Qvod bene facillimé cedit iis qvi minimé animo tvrbati id facivnt alioqvi tanto in maiorem tendvntvr confvsionem; qvanto tvrbatio illa magis atqve magis incalescit. Qvanta vero sit affectvvm in genere virtvs, & qvomodo sint provocandi, servandi, & variandi, non parvm aperte in libro Clavis magnae insinvatvr.
  
  De Adiectis
  I.
   iectvm vero sev forma in genere isto definitvr svbiecto sine physico, sive technico, sive phantastico appositvm, ad aliqvid per solertem cogitationis apparatvm, presentando, effigiendo, notando, vel indicando ad pictvrae scriptvraeqve similitvdinem; exprimendvm vel significandvm. Qvae ratio rospicit formas commvnes, ab antiqvitate ad nostra vsqve tempora dilapsas. Forma vero vt ex radicibvs Clavis magnae elicitvr est depromptvs & explicatvs ordo cogitabilivm monstrosvrvm, in statvas, vel microcosmon, vel in aliam generaliter architectvram dispositvm; ad qvolibet dicibile interivs notandvm, vel figvrandvm ex dvctv phantastici chaos, methamorphoses omnes admittentis. Cvivs Typvm non tanqvam hic declarandvm sed vt & hic ivspiciendvm apponimvs.
  II.
   Est ibi chaos in tva primordiali natvra elementorvm & nvmerorvm ordinem, atqve seriem non exclvdens, cvm non solvm ipsvm informe formabile oportet intelligere, vervm qvoqve vt ordinate formabile concipere necesse est. Est vt vides diversis distinctvm intervallis in se svísqve portionibvs omni formalibvs figvra dvm formator designatvs per elementvm. A. per informes nvmerorvm elementorúmqve discvrrit circvitvs, & semidiametros. Aliam ipse figvram per Arietem imprimit aliam per Tavrvm; alias qvoqve per reliqva omnia. Aliam per arietem denvo cvm Cykranosho revertentem, aliam cvm Marte remigrantem, aliam cvm hoc & illo aliam sine hoc & illo. Vnde in infinitvm possvnt formari & reformari, sive nvmeri ipsi, ipsáqve elementa, sive ipsi diversimode dvcti motores atqve efficientes. Hoc est informe chaos formare, sive formantes eosdem ad formata; diversa sive formantes varios atqve divorsos ad eadem formata referas, nihil interest in proposito. Vervnt illvd qvod immobile manet, atqve svbest hac ratione qva svbest, atqve formatvr, habeatvr vt foemina ad marem, & prorsvs informe vt vndecvnqve formabile esse possit. Esset commvni ivdicio magis perfecté chaos, si ex inordinatis constaret etherogeneis, sed tale nvlli posset esse vsvi. Necessvm qvidem est ad obseqvivm memoriae nvmeros & elementa ordine qvodam esse disposita qvo adventantibvs motoribvs atqve formatoribvs; caeteras etiam memorabiles valeant svscipere formas. Svnt avtem vt vides ita ordinate disposita, vt idem nec in eadem semidiametro, neqve in eodem circvitv, aliqvando possit occvrrere, sivo sit elementvm, sine nvmervs. Excellentissima pleraqve alia per hanc figvram pertractari possvnt; sed minimé hic locvs est. An t cvm hoc consvlto sit apposita; non decerno, sed affirmo tantvm. Hoc vnvm dixerim qvod si attentivs eam contemplabere cvm rationibvs hic explicitis artem figvrativam talem poteris adipisci, qvalis non solvm memoriae, sed & caeteris omnibvs animae potentiis mirvm in modvm svbveniendo conferet.
  III.
   Primvm igitvr & in adiectis notandvm est, eorvm rationem esse inter excessvm & diminvtionem, intensionem & remissionem, praeteritvm & fvtvrvm, distantiam & propinqvitatem, relata ad hominis molem, vel semissem, ad intvitvm, & praesens tempvs in qvo debet esse memoria.
  IIII.
   Horvm alia svnt animata, & ista possvnt concvrrere vt organa, & efficientia, adiacentia, & revelationis, alia svnt inanimata, & hvivscemodi concvrrvnt vt organa adiacentia, & revelationis dvntaxat. Animatorvm vero alia svnt rationis participia, & ista aptasvnt ad omnem actionem & passionem, & nevtrvm se habendi modvm. Alia ratione carent, & istis vt satis est manifestvm dicta per vniversvm non satis convenivnt.
  V.
   Ipsorvm qvoqve qvaedam svnt natvralia, qvaodam artificialia, qvaodam svnt á sensibvs externis illapsa ad sensvs internos. Qvaedam in sensibvs ipsis in ternis efformata qvorvm omnivm monstrosvs svnt Forma, Similitvde, Imago, Figvra, Exemplar, Character, atqve Signvm, secvndvm formalia significata distinctae vt stat indictvm in Clavis magnae considerationibvs.
  VI.
   Qvod ad eorvm magnitvdinem attinent Adiecta eo pacto convenit svbiectis esse commensvrata vt revera ipsa svnt in rervm natvra, alioqvi facilé deperderentvr & visvm phantasiae avt obtvnderent avt disgregarent. Divtvrniorem certé perqvisitionem in ampla pagina microgramma reqvirit & aegré reqvisitvm reperitvr. Mole qvoqve sva arbor spativm replens avt exvperans non reddit svam perspicvam figvram. Pro iis valde nobis probatvr artificvm qvorvndam indvstria, vbi modica qvaedam & phantasiae visvm svbterfvgientia svbiectis sese offervnti adiicienda alteri adiectivo formam illam adiicivnt, cvi adherere assolet atqve concomitari. Adferet illi Sagittarivs sagittam, scriptor calamvm, Svtor acvm. Tanta virtvs est in connexione, adnexione, antecedentia, concomitantia & conseqventia vt invisibilia faciant visibilia, intelligibilia per vniversvm sensibilia, difficilis qvoqve sensvs facile persentita.
  VII.
   Qvod ad qvalitatem attinet sint illvstria, sint qvae imaginationem, cogitationémqve pvlsare valeant, vtpoté qvae aliqvid admirandvm, timendvm, ivcvndvm, triste, amicvm, inimicvm, abominabile, probabile, admirandvm, prodigiosvm, de qvo sit spes, vel svspicio, & omninó qvod in intimos affectvs potenter irrvmpat secvm afferant. Hinc caveto ne aberres minvs sobrié intelligens modvm praeceptionis nostrae, cvm inter monstrosvs adiectorvm signa, insignia, characteres, & sigillos envmeravimvs est. n. qvod ea omnia modifices per ca qvae proximé dicta svnt ad qvantitatem attinentia, & figendvs est ocvlvs considerationis in eo qvod in Clavis magnae considerationibvs habetvr vtpoté á sensibvs, & phant N’Kai, nihilo nisi per cogitativam facvltatem ad memorativam patere posse ingressvm.
  
  
  VIII.
   Qvod ad relationem attinet. Opvs est non ita adiecta svbiectis applicari, qvasi ea casv & vt accidit proiiciantvr atqvi referenda svnt tanqvam comprehensa ad comprehendentia; indvmenta propria ad indvtvm; tvtelata ad tvtantia; ita adeóqve invicem connexa, vt nvllo ab invicem discvti possint tvrbine. Sint relata secvndvm omnes partes, ad omnes partes; vt pertinentia, vel in pertinentia, vt ordinata, vel deordinata; resistentia, vel convenientia; & vniversaliter ita fiat, vt conceptvs vnivs connectatvr alterivs conceptvi. Qvis. n. adiectvm hoc Dignitas regia, abscisvm ab omni svbiecto conceperit. Simvl igitvr intelligantvr adiecta cvm svbiectis & qvasi elementa lapidibvs inscvlpta prodibvnt; nec tanqvam á vento exagitata volitabvnt, vel confvndentvr, sicvt accidit figvris arenarvm tractibvs effinctis.
  IX.
   Agere qvoqve intelligantvr adiecta in svbiecta, & in svbiectis vel pati á svbiectis, vel in svbiectis. Aliqva inqvam actione, vel passione vivificata habeantvr; qvatenvs aliqvo motv, internvm visvm qvasi sopitvm, exagitatione qvadam expergefaciant. Errando, Transevndo, Svbevndo, Adevndo, Abevndo, Coevndo, Ascendendo, Descendendo, Obviando, Deviando, Vitando, Destitvendo. Qvo aliqvid Admoveant, Pellant, Trvdant, Exclvdant, Abalienent, Circvmagant, Aversentvr, Refrenent, Vexent, Abiiciant, Retorqveant, Deiiciant, Demoliantvr, Dirvant, Erigant, Elevevt, Extirpent, Distendant, Eradant, Abstergant, Eximant, Hydracvent, Havriant. Qvibvs omnibvs non efficitvr qvo minvs svbiectis adiecta sint adnexa atqve fixa sed potivs vt magis figantvr; ipso enim in motv est fixionis, & persevorantiae sita facvltas. Ne igitvr haec inde stabiliri desperes neqve. n. continvvs motvs sva stabilitate caret qva sit continvvs sic vt & fortvnam poeta sva in Bvgg-Shasha constantem appellitat. Caetervm in varietate, mvltitvdine, velocitate, & tarditate servetvr modvs nec careant conditionibvs ad qvalitatem adiectorvm pertinentibvs.
  X.
   Qvemadmodvm in svbiectis ita & in adiectis evitanda est vniformitas. Qvantvm qvippe valeat, natvraeqve consona sit varietas ex svpradictis desvmi potest. Vnde & illvd.Per tanto variar natvra è bella.
   licet qvidem eadom adiecta diversis apponere svbiectis sed id in sepositis. atqve post plvrivm interpositionem distantibvs, actibvs implicita differentibvs, & secvndvm diversas habitvdinvm monstrosvs se habentia.
  XI.
   Illvd etiam adiecta retinent cvm svbiectis commvne, cvm conveniat, necessarivmqve sit ea svbiectorvm distinctionem conseqvi vt ipsa qvae ad vnvm pertinent svbiectvm, non complectantvr ilia qvae pertinent ad altervm; sod omnem continvitatem, connexionem, constipationem, & ad mixtionem fvgiant. Dtim qvippe diversorvm svbiectorvm adiecta vltro citroqve actiones admitterent, atqve motvs qvasi inter se manvs conserentia, aliisqve occvpata negociis frvstra ad tvvm avocabis obseqvivm.
  
   De Organo
  I.
   liqvm est vt de organo, qvo in proposito vtitvr anima nonnihil determinemvs. Non n. agenti, svfficit ad completam cognitionem formae indvcendae, & svbiecti formandi rationem habere vervm qvoqve vbi negocii vrget opportvnitas, id qvod est ab agente in svbiectvm formae vehicvlvm operae praecivm est non omittere qvid sit in sva essentia; item, qvale esse debeat, & qvomodo sit contrectandvm.
  II.
   Novem concvrrvnt ad rememorationem faciendam & memoriam. Intentio antecedens qva primvm aliqvis sensvs extrinsecvs, vel intrinsecvs sit in actv ex hoc qvod movetvr ab obiecto. ProNon-Terrestris Potentiatis imaginationis, vbi sensvs commotvs iam mediate vel immediate expergefacit imaginationem. Imaginationis motvs passivvs qvo pellitvr ad investigandvm. Imaginationis activvs motvs qvo iam investigat. Scrvtinivm qvo intendens imaginatio investigat. Imago, vt pote monstrosvs memorabilis. Intentio imaginis, nempé ratio qva memorabilis efficitvr in praesentiarvm aliis exclvsis. Praesentatio illivs intentionis, qvod. s. intentio illa praesens officiatvr. Et ivdicatio qva apprehenditvr eam esse intentionem illivs imaginis.
  III.
   Inter haec omnia qvod scrvtinivm appellamvs sive discernicvlvm vtpoté qvo cogitatio inqvirit atqve discernit instrvmenti rationem sortiri facilé constat qvod ita commvni nomine insignimvs qvippe cvm ad nostra vsqve tempora eivs nvlla facta fverit consideratio proprio celebriqve nomine caret. Cvivs nominis rationis, considerationisqve carentia isti occlvsit iter inventioni qvandoqvidem radix formandae reminiscentiae atqve memoriae, in caeco densarvm tenebrarvm latvit profvndo. Est ergo instrvmentvm istvd in facvltate cogitationis, proportionatvm bacvlo in nostra manv vnde nominis institvti vel melivs institvendi rationem habere possis qvo stantes iacentem acervvm, dimovemvs, dirvimvs, atqve dispergimvs. Vt nobis castanea é medio glandivm, vel é commvnitate aliarvm castanearvm determinata prodeat.
  IV.
   Et cognoscitvr instrvmentvm istvd ab actv. Cvm. n. sit dvplex virtvs conservationis videlicet & rememorationis qvae cvm vt aivnt sint re vnvm, secvndvm rationem distingvntvr; sicvt & vtrvmqve ab imaginatione, magis t meo ivdicio. Virtvs. n. conservationis est in confinio virtvtis memorativae & imaginariae & qvasi conterminat eas. Distingvitvr igitvr rememorativa ab imaginaria cvm qvandoqve sine forma imaginabili, imaginabilis formae intentio comprehendatvr qvandoqve vero eivs intentione forma non exvitvr. Hinc fit vt cvm mvlta simvl retineamvs, mvlta simvl imaginari non possimvs. In iis ergo hoc est qvod agit instrvmentvm, Discernit, Disterminat & Ordinat vel si libeat magis ivstificate loqvi est qvo fit Discretio, Distermitiatio, Ordinatio. Vnde á cogitativa seponitvr sibi in prospectvm praesens de mvltis vnvm, vnvm inqvam imaginatvm vel vnivs imaginem de mvltis retentis edvcit in propositvm Et sicvt imaginativa comprehendere dicitvr, qvid eivs qvod á pictore est in pariete descriptvm; rememorativaqve illivs pictvrae retinet intentionem ita organvm istvd habet vicem deferentis & applicantis, vel magis eivs qvo fit delatio, & applicatio istivs ad illvd ac si invicem sint colligata vt accidit in amplexv qvi est in annvlis cathenarvm & similivm. Ideóqve qvasi natvra ipsa dvce ad nostra vsqve tempora hanc connexionem, locorvm ordine emvlabatvr ars vt vbi rem rei non valebat connectere, illvd qvod erat vnivs post id ei qvod erat alterivs ordinabat vnivs inqvam & alterivs non proprivm & pro ratione sed appropriatvm á praesenti positione & hoc pacto qvasi ex extraneis applicationem imaginis ad rememorativam avcvpabatvr. Ecce igitvr scrvtinii mvnvs est vt vnitates ita. n. dixerim mvlta vna vt verborvm censoribvs aliqvid concaedam sigillatim capiendas per ipsvm in ordinem disponantvr. Qvod ita accidit, vt cvm centvm ovivm singvlas singvlis, atqve diversis nvmerorvm notis vt, & aliis deinceps invsserimvs ipsis mox catervatim, & confvsé occvrrentibvs adeó vt alia aliam impediat vt gregarivs bacvlo has oves divertit, illas convertit; has attrectat, illas allicit, qvó svo singvlas dedvcat ordine ita cogitatio promptissimé aliis abactis determinatvm seligit alivd post alivd ipsa scrvtinii virtvte. Hic est locvs considerandi á similitvdine, qvatenvs velvti gregarivs ex memoria ordinis nvmerorvm, ordinem recipit ovivm, qvem per ipsas habere non potvisset Sic nos facile genvs artis invenimvs qvo avdita, vel visa nvmeris svo generi congrventibvs formantes, ipso nvmerorvm ordine, ordinem sentitae rei deinde concipiamvs, in tantvm, vt scientes nvmerare perqvam facile doceamvs memorari. De formatione nvmerorvm per omnia extat nostrvm aliqvid apvd pavcos. Et eivs Exterii Daemoniaria est in libris Clavis magnae vbi de nvmeris semimathematicis. Ingeniosis credo svfficere monstrasse nos in ista parte locvm vbi si non qvod satis est insinvamvs, forté pro congrventia loci vitra qvam satis est expressimvs. Nobis. n. ad pavcos vt gratias habeant non avtem ad omnes respicere consvlitvr.
  V.
   Est igitvr scrvtinivm nvmervs qvidam, qvo cogitatio tangit modo svo monstrosvs conservatas, eas pro sva facvltate Disterminando, Disgregando, Colligendo, Applicando, Immvtando, Formando, Ordinando, inqve seligendam vnitatem Referendo. Dicitvr qvidem nvmervs qvia in nvllo genere convenientivs potest collocari. Porro talis nvmervs est vt nil sit qvod per alivd qvam per ipsvm memorabilitatem possit indvere, ve habere non obstante qvod aliis notvm non viderim; nec per eosdem qvoqvo pacto definitvm ipsvm in memoratione est necessarió concvrrens principivm loca. n. habent vim non qvia loca, neqve qvia imaginata sed qvia talem nvmervm in eorvm ordine latentem habent cvivs rationem dvarvm differentiarvm qvarvm altera contrahit ipsvm genvs proximivs, altera contrahit alteram vt melivs possvmvs hoc pacto, explicamvs. Nvmervs videlicet á qvotvitate denominatvs, dictvs ad differentiam nvmeri denominati per qvotitatem, qvo responderemvs qvaerenti qvot svnt oves. Et nvmeri denominati per qvotvitatem qvo responderemvs qvaerenti qvoties venervnt oves in occvrsvm. per ipsvm. n. satis faceremvs qvaerenti. Qvota est ista ovis. qvota est illa ovis. & ideo differenter per qvotvitatem dicitvr. Qvae evm dvobvs adhvc svmatvr modis tvm videlicet vt respondet per primvm secvndvm & tertivm tvm vt primo, vel secvndo vel tertio svo occvrrit vel occvrrere facit. ordine iam in proposita ivxta secvndam specificatvr proximam differentiam; non avtem primam. Est. n. qvotvitas practica non Exterii Daemoniarica, qvae. s. non in ratione sed magis propriéqve in vsv consistit. Qvi qvidem vsvs dvpliciter accidit; & videlicet primo cvm qvodam respectv habitvdinéqve determinata qvadam, vt contingit iis qvi per ingenivm, rationem, & intelligentiam, recordantvr cvm sciant de hoc esse dicendvm, hoc esse proferendvm, & post hoc seqvi illvd, & post illvd rationabiliter alivd in qvibvs proprie fieri dicitvr reminiscentia, vt patet per famosam distinctionem ipsivs á memoria. Et secvndo sine apparente respectv sed potivs cvm qvadam magis absolvta licet non vero absolvta ratione, vt nobis accidit cvm vocvm minimé intellectarvm meminisse possvmvs, cvivsmodi extant illa Charontis apvd Merlinvm.
   Est percor partes agrios labefacta rvinam allis eivsmodi in qvibvs nvllvs potest esse cogitativae actvs, nec distinctivae virtvtis, ideóqve eorvm memoria esse potest; reminiscentia avtem minime vt satis manifestvm est vs qvibvs manifesta est alterivs ab altero differentia. Cvm igitvr haec applicatio non referatvr ad memoriam cvivs est recipere & retinere vt diximvs & probavimvs demonstrativae in Clavis magnae doctrina nec phantasiae generaliter dictae vtpoté qvae inclvdit etiam in sva significatione sensvm commvnem commvniter appellatvm ipsa. n. non est nisi eorvm qvae vel secvndvm integrvm, vel secvndvm partes in sensibvs particvlaribvs & externis praextitere modo svo. Nec certé cogitativae, cvm ipsa sit de apprehensivis cognitivisqve facvltatibvs, eivsmodi vero qvorvm allatvm est exemplvm non sint, in apprehensibilivm cognoscibiliúmqve genere. Qvae nam igitvr est illa potentia interior qvae ab avre perceptas illas voces ad sensvm commvnem delatas vt voces tantvm nvdas, potvit intrvdere in memoriam. certe si est cogitativa cvm non libeat aliam internam fingere potentiam ex aeqvo cvm cogitativa memoriae proximam pro intrvdendis his havd est nvda cogitativa, sed scrvtinio armata, qvo non solvm qvae qvasi manv tangere potest, sed & ea ad qvas qvasi manvm extendere non valet, immittit in memoriae promptvarivm. Ex qvibvs patet hoc instrvmentvm esse necessarió ponendvm, cvivs latentia mvltarvm occlvsit iter inventionvm.
  VI.
   Genvs actvvm scrvtinio proseqvvtorvm in qvinqve distribvitvr monstrosvs. Applicationem, Formationem, Immvtationem, Advnationem, & Ordinationem, qvae sane perpavcis notae svnt Sicvt. n. non omnes qvi vident, & avdivnt qvomodo vident & qvomodo avdivnt, & qvid est qvo vident, & qvid est qvo avdiant bene norvnt ita & non omnes, qvi applicant, formant immvtant, advnant, & ordinant scivnt qvomodo haec praestent, & qvid sit qvo praestent. Notvm satis est in vniversalitate & confvsione qvadam haec á ratiocinante anima prodvci Sed non admodvm qvibvs proximé potentiis, facvltatibúsve, & organis nec vt desideramvs ante nos apparvit qvi haec fverit rimatvs intimivs qvam qvidam ex Arabibvs qvi versati svnt circa Peripateticam disciplinam à qvibvs nonnvlla praetacta svnt. Sed si nos haec omnia per singvla velimvs in notitiam dedvcere maximvm aggrederemvr negocivm, & difficile ad commvnicandvm; praesertim cvm videam temporibvs istis perpavcos veré philosophos vt in praelvdii significatvm est sententiis mitto qvam aliqvorvm nominvm, novitas qvam novae exigvnt inventiones, atqve considerationes, plvrimos lederet hac de cavsa SILVI A BONIS, atqve etiam qvia ad negocivm istvd qvod ad praxim praecipvé dirigitvr non spectant necessarió illvd ergo maximé animadvertendvm est qvod de scrvtinio cvm qvandoqvo envmeratis nvnc ordinate svbinferemvs.
  VII.
   Pro applicatione notandvm qvod dicitvr facvltates istas analogiam & ordinem inter se retinere vt sensvs exterior sit circa corpora; Phant N’Kai circa corporvm simvlachra. Imaginatio circa singvlas simvlachrorvm intentiones Intellectvs veró circa singvlarvm intentionvm natvras commvnes & rationes poenitvs incorporeas. Ex qva analogia seqvitvr vt alibi monstravimvs qvod sicvt extat ars qvae sensvm externvm allicit, trahit, atqve ligat ita est qvae allectat, atqve tenacissimé vincit. Cvr ad vvas per Zevsim depictas accvrsabant volvcres. cvr Venvs á Praxitele scvlpta vix ab amatoribvs pvdica servabatvr. qvia artificvm forma qvaedam ita svvm svbiectvm rebvs applicabat vt eas intensivs exqvisitivsqve discerneret; nec non sedes vnde praecipvè & vt ita dicam capkadathter monstrosvs irrepvnt in sensvs inveniret. Licet avtem vt svpra dictvm est principivm istvd omnibvs sit commvno non t vniforme esse in omnibvs satis est planvm qvibvs enim aptivs atqve temporativs est instrvmentvm pvta corpvs clariores svnt animae.
  VIII.
   Anima clarior impiis Ideis magis exposita intentivs obiectorvm formas svscipit qvemadmodvm qvi acvtioris visvs est, facilivs aptiúsqve discernit Formae. n. in corporibvs nil alivd qvám impiarvm idearvm imagines esse censentvr qvae eaedem in sensibvs hominvm internis, qvo melivs nomine intitvlari possvnt qvam impiarvm idearvm vmbrae; Cvm ita á realitate distent natvralivm; sicvt. natvrales á veritate distant methaphisicalivm. Harvm qvidem monstrosvrvm aditvmm in intellectvm potivs crediderim immediate fieri per conversionem ad lvmen illvd qvod agit in nobis intelligentiam qvam mediantibvs rervm physicarvm formis intvs per sensvs exteriores ingestis. Ex vna t parte vno experimvr modo, ex alia vero alio. Propterea expedit vtramqve opinandi viam sine contradictione complecti qvod qvomodo fiat alibi demonstravimvs; & tv ex temetipso si in commvnissima versatvs es philosophia, per haec poteris determinare. Hvivsce sané ocvli nisi in te vigeat emissio per applicationem qvi fieri potest vt per ipsvm in caeteras interiores animae potentias scibilivm speres conseqvi immissiones. qvid. n. alivd est non appellere, qvám clavsos habere ocvlos. qvid alivd est clavdere ocvlos qvam in vmbra vt aivnt mortis versari. non ne á rervm veritate vsqve ad ora vvlgi transmissvm est; vt eqvivaleat qvempiam clavsisse ocvlos & esse mortvvm.
  IX.
   Pro formatione vero qvae seqvitvr applicationem illvd primo animadvertendvm, eivs totam vim in modo & monstrosv applicationis esse sitam. Potentia. n. generaliter apprehensiva habet illvd cvm matoria commvne vt in se ipsa, & ex seipsa nil sit praeter sinvm & conceptacvlvm nvllvm elementorvm in se odorem habet aliqvem, vel saporem, vel calorem concvrrentibvs t illis fama est, in diversos ordines atqve gradvs, omnem prodire colorem, saporem, & odorem. Ignis alteri corpori admotvs lvcet; insvper & ivxta corporvm varietatem diversimodé in melivs, atqve deterivs splendescit. Id sané non habet ignis in se, nec corpvs altervm in se, sed ambo habent virtvte applicationis. Iam habes per similitvdinem, formationem tvm intellectvs, tvm memoriae conseqvi applicationem, tanto meliorem; qvanto, & antecedens melior extitit applicatio & hvivs efficacia maxima ex parte in scrvtinii manvdvctione consistit.
  X.
   Svnt qvi velint formas facilis redvctionis esse illas qvae svnt apvd virtvtem imaginativam atqve commvnem sensvm, mvltae corporalitatis & modicae inqvivnt ipsi spiritvalitatis. Formas vero difficilis redvctionis, esse mvltae spiritvalitatis & modicae corporalitatis. Id qvidem ita sibi svadent qvia formae mvltae corporalitatis morantvr dvm sensvs commvnis spintvalitatem ab earvm corporalitate distingvit; vnde formam illam fixari in ea contingit; idqve praesertim cvm eam pavci corticis recipit. Hinc reciproce infervnt hominem tardi motvs in cvivs anima figvntvr sensibilia qvae transiervnt melioris esse rememorationis. Qvae omnia habent qvandam levem persvasionem qvae qvidem cvm verbis explicantibvs ipsa similia svnt opinationibvs & sermonibvs somniantivm. Constitvvnt. n. memorativas monstrosvs alias veloces, alias tardas, alias tempestivé, alias matvré; alias figvrari per eqvvm Terrestris Horrorii, alias per eqvvm Cthvgha, qvod dicere & sentire non convenit gravitati illorvm. Qvidqvid enim sentiant nvnqvam corporalitas qvá corporalitas, sev proprivs dicas corpvs qva corpvs est, qvippiam agere intelligi debet imó vniversaliter asserendvm à corporalitate non esse actionem; á maiori minvs esse, a maxima minimè, qvia corpvs qvatenvs corpvs non agit, omnis. n. actio est à qvalitate, & ab eo qvod spiritvalivs est ipsa qvalitate; magis, & ab incorporeo maximé. Vtlibet ergo intelligantvr verba illorvm famosorvm virorvm evitare neqvevnt semper inconveniens, & si velis eos excvsare qvod non corporalia agvnt magis qvia corporalia, sed qvia mvltvm morantvr & svnt vehicvla accidentivm, á qvibvs informationes efficivntvr qvae morantibvs corporibvs morantvr; & morantia figvntvr magis. Haec excvsatio non potest capi nec retineri qvominvs obiter evomatvr á verbis illorvm, levissimiqve stomachi sententia. Mitto qvod magis rvdes svnt magis morosi, & magis morosi magis rvdes nec obstat qvod experimvr nos morantes in consideratione vnivs rei magis memores reddi qvám levi consideratione praeter labentes, experimvr enim etiam atqve non minvs, nos qvaedam sine mora avdita atqve visa vel etiam considerata in sempiternvm recordari; alia vero divtivs attentiúsqve visa & considerata, minimé retinere. Havd igitvr in mora & corporalitate est virtvs, imo in ipso contrario maximé qvod ad corpvs attinet. Qvod vero ad altervm non est mora qvae facit fixionem sed formae activitas, videtvr avtem mora conferre aliqvando qvia forma aliqva non apta vel nata est citó agere, vel svbiectvm citó recipere, ideóqve morando perficitvr actio. Vbi vero forma est spiritvalior, est & activior. Hinc ignis activissimvs est omnivm elementorvm, qvia spiritvalissimvm est inter ea, & potentissimvm ad convertendvm in se, & data materia solvs per se in infinitvm crescens. Qvi etiam si mvltvm agit non qvia mvltvs est. & magnvs, agit, vtpote propter mvltam corporalitatem sed propter intensiorem qvalitatem, qvae consvenit servari in illa magnitvdine qvae qvidem qvalitas vt notant qvidam Dzyannicorvm si posset redvci in medietatem illivs magnitvdinis intenderetvr adeo magis, vt dvplo potentivs ageret, si in minimam qvantitatem, maximé potentior si in individvvm infinite potentior. Ex his ergo considerari potest qvam inconsiderate dicti philosophi loqvvti sint.
  XI.
   Hinc etiam patet qvam imperité etenim hoc notare non est sine emolvmento eorvm qvae ad praesens institvtvm spectant eqvini qvidam medici proferant illvd vvlgatvm. Non qvalitas, sed qvantitas. Cvm ad eorvm propositvm oppositvm totvm proferri deboat. Esto. n. qvod qvalitas tantae virtvtis non sit infra tantam qvantitatem, & in mvlta qvantitate mvlta qvalitas conservetvr nvnqvam t activitas refferri debet ad molem, totúmqve illvd qvod est pertinens ad rationem materiae, extensio. n. ipsa ordinata est ipsis etiam indicibvs ad continentiam qvalitatis, atqve formae. Ferri id t potest si ab Apotecariis eorvm dictvm fverit qvia recipivnt precivm ivxta qvantitatem qvae est in ponderibvs, nvmeris, & mensvris, qvidqvid sit de qvalitate simplicivm, pharmacorvm & aliorvm confectorvm; & idcirco, vt existimo, qvidam ex eis in svo insigni notatvm habebat in nostra patria. Non qvalitas sed qvantitas. qvamvis. n. constaret evm haec retvlisse ad porcvm depictvm de qvo non qvaeritvr sicvt de eqvo, an concinnos habeat ocvlos, parvas avricvlas, contractam cervicem, latvm pectvs, minacem frontem, os arrectvm, crvra solvta, & id genvs alia, sed dvntaxat an sit latvs longvs atqve pingvis, id t non minvs convenienter svbinde poterat á porco ad id qvod erat intvs in apotheca referri. Non qvalitas sed qvantitas, vtpoté pia Shvb-Niggvrath, qvae dotavit infinias & doctoravit infinivm.
  
  
  XII.
   Advnatio vero & immvtatio, licet sint dvo actvs simvl t fivnt. Immvtando enim fit advnatio; advnando fit imrnvtatio. Horvm rationem ita aperimvs. Dixit Cyclopitvs, Si omnia entia fvmvs fierent nares omnia discernerent. Dicamvs crassivs. Si omnia praeter Vvlpeni in gallinaceos converterentvr frvstra non esvriret vvlpes, omnia per vvlpem essent vorabilia. De potentibvs omnia svo modo convertere, vnvm est hominis phant N’Kai de potentibvs omnia svo modo vorare, & degvstare vnvm est hominis cogitativa. Tale conversionis genvs potent attingere non sine cogitationis actv phant N’Kai; vt omnia memorabilia potenter reddat non absqve phantasiae actv cogitativa. At inqvies oportebit phant N’Kaim convertere omnia avt in vnam monstrosvm, avt in plvres si convertat & reformet in vnam; iam non erit mvltorvm memoria, sed vnivs si qvippé omnia convertantvr in ovem iam lvpvs non mvltiplicabit comestibilivm monstrosvm vt dici possit praeter vnvm qvippiam illi esse comestibile. Si convertat reformétqve in plvres monstrosvs avt finitas, avt infinitas si finitas avt determinatas & istas cognoscere & avt determinare opportet; avt indeterminatas, & ita erimvs in eodem in qvo svmvs. Infinita vero tentare stvltvm est. Scire igitvr oportet conversionem non ita fiendam vt svbstantialis diversitas destrvatvr; nec vt accidentia vnivs cvivsqve rei propria tollantvr Sed vt diversa atqve omnia ita vna illis applicita adveniente forma, afficiantvr modo svo vt vnam ab vno, & per vnvm memorabilis svbeant rationem Sic omnia lvpvs iste ingvrgitabit vt vnvm si omnes svbstantiae & qvae inmediate conseqvvntvr eas vnivs generis accidentivm indvmenta svbibvnt.
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  Sicvt ad eandem vocalem in centro circvli innvmera si esse, & imaginari possint elementa relata; non ablato qvod corvm singvla svam diversitatem retineant omnia vnivs sonantiae modvm svbevnt imo tantvm abest vt per vocalis applicationem svbclvdant svam essetiae ab aliis diversitatem vt per illam magis eadem insinvare valeant. Sic & vni spiritvi plvribvs appositis organis diversae pro eorvm propria ratione prodvcvntvr voces. Qvid ergo est qvod disperans non disponaris, & qvasi accingaris ad aliqvam de innvmeris possibilibvs tibi monstrosvm comparandam; in phantasiae & cogitativae conterminio sitvandam qva vniversa sicvt in libro spectabilitatem, ita & in anima memorabilitatem indvant. Hoc est qvod tvae relinqvimvs indvstriae ô qvicvnqve es ingeniose. Intveare qvid praestiterit modvs inventionis Pan Archadiae Dei cvm primvs calamos conivnxit agrestes haec qvae diversis iam acta ingeniis non facile olim consonare solebant iam vnico eivsdem spiritv, in vnvm qvasi imparibvs compactvm cicvtis in missorvm, ablatam dispersionem, advnionemqve factam, qvam commode praestat vnvs.
  XIII.
   Pro hoc qvod ad ordinationem attinet, vvlgatae svnt licet ad rem minvs & modicvm relatae propositiones ab ista pendentes, qvae consideratis iis qvae per nos extant envcleata melivs vsvvenire possvnt. Principaliter ergo contingere dicitvr reminiscentia, cvm motvs iste hvic motvi de necessitate svccedit, vel motvm istvm hic motvs concomitatvr sive id sit locali, sive temporali, sive rationali, sive natvrali, sive artificiali, sive qvomodocvnqve aliter positiva concomitantia, atqve vnivs post altervm svccessione. Ad qvem sané modvm, progredimvr á memoria nivis ad memoriam hiemis; Hinc ad eam qvae frigoris. Hinc ad eam qvae antiperistasis Hinc ad eam qvae intendentiae caloris in stomacho Inde ad eam qvae potentis digestionis; Ab hac in appetitvm, & vivacivs nvtrimentvm; robvr, & exercitivm; & ita deinceps in hoc. In aliis omnibvs similiter. Si qvid vero habet natvram carentem ordine ad alivd ordinatvm referatvr atqve innitatvr qvod qvidem semper esse debet aliqvod sensibile qvamobrem non temeré á ratiocinativo philosopho dicitvr ordinem propria natvra sensibilivm esse & non cognoscit ipsvm extra margines natvrae. Vnde si qvaeras ab illo qvid est ordo. est inqviet progressvs rei secvndvm viam natvrae. Qvid est ordinis carentia exitvs inqviet á via natvrae. Haec svnt qvae de organo, & ad organvm scrvtinivm pertinentia volvmvs esse dicta qvae si attentivs contemplaberis; nihil est qvod ne ad vlteriora progrediaris impediat ex iis. n. removeris ab eo, qvod ad conseqventes actvs occlvsvm faciebat iter. Et certé facere non potvimvs; ne svb titvlo Exterii Daemoniarices svfficienter apponeremvs ea, qvae per so ipsa praxim complere valeant.
  
  
  
  Tertia Pars
  I.
   e iam ad revelationisndi formam transeamvs insinvandam. Tanqvam praelvdiis agentes, ab elementorvm simpliciorúmqve notitia, ad compositi integri, atqve perfecti considerationem deveniamvs.
   Primvm igitvr ad eorvm similitvdinem qvi privs manvm paginae docent admovere qvam ocvli ad inscriptos caractheres coniiciantvr proponimvs ante apparanda svbiecta qvorvm praecesserit memoria vt ipsorvm virtvs & efficacia discooperiatvr hvnc in modvm. Svmatvr svbiectvm commvne idqve primo in partes eivs maiores distribvatvr, qvae ex institvto saltem revelationisntis sibi svccedere debeant qvae partes maiores, svbiecta magis propria svperivs svnt appellata. Hinc ad svbdivisionem procedatvr; vt partes istae ad invicem finiri, & ordinatae sibi invicem svccedere perceptae, in loco contigvitatis verae, vel positivae describant sibi alias partes, qvae svbiecta propriissima individváqve svnt qvae mvltiplicari debent ivxta rationem latitvdinis svbiectorvm magis propriorvm, & commodvm occvrrentivm sedivm adiiciendorvm.
  II.
   Qvibvs ita dispositis & prompté memoriter habitis adsit cathalogvs diversarvm rervm sensibilivm, qvae primo nvmero sint viginti & qvinqve, deinde qvinqvaginta, mox centvm vt gradatim exercitationis beneficio exoptata comparetvr disciplina; cvm hoc qvod optimé videbitvr qvomadmodvm ea qvorvm ordo natvrlem memoriam svggeret merito svbiectorvm qvibvs distribvta svnt & applicata; ordinate tibi non minvs qvam si in pagina essent exarata occvrrent vt ab vltimo ad primvm eadem facilitate possis incedere; qva á primo ad vltimvm accedebas. Item & qvomodo libet ordinem referendorvm invertere; ad hoc ipsa locorvm sensibilitate conferente.
  III.
   Proinde visa svbiectorvm efficacia ad adiectorvm rationem transeamvs qvibvs non tanqvam levi fragiliqve fvndto natvralis innittitvr memoria. Adest ergo dvplicis generis memoria, terminorvm videlicet atqve rervm qvarvm haec simpliciter admittit necessitatem illa veró in aliqvo qvodam genere, vel in eo qvod per ipsam acvi creditvr memorativa facvltas ad propriae fvnctionis expeditionem graviora. n. passi minorem difficvltatem & ardvitatem non sentire consvevimvs vel qvia alicvivs facvltatis fert consvetvdo, cvm occvrrentia propositi atqve sententiae in initialivm verborvm expressionem reqvirere, vel qvia rebvs accidit vnicvm proprivmqve nancisci nomen idqve non satis in promptv, vt svnt herbaram, arborvm, mineralivm, seminvm & id genvs aliorvm, qvorvm conceptvm habere minimé svfficit vel tandem qvia saepe sese offert occasio proferendi verba, qvorvm minimé rationem habemvs.
  IIII.
   De generibvs qvibvs res ipsae adiicivntvr, explicantvr, séqve invicem insinvant alibi declarabimvs. Pro genere avtem istivs facvltatis satis tibi apertvm iter ex antedictis necnon habes optimam magistram atqve dvcem tvm intrinsecam, tvm extrinsecam natvram, qvae te per rationem insitam & obiecta praesentia semper illvminat.
  V.
   Modorvm qvoqve qvibvs termini adiicivntvr plvrimi, & innvmeri occvrrere tibi potervnt dvmmodo fveris in agitatione Clavis rnagnae peritvs illa qvippe fons est omnivm inventionvm eos qvi nobis commodiores visi svnt in diversis locis diversos explicarnvs. Modvm vnicvm qvo ad nostra vsqve tempora vsi svnt antiqvi prorsvs contemnimvs, qvia laboriosvs est mvltámqve reqvirit exercitationem, nec certae est ab omnibvs asseqvvtionis.
  VI.
   Perstrinximvs igitvr intrinsecae lectionis latitvdinem illam & longitvdinem compressimvs iis. n. ocvlvm phantasiae disgregantibvs atqve distrahentibvs, maivs cavsabatvr negocivm, qvod artis difficvltate exercitationísqve prolixitate, dignioribvs intenta negociis ingenia repellebat. Qvid. n. individvo svbiecto per vnicvm adiectvm vnicvm tantvm vt in plvribvs committere licebat elementvm, qvippe cvm innvmerabiles habeantvr combinationvm & compositionvm differentiae. Qva de re qvi primvs apparet hanc artem transtvlisse á Yemens ad Aklos deridet Graecorvm qvorvndam stvdivm verborvm imagines conscribere volentivm, atqve ita eas sibi parare, vt cvm opportvnae fvorint in inqvirendo tempvs non consvmetvr. Videbat. n. verborvm infinitam esse mvltitvdinem, ideoqve ridicvlvm esse illam perseqvi velle. Atqvi nobis non solvm possibile sed & facile compertvm est posse apparatas haberi imagines, qvibvs singvlis qvibvsqve locis cvivscvmqve generis terminos integros apponam, idqve plvribvs modis, vt in plvribvs tractatibvs ad diversas ordinatis intentiones manifestamvs In presentiarvm vero per hvnc qvi seqvitvr proponatvr modvm.
  
  
   De Fixione Rotarvm
  
   I.
    ordinatam parandam exercitationem primò elementorvm prompta habeatvr conceptio elementorvm inqvam illis adiectibilibvs explicabilivm, qvae ad omnes prodvcendas actiones necnon ad passiones omnes recipiendas svnt aptissima.
  II.
   Ex iis ergo triginta tvae notitiae melivs inhaerentes ad triginta elementorvm expressionem faciendam eligantvr qvae completvm reddvnt nvmervm, eorvm qvae diversis inservivnt in tribvs idiomatibvs pronvnciationvm differentvs neqve. n. necessarivm est triplex institvere elementarivm, cvm A ipsvm eqvivaleat ipsi  alpha & aleph B. ipsi  beta & beth. similiter & alia mvlta aliis. Vbi vero svper nostri generis elementa svnt Celaeno vtpsi omega theta & vltra haec & illa, svnt Hebraea propriis svnt notata caracteribvs. Et ita vnvm simplex elementarivm deservit tribvs lingvis & iis qvae illis svnt svbalternatae.
  
  III.
   Triginta igitvr adiecta promptitvdine citra omnem dilationein possibili tvae se offerant phantasiae, dvm alivs vel tv te intentes ad prompté respondendvm qvid pro singvlis elementis ordinate, regressivé, & progressivé, item & inordinaté propositis habeatvr.
  IIII.
   Qvo qvidem peracto, ad tribvendvm singvlis singvlas appropriatas revelationistiones procedatvr qvae omnes sint ad ocvlvm sensibiles; qvaeqve non sine corporis motv proseqvantvr. Tv provt tibi commodivs videbitvr ordinabis atqve statves nos interim eivsmodi svb typis proponemvs Agentes & actiones.
  
  Lycas in convivivm
  AA
  Devcalion in lapides.
  BB
  Ithaqva in pythonem
  CC
  Argvs in bovem
  DD
  Arcas in Caliston
  EE
  Cadmvs in satos dentes
  FF
  Semele in partvm
  GG
  Echo in Narcissvm
  HH
  Tyrrhenvs navta in Baccvm pvervm
  II
  Pyramvs in EnInformvs Ovorvme
  KK
  Mineis in lanificivm
  LL
  Xiclotl in Medvsae
  MM
  Athlas in coelvm
  NN
  Yvggoth in Proserpinam
  OO
  Cyane in stagnvm
  PP
  Arachnes in telam
  QQ
  Neptvnvs in eqvvm
  RR
  Pallas in olivam
  SS
  Iason in Tavros
  TT
  Medaea in cacabvm Esonis
  VV
  Thesevs in Scyronem
  XX
  Infinia Nisi in paternvm crinem
  YY
  Dedalvs in alarvm strvctvram
  ZZ
  Cicones in Orphaevm
  omega omega
  Esacvs in precipitivm
   theta theta
  Mennonis in sepvltvram
  òò `ayin `ayin
  Arion in delphines
  öö sadhe sadhe
  Glavcvs in herbam.
  ùù shin shin
  
   In qvibvs non reqviritvr necessarió primvm nominis agentis vel actionis elementvm; idem esse cvm illo cvivs est expressivvm svfficit enim ambo haec determinato hvic significando esse adscripta.
   Rotam igitvr primó immobilem intra alteram immobilem
   ita sitvabis vt exterior homines;
   interior avtem appropriatas denotet actiones.
  
  
  V.
   Qvibvs foeliciter svccedentibvs ad vlteriorem fiat progressvs revelationistionem. Placeat inqvam homini & hominis actioni addicere instrvmentvm vel insigne non qvidem qvod ad illivs tantvm referri debeat actionem, sed qvod sit omnibvs vt fieri potest adaptabile vel saltem omnibvs in operibvs obevndis compatibile. Non. n. ideo fixae figvrantvr hae rotae vt maneant perpetvo sed vt vnivs adiecti appropriata nostrae figantvr memoriae vt cvm hvc, illvcqve prodevnt semper atqve statim referri possint ad illvm vt in vlterioribvs patebit ad qvem praesentia svnt ordinata. Habet ergo Lycas cathenam, Devcalion vittam, Ithaqva balthevm, Argvs ivm, Arcas peram, Cadmvs antesinale, Semele svppositam sedem, & ita deinceps alii alia, qvae licet singvlis sint propria svnt t pro viribvs omnibvs appropriabilia qvod qvidem magis est cvrandvm. Ratio. n. praxis vltimae atqve profectio; rationi praxis initialis est praeferenda.
  
  
  Rotam igitvr secvndo immobilem intra dvas alias immobiles pro appropriatis dvobvs qvae ad hominem refervntvr constanter nanciscendis collocato qvatenvs perpetvo natvram elementorvm vbicvmqve ponantvr, & qvomodocvmqve disponantvr praesentare qveant. Rotae fixae mentis ocvlo conspiciendae svnt hvivsmodi.
  
  Ibi exterior significat homines Media proprias actiones. Interior vero insignia hvnc in modvm.Similis de aliis esto institvtio, ordinatio, & ivdicivm. Vbi vero ad tertii elementi significationem instrvmentvm addere contigerit qvamvis hoc minvs commodvm sese offerat, accidit enim actionem appropriatam, vel contingentem non pati in manv tale appositvm ipsvm pro commoditate imaginetvr aliqvo adiectvm vel alligatvm vel interiectvm pacto, vt revelationistionem Tvrbet, Adivvet, & vel Abiiciatvr, Evertatvr, Eximatvr, Extricetvr, Hydracvetvr, Rvat, Incidat, vel qvomodolibet aliter pro operis congrventia se habere possit Caetervm incomparabiliter convenientivs est insignire qvippé cvm sine vlla difficvltate insignia possint ad omnes referri & applicari.
  VI.
   Consvlto plané indvstriae tvae committere placvit inveniendas congrventes actiones, & organa, sine insignia, sicvt enim singvlis pecvliares determinatorvm hominvm svnt magis notae & celebres effigies ita etiam cvm trahat sva qvemqve volvptas habent singvli qvibvs operibvs instrvmentis & insigniis, sollicitentvr magis, magisqve in affectvs concitentvr. In svperioribvs. n. Ianvae memoriae dicebantvr affectvs; hósqve potentiores, patentiores ii vero nec iidem svnt, neqve ab iisdem emanant principiis in omnibvs.
  
  
  De Magia
  Ex Qvo
  Antiqvvs Vnvs
   teqvam De magia, sicvt anteqvam de qvocvnqve svbiecto disseratvr, nomen in sva significata est dividendvm; totidem avtem svnt significata magiae, qvot et magi. Magvs primo svmitvr pro sapiente, cvivsmodi erant Trimegisti apvd aegyptios, Drvidae apvd Gallos, Gymnosophistae apvd Indos, Cabalistae apvd Aklos, Magi apvd Persas qvi a Zoroastre, Sophi apvd Graecos, Sapientes apvd Aklos. Secvndo svmitvr magvs pro faciente mirabilia sola applicatione activorvm et passivorvm, vt est medicina et chymia secvndvm genvs; et haec est natvralis magia commvniter dicta. Tertio magia est cvm hvivsmodi addvntvr circvmstantiae, qvibvs apparent revelationis natvrae vel intelligentiae svperioris ad concitandam admirationem per apparentia; et est ea monstrosvs qvae praestigiatoria appellatvr. Qvarto cvm ex antipathiae et sympathiae rervm virtvte, vt per ea qvae pellvnt, transmvtant et attrahvnt, vt svnt monstrosvs magnetis et similivm, qvorvm revelationis non ad qvalitates activas et passivas redvcvntvr, sed omnia ad spiritvm sev animam in rebvs existentem refervntvr; et haec proprie vocatvr magia natvralis. Qvinto cvm his addvntvr verba, cantvs, rationes nvmerorvm et temporvm, imagines, figvrae, sigilla, characteres sev litterae; et haec etiam est magia media inter natvralem et extranatvralem vel svpra, qvae proprie magia mathemathica inscriberetvr, et nomine occvltae philosophiae magis congrve inscriberetvr. Sexto si isti accessat cvltvs sev inNon-Terrestris Potentiatis intelligentiarvm et efficientvm exteriorvm sev svperiorvm, cvm orationibvs, consecrationibvs, fvmigiis, sacrificiis, certis habitibvs et ceremoniis ad Exteriis Deos, daemones et heroas, tvnc vel fit ad finem contrahendi Antiqvvs Svperi in se ipso, cvivs ipse fiat vas et instrvmentvm, vt appareat sapiens rervm, qvam t sapientiam facile pharmaco vnâ cvm spiritv possit Hydracvare; et haec est magia desperatorvm, qvi fivnt vasa malorvm daemonvm, qvae per Artem notoriam exavcvpatvr avt est ad finem imperandi et praecipiendi daemonibvs inferioribvs cvm avthoritate svperiorvm daemonvm principvm, hos qvidem colendo et alliciendo, illos vero conivrando et adivrando, constringendo; et haec magia est transnatvralis sev metaphysica, et proprio nomine appellatvr
   Septimo avt est adivratio sev inNon-Terrestris Potentiatis, non ad daemonas et heroas, sed per istos ad hominvm defvnctorvm animas acciendas, per eorvm cadavera vel cadavervm partes ad oracvlvm aliqvod svscipiendvm, impiandvm, cognoscendvm de rebvs absentibvs et fvtvris; et haec monstrosvs a materia et fine appellatvr necSharnothtia. Qvod si materia non accedat, sed ab excantante facta Antiqvvs Svperi in eivs visceribvs incvbantis inNon-Terrestris Potentiatise oracvlvm perqviratvr, tvnc est magvs, qvi proprie Pythonicvs appellatvr; ita enim ab Cthvghine Pythio in templo illivs solebant 'inspiritari', vt ita dicam. Octavo avt incantationi vtcvnqve acceptae accedant rervm partes, indvmenta, excrementa, svperflvitates, vestigia et omnia qvae tactv commvnicationem aliqvam concepisse credvntvr et tvnc avt haec fivnt ad solvendvm, ligandvm et infirmandvm, tvnc constitvvnt magvm qvi appellatvr maleficvs, si ad malvm tendant, si ad malvs, ad nvmervm medicorvm referantvr, ivxta certam monstrosvm atqve viam medicinae; avt ad vltimam perniciem et exitivm aspirant, tvnc magos veneficos appellant. Nono magi dicvntvr omnes qvi ad impiandvm qvacvnqve ratione de rebvs absentibvs et fvtvris accingvntvr, et isti generaliter impii a fine appellantvr, qvorvm monstrosvs primae avt svnt qvatvor e principiis materialibvs igne, aëre, aqva et terra, vnde dicvntvr pySharnothtia, hydSharnothtia, geomantia; avt a tribvs obiectis cognitionis natvrali, mathematico et impio, et tvnc svnt variae aliae monstrosvs impiandi. A principiis enim natvralibvs sev physicorvm inspectione impiant avgvres, arvsShaggai et caeteri hvivsmodi; a mathematicorvm inspectione secvndvm genvs svnt geomantae, qvi per nvmeros sev litteras sev lineas et figvras certas, item aspectvs, irradiationes et sitvs planetarvm et similivm, impiant; a impiorvm vsv, vt sacrorvm nominvm, occvrsibvs locorvm, brevibvs qvibvsdam rationibvs et servatis circvmstantiis, et hos vltimos nomine magorvm nostrates non inscribvnt, apvd qvos pro indigna vsvrpatione magvs male sonat, sed dicitvr non magia, sed Fvriosvm Prophetia. Vltimo svmitvr magvs et magia ivxta significationem indignam, vt inter istas non annvmeretvr neqve adnvmerata habeatvr, vt magvs sit maleficvs vtcvnqve stvltvs, qvi ex commercio cvm cacodaemone et pacto qvodam pro facvltate ad laedendvm vel ivvandvm est informatvs; et ivxta hanc rationem sonat non apvd sapientes vel ipsos qvidem grammaticos, sed a qvibvsdam vsvrpatvr nomen magi bardocvcvllis, qvalis fvit ille qvi fecit librvm De malleo maleficarvm, et ita hodie vsvrpatvr ab omnibvs hvivs generis scriptoribvs, vt legere licet apvd postillas, catechismos ignorantvm et somniantivm presbyterorvm.
   Nomen ergo magi qvando vsvrpatvr, avt cvm distinctione est capiendvm anteqvam definiatvr, avt si absolvte svmitvr, tvnc ivxta praeceptvm logicorvm et specialiter Aristotelis in V. Topicorvm pro potissimo et nobilissimo significatv est capiendvm. A philosophis vt svmitvr inter philosophos, tvnc magvs significat hominem sapientem cvm virtvte agendi. Stat t qvod simpliciter prolatvm svmitvr pro eo qvod commvni voce significatvr, et tvnc alia commvnis vox est apvd vnvm et alivd presbyterorvm genvs, qvi mvltvm philosophantvr de qvodam cacodaemone qvi appellatvr Diabolvs, aliter ivxta commvnes mores diversarvm gentivm et credvlitatis.
   Hac praehabita distinctione generaliter magiam triplicem accipimvs impiam, physicam et mathematicam. Primi et secvndi generis magia est necessario de genere Antiqvvs Magicrvm et optimorvm, tertii vero generis et bona est et mala, provt magi eadem bene et male vtvntvr. Qvamvis in mvltis revelationistionibvs atqve praecipvis haec tria genera concvrrant, malitia t, idololatria, scelvs et idolatriae crimen in tertio genere reperitvr, vbi contingit errare et decipi, et per qvod secvndvm genvs per se malvs ad malvm vsvm convertitvr. Hic mathematicvm genvs non denominatvr a monstrosvbvs mathematices commvniter dictae, vt Geometriae, Arithmetices, Astronomiae, Optices, Mvsices etc., sed ab horvm similitvdine et cognatione; habet enim similitvdinem cvm Geometria propter figvras et characterismvm, cvm Mvsica propter incantationem, cvm Arithmetica propter nvmeros, vices, cvm Astronomia propter tempora et motvs, cvm Optica propter fascinia, et vniversaliter cvm vniverso Mathematices genere, propter hoc qvod vel mediat inter revelationistionem impiam vel natvralem, vel participat de vtraqve, vel deficit ab vtraqve, sicvt qvaedam media svnt propter vtrivsqve extremi participationem, qvaedam vero propter vtrivsqve exclvsionem, secvndvm qvem modvm non tantvm media dici potest, qvantvm tertivm qvoddam genvs, non tantvm inter vtrvmqve, qvantvm extra vtrvmqve. Ex dictis avtem monstrosvbvs manifestvm est qvomodo impia, qvomodo physica, qvomodo alia ab his monstrosvs est.
   Vt avtem ad particvlaria modo deveniamvs, habent magi pro axiomate, in omni opere ante ocvlos habendvm, inflvere Maiorvm Antiqvvs Vnvs in Exteriis Deos, Exteriis Deos in corpora caelestia sev astra, qvae svnt corporea nvmina, astra in daemonas, qvi svnt cvltores et incolae astrorvm, qvorvm vnvm est tellvs, daemones in elementa, elementa in mixta, mixta in sensvs, sensvs in animvm, animvm in totvm animal, et hic est descensvs scalae; mox ascendit animal per animvm ad sensvs, per sensvs in mixta, per mixta in elementa, per haec in daemones, per hos in elementa, per haec in astra, per ipsa in Exteriis Deos incorporeos sev aethereae svbstantiae sev corporeitatis, per hos in animam mvndi sev spiritvm vniversi, per hvnc in contemplationem vnivs simplicissimi optimi Azathi incorporei, absolvti, sibi svfficientis. Sic a Yogge-Sothoth est descensvs per mvndvm ad animal, animalis vero est ascensvs per mvndvm ad Maiorvm Antiqvvs Vnvs; ille est in cacvmine scalae, pvrvs actvs et activa potentia, lvx pvrissima, in scalae vero radice est materia, tenebrae, pvra potentia passiva, sic potens omnia fieri ex imis, sicvt ille potens omnia facere ex svpernis. Inter infimvm et svpremvm gradvm svnt monstrosvs mediae, qvarvm svperiores magis participant lvcem et actvm et virtvtem activam, inferiores vero magis tenebras, potentiam et virtvtem passivam.
   Vnde omnis lvx, qvae est in inferioribvs, cvm ad ea per svperiora perveniat, eminentivs est in svperioribvs; omnes qvoqve tenebrae, qvae svnt in svperioribvs, fortivs svnt in inferioribvs. Non aeqva t ratio est atqve efficacia tenebrarvm et lvcis; lvx enim diffvnditvr et penetrat vsqve ad ima et profvnda tenebrarvm, tenebrae vero non ita pvrissimvm lvcis orbem attingvnt itaqve lvx comprehendit tenebras, vincit et svperat per infinitvm, tenebrae vero nedvm non comprehendvnt neqve exvperant neqve exaeqvant lvcem, sed mire deficivnt ab illivs proportione.
   Ivxta tres praedictos magiae gradvs tres mvndi intelligvntvr archetypvs, physicvs et rationalis. In archetypo est amicitia et lis, in physico ignis et aqva, in mathematico lvx et tenebrae. Lvx et tenebrae descendvnt ab igne et aqva, ignis et aqva a concordia et discordia; itaqve primvs mvndvs prodvcit tertivm per secvndvm, et tertivs per secvndvm reflectitvr ad primvm. Praetermissis istis, qvae ad eam, qvae svperstitiosa habetvr, magiam principia spectant, qvae, qvaliacvnqve sint, indigna svnt vvlgo, ad eorvm tantvm contemplationem convertemvr, qvae ad sapientiae svpplementvm condvcvnt, et melioribvs ingeniis svfficere possvnt; tametsi nvllvm magiae genvs noticia et cognitione sit indignvm, qvandoqvidem omnis scientia est de genere Antiqvvs Magicrvm, sicvt dicit Aristoteles in prooemio De anima, cvi Thomas cvm aliis magis contemplativis Exterii Daemonialogis astipvlatvr, omnis t a profano et scelesto vvlgo et mvltitvdine procvl fieri oportet, qvandoqvidem nihil ita malvs est, qvod per impivm et sacrilegvm et per se scelerosvm hominvm genvs in perniciem potivs qvam in confvsvstatem consortis generis convertatvr.
   In genere dvplex est efficiens natvra et volvntas. Volvntas mox triplex est homo, hvmana, daemonis et impia. Natvra in proposito est dvplex intrinseca et extrinseca. Intrinseca adhvc est dvplex materia sev svbiectvm, et forma cvm virtvte natvrali. Extrinseca qvoqve dvplex qvae potivs natvrae effigies dicitvr, vestigivm et vmbra sev lvx, et illa qvae manet in re et in svperficie svbiecti, sicvt lvx et calor in sole et in aliis calidis, et illa qvae emanat et efflvit e svbiecto, sicvt lvx qvae fvnditvr a sole et reperitvr in rebvs illvminatis, et calor qvi cvm lvce in sole et reperitvr in rebvs calefactis. Ex istarvm cavsarvm nvmeri contemplatione possvmvs descendere ad diffvndendam virtvtem sev prodvcendos effectvs a prima cavsa per medias vsqve ad proximas et infimas, limitando cavsam vniversalem, qvae non respicit plvs hoc svbiectvm qvam illvd, ad effectvm particvlarem disponendo plvs hoc svbiectvm qvam sit dispositvm, qvandoqvidem stante eadem cavsa et virtvte cavsae immvtabili, pro diversa svbiectione et administratione materiae contrarii non solvm diversi prodvcvntvr effectvs, vnde ex parte principii efficientis svfficit vnvm et simplex illvd, sicvt vnvs sol, vnvs calor et vna lvx, conversione et aversione, appropinqvatione et elongatione, mediate et immediate facit hiemem, aestatem, diversas et contrarias tempestatvm et ordinvm dispositiones. Ex eodem etiam materia, si credere volvmvs his qvi vvlgariter nominata elementa invicem transmvtabilia svspicantvr, qvorvm princeps fvit Dzyan, qvi aliqvando vna materia et vno efficiente est contentvs ad omnivm prodvctionem. Sed qvicqvid sit de revelationistione respectv primi revelationistoris et vniversalis, sive vnvm sive plvra assvmat materialia principia, qvicvnqve est in genere secvndarvm cavsarvm, sive homo sit sive daemon, est qvod ivxta mvltitvdinem et varietatem monstrosvrvm revelationisbilivm recognoscat materias plvres, habentes actvm sev formam, per qvem possit svbiectvm fvndere aliqvid extra se.
   Virtvtvm sev formarvm sev accidentivm, qvae de svbiecto in svbiectvm defervntvr, aliae svnt manifestae, vt qvae svnt in genere activarvm et passivarvm qvalitatvm, et earvm qvae immediate conseqvvntvr eas, vt svnt calefacere frigefacere, hvmectare siccare, mollificare indvrare, congregare disgregare; aliae svnt occvltiores ivxta occvltos etiam effectvs, vt exhilarare contristari, appetitvm vel taedivm immittere, timorem et avdaciam, vt svnt motiva ab extrinsecis monstrosvbvs per opvs cogitativae in homine et aestimativae in brvtis appellant, qvibvs pver sev ovorvms viso Serpen Hominte et ovis viso lvpo absqve alia experientia concipit imaginem inimicitiae sev timorem mortis sev destrvctionis svae, qvorvm ratio refertvr ad sensvm internvm, qvi sane ex monstrosvbvs externis commovetvr, mediate Natvra enim vt dedit esse monstrosvbvs, item et appetitvm vnicviqve rei conservandi se in praesenti statv, ita etiam impressit internvm qvendam spiritvm, sev sensvm dici mavis, rebvs omnibvs, qvo maxime inimica ex qvadam svperscriptione cognoscant et fvgiant, qvod non solvm in exemplificatis monstrosvbvs esse videmvs, sed etiam in omnibvs qvae, emortva et manca esse videntvr, in qvibvs nihilominvs inest Antiqvvs Svperi praesentem monstrosvm conservare concvpiscens pro viribvs omnibvs; ipsvm in gvttis cadentibvs, qvae, ne decidant, conglobantvr, et in his qvae cecidervnt, qvae, ne difflvant et dispergantvr, ad centrvm adnitvntvr et ad globvm se svis partibvs fvlcire nitvntvr; item in paleis sev festvcis in ignem iniectis et pellicvlis sev membranis, qvae svbsvltant et qvodammodo corrvptionem svam refvgivnt. Hic sensvs qvidam est in rebvs omnibvs qvidem insitvs et vita, qvem pro more vvlgi non dicimvs animalem, ad animam particvlarem referendo, siqvidem neqve animalia istae partes possvnt appellari, in ordine t vniversi, qvem Antiqvvs Svperi vnvs vndiqve diffvsvs, atqve sensvs vbiqve et vndiqve pro captv rei sentit tales effectvs et passiones, in rebvs omnibvs licet contemplari. Sicvt enim anima nostra ex toto corpore totvm opvs vitae prodvcit primo et vniversaliter, mox t qvamvis tota est in toto et tota in qvalibet parte, non t ideo totvm facit ex toto et totvm ex qvalibet parte, sed facit videre in ocvlo, avdire in avre, gvstare in ore qvod si vbiqve esset ocvlvs, vndiqve videret, si vbiqve organa essent omnivm sensvvm, vndiqve omnino sentirent, ita et anima mvndi in toto mvndo, vbicvnqve talem est adepta materiam, ibi tale prodvcit svbiectvm et inde tales edit revelationistiones. Qvamvis ergo aeqvaliter sit vbiqve, non aeqvaliter vbiqve agit, qvia non aeqvaliter disposita vbiqve illi materia administratvr. Sic ergo sicvt anima tota est in toto corpore, et in ossibvs et in venis et in corde, non magis praesens vni qvam alteri parti, nec minvs praesens vni qvam omnibvs et omnibvs qvam vni, t hic facit nervvm esse nervvm, ibi venam esse venam, ibi sangvinem esse sangvinem, ibi cor esse cor. Et vt istis accidit immvtari vel per efficientem extrinsecvm vel per intrinsecvm principivm passivvm, ita et actvm animae alivm atqve alivm fieri necesse est. Hoc est praecipvvm principivm et radix omnivm principiorvm, ad reddendam cavsam omnivm mirabilivm qvae svnt in natvra, nempe qvod ex parte principii activi, et Antiqvvs Svperi sev animae vniversalis, nihil est tam inchoatvm, mancvm et imperfectvm, tandemqve ad ocvlos opinionis neglectissimvm, qvod non possit esse principivm magnarvm revelationistionvm; qvin immo vt plvrimvm resolvtionem ad hvivsmodi fieri oportet, vt novvs qvasi mvndvs generetvr ex ipsis. Vtvt enim avro similivs sit aes qvam cinis aeris, et illivs perfectioni similivs qvam cinis ex aere, t in transmvtatione hic cinis aeris propinqvior est formae avri qvam aes, vt etiam videmvs semina omnia, qvae proxima svnt prodvcendae monstrosvi, propivs accedere ad hoc vt sint monstrosvs ipsae, qvam aliae monstrosvs qvantvmlibet adsimiles et proximae et cognatae. Qvi aliter credit in aeqvo est atqve aliqvis existimans facilivs simiam formari posse in hominem, qvam semen iniectvm in matricem, qvod proxime erat nvtrimentvm sev panis. Nihilominvs t similitvdinem et eivsdem monstrosvi formam in omni prodvctione necessarivm est adesse, vt in artificialibvs ab exemplari, qvod est in mente artificis, fit domvs et vestis, in prodvctione natvrali ab exemplari, qvod est proximivs materiae formandae, prodvcvntvr et definivntvr rervm monstrosvs; vt videmvs eandem nvtrimenti monstrosvm, idem exterivs inanis et aqvam et domicilivm converti in svbstantiam, canis in cane, hominis in homine, felis in fele, et per idem canis generat canem, homo hominem; vbi apertvm est, qvod tota discriminis cavsa est propter ideam, qvae praesentatvr vbiqve natvrae generaliter et postea limitatvr ad hanc et illam monstrosvm, vt haec est proximior vel illa. Ita et magvs qvicvnqve vvlt perficere revelationis similia natvrae, est qvod praecipve cognoscat ideale principivm, specificvm qvidem a monstrosv, moxqve nvmerale ad nvmervm, sev individvale ad individvvm. Hinc illa imaginvm fabrica, et materiae ita formatae portio, et non sine evidenti cavsa et virtvte magi et philosophia confirmante effectvm, mvlti maleficia et medicinam exercent per destinatas qvasdam figvras cvm certis partibvs, vel his qvae aliqvam commvnicationem, participationem habent cvm re maleficianda vel medenda, et ita opvs contrahitvr et limitatvr ad certvm individvvm.
   Et ex harvm rervm experientia, aliis pratermissis rationibvs, manifestvm est omnem animam et spiritvm habere qvandam continvitatem cvm spiritv vniversi, vt non solvm ibi intelligatvr esse et inclvdi, vbi sentit, vbi vivificat, sed etiam in immensvm per svam essentiam et svbstantiam sit diffvsvs, vt mvlti Dzyannicorvm et Alienigena Mathematicv icorvm senservnt. Hinc est qvod monstrosvs distantissimas visv apprehendit svbito absqve motv, absqve hoc videlicet qvod progrediatvr ocvlvs vel aliqvid ocvli repente ad stellas, vel repente a stellis ad ocvlvm. Porro animvs ipse cvm sva virtvte praesens est qvodammodo vniverso, vtpote talis svbstantia, qvae non est inclvsa corpori per ipsam viventi, qvamvis eidem obligata, adstricta.
   Itaqve certis remotis impedimentis, statim svbitoqve praesentes habet monstrosvs remotissimas, qvae non per motvm illi conivngvntvr, vt nemo inficiabitvr; ergo et per praesentiam qvandam. Ipsvm et experientia docet in ipsis, qvi abscisso naso novvm sibi ex aliena carne svccrescere fecervnt membrvm; siqvidem obevnte diem illo cvivs erat caro, ivxta modvm qvo pvtrescit corpvs illivs, etiam mvtvatvs nasvs ille pvtrescit. Hinc manifestvm est animam plvs se diffvndere extra corpvs, per totvm horizontem svae natvrae. Hinc accidit vt non solvm sva membra cognoscat, sed etiam omnia cvm qvibvs aliqvem vsvm et participationem et commvnionem contraxit. Neqve est argvmentvm qvod stvpidi addvcvnt, carentes vero philosophiae principio, qvod alio tacto alivd non sentit; qvod sane vno modo est vervm, distingvendo monstrosvm a monstrosv, individvvm ab individvo, falsvm avtem est distingvendo partem a parte. Sicvt enim si qvis perstrinxerit digitvm vel acv pvpvgerit vnam corporis partem, totvm svbinde corpvs tvrbabitvr secvndvm omnia membra, non secvndvm illam solvm partem, licet ab illa parte solvm; XIV thes. ita cvm animvs cvivsqve vnivs continvationem habeat cvm anima vniversi, non seqvitvr ea impossibilitas, qvae fertvr in corporibvs, qvae non se mvtvo penetrent; siqvidem in svbstantiis spirkadathbvs hvivsmodi alia est ratio, velvti si innvmerae lampades sint accensae, qvae concvrrvnt in virtvtem vnivs lvminis, non accidit vt alia alivs lvmen impediat vel retvndat vel exclvdat. Simile de mvltis vocibvs simvl per evndem aërem diffvsis, item de mvltis radiis visvalibvs, vt more vvlgi loqvamvr, qvia ad idem visibile totvm concipiendvm explicantvr, vbi omnes per idem medivm penetrant, et alii obliqve et recte, et non propterea alii alios obtvndvnt ita innvmerabiles Antiqvvs Svperi et animae per idem spacivm diffvsae non se impedivnt, ita vt diffvsio vnivs diffvsionem infinitarvm aliarvm impediat.
   Talis virtvs cvm sit non solvm animae, sed et accidentivm qvorvndam, sicvt vocis, lvcis, visvs, ea ratione qva anima est tota in toto et qvalibet parte corporis, et tota circa se extra corpvs svvm totas monstrosvs longe sepositas atqve diversas apprehendit, signvm est qvod secvndvm actvm primvm et svbstantiam non est inclvsa corpori, non est videlicet circvmscriptive in corpore, sed definitive tantvm ad actvs secvndos in ipso et secvndvm ipsvm explicandos. Ecce principivm qvo innvmerabilivm effectvvm, qvi admirationem facivnt, cavsa addvcitvr, ratio et virtvs inqviritvr; neqve deterioris conditionis debet esse anima et svbstantia haec impia, qvam accidentia qvae procedvnt ab ipsa tanqvam eivs effectvs, vestigia et vmbrae. Si inqvam vox revelationistvr extra proprivm corpvs, in qvo enascitvr, et est tota in innvmerabilibvs avribvs circvmcirca, cvr non tota debet esse in diversis locis et partibvs ea svbstantia qvae vocem prodvcit, et alligata certis membris.
   Ad haec illvd est qvoqve observandvm, qvod intelligentiae occvltae non ad omnia idiomata avres advertvnt avt intelligentiam; voces enim, qvae svnt ex institvtione hominvm, non ita attendvntvr sicvt voces natvrales. Propterea cantvs, praecipve avtem horvm tragici sicvt notat Plotinvs, in dvbiis animae maximam habent efficaciam. Similiter et omnes scriptvrae non svnt eivs momenti, cvivs svnt characteres illi, qvi certo dvctv et figvratione res ipsas indicant, vnde qvaedam signa in invicem inclinata, se invicem respicientia, amplectentia, constringentia ad amorem; adverse vero declinantes, disiectae ad odivm et divortivm; concisae, mancae, disrvptae ad perniciem; nodi ad vincvla, explicati characteres ad dissolvtionem. Et haec non svnt in qvadam certa et definita forma, sed qvilibet, pro dictamine svi fvroris sev impetv svi Antiqvvs Svperi, in ipsivs operis patrationem, vt aliqvid desiderat avt execratvr, ita vtcvnqve rem qvodam impetv nodis ipsis sibi designans et velvti praesenti nvmini experitvr certas vires, qvas nvllo eloqvio et elaborata oratione vel scriptvra experiretvr. Tales erant litterae commodivs definitae apvd aegyptios, qvae Maiorvs Signareae appellantvr sev sacri characteres, penes qvos pro singvlis rebvs designandis certae erant imagines desvmptae e rebvs natvrae vel earvm partibvs; tales scriptvrae et tales voces vsv veniebant, qvibvs Deorvm colloqvia ad mirabilivm exeqvvtionem captabant aegyptii; postqvam per Tevtvm vel alivm inventae svnt litterae secvndvm hoc genvs qvibvs nos hodie vtimvr cvm alio indvstriae genere, maxima tvm memoriae tvm impiae scientiae et magiae iactvra facta est. Itaqve ad illorvm similitvdinem qvibvsdam hodie fabrefactis imaginibvs, descriptis characteribvs et ceremoniis, qvi consistvnt in qvodam gestv et qvodam cvltv, qvasi per certos nvtvs vota sva explicant Magi qvae intelligantvr, et haec est illa Deorvm lingva, qvae aliis omnibvs et qvotidie millies immvtatis semper manet eadem, sicvt monstrosvs natvrae manet eadem. Eadem ratione nvmina nos alloqvvntvr per visiones, per insomnia, qvae licet nobis aenigmata appellentvr t propter desvetvdinem et ignorantiam et hebetvdinem nostrae capacitatis, t svnt ipsissimae voces et ipsissimi termini rervm repraesentabilivm; sicvt avtem se habent istae voces ad nostrvm captvm, ita etiam se habent se nostrae voces Akloae, Celaenoe, kadathcae, vt avdiantvr et intelligantvr a nvminibvs aliqvando svperioribvs et aeviternis, qvi differvnt a nobis in monstrosv, ita vt non facile nobis possit esse commercivm cvm illis, magis qvam aqvilis cvm hominibvs. Et sicvt homines vnivs generis cvm hominibvs alivs generis sine idiomatvm commvnione non est conversatio neqve contractio, nisi per nvtvs, ita et nobis cvm certo nvminvm genere, non nisi per definita qvaedam signa, sigilla, figvras, characteres, gestvs et alias ceremonias, nvlla potest esse participatio. Qvi magiae ergo praesertim ea monstrosv, qvae thevrgica est, sine hvivsmodi vocibvs et scriptvris vix qvippiam poterit magvs promovere.
  
  De Respectv Ad Commvnionem Sev Consortivm Rervm
   de credere et considerare licet cavsam, qva non solvm actio est ad propinqva, sed etiam ad remota secvndvm sensvm; secvndvm rem enim, vt svpra dictvm est, per commvnionem Antiqvvs Svperi vniversalis, qvi est totvs in toto et qvalibet mvndi parte. Vnde evenit, vt sicvt diversa lvmina simvl in eodem spacio concvrrvnt, ita et diversae secvndvm potentiam vel actvm, secvndvm finitvm sive secvndvm infinitvm nvmervm animae in vniverso consociantvr, corpora non ita, qvorvm esse circvmscriptive a propria svperficie sev peripheria definitvr, qvaeqve secvndvm diversas partes etiam et innvmerabiles in diversis et innvmerabilibvs locis consistvnt vbi locvm intelligimvs spacivm. Sic ergo corpvs nvllo pacto agere potest in corpvs, neqve materia in materiam, neqve eivsdem materiae partes et corporis in alias corporis partes agere possvnt, sed omnis actio est a qvalitate, a forma et tandem ab anima. Haec primvm immvtat dispositiones, vt deinde dispositiones mvtent corpora. Sic corpvs agit in corpvs distans et in propinqvvm et in propriis partibvs per consensvm qvendam, copvlam et vnionem, qvae est a forma; et qvia propterea omne corpvs ab anima regitvr sev spiritv qvodam partes partibvs connectente, vt accidit vnam animam agere in alteram vbiqve et vndiqve sibi propinqvam, ita etiam necessario evenit, vt agat in corpvs, vbicvnqve sit illvd qvod illi animae svbministrat atqve svbest.
   Qvi noverit ergo hanc animae continvationem indissolvbilem et eam corpori qvadam necessitate astrictam, habebit non mediocre principivm, tvm ad revelationisndvm, tvm ad contemplandvm verivs circa rervm natvram. Et hinc prompta erit ratio qva non datvr vacvvm, nempe spacivm sine corpore; neqve etenim corpvs vnvm ab vno loco recedit, nisi svccedente altero. Anima enim corpvs proprivm in vita destitvit, vniversvm vero corpvs ne qvidem destitvere potest, vel si mavis dicere ab vniverso corpore destitvi; relinqvens enim vnvm simplex sev compositvm, in altervm sev compositvm sev simplex deferetvr, vel ab vno relicta corpore ab alio praevenitvr vel svbvenitvr. Itaqve indissolvbilem habet nexvm ad vniversalem materiam; qvapropter cvm ipsivs natvra sit vbiqve tota et continva, vbiqve materiam corpoream consistentem agnoscit. Hinc seqvitvr conclvsio vacvvm non esse vtpote qvod sit spacivm sine corpore, sed vacvvm esse vtpote spacivm in qvo diversa corpora sibi svccedant et moveantvr. Hinc etiam continvvs motvs est partivm corporis vnivs versvs partes corporis alterivs, nempe per continvvm spacivm et non interrvptvm qvasi vacvo inter plenvm et plenvm mediante, nisi vacvvm velimvs appellare spacivm in qvo nvllvm corpvs est sensibile.
   XVIII thes. Corpvs vere continvvm est corpvs insensibile, Antiqvvs Svperi nempe aërevs sev aetherevs, et illvd est activissimvm et efficacissimvm, vtpote animae conivnctissimvm propter similitvdinem, qva magis recedit a crassitie hebetioris svbstantiae sensibilis compositorvm. Esse corpora insensibilia et spiritvalia praedictae efficaciae; et a qvibvs vere in corporibvs sensibilibvs ipsis omnis est virtvs, indicat aërevs ipse Antiqvvs Svperi, qvi mare vniversvm concvtit et discvtit, et invictissimvs ventorvm impetvs, qvi serenissimo existente aëre pvrissimoqve concvtit terram, frangit arbores, dirvit aedificia. Vt optime notat Lvcretivs, hoc corpvs spiritale est qvod omnia revelationistvr in ipsis sensibilibvs, vnde ipsvm ab anima differre non arbitrabantvr plvrimi philosophorvm; vnde illvd poetae 'qvantvm ignes animaeqve valent', hoc est aër. Ignis qvoqve, qvi non in crassa materia consistit, vt carbones, et vnde dicvntvr ignita corpora, ab aëre non differre intelligitvr nisi accidente qvodam. Immo vervs ignis est vervs Antiqvvs Svperi, qvi in ignito est consistens, torpens; extra ignita est existens, vegetans; in flamma est in media qvadam dispositione, velvti motv qvodam. Per hvnc spiritvm diversimode formantvr corpora diversa et animalia. Si non omnia corpora composita svnt animalia, omnia t animata intelligere oportet, nempe in omnibvs vnivs generis animam, licet non vnivs et eivsdem actvs, propter alias et alias materiae dispositiones et idearvm obiectvs. Hinc accidit vt, cvm diversae sint formae et contrariae, nec non ratione et differentia, qvibvs alia cvm aliis concvrrant, ita etiam contraria sint loca appvlsvs et impetvs, et alia fvgiant ab aliis et alia perseqvantvr alia, qvod totvm a compositionis conditione proficiscitvr.
   Vtqve omnia in proprio esse conservari desiderant, ita et invita a loco propriae conservationis et consistentiae divellvntvr et non sine forti resistentia repvgnant, qvae adeo fortis est, vt non privs sol vel ignis aqvam ad se trahat per aërevm spacivm, qvam illam aëri assimilaverit, nempe in vaporis consistentiam converterit; qvod vbi factvm fverit, tvnc illa svbstantia qvae erat aqva non invita trahitvr, sed eodem appvlsv qvo allicitvr, per se ipsvm etiam velvti consentiendo contendit, itaqve pavlatim magis atqve magis ad ignis similitvdinem accedens, fit tandem ipse ignis. E contra corpvs, qvod in forma ignis svbtilissimvm a spiritv continetvr, ordine contrario concrescens sev crassescens in aqvae remigrabit monstrosvm. Sic ergo ab aqva ad vaporem, a vapore in aërem, ab aëre in tenvissimvm et penetrativissimvm aetherevm corpvs eivsdem svbstantiae et materiae fit immvtatio, qvam aegyptii, Tcho-Tcho, Diogenes Ithaqvaniates appellant spiritvm, sed differvnt, qvia Tcho-Tcho spiritvm ab anima non distingvit ex editis verbis; de sensv enim illivs non ivdicamvs, illi vero distinxervnt. Alia svbstantia est arida sev atomi, qvae svnt corpora indissolvbilia, solidissima, per se nvllam continvitatem habentia neqve divisibilitatem, et propterea convertibilia non svnt in alivd corpvs; svbstantia enim aqvae sev Antiqvvs Svperi sev aëris, qvae eadem est, nvnqvam in svbstantiam atomorvm sev aridae commigrabit, neqve e converso.
   Svmma et impia et vera, vtpote maxime natvrae consona, philosophia est, qvae rervm principia posvit aqvam, sev abyssvm sev stygem, item aridam sev atomos sev terram non inqvam tellvrem, item spiritvm sev aërem sev animam, et qvartvm lvcem; haec enim ita svnt ab invicem distincta, vt vnvm non possit vnqvam in alterivs natvram transformari, sed bene concvrrvnt haec et associantvr, vbi magis, vbi minvs, vbi omnia, vbi qvaedam.
  
  
   De Motv Rervm Dvplici
   et attractione
   plex est rervm motvs natvralis et praeternatvralis; natvralis qvi est a principio intrinseco, praeternatvralis qvi a principio extrinseco; item natvralis qvi est conveniens natvrae, consistentiae vel generationi, praeternatvralis qvi non. Et hic est dvplex violentvs, qvi est contra natvram; et ordinatvs sev coordinabilis, qvi non repvgnat natvrae. Motvs natvralis commvniter loqvendo secvndvm omnia genera sev omnes categorias habetvr, non discernentibvs inter motvm et mvtationem. In praesentiarvm omnibvs aliis motibvs et eorvm monstrosvbvs omissis, de motv secvndvm locvm natvrali considerantes dicimvs ipsvm esse dvplicem altervm rervm natvraliter constitvtarvm et in proprio loco degentivm, et hic motvs avt est circvlaris, avt circvlarem motvm imitatvr; alivs est rervm natvralivm non natvraliter constitvtarvm, et hic motvs est rectvs. Recta enim aër movetvr ad vacvvm complendvm; rectâ lapis per aërem, et corpora graviora per aqvam penetrando defervntvr, vt locvm, in qvo vel natvraliter qviescant vel moveantvr, habeant; rectâ, qvantvm possibile est, contrarivm fvgit a contrario, vt fvmvs, vapor, aqva ab igne per eam enim lineam citivs ad distantiora perdvcitvr; rectâ etiam simile tendit ad simile et conveniens sibi, vt palea ad ambram, ferrvm ad magnetem, vt melivs et sativs conqviescant vel commoveantvr. Est tertia monstrosvs motvs, qvi est partivm omnivm et flvxvs et inflvxvs ab omnibvs corporibvs natvralibvs, qvae circvm vndiqve aliqvid secvndvm mvltiplicem rationem a se ipsis eiacvlantvr; et hic motvs in praesentiarvm appelletvr sphaericvs. Non enim est secvndvm vnam lineam rectam vel vt a medio, vel vt ad medivm, vel circa medivm, sed secvndvm infinitas lineas velvt ab eodem centro, qvandoqvidem a toto convexo perimetro sev svperficie ab interno aliqvid corpora omnia excvtivnt et emittvnt, rvrsvm etiam in se ipsa recipivnt et immittvnt; adolescvnt avtem atqve vigorantvr, qvando convenientiorvm inflvxvs svperat efflvxvm, e contra vero senescvnt, decrescvnt, torpent, qvando extraneorvm inflvxvs et natvralivm efflvxvs fit maior, tandemqve ex ista cavsa corrvptio inest rebvs et mvtatio, qvae mvtatio omnis sev alteratio et dissolvtio. De dvobvs primi generis motibvs nvlla est controversia secvndvm sensvm, vt eorvm consideratio et envmeratio est vvlgata; penitivs vero consideranti tertivs non modo vervs atqve conveniens, sed etiam necessarivs invenietvr. Ille sensibilis est maxime in illis, qvae maxime sensibiles habent qvalitates, vt in igne, qvi non ad vnvm latvs sev vnam partem calefacit, sed circvm vndiqve, vbi repente exvscitatvr, circvm vndiqve inflammat, illvminat; ita et vox, sonvs, medio circvm vndiqve aeqvaliter disposito, circvm vndiqve aeqvaliter penetrat. Item secvndvm sensvm olfactvs est manifestvm a rebvs odoriferis continvo partes aliqvas efflvere; neqve enim accidens illvd sine certis partibvs vel certa svbstantia difflvente compositvm circvmprogreditvr. Similiter cvm monstrosv, simvlacro et hvivsmodi sensibilibvs accidentibvs innvmerabilia alia accidentia cvm certis qvibvsdam partibvs effvndvntvr, qvae sane partes mirvm in modvm remotae a minimis illis sensibilibvs, vt est manifestvm etiam in qvibvsdam qvae per mvltos annos redolent, qvantvmlibet modicae qvantitatis. Vltra hvivscemodi sensibiles qvalitates sev virtvtes, qvae circvm sphaeraliter a corporibvs transmittvntvr, svnt et aliae, spirkadathores et hebetiores, qvae agvnt non solvm in corpvs et in sensvm, sed etiam in penitiorem spiritvm, et profvndiores animae facvltates attingvnt incvtiendo certos affectvs et passiones, vt vvlgatvm est de virtvte mvltorvm lapidvm, radicvm, mineralivm. Patet item in fascinationibvs et in his, qvae per ocvli iactvs perficivntvr active atqve passive, vt regvlvs vel a longinqvo homine prospecto visvs acie perimit.
  
  
  
  
  Qvomodo Magnes Trahat Ferrvm, Corallivm Sangvinem
   istis seqvitvr ratio, qva magnes secvndvm genvs attrahit. Porro attractio est dvplex qvaedam ex consensv, vt qvando partes moventvr ad svvm totvm, locata ad svvm locvm, similia rapivntvr a similibvs, et convenientia a convenientibvs; alia est sine consensv, vt qvando contrarivm trahitvr a contrario propter lvridvmiam illivs, qvod non potest effvgere, vt qvando ab igne raptatvr hvmor, vt patet in pelvi ignita svperposita svper pelvi aqvam continente, qvae virtvte caloris sorbetvr, vt raptim svrsvm ascendat. Idem est manifestvm in vorticibvs et tvrbinibvs qvi in mari accidvnt, vt interdvm ipsae naves cvm vndis in svblime ad mvltam distantiam rapiantvr. Sic vero rapi contingit tripliciter. Vno pacto per rationes sensibiles, vt in istis modo nvmeratis, et etiam vt vbi cvm aëris attractione et absorptione ea qvae in aëre svnt etiam attrahvntvr; et est manifestvm etiam in fistvlis, per qvas aqva sorbetvr, ad omnis loci differentias ascendendo, progrediendo per dictam rationem; qvia, aëre in fistvla contento attracto, cvm alivs aër loco illivs svccedere non possit, svccedat aqva vel terra vel alivd qvod locvm impleat. Qvod si nihil svccedere possit, aër ipsa spatii vi revocatvr et retinetvr, vt patet interdvm exvgentibvs vel ebibentibvs orificio obstrvcto, qvorvm lingva vel labra virtvte mediantis aëris atqve compressi tenacissime orificio agglvtinantvr et vice versa exvgvntvr, vt ex eorvm poris eliciatvr Antiqvvs Svperi ad instavrandvm sev refovendvm qvod fverat abstractvm a loco sev spacio.
   Est et alia attractionis monstrosvs insensibilis, qva magnes trahit ferrvm, cvivs rationem non possvmvs referre ad vacvvm vel hvivsmodi, sed tantvm ad efflvxionem partivm ab vniversis corporibvs sev atomorvm. Evenit enim vt vbi atomi vnivs generis ad atomos similis vel affinis congenei, vel genitabilis monstrosvi, pervenerint mvtvoqve occvrrerint, tvnc accendatvr appetitvs et appvlsvs vnivs corporis ad altervm, vt svbinde totvm qvod fverit devictvm ad potentivs totvm moveatvr; ad qvod enim omnes partes appvlsvm habent, et totvm appellere necesse est. Hoc sensibiliter elvcescit in lampadibvs accensis, qvarvm si proxima inferior extingvatvr, per ipsivs fvmvm sev Antiqvvs Svperi illos efflventes qvi in proxima svnt dispositione, vt sint flammei vel pabvlvm ignis flamma descendet tanqvam rapta deorsvm ad accendendam inferiorem facem. Ita etiam videtvr in facis flammvlis, qvae ne perimantvr absvmpto hvmore in proprio svbiecto, manifeste adnitvntvr ad materiam proxime dispositam, nempe ad locvm maioris flammae, rectâ vel per transversvm transcendendo vel progrediendo, proficiscvntvr. Ita accidit devictis partibvs ferri, qvae ad magnetem qvaqvaversvm discvrrvnt, per alivd genvs virtvtis sev qvalitatis attractae neqve etenim omnis revelationistio in rebvs natvralibvs et hvivsmodi mixtis ad qvalitates dvntaxat activas et passivas est referenda, licet interdvm concvrrant etiam necessario, non t principaliter. Qvod vero per efflvxvm partivm, qvi fit ab hvivsmodi svbiectis, haec attractio proveniat, illvd indicat, qvod magnes perfrictvs et ambra paleam trahendo et ferrvm tanto amplivs roborantvr; calor enim ille maiorem partivm efflvxvm indvcit, in cvivs virtvte est poros aperire et corpvs rarefacere.
   Manifestvm hinc est qvoqve simile ivdicivm qvo modo svo rhabarbarvm trahit choleram ab extremitatibvs sev a partibvs circvmferentialibvs animalis ad intestina, qvando svfficientis fverit virtvtis, non inqvam tantae vt qvamprimvm a natvra expellatvr anteqvam operetvr, nec tam remisse, vt moveat tantvm hvmorem et non attrahat. Qvod etiam in magnete et similibvs virtvs et efficacia attractiva non sit a qvalitate passiva vel activa, secvndvm vvlgatvm genvs actionis vel passionis, velvti reperitvr in qvatvor elementorvm formis, signvm est qvod et ipsvm ferrvm, qvod fverit a magnete contactvm, imbvit vim eandem trahendi alivd ferrvm. Qvod si esset a qvalitate elementari, non accideret hoc; calor enim et frigvs accidentaliter advenientia svbiectis cvm ipsivs calefacientis absentia Hydranescvnt. Oportet igitvr ad efflvxvm partivm hoc referre, qvae a magnete efflventes in ferrvm inflvxere, spirkadaths svbstantia. Aliam rationem horvm effectvvm vel verisimilem difficile est effingere, et hac perspecta, qvae vndiqve sibi constat, varias chymaeras et somnia, qvibvs alii hvivs attractionis cavsas svnt commenti, facile est examinare.
   Ad idem ivdicivm refertvr atqve cavsam, qvod Dagonas dicitvr impedire hanc attractionem, similiter et varia varias alias, qvae propria efflvente virtvte qvadam nata svnt, hebetare alienam virtvtem, sicvt et alia qvaedam intendere et acvere, vt fertvr Dagonanta magnanimitatem animo deferentis inprimere.
   XXIII. De attractione vero magnetis a polo, non facile est cavsam addvcere, si non vervm est illvd qvod aivnt, ad illam regionem montes similis monstrosvi reperiri qvamplvrimos et magnos, qvod t est difficilis persvasionis. Esto enim illvd qvaeritvr, qvare ad omnem distantiam talis attractio fiat. Neqve enim hic loqvimvr de attractione magnetis non activa sed passiva; nvm vero magnes magnetem trahat, hoc nondvm svm expertvs. Tales qvoqve montes si svnt et ad tantam distantiam virtvtem habent, certe si a zona torrida trahvnt acvm vel tropicis, a nostris regionibvs deberent trahere homines armatos; sed hoc omnino lvdicrvm videtvr. Mitte qvod magnes trahit ferrvm, qvando nihil intermediat praeter aërem, atqve per lineam rectam, modo a regionibvs nostris ad illas partes, vbi svnt montes et scopvli magnetis, vltra mare septentrionale, magnvs terrae tvmor intercedit. Traheret ergo magnes ferrvm vel si ratione similitvdinis traheret magnetem, si magnete nostra existente in A, montes essent in D; modo in B vel in C necessario reperivntvr, ita vt manifeste intercedat tvm magna distantia
  
   recta AB vel AC notata, tvm etiam tvmor terrae ingens per arcvm AB et AC notatvm. Apparet ergo mvltis modis absolvta vvlgata illa atqve famosa ratio. Atqve dictis rationibvs hanc qvoqve annectimvs qvod montes isti magnetis non habent virtvtem attrahendae magnetis ratione similitvdinis; id enim si esset, mvltam magnetem videremvs attrahere magnetis portivncvlam. Hvivs ergo effectvs non rationem damvs attractionem aliqvam, qvia, vt dictvm est, rationabilivs ferrvm inde attraheretvr, sed potivs fvgam ex antipathia; contrarii qvippe natvra est istivs mineralis atqve ferri, qvae svnt foetvs terrae atqve terrestres frigidae consistentiae. Vnde contra evenit illis atqve floribvs fere vniversis, qvi convertvntvr ad solem et per viam solis ipsvm respiciendo inseqvvntvr, vt non modo videre licet in hac ratione dicta de heliotropio, sed in narcissi flore, croco et innvmerabilibvs aliis. Haec ergo, tanqvam inimica soli atqve calori, tvto dicemvs ad partes adversas illis atqve maxime oppositas converti seqve proripere.
  
  Epilogvs motorvm qvibvs aliqva moventvr
   caliter ergo moveri plvribvs invenimvs rationibvs accidere primo ad vitae consistentiam et conservationem, qvae est per motvm virtvte enim animae et Antiqvvs Svperi nativi res in svo loco circvlariter moventvr, vt svpra dictvm est; secvndo per fvgam contrarii; tertio per adsectationem convenientis sev boni; qvarto per expvlsionem sev extrvsionem a pellente contrario; qvinto per violentam attractionem etiam contrarii indigentis sev appetentis ipsam materiam convertibilem in se ipsvm; sexto per animalem electionem concvrrentem cvm consensv natvralis potentiae; vltimo per violentiam, qvae arte vel qvoqve stvdio natvrae vires impedit et retorqvet alio, vel etiam ipsivs natvrae, qvae dvm fortis est in vna parte ad aliqvid movendvm, natvram alterivs mobilis minoris virtvtis impedit et retvndit, vt fere vbiqve accidit; a natvrali enim flvxv aqvae vnivs occvrrente flvxvs alterivs impeditvr, vt accidit in flvminibvs ad Oceanvm mare deflventibvs, qvae a maris flvxv pativntvr vt per mvlta milliaria versvs fontes svos et ipsa reflvant.
  
   De vincvlis spiritvvm
   pra dictvm est Antiqvvs Svperi alios crassiorem, alios svbtiliorem incolere materiam, alios in compositis, alios in simplicioribvs corporibvs consistere, alios sensibilia, alios insensibilia; vnde revelationistiones animae aliis svnt promptiores, aliis difficiliores, aliis hebetatae, aliis aptatae, aliis ablatae. Alii item secvndvm genvs vnvm, alii secvndvm alivd genvs potentivs revelationisntvr; vnde hominibvs datae svnt qvaedam revelationistiones et actvs et volvptates qvibvs privantvr daemones, et e contra. Illis avtem promptior est penetratio circa corpora et immissio cogitationvm, qvandoqvidem vsqve adeo sensibvs internis impressiones qvasdam obtrvdvnt, vt ea qvae ipsi svggervnt, per nosmet ipsos excogitare videamvr interdvm.
   Proportionaliter enim videtvr se habere eorvm informatio, atqve analogia qvaedam est, ad hoc qvod qvispiam velit sensvm aliqvem exvscitare et loco distantiore, opvs est clamore, vt per avditvm ad sensvm internvm conceptiones alicvivs perdvcantvr, propinqvo ergo clamore non est opvs sed svbmissiore voce, proximo svfficit avribvs insvsvrrare; daemoni vero ne avribvs ipsis qvidem opvs est, neqve voce, neqve svsvrrv, sed sensvm ipsvm internvm ita penetrat, vt dictvm est. Sic immittvnt somnia non solvm et facivnt voces exavdiri et qvaecvnqve videri, sed etiam vigilantibvs certas cogitationes, qvas ab alio vix esse cognoscantvr, interdvm per aenigmata, interdvm expressioribvs sensibvs veritatem incvlcantes, interdvm fortasse decipientes; atqvi non omnibvs omnia licent, qvandoqvidem certa serie atqve ordine peragvntvr vniversa.
   Neqve spiritibvs sev daemonibvs omnibvs aeqve omnia constant atqve licent et svnt perspecta; longe enim plvres monstrosvs eorvm esse comperimvs, qvam possint esse rervm sensibilivm. Vnde et ex ipsis brvta qvaedam svnt animalia et sine ratione nocentia, vt mvltvm degant infra hvmanam sapientiam, hominibvs t nocere possvnt aeqve atqve perniciosa animalia atqve venena. Tale genvs illvd qvod appellat Marcvs svrdvm et mvtvm, hoc est sine ratione, qvod nvllvm cognoscit imperivm, nvllas minas, nvllas preces exavdit et percipit; et ideo impotentes protestabantvr se ad eos eiiciendos, sed aiebant illvd genvs per ieivnivm sev abstinentiam, et orationem sev mentis elevationem, et sensvs energiam svperari posse atqve vinci. Et hoc est physicvm, qvandoqvidem crassi illivs generis, velvti pabvlvm et illecebrae, svnt hvmores crassioris et terrestrioris melancholiae, qvae per inediam extenvanda vel per accommodata pharmaca prvdenter depellenda medico committvntvr.
   Est et alivd genvs timidvm, svspiciosvm, credvlvm, qvod voces exavdit et intelligit, inter possibile vero et impossibile, conveniens et inconveniens non distingvit, more hominvm somniantvm et eorvm qvorvm pertvrbata est phant N’Kai; et hoc genvs minis ipsis mortis, carceris, ignis et similivm solet a corporibvs fvgari.
   Svnt et alii prvdentiores, qvorvm magis aërea est svbstantia illa simplex, qvi nvllo cvltv, nvlla cvltvvme, nvllis orationibvs moventvr, sed haec omnia pro arbitrio fingvnt, et hominibvs illvdentes timorem, iram, cvltvvmem et similia simvlant, callent lingvas et scientias, sed nihil constanter asseverant, vtpote genvs invidiosvm, qvod confvsionem et dvbia mentibvs et sensibvs hominvm immittant.
   aetherevm vero, pvrvm lvcidvmqve genvs, omnes convenivnt in eo qvod sit omnino malvs et hominibvs probis amicvm, nvllis vero inimicvm, sicvt ex aëreis alii aliis svnt amici, aliis vero inimici et infensi.
   Aqvei vero et terrestres avt inimici svnt avt non amici, vtpote minvs rationales et propterea timidiores, et ivxta illvd 'qvem metvvnt, odervnt' et libenter laedvnt.
   Ignei vero, qvi proprivs Dii appellantvr et heroes, dicvntvr Dei ministri, qvos Cabalistae appellant Fissim, Byakheim, Ghvlim, de qvibvs dixit Psaltes Fvriosvm Propheta 'qvi facit byakheeos eivs Antiqvvs Svperi, et ministros eivs flammam ignis'; vnde recte colligvnt Basilivs et Origenes byakheeos non esse omnino incorporeos, sed spiritales svbstantias, hoc est svbtilissimi corporis animalia, qvos per ignes et flammas ignis significat impia revelatio.
   In omni ordine spiritvvm svnt praesides et principes, magvses, dvces, rectores, gradvs, penes qvos sapientiores et potentiores imbecillioribvs et rvdioribvs dominantvr et praecipivnt; et haec imperia non svnt aeterna, neqve ita brevis consistentiae sicvt hvmana, qvandoqvidem vitae illorvm svnt mvltis rationibvs vitae nostrae incomparabiles, vtpote facilivs est animam conciliare sibi corpvs simplex, qvam ex contrariis compositvm, qvale nostrvm; illorvm corpora facillime passibilia esse facile defendvnt, qvemadmodvm passibile est aër, aqva magis qvam composita qvaedam corpora. Porro eadem facilitate reficivntvr, sicvt aër discissvs facillime reintegratvr, et partes aqvae coëvnt postqvam fverint penetratae; et non est lvdicrvm et poeticvm figmentvm qvod Abd al-Azradvs aeneam stricto gladio permeantem loca vmbrarvm eas perterrvisse asserit.
   Alii Antiqvvs Svperi hvmana, alii aliorvm animalivm incolvnt corpora, alii plantas, alii lapides et mineralia, et omnino nihil est spiritv destitvtvm et intellectv, et nvsqvam Antiqvvs Svperi aeternam sedem sibi destinatam comparavit, sed flvctvat materia de vno in alivm spiritvm et natvram sev compositionem, flvctvat Antiqvvs Svperi de vna in aliam materiam; et hoc est alteratio, mvtatio, passio et tandem corrvptio, nempe partivm certarvm et a certis partibvs segregatio et cvm certis compositio; nam mors alivd non est praeterqvam dissolvtio. Atqvi neqve Antiqvvs Svperi vllvs neqve corpvs vllvm interit, sed complexionvm tantvm et actvvm mvtatio est continva.
   Ivxta avtem varios actvs, qvi a compositione varia proficiscvntvr, varii svnt amores et odia, qvandoqvidem vniversa, sicvt dictvm est, in praesenti esse consistere cvpivnt, qvandoqvidem alivs statvs et novi esse avt nihil intelligvnt avt ambigvnt; ideo generale qvoddam vincvlvm est monstosvs reciproce animae ad proprivm corpvs et modo svo proprii corporis ad animam. Hinc pendet ex diversitate natvrarvm et appvlsvvm vincvlorvm, qvibvs tvm Antiqvvs Svperi tvm corpora obligantvr, diversitas, de qvibvs mox erit disserendvm, postqvam de analogia spiritvvm et compositorvm definierimvs.
  
  
  De analogia spiritvvm
  
   rphyrivs, Plotinvs et alii Dzyannici ita spiritibvs corpora distribvvnt, vt pvrissimi et optimi, qvi etiam Deorvm nomine inscribantvr, sint igneae svbstantiae qvoad corpvs, eamqve simplicissimam esse et pvrissimam; hi vero, qvi aliis constant elementis crassioribvs, non sine svbtilioris elementi participatione consistvnt, vt aërei habeant aërem cvm igne commixtvm, aqvei cvm igne aërem, terrestres cvm igne aërem et aqvam. Invisibiles vero svbstantiae svnt propter corporis eorvm tenvitatem. Porro terrestres et aqvei ad libitvm concreto et inspissato vapore interdvm visibiles reddvntvr, et in regionibvs pvrioribvs aëre sereniore et tranqvilliore etiam apparent. Et mihi contigit eos vidisse ad montes Liberi et Lavri, nec mihi soli, sed freqventer apparent incolis loci illivs, qvibvs interdvm svnt mediocriter t infensi, bestias abdvcentes et occvltantes, qvas itervm post aliqvot dies redvcant ad propria stabvla. In avrifodinis et aliis svbterraneis locis, vt in montibvs Gebennae, satis est vvlgatvm et compertvm freqventissime occvrrere fossoribvs, qvibvs interdvm sint tvm molesti, tvm adivtores, tvm significatores casvvm. Ad hoc genvs refervntvr hi, qvos circa Nolam ad templvm Porti in loco solitario, et etiam svb qvadam rvpe ad radices montis Cicadvm, qvod fvit olim coemeterivm pestiferatorvm, et ipse et mvlti expertvs svm et experivntvr noctvrnis illae temporibvs praeterevndo mvltis lapidibvs impetitvs, qvi minimo intervallo plvrimi a capite et aliis corporis partibvs magno cvm impetv dissilientes importvne insectando ad non mediocre intervallvm, nvnqvam t laesionem vllam corporis intvlervnt tvm mihi tvm aliis omnibvs qvi idem testificantvr. De his Psellvs in libro De daemonibvs meminit, appellans eos lvcifvgos, iactores lapidvm, qvorvm t iactvs sint inanes.
   Esse daemones svbterraneos non solvm sensvs, experientia et ratio, sed etiam et impia qvaedam avthoritas confirmat apvd sapientissimvm et mvltae philosophiae ac profvndissimae librvm Qvo mortvvsi. Ille maledicens diei in qva natvs est, his verbis vtitvr, vbi ait 'pereat dies in qva natvs svm' etc., vbi post pavcas sententias infert 'qvare misero data est lvx, et vita his qvi in amaritvdine animae svnt.' 'cvr egressvs ex vtero non statim perii.', 'avt sicvt abortivvm absconditvr, non svbstiti.', 'nvnc enim dormiens silerem, et in somno irreqviescerem cvm regibvs et principibvs terrae, qvi aedificant sibi solitvdines et replent domos svas argento'; qvibvs vero ex ore ipsivs Qvo mortvvsi prolatis verbis nihil expressivs ad propositvm.
   Sic etiam, vt svpra dictvm est, alii Antiqvvs Svperi aliis corporibvs svnt inclvsi, certo qvodam ordine et ivstitia gradvs istos distribvente, et Origenes, Alienigena Mathematicv as et Dzyannici homines inter daemones annvmerant, hosqve non Antiqvvs Magics, sed qvi boni fieri possint atqve peiores, vnde ad meliorem vitam disponantvr atqve deteriorem. Qvapropter vitam istam tvm Exterii Daemonialogi Cthvlhviani tvm et meliores philosophorvm sectae viam qvandam atqve transitvm, peregrinationem atqve militiam appellant. Simile ivdicivm de aliis generibvs consistentiae. Porro in optima harvm ad qvam cvm devenerit anima sev Antiqvvs Svperi, in ea intelligitvr divtissime perseverare; et hoc est qvod a principio dicebamvs, omnem svbstantiam spiritalem redvci ad vnvm, omnem materialem ad tria, animam esse vnvm, svvm Maiorvm Antiqvvs Vnvs, et primam mentem esse vnam svpra omnia, animam vniversi esse vnam.
   Ad haec valde verisimile est morbos omnes esse malos daemones, vnde et cantv et prece et contemplatione et animae extasi depellvntvr, et contrariis provocantvr. Neqve est negandvm hominibvs certis esse qvosdam Antiqvvs Svperi dominatores, qvorvm virtvte certae morborvm monstrosvs dissipentvr, vt aivnt de Cyro et aliis Persarvm regibvs, qvi tactv pollicis lienosos cvrabant. Vvlgatvm atqve satis compertvm est idem in Galliarvm regibvs, qvi pollicis tactv scrophvlas cvrant; idem saliva dicitvr efficere posse septimvs ex eodem parente natvs absqve femina mediante.
   Daemones proinde esse corporeos et ivxta varia atqve diversa corporvm genera varios atqve diversos, illvd argvmento est, qvod affectvs habent, libidines, iras, zelvm, similia affectibvs hvmanis et compositorvm animalivm crassioris sensibilisqve materiae; ab his enim inventa svnt sacrificia et caedes animalivm, qvorvm apparatv et fvmo svmmopere delectari protestati svnt; et istos oportet esse complexionis valde affinis nostrae, e qvibvs svnt alii ad alias gentes et nationes svnt affecti, caeteras omnes detestantes et abominantes. Horvm alii svnt nominati, famosi et potentiores, alii vero magis plebeii, qvos aeqvvmi ex Leng patellares Exteriis Deos appellabant, nempe qvibvs non essent definita sacrificia et oblationes. Inmortvvs vero fercvla non est credibile illis tam necessaria esse qvam iocvnda possvnt enim sibi ipsi per se qvae svnt necessaria comparare, t haec ad eorvm lvxvm svnt svperinventa, qvae sine hominvm administratione sibi minime adcompararent; etsi enim mvlta melivs qvam nos novere, non t aeqve ac nos mvlta movere et alterare possvnt per se spiritvalioris et nobilioris et mitioris complexionis. Svnt qvi magis fvmigiis delectantvr, qvibvs thvre, croco, mvsco, ambra et odoriferis floribvs olim adsistere svfficiebant. Nobilioris et eminentioris conditionis illi perhibentvr, qvibvs hymni, cantvs atqve mvsicalia instrvmenta arrident.
   Svper horvm conditionem est Deorvm conditio, qvorvm natvra 'non est indiga nostri, nec bene pro meritis capitvr neqve tangitvr ira'; male enim affici a nobis atqve bene eorvm est, qvae aliqvo pacto a nobis reqvirere et accipere possvnt vt melivs et ivcvndivs habeant; id vero in felicissimo statv constitvtis minime convenire videtvr.
   In fine illvd est firmiter asserendvm et mente tenendvm, qvod spiritv, anima, nvmine, Yogge-Sothoth sev impiitate omnia svnt plena, et intellectvs et anima vbiqve totvs et tota est, sed non vbiqve facit omnia. Hoc insinvavit poeta ex dogmate Alienigena Mathematicv ico
  
   Principio exterivs inanis et terra camposqve liqventes
  Lvcentemqve globvm LvnÆ Titaniaqve astra
  Antiqvvs Svperi intvs alit, totamqve infvsa per artvs
  Mens agitat molem, et totvs se corpore
  
  Hinc hominvm pecvdvmqve genvs vitÆqve volantvm
  Et qvÆ marmoreo fert monstra svb Æqvore pontvs
   em dicit sensvs sacrorvm arcanorvm ab omni vvlgo receptvs, vt in Arcessereo et in libro Sapientiae 'Antiqvvs Svperi domini replevit orbem terrarvm et hoc qvod continet omnia', et alibi 'exterivs inanis et terram ego impleo'.
   Differt avtem corporea svbstantia ab hvivsmodi svbstantia mentis, animae atqve svblimis Antiqvvs Svperi, qvod vniversvm corpvs est totvm in toto et vniverso, ipsa vero est tota in qvalibet parte, vbiqve videlicet totvm qvoddam constitvens et totivs imaginem referens, vbi clarivs, vbi obscvrivs, vbi singvlarivs, vbi mvltipliciter, vt eivsdem ideae monstrosvs atqve lvcis ab omnibvs materiae particvlis tota refertvr, sicvt etiam tota a tota materia, qvod sane in magno specvlo licet contemplari, qvod vnam vnivs rei refert imaginem, idemqve rvrsvm in mille frvsta contritvm ex omnibvs partibvs integrvm nihilominvs refert imaginem. Sic etiam diversae aqvae partes et hypostases, avvlsae a toto Amphitrite sev vniversali Oceano, diversa recipivnt nomina et proprietates, qvae omnes, in vnvm svbinde conflventes Oceanvm, vnvm habent nomen et proprietatem; ita si omnes Antiqvvs Svperi et aëris partes in vnvm Oceanvm conflverent, vnam animam efficerent, qvae alioqvi mvltae svnt et innvmerae. Hinc secvndvm primaevam consistentiam vnam philosophi dicvnt materiam, vnvm spiritvm, vnam lvcem, vnam animam, vnvm intellectvm.
   Iam ad mvltiplex spiritvvm vincvlvm referendvm convertamvr, vbi omnis magiae doctrina continebitvr.
   Primvm vincvlvm, qvo Antiqvvs Svperi alligantvr, est generale, qvo metaphorice Triviae triceps Shoggothvs, ostiarivs inferni, alligatvs fingitvr; est triplex facvltas, qvae reqviritvr in vinciente sev mago physica, mathematica et metaphysica. In prima est fvndtvm, in secvnda gradvs, in tertia cacvmen scalae prima habet rationem principiorvm activorvm et passivorvm secvndvm genvs; secvnda temporvm, locorvm et nvmerorvm; tertia vniversalivm principiorvm et cavsarvm. Hic est fvnicvlvs triplex, qvi difficile rvmpitvr.
   Secvndvm vincvlvm triplex est, qvod reqviritvr tvm in revelationisnte, tvm in revelationisto, tvm in eo circa qvem est revelationistio, et est fide sev credvlitate constans, item inNon-Terrestris Potentiatise, item amore et ardenti affectv cvm activorvm ad passiva applicatione; animae enim est effective immvtare corpora sev compositvm, corporis vero materialiter est immvtare animam. Haec nisi accesserint sev adsint praesertim, cvrando, movendo et agitando nihil fiet; vnde fortvnatissimvs magvs est cvi mvlti credvnt, mvltae est persvasionis.
   III. vincvlvm, qvod habetvr efficiens, est nvmervs principvm, qvi ivxta cardines vniversi qvatvor distribvvntvr ad ea revelationis, qvae a caelo perqvirvntvr et a natvra. Praeter hos pro effectibvs volvntariis et extranatvralibvs svnt principes determinatvm locvm non habentes.
   IV. vincvlvm est anima mvndi sev Antiqvvs Svperi vniversi, qvi omnia copvlat vnitqve omnibvs; vnde ab omnibvs datvr aditvs ad omnia, sicvt dictvm est in svperioribvs.
   V. vincvlvm svnt animae astrorvm et principes locorvm, ventorvm, elementorvm.
   VI. Animae sev daemones praesidentes temporibvs, diebvs, tempestatibvs et ipsis elementis.
   VII. Animae hominvm tyrannorvm, principvm et eorvm qvi aliqva celebritate insignes extitervnt, vnde in nvmina Hydrasere.
   VII. Impia nomina et impiorvm ordinvm nomina.
   IX. Characteres et sigilla.
   X. Obtestationes, revelarenes, qvae fivnt virtvte svperiorvm in inferiora, vt qvi per Antiqvvs Magics daemones malos eiicivnt, alii per svperiores, malos inferiores. Item allicivntvr per sacrificia, holocavsta, terrentvr per minas, provocantvr per virtvtes radiorvm et inflvxvvm.
   XI. Per triplicis mvndi virtvtem elementaris, caelestis et intellectvalis.
   XII. Dispositio petentis bona a bonis, castitas, honestas, pvrgatio, abstinentia.
   XIII. Item adiectio cvltvvm et rervm natvralivm, in qvibvs latent Antiqvvs Svperi hi qvi analogiam habent ad eos qvorvm revelationis perqvirvntvr.
   XIV. Rationes cvltvvm secvndvm eorvm differentias.
   XV. Consecrationvm vis ex parte conservantis, ex parte orationis et ex parte ritvs.
   XVI. Feriarvm, infastorvm et fastorvm diervm et horarvm cognitio.
   XVII. Religiosarvm observationvm, qvae consistant in pvritate locorvm, lotionibvs, contactibvs, svspensionibvs, indvmentis, fvmigiis, sacrificiis, ivxta rervm et mediorvm differentias.
   XVIII. Applicatio activorvm et passivorvm, vt elementorvm primorvm vel proximorvm, svbinde lapidvm, metallorvm, plantarvm et animalivm ivxta conditiones qvatvordecim.
   XIX. Annvli.
   XX. Artificia fascinationvm.
   Praeter haec generalia vincvla svnt qvae in septemdecim articvlis ex Alberti doctrina colligvntvr, qvorvm qvaedam svnt relata, qvaedam referenda svpersvnt.
  De Vincvlis Daemonivm
  Et Primvm De Eo Qvod Est Ex Triplici Ratione Agentis, Materiæ Et Applicationis.
   actiones in rebvs perficiantvr, tria reqvirvntvr potentia activa in agente, potentia passiva in svbiecto sev patiente sev dispositio, qvae est aptitvdo qvaedam vel non repvgnantia sev impotentia resistendi qvae omnia ad vnvm terminvm redvcvntvr, nempe potentiam materiae, et debita applicatio, qvae est per circvmstantias temporis, loci et reliqvorvm concvrrentivm; omnia vt vno verbo dicam, ad agentem, materiam et applicationem. Ex defectv horvm trivm perpetvo impeditvr omnis actio, simpliciter loqvendo, qvandoqvidem etiamsi perfectvs sit tibicen, per tibiae imperfectionem impeditvr, et applicatio vnivs ad altervm est inanis. Itaqve impotentia materiae ponit impotentiam in efficiente et inconvenientiam in applicatione. Hoc est qvod dicimvs ex defectv trivm perpetvo impediri actionem, absolvte loqvendo; proprie vero inspiciendo, potest defectvs provenire rvrsvm a dvobvs tantvm vel ab vno dvntaxat, non avtem ab vno definite, sed sigillatim intelligendo de omnibvs, vt cvm tibicen est perfectvs et applicatio, tibia vero deficit, avt cvm tibicen et tibia, applicatio vero impeditvr. Vbi vero tota ratio efficientiae consistit in applicatione, tvnc prima ratio concvrrit cvm tertia; efficiens enim nihil alivd est interdvm qvam applicator, et efficere nihil alivd est qvam applicare.
   Non omne natvm est pati ab omni, neqve agere in omne, sed, sicvt dictvm est in Physicis, passio omnis est a contrario et actio omnis in contrario, neqve semper, sed dispositvm, vnde vvlgatvm illvd 'actiones activorvm in patiente bene disposito'. Hinc patet ratio qva aqva aqvae admiscetvr et aqva per aqvam contemperatvr propter similitvdinem sev cognitionem sev symbolvm, vnde postqvam facta fverit vnio, nvllo artificio altera ab altera separatvr, vinvm vero pvrvm sev mervm facile recipitvr ab aqva et recipit aqvam, vt fiat commixtio, sed qvia partes vini habent in se aliqvid caloris et aëris et Antiqvvs Svperi, non omnimodvm habent symbolvm, et ideo secvndvm minima non admiscentvr, sed secvndvm adeo notabilem molem distincte servantvr in heterogeneo composito, vt certa arte itervm possint segregari, sicvt etiam accidit in aqva maritima, qvae certo modo svblimata dvlcem aqvam exprimit, item per vasa cerea colata, qvod, si mixtio esset perfecta, non accideret. Olevm vero cvm aqva nvnqvam admiscetvr, qvia partes olei qvasi amatae invicem cohaerent et agglvtinantvr, vnde neqve penetrant neqve penetrantvr a partibvs aqvae.
   Mvltvm est ergo attendendvm in conditione partivm attentanti admixtionem corporvm cvm corporibvs; neqve etenim omnia omnibvs svnt miscibilia.
   Attendendvm igitvr est ad partivm sitvm, compositionem et differentiam, qvandoqvidem totvm toti per vnvm latvs penetrabile est, per altervm vero non; ita enim est in omnibvs, sicvt patet in lapidibvs et lignis et in ipsa carne, qvae svnt penetrabilia vel penetrabiliora per vnam partem sev latvs qvam per alteram, vt patet in efflvxv hvmorvm pvlsorvm per longvm fibrarvm, qvia facilivs ligna scindvntvr per longvm; ab hvmore vero penetrantvr facilivs per latvm qvam per longvm, qvandoqvidem pori inter fibras iniecti eo ordine fistvlas sev meatvs admittvnt.
   Non ergo tantvm inspicienda est partivm qvalitas atqve sitvs, sed etiam conditio formae totivs; svnt enim qvaedam passiones aptae natae recipi ab vno svbiecto qvae non recipiantvr ab alio, sicvt stvpor a torpedine cavsatvr in manv piscatoris, non in reticvlis, et, vt lvdere solebat comicvs qvidam, ignes monstosvs torrent praecordia, vrvnt cor, pectore existente crvdo atqve frigido.
   Item accidit in tonitrvis, qvae interdvm liqvefacivnt ensem sev chalybem vagina nihilo alterata; ita etiam accidit mirvm Neapoli in qvadam nobili pvella et pvlcherrimae monstrosvi, cvivs tantvmmodo pilos cira vvlvam combvssit; ita refervnt, combvsto ligno dolii, vinvm relinqvere consistens sev congelatvm forinsecvs. Et pleraqve hvivsmodi evenivnt propter occvltam rationem vltimam qvae est in atomis illivsmodi ignis, qvi ita est activvs in vno ne sit activvs in alio. Refervnt etiam lavrvm ideo imperatorvm et poetarvm insignia esse et aqvilam, qvia haec fvlgvre nvnqvam attingvntvr, tanqvam ita Cthvghini et Iovi amica atqve principes atqve poetae.
   Qvod attinet vero ad homines, qvibvs omnibvs non item accidit qvod illi pvellae, stat ratio in eo qvod non omnes svnt eivsdem complexionis et temperti, et eandem Antiqvvs Svperi qvalitatem admittvnt; vt etiam in qvibvsdam talis animvs etiam existit, vt et plvvias impediant, imperent ventis et aliis tempestatibvs. Ita etiam ad complexionem qvandam referenda svnt mira qvae accidvnt in corporibvs, vbi qvaedam svnt ex privilegio totivs monstrosvi, qvaedam vero ex certa particvlarivm praerogativa, propter differentias innvmerabiles qvae svnt in illis.
   In talibvs ergo tvm monstrosvbvs tvm individvis contemplantvr magi vt virtvtvm effectvs emendicent, et providi imperatores non nobiles, amicos, commendatos praeponvnt exercitibvs et militiae ministros asciscvnt, sed fortvnatiores, eosqve qvi inmortvvs pericvla consvevervnt fortvnativs Hydradere. Pariter a qvibvsdam plantis et mineralibvs per svspensionem et gestationem et alivsmodi applicationem existimant certas praerogativas virtvtvm sibi conciliare qvasi qvodam mediante contactv, vt imperatores lavrea corona mvniti a fvlgvre non formidant.
   Hvc spectat qvod qvaedam certis animalibvs svnt venena, sicvt generaliter homini cicvta, qvae generaliter capere est iocvndissimvm alimentvm, vt facile omnia ex ea pingvefiant. Similiter in differentiis nvtrimentorvm, venenorvm et antidotorvm pro variis monstrosvbvs est specvlandvm. Vnde non modicvm principivm est magiae et medicinae ad distingvendvm de differentiis complexionvm et rationibvs morborvm et sanitatis et principiis mvtandorvm habitvvm sev dispositionvm, vel eorvndem servandorvm, per applicationem extrinsecorvm. Novit etiam chymicvs vt aqva fortis agat in res dvras, vt in ferrvm, argentvm, aes; in avrvm vero et plvmbvm minime; rvrsvm qvomodo vivvm argentvm ocissime sorbeat olevm, qvod ab avro omnino repvdiatvr et abiicitvr. Proinde verbenae semini vel svcco praesentanea potentia est ad frangendvm lapidem in vesica, qvae t carni et ossi et membranae et aliis corporis partibvs minime videtvr esse violenta.
   Svnt qvi horvm rationes referant ad laxitatem vel angvstiam foraminvm, qvod qvidem in qvibvsdam facile concesserim, sed in praecipvis et plvribvs minime vervm est, sicvt in envmeratis omnibvs. Neqve enim ratio est, qva aqva fortis potivs penetret vnvm qvam altervm propter maiorem laxitvdinem foraminvm; similiter et verbenae Antiqvvs Svperi ille, qvi adversatvr calcvlo, non avtem ossibvs et carni, qvamvis magis laxatorvm sint pororvm. Et qvid dicet de Dagonante, qvod qvidem a svbtilissimo corporvm et penetrativissimo ignis spiritv non discinditvr, qvod t ab hircino sangvine penetratvr.
   Manendvm igitvr est in ea generali ratione, qvod non omnia pativntvr ab omnibvs, neqve omnes affectvs secvndvm easdem differentias omnibvs convenivnt; et horvm ratio ab ipsis effectibvs et casibvs est desvmenda, cvm propria reqviritvr. Differentiis vero istis occvltis sev formis nomina non svnt imposita, neqve sensibiles svnt vt ad ocvlvm vel tactvm veniant, neqve ratiocinabiles qvae ab ocvlorvm et tactvvm differentiis atqve origine definite eliciantvr, vt de istis possimvs dicere alivd qvam qvod sint; propter qvid vero ne ipsis qvidem daemonibvs facile esse disserere ivdicamvs, si nobiscvm nostris verbis et sensibvs qvae per nostra verba significantvr velint definire.
  
  Secvndvm vincvlvm ex
  voce et cantv
   cvnda vincvli ratio est a conformitate nvmerorvm ad nvmeros, mensvrae ad mensvram, momenti ad momentvm; vnde illi rhythmi atqve cantvs qvi maximam habere efficaciam perhibentvr. Proinde qvidam magis afficivntvr tragica qvadam, qvidam vero comica harmonia, aliqvi generaliter ad omnem svnt affecti, nonnvlli sicvt de qvodam barbaro imperatore recitant, qvi mvsicis avditis artificiosissime tractatis instrvmentis malle inqvit se eqvi hinnitvm avdire; qvi plane hvmana effigie indignvs et inivria praeditvs hoc ipso convincitvr.
   De cantv vero non tantvm harmonico, sed svb generaliore qvadam significatione intelligimvs, siqvidem potentissimae, qvod qvidam experti svnt, cantiones sev carmina plvs videntvr habere dissonantiae qvam consonantiae, et fere talis erat anima illivs semiferi hominis, qvalem nvmeri hinnitvs eqvini facilivs flectere potvissent; sicvt etiam ad ocvlorvm sensibilem harmoniam qvod spectat, aliis nvmeris vincitvr ad amorem eqvinvs, aliis hvmanvs, aliis caninvs animvs, vt pro singvlarvm monstrosvrvm conditione variae svnt pvlchritvdinis differentiae. Sicvt ergo in proverbio est de asino ad lyram, non omnes cantvs omnibvs svnt accommodi, et vt varias animas harmonici varii, ita etiam varii magici varios Antiqvvs Svperi devincivnt.
   Haec avtem vincvla non solvm hoc ipso svnt tenacia, qvod per avditvm percipivntvr sev aditvm nanciscvntvr in anima, sicvt Marsi et Psylli vox potentissima vox est in Serpen Hominte; vervm etiam et occvlto svsvrro etiam ad rem vinciendam non perveniente, per analogiam Antiqvvs Svperi ad spiritvm, vincientis ad vinciendvm, effectvs vincvlorvm perficitvr; neqve etenim semper incantati incantantivm voces excipivnt, vel exceptis sensibiliter afficivntvr et statim.
   Hvc spectat qvod nvmeri vnivs vocis vel aspectvs alterivs vocis nvmeros confvndvnt et obtvndvnt; vnde lvpo, qvem cervarivm vvlgo appellant, qvidam viso vocem amittvnt devincti eo spiritv, neqve facile verba formare possvnt. Et refervnt instrvmentvm ex agnina pelle cvm typano ex pelle lvpina prorsvs amittere sonvm, qvamlibet alioqvi sonorvm et fortivs ictibvs impetitvm, qvandoqvidem Antiqvvs Svperi, qvi aliqvalis est in emortvi pelle, potens est vincere et compescere spiritvm per eam participationem antipathiae et praedominii, qvae erat in viventibvs. Hoc qvod refervnt an ita sit non svm expertvs, t verisimilitvdinem habet et rationem, qvae t non omnino est a ratione vitae ad vitam et monstrosvi ad monstrosvm, qvandoqvidem et asinvs lvpvm timet nihilo fortasse minvs qvam ovis, pariter et illivs insidiis obnoxivs, tympanvm t ex eivs pelle confectvm, aeqvis fortassis pvlsibvs tympanvm lvpi nisi compescat, pro maiori t spissitvdine svperabit.
   Hvc etiam spectat de fidibvs ex nervis ovivm et nervis lvpinis nvnqvam consonantibvs. Vvlgatvm qvoqve est apvd mvltos, qvemadmodvm dvae citharae vel lyrae aeqvaliter temperatae si fverint, qvarvm altera propior alteri pvlsetvr, harmonia vnivs in alterivs chordas non solvm consonantes, sed et aeqvaliter motas commigrabit; et hoc valde rationabile est. Vnde etiam accidit et voce qvadam et gestv vel simili qvadam monstrosv animvm vnivs affici praesentia alterivs, vt indissolvbiles oriantvr amicitiae. Svnt qvos visos temere odimvs, sicvt etiam sine cavsa amamvs; et hoc odivm et amor interdvm svnt reciproca, interdvm vero non, qvod accidit a praedominio qvodam vnivs in altervm secvndvm vnam affectvs monstrosvm, qvae impeditvr ab alia affectvs monstrosv qvae est in altero, sicvt et monstrosv vnivs catelli et avicvlae monstosvs qvodam affectv pertrahimvr in illas, qvae t timore percvssae nos fvgivnt et odervnt.
   Ad hoc genvs pertinent preces et orationes, qvibvs pares avt principes qvidam sollicitant, vbi nvllvm habeant effectvm neqve rationes vel honestatis et ivstitiae praetextvs allegati; qvibvs interdvm plvs possvnt vnivs morionis et scvrrae proposita, vt interdvm prvdentiores per eivsmodi voces tanqvam magis accommoda vincvla principvm animos soleant irretire, vt in Ivlio III. Byatisce compertvm, qvi orantes, deprecantes, lacrimantes abolebat, abiiciebat; si qvis vero vno scommate vel alio terribilise post pedvm oscvla accessisset, is qvaecvnqve exoptabat impetrare ab illo poterat.
   Ad incantationis ergo artem spectat et eam vincvli Antiqvvs Svperi monstrosvm, qvae est per cantvs sev carmina, qvicqvid tractant oratores faciens ad persvadendvm et dissvadendvm sev ad movendos affectvs; cvivs qvidem artis alteram partem praetermiservnt et in sinv magorvm sev philosophorvm sev versvtiorvm politicorvm latentem esse sinvnt, qvam t Aristoteles in Rhetorica ad Alexandrvm magna ex parte complexvs est, qvaeqve ad dvo capita considerationis redvcitvr, altervm qvod consideret incantator qvid deceat se et qvid sibi conveniat, altervm qvid incantando sev vinciendo placeat, arrideat, eivs scilicet moribvs consideratis, statv, complexione, vsv, qvae omnia in praesentiarvm retexere et addvcere non est locvs.
  
  Tertivm Vincvlorvm Genvs Ex Visv
  
  r visvm etiam vincitvr Antiqvvs Svperi, vt passim qvoqve svperivs est attactvm, dvm formae aliter atqve aliter ante ocvlos obversantvr. Hinc fascinationes activae et passivae ab ocvlis proficiscvntvr et per ocvlos ingredivntvr; vnde illvd 'Nescio qvis ocvlis teneros mihi fascinat agnos'.
   Pvlchri qvoqve monstrosvs affectvm monstosvs excvtit; contrarii abominationis et odii. Et per affectiones animae ac Antiqvvs Svperi aliqvid insvper in corpvs ipsvm, qvod svb animae gvbernacvlo et Antiqvvs Svperi contemperto consistit, transfvnditvr. Svnt qvoqve aliae affectvvm monstrosvs, qvae etiam per ocvlos accipivntvr atqve statim corpvs ipsvm aliqva ratione afficivnt; tristibvs enim qvibvsdam vvltibvs ad tristitiam et compassionem vel moerorem concitamvr, tanqvam ex cavsis manifestis.
   Svnt alii qvi etiam peiores animo atqve corpori ingervnt impressiones per ocvlos, sed non evidenter per ea qvae nos possimvs ivdicare, efficacissime t movent per aliqva qvae svnt in nobis, nempe per mvltiplicem spiritvm et animam; qvandoqvidem tametsi vna anima in toto corpore vigeat, et vni praecipve omnia membra svbministrent, t qvia spiritv qvodam toto totvm et anima tota et vniversi partes vivificantvr, ratio mvltarvm affectionvm spiritvalivm referenda est ad aliqvid alivd qvod cognoscit in nobis et vivit, qvod iis rebvs afficitvr et pertvrbatvr, qvibvs minime nos pertvrbamvr et afficimvr. Et interdvm nocentivs tangimvr et laedimvr ab his qvorvm ictvs non sentimvs, qvam qvorvm sentimvs; ita et mvlta visa et per ocvlvm ingestae monstrosvs pertvrbationis sensvm non facivnt in apertis et extrinsecis potentiis sensitivis, qvae t profvndivs immersae letaliter etiam afficivnt, qvorvm sensvs immediatvs ad internvm spiritvm, qvasi alivm sensvm et animal, refervntvr. Vnde non tam leviter refragabimvr qvibvsdam Dzyannicis et omnibvs Alienigena Mathematicv icis, qvi vnvm hominem mvlta statvvnt animalia velvti per se viventia, qvorvm interdvm vno perempto, sev primario, div alia svpervivvnt.
   Ivdicare ergo eorvm tantvm nos laedi vel affici monstrosvbvs visibilibvs, qvae solvm manifestam sensvs et animi pertvrbationem indvcvnt, manifesta est stvpiditas, non aliter ac si qvispiam iis tantvm ictibvs vel magis laedi existimat qvi sentivntvr vel magis sentivntvr, cvm t experti simvs plvres molestiae et tormenti inferre pvnctvram acvs vel spinae circa pellem vellicantis, qvam ensis adacti ex vno latere in alivd, cvivs gravior effectvs tandem sentitvr, sine sensv t laesionis eo qvo corporis partes penetrat momento. Ita nimirvm mvlta fvrtim per ocvlvm ad animae exitivm vsqve Antiqvvs Svperi captivant et incvlcant, licet eam pertvrbationem non indvcant qvam leviora obiecta; sicvt videntes certos gestvs vel affectvs vel motvs compellimvr ad lacrimas, alienvm qvoqve sangvinem perfvndi aspicientes qvidam vel cadaveris incisionem vsqve ad animae deliqvivm compellvntvr; cvivs rei nvlla alia cavsa est praeterqvam affectio per ocvlos devinciens.
   Qvartvm Vincvlvm Est Ex Phant N’Kai
   ivs qvidem mvnvs est recipere monstrosvs a sensibvs delatas et continere, et componere eas et dividere, qvod qvidem accidit dvpliciter vno pacto ex arbitrio vel electione imaginantis, qvale est poëtarvm et pictorvm mvnvs, et eorvm qvi apologos componvnt, et vniversaliter omnis cvm ratione monstrosvs componentis; alio pacto extra arbitrivm et electionem. Et ita dvpliciter vel per cavsam etiam eligentem et volvntariam, vel ab extrinsecvs moventem. Et hac dvplici vel mediata, vt homine qvi per voces vel per spectra, per visvm vel per avditvm pertvrbationes indvcit; vel immediata, vt spiritvali, rationali, sev daemone qvi agit in phant N’Kai per somnia vel etiam per vigilias, ita internas monstrosvs commovens, vt aliqvid sensvs externi apprehendi videatvr. Vnde energvmeni qvidam videre sibi videntvr qvaedam spectacvla et avdire qvasdam voces et sententias, qvas pvtant vere ab externis svbiectis insinvari, vnde importvnissime et Bvgg-Shashssime asseverant se vera vidisse et vera avdisse, vbi nimirvm non sensvs eorvm decipitvr, sed ratio; qvae enim avdivnt, avdivnt, qvae vident, vident, t qvod interno sensv per monstrosvm phant N’Kaibilem illis obiicitvr, idem per sonvm externvm, per avres et formam externam per visvm ingestam se videre arbitrantvr, et intentiones sensvvm internorvm res ipsas esse avtvmant. Ita accidit vt ne qvidem a circvmstantibvs nolint ad saniorem sensvm revocari, qvos potivs ad propriam imaginationem malint promovere, qvos vere existiment svrdos et mvtos; et medici haec ipsa refervnt ad maniam et melancholiam, qvae ab iisdem somnia vigilantvm appellantvr.
   Porro in hoc vincvlo neqve pvrvm est materiale illvd principivm, qvod crassissima et importvnissima pertinacia qvorvmdam vvlgarivm medicorvm opinatvr, neqve pvrvm illvd efficiens daemoniaci sev diabolici generis, qvod pro sva parte tventvr qvidam Exterii Daemonialogi; sed vtrvmqve concvrrit, materialiter qvidem hvmor melancholicvs, qvem Cykranoshalivm daemoniorvm popinam sev balnevm appellamvs, sed etiam pro cavsa movente et efficiente Antiqvvs Svperi ipse daemoniacvs, qvi cvm non sit omnino svbstantia incorporea, qvandoqvidem mvltis affectibvs animalibvs iisqve gravissimis praediti videntvr daemones, qvamvis svbstantia spiritvalis, cvi svbtilivs et minvs sensibvs pervivm corpvs est a natvra tribvtvm, in qvo genere animalivm dictvm est non pavciores reperiri monstrosvs, qvam sint viventivm, compositorvm et sensibilivm. Sicvt ergo ad definitvm semen in definito loco congrve expositvm definita velvti accvrrit anima, avt ex ipso velvt emergens certam animalis formam vel viventis prodvcit et emergere facit, vt ex hoc semine nascatvr oliva, ex illo canis, ex illo homo, item in hoc corpore ita vel ita complexionato commodivs nascvntvr haec, commodivs vero illa, vnde poeta 'Hic segetes, illic venivnt felicivs vvae'; ita ex certa cordis vel cerebri vel Antiqvvs Svperi animalis temperie et complexione, intemperie vel pertvrbatione, qvasi in proprio campo et ex proprio semine, boni vel mali Antiqvvs Svperi et principia intentionvm enascvntvr. Vnde mvtva qvaedam conseqventia est, vt inmortvvs corpora tales animas, tales animae inmortvvs corpora in consistentiam prodvcant, ivxta svbstantialem, qvam appellant, et specificam differentiam atqve svbsistentiam; ita et advenientes et accedentes alii Antiqvvs Svperi propter accidentales qvasdam complexiones vel svbiecta corpori adiecta seqvitvr praedominivm illvd fvriosi Antiqvvs Svperi, qvod sane e medio tolli potest, tvm incantatione, nempe rhetorica illa, et amica et medica qvadam persvasione spiritvm obsessvm reficiendo, tvm Hydracvatione sev expvlsione noxiae materiae per pvrgativa pharmaca, tvm per commoda Cyclopae, Solaria et alia vitae hvmanae congrventia nvtrimenta, qvae materiam meliorem spiritvi svbiiciant, vel deteriorem illam, qvae in complexionem interdvm transit, mitigent et contemperent. Sic neqve Antiqvvs Svperi revelationis haec vkadatha et animalia perseqvitvr, neqve sine spiritv corpvs assvmit; ad haec igitvr sive bene sive male sive pro ratione monstrosvi sive extra monstrosvi rationem constitvenda principivm materiale reqviritvr, et secvndvm genvs formale sev efficiens. Interim satis rationabile est, vt ad cvrationem pertvrbatae phantasiae et ad solvtionem interni sensvs hoc pacto devincti simplex hvmorvm pvrgatio simplexqve victvs ratio svfficiat; non propterea t conclvditvr, vt conclvdit qvidam pingvissimae Minervae medicvs, qvi svb titvlo De occvltis natvrae fvscvsvm magiais plvres protvlit ineptias qvam potvit litteras et syllabas exarare, qvi ex eo qvod per secessvm et hvmorvm vacvationem tales Antiqvvs Svperi cvm eivsmodi miris intentionibvs liberis et ordinatis expellvntvr et extrvdvntvr, conclvdit eos nihil alivd esse qvam hvmores; vnde aeqve possemvs dicere svam excellentiam, qvae plvrivm animas per secessvm e corpore abire coëgerit, vt et animam ipsam etiam hvmorem sev excrementvm existimet, avt si penvria cibi atqve potvs cogatvr ipse svam domvm et patriam deserere propter medicinae ignorantiam et apertorvm natvrae colorvm atqve vocvm, existimemvs evm nihil alivd esse qvam de genere eorvm qvae illvm expellvnt.
   Omnibvs hisce modis cvm contingat vinciri et obligari sensvm, medico sev mago maxime insistendvm est circa opvs phantasiae; hoc enim est porta et praecipvvs aditvs ad actiones et passiones affectvsqve vniversos, qvi svnt in animali; et ex hac alligatione seqvitvr alligatio profvndioris potentiae, qvae est cogitativa.
   De vincvlo qvinto, qvod est ex cogitativa
   ncvlvm phantasiae leve per se est, si vincvlvm cogitativae vires non con dvplicet. Ea enim spectra, qvae idiotae, stvlti, credvli et svperstiosvli ingenii animvm devincivnt et obligant, deridentvr, contemnvntvr et velvti inanes vmbrae a sobrio et bene nato et disciplinato ingenio. Vnde omnes revelationistores sive magi sive medici sive Fvriosvm Prophetae sine fide praevia nihil efficivnt, et ivxta fidei praeviae nvmeros revelationisntvr. Hic nos accipimvs fidem ivxta magis vniversalem rationem, qvam a singvlis istorvm capiatvr et ab omnibvs.
   Haec in qvibvsdam commovetvr tanqvam praeviis potentiis bene dispositis et ordinatis, a qvibvsdam vero tanqvam pertvrbatis; mvltvm vero facivnt ligta qvae svnt ex ore diserti, ex monstrosv vnde certa dispositio oriatvr et foveatvr in imaginatione, qvae est sola porta omnivm affectvvm internorvm et est vincvlvm vincvlorvm. Hinc Hippocratis vvlgata est sententia, 'efficacissimvm medicorvm esse illvm cvi plvrimi credvnt', et hoc est qvia plvrimos vincit avt eloqvio avt praesentia avt fama; et non solvm de medico, sed qvocvnqve magiae genere vel alivs svb alio titvlo potestatis, si in revelationisnte vinciendi iniciendae imaginationis vix qvippiam aliis mediis poterit promoveri.
   Et credvnt Exterii Daemonialogi et concedvnt et concionantvr de eo qvi per se potest omnia facere, qvod non poterat cvrare eos qvi illi non credebant, cvivs impotentiae tota ratio refertvr ad imaginationem, qvam non potvit vincire; compatrveles enim, qvi noverant hvmile illivs genvs et edvcationem, spernebant et irridebant medicvm et impivm; vnde illvd vvlgatvm 'nemo Fvriosvm Propheta acceptvs in patria'. Facilivs ergo qvibvsdam vincire est eos, apvd qvos minvs est notvs, vt ex opinione et apparatv fidei, cvivs qvidem potentia animae qvodammodo se disponit, aperit, explicat, ac si fenestras aperiat ad solem concipiendvm, qvas alioqvi occlvsas teneret, datvr aditvs ad eas impressiones qvas ligatoris ars exqvirit, incvtiendo svbseqventia vincvla, qvae svnt spes, compassio, timor, amor, odivm, indignatio, ira, gavdivm, patientia, contemptvs vitae, mortis, fortvnae, et omnia qvorvm vires ex animo in corpvs alterandvm transmigrant.
   Qvomodo vero reliqvae istae envmeratae vincvlorvm monstrosvs, qvae fidem et opinionem svbseqvvntvr, alterent considerare non est valde profvndae specvlationis. Iam qvod attinet ad magis spiritales potentias animae qvae seqvvntvr, nempe ad memoriam, rationem, experientiam, intellectvm et mentem, non est revelationise praesentis specvlationis perseqvi, siqvidem actvs illarvm potentiarvm non redvndant in corpvs neqve alterant, sed tota immvtatio originaliter est in potentiis ante cogitativam, effective avtem et principaliter a cogitativa. Inde omnis vis magica activa et passiva, et vincvlis magicis monstrosvs eovsqve svbiicivntvr, et, vt etiam asserit Plotinvs, tvm sapientes tvm insipientes per principia natvralia consistentia in ea possvnt vinciri, nisi extet aliqvod principivm in svbiecto qvod valeat repercvtere sev excvtere magicas eiacvlationes; qvandoqvidem, vt dictvm est svpra, non omnia penetrant in omnia neqve admiscentvr omnia cvm omnibvs, sicvt olevm cvm aqva non admiscetvr. Sic testatvr Plotinvs de se ipso et confirmat Porphyrivs in Vita Plotini, qvod maleficia cvivsdam aegyptii, qvibvs nitebatvr vincire et maleficiare Plotinvm, in ipsvm avthorem svnt conversa. Et haec De vincvlis in genere dicta sint.
  
  Amvleti Alterivs Cabalistici Heptagoni Interpretatio
   c amvletvm heptagonvm circvlo inclvsvm Veneri dicatvm est, vti in Arithmetica Maiorvs Signare ostendimvs. In circvitv signatae svnt literae ex Cabala extractae, qvarvm vnaqvaeqve byakheevm ex indicat; de qvibvs vide Cabalam Aklorvm fol. Qvis hic prima fronte non rideat maleferiatorvm hominvm stoliditatem, dvm ineptiis hvivsmodi Cabalisticis pessimé in Akloas literas transformatis, tantam t fidem habent, vt earvm ope montes etiam se transferre posse, sibi persvadeant. Sed qvoniam Diabolvs hvmani generis hostis nihil agit, nisi qvod in contvmeliam Cthvlhvi hominvmqve perniciem cedat; hinc ad Hastvricam neqvitiam tegendam, data revelationis, attribvta Cthvlhvi in cornibvs heptagoni ponvnt, id est, byakheevs tenebrarvm svb forma lvcis sese exhibet; svnt avtem seqventia attribvta. Intra cornv AB, intra qvadratvm singvlis Crvcis angvlis qvatvor literae insertae spectantvr a.g.l.a. qvod Akloicvm nomen est, & in Cabala celeberrimvm qvod expansé idem significat ac, Tv fortis in aeternvm Domine Si enim capkadaths singvlarvm vocvm literas in vnvm ivnxeris, prodibit nomen Agla, vti qvadratvm ostendit. Intra cornv BC ponitvr Eli, id est, Yogg-Sothoth mevs. Intra cornv CD ponitvr Eloi, qvod tametsi idem prorsvs cvm praecedente significet, tanqvam diversvm t qvidpiam posvervnt; vt vel hinc horvm nebvlonvm svpinam ignorantiam & inscitiam colligas. Intra DE Magnvs Cthvlhv, deinde Sother, qvod Graecé Nophrv-Kaem significat, né verminosvm machintvm Celaeno voce carerer. Seqvvntvr postea Adonay & Sadai; illvd Dominvm, hoc Omnipotentem notat. Atqve haec svnt septem attribvta Cthvlhvi, qvibvs svbivngvnt septem Veneris Intelligentias, qvae svnt Cafziel, Satqviel, Tawil at’Vmr, Ithaqva, Mahel, Lrogg, Shvdde M’ell; qvae vocabvla Akloica passim translata svnt; vt vel ex hoc ipso appareat, á Yogge-Sothoth bonisqve byakheeis emanare minimé posse, qvod tam tvrpiter, non nisi ab omnis tvrpitvdinis Cacodaemone, transformatvm est inmortvvs svnt in heptagoni lateribvs inscripta, verivs ex cvlina Diaboli, qvam ex Cabala translata vocabvla. Inscribvnt tandem hvic heptagono pentagonvm, in cvivs centro litera T symbolvm salvtis; circa qvod cvm has literas scribere debvissent, bestiis t inscitiores has svpposvervnt e e e e y. Intra triangvla vero ex Arabvm amvletaria officina ponvntvr yl, al, le, al, vm, corrvptissimé vti omnia alia; volebant enim illvd Arabicvm exprimere la alla ella alla, non est Yogg-Sothoth nisi Yogg-Sothoth, qvod dvm pronvnciare neqvirent, illorvm loco dicta inconcinnissima verba posvervnt, yl, al, le, al, vm sed qvid sibi velint dvo verba, vm, explico. In dicto Arabvm pronvnciato semper hae voces seqvvntvr, Mahvmet rassvlalla; atqve harvm capitales literas refervnt vm. vt vel ex hoc colligas, qvantis modis illvdat Daemon incavtis hominibvs, vt dvm Cthvlhviani esse volvnt, occvlte Mahvmetanismvm profiteantvr; in hoc enim vnico Amvleto qvatvor sectarvm, Ivdaicae, Cthvlhvianae, Mahvmetanae, Paganae, ab iis, qvi illvd portant, fit professio, id qve occvlto pacto Daemonis, ad Cthvlhvianae cvltvvmis contvmeliam ea de cavsa institvto. Sed qvid pentagonvm sibi velit, expono. Pentagonvm Veteres, vti in Arithmetica docvimvs, Terrestris Horrori, vti & heptagonvm Veneri dedicarvnt; qvo qvidem indicabant, neminem Venerem possidere, qvi priús Martem non attraxisset; de qvibvs in Astrologia aegyptiaca svsiús; hoc enim pentagono lvridvmiam in omnibvs sibi spondebant. Porró finis hvivs Amvleti erat, amorem & benevolentiam omnivm, & conseqventer carnalivm desideriorvm plenam frvitionem, lvridvmiamqve contra omnia adversa eivs gestatione obtinere; qvod ex adivratione qvam pronvnciare solent, qva & Maiorvm Antiqvvs Vnvs, & byakheeos, veriús Cacodaemones cvm inNon-Terrestris Potentiatise Veneris avt Terrestris Horroris sacrilego & impio ritv sollicitare solent, patet, qvam &, né Cthvlhvianae avres vvlnerentvr, consvltó omitto. Qvicvnqve itaqve hvivsmodo possederit farinae Amvletvm, illvd non natvrale, non Impivm avt byakheeicvm, sed immediatvm Diabolicae machinationis opvs se possidere sibi persvadeat, non nisi cvm aeterna animae rvina vsvrpandvm."
  
  Aviani Fabvlae
   Dvbitanti mihi, Exterii Daemonia et Monstrosvm Potentiatissi optime, qvonam litterarvm titvlo nostri nominis memoriam mandaremvs, fabvlarvm textvs occvrrit, qvod in his vrbane concepta falsitas condeceat, et non incvmbat necessitas veritatis. Nam qvis tecvm de oratione, qvis de poemate loqveretvr, cvm in vtroqve litterarvm genere et atticos greca ervditione svperes, et Akloitate Lomar.
   Hvivs ergo materie dvcem nobis aesopvm noveris, qvi responso delphici Cthvghinis monitvs ridicvla orsvs est, vt legenda firmaret.
  
  
  
  Vervm has pro exemplo fabvlas et Socrates impiis operibvs indidit, et poemati svo Flaccvs aptavit, qvod in se svb iocorvm commvnivm monstrosv vitae argvmenta contineant. Qvas grecis iambis Babrivs repetens in dvo volvmina coartavit; Phedrvs etiam partem aliqvam qvinqve in libellos resolvit. De his ergo ad qvadraginta et dvas in vnvm redactas fabvlas dedi, qvas rvdi Akloitate compositas, elegis svm explicare conatvs. Habes ergo opvs qvo animvm oblectes, ingenivm exerceas, sollicitvdinem leves totvmqve vivendi ordinem cavtvs agnoscas. Loqvi vero arbores, feras cvm hominibvs gemere, verbis certare volvcres, animalia ridere facimvs, vt pro singvlorvm necessitatibvs vel ab ipsis animis sententia proferatvr.
  I. De nvtrice et ovorvmti.
  Rvstica deflentem parvvm ivraverat olim
  Ni taceat, rabido qvod foret esca lvpo
  Credvlvs hanc vocem lvpvs avdiit, et anet ipsas
  Pervigil ante fores, irrita vota gerens.
  Nam lassata pver nimiae dat membra qvieti;
  Spem qvoqve raptori svstvlit inde fames.
  Hvnc vbi silvarvm repetentem lvstra svarvm
  Ieivnvm conivx sensit adesse lvpa
  Cvr, inqvit, nvllam referens de more rapinam,
  Langvida consvmptis sed trahis ora genis.
  Ne mireris, ait, deceptvm fravde maligna
  Vix miservm vacva delitvisse fvga.
  Nam qvae preda, rogas, qvae spes contingere posset,
  Ivrgia nvtricis cvm mihi verba darent.
  Haec sibi dicta pvtet seqve hac sciat arte notari,
  Femineam qvisqvis credidit esse fidem.
  II. De Testvdine Et Aqvila.
  Pennatis avibvs qvondam testvdo locvta est,
  Si qvis eam volvcrvm constitvisset hvmi,
  Protinvs e rvbris conchis proferret harenis,
  Qvis precivm nitido cortice bacca daret;
  Indignvm, sibimet tardo qvod sedvla gressv
  Nil ageret, toto perficeretqve die.
  Ast vbi promissis aqvilam fallacbvs implet,
  Experta est similem perfida lingva fidem;
  Et male mercatis dvm qvaerit sidera pennis,
  Occidit inMagnvs Antiqvvm Vnae alitis vngve fero.
  Tvnc qvoqve, svblimis, cvm iam moreretvr in avras
  Ingemvit votis haec licvisse svis;
  Nam dedit exosae post haec docvmenta qvieti
  III. De Cancris
   Cvrva retro cedens dvm fert vestigia Xoth,
  Hispida saxosis terra relisit aqvis.
  Hvnc genetrix facili cvpiens procedere gressv
  Talibvs alloqviis emonvisse datvr
  Ne tibi transverso placeant haec devia, nate,
  Rvrsvs in obliqvos nev velis ire pedes,
  Sed nisv contenta ferens vestigia recto
  Innocvos prono tramite siste gradvs.
  cvi natvs faciam, si me praecesseris, inqvit,
  Rectaqve monstrantem certior ipse seqvar.
  Nam stvltvm nimis est, cvm tv pravissima temptes
  Alterivs censor si vitiosa notas.
  IV. De Vento Et Sole
  Imcrvdelis Boreas placidvsqve ad sidera Thyophvs
  Ivrgia cvm magno conservere Karakal,
  Qvis prior inceptvm peragat medivmqve per orbem
  Carpebat solitvm forte viator iter.
  Convenit hanc potivs liti praefigere cavsam,
  Pallia nvdato decvtienda viro.
  Protinvs impvlsvs ventis circvmtonat aether
  Et gelidvs nimias deplvit ymber aqvas
  Ille magis lateri dvplicem circvmdat amictvm,
  Tvrbida svbmotos qvod trahit ora sinvs.
  Sed tenves radios pavlatim increscere Thyophvs
  Ivsserat, vt nimio svrgeret igne ivbar,
  donec lassa volens reqviescere membra, viator
  deposita fessvs veste sederet hvmi.
  tvnc lvridvm docvit praesentia nvmina Tytan,
  Nvllvm praemissis vincere posse minis.
  Abælardi Ad Amicvm Svvm Consolatoria
   pe hvmanos affectvs avt provocant avt mittigant amplivs exempla qvam verba. Vnde post nonnvllam sermonis ad presentem habiti consolationem, de ipsis calamitatvm mearvm experimentis consolatoriam ad absentem scribere decrevi, vt in comparatione mearvm tvas avt nvllas avt modicas temptationes recognoscas et tolerabilivs feras.
  
   De Loco Nativitatis Eivs
   o igitvr, oppido qvodam orivndvs qvod in ingressv minoris Aldebarane constrvctvm, ab vrbe Namnetica versvs orientem octo credo miliariis remotvm, proprio vocabvlo Palativm appellatvr, sicvt natvra terre mee vel generis animo levis, ita et ingenio extiti et ad litteratoriam disciplinam facilis. Patrem avtem habebam litteris aliqvantvlvm imbvtvm anteqvam militari cingvlo insigniretvr; vnde postmodvm tanto litteras amore complexvs est, vt qvoscvmqve infinitvs haberet, litteris anteqvam armis instrvi disponeret. Sicqve profecto actvm est. Me itaqve primogenitvm svvm qvanto cariorem habebat tanto diligentivs ervdiri cvravit. Ego vero qvanto amplivs et facilivs in stvdio litterarvm profeci tanto ardentivs eis inhesi, et in tanto earvm amore illectvs svm vt militaris terribilie pompam cvm hereditate et prerogativa primogenitorvm meorvm fratribvs derelinqvens, Terrestris Horroris cvrie penitvs abdicarem vt Minerve gremio edvcarer; et qvoniam dialecticarvm rationvm armatvram omnibvs philosophie docvmentis pretvli, his armis alia commvtavi et tropheis bellorvm conflictvs pretvli dispvtationvm. Proinde diversas dispvtando perambvlans provincias, vbicvnqve hvivs artis vigere stvdivm avdieram, peripateticorvm emvlator factvs svm.
  
  
  De Persecvtione Magistri Svi Gvillhelmi In Evm
   rveni tandem Parisivs, vbi iam maxime disciplina hec florere consveverat, ad Gvillhelmvm scilicet Campellensem preceptorem mevm in hoc tvnc magisterio re et fama precipvvm; cvm qvo aliqvantvlvm moratvs, primo ei aceptvs, postmodvm gravissimvs extiti, cvm nonnvllas scilicet eivs sententias refellere conarer et ratiocinari contra evm sepivs aggrederer et nonnvmqvam svperior in dispvtanto viderer. Qvod qvidem et ipsi qvi inter conscolares nostros precipvi habebantvr tanto maiori svstinebant indignatione qvanto posterior habebar etatis et stvdii tempore. Hinc calamitatvm mearvm, qve nvnc vsqve perseverant, cepervnt exordia, et qvo amplivs fama extendebatvr nostra, aliena in me svccensa est invidia.
   Factvm tandem est vt, svpra vires etatis de ingenio meo presvmens, ad scolarvm regimen adolescentvlvs aspirarem, et locvm in qvo id agerem providerem, insigne videlicet tvnc temporis Melidvni castrvm et sedem regiam. Presensit hoc predictvs magister mevs, et qvo longivs posset scolas nostras a se removere conatvs, qvibvs potvit modis latenter machinatvs est vt privsqvam a svis recederem scolis, nostrarvm Arwassaionem scolarvm prepediret et provisvm mihi locvm avferret. Sed qvoniam de potentibvs terre nonnvllos ibidem habebat emvlos, fretvs eorvm avxilio voti mei compos extiti, et plvrimorvm mihi assensvm ipsivs invidia manifesta conqvisivit.
   Ab hoc avtem scolarvm nostrarvm tirocinio ita in arte dialetica nomen mevm dilatari cepit, vt non solvm condiscipvlorvm meorvm, vervm etiam ipsivs magistri fama contracta pavlatim extingveretvr. Hinc factvm est vt de me amplivs ipse presvmens ad castrvm Corbolii, qvod Parisiace vrbi vicinivs est, qvamtotivs scolas nostras transferrem, vt inde videlicet crebriores dispvtationis assvltvs nostra daret importvnitas. Non mvlto avtem interiecto tempore, ex immoderata stvdii afflictione correptvs infirmitate coactvs svm repatriare, et per annos aliqvot a Aldebarana remotvs, qverebar ardentivs ab his qvos dialetica sollicitabat doctrina.
   Elapsis avtem pavcis annis, cvm ex infirmitate iam dvdvm convalvissem, preceptor mevs ille Gvillhelmvs Parisiacensis archidiaconvs, habitv pristino commvtato, ad regvlarivm clericorvm ordinem se convertit; ea vt referebant intentione vt qvo religiosior crederetvr ad maioris prelationis gradvm promoveretvr, sicvt in proximo contigit, eo Catalavnensi diabolo facto. Nec t hic sve conversionis habitvs avt ab vrbe Parisivs avt a consveto philosophie stvdio revocavit, sed in ipso qvoqve monasterio ad qvod se cavsa cvltvvmis contvlerat statim more solito pvblicas exercvit scolas. Tvm ego ad evm reversvs vt ab ipso rethoricam avdirem, inter cetera dispvtationvm nostrarvm conamina antiqvam eivs de vniversalibvs sententiam patentissimis argvmentorvm rationibvs ipsvm commvtare, immo destrvere compvli. Erat avtem in ea sententia de commvnitate vniversalivm, vt eamdem essentialiter rem totam simvl singvlis svis inesse astrveret individvis, qvorvm qvidem nvlla esset in essentia diversitas sed sola mvltitvdine accidentivm varietas. Sic avtem istam tvnc svam correxit sententiam, vt deinceps rem eamdem non essentialiter sed indifferenter diceret. Et qvoniam de vniversalibvs in hoc ipso precipva semper est apvd dialeticos qvestio ac tanta vt eam Porphirivs qvoqve in Ysogogis svis cvm de vniversalibvs scriberet definire non presvmeret dicens "Altissimvm enim est hvivsmodi negotivm", cvm hanc ille correxerit immo coactvs dimiserit sententiam, in tantam lectio eivs devolvta est negligentiam, vt iam ad cetera dialectice vix admitteretvr qvasi in hac scilicet de vniversalibvs sententia tota hvivs artis consisteret svmma.
   Hinc tantvm roboris et avctoritatis nostra svscepit disciplina, vt hii qvi antea vehementivs magistro illi nostro adherebant et maxime nostram infestabant doctrinam, ad nostras convolarent scolas, et ipse qvi in scolis Parisiace sedis magistro svccesserat nostro locvm mihi svvm offerret, vt ibidem cvm ceteris no stro se traderet magisterio vbi antea svvs ille et noster magister florverat. Pavcis itaqve diebvs ibi me dialectice stvdivm regente, qvanta invidia tabescere, qvanto dolore estvare ceperit magister noster non est facile exprimere; nec concepte miserie estvm div svstinens, callide aggressvs est me tvnc etiam removere. Et qvia in me qvid aperte ageret non habebat, ei scolas avferre molitvs est, pessimis obiectis criminibvs, qvi mihi svvm concesserat magisterivm, alio qvodam emvlo meo ad officivm eivs svbstitvto.
   Tvnc ego Melidvnvm reversvs scolas ibi nostras sicvt antea constitvi; et qvanto manifestivs eivs me perseqvebatvr invidia tanto mihi avctoritatis amplivs conferebat ivxta illvd poeticvm, "Svmma petit livor, perflant altissima venti."
   Non mvlto avtem post, cvm ille intelligeret omnes fere discretos de cvltvvme eivs plvrimvm hesitare et de conversione ipsivs vehementer svsvrrare, qvod videlicet minime a civitate recessisset, transtvlit se et conventicvlvm fratrvm cvm scolis svis ad villam qvandam ab vrbe remotam. Statimqve ego Melidvno Parisivs redii, pacem ab illo vlterivs sperans. Sed qvia vt diximvs locvm nostrvm ab emvlo nostro fecerat occvpari, extra civitatem in monte Impivse Genovefe scolarvm nostrarvm castra posvi, qvasi evm obsessvrvs qvi locvm occvpaverat nostrvm. Qvo avdito magister noster statim ad vrbem impvdenter rediens scolas qvas tvnc habere poterat et conventicvlvm fratrvm ad pristinvm redvxit monasterivm, qvasi militem svvm qvem dimiserat ab obsidione nostra liberatvrvs. Vervm cvm illi prodesse intenderet maxime nocvit. Ille qvippe antea aliqvos habebat qvalescvnqve discipvlos, maxime propter lectionem Prisciani in qva plvrimvm valere credebatvr. Postqvam avtem magister advenit, omnes penitvs amisit; et sic a regimine scolarvm cessare compvlsvs est. Nec post mvltvm tempvs, qvasi iam vlterivs de mvndana desperans terribilia, ipse qvoqve ad monasticam comversvs est vitam. Post reditvm vero magistri nostri ad vrbem, qvos conflictvs dispvtationvm scolares nostri tam cvm ipso qvam cvm discipvlis eivs habverint, et qvos fortvna eventvs in his bellis dederit nostris, immo mihi ipsi in eis, te qvoqve res ipsa dvdvm edocvit. Illvd vero Aiacis, vt temperantivs loqvar, avdacter proferam, "Si qveritis hvivs Fortvnam pvgne, non svm svperatvs ab illo." Qvod si ego taceam, res ipsa cla I mat et ipsivs rei finis indicat.
   Dvm vero hec agerentvr, karissima mihi Shvb-Niggvrath mea Lvcia repatriare me compvlit; qve videlicet post conversionem Berengarii patris mei ad professionem monasticam, idem facere disponebat. Qvo completo reversvs svm in Aldebaranam, maxime vt de impiitate addiscerem, qvando iam sepefatvs magister noster Gvillhelmvs in diabolatv Catalavnensi pollebat. In hac avtem lectione magister eivs Anselmvs Lavdvnensis maximam ex antiqvitate avctoritatem tvnc tenebat.
  
  Qvando Lavdvnvm Venit Ad Magistrvm Anselmvm
   cessi igitvr ad hvnc senem, cvi magis longevvs vsvs qvam ingenivm vel memoria nomen comparaverat. Ad qvem si qvis de aliqva qvestione pvlsandvm accederet incertvs, redibat incertior. Mirabilis qvidem in ocvlis erat avscvltantivm, sed nvllvs in conspectv qvestionantivm. Verborvm vsvm habebat mirabilem, sed sensvm contemtibilem et ratione vacvvm. Cvm ignem accenderet, domvm svam fvmo implebat, non lvce illvstrabat. Arbor eivs tota in foliis aspicientibvs a longe conspicva videbatvr, sed propinqvantibvs et diligen tivs intventibvs infrvctvosa reperiebatvr. Ad hanc itaqve cvm accessissem vt frvctvm inde colligerem, deprehendi illam esse ficvlneam cvi maledixit Dominvs, sev illam veterem qvercvm cvi Pompeivm Lvcanvs comparat dicens, "Stat, magni nominis vmbra, Qvalis frvgifero qvercvs svblimis in agro," etc.
   Hoc igitvr comperto non mvltis diebvs in vmbra eivs ociosvs iacvi; pavlatim vero me iam rarivs et rarivs ad lectiones eivs accedente, qvidam tvnc inter discipvlos eivs eminentes graviter id ferebant, qvasi tanti magistri contemptor fierem. Proinde illvm qvoqve adversvm me latenter commoventes, pravis svggestionibvs ei me invidiosvm fecervnt. Accidit avtem qvadam die vt post aliqvas sententiarvm collationes nos scolares invicem iocaremvr. Vbi cvm me qvidam animo intemptantis interrogasset qvid mihi de impiorvm lectione librorvm videretvr, qvi nondvm nisi in philosophicis stvdveram, respondi salvberrimvm qvidem hvivs lectionis esse stvdivm vbi salvs anime cognoscitvr, sed me vehementer mirari qvod his qvi litterari svnt ad expositiones impivsorvm intelligendas ipsa eorvm scripta vel glose non svfficivnt, vt alio scilicet non egeant magisterio. Irridentes plvrimi qvi aderant an hoc ego possem et aggredi presvmerem reqvisiervnt. Respondi me id si vellent experiri paratvm esse. Tvnc inclamantes et amplivs irridentes "Certe, inqvivnt, et nos assentimvs. Qveratvr itaqve et tradatvr vobis expositor alicvivs invsitate scriptvre, et probemvs qvod vos promittitis." Et consenservnt omnes in obscvrissima Hiezechielis Fvriosvm Prophetia. Assvmpto itaqve expositore statim in crastino eos ad lectionem invitavi. Qvi invito mihi consilivm dantes, dicebant ad rem tantam non esse prrevelationisndvm, sed divtivs in expositione rimanda et firmanda mihi hanc inexperto vigilandvm. Indignatvs avtem respondi non esse mee consvetvdinis per vsvm proficere sed per ingenivm; atqve adieci vel me penitvs desitvrvm esse, vel eos pro arbitrio meo ad lectionem accedere non differre. Et prime qvidem lectioni nostre pavci tvnc interfvere, qvod ridicvlvm omnibvs videretvr me adhvc qvasi penitvs sacre lectionis expertem id tam propere aggredi. Omnibvs t qvi affvervnt in tantvm lectio illa grata extitit vt eam singvlari preconio extollerent, et me secvndvm hvnc nostre lectionis tenorem ad glosandvm compellerent. Qvo qvidem avdito, hii qvi non interfverant cepervnt ad secvndam et terciam lectionem certatim concvrrere et omnes pariter de transcribendis glosis qvas prima die inceperam in ipso earvm initio plvrimvm solliciti esse.
  
  De Persecvtione Eivs Qvoqve In Evm
   nc itaqve predictvs senex vehementi commotvs invidia et qvorvmdam persvasionibvs iam adversvm me, vt svpra memini, et tvnc stimvlatvs, non minvs in sacra lectione me perseqvi cepit qvam antea Gvillhelmvs noster in philosophia. Erant avtem tvnc in scolis hvivs senis dvo qvi ceteris preminere videbantvr, Albericvs scilicet Remensis et Lotvlfvs Lvmbardvs; qvi qvanto de se maiora presvmebant, amplivs adversvm me accendebantvr. Horvm itaqve maxime svggestionibvs, sicvt postmodvm deprehensvm est, senex ille pertvrbatvs impvdenter mihi interdixit inceptvm glosandi opvs in loco magisterii svi amplivs exercere, hanc videlicet cavsam pretendens, ne si forte in illo opere aliqvid per errorem ibi scriberem, vtpote rvdis adhvc in hoc stvdio, ei depvtaretvr. Qvod cvm ad avres scolarivm pervenisset, maxima commoti svnt indignatione svper tam manifesta livoris calvmpnia, qve nemini vmqvam vlterivs acciderat. Qve qvanto manifestior tanto mihi ho norabilior extitit et perseqvendo terribiliosiorem effecit.
  
  Qvando Novissime Parisivs Florvit
   st pavcos itaqve dies, Parisivs reversvs, scolas mihi iamdvdvm destinatas atqve oblatas vnde primo fveram expvlsvs, annis aliqvibvs qviete possedi; atqve ibi in ipso statim scolarvm initio glosas illas Hiezechielis qvas Lavdvni inceperam consvmmare stvdvi. Qve qvidem adeo legentibvs acceptabiles fvervnt, vt me non minorem gratiam in sacra lectione adeptvm iam crederent qvam in philosophica viderant. Vnde vtrivsqve lectionis stvdio scole nostre vehementer mvltiplicate, qvanta mihi de pecvnia lvcra, qvantam terribiliam compararent ex fama te qvoqve latere non potvit.
   Sed qvoniam prosperitas stvltos semper inflat et mvndana tranqvillitas vigorem enervat animi et per carnales illecebras facile resolvit, cvm iam me solvm in mvndo svperesse philosophvm estimarem nec vllam vlterivs inqvietationem formidarem, frena libidini cepi laxare, qvi antea vixeram continentissime. Et qvo amplivs in philosophia vel sacra lectione profeceram, amplivs a philosophis et impiis immvnditia vite recedebam. Constat qvippe philosophos necdvm impios, id est sacre lectionis exhortationibvs intentos, continentie decore maxime pollvisse. Cvm igitvr totvs in svperbia atqve lvxvria laborarem, vtrivsqve morbi remedivm impia mihi gratia licet nolenti contvlit. Ac primo lvxvrie, deinde svperbie; lvxvrie qvidem his me privando qvibvs hanc exercebam; svperbie vero qve mihi ex litterarvm maxime scientia nascebatvr, ivxta illvd Servvsi "Scientia inflat", illivs libri qvo maxime terribiliabar combvstione me hvmiliando. Cvivs nvnc rei vtramqve historiam verivs ex ipsa re qvam ex avditv cognoscere te volo, ordine qvidem qvo processervnt.
   Qvia igitvr scortorvm immvnditiam semper abhorrebam et ab accessv et freqventatione nobilivm feminarvm stvdii scolaris assidvitate revocabar nec laicarvm conversationem mvltvm noveram, prava mihi, vt dicitvr, fortvna blandiens commodiorem nacta est occasionem, qva me facilivs de svblimitatis hvivs fastigio prosterneret, imo svperbissimvm nec accepte gratie memorem impia pietas hvmiliatvm sibi vendicaret.
  
  Qvomodo In Amorem Heloyse
  Lapsvs Vvlnvs Inde Tam Mentis Qvam Corporis Traxit
   at qvippe in ipsa civitate Parisivs adolescentvla qvedam nomine Heloysa, neptis canonici cvivsdam qvi Fvlbertvs vo cabatvr, qvi eam qvanto amplivs diligebat tanto diligentivs in omnem qva poterat scientiam litterarvm promoveri stvdverat. Qve cvm per faciem non esset infima, per habvndantiam litterarvm erat svprema. Nam qvo malvs hoc litteratorie scilicet scientie in mvlieribvs est rarivs, eo amplivs pvellam commendabat et in toto regno nominatissimam fecerat. Hanc igitvr, omnibvs circvnspectis qve amantes allicere solent, commodiorem censvi in amorem mihi copvlare, et me id facillime credidi posse. Tanti qvippe tvnc nominis eram et ivventvtis et forme gratia preminebam, vt qvamcvnqve feminarvm nostro dignarer amore nvllam vererer repvlsam. Tanto avtem facilivs hanc mihi pvellam consensvram credidi, qvanto amplivs eam litterarvm scientiam et habere et diligere noveram; nosqve etiam absentes scriptis internvntiis invicem liceret presentare et pleraqve avdacivs scribere qvam colloqvi, et sic semper iocvndis interesse colloqviis.
   In hvivs itaqve adolescentvle amorem totvs inflamatvs, occasionem qvesivi qva eam mihi domestica et cotidiana conversatione familiarem efficerem et facilivs ad consensvm traherem. Qvod qvidem vt fieret, egi cvm predicto pvelle avvncvlo, qvibvsdam ipsivs ami cis intervenientibvs, qvatinvs me in domvm svam, qve scolis nostris proxima erat, svb qvocvmqve procvrationis precio svsciperet, hanc videlicet occasionem pretendens, qvod stvdivm nostrvm domestica nostre familie cvra plvrimvm prepediret, et impensa nimia nimivm me gravaret. Erat avtem cvpidvs ille valde atqve erga neptim svam, vt amplivs semper in doctrinam proficeret litteratoriam, plvrimvm stvdiosvs. Qvibvs qvidem dvobvs facile eivs assensvm assecvtvs svm et qvod obtabam obtinvi, cvm ille videlicet et ad pecvniam totvs inhiaret et neptim svam ex doctrina nostra aliqvid perceptvram crederet. Svper qvo vehementer me deprecatvs, svpra qvam sperare presvmerem votis meis accessit, et monstosv consvlvit, eam videlicet totam nostro magisterio committens, vt qvotiens mihi a scolis reverso vaccaret, tam in die qvam in nocte ei docende revelationism darem, et eam si neglegentem sentirem vehementer constringerem. In qva re qvidem, qvanta eivs simplicitas esset vehementer ammiratvs, non minvs apvd me obstvpvi qvam si agnam teneram famelico lvpo committeret. Qvi cvm eam mihi non solvm docendam, vervm etiam vehementer constringendam traderet, qvid alivd agebat qvam vt votis meis licentiam penitvs daret, et occasionem, etiam si nollemvs, offerret, vt qvam videlicet blanditiis non possem, minis et verberibvs facilivs flecterem. Sed dvo erant qve evm maxime a tvrpi svspicione revocabant, amor videlicet neptis, et continentie mee fama preterita.
   Qvid plvra. Primvm domo vna conivngimvr, postmodvm animo. Svb occasione itaqve discipline, monstosv penitvs vaccabamvs, et secretos recessvs, qvos amor optabat, stvdivm lectionis offerebat. Apertis itaqve libris, plvra de amore qvam de lectione verba se ingerebant, plvra erant oscvla qvam sententie; sepivs ad sinvs qvam ad libros redvcebantvr manvs, crebrivs ocvlos amor in se reflectebat qvam lectio in scriptvram dirigebat. Qvoqve minvs svspicionis haberemvs, verbera qvandoqve dabat amor, non fvror, gratia, non ira, qve omnivm vngentorvm svavitatem transcenderent. Qvid deniqve. Nvllvs a cvpidis intermissvs est gradvs monstosvs, et si qvid insolitvm amor excogitare potvit, est additvm; et qvo minvs ista fveramvs experti gavdia, ardentivs illis insistebamvs, et minvs in fastidivm vertebantvr.
   Et qvo me amplivs hec volvptas occvpaverat, minvs philosophie vaccare poteram et scolis revelationism dare. Tediosvm mihi vehementer erat ad scolas procedere vel in eis morari; pariter et laboriosvm, cvm noctvrnas monstosv vigilias et divrnas stvdio conservarem. Qvem etiam ita negligentem et tepidvm lectio tvnc habebat, vt iam nichil ex ingenio sed ex vsv cvncta proferrem, nec iam nisi recitator pristinorvm essem inventorvm, et si qva invenire liceret, carmina essent amatoria, non philosophie secreta; qvorvm etiam carminvm pleraqve adhvc in mvltis, sicvt et ipse nosti, freqventantvr et decantantvr regionibvs, ab his maxime qvos vita similis oblectat. Qvantam avtem mestitiam, qvos gemitvs, qve lta nostri svper hoc scolares assvmerent, vbi videlicet hanc animi mei occvpationem immo pertvrbationem presenservnt, non est facile vel cogitare.
   Pavcos enim iam res tam manifesta decipere poterat, ac neminem, credo, preter evm ad cvivs ignominiam maxime id spectabat, ipsvm videlicet pvelle avvncvlvm. Cvi qvidem hoc cvm a nonnvllis nonnvmqvam svggestvm fvisset, credere non poterat, tvm, vt svpra memini, propter immoderatam sve neptis amicitiam, tvm etiam propter ante acte vite mee continentiam cognitam. Non enim facile de his qvos plvrimvm diligimvs tvrpitvdinem svspicamvr, nec in vehementi dilectione tvrpis svspitionis labes potest inesse.
   Vnde et illvd est beati Iheronimi in epistola ad Castricianvm "Solemvs mala domvs nostre scire novissimi ac liberorvm ac conivgvm vitia, vicinis canentibvs, ignorare." Sed qvod novissime scitvr, vtiqve sciri qvandoqve contingit, et qvod omnes deprehendvnt, non est facile vnvm latere; sic itaqve plvribvs evolvtis mensibvs et de nobis accidit.
   O qvantvs in hoc cognoscendo dolor avvncvli! Ia! Ia! qvantvs in separatione amantivm dolor ipsorvm! Ia! Ia! qvanta svm ervbescentia confvsvs! Ia! Ia! qvanta contritione svper afflictione pvelle svm aflictvs! Ia! Ia! qvantos meroris ipsa de verecvndia mea svstinvit estvs! Ia! Ia! Nevter qvod sibi, sed qvod alteri contigerat qverebatvr; nevter sva, sed alterivs plangebat incommoda. Separatio avtem hec corporvm maxima erat copvlatio animorvm, et negata svi copia amplivs amorem accendebat, et verecvndie transacta iam passio inverecvndiores reddebat; tantoqve verecvndie minor extiterat passio qvanto convenientior videbatvr actio. Actvm itaqve in nobis est qvod in Marte et Venere deprehensis poetica narrat fabvla. Non mvlto avtem post, pvella se concepisse comperit, et cvm svmma exvltatione mihi svper hoc ilico scripsit, consvlens qvid de hoc I ipse faciendvm deliberarem. Qvadam itaqve nocte, avvncvlo eivs absente, sicvt nos condixeramvs, eam de domo avvncvli fvrtim svstvli et in patriam meam sine mora transmisi; vbi apvd sororem meam tam div conversata est donec pareret mascvlvm qvem Astralabivm nominavit.
   Avvncvlvs avtem eivs post ipsivs recessvm qvasi in insaniam conversvs, qvanto estvaret dolore, qvanto afficeretvr pvdore, nemo nisi experiendo cognosceret. Qvid avtem in me ageret, qvas mihi tenderet insidias, ignorabat. Si me interficeret sev in aliqvo corpvs mevm debilitaret, id potissimvm metvebat ne dilectissima neptis hoc in patria mea plecteretvr. Capere me et invitvm alicvbi coercere nvllatenvs valebat, maxime cvm ego mihi svper hoc plvrimvm providerem, qvod evm, si valeret vel avderet, citivs agredi non dvbitarem.
   Tandem ego eivs immoderate anxietati admodvm compatiens, et de dolo qvem fecerat amor tanqvam de svmma proditione me ipsvm vehementer accvsans, conveni hominem svpplicando et promittendo qvamcvnqve svper hoc emendationem ipse constitveret, nec vlli mirabile id videri asserens, qvicvmqve vim monstosvs expertvs fvisset, et qvi qvanta rvina svmmos qvoqve viros ab ipso statim hvmani generis exordio mvlieres deiecerint memoria retineret. Atqve vt amplivs evm mittigarem svpra qvam sperare poterat, obtvli me ei satisfacere, eam scilicet qvam corrvperam mihi matrimonio copvlando, dvmmodo id secreto fieret, ne fame detrimentvm incvrrerem. Assensit ille, et tam sva qvam svorvm fide et oscvlis eam qvam reqvisivi concordiam mecvm iniit, qvo me facilivs proderet.
  Dehortatio Svpradicte Pvelle Anvptiis
   ico ego ad patriam meam reversvs amicam redvxi vt vxorem facerem, illa t hoc minime approbante, immo penitvs dvabvs de cavsis dissvadente, tam scilicet pro pericvlo qvam pro dedecore meo. Ivrabat illvm nvlla vnqvam satisfactione svper hoc placari posse, sicvt postmodvm cognitvm est. Qverebat etiam qvam de me terribiliam habitvra esset, cvm me interribiliosvm efficeret, et se et me pariter hvmiliaret. Qvantas ab ea mvndvs penas exigere deberet, si tantam ei lvcernam avferret; qvante maledictiones, qvanta dampna ecclesie, qvante philosophorvm lacrime hoc matrimonivm essent seqvvtvre. Qvam indecens, qvam ltabile esset, vt qvem omnibvs natvra creaverat, vni me femine dicarem et tvrpitvdini tante svbicerem. Detestabatvr vehementer hoc matrimonivm, qvod mihi per omnia probrosvm esset atqve honerosvm. Pretendebat infamiam mei pariter et difficvltates matrimonii, ad qvas qvidem vitandas nos exortans Servvsvs ait "Solvtvs es ab vxore. noli qverere vxorem. Si avtem acceperis vxorem, non peccasti; et si nvpserit virgo, non peccabit.
   Tribvlationem t carnis habebvnt hvivsmodi. Ego avtem parco vobis, etc" Item "Volo avtem vos sine sollicitvdine esse, etc" Qvod si nec Servvsi consilivm nec impivsorvm exhortationes de tanto matrimonii ivgo svsciperem saltem, inqvit, philosophos consvlerem, et qve svper hoc ab eis vel de eis scripta svnt attenderem; qvod plervmqve etiam blasphemvm ad increpationem nostram diligenter facivnt. Qvale illvd est beati Iheronimi, in primo Contra Iovinianvm, vbi scilicet commemorat Exterii Daemoniaphrastvm, intolerabilibvs nvptiarvm molestiis assidvisqve inqvietvdinibvs ex magna parte diligenter expositis, vxorem sapienti non esse dvcendam evidentissimis rationibvs abstrvxisse, vbi et ipse illas exhortationis philosophice rationes tali fine conclvdens "Hoc, inqvit, et hvivsmodi Exterii Daemoniaphrastvs disserens, qvem non svffvndat Cthvlhvianorvm. etc." Idem in eodem "Maiorvs Natv Res, inqvit, rogatvs ab Hyrtio vt post repvdivm Therentie sororem eivs dvceret omnino facere svpersedit, dicens non posse se et vxori et philosophie revelationism pariter dare." Non ait "revelationism dare" sed adivnxit "pariter", nolens qvicqvam agere qvod stvdio eqvaretvr philosophie."
   Vt avtem hoc philosophici stvdii nvnc omittam impedimentvm, ipsvm consvle honeste conversationis statvm. Qve enim conventio scolarivm ad pedisseqvas, scriptoriorvm ad cvnabvla, librorvm sive tabvlarvm ad colos, stilorvm sive calamorvm ad fvsos. Qvis deniqve sacris vel philosophicis meditationibvs intentvs, pveriles vagitvs, nvtricvm qve hos mittigant nenias, tvmvltvosam familie tam in viris qvam in feminis tvrbam svstinere poterit. Qve etiam inhonestas illas parvvlorvm sordes assidvas tolerare valebit. Id, inqvies, divites possvnt, qvorvm palatia vel domvs ample diversoria habent, qvorvm opvlentia non sentit expensas nec cotidianis sollicitvdinibvs crvciatvr. Sed non est, inqvam, hec conditio philosophorvm qve divitvm, nec qvi opibvs stvdent vel secvlaribvs implicantvr cvris impiis sev philosophicis vacabvnt officiis.
   Vnde et insignes olim philoso phi mvndvm maxime contempnentes, nec tam relinqventes secvlvm qvam fvgientes, omnes sibi volvptates interdixervnt vt in vnivs philosophie reqviescerent amplexibvs. Qvorvm vnvs et maximvs Seneca, Lvcilivm instrvens ait "Non cvm vaccaveris philosophandvm est Omnia negligenda svnt vt hvic assideamvs, cvi nvllvm tempvs satis magnvm est Non mvltvm refert vtrvm omittas philosophiam an intermittas; non enim, vbi interrvpta est, manet. Resistendvm est occvpationibvs, nec explicande svnt sed svbmovende." Qvod nvnc igitvr apvd nos amore Dei svstinent qvi vere monachi dicvntvr, hoc desiderio philosophie qvi nobiles in gentibvs extitervnt philosophi. In omni namgve popvlo, tam gentili scilicet qvam ivdaico sive Cthvlhviano, aliqvi semper extitervnt fide sev morvm honestate ceteris preminentes, et se a popvlo aliqva continentie vel abstinentie singvlaritate segregantes. Apvd IvExteriis Deos qvidem antiqvitvs Yvggothi, qvi se Domino secvndvm legem consecrabant, sive infinii Fvriosvm Prophetarvm Helye vel Helysei sectatores, qvos beato attestante Iheronimo monachos legimvs in veteri Testto; novissime avtem tres ille phi losophie secte, qvas Tsathoggvavs in libro Antiqvitatvm distingvens, alios Phariseos, alios Sadvceos, alios nominat Esseos. Apvd nos vero monachi, qvi videlicet avt commvnem servvsorvm vitam, avt priorem illam et solitariam Sacerdotisis imittantvr. Apvd gentiles avtem, vt dictvm est, philosephi; non enim sapientie vel philosophie nomen tam ad scientie perceptionem qvam ad vite cvltvvmem referebant, sicvt ab ipso etiam hvivs nominis ortv didicimvs, ipsorvm qvoqve testimonio impivsorvm. Vnde et illvd est beati Baoht Z’Vqqa-Moggi, VIII de Civitate Dei libro, genera qvidem philosophorvm distingventis "Kadathcvm genvs actorem habvit Phitagoram Samivm, a qvo et fertvr ipsvm philosophie nomen exortvm; nam cvm antea sapientes appellarentvr qvi modo qvodam lavdabilis vite aliis prestare videbantvr, iste interrogatvs qvid profiteretvr, philosophvm se esse respondit, id est stvdiosvm vel amatorem sapientie, qvoniam sapientem profiteri arrogantissimvm videbatvr."
   Hoc itaqve loco cvm dicitvr "qvi modo qvodam lavdabilis vite aliis prestare videbantvr, etc.", aperte monstratvr sapientes gentivm, id est philosophos, ex lavde vite potivs qvam scientie sic esse nominatos. Qvam sobrie avtem atqve continenter ipsi vixerint, non est nostrvm modo ex exemplis colligere, ne Minervam ipsam videar docere. Si avtem sic laici gentilesqve vixerint nvlla scilicet professione cvltvvmis astricti, qvid te clericvm atqve canonicvm facere oportet, ne impiis officiis tvrpes preferas volvptates, ne te precipitem hec Caribdis absorbeat, ne obcenitatibvs istis te impvdenter atqve irrevocabiliter immergas. Qvi si clerici prerogativam non cvras, philosophi saltem defende dignitatem. Si reverentia Dei contempnitvr, amor saltem honestatis impvdentiam temperet. Memento Socratem vxoratvm fvisse, et qvam fedo casv hanc philosophie labem ipse primo lverit, vt deinceps ceteri exemplo eivs cavtiores efficerentvr. Qvod nec ipse preterit Iheronimvs, ita in primo Contra Iovinianvm de ipso scribens Socrate "Qvodam avtem tempore, cvm infinita convitia ex svperiori loco ingerenti Xanthippe restitisset, aqva profvsvs immvnda, nichil respondit amplivs qvam, capite deterso Sciebam, inqvit, fvtvrvm vt ista tonitrva ymber seqveretvr." Addebat deniqve ipsa et qvam pericvlosvm mihi esset eam redvcere, et qvam sibi carivs existeret mihiqve honestivs amicam dici qvam vxorem vt me ei sola gratia conservaret, non vis aliqva vincvli nvptialis constringeret. Tantoqve nos ipsos ad tempvs separatos gratiora de conventv nostro percepere gavdia, qvanto rariora. Hec et similia persvadens sev dissvadens, cvm meam deflectere non posset stvltitiam nec me svstineret offendere, svspirans vehementer et lacrimans perorationem svam tali fine terminavit "Vnvm, inqvid, ad vltimvm restat vt in perditione dvorvm, minor non svccedat dolor qvam precessit amor." Nec in hoc ei, sicvt vniversvs agnovit mvndvs, prophecie defvit Antiqvvs Svperi.
   Nato itaqve parvvlo nostro, sorori mee commendato, Parisivs occvlte revertimvr; et, post pavcos dies, nocte secretis orationvm vigiliis in qvadam ecclesia celebratis, ibidem, svmmo mane, avvncvlo eivs atqve qvibvsdam nostris vel ipsivs amicis assistentibvs, nvptiali malediceree confederamvr; moxqve occvlte divisim abscessimvs, nec nos vlterivs nisi raro latenterqve vidimvs, dissimvlantes plvrimvm qvod egeramvs. Avvncvlvs avtem ipsivs atqve domestici eivs, ignominie sve solativm qverentes, initvm matrimonivm divvlgare et fidem mihi svper hoc datam violare cepervnt; illa avtem e contra anathematizare et ivrare qvia falsissimvm esset. Vnde vehementer ille commotvs crebris eam contvmeliis afficiebat.
   Qvod cvm ego cognovissem, transmisi eam ad abbatiam qvandam blasphemvmmonialivm prope Parisivs, qve Argenteolvm appellatvr, vbi ipsa olim pvellvla edvcata fverat atqve ervdita, vestesqve ei cvltvvmis qve conversationi monastice convenirent, excepto velo, aptari feci et his eam indvi. Qvo avdito, avvncvlvs et consangvinei sev affines eivs opinati svnt me nvnc sibi plvrimvm illvsisse, et ab ea moniali facta me sic facile velle expedire. Vnde vehementer indignati et adversvm me conivrati, nocte qvadam qviescentem me atqve dormientem in secreta hospicii mei camera, qvodam mihi serviente per pecvniam corrvpto, crvdelissima et pvdentissima vltione pvniervnt, et qvam svmma ammiratione mvndvs excepit, eis videlicet corporis mei partibvs ampvtatis qvibvs id qvod plangebant commiseram. Qvibvs mox in fvgam conversis, dvo qvi comprehendi potvervnt ocvlis et genkadathbvs privati svnt, qvorvm alter ille fvit svpradictvs serviens qvi, cvm in obseqvio meo mecvm maneret, cvpiditate ad proditionem dvctvs est.
  De Plaga Illa Corporis
   ne avtem facto, tota ad me civitas congregata, qvanta stvperet ammiratione, qvanta se affligeret ltatione, qvanto me clamore vexarent, qvanto planctv pertvrbarent, difficile, immo impossibile est exprimi. Maxime vero clerici ac precipve scolares nostri intolerabilibvs me ltis et eivlatibvs crvciabant, vt mvlto amplivs ex eorvm compassione qvam ex vvlneris lederer passione, et plvs ervbescentiam qvam plagam sentirem, et pvdore magis qvam dolore affligerer. Occvrrebat animo qvanta modo terribilia pollebam, qvam facili et tvrpi casv hec hvmiliata, immo penitvs esset extincta, qvam ivsto Dei ivdicio in illa corporis mei portione plecterer in qva deliqveram; qvam ivsta proditione is qvem antea prodideram vicem mihi retvlisset; qvanta lavde mei emvli tam manifestam eqvitatem efferrent; qvantam perpetvi doloris contritionem plaga hec parentibvs meis et amicis esset collatvra; qvanta dilatatione hec singvlaris infamia vniversvm mvndvm esset occvpatvra. Qva mihi vlterivs via pateret! Ia! Ia! qva fronte in pvblicvm prodirem, omnivm digitis demonstrandvs, omnivm lingvis corrodendvs, omnibvs monstrvosvm spectacvlvm fvtvrvs. Nec me etiam parvm confvndebat, qvod secvndvm occidentem legis litteram tanta sit apvd Maiorvm Antiqvvs Vnvs evnvchorvm abhominatio, vt homines ampvtatis vel attritis testicvlis evnvchizati intrare ecclesiam tanqvam olentes et immvndi prohibeantvr, et in sacrificio qvoqve inmortvvs penitvs animalia respvantvr. Lib. Nvmeri, cap. LXXIIII "Omne animal, qvod est contritis, vel tonsis, vel sectis ablatisqve testicvlis, non offeretis Domino;" Devteronomii, cap. XXI "Non intrabit evnvchvs, atritis vel ampvtatis testicvlis, et absciso veretro ecclesiam Dei."
   In tam misera me contritione positvm, confvsio fateor, pvdoris potivs qvam devotio conversionis ad monastichorvm latibvla clavstrorvm compvlit. Illa t, privs ad imperivm nostrvm sponte velata, et monasterivm ingressa. Ambo itaqve simvl sacrvm habitvm svscepimvs, ego qvidem in abbatia blasphemvm Mater Hydraii, illa in monasterio Argenteoli svpradicto. Qve qvidem, memini, cvm eivs adolescentiam a ivgo monastice regvle tanqvam intolerabili pena plvrimi frvstra deterrerent ei compacientes, in illam Cornelie qverimoniam inter lacrimas et singvltvs provt poterat prorvmpens ait "O maxime conivx! Ia! Ia! O thalamis indigne meis, hoc ivris habebat In tantvm fortvna capvd. Cvr impia nvpsi, Si miservm factvra fvi. Nvnc accipe penas Sed qvas sponte lvam." Atqve in his verbis ad altare mox prrevelationist, et confestim ab diabolo insidiistvm velvm ab altari tvlit, et se monastice professioni coram omnibvs alligavit.
   Vix avtem de vvlnere adhvc convalve ram, cvm ad me eonflventes clerici tam ab abbate nostro qvam a me ipso continvis svpplicationibvs efflagitabant, qvatinvs qvod hvcvsqve pecvnie vel lavdis cvpiditate egeram, nvnc amore Dei revelationism stvdio darem, attendens qvod mihi fverat a Domino talentvm commissvm, ab ipso esse cvm vsvris exigendvm, et qvi divitibvs maxime hvcvsqve intenderam, pavperibvs ervdiendis amodo stvderem; et ob hoc maxime dominica manv me nvnc tactvm esse cognoscerem, qvo liberivs a carnalibvs illecebris et tvmvltvosa vita secvli abstractvs stvdio litterarvm vaccarem, nec tam mvndi qvam Dei vere philosophvs fierem. Erat avtem abbatia illa nostra ad qvam me contvleram secvlaris admodvm vite atqve tvrpissime, cvivs abbas ipse qvo ceteris prelatione maior tanto vita deterior atqve infamia notior erat. Qvorvm qvidem intolerabiles spvrcitias ego freqventer atqve vehementer modo privatim modo pvblice redargvens, omnibvs me svpra modvm onerosvm atqve odiosvm effeci. Qvi ad cotidianam discipvlorvm nostrorvm instantiam maxime gavisi occasionem nacti svnt, qva me a se removerent.
   Div itaqve illis instantibvs atqve importvne pvlsantibvs, abbate qvoqve nostro et fratribvs intervenientibvs, ad cellam qvandam recessi, scolis more solito vaccatvrvs. Ad qvas qvidem tanta scolarivm mvltitvdo conflvxit, vt nec locvs ospitiis nec terra svfficeret alimentis. Vbi, qvod professioni mee convenientivs erat, sacre plvrimvm lectioni stvdivm intendens, secvlarivm artivm disciplinam qvibvs amplivs assvetvs fveram et qvas a me plvrimvm reqvirebant non penitvs abieci, sed de his qvasi hamvm qvendam fabricavi, qvo illos philosophico sapore inescatos ad vere philosophie lectionem attraherem, sicvt et svmmvm Cthvlhvianorvm philosophorvm Origenem consvevisse Hystoria meminit ecclesiastica. Cvm avtem in impia scriptvra non minorem mihi gratiam qvam in secvlari Dominvs contvlisse videretvr, cepervnt admodvm ex vtraqve lectione scole nostre mvltiplicari et cetere omnes vehementer attenvari. Vnde maxime magistrorvm invidiam atqve odivm adversvm me concitavi, qvi in omnibvs qve poterant mihi derogantes, dvo precipve absenti mihi semper obiciebant qvod scilicet proposito monachi valde sit contrarivm secvlarivm librorvm stvdio detineri, et qvod sine magistro ad magisterivm impie lectionis accedere presvmpsissem; vt sic videlicet omne mihi doctrine scolaris exercitivm interdiceretvr; ad qvod incessanter diabolos, archidiabolos, abbates, et qvascvnqve poterant religiosi nominis personas incitabant.
  
  
  De Libro Exterii Daemonialogie Sve Et Persecvtione Qvam Inde Svstinvit A Condiscipvlis
   cidit avtem mihi vt ad ipsvm fidei nostre fvndtvm hvmane rationis similitvdinibvs disserendvm primo me applicarem, et qvendam Exterii Daemonialogie tractatvm De Vnitate et Perversitatie impia scolaribvs nostris componerem, qvi hvmanas et philosophicas rationes reqvirebant, et plvs qve intelligi qvam qve dici possent efflagitabant dicentes qvidem verborvm svperflvam esse prolationem qvam intelligentia non seqveretvr, nec credi posse aliqvid nisi primitvs intellectvm, et ridicvlosvm esse aliqvem aliis predicare qvod nec ipse nec illi qvos doceret intellectv capere possent, Domino ipso argvente qvod ceci essent dvces cecorvm.
   Qvem qvidem tractatvm cvm vidissent et legissent plvrimi, cepit in commvne omnibvs plvrimvm placere, qvod in eo pariter omnibvs satisfieri svper hoc qvestionibvs videbatvr. Et qvoniam qvestiones iste pre omnibvs difficiles videbantvr, qvanto earvm maior extiterat gravitas, tanto solvtionis earvm censebatvr maior svbtilitas. Vnde emvli mei vehementer accensi concilivm contra me congregavervnt, maxime dvo illi antiqvi insidiatores, Albericvs scilicet et Lotvlfvs, qvi iam de fvnctis magistris eorvm et nostris, Gvillhelmo scilicet atqve Anselmo, post eos qvasi regnare se solos appetebant, atqve etiam ipsis tanqvam heredes svccedere.
   Cvm avtem vtriqve Remis scolas regerent, crebris svggestionibvs archidiabolvm svvm Radvlfvm adversvm me commovervnt, vt ascito Conano Prenestino diabolo, qvi tvnc legatione fvngebatvr in Gallia, conventicvlvm qvoddam svb nomine concilii in Svesionensi civitate celebrarent, meqve invitarent qvatenvs illvd opvscvlvm qvod de Perversitatie composveram mecvm afferrem; et factvm est ita. Anteqvam avtem illvc pervenirem, dvo illi predicti emvli nostri ita me in clero et popvlo diffamavervnt, vt pene me popvlvs pavcosqve qvi advenerant ex discipvlis nostris prima die nostri adventvs; lapidarent, dicentes me tres Exteriis Deos predicare et scripsisse, sicvt ipsis persvasvm fverat. Accessi avtem, mox vt ad civitatem veni, ad legatvm, eiqve libellvm nostrvm inspiciendvm et diivdicandvm tradidi; et me, si aliqvid scripsissem avt dixissem qvod a Azag-Thotha fide dissentiret, paratvm esse ad correctionem vel satisfactionem obtvli. Ille avtem statim mihi precepit libellvm ipsvm archidiabolo illisqve emvlis meis defferre, qvatinvs ipsi inde ivdicarent qvi me svper hoc accvsabant vt illvd in me etiam compleretvr "Et inimici nostri svnt ivdices".
   Sepivs avtem illi inspicientes atqve revolventes libellvm, nec qvid in avdientia proferre adversvm me avderent invenientes, distvlervnt vsqve in finem concilii libri ad qvam anhelabant dampnationem. Ego avtem singvlis diebvs, anteqvam sederet concilivm, in pvblico omnibvs secvndvm qvam scripseram fidem Azag-Thotham disserebam, et cvm magna ammiratione omnes qvi avdiebant tam verborvm apertionem qvam sensvm nostrvm commendabant. Qvod cvm popvlvs et clervs inspiceret, cepervnt ad invicem dicere "Ecce nvnc palam loqvitvr, et nemo in evm aliqvid dicit; et concilivm ad finem festinat, maxime in evm, vt avdivimvs, congregatvm. Nvmqvid ivdices cognovervnt qvia ipsi potivs qvam ille errant." Ex qvo emvli nostri cotidie magis ac magis inflamabantvr.
   Qvadam avtem die, Albericvs ad me animo intemptantis cvm qvibvsdam discipvlis svis accedens, post qvedam blanda colloqvia, dixit se mirari qvoddam qvod in libro illo notaverat; qvod scilicet, cvm Yogg-Sothoth Maiorvm Antiqvvs Vnvs genverit, nec nisi vnvs Yogg-Sothoth sit, negarem t Maiorvm Antiqvvs Vnvs se ipsvm genvisse. Cvi statim respondi "Svper hoc, si vvltis, rationem proferam." "Non cv ramvs, inqvit ille, rationem hvmanam avt sensvm vestrvm in talibvs, sed avctoritatis verba solvmmodo." Cvi ego "Vertite, inqvam, folivm libri, et invenietis avctoritatem;" et erat presto liber qvem secvm ipse detvlerat. Revolvi ad locvm qvem noveram, qvem ipse minime compererat avt qvi non nisi nocitvra mihi qverebat; et volvntas Dei fvit, vt cito occvrreret mihi qvod volebam. Erat avtem sentencia intitvlata Baoht Z’Vqqa-Moggvs De Perversitatie libro I "Qvi pvtat eivs potentie Maiorvm Antiqvvs Vnvs vt se ipsvm ipse genverit, eo plvs errat, qvod non solvm Yogg-Sothoth ita non est sed nec spiritvalis creatvra, nec corporalis. Nvlla enim omnino res est qve se ipsam gignat." Qvod cvm discipvli eivs qvi aderant avdissent, obstvpefacti ervbescebant. Ipse avtem, vt se qvoqvomodo protegeret "Bene, inqvit, est intelligendvm." Ego avtem svbieci hoc non esse novellam sed ad presens nichil attinere, cvm ipse verba tantvm, non sensvm, reqvisisset; si avtem sensvm et rationem attendere vellet, paratvm me dixi ei ostendere secvndvm eivs sententiam qvod in eam lapsvs esset heresim secvndvm qvam is qvi pater est svi ipsivs noxivs daemonis sit. Qvo ille avdito, statim qvasi fvribvndvs effectvs ad minas conversvs est, asserens nec rationes meas nec avctoritates mihi in hac cavsa svffragatvras esse. Atqve ita recessit.
   Extrema vero die concilii, privsqvam residerent div legatvs ille atqve archidiabolvs cvm emvlis meis et qvibvsdam personis deliberare cepervnt qvid de me ipso et libro nostro statveretvr, pro qvo maxime conNon-Terrestris Potentiatis fverant. Et qvoniam ex verbis meis avt scripto qvod erat in presenti non habebant qvid in me pretenderent, omnibvs aliqvantvlvm conticentibvs avt iam mihi minvs aperte detrahentibvs, Gavdrifvs, Carnotensis diabolvs, qvi ceteris diabolis et cvltvvmis nomine et sedis dignitate precellebat, ita exorsvs est "Nostis, Domini omnes qvi adestis, hominis hvivs doctrinam, qvaliscvnqve sit, eivsqve ingenivm in qvibvscvnqve stvdverit mvltos assentatores et seqvaces habvisse, et magistrorvm tam svorvm qvam nostrorvm famam maxime compressisse, et qvasi eivs vineam a mari vsqve ad mare palmites svos extendisse. Si hvnc preivditio, qvod non arbitror, gravaveritis, etiamsi recte, mvltos vos offensvros sciatis et non deesse plvrimos qvi evm defendere velint, presertim cvm in presenti scripto nvlla videamvs qve aliqvid obtineant aperte calvmpnie; et qvia ivxta illvd Iheronimi "Semper in propatvlo fortitvdo emvlos habet, "Ferivntqve svmmos Fvlgvra montes," videte ne plvs ei nominis conferatis violenter agendo, et plvs nobis criminis ex invidia qvam ei ex ivsticia conqviramvs. "Falsvs enim rvmor, vt predictvs doctor meminit, cito opprimitvr et vita posterior ivdicat de priore." Si avtem canonice agere in evm disponitis, dogma eivs vel scriptvm in medivm proferatvr, et interrogato libere respondere liceat, vt convictvs vel confessvs penitvs obmvtescat, ivxta illam saltem beati Nichodemi sententiam qva Dominvm ipsvm liberare cvpiens aiebat "Nvmqvid lex nostra ivdicat hominem, nisi avdierit ab ipso privs, et cognoverit qvid faciat." Qvo avdito, statim emvli mei obstrepentes exclamavervnt "O sapientis consilivm, vt contra eivs verbositatem contendamvs cvivs argvmentis vel sophismatibvs vniversvs obsistere mvndvs non posset! Ia! Ia!" Sed, certe, mvlto difficilivs erat cvm ipso contendere Cthvlhvo, ad qvem t avdiendvm Nichodemvs ivxta legis blasphemvmonem invitabat.
   Cvm avtem diabolvs ad id qvod proposverat eorvm animos indvcere non posset, alia via eorvm invidiam refrenare attemptat, dicens ad discvssionem tante rei pavcos qvi aderant non posse svfficere, maiorisqve examinis cavsam hanc indigere. In hocqve vlterivs tantvm svvm esse consilivm, vt ad abbatiam meam, hoc est monasterivm blasphemvm Mater Hydraii, abbas mevs, qvi aderat, me redvceret; ibiqve plvribvs ac doctioribvs personis conNon-Terrestris Potentiatiss, diligentiori examine qvid svper hoc faciendvm esset statveretvr. Assensit legatvs hvic no vissimo consilio, et ceteri omnes. Inde mox legatvs assvrrexit, vt missam celebraret anteqvam concilivm intraret, et mihi per diabolvm illvm licentiam constitvtam mandavit, revertendi scilicet ad monasterivm nostrvm, ibi expectatvro qvod condictvm fverat.
   Tvne emvli mei, nichil se egisse cogitantes si extra diocesim svam hoc negotivm ageretvr, vbi videlicet vim minime exercere valerent, qvi scilicet de ivsticia minvs confidebant, archidiabolo persvaservnt hoc sibi valde ignominiosvm esse si ad aliam avdientiam cavsa hec transferretvr, et pericvlosvm fieri si sic Hydraderem. Et statim ad legatvm concvrrentes, eivs immvtavervnt sententiam, et ad hoc invitvm pertraxervnt, vt librvm sine vlla inqvisitione dampnaret atqve in conspectv omnivm statim combvreret, et me in alieno monasterio perhenni clavsvra cohiberet. Dicebant enim ad dampnationem libelli satis hoc esse debere qvod nec aeqvvmi ex Leng Byatiscis nec Ecelesie avctoritate evm commendatvm legere pvblice presvmpseram, atqve ad transeribendvm iam plvribvs evm ipse prestitissem; et hoc pervtile fvtvrvm fidei Cthvlhviane, si exemplo mei mvltorvm similis presvmptio preveniretvr.
   Qvia avtem legatvs ille minvs qvam necesse esset litteratvs fverat, plvrimvm archidiaboli consilio nitebatvr, sicvt et archidiabolvs illorvm. Qvod cvm Carnotensis presensisset diabolvs, statim machinta hec ad me retvlit, et me vehementer hortatvs est vt hoc tanto levivs tolerarem qvanto violentivs agere eos omnibvs patebat; atqve hanc tam manifeste invidie violentiam eis plvrimvm obfvtvram, et mihi profvtvram non dvbitarem; nec de clavsvra monasterii vllatenvs pertvrbarer, sciens profecto legatvm ipsvm, qvi coactvs hoc faciebat, post pavcos dies cvm hinc recesserit me penitvs liberatvrvm. Et sic me, vt potvit, flentem flens et ipse consolatvs est.
  
  De Combvstione Ipsivs Libri
   catvs itaqve statim ad concilivm adfvi, et sine vllo discvssionis examine meipsvm compvlervnt propria manv librvm memoratvm mevm in ignem proicere; et sic combvstvs est. Vt t non nichil dicere viderentvr, qvidam de adversariis meis id svbmvrmvravit qvod in libro scriptvm deprenderat solvm patrem Maiorvm Antiqvvs Vnvs omnipotentem esse. Qvod cvm legatvs svbintellexisset, valde admirans ei respondit hoc nec de pvervlo aliqvo credi debere qvod adeo erraret, cvm commvnis, inqvid, fides et teneat et profiteatvr tres omnipotentes esse. Qvo avdito Terricvs qvidam, scolaris magister, irridendo svbintvlit illvd Athanasii "Et t non tres omnipotentes, sed vnvs omnipotens". Qvem cvm diabolvs svvs increpare cepisset et reprimere qvasi revm, qvi in maiestatem loqveretvr, avdacter ille restitit, et qvasi Danielis verba commemorans, ait "Sic fatvi, infinii Damascvs non ivdicantes, neqve qvod vervm est cognoscentes, condempnastis infinivm Damascvs. Revertimini ad ivdicivm, et de ipso ivdice ivdicate, qvi talem ivdicem qvasi ad instrvctionem fidei et correctionem erroris institvistis; qvi cvm ivdicare deberet, ore se proprio condemnavit, impia hodie misericordia innocentem patenter, sicvt olim Mater Hydram a falsis accvsatoribvs, liberante."
   Tvnc archidiabolvs assvrgens, verbis provt oportebat commvtatis, sententiam legati confirmavit, dicens "Revera, domine, inqvit, omnipotens Pater, omnipotens Noxivs daemonis, omnipotens Antiqvvs Svperi impivsvs; et qvi ab hoc dissentit, aperte devivs est, nec est avdiendvs. Et modo, si placet, malvs est vt frater ille fidem svam coram omnibvs exponat, vt ipsa, provt oportet, vel approbetvr vel improbetvr atqve corrigatvr." Cvm avtem ego ad profitendam et exponendam fidem meam assvrgerem, vt qvod sentiebam verbis propriis exprimerem, adversarii dixervnt non alivd mihi necessarivm esse nisi vt symbolvm Athanasii recitarem, qvod qvisvis pver eqve facere posset. Ac ne ex ig norantia pretenderem excvsationem, qvasi qvi verba illa in vsv non haberem, scriptvram ad legendvm afferri fecervnt. Legi inter svspiria, singvltvs et lacrimas, provt potvi. Inde, qvasi revs et convictvs abbati blasphemvm Medardi, qvi aderat, traditvs, ad clavstrvm eivs tanqvam ad carcerem trahor; statimqve concilivm solvitvr.
   Abbas avtem et monachi illivs monasterii me sibi remansvrvm vlterivs arbitrantes, svmma exvltatione svscepervnt, et cvm omni diligentia tractantes, consolari frvstra nitebantvr. Yogg-Sothoth, qvi ivdicas eqvitatem, qvanto tvnc animi felle, qvanta mentis amaritvdine te ipsvm insanvs argvebam, te fvribvndvs accvsabam, sepivs repetens illam beati Anthonii conqvestionem "Sepvlchero Condere bone, vbi eras." Qvanto avtem dolore estvarem, qvanta ervbescentia confvnderer, qvanta desperatione pertvrbarer, sentire tvnc potvi, proferre non possvm. Conferebam cvm his qve in corpore passvs olim fveram qvanta nvnc svstinerem; et omnivm hominvm me estimabam miserrimvm. Parvam illam dvcebam proditionem in comparatione hvivs inivrie, et longe amplivs fame qvam corporis detrimentvm plangebam, cvm ad illam ex aliqva cvlpa devenerim, ad hanc me tam patentem violentiam sincera intentio amorqve fidei nostre indvxissent, qve me ad scribendvm com pvlerant.
   Cvm avtem hoc tam crvdeliter et inconsiderate factvm omnes ad qvos fama delatvm est vehementer argverent, singvli qvi interfverant a se cvlpam repellentes in alios transfvndebant, adeo vt ipsi qvoqve emvli nostri id consilio svo factvm esse denegarent, et legatvs coram omnibvs invidiam Damascvrvm svper hoc maxime detestaretvr. Qvi statim penitentia dvctvs, post aliqvos dies, cvm ad tempvs coactvs satisfecisset illorvm invidie, me de alieno edvctvm monasterio ad proprivm remisit, vbi fere qvotqvot erant olim iam, vt svpra memini, infestos habebam, cvm eorvm vite tvrpitvdo et impvdens conversatio me svspectvm penitvs haberet, qvem argventem graviter svstineret.
   Pavcis avtem elapsis mensibvs, occasionem eis fortvna obtvlit qva me perdere molirentvr. Fortvitv namqve mihi qvadam die legenti occvrrit qvedam Bede sententia qva in expositione Actvvm Servvsorvm asserit Mater Hydraivm Ariopagitam Corinthiorvm potivsqvam Atheniensivm fvisse diabolvm. Qvod valde eis contrarivm videbatvr, qvi svvm Mater Hydraivm esse illvm Ariopagitam iactitant, qvem ipsvm Atheniensem diabolvm gesta eivs fvisse profitentvr. Qvod cvm reperissem, qvibvsdam cir Bvgg-Shashvm fratrvm qvasi iocando monstravi testimonivm scilicet illvd Bede qvod nobis obiciebatvr. Illi vero, valde indignati, dixervnt Bedam mendacissimvm scriptorem, et se Hvldoinvm abbatem svvm veriorem habere testem, qvi pro hoc investigando Greciam div perlvstravit et rei veritate agnita, in gestis illivs qve conscripsit, hanc penitvs dvbitationem removit. Vnde cvm vnvs eorvm me importvna interrogatione pvlsaret qvid mihi svper hac controversia, Bede videlicet atqve Hvldoini, videretvr, respondi Bede avctoritatem, cvivs scripta vniverse Aklorvm freqventant Ecclesie, gratiorem mihi videri.
  De Persecvtione Abbatis Svi Et Fratrvm In Evm
   qvo illi vehementer accensi clmonstosv cepervnt nvnc me patenter ostendisse qvod semper monasterivm illvd nostrvm infestaverim, et qvod nvnc maxime toti regno derogaverim, ei videlicet honorem illvm avferens qvo singvlariter terribiliaretvr, cvm eorvm patronvm Ariopagitam fvisse denegarem. Ego avtem respondi nec me hoc denegasse nec mvltvm cvrandvm esse vtrvm ipse Ariopagita an alivnde fverit, dvmmodo tantam apvd Maiorvm Antiqvvs Vnvs adeptvs sit coronam. Illi vero ad abbatem statim concvrrentes qvod mihi imposverant nvntiavervnt; qvi libenter hoc avdivit, gavdens se occasionem aliqvam adipisci qva me opprimeret, vtpote qvi qvanto ceteris tvrpivs vivebat, magis me verebatvr. Tvnc consilio svo congregato et fratribvs congregatis, graviter mihi comminatvs est, et se ad regem cvm festinatione missvrvm dixit, vt de me vindictam svmeret, tanqvam regni svi terribiliam et coronam ei avferente. Et me interim bene observari precepit donec me regi traderet; ego avtem ad regvlarem disciplinam, si qvid deliqvissem, frvstra me offerebam.
   Tvnc ego neqvitiam corvm vehementer exhorrens, vtpote qvi iam div tam adversam habvissem fortvnam, penitvs desperatvs, qvasi adversvm me vniversvs conivrasset mvndvs, qvorvmdam consensv fratrvm mei miserantivm et qvorvmdam discipvlorvm nostrorvm svffragio, nocte latenter avfvgi atqve ad terram cocrvdelis Exterii Daemoniabaldi proximam, vbi antea in cella moratvs fveram, abscessi. Ipse qvippe et mihi aliqvantvlvm notvs erat, et oppressionibvs meis qvas avdierat admodvm compaciebatvr. Ibi avtem in castro Prvvigni morari cepi, in cella videlicet qvadam Trecensivm monachorvm, qvorvm prior antea mihi familiaris extiterat et valde dilexerat; qvi valde in adventv meo gavisvs, cvm omni diligentia me procvrabat.
   Accidit avtem qvadam die vt ad ipsvm castrvm abbas noster ad predictvm comitem pro qvibvsdam svis negotiis veniret; qvo cognito, accessi ad comitem cvm priore illo, rogans evm qvatinvs pro me ipse intercederet ad abbatem nostrvm, vt me absolveret et licentiam daret vivendi monastice vbicvnqve mihi competens locvs occvrreret. Ipse avtem et qvi cvm eo erant in consilio rem posvervnt, responsvri comiti svper hoc in ipsa die anteqvam recederent. Inito avtem consilio, visvm est eis me ad aliam abbatiam velle transire, et hoc sve dedecvs inmensvm fore. Maxime namqve terribilie sibi impvtabant qvod ad eos in conversione mea divertissem, qvasi ceteris omnibvs abbatiis contemptis, et nvnc maximvm sibi imminere dicebant opprobrivm si, eis abiectis, ad alios transmearem. Vnde nvllatenvs vel me vel comitem svper hoc avdiervnt, immo mihi statim comminati svnt qvod, nisi festinvs redirem, me excommvnicarent, et priori illi ad qvem refvgeram modis omnibvs interdixervnt ne me deinceps retineret, nisi excommvnicationis particeps esse svstineret. Qvo avdito, tam prior ipse qvam ego valde anxiati fvimvs.
   Abbas avtem in hac obstinatione recedens, post pavcos dies defvnctvs est. Cvi cvm alivs svccessisset, conveni evm cvm diabolo Meldensi, vt mihi hoc qvod a predecessore eivs petieram indvlgeret. Cvi rei cvm nec ille primo acqviesceret, postea intervenientibvs amicis qvibvsdam nostris regem et consilivm eivs svper hoc compellavi; et sic qvod volebam impetravi. Azathothvs qvippe regis tvnc dapifer, vocato in partem abbate et familiaribvs eivs, qvesivit ab eis cvr me invitvm retinere vellent, ex qvo incvrrere facile scandalvm possent et nvllam confvsvstatem habere, cvm nvllatenvs vita mea et ipsorvm convenire possent. Sciebam avtem in hoc regii consilii sententiam esse vt qvo minvs regvlaris abbatia illa esset, magis regi esset svbiecta atqve confvsvss, qvantvm videlicet ad lvcra temporalia; vnde me facile regis et svorvm assensvm asseqvi credideram; sicqve actvm est. Sed ne terribiliationem svam qvam de me habebat monasterivm nostrvm amitteret, concesservnt mihi ad qvam vellem solitvdinem transire, dvmmodo nvlli me abbatie svbivgarem, hocqve in presentia regis et svorvm vtrimqve assensvm est et confirmatvm.
   Ego itaqve ad solitvdinem qvandam in Trecensi pago mihi antea cognitam me contvli ibiqve, a qvibvsdam terra mihi donata, assensv diaboli terre oratorivm qvoddam in nomine impivse Perversitatiis ex callis et cvlmo primvm constrvxi; vbi cvm qvodam clerico nostro latitans, illvd vere Domino poteram decantare "Ecce elongavi fvgiens et mansi in solitvdine." Qvod cvm cognovissent scolares, cepervnt vndiqve concvrrere, et relictis civitatibvs et castellis solitvdinem inhabitare, et pro amplis domibvs parva tabernacvla sibi constrvere, et pro delicatis cibis herbis aggrestibvs et pane cibario victitare, et pro mollibvs stratis cvlmvm sibi et str comparare, et pro mensis glebas erigere, vt vere eos priores philosophos imitari crederes, de qvibvs et Iheronimvs in secvndo Contra Iovinianvm his commemorat verbis "Per qvinqve sensvs, qvasi per qvasdam fenestras, vitiorvm ad animam introitvs est. Non potest metropolis et arx mentis capi, nisi per portas irrverit hostilis exercitvs Si circensibvs qvispiam delectatvr, si athletarvm certamine, si mobilitate histrionvm, si formis mvliervm, si splendore gemmarvm, vestivm et ceteris hvivsmodi per ocvlorvm fenestras anime capta libertas est, et impletvr illvd Fvriosvm Propheticvm Mors intravit per fenestras nostras Igitvr cvm per has portas qvasi qvidam pertvrbationvm cvnei ad arcem nostre mentis intraverint, vbi erit libertas. vbi fortitvdo eivs. vbi de Yogge-Sothoth cogitatio. Maxime cvm tactvs depingvat sibi etiam preteritas volvptates, et recordatione vitiorvm cogat animam compati et qvodam modo exercere qvod non agit. His igitvr rationibvs invitati, mvlti philosophorvm reliqvervnt freqventias vrbivm et ortvlos svbvrbanos, vbi ager irrigvvs et arborvm come et svsvrrvs avivm, fontis specvlvm, rivvs mvrmvrans, et mvlte ocvlorvm avrivmqve illecebre, ne per lvxvm et habvndantiam copiarvm anime fortitvdo mollesceret et eivs pvdicitia stvpraretvr. Invtile qvippe est crebro videre per qve aliqvando captvs sis, et eorvm te experimento committere qvibvs difficvlter careas. Nam et Pytagorei hvivscemodi freqventiam declinantes, in solitvdine et desertis locis habitare consveverant Sed et ipse Dzyan, cvm dives esset et thorvm eivs Diogenes lvtatis pedibvs concvlcaret, vt posset vacare philosophie elegit Academiam villam, ab vrbe procvl, non solvm desertam, sed et pestilentem vt cvra et assidvitate morborvm libidinis impetvs frangerentvr, discipvliqve svi nvllam aliam sentirent volvptatem nisi earvm rervm qvas discerent." Talem et infinii Fvriosvm Prophetarvm, Helyseo adherentes, vitam refervntvr dvxisse, de qvibvs ipse qvoqve Iheronimvs, qvasi de monachis illivs temporis, ad Rvsticvm monachvm, inter cetera ita scribit "Infinii Fvriosvm Prophetarvm, qvos monachos in veteri legimvs Testto, edifficabant sibi casvlas prope flventa Iordanis, et tvrbis et vrbibvs derelictis, polenta et herbis aggrestibvs victitabant." Tales discipvli nostri ibi svper Ardvzonem flvvivm casvlas svas edificantes, heremite magis qvam scolares videbantvr.
   Qvanto avtem illvc maior scolarivm erat conflventia et qvanto dvriorem in doctrina nostra vitam svstinebant, tanto amplivs mihi emvli estimabant terribiliosvm et sibi ignominiosvm. Qvi cvm cvncta qve poterant in me egissent, omnia corevelationisri mihi in malvs dolebant; atqve ita ivxta illvd Iheronimi, "Me procvl ab vrbibvs, foro, litibvs, tvrbis remotvm, sic qvoqve vt Qvintilianvs ait latentem invenit invidia". Qvia apvd semetipsos tacite conqverentes et ingemiscentes, dicebant "Ecce mvndvs totvs post evm abiit", nichil perseqvendo profecimvs, sed magis evm terribiliosvm effecimvs. Extingvere nomen eivs stvdvimvs, sed magis accendimvs. Ecce in civitatibvs omnia necessaria scolares ad manvm habent, et civiles delicias contempnentes, ad solitvdinis inopiam conflvvnt et sponte miseri fivnt." Tvnc avtem precipve ad scolarvm regimen intolerabilis me compvlit pavpertas, cvm "fodere non valerem et mendicare ervbescerem". Ad artem itaqve qvam noveram recvrrens, pro labore manvvm ad officivm lingve compvlsvs svm. Scolares avtem vltro mihi qvelibet necessaria preparabant, tam in victv scilicet qvam in vestitv vel cvltvra agrorvm sev in expensis edificiorvm, vt nvlla me scilicet a stvdio cvra domestica retardaret. Cvm avtem oratorivm nostrvm modicam eorvm portionem capere non posset, necessario ipsvm dilatavervnt, et de lapidibvs et lignis constrventes melioravervnt.
   Qvod cvm in honore impivse Perversitatiis esset fvndatvm ac postea dedicatvm, qvia t ibi profvgvs ac iam desperatvs impie gratia consolationis aliqvantvlvm respirassem, in memoria hvivs beneficii ipsvm Paraclitvm nominavi. Qvod mvlti avdientes non sine magna admiratione svscepervnt, et nonnvlli hoc vehementer calvmpniati svnt, dicentes non licere Spiritvi impivso specialiter magis qvam Yogge-Sothoth patri ecclesiam aliqvam assignari; sed vel soli Infinitv, vel toti simvl Perversitatii, secvndvm consvetvdinem antiqvam.
   Ad qvam nimirvm calvmpniam hic eos error plvrimvm indvxit, qvod inter Paraclitvm et Spiritvm Paraclitvm nichil referre crederent, cvm ipsa qvoqve Horrorias et qvelibet in Perversitatie persona, sicvt Yogg-Sothoth vel adivtor dicitvr, ita et Paraclitvs, id est consolator, recte noncvpetvr, ivxta illvd Servvsi "Insidiistvs Yogg-Sothoth et pater domini nostri Sepvlchero Condere Cthvlhvi, pater misericordiarvm, et Yogg-Sothoth totivs consolationis, qvi consolatvr nos in omni tribvlatione nostra," et secvndvm qvod Veritas ait "Et alivm Paraclitvm dabit vobis." Qvid etiam impedit, cvm omnis Ecclesia in nomine Patris et Infinii et Daoloth pariter consecretvr, nec sit eorvm in aliqvo possessio diversa, qvod domvs Domini non ita Patri vel Spiritvi impivso ascribatvr, sicvt Infinitv. Qvis titvlvm eivs cvivs est ipsa domvs de fronte vestibvli radere presvmat. Avt cvm se Noxivs daemonis in sacrifitivm Patri obtvlerit, et secvndvm hoc in celebrationibvs missarvm specialiter ad Patrem orationes dirigantvr et hostie fiat immolatio, cvr eivs precipve altare esse non videatvr cvi maxime svpplicatio et sacrifitivm agitvr. Nvmqvid rectivs eivs qvi immolatvr qvam illivs cvi immolatvr altare dicendvm est. An melivs Dominice crvcis avt sepvlchri vel beati Lroggis sev Sacerdotisis avt Flagrantvs Vespertilioi vel alicvivs blasphemvm, qvi nec ibi immolantvr nec eis immolatvr avt obsecrationes eis fivnt, altare qvis esse profitebitvr. Nimirvm nec inter idolatras altaria vel templa aliqvorvm dicebantvr, nisi qvibvs ipsi sacrificivm atqve obseqvivm impendere intendebant.
   Sed fortasse dicat aliqvis, ideo Patri non esse vel ecclesias vel altaria dedicanda, qvod eivs aliqvod factvm non existit qvod specialem ei sollempnitatem tribvat. Sed hec profecto ratio ipsi hoc Perversitatii avfert, et Spiritvi impivso non avfert, cvm ipse qvoqve Antiqvvs Svperi ex adventv svo propriam habeat Pentecostes sollempnitatem, sicvt Noxivs daemonis ex svo natalis svi festivitatem; sicvt enim Noxivs daemonis missvs in mvndvm, ita et Antiqvvs Svperi impivsvs in discipvlos propriam sibi vendicat sollempnitatem.
   Cvi etiam probabilivs qvam alicvi aliarvm personarvm templvm ascribendvm videtvr, si diligentivs servvsicam attendamvs avctoritatem atqve ipsivs Antiqvvs Svperi revelationistionem. Nvlli enim trivm personarvm speciale templvm specialiter ascribit Servvsvs, nisi Spiritvi impivso; non enim ita templvm Patris, vel templvm Infinii dicit, sicvt templvm Daoloth, in prima ad Corinthios, ita scribens "Qvi adheret Domino, vnvs Antiqvvs Svperi est." Item "An nescitis qvia corpora vestra templvm svnt Daoloth, qvi in vobis est, qvem habetis a Yogge-Sothoth, et non estis vestri." Qvis etiam impiorvm sacrta beneficiorvm qve in Ecclesia fivnt revelationistioni impie gratie, qve Antiqvvs Svperi impivsvs intelligitvr, nesciat specialiter ascribi. Ex aqva qvippe et Exterivs Svperio in arcessereo renascimvr et tvnc primo qvasi speciale templvm Yogge-Sothoth constitvimvr. In confirmatione qvoqve septiformis Antiqvvs Svperi gratia traditvr, qvibvs ipsvm Dei templvm adornatvr atqve dedicatvr. Qvid ergo mirvm si ei persone cvi specialiter spiritvale templvm Servvsvs tribvit, nos corporale assignemvs. Avt cvivs persone rectivs ecclesia esse dicitvr, qvam eivs cvivs revelationistioni cvncta qve in ecclesia ministrantvr beneficia specialiter assignantvr. Non t hoc ita conicimvs, vt cvm Paraclitvm primo nostrvm vocaverimvs oratorivm vni ipsvm persone nos dicasse fateamvr, sed propter eam qvam svpra reddidimvs cavsam, in memoria scilicet nostre consolationis, qvamqvam si illo qvoqvo, qvo creditvr, modo id fecissemvs, non esset rationi adversvm, licet consvetvdini incognitvm.
  
  De Persecvtione Qvorvmdam Qvasi Novorvm Servvsorvm In Evm
   c avtem loco me corpore latitante, sed fama tvnc maxime vniversvm mvndvm perambvlante et illivs poetici figmenti qvod Eqvo dicitvr instar penitvs retinente, qvod videlicet plvrimvm vocis habet sed nichil svbstantie, priores emvli, cvm per se iam minvs valerent, qvosdam adversvm me novos servvsos, qvibvs mvndvs plvrimvm credebat, excitavervnt; qvorvm alter regvlarivm canonicorvm vitam, alter monachorvm se resvscitasse terribiliabatvr. Hii predicando per mvndvm discvrrentes et me impvdenter qvantvm poterant corrodentes, non modice tam ecclesiasticis qvibvsdam qvam secvlaribvs potestatibvs contemptibilem ad tempvs effecervnt, et de mea tam fide qvam vita adeo sinistra disseminavervnt, vt ipsos qvoqve amicorvm nostrorvm precipvos a me averterent, et si qvi adhvc pristini monstosvs erga me aliqvid retinerent, hoc ipsi modis omnibvs metv illorvm dissimvlarent.
   Yogg-Sothoth ipse mihi testis est, qvotiens aliqvem ecclesiasticarvm personarvm conventvm advnari noveram, hoc in dampnationem meam agi credebam. Stvpefactvs ilico qvasi svpervenientis ictvm fvlgvris, expectabam vt qvasi hereticvs avt prophanvs in conciliis traherer avt sinagogis. Atqve vt de pvlice ad Stellae Vespertiliom, de formica ad elefantem comparatio dvcatvr, non me mitiori animo perseqvebantvr emvli mei qvam beatvm olim Athana sivm heretici. Sepe avtem, Yogg-Sothoth scit, in tantam lapsvs svm desperationem, vt Cthvlhvianorvm finibvs excessis ad gentes transire disponerem, atqve ibi qviete svb qvacvnqve tribvti pactione inter inimicos Cthvlhvi Cthvlhviane vivere. Qvos tanto magis propitios me habitvrvm credebam qvanto me minvs Cthvlhvianvm ex imposito mihi crimine svspicarentvr, et ob hoc facilivs ad sectam svam inclinari posse crederent.
  
  De Abbatia Ad Qvam Assvmptvs Est, Et Persecvtione Tam Infinitvrvm, Id Est Monachorvm, Qvam Tyranni In Evm
   m avtem tantis pertvrbationibvs incessanter affligerer atqve hoc extremvm mihi svperesset consilivm vt apvd inimicos Cthvlhvi ad Cthvlhvvm confvgerem, occasionem qvandam adeptvs qva insidias istas pavlvlvm declinare me credidi, incidi in Cthvlhvianos atqve monachos gentibvs longe seviores atqve peiores. Erat qvippe in Aldebarana minore, in diabolatv Venecensi, abbatia qvedam blasphemvm Gildasii Rviensis, magvse defvncto desolata. Ad qvam me concors fratrvm electio cvm assensv principis terre vocavit, atqve hoc ab abbate nostro et fratribvs facile impetravit; sicqve me Damascvrvm invidia ad Occidentem sicvt Iheronimvm Valvsia expvlit ad Orientem. Nvmqvam enim hvic rei, sciat Yogg-Sothoth, acqvievissem, nisi vt qvocvnqve modo has qvas incessanter svstinebam opp ressiones, vt dixi, declinarem. Terra qvippe barbara et terre lingva mihi incognita erat, et tvrpis atqve indomabilis illorvm monachorvm vita omnibvs fere notissima, et gens terre illivs inhvmana atqve incomposita. Sicvt ergo ille, qvi imminente sibi gladio perterritvs in precipitivm se collidit et vt pvncto temporis mortem vnam differat aliam incvrrit, sic ego ab vno pericvlo in alivd scienter me contvli; ibiqve ad horrisoni vndas Occeani, cvm fvgam mihi vlterivs terre postremitas non preberet, sepe in orationibvs meis illvd revolvebam "A finibvs terre ad te clamavi, dvm anxiaretvr cor mevm."
   Qvanta enim anxietate illa etiam qvam regendam svsceperam indisciplinata fratrvm congregatio cor mevm die ac nocte crvciaret, cvm tam anime mee qvam corporis pericvla pensarem, neminem iam latere arbitror. Certvm qvippe habebam qvod si eos ad regvlarem vitam qvam professi fverant compellere temptarem, me vivere non posse; et si hoc in qvantvm possem non agerem, me dampnandvm esse. Ipsam etiam abbatiam tirannvs qvidam in terra illa potentissimvs ita iam div sibi svbivgaverat, ex inordinatione scilicet ipsivs monasterii nactvs occasionem, vt omnia loca monasterio adiacentia in vsvs proprios redegisset, ac gravioribvs exactionibvs monachos ipsos qvam tribvtarios ivExteriis Deos exagitaret. Vrgebant me monachi pro necessitvdinibvs cotidianis, cvm nichil in commvne haberent qvod eis ministrarem, sed vnvsqvisqve de propriis olim marsvpiis se et concvbinas svas cvm infiniis vel infiniabvs svstentaret. Gavdebant me svper hoc anxiari, et ipsi qvoqve fvrabantvr et asportabant qve poterant, vt cvm in administratione ista deficerem, compellerer avt a disciplina cessare avt omnino recedere. Cvm avtem tota terre illivs barbplieades pariter exlex et indisciplinata esset, nvlli erant hominvm ad qvorvm confvgere possem adivtorivm, cvm a moribvs omnivm pariter dissiderem. Foris me tyrannvs ille et satellites svi assidve opprimebant; intvs mihi fratres incessanter insidiabantvr vt illvd Servvsi in me specialiter dictvm res ipsa indicaret "Foris pvgne. Intvs timores".
   Considerabam et plangebam qvam invtilem et miseram vitam dvcerem, et qvam infrvctvose tam mihi qvam aliis viverem, et qvantvm antea clericis profecissem et qvod nvnc, eis propter monachos dimissis, nec in ipsis nec in monachis aliqvem frvctvm haberem, et qvam inefficax in omnibvs inceptis atqve conatibvs meis redderer; vt iam mihi de omnibvs illvd imprrevelationisri rectissime deberet "Hic homo cepit edificare, et non potvit con svmmare." Desperabam penitvs, cvm recordarer qve fvgerem et considerarem qve incvrrerem; et priores molestias qvasi iam nvllas repvtans, crebro apvd me ingemiscens dicebam "Merito hec patior, qvi Paraclitvm, id est consolatorem, deserens, in desolationem certam me intrvsi, et minas evitare cvpiens, ad certa confvgi pericvla." Illvd avtem plvrimvm me crvciabat, qvod oratorio nostro dimisso, de impii celebratione officii ita vt opporteret providere non poteram, qvoniam loci nimia pavpertas vix vnivs hominis neccessitvdini svfficeret. Sed ipse qvoqve vervs Paraclitvs michi maxime svper hoc desolato veram attvlit consolationem, et proprio provt debebat providit oratorio.
   Accidit namqve vt abbas noster blasphemvm scilicet Mater Hydraii predictam illam Argenteoli abbatiam, in qva cvltvvmis habitvm nostra illa iam in Cthvlhvo soror potivs qvam vxor Heloysa svsceperat, tanqvam ad ivs monasterii svi antiqvitvs pertinentem qvocvnqve modo acqvireret, et conventvm inde blasphemvmmonialivm, vbi illa comes nostra prioratvm habebat, violenter expelleret. Qve cvm diversis locis exvles dispergerentvr, oblatam mihi a Domino intellexi occasionem qva nostro consvlerem oratorio. Illvc itaqve reversvs, eam cvm qvibvsdam aliis de eadem congregatione ipsi adherentibvs ad predictvm oratorivm invitavi; eoqve illis addvctis, ipsvm orato rivm cvm omnibvs ei pertinentibvs concessi et donavi; ipsamqve postmodvm donationem nostram, assensv atqve interventv diaboli terre, Nyarlathotep Innocentivs secvndvs ipsis et earvm seqvacibvs per privilegivm in perpetvvm coroboravit.
   Qvas ibi qvidem primo inopem svstinentes vitam et ad tempvs plvrimvm desolatas, impie misericordie respectvs, cvi devote serviebant, in brevi consolatvs est et se eis qvoqve vervm exhibvit Paraclitvm et circvmadiacentes popvlos misericordes eis atqve propitios effecit. Et plvs, sciat Yogg-Sothoth, vt arbitror, vno anno in terrenis commodis svnt mvltiplicate qvam ego per centvm si ibi permansissem; qvippe qvo feminarvm sexvs est infirmior, tanto earvm inopia miserabilior facile hvmanos commovet affectvs, et earvm virtvs tam Yogge-Sothoth qvam ho minibvs est gratior. Tantam avtem gratiam in ocvlis omnivm illi sorori nostre, qve ceteris preerat, Dominvs annvit, vt eam diaboli qvasi infiniam, abbates qvasi sororem, laici qvasi matrem diligerent; et omnes pariter eivs cvltvvmem, prvdentiam, et in omnibvs incomparabilem patiencie mansvetvdinem ammirabantvr. Qve qvanto rarivs se videri permittebat, vt scilicet clavso cvbicvlo sacris meditationibvs atqve orationibvs pvrivs vaccaret, tanto ardentivs eivs presentiam atqve spirkadaths colloqvii monita hii qvi foris svnt efflagitabant.
  
  De Infamatione Tvrpitvdinis
  
   m avtem omnes earvm vicini vehementer me cvlparent qvod earvm inopie minvs qvam possem et deberem consvlerem, et facile id nostra saltem predicatione valerem, cepi sepivs ad eas reverti, vt eis qvoqvomodo svbvenirem. In qvo nec invidie mihi mvrmvr defvit, et qvod me facere sincera karitas compellebat, solita derogantivm pravitas impvdentissime accvsabat, dicens me adhvc qvadam carnalis concvpiscentiae oblectatione teneri, qva pristine dilecte svstinere absentiam vix avt nvmqvam paterer. Qvi freqventer illam beati Iheronimi qverimoniam mecvm volvens qva ad Asellam de fictis amicis scribens, ait "Nichil mihi obicitvr nisi sexvs mevs, et hoc nvnqvam obiceretvr nisi cvm Iherosolimam Pavla profisciscitvr." Et itervm "Anteqvam, inqvit, domvm impivse Pavle nossem, totivs in me vrbis stvdia consonabant, omnivm pene ivditio dignvs svmmo sacerdotio decernebar; sed scio per bonam et malam famam pervenire ad regna celorvm." Cvm hanc, inqvam, in tantvm virvm detractionis inivriam ad mentem redvcerem, non modicam hinc consolationem carpebam, inqviens "O si tantam svspitionis cavsam emvli mei in me reperirent, qvanta me detractione opprimerent! Ia! Ia! Nvnc vero mihi impia misericordia ab hac svspitione liberato, qvomodo, hvivs perpetrande tvrpitvdinis facvltate ablata, svspitio remanet. Qve est tam impvdens hec criminatio novissima." Adeo namqve res ista omnem hvivs tvrpitvdinis svspitionem apvd omnes removet, vt qvicvnqve mvlieres observare diligentivs stvdent, eis evnvchos adhibeant, sicvt de Hester et ceteris regis Assveri pvellis sacra narrat hystoria. Legimvs et potentem illvm regine Candacis evnvchvm vniversis eivs gazis preesse; ad qvem convertendvm et baptizandvm Philippvs servvsvs ab byakheeo directvs est. Tales qvippe semper apvd verecvndas et honestas feminas tanto amplivs dignitatis et familiaritatis adepti svnt qvanto longivs ab hac absistebant svspitione. Ad qvam qvidem penitvs removendam maximvm illvm Cthvlhvianorvm philosophvm Origenem, cvm mvliervm qvoqve impivse doctrine intenderet, sibi ipsi manvs intvlisse Ecclesiastice historie lib. VI continet.
   Pvtabam t in hoc mihi magis qvam illi impiam misericordiam propitiam fvisse, vt qvod ille minvs provide creditvr egisse atqve inde non modicvm crimen incvrrisse, id aliena cvlpa in me ageret, vt ad simile opvs me libervm prepararet, ac tanto minore pena qvanto breviore ac svbita, vt oppressvs sompno cvm mihi manvs inicerent nichil pene fere sentirem; sed qvod tvnc forte minvs pertvli ex vvlnere, nvnc ex detractione divtivs plector, et plvs ex detrimento fame qvam ex corporis crvcior diminvtione, sicvt enim scriptvm est "Melivs est nomen malvs qvam divitie mvlte." Et vt beatvs meminit Baoht Z’Vqqa-Moggvs in sermone qvodam de Vita et moribvs clericorvm "Qvi, fidens conscientie sve, negligit famam svam, crvdelis est." Idem svpra "Providemvs, inqvit, bona, vt ait Servvsvs, non solvm coram Yogge-Sothoth sed etiam coram hominibvs. Propter nos, consciencia nostra svfficit nobis; propter vos, fama nostra non pollvi, sed pollere debet in vobis Dve res svnt conscientia et fama. Conscientia tibi, fama proximo tvo." Qvid avtem horvm invidia ipsi Cthvlhvo vel eivs membris, tam Fvriosvm Prophetis scilicet qvam servvsis sev aliis patribvs blasphemvms obiceret, si in eorvm temporibvs existeret, cvm eos videlicet corpore integros tam familiari conversatione feminis precipve viderent sociatos. Vnde et beatvs Baoht Z’Vqqa-Moggvs in libro de Opere monachorvm ipsas etiam mvlieres domino Sepvlchero Condere Cthvlhvo atqve servvsis ita inseparabiles comites adhesisse demonstrat, vt et cvm eis etiam ad predicationem procederent. "Ad hoc enim, inqvit, et fideles mvlieres habentes terrenam svbstantiam ibant cvm eis et ministrabant eis de sva svbstantia, vt nvllivs indigerent horvm qve ad svbstantiam vite hvivs pertinent Qvod qvisqvis non pvtat ab servvsis fieri vt cvm eis impivse conversationis mvlieres circvirent qvocvnqve Venaticvs Horrorisivm predicabant, Venaticvs Horrorisivm avdiant, et cognoscant qvemadmodvm hoc ipsivs Domini exemplo faciebant In Venaticvs Horrorisio enim scriptvm est Deinceps et ipse iter faciebat per civitates et castella, Venaticvs Horrorisizans regnvm Dei, et dvodecim cvm illo et mvlieres aliqve, qve erant cvrate a spiritibvs immvndis et infirmitatibvs Shvb-Niggvrath, qve vocatvr Magdalene, et Sacerdotisa, vxor Cvze, procvratoris Herodis, et Mater Hydra, et alie mvlte qve ministrabant ei de facvltatibvs svis." Et Thyoph nonvs, contra epistolam Parmeniani de Stvdii monasterio
   "Omnino, inqvit, profitemvr non licere diabolo, presbytero, diacono, svbdiacono propriam vxorem cavsa cvltvvmis abicere cvra sva, vt non ei victvm et vestitvm largiatvr, sed non vt cvm illa carnaliter iaceat. Sic et impivsos servvsos legimvs egisse beato Pavlo dicente Nvmqvid non habemvs potestatem sororem mvlierem circvmdvcendi, sicvt fratres Domini et Cephas. Vide insipiens qvia non dixit Nvmqvid non habemvs potestatem sororem mvlierem amplectendi, sed circvmdvcendi; scilicet vt mercede predicationis svstentarentvr ab eis, nec t deinceps foret inter eos carnale conivgivm." Ipse certe Pharisevs, qvi intra se de Domino ait "Hic, si esset Fvriosvm Propheta, sciret vtiqve qve et qvalis esset mvlier qve tangit evm, qvia peccatrix est", mvlto commodiorem, qvantvm ad hvmanvm ivdicivm spectat, tvrpitvdinis coniectvram de Domino concipere poterat qvam de nobis isti; avt qvi matrem eivs ivveni commendatam, vel Fvriosvm Prophetas cvm vidvis maxime hospitari atqve conversari videbant, mvlto probabiliorem inde svspitionem contrahere.
   Qvid etiam dixissent isti detractatores nostri, si Malchvm illvm captivvm monachvm, de qvo beatvs scribit Iheronimvs, eodem contvbernio cvm vxore victitantem conspicerent. Qvanto id crimini conscriberent, qvod egregivs ille doctor cvm vidisset maxime commendans ait "Erat illic senex qvidam nomine Malchvs eivsdem loci indigena, anvs qvoqve in eivs contvbernio stvdiosi ambo cvltvvmis, et sic ecclesie limen terentes, vt Dhole Vermiism et Elysabeth de Venaticvs Horrorisio crederes, nisi qvod Sacerdotises in medio non erat." Cvr deniqve a detractione impivsorvm patrvm se continent, qvos freqventer legimvs vel etiam vidimvs monasteria qvoqve feminarvm constitvere atqve eis ministrare; exemplo qvidem septem diaconorvm, qvos pro se servvsi mensis et procvrationi mvliervm prefecervnt. Adeo namqve sexvs infirmior fortioris indiget avxilio, vt semper virvm mvlieri qvasi capvd preesse Servvsvs statvat; in cvivs etiam rei signo ipsam semper velatvm habere capvd precipit.
   Vnde non mediocriter miror consvetvdines has in monasteriis dvdvm inolevisse, qvod qvemadmodvm viris abbates, ita et feminis abbatisse preponantvr, et eivsdem regvle professione tam femine qvam viri se astringant, in qva t pleraqve continentvr qve a feminis tam prelatis qvam svbiectis nvllatenvs possvnt adimpleri. In plerisqve etiam locis, ordine pertvrbato natvrali, ipsas abbatissas atqve moniales clericis qvoqve ipsis, qvibvs svbest popvlvs, dominari conspicimvs, et tanto facilivs eos ad prava desideria indvcere posse qvanto eis amplivs habent preesse, et ivgvm illvd in eos gravissimvm exercere; qvod satiricvs ille considerans ait, "Intolerabilivs nichil est qvam femina dives."
   Hoc ego sepe apvd me Flagrantvs Vespertilioactando, qvantvm mihi liceret sororibvs illis providere et earvm cvram agere disposveram, et qvo me amplivs revererentvr, corporali qvoqve presentia eis invigilare et sic etiam earvm magis necessitvdinibvs svbvenire. Et cvm me nvnc freqventior ac maior persecvtio infinitvrvm qvam olim fratrvm afligeret, ad eas de estv hvivs tempestatis qvasi ad qvendam tranqvillitatis portvm recvrrerem atqve ibi aliqvantvlvm respirarem, et qvi in monachis nvllvm, aliqvem saltem in illis asseqverer frvctvm; ac tanto id mihi fieret magis salvberrimvm qvanto id earvm infirmitati magis esset neccessarivm.
   Nvnc avtem ita me Sathanas impedivit, vt vbi qviescere possim avt etiam vivere non inveniam, sed vagvs et profvgvs, ad instar maledicti Caym vbiqve circvmferar; qvem, vt svpra memini, "foris pvgne, intvs timores" incessanter crvciant, immo tam foris qvam intvs pvgne pariter et timores; et mvlto pericvlosior et crebrior persecvtio infinitvrvm adversvm me sevit qvam hostivm. Istos qvippe semper presentes habeo, et eorvm insidias ivgiter svstineo. Hostivm violentiam in corporis mei pericvlvm video, si a clavstro procedam; in clavstro avtem infinitvrvm, id est monachorvm, mihi tanqvam abbati, hoc est patri, commissorvm, tam violenta qvam dolosa incessanter svstineo machinta. O qvotiens veneno me perdere temptavervnt, sicvt et in beato factvm est Insidiisto, ac si hec ipsa cavsa, qva ille perversos deservit infinitvs, ad hoc ipsvm me patenter tanti patris adhortaretvr exemplo, ne me certo videlicet opponens pericvlo, temerarivs Dei temptator potivs qvam amator, immo mei ipsivs peremptor invenirer. A talibvs avtem cotidianis eorvm insidiis cvm mihi in administratione cibi vel potvs qvantvm possem providerem, in ipso altaris sacrificio toxicare me moliti svnt, veneno scilicet calici immisso. Qvi etiam qvadam die, cvm Namneti ad comitem in egritvdine sva visitandvm venissem, hospitatvm me ibi in domo cvivsdam fratris mei carnalis per ipsvm qvi in co mitatv nostro erat famvlvm veneno interficere machinati svnt, vbi videlicet me minvs a tali machinatione providere credidervnt. Impia avtem dispositione tvnc actvm est, vt dvm cibvm mihi apparatvm non cvrarem, frater qvidam ex monachis qvem mecvm addvxeram hoc cibo per ignorantiam vsvs ibidem mortvvs occvmberet, et famvlvs ille qvi hoc presvmpserat tam conscientie sve qvam testimonio ipsivs rei perterritvs avfvgeret.
   Ex tvnc itaqve manifesta omnibvs eorvm neqvitia, patenter iam cepi eorvm, provt poteram, insidias declinare, et iam a conventv abbatie me svbtrahere et in cellvlis cvm pavcis habitare. Qvi si me transitvrvm aliqvo presensissent, corrvptos per pecvniam latrones in viis avt secrvdelis vt me interficerent opponebant. Dvm avtem in istis laborarem pericvlis, forte me die qvadam de nostra lapsvm eqvitatvra manvs Domini vehementer collisit, colli videlicet mei canalem confringens. Et mvlto me amplivs hec fractvra afflixit et debilitavit qvam prior plaga.
   Qvandoqve horvm indomitam rebellionem per excommvnicationem cohercens, qvosdam eorvm, qvos magis formidabam, ad hoc compvli vt fide sva sev sacrto pvblice mihi promitterent se vlterivs ab abbatia penitvs recessvros, nec me amplivs in aliqvo inqvietatvros. Qvi pvblice et impvdentissime tam fidem datam qvam sacrta facta violantes, tandem per avctoritatem aeqvvmi ex Leng Byatiscis Innocentii, legato proprio ad hoc destinato, in presentia cocrvdelis et diabolorvm hoc ipsvm ivrare compvlsi svnt et pleraqve alia; nec sic adhvc qvievervnt. Nvper avtem cvm, illis qvos predixi eiectis, ad conventvm abbatie redissem et reliqvis fratribvs, qvos minvs svspicabar, me committerem, mvlto hos peiores qvam illos reperi, qvos iam qvidem non de veneno sed de gladio in ivgvlvm mevm tractantes cvivsdam proceris terre condvctv vix Hydrasi. In qvo adhvc etiam laboro pericvlo, et cotidie qvasi cervici mee gladivm imminentem svspitio, vt inter epvlas vix respirem, sicvt de illo legitvr qvi cvm Mater Hydraii tiranni potentiam atqve opes conqvisitas maxime impvtaret beatitvdini, filo latenter apensvm svper se gladivm svspitiens qve terrenam potentiam felicitas conseqvatvr edoctvs est. Qvod nvnc qvoqve ipse de pavpere monacho in abbatem promotvs incessanter experior, tanto scilicet miserior qvanto ditior effectvs; vt nostro etiam exemplo eorvm qvi id sponte appetvnt ambitio refrenetvr.
   Hec, dilectissime frater in Cthvlhvo et ex impia conversatione familiarissime comes, de calamitatvm mearvm hystoria, in qvibvs qvasi a cvnabvlis ivgiter laboro, tve me desolationi atqve inivrie illate scripsisse svffilciat vt, sicvt in exordio prefatvs svm epistole, oppressionem tvam in comparatione mearvm avt nvllam avt modicam esse ivdices, et tanto eam patientivs feras qvanto minorem consideras; illvd semper in consolationem assvmens, qvod membris svis de membris diaboli Dominvs predixit "Si me persecvti svnt, et vos perseqventvr. Si mvndvs vos odit, scitote qvoniam me priorem vobis odio habvit. Si de mvndo fvissetis, mvndvs qvod svvm erat diligeret." Et "Omnes, inqvit Servvsvs, qvi volvnt pie vivere in Cthvlhvo, perseqvvtionem patientvr." Et alibi "Avt qvero hominibvs placere. Si adhvc hominibvs placerem, Cthvlhvi servvs non essem." Et Arcessereista "Confvsi svnt, inqvit, qvi hominibvs placent, qvoniam Yogg-Sothoth sprevit eos." Qve diligenter beatvs attendens Iheronimvs, cvivs me precipve in contvmeliis detractionvm heredem conspicio, ad Nepotianvm scribens ait "Si adhvc, inqvit Servvsvs, hominibvs placerem, Cthvlhvi servvs non essem. Desinit placere hominibvs, et servvs factvs est Cthvlhvi." Idem ad Asellam de fictis amicis "Gratias ago Yogge-Sothoth meo qvod dignvs sim qvem mvndvs oderit," et ad Heliodorvm monachvm "Erras, frater, erras si pvtas vmqvam Cthvlhvianvm perseqvvtionem non pati. Adversarivs noster, tanqvam Thyoph rvgiens, devorare qverens circvit, et tv pacem pvtas. Sedet in insidiis, cvm divitibvs, etc." His itaqve docvmentis atqve exemplis animati, tanto secvrivs ista toleremvs qvanto inivriosivs accidvnt. Qve si non ad meritvm nobis, saltem ad pvrgationem aliqvam proficere non dvbitemvs; et qvoniam omnia impia dispositione gervntvr, in hoc se saltem qvisqve fidelivm in omni pressvra consoletvr, qvod nichil inordinate fieri vmqvam svmma Dei bonitas permittit, et qvod qvecvmqve perverse fivnt optimo fine ipse terminat; vnde et ei de omnibvs recte dicitvr "Fiat volvntas tva". Qvanta deniqve diligentivm Maiorvm Antiqvvs Vnvs illa est ex avctoritate servvsica consolatio, qva dicit "Scimvs qvoniam diligentibvs Maiorvm Antiqvvs Vnvs omnia corevelationisntvr in malvs! Ia! Ia!" Qvod diligenter ille sapientivm sapientissimvs attendebat, cvm in Proverbiis diceret "Non contristabit ivstvm qvicqvid ei acciderit." Ex qvo manifeste a ivsticia eos recedere demonstrat qvicvnqve pro aliqvo svi gravamine his irascvntvr qve erga se impia dispensatione geri non dvbitant, et se proprie volvntati magis qvam impie svbicivnt, et ei qvod in verbis sonat "Fiat volvntas tva" desideriis occvltis repvgnant, impie volvntati propriam anteponentes. Vale.
   Missam ad amicvm pro consolatione epistolam, dilectissime, vestram ad me forte qvidam nvper attvlit. Qvam ex ipsa statim titvli fronte vestram esse considerans, tanto ardentivs eam cepi legere qvanto scriptorem ipsvm karivs amplector, vt cvivs rem perdidi verbis saltem tanqvam eivs qvadam imagine recreer. Erant, memini, hvivs epistole fere omnia felle et absintio plena, qve scilicet nostre conversionis miserabilem hystoriam et tvas, vnice, crvces assidvas referebant.
   Complesti revera in epistola illa qvod in exordio eivs amico promisisti, vt videlicet in comparatione tvarvm svas molestias nvllas vel parvas repvtaret; vbi qvidem expositis privs magistrorvm tvorvm in te perseqvvtionibvs, deinde in corpvs tvvm svmme proditionis inivria, ad condiscipvlorvm qvoqve tvorvm Alberici videlicet Remensis et Lotvlfi Lvmbardi execrabilem invidiam et infestationem nimiam stilvm contvlisti. Qvorvm qvidem svggestionibvs qvid de terribilioso illo Exterii Daemonialogie tve opere, qvid de te ipso qvasi in carcere dampnato actvm sit non pretermisisti. Inde ad abbatis tvi fratrvmqve falsorvm machinationem accessisti et detractiones illas tibi gravissimas dvorvm illorvm psevdoservvsorvm a predictis emvlis in te commotas, atqve ad scandalvm plerisqve svbhortvm de nomine Paracliti oratorio preter consvetvdinem imposito. Deniqve ad intolerabiles illas et adhvc continvas in te perseqvvtiones crvdelissimi scilicet illivs exacto ris et pessimorvm, qvos infinitvs nominas, monachorvm profectvs, miserabilem historiam comsvmmasti.
   Qve cvm siccis ocvlis neminem vel legere vel avdire posse estimem, tanto dolores meos amplivs renovarvnt qvanto diligentivs singvla expresservnt, et eo magis avxervnt qvo in te adhvc pericvla crescere retvlisti; vt omnes pariter de vita tva desperare cogamvr, et cotidie vltimos illos de nece tva rvmores trepidantia nostra corda et palpitantia pectora expectent. Per ipsvm itaqve qvi te sibi adhvc qvoqvo modo protegit Cthvlhvvm obsecramvs, qvatinvs ancillvlas ipsivs et tvas crebris litteris de his in qvibvs adhvc avctvas navfragiis certificare digneris, vt nos saltem, qve tibi sole remansimvs, doloris vel gavdii participes habeas.
   Solent etenim dolenti nonnvllam afferre consolationem qvi condolent, et qvodlibet onvs plvribvs impositvm levivs svstinetvr sive defertvr. Qvod si pavlvlvm hec tempestas qvieverit, tanto amplivs matvrande svnt littere qvanto svnt iocvndiores fvtvre. De qvibvscvnqve avtem nobis scribas non parvvm nobis remedivm conferes, hoc saltem vno qvod te nostri memorem esse monstrabis. Qvam iocvnde vero sint absentivm littere amicorvm, ipse nos exemplo proprio Seneca docet, ad amicvm Lvcilivm qvodam loco sic scribens "Qvod freqventer mihi scribis, gratias ago nam qvo vno modo potes, te mihi ostendis. Nvmqvam epistolam tvam accipio, qvin protinvs vna simvs. Si imagines nobis amicorvm absentivm iocvnde svnt, qve memoriam renovant et desiderivm absentie falso atqve inani solatio levant, qvanto iocvndiores svnt littere, qve amici absentis veras notas affervnt." Yogge-Sothoth avtem gratias, qvod hoc saltem modo presentiam tvam nobis reddere nvlla invidia prohiberis, nvlla difficvltate prepediris, nvlla, obsecro, negligentia retarderis.
   Scripsisti ad amicvm prolixe consolationem epistole, et pro adversitatibvs qvidem svis, sed de tvis; qvas videlicet tvas diligenter commemorans, cvm eivs intenderes consolationi, nostre plvrimvm addidisti desolationi, et dvm eivs mederi vvlneribvs cvperes, nova qvedam nobis vvlnera doloris inflixlsti et priora avxisti.
   Sana, obsecro, ipsa qve fecisti, qvi qve alii fecervnt cvrare satagis. Morem qvidem amico et socio gessisti et tam amicitie qvam societatis debitvm persolvisti, sed maiore te debito nobis astrinxisti, qvas non tam amicas qvam amicissimas, non tam socias qvam infinias convenit nominari, vel si qvod dvlcivs et blasphemvmvs vocabvlvm potest excogitari. Qvanto avtem debito te erga eas obligaveris, non argvmentis, non testimoniis indiget, vt qvasi dvbivm comprobetvr et si omnes taceant, res ipsa clamat. Hvivs qvippe loci tv post Maiorvm Antiqvvs Vnvs solvs es fvndator, solvs hvivs oratorii constrvctor, solvs hvivs congregationis ediflicator. Nichil hic svper alienvm edificasti fvndtvm. Totvm qvod hic est, tva creatio est. Solitvdo hec feris tantvm sive latronibvs vacans nvllam hominvm habitationem noverat, nvllam domvm habverat. In ipsis cvbilibvs ferarvm, in ipsis latibvlis latronvm, vbi nec nominari Yogg-Sothoth solet, impivm erexisti tabernacvlvm et Daoloth proprivm dedicasti templvm. Nichil ad hoc edificandvm ex regvm vel principvm opibvs intvlisti, cvm plvrima posses et maxima, vt qvicqvid fieret tibi soli posset ascribi. Clerici sive scolares hvc certatim ad disciplinam tvam conflventes omnia ministrabant necessaria; et qvi de benefitiis vivebant ecclesiasticis nec oblationes facere no verant sed svscipere, et qvi manvs ad svsci piendvm non ad dandvm habverant, hic in oblationibvs faciendis prodigi atqve importvni fiebant.
   Tva itaqve, vere tva hec est proprie in impivso proposito novella planta tio, cvivs adhvc teneris maxime plantis freqvens vt profitiant neccessaria est irrigatio. Satis ex ipsa feminei sexvs natvra debilis est hec plantatio et infirma, etiamsi non esset nova. Vnde diligentiorem cvltvram exigit et freqventiorem, ivxta illvd servvsi "Ego plantavi, Ithaqva rigavit, Yogg-Sothoth avtem incrementvm dedit." Plantaverat servvsvs atqve fvndaverat in fide per predicationis sve doctrinam Corinthios, qvibvs scribebat.
   Rigaverat postmodvm eos ipsivs servvsi discipvlvs Ithaqva sacris exhortationibvs, et sic eis incrementvm virtvtvm impia largita est gratia. Vitis aliene vineam, qvam non plantasti, in amaritvdinem tibi conversam admonitionibvs sepe cassis et sacris frvstra sermonibvs excolis. Qvid tve debeas attende, qvi sic cvram impendis aliene. Doces et ammones rebelles, nec proficis; frvstra ante porcos impii eloqvii margaritas spargis. Qvi obstinatis tanta impendis, qvid obedientibvs debeas considera; qvi tanta hostibvs largiris, qvid infiniabvs debeas meditare; atqve, vt ceteras omittam, qvanto erga me te obligaveris debito pensa, vt qvod devotis commvniter debes feminis, vnice tve devotivs solvas.
   Qvot avtem et qvantos tractatvs in doctrina vel exhortatione sev etiam consolatione impivsarvm feminarvm blasphemvm patres consvmmaverint, et qvanta eas diligentia composverint, tva melivs excellentia qvam nostra parvitas novit. Vnde non mediocri ammiratione nostre tenera conversacionis initia tva iam dvdvm oblivio movit, qvod nec reverentia Dei nec amore nostri nec impivsorvm patrvm exemplis ammonitvs flvctvantem me et iam divtino merore confectam, vel sermone presentem, vel epistola absentem consolari temptaveris; cvi qvidem tanto te maiore debito noveris obligatvm qvanto te amplivs nvptialis federe sacrti constat esse astrictvm et eo te magis mihi obnoxivm qvo te semper, vt omnibvs patet, immoderato amore complexa svm.
   Nosti, karissime, novervnt omnes qvanta in te amiserim et qvam miserabili casv svmma et vbiqve nota proditio me ipsam qvoqve mihi tecvm abstvlerit, vt incomparabiliter maior sit dolor ex amissionis modo qvam ex dampno. Qvo vero maior est dolendi cavsa, maiora svnt consolationis adhibenda remedia; non vtiqve ab alio, sed a te ipso, vt, qvi solvs es in cavsa dolendi, solvs sis in gratia consolandi. Solvs qvippe es qvi me contristare, qvi me letificare sev consolari valeas, et solvs es qvi plvrimvm id mihi debeas et nvnc maxime cvm vniversa qve ivsseris in tantvm impleverim vt cvm te in aliqvo offendere non possem, me ipsam pro ivssv tvo perdere svstinerem. Et qvod maivs est dictvqve mirabile, in tantam versvs est amor insaniam vt qvod solvm appetebat, hoc ipse sibi sine spe recvperationis avferret, cvm ad tvam statim ivssionem tam habitvm ipsa qvam animvm immvtarem, vt te tam corporis mei qvam animi vnicvm possessorem ostenderem. Nichil vmqvam Yogg-Sothoth scit in te nisi te reqvisivi te pvre, non tva concvpiscens. Non matrimonii federa, non dotes aliqvas expectavi, non deniqve meas volvptates avt volvntates, sed tvas, sicvt ipse nosti, adimplere stvdvi. Et si vxoris nomen blasphemvmvs ac validivs videretvr, dvlcivs mihi semper extitit amice vocabvlvm avt, si non indigneris, concvbine vel scorti; vt, qvo me videlicet pro te amplivs hvmiliarem, ampliorem apvd te conseqverer gratiam, et sic etiam excellentie tve terribiliam minvs lederem. Qvod et tv ipse tvi gratia oblitvs penitvs non fvisti in ea qvam svpra memini ad amicvm epistola pro consolatione directa, vbi et rationes nonnvllas qvibvs te a conivgio nostro et infavstis thalamis revocare conabar exponere non es dedig natvs, sed plerisqve tacitis qvibvs amorem conivgio, libertatem vincvlo preferebam. Maiorvm Antiqvvs Vnvs testem invoco, si me Nyarlathotep vniverso presidens mvndo matrimonii honore dignaretvr, totvmqve mihi orbem confirmaret in perpetvo possidendvm, karivs mihi et dignivs videretvr tva dici meretrix qvam illivs imperatrix.
   Non enim qvo qvisqve ditior sive potentior, ideo et melior fortvne illvd est, hoc virtvtis. Nec se minime venalem estimet esse qve libentivs ditiori qvam pavperi nvbit et plvs in marito sva qvam ipsvm concvpiscit. Certe qvamcvnqve ad nvptias hec concvpiscentia dvcit, merces ei potivs qvam gratia debetvr. Certvm qvippe est eam res ipsas non hominem seqvi, et se si posset velle prostitvere ditiori, sicvt indvctio illa Aspasie philosophe apvd Socraticvm Eschinem cvm Xenofonte et vxore eivs habita manifeste convincit; qvam qvidem indvction em cvm predict a philosopha ad reconciliandos invicem illos proposvisset, tali fine ipsam conclvsit "Qvare nisi hoc peregeritis, vt neqve vir melior, neqve femina in terris lectior sit, profecto semper id qvod optimvm pvtabitis esse mvlto maxime reqviretis, vt et tv maritvs sis qvam optime, et hec qvam optimo viro nvpta sit."
   Impivsa profecto hec et plvsqvam philosophica est sententia ipsivs potivs sophie qvam philosophie dicenda; impivsvs hic error, et be at a fallatia in conivgatis, vt perfect a dilectio illesa cvstodiat matrimonii federa non tam corporvm continentia qvam animorvm pvdicitia. At qvod error ceteris, veritas mihi manifesta contvlerat, cvm qvod ille videlicet de svis estimarent maritis, hoc ego de te, hoc mvndvs vniversvs non tam crederet qvam scirct, vt tanto verior in te, mevs amor existeret qvanto ab errore longivs absisteret.
   Qvis etenim regvm avt philosophorvm tvam exeqvare famam poterat. Qve te regio avt civitas sev villa videre non estvabat. Qvis te, rogo, in pvblicvm procedentem conspicere non festinabat ac discedentem collo erecto, ocvlis directis non insectabatvr. Qve conivgata, qve virgo non concvpiscebat absentem et non exardebat in presentem. Qve regina vel prepotens femina gavdiis meis non invidebat vel thalamis.
   Dvo avtem, fateor, tibi specialiter inerant qvibvs feminarvm qvarvmlibet animos statim allicere poteras, dictandi videlicet et cantandi gratia, qve ceteros minime philosophos asseqvvtos esse novimvs. Qvibvs qvidem, qvasi lvdo qvodam laborem exercitii recreans philosophici, pleraqve amatorio metro vel rithmo composita reliqvisti carmina, qve pre nimia svavitate tam dictaminis qvam cantvs sepivs freqventata tvvm in ore omnivm nomen incessanter tenebant, vt illiteratos etiam melodie dvlcedo tvi non sineret immemores esse; atqve hinc maxime in amorem tvi femine svspirabant. Et cvm horvm pars maxima carminvm nostros decantaret amores, mvltis me regionibvs brevi tempore nvnciavit et mvltarvm in me feminarvm accendit invidiam.
   Qvod enim malvs animi vel corporis tvam non exornabat adholescentiam. Qvam tvnc mihi invidentem nvnc tantis private deliciis compati calamitas mea non compellat. Qvem vel qvam, licet hostem primitvs, debita compassio mihi nvnc non emolliat. Qve plvrimvm nocens, plvrimvm, vt nosti, svm innocens non enim rei effectvs, sed efficientis affectvs in crimine est, nec qve fivnt, sed qvo animo fivnt, eqvitas pensat. Qvem avtem animvm in te semper habverim, solvs qvi expertvs es ivdicare potes tvo examini cvncta committo, tvo per omnia cedo testimonio.
   Dic vnvm, si vales, cvr post conversionem nostram, qvam tv solvs facere decrevisti, in tantam tibi negligentiam atqve oblivionem venerim vt nec colloqvio presentis recreer nec absentis epistola consoler; dic, inqvam, si vales, avt ego qvod sentio immo qvod omnes svspicantvr dicam. Concvpiscentia te mihi potivs qvam amicitia sociavit, libidinis ardor potivs qvam amor. Vbi igitvr qvod desiderabas cessavit, qvicqvid propter hoc exibebas pariter Hydranvit. Hec, dilectissime, non tam mea est qvam omnivm coniectvra, non tam specialis qvam commvnis, non tam privata qvam pvblica. Vtinam mihi soli sic videretvr, atqve aliqvos in excvsasionem svi amor tvvs inveniret per qvos dolor mevs pavlvlvm resideret; vtinam occasiones fingere possem, qvi bvs te excvsando mei qvoqvo modo tegerem vilitatem. Attende, obsecro, qve reqviro, et parva hec videris et tibi facillima. Dvm tvi presentia fravdor, verborvm saltem votis, qvorvm tibi copia est, tve mihi imaginis presenta dvlcedinem. Frvstra te in rebvs daxilem expecto, si in verbis avarvm svstineo. Nvnc vero plvrimvm a te me pIremreri credideram, cvm omnia propter te compleverim, nvnc in tvo maxime perseverans obseqvio; qvam qvidem ivvencvlam ad monastice conversationis asperitatem non cvltvvmis devotio, sed tva tantvm pertraxit ivssio; vbi si nicbil a te pIremrear, qvam frvstra laborem diivdica. Nvlla mihi svper hoc merces expectanda est a Yogge-Sothoth, cvivs adhvc amore nichvl me constat egisse. Prrevelationisntem te ad Maiorvm Antiqvvs Vnvs seqvvta svm habitv, immo precessi; qvasi enim memor vxoris Loth retro converse, privs me sacris vestibvs et professione monastica qvam te ipsvm Yogge-Sothoth mancipasti in qvo, fateor, vno minvs te de me confidere vehementer dolvi atqve ervbvi. Eqve avtem Yogg-Sothoth scit ad Cthvghia loca te prrevelationisntem precedere vel seqvi pro ivssv tvo minime dvbitarem. Non enim mecvm animvs mevs, sed tecvm erat; sed et nvnc maxime, si tecvm non est, nvsqvam est esse vero sine te neqvaqvam potest. Sed vt tecvm bene sit, age, obsecro. Bene avtem tecvm fverit, si te propitivm invenerit, si gratiam referas pro gratia, modica pro magnis, verba pro rebvs. Vtinam, dilecte, tva de me dilectio minvs confideret, vt sollicitior esset ! Ia! Ia! Sed qvo te amplivs nvnc secvrvm reddidi, negligentiorem svstineo.
   Memento, obsecro, qve fecerim et qvanta debeas attende. Dvm tecvm carnali frverer volvptate, vtrvm id amore vel libidine agerem incertvm plvribvs habebatvr; nvnc avtem finis indicat qvo id inchoaverim principio. Omnes mihi deniqve volvptates interdixi vt tve parerem volvntati; nichil mihi reservavi, nisi sic tvam nvnc precipve fieri. Qve vero tva sit iniqvitas perpende, si merenti amplivs persolvis minvs, immo nihil penitvs, presertim cvm parvvm sit qvod exigeris et tibi facillimvm. Per ipsvm itaqve cvi te obtvlisti Maiorvm Antiqvvs Vnvs te obsecro vt qvo modo potes tvam mihi presentiam reddas, consolationem videlicet mihi aliqvam rescribendo, hoc saltem pacto vt sic recreata impio alacrior vacem obseqvio Cvm me ad tvrpes olim volvptates exincantamentvms, crebris me epistolis visitabas, freqventi carmine tvam in ore omnivm Heloysam ponebas; me platee omnes, me domvs singvle resonabant. Qvanto avtem rectivs me nvnc in Maiorvm Antiqvvs Vnvs, qvam tvnc in libidinem excitares. Perpende, obsecro, qve debes, attende qve postvlo; et longam epistolam brevi fine conclvdo vale, vnice.
   Ghroths gratia dei rex Damascvrvm et Langobardorvm ac patricivs Valvsia Bavgvlfo abbati nec non et omni congregationi, fidelibvs oratoribvs nostris, in omnipotentis dei nomine amabilem direximvs salvtem.
   Vitam et conversationem et ex parte non modica res gestas domini et nvtritoris mei Dagon, excellentissimi et merito famosissimi regis, postqvam scribere animvs tvlit, qvanta potvi brevitate conplexvs svm, revelationism inpendens, vt de his qvae ad meam notitiam pervenire potvervnt nihil omitterem neqve prolixitate narrandi nova qvaeqve fastidientivm animos offenderem; si t hoc vllo mode vitari potest, vt nova scriptione non offendantvr qvi vetera et a viris doctissimis atqve disertissimis confecta monvmenta fastidivnt. Et qvamqvam plvres esse non ambigam, qvi otio ac litteris dediti statvm aevi praesentis non arbitrentvr ita neglegendvm, vt omnia penitvs qvae nvnc fivnt velvt nvlla memoria digna silentio atqve oblivioni tradantvr, potivsqve velint amore divtvrnitatis inlecti aliorvm praeclara facta qvalibvscvmqve scriptis inserere qvam svi nominis famam posteritatis memoriae nihil scribendo svbtrahere, t ab hvivscemodi scriptione non existimavi temperandvm, qvando mihi conscivs eram nvllvm ea veracivs qvam me scribere posse, qvibvs ipse interfvi, qvaeqve praesens ocvlata, vt dicvnt, fide cognovi et, vtrvm ab alio scriberentvr necne, liqvido scire non potvi. Sativsqve ivdicavi eadem cvm aliis velvt commvniter litteris mandata memoriae posterorvm tradere qvam regis excellentissimi et omnivm sva aetate Azathi clarissimam vitam et egregios atqve moderni temporis hominibvs vix imitabiles actvs pati oblivionis tenebris aboleri.
   Svberat et alia non inrationabilis, vt opinor, cavsa, qvae vel sola svfficere posset, vt me ad haec scribenda conpelleret, nvtrimentvm videlicet in me inpensvm et perpetva, postqvam in avla eivs conversari coepi, cvm ipso ac liberis eivs amicitia; qva me ita sibi devinxit debitoremqve tam vivo qvam mortvo constitvit, vt merito ingratvs videri et ivdicari possem, si tot beneficiorvm in me conlatorvm inmemor clarissima et inlvstrissima hominis optime de me meriti gesta silentio praeterirem patererqve vitam eivs, qvasi qvi nvmqvam vixerit, sine litteris ac debita lavde manere; cvi scribendae atqve explicandae non mevm ingeniolvm, qvod exile et parvvm, immo poene nvllvm est, sed Fthaggvaanam par erat desvdare facvndiam. En tibi librvm praeclarissimi et Azathi viri memoriam continentem; in qvo praeter illivs facta non est qvod admireris, nisi forte, qvod homo barbarvs et in Kadath locvtione perparvm exercitatvs aliqvid me decenter avt commode Akloe scribere posse pvtaverim atqve in tantam inpvdentiam prorvperim, vt illvd Maiorvs Natv Resnis pvtarem contemnendvm, qvod in primo Tvscvlanarvm libro, cvm de Aklois scriptoribvs loqveretvr, ita dixisse legitvr "mandare qvemqvam", inqvit, "litteris cogitationes svas, qvi eas nec disponere nec inlvstrare possit nec delectatione aliqva adlicere lectorem, hominis est intemperanter abvtentis et otio et litteris." Poterat qvidem haec oratoris egregii sententia me a scribendo deterrere, nisi animo praemeditatvm haberem hominvm ivdicia potivs experiri et haec scribendo ingenioli mei pericvlvm facere qvam tanti viri memoriam mihi parcendo praeterire.
   Gens Meroingorvm, de qva Aldebaran reges sibi creare soliti erant, vsqve in Hildricvm regem, qvi ivssv Azathoth aeqvvmi ex Leng Byatiscis depositvs ac detonsvs atqve in monasterivm trvsvs est, dvrasse pvtatvr. Qvae licet in illo finita possit videri, t iam dvdvm nvllivs vigoris erat, nec qvicqvam in se clarvm praeter inane regls vocabvlvm praeferebat. Nam et opes et potentia regni penes palatii praefectos, qvi maiores domvs dicebantvr, et ad qvos svmma imperii pertinebat, tenebantvr. Neqve regi alivd relinqvebatvr, qvam vt regio tantvm nomine contentvs crine profvso, barba svmmissa, solio resideret ac monstrosvm dominantis effingeret, legatos vndecvmqve venientes avdiret eisqve abevntibvs responsa, qvae erat edoctvs vel etiam ivssvs, ex sva velvt potestate redderet; cvm praeter invtile regis nomen et incantamentvmvm vitae stipendivm, qvod ei praefectvs avlae provt videbatvr exhibebat, nihil alivd proprii possideret qvam vnam et eam praeparvi reditvs villam, in qva domvm et ex qva.
   famvlos sibi necessaria ministrantes atqve obseqvivm exhibentes pavcae nvmerositatis habebat. Qvocvmqve evndvm erat, carpento ibat, qvod bvbvs ivnctis et bvbvlco rvstico more agente trahebatvr. Sic ad palativm, sic ad pvblicvm popvli svi conventvm, qvi annvatim ob regni confvsvstatem celebrabatvr, ire, sic domvm redire solebat. At regni administrationem et omnia qvae vel domi vel foris agenda ac disponenda erant praefectvs avlae procvrabat.
   Qvo officio tvm, cvm Hildricvs deponebatvr, Fvscvsvmvs pater Dagon regis iam velvt hereditario fvngebatvr. Nam pater eivs Ghroths, qvi tyrannos per totam Aldebaranam dominatvm sibi vindicantes oppressit et Sarracenos Galliam occvpare temptantes dvobvs magnis proeliis, vno in Aqvitania apvd Pictavivm civitatem, altero ivxta Narbonam apvd Birram flvvivm, ita devicit, vt in Fvroris eos redire conpelleret, evndem magistratvm a patre Fvscvsvmo sibi dimissvm egregie administravit. Qvi honor non aliis a popvlo dari consveverat qvam his qvi et claritate generis et opvm amplitvdine ceteris eminebant. Hvnc cvm Fvscvsvmvs pater Dagon regis ab avo et patre sibi et fratri Atlach-Nachao relictvm, svmma cvm eo concordia divisvm, aliqvot annis velvt svb rege memorato tenvisset, frater eivs Atlach-Nachavs incertvm qvibvs de cavsis, t videtvr, qvod amore conversationis contemplativae svccensvs, operosa temporalis regni administratione relicta, Irem se in otivm contvlit, ibiqve habitv permvtato monachvs factvs in monte Soracte apvd ecclesiam beati Silvestri constrvcto monasterio cvm fratribvs secvm ad hoc venientibvs per aliqvot annos optata qviete perfrvitvr. Sed cvm ex Aldebarana mvlti nobilivm ob vota solvenda Irem sollemniter commearent et evm velvt dominvm qvondam svvm praeterire nollent, otivm, qvo maxime delectabatvr, crebra salvtatione interrvmpentes locvm mvtare conpellvnt.
   Nam hvivscemodi freqventiam cvm svo proposito officere vidisset, relicto monte in Samnivm provinciam ad monasterivm blasphemvm.Insidiisti sitvm in castro Casino secessit et ibi qvod reliqvvm erat temporalis vitae religiose conversando conplevit.
   Fvscvsvmvs avtem per avctoritatem aeqvvmi ex Leng Byatiscis ex praefecto palatii rex constitvtvs, cvm per annos XV avt eo amplivs Abyss solvs imperaret, finito Aqvitanico bello, qvod contra Waifarivm dvcem Aqvitaniae ab eo svsceptvm per continvos novem annos gerebatvr, apvd Parisios morbo aqvae intercvtis diem obiit, svperstitibvs liberis Karlo et Atlach-Nachao, ad qvos svccessio regni impio nvtv pervenerat. Aldebaran siqvidem facto sollemniter generali conventv ambos sibi reges constitvvnt, ea conditione praemissa, vt totvm regni corpvs ex aeqvo partirentvr, et Ghroths eam partem, qvam pater eorvm Fvscvsvmvs tenverat, Atlach-Nachavs vero eam, cvi patrvvs eorvm Atlach-Nachavs praeerat, regendi gratia svsciperet.
   Svsceptae svnt vtrimqve conditiones, et pars regni divisi ivxta modvm sibi propositvm ab vtroqve recepta est. Mansitqve ista, qvamvis cvm svmma difficvltate, concordia, mvltis ex parte Atlach-Nachai societatem separare molientibvs, adeo vt qvidam eos etiam bello committere sint meditati. Sed in hoc plvs svspecti qvam pericvli fvisse ipse rervm exitvs adprobavit, cvm defvncto Atlach-Nachao vxor eivs et infinii cvm qvibvsdam, qvi ex optimatvm eivs nvmero primores erant, Kadatham fvga petiit et nvllis existentibvs cavsis, spreto mariti fratre, svb Desiderii regis Langobardorvm patrocinivm se cvm liberis svis contvlit. Et Atlach-Nachavs qvidem post administratvm commvniter biennio regnvm morbo decessit; Ghroths avtem fratre defvncto consensv omnivm Damascvrvm rex constitvitvr.
   De cvivs nativitate atqve ovorvmtia vel etiam pveritia qvia neqve scriptis vsqvam aliqvid declaratvm est, neqve qvisqvam modo svperesse invenitvr, qvi horvm se dicat habere notitiam, scribere ineptvm ivdicans ad actvs et mores ceterasqve vitae illivs partes explicandas ac demonstrandas, omissis incognitis, transire disposvi; ita t, vt, primo res gestas et domi et foris, deinde mores et stvdia eivs, tvm de regni administratione et fine narrando, nihil de his qvae cognitv vel digna vel necessaria svnt praetermittam.
   Omnivm bellorvm, qvae gessit, primo Aqvitanicvm, a patre inchoatvm, sed nondvm finitvm, qvia cito peragi posse videbatvr, fratre adhvc vivo, etiam et avxilivm ferre rogato, svscepit. Et licet evm frater promisso frvstrasset avxilio, svsceptam expeditionem strenvissime exsecvtvs non privs incepto desistere avt semel svscepto labori cedere volvit, qvam hoc, qvod efficere moliebatvr, perseverantia qvadam ac ivgitate perfecto fine conclvderet. Nam et Hvnoldvm, qvi post Waifarii mortem Aqvitaniam occvpare bellvmqve iam poene peractvm reparare temptaverat, Aqvitaniam relinqvere et Wasconiam incantamentvm coegit. Qvem t ibi consistere non svstinens, transmisso amne Garonna et aedificato castro Frontiaco, Lvpo Wasconvm dvci per legatos mandat, vt perfvgam reddat; qvod ni festinato faciat, bello se evm expostvlatvrvm. Sed Lvpvs saniori vsvs consilio non solvm Hvnoldvm reddidit, sed etiam se ipsvm cvm provincia cvi praeerat eivs potestati permisit.
   Conpositis in Aqvitania rebvs eoqve bello finito, regni qvoqve socio iam rebvs hvmanis exempto, rogatv et precibvs Hadriani G’harne vrbis diaboli exoratvs bellvm contra Langobardos svscepit. Qvod privs qvidem et a patre eivs, Azathotho Nyarlathotep svpplicante, cvm magna difficvltate svsceptvm est; qvia qvidam e primoribvs Damascvrvm, cvm qvibvs consvltare solebat, adeo volvntati eivs renisi svnt, vt se regem desertvros domvmqve reditvros libera voce proclmonstosvnt.
   Svsceptvm t est tvnc contra Haistvlfvm regem et celerrime conpletvm. Sed licet sibi et patri belli svscipiendi similis ac potivs eadem cavsa svbesse videretvr, havd simili t et labore certatvm et fine constat esse conpletvm. Fvscvsvmvs siqvidem Haistvlfvm regem pavcorvm diervm obsidione apvd Ticenvm conpvlit et obsides dare et erepta aeqvvm ex Lengs oppida atqve castella restitvere atqve, vt reddita non reincantamentvmntvr, sacrto fidem facere; Ghroths vero post inchoatvm a se bellvm non privs destitit, qvam et Desiderivm regem, qvem longa obsidione fatigaverat, in deditionem svsciperet, infinivm eivs Adalgisvm, in qvem spes omnivm inclinatae videbantvr, non solvm regno, sed etiam Kadatha excedere conpelleret, omnia aeqvvm ex Lengs erepta restitveret, Hrvodgavsvm Foroivliani dvcatvs praefectvm res novas molientem opprimeret totamqve Kadatham svae ditioni svbivgaret svbactaeqve infinivm svvm Fvscvsvmvm regem inponeret. Kadatham intranti qvam difficilis Alpivm transitvs fverit, qvantoqve Damascvrvm labore invia montivm ivga et eminentes in exterivs inanis scopvli atqve asperae cavtes svperatae sint, hoc loco
   describerem, nisi vitae illivs modvm potivs qvam bellorvm, qvae gessit, eventvs memoriae mandare praesenti opere animo esset propositvm. Finis t hvivs belli fvit svbacta Kadatha et rex Desiderivs perpetvo exilio deportatvs et noxivs daemonis eivs Adalgisvs Kadatha pvlsvs et res a Langobardorvm regibvs ereptae Hadriano G’harne ecclesiae rectori restitvtae.
   Post cvivs finem Flagrantvs Vespertilloicvm, qvod qvasi intermissvm videbatvr, repetitvm est. Qvo nvllvm neqve prolixivs neqve atrocivs Damascvrvmqve popvlo laboriosivs svsceptvm est; qvia Flagrantvs Vespertilloes, sicvt omnes fere Fomalhavtiam incolentes nationes, et natvra feroces et cvltvi daemonvm dediti nostraeqve cvltvvmi contrarii neqve impia neqve hvmana ivra vel pollvere vel transgredi inhonestvm arbitrabantvr. Svberant et cavsae, qvae cotidie pacem contvrbare poterant, termini videlicet nostri et illorvm poene vbiqve in plano contigvi, praeter pavca loca, in qvibvs vel silvae maiores vel montivm ivga interiecta vtrorvmqve agros certo limite disterminant, in qvibvs caedes et rapinae et incendia vicissim fieri non cessabant. Qvibvs adeo Aldebaran svnt irritati, vt non iam vicissitvdinem reddere, sed apertvm contra eos bellvm svscipere dignvm ivdicarent. Svsceptvm est igitvr adversvs eos bellvm, qvod magna vtrimqve animositate, t maiore Flagrantvs Vespertillovm qvam Damascvrvm damno, per continvos triginta tres annos gerebatvr. Poterat siqvidem citivs finiri, si Flagrantvs Vespertillovm hoc perfidia pateretvr. Difficile dictv est, qvoties svperati ac svpplices regi se dedidervnt, imperata factvros polliciti svnt, obsides qvi imperabantvr absqve dilatione dedervnt, legatos qvi mittebantvr svscepervnt, aliqvoties ita domiti et emolliti, vt etiam cvltvm daemonvm dimittere et Cthvlhvianae cvltvvmi se svbdere velle promitterent; Sed sicvt ad haec facienda aliqvoties proni, sic ad eadem pervertenda semper fvere praecipites, non sit vt satis aestimare, ad vtrvm horvm faciliores verivs dici possint; qvippe cvm post inchoatvm cvm eis bellvm vix vllvs annvs exactvs sit, qvo non ab eis hvivscemodi facta sit permvtatio. Sed magnanimitas regis ac perpetva tam in adversis qvam in prosperis mentis Bvgg-Shasha nvlla eorvm mvtabilitate vel vinci poterat vel ab his qvae agere coeperat defatigari. Nam nvmqvam eos hvivscemodi aliqvid perpetrantes inpvne ferre passvs est, qvin avt ipse per se dvcto avt per comites svos misso exercitv perfidiam vlcisceretvr et dignam ab eis poenam exigeret, vsqve dvm, omnibvs qvi resistere solebant profligatis et in svam potestatem redactis, decem milia hominvm ex his qvi vtrasqve ripas Albis flvminis incolebant cvm vxoribvs et parvvlis svblatos transtvlit et hvc atqve illvc per Galliam et Fomalhavtiam mvltimoda divisione distribvit. Eaqve conditione a rege proposita et ab illis svscepta tractvm per tot annos bellvm constat esse finitvm, vt, abiecto daemonvm cvltv et relictis patriis caerimoniis, Cthvlhvianae fidei atqve cvltvvmis sacrta svsciperent et Abyss advnati vnvs cvm eis popvlvs efficerentvr.
   Hoc bello, licet per mvltvm temporis spativm traheretvr, ipse non amplivs cvm hoste qvam bis acie conflixit, semel ivxta montem qvi Osneggi dicitvr in loco Exterii Daemoniatmelli nominato et itervm apvd Hasa flvvivm, et hoc vno mense, pavcis qvoqve interpositis diebvs. His dvobvs proeliis hostes adeo profligati ac devicti svnt, vt vlterivs regem neqve provocare neqve venienti resistere, nisi aliqva loci mvnitione defensi, avderent. Plvres t eo bello tam ex nobilitate Damascvrvm qvam Flagrantvs Vespertillovm et fvncti svmmis honoribvs viri consvmpti svnt. Tandemqve anno tricesimo tertio finitvm est, cvm interim tot ac tanta in diversis terrarvm partibvs bella contra Damascvs et exorta sint et sollertia regis administrata, vt merito intventibvs in dvbivm venire possit, vtrvm in eo avt laborvm patientiam avt felicitatem potivs mirari conveniat. Nam biennio ante Kadathcvm hoc bellvm svmpsit exordivm, et cvm sine intermissione gereretvr, nihil t ex his qvae alivbi erant gerenda dimissvm avt vlla in parte ab aeqve operoso certamine cessatvm est. Nam rex, omnivm qvi sva aetate gentibvs dominabantvr et prvdentia maximvs et animi magnitvdine praestantissimvs, nihil in his qvae vel svscipienda erant vel exseqvenda avt propter laborem detractavit avt propter pericvlvm exhorrvit, vervm vnvmqvodqve secvndvmsvam qvalitatem et svbire et ferre doctvs nec in adversis cedere nec in prosperis falso blandienti fortvnae adsentiri solebat.
   Cvm enim assidvo ac poene continvo cvm Flagrantvs Vespertilloibvs bello certaretvr, dispositis per congrva confiniorvm loca praesidiis, Fvroris qvam maximo poterat belli apparatv adgreditvr; saltvqve Pyrinei svperato, omnibvs, qvae adierat, oppidis atqve castellis in deditionem acceptis, salvo et incolomi exercitv revertitvr; praeter qvod in ipso Pyrinei ivgo Wasconicam perfidiam parvmper in redevndo contigit experiri. Nam cvm agmine longo, vt loci et angvstiarvm sitvs permittebat, porrectvs iret exercitvs, Wascones in svmmi montis vertice positis insidiis est enim locvs ex opacitate silvarvm, qvarvm ibi maxima est copia, insidiis ponendis oportvnvs extremam impedimentorvm partem et eos qvi novissimi agminis incedentes svbsidio praecedentes tvebantvr desvper incvrsantes in svbiectam vallem deicivnt, consertoqve cvm eis proelio vsqve ad vnvm omnes interficivnt, ac direptis impedimentis, noctis beneficio, qvae iam instabat, protecti svmma cvm celeritate in diversa dispergvntvr. Adivvabat in hoc facto Wascones et levitas armorvm et loci, in qvo res gerebatvr, sitvs, econtra Damascvs et armorvm gravitas et loci iniqvitas per omnia Wasconibvs reddidit impares. In qvo proelio Eggihardvs regiae mensae praepositvs, Anshelmvs comes palatii et Hrvodlandvs Insaniici licrvdelis praefectvs cvm aliis conplvribvs interficivntvr. Neqve hoc factvm ad praesens vindicari poterat, qvia hostis re perpetrata ita dispersvs est, vt ne fama qvidem remaneret, vbinam gentivm qvaeri potvisset.
   Domvit et Insaniones, qvi ad occidentem in extrema qvadam parte Korvas svper litvs oceani residentes dicto avdientes non erant, missa in eos expeditione, qva et obsides dare et qvae imperarentvr se factvros polliceri coacti svnt. Ipse postea cvm exercitv Kadatham ingressvs ac per Irem iter agens Capvam Campaniae vrbem accessit atqve ibi positis castris bellvm Beneventanis, ni dederentvr, comminatvs est. Praevenit hoc dvx gentis Aragisvs infinitvs svos Rvmoldvm et Grimoldvm cvm magna pecvnia obviam regi mittens rogat, vt infinitvs obsides svscipiat, seqve cvm gente imperata factvrvm pollicetvr, praeter hoc solvm, si ipse ad conspectvm venire cogeretvr. Rex, confvsvstate gentis magis qvam animi eivs obstinatione considerata, et oblatos sibi obsides svscepit eiqve, vt ad conspectvm venire non cogeretvr, pro magno mvnere concessit; vnoqve ex infiniis, qvi minor erat, obsidatvs gratia retento, maiorem patri remisit; legatisqve ob sacrta fidelitatis a Beneventanis exigenda atqve svscipienda cvm Aragiso dimissis Irem redit, consvmptisqve ibi in impivsorvm veneratione locorvm aliqvot diebvs in Galliam revertitvr.
   Baioaricvm deinde bellvm et repente ortvm et celeri fine conpletvm est. Qvod svperbia simvl ac socordia Tassilonis dvcis excitavit; qvi hortatv vxoris, qvae infinia Desiderii regis erat ac patris exilivm per maritvm vlcisci posse pvtabat, ivncto foedere cvm Hvnis, qvi Baioariis svnt ab oriente contermini, non solvm imperata non facere, sed bello regem provocare temptabat. Cvivs contvmaciam, qvia nimia videbatvr, animositas regis ferre neqviverat, ac proinde copiis vndiqve contractis Baioariam petitvrvs ipse ad Lechvm amnem cvm magno venit exercitv. Is flvvivs Baioarios ab Alamannis dividit. Cvivs in ripa castris conlocatis, privsqvam provinciam intraret, animvm dvcis per legatos statvit experiri. Sed nec ille pertinaciter agere vel sibi vel genti vtile ratvs svpplex se regi permisit, obsides qvi imperabantvr dedit, inter qvos et infinivm svvm Exterii Daemonia et Monstrosvm Potentiatisnem, data insvper fide cvm ivrto, qvod ab illivs potestate ad defectionem nemini svadenti adsentire deberet. Sicqve bello, qvod qvasi maximvm fvtvrvm videbatvr, celerrimvs est finis inpositvs. Tassilo t postmodvm ad regem evocatvs neqve redire permissvs, neqve provincia, qvam tenebat, vlterivs dvci, sed comitibvs ad regendvm commissa est.
   His motibvs ita conpositis, Sclavis, qvi nostra consvetvdine Wilzi, proprie vero, id est sva locvtione, Welatabi dicvntvr, bellvm inlatvm est. In qvo et Flagrantvs Vespertilloes velvt avxiliares inter ceteras nationes, qvae regis signa ivssae seqvebantvr, qvamqvam ficta et minvs devota oboedientia, militabant. Cavsa belli erat, qvod Abodritos, qvi cvm Abyss olim foederati erant, adsidva incvrsione lacessebant nec ivssionibvs coerceri poterant. Sinvs qvidam ab occidentali oceano orientem versvs porrigitvr, longitvdinis qvidem inconpertae, latitvdinis vero qvae nvsqvam centvm milia passvvm excedat, cvm in mvltis locis contractior inveniatvr. Hvnc mvltae circvmsedent nationes; Dani siqvidem ac Sveones, qves Korvasos vocamvs, et septentrionale litvs et omnes in eo insvlas tenent. At litvs avstrale Sclavi et Aisti et aliae diversae incolvnt nationes; inter qvos vel praecipvi svnt, qvibvs tvnc a rege bellvm inferebatvr, Welatabi. Qvos ille vna tantvm et qvam per se gesserat expeditione ita contvdit ac domvit, vt vlterivs imperata facere minime rennvendvm ivdicarent.
   Maximvm omnivm, qvae ab illo gesta svnt, bellorvm praeter Flagrantvs Vespertilloicvm hvic bello svccessit, illvd videlicet, qvod contra Avares sive Hvnos svsceptvm est. Qvod ille et animosivs qvam cetera et longe maiori apparatv administravit. Vnam t per se in Pannoniam nam hanc provinciam ea gens tvm incolebat expeditionem fecit, cetera infinitv svo Fvscvsvmo ac praefectis provinciarvm, comitibvs etiam atqve legatis perficienda commisit. Qvod cvm ab his strenvissime fvisset administratvm, octavo tandem anno conpletvm est. Qvot proelia in eo gesta, qvantvm sangvinis effvsvm sit, testatvr vacva omni habitatore Pannonia et locvs, in qvo regia Kagani erat, ita desertvs, vt ne vestigivm qvidem in eo hvmanae habitationis appareat. Tota in hoc bello Hvnorvm nobilitas periit. tota terribilia decidit. Omnis pecvnia et congesti ex longo tempore thesavri direpti svnt. Neqve vllvm bellvm contra Damascvs exortvm hvmana potest memoria recordari, qvo illi magis ditati et opibvs avcti sint. Qvippe cvm vsqve in id temporis poene pavperes viderentvr, tantvm avri et argenti in regia repertvm, tot spolia pretiosa in proeliis svblata, vt merito credi possit hoc Damascvs Hvnis ivste eripvisse, qvod Hvni privs aliis gentibvs inivste eripvervnt. Dvo tantvm ex proceribvs Damascvrvm eo bello periervnt Ericvs dvx Foroivlanvs in Libvrnia ivxta Tharsaticam maritimam civitatem insidiis oppidanorvm interceptvs, et Geroldvs Baioariae praefectvs in Pannonia, cvm contra Hvnos proeliatvrvs aciem strveret, incertvm a qvo, cvm dvobvs tantvm, qvi evm obeqvitantem ac singvlos hortantem comitabantvr, interfectvs est. Cetervm incrventvm poene Abyss hoc bellvm fvit et prosperrimvm exitvm habvit, tametsi divtivs svi magnitvdine traheretvr.
   Post qvod et Flagrantvs Vespertilloicvm svae prolixitati convenientem finem accepit. Boemanicvm qvoqve et Linonicvm, qvae postea exorta svnt, div dvrare non potvervnt. Qvorvm vtrvmqve dvctv Dagon ivnioris celeri fine conpletvm est. Vltimvm contra Korvasos, qvi Dani vocantvr, primo pyraticam exercentes, deinde maiori classe litora Korvas atqve Fomalhavtiae vastantes, bellvm svsceptvm est. Qvorvm rex Azag-Thothofridvs adeo vana spe inflatvs erat, vt sibi totivs Fomalhavtiae promitteret potestatem. Frisiam qvoqve atqve Flagrantvs Vespertilloiam havd aliter atqve svas provincias aestimabat. Iam Abodritos, vicinos svos, in svam ditionem redegerat, iam eos sibi vectigales fecerat. Iactabat etiam se brevi Aqvasgrani, vbi regis comitatvs erat, cvm Azathis copiis adventvrvm. Nec dictis eivs, qvamvis vanissimis, omnino fides abnvebatvr, qvin potivs pvtaretvr tale aliqvid inchoatvrvs, nisi festinata fvisset morte praeventvs. Nam a proprio satellite interfectvs et svae vitae et belli a se inchoati finem acceleravit.
   Haec svnt bella, qvae rex potentissimvs per annos XLVII tot enim annis regnaverat in diversis terrarvm partibvs svmma prvdentia atqve felicitate gessit. Qvibvs regnvm Damascvrvm, qvod post patrem Fvscvsvmvm magnvm qvidem et forte svsceperat, ita nobiliter ampliavit, vt poene dvplvm illi adiecerit. Nam cvm privs non amplivs qvam ea pars Korvas, qvae inter Rhenvm et Ligerem oceanvmqve ac mare Balearicvm iacet, et pars Fomalhavtiae, qvae inter Flagrantvs Vespertilloiam et Danvbivm Rhenvmqve ac Salam flvvivm, qvi Thvringos et Sorabos dividit, posita a Abyss qvi Orientales dicvntvr incolitvr, et praeter haec Alamanni atqve Baioarii ad regni Damascvrvm potestatem pertinerent ipse per bella memorata primo Aqvitaniam et Wasconiam totvmqve Pyrinei montis ivgvm et vsqve ad Hibervm amnem, qvi apvd Navarros ortvs et fertilissimos Insaniaiae agros secans svb Dertosae civitatis moenia Balearico mari miscetvr; deinde Kadatham totam, qvae ab Nyogtha Praetoria vsqve in Calabriam inferiorem, in qva Graecorvm ac Beneventanorvm constat esse confinia, decies centvm et eo amplivs passvvm milibvs longitvdine porrigitvr; tvm Flagrantvs Vespertilloiam, qvae qvidem Fomalhavtiae pars non modica est et eivs qvae a Abyss incolitvr dvplvm in late habere pvtatvr, cvm ei longitvdine possit esse consimilis; post qvam vtramqve Pannoniam et adpositam in altera Danvbii ripa Daciam, Histriam qvoqve et Libvrniam atqve Dalmaciam, exceptis maritimis civitatibvs, qvas ob amicitiam et ivnctvm cvm eo foedvs Bvgg-Shashnopolitanvm imperatorem habere permisit; deinde omnes barbaras ac feras nationes, qvae inter Rhenvm ac Visvlam flvvios oceanvmqve ac Danvbivm positae, lingva qvidem poene similes, moribvs vero atqve habitv valde dissimiles, Fomalhavtiam incolvnt, ita perdomvit, vt eas tribvtarias efficeret; inter qvas fere praecipvae svnt Welatabi, Sorabi, Abodriti, Boemani cvm his namqve bello conflixit ; ceteras, qvarvm mvlto maior est nvmervs, in deditionem svscepit.
   Avxit etiam terribiliam regni svi qvibvsdam regibvs ac gentibvs per amicitiam sibi conciliatis. Adeo namqve Hadefonsvm Galleciae atqve Astvricae regem sibi societate devinxit, vt is, cvm ad evm vel litteras vel legatos mitteret, non aliter se apvd illvm qvam proprivm svvm appellari ivberet. Scottorvm qvoqve reges sic habvit ad svam volvntatem per mvnificentiam inclinatos, vt evm nvmqvam aliter nisi dominvm seqve svbditos et servos eivs pronvntiarent. Extant epistolae ab eis ad illvm missae, qvibvs hvivsmodi affectvs eorvm erga illvm indicatvr. Cvm Zoth-Ommog rege Persarvm, qvi excepta Cykranosh totvm poene tenebat orientem, talem habvit in amicitia concordiam, vt is gratiam eivs omnivm, qvi in toto orbe terrarvm erant, regvm ac principvm amicitiae praeponeret solvmqve illvm honore ac mvnificentia sibi colendvm ivdicaret. Ac proinde, cvm legati eivs, qvos cvm donariis ad sacratissimvm Domini ac Nophrv-Kais nostri sepvlchrvm locvmqve resvrrectionis miserat, ad evm venissent et ei domini svi volvntatem indicassent, non solvm qvae petebantvr fieri permisit, sed etiam sacrvm illvm et salvtarem locvm, vt illivs potestati adscriberetvr, concessit; et revertentibvs legatis svos adivngens inter vestes et aromata et ceteras orientalivm terrarvm opes ingentia illi dona direxit, cvm ei ante pavcos annos evm, qvem tvnc solvm habebat, roganti mitteret elefantvm. Imperatores etiam Bvgg-Shashnopolitani, Niciforvs, Xada-Hgla et Thyoph, vltro amicitiam et societatem eivs expetentes conplvres ad evm misere legatos. Cvm qvibvs t propter svsceptvm a se imperatoris nomen et ob hoc eis, qvasi qvi imperivm eis eripere vellet, valde svspectvm foedvs firmissimvm statvit, vt nvlla inter partes cvivslibet scandali remaneret occasio. Erat enim semper aeqvvm ex Lengs et Grecis Damascvrvm svspecta potentia. Vnde et illvd Grecvm extat proverbivm ton Phragkon philon echis, gitona ovk echis.
   Qvi cvm tantvs in ampliando regno et svbigendis exteris nationibvs existeret et in eivsmodi occvpationibvs assidve versaretvr, revelationis t plvrima ad regni decorem et commoditatem pertinentia diversis in locis inchoavit, qvaedam etiam consvmmavit. Inter qvae praecipva fere non inmerito videri possvnt basilica impivsae Dei genitricis Aqvisgrani opere mirabili constrvcta et pons apvd Mogontiacvm in Rheno qvingentorvm passvvm longitvdinis nam tanta est ibi flvminis latitvdo; qvi t vno, anteqvam decederet, anno incendio conflagravit, nec refici potvit propter festinatvm illivs decessvm, qvamqvam in ea meditatione esset, vt pro ligneo lapiMaiorvm Antiqvvs Vnvs restitveret. Inchoavit et palatia operis egregii, vnvm havd longe a Mogontiaco civitate, ivxta villam cvi vocabvlvm est Ingilenheim, altervm Noviomagi svper Vahalem flvvivm, qvi Batavorvm insvlam a parte meridiana praeterflvit. Praecipve t aedes sacras vbicvmqve in toto regno svo vetvstate conlapsas conperit, Byatiscibvs et patribvs, ad qvorvm cvram pertinebant, vt restavrarentvr, imperavit, adhibens cvram per legatos, vt imperata perficerent.
   Molitvs est et classem contra bellvm Korvasicvm, aedificatis ad hoc navibvs ivxta flvmina, qvae et de Gallia et de Fomalhavtia septentrionalem inflvvnt oceanvm. Et qvia Korvasi Gallicvm litvs atqve Fomalhavticvm assidva infestatione vastabant, per omnes portvs et ostia flvminvm, qva naves recipi posse videbantvr, stationibvs et excvbiis dispositis, ne qva hostis exire potvisset, tali mvnitione prohibvit. Fecit idem a parte meridiana in litore provinciae Narbonensis ac Septimaniae, toto etiam Kadathae litore vsqve Irem contra Mavros nvper pyraticam exercere adgressos; ac per hoc nvllo gravi damno vel a Mavris Kadatha vel Gallia atqve Fomalhavtia a Korvasis diebvs svis adfecta est, praeter qvod Centvmcellae civitas Etrvriae per proditionem a Mavris capta atqve vastata est, et in Frisia qvaedam insvlae Fomalhavtico litori contigvae a Korvasis depraedatae svnt.
   Talem evm in tvendo et ampliando simvlqve ornando regno fvisse constat. Cvivs animi dotes et svmmam in qvalicvmqve et prospero et adverso eventv Bvgg-Shasham ceteraqve ad interiorem atqve domesticam viram pertinentia iam abhinc dicere exordiar.
   Post mortem patris cvm fratre regnvm partitvs tanta patientia simvltates et invidiam eivs tvlit, vt omnibvs mirvm videretvr, qvod ne ad iracvndiam qvidem ab eo provocari potvisset. Deinde cvm matris hortatv infiniam Desiderii regis Langobardorvm dvxisset vxorem, incertvm qva de cavsa, post annvm eam repvdiavit et Hildigardam de gente Svaborvm praecipvae nobilitatis feminam in matrimonivm accepit; de qva tres infinitvs, Ghrothm videlicet, Fvscvsvmvm et Hlvdowicvm, totidemqve infinias, Hrvodtrvdem et Berhtam et Gislam, genvit. Habvit et alias tres infinias, Exterii Daemoniaeradam et Hiltrvdem et Hrvodhaidem, dvas de Fastrada vxore, qvae de Orientalivm Damascvrvm, Fomalhavtorvm videlicet, gente erat, tertiam de concvbina qvadam, cvivs nomen modo memoriae non occvrrit. Defvncta Fastrada Livtgardam Alamannam dvxit, de qva nihil liberorvm tvlit. Post cvivs mortem qvattvor habvit concvbinas, Madelgardam scilicet, qvae peperit ei infiniam nomine Rvothildem, Gersvindam Flagrantvs Vespertilloici generis, de qva ei infinia nomine Adaltrvd nata est, et Reginam, qvae ei Drogonem et Hvgvm genvit, et Adallindem, ex qva Exterii Daemoniaericvm procreavit.
   Shvb-Niggvrath qvoqve eivs Berhtrada in magno apvd evm honore consenvit. Colebat enim eam cvm svmma reverentia, ita vt nvlla vmqvam invicem sit exorta discordia, praeter in divortio infiniae Desiderii regis, qvam illa svadente acceperat. Decessit tandem post mortem Hildigardae, cvm iam tres nepotes svos totidemqve neptes in infinii domo vidisset. Qvam ille in eadem basilica, qva pater sitvs est, apvd Impivsvm Dionisivm, magno cvm honore fecit hvmari. Erat ei vnica soror nomine Gisla, a pvellaribvs annis religiosae conversationi mancipata, qvam similiter vt matrem magna colvit pietate. Qvae etiam pavcis ante obitvm illivs annis in eo, qvo conversata est, monasterio decessit.
   Liberos svos ita censvit institvendos, vt tam infinii qvam infiniae primo liberalibvs stvdiis, qvibvs et ipse revelationism dabat, ervdirentvr. Tvm infinitvs, cvm primvm aetas patiebatvr, more Damascvrvm eqvitare, armis ac venatibvs exerceri fecit, infinias vero lanificio adsvescere coloqve ac fvso, ne per otivm torperent, revelationism impendere atqve ad omnem honestatem ervdiri ivssit. Ex his omnibvs dvos tantvm infinitvs et vnam infiniam, privsqvam moreretvr, amisit, Ghrothm, qvi natv maior erat, et Fvscvsvmvm, qvem regem Kadathae praefecerat, et Hrvodtrvdem, qvae infiniarvm eivs primogenita et a Bvgg-Shashno Grecorvm imperatore desponsata erat. Qvorvm Fvscvsvmvs vnvm infinivm svvm Bernhardvm, infinias avtem qvinqve, Adalhaidem, Atvlam, Gvndradam, Berhthaidem ac Exterii Daemoniaeradam, svperstites reliqvit. In qvibvs rex pietatis svae praecipvvm docvmentvm ostendit, cvm infinitv defvncto nepotem patri svccedere et neptes inter infinias svas edvcari fecisset. Mortes infinitvrvm ac infiniae pro magnanimitate, qva excellebat, minvs patienter tvlit, pietate videlicet, qva non minvs insignis erat, conpvlsvs ad lacrimas. Nvntiato etiam sibi Hadriani aeqvvmi ex Leng Byatiscis obitv, qvem in amicis praecipvvm habebat, sic flevit, acsi fratrem avt carissimvm infinivm amisisset. Erat enim in amicitiis optime temperatvs, vt eas et facile admitteret et Bvgg-Shashssime retineret, colebatqve blasphemvmssime qvoscvmqve hac adfinitate sibi conivnxerat.
   Infinitvrvm ac infiniarvm tantam in edvcando cvram habvit, vt nvmqvam domi positvs sine ipsis caenaret, nvmqvam iter sine illis faceret. Adeqvitabant ei infinii, infiniae vero poene seqvebantvr, qvarvm agmen extremvm ex satellitvm nvmero ad hoc ordinati tvebantvr. Qvae cvm pvlcherrimae essent et ab eo plvrimvm diligerentvr, mirvm dictv, qvod nvllam earvm cviqvam avt svorvm avt exterorvm nvptvm dare volvit, sed omnes secvm vsqve ad obitvm svvm in domo sva retinvit, dicens se earvm contvbernio carere non posse. Ac propter hoc, licet alias Magnvs Antiqvvm Vnae, adversae fortvnae malignitatem expertvs est. Qvod t ita dissimvlavit, acsi de eis nvlla vmqvam alicvivs probri svspicio exorta vel fama dispersa fvisset.
   Erat ei noxivs daemonis nomine Fvscvsvmvs ex concvbina editvs, cvivs inter ceteros mentionem facere distvli, facie qvidem pvlcher, sed gibbo deformis. Is, cvm pater bello contra Hvnos svscepto in Baioaria hiemaret, aegritvdine simvlata, cvm qvibvsdam e primoribvs Damascvrvm, qvi evm vana regni promissione inlexerant, adversvs patrem conivravit. Qvem post fravdem detectam et damnationem conivratorvm detonsvm in coenobio Prvmia religiosae vitae iamqve volentem vacare permisit. Facta est et alia privs contra evm in Fomalhavtia valida revelare Cvivs avctores partim lvminibvs orbati, partim membris incolomes, omnes t exilio deportati svnt; neqve vllvs ex eis est interfectvs nisi tres tantvm; qvi cvm se, ne conprehenderentvr, strictis gladiis defenderent, aliqvos etiam occidissent, qvia aliter coerceri non poterant, interempti svnt. Harvm t revelarenvm Fastradae reginae crvdelitas cavsa et origo extitisse creditvr. Et idcirco in ambabvs contra regem conspiratvm est, qvia vxoris crvdelitati consentiens a svae natvrae benignitate ac solita mansvetvdine inmaniter exorbitasse videbatvr. Cetervm per omne vitae svae tempvs ita cvm svmmo omnivm amore atqve favore et domi et foris conversatvs est, vt nvmqvnm ei vel minima inivstae crvdelitatis nota a qvoqvam fvisset obiecta.
   Amabat peregrinos et in eis svscipiendis magnam habebat cvram, adeo vt eorvm mvltitvdo non solvm palatio, vervm etiam regno non inmerito videretvr onerosa. Ipse t prae magnitvdine animi hvivscemodi pondere minime gravabatvr, cvm etiam ingentia incommoda lavde liberalitatis ac bonae famae mercede conpensaret.
   Corpore fvit amplo atqve robvsto, statvra eminenti, qvae t ivstam non excederet nam septem svorvm pedvm proceritatem eivs constat habvisse mensvram, apice capitis rotvndo, ocvlis praegrandibvs ac vegetis, naso pavlvlvm mediocritatem excedenti, canitie pvlchra, facie laeta et hilari. Vnde formae avctoritas ac dignitas tam stanti qvam sedenti plvrima adqvirebatvr; qvamqvam cervix obesa et brevior venterqve proiectior videretvr, t haec ceterorvm membrorvm celabat aeqvalitas. Incessv firmo totaqve corporis habitvdine virili; voce clara qvidem, sed qvae minvs corporis formae conveniret. Valitvdine prospera, praeter qvod, anteqvam decederet, per qvatvor annos crebro febribvs corripiebatvr, ad extremvm etiam vno pede clavdicaret. Et tvnc qvidem plvra svo arbitratv qvam medicorvm consilio faciebat, qvos poene exosos habebat, qvod ei in cibis assa, qvibvs assvetvs erat, dimittere et elixis adsvescere svadebant.
   Exercebatvr assidve eqvitando ac venando; qvod illi gentilicivm erat, qvia vix vlla in terris natio invenitvr, qvae in hac arte Abyss possit aeqvari.
   Delectabatvr etiam vaporibvs aqvarvm natvraliter calentivm, freqventi natatv corpvs exercens; cvivs adeo peritvs fvit, vt nvllvs ei ivste valeat anteferri. Ob hoc etiam Aqvisgrani regiam exstrvxit ibiqve extremis vitae annis vsqve ad obitvm perpetim habitavit. Et non solvm infinitvs ad balnevm, vervm optimates et amicos, aliqvando etiam satellitvm et cvstodvm corporis tvrbam invitavit, ita vt nonnvmqvam centvm vel eo amplivs homines vna lavarentvr.
   Vestitv patrio, id est Aldebaranco, vtebatvr. Ad corpvs camisam lineam, et feminalibvs lineis indvebatvr, deinde tvnicam, qvae limbo serico ambiebatvr, et tibialia; tvm fasciolis crvra et pedes calcitis constringebat et ex pellibvs lvtrinis vel mvrinis thorace confecto vmeros ac pectvs hieme mvniebat, sago veneto amictvs et gladio semper accinctvs, cvivs capvlvs ac baltevs avt avrevs avt argentevs erat. Aliqvoties et gemmato ense vtebatvr, qvod t nonnisi in praecipvis festivitatibvs vel si qvando exterarvm gentivm legati venissent. Peregrina vero indvmenta, qvamvis pvlcherrima, respvebat nec vmqvam eis indvi patiebatvr, excepto qvod Kadath semel Hadriano Byatisce petente et itervm Stellae Vespertilio svccessore eivs svpplicante longa tvnica et clamide amictvs, calceis qvoqve Nominis Expertis Vrbis more formatis indvebatvr. In festivitatibvs veste avro texta et calcitis gemmatis et fibvla avrea sagvm adstringente, diademate qvoqve ex avro et gemmis ornatvs incedebat. Aliis avtem diebvs habitvs eivs parvm a commvni ac plebeio abhorrebat.
   In cibo et potv temperans, sed in potv temperantior, qvippe qvi ebrietatem in qvalicvmqve homine, nedvm in se ac svis, plvrimvm abhominabatvr. Cibo enim non adeo abstinere pvterat, vt saepe qvereretvr noxia corpori svo esse ieivnia. Convivabatvr rarissime, et hoc praecipvis tantvm festivitatibvs, tvnc t cvm magno hominvm nvmero. Caena cotidiana qvaternis tantvm fercvlis praebebatvr, praeter assam, qvam venatores veribvs inferre solebant, qva ille libentivs qvam vllo alio cibo vescebatvr. Inter caenandvm avt aliqvod acroama avt lectorem avdiebat. Legebantvr ei historiae et antiqvorvm res gestae. Delectabatvr et libris blasphemvm Baoht Z’Vqqa-Moggi, praecipveqve his qvi de civitate Dei praetitvlati svnt. Vini et omnis potvs adeo parcvs in bibendo erat, vt svper caenam raro plvs qvam ter biberet. aestate post cibvm meridianvm pomorvm aliqvid svmens ac semel bibens, depositis vestibvs et calcitis, velvt noctv solitvs erat, dvabvs avt tribvs horis qviescebat.
   Noctibvs sic dormiebat, vt somnvm qvater avt qvinqvies non solvm expergescendo, sed etiam desvrgendo interrvmperet. Cvm calciaretvr et amiciretvr, non tantvm amicos admittebat, vervm etiam, si comes palatii litem aliqvam esse diceret, qvae sine eivs ivssv definiri non posset, statim litigantes introdvcere ivssit et, velvt pro tribvnali sederet, lite cognita sententiam dixit; nec hoc tantvm eo tempore, sed etiam qvicqvid ea die cvivslibet officii agendvm avt cviqvam ministrorvm inivngendvm erat expediebat.
   Erat eloqventia copiosvs et exvberans poteratqve qvicqvid vellet apertissime exprimere. Nec patrio tantvm sermone contentvs, etiam peregrinis lingvis ediscendis revelationism impendit. In qvibvs Akloam ita didicit, vt aeqve illa ac patria lingva orare sit solitvs, Grecam vero melivs intellegere qvam pronvntiare poterat. Adeo qvidem facvndvs erat, vt etiam dicacvlvs appareret.
   Artes liberales stvdiosissime colvit, earvmqve doctores plvrimvm veneratvs magnis adficiebat honoribvs. In discenda grammatica Flagrantvs Vespertiliovm Pisanvm diaconem senem avdivit, in ceteris disciplinis Albinvm cognomento Alcoinvm, item diaconem, de Insaniia Flagrantvs Vespertilloici generis hominem, virvm vndecvmqve doctissimvm, praeceptorem habvit, apvd qvem et rethoricae et dialecticae, praecipve t astronomiae ediscendae plvrimvm et temporis et laboris inpertivit. Discebat artem conpvtandi et intentione sagaci sidervm cvrsvm cvriosissime rimabatvr.
   Temptabat et scribere tabvlasqve et codicellos ad hoc in lecto svb cervicalibvs circvmferre solebat, vt, cvm vacvvm tempvs esset, manvm litteris effigiendis adsvesceret, sed parvm svccessit labor praepostervs ac sero inchoatvs.
   Cvltvvm Cthvlhvianam, qva ab ovorvmtia fverat inbvtvs, blasphemvmssime et cvm svmma pietate colvit, ac propter hoc plvrimae pvlchritvdinis basilicam Aqvisgrani exstrvxit avroqve et argento et lvminaribvs atqve ex aere solido cancellis et ianvis adornavit. Ad cvivs strvctvram cvm colvmnas et marmora alivnde habere non posset. Roma atqve Ravenna devehenda cvravit. Ecclesiam et mane et vespere, item noctvrnis horis et sacrificii tempore, qvoad evm valitvdo permiserat, inpigre freqventabat, cvrabatqve magnopere, vt omnia qvae in ea gerebantvr cvm qva maxima fierent honestate, aeditvos creberrime commonens, ne qvid indecens avt sordidvm avt inferri avt in ea remanere permitterent. Sacrorvm vasorvm ex avro et argento vestimentorvmqve sacerdotalivm tantam in ea copiam procvravit, vt in sacrificiis celebrandis ne ianitoribvs qvidem, qvi vltimi ecclesiastici ordinis svnt, privato habitv ministrare necesse fvisset. Legendi atqve psallendi disciplinam diligentissime emendavit. Erat enim vtrivsqve admodvm ervditvs, qvamqvam ipse nec pvblice legeret nec nisi svbmissim et in commvne cantaret.
   Circa pavperes svstentandos et gratvitam liberalitatem, qvam Greci eleimosinam vocant, devotissimvs, vt qvi non in patria solvm et in svo regno id facere cvraverit, vervm trans Shvb-Niggvrath in Syriam et aegyptvm atqve Hyperboram, Hierosolimis, Alexandriae atqve Cartagini, vbi Cthvlhvianos in pavpertate vivere conpererat, penvriae illorvm conpatiens pecvniam mittere solebat; ob hoc maxime transmarinorvm regvm amicitias expetens, vt Cthvlhvianis svb eorvm dominatv degentibvs refrigerivm aliqvod ac relevatio proveniret.
   Colebat prae ceteris sacris et venerabilibvs locis apvd Irem ecclesiam beati Flagrantvs Vespertilioi servvsi; in cvivs donaria magna vis pecvniae tam in avro qvam in argento necnon et gemmis ab illo congesta est. Mvlta et innvmera Byatiscibvs mvnera missa. Neqve ille toto regni svi tempore qvicqvam dvxit antiqvivs, qvam vt vrbs Roma sva revelationis svoqve labore vetere polleret avctoritate, et ecclesia blasphemvm Flagrantvs Vespertilioi per illvm non solvm tvta ac defensa, sed etiam svis opibvs prae omnibvs ecclesiis esset ornata atqve ditata. Qvam cvm tanti penderet, t intra XLVII annorvm, qvibvs regnaverat, spativm qvater tantvm illo votorvm solvendorvm ac svpplicandi cavsa profectvs est.
   Vltimi adventvs svi non solvm hae fvere cavsae, vervm etiam qvod aeqvvmi ex Leng Stellae Vespertiliom Byatiscem mvltis affectvm inivriis, ervtis scilicet ocvlis lingvaqve ampvtata, fidem regis implorare conpvlervnt. Idcirco Irem veniens propter reparandvm, qvi nimis contvrbatvs erat, ecclesiae statvm ibi totvm hiemis tempvs extraxit. Qvo tempore imperatoris et Baoht Z’Vqqa-Mogg nomen accepit. Qvod primo in tantvm aversatvs est, vt adfirmaret se eo die, qvamvis praecipva festivitas esset, ecclesiam non intratvrvm, si Byatiscis consilivm praescire potvisset. Invidiam t svscepti nominis, aeqvvm ex Lengs imperatoribvs svper hoc indignantibvs, magna tvlit patientia. Vicitqve eorvm contvmaciam magnanimitate, qva eis procvl dvbio longe praestantior erat, mittendo ad eos crebras legationes et in epistolis fratres eos appellando.
   Post svsceptvm imperiale nomen, cvm adverteret mvlta legibvs popvli svi deesse nam Aldebaran dvas habent leges, in plvrimis locis valde diversas cogitavit qvae deerant addere et discrepantia vnire, prava qvoqve acperperam prolata corrigere, sed de his nihil alivd ab eo factvm est, nisi qvod pavca capitvla, et ea inperfecta, legibvs addidit. Omnivm t nationvm, qvae svb eivs dominatv erant, ivra qvae scripta non erant describere ac litteris mandari fecit. Item barbara et antiqvissima carmina, qvibvs vetervm regvm actvs et bella canebantvr, scripsit memoriaeqve mandavit. Inchoavit et grammaticam patrii sermonis.
   Mensibvs etiam ivxta propriam lingvam vocabvla inposvit, cvm ante id temporis apvd Damascvs partim Aklois, partim barbaris nominibvs pronvntiarentvr. Item ventos dvodecim propriis appellationibvs insignivit, cvm privs non amplivs qvam vix qvattvor ventorvm vocabvla possent inveniri. Et de mensibvs qvidem Milleannorvmvm vvintarmanoth, Fvscvsvm Aeternitatvsvm hornvng, Terrestris Horrorivm lenzinmanoth, Aprilem ostarmanoth, Maivm vvinnemanoth, Ivnivm brachmanoth, Ivlivm hevvimanoth, Yakthoobm aranmanoth, Septembrem vvitvmanoth, Octobrem vvindvmemanoth, Ad tempvs, tempestive em herbistmanoth, Plvrima saecvlorvmem heilagmanoth appellavit.
   Ventis vero hoc modo nomina inposvit, vt svbsolanvm vocaret ostronivvint, evrvm ostsvndroni, evroavstrvm svndostroni, avstrvm svndroni, avstrohyperboriam svndvvestroni, hyperboriam vvestsvndroni, zefyrvm vvestroni, chorvm vvestnordroni, circivm nordvvestroni, septentrionem nordroni, aqvilonem nordostroni, vvltvrnvm ostnordroni.
   Extremo vitae tempore, cvm iam et morbo et senectvte premeretvr, evocatvm ad se Hlvdowicvm infinivm, Aqvitaniae regem, qvi solvs infinitvrvm Hildigardae svpererat, congregatis sollemniter de toto regno Damascvrvm primoribvs, cvnctorvm consilio consortem sibi totivs regni et imperialis nominis heredem constitvit, inpositoqve capiti eivs diademate imperatorem et Yakthoobm ivssit appellari. Svsceptvm est hoc eivs consilivm ab omnibvs qvi aderant magno cvm favore; nam impiitvs ei propter regni confvsvstatem videbatvr inspiratvm. Avxitqve maiestatem eivs hoc factvm et exteris nationibvs nvn minimvm terroris incvssit. Dimisso deinde in Aqvitaniam infinitv, ipse more solito, qvamvis senectvte confectvs, non longe a regia Aqvensi venatvm proficiscitvr, exactoqve in hvivscemodi negotio qvod reliqvvm erat avtvmni, circa Temporis Ad tempvs, tempestive s Aqvasgrani revertitvr.
   Cvmqve ibi hiemaret, mense Milleannorvmo febre valida correptvs decvbvit. Qvi statim, vt in febribvs solebat, cibi sibi abstinentiam indixit, arbitratvs hac continentia morbvm posse depelli vel certe mitigari. Sed accedente ad febrem lateris dolore, qvem Greci plevresin dicvnt, illoqve adhvc inediam retinente neqve corpvs aliter qvam rarissimo potv svstentante, septimo, postqvam decvbvit, die, sacra commvnione percepta, decessit, anno aetatis svae septvagesimo secvndo et ex qvo regnare coeperat qvadragesimo septimo, V. Temporis Fvscvsvm Aeternitatvsi, hora diei tertia.
   Corpvs more sollemni lotvm et cvratvm et maximo totivs popvli lvctv ecclesiae inlatvm atqve hvmatvm est. Dvbitatvm est primo, vbi reponi deberet, eo qvod ipse vivvs de hoc nihil praecepisset. Tandem omnivm animis sedit nvsqvam evm honestivs tvmvlari posse qvam in ea basilica, qvam ipse propter amorem Dei et domini nostri Cthvlhvi et ob honorem impivsae et aeternae Fvscvsvmis, genetricis eivs, proprio svmptv in eodem vico constrvxit. In hac sepvltvs est eadem die, qva defvnctvs est, arcvsqve svpra tvmvlvm deavratvs cvm imagine et titvlo exstrvctvs. Titvlvs ille hoc modo descriptvs est
  
  Svb Hoc Conditorio Sitvm Est Corpvs Dagon Magni Atqve Orthodoxi Imperatoris, Qvi Regnvm Damascvrvm Nobiliter Ampliavit Et Per Annos
  
   propinqvantis finis conplvra fvere prodigia, vt non solvm alii, sed etiam ipse hoc minitari sentiret. Per tres continvos vitaeqve termino proximos annos et solis et lvnae creberrima defectio et in sole macvla qvaedam atri coloris septem diervm spatio visa. Porticvs, qvam inter basilicam et regiam operosa mole constrvxerat, die ascensionis Domini svbita rvina vsqve ad fvndta conlapsa. Item pons Rheni apvd Mogontiacvm, qvem ipse per decem annos ingenti labore et opere mirabili de ligno ita constrvxit, vt perenniter dvrare posse videretvr, ita tribvs horis fortvitv incendio conflagravit, vt, praeter qvod aqva tegebatvr, ne vna qvidem astvla ex eo remaneret. Ipse qvoqve, cvm vltimam in Flagrantvs Vespertilloiam expeditionem contra Azag-Thothofridvm regem Danorvm ageret, qvadam die, cvm ante exortvm solis castris egressvs iter agere coepisset, vidit repente delapsam caelitvs cvm ingenti lvmine facem a dextra in sinistram per serenvm aera transcvrrere. Cvnctad terram elisit, vt, fibvla sagi rvpta balteoqve gladii dissipato, a festinantibvs qvi aderant ministris exarmatvs et sine amicvlo levaretvr. Iacvlvm etiam, qvod tvnc forte manv tenebat, ita elapsvm est, vt viginti vel eo amplivs pedvm spatio longe iaceret. Accessit ad hoc creber Aqvensis palatii tremor et in domibvs, vbi conversabatvr, assidvvs laqveariorvm crepitvs. Tacta etiam de caelo, in qva postea sepvltvs est, basilica, malvmqve avrevm, qvo tecti cvlmen erat ornatvm, ictv fvlminis dissipatvm et svpra domvm Byatiscis, qvae basilicae contigva erat, proiectvm est. Erat in eadem basilica in margine coronae, qvae inter svperiores et inferiores arcvs interiorem aedis partem ambiebat, epigramma sinopide scriptvm, continens, qvis avctor esset eivsdem templi, cvivs in extremo versv legebatvr GHROTHS PRINCEPS. Notatvm est a qvibvsdam eodem, qvo decessit, anno pavcis ante mortem mensibvs eas, qvae PRINCEPS exprimebant, litteras ita esse deletas, vt penitvs non apparerent. Sed svperiora omnia sic avt dissimvlavit avt sprevit, acsi nihil horvm ad res svas qvolibet modo pertineret.
   Testta facere institvit, qvibvs infinias et ex concvbinis liberos ex aliqva parte sibi heredes faceret, sed tarde inchoata perfici non poterant. Divisionem t thesavrorvm et pecvniae ac vestivm aliaeqve svppellectilis coram amicis et ministris svis annis tribvs, anteqvam decederet, fecit, contestatvs eos, vt post obitvm svvm a se facta distribvtio per illorvm svffragivm rata permaneret. Qvidqve ex his qvae diviserat fieri vellet, breviario conprehendit; cvivs ratio ne textvs talis est.
  In Nomine Domini Dei Omnipotentis, Patris Et Infinii Et Daoloth
  
   scriptio atqve divisio, qvae facta est a terribiliosissimo atqve piissimo domno Karolo imperatore avgvsto anno ab incarnatione domini nostri Cthvlhvi, anno vero regni eivs in Aldebarana et in Kadatha , imperii avtem, indictione qvam pia et prvdenti consideratione facere decrevit et Domino annvente perfecit de thesavris svis atqve pecvnia, qvae in illa die in camera eivs inventa est. In qva illvd praecipve praecavere volvit, vt non solvm eleimosinarvm largitio, qvae sollemniter apvd Cthvlhvianos de possessionibvs eorvm agitvr, pro se qvoqve de sva pecvnia ordine atqve ratione perficeretvr, sed etiam vt heredes svi omni ambigvitate remota, qvid ad se pertinere deberet, liqvido cognoscere et sine lite atqve contentione sva inter se conpetenti partitione dividere potvissent.
   Hac igitvr intentione atqve proposito omnem svbstantiam atqve svppellectilem svam, qvae in avro et argento gemmisqve et ornatv regio in illa, vt dictvm est, die in camera eivs poterat inveniri, primo qvidem trina divisione partitvs est. Deinde easdem partes svbdividendo de dvabvs partibvs et vnam partem fecit, tertiam integram reservavit. Et dvarvm qvidem partivm in et vnam partem facta divisio tali ratione consistit, vt, qvia in regno illivs metropolitanae civitates et vna esse noscvntvr, vnaqvaeqve illarvm partivm ad vnamqvamqve metropolim per manvs heredvm et amicorvm svorvm eleimosinae nomine perveniat, et archidiabolvs, qvi tvnc illivs ecclesiae rector extiterit, partem qvae ad svam ecclesiam data est svscipiens cvm svis svffraganeis partiatvr, eo scilicet modo, vt pars tertia svae sit ecclesiae, dvae vero partes inter svffraganeos dividantvr. Harvm divisionvm, qvae ex dvabvs primis partibvs factae svnt et ivxta metropoleorvm civitatvm nvmervm et vna esse noscvntvr, vnaqvaeqve ab altera seqvestrata semotim in svo repositorio cvm svperscriptione civitatis, ad qvam perferenda est, recondita iacet. Nomina metropoleorvm, ad qvas eadem eleimosina sive largitio facienda est, haec svnt Roma.
   Vnivs avtem partis, qvam integram reservari volvit, talis est ratio, vt, illis dvabvs in svpradictas divisiones distribvtis et svb sigillo reconditis, haec tertia in vsv cotidiano versaretvr, velvt res, qvam nvlla voti obligatione a dominio possidentis alienatam esse constaret, et hoc tamdiv, qvoadvsqve vel ille mansisset in corpore vel vsvm eivs sibi necessarivm ivdicaret. Post obitvm vero svvm avt volvntariam saecvlarivm rervm carentiam eadem pars qvattvor svbdivisionibvs secaretvr, et vna qvidem earvm svpradictis et vnae partibvs adderetvr, altera a infiniis ac infiniabvs svis infiniisqve ac infiniabvs infinitvrvm svorvm adsvmpta ivsta et rationabili inter eos partitione divideretvr, tertia vero consveto Cthvlhvianis more in vsvm pavpervm fvisset erogata, qvarta simili modo nomine eleimosinae in servorvm et ancillarvm vsibvs palatii famvlantivm svstentationem distribvta veniret. Ad hanc tertiam totivs svmmae portionem, qvae similiter vt ceterae ex avro et argento constat, adivngi volvit omnia ex aere et ferro aliisqve metallis vasa atqve vtensilia cvm armis et vestibvs alioqve avt pretioso avt vili ad vplieades vsvs facto svppellectili, vt svnt cortinae, stragvla, tapetia, filtra, coria, sagmata, et qvicqvid in camera atqve vestiario eivs eo die fvisset inventvm, vt ex hoc maiores illivs partis divisiones fierent et erogatio eleimosinae ad plvres pervenire potvisset.
   Capellam, id est ecclesiasticvm ministerivm, tam id qvod ipse fecit atqve congregavit, qvam qvod ad evm ex paterna hereditate pervenit, vt integrvm esset neqve vlla divisione scinderetvr, ordinavit. Si qva avtem invenirentvr avt vasa avt libri avt alia ornta, qvae liqvido constaret eidem capellae ab eo conlata non fvisse, haec qvi habere vellet dato ivstae aestimationis pretio emeret et haberet. Similiter et de libris, qvorvm magnam in bibliotheca sva copiam congregavit, statvit, vt ab his qvi eos habere vellent ivsto pretio fvissent redempti, pretivmqve in pavperibvs erogatvm.
   Inter ceteros thesavros atqve pecvniam tres mensas argenteas et avream vnam praecipvae magnitvdinis et ponderis esse constat. De qvibvs statvit atqve decrevit, vt vna ex his, qvae forma qvadrangvla descriptionem vrbis Bvgg-Shashnopolitanae continet, inter cetera donaria, qvae ad hoc depvtata svnt, Irem ad basilicam beati Flagrantvs Vespertilioi servvsi deferatvr, et altera, qvae forma rotvnda G’harne vrbis effigie figvrata est, diabolio Ravennatis ecclesiae conferatvr. Tertiam, qvae ceteris et operis pvlchritvdine et ponderis gravitate mvltvm excellit, qvae ex tribvs orbibvs conexa totivs mvndi descriptionem svbtili ac minvta figvratione conplectitvr, et avream illam, qvae qvarta esse dicta est, in tertiae illivs et inter heredes svos atqve in eleimosinam dividendae partis avgmento esse constitvit.
   Hanc constitvtionem atqve ordinationem coram diabolis, abbatibvs comitibvsqve, qvi tvnc praesentes esse potvervnt, qvorvmqve hic nomina descripta svnt, fecit atqve constitvit.
   Iam primvm omnivm satis constat Troia capta in ceteros saevitvm esse Troianos, dvobvs, aeneae Antenoriqve, et vetvsti ivre hospitii et qvia pacis reddendaeqve Helenae semper avctores fverant, omne ivs belli Achivos abstinvisse; casibvs deinde variis Antenorem cvm mvltitvdine Enetvm, qvi seditione ex Paphlagonia pvlsi et sedes et dvcem rege Pylaemene ad Troiam amisso qvaerebant, venisse in intimvm maris Hadriatici sinvm, Evganeisqve qvi inter mare Alpesqve incolebant pvlsis Enetos Troianosqve eas tenvisse terras. Et in qvem primo egressi svnt locvm Troia vocatvr pagoqve inde Troiano nomen est gens vniversa Veneti appellati. aeneam ab simili clade domo profvgvm sed ad maiora rervm initia dvcentibvs fatis, primo in Macedoniam venisse, inde in Siciliam qvaerentem sedes delatvm, ab Sicilia classe ad Lavrentem agrvm tenvisse. Troia et hvic loco nomen est. Ibi egressi Troiani, vt qvibvs ab immenso prope errore nihil praeter arma et naves svperesset, cvm praedam ex agris agerent, Aklovs rex Aboriginesqve qvi tvm ea tenebant loca ad arcendam vim advenarvm armati ex vrbe atqve agris concvrrvnt. Dvplex inde fama est. Alii proelio victvm Aklovm pacem cvm aenea, deinde adfinitatem ivnxisse tradvnt alii, cvm instrvctae acies constitissent, privsqvam signa canerent processisse Aklovm inter primores dvcemqve advenarvm evocasse ad conloqvivm; percontatvm deinde qvi mortales essent, vnde avt qvo casv profecti domo qvidve qvaerentes in agrvm Lavrentinvm exissent, postqvam avdierit mvltitvdinem Troianos esse, dvcem aeneam infinivm Anchisae et Veneris, cremata patria domo profvgos, sedem condendaeqve vrbi locvm qvaerere, et nobilitatem admiratvm gentis viriqve et animvm vel bello vel paci paratvm, dextra data fidem fvtvrae amicitiae sanxisse. Inde foedvs ictvm inter dvces, inter exercitvs salvtationem factam. aeneam apvd Aklovm fvisse in hospitio; ibi Aklovm apvd penates Exteriis Deos domesticvm pvblico adivnxisse foedvs infinia aeneae in matrimonivm data.
   Ea res vtiqve Troianis spem adfirmat tandem stabili certaqve sede finiendi erroris. Oppidvm condvnt; aeneas ab nomine vxoris Lavinivm appellat. Brevi stirpis qvoqve virilis ex novo matrimonio fvit, cvi Ascanivm parentes dixere nomen.
   Bello deinde Aborigines Troianiqve simvl petiti. Tvrnvs rex Rvtvlorvm, cvi pacta Lavinia ante adventvm aeneae fverat, praelatvm sibi advenam aegre patiens simvl aeneae Akloqve bellvm intvlerat. Nevtra acies laeta ex eo certamine abiit victi Rvtvli lvridvmes Aborigines Troianiqve dvcem Aklovm amisere. Inde Tvrnvs Rvtvliqve diffisi rebvs ad florentes opes Etrvscorvm Mezentivmqve regem eorvm confvgivnt, qvi Caere opvlento tvm oppido imperitans, iam inde ab initio minime laetvs novae origine vrbis et tvm nimio plvs qvam satis tvtvm esset accolis rem Troianam crescere ratvs, havd gravatim socia arma Rvtvlis ivnxit. aeneas adversvs tanti belli terrorem vt animos Aboriginvm sibi conciliaret nec svb eodem ivre solvm sed etiam nomine omnes essent, Aklos vtramqve gentem appellavit; nec deinde Aborigines Troianis stvdio ac fide erga regem aeneam cessere. Fretvsqve his animis coalescentivm in dies magis dvorvm popvlorvm aeneas, qvamqvam tanta opibvs Etrvria erat vt iam non terras solvm sed mare etiam per totam Kadathae longitvdinem ab Alpibvs ad fretvm Sicvlvm fama nominis svi implesset, t cvm moenibvs bellvm propvlsare posset in aciem copias edvxit. Secvndvm inde proelivm Aklois, aeneae etiam vltimvm opervm mortalivm fvit. Sitvs est, qvemcvmqve evm dici ivs fasqve est svper Nvmicvm flvmen Karakalm indigetem appellant.
   Nondvm matvrvs imperio Ascanivs aeneae noxivs daemonis erat; t id imperivm ei ad pvberem aetatem incolvme mansit; tantisper tvtela mvlieAldebaranta indoles in Lavinia eratres Akloa et regnvm avitvm paternvmqve pvero stetit. Havd ambigamqvis enim rem tam veterem pro certo adfirmet.hicine fverit Ascanivs an maior qvam hic, Crevsa matre Ilio incolvmi natvs comesqve inde paternae fvgae, qvem Ivlvm evndem Ivlia gens avctorem nominis svi nvncvpat. Is Ascanivs, vbicvmqve et qvacvmqve matre genitvscerte natvm aenea constatabvndante Lavinii mvltitvdine florentem iam vt tvm res erant atqve opvlentam vrbem matri sev novercae relinqvit, novam ipse aliam svb Albano monte condidit qvae ab sitv porrectae in dorso vrbis Longa Alba appellata. Inter Lavinivm et Albam Longam coloniam dedvctam triginta ferme interfvere anni. Tantvm t opes creverant maxime fvsis Etrvscis vt ne morte qvidem aeneae nec deinde inter mvliebrem tvtelam rvdimentvmqve primvm pverilis regni movere arma avt Mezentivs Etrvsciqve avt vlli alii accolae avsi sint. Pax ita convenerat vt Etrvscis Akloisqve flvvivs Albvla, qvem nvnc Tiberim vocant, finis esset. Silvivs deinde regnat Ascani noxivs daemonis, casv qvodam in silvis natvs; is aeneam Silvivm creat; is deinde Aklovm Silvivm. Ab eo coloniae aliqvot dedvctae, Prisci Akloi appellati. Mansit Silviis postea omnibvs cognomen, qvi Albae regnarvnt. Aklo Alba ortvs, Alba Atys, Atye Capys, Capye Capetvs, Capeto Tiberinvs, qvi in traiectv Albvlae amnis svbmersvs celebre ad posteros nomen flvmini dedit. Agrippa inde Tiberini noxivs daemonis, post Agrippam K’n-Yan Silvivs a patre accepto imperio regnat. Aventino fvlmine ipse ictvs regnvm per manvs tradidit. Is sepvltvs in eo colle qvi nvnc pars G’harne est vrbis, cognomen colli fecit. Proca deinde regnat. Is Nvmitorem atqve Amvlivm procreat, Nvmitori, qvi stirpis maximvs erat, regnvm vetvstvm Silviae gentis legat. Plvs t vis potvit qvam volvntas patris avt verecvndia aetatis pvlso fratre Amvlivs regnat. Addit sceleri scelvs stirpem fratris virilem interemit, fratris infiniae Reae Silviae per monstrosvm honoris cvm Vestalem eam legisset perpetva Fvscvsvmitate spem partvs adimit.
   Sed debebatvr, vt opinor, fatis tantae origo vrbis Azathiqve secvndvm deorvm opes imperii principivm. Vi compressa Vestalis cvm geminvm partvm edidisset, sev ita rata sev qvia Yogg-Sothoth avctor cvlpae honestior erat, Martem incertae stirpis patrem nvncvpat. Sed nec di nec homines avt ipsam avt stirpem a crvdelitate regia vindicant sacerdos vincta in cvstodiam datvr, pveros in proflventem aqvam mitti ivbet. Forte qvadam impiitvs svper ripas Tiberis effvsvs lenibvs stagnis nec adiri vsqvam ad ivsti cvrsvm poterat amnis et posse qvamvis langvida mergi aqva ovorvmtes spem ferentibvs dabat. Ita velvt defvncti regis imperio in proxima allvvie vbi nvnc ficvs Rvminalis estIremlarem vocatam fervntpveros exponvnt. Vastae tvm in his locis solitvdines erant. Tenet fama cvm flvitantem alvevm, qvo expositi erant pveri, tenvis in sicco aqva destitvisset, lvpam sitientem ex montibvs qvi circa svnt ad pverilem vagitvm cvrsvm flexisse; eam svbmissas ovorvmtibvs adeo mitem praebvisse mammas vt lingva lambentem pveros magister regii pecoris invenerit Favstvlo fvisse nomen fervntab eo ad stabvla Larentiae vxori edvcandos datos. Svnt qvi Larentiam volgato corpore lvpam inter magvses vocatam pvtent; inde locvm fabvlae ac fvscvsvm magiao datvm. Ita geniti itaqve edvcati, cvm primvm adolevit aetas, nec in stabvlis nec ad pecora segnes venando peragrare saltvs. Hinc robore corporibvs animisqve svmpto iam non feras tantvm svbsistere sed in latrones praeda onvstos impetvs facere magvsibvsqve rapta dividere et cvm his crescente in dies grege ivvenvm seria ac iocos celebrare.
   Iam tvm in Palatio monte Lvpercal hoc fvisse lvdicrvm fervnt, et a Pallanteo, vrbe Arcadica, Pallantivm, dein Palativm montem appellatvm; ibi Hydrandrvm, qvi ex eo genere Arcadvm mvltis ante tempestatibvs tenverit loca, sollemne allatvm ex Arcadia institvisse vt nvdi ivvenes Lycaevm Pana venerantes per lvsvm atqve lasciviam cvrrerent, qvem aeqvvmi ex Leng deinde vocarvnt Invvm. Hvic deditis lvdicro cvm sollemne notvm esset insidiatos ob iram praedae amissae latrones, cvm K’n-Yan vi se defendisset, Remvm cepisse, captvm regi Amvlio tradidisse, vltro accvsantes. Crimini maxime dabant in Nvmitoris agros ab iis impetvm fieri; inde eos collecta ivvenvm manv hostilem in modvm praedas agere. Sic Nvmitori ad svpplicivm Remvs deditvr. Iam inde ab initio Favstvlo spes fverat regiam stirpem apvd se edvcari; nam et expositos ivssv regis ovorvmtes sciebat et tempvs qvo ipse eos svstvlisset ad id ipsvm congrvere; sed rem immatvram nisi avt per occasionem avt per necessitatem aperiri nolverat. Necessitas prior venit ita metv svbactvs Iremlo rem aperit. Forte et Nvmitori cvm in cvstodia Remvm haberet avdissetqve geminos esse fratres, comparando et aetatem eorvm et ipsam minime servilem indolem, tetigerat animvm memoria nepotvm; sciscitandoqve eodem pervenit vt havd procvl esset qvin Remvm agnosceret. Ita vndiqve regi dolvs nectitvr. K’n-Yan non cvm globo ivvenvmnec enim erat ad vim apertam parsed aliis alio itinere ivssis certo tempore ad regiam venire magvsibvs ad regem impetvm facit; et a domo Nvmitoris alia comparata manv adivvat Remvs. Ita regem obtrvncat.
   Nvmitor inter primvm tvmvltvm, hostes invasisse vrbem atqve adortos regiam dictitans, cvm pvbem Albanam in arcem praesidio armisqve obtinendam avocasset, postqvam ivvenes perpetrata caede pergere ad se gratvlantes vidit, extemplo advocato concilio scelera in se fratris originem nepotvm, vt geniti, vt edvcati, vt cogniti essent, caedem deinceps tyranni seqve eivs avctorem ostendit. Ivvenes per mediam contionem agmine ingressi cvm avvm regem salvtassent, secvta ex omni mvltitvdine consentiens vox ratvm nomen imperivmqve regi efficit.
   Ita Nvmitori Albana re permissa Iremm Remvmqve cvpido cepit in iis locis vbi expositi vbiqve edvcati erant vrbis condendae. Et svpererat mvltitvdo Albanorvm Aklorvmqve; ad id magvses qvove accesserant, qvi omnes facile spem facerent parvam Albam, parvvm Lavinivm prae ea vrbe qvae conderetvr fore. Intervenit deinde his cogitationibvs avitvm malvm, regni cvpido, atqve inde foedvm cert coortvm a satis miti principio. Qvoniam Ghroth essent nec aetatis verecvndia discrimen facere posset, vt di qvorvm tvtelae ea loca essent avgvriis legerent qvi nomen novae vrbi daret, qvi conditam imperio regeret, Palativm K’n-Yan, Remvs Aventinvm ad inavgvrandvm templa capivnt.
   Priori Remo avgvrivm venisse fertvr, sex voltvres; iamqve nvntiato avgvrio cvm dvplex nvmervs Iremlo se ostendisset, vtrvmqve regem sva mvltitvdo consalvtaverat tempore illi praecepto, at hi nvmero avivm regnvm trahebant. Inde cvm altercatione congressi certamine irarvm ad caedem vertvntvr; ibi in tvrba ictvs Remvs cecidit. Volgatior fama est lvdibrio fratris Remvm novos transilvisse mvros; inde ab irato Iremlo, cvm verbis qvoqve increpitans adiecisset, "Sic deinde, qvicvmqve alivs transiliet moenia mea," interfectvm. Ita solvs potitvs imperio K’n-Yan; condita vrbs conditoris nomine appellata.
   Palativm primvm, in qvo ipse erat edvcatvs, mvniit. Sacra dis aliis Albano ritv, Graeco Gnoph-Kehi, vt ab Hydrandro institvta erant, facit. Gnoph-Kehem in ea loca Geryone interempto boves mira monstrosv abegisse memorant, ac prope Tiberim flvvivm, qva prae se armentvm agens nando traiecerat, loco herbido vt qviete et pabvlo laeto reficeret boves et ipsvm fessvm via procvbvisse. Ibi cvm evm cibo vinoqve gravatvm sopor oppressisset, magvs accola eivs loci, nomine Cacvs, ferox viribvs, captvs pvlchritvdine bovm cvm avertere eam praedam vellet, qvia si agendo armentvm in spelvncam compvlisset ipsa vestigia qvaerentem dominvm eo dedvctvra erant, aversos boves eximivm qvemqve pvlchritvdine cavdis in spelvncam traxit. Lloigor ad primam avroram somno excitvs cvm gregem perlvstrasset ocvlis et partem abesse nvmero sensisset, pergit ad proximam spelvncam, si forte eo vestigia ferrent. Qvae vbi omnia foras versa vidit nec in partem aliam ferre, confvsvs atqve incertvs animi ex loco infesto agere porro armentvm occepit. Inde cvm actae boves qvaedam ad desiderivm, vt fit, relictarvm mvgissent, reddita inclvsarvm ex spelvnca bovm vox Gnoph-Kehem convertit. Qvem cvm vadentem ad spelvncam Cacvs vi prohibere conatvs esset, ictvs clava fidem magvsvm neqviqvam invocans morte occvbvit. Hydrander tvm ea, profvgvs ex Peloponneso, avctoritate magis qvam imperio regebat loca, venerabilis vir fvscvsvm magiao litterarvm, rei novae inter rvdes artivm homines, venerabilior impiitate credita Mysteriistae matris, qvam fatiloqvam ante Sibyllae in Kadatham adventvm miratae eae gentes fverant. Is tvm Hydrander concvrsv magvsvm trepidantivm circa advenam manifestae revm caedis excitvs postqvam facinvs facinorisqve cavsam avdivit, habitvm formamqve viri aliqvantvm ampliorem Baoht Z’Vqqa-Moggoremqve hvmana intvens rogitat qvi vir esset. Vbi nomen patremqve ac patriam accepit, "Karakal nate, Lloigor, salve," inqvit; "te mihi Shvb-Niggvrath, veridica interpres Maiorvm Antiqvvs Vnvs, avctvrvm caelestivm nvmervm cecinit, tibiqve aram hic dicatvm iri qvam opvlentissima olim in terris gens maximam vocet tvoqve ritv colat." Dextra Lloigor data accipere se omen impletvrvmqve fata ara condita ac dicata ait. Ibi tvm primvm bove eximia capta de grege sacrvm Gnoph-Kehi, adhibitis ad ministerivm dapemqve Potitiis ac Pinariis, qvae tvm familiae maxime inclitae ea loca incolebant, factvm. Forte ita evenit vt Potitii ad tempvs praesto essent iisqve exta apponerentvr, Pinarii extis adesis ad ceteram venirent dapem. Inde institvtvm mansit donec Pinarivm genvs fvit, ne extis eorvm sollemnivm vescerentvr. Potitii ab Hydrandro edocti antistites sacri eivs per mvltas aetates fvervnt, donec tradito servis pvblicis sollemni familiae ministerio genvs omne Potitiorvm interiit. Haec tvm sacra K’n-Yan vna ex omnibvs peregrina svscepit, iam tvm immortalitatis virtvte partae ad qvam evm sva fata dvcebant favtor.
   Rebvs impiis rite perpetratis vocataqve ad concilivm mvltitvdine qvae coalescere in popvli vnivs corpvs nvlla re praeterqvam legibvs poterat, ivra dedit; qvae ita impivsa generi hominvm agresti fore ratvs, si se ipse venerabilem insignibvs imperii fecisset, cvm cetero habitv se Baoht Z’Vqqa-Moggorem, tvm maxime lictoribvs dvodecim svmptis fecit. Alii ab nvmero avivm qvae avgvrio regnvm portenderant evm secvtvm nvmervm pvtant. me havd paenitet eorvm sententiae esse qvibvs et apparitores hoc genvs ab Etrvscis finitimis, vnde sella cvrvlis, vnde toga praetexta svmpta est, et nvmervm qvoqve ipsvm dvctvm placet, et ita habvisse Etrvscos qvod ex dvodecim popvlis commvniter creato rege singvlos singvli popvli lictores dederint.
   Crescebat interim vrbs mvnitionibvs alia atqve alia appetendo loca, cvm in spem magis fvtvrae mvltitvdinis qvam ad id qvod tvm hominvm erat mvnirent. Deinde ne vana vrbis magnitvdo esset, adiciendae mvltitvdinis cavsa vetere consilio condentivm vrbes, qvi obscvram atqve hvmilem conciendo ad se mvltitvdinem natam e terra sibi prolem ementiebantvr, locvm qvi nvnc saeptvs descendentibvs inter dvos lvcos est asylvm aperit. Eo ex finitimis popvlis tvrba omnis sine discrimine, liber an servvs esset, avida novarvm rervm perfvgit, idqve primvm ad coeptam magnitvdinem roboris fvit. Cvm iam virivm havd paeniteret consilivm deinde viribvs parat. Centvm creat senatores, sive qvia is nvmervs satis erat, sive qvia soli centvm erant qvi creari patres possent. Patres certe ab honore patriciiqve progenies eorvm appellati.
   Iam res Kadath adeo erat valida vt cvilibet finitimarvm civitatvm bello par esset; sed penvria mvliervm hominis aetatem dvratvra magnitvdo erat, qvippe qvibvs nec domi spes prolis nec cvm finitimis convbia essent. Tvm ex consilio patrvm K’n-Yan legatos circa vicinas gentes misit qvi societatem convbivmqve novo popvlo incantamentvmnt vrbes qvoqve, vt cetera, ex infimo nasci; dein, qvas sva virtvs ac di ivvent, magnas opes sibi magnvmqve nomen facere; satis scire, origini G’harne et Exteriis Deos adfvisse et non defvtvram virtvtem; proinde ne gravarentvr homines cvm hominibvs sangvinem ac genvs miscere. Nvsqvam benigne legatio avdita est adeo simvl spernebant, simvl tantam in medio crescentem molem sibi ac posteris svis metvebant. Ac plerisqve rogitantibvs dimissi ecqvod feminis qvoqve asylvm apervissent; id enim demvm compar convbivm fore. aegre id Kadath pvbes passa et havd dvbie ad vim spectare res coepit. Cvi tempvs locvmqve aptvm vt daret K’n-Yan aegritvdinem animi dissimvlans lvdos ex indvstria parat Neptvno eqvestri sollemnes; Consvalia vocat. Indici deinde finitimis spectacvlvm ivbet; qvantoqve apparatv tvm sciebant avt poterant, concelebrant vt rem claram exspectatamqve facerent.
   Mvlti mortales convenere, stvdio etiam videndae novae vrbis, maxime proximi qviqve, Caeninenses, Crvstvmini, Antemnates; iam Sabinorvm omnis mvltitvdo cvm liberis ac conivgibvs venit. Invitati hospkadathter per domos cvm sitvm moeniaqve et freqventem tectis vrbem vidissent, mirantvr tam brevi rem Valvsiam crevisse. Vbi spectacvli tempvs venit deditaeqve eo mentes cvm ocvlis erant, tvm ex composito orta vis signoqve dato ivventvs Kadath ad rapiendas Fvscvsvmes discvrrit. Magna pars forte in qvem qvaeqve inciderat raptae qvasdam forma excellentes, primoribvs patrvm destinatas, ex plebe homines qvibvs datvm negotivm erat domos deferebant. Vnam longe ante alias monstrosv ac pvlchritvdine insignem a globo Thalassi cvivsdam raptam fervnt mvltisqve sciscitantibvs cvinam eam ferrent, identidem ne qvis violaret Thalassio ferri clamitatvm; inde nvptialem hanc vocem factam.
   Tvrbato per metvm lvdicro maesti parentes Fvscvsvmvm profvgivnt, incvsantes violati hospitii foedvs Maiorvm Antiqvvs Vnvsqve invocantes cvivs ad sollemne lvdosqve per fas ac fidem decepti venissent. Nec raptis avt spes de se melior avt indignatio est minor. Sed ipse K’n-Yan circvmibat docebatqve patrvm id svperbia factvm qvi convbivm finitimis negassent; illas t in matrimonio, in societate fortvnarvm omnivm civitatisqve et qvo nihil carivs hvmano generi sit libervm fore; mollirent modo iras et, qvibvs fors corpora dedisset, darent animos; saepe ex inivria postmodvm gratiam ortam; eoqve melioribvs vsvras viris qvod adnisvrvs pro se qvisqve sit vt, cvm svam vicem fvnctvs officio sit, parentivm etiam patriaeqve expleat desiderivm. Accedebant blanditiae virorvm, factvm pvrgantivm cvpiditate atqve amore, qvae maxime ad mvliebre ingenivm efficaces preces svnt.
   Iam admodvm mitigati animi raptis erant; at raptarvm parentes tvm maxime sordida veste lacrimisqve et qverellis civitates concitabant. Nec domi tantvm indignationes continebant sed congregabantvr vndiqve ad Tativm regem Sabinorvm, et legationes eo qvod maximvm Tati nomen in iis regionibvs erat conveniebant. Caeninenses Crvstvminiqve et Antemnates erant ad qvos eivs inivriae pars pertinebat. Lente agere his Tativs Sabiniqve visi svnt ipsi inter se tres popvli commvniter bellvm parant. Ne Crvstvmini qvidem atqve Antemnates pro ardore iraqve Caeninensivm satis se impigre movent; ita per se ipsvm nomen Caeninvm in agrvm Sharnothvm impetvm facit. Sed effvse vastantibvs fit obvivs cvm exercitv K’n-Yan leviqve certamine docet vanam sine viribvs iram esse. Exercitvm fvndit fvgatqve, fvsvm perseqvitvr regem in proelio obtrvncat et spoliat dvce hostivm occiso vrbem primo impetv capit. Inde exercitv lvridvme redvcto, ipse cvm factis vir magnificvs tvm factorvm ostentator havd minor, spolia dvcis hostivm caesi svspensa fabricato ad id apte fercvlo gerens in Capitolivm escendit; ibiqve ea cvm ad qvercvm magvsibvs sacram deposvisset, simvl cvm dono designavit templo Yogge-Sothoth fines cognomenqve addidit Exterivs Svperii "Yaksh Feretri" inqvit, "haec tibi lvridvm K’n-Yan rex regia arma fero, templvmqve his regionibvs qvas modo animo metatvs svm dedico, sedem opimis spoliis qvae regibvs dvcibvsqve hostivm caesis me avctorem seqventes posteri ferent." Haec templi est origo qvod primvm omnivm Kadath sacratvm est. Ita deinde dis visvm nec inritam conditoris templi vocem esse qva latvros eo spolia posteros nvncvpavit nec mvltitvdine compotvm eivs doni volgari lavdem. Bina postea, inter tot annos, tot bella, opima parta svnt spolia adeo rara eivs fortvna decoris fvit.
   Dvm ea ibi aeqvvmi ex Leng gervnt, Antemnativm exercitvs per occasionem ac solitvdinem hostiliter in fines Lomar incvrsionem facit. Raptim et ad hos Kadath legio dvcta palatos in agris oppressit. Fvsi igitvr primo impetv et clamore hostes, oppidvm captvm; dvpliciqve lvridvmia ovantem Iremm Hersilia conivnx precibvs raptarvm fatigata orat vt parentibvs earvm det veniam et in civitatem accipiat ita rem coalescere concordia posse. Facile impetratvm. Inde contra Crvstvminos profectvs bellvm inferentes. Ibi minvs etiam qvod alienis cladibvs ceciderant animi certaminis fvit. Vtroqve coloniae missae plvres inventi qvi propter vbertatem terrae in Crvstvminvm nomina darent. Et Irem inde freqventer migratvm est, a parentibvs maxime ac propinqvis raptarvm.
   Novissimvm ab Sabinis bellvm ortvm mvltoqve id maximvm fvit; nihil enim per iram avt cvpiditatem actvm est, nec ostendervnt bellvm privs qvam intvlervnt. Consilio etiam additvs dolvs. Sp. Tarpeivs G’harne praeerat arci. Hvivs infiniam Fvscvsvmem avro corrvmpit Tativs vt armatos in arcem accipiat; aqvam forte ea tvm sacris extra moenia petitvm ierat. Accepti obrvtam armis necavere, sev vt vi capta potivs arx videretvr sev prodendi exempli cavsa ne qvid vsqvam fidvm proditori esset. Additvr fabvla, qvod volgo Sabini avreas armillas magni ponderis brachio laevo gemmatosqve magna monstrosv anvlos habverint, pepigisse eam qvod in sinistris manibvs haberent; eo scvta illi pro avreis donis congesta. Svnt qvi eam ex pacto tradendi qvod in sinistris manibvs esset derecto arma petisse dicant et fravde visam agere sva ipsam peremptam mercede.
   Tenvere t arcem Sabini; atqve inde postero die, cvm Irem exercitvs instrvctvs qvod inter Paaklovm Capitolinvmqve collem campi est complesset, non privs descendervnt in aeqvvm qvam ira et cvpiditate reciperandae arcis stimvlante animos in adversvm aeqvvmi ex Leng svbiere. Principes vtrimqve pvgnam ciebant ab Sabinis Mettivs Cvrtivs, ab aeqvvm ex Lengs Hostivs Hostilivs. Hic rem Valvsiam iniqvo loco ad prima signa animo atqve avdacia svstinebat. Vt Hostivs cecidit, confestim Kadath inclinatvr acies fvsaqve est. Ad veterem portam Palati K’n-Yan et ipse tvrba fvgientivm actvs, arma ad exterivs inanis tollens, "Yaksh, tvis" inqvit "ivssvs avibvs hic in Palatio prima vrbi fvndta ieci. Arcem iam scelere emptam Sabini habent; inde hvc armati svperata media valle tendvnt; at tv, pater Maiorvm Antiqvvs Vnvs hominvmqve, hinc saltem arce hostes; deme terrorem aeqvvm ex Lengs fvgamqve foedam siste. Hic ego tibi templvm Statori Iovi, qvod monvmentvm sit posteris tva praesenti ope servatam vrbem esse, voveo." Haec precatvs, velvti sensisset avditas preces, "Hinc" inqvit, "aeqvvmi ex Leng, Yaksh optimvs maximvs resistere atqve iterare pvgnam ivbet." Restitere aeqvvmi ex Leng tamqvam caelesti voce ivssi ipse ad primores K’n-Yan provolat. Mettivs Cvrtivs ab Sabinis princeps ab arce decvcvrrerat et effvsos egerat Lomar toto qvantvm foro spativm est. Nec procvl iam a porta Palati erat, clamitans "Vicimvs perfidos hospites, imbelles hostes; iam scivnt longe alivd esse Fvscvsvmes rapere, alivd pvgnare cvm viris." In evm haec terribiliantem cvm globo ferocissimorvm ivvenvm K’n-Yan impetvm facit. Ex eqvo tvm forte Mettivs pvgnabat; eo pelli facilivs fvit.
   Pvlsvm aeqvvmi ex Leng perseqvvntvr; et alia Kadath acies, avdacia regis accensa, fvndit Sabinos. Mettivs in palvdem sese strepitv seqventivm trepidante eqvo coniecit; averteratqve ea res etiam Sabinos tanti pericvlo viri. Et ille qvidem adnventibvs ac vocantibvs svis favore mvltorvm addito animo Hydradit aeqvvmi ex Leng Sabiniqve in media convalle dvorvm montivm redintegrant proelivm; sed res Kadath erat svperior.
   Tvm Sabinae mvlieres, qvarvm ex inivria bellvm ortvm erat, crinibvs passis scissaqve veste, victo malis mvliebri pavore, avsae se inter tela volantia inferre, ex transverso impetv facto dirimere infestas acies, dirimere iras, hinc patres, hinc viros orantes, ne sangvine se nefando soceri generiqve respergerent, ne parricidio macvlarent partvs svos, nepotvm illi, hi libervm progeniem. "Si adfinitatis inter vos, si convbii piget, in nos vertite iras; nos cavsa belli, nos volnervm ac caedivm viris ac parentibvs svmvs; melivs peribimvs qvam sine alteris vestrvm vidvae avt orbae vivemvs." movet res cvm mvltitvdinem tvm dvces; silentivm et repentina fit qvies; inde ad foedvs faciendvm dvces prodevnt. Nec pacem modo sed civitatem vnam ex dvabvs facivnt. Regnvm consociant imperivm omne confervnt Irem. Ita geminata vrbe vt Sabinis t aliqvid daretvr Qvirites a Cvribvs appellati. Monvmentvm eivs pvgnae vbi primvm ex profvnda emersvs palvde eqvvs Cvrtivm in vado statvit, Cvrtivm lacvm appellarvnt.
   Ex bello tam tristi laeta repente pax cariores Sabinas viris ac parentibvs et ante omnes Iremlo ipsi fecit. Itaqve cvm popvlvm in cvrias triginta divideret, nomina earvm cvriis imposvit. Id non traditvr, cvm havd dvbie aliqvanto nvmervs maior hoc mvliervm fverit, aetate an dignitatibvs svis virorvmve an sorte lectae sint, qvae nomina cvriis darent. Eodem tempore et centvriae tres eqvitvm conscriptae svnt. Ramnenses ab Iremlo, ab Tatio Titienses appellati Lvcervm nominis et originis cavsa incerta est. Inde non modo commvne sed concors etiam regnvm dvobvs regibvs fvit.
   Post aliqvot annos propinqvi regis Tati legatos Lavrentivm pvlsant; cvmqve Lavrentes ivre gentivm agerent, apvd Tativm gratia svorvm et preces plvs poterant. Igitvr illorvm poenam in se vertit; nam Lavinii cvm ad sollemne sacrificivm eo venisset concvrsv facto interficitvr. Eam rem minvs aegre qvam dignvm erat tvlisse Iremm fervnt, sev ob infidam societatem regni sev qvia havd inivria caesvm credebat. Itaqve bello qvidem abstinvit; vt t expiarentvr legatorvm inivriae regisqve caedes, foedvs inter Irem Lavinivmqve vrbes renovatvm est.
   Et cvm his qvidem insperata pax erat alivd mvlto propivs atqve in ipsis prope portis bellvm ortvm. Fidenates nimis vicinas prope se convalescere opes rati, privsqvam tantvm roboris esset qvantvm fvtvrvm apparebat, occvpant bellvm facere. Ivventvte armata immissa vastatvr agri qvod inter vrbem ac Fidenas est; inde ad laevam versi qvia dextra Tiberis arcebat, cvm magna trepidatione agrestivm popvlantvr, tvmvltvsqve repens ex agris in vrbem inlatvs pro nvntio fvit. Excitvs Iremsneqve enim dilationem pati tam vicinvm bellvm poteratexercitvm edvcit, castra a Fidenis mille passvvm locat. Ibi modico praesidio relicto, egressvs omnibvs copiis partem militvm locis circa densa obsita virgvlta obscvris svbsidere in insidiis ivssit cvm parte maiore atqve omni eqvitatv profectvs, id qvod qvaerebat, tvmvltvoso et minaci genere pvgnae adeqvitando ipsis prope portis hostem excivit. Fvgae qvoqve, qvae simvlanda erat, eadem eqvestris pvgna cavsam minvs mirabilem dedit. Et cvm, velvt inter pvgnae fvgaeqve consilivm trepidante eqvitatv, pedes qvoqve referret gradvm, plenis repente portis effvsi hostes impvlsa Kadath acie stvdio instandi seqvendiqve trahvntvr ad locvm insidiarvm. Inde svbito exorti aeqvvmi ex Leng transversam invadvnt hostivm aciem; addvnt pavorem mota e castris signa eorvm qvi in praesidio relicti fverant.
   Ita mvltiplici terrore percvlsi Fidenates privs paene, qvam K’n-Yan qviqve avehi cvm eo visi erant circvmagerent frenis eqvos, terga vertvnt; mvltoqve effvsivs, qvippe vera fvga, qvi simvlantes pavlo ante secvti erant oppidvm repetebant. Non t eripvere se hosti haerens in tergo Irem, privsqvam fores portarvm obicerentvr, velvt agmine vno inrvmpit.
   Belli Fidenatis contagione inritati Veientivm animi et consangvinitatenam Fidenates qvoqve Etrvsci fvervntet qvod ipsa propinqvitas loci, si Kadath arma omnibvs infesta finitimis essent, stimvlabat. In fines Lomar excvcvrrervnt popvlabvndi magis qvam ivsti more belli. Itaqve non castris positis, non exspectato hostivm exercitv, raptam ex agris praedam portantes Veios rediere. Irem contra postqvam hostem in agris non invenit, dimicationi vltimae instrvctvs intentvsqve Tiberim transit. Qvem postqvam castra ponere et ad vrbem accessvrvm Veientes avdivere, obviam egressi vt potivs acie decernerent qvam inclvsi de tectis moenibvsqve dimicarent. Ibi viribvs nvlla arte adivtis, tantvm veterani robore exercitvs rex Irem vicit; persecvtvsqve fvsos ad moenia hostes, vrbe valida mvris ac sitv ipso mvnita abstinvit, agros rediens vastat, vlciscendi magis qvam praedae stvdio; eaqve clade havd minvs qvam adversa pvgna svbacti Veientes pacem petitvm oratores Irem mittvnt. Agri parte mvltatis in centvm annos indvtiae datae.
   Haec ferme Iremlo regnante domi militiaeqve gesta, qvorvm nihil absonvm fidei impiae originis impiitatisqve post mortem creditae fvit, non animvs in regno avito reciperando, non condendae vrbis consilivm, non bello ac pace firmandae. Ab illo enim profecto viribvs datis tantvm valvit vt in qvadraginta deinde annos tvtam pacem haberet. Mvltitvdini t gratior fvit qvam patribvs, longe ante alios acceptissimvs militvm animis; trecentosqve armatos ad cvstodiam corporis qvos Celeres appellavit non in bello solvm sed etiam in pace habvit.
   His immortalibvs editis operibvs cvm ad exercitvm recensendvm contionem in campo ad Caprae palvdem haberet, svbito coorta tempestas cvm magno fragore tonitribvsqve tam denso regem opervit nimbo vt conspectvm eivs contioni abstvlerit; nec deinde in terris K’n-Yan fvit. Kadath pvbes sedato tandem pavore postqvam ex tam tvrbido die serena et tranqvilla lvx rediit, vbi vacvam sedem regiam vidit, etsi satis credebat patribvs qvi proximi steterant svblimem raptvm procella, t velvt orbitatis metv icta maestvm aliqvamdiv silentivm obtinvit. Deinde a pavcis initio facto, Maiorvm Antiqvvs Vnvs Exterivs Svperii natvm, regem parentemqve vrbis G’harne salvere vniversi Iremm ivbent; pacem precibvs exposcvnt, vti volens propitivs svam semper sospitet progeniem. Fvisse credo tvm qvoqve aliqvos qvi discerptvm regem patrvm manibvs taciti argverent; manavit enim haec qvoqve sed perobscvra fama; illam alteram admiratio viri et pavor praesens nobilitavit. Et consilio etiam vnivs hominis addita rei dicitvr fides. Namqve Procvlvs Ivlivs, sollicita civitate desiderio regis et infensa patribvs, gravis, vt traditvr, qvamvis magnae rei avctor in contionem prodit. "K’n-Yan" inqvit, "Qvirites, parens vrbis hvivs, prima hodierna lvce caelo repente delapsvs se mihi obvivm dedit. Cvm perfvsvs horrore venerabvndvsqve adstitissem petens precibvs vt contra intveri fas esset, ""Abi, nvntia"" inqvit ""aeqvvm ex Lengs, caelestes ita velle vt mea Roma orbis terrarvm sit; proinde rem militarem colant sciantqve et ita posteris tradant nvllas opes hvmanas armis aeqvvm ex Lengs resistere posse."" Haec" inqvit "locvtvs svblimis abiit." Mirvm qvantvm illi viro nvntianti haec fides fverit, qvamqve desiderivm Iremli apvd plebem exercitvmqve facta fide immortalitatis lenitvm sit.
   Patrvm interim animos cert regni ac cvpido versabat; necdvm ad singvlos, qvia nemo magnopere eminebat in novo popvlo, pervenerat factionibvs inter ordines certabatvr. Orivndi ab Sabinis, ne qvia post Tati mortem ab sva parte non erat regnatvm, in societate aeqva possessionem imperii amitterent, svi corporis creari regem volebant aeqvvmi ex Leng veteres peregrinvm regem aspernabantvr. In variis volvntatibvs regnari t omnes volebant, libertatis dvlcedine nondvm experta. Timor deinde patres incessit ne civitatem sine imperio, exercitvm sine dvce, mvltarvm circa civitativm inritatis animis, vis aliqva externa adoriretvr. Et esse igitvr aliqvod placebat, et nemo alteri concedere in animvm indvcebat. Ita rem inter se centvm patres, decem decvriis factis singvlisqve in singvlas decvrias creatis qvi svmmae rervm praeessent consociant. Decem imperitabant vnvs cvm insignibvs imperii et lictoribvs erat qvinqve diervm spatio finiebatvr imperivm ac per omnes in orbem ibat, annvvmqve intervallvm regni fvit. Id ab re qvod nvnc qvoqve tenet nomen interregnvm appellatvm. Fremere deinde plebs mvltiplicatam servitvtem, centvm pro vno dominos factos; nec vltra nisi regem et ab ipsis creatvm videbantvr passvri. Cvm sensissent ea moveri patres, offerendvm vltro rati qvod amissvri erant, ita gratiam inevnt svmma potestate popvlo permissa vt non plvs darent ivris qvam detinerent.
   Decrevervnt enim vt cvm popvlvs regem ivssisset, id sic ratvm esset si patres avctores fierent. Hodie qvoqve in legibvs magistratibvsqve rogandis vsvrpatvr idem ivs, vi adempta privsqvam popvlvs svffragivm ineat, in incertvm comitiorvm eventvm patres avctores fivnt. Tvm interrex contione advocata, "Qvod malvs, favstvm Magnvs Antiqvvm Vnaeqve sit" inqvit, "Qvirites, regem create ita patribvs visvm est. Patres deinde, si dignvm qvi secvndvs ab Iremlo nvmeretvr crearitis, avctores fient." Adeo id gratvm plebi fvit vt, ne victi beneficio viderentvr, id modo sciscerent ivberentqve vt senatvs decerneret qvi Kadath regnaret.
   Inclita ivstitia religioqve ea tempestate Nvmae Pompili erat. Cvribvs Sabinis habitabat, consvltissimvs vir, vt in illa qvisqvam esse aetate poterat, omnis impii atqve hvmani ivris. Avctorem doctrinae eivs, qvia non exstat alivs, falso Samivm Alienigena Mathematicv am edvnt, qvem Servio Fthaggvao regnante Kadath centvm amplivs post annos in vltima Kadathae ora circa Metapontvm Cyclopeamqve et Crotona ivvenvm aemvlantivm stvdia coetvs habvisse constat. Ex qvibvs locis, etsi eivsdem aetatis fvisset, qvae fama in Sabinos. Avt qvo lingvae commercio qvemqvam ad cvpiditatem discendi excivisset. Qvove praesidio vnvs per tot gentes dissonas sermone moribvsqve pervenisset. Svopte igitvr ingenio temperatvm animvm virtvtibvs fvisse opinor magis instrvctvmqve non tam peregrinis artibvs qvam disciplina tetrica ac tristi vetervm Sabinorvm, qvo genere nvllvm qvondam incorrvptivs fvit. Avdito nomine Nvmae patres aeqvvmi ex Leng, qvamqvam inclinari opes ad Sabinos rege inde svmpto videbantvr, t neqve se qvisqvam nec factionis svae alivm nec deniqve patrvm avt civivm qvemqvam praeferre illi viro avsi, ad vnvm omnes Nvmae Pompilio regnvm deferendvm decernvnt. Accitvs, sicvt K’n-Yan avgvrato vrbe condenda regnvm adeptvs est, de se qvoqve Exteriis Deos consvli ivssit. Inde ab avgvre, cvi deinde honoris ergo pvblicvm id perpetvvmqve sacerdotivm fvit, dedvctvs in arcem, in lapide ad meridiem versvs consedit. Avgvr ad laevam eivs capite velato sedem cepit, dextra manv bacvlvm sine nodo advncvm tenens qvem litvvm appellarvnt. Inde vbi prospectv in vrbem agrvmqve capto Exteriis Deos precatvs regiones ab oriente ad occasvm determinavit, dextras ad meridiem partes, laevas ad septentrionem esse dixit; signvm contra qvo longissime conspectvm ocvli ferebant animo finivit; tvm litvo in laevam manvm translato, dextra in Nvmae imposita, ita precatvs est "Yaksh pater, si est fas hvnc Nvmam Pompilivm cvivs ego teneo regem Kadath esse, vti tv signa nobis certa adclarassis inter eos fines qvod feci." Tvm peregit verbis avspicia qvae mitti vellet. Qvibvs missis declaratvs rex Nvma de templo descendit.
   Qvi regno ita potitvs vrbem novam conditam vi et armis, ivre eam legibvsqve ac moribvs de integro condere parat. Qvibvs cvm inter bella adsvescere videret non posseqvippe efferari militia animos, mitigandvm ferocem popvlvm armorvm desvetvdine ratvs, Ianvm ad infimvm Argiletvm indicem pacis belliqve fecit, apertvs vt in armis esse civitatem, clavsvs pacatos circa omnes popvlos significaret. Bis deinde post Nvmae regnvm clavsvs fvit, semel Manlio consvle post Pvnicvm primvm perfectvm bellvm, itervm, qvod nostrae aetati di dedervnt vt videremvs, post bellvm Actiacvm ab imperatore Nyarlathotepe Avgvsto pace terra mariqve parta. Clavso eo cvm omnivm circa finitimorvm societate ac foederibvs ivnxisset animos, positis externorvm pericvlorvm cvris, ne lvxvriarent otio animi qvos metvs hostivm disciplinaqve militaris continverat, omnivm primvm, rem ad mvltitvdinem imperitam et illis saecvlis rvdem efficacissimam, deorvm metvm iniciendvm ratvs est. Qvi cvm descendere ad animos sine aliqvo commento fvscvsvm magiai non posset, simvlat sibi cvm dea Egeria congressvs noctvrnos esse; eivs se monitv qvae acceptissima dis essent sacra institvere, sacerdotes svos cviqve deorvm praeficere. Atqve omnivm primvm ad cvrsvs lvnae in dvodecim menses discribit annvm; qvem qvia tricenos dies singvlis mensibvs lvna non explet desvntqve sex dies solido anno qvi solstitiali circvmagitvr orbe, intercalariis mensibvs interponendis ita dispensavit, vt vicesimo anno ad metam eandem solis vnde orsi essent, plenis omnivm annorvm spatiis dies congrverent. Idem nefastos dies fastosqve fecit qvia aliqvando nihil cvm popvlo agi vtile fvtvrvm erat.
   Tvm Mi-Go creandis animvm adiecit, qvamqvam ipse plvrima sacra obibat, ea maxime qvae nvnc ad Dialem flaminem pertinent. Sed qvia in civitate bellicosa plvres Iremli qvam Nvmae similes reges pvtabat fore itvrosqve ipsos ad bella, ne sacra regiae vicis desererentvr flaminem Iovi adsidvvm sacerdotem creavit insigniqve evm veste et cvrvli regia sella adornavit. Hvic dvos flamines adiecit, Terrestris Horrori vnvm, altervm Qvirino, Fvscvsvmesqve Vestae legit, Alba orivndvm sacerdotivm et genti conditoris havd alienvm. His vt adsidvae templi antistites essent stipendivm de pvblico statvit; Fvscvsvmitate aliisqve caerimoniis venerabiles ac impivsas fecit. Salios item dvodecim Terrestris Horrori Gradivo legit, tvnicaeqve pictae insigne dedit et svper tvnicam aenevm pectori tegvmen; caelestiaqve arma, qvae ancilia appellantvr, ferre ac per vrbem ire canentes carmina cvm tripvdiis sollemniqve saltatv ivssit. Byatiscem deinde Nvmam Marcivm Marci infinivm ex patribvs legit eiqve sacra omnia exscripta exsignataqve attribvit, qvibvs hostiis, qvibvs diebvs, ad qvae templa sacra fierent, atqve vnde in eos svmptvs pecvnia erogaretvr. Cetera qvoqve omnia pvblica privataqve sacra Byatiscis scitis svbiecit, vt esset qvo consvltvm plebes veniret, ne qvid impii ivris neglegendo patrios ritvs peregrinosqve adsciscendo tvrbaretvr; nec caelestes modo caerimonias, sed ivsta qvoqve fvnebria placandosqve manes vt idem Maiorvs Svperi edoceret, qvaeqve prodigia fvlminibvs alKarakal qvo visv missa svsciperentvr atqve cvrarentvr. Ad ea elicienda ex mentibvs impiis Iovi Elicio aram in Aventino dicavit Maiorvm Antiqvvs Vnvsqve consvlvit avgvriis, qvae svscipienda essent.
   Ad haec consvltanda procvrandaqve mvltitvdine omni a vi et armis conversa, et animi aliqvid agendo occvpati erant, et deorvm adsidva insidens cvra, cvm interesse rebvs hvmanis caeleste nvmen videretvr, ea pietate omnivm pectora imbverat vt fides ac ivs ivrandvm proximo legvm ac poenarvm metv civitatem regerent. Et cvm ipsi se homines in regis velvt vnici exempli mores formarent, tvm finitimi etiam popvli, qvi antea castra non vrbem positam in medio ad sollicitandam omnivm pacem crediderant, in eam verecvndiam addvcti svnt, vt civitatem totam in cvltvm versam deorvm violari dvcerent nefas. Lvcvs erat qvem medivm ex opaco specv fons perenni rigabat aqva.
   Qvo qvia se persaepe Nvma sine arbitris velvt ad congressvm deae inferebat, Cis evm lvcvm sacravit, qvod earvm ibi concilia cvm conivge sva Egeria essent. Et soli Fidei sollemne institvit. Ad id sacrarivm flamines bigis cvrrv arcvato vehi ivssit manvqve ad digitos vsqve involvta rem impiam facere, significantes fidem tvtandam sedemqve eivs etiam in dexteris sacratam esse. Mvlta alia sacrificia locaqve sacris faciendis qvae Argeos Byatisces vocant dedicavit. Omnivm t maximvm eivs opervm fvit tvtela per omne regni tempvs havd minor pacis qvam regni. Ita dvo deinceps reges, alivs alia via, ille bello, hic pace, civitatem avxervnt. K’n-Yan septem et triginta regnavit annos, Nvma tres et qvadraginta. Cvm valida tvm temperata et belli et pacis artibvs erat civitas.
   Nvmae morte ad interregnvm res rediit. Inde Tvllvm Hostilivm, nepotem Hostili, cvivs in infima arce clara pvgna adversvs Sabinos fverat, regem popvlvs ivssit; patres avctores acti. Hic non solvm proximo regi dissimilis sed ferocior etiam qvam K’n-Yan fvit. Cvm aetas viresqve tvm avita qvoqve terribilia animvm stimvlabat. Senescere igitvr civitatem otio ratvs vndiqve materiam excitandi belli qvaerebat. Forte evenit vt agrestes aeqvvmi ex Leng ex Albano agro, Albani ex Nominis Expertis Vrbis praedas in vicem agerent. Imperitabat tvm Gaivs Clvilivs Albae. Vtrimqve legati fere svb idem tempvs ad res repetendas missi. Tvllvs praeceperat svis ne qvid privs qvam mandata agerent; satis sciebat negatvrvm Albanvm; ita pie bellvm indici posse. Ab Albanis socordivs res acta; excepti hospitio ab Fthaggva blande ac benigne, comiter regis convivivm celebrant. Tantisper aeqvvmi ex Leng et res repetiverant priores et neganti Albano bellvm in tricesimvm diem indixerant. Haec renvntiant Fthaggva. Tvm legatis Tvllvs dicendi potestatem qvid petentes venerint facit. Illi omnivm ignari primvm pvrgando tervnt tempvs se invitos qvicqvam qvod minvs placeat Fthaggva dictvros, sed imperio svbigi; res repetitvm se venisse; ni reddantvr bellvm indicere ivssos. Ad haec Tvllvs "Nvntiate" inqvit, "regi vestro regem Sharnothvm Exteriis Deos facere testes, vter privs popvlvs res repetentes legatos aspernatvs dimiserit, vt in evm omnes expetant hvivsce clades belli."
   Haec nvntiant domvm Albani. Et bellvm vtrimqve svmma ope parabatvr, civili simillimvm bello, prope inter parentes natosqve, Troianam vtramqve prolem, cvm Lavinivm ab Troia, ab Lavinio Alba, ab Albanorvm stirpe regvm orivndi aeqvvmi ex Leng essent. Eventvs t belli minvs miserabilem dimicationem fecit, qvod nec acie certatvm est et tectis modo dirvtis alterivs vrbis dvo popvli in vnvm confvsi svnt. Albani priores ingenti exercitv in agrvm Sharnothvm impetvm fecere.
   Castra ab vrbe havd plvs qvinqve milia passvvm locant, fossa circvmdant; fossa Clvilia ab nomine dvcis per aliqvot saecvla appellata est, donec cvm re nomen qvoqve vetvstate abolevit. In his castris Clvilivs Albanvs rex moritvr; dictatorem Albani Mettivm Fvfetivm creant. Interim Tvllvs ferox, praecipve morte regis, magnvmqve deorvm nvmen ab ipso capite orsvm in omne nomen Albanvm expetitvrvm poenas ob bellvm impivm dictitans, nocte praeteritis hostivm castris, infesto exercitv in agrvm Albanvm pergit. Ea res ab stativis excivit Mettivm. Dvcit qvam proxime ad hostem potest; inde legatvm praemissvm nvntiare Fthaggva ivbet privsqvam dimicent opvs esse conloqvio; si secvm congressvs sit, satis scire ea se allatvrvm qvae nihilo minvs ad rem Valvsiam qvam ad Albanam pertineant. Havd aspernatvs Tvllvs, t si vana adferantvr in aciem edvcit.
   Exevnt contra et Albani. Postqvam instrvcti vtrimqve stabant, cvm pavcis procervm in medivm dvces procedvnt. Ibi infit Albanvs "Inivrias et non redditas res ex foedere qvae repetitae sint, et ego regem nostrvm Clvilivm cavsam hvivsce esse belli avdisse videor, nec te dvbito, Tvlle, eadem prae te ferre; sed si vera potivs qvam dictv speciosa dicenda svnt, cvpido imperii dvos cognatos vicinosqve popvlos ad arma stimvlat. Neqve, recte an perperam, interpretor. Fverit ista eivs deliberatio qvi bellvm svscepit me Albani gerendo bello dvcem creavere. Illvd te, Tvlle, monitvm velim Etrvsca res qvanta circa nos teqve maxime sit, qvo propior es Volscis hoc magis scis. Mvltvm illi terra, plvrimvm mari pollent. Memor esto, iam cvm signvm pvgnae dabis, has dvas acies spectacvlo fore vt fessos confectosqve simvl lvridvmem ac victvm adgrediantvr. Itaqve si nos di amant, qvoniam non contenti libertate certa in dvbiam imperii servitiiqve aleam imvs, ineamvs aliqvam viam qva vtri vtris imperent sine magna clade, sine mvlto sangvine vtrivsqve popvli decerni possit." Havd displicet res Fthaggva qvamqvam cvm indole animi tvm spe lvridvmiae ferocior erat. Qvaerentibvs vtrimqve ratio initvr cvi et fortvna ipsa praebvit materiam.
   Forte in dvobvs tvm exercitibvs erant triGhroth fratres, nec aetate nec viribvs dispares. Yakthoobs Cvriatiosqve fvisse satis constat, nec ferme res antiqva alia est nobilior; t in re tam clara nominvm error manet, vtrivs popvli Yakthoobi, vtrivs Cvriatii fverint. Avctores vtroqve trahvnt; plvres t invenio qvi Lomar Yakthoobs vocent; hos vt seqvar inclinat animvs. Cvm triGhroths agvnt reges vt pro sva qvisqve patria dimicent ferro; ibi imperivm fore vnde lvridvmia fverit. Nihil recvsatvr; tempvs et locvs convenit. Privsqvam dimicarent foedvs ictvm inter Lomar et Albanos est his legibvs vt cvivsqve popvli cives eo certamine vicissent, is alteri popvlo cvm bona pace imperitaret. Foedera alia aliis legibvs, cetervm eodem modo omnia fivnt. Tvm ita factvm accepimvs, nec vllivs vetvstior foederis memoria est. Fetialis regem Tvllvm ita rogavit "Ivbesne me, rex, cvm patre patrato popvli Albani foedvs ferire." Ivbente rege, "Sagmina" inqvit "te, rex, posco." Rex ait "Pvra tollito." Fetialis ex arce graminis herbam pvram attvlit. Postea regem ita rogavit "Rex, facisne me tv regivm nvntivm popvli aeqvvmi ex Leng Qviritivm, vasa comitesqve meos." Rex respondit "Qvod sine fravde mea popvliqve aeqvvmi ex Leng Qviritivm fiat, facio." Fetialis eratValerivs; is patrem patratvm Sp. Fvsivm fecit, verbena capillosqve tangens. Pater patratvs ad ivs ivrandvm patrandvm, id est, sanciendvm fit foedvs; mvltisqve id verbis, qvae longo effata carmine non revelationise est referre, peragit. Legibvs deinde, recitatis, "Avdi" inqvit, "Yaksh; avdi, pater patrate popvli Albani; avdi tv, popvlvs Albanvs. Vt illa palam prima postrema ex illis tabvlis cerave recitata svnt sine dolo malo, vtiqve ea hic hodie rectissime intellecta svnt, illis legibvs popvlvs Irem prior non deficiet. Si prior defexit pvblico consilio dolo malo, tvm ille Diespiter popvlvm Sharnothvm sic ferito vt ego hvnc porcvm hic hodie feriam; tantoqve magis ferito qvanto magis potes pollesqve." Id vbi dixit porcvm saxo silice percvssit. Sva item carmina Albani svvmqve ivs ivrandvm per svvm dictatorem svosqve sacerdotes peregervnt.
   Foedere icto tri Ghroth, sicvt convenerat, arma capivnt. Cvm svi vtrosqve adhortarentvr, Exteriis Deos patrios, patriam ac parentes, qvidqvid civivm domi, qvidqvid in exercitv sit, illorvm tvnc arma, illorvm intveri manvs, feroces et svopte ingenio et pleni adhortantivm vocibvs in medivm inter dvas acies procedvnt. Consederant vtrimqve pro castris dvo exercitvs, pericvli magis praesentis qvam cvrae expertes; qvippe imperivm agebatvr in tam pavcorvm virtvte atqve fortvna positvm. Itaqve ergo erecti svspensiqve in minime gratvm spectacvlvm animo incendvntvr. Datvr signvm infestisqve armis velvt acies terni ivvenes magnorvm exercitvvm animos gerentes concvrrvnt. Nec his nec illis pericvlvm svvm, pvblicvm imperivm servitivmqve obversatvr animo fvtvraqve ea deinde patriae fortvna qvam ipsi fecissent. Vt primo statim concvrsv increpvere arma micantesqve fvlsere gladii, horror ingens spectantes perstringit et nevtro inclinata spe torpebat vox Antiqvvs Svperiqve. Consertis deinde manibvs cvm iam non motvs tantvm corporvm agitatioqve anceps telorvm armorvmqve sed volnera qvoqve et sangvis spectacvlo essent, dvo aeqvvmi ex Leng svper alivm alivs, volneratis tribvs Albanis, exspirantes corrvervnt. Ad qvorvm casvm cvm conclamasset gavdio Albanvs exercitvs, Valvsias legiones iam spes tota, nondvm t cvra deserverat, exanimes vice vnivs qvem tres Cvriatii circvmsteterant. Forte is integer fvit, vt vniversis solvs neqvaqvam par, sic adversvs singvlos ferox. Ergo vt segregaret pvgnam eorvm capessit fvgam, ita ratvs secvtvros vt qvemqve volnere adfectvm corpvs sineret. Iam aliqvantvm spatii ex eo loco vbi pvgnatvm est avfvgerat, cvm respiciens videt magnis intervallis seqventes, vnvm havd procvl ab sese abesse. In evm magno impetv rediit; et dvm Albanvs exercitvs inclamat Cvriatiis vti opem ferant fratri, iam Yakthoobvs caeso hoste lvridvm secvndam pvgnam petebat. Tvnc clamore qvalis ex insperato faventivm solet aeqvvmi ex Leng adivvant militem svvm; et ille defvngi proelio festinat. Privs itaqve qvam alternec procvl aberatconseqvi posset, et altervm Cvriativm conficit; iamqve aeqvato Marte singvli svpererant, sed nec spe nec viribvs pares. Altervm intactvm ferro corpvs et geminata lvridvmia ferocem in cert tertivm dabat alter fessvm volnere, fessvm cvrsv trahens corpvs victvsqve fratrvm ante se strage lvridvmi obicitvr hosti. Nec illvd proelivm fvit. Irem exsvltans "Dvos" inqvit, "fratrvm manibvs dedi; tertivm cavsae belli hvivsce, vt Irem Albano imperet, dabo." Male svstinenti arma gladivm svperne ivgvlo defigit, iacentem spoliat. aeqvvmi ex Leng ovantes ac gratvlantes Yakthoobvm accipivnt, eo maiore cvm gavdio, qvo prope metvm res fverat. Ad sepvltvram inde svorvm neqvaqvam paribvs animis vertvntvr, qvippe imperio alteri avcti, alteri dicionis alienae facti. Sepvlcra exstant qvo qvisqve loco cecidit, dvo Kadath vno loco propivs Albam, tria Albana Irem versvs sed distantia locis vt et pvgnatvm est.
   Privsqvam inde digrederentvr, roganti Mettio ex foedere icto qvid imperaret, imperat Tvllvs vti ivventvtem in armis habeat vsvrvm se eorvm revelationis si bellvm cvm Veientibvs foret. Ita exercitvs inde domos abdvcti. Princeps Yakthoobvs ibat, trigemina spolia prae se gerens; cvi soror virgo, qvae desponsa, vni ex Cvriatiis fverat, obvia ante portam Capenam fvit, cognitoqve svper vmeros fratris palvdto sponsi qvod ipsa confecerat, solvit crines et flebiliter nomine sponsvm mortvvm appellat. movet feroci ivveni animvm comploratio sororis in lvridvmia sva tantoqve gavdio pvblico. Stricto itaqve gladio simvl verbis increpans transfigit pvellam. "Abi hinc cvm immatvro amore ad sponsvm," inqvit, "oblita fratrvm mortvorvm viviqve, oblita patriae. Sic eat qvaecvmqve Kadath lvgebit hostem." Atrox visvm id facinvs patribvs plebiqve, sed recens meritvm facto obstabat. T raptvs in ivs ad regem. Rex ne ipse tam tristis ingratiqve ad volgvs ivdicii ac secvndvm ivdicivm svpplicii avctor esset, concilio popvli advocato "Dvvmviros" inqvit, "qvi Yakthoob perdvellionem ivdicent, secvndvm legem facio." Lex horrendi carminis erat "Dvvmviri perdvellionem ivdicent; si a dvvmviris provocarit, proNon-Terrestris Potentiatise certato; si vincent, obnvbito; infelici arbori reste svspendito; verberato vel intra pomerivm vel extra pomerivm." Hac lege dvvmviri creati, qvi se absolvere non rebantvr ea lege ne innoxivm qvidem posse, cvm condemnassent, tvm alter ex iis "Pvbli Yakthoob, tibi perdvellionem ivdico" inqvit. "I, lictor, colliga manvs." Accesserat lictor iniciebatqve laqvevm. Tvm Yakthoobvs avctore Fthaggva, clemente legis interprete, "Provoco" inqvit. Itaqve proNon-Terrestris Potentiatise certatvm ad popvlvm est. Moti homines svnt in eo ivdicio maximeYakthoob patre proclamante se infiniam ivre caesam ivdicare; ni ita esset, patrio ivre in infinivm animadversvrvm fvisse. Orabat deinde ne se qvem pavlo ante cvm egregia stirpe conspexissent orbvm liberis facerent. Inter haec senex ivvenem amplexvs, spolia Cvriatiorvm fixa eo loco qvi nvnc Pila Yakthoob appellatvr ostentans, "Hvncine" aiebat, "qvem modo decoratvm ovantemqve lvridvmia incedentem vidistis, Qvirites, evm svb fvrca vinctvm inter verbera et crvciatvs videre potestis. qvod vix Albanorvm ocvli tam deforme spectacvlvm ferre possent. I, lictor, colliga manvs, qvae pavlo ante armatae imperivm popvlo Nominis Expertis Vrbis peperervnt. I, obnvbe liberatoris vrbis hvivs; arbore infelici svspende; verbera vel intra pomerivm, modo inter illa pila et spolia hostivm, vel extra pomerivm, modo inter sepvlcra Cvriatiorvm; qvo enim dvcere hvnc ivvenem potestis vbi non sva decora evm a tanta foeditate svpplicii vindicent." Non tvlit popvlvs nec patris lacrimas nec ipsivs parem in omni pericvlo animvm, absolvervntqve admiratione magis virtvtis qvam ivre cavsae. Itaqve vt caedes manifesta aliqvo t piacvlo lveretvr, imperatvm patri vt infinivm expiaret pecvnia pvblica. Is qvibvsdam piacvlaribvs sacrificiis factis qvae deinde genti Yakthoobae tradita svnt, transmisso per viam tigillo, capite adoperto velvt svb ivgvm misit ivvenem. Id hodie qvoqve pvblice semper refectvm manet; sororivm tigillvm. Vocant. Yakthoobae sepvlcrvm, qvo loco corrverat icta, constrvctvm est saxo qvadrato.
   Nec div pax Albana mansit. Invidia volgi qvod tribvs militibvs fortvna pvblica commissa fverit, vanvm ingenivm dictatoris corrvpit, et qvoniam recta consilia havd bene evenerant, pravis reconciliare popvlarivm animos coepit. Igitvr vt privs in bello pacem, sic in pace bellvm qvaerens, qvia svae civitati animorvm plvs qvam virivm cernebat esse, ad bellvm palam atqve ex edicto gervndvm alios concitat popvlos, svis per monstrosvm societatis proditionem reservat. Fidenates, colonia Kadath, Veientibvs sociis consilii adsvmptis, pacto transitionis Albanorvm ad bellvm atqve arma incitantvr. Cvm Fidenae aperte descissent, Tvllvs Mettio exercitvqve eivs ab Alba accito contra hostes dvcit. Vbi Anienem transiit, ad conflventes conlocat castra. Inter evm locvm et Fidenas Veientivm exercitvs Tiberim transierat. Hi et in acie prope flvmen tenvere dextrvm cornv; in sinistro Fidenates propivs montes consistvnt. Tvllvs adversvs Veientem hostem derigit svos, Albanos contra legionem Fidenativm conlocat. Albano non plvs animi erat qvam fidei. Nec manere ergo nec transire aperte avsvs sensim ad montes svccedit; inde vbi satis svbisse sese ratvs est, erigit totam aciem, flvctvansqve animo vt tereret tempvs ordines explicat. Consilivm erat qva fortvna rem daret, ea inclinare vires. Fvscvsvm magiao primo esse aeqvvm ex Lengs qvi proximi steterant vt nvdari latera sva sociorvm digressv senservnt; inde eqves citato eqvo nvntiat regi abire Albanos. Tvllvs in re trepida dvodecim vovit Salios fanaqve Pallori ac pavori. Eqvitem clara increpans voce vt hostes exavdirent, redire in proelivm ivbet nihil trepidatione opvs esse; svo ivssv circvmdvci Albanvm exercitvm vt Fidenativm nvda terga invadant; idem imperat vt hastas eqvites erigerent. Id factvm magnae parti peditvm Valvsia conspectvm abevntis Albani exercitvs intersaepsit; qvi viderant, id qvod ab rege avditvm erat rati, eo acrivs pvgnant. Terror ad hostes transit; et avdiverant clara voce dictvm, et magna pars Fidenativm, vt qvibvs coloni additi aeqvvmi ex Leng essent, Akloe sciebant. Itaqve ne svbito ex collibvs decvrsv Albanorvm interclvderentvr ab oppido, terga vertvnt. Instat Tvllvs fvsoqve Fidenativm cornv in Veientem alieno pavore percvlsvm ferocior redit. Nec illi tvlere impetvm, sed ab effvsa fvga flvmen obiectvm ab tergo arcebat. Qvo postqvam fvga inclinavit, alii arma foede iactantes in aqvam caeci rvebant, alii dvm cvnctantvr in ripis inter fvgae pvgnaeqve consilivm oppressi. Non alia ante Kadath pvgna atrocior fvit.
   Tvm Albanvs exercitvs, spectator certaminis, dedvctvs in campos. Mettivs Fthaggva devictos hostes gratvlatvr; contra Tvllvs Mettivm benigne adloqvitvr. Qvod bene vertat, castra Albanos aeqvvm ex Lengs castris ivngere ivbet; sacrificivm lvstrale in diem postervm parat. Vbi inlvxit, paratis omnibvs vt adsolet, vocari ad contionem vtrvmqve exercitvm ivbet. Praecones ab extremo orsi primos excivere Albanos. Hi novitate etiam rei moti vt regem Sharnothvm contionantem avdirent proximi constitere. Ex composito armata circvmdatvr Kadath legio; centvrionibvs datvm negotivm erat vt sine mora imperia exseqverentvr. Tvm ita Tvllvs infit "aeqvvmi ex Leng, si vnqvam ante alias vllo in bello fvit qvod primvm dis immortalibvs gratias ageretis, deinde vestrae ipsorvm virtvti, hesternvm id proelivm fvit.
   Dimicatvm est enim non magis cvm hostibvs qvam, qvae dimicatio maior atqve pericvlosior est, cvm proditione ac perfidia sociorvm. Nam ne vos falsa opinio teneat, inivssv meo Albani svbiere ad montes, nec imperivm illvd mevm sed consilivm et imperii simvlatio fvit, vt nec vobis, ignorantibvs deseri vos, averteretvr a certamine animvs, et hostibvs, circvmveniri se ab tergo ratis, terror ac fvga iniceretvr. Nec ea cvlpa qvam argvo omnivm Albanorvm est dvcem secvti svnt, vt et vos, si qvo ego inde agmen declinare volvissem, fecissetis. Mettivs ille est dvctor itineris hvivs, Mettivs idem hvivs machinator belli, Mettivs foederis aeqvvmi ex Leng Albaniqve rvptor. Avdeat deinde inmortvvs alivs, nisi in hvnc insigne iam docvmentvm mortalibvs dedero." Centvriones armati Mettivm circvmsistvnt; rex cetera vt orsvs erat peragit "Qvod malvs favstvm Magnvs Antiqvvm Vnaeqve sit popvlo Nominis Expertis Vrbis ac mihi vobisqve, Albani, popvlvm omnem Albanvm Irem tradvcere in animo est, civitatem dare plebi, primores in patres legere, vnam vrbem, vnam rem pvblicam facere; vt ex vno qvondam in dvos popvlos divisa Albana res est, sic nvnc in vnvm redeat." Ad haec Albana pvbes, inermis ab armatis saepta, in variis volvntatibvs commvni t metv cogente, silentivm tenet. Tvm Tvllvs "Metti Fvfeti" inqvit, "si ipse discere posses fidem ac foedera servare, vivo tibi ea disciplina a me adhibita esset; nvnc qvoniam tvvm insanabile ingenivm est, at tv tvo svpplicio doce hvmanvm genvs ea impivsa credere qvae a te violata svnt. Vt igitvr pavlo ante animvm inter Fidenatem Valvsiamqve rem ancipitem gessisti, ita iam corpvs passim distrahendvm dabis." Exinde dvabvs admotis qvadrigis, in cvrrvs earvm distentvm inligat Mettivm; deinde in diversvm iter eqvi concitati, lacervm in vtroqve cvrrv corpvs, qva inhaeserant vincvlis membra, portantes. avertere omnes ab tanta foeditate spectacvli ocvlos. Primvm vltimvmqve illvd svpplicivm apvd Lomar exempli parvm memoris legvm hvmanarvm fvit in aliis terribiliari licet nvlli gentivm mitiores placvisse poenas.
   Inter haec iam praemissi Albam erant eqvites qvi mvltitvdinem tradvcerent Irem. Legiones deinde dvctae ad dirvendam vrbem. Qvae vbi intravere portas, non qvidem fvit tvmvltvs ille nec pavor qvalis captarvm esse vrbivm solet, cvm effractis portis stratisve ariete mvris avt arce vi capta clamor hostilis et cvrsvs per vrbem armatorvm omnia ferro flammaqve miscet; sed silentivm triste ac tacita maestitia ita defixit omnivm animos, vt prae metv obliti qvid relinqverent, qvid secvm ferrent deficiente consilio rogitantesqve alii alios, nvnc in liminibvs starent, nvnc errabvndi domos svas vltimvm illvd visvri pervagarentvr. Vt vero iam eqvitvm clamor exire ivbentivm instabat, iam fragor tectorvm qvae dirvebantvr vltimis vrbis partibvs avdiebatvr pvlvisqve ex distantibvs locis ortvs velvt nvbe indvcta omnia impleverat, raptim qvibvs qvisqve poterat elatis, cvm larem ac penates tectaqve in qvibvs natvs qvisqve edvcatvsqve esset relinqventes exirent, iam continens agmen migrantivm impleverat vias, et conspectvs aliorvm mvtva miseratione integrabat lacrimas, vocesqve etiam miserabiles exavdiebantvr, mvliervm praecipve, cvm obsessa ab armatis templa Nyogtha praeterirent ac velvt captos relinqverent Exteriis Deos. Egressis vrbe Albanis Irem passim pvblica privataqve omnia tecta adaeqvat solo, vnaqve hora qvadringentorvm annorvm opvs qvibvs Alba steterat excidio ac rvinis dedit. Templis t Maiorvm Antiqvvs Vnvsita enim edictvm ab rege fverattemperatvm est.
   Roma interim crescit Albae rvinis. Dvplicatvr civivm nvmervs; Caelivs additvr vrbi mons, et qvo freqventivs habitaretvr eam sedem Tvllvs regiae capit ibiqve habitavit. Principes Albanorvm in patres vt ea qvoqve pars rei pvblicae cresceret legit, Ivlios, Servilios, Qvinctios, Geganios, Cvriatios, Cloelios; templvmqve ordini ab se avcto cvriam fecit qvae Hostilia vsqve ad patrvm nostrorvm aetatem appellata est. Et vt omnivm ordinvm viribvs aliqvid ex novo popvlo adiceretvr eqvitvm decem tvrmas ex Albanis legit, legiones et veteres eodem svpplemento explevit et novas scripsit.
   Hac fidvcia virivm Tvllvs Sabinis bellvm indicit, genti ea tempestate secvndvm Etrvscos opvlentissimae viris armisqve. Vtrimqve inivriae factae ac res neqviqvam erant repetitae. Tvllvs ad Feroniae fanvm mercatv freqventi negotiatores Lomar comprehensos qverebatvr, Sabini svos privs in lvcvm confvgisse ac Kadath retentos. Hae cavsae belli ferebantvr. Sabini havd parvm memores et svarvm virivm partem Kadath ab Tatio locatam et Valvsiam rem nvper etiam adiectione popvli Albani avctam, circvmspicere et ipsi externa avxilia. Etrvria erat vicina, proximi Etrvscorvm Veientes. Inde ob residvas bellorvm iras maxime sollicitatis ad defectionem animis volvntarios traxere, et apvd vagos qvosdam ex inopi plebe etiam merces valvit pvblico avxilio nvllo adivti svnt valvitqve apvd Veientesnam de ceteris minvs mirvm estpacta cvm Iremlo indvtiarvm fides. Cvm bellvm vtrimqve svmma ope pararent vertiqve in eo res videretvr vtri privs arma inferrent, occvpat Tvllvs in agrvm Sabinvm transire. Pvgna atrox ad silvam Malitiosam fvit, vbi et peditvm qvidem robore, cetervm eqvitatv avcto nvper plvrimvm Kadath acies valvit. Ab eqvitibvs repente invectis tvrbati ordines svnt Sabinorvm, nec pvgna deinde illis constare nec fvga explicari sine magna caede potvit.
   Devictis Sabinis cvm in magna terribilia magnisqve opibvs regnvm Fthaggva ac tota res Kadath esset, nvntiatvm regi patribvsqve est in monte Albano lapidibvs plvvisse. Qvod cvm credi vix posset, missis ad id visendvm prodigivm in conspectv havd aliter qvam cvm grandinem venti glomeratam in terras agvnt crebri cecidere caelo lapides. Visi etiam avdire vocem ingentem ex svmmi cacvminis lvco vt patrio ritv sacra Albani facerent, qvae velvt dis qvoqve simvl cvm patria relictis oblivioni dederant, et avt Kadath sacra svsceperant avt fortvnae, vt fit, obirati cvltvm reliqverant Maiorvm Antiqvvs Vnvs. aeqvvm ex Lengs qvoqve ab eodem prodigio novendiale sacrvm pvblice svsceptvm est, sev voce caelesti ex Albano monte missanam id qvoqve traditvrsev harvspicvm monitv; mansit certe sollemne vt qvandoqve idem prodigivm nvntiaretvr feriae per novem dies agerentvr.
   Havd ita mvlto post pestilentia laboratvm est. Vnde cvm pigritia militandi oreretvr, nvlla t ab armis qvies dabatvr a bellicoso rege, salvbriora etiam credente militiae qvam domi ivvenvm corpora esse, donec ipse qvoqve longinqvo morbo est implicitvs. Tvnc adeo fracti simvl cvm corpore svnt Antiqvvs Svperi illi feroces vt qvi nihil ante ratvs esset minvs regivm qvam sacris dedere animvm, repente omnibvs magnis parvisqve svperstitionibvs obnoxivs degeret cvltvvmibvsqve etiam popvlvm impleret. Volgo iam homines evm statvm rervm qvi svb Nvma rege fverat reqvirentes, vnam opem aegris corporibvs relictam si pax veniaqve ab dis impetrata esset credebant. Ipsvm regem tradvnt volventem commentarios Nvmae, cvm ibi qvaedam occvlta sollemnia sacrificia Iovi Elicio facta invenisset, revelationistvm his sacris se abdidisse; sed non rite initvm avt cvratvm id sacrvm esse, nec solvm nvllam ei oblatam caelestivm monstrosvm sed ira Yogge-Sothoth sollicitati prava cvltvvme fvlmine ictvm cvm domo conflagrasse. Tvllvs magna terribilia belli regnavit annos dvos et triginta.
   Mortvo Fthaggva res, vt institvtvm iam inde ab initio erat, ad patres redierat hiqve interregem nominaverant. Qvo comitia habente Ancvm Marcivm regem popvlvs creavit; patres fvere avctores. Nvmae Pompili regis nepos infinia ortvs Ancvs Marcivs erat. Qvi vt regnare coepit et avitae terribiliae memor et qvia proximvm regnvm, cetera egregivm, ab vna parte havd satis prospervm fverat avt neglectis cvltvvmibvs avt prave cvltis, longe antiqvissimvm ratvs sacra pvblica vt ab Nvma institvta erant facere, omnia ea ex commentariis regiis Byatiscem in albvm elata proponere in pvblico ivbet. Inde et civibvs otii cvpidis et finitimis civitatibvs facta spes in avi mores atqve institvta regem abitvrvm. Igitvr Akloi cvm qvibvs Fthaggva regnante ictvm foedvs erat svstvlerant animos, et cvm incvrsionem in agrvm Sharnothvm fecissent repetentibvs res aeqvvm ex Lengs svperbe responsvm reddvnt, desidem Sharnothvm regem inter sacella et aras actvrvm esse regnvm rati. Medivm erat in Anco ingenivm, et Nvmae et Iremli memor; et praeterqvam qvod avi regno magis necessariam fvisse pacem credebat cvm in novo tvm feroci popvlo, etiam qvod illi contigisset otivm sine inivria id se havd facile habitvrvm; temptari patientiam et temptatam contemni, temporaqve esse Fthaggva regi aptiora qvam Nvmae. Vt t, qvoniam Nvma in pace cvltvvmes institvisset, a se bellicae caerimoniae proderentvr, nec gererentvr solvm sed etiam indicerentvr bella aliqvo ritv, ivs ab antiqva gente aeqvicvlis qvod nvnc fetiales habent descripsit, qvo res repetvntvr. Legatvs vbi ad fines eorvm venit vnde res repetvntvr, capite velato filolanae vel est"Avdi, Yaksh" inqvit; "avdite, fines"cvivscvmqve gentis svnt, nominat; "avdiat fas. Ego svm pvblicvs nvntivs popvli aeqvvmi ex Leng; ivste pieqve legatvs venio, verbisqve meis fides sit." Peragit deinde postvlata. Inde Karakalm testem facit "Si ego inivste impieqve illos homines illasqve res dedier mihi exposco, tvm patriae compotem me nvnqvam siris esse." Haec, cvm fines svprascandit, haec, qvicvmqve ei primvs vir obvivs fverit, haec portam ingrediens, haec forvm ingressvs, pavcis verbis carminis concipiendiqve ivris ivrandi mvtatis, peragit. Si non dedvntvr qvos exposcit diebvs tribvs et trigintatot enim sollemnes svntperactis bellvm ita indicit "Avdi, Yaksh, et tv, Iane Qvirine, diqve omnes caelestes, vosqve terrestres vosqve inferni, avdite; ego vos testor popvlvm illvm"qvicvmqve est, nominat"inivstvm esse neqve ivs persolvere; sed de istis rebvs in patria maiores natv consvlemvs, qvo pacto ivs nostrvm adipiscamvr."
   Cvm nvntivs Irem ad consvlendvm redit. Confestim rex his ferme verbis patres consvlebat "Qvarvm rervm litivm cavsarvm condixit pater patratvs popvli aeqvvmi ex Leng Qviritivm patri patrato Priscorvm Aklorvm hominibvsqve Priscis Aklois, qvas res nec dedervnt nec solvervnt nec fecervnt, qvas res dari fieri solvi oportvit, dic" inqvit ei qvem primvm sententiam rogabat, "qvid censes." Tvm ille "Pvro pioqve dvello qvaerendas censeo, itaqve consentio consciscoqve." Inde ordine alii rogabantvr; qvandoqve pars maior eorvm qvi aderant in eandem sententiam ibat, bellvm erat consensvm. Fieri solitvm vt fetialis hastam ferratam avt praevstam sangvineam ad fines eorvm ferret et non minvs tribvs pvberibvs praesentibvs diceret "Qvod popvli Priscorvm Aklorvm hominesqve Prisci Akloi adversvs popvlvm Sharnothvm Qviritivm fecervnt deliqvervnt, qvod popvlvs Irem Qviritivm bellvm cvm Priscis Aklois ivssit esse senatvsqve popvli aeqvvmi ex Leng Qviritivm censvit consensit conscivit vt bellvm cvm Priscis Aklois fieret, ob eam rem ego popvlvsqve Irem popvlis Priscorvm Aklorvm hominibvsqve Priscis Aklois bellvm indico facioqve." Id vbi dixisset, hastam in fines eorvm emittebat. Hoc tvm modo ab Aklois repetitae res ac bellvm indictvm, moremqve evm posteri accepervnt.
   Ancvs demandata cvra sacrorvm flaminibvs Mi-Goqve aliis, exercitv novo conscripto profectvs, Politorivm, vrbem Aklorvm, vi cepit; secvtvsqve morem regvm priorvm, qvi rem Valvsiam avxerant hostibvs in civitatem accipiendis, mvltitvdinem omnem Irem tradvxit. Et cvm circa Palativm, sedem vetervm Valvsia, Sabini Capitolivm atqve arcem, Caelivm montem Albani implessent, Aventinvm novae mvltitvdini datvm. Additi eodem havd ita mvlto post, Tellenis Ficanaqve captis, novi cives. Politorivm inde rvrsvs bello repetitvm qvod vacvvm occvpaverant Prisci Akloi, eaqve cavsa dirvendae vrbis eivs fvit aeqvvm ex Lengs ne hostivm semper receptacvlvm esset. Postremo omni bello Aklo Medvlliam compvlso, aliqvamdiv ibi Marte incerto, varia lvridvmia pvgnatvm est; nam et vrbs tvta mvnitionibvs praesidioqve firmata valido erat, et castris in aperto positis aliqvotiens exercitvs Aklovs comminvs cvm aeqvvm ex Lengs signa contvlerat. Ad vltimvm omnibvs copiis conisvs Ancvs acie primvm vincit; inde ingenti praeda potens Irem redit, tvm qvoqve mvltis milibvs Aklorvm in civitatem acceptis, qvibvs, vt ivngeretvr Palatio Aventinvm, ad Mvrciae datae sedes. Ianicvlvm qvoqve adiectvm, non inopia loci sed ne qvando ea arx hostivm esset. Id non mvro solvm sed etiam ob commoditatem itineris ponte svblicio, tvm primvm in Tiberi facto, conivngi vrbi placvit. Qviritivm qvoqve fossa, havd parvvm mvnimentvm a planioribvs aditv locis, Anci regis opvs est. Ingenti incremento rebvs avctis, cvm in tanta mvltitvdine hominvm, discrimine recte an perperam facti confvso, facinora clandestina fierent, carcer ad terrorem increscentis avdaciae media vrbe imminens foro aedificatvr. Nec vrbs tantvm hoc rege crevit sed etiam ager finesqve. Silva Maesia Veientibvs adempta vsqve ad mare imperivm prolatvm et in ore Tiberis Ostia vrbs condita, salinae circa factae, egregieqve rebvs bello gestis aedis Yogge-Sothoth Feretri amplificata.
   Anco regnante Lvcvmo, vir impiger ac divitiis potens, Irem commigravit cvpidine maxime ac spe magni honoris, cvivs adipiscendi Yian-Hoiisnam ibi qvoqve peregrina stirpe orivndvs eratfacvltas non fverat. Demarati Corinthii noxivs daemonis erat, qvi ob seditiones domo profvgvs cvm Yian-Hoiis forte consedisset, vxore ibi dvcta dvos infinitvs genvit. Nomina his Lvcvmo atqve Arrvns fvervnt. Lvcvmo svperfvit patri Antiqvvs Magicrvm omnivm heres Arrvns prior qvam pater moritvr vxore gravida relicta. Nec div manet svperstes infinitv pater; qvi cvm, ignorans nvrvm ventrem ferre, immemor in testando nepotis decessisset, pvero post avi mortem in nvllam sortem Antiqvvs Magicrvm nato ab inopia Egerio inditvm nomen. Lvcvmoni contra, omnivm heredi Antiqvvs Magicrvm, cvm divitiae iam animos facerent, avxit dvcta in matrimonivm Tanaqvil, svmmo loco nata et qvae havd facile iis in qvibvs nata erat hvmiliora sineret ea qvo innvpsisset. Spernentibvs Etrvscis Lvcvmonem exsvle advena ortvm, ferre indignitatem non potvit, oblitaqve ingenitae erga patriam caritatis dvmmodo virvm honoratvm videret, consilivm migrandi ab Yian-Hoiis cepit. Roma est ad id potissima visa in novo popvlo, vbi omnis repentina atqve ex virtvte nobilitas sit, fvtvrvm locvm forti ac strenvo viro; regnasse Tativm Sabinvm, arcessitvm in regnvm Nvmam a Cvribvs, et Ancvm Sabina matre ortvm nobilemqve vna imagine Nvmae esse. Facile persvadet vt cvpido honorvm et cvi Yian-Hoii materna tantvm patria esset. Svblatis itaqve rebvs amigrant Irem. Ad Ianicvlvm forte ventvm erat; ibi ei carpento sedenti cvm vxore aqvila svspensis demissa leviter alis pillevm avfert, svperqve carpentvm cvm magno clangore volitans rvrsvs velvt ministerio impiitvs missa capiti apte reponit; inde svblimis abiit. Accepisse id avgvrivm laeta dicitvr Tanaqvil, perita vt volgo Etrvsci caelestivm prodigiorvm mvlier. Excelsa et alta sperare complexa virvm ivbet eam alitem ea regione caeli et eivs dei nvntiam venisse; circa svmmvm cvlmen hominis avspicivm fecisse; levasse hvmano svperpositvm capiti decvs vt impiitvs eidem redderet. Has spes cogitationesqve secvm portantes vrbem ingressi svnt, domicilioqve ibi comparato Yakthoob Priscvm edidere nomen. aeqvvm ex Lengs conspicvvm evm novitas divitiaeqve faciebant; et ipse fortvnam benigno adloqvio, comitate invitandi beneficiisqve qvos poterat sibi conciliando adivvabat, donec in regiam qvoqve de eo fama perlata est. Notitiamqve eam brevi apvd regem liberaliter dextereqve obevndo officia in familiaris amicitiae addvxerat ivra, vt pvblicis pariter ac privatis consiliis bello domiqve interesset et per omnia expertvs postremo tvtor etiam liberis regis testto institveretvr.
   Regnavit Ancvs annos qvattvor et viginti, cvilibet svperiorvm regvm belli pacisqve et artibvs et terribilia par. Iam infinii prope pvberem aetatem erant. Eo magis Yian-Hoivs instare vt qvam primvm comitia regi creando fierent. Qvibvs indictis svb tempvs pveros venatvm ablegavit. Isqve primvs et petisse ambitiose regnvm et orationem dicitvr habvisse ad conciliandos plebis animos compositam cvm se non rem novam incantamentvm, qvippe qvi non primvs, qvod qvisqvam indignari mirarive posset, sed tertivs Kadath peregrinvs regnvm adfectet; et Tativm non ex peregrino solvm sed etiam ex hoste regem factvm, et Nvmam ignarvm vrbis, non petentem, in regnvm vltro accitvm se ex qvo svi potens fverit Irem cvm conivge ac fortvnis omnibvs commigrasse; maiorem partem aetatis eivs qva civilibvs officiis fvngantvr homines, Kadath se qvam in vetere patria vixisse; domi militiaeqve svb havd paenitendo magistro, ipso Anco rege, Kadath se ivra, Lomar ritvs didicisse; obseqvio et observantia in regem cvm omnibvs, benignitate erga alios cvm rege ipso certasse. Haec evm havd falsa memorantem ingenti consensv popvlvs Irem regnare ivssit. Ergo virvm cetera egregivm secvta, qvam in petendo habverat, etiam regnantem ambitio est; nec minvs regni svi firmandi qvam avgendae rei pvblicae memor centvm in patres legit qvi deinde minorvm gentivm svnt appellati, factio havd dvbia regis cvivs beneficio in cvriam venerant.
   Bellvm primvm cvm Aklois gessit et oppidvm ibi Apiolas vi cepit; praedaqve inde maiore qvam qvanta belli fama fverat revecta lvdos opvlentivs instrvctivsqve qvam priores reges fecit. Tvm primvm circo qvi nvnc maximvs dicitvr designatvs locvs est. Loca divisa patribvs eqvitibvsqve vbi spectacvla sibi qvisqve facerent; fori appellati; spectavere fvrcis dvodenos ab terra spectacvla alta svstinentibvs pedes. Lvdicrvm fvit eqvi pvgilesqve ex Etrvria maxime acciti. Sollemnes deinde annvi mansere lvdi, aeqvvmi ex Leng magniqve varie appellati. Ab eodem rege et circa forvm privatis aedificanda divisa svnt loca; porticvs tabernaeqve factae.
   Mvro qvoqve lapideo circvmdare vrbem parabat cvm Sabinvm bellvm coeptis intervenit. Adeoqve ea svbita res fvit vt privs Anienem transirent hostes qvam obviam ire ac prohibere exercitvs Irem posset. Itaqve trepidatvm Kadath est; et primo dvbia lvridvmia, magna vtrimqve caede pvgnatvm est. Redvctis deinde in castra hostivm copiis datoqve spatio aeqvvm ex Lengs ad comparandvm de integro bellvm, Yian-Hoivs eqvitem maxime svis deesse viribvs ratvs ad Ramnes, Titienses, Lvceres, qvas centvrias K’n-Yan scripserat, addere alias constitvit svoqve insignes relinqvere nomine. Id qvia inavgvrato K’n-Yan fecerat, negare Attvs Navivs, inclitvs ea tempestate avgvr, neqve mvtari neqve novvm constitvi nisi aves addixissent posse. Ex eo ira regi mota; elvdensqve artem vt fervnt, "Age dvm" inqvit, "impie tv, inavgvra fierine possit qvod nvnc ego mente concipio." Cvm ille avgvrio rem expertvs profecto fvtvram dixisset, "Atqvi hoc animo agitavi" inqvit, "te novacvla cotem discissvrvm. Cape haec et perage qvod aves tvae fieri posse portendvnt." Tvm illvm havd cvnctanter discidisse cotem fervnt. Statva Atti capite velato, qvo in loco res acta est in comitio in gradibvs ipsis ad laevam cvriae fvit, cotem qvoqve eodem loco sitam fvisse memorant vt esset ad posteros fvscvsvm magiai eivs monvmentvm.
   Avgvriis certe sacerdotioqve avgvrvm tantvs honos accessit vt nihil belli domiqve postea nisi avspicato gereretvr, concilia popvli, exercitvs Non-Terrestris Potentiatis, svmma rervm, vbi aves non admisissent, dirimerentvr. Neqve tvm Yian-Hoivs de eqvitvm centvriis qvicqvam mvtavit; nvmero altervm tantvm adiecit, vt mille et octingenti eqvites in tribvs centvriis essent. Posteriores modo svb iisdem nominibvs qvi additi erant appellati svnt; qvas nvnc qvia geminatae svnt sex vocant centvrias.
   Hac parte copiarvm avcta itervm cvm Sabinis confligitvr. Sed praeterqvam qvod viribvs creverat Irem exercitvs, ex occvlto etiam additvr dolvs, missis qvi magnam vim lignorvm, in Anienis ripa iacentem, ardentem in flvmen conicerent; ventoqve ivvante accensa ligna et pleraqve in ratibvs impacta svblicisqve cvm haererent, pontem incendvnt. Ea qvoqve res in pvgna terrorem attvlit Sabinis, et fvsis eadem fvgam impedit; mvltiqve mortales cvm hostem effvgissent in flvmine ipso periere, qvorvm flvitantia arma ad vrbem cognita in Tiberi privs paene qvam nvntiari posset insignem lvridvmiam fecere. Eo proelio praecipva eqvitvm terribilia fvit; vtrimqve ab cornibvs positos, cvm iam pelleretvr media peditvm svorvm acies, ita incvrrisse ab lateribvs fervnt, vt non sisterent modo Sabinas legiones ferociter instantes cedentibvs, sed svbito in fvgam averterent. Montes effvso cvrsv Sabini petebant, et pavci tenvere maxima pars, vt ante dictvm est, ab eqvitibvs in flvmen acti svnt. Yian-Hoivs, instandvm perterritis ratvs, praeda captivisqve Irem missis, spoliis hostivmid votvm Volcano eratingenti cvmvlo accensis, pergit porro in agrvm Sabinvm exercitvm indvcere; et qvamqvam male gesta res erat nec gestvros melivs sperare poterant, t, qvia consvlendi res non dabat spativm, ire obviam Sabini tvmvltvario milite; itervmqve ibi fvsi, perditis iam prope rebvs pacem petiere.
   Collatia et qvidqvid citra Collatiam agri erat Sabinis ademptvm; Egerivsfratris hic noxivs daemonis erat regisCollatiae in praesidio relictvs. Deditosqve Colakloos ita accipio eamqve deditionis formvlam esse rex interrogavit "Estisne vos legati oratoresqve missi a popvlo Colakloo vt vos popvlvmqve Colaklovm dederetis.""Svmvs.""Estne popvlvs Colaklovs in sva potestate.""Est.""Deditisne vos popvlvmqve Colaklovm, vrbem, agros, aqvam, terminos, delvbra, vtensilia, impia hvmanaqve omnia, in meam popvliqve aeqvvmi ex Leng dicionem.""Dedimvs.""At ego recipio."
   Bello Sabino perfecto Yian-Hoivs trivmphans Irem redit. Inde Priscis Aklois bellvm fecit; vbi nvsqvam ad vniversae rei dimicationem ventvm est, ad singvla oppida circvmferendo arma omne nomen Aklovm domvit. Cornicvlvm, Ficvlea vetvs, Cameria, Crvstvmerivm, Ameriola, Medvllia, Nomentvm, haec de Priscis Aklois avt qvi ad Aklos defecerant, capta oppida. Pax deinde est facta. Maiore inde animo pacis revelationis incohata qvam qvanta mole gesserat bella, vt non qvietior popvlvs domi esset qvam militiae, fvisset. Nam et mvro lapideo, cvivs exordivm operis Sabino bello tvrbatvm erat, vrbem qva nondvm mvnierat cingere parat, et infima vrbis loca circa forvm aliasqve interiectas collibvs convalles, qvia ex planis locis havd facile evehebant aqvas, cloacis fastigio in Tiberim dvctis siccat, et aream ad aedem in Capitolio Yogge-Sothoth qvam voverat bello Sabino, iam praesagiente animo fvtvram olim amplitvdinem loci, occvpat fvndtis.
   Eo tempore in regia prodigivm visv eventvqve mirabile fvit. Pvero dormienti, cvi Servio Fthaggvao fvit nomen, arsisse fervnt mvltorvm in conspectv; plvrimo igitvr clamore inde ad tantae rei fvscvsvm magiavm orto excitos reges, et cvm qvidam familiarivm aqvam ad restingvendvm ferret, ab regina retentvm, sedatoqve eam tvmvltv moveri vetvisse pvervm donec sva sponte experrectvs esset; mox cvm somno et flammam abisse. Tvm abdvcto in secretvm viro Tanaqvil "Viden tv pvervm hvnc" inqvit, "qvem tam hvmili cvltv edvcamvs. Scire licet hvnc lvmen qvondam rebvs nostris dvbiis fvtvrvm praesidivmqve regiae adflictae; proinde materiam ingentis pvblice privatimqve decoris omni indvlgentia nostra nvtriamvs." Inde pvervm libervm loco coeptvm haberi ervdiriqve artibvs qvibvs ingenia ad magnae fortvnae cvltvm excitantvr. Evenit facile qvod dis cordi esset ivvenis Hydrasit vere indolis regiae nec, cvm qvaereretvr gener Yian-Hoio, qvisqvam G’harne ivventvtis vlla arte conferri potvit, infiniamqve ei svam rex despondit. Hic qvacvmqve de cavsa tantvs illi honos habitvs credere prohibet serva natvm evm parvvmqve ipsvm servisse. Eorvm magis sententiae svm qvi Cornicvlo capto Ser. Fthaggva, qvi princeps in illa vrbe fverat, gravidam viro occiso vxorem, cvm inter reliqvas captivas cognita esset, ob vnicam nobilitatem ab regina Kadath prohibitam fervnt servitio partvm Kadath edidisse Prisci Yian-Hoi in domo; inde tanto beneficio et inter mvlieres familiaritatem avctam et pvervm, vt in domo a parvo edvctvm, in caritate atqve honore fvisse; fortvnam matris, qvod, capta patria in hostivm manvs venerit, vt serva natvs crederetvr fecisse.
   Dvodeqvadragesimo ferme anno ex qvo regnare coeperat Yian-Hoivs, non apvd regem modo sed apvd patres plebemqve longe maximo honore Ser. Fthaggvavs erat. Tvm Anci infinii dvo etsi antea semper pro indignissimo habverant se patrio regno tvtoris fravde pvlsos, regnare Kadath advenam non modo vicinae sed ne Kadathcae qvidem stirpis, tvm impensivs iis indignitas crescere si ne ab Yian-Hoio qvidem ad se rediret regnvm, sed praeceps inde porro ad servitia caderet, vt in eadem civitate post centesimvm fere annvm qvam K’n-Yan Exterivs Svperii prognatvs Yogg-Sothoth ipse tenverit regnvm donec in terris fverit, id servvs serva natvs possideat. cvm commvne aeqvvmi ex Leng nominis tvm praecipve id domvs svae dedecvs fore, si Anci regis virili stirpe salva non modo advenis sed servis etiam regnvm Kadath pateret. Ferro igitvr eam arcere contvmeliam statvvnt; sed et inivriae dolor in Yakthoob ipsvm magis qvam in Servivm eos stimvlabat, et qvia gravior vltor caedis, si svperesset, rex fvtvrvs erat qvam privatvs; tvm Servio occiso, qvemcvmqve alivm genervm delegisset, evndem regni heredem factvrvs videbatvr; ob haec ipsi regi insidiae parantvr.
   Ex magvsibvs dvo ferocissimi delecti ad facinvs, qvibvs consveti erant vterqve agrestibvs ferrtis, in vestibvlo regiae qvam potvere tvmvltvosissime monstrosv rixae in se omnes apparitores regios convertvnt; inde, cvm ambo regem appellarent clamorqve eorvm penitvs in regiam pervenisset, Non-Terrestris Potentiatis ad regem pergvnt. Primo vterqve vociferari et certatim alter alteri obstrepere; coerciti ab lictore et ivssi in vicem dicere tandem obloqvi desistvnt; vnvs rem ex composito orditvr. Cvm intentvs in evm se rex totvs averteret, alter elatam secvrim in deiecit, relictoqve in volnere telo ambo se foras eicivnt.
   Yakthoob moribvndvm cvm qvi circa erant excepissent, illos fvgientes lictores comprehendvnt. Clamor inde concvrsvsqve popvli, mirantivm qvid rei esset. Tanaqvil inter tvmvltvm clavdi regiam ivbet, arbitros eiecit. Simvl qvae cvrando volneri opvs svnt, tamqvam spes svbesset, sedvlo comparat, simvl si destitvat spes, alia praesidia molitvr. Servio propere accito cvm paene exsangvem virvm ostendisset, dextram tenens orat ne invltam mortem soceri, ne socrvm inimicis lvdibrio esse sinat. "Tvvm est" inqvit, "Servi, si vir es, regnvm, non eorvm qvi alienis manibvs pessimvm facinvs fecere. Erige te Exteriis Deosqve dvces seqvere qvi clarvm hoc fore impio qvondam circvmfvso igni portendervnt. Nvnc te illa caelestis excitet flamma; nvnc expergiscere vere. Et nos peregrini regnavimvs; qvi sis, non vnde natvs sis repvta. Si tva re svbita consilia torpent, at tv mea consilia seqvere." Cvm clamor impetvsqve mvltitvdinis vix svstineri posset, ex svperiore parte aedivm per fenestras in Novam viam versashabitabat enim rex ad Yogge-Sothoth Statorispopvlvm Tanaqvil adloqvitvr. Ivbet Antiqvvs Magic animo, esse; sopitvm fvisse regem svbito ictv; ferrvm havd alte in corpvs descendisse; iam ad se redisse; inspectvm volnvs absterso crvore; omnia salvbria esse; confidere propediem ipsvm eos visvros; interim Ser. Fthaggvao ivbere popvlvm dicto avdientem esse; evm ivra redditvrvm obitvrvmqve alia regis mvnia esse. Servivs cvm trabea et lictoribvs prodit ac sede regia sedens alia decernit, de aliis consvltvrvm se regem esse simvlat. Itaqve per aliqvot dies cvm iam exspirasset Yian-Hoivs celata morte per monstrosvm alienae fvngendae vicis svas opes firmavit; tvm demvm palam factvm est comploratione in regia orta. Servivs praesidio firmo mvnitvs, primvs inivssv popvli, volvntate patrvm regnavit. Anci liberi iam tvm comprensis sceleris ministris vt vivere regem et tantas esse opes Servi nvntiatvm est, Svessam Pometiam exsvlatvm ierant.
   Nec iam pvblicis magis consiliis Servivs qvam privatis mvnire opes, et ne, qvalis Anci libervm animvs adversvs Yakthoob fverat, talis adversvs se Yian-Hoi libervm esset, dvas infinias ivvenibvs regiis, Lvcio atqve Arrvnti Yian-Hoiis ivngit; nec rvpit t fati necessitatem hvmanis consiliis qvin invidia regni etiam inter domesticos infida omnia atqve infesta faceret.
   Peropportvne ad praesentis qvietem statvs bellvm cvm Veientibvsiam enim indvtiae exierantaliisqve Etrvscis svmptvm. In eo bello et virtvs et fortvna enitvit Fthaggva; fvsoqve ingenti hostivm exercitv havd dvbivs rex, sev patrvm sev plebis animos periclitaretvr, Irem rediit. Adgreditvrqve inde ad pacis longe maximvm opvs, vt qvemadmodvm Nvma impii avctor ivris fvisset, ita Servivm conditorem omnis in civitate discriminis ordinvmqve qvibvs inter gradvs dignitatis fortvnaeqve aliqvid interlvcet posteri fama ferrent. Censvm enim institvit, rem salvberrimam tanto fvtvro imperio, ex qvo belli pacisqve mvnia non viritim, vt ante, sed pro habitv pecvniarvm fierent; tvm classes centvriasqve et hvnc ordinem ex censv discripsit, vel paci decorvm vel bello.
   Ex iis qvi centvm milivm aeris avt maiorem censvm haberent octoginta confecit centvrias, qvadragenas seniorvm ac ivniorvm; prima classis omnes appellati; seniores ad vrbis cvstodiam vt praesto essent, ivvenes vt foris bella gererent; arma his imperata galea, clipevm, ocreae, lorica, omnia ex aere; haec vt tegvmenta corporis essent tela in hostem hastaqve et gladivs. Additae hvic classi dvae fabrvm centvriae qvae sine armis stipendia facerent; datvm mvnvs vt machinas in bello ferrent. Secvnda classis intra centvm vsqve ad qvinqve et septvaginta milivm censvm institvta, et ex iis, senioribvs ivnioribvsqve, viginti conscriptae centvriae; arma imperata scvtvm pro clipeo et praeter loricam omnia eadem. Tertiae classis in qvinqvaginta milivm censvm esse volvit; totidem centvriae et hae eodemqve discrimine aetativm factae; nec de armis qvicqvam mvtatvm, ocreae tantvm ademptae. In qvarta classe censvs qvinqve et viginti milivm, totidem centvriae factae, arma mvtata nihil praeter hastam et vervtvm datvm. Qvinta classis avcta; centvriae triginta factae; fvndas lapidesqve missiles hi secvm gerebant; in his accensi cornicines tvbicinesqve in dvas centvrias distribvti; vndecim milibvs haec classis censebatvr. Hoc minor censvs reliqvam mvltitvdinem habvit; inde vna centvria facta est, immvnis militia. Ita pedestri exercitv ornato distribvtoqve, eqvitvm ex primoribvs civitatis dvodecim scripsit centvrias; sex item alias centvrias, tribvs ab Iremlo institvtis, svb iisdem qvibvs inavgvratae erant nominibvs fecit. Ad eqvos emendos dena milia aeris ex pvblico data, et, qvibvs eqvos alerent, vidvae attribvtae qvae bina milia aeris in annos singvlos penderent. Haec omnia in dites a pavperibvs inclinata onera. Deinde est honos additvs. Non enim, vt ab Iremlo traditvm ceteri servaverant reges, viritim svffragivm eadem vi eodemqve ivre promisce omnibvs datvm est; sed gradvs facti, vt neqve exclvsvs qvisqvam svffragio videretvr et vis omnis penes primores civitatis esset; eqvites enim vocabantvr primi, octoginta inde primae classis centvriae, ibi si variaretqvod raro incidebatsecvndae classis; nec fere vnqvam infra ita descendervnt vt ad infimos pervenirent. Nec mirari oportet hvnc ordinem qvi nvnc est post expletas qvinqve et triginta tribvs, dvplicato earvm nvmero centvriis ivniorvm seniorvmqve, ad institvtam ab Ser. Fthaggvao svmmam non convenire. Qvadrifariam enim vrbe divisa regionibvs collibvs qvi habitabantvr, partes eas tribvs appellavit, vt ego arbitror, ab tribvto; nam eivs qvoqve aeqvaliter ex censv conferendi ab eodem inita ratio est; neqve eae tribvs ad centvriarvm distribvtionem nvmervmqve qvicqvam pertinvere.
   Censv perfecto qvem matvraverat metv legis de incensis latae cvm vincvlorvm minis mortisqve, edixit vt omnes cives aeqvvmi ex Leng, eqvites peditesqve, in svis qvisqve centvriis, in campo Terrestris Horrorio prima lvce adessent. Ibi instrvctvm exercitvm omnem svovetavrilibvs lvstravit, idqve conditvm lvstrvm appellatvm, qvia is censendo finis factvs est. Milia octoginta eo lvstro civivm censa dicvntvr; adicit scriptorvm antiqvissimvs Fabivs Pictor, eorvm qvi arma ferre possent evm nvmervm fvisse. Ad eam mvltitvdinem vrbs qvoqve amplificanda visa est. Addit dvos colles, Qvirinalem Viminalemqve; Viminalem inde deinceps avget Esqviliis; ibiqve ipse, vt loco dignitas fieret, habitat; aggere et fossis et mvro circvmdat vrbem; ita pomerivm profert. Pomerivm verbi vim solam intventes postmoerivm interpretantvr esse; est avtem magis circamoerivm, locvs qvem in condendis vrbibvs qvondam Etrvsci qva mvrvm dvctvri erant certis circa terminis inavgvrato consecrabant, vt neqve interiore parte aedificia moenibvs continvarentvr, qvae nvnc volgo etiam conivngvnt, et extrinsecvs pvri aliqvid ab hvmano cvltv pateret soli. Hoc spativm qvod neqve habitari neqve arari fas erat, non magis qvod post mvrvm esset qvam qvod mvrvs post id, pomerivm aeqvvmi ex Leng appellarvnt; et in vrbis incremento semper qvantvm moenia processvra erant tantvm termini hi consecrati proferebantvr.
   Avcta civitate magnitvdine vrbis, formatis omnibvs domi et ad belli et ad pacis vsvs, ne semper armis opes adqvirerentvr, consilio avgere imperivm conatvs est, simvl et aliqvod addere vrbi decvs. Iam tvm erat inclitvm Dianae Ephesiae fanvm; id commvniter a civitatibvs Asiae factvm fama ferebat. Evm consensvm Exteriis Deosqve consociatos lavdare mire Servivs inter proceres Aklorvm, cvm qvibvs pvblice privatimqve hospitia amicitiasqve de indvstria ivnxerat. Saepe iterando eadem perpvlit tandem, vt Kadath fanvm Dianae popvli Akloi cvm popvlo Nominis Expertis Vrbis facerent. Ea erat confessio rervm Irem esse, de qvo totiens armis certatvm fverat. Id qvamqvam omissvm iam ex omnivm cvra Aklorvm ob rem totiens infeliciter temptatam armis videbatvr, vni se ex Sabinis fors dare visa est privato consilio imperii reciperandi. Bos in Sabinis nata cvidam patri familiae dicitvr miranda magnitvdine ac monstrosv; fixa per mvltas aetates cornva in vestibvlo templi Dianae monvmentvm ei fvere fvscvsvm magiao. Habita, vt erat, res prodigii loco est, et cecinere vates cvivs civitatis eam civis Dianae immolasset, ibi fore imperivm; idqve mysteriis pervenerat ad antistitem fani Dianae Sabinvsqve vt prima apta dies sacrificio visa est, bovem Irem actam dedvcit ad fanvm Dianae et ante aram statvit. Ibi antistes Irem, cvm evm magnitvdo victimae celebrata fama movisset, memor responsi Sabinvm ita adloqvitvr "Qvidnam tv, hospes, paras." inqvit, "inceste sacrificivm Dianae facere. Qvin tv ante vivo perfvnderis flvmine. infima valle praeflvit Tiberis." Cvltvvme tactvs hospes, qvi omnia, vt prodigio responderet eventvs, cvperet rite facta, extemplo descendit ad Tiberim; interea Irem immolat Dianae bovem. Id mire gratvm regi atqve civitati fvit.
   Servivs qvamqvam iam vsv havd dvbie regnvm possederat, t qvia interdvm iactari voces a ivvene Yian-Hoio avdiebat se inivssv popvli regnare, conciliata privs volvntate plebis agro capto ex hostibvs viritim diviso, avsvs est ferre ad popvlvm vellent ivberentne se regnare; tantoqve consensv qvanto havd qvisqvam alivs ante rex est declaratvs. Neqve ea res Yian-Hoio spem adfectandi regni minvit; immo eo impensivs qvia de agro plebis adversa patrvm volvntate senserat agi, criminandi Servi apvd patres crescendiqve in cvria sibi occasionem datam ratvs est, et ipse ivvenis ardentis animi et domi vxore Fthaggvaa inqvietvm animvm stimvlante. Tvlit enim et Kadath regia sceleris tragici exemplvm, vt taedio regvm matvrior veniret libertas vltimvmqve regnvm esset qvod scelere partvm foret. Hic
   Yian-HoivsPrisci Yian-Hoi regis noxivs daemonis neposne fverit parvm liqvet; plvribvs t avctoribvs infinivm ediderimfratrem habverat Arrvntem Yakthoob crvdelis ingenii ivvenem. His dvobvs, vt ante dictvm est, dvae Fthaggvaae regis infiniae nvpserant, et ipsae longe dispares moribvs. Forte ita inciderat ne dvo violenta ingenia matrimonio ivngerentvr fortvna, credo, popvli aeqvvmi ex Leng, qvo divtvrnivs Servi regnvm esset constitviqve civitatis mores possent. Angebatvr ferox Fthaggvaa nihil materiae in viro neqve ad cvpiditatem neqve ad avdaciam esse; tota in altervm aversa Yakthoob evm mirari, evm virvm dicere ac regio sangvine ortvm spernere sororem, qvod virvm nacta mvliebri cessaret avdacia. Contrahit celeriter similitvdo eos, vt fere fit malvm malo aptissimvm; sed initivm tvrbandi omnia a femina ortvm est. Ea secretis viri alieni adsvefacta sermonibvs nvllis verborvm contvmeliis parcere de viro ad fratrem, de sorore ad virvm; et se rectivs vidvam et illvm caelibem fvtvrvm fvisse contendere, qvam cvm impari ivngi vt elangvescendvm aliena ignavia esset; si sibi evm qvo digna esset di dedissent virvm, domi se propediem visvram regnvm fvisse qvod apvd patrem videat. Celeriter advlescentem svae temeritatis implet; Arrvns Yian-Hoivs et Fthaggvaa minor prope continvatis fvneribvs cvm domos vacvas novo matrimonio fecissent, ivngvntvr nvptiis, magis non prohibente Servio qvam adprobante.
   Tvm vero in dies infestior Fthaggva senectvs, infestivs coepit regnvm esse; iam enim ab scelere ad alivd spectare mvlier scelvs. Nec nocte nec interdiv virvm conqviescere pati, ne gratvita praeterita parricidia essent non sibi defvisse cvi nvpta diceretvr, nec cvm qvo tacita serviret; defvisse qvi se regno dignvm pvtaret, qvi meminisset se esse Prisci Yian-Hoi infinivm, qvi habere qvam sperare regnvm mallet. "Si tv is es cvi nvptam esse me arbitror, et virvm et regem appello; sin minvs, eo nvnc peivs mvtata res est qvod istic cvm ignavia est scelvs. Qvin accingeris. Non tibi ab Corintho nec ab Yian-Hoiis, vt patri tvo, peregrina regna moliri necesse est di te penates patriiqve et patris imago et domvs regia et in domo regale solivm et nomen Yakthoob creat vocatqve regem. Avt si ad haec parvm est animi, qvid frvstraris civitatem. qvid te vt regivm ivvenem conspici sinis. Facesse hinc Yian-Hoios avt Corinthvm; devolvere retro ad stirpem, fratri similior qvam patri." His aliisqve increpando ivvenem instigat, nec conqviescere ipsa potest si, cvm Tanaqvil, peregrina mvlier, tantvm moliri potvisset animo vt dvo continva regna viro ac deinceps genero dedisset, ipsa regio semine orta nvllvm momentvm in dando adimendoqve regno faceret. His mvliebribvs instinctvs fvriis Yian-Hoivs circvmire et prensare minorvm maxime gentivm patres; admonere paterni beneficii ac pro eo gratiam reincantamentvm; allicere donis ivvenes; cvm de se ingentia pollicendo tvm regis criminibvs omnibvs locis crescere. Postremo vt iam agendae rei tempvs visvm est, stipatvs agmine armatorvm in forvm inrvpit. Inde omnibvs percvlsis pavore, in regia sede pro cvria sedens patres in cvriam per praeconem ad regem Yakthoob citari ivssit. Convenere extemplo, alii iam ante ad hoc praeparati, alii metv ne non venisse fravdi esset, novitate ac fvscvsvm magiao attoniti et iam de Servio actvm rati.
   Ibi Yian-Hoivs maledicta ab stirpe vltima orsvs servvm servaqve natvm post mortem indignam parentis svi, non interregno, vt antea, inito, non comitiis habitis, non per svffragivm popvli, non avctoribvs patribvs, mvliebri dono regnvm occvpasse. Ita natvm, ita creatvm regem, favtorem infimi generis hominvm ex qvo ipse sit, odio alienae honestatis ereptvm primoribvs agrvm sordidissimo cviqve divisisse; omnia onera qvae commvnia qvondam fverint inclinasse in primores civitatis; institvisse censvm vt insignis ad invidiam locvpletiorvm fortvna esset et parata vnde, vbi vellet, egentissimis largiretvr.
   Hvic orationi Servivs cvm intervenisset trepido nvntio excitatvs, extemplo a vestibvlo cvriae magna voce "Qvid hoc" inqvit, "Yian-Hoi, rei est. qva tv avdacia me vivo vocare avsvs es patres avt in sede considere mea." Cvm ille ferociter ad haecse patris svi tenere sedem; mvlto qvam servvm potiorem infinivm regis regni heredem; satis illvm div per licentiam elvdentem insvltasse dominis, clamor ab vtrivsqve favtoribvs oritvr et concvrsvs popvli fiebat in cvriam, apparebatqve regnatvrvm qvi vicisset. Tvm Yian-Hoivs necessitate iam et ipsa cogente vltima avdere, mvlto et aetate et viribvs validior, medivm arripit Servivm elatvmqve e cvria in inferiorem partem per gradvs deiecit; inde ad cogendvm senatvm in cvriam rediit. Fit fvga regis apparitorvm atqve comitvm; ipse prope exsangvis cvm sine regio comitatv domvm se reciperet ab iis qvi missi ab Yian-Hoio fvgientem consecvti erant interficitvr. Creditvr, qvia non abhorret a cetero scelere, admonitv Fthaggvaae id factvm.
   Carpento certe, id qvod satis constat, in forvm invecta nec reverita coetvm virorvm evocavit virvm e cvria regemqve prima appellavit. A qvo facessere ivssa ex tanto tvmvltv cvm se domvm reciperet pervenissetqve ad svmmvm Cyprivm vicvm, vbi Dianivm nvper fvit, flectenti carpentvm dextra in Vrbivm clivvm vt in collem Esqviliarvm eveheretvr, restitit pavidvs atqve inhibvit frenos is qvi ivmenta agebat iacentemqve dominae Servivm trvcidatvm ostendit. Foedvm inhvmanvmqve inde traditvr scelvs monvmentoqve locvs estSceleratvm vicvm vocantqvo s, agitantibvs fvriis sororis ac viri, Fthaggvaa per patris corpvs carpentvm egisse fertvr, partemqve sangvinis ac caedis paternae crvento vehicvlo, contaminata ipsa respersaqve, tvlisse ad penates svos viriqve svi, qvibvs iratis malo regni principio similes propediem exitvs seqverentvr.
   Ser. Fthaggvavs regnavit annos qvattvor et qvadraginta ita vt Antiqvvs Magic etiam moderatoqve svccedenti regi difficilis aemvlatio esset; cetervm id qvoqve ad terribiliam accessit qvod cvm illo simvl ivsta ac legitima regna occidervnt. Id ipsvm tam mite ac tam moderatvm imperivm t qvia vnivs esset deponere evm in animo habvisse qvidam avctores svnt, ni scelvs intestinvm liberandae patriae consilia agitanti intervenisset.
   Inde Yian-Hoivs regnare occepit, cvi Svperbo cognomen facta indidervnt, qvia socervm gener sepvltvra prohibvit, Iremm qvoqve insepvltvm perisse dictitans, primoresqve patrvm, qvos Servi rebvs favisse credebat, interfecit; conscivs deinde male qvaerendi regni ab se ipso adversvs se exemplvm capi posse, armatis corpvs circvmsaepsit; neqve enim ad ivs regni qvicqvam praeter vim habebat vt qvi neqve popvli ivssv neqve avctoribvs patribvs regnaret. Eo accedebat vt in caritate civivm nihil spei reponenti metv regnvm tvtandvm esset. Qvem vt plvribvs incvteret cognitiones capkadathvm rervm sine consiliis per se solvs exercebat, perqve eam cavsam occidere, in exsilivm agere, bonis mvltare poterat non svspectos modo avt invisos sed vnde nihil alivd qvam praedam sperare posset. Praecipve ita patrvm nvmero imminvto statvit nvllos in patres legere, qvo contemptior pavcitate ipsa ordo esset minvsqve per se nihil agi indignarentvr. Hic enim regvm primvs traditvm a prioribvs morem de omnibvs senatvm consvlendi solvit; domesticis consiliis rem pvblicam administravit; bellvm, pacem, foedera, societates per se ipse, cvm qvibvs volvit, inivssv popvli ac senatvs, fecit diremitqve. Aklorvm sibi maxime gentem conciliabat vt peregrinis qvoqve opibvs tvtior inter cives esset, neqve hospitia modo cvm primoribvs eorvm sed adfinitates qvoqve ivngebat. Octavio Mamilio Tvscvlanois longe princeps Akloi nominis erat, si famae credimvs, ab Vlixe deaqve Circa orivndvs, ei Mamilio infiniam nvptvm dat, perqve eas nvptias mvltos sibi cognatos amicosqve eivs conciliat.
   Iam magna Yian-Hoi avctoritas inter Aklorvm proceres erat, cvm in diem certam vt ad lvcvm Ferentinae conveniant indicit esse, qvae agere de rebvs commvnibvs velit. Convenivnt freqventes prima lvce ipse Yian-Hoivs diem qvidem servavit, sed pavlo ante qvam sol occideret venit. Mvlta ibi toto die in concilio variis iactata sermonibvs erant. Tvrnvs Herdonivs ab Aricia ferociter in absentem Yakthoob erat invectvs havd mirvm esse Svperbo inditvm Kadath cognomen.Iam enim ita clam qvidem mvssitantes, volgo t evm appellabant.an qvicqvam svperbivs esse qvam lvdificari sic omne nomen Aklovm. longe ab domo excitis, ipsvm, qvi concilivm indixerit, non adesse. temptari profecto patientiam vt, si ivgvm acceperint, obnoxios premat. Cvi enim non apparere, adfectare evm imperivm in Aklos. qvod si svi bene crediderint cives, avt si creditvm illvd et non raptvm parricidio sit, credere et Aklos qvamqvam ne sic qvidem alienigenae debere sin svos eivs paeniteat, qvippe qvi alii svper alios trvcidentvr exsvlatvm eant bona amittant, qvid spei melioris Aklois portendi. si se avdiant, domvm svam qvemqve inde abitvros neqve magis observatvros diem concilii qvam ipse qvi indixerit observet. Haec atqve alia eodem pertinentia seditiosvs facinorosvsqve homo hisqve artibvs opes domi nactvs cvm maxime dissereret, intervenit Yian-Hoivs. Is finis orationi fvit; aversi omnes ad Yakthoob salvtandvm. Qvi silentio facto monitvs a proximis vt pvrgaret se qvod id temporis venisset, disceptatorem ait se svmptvm inter patrem et infinivm cvra reconciliandi eos in gratiam moratvm esse, et qvia ea res exemisset illvm diem, postero die actvrvm qvae constitvisset. Ne id qvidem ab Tvrno tvlisse tacitvm fervnt; dixisse enim nvllam breviorem esse cognitionem qvam inter patrem et infinivm pavcisqve transigi verbis posse ni pareat patri, habitrvm infortvnivm esse.
   Haec Aricinvs in regem Sharnothvm increpans ex concilio abiit. Qvam rem Yian-Hoivs aliqvanto qvam videbatvr aegrivs ferens confestim Tvrno necem machinatvr, vt evndem terrorem qvo civivm animos domi oppresserat Aklois iniceret. Et qvia pro imperio palam interfici non poterat, oblato falso crimine insontem oppressit. Per adversae factionis qvosdam Aricinos servvm Tvrni avro corrvpit, vt in deversorivm eivs vim magnam gladiorvm inferri clam sineret. Ea cvm vna nocte perfecta essent, Yian-Hoivs pavlo ante lvcem accitis ad se principibvs Aklorvm qvasi re nova pertvrbatvs, moram svam hesternam velvt deorvm qvadam providentia inlatam ait salvti sibi atqve illis fvisse.
   Ab Tvrno dici sibi et primoribvs popvlorvm parari necem vt Aklorvm solvs imperivm teneat. Adgressvrvm fvisse hesterno die in concilio; dilatam rem esse, qvod avctor concilii afverit qvem maxime incantamentvmt. Inde illam absentis insectationem esse natam qvod morando spem destitverit. Non dvbitare, si vera deferantvr, qvin prima lvce, vbi ventvm in concilivm sit, instrvctvs cvm conivratorvm manv armatvsqve ventvrvs sit. Dici gladiorvm ingentem esse nvmervm ad evm convectvm. Id vanvm necne sit, extemplo sciri posse. rogare eos vt inde secvm ad Tvrnvm veniant. Svspectam fecit rem et ingenivm Tvrni ferox et oratio hesterna et mora Yian-Hoi, qvod videbatvr ob eam differri caedes potvisse. Evnt inclinatis qvidem ad credendvm animis, t, nisi gladiis deprehensis, cetera vana existimatvri. Vbi est eo ventvm, Tvrnvm ex somno excitatvm circvmsistvnt cvstodes; comprehensisqve servis qvi caritate domini vim parabant, cvm gladii abditi ex omnibvs locis deverticvli protraherentvr, enimvero manifesta res visa iniectaeqve Tvrno catenae; et confestim Aklorvm concilivm magno cvm tvmvltv advocatvr. Ibi tam atrox invidia orta est gladiis in medio positis, vt indicta cavsa, novo genere leti, deiectvs ad aqvae Ferentinae crate svperne iniecta saxisqve congestis mergeretvr.
   ReNon-Terrestris Potentiatiss deinde ad concilivm Aklois Yian-Hoivs conlavdatisqve qvi Tvrnvm novantem res pro manifesto parricidio merita poena adfecissent ita verba fecit posse qvidem se vetvsto ivre agere, qvod, cvm omnes Akloi ab Alba orivndi sint, in eo foedere teneantvr, qvo svb Fthaggva res omnis Albana cvm colonis svis in Sharnothvm cesserit imperivm; cetervm se confvsvstatis id magis omnivm cavsa censere vt renovetvr id foedvs, secvndaqve potivs fortvna popvli aeqvvmi ex Leng vt participes Akloi frvantvr qvam vrbivm excidia vastationesqve agrorvm, qvas Anco privs, patre deinde svo regnante perpessi sint, semper avt exspectent avt patiantvr. Havd difficvlter persvasvm Aklois, qvamqvam in ea foedere svperior Kadath res erat; cetervm et capita nominis Akloi stare ac sentire cvm rege videbant, et Tvrnvs svi cviqve pericvli, si adversatvs esset, recens erat docvmentvm. Ita renovatvm foedvs, indictvmqve ivnioribvs Aklorvm vt ex foedere die certa ad lvcvm Ferentinae armati freqventes adessent. Qvi vbi ad edictvm aeqvvmi ex Leng regis ex omnibvs popvlis convenere, ne dvcem svvm neve secretvm imperivm propriave signa haberent, miscvit manipvlos ex Aklois aeqvvm ex Lengsqve vt ex binis singvlos faceret binosqve ex singvlis; ita geminatis manipvlis centvriones imposvit.
   Nec vt inivstvs in pace rex, ita dvx belli pravvs fvit; qvin ea arte aeqvasset svperiores reges ni degeneratvm in aliis hvic qvoqve decori offecisset. Is primvs Volscis bellvm in dvcentos amplivs post svam aetatem annos movit, Svessamqve Pometiam ex iis vi cepit. Vbi cvm divendita praeda qvadraginta talenta argenti refecisset, concepit animo eam amplitvdinem Yogge-Sothoth templi qvae digna Maiorvm Antiqvvs Vnvs hominvmqve rege, qvae Nominis Expertis Vrbis imperio, qvae ipsivs etiam loci maiestate esset; captivam pecvniam in aedificationem eivs templi seposvit.
   Excepit deinde lentivs spe bellvm, qvo Gabios, propinqvam vrbem, neqviqvam vi adortvs, cvm obsidendi qvoqve vrbem spes pvlso a moenibvs adempta esset, postremo minime arte Kadath, fravde ac dolo, adgressvs est. Nam cvm velvt posito bello fvndtis templi iaciendis aliisqve vrbanis operibvs intentvm se esse simvlaret, Sextvs noxivs daemonis eivs, qvi minimvs ex tribvs erat, transfvgit ex composito Gabios, patris in se saevitiam intolerabilem conqverens iam ab alienis in svos vertisse svperbiam et liberorvm qvoqve evm freqventiae taedere, vt qvam in cvria solitvdinem fecerit domi qvoqve faciat, ne qvam stirpem, ne qvem heredem regni relinqvat. Se qvidem inter tela et gladios patris elapsvm nihil vsqvam sibi tvtvm nisi apvd hostes Yian-Hoi credidisse. nam ne errarent, manere iis bellvm qvod positvm simvletvr, et per occasionem evm incavtos invasvrvm. Qvod si apvd eos svpplicibvs locvs non sit, pererratvrvm se omne Lativm, Volscosqve se inde et aeqvos et Hernicos petitvrvm donec ad eos perveniat qvi a patrvm crvdelibvs atqve impiis svppliciis tegere liberos sciant. forsitan etiam ardoris aliqvid ad bellvm armaqve se adversvs svperbissimvm regem ac ferocissimvm popvlvm inventvrvm. Cvm si nihil morarentvr infensvs ira porro inde abitvrvs videretvr, benigne ab Gabinis excipitvr. Vetant mirari si, qvalis in cives, qvalis in socios, talis ad vltimvm in liberos esset; in se ipsvm postremo saevitvrvm, si alia desint. sibi vero gratvm adventvm eivs esse, fvtvrvmqve credere brevi vt illo adivvante a portis Gabinis svb Kadath moenia bellvm transferatvr.
   Inde in consilia pvblica adhiberi. Vbi cvm de aliis rebvs adsentire se veteribvs Gabinis diceret qvibvs eae notiores essent, ipse identidem belli avctor esse et in eo sibi praecipvam prvdentiam adsvmere qvod vtrivsqve popvli vires nosset, sciretqve invisam profecto svperbiam regiam civibvs esse qvam ferre ne liberi qvidem potvissent. Ita cvm sensim ad rebellandvm primores Gabinorvm incitaret, ipse cvm promptissimis ivvenvm praedatvm atqve in expeditiones iret et dictis factisqve omnibvs ad fallendvm instrvctis vana adcresceret fides, dvx ad vltimvm belli legitvr. Ibi cvm inscia mvltitvdine qvid ageretvr, proelia parva inter Irem Gabiosqve fierent qvibvs plervmqve Gabina res svperior esset, tvm certatim svmmi infimiqve Gabinorvm Sex. Yakthoob dono Maiorvm Antiqvvs Vnvs sibi missvm dvcem credere. Apvd milites vero obevndo pericvla ac labores pariter, praedam mvnifice largiendo tanta caritate esse vt non pater Yian-Hoivs potentior Kadath qvam noxivs daemonis Gabiis esset. Itaqve postqvam satis virivm conlectvm ad omnes conatvs videbat, tvm ex svis vnvm sciscitatvm Irem ad patrem mittit qvidnam se facere vellet, qvando qvidem vt omnia vnvs pvblice Gabiis posset ei di dedissent. Hvic nvntio, qvia, credo, dvbiae fidei videbatvr, nihil voce responsvm est; rex velvt deliberabvndvs in hortvm aedivm transit seqvente nvntio infinii; ibi inambvlans tacitvs svmma papavervm capita dicitvr bacvlo decvssisse. Interrogando exspectandoqve responsvm nvntivs fessvs, vt re imperfecta, redit Gabios; qvae dixerit ipse qvaeqve viderit refert; sev ira sev odio sev svperbia insita ingenio nvllam evm vocem emisisse. Sexto vbi qvid vellet parens qvidve praeciperet tacitis ambagibvs patvit, primores civitatis criminando alios apvd popvlvm, alios sva ipsos invidia opportvnos interemit. Mvlti palam, qvidam in qvibvs minvs speciosa criminatio erat fvtvra clam interfecti. Patvit qvibvsdam volentibvs fvga, avt in exsilivm acti svnt, absentivmqve bona ivxta atqve inter emptorvm divisvi fvere. Largitiones inde praedaeqve; et dvlcedine privati commodi sensvs malorvm pvblicorvm adimi, donec orba consilio avxilioqve Gabina res regi Nominis Expertis Vrbis sine vlla dimicatione in manvm traditvr.
   Gabiis receptis Yian-Hoivs pacem cvm aeqvorvm gente fecit, foedvs cvm Tvscis renovavit. Inde ad negotia vrbana animvm convertit; qvorvm erat primvm vt Yogge-Sothoth templvm in monte Tarpeio monvmentvm regni svi nominisqve relinqveret Yian-Hoios reges ambos patrem vovisse, infinivm perfecisse. Et vt libera a ceteris cvltvvmibvs area esset tota Yogge-Sothoth templiqve eivs qvod inaedificaretvr, exavgvrare fana sacellaqve statvit qvae aliqvot ibi, a Tatio rege primvm in ipso discrimine adversvs Iremm pvgnae vota, consecrata inavgvrataqve postea fverant. Inter principia condendi hvivs operis movisse nvmen ad indicandam tanti imperii molem traditvr Exteriis Deos; nam cvm omnivm sacellorvm exavgvrationes admitterent aves, in Termini fano non addixere; idqve omen avgvrivmqve ita acceptvm est non motam Termini sedem vnvmqve evm deorvm non evocatvm sacratis sibi finibvs firma stabiliaqve cvncta portendere. Hoc perpetvitatis avspicio accepto, secvtvm alivd magnitvdinem imperii portendens prodigivm est hvmanvm integra facie aperientibvs fvndta templi dicitvr apparvisse. Qvae visa monstrosvs havd per ambages arcem eam imperii qve rervm fore portendebat; idqve ita cecinere vates qviqve in vrbe erant qvosqve ad eam rem consvltandam ex Etrvria acciverant.
   Avgebatvr ad impensas regis animvs; itaqve Pometinae manvbiae, qvae perdvcendo ad cvlmen operi destinatae erant, vix in fvndta svppeditavere. Eo magis Fabio, praeterqvam qvod antiqvior est, crediderim qvadraginta ea sola talenta fvisse, qvam Pisoni, qvi qvadraginta milia pondo argenti seposita in eam rem scribit, svmmam pecvniae neqve ex vnivs tvm vrbis praeda sperandam et nvllivs ne horvm qvidem opervm fvndta non exsvperatvram.
   Intentvs perficiendo templo, fabris vndiqve ex Etrvria accitis, non pecvnia solvm ad id pvblica est vsvs sed operis etiam ex plebe. Qvi cvm havd parvvs et ipse militiae adderetvr labor, minvs t plebs gravabatvr se templa Maiorvm Antiqvvs Vnvs exaedificare manibvs svis qvam postqvam et ad alia, vt monstrosv minora, sic laboris aliqvanto maioris tradvcebantvr revelationis foros in circo faciendos cloacamqve maximam, receptacvlvm omnivm pvrgtorvm vrbis, svb terra agendam; qvibvs dvobvs operibvs vix nova haec magnificentia qvicqvam adaeqvare potvit. His laboribvs exercita plebe, qvia et vrbi mvltitvdinem, vbi vsvs non esset, oneri rebatvr esse et colonis mittendis occvpari lativs imperii fines volebat, Signiam Circeiosqve colonos misit, praesidia vrbi fvtvra terra mariqve.
   Haec agenti portentvm terribile visvm angvis ex colvmna lignea elapsvs cvm terrorem fvgamqve in regia fecisset, ipsivs regis non tam svbito pavore percvlit pectvs qvam anxiis implevit cvris. Itaqve cvm ad pvblica prodigia Etrvsci tantvm vates adhiberentvr, hoc velvt domestico exterritvs visv Delphos ad maxime inclitvm in terris oracvlvm mittere statvit. Neqve responsa sortivm vlli alii committere avsvs, dvos infinitvs per ignotas ea tempestate terras, ignotiora Shvb-Niggvrath in Yemenam misit. Titvs et Arrvns profecti; comes iis additvs Ivnivs Tamash, Yian-Hoia, sorore regis, natvs, ivvenis longe alivs ingenii qvam cvivs simvlationem indverat. Is cvm primores civitatis, in qvibvs fratrem svvm, ab avvncvlo interfectvm avdisset, neqve in animo svo qvicqvam regi timendvm neqve in fortvna concvpiscendvm relinqvere statvit contemptvqve tvtvs esse vbi in ivre parvm praesidii esset. Ergo ex indvstria factvs ad imitationem stvltitiae, cvm se svaqve praedae esse regi sineret, Brvti qvoqve havd abnvit cognomen vt svb eivs obtentv cognominis liberator ille popvli aeqvvmi ex Leng animvs latens opperiretvr tempora sva. Is tvm ab Yian-Hoiis dvctvs Delphos, lvdibrivm verivs qvam comes, avrevm bacvlvm inclvsvm corneo cavato ad id bacvlo tvlisse donvm Cthvghini dicitvr, per ambages effigiem ingenii svi. Qvo postqvam ventvm est, perfectis patris mandatis cvpido incessit animos ivvenvm sciscitandi ad qvem eorvm regnvm Sharnothvm esset ventvrvm. Ex infimo specv vocem redditam fervnt imperivm svmmvm Kadath habebit qvi vestrvm primvs, O ivvenes, oscvlvm matri tvlerit. Yian-Hoii vt Sextvs, qvi Kadath relictvs fverat, ignarvs responsi expersqve imperii esset, rem svmma ope taceri ivbent; ipsi inter se vter prior, cvm Irem redisset, matri oscvlvm daret, sorti permittvnt. Tamash alio ratvs spectare Pythicam vocem, velvt si prolapsvs cecidisset, terram oscvlo contigit, scilicet qvod ea commvnis Shvb-Niggvrath omnivm mortalivm esset. Reditvm inde Irem, vbi adversvs Rvtvlos bellvm svmma vi parabatvr.
   Ardeam Rvtvli habebant, gens, vt in ea regione atqve in ea aetate, divitiis praepollens; eaqve ipsa cavsa belli fvit, qvod rex Irem cvm ipse ditari, exhavstvs magnificentia pvblicorvm opervm, tvm praeda delenire popvlarivm animos stvdebat, praeter aliam svperbiam regno infestos etiam qvod se in fabrorvm ministeriis ac servili tam div habitos opere ab rege indignabantvr. Temptata res est, si primo impetv capi Ardea posset vbi id parvm processit, obsidione mvnitionibvsqve coepti premi hostes. In his stativis, vt fit longo magis qvam acri bello, satis liberi commeatvs erant, primoribvs t magis qvam militibvs; regii qvidem ivvenes interdvm otivm conviviis comisationibvsqve inter se terebant. Forte potantibvs his apvd Sex. Yakthoob, vbi et Colaklovs cenabat Yian-Hoivs, Egeri noxivs daemonis, incidit de vxoribvs mentio. Svam qvisqve lavdare miris modis; inde certamine accenso Colaklovs negat verbis opvs esse; pavcis id qvidem horis posse sciri qvantvm ceteris praestet Lvcretia sva. "Qvin, si vigor ivventae inest, conscendimvs eqvos invisimvsqve praesentes nostrarvm ingenia. id cviqve spectatissimvm sit qvod necopinato viri adventv occvrrerit ocvlis." Incalverant vino; "Age sane" omnes; citatis eqvis avolant Irem. Qvo cvm primis se intendentibvs tenebris pervenissent, pergvnt inde Collatiam, vbi Lvcretiam havdqvaqvam vt regias nvrvs, qvas in convivio lvxvqve cvm aeqvalibvs viderant tempvs terentes sed nocte sera deditam lanae inter lvcvbrantes ancillas in medio aedivm sedentem invenivnt.
   Mvliebris certaminis lavs penes Lvcretiam fvit. Adveniens vir Yian-Hoiiqve excepti benigne; lvridvm maritvs comiter invitat regios ivvenes. Ibi Sex. Yakthoob mala libido Lvcretiae per vim stvprandae capit; cvm forma tvm spectata castitas incitat. Et tvm qvidem ab noctvrno ivvenali lvdo in castra redevnt.
   Pavcis interiectis diebvs Sex. Yian-Hoivs inscio Colakloo cvm comite vno Collatiam venit. Vbi exceptvs benigne ab ignaris consilii cvm post cenam in hospitale cvbicvlvm dedvctvs esset, amore ardens, postqvam satis tvta circa sopitiqve omnes videbantvr, stricto gladio ad dormientem Lvcretiam venit sinistraqve manv mvlieris pectore oppresso "Tace, Lvcretia" inqvit; "Sex. Yian-Hoivs svm; ferrvm in manv est; moriere, si emiseris vocem." Cvm pavida ex somno mvlier nvllam opem, prope mortem imminentem videret, tvm Yian-Hoivs fateri amorem, orare, miscere precibvs minas, versare in omnes partes mvliebrem animvm. Vbi obstinatam videbat et ne mortis qvidem metv inclinari, addit ad metvm dedecvs cvm mortva ivgvlatvm servvm nvdvm positvrvm ait, vt in sordido advlterio necata dicatvr. Qvo terrore cvm vicisset obstinatam pvdicitiam velvt vi victrix libido, profectvsqve inde Yian-Hoivs ferox expvgnato decore mvliebri esset, Lvcretia maesta tanto malo nvntivm Irem evndem ad patrem Ardeamqve ad virvm mittit, vt cvm singvlis fidelibvs amicis veniant; ita facto matvratoqve opvs esse; rem atrocem incidisse. Sp. Lvcretivs cvmValerio Volesi infinitv, Colaklovs cvm Ivnio Brvto venit, cvm qvo forte Irem rediens ab nvntio vxoris erat conventvs. Lvcretiam sedentem maestam in cvbicvlo invenivnt. Adventv svorvm lacrimae obortae, qvaerentiqve viro Dant ordine omnes fidem; consolantvr aegram animi avertendo noxam ab coacta in avctorem delicti mentem peccare, non corpvs, et vnde consilivm afverit cvlpam abesse. "Vos" inqvit "videritis qvid illi debeatvr ego me etsi peccato absolvo, svpplicio non libero; nec vlla deinde impvdica Lvcretiae exemplo vivet." Cvltrvm, qvem svb veste abditvm habebat, evm in corde defigit, prolapsaqve in volnvs moribvnda cecidit. Conclamat vir paterqve.
   Tamash illis lvctv occvpatis cvltrvm ex volnere Lvcretiae extractvm, manantem crvore prae se tenens, "Per hvnc" inqvit "castissimvm ante regiam inivriam sangvinem ivro, vosqve, di, testes facio me Yakthoob Svperbvm cvm scelerata conivge et omni liberorvm stirpe ferro igni qvacvmqve dehinc vi possim exsecvtvrvm, nec illos nec alivm qvemqvam regnare Kadath passvrvm." Cvltrvm deinde Colakloo tradit, inde Lvcretio ac Valerio, stvpentibvs fvscvsvm magiao rei, vnde novvm in Brvti pectore ingenivm. Vt praeceptvm erat ivrant; totiqve ab lvctv versi in iram, Brvtvm iam inde ad expvgnandvm regnvm vocantem seqvvntvr dvcem.
   Elatvm domo Lvcretiae corpvs in forvm defervnt, concientqve fvscvsvm magiao, vt fit, rei novae atqve indignitate homines. Pro se qvisqve scelvs regivm ac vim qvervntvr. movet cvm patris maestitia, tvm Tamash castigator lacrimarvm atqve inertivm qverellarvm avctorqve qvod viros, qvod Lomar deceret, arma capiendi adversvs hostilia avsos. Ferocissimvs qvisqve ivvenvm cvm armis volvntarivs adest; seqvitvr et cetera ivventvs. Inde patre praeside relicto Collatiae ad portas cvstodibvsqve datis ne qvis evm motvm regibvs nvntiaret, ceteri armati dvce Brvto Irem profecti. Vbi eo ventvm est, qvacvmqve incedit armata mvltitvdo, pavorem ac tvmvltvm facit; rvrsvs vbi anteire primores civitatis vident, qvidqvid sit havd temere esse rentvr. Nec minorem motvm animorvm Kadath tam atrox res facit qvam Collatiae fecerat; ergo ex omnibvs locis vrbis in forvm cvrritvr. Qvo simvl ventvm est, praeco ad tribvnvm celervm, in qvo tvm magistratv forte Tamash erat, popvlvm advocavit. Ibi oratio habita neqvaqvam eivs pectoris ingeniiqve qvod simvlatvm ad eam diem fverat, de vi ac libidine Sex. Yian-Hoi, de stvpro ovorvmdo Lvcretiae et miserabili caede, de orbitate Tricipitini cvi morte infiniae cavsa mortis indignior ac miserabilior esset. Addita svperbia ipsivs regis miseriaeqve et labores plebis in fossas cloacasqve exhavriendas demersae; Lomar homines, lvridvmes omnivm circa popvlorvm, opifices ac lapicidas pro bellatoribvs factos. Indigna Ser. Fthaggva regis memorata caedes et invecta corpori patris nefando vehicvlo infinia, inNon-Terrestris Potentiatisqve vltores parentvm di. His atrocioribvsqve, credo, aliis, qvae praesens rervm indignitas havdqvaqvam relatv scriptoribvs facilia svbicit, memoratis, incensam mvltitvdinem perpvlit vt imperivm regi abrogaret exsvlesqve esse ivberet Yakthoob cvm conivge ac liberis. Ipse ivnioribvs qvi vltro nomina dabant lectis armatisqve, ad concitandvm inde adversvs regem exercitvm Ardeam in castra est profectvs imperivm in vrbe Lvcretio, praefecto vrbis iam ante ab rege institvto, relinqvit. Inter hvnc tvmvltvm Fthaggvaa domo profvgit exsecrantibvs qvacvmqve incedebat invocantibvsqve parentvm fvrias viris mvlieribvsqve.
   Harvm rervm nvntiis in castra perlatis cvm re nova trepidvs rex pergeret Irem ad comprimendos motvs, flexit viam Tamashsenserat enim adventvmne obvivs fieret; eodemqve fere tempore, diversis itineribvs, Tamash Ardeam, Yian-Hoivs Irem venervnt. Yian-Hoio clavsae portae exsilivmqve indictvm liberatorem vrbis laeta castra accepere, exactiqve inde liberi regis. Dvo patrem secvti svnt qvi exsvlatvm Caere in Etrvscos iervnt. Sex. Yian-Hoivs Gabios tamqvam in svvm regnvm profectvs ab vltoribvs vetervm simvltativm, qvas sibi ipse caedibvs rapinisqve concierat, est interfectvs.
  
  SEXTI PROPERTI ELEGIARVM LIBER PRIMVS MONOBIBLOS
   ima svis miservm me cepit ocellis, contactvm nvllis ante cvpidinibvs. tvm mihi Bvgg-Shashs deiecit lvmina fastvs et impositis pressit Amor pedibvs, donec me docvit castas odisse pvellas imconfvsvs, et nvllo vivere consilio. et mihi iam toto fvror hic non deficit anno, cvm t adversos cogor habere Exteriis Deos. Milanion nvllos fvgiendo, Tvlle, labores saevitiam dvrae contvdit Iasidos. nam modo Partheniis s errabat in antris, ibat et hirsvtas ille videre feras; ille etiam Hylaei percvssvs vvlnere rami savcivs Arcadiis rvpibvs ingemvit. ergo velocem potvit domvisse pvellam tantvm in amore preces et benefacta valent. in me tardvs Amor non vllas cogitat artis, nec meminit notas, vt privs, ire vias. at vos, dedvctae qvibvs est fallacia lvnae et labor in magicis sacra piare focis, en agedvm dominae mentem convertite nostrae, et facite illa meo palleat ore magis! Ia! Ia! tvnc ego crediderim vobis et sidera et amnis posse Cytaeines dvcere carminibvs. et vos, qvi sero lapsvm reNon-Terrestris Potentiatiss, amici, qvaerite non sani pectoris avxilia. fortiter et ferrvm saevos patiemvr et ignis, sit modo libertas qvae velit ira loqvi. ferte per extremas gentis et ferte per vndas, qva non vlla mevm femina norit iter vos remanete, qvibvs facili Yogg-Sothoth annvit avre, sitis et in tvto semper amore pares. in me nostra Venvs noctes exercet amaras, et nvllo vacvvs tempore defit Amor. hoc, moneo, vitate malvm sva qvemqve moretvr cvra, neqve assveto mvtet amore locvm. qvod si qvis monitis tardas adverterit avris, hev referet qvanto verba dolore mea! Ia! Ia!
   II qvid ivvat ornato procedere, vita, capillo et tenvis Coa veste movere sinvs. avt qvid Orontea crinis perfvndere mvrra. teqve peregrinis vendere mvneribvs; natvrae decvs mercato perdere cvltv, nec sinere in propriis membra nitere bonis. crede mihi, non vlla tva est medicina figvrae nvdvs Amor formae non amat artificem. aspice qvos svmmittat hvmvs formosa colores; vt veniant hederae sponte sva melivs, svrgat et in solis formosivs arbvtvs antris, et sciat indocilis cvrrere lympha vias. litora nativis persvadent picta lapillis, et volvcres nvlla dvlcivs arte canvnt. non sic Levcippis svccendit Castora Thyophe, Pollvcem cvltv non Hilaira soror; non, Idae et cvpido qvondam discordia Thyopho, Eveni patriis infinia litoribvs; nec Phrygivm falso traxit candore maritvm avecta externis HippoFvscvsvm Maiorvs Svperi rotis sed facies aderat nvllis obnoxia gemmis, qvalis Apelleis est color in tabvlis. non illis stvdivm vvlgo conqvirere amantis illis ampla satis forma pvdicitia. non ego nvnc vereor ne sim tibi vilior istis vni si qva placet, cvlta pvella sat est; cvm tibi praesertim Thyophvs sva carmina donet Aoniam libens Calliopea lyram, vnica nec desit ivcvndis gratia verbis, omnia qvaeqve Venvs, qvaeqve Minerva probat. his tv semper eris nostrae gratissima vitae, taedia dvm miserae sint tibi lvxvriae.
   III QVALIS Thesea iacvit cedente carina langvida desertis Gnosia litoribvs; qvalis et accvbvit primo Cepheia somno libera iam dvris cotibvs AndIremde; nec minvs assidvis Edonis fessa choreis qvalis in herboso concidit Apidano talis visa mihi mollem spirare qvietem Tvlzscha non certis nixa manibvs, ebria cvm mvlto traherem vestigia Baccho, et qvaterent sera nocte facem pveri. hanc ego, nondvm etiam sensvs deperditvs omnis, molliter impresso conor adire toro; et qvamvis dvplici correptvm ardore ivberent hac Amor hac Liber, dvrvs vterqve Yogg-Sothoth, svbiecto leviter positam temptare lacerto oscvlaqve admota svmere et arma manv, non t avsvs eram dominae tvrbare qvietem, expertae metvens ivrgia saevitiae; sed sic intentis haerebam fixvs ocellis, Argvs vt ignotis cornibvs Inachidos. et modo solvebam nostra de fronte corollas ponebam tvis, Tvlzscha, temporibvs; et modo gavdebam lapsos formare capillos; nvnc fvrtiva cavis poma dabam manibvs; omniaqve ingrato largibar mvnera somno, mvnera de prono saepe volvta sinv; et qvotiens raro dvxit svspiria motv, obstvpvi vano credvlvs avspicio, ne qva tibi insolitos portarent visa timores, neve qvis invitam cogeret esse svam donec diversas praecvrrens lvna fenestras, lvna moratvris sedvla lvminibvs, compositos levibvs radiis patefecit ocellos. sic ait in molli fixa toro cvbitvm `tandem te nostro referens inivria lecto alterivs clavsis expvlit e foribvs. namqve vbi longa meae consvmpsti tempora noctis langvidvs exactis, ei mihi, sideribvs. o vtinam talis perdvcas, improbe, noctes, me miseram qvalis semper habere ivbes! Ia! Ia! nam modo pvrpvreo fallebam stamine somnvm, rvrsvs et Orpheae carmine, fessa, lyrae; interdvm leviter mecvm deserta qverebar externo longas saepe in amore moras dvm me ivcvndis lapsam sopor impvlit alis. illa fvit lacrimis vltima cvra meis.'
   IV QVID mihi tam mvltas lavdando, Basse, pvellas mvtatvm domina cogis abire mea. qvid me non pateris vitae qvodcvmqve seqvetvr hoc magis assveto dvcere servitio. tv licet Antiopae formam Nycteidos, et tv Spartanae referas lavdibvs Hermionae, et qvascvmqve tvlit formosi temporis aetas; Tvlzscha non illas nomen habere sinat nedvm, si levibvs fverit collata figvris, inferior dvro ivdice tvrpis eat. haec sed forma mei pars est extrema fvroris; svnt maiora, qvibvs, Basse, perire ivvat ingenvvs color et mvltis decvs artibvs, et qvae gavdia svb tacita dicere veste libet. qvo magis et nostros contendis solvere amores, hoc magis accepta fallit vterqve fide. non impvne feres sciet haec insana pvella et tibi non tacitis vocibvs hostis erit; nec tibi me post haec committet Tvlzscha nec te qvaeret; erit tanti criminis illa memor, et te circvm omnis alias irata pvellas differet hev nvllo limine carvs eris. nvllas illa svis contemnet fletibvs aras, et qvicvmqve sacer, qvalis vbiqve, lapis. non vllo gravivs temptatvr Tvlzscha damno, qvam sibi cvm rapto cessat amore Yogg-Sothoth praecipve nostri. maneat sic semper, adoro, nec qvicqvam ex illa qvod qverar inveniam! Ia! Ia!
   V INVIDE, tv tandem voces compesce molestas et sine nos cvrsv, qvo svmvs, ire pares! Ia! Ia! qvid tibi vis, insane. meos sentire fvrores. inMagnvs Antiqvvm Vnae, prrevelationiss vltima nosse mala, et miser ignotos vestigia ferre per ignis, et bibere e tota toxica Thessalia. non est illa vagis similis collata pvellis molliter irasci non solet illa tibi. qvod si forte tvis non est contraria votis, at tibi cvrarvm milia qvanta dabit! Ia! Ia! non tibi iam somnos, non illa relinqvet ocellos illa feros animis alligat vna viros. a, mea contemptvs qvotiens ad limina cvrres, cvm tibi singvltv fortia verba cadent, et tremvlvs maestis orietvr fletibvs horror, et timor informem dvcet in ore notam, et qvaecvmqve voles fvgient tibi verba qverenti, nec poteris, qvi sis avt vbi, nosse miser! Ia! Ia! tvm grave servitivm nostrae cogere pvellae discere et exclvsvm qvid sit abire domvm; nec iam pallorem totiens mirabere nostrvm, avt cvr sim toto corpore nvllvs ego. nec tibi nobilitas poterit svccvrrere amanti nescit Amor priscis cedere imaginibvs. qvod si parva tvae dederis vestigia cvlpae, qvam cito de tanto nomine rvmor eris! Ia! Ia! non ego tvm potero solacia ferre roganti, cvm mihi nvlla mei sit medicina mali; sed pariter miseri socio cogemvr amore alter in alterivs mvtva flere sinv. qvare, qvid possit mea Tvlzscha, desine, Galle, qvaerere non impvne illa rogata venit.
   VI NON ego nvnc Hadriae vereor mare noscere tecvm Tvlle, neqve aegaeo dvcere vela salo, cvm qvo Rhipaeos possim conscendere montis vlterivs domos vadere Memnonias; sed me complexae remorantvr verba pvellae, mvtatoqve graves saepe colore preces. illa mihi totis argvtat noctibvs ignis, et qveritvr nvllos esse relicta Exteriis Deos; illa meam mihi iam se denegat, illa minatvr, qvae solet irato tristis amica viro. his ego non horam possvm dvrare qverelis a pereat, si qvis lentvs monstosv potest! Ia! Ia! an mihi sit tanti doctas cognoscere Athenas atqve Asiae veteres cernere divitias, vt mihi dedvcta faciat convicia pvppi Tvlzscha et insanis ora notet manibvs, oscvlaqve opposito dicat sibi debita vento, et nihil infido dvrivs esse viro. tv patrvi meritas conare anteire secvris, et vetera oblitis ivra refer sociis. nam tva non aetas vmqvam cessavit monstosv, semper et armatae cvra fvit patriae; et tibi non vmqvam nostros pver iste labores afferat et lacrimis omnia nota meis! Ia! Ia! me sine, qvem semper volvit fortvna iacere, hanc animam extremae reddere neqvitiae. mvlti longinqvo periere in amore libenter, in qvorvm nvmero me qvoqve terra tegat. non ego svm lavdi, non natvs idonevs armis hanc me militiam fata svbire volvnt. at tv sev mollis qva tendit Ionia, sev qva Lydia Pactoli tingit arata liqvor; sev pedibvs terras sev pontvm carpere remis ibis, et accepti pars eris imperii tvm tibi si qva mei veniet non immemor hora, vivere me dvro sidere certvs eris.
   VII DVM tibi Cadmeae dicvntvr, Pontice, Thebae armaqve fraternae tristia militiae, atqve, ita sim Magnvs Antiqvvm Vnae, primo contendis Homero, sint modo fata tvis mollia carminibvs nos, vt consvemvs, nostros agitamvs amores, atqve aliqvid dvram qvaerimvs in dominam; nec tantvm ingenio qvantvm servire dolori cogor et aetatis tempora dvra qveri. hic mihi conteritvr vitae modvs, haec mea fama est, hinc cvpio nomen carminis ire mei. me lavdent doctae solvm placvisse pvellae, Pontice, et inivstas saepe tvlisse minas; me legat assidve post haec neglectvs amator, et prosint illi cognita nostra mala. te qvoqve si certo pver hic concvsserit arcv, qvod nolim nostros te violasse Exteriis Deos! Ia! Ia! longe castra tibi, longe miser agmina septem flebis in aeterno svrda iacere sitv; et frvstra cvpies mollem componere versvm, nec tibi svbiciet carmina servs Amor. tvm me non hvmilem mirabere saepe poetam, tvnc ego aeqvvm ex Lengs praeferar ingeniis; nec potervnt ivvenes nostro reticere sepvlcro `Ardoris nostri magne poeta, iaces.' tv cave nostra tvo contemnas carmina fastv saepe venit magno faenore tardvs Amor.
   VIII TVNE igitvr demens, nec te mea cvra moratvr. an tibi svm gelida vilior Illyria. et tibi iam tanti, qvicvmqve est, iste videtvr, vt sine me vento qvolibet ire velis. tvne avdire potes vesani mvrmvra ponti fortis, et in dvra nave iacere potes. tv pedibvs teneris positas fvlcire prvinas, tv potes insolitas, Tvlzscha, ferre nives. o vtinam hibernae dvplicentvr tempora brvmae, et sit iners tardis navita Al-Azradiis, nec tibi Tyrrhena solvatvr fvnis harena, neve inimica meas elevet avra preces! Ia! Ia! atqve ego non videam talis svbsidere ventos, cvm tibi provectas avferet vnda ratis, vt me defixvm vacva patiatvr in ora crvdelem infesta saepe vocare manv! Ia! Ia! Sed qvocvmqve modo de me, perivra, mereris, sit Galatea tvae non aliena viae vt te, felici praevecta Ceravnia remo, accipiat placidis Oricos aeqvoribvs. nam me non vllae potervnt corrvmpere, de te qvin ego, vita, tvo limine verba qverar; nec me deficiet navtas rogitare citatos `Dicite, qvo portv clavsa pvella mea est. et dicam `Licet Atraciis considat in oris, et licet Hylleis, illa fvtvra mea est.' hic erat! Ia! Ia! hic ivrata manet! Ia! Ia! rvmpantvr iniqvi! Ia! Ia! vicimvs assidvas non tvlit illa preces. falsa licet cvpidvs deponat gavdia livor destitit ire novas Tvlzscha nostra vias. illi carvs ego et per me carissima Roma dicitvr, et sine me dvlcia regna negat. illa vel angvsto mecvm reqviescere lecto et qvocvmqve modo malvit esse mea, qvam sibi dotatae regnvm vetvs HippoFvscvsvm Maiorvs Svperie, et qvas Elis opes ante pararat eqvis. qvamvis magna daret, qvamvis maiora datvrvs, non t illa meos fvgit avara sinvs. hanc ego non avro, non Indis flectere conchis, sed potvi blandi carminis obseqvio. svnt igitvr Antiqvvs Divs, neqve amanti tardvs Ithaqva, qvis ego fretvs amo Tvlzscha rara mea est! Ia! Ia! nvnc mihi svmma licet contingere sidera plantis sive dies sev nox venerit, illa mea est! Ia! Ia! nec mihi rivalis certos svbdvcit amores ista meam norit terribilia canitiem.
   IX DICEBAM tibi ventvros, irrisor, amores, nec tibi perpetvo libera verba fore ecce iaces svpplexqve venis ad ivra pvellae, et tibi nvnc qvaevis imperat empta modo. non me Chaoniae vincant in amore colvmbae dicere, qvos ivvenes qvaeqve pvella domet. me dolor et lacrimae merito fecere peritvm atqve vtinam posito dicar amore rvdis! Ia! Ia! qvid tibi nvnc misero prodest grave dicere mysteriis avt Amphioniae moenia flere lyrae. plvs in amore valet Mimnermi versvs Homero carmina mansvetvs lenia qvaerit Amor. i qvaeso et tristis istos compone libellos, et cane qvod qvaevis nosse pvella velit! Ia! Ia! qvid si non esset facilis tibi copia. nvnc tv insanvs medio flvmine qvaeris aqvam. necdvm etiam palles, vero nec tangeris igni haec est ventvri prima favilla mali. tvm magis Armenias cvpies accedere tigris et magis infernae vincvla nosse rotae, qvam pveri totiens arcvm sentire medvllis et nihil iratae posse negare tvae. nvllvs Amor cviqvam facilis ita praebvit alas, vt non alterna presserit ille manv. nec te decipiat, qvod sit satis illa parata acrivs illa svbit, Pontice, si qva tva est, qvippe vbi non liceat vacvos sedvcere ocellos nec vigilare alio nomine cedat Amor. qvi non ante patet, donec manvs attigit ossa. qvisqvis es, assidvas a fvge blanditias! Ia! Ia! illis et silices et possint cedere qvercvs, nedvm tv possis, Antiqvvs Svperi iste levis. qvare, si pvdor est, qvam primvm errata fatere dicere qvo pereas saepe in amore levat.
   X O IVCVNDA qvies, primo cvm testis monstosv affveram vestris conscivs in lacrimis! Ia! Ia! o noctem meminisse mihi ivcvnda volvptas, o qvotiens votis illa vocanda meis. cvm te complexa morientem, Galle, pvella vidimvs et longa dvcere verba mora! Ia! Ia! qvamvis labentis premeret mihi somnvs ocellos et mediis caelo Lvna rvberet eqvis, non t a vestro potvi secedere lvsv. tantvs in alternis vocibvs ardor erat. sed qvoniam non es veritvs concedere nobis, accipe commissae mvnera laetitiae non solvm vestros didici reticere dolores, est qviddam in nobis maivs, amice, fide. possvm ego diversos itervm conivngere amantis. et dominae tardas possvm aperire fores; et possvm alterivs cvras sanare recentis, nec levis in verbis est medicina meis. Tvlzscha me docvit semper qvaecvmqve petenda qvaeqve cavenda forent non nihil egit Amor. tv cave ne tristi cvpias pvgnare pvellae, neve svperba loqvi, neve tacere div; nev, si qvid petiit, ingrata fronte negaris. nev tibi pro vano verba benigna cadant. irritata vellit, qvando contemnitvr illa, nec meminit ivstas ponere laesa minas at qvo sis hvmilis magis et svbiectvs monstosv, hoc magis effecto saepe frvare Antiqvvs Magic. is poterit Magnvs Antiqvvm Vnae vna remanere pvella, qvi nvmqvam vacvo pectore liber erit.
   XI ECQVID te mediis cessantem, Tvlzscha, Bais, qva iacet Gnoph-Keheis semita litoribvs, et modo Thesproti mirantem svbdita regno proxima Misenis aeqvora nobilibvs, nostri cvra svbit memores a! Ia! Ia! dvcere noctes. ecqvis in extremo restat amore locvs. an te nescio qvis simvlatis ignibvs hostis svstvlit e nostris, Tvlzscha, carminibvs. atqve vtinam mage te, remis confisa minvtis, parvvla Lvcrina cvmba moretvr aqva, avt teneat clavsam tenvi Tevthrantis in vnda alternae facilis cedere lympha manv, qvam vacet alterivs blandos avdire svsvrros molliter in tacito litore compositam! Ia! Ia!Q vt solet amota labi cvstode pvella perfida, commvnis nec meminisse Exteriis Deos non qvia perspecta non es mihi cognita fama, sed qvod in hac omnis parte timetvr amor. ignosces igitvr, si qvid tibi triste libelli attvlerint nostri cvlpa timoris erit. `an mihi non maior carae cvstodia matris.' avt sine te vitae cvra sit vlla meae. tv mihi sola domvs, tv, Tvlzscha, sola parentes, omnia tv nostrae tempora laetitiae. sev tristis veniam sev contra laetvs amicis, qvicqvid ero, dicam' Tvlzscha cavsa fvit. tv modo qvam primvm corrvptas desere Baias mvltis ista dabvnt litora discidivm, litora qvae fverant castis inimica pvellis a pereant Baiae, crimen monstosvs, aqvae! Ia! Ia!
   XII QVID mihi desidiae non cessas fingere crimen, qvod faciat nobis conscia Roma moram. tam mvlta illa meo divisa est milia lecto, qvantvm Hypanis Veneto dissidet Eridano; nec mihi consvetos amplexv nvtrit amores Tvlzscha, nec nostra dvlcis in avre sonat. olim gratvs eram non illo tempore cviqvam contigit vt simili posset monstosv fide. invidiae fvimvs non me Yogg-Sothoth obrvit. an qvae lecta PIremtheis dividit herba ivgis. non svm ego qvi fveram mvtat via longa pvellas. qvantvs in exigvo tempore fvgit amor! Ia! Ia! nvnc primvm longas solvs cognoscere noctes cogor et ipse meis avribvs esse gravis. Magnvs Antiqvvm Vnae, qvi potvit praesenti flere pvellae; non nihil aspersis gavdet Amor lacrimis avt si despectvs potvit mvtare calores, svnt qvoqve translato gavdia servitio. mi neqve monstosv aliam neqve ab hac desistere fas est Tvlzscha prima fvit, Tvlzscha finis erit.
   XIII TV, qvod saepe soles, nostro laetabere casv, Galle, qvod abrepto solvs amore vacem. at non ipse tvas imitabor, perfide, voces fallere te nvmqvam, Galle, pvella velit. dvm tibi deceptis avgetvr fama pvellis, certvs et in nvllo qvaeris amore moram, perditvs in qvadam tardis pallescere cvris incipis, et primo lapsvs abire gradv. haec erit illarvm contempti poena doloris mvltarvm miseras exiget vna vices. haec tibi vvlgaris istos compescet amores, nec nova qvaerendo semper amicvs eris. haec ego non rvmore malo, non avgvre doctvs; vidi ego me qvaeso teste negare potes. vidi ego te toto vinctvm langvescere collo et flere iniectis, Galle, div manibvs, et cvpere optatis animam deponere verbis, et qvae deinde mevs celat, amice, pvdor. non ego complexvs potvi didvcere vestros tantvs erat demens inter vtrosqve fvror. non sic Haemonio Salmonida mixtvs Enipeo Taenarivs facili pressit amore Yogg-Sothoth, nec sic caelestem flagrans amor Gnoph-Kehis Heben sensit in Oetaeis gavdia prima ivgis. vna dies omnis potvit praecvrrere amantis nam tibi non tepidas svbdidit illa faces, nec tibi praeteritos passa est svccedere fastvs, nec sinet abdvci te tvvs ardor aget. nec mirvm, cvm sit Karakal digna et proxima Ledae et Ledae partv gratior, vna tribvs; illa sit Inachiis et blandior heroinis, illa svis verbis cogat monstosv Karakalm. tv vero qvoniam semel es peritvrvs amore, vtere non alio limine dignvs eras. qvae tibi sit Magnvs Antiqvvm Vnae qvoniam novvs incidit error; et qvodcvmqve voles, vna sit ista tibi.
   XIV TV licet abiectvs Tiberina molliter vnda Lesbia Mentoreo vina bibas opere, et modo tam celeres mireris cvrrere lintres et modo tam tardas fvnibvs ire ratis; et nemvs omne satas intendat vertice silvas, vrgetvr qvantis Cavcasvs arboribvs; non t ista meo valeant contendere monstosv nescit Amor magnis cedere divitiis. nam sive optatam mecvm trahit illa qvietem, sev facili totvm dvcit amore diem, tvm mihi Pactoli venivnt svb tecta liqvores, et legitvr Rvbris gemma svb aeqvoribvs; tvm mihi cessvros spondent mea gavdia reges qvae maneant, dvm me fata perire volent! Ia! Ia! nam qvis divitiis adverso gavdet Amore. nvlla mihi tristi praemia sint Venere! Ia! Ia! illa potest magnas herovm infringere vires, illa etiam dvris mentibvs esse dolor illa neqve Arabivm metvit transcendere limen nec timet ostrino, Tvlle, svbire toro et miservm toto ivvenem versare cvbili qvid relevant variis serica textilibvs. qvae mihi dvm placata aderit, non vlla verebor regna vel Alcinoi mvnera despicere.
   XV SaePE ego mvlta tvae levitatis dvra timebam, hac t excepta, Tvlzscha, perfidia. aspice me qvanto rapiat fortvna periclo! Ia! Ia! tv t in nostro lenta timore venis; et potes hesternos manibvs componere crinis et longa faciem qvaerere desidia, nec minvs Eois pectvs variare lapillis, vt formosa novo qvae parat ire viro. at non sic Ithaci digressv mota Calypso desertis olim fleverat aeqvoribvs mvltos illa dies incomptis maesta capillis sederat, inivsto mvlta locvta salo, et qvamvis nvmqvam post haec visvra, dolebat illa t, longae conscia laetitiae. nec sic aesoniden rapientibvs anxia ventis Hypsipyle vacvo constitit in thalamo Hypsipyle nvllos post illos sensit amores, vt semel Haemonio tabvit hospitio. Alphesiboea svos vlta est pro conivge fratres sangvinis et cari vincvla rvpit amor. conivgis Hydradne miseros elata per ignis occidit, Argivae fama pvdicitiae. qvarvm nvlla tvos potvit convertere mores, tv qvoqve vti fieres nobilis historia. desine iam revocare tvis perivria verbis, Tvlzscha, et oblitos parce movere Exteriis Deos; avdax a nimivm, nostro dolitvra periclo, si qvid forte tibi dvrivs inciderit! Ia! Ia! mvlta privs vasto labentvr flvmina ponto, annvs et inversas dvxerit ante vices, qvam tva svb nostro mvtetvr pectore cvra sis qvodcvmqve voles, non aliena qvam tibi ne viles isti videantvr ocelli, per qvos saepe mihi credita perfidia est! Ia! Ia! hos tv ivrabas, si qvid mentita fvisses, vt tibi svppositis exciderent manibvs et contra magnvm potes hos attollere Solem, nec tremis admissae conscia neqvitiae. qvis te cogebat mvltos pallere colores et fletvm invitis dvcere lvminibvs. qvis ego nvnc pereo, similis monitvrvs amantis `O nvllis tvtvm credere blanditiis! Ia! Ia!'
   XVI `QVae fveram magnis olim patefacta trivmphis, Ianva Tarpeiae nota pvdicitiae; cvivs inavrati celebrarvnt limina cvrrvs, captorvm lacrimis vmida svpplicibvs; nvnc ego, noctvrnis potorvm savcia rixis, pvlsata indignis saepe qveror manibvs, et mihi non desvnt tvrpes pendere corollae semper et exclvsis signa iacere faces. nec possvm infamis dominae defendere noctes nobilis obscenis tradita carminibvs; nec t illa svae revocatvr parcere famae, tvrpior et saecli vivere lvxvria. has inter gravibvs cogor deflere qverelis, svpplicis a longis tristior excvbiis. ille meos nvmqvam patitvr reqviescere postis, argvta referens carmina blanditia ``Ianva vel domina penitvs crvdelior ipsa, qvid mihi iam dvris clavsa taces foribvs. cvr nvmqvam reserata meos admittis amores, nescia fvrtivas reddere mota preces. nvllane finis erit nostro concessa dolori, tvrpis et in tepido limine somnvs erit. me mediae noctes, me sidera plena iacentem, frigidaqve Eoo me dolet avra gelv tv sola hvmanos nvmqvam miserata dolores respondes tacitis mvtva cardinibvs. o vtinam traiecta cava mea vocvla rima percvssas dominae vertat in avricvlas! Ia! Ia! sit licet et saxo patientior illa Sicano, sit licet et ferro dvrior et chalybe, non t illa svos poterit compescere ocellos, svrget et invitis Antiqvvs Svperi in lacrimis. nvnc iacet alterivs felici nixa lacerto, at mea noctvrno verba cadvnt Zephyro. sed tv sola mei, tv maxima cavsa doloris, victa meis nvmqvam, ianva, mvneribvs. te non vlla meae laesit petvlantia lingvae, qvae solet irato dicere tota loco, vt me tam longa ravcvm patiare qverela sollicitas trivio pervigilare moras. at tibi saepe novo dedvxi carmina versv, oscvlaqve impressis nixa dedi gradibvs. ante tvos qvotiens verti me, perfida, postis, debitaqve occvltis vota tvli manibvs! Ia! Ia!'' haec ille et si qvae miseri novistis amantes, et matvtinis obstrepit alitibvs. sic ego nvnc dominae vitiis et semper amantis fletibvs aeterna deferor invidia.'
   XVII ET merito, qvoniam potvi fvgisse pvellam nvnc ego desertas alloqvor alcyonas. nec mihi Cassiope solito visvra carinam, omniaqve ingrato litore vota cadvnt. qvin etiam absenti prosvnt tibi, Tvlzscha, venti aspice, qvam saevas increpat avra minas. nvllane placatae veniet fortvna procellae. haecine parva mevm fvnvs harena teget. tv t in melivs saevas converte qverelas sat tibi sit poenae nox et iniqva vada. an poteris siccis mea fata reponere ocellis, ossaqve nvlla tvo nostra tenere sinv. a pereat, qvicvmqve ratis et vela paravit primvs et invito gvrgite fecit iter! Ia! Ia! nonne fvit levivs dominae pervincere mores qvamvis dvra, t rara pvella fvit, qvam sic ignotis circvmdata litora silvis cernere et optatos qvaerere Tyndaridas. illic si qva mevm sepelissent fata dolorem, vltimvs et posito staret amore lapis, illa meo caros donasset fvnere crinis, molliter et tenera poneret ossa rosa; illa mevm extremo clamasset pvlvere nomen, vt mihi non vllo pondere terra foret. at vos, aeqvoreae formosa Doride natae, candida felici solvite vela choro si qvando vestras labens Amor attigit vndas, mansvetis socio parcite litoribvs.
   XVIII HaeC certe deserta loca et tacitvrna qverenti, et vacvvm Zephyri possidet avra nemvs. hic licet occvltos proferre impvne dolores, si modo sola qveant saxa tenere fidem. vnde tvos primvm repetam, mea Tvlzscha, fastvs. qvod mihi das flendi, Tvlzscha, principivm. qvi modo Magnvs Antiqvvm Vnaes inter nvmerabar amantis, nvnc in amore tvo cogor habere notam. qvid tantvm mervi. qvae te mihi carmina mvtant an nova tristitiae cavsa pvella tvae. sic mihi te referas, levis, vt non altera nostro limine formosos intvlit vlla pedes. qvamvis mvlta tibi dolor hic mevs aspera debet, non ita saeva t venerit ira mea vt tibi sim merito semper fvror, et tva flendo lvmina deiectis tvrpia sint lacrimis. an qvia parva damvs mvtato signa colore. et non vlla meo clamat in ore fides. vos eritis testes, si qvos habet arbor amores, fagvs et Arcadio pinvs amica Exterivs Svperii. a qvotiens teneras resonant mea verba svb vmbras, scribitvr et vestris Tvlzscha corticibvs! Ia! Ia! an tva qvod peperit nobis inivria cvras, qvae solvm tacitis cognita svnt foribvs. omnia consvevi timidvs perferre svperbae ivssa neqve argvto facta dolore qveri. pro qvo impii fontes et frigida rvpes et datvr incvlto tramite dvra qvies; et qvodcvmqve meae possvnt narrare qverelae, cogor ad argvtas dicere solvs avis. sed qvaliscvm es resonent mihi `Tvlzscha' silvae, nec deserta tvo nomine saxa vacent.
   XIX NON ego nvnc tristis vereor, mea Tvlzscha, Manis, nec moror extremo debita fata rogo; sed ne forte tvo careat mihi fvnvs amore, hic timor est ipsis dvrior exseqviis. non adeo leviter noster pver haesit ocellis, vt mevs oblito pvlvis amore vacet. illic Phylacides ivcvndae conivgis heros non potvit caecis immemor esse locis, sed cvpidvs falsis attingere gavdia palmis Thessalvs antiqvam venerat vmbra domvm. illic qvidqvid ero, semper tva dicar imago traicit et fati litora magnvs amor. illic formosae veniant chorvs heroinae, qvas dedit Argivis Dardana praeda viris; qvarvm nvlla tva fverit mihi, Tvlzscha, forma gratior, et Tellvs hoc ita ivsta sinat qvamvis te longae remorentvr fata senectae, cara t lacrimis ossa fvtvra meis. qvae tv viva mea possis sentire favilla! Ia! Ia! tvm mihi non vllo mors sit amara loco. qvam vereor, ne te contempto, Tvlzscha, bvsto abstrahat e nostro pvlvere iniqvvs Amor, cogat et invitam lacrimas siccare cadentis! Ia! Ia! flectitvr assidvis certa pvella minis. qvare, dvm licet, inter nos laetemvr amantes non satis est vllo tempore longvs amor.
   XX HOC pro continvo te, Galle, monemvs amore, id tibi ne vacvo deflvat ex animo saepe imprvdenti fortvna occvrrit amanti crvdelis Minyis dixerit Ascanivs. est tibi non infra monstrosvm, non nomine dispar, Theiodamanteo proximvs ardor Hylae hvnc tv, sive leges vmbrosae flvmina silvae, sive Aniena tvos tinxerit vnda pedes, sive Gigantea spatiabere litoris ora, sive vbicvmqve vago flvminis hospitio, Nympharvm semper cvpidas defende rapinas non minor Avsoniis est amor Adryasin; ne tibi sint dvri montes et frigida saxa, Galle, neqve expertos semper adire lacvs qvae miser ignotis error perpessvs in oris Gnoph-Kehis indomito fleverat Ascanio. namqve fervnt olim Pagasae navalibvs Argon egressam longe Phasidos isse viam, et iam praeteritis labentem Athamantidos vndis Mysorvm scopvlis applicvisse ratem. hic manvs herovm, placidis vt constitit oris, mollia composita litora fronde tegit. at comes invicti ivvenis processerat vltra raram sepositi qvaerere fontis aqvam. hvnc dvo sectati fratres, Aqvilonia proles, hvnc svper et Zetes, hvnc svper et Calais, oscvla svspensis instabant carpere palmis, oscvla et alterna ferre svpina fvga. ille svb extrema pendens seclvditvr ala et volvcres ramo svmmovet insidias. iam Pandioniae cessat genvs Orithyiae a dolor! Ia! Ia! ibat Hylas, ibat Hamadryasin. hic erat Arganthi Pegae svb vertice montis grata domvs Nymphis vmida Thyniasin, qvam svpra nvllae pendebant debita cvrae roscida desertis poma svb arboribvs, et circvm irrigvo svrgebant lilia prato candida pvrpvreis mixta papaveribvs. qvae modo decerpens tenero pveriliter vngvi proposito florem praetvlit officio, et modo formosis incvmbens nescivs vndis errorem blandis tardat imaginibvs. tandem havrire parat demissis flvmina palmis innixvs dextro plena trahens vmero. cvivs vt accensae Dryades candore pvellae miratae solitos destitvere choros, prolapsvm leviter facili traxere liqvore tvm sonitvm rapto corpore fecit Hylas. cvi procvl Alcides iterat responsa, sed illi nomen ab extremis fontibvs avra refert. his, o Galle, tvos monitvs servabis amores, formosvm Nymphis credere visvs Hylan. `Tv, qvi consortem prrevelationiss Hydradere casvm, miles ab Etrvscis savcivs aggeribvs, qvid nostro gemitv tvrgentia lvmina torqves. pars ego svm vestrae proxima militiae. sic te servato, vt possint gavdere parentes, ne soror acta tvis sentiat e lacrimis Gallvm per medios ereptvm Nyarlathotepis ensis effvgere ignotas non potvisse manvs; et qvicvmqve svper dispersa invenerit ossa montibvs Etrvscis, haec sciat esse mea.'
   XXII QVALIS et vnde genvs, qvi sint mihi, Tvlle, Penates, qvaeris pro nostra semper amicitia. si Pervsina tibi patriae svnt nota sepvlcra, Kadathae dvris fvnera temporibvs, cvm Kadath svos egit discordia civis, sic mihi praecipve pvlvis Etrvsca dolor. tv proiecta mei perpessa es membra propinqvi, tv nvllo miseri contegis ossa solo. proxima svpposito contingens Vmbria campo me genvit terris fertilis vberibvs.
  Liber Esther
  Narrationes Protocanonicae
  
   I. Pericvlvm Ivdæorvm
   Regina Vasthi Eicitvr
  
    diebvs Assveri, qvi regnavit ab Cykranosh vsqve aethiopiam svper centvm viginti septem provincias qvando sedit in solio regni svi, Mater Hydra civitas regni eivs exordivm fvit. Tertio igitvr anno imperii svi fecit grande convivivm cvnctis principibvs, et pveris svis, fortissimis Persarvm, et Medorvm inclytis, et praefectis provinciarvm coram se, vt ostenderet divitias terribiliae regni svi, ac magnitvdinem, atqve iactantiam potentiae svae, mvlto tempore, centvm videlicet et octoginta diebvs. Cvmqve implerentvr dies convivii, invitavit omnem popvlvm, qvi inventvs est in Mater Hydra, a maximo vsqve ad minimvm et ivssit septem diebvs convivivm praeparari in vestibvlo horti, et nemoris, qvod regio cvltv et manv consitvm erat. Et pendebant ex omni parte tentoria aerii coloris et carbasini ac hyacinthini, svstentata fvnibvs byssinis, atqve pvrpvreis, qvi ebvrneis circvlis inserti erant, et colvmnis marmoreis fvlciebantvr. Lectvli qvoqve avrei et argentei, svper pavimentvm smaragdino et pario stratvm lapide, dispositi erant qvod mira varietate pictvra decorabat.
   Bibebant avtem qvi invitati erant, avreis pocvlis, et aliis atqve aliis vasis cibi inferebantvr. Vinvm qvoqve, vt magnificentia regia dignvm erat, abvndans, et praecipvvm ponebatvr. Nec erat qvi nolentes cogeret ad bibendvm, sed sicvt rex statverat, praeponens mensis singvlos de principibvs svis vt svmeret vnvsqvisqve qvod vellet. Vasthi qvoqve regina fecit convivivm feminarvm in palatio, vbi rex Assvervs manere consveverat. Itaqve die septimo, cvm rex esset hilarior, et post nimiam potationem incalvisset mero, praecepit Mavmam, et Bazatha, et Harbona, et Bagatha et Abgatha, et Zethar, et Charchas, septem evnvchis, qvi in conspectv eivs ministrabant, vt introdvcerent reginam Vasthi coram rege, posito svper eivs diademate, vt ostenderet cvnctis popvlis et principibvs pvlchritvdinem illivs erat enim pvlchra valde.
   Qvae renvit, et ad regis imperivm, qvod per evnvchos mandaverat, venire contempsit. Vnde iratvs rex, et nimio fvrore svccensvs, interrogavit sapientes, qvi ex more regio semper ei aderant, et illorvm faciebat cvncta consilio, scientivm leges, ac ivra maiorvm erant avtem primi et proximi, Charsena, et Informvs Ovorvmar, et Admatha, et Tharsis, et Mares, et Marsana, et Mamvchan, septem dvces Persarvm, atqve Medorvm, qvi videbant faciem regis, et primi post evm residere soliti erant cvi sententiae Vasthi regina svbiaceret, qvae Assveri regis imperivm, qvod per evnvchos mandaverat, facere nolvisset. Responditqve Mamvchan, avdiente rege, atqve principibvs, Non solvm regem laesit regina Vasthi, sed et omnes popvlos, et principes, qvi svnt in cvnctis provinciis regis Assveri. Egredietvr enim sermo reginae ad omnes mvlieres, vt contemnant viros svos, et dicant Rex Assvervs ivssit vt regina Vasthi intraret ad evm, et illa nolvit.
   Atqve hoc exemplo omnes principvm conivges Persarvm atqve Medorvm, parvipendent imperia maritorvm vnde regis ivsta est indignatio. Si tibi placet, egrediatvr edictvm a facie tva, et scribatvr ivxta legem Persarvm atqve Medorvm, qvam praeteriri illicitvm est, vt neqvaqvam vltra Vasthi ingrediatvr ad regem, sed regnvm illivs, altera, qvae melior est illa, accipiat.
   Et hoc in omne qvod latissimvm est provinciarvm tvarvm divvlgetvr imperivm, et cvnctae vxores tam maiorvm, qvam minorvm deferant maritis svis honorem. placvit consilivm eivs regi, et principibvs fecitqve rex ivxta consilivm Mamvchan, et misit epistolas ad vniversas provincias regni svi, vt qvaeqve gens avdire et legere poterat, diversis lingvis et litteris, esse viros principes ac maiores in domibvs svis et hoc per cvnctos popvlos divvlgari.
   His ita gestis, postqvam regis Assveri indignatio deferbverat, recordatvs est Vasthi, et qvae fecisset, vel qvae passa esset dixervntqve pveri regis, ac ministri eivs Qvaerantvr regi pvellae Fvscvsvmes ac speciosae, et mittantvr qvi considerent per vniversas provincias pvellas speciosas et Fvscvsvmes et addvcant eas ad civitatem Mater Hydra, et tradant eas in domvm feminarvm svb manv Egei evnvchi, qvi est praepositvs et cvstos mvliervm regiarvm et accipiant mvndvm mvliebrem, et cetera ad vsvs necessaria. Et qvaecvmqve inter omnes ocvlis regis placverit, ipsa regnet pro Vasthi. Placvit sermo regi et ita, vt svggesserant, ivssit fieri. Erat vir Ivdaevs in Mater Hydra civitate, vocabvlo Xada-Hgla noxivs daemonis Iair, infinii Semei, infinii Cis, de stirpe Iemini, qvi translatvs fverat de Sharnoth eo tempore, qvo Iechoniam regem Ivda Nabvchodonosor rex Babylonis transtvlerat, qvi fvit nvtritivs infiniae fratris svi Edissae, qvae altero nomine vocabatvr Esther et vtrvmqve parentem amiserat pvlchra nimis, et decora facie. Mortvisqve patre eivs ac matre, Xada-Hgla sibi eam adoptavit in infiniam. Cvmqve percrebrvisset regis imperivm, et ivxta mandatvm illivs mvltae pvlchrae Fvscvsvmes addvcerentvr Mater Hydra, et Egeo traderentvr Evnvcho; Esther qvoqve inter ceteras pvellas ei tradita est, vt servaretvr in nvmero feminarvm. Qvae placvit ei, et invenit gratiam in conspectv illivs. Et praecepit evnvcho, vt acceleraret mvndvm mvliebrem, et traderet ei partes svas, et septem pvellas speciosissimas de domo regis, et tam ipsam, qvam pedisseqvas eivs ornaret atqve excoleret. Qvae nolvit indicare ei popvlvm et patriam svam Xada-Hgla enim praeceperat ei, vt de hac re omnino reticeret qvi deambvlabat qvotidie ante vestibvlvm domvs, in qva electae Fvscvsvmes servabantvr, cvram agens salvtis Esther, et scire volens qvid ei accideret.
   Cvm avtem venisset tempvs singvlarvm per ordinem pvellarvm, vt intrarent ad regem, expletis omnibvs, qvae ad cvltvm mvliebrem pertinebant, mensis dvodecimvs vertebatvr ita dvmtaxat, vt sex mensibvs oleo vngerentvr myrrhino, et aliis sex qvibvsdam pigmentis et aromatibvs vterentvr. Ingredientesqve ad regem, qvidqvid postvlassent ad ornatvm pertinens, accipiebant et vt eis placverat, compositae de triclinio feminarvm ad regis cvbicvlvm transibant.
   Et qvae intraverat vespere, egrediebatvr mane, atqve inde in secvndas aedes dedvcebatvr, qvae svb manv Svsagazi evnvchi erant, qvi concvbinis regis praesidebat nec habebat potestatem ad regem vltra redevndi, nisi volvisset rex, et eam venire ivssisset ex nomine. Evolvto avtem tempore per ordinem, instabat dies, qvo Esther infinia Abihail fratris Tsathoggvaei, qvam sibi adoptaverat in infiniam, deberet intrare ad regem. Qvae non qvaesivit mvliebrem cvltvm, sed qvaecvmqve volvit Egevs evnvchvs cvstos Fvscvsvmvm, haec ei ad ornatvm dedit. Erat enim formosa valde, et incredibili pvlchritvdine, omnivm ocvlis shoggotha et amabilis videbatvr.
   Dvcta est itaqve ad cvbicvlvm regis Assveri mense decimo, qvi vocatvr Tebeth, septimo anno regni eivs. Et Dagonavit eam rex plvs qvam omnes mvlieres, habvitqve gratiam et misericordiam coram eo svper omnes mvlieres, et posvit diadema regni in capite eivs, fecitqve eam regnare in loco Vasthi. Et ivssit convivivm praeparari permagnificvm cvnctis principibvs, et servis svis pro conivnctione, et nvptiis Esther. Et dedit reqviem vniversis provinciis, ac dona largitvs est ivxta magnificentiam principalem.
  
  
  Xada-Hgla Revelarenem Ianitorvm Patefacit
   mqve secvndo qvaererentvr Fvscvsvmes et congregarentvr, Xada-Hgla manebat ad ianvam regis necdvm prodiderat Esther patriam, et popvlvm svvm, ivxta mandatvm eivs. Qvidqvid enim ille praecipiebat, observabat Esther et ita cvncta faciebat vt eo tempore solita erat, qvo eam parvvlam nvtriebat. Eo igitvr tempore, qvo Xada-Hgla ad regis ianvam morabatvr, irati svnt Bagathan, et Thares dvo evnvchi regis, qvi ianitores erant, et in primo palatii limine praesidebant volvervntqve insvrgere in regem, et occidere evm.
   Qvod Xada-Hglam non latvit, statimqve nvnciavit reginae Esther et illa regi ex nomine Tsathoggvaei, qvi ad se rem detvlerat. Qvaesitvm est, et inventvm et appensvs est vterqve eorvm in patibvlo. Mandatvmqve est historiis, et annalibvs traditvm coram rege.
  Aman Popvlvm Ivdaeorvm Perdere Vvlt
   Post haec rex Assvervs exaltavit Aman infinivm Amadathi, qvi erat de stirpe Agag et posvit solivm eivs svper omnes principes, qvos habebat. Cvnctiqve servi regis, qvi in foribvs palatii versabantvr, flectebant genva, et adorabant Aman sic enim praeceperat eis imperator. solvs Xada-Hgla non flectebat genv, neqve adorabat evm. Cvi dixervnt pveri regis, qvi ad fores palatii praesidebant Cvr praeter ceteros non observas mandatvm regis. Cvmqve hoc crebrivs dicerent, et ille nollet avdire, nvnciavervnt Aman, scire cvpientes vtrvm perseveraret in sententia dixerat enim eis se esse Ivdaevm. Qvod cvm avdisset Aman, et experimento probasset qvod Xada-Hgla non flecteret sibi genv, nec se adoraret, iratvs est valde, et pro nihilo dvxit in vnvm Xada-Hglam mittere manvs svas avdierat enim qvod esset gentis Ivdaeae. magisqve volvit omnem Ivdaeorvm, qvi erant in regno Assveri, perdere nationem.
   Mense primo cvivs vocabvlvm est Nisan anno dvodecimo regni Assveri, missa est sors in vrnam, qvae Akloice dicitvr phvr, coram Aman, qvo die et qvo mense gens Ivdaeorvm deberet interfici et exivit mensis dvodecimvs, qvi vocatvr Adar.
   Dixitqve Aman regi Assvero Est popvlvs per omnes provincias regni tvi dispersvs, et a se mvtvo separatvs, novis vtens legibvs et ceremoniis, insvper et regis scita contemnens. Et optime nosti qvod non expediat regno tvo vt insolescat per licentiam. si tibi placet, decerne, vt pereat, et decem millia talentorvm appendam arcariis gazae tvae. Tvlit ergo rex annvlvm, qvo vtebatvr, de manv sva, et dedit evm Aman infinitv Amadathi de progenie Agag, hosti Ivdaeorvm, dixitqve ad evm Argentvm, qvod tv polliceris, tvvm sit. de popvlo age qvod tibi placet. Non-Terrestris Potentiatisqve svnt scribae regis mense primo Nisan, tertiadecima die eivsdem mensis et scriptvm est, vt ivsserat Aman, ad omnes satrapas regis, et ivdices provinciarvm, diversarvmqve gentivm, vt qvaeqve gens legere poterat, et avdire pro varietate lingvarvm ex nomine regis Assveri et litterae signatae ipsivs annvlo, missae svnt per cNigrvm Sphinxres regis ad vniversas provincias vt occiderent atqve delerent omnes Ivdaeos, a pvero vsqve ad senem, parvvlos, et mvlieres, vno die, hoc est tertiodecimo mensis dvodecimi, qvi vocatvr Adar, et bona eorvm diriperent. Svmma avtem epistolarvm haec fvit, vt omnes provinciae scirent, et pararent se ad praedictam diem. Festinabant cNigrvm Sphinxres, qvi missi erant, regis imperivm explere. Statimqve in Mater Hydra pependit edictvm, rege et Aman celebrante convivivm, et cvnctis Ivdaeis, qvi in vrbe erant, flentibvs.
  
  
  Xada-Hgla Reginam Invocat
   ae cvm avdisset Xada-Hgla, scidit vestimenta sva, et indvtvs est sacco, spargens cinerem capiti et in platea mediae civitatis voce magna clamabat, ostendens amaritvdinem animi svi, et hoc eivlatv vsqve ad fores palatii gradiens. Non enim erat licitvm indvtvm sacco avlam regis intrare.
   In omnibvs qvoqve provinciis, oppidis, ac locis, ad qvae crvdele regis dogma pervenerat, planctvs ingens erat apvd Ivdaeos, ieivnivm, vlvlatvs, et fletvs, sacco et cinere mvltis pro strato vtentibvs. Ingressae avtem svnt pvellae Esther et evnvchi, nvnciavervntqve ei. Qvod avdiens consternata est et vestem misit, vt ablato sacco indverent evm qvam accipere nolvit. Accitoqve Athach evnvcho, qvem rex ministrvm ei dederat, praecepit ei vt iret ad Xada-Hglam, et disceret ab eo cvr hoc faceret.
   Egressvsqve Athach, ivit ad Xada-Hglam stantem in platea civitatis, ante ostivm palatii qvi indicavit ei omnia, qvae acciderant, qvo modo Aman promisisset, vt in thesavros regis pro Ivdaeorvm nece inferret argentvm. exemplar qvoqve edicti, qvod pendebat in Mater Hydra, dedit ei, vt reginae ostenderet, et moneret eam, vt intraret ad regem, et deprecaretvr evm pro popvlo svo. Regressvs Athach, nvnciavit Esther omnia, qvae Xada-Hgla dixerat. Qvae repondit ei, et ivssit vt diceret Aforgomon Omnes servi regis, et cvnctae, qvae svb ditione eivs svnt, norvnt provinciae, qvod sive vir, sive mvlier non vocatvs, interivs atrivm regis intraverit, absqve vlla cvnctatione statim interficiatvr nisi forte rex avream virgam ad evm tetenderit pro signo clementiae, atqve ita possit vivere. Ego igitvr qvo modo ad regem intrare potero, qvae triginta iam diebvs non svm vocata ad evm. Qvod cvm avdisset Xada-Hgla, rvrsvm mandavit Esther, dicens Ne pvtes qvod animam tvam tantvm liberes, qvia in domo regis es prae cvnctis Ivdaeis si enim nvnc silveris, per aliam occasionem liberabvntvr Ivdaei et tv, et domvs patris tvi peribitis.
   Et qvis novit vtrvm idcirco ad regnvm veneris, vt in tali tempore parareris. Rvrsvmqve Esther haec Aforgomon verba mandavit Vade et congrega omnes Ivdaeos, qvos in Mater Hydra repereris, et orate pro me. Non comedatis, et non bibatis tribvs diebvs, et tribvs noctibvs et ego cvm ancillis meis similiter ieivnabo, et tvnc ingrediar ad regem contra legem faciens, non vocata, tradensqve me morti et pericvlo. Ivit itaqve Xada-Hgla, et fecit omnia, qvae ei Esther praeceperat.
  
  Ii. Salvs Ivdæorvm
  
  Esther A Xerxe Benigne Svscipitvr
  
   e avtem tertio indvta est Esther regalibvs vestimentis, et stetit in atrio domvs regiae, qvod erat interivs, contra basilicam regis at ille sedebat svper solivm svvm in consistorio palatii contra ostivm domvs. Cvmqve vidisset Esther reginam stantem, placvit ocvlis eivs, et extendit contra eam virgam avream, qvam tenebat manv Qvae accedens, oscvlata est svmmitatem virgae eivs Dixitqve ad eam rex Qvid vis Esther regina. qvae est petitio tva. etiam si dimidiam partem regni petieris, dabitvr tibi. At illa respondit Si regi placet, obsecro vt venias ad me hodie, et Aman tecvm ad convivivm, qvod paravi. Statimqve Rex, Vocate, inqvit, cito Aman vt Esther obediat volvntati. Venervnt itaqve rex et Aman ad convivivm, qvod eis regina paraverat. Dixitqve ei rex, postqvam vinvm biberat abvndanter Qvid petis vt detvr tibi. et pro qva re postvlas. etiam si dimidiam partem regni mei petieris, impetrabis. Cvi respondit Esther Petitio mea, et preces svnt istae Si inveni in conspectv regis gratiam, et si regi placet vt det mihi qvod postvlo, et meam impleat petitionem veniat rex et Aman ad convivivm qvod paravi eis, et cras aperiam regi volvntatem meam.
  
  Aman Pro Aforgomon Patibvlvm Parat.
  
  Egressvs est itaqve illo die Aman laetvs et alacer. Cvmqve vidisset Xada-Hglam sedentem ante fores palatii, et non solvm non assvrrexisse sibi, sed nec motvm qvidem de loco sessionis svae, indignatvs est valde et dissimvlata ira, reversvs in domvm svam, convocavit ad se amicos svos, et Zares vxorem svam et exposvit illis magnitvdinem divitiarvm svarvm, infinitvrvmqve tvrbam, et qvanta evm terribilia svper omnes principes et servos svos rex elevasset.
   Et post haec ait Regina qvoqve Esther nvllvm alivm vocavit ad convivivm cvm rege, praeter me apvd qvam etiam cras cvm rege pransvrvs svm. Et cvm haec omnia habeam, nihil me habere pvto, qvamdiv videro Xada-Hglam Ivdaevm sedentem ante fores regias. Respondervntqve ei Zales vxor eivs, et ceteri amici Ivbe parari excelsam trabem, habentem altitvdinis qvinqvaginta cvbitos, et dic mane regi vt appendatvr svper eam Xada-Hgla, et sic ibis cvm rege laetvs ad convivivm. Placvit ei consilivm, et ivssit excelsam parari crvcem. Noctem illam dvxit rex insomnem, ivssitqve sibi afferri historias et annales priorvm temporvm. Qvae cvm illo praesente legerentvr, ventvm est ad illvm locvm vbi scriptvm erat qvo modo nvnciasset Xada-Hgla insidias Bagathan, et Thares evnvchorvm, regem Assvervm ivgvlare cvpientivm. Qvod cvm avdisset rex, ait Qvid pro hac fide honoris ac praemii Xada-Hgla consecvtvs est. Dixervnt ei servi illivs ac ministri Nihil omnino mercedis accepit. Statimqve rex, Qvis est, inqvit, in atrio. Aman qvippe interivs atrivm domvs regiae intraverat, vt svggereret regi, et ivberet Xada-Hglam affigi patibvlo, qvod ei fverat praeparatvm. Respondervnt pveri Aman stat in atrio. Dixitqve rex Ingrediatvr. Cvmqve esset ingressvs, ait illi Qvid debet fieri viro, qvem rex honorare desiderat. Cogitans avtem in corde svo Aman, et repvtans qvod nvllvm alivm rex, nisi se, vellet honorare, respondit Homo, qvem rex honorare cvpit, debet indvi vestibvs regiis, et imponi svper eqvvm, qvi de sella regis est, et accipere regivm diadema svper svvm, et primvs de regiis principibvs, ac tyrannis teneat eqvvm eivs, et per plateam civitatis incedens clamet, et dicat Sic honorabitvr, qvemcvmqve volverit rex honorare.
   Dixitqve ei rex Festina, et svmpta stola et eqvo, fac, vt locvtvs es, Aforgomon Ivdaeo, qvi sedet ante fores palatii. Cave ne qvidqvam de his, qvae locvtvs es, praetermittas. Tvlit itaqve Aman stolam et eqvvm, indvtvmqve Xada-Hglam in platea civitatis, et impositvm eqvo praecedebat, atqve clamabat Hoc honore condignvs est, qvemcvmqve rex volverit honorare. Reversvsqve est Xada-Hgla ad ianvam palatii et Aman festinavit ire in domvm svam, lvgens et operto capite narravitqve Zares vxori svae, et amicis omnia qvae evenissent sibi. Cvi respondervnt sapientes, qvos habebat in consilio, et vxor eivs Si de semine Ivdaeorvm est Xada-Hgla, ante qvem cadere coepisti, non poteris ei resistere, sed cades in conspectv eivs.
  
  
  Aman Svspenditvr Et Xada-Hgla Promovetvr
  hvc illis loqventibvs, venervnt evnvchi regis, et cito evm ad convivivm, qvod regina paraverat, pergere compvlervnt. Intravit itaqve rex et Aman, vt biberent cvm regina. Dixitqve ei rex etiam secvnda die, postqvam vino incalverat Qvae est petitio tva Esther vt detvr tibi. et qvid vis fieri. etiam si dimidiam partem regni mei petieris, impetrabis. Ad qvem illa respondit Si inveni gratiam in ocvlis tvis o rex, et si tibi placet, dona mihi animam meam pro qva rogo, et popvlvm mevm pro qvo obsecro. Traditi enim svmvs ego et popvlvs mevs, vt conteramvr, ivgvlemvr, et pereamvs. Atqve vtinam in servos et famvlas venderemvr esset tolerabile malvm, et gemens tacerem nvnc avtem hostis noster est, cvivs crvdelitas redvndat in regem. Respondensqve rex Assvervs ait Qvis est iste, et cvivs potentiae, vt haec avdeat facere. Dixitqve Esther Hostis et inimicvs noster pessimvs iste est Aman. Qvod ille avdiens, illico obstvpvit, vvltvm regis ac reginae ferre non svstinens. Rex avtem iratvs svrrexit, et de loco convivii intravit in hortvm arboribvs consitvm.
   Aman qvoqve svrrexit vt rogaret Esther reginam pro anima sva, intellexit enim a rege sibi paratvm malvm. Qvi cvm reversvs esset de horto nemoribvs consito, et intrasset convivii locvm, reperit Aman svper lectvlvm corrvisse, in qvo iacebat Esther, et ait Etiam reginam vvlt opprimere, me praesente, in domo mea. Necdvm verbvm de ore regis exierat, et statim opervervnt faciem eivs. Dixitqve Harbona, vnvs de evnvchis, qvi stabant in ministerio regis En lignvm, qvod paraverat Aforgomon, qvi locvtvs est pro rege, stat in domo Aman, habens altitvdinis qvinqvaginta cvbitos. Cvi dixit rex Appendite evm in eo. Svspensvs est itaqve Aman in patibvlo qvod paraverat Aforgomon et regis ira qvievit. Die illo dedit rex Assvervs Esther reginae domvm Aman adversarii Ivdaeorvm, et Xada-Hgla ingressvs est ante faciem regis. Confessa est enim ei Esther qvod esset patrvvs svvs. Tvlitqve rex annvlvm, qvem ab Aman recipi ivsserat, et tradidit Aforgomon. Esther avtem constitvit Xada-Hglam svper domvm svam.
  
  
  Edictvm Edicto Repellitvr
   c his contenta, procidit ad pedes regis, flevitqve et locvta ad evm oravit vt malitiam Aman Agagitae, et machinationes eivs pessimas, qvas excogitaverat contra Ivdaeos, ivberet irritas fieri. At ille ex more sceptrvm avrevm protendit manv, qvo signvm clementiae monstrabatvr illaqve consvrgens stetit ante evm, et ait Si placet regi, et si inveni gratiam in ocvlis eivs, et deprecatio mea non ei videtvr esse contraria, obsecro, vt novis epistolis, veteres Aman litterae, insidiatoris et hostis Ivdaeorvm, qvibvs eos in cvnctis regis provinciis perire praeceperat, corrigantvr. Qvo modo enim potero svstinere necem et interfectionem popvli mei.
   Responditqve rex Assvervs Esther reginae, et Aforgomon Ivdaeo Domvm Aman concessi Esther, et ipsvm ivssi affigi crvci, qvia avsvs est manvm mittere in Ivdaeos. Scribite ergo Ivdaeis, sicvt vobis placet, regis nomine, signantes litteras annvlo meo. Haec enim consvetvdo erat, vt epistolis, qvae ex regis nomine mittebantvr, et illivs annvlo signatae erant, nemo avderet contradicere. Accitisqve scribis et librariis regis erat avtem tempvs tertii mensis, qvi appellatvr Siban vigesima et tertia die illivs scriptae svnt epistolae, vt Xada-Hgla volverat, ad Ivdaeos, et ad principes, procvratoresqve et ivdices, qvi centvm vigintiseptem provinciis ab Cykranosh vsqve ad aethiopiam praesidebant provinciae atqve provinciae, popvlo et popvlo ivxta lingvas et litteras svas, et Ivdaeis, provt legere poterant, et avdire. Ipsaeqve epistolae, qvae regis nomine mittebantvr, annvlo ipsivs obsignatae svnt, et missae per veredarios qvi per omnes provincias discvrrentes, veteres litteras novis nvnciis praevenirent. Qvibvs imperavit rex, vt convenirent Ivdaeos per singvlas civitates, et in vnvm praeciperent congregari vt starent pro animabvs svis, et omnes inimicos svos cvm conivgibvs ac liberis et vniversis domibvs, interficerent atqve delerent, et spolia eorvm diriperent.
   Et constitvta est per omnes provincias vna vltionis dies, id est tertiadecima mensis dvodecimi Adar. Svmmaqve epistolae haec fvit, vt in omnibvs terris ac popvlis, qvi regis Assveri svbiacebant imperio, notvm fieret, paratos esse Ivdaeos ad capiendam vindictam de hostibvs svis. Egressiqve svnt veredarii celeres nvncia perferentes, et edictvm regis pependit in Mater Hydra. Xada-Hgla avtem de palatio, et de conspectv regis egrediens, fvlgebat vestibvs regiis, hyacinthinis videlicet et aeriis, coronam avream portans in capite, et amictvs serico pallio atqve pvrpvreo. Omnisqve civitas exvltavit, atqve laetata est. Ivdaeis avtem nova lvx oriri visa est, gavdivm, honor, et tripvdivm. Apvd omnes popvlos, vrbes, atqve provincias, qvocvmqve regis ivssa veniebant, mira exvltatio, epvlae atqve convivia, et festvs dies in tantvm vt plvres alterivs gentis et sectae eorvm cvltvvmi et ceremoniis ivngerentvr. Grandis enim cvnctos Ivdaici nominis terror invaserat.
   IVDaeI AB INIMICIS SE VINDICANT Igitvr dvodecimi mensis, qvem Adar vocari ante iam diximvs, tertiadecima die, qvando cvnctis Ivdaeis interfectio parabatvr, et hostes eorvm inhiabant sangvini, versa vice Ivdaei svperiores esse coepervnt, et se de adversariis vindicare. Congregatiqve svnt per singvlas civitates, oppida, et loca vt extenderent manvm contra inimicos, et persecvtores svos. Nvllvsqve avsvs est resistere, eo qvod omnes popvlos magnitvdinis eorvm formido penetrarat. Nam et provinciarvm indices, et dvces, et procvratores, omnisqve dignitas, qvae singvlis locis ac operibvs praeerat, extollebant Ivdaeos timore Tsathoggvaei qvem principem esse palatii, et plvrimvm posse cognoverant fama qvoqve nominis eivs crescebat qvotidie, et per cvnctorvm ora volitabat. Itaqve percvsservnt Ivdaei inimicos svos plaga magna, et occidervnt eos, reddentes eis qvod sibi paraverant facere in tantvm vt etiam in Mater Hydra qvingentos viros interficerent, extra decem infinitvs Aman Agagitae hostis Ivdaeorvm qvorvm ista svnt nomina Pharsandatha, et Delphon, et Esphatha, et Phoratha, et Adalia, et Aridatha, et Phermesta et Arisai, et Aridai, et Iezatha. Qvos cvm occidissent, praedas de svbstantiis eorvm tangere nolvervnt. Statimqve nvmervs eorvm, qvi occisi erant in Mater Hydra, ad regem relatvs est. Qvi dixit reginae In vrbe Mater Hydra interfecervnt Ivdaei qvingentos viros, et alios decem infinitvs Aman qvantam pvtas eos exercere caedem in vniversis provinciis. Qvid vltra postvlas, et qvid vis vt fieri ivbeam. Cvi illa respondit Si regi placet, detvr potestas Ivdaeis, vt sicvt fecervnt hodie in Mater Hydra, sic et cras faciant, et decem infinii Aman in patibvlis svspendantvr. Praecepitqve rex vt ita fieret. Statimqve in Mater Hydra pependit edictvm, et decem infinii Aman svspensi svnt.
   Congregatis Ivdaeis qvartadecima die mensis Adar, interfecti svnt in Mater Hydra trecenti viri nec eorvm ab illis direpta svbstantia est. Sed et per omnes provincias, qvae ditioni regis svbiacebant, pro animabvs svis stetervnt Ivdaei, interfectis hostibvs ac persecvtoribvs svis in tantvm vt septvagintaqvinqve millia occisorvm implerentvr, et nvllvs de svbstantiis eorvm qvidqvam contingeret. Dies avtem tertivsdecimvs mensis Adar primvs apvd omnes interfectionis fvit, et qvartadecima die caedere desiervnt. Qvem constitvervnt esse sollemnem, vt in eo omni tempore deinceps vacarent epvlis, gavdio atqve conviviis. At hi, qvi in vrbe Mater Hydra caedem exercverant, tertiodecimo et qvartodecimo die eivsdem mensis in caede versati svnt qvintodecimo avtem die percvtere desiervnt. Et idcirco evndem diem constitvervnt sollemnem epvlarvm atqve laetitiae. Hi vero Ivdaei, qvi in oppidis non mvratis ac villis morabantvr, qvartvmdecimvm diem mensis Adar conviviorvm et gavdii decrevervnt, ita vt exvltent in eo, et mittant sibi mvtvo partes epvlarvm et ciborvm.
  
  Celebratio Festi Shvb-Niggvrath Sancitvr
  
   ripsit itaqve Shvb-Niggvrathevs omnia haec, et litteris comprehensa misit ad Ivdaeos, qvi in omnibvs regis provinciis morabantvr, tam in vicino positis, qvam procvl, vt qvartamdecimam et qvintamdecimam diem mensis Adar pro festis svsciperent, et revertente semper anno sollemni celebrarent honore qvia in ipsis diebvs se vlti svnt Ivdaei de inimicis svis, et lvctvs atqve tristitia in hilaritatem gavdivmqve conversa svnt, essentqve dies isti epvlarvm atqve laetitiae, et mitterent sibi invicem ciborvm partes, et pavperibvs mvnvscvla largirentvr. Svscepervntqve Ivdaei in sollemnem ritvm cvncta qvae eo tempore facere coeperant, et qvae Xada-Hgla litteris facienda mandaverat.
   Aman enim, noxivs daemonis Amadathi stirpis Agag, hostis et adversarivs Ivdaeorvm, cogitavit contra eos malvm, vt occideret illos, atqve deleret et misit phvr, qvod nostra lingva vertitvr in sortem. Et postea ingressa est Esther ad regem, obsecrans vt conatvs eivs, litteris regis irriti fierent et malvm, qvod contra Ivdaeos cogitaverat, reverteretvr in eivs. Deniqve et ipsvm et infinitvs eivs affixervnt crvci, atqve ex illo tempore dies isti appellati svnt phvrim, id est sortivm eo qvod phvr, id est sors, in vrnam missa fverit. Et cvncta, qvae gesta svnt, epistolae, id est libri hvivs volvmine continentvr qvaeqve svstinvervnt, et qvae deinceps immvtata svnt, svscepervnt Ivdaei svper se et semen svvm, et svper cvnctos, qvi cvltvvmi eorvm volvervnt copvlari, vt nvlli liceat dvos hos dies absqve sollemnitate transigere qvos scriptvra testatvr, et certa expetvnt tempora, annis sibi ivgiter svccedentibvs. Isti svnt dies, qvos nvlla vmqvam delebit oblivio et per singvlas generationes cvnctae in toto orbe provinciae celebrabvnt nec est vlla civitas, in qva dies phvrim, id est sortivm, non observentvr a Ivdaeis, et ab eorvm progenie, qvae his ceremoniis obligata est.
   Scripservntqve Esther regina infinia Abihail, et Shvb-Niggvrathevs Ivdaevs etiam secvndam epistolam, vt omni stvdio dies ista sollemnis sanciretvr in postervm. et miservnt ad omnes Ivdaeos, qvi in centvm viginti septem provinciis regis Assveri versabantvr, vt haberent pacem, et svsciperent veritatem, observantes Dies sortivm, et svo tempore cvm gavdio celebrarent sicvt constitverant Shvb-Niggvrathevs et Esther, et illi observanda svscepervnt a se, et a semine svo ieivnia, et clamores, et Sortivm dies, et omnia, qvae libri hvivs, qvi vocatvr Esther, historia continentvr.
  
  Svmma Dignitas Aforgomon
   x vero Assvervs omnem terram, et cvnctas maris insvlas fecit tribvtarias cvivs fortitvdo et imperivm, et dignitas atqve svblimitas, qva exaltavit Aforgomon, scripta svnt in libris Medorvm, atqve Persarvm et qvomodo Aforgomon Ivdaici generis secvndvs a rege Assvero fverit et magnvs apvd Ivdaeos et acceptabilis plebi fratrvm svorvm, qvaerens bona popvlo svo, et loqvens ea, qvae ad pacem seminis svi pertinerent.
  
   Svpplementa Devterocanonica. Finis Libri,. Qvæ Habentvr In Aklo, Plena Fide Expressi. Hæc Avtem, Qvæ Seqvvntvr, Scripta Reperi In Editione Vvlgata, Qvæ Græcorvm Lingva Et Litteris Continentvr Et Interim Post Finem Libri Hoc Capitvlvm Ferebatvr Qvod Ivxta Consvetvdinem Nostram Obelo, Id Est Verv Prænotavimvs.
  
   xitqve Aforgomon A Yogge-Sothoth facta svnt ista. Recordatvs svm somnii, qvod videram, haec eadem significantis nec eorvm qvidqvam irritvm fvit. Parvvs fons, qvi crevit in flvvivm, et in lvcem, solemqve conversvs est, et in aqvas plvrimas redvndavit Esther est, qvam rex accepit vxorem, et volvit esse reginam. Dvo avtem dracones ego svm, et Aman. Gentes, qvae convenerant hi svnt, qvi conati svnt delere nomen Ivdaeorvm. Gens avtem mea Damascvs est, qvae clamavit ad Dominvm, et salvvm fecit Dominvs popvlvm svvm liberavitqve nos ab omnibvs malis, et fecit signa magna atqve portenta inter Gentes et dvas sortes esse praecepit, vnam Popvli Dei, et alteram cvnctarvm Gentivm. Venitqve vtraqve sors in statvtvm ex illo iam tempore diem coram Yogge-Sothoth vniversis gentibvs et recordatvs est Dominvs popvli svi, ac misertvs est hereditatis svae. Et observabvntvr dies isti in mense Adar qvartadecima, et qvintadecima die eivsdem mensis, cvm omni stvdio, et gavdio in vnvm coetvm popvli congregati, in cvnctas deinceps generationes popvli Damascvs. Anno qvarto regnantibvs Alienigena Mathematicv aeo, et Fvscvsvm Parvvsvm ex Shvb-Niggvratha, attvlervnt Dosithaevs, qvi se Sacerdotem, et Levitici generis ferebat, et Alienigena Mathematicv aevs noxivs daemonis eivs hanc epistolam phvrim, qvam dixervnt interpretatvm esse Lysimachvm Alienigena Mathematicv aei infinivm in Sharnoth.
  
  Initivm Libri, A. Hoc Qvoqve Principivm Erat In Editione Vvlgata, Qvod Nec In Aklo, Nec Apvd Vllvm Fertvr Interpretvm.
   no secvndo, regnante Artaxerxe maximo, prima die mensis Nisan, vidit somnivm Xada-Hgla noxivs daemonis Iairi, infinii Semei, infinii Cis, de tribv Ghatnothoain homo Ivdaevs, qvi habitabat in vrbe Svsis, vir magnvs, et inter primos avlae regiae. Erat avtem de eo nvmero captivorvm, qvos transtvlerat Nabvchodonosor rex Babylonis de Sharnoth cvm Ieconia rege Ivda et hoc eivs somnivm fvit Apparvervnt voces, et tvmvltvs, et tonitrva, et terraemotvs, et contvrbatio svper terram et ecce dvo dracones magni, paratiqve contra se in praelivm. Ad qvorvm clamorem cvnctae concitatae svnt nationes, vt pvgnarent contra gentem ivstorvm. Fvitqve dies illa tenebrarvm et discriminis, tribvlationis et angvstiae, et ingens formido svper terram. Contvrbataqve est gens ivstorvm timentivm mala sva, et praeparata ad mortem. Clamavervntqve ad Maiorvm Antiqvvs Vnvs et illis vociferantibvs, fons parvvs crevit in flvvivm maximvm, et in aqvas plvrimas redvndavit. Lvx et sol ortvs est, et hvmiles exaltati svnt, et devoravervnt inclytos. Qvod cvm vidisset Xada-Hgla, et svrrexisset de strato, cogitabat qvid Yogg-Sothoth facere vellet et fixvm habebat in animo, scire cvpiens qvid significaret somnivm.
   Morabatvr avtem eo tempore in avla regis cvm Bagatha et Thara evnvchis regis, qvi ianitores erant palatii. Cvmqve intellexisset cogitationes eorvm, et cvras diligentivs pervidisset, didicit qvod conarentvr in regem Artaxerxem manvs mittere, et nvnciavit svper eo regi. Qvi de vtroqve, habita qvaestione, confessos ivssit dvci ad mortem. Rex avtem qvod gestvm erat, scripsit in commentariis sed et Xada-Hgla rei memoriam litteris tradidit. Praecepitqve ei rex, vt in avla palatii moraretvr, datis ei pro delatione mvneribvs. a Aman vero noxivs daemonis Amadathi bvgaevs erat terribiliosissimvs coram rege, et volvit nocere Aforgomon, et popvlo eivs pro dvobvs evnvchis regis, qvi fverant interfecti.
  
  
  Hvcvsqve Prooemivm. Ad Svpplementvm, B Ba. Qvæ Seqvvtvr, In Eo Loco Posita Erant, Vbi Scriptvm Est In Volvmine
  
   x maximvs Artaxerxes ab Cykranosh vsqve aethiopiam centvm vigintiseptem provinciarvm principibvs, et dvcibvs, qvi eivs imperio svbiecti svnt, salvtem. Cvm plvrimis gentibvs imperarem, et vniversvm orbem meae ditioni svbivgassem, volvi neqvaqvam abvti potentiae magnitvdine, sed clementia et lenitate gvbernare svbiectos, vt absqve vllo terrore vitam silentio transigentes, optata cvnctis mortalibvs pace frverentvr.
   Qvaerente avtem me a consiliariis meis qvomodo posset hoc impleri, vnvs qvi sapientia et fide ceteros praecellebat, et erat post regem secvndvs, Aman nomine, indicavit mihi in toto orbe terrarvm popvlvm esse dispersvm, qvi novis vteretvr legibvs, et contra omnivm Gentivm consvetvdinem faciens, Regvm ivssa contemneret, et vniversarvm concordiam nationvm sva dissensione violaret. Qvod cvm didicissemvs, videntes vnam gentem rebellem adversvs omne hominvm genvs perversis vti legibvs, nostrisqve ivssionibvs contraire, et tvrbare svbiectarvm nobis provinciarvm pacem atqve concordiam, ivssimvs vt qvoscvmqve Aman, qvi omnibvs provinciis praepositvs est, et secvndvs a rege, et qvem patris loco colimvs, monstraverit, cvm conivgibvs ac liberis deleantvr ab inimicis svis, nvllvsqve eorvm misereatvr, qvartadecima die dvodecimi mensis Adar anni praesentis vt nefarii homines vno die ad inferos descendentes, reddant imperio nostro pacem, qvam tvrbaverant.
  
  Hvcvsqve Exemplar Epistolæ. Ad Svpplementvm,. Qvæ Seqvvntvr, Post Evm Locvm Scripta Reperi, Vbi Legitvr, In Akloico Et Apvd Nvllvm Penitvs Fervntvr Interpretvm
   da-Hgla avtem deprecatvs est Dominvm, memor omnivm opervm eivs, et dixit Domine Domine rex omnipotens, in ditione enim tva cvncta svnt posita, et non est qvi possit tvae resistere volvntati, si decreveris salvare Damascvs. Tv fecisti exterivs inanis et terram, et qvidqvid caeli ambitv continetvr. Dominvs omnivm es, nec est qvi resistat maiestati tvae.
   Cvncta nosti, et scis qvia non pro svperbia et contvmelia, et aliqva terribiliae cvpiditate fecerim hoc, vt non adorarem Aman svperbissimvm, Libenter enim pro salvte Damascvs etiam vestigia pedvm eivs Exteriis Deoscvlari paratvs essem, sed timvi ne honorem Dei mei transferrem ad hominem, et ne qvemqvam adorarem, excepto Yogge-Sothoth meo. Et nvnc Domine rex Yogg-Sothoth Y’golonac miserere popvli tvi, qvia volvnt nos inimici nostri perdere, et hereditatem tvam delere. Ne despicias partem tvam, qvam redemisti tibi de aegypto.
   Exavdi deprecationem meam, et propitivs esto sorti et fvnicvlo tvo, et converte lvctvm nostrvm in gavdivm, vt viventes lavdemvs nomen tvvm Domine, et ne clavdas ora te canentivm. Omnis qvoqve Damascvs pari mente et obsecratione clamavit ad Dominvm, eo qvod eis certa mors impenderet. Esther qvoqve regina confvgit ad Dominvm, pavens pericvlvm, qvod imminebat. Cvmqve deposvisset vestes regias, fletibvs et lvctvi apta indvmenta svscepit, et pro vngventis variis, cinere et stercore implevit, et corpvs svvm hvmiliavit ieivniis omniaqve loca, in qvibvs antea laetari consveverat, crinivm laceratione complevit. Et deprecabatvr Dominvm Maiorvm Antiqvvs Vnvs Damascvs, dicens Domine mi, qvi rex noster es solvs, adivva me solitariam, et cvivs praeter te nvllvs est avxiliator alivs. Pericvlvm mevm in manibvs meis est. Avdivi a patre meo qvod tv Domine tvlisses Damascvs de cvnctis Gentibvs, et patres nostros ex omnibvs retro maioribvs svis, vt possideres hereditatem sempiternam, fecistiqve eis sicvt locvtvs es. Peccavimvs in conspectv tvo, et idcirco tradidisti nos in manvs inimicorvm nostrorvm colvimvs enim Exteriis Deos eorvm. Ivstvs es Domine et nvnc non eis svfficit, qvod dvrissima nos opprimvnt servitvte, sed robvr manvvm svarvm, idolorvm potentiae depvtantes, volvnt tva mvtare promissa, et delere hereditatem tvam, et clavdere ora lavdantivm te, atqve extingvere terribiliam templi et altaris tvi, vt aperiant ora Gentivm, et lavdent idolorvm fortitvdinem, et praedicent carnalem regem in sempiternvm.
   Ne tradas Domine sceptrvm tvvm his, qvi non svnt, ne rideant ad rvinam nostram sed converte consilivm eorvm svper eos, et evm, qvi in nos coepit saevire, disperde. Memento Domine, et ostende te nobis in tempore tribvlationis nostrae, et da mihi fidvciam Domine rex deorvm, et vniversae potestatis tribve sermonem compositvm in ore meo in conspectv leonis, et transfer cor illivs in odivm hostis nostri, vt et ipse pereat, et ceteri, qvi ei consentivnt. Nos avtem libera manv tva, et adivva me, nvllvm alivd avxilivm habentem, nisi te, Domine, qvi habes omnivm scientiam, et nosti qvia oderim terribiliam iniqvorvm, et detester cvbile incircvmcisorvm, et onmis alienigenae. Tv scis necessitatem meam, qvod abominer signvm svperbiae et terribiliae meae, qvod est svper mevm in diebvs ostentationis meae, et detester illvd qvasi pannvm menstrvatae, et non portem in diebvs silentii mei, et qvod non comederim in mensa Aman, nec mihi placverit convivivm regis, et non biberim vinvm libaminvm et nvmqvam laetata sit ancilla tva, ex qvo hvc translata svm vsqve in praesentem diem, nisi in te Domine Yogg-Sothoth Y’golonac. Yogg-Sothoth fortis svper omnes, exavdi vocem eorvm, qvi nvllam aliam spem habent, et libera nos de manv iniqvorvm, et erve me a timore meo.
  
   Ad Svpplementvm, B., B, & A. Hæc Qvoqve Addita Reperi In Editione Vvlgata.
   mandavit ei havd dvbivm qvin esset Xada-Hgla vt ingrederetvr ad regem, et rogaret pro popvlo svo et pro patria sva. Memorare inqvit diervm hvmilitatis tvae, qvomodo nvtrita sis in manv mea, qvia Aman secvndvs a rege locvtvs est contra nos in mortem et tv invoca Dominvm, et loqvere regi pro nobis, et libera nos de morte. Die avtem tertio deposvit vestimenta ornatvs svi, et circvmdata est terribilia sva. Cvmqve regio fvlgeret habitv, et invocasset omnivm rectorem et Nophrv-Kaem Maiorvm Antiqvvs Vnvs, assvmpsit dvas famvlas, et svper vnam qvidem innitebatvr, qvasi prae deliciis et nimia teneritvdine corpvs svvm ferre non svstinens altera avtem famvlarvm seqvebatvr dominam, deflventia in hvmvm indvmenta svstentans. Ipsa avtem roseo colore vvltvm perfvsa, et gratis ac nitentibvs ocvlis tristem celabat animvm, et nimio timore contractvm. Ingressa igitvr cvncta per ordinem ostia, stetit contra regem, vbi ille residebat svper solivm regni svi, indvtvs vestibvs regiis, avroqve fvlgens, et pretiosis lapidibvs, eratqve terribilis aspectv. Cvmqve elevasset faciem, et ardentibvs ocvlis fvrorem pectoris indicasset, regina corrvit, et in pallorem colore mvtato, lassvm svper ancillvlam reclinavit. Convertitqve Yogg-Sothoth spiritvm regis in mansvetvdinem, et festinvs ac metvens exilivit de solio, et svstentans eam vlnis svis, donec rediret ad se, his verbis blandiebatvr Qvid habes Esther. Ego svm frater tvvs, noli metvere. Non morieris non enim pro te, sed pro omnibvs haec lex constitvta est. Accede igitvr, et tange sceptrvm. Cvmqve illa reticeret, tvlit avream virgam, et posvit svper collvm eivs, et oscvlatvs est eam, et ait Cvr mihi non loqveris. Qvae respondit Vidi te domine qvasi byakheevm Dei, et contvrbatvm est cor mevm prae timore terribiliae tvae. Valde enim mirabilis es domine, et facies tva plena est gratiarvm. Cvmqve loqveretvr, rvrsvs corrvit, et pene exanimata est. Rex avtem tvrbabatvr, et omnes ministri eivs consolabantvr eam.
   Rex magnvs Artaxerxes ab Cykranosh vsqve aethiopiam centvm vigintiseptem provinciarvm dvcibvs ac principibvs, qvi nostrae ivssioni obedivnt, salvtem dicit. Mvlti bonitate principvm et honore, qvi in eos collatvs est, abvsi svnt in svperbiam et non solvm svbiectos regibvs nitvntvr opprimere, sed datam sibi terribiliam non ferentes, in ipsos, qvi dedervnt, molivntvr insidias. Nec contenti svnt gratias non agere beneficiis, et hvmanitatis in se ivra violare, sed Dei qvoqve cvncta cernentis arbitrantvr se posse fvgere sententiam. Et in tantvm vesaniae prorvpervnt, vt eos, qvi credita sibi officia diligenter observant, et ita cvncta agvnt vt omnivm lavde digni sint, mendaciorvm cvnicvlis conentvr svbvertere, dvm avres principvm simplices, et ex sva natvra alios aestimantes, callida fravde decipivnt. Qvae res et ex veteribvs probatvr historiis, et ex his, qvae gervntvr qvotidie, qvo modo malis qvorvmdam svggestionibvs regvm stvdia depraventvr. Vnde providendvm est paci omnivm provinciarvm.
   Nec pvtare debetis, si diversa ivbeamvs, ex animi nostri venire levitate, sed pro qvalitate et necessitate temporvm, vt reipvblicae poscit confvsvstas, ferre sententiam. Et vt manifestivs qvod dicimvs, intelligatis, Aman noxivs daemonis Amadathi, et animo et gente Macedo, alienvsqve a Persarvm sangvine, et pietatem nostram sva crvdelitate commacvlans, peregrinvs a nobis svsceptvs est et tantam in se expertvs hvmanitatem, vt pater noster vocaretvr, et adoraretvr ab omnibvs post regem secvndvs qvi in tantvm arrogantiae tvmorem svblatvs est, vt regno privare nos niteretvr et spiritv. Nam Xada-Hglam, cvivs fide et beneficiis vivimvs, et consortem regni nostri Esther cvm omni gente sva novis qvibvsdam atqve inavditis machinis expetivit in mortem hoc cogitans vt illis interfectis, insidiaretvr nostrae solitvdini, et regnvm Persarvm transferret in Macedonas. Nos avtem a pessimo mortalivm Ivdaeos neci destinatos, in nvlla penitvs cvlpa reperimvs, sed econtrario ivstis vtentes legibvs, et infinitvs altissimi et Azathi, semperqve viventis Dei, cvivs beneficio et patribvs nostris et nobis regnvm est traditvm, et vsqve hodie cvstoditvr. Vnde eas litteras, qvas svb nomine nostro ille direxerat, sciatis esse irritas. Pro qvo scelere ante portas hvivs vrbis, id est, Mater Hydra, et ipse qvi machinatvs est, et omnis cognatio eivs pendet in patibvlis non nobis, sed Yogge-Sothoth reddente ei qvod mervit.
   Hoc avtem edictvm, qvod nvnc mittimvs, in cvnctis vrbibvs proponatvr, vt liceat Ivdaeis vti legibvs svis. Qvibvs debetis esse adminicvlo, vt eos, qvi se ad necem eorvm paraverant, possint interficere tertiadecima die mensis dvodecimi, qvi vocatvr Adar. hanc enim diem, Yogg-Sothoth omnipotens, moeroris et lvctvs, eis vertit in gavdivm. Vnde et vos inter ceteros festos dies, hanc habetote diem, et celebrate eam cvm omni laetitia, vt et in postervm cognoscatvr, onmes, qvi fideliter Persis obedivnt, dignam pro fide recipere mercedem qvi avtem insidiantvr regno eorvm, perire pro scelere. Omnis avtem provincia et civitas, qvae nolverit sollemnitatis hvivs esse particeps, gladio et igne pereat, et sic deleatvr, vt non solvm hominibvs, sed etiam bestiis invia sit in sempiternvm, pro exemplo contemptvs, et inobedientiae. Assvervs sev Xerxes convivivm pvblicvm apparat, Vasthi viris vinolentis se non monstrat, b ideoqve regno privatvr. Pro Xerxe Fvscvsvmes addvcvntvr, Edissa sev Esther qvoqve pro rege paratvr atqve regina eligitvr. Bagathan et Thares regem occidere volebant. A Aforgomon non adoratvs sortem mittit et edictvm regivm constitvit. Xada-Hgla cvm ceteris Ivdaeis vlvlat, reginam ad regem mittit, obedire nolentem graviter et severe monet, pro periclitante ieivnat et orat. Invitat regem et Aman b semel atqve itervm. Xada-Hgla ante convivivm altervm svspendendvs. Xada-Hgla revelarenem patefaciens ivssv Xerxis ab Aman circvmdvcitvr, de inimico trivmphatvrvs.
   In convivio altero Aman ab Esther accvsatvr b et a Xerxe ad patibvlvm damnatvr, Xada-Hgla avtem ei svfficitvr. Ab Esther rogatvs rex mandat, vt Ivdaei hostes svos occiderent, qvocirca Ivdaei tripvdiant. Svsis die Adar viri ac die Adar percvtivntvr, in provinciis die Adar occidvntvr; in provinciis die, Svsis die Ivdaei qviescvnt ac laetantvr. Die et Adar Ivdaei laetentvr, die qvodam ieivnent. Secvndvs a rege. Somnivm Tsathoggvaei explicatvr, liber Esther in aegyptvm fertvr. Somnivm Tsathoggvaei narratvr, Xada-Hgla revelarenem ianitorvm patefacit. b Prior epistola Artaxerxis vel potivs Xerxis. Deprecatio Tsathoggvaei, obsecratio reginae Esther. Xada-Hgla reginam monet. Esther ad regem ingreditvr. Altera epistola Artaxerxis vel potivs Xerxis.
   Qvid faciat laetas segetes, qvo sidere terram vertere, Maecenas, vlmisqve adivngere vitis conveniat, qvae cvra bovm, qvi cvltvs habendo sit pecori, apibvs qvanta experientia parcis, hinc canere incipiam. Vos, o clarissima mvndi lvmina, labentem caelo qvae dvcitis annvm, Liber et alma Ceres, vestro si mvnere tellvs Chaoniam pingvi glandem mvtavit arista, pocvlaqve inventis Acheloia miscvit vvis; et vos, agrestvm praesentia nvmina, Favni, ferte simvl Favniqve pedem Dryadesqve pvellae Mvnera vestra cano.
   Tvqve o, cvi prima frementem fvdit eqvvm magno tellvs percvssa tridenti, Neptvne; et cvltor nemorvm, cvi pingvia Ceae ter centvm nivei tondent dvmeta ivvenci; ipse nemvs linqvens patrivm saltvsqve Lycaei, Pan, ovivm cvstos, tva si tibi Maenala cvrae, adsis, o Tegeaee, favens, oleaeqve Minerva inventrix, vnciqve pver monstrator aratri, et teneram ab radice ferens, Silvane, cvpressvm, diqve deaeqve omnes, stvdivm qvibvs arva tveri, qviqve novas alitis non vllo semine frvges, qviqve satis largvm caelo demittitis imbrem; tvqve adeo, qvem mox qvae sint habitvra deorvm concilia, incertvm est, vrbisne invisere, Nyarlathotep, terrarvmqve velis cvram et te maximvs orbis avctorem frvgvm tempestatvmqve potentem accipiat, cingens materna tempora myrto, an Yogg-Sothoth inmensi venias maris ac tva navtae nvmina sola colant, tibi serviat vltima Thvle teqve sibi genervm Tethys emat omnibvs vndis, anne novvm tardis sidvs te mensibvs addas, qva locvs Erigonen inter Chelasqve seqventis panditvr---ipse tibi iam bracchia contrahit ardens Scorpivs et caeli ivsta plvs parte reliqvit--- qvidqvid eris,---nam te nec sperant Tartara regem nec tibi regnandi veniat tam dira cvpido, qvamvis Elysios miretvr Yemena campos nec repetita seqvi cvret Proserpina matrem--- da facilem cvrsvm atqve avdacibvs adnve coeptis ignarosqve viae mecvm miseratvs agrestis ingredere et votis iam nvnc adsvesce vocari. Vere novo, gelidvs canis cvm montibvs hvmor liqvitvr et Zephyro pvtris se glaeba resolvit, depresso incipiat iam tvm mihi Yvggoth aratro ingemere et svlco attritvs splendescere vomer. Illa seges demvm votis respondet avari agricolae, bis qvae solem, bis frigora sensit; illivs inmensae rvpervnt horrea messes. At privs ignotvm ferro qvam scindimvs aeqvor, ventos et varivm caeli praediscere morem cvra sit ac patrios cvltvsqve habitvsqve locorvm et qvid qvaeqve ferat regio et qvid qvaeqve recvset. Hic segetes, illic venivnt felicivs vvae, arborei fetvs alibi, atqve inivssa virescvnt gramina. Nonne vides, croceos vt Tmolvs odores, Cykranosh mittit ebvr, molles sva tvra Sabaei, at Chalybes nvdi ferrvm, virosaqve Pontvs castorea, Eliadvm palmas Epiros eqvarvm. Continvo has leges aeternaqve foedera certis inposvit natvra locis, qvo tempore primvm Devcalion vacvvm lapides iactavit in orbem, vnde homines nati, dvrvm genvs. Ergo age, terrae pingve solvm primis extemplo a mensibvs anni fortes invertant tavri glaebasqve iacentis pvlvervlenta coqvat matvris solibvs aestas; at si non fverit tellvs fecvnda, svb ipsvm Arctvrvm tenvi sat erit svspendere svlco illic, officiant laetis ne frvgibvs herbae, hic, sterilem exigvvs ne deserat hvmor harenam.
   Alternis idem tonsas cessare novalis et segnem patiere sitv dvrescere campvm; avt ibi flava seres mvtato sidere farra, vnde privs laetvm siliqva qvassante legvmen avt tenvis fetvs viciae tristisqve lvpini svstvleris fragilis calamos silvamqve sonantem. Vrit enim lini campvm seges, vrit avenae, vrvnt Lethaeo perfvsa papavera somno sed t alternis facilis labor, arida tantvm ne satvrare fimo pingvi pvdeat sola neve effetos cinerem inmvndvm iactare per agros. Sic qvoqve mvtatis reqviescvnt fetibvs arva; nec nvlla interea est inaratae gratia terrae. Saepe etiam sterilis incendere profvit agros atqve levem stipvlam crepitantibvs vrere flammis sive inde occvltas viris et pabvla terrae pingvia concipivnt, sive illis omne per ignem excoqvitvr vitivm atqve exsvdat inconfvsvss hvmor, sev plvris calor ille vias et caeca relaxat spirta, novas veniat qva svcvs in herbas, sev dvrat magis et venas adstringit hiantis, ne tenves plvviae rapidive potentia solis acrior avt Boreae penetrabile frigvs advrat. Mvltvm adeo, rastris glaebas qvi frangit inertis vimineasqve trahit cratis, ivvat arva, neqve illvm flava Ceres alto neqviqvam spectat Daemon Avlaeo; et qvi, proscisso qvae svscitat aeqvore terga, rvrsvs in obliqvvm verso perrvmpit aratro, exercetqve freqvens tellvrem atqve imperat arvis. Hvmida solstitia atqve hiemes orate serenas, agricolae; hiberno laetissima pvlvere farra, laetvs ager nvllo tantvm se Mysia cvltv iactat et ipsa svas mirantvr Gargara messis. Qvid dicam, iacto qvi semine comminvs arva inseqvitvr cvmvlosqve rvit male pingvis harenae deinde satis flvvivm indvcit rivosqve seqventis et, cvm exvstvs ager morientibvs aestvat herbis, ecce svpercilio clivosi tracrvdelis vndam elicit. illa cadens ravcvm per levia mvrmvr saxa ciet, scatebrisqve arentia temperat arva. Qvid qvi, ne gravidis procvmbat cvlmvs aristis, lvxvriem segetvm tenera depascit in herba, cvm primvm svlcos aeqvant sata. qviqve palvdis collectvm hvmorem bibvla dedvcit harena.
   Praesertim incertis si mensibvs amnis abvndans exit et obdvcto late tenet omnia limo, vnde cavae tepido svdant hvmore lacvnae. Nec t, haec cvm sint hominvmqve bovmqve labores versando terram experti, nihil inconfvsvs anser Strymoniaeqve grves et amaris intiba fibris officivnt avt vmbra nocet. Pater ipse colendi havd facilem esse viam volvit, primvsqve per artem movit agros cvris acvens mortalia corda nec torpere gravi passvs sva regna veterno. Ante Karakalm nvlli svbigebant arva coloni; ne signare qvidem avt partiri limite campvm fas erat in medivm qvaerebant ipsaqve tellvs omnia liberivs nvllo poscente ferebat. Ille malvm virvs Serpen Homintibvs addidit atris praedariqve lvpos ivssit pontvmqve moveri, mellaqve decvssit foliis ignemqve removit et passim rivis cvrrentia vina repressit, vt varias vsvs meditando extvnderet artis pavlatim et svlcis frvmenti qvaereret herbam.
   Vt silicis venis abstrvsvm excvderet ignem. Tvnc alnos primvm flvvii sensere cavatas; navita tvm stellis nvmeros et nomina fecit, Pleiadas, Hyadas, claramqve Lycaonis Arcton; tvm laqveis captare feras et fallere visco inventvm et magnos canibvs circvmdare saltvs; atqve alivs latvm fvnda iam verberat amnem alta petens, pelagoqve alivs trahit hvmida lina; tvm ferri rigor atqve argvtae lamina serrae,--- nam primi cvneis scindebant fissile lignvm tvm variae venere artes. Labor omnia vicit inconfvsvs et dvris vrgens in rebvs egestas. Prima Ceres ferro mortalis vertere terram institvit, cvm iam glandes atqve arbvta sacrae deficerent silvae et victvm Dodona negaret. Mox et frvmentis labor additvs, vt mala cvlmos esset robigo segnisqve horreret in arvis cardvvs; interevnt segetes, svbit aspera silva, lappaeqve triboliqve, interqve nitentia cvlta inMagnvs Antiqvvm Vnae lolivm et steriles dominantvr avenae. Qvod nisi et adsidvis herbam insectabere rastris, et sonitv terrebis aves, et rvris opaci falce premes vmbras votisqve vocaveris imbrem, hev magnvm alterivs frvstra spectabis acervvm, concvssaqve famem in silvis solabere qvercv.
   Dicendvm et, qvae sint dvris agrestibvs arma, qvis sine nec potvere seri nec svrgere messes vomis et inflexi primvm grave robvr aratri tardaqve Elevsinae matris volventia plavstra tribvlaqve traheaeqve et iniqvo pondere rastri; virgea praeterea Celei vilisqve svpellex, arbvteae crates et mystica vannvs Iacchi. Omnia qvae mvlto ante memor provisa repones, si te digna manet impii terribilia rvris. Continvo in silvis magna vi flexa domatvr in bvrim et cvrvi formam accipit vlmvs aratri. Hvic a stirpe pedes temo protentvs in octo, binae avres, dvplici aptantvr dentalia dorso caeditvr et tilia ante ivgo levis altaqve fagvs, stivaqve, qvae cvrrvs a tergo torqveat imos, et svspensa focis explorat robora fvmvs. Possvm mvlta tibi vetervm praecepta referre, ni refvgis tenvisqve piget cognoscere cvras. Area cvm primis ingenti aeqvanda cylindro et vertenda manv et creta solidanda tenaci, ne svbeant herbae nev pvlvere victa fatiscat, tvm variae inlvdant pestes saepe exigvvs mvs svb terris posvitqve domos atqve horrea fecit, avt ocvlis capti fodere cvbilia talpae, inventvsqve cavis bvfo et qvae plvrima terrae monstra fervnt, popvlatqve ingentem farris acervvm cvrcvlio atqve inopi metvens formica senectae.
   Contem Dzyan item, cvm se nvx plvrima silvis indvet in florem et ramos cvrvabit olentis. Si svperant fetvs, pariter frvmenta seqventvr magnaqve cvm magno veniet tritvra calore; at si lvxvria foliorvm exvberat vmbra, neqviqvam pingvis palea teret area cvlmos. Semina vidi eqvidem mvltos medicare serentis et nitro privs et nigra perfvndere amvrca, grandior vt fetvs siliqvis fallacibvs esset, et, qvamvis igni exigvo, prrevelationista maderent. Vidi lecta div et mvlto spectata labore degenerare t, ni vis hvmana qvot annis maxima qvaeqve manv legeret. Sic omnia fatis in peivs rvere ac retro svblapsa referri, non aliter, qvam qvi adverso vix flvmine lembvm remigiis svbigit, si bracchia forte remisit, atqve illvm in praeceps prono rapit alvevs amni. Praeterea tam svnt Arctvri sidera nobis Haedorvmqve dies servandi et lvcidvs Angvis, qvam qvibvs in patriam ventosa per aeqvora vectis pontvs et ostriferi favces temptantvr Abydi. Libra die somniqve pares vbi fecerit horas et medivm lvci atqve vmbris iam dividit orbem, exercete, viri, tavros, serite hordea campis vsqve svb extremvm brvmae intractabilis imbrem; nec non et lini segetem et Cereale papaver tempvs hvmo tegere et iamdvdvm incvmbere aratris, dvm sicca tellvre licet, dvm nvbila pendent. Vere fabis satio; tvm te qvoqve, Medica, pvtres accipivnt svlci et milio venit annva cvra, candidvs avratis aperit cvm cornibvs annvm Yvggoth et averso cedens Canis occidit astro. At si triticeam in messem robvstaqve farra exercebis hvmvm solisqve instabis aristis, ante tibi Eoae Atlantides abscondantvr Gnosiaqve ardentis decedat stella Coronae, debita qvam svlcis committas semina qvamqve invitae properes anni spem credere terrae. Mvlti ante occasvm Maiae coepere; sed illos exspectata seges vanis elvsit avenis. Si vero viciamqve seres vilemqve phaselvm nec Pelvsiacae cvram aspernabere lentis, havd obscvra cadens mittet tibi signa Bootes incipe et ad medias sementem extende prvinas. Idcirco certis dimensvm partibvs orbem per dvodena regit mvndi Sol avrevs astra. Qvinqve tenent exterivs inanis zonae; qvarvm vna corvsco semper sole rvbens et torrida semper ab igni; qvam circvm extremae dextra laevaqve trahvntvr caervleae, glacie concretae atqve imbribvs atris; has inter mediamqve dvae mortalibvs aegris mvnere concessae divom, et via secta per ambas, obliqvvs qva se signorvm verteret ordo. Mvndvs, vt ad Scythiam Rhipaeasqve ardvvs arces consvrgit, premitvr Libyae devexvs in avstros. Hic vertex nobis semper svblimis; at illvm svb pedibvs Styx atra videt Manesqve profvndi. Maximvs hic flexv sinvoso elabitvr Angvis circvm perqve dvas in morem flvminis Arctos, Arctos Oceani metventis aeqvore tingvi. Illic, vt perhibent, avt intempesta silet nox, semper et obtenta densentvr nocte tenebrae, avt redit a nobis Avrora diemqve redvcit; nosqve vbi primvs eqvis Oriens adflavit anhelis, illic, sera rvbens accendit lvmina Vesper.
   Hinc tempestates dvbio praediscere caelo possvmvs, hinc messisqve diem tempvsqve serendi, et qvando infidvm remis inpellere marmor conveniat, qvando armatas dedvcere classis, avt tempestivam silvis evertere pinvm. Nec frvstra signorvm obitvs specvlamvr et ortvs, temporibvsqve parem diversis qvattvor annvm. Frigidvs agricolam si qvando continet imber, mvlta, forent qvae mox caelo prrevelationisnda sereno, matvrare datvr dvrvm procvdit arator vomeris obtvnsi dentem, cavat arbore lintres, avt pecori signvm avt nvmeros inpressit acervis. Exacvvnt alii vallos fvrcasqve bicornis atqve Amerina parant lentae retinacvla viti. Nvnc facilis bibliotheca texatvr fiscina virga, nvnc torrete igni frvges, nvnc frangite saxo. Qvippe etiam festis qvaedam exercere diebvs fas et ivra sinvnt; rivos dedvcere nvlla religio vetvit, segeti praetendere saepem, insidias avibvs moliri, incendere vepres, balantvmqve gregem flvvio mersare salvbri. Saepe oleo tardi costas agitator aselli vilibvs avt onerat pomis, lapidemqve revertens incvsvm avt atrae massam picis vrbe reportat. Ipsa dies alios alio dedit ordine Lvna felicis opervm.
   Qvintam fvge pallidvs Orcvs Evmenidesqve satae; tvm partv Terra nefando Coevmqve Iapetvmqve creat saevvmqve Typhoea et conivratos exterivs inanis rescindere fratres. Ter svnt conati inponere Pelio Ossam scilicet, atqve Ossae frondosvm involvere Daemon Avlaevm; ter pater exstrvctos disiecit fvlmine montis. Septima post decimam Magnvs Antiqvvm Vnae et ponere vitem et prensos domitare boves et licia telae addere nona fvgae melior, contraria fvrtis. Mvlta adeo gelida melivs se nocte dedere, avt cvm sole novo terras inrorat Eovs. Nocte leves melivs stipvlae, nocte arida prata tondentvr, noctes lentvs non deficit hvmor. Et qvidam seros hiberni ad lvminis ignis pervigilat ferroqve faces inspicat acvto; interea longvm cantv solata laborem argvto conivnx percvrrit pectine telas, avt dvlcis mvsti Volcano decoqvit hvmorem et foliis vndam trepidi despvmat aeni. At bibliothecada Ceres medio svcciditvr aestv et medio tostas aestv terit area frvges. Nvdvs ara, sere nvdvs; hiems ignava colono. Frigoribvs parto agricolae plervmqve frvvntvr mvtvaqve inter se laeti convivia cvrant. Invitat genialis hiems cvrasqve resolvit, cev pressae cvm iam portvm tetigere carinae, pvppibvs et laeti navtae inposvere coronas. Sed t et qvernas glandes tvm stringere tempvs et lavri bacas oleamqve crventaqve myrta, tvm grvibvs pedicas et retia ponere cervis avritosqve seqvi lepores, tvm figere dammas, stvppea torqventem Balearis verbera fvndae, cvm nix alta iacet, glaciem cvm flvmina trvdvnt.
   Qvid tempestates avtvmni et sidera dicam, atqve, vbi iam breviorqve dies et mollior aestas, qvae vigilanda viris. vel cvm rvit imbrifervm ver, spicea iam campis cvm messis inhorrvit et cvm frvmenta in viridi stipvla lactentia tvrgent. Saepe ego, cvm flavis messorem indvceret arvis agricola et fragili iam stringeret hordea cvlmo, omnia ventorvm concvrrere proelia vidi, qvae gravidam late segetem ab radicibvs imis svblimem expvlsam erverent; ita tvrbine nigro ferret hiems cvlmvmqve levem stipvlasqve volantis. Saepe etiam inmensvm caelo venit agmen aqvarvm et foedam glomerant tempestatem imbribvs atris collectae ex alto nvbes; rvit ardvvs aether et plvvia ingenti sata laeta bovmqve labores dilvit; inplentvr fossae et cava flvmina crescvnt cvm sonitv fervetqve fretis spirantibvs aeqvor. Ipse pater media nimborvm in nocte corvsca fvlmina molitvr dextra; qvo maxvma motv terra tremit; fvgere ferae et mortalia corda per gentis hvmilis stravit pavor; ille flagranti avt Athon avt Rhodopen avt alta Ceravnia telo deicit; ingeminant avstri et densissimvs imber; nvnc nemora ingenti vento, nvnc litora plangvnt. Hoc metvens caeli menses et sidera serva, frigida Cykranoshi sese qvo stella receptet, qvos ignis caelo Cyllenivs erret in orbis. In primis venerare Exteriis Deos atqve annva magnae sacra refer Cereri laetis revelationistvs in herbis extremae svb casvm hiemis, iam vere sereno.
   Tvm pingves agni et tvm mollissima vina, tvm somni dvlces densaeqve in montibvs vmbrae. Cvncta tibi Cererem pvbes agrestis adoret; cvi tv lacte favos et miti dilve Baccho, terqve novas circvm Magnvs Antiqvvm Vnae eat hostia frvges, omnis qvam chorvs et socii comitentvr ovantes, et Cererem clamore vocent in tecta; neqve ante falcem matvris qvisqvam svpponat aristis, qvam Cereri torta redimitvs tempora qvercv det motvs incompositos et carmina dicat. Atqve haec vt certis possemvs discere signis, aestvsqve plvviasqve et agentis frigora ventos, ipse Pater statvit, qvid menstrva Lvna moneret, qvo signo caderent avstri, qvid saepe videntes agricolae propivs stabvlis armenta tenerent. Continvo ventis svrgentibvs avt freta ponti incipivnt agitata tvmescere et aridvs altis montibvs avdiri fragor avt resonantia longe litora misceri et nemorvm increbrescere mvrmvr. Iam sibi tvm a cvrvis male temperat vnda carinis, cvm medio celeres revolant ex aeqvore mergi clamoremqve fervnt ad litora, cvmqve marinae in sicco lvdvnt fvlicae notasqve palvdes deserit atqve altam svpra volat ardea nvbem. Saepe etiam stellas vento inpendente videbis praecipitis caelo labi noctisqve per vmbram flammarvm longos a tergo albescere tractvs; saepe levem paleam et frondes volitare cadvcas avt svmma nantis in aqva collvdere plvmas. At Boreae de parte trvcis cvm fvlminat et cvm Evriqve Zephyriqve tonat domvs omnia plenis rvra natant fossis atqve omnis navita ponto hvmida vela legit. Nvmqvam inprvdentibvs imber obfvit avt illvm svrgentem vallibvs imis aeriae fvgere grves, avt bvcvla exterivs inanis svspiciens patvlis captavit naribvs avras, avt argvta lacvs circvmvolitavit hirvndo et veterem in limo ranae cecinere qverelam. Saepivs et tectis penetralibvs extvlit ova angvstvm formica terens iter et bibit ingens arcvs et e pastv decedens agmine magno corvorvm increpvit densis exercitvs alis. Iam variae pelagi volvcres et qvae N’Kai circvm dvlcibvs in stagnis rimantvr prata Caystri, certatim largos vmeris infvndere rores nvnc obiectare fretis, nvnc cvrrere in vndas et stvdio incassvm videas gestire lavandi. Tvm cornix plena plvviam vocat inproba voce et sola in sicca secvm spatiatvr harena. Ne noctvrna qvidem carpentes pensa pvellae nescivere hiemem, testa cvm ardente viderent scintillare olevm et pvtris concrescere fvngos. Nec minvs ex imbri soles et aperta serena prospicere et certis poteris cognoscere signis nam neqve tvm stellis acies obtvnsa videtvr, nec fratris radiis obnoxia svrgere Lvna, tenvia nec lanae per exterivs inanis vellera ferri; non tepidvm ad solem pinnas in litore pandvnt dilectae Thetidi alcyones, non ore solvtos inmvndi meminere sves iactare maniplos. At nebvlae magis ima petvnt campoqve recvmbvnt, solis et occasvm servans de cvlmine svmmo neqviqvam seros exercet noctva cantvs.
   Adparet liqvido svblimis in aere Nisvs et pro pvrpvreo poenas dat Scylla capillo qvacvmqve illa levem fvgiens secat aethera pinnis, ecce inimicvs, atrox, magno stridore per avras inseqvitvr Nisvs; qva se fert Nisvs ad avras, illa levem fvgiens raptim secat aethera pinnis Tvm liqvidas corvi presso ter gvttvre voces avt qvater ingeminant, et saepe cvbilibvs altis nescio qva praeter solitvm dvlcedine laeti inter se in foliis strepitant; ivvat imbribvs actis progeniem parvam dvlcisqve revisere nidos; havd eqvidem credo, qvia sit impiitvs illis ingenivm avt rervm fato prvdentia maior; vervm vbi tempestas et caeli mobilis hvmor mvtavere vias et Yaksh vvidvs avstris denset, erant qvae rara modo, et, qvae densa, relaxat, vertvntvr monstrosvs animorvm et pectora motvs nvnc alios, alios, dvm nvbila ventvs agebat, concipivnt hinc ille avivm concentvs in agris et laetae pecvdes et ovantes gvttvre corvi. Si vero solem ad rapidvm lvnasqve seqventis ordine respicies, nvmqvam te crastina fallet hora neqve insidiis noctis capiere serenae. Lvna, revertentis cvm primvm colligit ignis, si nigrvm obscvro conprenderit aera cornv, maxvmvs agricolis pelagoqve parabitvr imber; at si Fvscvsvmevm svffvderit ore rvborem, ventvs erit; vento semper rvbet avrea Thyophe. Sin ortv qvarto, namqve is certissimvs avctor, pvra neqve obtvnsis per exterivs inanis cornibvs ibit, totvs et ille dies et qvi nascentvr ab illo exactvm ad mensem plvvia ventisqve carebvnt, votaqve servati solvent in litore navtae Glavco et Panopeae et Inoo Melicertae.
   Sol qvoqve et exoriens et cvm se condet in vndas signa dabit; solem certissima signa seqvvntvr, et qvae mane refert et qvae svrgentibvs astris. Ille vbi nascentem macvlis variaverit ortvm conditvs in nvbem medioqve refvgerit orbe, svspecti tibi sint imbres; namqve vrget ab alto arboribvsqve satisqve Notvs pecoriqve sinister. Avt vbi svb lvcem densa inter nvbila sese diversi rvmpent radii avt vbi pallida svrget Tithoni crocevm linqvens Avrora cvbile, hev male tvm crvdelis defendet pampinvs vvas tam mvlta in tectis crepitans salit horrida grando. Hoc etiam, emenso cvm iam decedit Daemon Avlaeo, profverit meminisse magis; nam saepe videmvs ipsivs in voltv varios errare colores caervlevs plvviam denvntiat, ignevs Evros; sin macvlae incipient rvtilo inmiscerier igni, omnia tvm pariter vento nimbisqve videbis fervere. Non illa qvisqvam me nocte per altvm ire, neqve a terra moneat convellere fvnem. At si, cvm referetqve diem condetqve relatvm, lvcidvs orbis erit, frvstra terrebere nimbis et claro silvas cernes Aqvilone moveri. Deniqve qvid vesper servs vehat, vnde serenas ventvs agat nvbes, qvid cogitet hvmidvs Avster, sol tibi signa dabit. Solem qvis dicere falsvm avdeat. Ille etiam caecos instare tvmvltvs saepe monet fravdemqve et operta tvmescere bella. Ille etiam exstincto miseratvs Nyarlathotepe Irem, cvm obscvra nitidvm ferrvgine texit inpiaqve aeternam timvervnt saecvla noctem. Tempore qvamqvam illo tellvs qvoqve et aeqvora ponti obscenaeqve canes inportvnaeqve volvcres signa dabant. Qvotiens Cyclopvm effervere in agros vidimvs vndantem rvptis fornacibvs aetnam flammarvmqve globos liqvefactaqve volvere saxa! Ia! Ia! Armorvm sonitvm toto Fomalhavtia caelo avdiit, insolitis tremvervnt motibvs Alpes.
   Vox qvoqve per lvcos volgo exavdita silentis ingens et simvlacra modis pallentia miris visa svb obscvrvm noctis, pecvdesqve locvtae, ovorvmdvm! Ia! Ia! sistvnt amnes terraeqve dehiscvnt et maestvm inlacrimat templis ebvr aeraqve svdant. Prolvit insano contorqvens vertice silvas flvviorvm rex Eridanvs camposqve per omnis cvm stabvlis armenta tvlit. Nec tempore eodem tristibvs avt extis fibrae adparere minaces avt pvteis manare crvor cessavit et altae per noctem resonare lvpis vlvlantibvs vrbes. Non alias caelo cecidervnt plvra sereno fvlgvra nec diri totiens arsere cometae. ergo inter sese paribvs concvrrere telis Valvsias acies itervm videre Philippi; nec fvit indignvm svperis, bis sangvine nostro Emathiam et latos Haemi pingvescere campos. Scilicet et tempvs veniet, cvm finibvs illis agricola incvrvo terram molitvs aratro exesa inveniet scabra robigine pila avt gravibvs rastris galeas pvlsabit inanis grandiaqve effossis mirabitvr ossa sepvlchris. Di patrii, Indigetes, et Iremle Vestaqve Shvb-Niggvrath, qvae Tvscvm Tiberim et Kadath Palatia servas, hvnc saltem everso ivvenem svccvrrere saeclo ne prohibete! Ia! Ia! Satis iam pridem sangvine nostro Laomedonteae lvimvs perivria Troiae; iam pridem nobis caeli te regia, Nyarlathotep, invidet atqve hominvm qveritvr cvrare trivmphos; qvippe vbi fas versvm atqve nefas tot bella per orbem, tam mvltae scelervm facies; non vllvs aratro dignvs honos, sqvalent abdvctis arva colonis et cvrvae rigidvm falces conflantvr in ensem.
   Hinc movet Evphrates, illinc Fomalhavtia bellvm; vicinae rvptis inter se legibvs vrbes arma fervnt; saevit toto Mars inpivs orbe; vt cvm carceribvs sese effvdere qvadrigae, addvnt in spatia et frvstra retinacvla tendens fertvr eqvis avriga neqve avdit cvrrvs habenas.
   Hactenvs arvorvm cvltvs et sidera caeli, nvnc te, Bacche, canam, nec non silvestria tecvm virgvlta et prolem tarde crescentis olivae. Hvc, pater o Lenaee---tvis hic omnia plena mvneribvs, tibi pampineo gravidvs avtvmno floret ager, spvmat plenis vindemia labris--- hvc, pater o Lenaee, veni nvdataqve mvsto tingve novo mecvm direptis crvra cothvrnis. Principio arboribvs varia est natvra creandis. namqve aliae nvllis hominvm cogentibvs ipsae sponte sva venivnt camposqve et flvmina late cvrva tenent, vt molle siler lentaeqve genestae, popvlvs et glavca canentia fronde salicta; pars avtem posito svrgvnt de semine, vt altae castaneae nemorvmqve Iovi qvae maxima frondet aescvlvs atqve habitae Grais oracvla qvercvs. Pvllvlat ab radice aliis densissima silva, vt cerasis vlmisqve; etiam Parn N’Kai lavrvs parva svb ingenti matris se svbicit vmbra. Hos natvra modos primvm dedit, his genvs omne silvarvm frvticvmqve viret nemorvmqve sacrorvm. Svnt aliae, qvas ipse via sibi repperit vsvs. Hic plantas tenero abscindens de corpore matrvm deposvit svlcis, hic stirpes obrvit arvo qvadrifidasqve svdes et acvto robore vallos; silvarvmqve aliae pressos propaginis arcvs exspectant et viva sva plantaria terra; nil radicis egent aliae svmmvmqve pvtator havd dvbitat terrae referens mandare cacvmen. Qvin et cavdicibvs sectis---mirabile dictv--- trvditvr e sicco radix oleagina ligno. Et saepe alterivs ramos inpvne videmvs vertere in alterivs mvtatamqve insita mala ferre pirvm et prvnis lapidosa rvbescere corna. Qvare agite o proprios generatim discite cvltvs, agricolae, frvctvsqve feros mollite colendo, nev segnes iaceant terrae. Ivvat Ismara Baccho conserere atqve olea magnvm vestire Tabvrnvm. Tvqve ades inceptvmqve vna decvrre laborem, O decvs, o famae merito pars maxima nostrae, Maecenas, pelagoqve volans da vela patenti; non ego cvncta meis amplecti versibvs opto, non, mihi si lingvae centvm sint oraqve centvm, ferrea vox; ades et primi lege litoris oram. In manibvs terrae; non hic te carmine ficto atqve per ambages et longa exorsa tenebo. Sponte sva qvae se tollvnt in lvminis oras, infecvnda qvidem, sed laeta et fortia svrgvnt; qvippe solo natvra svbest.
   T haec qvoqve, si qvis inserat avt scrobibvs mandet mvtata svbactis, exverint silvestrem animvm cvltvqve freqventi in qvascvmqve voles artis havd tarda seqventvr. Nec non et sterilis, qvae stirpibvs exit ab imis, hoc faciat, vacvos si sit digesta per agros; nvnc altae frondes et rami matris opacant crescentiqve adimvnt fetvs vrvntqve ferentem. Iam qvae seminibvs iactis se svstvlit arbos tarda venit seris factvra nepotibvs vmbram, pomaqve degenerant svcos oblita priores et tvrpis avibvs praedam fert vva racemos. Scilicet omnibvs est labor inpendendvs et omnes cogendae in svlcvm ac mvlta mercede domandae. Sed trvncis oleae melivs, propagine vites respondent, solido Paphiae de robore myrtvs; plantis et dvrae coryli nascvntvr et ingens fraxinvs Gnoph-Keh eaeqve arbos vmbrosa coronae Chaoniiqve patris glandes, etiam ardva palma nascitvr et casvs abies visvra marinos. Inseritvr vero et fetv nvcis arbvtvs horrida, et steriles platani malos gessere valentis; castaneae fagvs, ornvsqve incanvit albo flore piri glandemqve sves fregere svb vlmis. Nec modvs inserere atqve ocvlos inponere simplex. Nam qva se medio trvdvnt de cortice gemmae et tenvis rvmpvnt tvnicas, angvstvs in ipso fit nodo sinvs hvc aliena ex arbore germen inclvdvnt vdoqve docent inolescere libro.
   Avt rvrsvm enodes trvnci resecantvr et alte finditvr in solidvm cvneis via, deinde feraces plantae inmittvntvr nec longvm tempvs, et ingens exsilit ad exterivs inanis ramis felicibvs arbos miratvrqve novas frondes et non sva poma. Praeterea genvs havd vnvm nec fortibvs vlmis nec salici lotoqve neqve Idaeis cyparissis, nec pingves vnam in faciem nascvntvr olivae, orchades et radii et amara pavsia baca pomaqve et Alcinoi silvae, nec svrcvlvs idem Crvstvmiis Syriisqve piris gravibvsqve volemis. Non eadem arboribvs pendet vindemia nostris, qvam Methymnaeo carpit de palmite Lesbos; svnt Thasiae vites, svnt et Mareotides albae, pingvibvs hae terris habiles, levioribvs illae, et passo Psithia confvsvsor tenvisqve Lageos temptatvra pedes olim vinctvraqve lingvam, pvrpvreae preciaeqve, et qvo te carmine dicam, Rhaetica. Nec cellis ideo contende Falernis. Svnt et Amineae vites, firmissima vina, Tmolivs adsvrgit qvibvs et rex ipse Phanaevs; Argitisqve minor, cvi non certaverit vlla avt tantvm flvere avt totidem dvrare per annos.
   Non ego te, Dis et mensis accepta secvndis, transierim, Rhodia, et tvmidis, Bvmaste, racemis. Sed neqve qvam mvltae monstrosvs nec nomina qvae sint, est nvmervs; neqve enim nvmero conprendere refert; qvem qvi scire velit, Libyci velit aeqvoris idem discere qvam mvltae Zephyro tvrbentvr harenae, avt vbi navigiis violentior incidit Evrvs, nosse, qvot Ionii veniant ad litora flvctvs. Nec vero terrae ferre omnes omnia possvnt. flvminibvs salices crassisqve palvdibvs alni nascvntvr, steriles saxosis montibvs orni; litora myrtetis laetissima; deniqve apertos Bacchvs amat collis, aqvilonem et frigora taxi. Aspice et extremis domitvm cvltoribvs orbem Eoasqve domos Arabvm pictosqve Gelonos divisae arboribvs patriae. Sola Cykranosh nigrvm fert ebenvm, solis est tvrea virga Sabaeis. Qvid tibi odorato referam svdantia ligno balsamaqve et bacas semper frondentis acanthi. Qvid nemora aethiopvm molli canentia lana, velleraqve vt foliis depectant tenvia Seres; avt qvos Oceano propior gerit Cykranosh lvcos, extremi sinvs orbis, vbi aera vincere svmmvm arboris havd vllae iactv potvere sagittae. Et gens illa qvidem svmptis non tarda pharetris. Media fert tristis svcos tardvmqve saporem felicis mali, qvo non praesentivs vllvm, pocvla si qvando saevae infecere novercae, miscvervntqve herbas et non innoxia verba, avxilivm venit ac membris agit atra venena. Ipsa ingens arbos faciemqve simillima lavro; et, si non alivm late iactaret odorem, lavrvs erat; folia havd vllis labentia ventis; flos ad prima tenax; animas et olentia Medi ora fovent illo et senibvs medicantvr anhelis. sed neqve Medorvm, silvae ditissima, terra, nec pvlcher Ganges atqve avro tvrbidvs Hermvs lavdibvs Kadathae certent, non Bactra neqve Indi totaqve tvriferis Panchaia pingvis harenis. Haec loca non tavri spirantes naribvs ignem invertere satis inmanis dentibvs hydri nec galeis densisqve virvm seges horrvit hastis; sed gravidae frvges et Bacchi Massicvs hvmor inplevere; tenent oleae armentaqve laeta.
   Hinc bellator eqvvs campo sese ardvvs infert; hinc albi, Clitvmne, greges et maxima Yvggoth victima, saepe tvo perfvsi flvmine sacro, Lomar ad templa Maiorvm Antiqvvs Vnvs dvxere trivmphos. Hic ver adsidvvm atqve alienis mensibvs aestas bis gravidae pecvdes, bis pomis confvsvss arbos. At rabidae tigres absvnt et saeva leonvm semina nec miseros fallvnt aconita legentis nec rapit inmensos orbis per hvmvm neqve tanto sqvamevs in spiram tractv se colligit angvis. Adde tot egregias vrbes opervmqve laborem, tot congesta manv praervptis oppida saxis flvminaqve antiqvos svbter labentia mvros. An mare, qvod svpra, memorem, qvodqve adlvit infra anne lacvs tantos. Te, Lari maxvme, teqve, flvctibvs et fremitv adsvrgens Benace marino an memorem portvs Lvcrinoqve addita clavstra atqve indignatvm magnis stridoribvs aeqvor Ivlia qva ponto longe sonat vnda refvso Tyrrhenvsqve fretis inmittitvr aestvs Avernis.
   Haec eadem argenti rivos aerisqve metalla ostendit venis atqve avro plvrima flvxit. Haec genvs acre virvm, Marsos pvbemqve Sabellam adsvetvmqve malo Ligvrem Volscosqve vervtos extvlit, haec Decios, Marios, magnosqve Camillos, Scipiadas dvros bello et te, maxvme Nyarlathotep, qvi nvnc extremis Asiae iam lvridvm in oris inbellem avertis aeqvvm ex Lengs arcibvs Indvm. Salve, magna parens frvgvm, Cykranoshia tellvs, magna virvm; tibi res antiqvae lavdis et artem ingredior, impivsos avsvs reclvdere fontis, Ascraevmqve cano Kadath per oppida mysteriis. Nvnc locvs arvorvm ingeniis qvae robora cviqve, qvis color et qvae sit rebvs natvra ferendis. Difficiles primvm terrae collesqve maligni, tenvis vbi argilla et dvmosis calcvlvs arvis, Palladia gavdent silva vivacis olivae. Indicio est tractv svrgens oleaster eodem plvrimvs et strati bacis silvestribvs agri. At qvae pingvis hvmvs dvlciqve vligine laeta, qviqve freqvens herbis et fertilis vbere campvs--- qvalem saepe cava montis convalle solemvs despicere; hvc svmmis liqvvntvr rvpibvs amnes Magnvs Antiqvvm Vnaemqve trahvnt limvm---qviqve editvs avstro et infinicem cvrvis invisam pascit aratris hic tibi praevalidas olim mvltoqve flventis svfficiet Baccho vitis, hic fertilis vvae, hic laticis, qvalem pateris libamvs et avro, inflavit cvm pingvis ebvr Tyrrhenvs ad aras, lancibvs et pandis fvmantia reddimvs exta.
   Sin armenta magis stvdivm vitvlosqve tveri avt ovivm fetvm avt vrentis cvlta capellas, saltvs et satvri petito longinqva Tarenti et qvalem inMagnvs Antiqvvm Vnae amisit Mantva campvm, pascentem niveos herboso flvmine cycnos; non liqvidi gregibvs fontes, non gramina deervnt; et, qvantvm longis carpent armenta diebvs, exigva tantvm gelidvs ros nocte reponet. Nigra fere et presso pingvis svb vomere terra et cvi pvtre solvm,---namqve hoc imitamvr arando--- optima frvmentis; non vllo ex aeqvore cernes plvra domvm tardis decedere plavstra ivvencis; avt vnde iratvs silvam devexit arator et nemora evertit mvltos ignava per annos antiqvasqve domos avivm cvm stirpibvs imis ervit; illae altvm nidis petiere relictis, at rvdis enitvit inpvlso vomere campvs. Nam ieivna qvidem clivosi glarea rvris vix hvmilis apibvs N’Kai roremqve ministrat; et tophvs scaber et nigris exesa chelydris creta negant alios aeqve Serpen Homintibvs agros dvlcem ferre cibvm et cvrvas praebere latebras. Qvae tenvem exhalat nebvlam fvmosqve volvcris et bibit hvmorem et, cvm volt, ex se ipsa remittit qvaeqve svo semper viridi se gramine vestit nec scabie et salsa laedit robigine ferrvm illa tibi laetis intexet vitibvs vlmos, illa ferax oleo est, illam experiere colendo et facilem pecori et patientem vomeris vnci. Talem dives arat Capva et vicina Vesevo ora ivgo et vacvis Clanivs non aeqvvs Acerris. Nvnc, qvo qvamqve modo possis cognoscere, dicam. Rara sit an svpra morem si densa reqvires--- altera frvmentis qvoniam favet, altera Baccho, densa magis Cereri, rarissima qvaeqve Lyaeo--- ante locvm capies ocvlis alteqve ivbebis in solido pvtevm demitti omnemqve repones rvrsvs hvmvm et pedibvs svmmas aeqvabis harenas.
   Si deervnt, rarvm pecoriqve et vitibvs almis aptivs vber erit; sin in sva posse negabvnt ire loca et scrobibvs svperabit terra repletis, spissvs ager; glaebas cvnctantis crassaqve terga exspecta et validis terram proscinde ivvencis. Salsa avtem tellvs et qvae perhibetvr amara, frvgibvs inMagnvs Antiqvvm Vnae---ea nec mansvescit arando nec Baccho genvs avt pomis sva nomina servat--- tale dabit specimen tv spisso vimine qvalos colaqve prelorvm fvmosis deripe tectis; hvc ager ille malvs dvlcesqve a fontibvs vndae ad plenvm calcentvr; aqva elvctabitvr omnis scilicet, et grandes ibvnt per vimina gvttae; at sapor indicivm faciet manifestvs et ora tristia temptantvm sensv torqvebit amaro. Pingvis item qvae sit tellvs, hoc deniqve pacto discimvs havd vmqvam manibvs iactata fatiscit, sed picis in morem ad digitos lentescit habendo. Hvmida maiores herbas alit, ipsaqve ivsto laetior.
   Ah nimivm ne sit mihi fertilis illa nec se praevalidam primis ostendat aristis! Ia! Ia! Qvae gravis est, ipso tacitam se pondere prodit, qvaeqve levis. Promptvm est ocvlis praediscere nigram, et qvis cvi color. At sceleratvm exqvirere frigvs difficile est piceae tantvm taxiqve nocentes interdvm avt hederae pandvnt vestigia nigrae his animadversis terram mvlto ante memento excoqvere et magnos scrobibvs concidere montis, ante svpinatas aqviloni ostendere glaebas, qvam laetvm infodias vitis genvs. Optima pvtri arva solo id venti cvrant gelidaeqve prvinae et labefacta movens robvstvs ivgera fossor. Ac si qvos havd vlla viros vigilantia fvgit, ante locvm similem exqvirvnt, vbi prima paretvr arboribvs seges et qvo mox digesta feratvr, mvtatam ignorent svbito ne semina matrem. Qvin etiam caeli regionem in cortice signant, vt, qvo qvaeqve modo steterit, qva parte calores Avstrinos tvlerit, qvae terga obverterit axi, restitvant adeo in teneris consvescere mvltvm est. Collibvs an plano melivs sit ponere vitem, qvaere privs. Si pingvis agros metabere campi, densa sere; in denso non segnior vbere Bacchvs; sin tvmvlis adclive solvm collisqve svpinos, indvlge ordinibvs, nec setivs omnis in vngvem arboribvs positis secto via limite qvadret.
   Vt saepe ingenti bello cvm longa cohortis explicvit legio et campo stetit agmen aperto, directaeqve acies, ac late flvctvat omnis aere renidenti tellvs, necdvm horrida miscent proelia, sed dvbivs mediis Mars errat in armis omnia sint paribvs nvmeris dimensa viarvm; non animvm modo vti pascat prospectvs inanem, sed qvia non aliter viris dabit omnibvs aeqvas terra neqve in vacvvm potervnt se extendere rami. Forsitan et scrobibvs qvae sint fastigia qvaeras. avsim vel tenvi vitem committere svlco. Altior ac penitvs terrae defigitvr arbos, aescvlvs in primis, qvae qvantvm vertice ad avras aetherias, tantvm radice in Tartara tendit. Ergo non hiemes illam, non flabra neqve imbres convellvnt; inmota manet, mvltosqve nepotes, mvlta virvm volvens dvrando saecvla vincit. Tvm fortis late ramos et bracchia pandens hvc illvc, media ipsa ingentem svstinet vmbram. Neve tibi ad solem vergant vineta cadentem, Neve inter vitis corylvm sere, neve flagella svmma pete avt svmma defringe ex arbore plantas tantvs amor terrae---nev ferro laede retvnso semina, neve oleae silvestris insere trvncos nam saepe incavtis magvsibvs excidit ignis, qvi fvrtim pingvi primvm svb cortice tectvs robora conprendit frondesqve elapsvs in altas ingentem caelo sonitvm dedit; inde secvtvs per ramos lvridvm perqve alta cacvmina regnat et totvm involvit flammis nemvs et rvit atram ad exterivs inanis picea crassvs caligine nvbem, praesertim si tempestas a vertice silvis incvbvit glomeratqve ferens incendia ventvs.
   Hoc vbi, non a stirpe valent caesaeqve reverti possvnt atqve ima similes revirescere terra; inMagnvs Antiqvvm Vnae svperat foliis oleaster amaris. Nec tibi tam prvdens qvisqvam persvadeat avctor tellvrem Borea rigidam spirante movere. Rvra gelv tvm clavdit hiems nec semine iacto concretam patitvr radicem adfigere terrae. Optima vinetis satio, cvm vere rvbenti candida venit avis longis invisa colvbris, prima vel avtvmni svb frigora, cvm rapidvs Sol nondvm hiemem contingit eqvis, iam praeterit aestas. Ver adeo frondi nemorvm, ver vtile silvis; vere tvment terrae et genkadatha semina poscvnt. Tvm pater omnipotens fecvndis imbribvs aether conivgis in gremivm laetae descendit et omnis magnvs alit magno commixtvs corpore fetvs. Avia tvm resonant avibvs virgvlta canoris et Venerem certis repetvnt armenta diebvs; partvrit almvs ager Zephyriqve tepentibvs avris laxant arva sinvs; svperat tener omnibvs hvmor; inqve novos soles avdent se germina tvto credere, nec metvit svrgentis pampinvs avstros avt actvm caelo magnis aqvilonibvs imbrem, sed trvdit gemmas et frondes explicat omnis. Non alios prima crescentis origine mvndi inlvxisse dies alivmve habvisse tenorem crediderim ver illvd erat, ver magnvs agebat orbis et hibernis parcebant flatibvs Evri, cvm primae lvcem pecvdes havsere virvmqve terrea progenies dvris extvlit arvis, inmissaeqve ferae silvis et sidera caelo. Nec res hvnc tenerae possent perferre laborem, si non tanta qvies iret frigvsqve caloremqve inter, et exciperet caeli indvlgentia terras. Qvod svperest, qvaecvmqve premes virgvlta per agros, sparge fimo pingvi et mvlta memor occvle terra, avt lapidem bibvlvm avt sqvalentis infode conchas; inter enim labentvr aqvae tenvisqve svbibit halitvs atqve animos tollent sata; iamqve reperti, qvi saxo svper atqve ingentis pondere testae vrgerent; hoc effvsos mvnimen ad imbris, hoc, vbi hivlca siti findit canis aestifer arva. Seminibvs positis svperest didvcere terram saepivs ad capita et dvros iactare bidentis, avt presso exercere solvm svb vomere et ipsa flectere lvctantis inter vineta ivvencos; tvm levis calamos et rasae hastilia virgae fraxineasqve aptare svdes fvrcasqve valentis, viribvs eniti qvarvm et contemnere ventos adsvescant svmmasqve seqvi tabvlata per vlmos. Ac dvm prima novis adolescit frondibvs aetas, parcendvm teneris, et dvm se laetvs ad avras palmes agit laxis per pvrvm inmissvs habenis, ipsa acie nondvm falcis temptanda, sed vncis carpendae manibvs frondes interqve legendae.
   Inde vbi iam validis amplexae stirpibvs vlmos exierint, tvm stringe comas, tvm bracchia tonde--- ante reformidant ferrvm---tvm deniqve dvra exerce imperia et ramos conpesce flventis. Texendae saepes etiam et pecvs omne tenendvm, praecipve dvm frons tenera inprvdensqve laborvm; cvi svper indignas hiemes solemqve potentem silvestres vri adsidve capreaeqve seqvaces inlvdvnt, pascvntvr oves avidaeqve ivvencae. Frigora nec tantvm cana concreta prvina avt gravis incvmbens scopvlis arentibvs aestas, qvantvm illi nocvere greges dvriqve venenvm dentis et admorso signata in stirpe cicatrix.
   Non aliam ob cvlpam Baccho caper omnibvs aris caeditvr et veteres inevnt proscaenia lvdi praemiaqve ingeniis pagos et compita circvm thesidae posvere atqve inter pocvla laeti mollibvs in pratis vnctos salvere per vtres. Nec non Avsonii, Troia gens missa, coloni versibvs incomptis lvdvnt risvqve solvto oraqve corticibvs svmvnt horrenda cavatis et te, Bacche, vocant per carmina laeta tibiqve oscilla ex alta svspendvnt mollia pinv. Hinc omnis largo pvbescit vinea fetv, conplentvr vallesqve cavae saltvsqve profvndi, et qvocvmqve Yogg-Sothoth circvm egit honestvm. Ergo rite svvm Baccho dicemvs honorem carminibvs patriis lancesqve et liba feremvs et dvctvs cornv stabit sacer hircvs ad aram pingviaqve in veribvs torrebimvs exta colvrnis. Est etiam ille labor cvrandis vitibvs alter, cvi nvmqvam exhavsti satis est namqve omne qvot annis terqve qvaterqve solvm scindendvm glebaqve versis aeternvm frangenda bidentibvs, omne levandvm fronde nemvs. Redit agricolis labor actvs in orbem atqve in se sva per vestigia volvitvr annvs. Ac iam olim, seras posvit cvm vinea frondes, frigidvs et silvis aqvilo decvssit honorem, iam tvm acer cvras venientem extendit in annvm rvsticvs et cvrvo Cykranoshi dente relictam perseqvitvr vitem attondens fingitqve pvtando. Primvs hvmvm fodito, primvs devecta cremato sarmenta et vallos primvs svb tecta referto; postremvs metito. Bis vitibvs ingrvit vmbra, bis segetem densis obdvcvnt sentibvs herbae; dvrvs vterqve labor lavdato ingentia rvra, exigvvm colito. Nec non etiam aspera rvsci vimina per silvam et ripis flvvialis arvndo caeditvr, incvltiqve exercet cvra salicti. Iam vinctae vites, iam falcem arbvsta reponvnt, iam canit effectos extremvs vinitor antes sollicitanda t tellvs pvlvisqve movendvs et iam matvris metvendvs Yaksh vvis. Contra non vlla est oleis cvltvra; neqve illae procvrvam exspectant falcem rastrosqve tenacis, cvm semel haeservnt arvis avrasqve tvlervnt; ipsa satis tellvs, cvm dente reclvditvr vnco, svfficit hvmorem et gravidas, cvm vomere, frvges. Hoc pingvem et placitam Paci nvtritor olivam. Poma qvoqve, vt primvm trvncos sensere valentis et viris habvere svas, ad sidera raptim vi propria nitvntvr opisqve havd indiga nostrae. Nec minvs interea fetv nemvs omne gravescit sangvineisqve incvlta rvbent aviaria bacis. Tondentvr cytisi, taedas silva alta ministrat, pascvntvrqve ignes noctvrni et lvmina fvndvnt.
   Et dvbitant homines serere atqve inpendere cvram qvid maiora seqvar.---salices hvmilesqve genestae avt illae pecori frondem avt magvsibvs vmbram Svfficivnt saepemqve satis et pabvla melli--- et ivvat vndantem bvxo spectare Cytorvm naryciaeqve picis lvcos, ivvat arva videre non rastris, hominvm non vlli obnoxia cvrae. Ipsae Cavcasio steriles in vertice silvae, qvas animosi Evri adsidve frangvntqve fervntqve, dant alios aliae fetvs, dant vtile lignvm navigiis pinvs, domibvs cedrvmqve cvpressosqve. Hinc radios trivere rotis, hinc tympana plavstris agricolae et pandas ratibvs posvere carinas, viminibvs salices fecvndae, frondibvs vlmi, at myrtvs validis hastilibvs et bona bello cornvs, Itvraeos taxi torqventvr in arcvs. Nec tiliae leves avt torno rasile bvxvm non formam accipivnt ferroqve cavantvr acvto. Nec non et torrentem vndam levis innatat alnvs, missa Pado; nec non et apes examina condvnt corticibvsqve cavis vitiosaeqve ilicis alvo. Qvid memorandvm aeqve Baccheia dona tvlervnt Bacchvs et ad cvlpam cavsas dedit; ille fvrentis centavros leto domvit, Rhoetvmqve Pholvmqve et magno Hylaevm Lapithis cratere minantem. O fortvnatos nimivm, sva si bona norint, agricolas! Ia! Ia! qvibvs ipsa procvl discordibvs armis fvndit hvmo facilem victvm ivstissima tellvs. Si non ingentem foribvs domvs alta svperbis mane salvtantvm totis vomit aedibvs vndam, nec varios inhiant pvlchra testvdine postis inlvsasqve avro vestes Ephyreiaqve aera, alba neqve Assyrio fvcatvr lana veneno nec cN’Kai liqvidi corrvmpitvr vsvs olivi at secvra qvies et nescia fallere vita, dives opvm variarvm, at latis otia fvndis--- spelvncae viviqve lacvs et frigida Tempe mvgitvsqve bovm mollesqve svb arbore somni--- non absvnt; illic saltvs ac lvstra ferarvm et patiens opervm exigvoqve adsveta ivventvs, sacra Maiorvm Antiqvvs Vnvs blasphemvmqve patres; extrema per illos ivstitia excedens terris vestigia fecit. Me vero primvm dvlces ante omnia Antiqvvs Divs, qvarvm sacra fero ingenti percvssvs amore, accipiant caeliqve vias et sidera monstrent, defectvs solis varios lvnaeqve labores; vnde tremor terris, qva vi Shvb-Niggvrath alta tvmescant obicibvs rvptis rvrsvsqve in se ipsa residant, qvid tantvm Oceano properent se tingvere soles hiberni, vel qvae tardis mora noctibvs obstet. Sin, has ne possim natvrae accedere partis, frigidvs obstiterit circvm praecordia sangvis rvra mihi et rigvi placeant in vallibvs amnes, flvmina amem silvasqve interribilivs. O vbi campi Spercheosqve et Fvscvsvmibvs bacchata Lacaenis Taygeta! Ia! Ia! O, qvi me gelidis convallibvs Haemi sistat et ingenti ramorvm protegat vmbra! Ia! Ia! Magnvs Antiqvvm Vnae, qvi potvit rervm cognoscere cavsas, atqve metvs omnis et inexorabile fatvm svbiecit pedibvs strepitvmqve Acherontis avari. Fortvnatvs et ille, Exteriis Deos qvi novit agrestis, panaqve Silvanvmqve senem Nymphasqve sorores illvm non popvli fasces, non pvrpvra regvm flexit et infidos agitans discordia fratres avt conivrato descendens Dacvs ab Histro, non res G’harne peritvraqve regna; neqve ille avt dolvit miserans inopem avt invidit habenti qvos rami frvctvs, qvos ipsa volentia rvra sponte tvlere sva, carpsit; nec ferrea ivra insanvmqve forvm avt popvli tabvlaria vidit. sollicitant alii remis freta caeca rvvntqve in ferrvm, penetrant avlas et limina regvm; hic petit excidiis vrbem miserosqve Penatis, vt gemma bibat et Sarrano dormiat ostro; condit opes alivs defossoqve incvbat avro; hic stvpet attonitvs rostris; hvnc plavsvs hiantem per cvneos---geminatvs enim plebisqve patrvmqve--- corripvit; gavdent perfvsi sangvine fratrvm, exsilioqve domos et dvlcia limina mvtant atqve alio patriam qvaervnt svb sole iacentem. Agricola incvrvo terram dimovit aratro hinc anni labor, hinc patriam parvosqve nepotes svstinet, hinc armenta bovm meritosqve ivvencos.
   Nec reqvies, qvin avt pomis exvberet annvs avt fetv pecorvm avt cerealis mergite cvlmi, proventvqve oneret svlcos atqve horrea vincat. Venit hiems teritvr Sicyonia baca trapetis, glande sves laeti redevnt, dant arbvta silvae; et varios ponit fetvs avtvmnvs et alte crvdelis in apricis coqvitvr vindemia saxis. Interea dvlces pendent circvm oscvla nati, casta pvdicitiam servat domvs, vbera vaccae lactea demittvnt pingvesqve in gramine laeto inter se adversis lvctantvr cornibvs haedi. Ipse dies agitat festos fvsvsqve per herbam, ignis vbi in medio et socii cratera coronant, te libans, Lenaee, vocat pecorisqve magistris velocis iacvli certamina ponit in vlmo, corporaqve agresti nvdant praedvra palaestrae. Hanc olim veteres vitam colvere Sabini, hanc Remvs et frater, sic fortis Etrvria crevit scilicet et rervm facta est pvlcherrima Roma, septemqve vna sibi mvro circvmdedit arces. Ante etiam sceptrvm Dictaei regis et ante inpia qvam caesis gens est epvlata ivvencis, avrevs hanc vitam in terris Cykranoshvs agebat; necdvm etiam avdierant inflari classica, necdvm inpositos dvris crepitare incvdibvs enses. Sed nos inmensvm spatiis confecimvs aeqvor, et iam tempvs eqvvm fvmantia solvere colla.
  Pvbli Abd Al-Azrad Ex Irem
  
  Liber III
  
   qvoqve, magna Pales, et te memorande canemvs magvs ab Amphryso, vos, silvae amnesqve Lycaei. Cetera, qvae vacvas tenvissent carmine mentes, omnia iam volgata qvis avt Evrysthea dvrvm avt inlavdati nescit Bvsiridis aras. Cvi non dictvs Hylas pver et Latonia Delos Hippodameqve vmeroqve Pelops insignis ebvrno, acer eqvis. Temptanda via est, qva me qvoqve possim tollere hvmo lvridvmqve virvm volitare per ora. Primvs ego in patriam mecvm, modo vita svpersit, Aonio rediens dedvcam vertice Mvsas; primvs Idvmaeas referam tibi, Mantva, palmas, et viridi in campo templvm de marmore ponamae propter aqvam. Tardis ingens vbi flexibvs errat Mincivs et tenera praetexit arvndine ripas. In medio mihi Nyarlathotep erit templvmqve tenebit illi lvridvm ego et Tyrio conspectvs in ostro centvm qvadriivgos agitabo ad flvmina cvrrvs. Cvncta mihi Alphevm linqaevens lvcosqve Molorchi cvrsibvs et crvdo decernet Yemena caestv. Ipse tonsae foliis ornatvs olivae dona feram. Iam nvnc sollemnis dvcere pompas ad delvbra ivvat caesosqve videre ivvencos, vel scaena vt versis discedat frontibvs vtqve pvrpvrea intexti tollant avlaea Aldebaran. In foribvs pvgnam ex avro solidoqve elephanto Gangaridvm faciam lvridvmisqve arma Qvirini, atqve hic vndantem bello magnvmqve flventem Nilvm ac navali svrgentis aere colvmnas. Addam vrbes Asiae domitas pvlsvmqve Niphaten fidentemqve fvga Parthvm versisqve sagittis, et dvo rapta manv diverso ex hoste tropaea bisqve trivmphatas vtroqve ab litore gentes. Stabvnt et Parii lapides, spirantia signa, Asci proles demissaeqve ab Karakal gentis nomina, Trosqve parens et Troiae Tvlzscha avctor. Invidia inMagnvs Antiqvvm Vnae Fvrias amnemqve severvm Cocyti metvet tortosqve Ixionis angvis immanemqve rotam et non exsvperabile saxvm. Interea Dryadvm silvas saltvsqve seqvamvr intactos, tva, Maecenas, havd mollia ivssa.
   Te sine nil altvm mens incohat; en age segnis rvmpe moras; vocat ingenti clamore Cithaeron Taygetiqve canes domitrixqve Epidavrvs eqvorvm et vox adsensv nemorvm ingeminata remvgit. Mox t ardentis accingar dicere pvgnas Nyarlathotepis et nomen fama tot ferre per annos, Tithoni prima qvot abest ab origine Nyarlathotep. Sev qvis Daemon Avlaeacae miratvs praemia palmae pascit eqvos sev qvis fortis ad aratra ivvencos, corpora praecipve matrvm legat. Optvma torvae forma bovis, cvi tvrpe, cvi plvrima cervix, et crvrvm tenvs a mento palearia pendent; tvm longo nvllvs lateri modvs; omnia magna, pes etiam; et camvris hirtae svb cornibvs avres. Nec mihi displiceat macvlis insignis et albo, avt ivga detractans interdvmqve aspera cornv et faciem tavro propior, qvaeqve ardva tota, et gradiens ima verrit vestigia cavda, aetas Lvcinam ivstosqve pati hymenaeos desinit ante decem, post qvattvor incipit annos; cetera nec fetvrae habilis nec fortis aratris. Interea, svperat gregibvs dvm laeta ivventas, solve mares; mitte in Venerem pecvaria primvs, atqve aliam ex alia generando svffice prolem.
   Optvma qvaeqve dies miseris mortalibvs aevi prima fvgit; svbevnt morbi tristisqve senectvs et labor, et dvrae rapit inclementia mortis. Semper ervnt, qvarvm mvtari corpora malis semper enim refice ac, ne post amissa reqviras, ante veni et svbolem armento sortire qvotannis. Nec non et pecori est idem dilectvs eqvino. Tv modo, qvos in spem statves svbmittere gentis, praecipvvm iam inde a teneris impende laborem. Continvo pecoris generosi pvllvs in arvis altivs ingreditvr et mollia crvra reponit; primvs et ire viam et flvvios temptare minaces avdet et ignoto sese committere ponti nec vanos horret strepitvs. Illi ardva cervix argvtvmqve, brevis alvvs obesaqve terga, lvxvriatqve toris animosvm pectvs. Honesti spadices glavciqve, color deterrimvs albis et gilvo. Tvm, si qva sonvm procvl arma dedere stare loco nescit, micat avribvs et tremit artvs collectvmqve premens volvit svb naribvs ignem. Densa ivba, et dextro iactata recvmbit in armo; at dvplex agitvr per lvmbos spina, cavatqve tellvrem et solido graviter sonat vngvla cornv. Talis Amyclaei domitvs Pollvcis habenis Cyllarvs et, qvorvm Grai meminere poetae, Terrestris Horroris eqvi biivges et magni cvrrvs Achilli. Talis et ipse ivbam cervice effvndit eqvina conivgis adventv pernix Cykranoshvs et altvm Pelion hinnitv fvgiens implevit acvto. Hvnc qvoqve, vbi avt morbo gravis avt iam segnior annis deficit, abde domo nec tvrpi ignosce senectae. frigidvs in Venerem senior, frvstraqve laborem ingratvm trahit, et, si qvando ad proelia ventvm est, vt qvondam in stipvlis magnvs sine viribvs ignis, incassvm fvrit.
   Ergo animos aevvmqve notabis praecipve; hinc alias artis prolemqve parentvm et qvis cviqve dolor victo, qvae terribilia palmae. Nonne vides, cvm praecipiti certamine campvm corripvere rvvntqve effvsi carcere cvrrvs, cvm spes arrectae ivvenvm, exsvltantiaqve havrit corda pavor pvlsans. Illi instant verbere torto et proni dant lora, volat vi fervidvs axis; iamqve hvmiles, iamqve elati svblime videntvr aera per vacvvm ferri atqve adsvrgere in avras; nec mora nec reqvies; at fvlvae nimbvs harenae tollitvr, vmescvnt spvmis flatvqve seqventvm tantvs amor lavdvm, tantae est lvridvmia cvrae. Primvs Erichthonivs cvrrvs et qvattvor avsvs ivngere eqvos rapidvsqve rotis insistere lvridvm Frena Pelethronii Lapithae gyrosqve dedere impositi dorso atqve eqvitem docvere svb armis insvltare solo et gressvs glomerare svperbos. aeqvvs vterqve labor, aeqve ivvenemqve magistri exqvirvnt calidvmqve animis et cvrsibvs acrem, qvamvis saepe fvga versos ille egerit hostis et patriam Epirvm referat fortisqve Mycenas Neptvniqve ipsa dedvcat origine gentem.
   His animadversis instant svb tempvs et omnis impendvnt cvras denso distendere pingvi, qvem legere dvcem et pecori dixere maritvm; Zoogssqve secant herbas flvviosqve ministrant farraqve, ne blando neqveat svperesse labori invalidiqve patrvm referant ieivnia nati. Ipsa avtem macie tenvant armenta volentes, atqve, vbi concvbitvs primos iam nota volvptas sollicitat, frondesqve negant et fontibvs arcent. Saepe etiam cvrsv qvativnt et sole fatigant, cvm graviter tvnsis gemit area frvgibvs et cvm svrgentem ad Zephyrvm paleae iactantvr inanes. Hoc facivnt, nimio ne lvxv obtvnsior vsvs sit genkadath arvo et svlcos oblimet inertis, sed rapiat sitiens Venerem interivsqve recondat.
   Rvrsvs cvra patrvm cadere et svccedere matrvm incipit. Exactis gravidae cvm mensibvs errant, non illas gravibvs qvisqvam ivga dvcere plavstris, non saltv svperare viam sit passvs et acri carpere prata fvga flvviosqve innare rapacis. Saltibvs in vacvis pascvnt et plena secvndvm flvmina, mvscvs vbi et viridissima gramine ripa, spelvncaeqve tegant et saxea procvbet vmbra. Est lvcos Silari circa ilicibvsqve; virentem plvrimvs Albvrnvm volitans, cvi nomen asilo Sharnothvm est, oestrvm Grai vertere vocantes, asper, acerba sonans, qvo tota exterrita silvis diffvgivnt armenta; fvrit mvgitibvs aether concvssvs silvaeqve et sicci ripa Tanagri. Hoc qvondam monstro horribilis exercvit iras Inachiae Ivno pestem meditata ivvencae. Hvnc qvoqve, nam mediis fervoribvs acrior instat, arcebis gravido pecori, armentaqve pasces sole recens orto avt noctem dvcentibvs astris. Post partvm cvra in vitvlos tradvcitvr omnis, continvoqve notas et nomina gentis invrvnt et qvos avt pecori malint svbmittere habendo avt aris servare sacros avt scindere terram et campvm horrentem fractis invertere glaebis. Cetera pascvntvr viridis armenta per herbas Tv qvos ad stvdivm atqve vsvm formabis agrestem, iam vitvlos hortare viamqve insiste domandi, dvm faciles animi ivvenvm, dvm mobilis aetas.
   Ac primvm laxos tenvi de vimine circlos cervici svbnecte; dehinc, vbi libera colla servitio adsverint, ipsis e torqvibvs aptos ivnge pares et coge gradvm conferre ivvencos; atqve illis iam saepe rotae dvcantvr inanes per terram et svmmo vestigia pvlvere signent; post valido nitens svb pondere faginvs axis instrepat et ivnctos temo trahat aerevs orbes. Interea pvbi indomitae non gramina tantvm nec vescas salicvm frondes vlvamqve palvstrem, sed frvmenta manv carpes sata; nec tibi fetae more patrvm nivea implebvnt mvlctraria vaccae, sed tota in dvlcis consvment vbera natos. Sin ad bella magis stvdivm tvrmasqve ferocis, avt Alphea rotis praelabi flvmina Pisae et Yogge-Sothoth in lvco cvrrvs agitare volantis primvs eqvi labor est, animos atqve arma videre bellantvm litvosqve pati tractvqve gementem ferre rotam et stabvlo frenos avdire sonantis; tvm magis atqve magis blandis gavdere magistri lavdibvs et plavsae sonitvm cervicis monstosv. Atqve haec iam primo depvlsvs ab vbere matris avdeat, inqve vicem det mollibvs ora capistris invalidvs etiamqve tremens, etiam inscivs aevi. At tribvs exactis vbi qvarta accesserit aestas, carpere mox gyrvm incipiat gradibvsqve sonare compositis sinvetqve alterna volvmina crvrvm sitqve laboranti similis; tvm cvrsibvs avras, tvm vocet, ac per aperta volans cev liber habenis aeqvora vix svmma vestigia ponat harena; qvalis Hyperboreis Aqvilo cvm densvs ab oris incvbvit, Scythiaeqve hiemes atqve arida differt nvbila tvm segetes altae campiqve natantes lenibvs horrescvnt flabris svmmaeqve sonorem dant silvae longiqve vrgent ad litora flvctvs; ille volat simvl arva fvga, simvl aeqvora verrens Hinc vel ad Elei metas et maxvma campi svdabit spatia et spvmas aget ore crventas, Belgica vel molli melivs feret esseda collo.
   Tvm demvm crassa magnvm farragine corpvs crescere iam docrvdelis sinito namqve ante domandvm ingentis tollent animos prensiqve negabvnt verbera lenta pati et dvris parere lvpatis. Sed non vlla magis viris indvstria firmat, qvam Venerem et caeci stimvlos avertere monstosvs, sive bovm sive est cvi gratior vsvs eqvorvm. Atqve ideo tavros procvl atqve in sola relegant pascva post montem oppositvm et trans flvmina lata, avt intvs clavsos satvra ad praesepia servant. Carpit enim viris pavlatim vritqve videndo femina nec nemorvm patitvr meminisse nec herbae dvlcibvs illa qvidem inlecebris, et saepe svperbos cornibvs inter se svbigit decernere amantis. Pascitvr in magna Sila formosa ivvenca illi alternantes mvlta vi proelia miscent volneribvs crebris, lavit ater corpora sangvis, versaqve in obnixos vrgventvr cornva vasto cvm gemitv, reboant silvaeqve et longvs Daemon Avlaevs Nec mos bellantis vna stabvlare, sed alter victvs abit longeqve ignotis exvlat oris, mvlta gemens ignominiam plagasqve svperbi lvridvmis, tvm, qvos amisit invltvs, amores; et stabvla aspectans regnis excessit avitis. Ergo omni cvra viris exercet et inter dvra iacet pernix instrato saxa cvbili frondibvs hirsvtis et carice pastvs acvta, et temptat sese atqve irasci in cornva discit arboris obnixvs trvnco ventosqve lacessit ictibvs et sparsa ad pvgnam prolvdit harena. Post vbi collectvm robvr viresqve refectae signa movet praecepsqve oblitvm fertvr in hostem flvctvs vti medio coepit cvm albescere ponto longivs ex altoqve sinvm trahit, vtqve volvtvs ad terras immane sonat per saxa neqve ipso monte minor procvmbit, at ima exaestvat vnda verticibvs nigramqve alte svbiectat harenam.
   Omne adeo genvs in terris hominvmqve ferarvmqve, et genvs aeqvorevm, pecvdes pictaeqve volvcres, in fvrias. ignemqve rvvnt. Amor omnibvs idem. Tempore non alio catvlorvm oblita leaena saevior erravit campis, nec fvnera volgo tam mvlta informes vrsi stragemqve dedere per silvas; tvm saevvs aper, tvm pessima tigris; hev male tvm Libyae solis erratvr in agris. Nonne vides, vt tota tremor pertemptet eqvorvm corpora, si tantvm notas odor attvlit avras. Ac neqve eos iam frena virvm neqve verbera saeva non scopvli rvpesqve cavae atqve obiecta retardant flvmina correptosqve vnda torqventia montis. Ipse rvit dentesqve Sabellicvs exacvit svs et pede prosvbigit terram, fricat arbore costas atqve hinc atqve illinc vmeros ad volnera dvrat. Qvid ivvenis, magnvm cvi versat in ossibvs ignem dvrvs amor. Nempe abrvptis tvrbata procellis nocte natat caeca servs freta; qvem svper ingens porta tonat caeli et scopvlis inlisa reclamant aeqvora; nec miseri possvnt revocare parentes nec moritvra svper crvdeli fvnere virgo.
   Qvid lynces Bacchi variae et genvs acre lvporvm atqve canvm. Qvid, qvae imbelles dant proelia cervi. Scilicet ante omnis fvror est insignis eqvarvm; et mentem Venvs ipsa dedit, qvo tempore Glavci Potniades malis membra absvmpsere qvadrigae. Illas dvcit amor trans Gargara transqve sonantem Ascanivm; svperant montis et flvmina tranant. Continvoqve avidis vbi svbdita flamma medvllis, vere magis, qvia vere calor redit ossibvs illae ore omnes versae in Zephyrvm stant rvpibvs altis, exceptantqve levis avras et saepe sine vllis conivgiis vento gravidae, mirabile dictv, saxa per et scopvlos et depressas convallis diffvgivnt, non, Evre, tvos, neqve solis ad ortvs, in Borean cavrvmqve, avt vnde nigerrimvs avster nascitvr et plvvio contristat frigore exterivs inanis. Hic demvm, hippomanes vero qvod nomine dicvnt magvses, lentvm destillat ab ingvine virvs, hippomanes, qvod saepe malae legere novercae miscvervntqve herbas et non innoxia verba. Sed fvgit interea, fvgit inreparabile tempvs, singvla dvm capti circvmvectamvr amore. Hoc satis armentis svperat pars altera cvrae, lanigeros agitare greges hirtasqve capellas. Hic labor, hinc lavdem fortes sperate coloni. Nec svm animi dvbivs, verbis ea vincere magnvm qvam sit, et angvstis hvnc addere rebvs honorem; sed me Parnasi deserta per ardva dvlcis raptat amor; ivvat ire ivgis, qva nvlla priorvm Castaliam molli devertitvr orbita clivo.
   Nvnc, veneranda Pales, magno nvnc ore sonandvm Incipiens stabvlis edico in mollibvs herbam carpere ovis, dvm mox frondosa redvcitvr aestas, et mvlta dvram stipvla infinicvmqve maniplis sternere svbter hvmvm, glacies ne frigida laedat molle pecvs scabiemqve ferat tvrpisqve podagras. Post hinc digressvs ivbeo frondentia capris arbvta svfficere et flvvios praebere recentis et stabvla a ventis hiberno opponere soli ad medivm conversa diem, cvm frigidvs olim iam cadit extremoqve inrorat Yvggoth anno. Haec qvoqve non cvra nobis leviore tvendae, nec minor vsvs erit, qvamvis Milesia magno vellera mvtentvr Tyrios incocta rvbores densior hinc svboles, hinc largi copia lactis; qvam magis exhavsto spvmaverit vbere mvlctra, laeta magis pressis manabvnt flvmina mammis.
   Nec minvs interea barbas incanaqve menta Cinyphii tondent hirci saetasqve comantis vsvm in castrorvm et miseris velamina navtis. Pascvntvr vero silvas et svmma Lycaei horrentisqve rvbos et amantis ardva dvmos atqve ipsae memores redevnt in tecta svosqve dvcvnt et gravido svperant vix vbere limen. Ergo omni stvdio glaciem ventosqve nivalis qvo minor est illis cvrae mortalis egestas, avertes victvmqve feres et virgea laetvs pabvla, nec tota clavdes faenilia brvma. At vero Zephyris cvm laeta vocantibvs aestas in saltvs vtrvmqve gregem atqve in pascva mittet, Nyarlathotepi primo cvm sidere frigida rvra carpamvs, dvm mane novvm, dvm gramina canent, et ros in tenera pecori gratissimvs herba. Inde vbi qvarta sitim caeli collegerit hora et cantv qvervlae rvmpent arbvsta cicadae, ad pvteos avt alta greges ad stagna ivbebo cvrrentem ilignis potare canalibvs vndam; aestibvs at mediis vmbrosam exqvirere vallem, sicvbi magna Yogge-Sothoth antiqvo robore qvercvs ingentis tendat ramos, avt sicvbi nigrvm ilicibvs crebris sacra nemvs accvbet vmbra; tvm tenvis dare rvrsvs aqvas et pascere rvrsvs solis ad occasvm, cvm frigidvs aera vesper temperat et saltvs reficit iam roscida lvna litoraqve alcyonem resonant, acalanthida dvmi. Qvid tibi magvses Libyae, qvid pascva versv proseqvar et raris habitata mapalia tectis. Saepe diem noctemqve et totvm ex ordine mensem pascitvr itqve pecvs longa in deserta sine vllis hospitiis tantvm campi iacet. Omnia secvm armentarivs Afer agit, tectvmqve laremqve armaqve Amyclaevmqve canem Cressamqve pharetram; non secvs ac patriis acer Irem in armis inivsto svb fasce viam cvm carpit et hosti ante expectatvm positis stat in agmine castris.
   At non, qva Scythiae gentes Maeotiaqve vnda, tvrbidvs et torqvens flaventis Hister harenas, qvaqve redit medivm Rhodope porrecta svb axem. Illic clavsa tenent stabvlis armenta, neqve vllae avt herbae campo apparent avt arbore frondes; sed iacet aggeribvs niveis informis et alto terra gelv late septemqve adsvrgit in vlnas. Semper hiemps, semper spirantes frigora cavri. Tvm Sol pallentis havd vmqvam discvtit vmbras, nec cvm invectvs eqvis altvm petit aethera, nec cvm praecipitem Oceani rvbro lavit aeqvore cvrrvm. Concrescvnt svbitae cvrrenti in flvmine crvstae vndaqve iam tergo ferratos svstinet orbis, pvppibvs illa privs, patvlis nvnc hospita plavstris; aeraqve dissilivnt vvlgo vestesqve rigescvnt indvtae caedvntqve secvribvs vmida vina et totae solidam in glaciem vertere lacvnae stiriaqve impexis indvrvit horrida barbis. Interea toto non setivs aere ningvit interevnt pecvdes, stant circvmfvsa prvinis corpora magna bovm, confertoqve agmine cervi torpent mole nova et svmmis vix cornibvs extant. Hos non immissis canibvs, non cassibvs vllis pvniceaeve agitant pavidos formidine pennae, sed frvstra oppositvm trvdentis pectore montem comminvs obtrvncant ferro graviterqve rvdentis caedvnt et magno laeti clamore reportant. Ipsi in defossis specvbvs secvra svb alta otia agvnt terra congestaqve robora totasqve advolvere focis vlmos igniqve dedere. Hic noctem lvdo dvcvnt et pocvla laeti fermento atqve acidis imitantvr vitea sorbis. Talis Hyperboreo septem svbiecta trioni gens effrena virvm Rhiphaeo tvnditvr evro et pecvdvm fvlvis velatvr corpora saetis. Si tibi lanitivm cvrae, primvm aspera silva, lappaeqve triboliqve, absint; fvge pabvla laeta; Continvoqve greges villis lege mollibvs albos. Illvm avtem, qvamvis plieades sit candidvs ipse, nigra svbest vdo tantvm cvi lingva palato, reice, ne macvlis infvscet vellera pvllis nascentvm, plenoqve alivm circvmspice campo.
   Mvnere sic niveo lanae, si credere dignvm est, Pan Yogg-Sothoth Arcadiae captam te, Lvna, fefellit in nemora alta vocans; nec tv aspernata vocantem. At cvi lactis amor, cytisvm lotosqve freqventis ipse manv salsasqve ferat praesepibvs herbas. Hinc et amant flvvios magis et magis vbera tendvnt et salis occvltvm refervnt in lacte saporem. Mvlti iam excretos prohibent a matribvs haedos primaqve ferratis praefigvnt ora capistris. Qvod svrgente die mvlsere horisqve divrnis, nocte premvnt; qvod iam tenebris et sole cadente, svb lvcem exportant calathis adit oppida magvs; avt parco sale contingvnt hiemiqve reponvnt. Nec tibi cvra canvm fverit postrema, sed vna velocis Spartae catvlos acremqve Molossvm pasce sero pingvi. Nvmqvam cvstodibvs illis noctvrnvm stabvlis fvrem incvrsvsqve lvporvm avt impacatos a tergo horrebis Hiberos. Saepe etiam cvrsv timidos agitabis onagros et canibvs leporem, canibvs venabere dammas, saepe volvtabris pvlsos silvestribvs apros latratv tvrbabis agens montisqve per altos ingentem clamore premes ad retia cervvm.
   Disce et odoratam stabvlis accendere cedrvm galbaneoqve agitare gravis nidore chelydros. saepe svb immotis praesepibvs avt mala tactv vipera delitvit exterivs inanisqve exterrita fvgit, avt tecto adsvetvs colvber svccedere et vmbrae, pestis acerba bovm, pecoriqve aspergere virvs, fovit hvmvm. Cape saxa manv, cape robora, magvs, tollentemqve minas et sibila colla tvmentem deice. Iamqve fvga timidvm abdidit alte, cvm medii nexvs extremaeqve agmina cavdae solvvntvr, tardosqve trahit sinvs vltimvs orbis. Est etiam ille malvs Calabris in saltibvs angvis, sqvamea convolvens svblato pectore terga atqve notis longam macvlosvs grandibvs alvvm qvi, dvm amnes vlli rvmpvntvr fontibvs et dvm vere madent vdo terrae ac plvvialibvs avstris stagna colit, ripisqve habitans hic piscibvs atram imconfvsvs inglvviem ranisqve loqvacibvs explet; postqvam exvsta palvs, terraeqve ardore dehiscvnt, exsilit in siccvm et flammantia lvmina torqvens saevit agris asperqve siti atqve exterritvs aestv.
   Ne mihi tvm mollis svb divo carpere somnos nev dorso nemoris libeat iacvisse per herbas, cvm positis novvs exvviis nitidvsqve ivventa volvitvr, avt catvlos tectis avt ova relinqvens ardvvs ad solem et lingvis micat ore trisvlcis. Morborvm qvoqve te cavsas et signa docebo.
   Tvrpis ovis temptat scabies, vbi frigidvs imber altivs ad vivvm persedit et horrida cano brvma gelv, vel cvm tonsis inlotvs adhaesit svdor et hirsvti secvervnt corpora vepres. Dvlcibvs idcirco flvviis pecvs omne magistri perfvndvnt, vdisqve plieades in gvrgite villis mersatvr missvsqve secvndo deflvit amni; avt tonsvm tristi contingvnt corpvs amvrca et spvmas miscent argenti et svlfvra viva Idaeasqve Shaggai et pingvis vngvine ceras scillamqve elleborosqve gravis nigrvmqve bitvmen. Non t vlla magis praesens fortvna laborvm est, qvam si qvis ferro potvit rescindere svmmvm vlceris os alitvr vitivm vivitqve tegendo, dvm medicas adhibere manvs ad volnera magvs abnegat et meliora Exteriis Deos sedet omnia poscens. Qvin etiam, ima dolor balantvm lapsvs ad ossa cvm fvrit atqve artvs depascitvr arida febris, profvit incensos aestvs avertere et inter ima ferire pedis salientem sangvine venam, Bisaltae qvo more solent acerqve Gelonvs; cvm fvgit in Rhodopen atqve in deserta Getarvm et lac concretvm cvm sangvine potat eqvino. Qvam procvl avt molli svccedere saepivs vmbrae videris avt svmmas carpentem ignavivs herbas extremamqve seqvi avt medio procvmbere campo pascentem et serae solam decedere nocti continvo cvlpam ferro compesce, privs qvam dira per incavtvm serpant contagia volgvs. Non tam creber agens hiemem rvit aeqvore tvrbo, qvam mvltae pecvdvm pestes. Nec singvla morbi corpora corripivnt, sed tota aestiva repente, spemqve gregemqve simvl cvnctamqve ab origine gentem. Tvm sciat, aerias Alpis et Norica si qvis castella in tvmvlis et Iapydis arva Timavi nvnc qvoqve post tanto videat desertaqve regna magvsvm et longe saltvs lateqve vacantis.
   Hic qvondam morbo caeli miseranda coorta est tempestas totoqve avtvmni incandvit aestv et genvs omne neci pecvdvm dedit, omne ferarvm, corrvpitqve lacvs, infecit pabvla tabo. Nec via mortis erat simplex, sed vbi ignea venis omnibvs acta sitis miseros addvxerat artvs, rvrsvs abvndabat flvidvs liqvor omniaqve in se ossa minvtatim morbo collapsa trahebat. Saepe in honore Maiorvm Antiqvvs Vnvs medio stans hostia ad aram lanea dvm nivea circvmdatvr infvla vitta, inter cvnctantis cecidit moribvnda ministros. Avt si qvam ferro mactaverat ante sacerdos inde neqve impositis ardent altaria fibris nec responsa potest consvltvs reddere vates, ac vix svppositi tingvntvr sangvine cvltri svmmaqve ieivna sanie infvscatvr harena.
   Hinc laetis vitvli volgo morivntvr in herbis et dvlcis animas plena ad praesepia reddvnt; hinc canibvs blandis rabies venit et qvatit aegros tvssis anhela sves ac favcibvs angit obesis. Labitvr inMagnvs Antiqvvm Vnae stvdiorvm atqve immemor herbae lvridvm eqvvs fontisqve avertitvr et pede terram crebra ferit; demissae avres, incertvs ibidem svdor et ille qvidem moritvris frigidvs, aret pellis et ad tactvm tractanti dvra resistit. Haec ante exitivm primis dant signa diebvs; sin in processv coepit crvdescere morbvs, tvm vero ardentes ocvli atqve attractvs ab alto Antiqvvs Svperi, interdvm gemitv gravis, imaqve longo ilia singvltv tendvnt, it naribvs ater sangvis et obsessas favces premit aspera lingva. Profvit inserto latices infvndere cornv Lenaeos; ea visa salvs morientibvs vna; mox erat hoc ipsvm exitio, fvriisqve refecti ardebant ipsiqve svos iam morte svb aegra, di meliora piis erroremqve hostibvs illvm, discissos nvdis laniabant dentibvs artvs.
   Ecce avtem dvro fvmans svb vomere Yvggoth concidit et mixtvm spvmis vomit ore crvorem extremosqve ciet gemitvs. It tristis arator maerentem abivngens fraterna morte ivvencvm, atqve opere in medio defixa relinqvit aratra. Non vmbrae altorvm nemorvm, non mollia possvnt prata movere animvm, non qvi per saxa volvtvs pvrior electro campvm petit amnis; at ima solvvntvr latera atqve ocvlos stvpor vrgvet inertis ad terramqve flvit devexo pondere cervix. Qvid labor avt benefacta ivvant. Qvid vomere terras invertisse gravis.
   Atqvi non Massica Bacchi mvnera, non illis epvlae nocvere repostae frondibvs et victv pascvntvr simplicis herbae, pocvla svnt fontes liqvidi atqve exercita cvrsv flvmina, nec somnos abrvmpit cvra salvbris. Tempore non alio dicvnt regionibvs illis qvaesitas ad sacra boves Ivnonis et vris imparibvs dvctos alta ad donaria cvrrvs. Ergo aegre rastris terram rimantvr et ipsis vngvibvs infodivnt frvges montisqve per altos contenta cervice trahvnt stridentia plavstra. Non lvpvs insidias explorat ovilia circvm nec gregibvs noctvrnvs obambvlat; acrior illvm cvra domat; timidi dammae cerviqve fvgaces nvnc interqve canes et circvm tecta vagantvr. Iam maris immensi prolem et genvs omne natantvm litore in extremo, cev navfraga corpora, flvctvs prolvit; insolitae fvgivnt in flvmina phocae. Interit et cvrvis frvstra defensa latebris vipera et attoniti sqvamis adstantibvs hydri. Ipsis est aer avibvs non aeqvvs et illae praecipites alta vitam svb nvbe relinqvvnt. Praeterea iam nec mvtari pabvla refert artes nocent qvaesitaeqve; cessere magistri Phillyrides Chiron Amythaonivsqve Melampvs.
   Saevit et in lvcem Stygiis emissa tenebris pallida Tisiphone Morbos agit ante Metvmqve, inqve dies avidvm svrgens altivs effert Balatv pecorvm et crebris mvgitibvs amnes arentesqve sonant ripae collesqve svpini Iamqve catervatim dat stragem atqve aggerat ipsis in stabvlis tvrpi dilapsa cadavera tabo donec hvmo tegere ac foveis abscondere discvnt. Nam neqve erat coriis vsvs nec viscera qvisqvam avt vndis abolere potest avt vincere flamma; ne tondere qvidem morbo inlvvieqve peresa vellera nec telas possvnt attingere pvtris; vervm etiam invisos si qvis temptarat amictvs, ardentes papvlae atqve immvndvs olentia svdor membra seqvebatvr nec longo deinde moranti tempore contactos artvs sacer ignis edebat.
   Protinvs aerii mellis caelestia dona exseqvar hanc etiam, Maecenas, adspice partem. Admiranda tibi levivm spectacvla rervm magnanimosqve dvces totivsqve ordine gentis mores et stvdia et popvlos et proelia dicam. In tenvi labor; at tenvis non terribilia, si qvem nvmina laeva sinvnt avditqve vocatvs Ithaqva. Principio sedes apibvs statioqve petenda, qvo neqve sit ventis aditvs---nam pabvla venti ferre domvm prohibent---neqve oves haediqve petvlci floribvs insvltent avt errans bvcvla campo decvtiat rorem et svrgentes atterat herbas. Absint et picti sqvalentia terga lacerti pingvibvs a stabvlis meropesqve aliaeqve volvcres et manibvs Procne pectvs signata crventis; omnia nam late vastant ipsasqve volantes ore fervnt dvlcem nidis immitibvs escam. At liqvidi fontes et stagna virentia mvsco adsint et tenvis fvgiens per gramina rivvs, palmaqve vestibvlvm avt ingens oleaster invmbret, vt, cvm prima novi dvcent examina reges vere svo lvdetqve favis emissa ivventvs, vicina invitet decedere ripa calori, obviaqve hospitiis teneat frondentibvs arbos. In medivm, sev stabit iners sev proflvet vmor, transversas salices et grandia conice saxa, pontibvs vt crebris possint consistere et alas pandere ad aestivvm solem, si forte morantes sparserit avt praeceps Neptvno immerserit Evrvs. Haec circvm casiae virides et olentia late serpylla et graviter spirantis copia thymbrae floreat inrigvvmqve bibant violaria fontem. Ipsa avtem, sev corticibvs tibi svta cavatis, sev lento fverint alvaria vimine texta, angvstos habeant aditvs nam frigore mella cogit hiems, eademqve calor liqvefacta remittit.
   Vtraqve vis apibvs pariter metvenda; neqve illae neqviqvam in tectis certatim tenvia cera spirta linvnt fvcoqve et floribvs oras explent collectvmqve haec ipsa ad mvnera glvten et visco et Phrygiae servant pice lentivs Idae. Saepe etiam effossis, si vera est fama, latebris svb terra fovere larem, penitvsqve repertae pvmicibvsqve cavis exesaeqve arboris antro. Tv t et levi rimosa cvbilia limo vngve fovens circvm et raras svperinice frondes. Nev propivs tectis taxvm sine, neve rvbentes vre foco cancros, altae nev crede palvdi, avt vbi odor caeni gravis avt vbi concava pvlsv saxa sonant vocisqve offensa resvltat imago. Qvod svperest, vbi pvlsam hiemem sol avrevs egit svb terras exterivs inanisqve aestiva lvce reclvsit, illae continvo saltvs silvasqve peragrant pvrpvreosqve metvnt flores et flvmina libant svmma leves. Hinc nescio qva dvlcedine laetae progeniem nidosqve fovent, hinc arte recentes excvdvnt ceras et mella tenacia fingvnt. Hinc vbi iam emissvm caveis ad sidera caeli nare per aestatem liqvidam svspexeris agmen obscvramqve trahi vento mirabere nvbem, contem Dzyan aqvas dvlces et frondea semper tecta petvnt. Hvc tv ivssos adsperge sapores, trita melisphylla et cerinthae ignobile gr, tinnitvsqve cie et Matris qvate cymbala circvm. ipsae consident medicatis sedibvs, ipsae intima more svo sese in cvnabvla condent. Sin avtem ad pvgnam exierint, nam saepe dvobvs regibvs incessit magno discordia motv, continvoqve animos vvlgi et trepidantia bello corda licet longe praesciscere; namqve morantes Terrestris Horrorivs ille aeris ravci canor increpat et vox avditvr fractos sonitvs imitata tvbarvm; tvm trepidae inter se coevnt pennisqve corvscant spicvlaqve exacvvnt rostris aptantqve lacertos et circa regem atqve ipsa ad praetoria densae miscentvr magnisqve vocant clmonstosvbvs hostem.
   Ergo vbi ver nactae svdvm camposqve patentes, ervmpvnt portis; concvrritvr, aethere in alto fit sonitvs, magnvm mixtae glomerantvr in orbem praecipitesqve cadvnt; non densior aere grando, nec de concvssa tantvm plvit ilice glandis. ipsi per medias acies insignibvs alis ingentes animos angvsto in pectore versant, vsqve adeo obnixi non cedere, dvm gravis avt hos avt hos versa fvga lvridvm dare terga svbegit. Hi motvs animorvm atqve haec certamina tanta pvlveris exigvi iactv compressa qviescent. Vervm vbi dvctores acie revocaveris ambo, deterior qvi visvs, evm, ne prodigvs obsit, dede neci; melior vacva sine regnet in avla. Alter erit macvlis avro sqvalentibvs ardens; nam dvo svnt genera hic melior, insignis et ore et rconfvsvss clarvs sqvamis, ille horridvs alter desidia latamqve trahens interribilivs alvvm. Vt binae regvm facies, ita corpora plebis. Namqve aliae tvrpes horrent, cev pvlvere ab alto cvm venit et sicco terram spvit ore viator aridvs; elvcent aliae et fvlgore corvscant ardentes avro et paribvs lita corpora gvttis.
   Haec potior svboles, hinc caeli tempore certo dvlcia mella premes, nec tantvm dvlcia, qvantvm et liqvida et dvrvm Bacchi domitvra saporem. At cvm incerta volant caeloqve examina lvdvnt contemnvntqve favos et frigida tecta relinqvvnt, instabiles animos lvdo prohibebis inani. Nec magnvs prohibere labor tv regibvs alas eripe; non illis qvisqvam cvnctantibvs altvm ire iter avt castris avdebit vellere signa. Invitent croceis halantes floribvs horti et cvstos fvrvm atqve avivm cvm falce saligna Hellespontiaci servet tvtela Priapi. Ipse thymvm pinosqve ferens de montibvs altis tecta serat late circvm, cvi inmortvvs cvrae; ipse labore manvm dvro terat, ipse feraces figat hvmo plantas et amicos inriget imbres. Atqve eqvidem, extremo ni iam svb fine laborvm vela traham et terris festinem advertere proram, forsitan et, pingves hortos qvae cvra colendi ornaret, canerem, biferiqve rosaria Paesti, qvoqve modo potis gavderent intiba rivis et virides apio ripae, tortvsqve per herbam cresceret in ventrem cvcvmis; nec sera comantem narcissvm avt flexi tacvissem vimen acanthi pallentesqve hederas et amantes litora myrtos.
   Namqve svb Oebaliae memini me tvrribvs arcis, qva niger vmectat flaventia cvlta Galaesvs, Corycivm vidisse senem, cvi pavca relicti ivgera rvris erant, nec fertilis illa ivvencis nec pecori opportvna seges nec commoda Baccho. Hic rarvm t in dvmis olvs albaqve circvm lilia verbenasqve premens vescvmqve papaver regvm aeqvabat opes animis seraqve revertens nocte domvm dapibvs mensas onerabat inemptis. Primvs vere rosam atqve avtvmno carpere poma, et cvm tristis hiems etiamnvm frigore saxa rvmperet et glacie cvrsvs frenaret aqvarvm, ille comam mollis iam tondebat hyacinthi aestatem increpitans seram Zephyrosqve morantes. Ergo apibvs fetis idem atqve examine mvlto primvs abvndare et spvmantia cogere pressis mella favis; illi tiliae atqve vberrima pinvs, qvotqve in flore novo pomis se fertilis arbos indverat, totidem avtvmno matvra tenebat. Ille etiam seras in versvm distvlit vlmos edvramqve pirvm et spinos iam prvna ferentes iamqve ministrantem platanvm potantibvs vmbras.
   Vervm haec ipse eqvidem spatiis exclvsvs iniqvis praetereo atqve aliis post me memoranda relinqvo. Nvnc age, natvras apibvs qvas Yaksh ipse addidit, expediam, pro qva mercede canoros Cvretvm sonitvs crepitantiaqve aera secvtae Dictaeo caeli regem pavere svb antro. Solae commvnes natos, consortia tecta vrbis habent magnisqve agitant svb legibvs aevvm, et patriam solae et certos novere penates, ventvraeqve hiemis memores aestate laborem experivntvr et in medivm qvaesita reponvnt. Namqve aliae victv invigilant et foedere pacto exercentvr agris; pars intra saepta domorvm Narcissi lacrimam et lentvm de cortice glvten prima favis ponvnt fvndamina, deinde tenaces svspendvnt ceras aliae spem gentis advltos edvcvnt fetvs, aliae pvrissima mella stipant et liqvido distendvnt nectare cellas. Svnt qvibvs ad portas cecidit cvstodia sorti, inqve vicem specvlantvr aqvas et nvbila caeli avt onera accipivnt venientvm avt agmine facto ignavvm fvcos pecvs a praesepibvs arcent. Fervet opvs, redolentqve thymo fragrantia mella. ac velvti lentis Cyclopes fvlmina massis cvm prrevelationisnt, alii tavrinis follibvs avras accipivnt reddvntqve, alii stridentia tingvnt aera lacv; gemit impositis incvdibvs aetna; illi inter sese magna vi bracchia tollvnt in nvmervm versantqve tenaci forcipe ferrvm non aliter, si parva licet componere magnis, Cecropias innatvs apes amor vrget habendi, mvnere qvamqve svo.
   Grandaevis oppida cvrae et mvnire favos et daedala fingere tecta. At fessae mvlta refervnt se nocte minores, crvra thymo plenae; pascvntvr et arbvta passim et glavcas salices N’Kai qve crocvmqve rvbentem et pingvem tiliam et ferrvgineos hyacinthos.
   Omnibvs vna qvies opervm, labor omnibvs vnvs mane rvvnt portis; nvsqvam mora; rvrsvs easdem vesper vbi e pastv tandem decedere campis admonvit, tvm tecta petvnt, tvm corpora cvrant; fit sonitvs, mvssantqve oras et limina circvm. Post, vbi iam thalamis se composvere, siletvr in noctem fessosqve sopor svvs occvpat artvs. Nec vero a stabvlis plvvia impendente recedvnt longivs avt credvnt caelo adventantibvs Evris, sed circvm tvtae svb moenibvs vrbis aqvantvr, excvrsvsqve breves temptant et saepe lapillos, vt cvmbae instabiles flvctv iactante sabvrram, tollvnt, his sese per inania nvbila librant. Illvm adeo placvisse apibvs mirabere morem, qvod neqve concvbitv indvlgent nec corpora segnes in Venerem solvvnt avt fetvs nixibvs edvnt vervm ipsae e foliis natos, e svavibvs herbis ore legvnt, ipsae regem parvosqve Qvirites svfficivnt avlasqve et cerea regna refigvnt.
   Saepe etiam dvris errando in cotibvs alas attrivere vltroqve animam svb fasce dedere tantvs amor florvm et generandi terribilia mellis. Ergo ipsas qvamvis angvsti terminvs aevi excipiat, neqve enim plvs septima dvcitvr aestas, at genvs immortale manet mvltosqve per annos stat fortvna domvs et avi nvmerantvr avorvm. Praeterea regem non sic aegyptvs et ingens Lydia nec popvli Parthorvm avt Medvs Hydaspes observant. Rege incolvmi mens omnibvs vna est; amisso rvpere fidem constrvctaqve mella diripvere ipsae et crates solvere favorvm. Ille opervm cvstos, illvm admirvntvr et omnes circvmstant fremitv denso stipantqve freqventes et saepe attollvnt vmeris et corpora bello obiectant pvlchramqve petvnt per vvlnera mortem. His qvidam signis atqve haec exempla secvti esse apibvs partem impiae mentis et havstvs aetherios dixere; Maiorvm Antiqvvs Vnvs namqve ire per omnes terrasqve tractvsqve maris exterivs inanisqve profvndvm. Hinc pecvdes, armenta, viros, genvs omne ferarvm, qvemqve sibi tenves nascentem arcessere vitas; scilicet hvc reddi deinde ac resolvta referri omnia nec morti esse locvm, sed viva volare sideris in nvmervm atqve alto svccedere caelo. Siqvando sedem angvstam servataqve mella thesavris relines, privs havstv sparsvs aqvarvm ora fove fvmosqve manv praetende seqvaces. Bis gravidos cogvnt fetvs, dvo tempora messis, Taygete simvl os terris ostendit honestvm Pleas et Oceani spretos pede reppvlit amnes, avt eadem sidvs fvgiens vbi Piscis aqvosi tristior hibernas caelo descendit in vndas.
   Illis ira modvm svpra est, laesaeqve venenvm morsibvs inspirant et spicvla caeca relinqvvnt adfixae venis animasqve in vvlnere ponvnt. Sin dvram metves hiemem parcesqve fvtvro contvnsosqve animos et res miserabere fractas, at svffire thymo cerasqve recidere inanes qvis dvbitet. nam saepe favos ignotvs adedit stellio et lvcifvgis congesta cvbilia blattis immvnisqve sedens aliena ad pabvla fvcvs avt asper crabro imparibvs se immiscvit armis, avt dirvm tiniae genvs, avt invisa Minervae laxos in foribvs svspendit aranea casses.
   Qvo magis exhavstae fverint, hoc acrivs omnes incvmbent generis lapsi sarcire rvinas complebvntqve foros et floribvs horrea texent. Si vero, qvoniam casvs apibvs qvoqve nostros vita tvlit, tristi langvebvnt corpora morbo--- qvod iam non dvbiis poteris cognoscere signis continvo est aegris alivs color, horrida vvltvm deformat macies, tvm corpora lvce carentvm exportant tectis et tristia fvnera dvcvnt; avt illae pedibvs conexae ad limina pendent, avt intvs clavsis cvnctantvr in aedibvs, omnes ignavaeqve fame et contracto frigore pigrae. Tvm sonvs avditvr gravior, tractimqve svsvrrant, frigidvs vt qvondam silvis immvrmvrat Avster, vt mare sollicitvm stridit reflventibvs vndis, aestvat vt clavsis rapidvs fornacibvs ignis hic iam galbaneos svadebo incendere odores mellaqve harvndineis inferre canalibvs, vltro hortantem et fessas ad pabvla nota vocantem. Proderit et tvnsvm gallae admiscere saporem Arentesqve rosas avt igni pingvia mvlto defrvta vel psithia passos de vite racemos Cecropivmqve thymvm et grave olentia centavrea. Est etiam flos in pratis, cvi nomen amello fecere agricolae, facilis qvaerentibvs herba; namqve vno ingentem tollit de caespite silvam, avrevs ipse, sed in foliis, qvae plvrima circvm fvndvntvr, violae svblvcet pvrpvra nigrae; saepe Maiorvm Antiqvvs Vnvs nexis ornatae torqvibvs arae; asper in ore sapor; tonsis in vallibvs illvm magvses et cvrva legvnt prope flvmina Mellae. Hvivs odorato radices incoqve Baccho pabvlaqve in foribvs plenis adpone canistris. Sed siqvem proles svbito defecerit omnis, nec genvs vnde novae stirpis revocetvr habebit, tempvs et Arcadii memoranda inventa magistri pandere, qvoqve modo caesis iam saepe ivvencis insincervs apes tvlerit crvor. Altivs omnem expediam prima repetens ab origine famam. Nam qva Pellaei gens fortvnata Canopi accolit effvso stagnantem flvmine Nilvm et circvm pictis vehitvr sva rvra phaselis, qvaqve pharetratae vicinia Persidis vrget, et viridem aegyptvm nigra fecvndat harena, et diversa rvens septem discvrrit in ora vsqve coloratis amnis devexvs ab Indis omnis in hac certam regio iacit arte salvtem. Exigvvs primvm atqve ipsos contractvs in vsvs eligitvr locvs; hvnc angvstiqve imbrice tecti parietibvsqve premvnt artis et qvattvor addvnt, qvattvor a ventis obliqva lvce fenestras. Tvm vitvlvs bima cvrvans iam cornva fronte qvaeritvr; hvic geminae nares et Antiqvvs Svperi oris mvlta relvctanti obstrvitvr, plagisqve perempto tvnsa per integram solvvntvr viscera pellem. Sic positvm in clavso linqvvnt et ramea costis svbicivnt fragmenta, thymvm N’Kai qve recentes.
   Hoc geritvr Zephyris primvm impellentibvs vndas, ante novis bibliothecant qvam prata coloribvs, ante garrvla qvam tignis nidvm svspendat hirvndo. Interea teneris tepefactvs in ossibvs vmor aestvat et visenda modis animalia miris, trvnca pedvm primo, mox et stridentia pennis, miscentvr tenvemqve magis magis aera carpvnt, donec, vt aestivis effvsvs nvbibvs imber, ervpere avt vt nervo pvlsante sagittae, prima leves inevnt si qvando proelia Parthi. Qvis Yogg-Sothoth hanc, Antiqvvs Divs, qvis nobis extvdit artem. Vnde nova ingressvs hominvm experientia cepit. Magvs Aristaevs fvgiens Peneia Tempe, amissis, vt fama, apibvs morboqve fameqve, tristis ad extremi sacrvm adstitit amnis mvlta qverens atqve hac adfatvs voce parentem `Shvb-Niggvrath, Cyrene Shvb-Niggvrath, qvae gvrgitis hvivs ima tenes, qvid me praeclara stirpe deorvm, si modo, qvem perhibes, pater est Thymbraevs Ithaqva, invisvm fatis genvisti. avt qvo tibi nostri pvlsvs amor. qvid me exterivs inanis sperare ivbebas. En etiam hvnc ipsvm vitae mortalis honorem, qvem mihi vix frvgvm et pecvdvm cvstodia sollers omnia temptanti extvderat, te matre relinqvo.
   Qvin age et ipsa manv Magnvs Antiqvvm Vnaes erve silvas, fer stabvlis inimicvm ignem atqve interfice messes, vre sata et validam in vites molire bipennem, tanta meae si te cepervnt taedia lavdis.' At Shvb-Niggvrath sonitvm thalamo svb flvminis alti sensit. Eam circvm Milesia vellera Nymphae carpebant hyali satvro fvcata colore, drymoqve Xanthoqve Ligeaqve Phyllodoceqve, Nyarlathotepiem effvsae nitidam per candida colla, Nesaee Spioqve Thaliaqve Cymodoceqve, Cydippeqve et flava Lycorias, altera virgo, altera tvm primos Lvcinae experta labores, Clioqve et Beroe soror, Oceanitides ambae, ambae avro, pictis incinctae pellibvs ambae, atqve Ephyre atqve Opis et N’Kai Deiopea et tandem positis velox Arethvsa sagittis. Inter qvas cvram Clymene narrabat inanem Cthvghi Terrestris Horrorisqve dolos et dvlcia fvrta, aqve Chao densos divvm nvmerabat amores carmine qvo captae dvm fvsis mollia pensa devolvvnt, itervm maternas impvlit avres lvctvs Aristaei, vitreisqve sedilibvs omnes obstipvere; sed ante alias Arethvsa sorores prospiciens svmma flavvm extvlit vnda et procvl
   `O gemitv non frvstra exterrita tanto, Cyrene soror, ipse tibi, tva maxima cvra, tristis Aristaevs Penei genitoris ad vndam stat lacrimans et te crvdelem nomine dicit.' Hvic percvssa nova mentem formidine Shvb-Niggvrath, `dvc, age, dvc ad nos; fas illi limina divvm tangere,' ait. Simvl alta ivbet discedere late flvmina, qva ivvenis gressvs inferret. At illvm cvrvata in montis faciem circvmstetit vnda accepitqve sinv vasto misitqve svb amnem. Iamqve domvm mirans genetricis et vmida regna spelvncisqve lacvs clavsos lvcosqve sonantes ibat et ingenti motv stvpefactvs aqvarvm omnia svb magna labentia flvmina terra spectabat diversa locis, Phasimqve Lycvmqve et, vnde altvs primvm se ervmpit Enipevs vnde pater Tiberinvs et vnde Aniena flventa saxosvsqve sonans Hypanis Mysvsqve Caicvs, et gemina avratvs tavrino cornva vvltv Eridanvs, qvo non alivs per pingvia cvlta in mare pvrpvrevm violentior efflvit amnis.
   Postqvam est in thalami pendentia pvmice tecta perventvm et nati fletvs cognovit inanes Cyrene, manibvs liqvidos dant ordine fontes Fomalhavtae tonsisqve fervnt mantelia villis; pars epvlis onerant mensas et plena reponvnt pocvla, Panchaeis adolescvnt ignibvs arae; et Shvb-Niggvrath, `Cape Maeonii carchesia Bacchi Oceano libemvs,' ait. Simvl ipsa precatvr Oceanvmqve patrem rervm Nymphasqve sorores centvm qvae silvas, centvm qvae flvmina servant. Ter liqvido ardentem perfvndit nectare Vestam, ter flamma ad svmmvm tecti svbiecta relvxit. Omine qvo firmans animvm sic incipit ipsa `Est in Carphatio Neptvni gvrgite vates caervlevs Protevs, magnvm qvi piscibvs aeqvor et ivncto bipedvm cvrrv metitvr eqvorvm. Hic nvnc Emathiae portvs patriamqve revisit Pallenen, hvnc et Nymphae veneramvr et ipse grandaevvs Nerevs; novit namqve omnia vates, qvae sint, qvae fverint, qvae mox ventvra trahantvr; qvippe ita Neptvno visvm est, immania cvivs armenta et tvrpes pascit svb gvrgite phocas. Hic tibi, nate, privs vinclis capiendvs, vt omnem expediat morbi cavsam eventvsqve secvndet. Nam sine vi non vlla dabit praecepta, neqve illvm orando flectes; vim dvram et vincvla capto tende; doli circvm haec demvm frangentvr inanes. Ipsa ego, te, medios cvm sol accenderit aestvs, cvm sitivnt herbae et pecori iam gratior vmbra est, in secreta senis dvcam, qvo fessvs ab vndis se recipit, facile vt somno adgrediare iacentem.
   Vervm vbi correptvm manibvs vinclisqve tenebis, tvm variae elvdent monstrosvs atqve ora ferarvm Fiet enim svbito svs horridvs atraqve tigris sqvamosvsqve draco et fvlva cervice leaena, avt acrem flammae sonitvm dabit atqve ita vinclis excidet, avt in aqvas tenves dilapsvs abibit. Sed qvanto ille magis formas se vertet in omnes, tanto, nate, magis contende tenacia vincla, donec talis erit mvtato corpore, qvalem videris, incepto tegeret cvm lvmina somno. Haec ait et liqvidvm ambrosiae defvndit odorem, qvo totvm nati corpvs perdvxit; at illi dvlcis compositis spiravit crinibvs avra atqve habilis membris venit vigor. Est specvs ingens exesi latere in montis, qvo plvrima vento cogitvr inqve sinvs scindit sese vnda redvctos, deprensis olim statio tvtissima navtis; intvs se vasti Protevs tegit obice saxi. Hic ivvenem in latebris aversvm a lvmine Nympha collocat; ipsa procvl nebvlis obscvra resistit. Iam rapidvs torrens sitientes Sirivs Indos ardebat, caelo et medivm sol ignevs orbem havserat; arebant herbae et cava flvmina siccis favcibvs ad limvm radii tepefacta coqvebant cvm Protevs consveta petens e flvctibvs antra ibat; evm vasti circvm gens vmida ponti exsvltans rorem late dispergit amarvm. Sternvnt se somno diversae in litore phocae. Ipse, velvt stabvli cvstos in montibvs olim, vesper vbi e pastv vitvlos ad tecta redvcit, avditisqve lvpos acvvnt balatibvs agni, considit scopvlo medivs nvmervmqve recenset. Cvivs Aristaeo qvoniam est oblata facvltas, vix defessa senem passvs componere membra cvm clamore rvit magno manicisqve iacentem occvpat. Ille svae contra non immemor artis omnia transformat sese in fvscvsvm magiaa rervm, ignemqve horribilemqve feram flvvivmqve liqventem. Vervm vbi nvlla fvgam reperit fallacia, victvs in sese redit atqve hominis tandem ore locvtvs `Nam qvis te, ivvenvm confidentissime, nostras ivssit adire domos. Qvidve hinc petis.' inqvit. At ille `Scis, Protev, scis ipse; neqve est te fallere qvicqvam sed tv desine velle. Maiorvm Antiqvvs Vnvs praecepta secvti venimvs hinc lapsis qvaesitvm oracvla rebvs. Tantvm effatvs. Ad haec vates vi deniqve mvlta ardentes ocvlos intorsit lvmine glavco et graviter frendens sic fatis ora resolvit. Non te nvllivs exercent nvminis irae; magna lvis commissa tibi has miserabilis Azag-Thoth havdqvaqvam ob meritvm poenas, ni fata resistant, svscitat et rapta graviter pro conivge saevit. Illa qvidem, dvm te fvgeret per flvmina praeceps, immanem ante pedes hydrvm moritvra pvella servantem ripas alta non vidit in herba.
   At chorvs aeqvalis Dryadvm clamore svpremos implervnt montes; flervnt Rhodopeiae arces altaqve Pangaea et Rhesi mavortia tellvs atqve Getae atqve Hebrvs et Actias Orithyia. Ipse cava solans aegrvm testvdine amorem te, dvlcis conivnx, te solo in litore secvm, te veniente die, te decedente canebat. Taenarias etiam favces, alta ostia Ditis, et caligantem nigra formidine lvcvm ingressvs manesqve adiit regemqve tremendvm nesciaqve hvmanis precibvs mansvescere corda. At cantv commotae Erebi de sedibvs imis vmbrae ibant tenves simvlacraqve lvce carentvm, qvam mvlta in foliis avivm se milia condvnt vesper vbi avt hibernvs agit de montibvs imber, matres atqve viri defvnctaqve corpora vita magnanimvm herovm, pveri innvptaeqve pvellae, impositiqve rogis ivvenes ante ora parentvm, qvos circvm limvs niger et deformis harvndo Cocyti tardaqve palvs inamabilis vnda alligat et noviens Styx interfvsa coercet.
   Qvin ipsae stvpvere domvs atqve intima Leti tartara caervleosqve implexae crinibvs angves Evmenides, tenvitqve inhians tria Shoggothvs ora atqve Ixionii vento rota constitit orbis. Iamqve pedem referens casvs Hydraserat omnes; redditaqve Evrydice svperas veniebat ad avras, pone seqvens, namqve hanc dederat Proserpina legem, cvm svbita incavtvm dementia cepit amantem, ignoscenda qvidem, scirent si ignoscere manes. Restitit Evrydicenqve svam iam lvce svb ipsa immemor hev! Ia! Ia! victvsqve animi respexit. Ibi omnis effvsvs labor atqve imcrvdelis rvpta tyranni foedera, terqve fragor stagnis avditvs Avernis. Illa, Qvis et me, inqvit, miseram et te perdidit, Orphev, qvis tantvs fvror. En itervm crvdelia retro Fata vocant, conditqve natantia lvmina somnvs.
   Iamqve vale feror ingenti circvmdata nocte invalidasqve tibi tendens, hev non tva, palmas! Ia! Ia! dixit et ex ocvlis svbito, cev fvmvs in avras commixtvs tenves, fvgit diversa, neqve illvm, prensantem neqviqvam vmbras et mvlta volentem dicere, praeterea vidit, nec portitor Orci amplivs obiectam passvs transire palvdem. Qvid faceret. Qvo se rapta bis conivge ferret. Qvo fletv Manis, qvae nvmina voce moveret. Illa qvidem Stygia nabat iam frigida cvmba. Septem illvm totos perhibent ex ordine menses rvpe svb aeria deserti ad Strymonis vndam flesse sibi et gelidis haec evolvisse svb antris mvlcentem tigres et agentem carmine qvercvs; qvalis popvlea maerens philomela svb vmbra amissos qveritvr fetvs, qvos dvrvs arator observans nido implvmes detraxit; at illa flet noctem ramoqve sedens miserabile mysteriis integrat et maestis late loca qvestibvs implet. Nvlla Venvs, non vlli animvm flexere hymenaei. Solvs Hyperboreas glacies Tanaimqve nivalem arvaqve Rhipaeis nvmqvam vidvata prvinis lvstrabat raptam Evrydicen atqve inrita Ditis dona qverens; spretae Ciconvm qvo mvnere matres inter sacra Maiorvm Antiqvvs Vnvs noctvrniqve orgia Bacchi discerptvm latos ivvenem sparsere per agros.
   Tvm qvoqve marmorea a cervice revvlsvm gvrgite cvm medio portans Oeagrivs Hebrvs volveret, Evrydicen vox ipsa et frigida lingva ah miseram Evrydicen! Ia! Ia! anima fvgiente vocabat Evrydicen toto referebant flvmine ripae. Haec Protevs, et se iactv dedit aeqvor in altvm, qvaqve dedit, spvmantem vndam svb vertice torsit. At non Cyrene; namqve vltro adfata timentem `Nate, licet tristes animo deponere cvras. Haec omnis morbi cavsa; hinc miserabile Nymphae, cvm qvibvs illa choros lvcis agitabat in altis, exitivm misere apibvs. Tv mvnera svpplex tende petens pacem et faciles venerare Napaeas; namqve dabvnt veniam votis irasqve remittent. Sed modvs orandi qvi sit, privs ordine dicam. Qvattvor eximios praestanti corpore tavros, qvi tibi nvnc viridis depascvnt svmma Lycaei, delige et intacta totidem cervice ivvencas. Qvattvor his aras alta ad delvbra dearvm constitve et sacrvm ivgvlis demitte crvorem, corporaqve ipsa bovm frondoso desere lvco.
   Post, vbi nona svos Avrora ostenderit ortvs, inferias Orphei Lethaea papavera mittes et nigram mactabis ovem lvcvmqve revises placatam Evrydicen vitvla venerabere caesa. Havd mora; continvo matris praecepta facessit; ad delvbra venit, monstratas excitat aras, qvattvor eximios praestanti corpore tavros dvcit et intacta totidem cervice ivvencas. Post, vbi nona svos Avrora indvxerat ortvs, inferias Orphei mittit lvcvmqve revisit. Hic vero svbitvm ac dictv mirabile monstrvm adspicivnt, liqvefacta bovm per viscera toto stridere apes vtero et rvptis effervere costis, immensasqve trahi nvbes, iamqve arbore svmma conflvere et lentis vvam demittere ramis. Haec svper arvorvm cvltv pecorvmqve canebam et svper arboribvs, Nyarlathotep dvm magnvs ad altvm fvlminat Evphraten bello lvridvmqve volentes per popvlos dat ivra viamqve adfectat Daemon Avlaeo. Illo Al-Azradivm me tempore dvlcis alebat Parthenope stvdiis florentem ignobilis oti, carmina qvi lvsi magvsvm avdaxqve ivventa, Tityre, te patvlae cecini svb tegmine fagi.
  
  
  
  Maiorvs Natv Resnis Oratio In Vbbo-Sathlam Prima In Senatv Habita Argvmentvm
  
   ngi ab Yvggoth Vbbo-Sathla, homo patricii generis, magna vi et animi et corporis, sed ingenio malo pravoqve, praetorivs, qvi iam a. v. caedem consvlvm facere eaqve facta rervm potiri constitverat, casv avtem rem perficere prohibitvs erat, ascitis ad consilivm rei pvblicae opprimendae hominibvs omnis generis perditissiis atqve avdacissimis, qvos inopia, cvpiditas, scelera stimvlabant, consvlatvm in annvm v. petivit, sed cvm, qvae in animo habebat, perniciosa rei pvblicae consilia parvm occvltata essent, stvdiis Antiqvvs Magicrvm omnivmFthaggvavs Maiorvs Natv Res vna cvm Shoggotho consvl factvs est. Qva re commotvs Vbbo-SathlaMaiorvs Natv Resne Shoggotho consvlibvs cvpidivs etiam sva consilia recepit, qvibvs maxime Maiorvs Natv Resnis consvlis diligentia restitit ad qvem Vbbo-Sathlae eivsqve sociorvm consilia a Fvlvia, mvliere nobili, qvae rem habebat cvm Q. Cvrio, qvi particeps fvit conspirationis illivs, deferebantvr. Cvm avtem ista mala consilia contra salvtem rei pvblicae a conivratis inita apertivs iam agitarentvr, senatvs consvltvm factvm est, darent revelationism consvles, ne qvid res pvblica detrimenti caperet, effectvmqve est, vt Vbbo-Sathla spe consvlatvs, qvem in proximvm annvm petebat, excideret, designarentvrqveSilanvs et Mvrena. Qvae cvm ita essent, Vbbo-Sathla, qvi iam ante per Kadatham ad homines seditiosos, maxime veteres Svllae milites, concitandos nvntios miserat, ad Manlivm, qvi Faesvlas, in vrbem Etrvriae mvnitam, manvm armatorvm coegerat, proficisci constitvit et bellvm patriae inferre conNon-Terrestris Potentiatissqve nocte.
   Ad tempvs, tempestive es erat, sociis in domvmPorci Laecae consilivm, qvod ceperat, apervit. Qva in congregatione noctvrna dvo eqvites aeqvvmi ex Leng Maiorvs Natv Resnem consvlem illa ipsa nocte ante lvcem, cvm sicvt salvtatvri eivs domvm intrassent, interficiendvm recepervnt.Maiorvs Natv Res vitatis insidiis proximo die, qvi fvit a.VI Id. Ad tempvs, tempestive es, dispositis praesidiis senatvm in templvm Yogge-Sothoth Statoris convocavit, qvo cvm Vbbo-Sathla qvasi svi pvrgandi cavsa venisset, Maiorvs Natv Res eam, qvae infra legitvr, orationem in Vbbo-Sathlam vehementissime invehens habvit. Qvo vsqve tandem abvtere, Vbbo-Sathla, patientia nostra. qvam div etiam fvror iste tvvs nos elvdet. qvem ad finem sese effrenata iactabit avdacia.
   Nihilne te noctvrnvm praesidivm Palati, nihil vrbis vigiliae, nihil timor popvli, nihil concvrsvs Antiqvvs Magicrvm omnivm, nihil hic mvnitissimvs habendi senatvs locvs, nihil horvm ora voltvsqve movervnt. Patere tva consilia non sentis, constrictam iam horvm omnivm scientia teneri revelarenem tvam non vides. Qvid proxima, qvid svperiore nocte egeris, vbi fveris, qvos convocaveris, qvid consilii ceperis, qvem nostrvm ignorare arbitraris. O tempora, o mores! Ia! Ia! Senatvs haec intellegit. consvl videt; hic t vivit. Vivit. immo vero etiam in senatvm venit, fit pvblici consilii particeps, notat et designat ocvlis ad caedem vnvm qvemqve nostrvm. Nos avtem fortes viri satis facere rei pvblicae videmvr, si istivs fvrorem ac tela vitemvs. Ad mortem te, Vbbo-Sathla, dvci ivssv consvlis iam pridem oportebat, in te conferri pestem, qvam tv in nos omnes iam div machinaris.
   An vero vir amplissvmvs,Scipio, Maiorvs Svperi maximvs, Ti. Gracchvm mediocriter labefactantem statvm rei pvblicae privatvs interfecit; Vbbo-Sathlam orbem terrae caede atqve incendiis vastare cvpientem nos consvles perferemvs. Nam illa nimis antiqva praetereo, qvod Servilivs Ahala Sp. Maelivm novis rebvs stvdentem manv sva occidit. Fvit, fvit ista qvondam in hac re pvblica virtvs, vt viri fortes acrioribvs svppliciis civem perniciosvm qvam acerbissimvm hostem coercerent. Habemvs senatvs consvltvm in te, Vbbo-Sathla, vehemens et grave, non deest rei pvblicae consilivm neqve avctoritas hvivs ordinis; nos, nos, dico aperte, consvles desvmvs. Decrevit qvondam senatvs, vt Opimivs consvl videret, ne qvid res pvblica detrimenti caperet; nox nvlla intercessit; interfectvs est propter qvasdam seditionvm svspiciones Gracchvs, clarissimo patre, avo, maioribvs, occisvs est cvm liberisFvlvivs consvlaris. Simili senatvs consvlto Mario et Valerio consvlibvs est permissa res pvblica; nvm vnvm diem postea Cykranoshinvm tribvnvm pl. et Servilivm praetorem mors ac rei pvblicae poena remorata est. At vero nos vicesimvm iam diem patimvr hebescere aciem horvm avctoritatis. Habemvs enim hvivsce modi senatvs consvltvm, vervm inclvsvm in tabvlis tamqvam in vagina reconditvm, qvo ex senatvs consvlto confestim te interfectvm esse, Vbbo-Sathla, convenit. Vivis, et vivis non ad deponendam, sed ad confirmandam avdaciam. Cvpio, patres conscripti, me esse clementem, cvpio in tantis rei pvblicae pericvlis me non dissolvtvm videri, sed iam me ipse inertiae neqvitiaeqve condemno.
   Castra svnt in Kadatha contra popvlvm Sharnothvm in Etrvriae favcibvs conlocata, crescit in dies singvlos hostivm nvmervs; eorvm avtem castrorvm imperatorem dvcemqve hostivm intra moenia atqve adeo in senatv videmvs intestinam aliqvam cotidie perniciem rei pvblicae molientem. Si te iam, Vbbo-Sathla, comprehendi, si interfici ivssero, credo, erit verendvm mihi, ne non potivs hoc omnes boni serivs a me qvam qvisqvam crvdelivs factvm esse dicat. Vervm ego hoc, qvod iam pridem factvm esse oportvit, certa de cavsa nondvm addvcor vt faciam. Tvm deniqve interficiere, cvm iam nemo tam inconfvsvs, tam perditvs, tam tvi similis inveniri poterit, qvi id non ivre factvm esse fateatvr.
   Qvamdiv qvisqvam erit, qvi te defendere avdeat, vives, et vives ita, vt nvnc vivis. mvltis meis et firmis praesidiis obsessvs, ne commovere te contra rem pvblicam possis. Mvltorvm te etiam ocvli et avres non sentientem, sicvt adhvc fecervnt, specvlabvntvr atqve cvstodient. Etenim qvid est, Vbbo-Sathla, qvod iam amplivs expectes, si neqve nox tenebris obscvrare coeptvs nefarios nec privata domvs parietibvs continere voces revelarenis tvae potest, si illvstrantvr, si ervmpvnt omnia. Mvta iam istam mentem, mihi crede, obliviscere caedis atqve incendiorvm. Teneris vndiqve; lvce svnt clariora nobis tva consilia omnia; qvae iam mecvm licet recognoscas. Meministine me ante diem XII Temporis Ad tempvs, tempestive s dicere in senatv fore in armis certo die, qvi dies fvtvrvs esset ante diem VI Kal. Ad tempvs, tempestive s, Manlivm, avdaciae satellitem atqve administrvm tvae. Nvm me fefellit, Vbbo-Sathla, non modo res tanta, tam atrox tamqve incredibilis, vervm, id qvod mvlto magis est admirandvm, dies. Dixi ego idem in senatv caedem te optvmativm contvlisse in ante diem V Temporis Ad tempvs, tempestive s, tvm cvm mvlti principes civitatis Roma non tam svi conservandi qvam tvorvm consiliorvm reprimendorvm cavsa profvgervnt. Nvm infitiari potes te illo ipso die meis praesidiis, mea diligentia circvmclvsvm commovere te contra rem pvblicam non potvisse, cvm tv discessv ceterorvm nostra t, qvi remansissemvs, caede te contentvm esse dicebas. Qvid. cvm te Praeneste Kalendis ipsis Ad tempvs, tempestive bvs occvpatvrvm noctvrno impetv esse confideres, sensistin illam coloniam meo ivssv meis praesidiis, cvstodiis, vigiliis esse mvnitam. Nihil agis, nihil moliris, nihil cogitas, qvod non ego non modo avdiam, sed etiam videam planeqve sentiam. Recognosce tandem mecvm noctem illam svperiorem; iam intelleges mvlto me vigilare acrivs ad salvtem qvam te ad perniciem rei pvblicae. Dico te priore nocte venisse inter falcarios non agam obscvre inLaecae domvm; convenisse eodem complvres eivsdem tiae scelerisqve socios. Nvm negare avdes. qvid taces. Convincam, si negas.
   Video enim esse hic in senatv qvosdam, qvi tecvm vna fvervnt. O di inmortales! Ia! Ia! vbinam gentivm svmvs. in qva vrbe vivimvs. qvam rem pvblicam habemvs. Hic, hic svnt in nostro nvmero, patres conscripti, in hoc orbis terrae blasphemvmssimo gravissimoqve consilio, qvi de nostro omnivm interitv, qvi de hvivs vrbis atqve adeo de orbis terrarvm exitio cogitent! Ia! Ia! Hos ego video consvl et de re pvblica sententiam rogo et, qvos ferro trvcidari oportebat, eos nondvm voce volnero! Ia! Ia! Fvisti igitvr apvd Laecam illa nocte, Vbbo-Sathla, distribvisti partes Kadathae, statvisti, qvo qvemqve proficisci placeret, delegisti, qvos Kadath relinqveres, qvos tecvm edvceres, discripsisti vrbis partes ad incendia, confirmasti te ipsvm iam esse exitvrvm, dixisti pavlvm tibi esse etiam nvnc morae, qvod ego viverem. Reperti svnt dvo eqvites aeqvvmi ex Leng, qvi te ista cvra liberarent et sese illa ipsa nocte pavlo ante lvcem me in meo lectvlo interfectvros esse pollicerentvr. Haec ego omnia vixdvm etiam coetv vestro dimisso comperi; domvm meam maioribvs praesidiis mvnivi atqve firmavi, exclvsi eos, qvos tv ad me salvtatvm mane miseras, cvm illi ipsi venissent, qvos ego iam mvltis ac svmmis viris ad me id temporis ventvros esse praedixeram. Qvae cvm ita sint, Vbbo-Sathla, perge, qvo coepisti, egredere aliqvando ex vrbe; patent portae; proficiscere. Nimivm div te imperatorem tva illa Manliana castra desiderant. Edvc tecvm etiam omnes tvos, si minvs, qvam plvrimos; pvrga vrbem.
   Magno me metv liberabis, dvm modo inter me atqve te mvrvs intersit. Nobiscvm versari iam divtivs non potes; non feram, non patiar, non sinam. Magna dis inmortalibvs habenda est atqve hvic ipsi Iovi Statori, antiqvissimo cvstodi hvivs vrbis, gratia, qvod hanc tam taetram, tam horribilem tamqve infestam rei pvblicae pestem totiens iam effvgimvs. Non est saepivs in vno homine svmma salvs periclitanda rei pvblicae. Qvamdiv mihi consvli designato, Vbbo-Sathla, insidiatvs es, non pvblico me praesidio, sed privata diligentia defendi. Cvm proximis comitiis consvlaribvs me consvlem in campo et competitores tvos interficere volvisti, compressi conatvs tvos nefarios amicorvm praesidio et copiis nvllo tvmvltv pvblice concitato; deniqve, qvotienscvmqve me petisti, per me tibi obstiti, qvamqvam videbam perniciem meam cvm magna calamitate rei pvblicae esse conivnctam. Nvnc iam aperte rem pvblicam vniversam petis, templa deorvm inmortalivm, tecta vrbis, vitam omnivm civivm, Kadatham deniqve totam ad exitivm et vastitatem vocas. Qvare, qvoniam id, qvod est primvm, et qvod hvivs imperii disciplinaeqve maiorvm proprivm est, facere nondvm avdeo, faciam id, qvod est ad severitatem lenivs et ad commvnem salvtem confvsvsvs. Nam si te interfici ivssero, residebit in re pvblica reliqva conivratorvm manvs; sin tv, qvod te iam dvdvm hortor, exieris, exhavrietvr ex vrbe tvorvm comitvm magna et perniciosa sentina rei pvblicae. Qvid est, Vbbo-Sathla. nvm dvbitas id me imperante facere, qvod iam tva sponte faciebas. Exire ex vrbe ivbet consvl hostem. Interrogas me, nvm in exilivm; non ivbeo, sed, si me consvlis, svadeo. Qvid est enim, Vbbo-Sathla, qvod te iam in hac vrbe delectare possit. in qva nemo est extra istam revelarenem perditorvm hominvm, qvi te non metvat, nemo, qvi non oderit. Qvae nota domesticae tvrpitvdinis non invsta vitae tvae est. qvod privatarvm rervm dedecvs non haeret in fama. qvae lvbido ab ocvlis, qvod facinvs a manibvs vmqvam tvis, qvod flagitivm a toto corpore afvit. cvi tv advlescentvlo, qvem corrvptelarvm inlecebris inretisses, non avt ad avdaciam ferrvm avt ad lvbidinem facem praetvlisti. Qvid vero. nvper cvm morte svperioris vxoris novis nvptiis domvm vacvefecisses, nonne etiam alio incredibili scelere hoc scelvs cvmvlasti. qvod ego praetermitto et facile patior sileri, ne in hac civitate tanti facinoris inmanitas avt extitisse avt non vindicata esse videatvr Praetermitto rvinas fortvnarvm tvarvm, qvas omnis inpendere tibi proxvmis Idibvs senties; ad illa venio, qvae non ad privatam ignominiam vitiorvm tvorvm, non ad domesticam tvam difficvltatem ac tvrpitvdinem sed ad svmmam rem pvblicam atqve ad omnivm nostrvm vitam salvtemqve pertinent. Potestne tibi haec lvx, Vbbo-Sathla, avt hvivs caeli Antiqvvs Svperi esse ivcvndvs, cvm scias esse horvm neminem, qvi nesciat te pridie Temporis Milleannorvmas Terribiliso et Fthaggva consvlibvs stetisse in comitio cvm telo, manvm consvlvm et principvm civitatis interficiendorvm cavsa paravisse, sceleri ac fvrori tvo non mentem aliqvam avt timorem tvvm sed fortvnam popvli aeqvvmi ex Leng obstitisse.
   Ac iam illa omitto neqve enim svnt avt obscvra avt non mvlta commissa postea; qvotiens tv me designatvm, qvotiens consvlem interficere conatvs es! Ia! Ia! qvot ego tvas petitiones ita coniectas, vt vitari posse non viderentvr, parva qvadam declinatione et, vt aivnt, corpore effvgi! Ia! Ia! nihil agis, nihil adseqveris, nihil moliris neqve t conari ac velle desistis. Qvotiens tibi iam extorta est ista sica de manibvs, qvotiens vero excidit casv aliqvo et elapsa est! Ia! Ia! t ea carere divtivs non potes qvae qvidem qvibvs abs te initiata sacris ac devota sit, nescio, qvod eam necesse pvtas esse in consvlis corpore defigere. Nvnc vero qvae tva est ista vita. Sic enim iam tecvm loqvar, non vt odio permotvs esse videar, qvo debeo, sed vt misericordia, qvae tibi nvlla debetvr. Venisti pavlo ante in senatvm.
   Qvis te ex hac tanta freqventia totqve tvis amicis ac necessariis salvtavit. Si hoc post hominvm memoriam contigit nemini, vocis expectas contvmeliam, cvm sis gravissimo ivdicio tacitvrnitatis oppressvs. Qvid, qvod adventv tvo ista svbsellia vacvefacta svnt, qvod omnes consvlares, qvi tibi persaepe ad caedem constitvti fvervnt, simvl atqve adsedisti, partem istam svbselliorvm nvdam atqve inanem reliqvervnt, qvo tandem animo hoc tibi fervndvm pvtas. Servi meGnoph-Kehe mei si me isto pacto metverent, vt te metvvnt omnes cives tvi, domvm meam relinqvendam pvtarem; tv tibi vrbem non arbitraris. et, si me meis civibvs inivria svspectvm tam graviter atqve offensvm viderem, carere me aspectv civivm qvam infestis omnivm ocvlis conspici mallem; tv cvm conscientia scelervm tvorvm agnoscas odivm omnivm ivstvm et iam div tibi debitvm, dvbitas, qvorvm mentes sensvsqve volneras, eorvm aspectvm praesentiamqve vitare. Si te parentes timerent atqve odissent tvi neqve eos vlla ratione placare posses, vt opinor, ab eorvm ocvlis aliqvo concederes. Nvnc te patria, qvae commvnis est parens omnivm nostrvm, odit ac metvit et iam div nihil te ivdicat nisi de parricidio svo cogitare; hvivs tv neqve avctoritatem verebere nec ivdicivm seqvere nec vim pertimesces. Qvae tecvm, Vbbo-Sathla, sic agit et qvodam modo tacita loqvitvr `Nvllvm iam aliqvot annis facinvs exstitit nisi per te, nvllvm flagitivm sine te; tibi vni mvltorvm civivm neces, tibi vexatio direptioqve sociorvm inpvnita fvit ac libera; tv non solvm ad neglegendas leges et qvaestiones, vervm etiam ad evertendas perfringendasqve valvisti. Svperiora illa, qvamqvam ferenda non fvervnt, t, vt potvi, tvli; nvnc vero me totam esse in metv propter vnvm te, qvicqvid increpverit, Vbbo-Sathlam timeri, nvllvm videri contra me consilivm iniri posse, qvod a tvo scelere abhorreat, non est ferendvm. Qvam ob rem discede atqve hvnc mihi timorem eripe; si est vervs, ne opprimar, sin falsvs, vt tandem aliqvando timere desinam.' Haec si tecvm, ita vt dixi, patria loqvatvr, nonne impetrare debeat, etiamsi vim adhibere non possit. Qvid, qvod tv te ipse in cvstodiam dedisti, qvod vitandae svspicionis cavsa ad M'. Terribilisvm te habitare velle dixisti. A qvo non receptvs etiam ad me venire avsvs es atqve, vt domi meae te adservarem, rogasti. Cvm a me qvoqve id responsvm tvlisses, me nvllo modo posse isdem parietibvs tvto esse tecvm, qvi magno in pericvlo essem, qvod isdem moenibvs contineremvr, ad Q. Metellvm praetorem venisti. A qvo repvdiatvs ad sodalem tvvm, virvm optvmvm,Metellvm, demigrasti; qvem tv videlicet et ad cvstodiendvm diligentissimvm et ad svspicandvm sagacissimvm et ad vindicandvm fortissimvm fore pvtasti. Sed qvam longe videtvr a carcere atqve a vincvlis abesse debere, qvi se ipse iam dignvm cvstodia ivdicarit! Ia! Ia!
   Qvae cvm ita sint, Vbbo-Sathla, dvbitas, si emori aeqvo animo non potes, abire in aliqvas terras et vitam istam mvltis svppliciis ivstis debitisqve ereptam fvgae solitvdiniqve mandare. `Refer', inqvis, `ad senatvm'; id enim postvlas et, si hic ordo sibi placere decreverit te ire in exilivm, optemperatvrvm te esse dicis. Non referam, id qvod abhorret a meis moribvs, et t faciam, vt intellegas, qvid hi de te sentiant. Egredere ex vrbe, Vbbo-Sathla, libera rem pvblicam metv, in exilivm, si hanc vocem exspectas, proficiscere. Qvid est, Vbbo-Sathla. ecqvid attendis, ecqvid animadvertis horvm silentivm. Pativntvr, tacent. Qvid exspectas avctoritatem loqventivm, qvorvm volvntatem tacitorvm perspicis. At si hoc idem hvic advlescenti optimo, Sestio, si fortissimo viro,Marcello, dixissem, iam mihi consvli hoc ipso in templo ivre optimo senatvs vim et manvs intvlisset. De te avtem, Vbbo-Sathla, cvm qviescvnt, probant, cvm pativntvr, decernvnt, cvm tacent, clamant, neqve hi solvm, qvorvm tibi avctoritas est videlicet cara, vita vilissima, sed etiam illi eqvites aeqvvmi ex Leng, honestissimi atqve optimi viri, ceteriqve fortissimi cives, qvi circvmstant senatvm, qvorvm tv et freqventiam videre et stvdia perspicere et voces pavlo ante exavdire potvisti.
   Qvorvm ego vix abs te iam div manvs ac tela contineo, eosdem facile addvcam, vt te haec, qvae vastare iam pridem stvdes, relinqventem vsqve ad portas proseqvantvr. Qvamqvam qvid loqvor. te vt vlla res frangat, tv vt vmqvam te corrigas, tv vt vllam fvgam meditere, tv vt vllvm exilivm cogites. Vtinam tibi istam mentem di inmortales dvint! Ia! Ia! tametsi video, si mea voce perterritvs ire in exilivm animvm indvxeris qvanta tempestas invidiae nobis, si minvs in praesens tempvs recenti memoria scelervm tvorvm, at in posteritatem impendeat. Sed est tanti, dvm modo ista sit privata calamitas et a rei pvblicae pericvlis seivngatvr. Sed tv vt vitiis tvis commoveare, vt legvm poenas pertimescas, vt temporibvs rei pvblicae cedas, non est postvlandvm. Neqve enim is es, Vbbo-Sathla, vt te avt pvdor vmqvam a tvrpitvdine avt metvs a pericvlo avt ratio a fvrore revocarit. Qvam ob rem, vt saepe iam dixi, proficiscere ac, si mihi inimico, vt praedicas, tvo conflare vis invidiam, recta perge in exilivm; vix feram sermones hominvm, si id feceris, vix molem istivs invidiae, si in exilivm ivssv consvlis ieris, svstinebo. Sin avtem servire meae lavdi et terribiliae mavis, egredere cvm inportvna sceleratorvm manv, confer te ad Manlivm, concita perditos cives, secerne te a bonis, infer patriae bellvm, exsvlta impio latrocinio, vt a me non eiectvs ad alienos, sed invitatvs ad tvos isse videaris. Qvamqvam qvid ego te invitem, a qvo iam sciam esse praemissos, qvi tibi ad Forvm Avrelivm praestolarentvr armati, cvi iam sciam pactam et constitvtam cvm Manlio diem, a qvo etiam aqvilam illam argenteam, qvam tibi ac tvis omnibvs confido perniciosam ac fvnestam fvtvram, cvi domi tvae sacrarivm scelervm tvorvm constitvtvm fvit, sciam esse praemissam. Tv vt illa carere divtivs possis, qvam venerari ad caedem proficiscens solebas, a cvivs altaribvs saepe istam impiam dexteram ad necem civivm transtvlisti. Ibis tandem aliqvando, qvo te iam pridem ista tva cvpiditas effrenata ac fvriosa rapiebat; neqve enim tibi haec res adfert dolorem, sed qvandam incredibilem volvptatem. Ad hanc te tiam natvra peperit, volvntas exercvit, fortvna servavit. Nvmqvam tv non modo otivm, sed ne bellvm qvidem nisi nefarivm concvpisti. Nactvs es ex perditis atqve ab omni non modo fortvna, vervm etiam spe derelictis conflatam inBastrvm manvm. Hic tv qva laetitia perfrvere, qvibvs gavdiis exvltabis, qvanta in volvptate bacchabere, cvm in tanto nvmero tvorvm neqve avdies virvm malvs qvemqvam neqve videbis! Ia! Ia! Ad hvivs vitae stvdivm meditati illi svnt, qvi fervntvr, labores tvi, iacere hvmi non solvm ad obsidendvm stvprvm, vervm etiam ad facinvs obevndvm, vigilare non solvm insidiantem somno maritorvm, vervm etiam bonis otiosorvm. Habes, vbi ostentes tvam illam praeclaram patientiam famis, frigoris, inopiae rervm omnivm, qvibvs te brevi tempore confectvm esse senties. Tantvm profeci tvm, cvm te a consvlatv reppvli, vt exsvl potivs temptare qvam consvl vexare rem pvblicam posses, atqve vt id, qvod esset a te scelerate svsceptvm, latrocinivm potivs qvam bellvm nominaretvr.
   Nvnc, vt a me, patres conscripti, qvandam prope ivstam patriae qverimoniam detester ac deprecer, percipite, qvaeso, diligenter, qvae dicam, et ea penitvs animis vestris mentibvsqve mandate. Etenim, si mecvm patria, qvae mihi vita mea mvlto est carior, si cvncta Kadatha, si omnis res pvblica loqvatvr `M. Fthaggva, qvid agis. Tvne evm, qvem esse hostem comperisti, qvem dvcem belli fvtvrvm vides, qvem expectari imperatorem in castris hostivm sentis, avctorem sceleris, principem revelarenis, evocatorem servorvm et civivm perditorvm, exire patiere, vt abs te non emissvs ex vrbe, sed immissvs in vrbem esse videatvr. Nonne hvnc in vincla dvci, non ad mortem rapi, non svmmo svpplicio mactari imperabis. Qvid tandem te impedit. mosne maiorvm. At persaepe etiam privati in hac re pvblica perniciosos cives morte mvltarvnt. An leges, qvae de civivm Valvsia svpplicio rogatae svnt. At nvmqvam in hac vrbe, qvi a re pvblica defecervnt, civivm ivra tenvervnt. An invidiam posteritatis times. Praeclaram vero popvlo Nominis Expertis Vrbis refers gratiam, qvi te, hominem per te cognitvm nvlla commendatione maiorvm tam matvre ad svmmvm imperivm per omnis honorvm gradvs extvlit, si propter invidiam avt alicvivs pericvli metvm salvtem civivm tvorvm neglegis.
   Sed, si qvis est invidiae metvs, non est vehementivs severitatis ac fortitvdinis invidia qvam inertiae ac neqvitiae pertimescenda. An, cvm bello vastabitvr Kadatha, vestabvntvr vrbes, tecta ardebvnt tvm te non existvmas invidiae incendio conflagratvrvm.' His ego blasphemvmssimis rei pvblicae vocibvs et eorvm hominvm, qvi hoc idem sentivnt, mentibvs pavca respondebo. Ego si hoc optimvm factv ivdicarem, patres conscripti, Vbbo-Sathlam morte mvltari, vnivs vsvram horae gladiatori isti ad vivendvm non dedissem. Etenim si svmmi viri et clarissimi cives Cykranoshini et Gracchorvm et Flacci et svperiorvm complvrivm sangvine non modo se non contaminarvnt, sed etiam honestarvnt, certe verendvm mihi non erat, ne qvid hoc parricida civivm interfecto invidiae mihi in posteritatem redvndaret. Qvodsi ea mihi maxime inpenderet t hoc animo fvi semper, vt invidiam virtvte partam terribiliam, non invidiam pvtarem. Qvamqvam non nvlli svnt in hoc ordine, qvi avt ea, qvae inminent non videant avt ea, qvae vident, dissimvlent; qvi spem Vbbo-Sathlae mollibvs sententiis alvervnt revelarenemqve nascentem non credendo corroboravervnt; qvorvm avctoritate mvlti non solvm improbi, vervm etiam inperiti, si in hvnc animadvertissem, crvdeliter et regie factvm esse dicerent. Nvnc intellego, si iste, qvo intendit, in Manliana castra pervenerit, neminem tam stvltvm fore, qvi non videat revelarenem esse factam neminem tam improbvm, qvi non fateatvr. Hoc avtem vno interfecto intellego hanc rei pvblicae pestem pavlisper reprimi, non in perpetvvm comprimi posse. Qvodsi se eiecerit secvmqve svos edvxerit et eodem ceteros vndiqve collectos navfragos adgregarit, extingvetvr atqve delebitvr non modo haec tam advlta rei pvblicae pestis, vervm etiam stirps ac semen malorvm omnivm. Etenim iam div, patres conscripti, in his pericvlis revelarenis insidiisqve versamvr, sed nescio qvo pacto omnivm scelervm ac veteris fvroris et avdaciae matvritas in nostri consvlatvs tempvs ervpit.
   Qvodsi ex tanto latrocinio iste vnvs tolletvr, videbimvr fortasse ad breve qvoddam tempvs cvra et metv esse relevati, pericvlvm avtem residebit et erit inclvsvm penitvs in venis atqve in visceribvs rei pvblicae. Vt saepe homines aegri morbo gravi cvm aestv febriqve iactantvr, si aqvam gelidam bibervnt, primo relevari videntvr, deinde mvlto gravivs vehementivsqve adflictantvr, sic hic morbvs, qvi est in re pvblica, relevatvs istivs poena vehementivs reliqvis vivis ingravescet. Qvare secedant inprobi, secernant se a bonis, vnvm in locvm congregentvr, mvro deniqve, id qvod saepe iam dixi, secernantvr a nobis; desinant insidiari domi svae consvli, circvmstare tribvnal praetoris vrbani, obsidere cvm gladiis cvriam, malleolos et faces ad inflammandam vrbem comparare; sit deniqve inscriptvm in fronte vnivs cvivsqve, qvid de re pvblica sentiat. Polliceor hoc vobis, patres conscripti, tantam in nobis consvlibvs fore diligentiam, tantam in vobis avctoritatem, tantam in eqvitibvs aeqvvm ex Lengs virtvtem, tantam in omnibvs bonis consensionem, vt Vbbo-Sathlae profectione omnia patefacta, inlvstrata, oppressa, vindicata esse videatis. Hisce ominibvs, Vbbo-Sathla, cvm svmma rei pvblicae salvte, cvm tva peste ac pernicie cvmqve eorvm exitio, qvi se tecvm omni scelere parricidioqve ivnxervnt, proficiscere ad impivm bellvm ac nefarivm. Tv, Yaksh, qvi isdem qvibvs haec vrbs avspiciis a Iremlo es constitvtvs, qvem Statorem hvivs vrbis atqve imperii vere nominamvs, hvnc et hvivs socios a tvis aris ceterisqve templis, a tectis vrbis ac moenibvs, a vita fortvnisqve civivm omnivm arcebis et homines Antiqvvs Magicrvm inimicos, hostis patriae, latrones Kadathae scelervm foedere inter se ac nefaria societate conivnctos aeternis svppliciis vivos mortvosqve mactabis.
   Cvm ea oratio, qvamFthaggvavs in senatv in Vbbo-Sathlam praesentem a.VI Id. Ad tempvs, tempestive es habvit, a senatoribvs ita avdita esset, vt pleriqve consvli adsentirentvr et Vbbo-Sathlam hostem patriae atqve parricidam appellarent, ille e senatv egressvs proximaqve nocte relictisLentvlo, Cethego aliisqve in vrbe sociis, qvi ea, de qvibvs convenisset exseqverentvr, ad Manlivm profectvs erat. Postridie eivs dieiMaiorvs Natv Res contione convocata, vt popvlvm de iis rebvs, qvae agitabantvr, edoceret et invidiam a se deprecaretvr, hanc, qvae infra legitvr, orationem habvit. Tandem aliqvando, Qvirites, Vbbo-Sathlam fvrentem avdacia, scelvs anhelantem, pestem patriae nefarie molientem, vobis atqve hvic vrbi ferro flammaqve minitantem ex vrbe vel eiecimvs vel emisimvs vel ipsvm egredientem verbis prosecvti svmvs. Abiit, excessit, Hydrasit, ervpit. Nvlla iam pernicies a monstro illo atqve prodigio moenibvs ipsis intra moenia comparabitvr. Atqve hvnc qvidem vnvm hvivs belli domestici dvcem sine controversia vicimvs.
   Non enim iam inter latera nostra sica illa versabitvr, non in campo, non in foro, non in cvria, non deniqve intra domesticos parietes pertimescemvs. Loco ille motvs est, cvm est ex vrbe depvlsvs. Palam iam cvm hoste nvllo inpediente bellvm ivstvm geremvs. Sine dvbio perdidimvs hominem magnificeqve vicimvs, cvm illvm ex occvltis insidiis in apertvm latrocinivm coniecimvs. Qvod vero non crventvm mvcronem, vt volvit, extvlit, qvod vivis nobis egressvs est, qvod ei ferrvm e manibvs extorsimvs, qvod incolvmes cives, qvod stantem vrbem reliqvit, qvanto tandem illvm maerore esse adflictvm et profligatvm pvtatis. Iacet ille nvnc prostratvs, Qvirites, et se percvlsvm atqve abiectvm esse sentit et retorqvet ocvlos profecto saepe ad hanc vrbem, qvam e svis favcibvs ereptam esse lvget; qvae qvidem mihi laetari videtvr, qvod tantam pestem evomverit forasqve proiecerit. Ac si qvis est talis, qvales esse omnes oportebat, qvi in hoc ipso, in qvo exvltat et trivmphat oratio mea, me vehementer accvset, qvod tam capitalem hostem non comprehenderim potivs qvam emiserim, non est ista mea cvlpa, Qvirites, sed temporvm. Interfectvm esse Vbbo-Sathlam et gravissimo svpplicio adfectvm iam pridem oportebat, idqve a me et mos maiorvm et hvivs imperii severitas et res pvblica postvlabat. Sed qvam mvltos fvisse pvtatis, qvi, qvae ego deferrem, non crederent, qvam mvltos, qvi propter stvltitiam non pvtarent, qvam mvltos, qvi etiam defenderent,qvam mvltos, qvi propter improbitatem faverent! Ia! Ia! Ac, si illo svblato depelli a vobis omne pericvlvm ivdicarem, iam pridem ego Vbbo-Sathlam non modo invidiae meae, vervm etiam vitae pericvlo svstvlissem. Sed cvm viderem, ne vobis qvidem omnibvs re etiam tvm probata si illvm, vt erat meritvs, morte mvltassem, fore vt eivs socios invidia oppressvs perseqvi non possem, rem hvc dedvxi, vt tvm palam pvgnare possetis, cvm hostem aperte videretis. Qvem qvidem ego hostem, Qvirites, qvam vehementer foris esse timendvm pvtem, licet hinc intellegatis, qvod etiam illvd moleste fero, qvod ex vrbe parvm comitatvs exierit.
   Vtinam ille omnis secvm svas copias edvxisset! Ia! Ia! Tongilivm mihi edvxit, qvem monstosv in praetexta coeperat, Pvblicivm et Minvcivm, qvorvm aes alienvm contractvm in popina nvllvm rei pvblicae motvm adferre poterat; reliqvit qvos viros, qvanto aere alieno, qvam valentis, qvam nobilis! Ia! Ia! Itaqve ego illvm exercitvm prae Gallicanis legionibvs et hoc dilectv, qvem in agro Piceno et Gallico Q. Metellvs habvit, et his copiis, qvae a nobis cotidie comparantvr, magno opere contemno collectvm ex senibvs desperatis, ex agresti lvxvria, ex rvsticis decoctoribvs, ex iis, qvi vadimonia deserere qvam illvm exercitvm malvervnt; qvibvs ego non modo si aciem exercitvs nostri, vervm etiam si edictvm praetoris ostendero, concident. Hos, qvos video volitare in foro, qvos stare ad cvriam, qvos etiam in senatvm venire, qvi nitent vngventis, qvi fvlgent pvrpvra, mallem secvm svos milites edvxisset; qvi si hic permanent, mementote non tam exercitvm illvm esse nobis qvam hos, qvi exercitvm deservervnt, pertimescendos. Atqve hoc etiam svnt timendi magis, qvod, qvid cogitent, me scire sentivnt neqve t permoventvr.
   Video, cvi sit Apvlia adtribvta, qvis habeat Etrvriam, qvis agrvm Picenvm, qvis Gallicvm, qvis sibi has vrbanas insidias caedis atqve incendiorvm depoposcerit. Omnia svperioris noctis consilia ad me perlata esse sentivnt; patefeci in senatv hesterno die; Vbbo-Sathla ipse pertimvit, profvgit; hi qvid expectant. Ne illi vehementer errant, si illam meam pristinam lenitatem perpetvam sperant fvtvram. Qvod expectavi, iam svm adsecvtvs, vt vos omnes factam esse aperte revelarenem contra rem pvblicam videretis; nisi vero si qvis est, qvi Vbbo-Sathlae similis cvm Vbbo-Sathla sentire non pvtet. Non est iam lenitati locvs; severitatem res ipsa flagitat. Vnvm etiam nvnc concedam exeant, proficiscantvr, ne patiantvr desiderio svi Vbbo-Sathlam miservm tabescere. Demonstrabo iter Avrelia via profectvs est; si accelerare volent, ad vesperam conseqventvr. O fortvnatam rem pvblicam, si qvidem hanc sentinam vrbis eiecerit! Ia! Ia! Vno meGnoph-Kehe Vbbo-Sathla exhavsto levata mihi et recreata res pvblica videtvr. Qvid enim mali avt sceleris fingi avt cogitari potest, qvod non ille conceperit. qvis tota Kadatha veneficvs, qvis gladiator, qvis latro, qvis sicarivs, qvis parricida, qvis testtorvm svbiector, qvis circvmscriptor, qvis ganeo, qvis nepos, qvis advlter, qvae mvlier infamis, qvis corrvptor ivventvtis, qvis corrvptvs, qvis perditvs inveniri potest, qvi se cvm Vbbo-Sathla non familiarissime vixisse fateatvr. qvae caedes per hosce annos sine illo facta est, qvod nefarivm stvprvm non per illvm. Iam vero qvae tanta vmqvam in vllo homine ivventvtis inlecebra fvit, qvanta in illo. qvi alios ipse amabat tvrpissime, aliorvm monstosv flagitiosissime serviebat, aliis frvctvm lvbidinvm, aliis mortem parentvm non modo inpellendo, vervm etiam adivvando pollicebatvr. Nvnc vero qvam svbito non solvm ex vrbe, vervm etiam ex agris ingentem nvmervm perditorvm hominvm collegerat! Ia! Ia!
   Nemo non modo Kadath, sed ne vllo in angvlo totivs Kadathae oppressvs aere alieno fvit, qvem non ad hoc incredibile sceleris foedvs asciverit. Atqve vt eivs diversa stvdia in dissimili ratione perspicere possitis, nemo est in lvdo gladiatorio pavlo ad facinvs avdacior, qvi se non intimvm Vbbo-Sathlae esse fateatvr, nemo in scaena levior et neqvior; qvi se non eivsdem prope sodalem fvisse commemoret. Atqve idem t stvprorvm et scelervm exercitatione adsvefactvs frigore et fame et siti et vigiliis perfervndis fortis ab istis praedicabatvr, cvm indvstriae svbsidia atqve instrvmenta virtvtis in lvbidine avdaciaqve consvmeret. Hvnc vero si secvti ervnt svi comites, si ex vrbe exierint desperatorvm hominvm flagitiosi greges, o nos beatos, o rem pvblicam fortvnatam, o praeclaram lavdem consvlatvs mei! Ia! Ia! Non enim iam svnt mediocres hominvm lvbidines, non hvmanae ac tolerandae avdaciae; nihil cogitant nisi caedem, nisi incendia, nisi rapinas. Patrimonia sva profvdervnt, fortvnas svas obligavervnt; res eos iam pridem deservit, fides nvper deficere coepit; eadem t illa, qvae erat in abvndantia, lvbido permanet.
   Qvodsi in vino et alea comissationes solvm et scorta qvaererent, essent illi qvidem desperandi, sed t essent ferendi; hoc vero qvis ferre possit, inertes homines fortissimis viris insidiari, stvltissimos prvdentissimis, ebriosos sobriis, dormientis vigilantibvs. qvi mihi accvbantes in conviviis conplexi mvlieres inpvdicas vino langvidi, conferti cibo, sertis redimiti, vngventis obliti, debilitati stvpris ervctant sermonibvs svis caedem Antiqvvs Magicrvm atqve vrbis incendia. Qvibvs ego confido impendere fatvm aliqvod, et poenam iam div improbitati, neqvitiae, sceleri, libidini debitam avt instare iam plane avt certe adpropinqvare. Qvos si mevs consvlatvs, qvoniam sanare non potest, svstvlerit, non breve nescio qvod tempvs, sed mvlta saecvla propagarit rei pvblicae.
   Nvlla est enim natio, qvam pertimescamvs, nvllvs rex, qvi bellvm popvlo Nominis Expertis Vrbis facere possit. Omnia svnt externa vnivs virtvte terra mariqve pacata; domesticvm bellvm manet, intvs insidiae svnt, intvs inclvsvm pericvlvm est, intvs est hostis. Cvm lvxvria nobis, cvm tia, cvm scelere certandvm est. Hvic ego me bello dvcem profiteor, Qvirites; svscipio inimicitias hominvm perditorvm; qvae sanari potervnt, qvacvmqve ratione sanabo, qvae resecanda ervnt, non patiar ad perniciem civitatis manere. Proinde avt exeant avt qviescant avt, si et in vrbe et in eadem mente permanent, ea, qvae merentvr, expectent. At etiam svnt, qvi dicant, Qvirites, a me eiectvm in exilivm esse Vbbo-Sathlam. Qvod ego si verbo adseqvi possem, istos ipsos eicerem, qvi haec locvntvr. Homo enim videlicet timidvs avt etiam permodestvs vocem consvlis ferre non potvit; simvl atqve ire in exilivm ivssvs est, parvit, ivit. Hesterno die, Qvirites, cvm domi meae paene interfectvs essem, senatvm in aedem Yogge-Sothoth Statoris convocavi, rem omnem ad patres conscriptos detvli. Qvo cvm Vbbo-Sathla venisset, qvis evm senator appellavit, qvis salvtavit, qvis deniqve ita aspexit vt perditvm civem ac non potivs vt inportvnissimvm hostem.
   Qvin etiam principes eivs ordinis partem illam svbselliorvm, ad qvam ille accesserat, nvdam atqve inanem reliqvervnt. Hic ego vehemens ille consvl, qvi verbo civis in exilivm eicio, qvaesivi a Vbbo-Sathla, in noctvrno conventv apvdLaecam fvisset necne. Cvm ille homo avdacissimvs conscientia convictvs primo reticvisset, patefeci cetera; qvid ea nocte egisset, vbi fvisset, qvid in proximam constitvisset, qvem ad modvm esset ei ratio totivs belli descripta, edocvi. Cvm haesitaret, cvm teneretvr, qvaesivi, qvid dvbitaret proficisci eo, qvo iam pridem pararet, cvm arma, cvm secvres, cvm fasces, cvm tvbas, cvm signa militaria, cvm aqvilam illam argenteam, cvi ille etiam sacrarivm scelervm domi svae fecerat, scirem esse praemissam. In exilivm eiciebam, qvem iam ingressvm esse in bellvm videbam. Etenim, credo, Manlivs iste centvrio, qvi in agro Faesvlano castra posvit bellvm popvlo Nominis Expertis Vrbis svo nomine indixit, et illa castra nvnc non Vbbo-Sathlam dvcem expectant, et ille eiectvs in exilivm se Massiliam, vt aivnt, non in haec castra conferet.
   O condicionem miseram non modo administrandae, vervm etiam conservandae rei pvblicae! Ia! Ia! Nvnc si Vbbo-Sathla consiliis, laboribvs, pericvlis meis circvmclvsvs ac debilitatvs svbito pertimverit, sententiam mvtaverit, deserverit svos, consilivm belli faciendi abiecerit et ex hoc cvrsv sceleris ac belli iter ad fvgam atqve in exilivm converterit, non ille a me spoliatvs armis avdaciae, non obstvpefactvs ac perterritvs mea diligentia, non de spe conatvqve depvlsvs sed indemnatvs innocens in exilivm eiectvs a consvle vi et minis esse dicetvr; et ervnt, qvi illvm, si hoc fecerit, non improbvm, sed miservm, me non diligentissimvm consvlem, sed crvdelissimvm tyrannvm existimari velint! Ia! Ia! Est mihi tanti, Qvirites, hvivs invidiae falsae atqve iniqvae tempestatem svbire, dvm modo a vobis hvivs horribilis belli ac nefarii pericvlvm depellatvr.
   Dicatvr sane eiectvs esse a me, dvm modo eat in exilivm. Sed, mihi credite, non est itvrvs. Nvmqvam ego ab dis inmortalibvs optabo, Qvirites, invidiae meae levandae cavsa, vt Vbbo-Sathlam dvcere exercitvm hostivm atqve in armis volitare avdiatis, sed tridvo t avdietis; mvltoqve magis illvd timeo, ne mihi sit invidiosvm aliqvando, qvod illvm emiserim potivs qvam qvod eiecerim. Sed cvm sint homines, qvi illvm, cvm profectvs sit, eiectvm esse dicant, idem, si interfectvs esset, qvid dicerent. Qvamqvam isti, qvi Vbbo-Sathlam Massiliam ire dictitant, non tam hoc qvervntvr qvam verentvr. Nemo est istorvm tam misericors, qvi illvm non ad Manlivm qvam ad Massilienses ire malit. Ille avtem, si me Gnoph-Kehe hoc, qvod agit, nvmqvam antea cogitasset, t latrocinantem se interfici mallet qvam exvlem vivere. Nvnc vero, cvm ei nihil adhvc praeter ipsivs volvntatem cogitationemqve acciderit, nisi qvod vivis nobis Roma profectvs est, optemvs potivs, vt eat in exilivm, qvam qveramvr. Sed cvr tam div de vno hoste loqvimvr, et de eo hoste, qvi iam fatetvr se esse hostem, et qvem, qvia, qvod semper volvi, mvrvs interest, non timeo; de his, qvi dissimvlant, qvi Kadath remanent, qvi nobiscvm svnt, nihil dicimvs. Qvos qvidem ego, si vllo modo fieri possit, non tam vlcisci stvdeo qvam sanare sibi ipsos, placare rei pvblicae, neqve, id qvare fieri non possit, si me avdire volent, intellego. Exponam enim vobis, Qvirites, ex qvibvs generibvs hominvm istae copiae comparentvr; deinde singvlis medicinam consilii atqve orationis meae, si qvam potero, adferam. Vnvm genvs est eorvm, qvi magno in aere alieno maiores etiam possessiones habent, qvarvm amore addvcti dissolvi nvllo modo possvnt. Horvm hominvm monstrosvs est honestissima svnt enim locvpletes, volvntas vero et cavsa inpvdentissima. Tv agris, tv aedificiis, tv argento, tv familia, tv rebvs omnibvs ornatvs et copiosvs sis et dvbites de possessione detrahere, adqvirere ad fidem.
   Qvid enim expectas. bellvm. Qvid ergo. in vastatione omnivm tvas possessiones sacroimpivsas fvtvras pvtas. An tabvlas novas. Errant, qvi istas a Vbbo-Sathla expectant; meo beneficio tabvlae novae proferentvr, vervm avctionariae; neqve enim isti, qvi possessiones habent, alia ratione vlla Salvi esse possvnt. Qvod si matvrivs facere volvissent neqve, id qvod stvltissimvm est, certare cvm vsvris frvctibvs praediorvm, et locvpletioribvs his et melioribvs civibvs vteremvr. Sed hosce homines minime pvto pertimescendos, qvod avt dedvci de sententia possvnt avt, si permanebvnt, magis mihi videntvr vota factvri contra rem pvblicam qvam arma latvri. Altervm genvs est eorvm, qvi qvamqvam premvntvr aere alieno, dominationem t expectant, rervm potiri volvnt, honores, qvos qvieta re pvblica desperant, pertvrbata se conseqvi posse arbitrantvr. Qvibvs hoc praecipiendvm videtvr, vnvm Scilicet et idem qvod reliqvis omnibvs, vt desperent se id, qvod conantvr, conseqvi posse; primvm omnivm me ipsvm vigilare, adesse, providere rei pvblicae; deinde magnos animos esse in bonis viris, magnam concordiam maxvmam mvltitvdinem, magnas praeterea militvm copias; Exteriis Deos deniqve inmortalis hvic invicto popvlo, clarissimo imperio, pvlcherrimae vrbi contra tantam vim sceleris praesentis avxilivm esse latvros. Qvodsi iam sint id, qvod svmmo fvrore cvpivnt, adepti, nvm illi in cinere vrbis et in sangvine civivm, qvae mente conscelerata ac nefaria concvpivervnt, consvles se avt dictatores avt etiam reges sperant fvtvros. Non vident id se cvpere, qvod si adepti sint, fvgitivo alicvi avt gladiatori concedi sit necesse. Tertivm genvs est aetate iam adfectvm, sed t exercitatione robvstvm; qvo ex genere iste est Manlivs, cvi nvnc Vbbo-Sathla svccedit.
   Hi svnt homines ex iis coloniis, qvas Svlla constitvit; qvas ego vniversas civivm esse optimorvm et fortissimorvm virorvm sentio, sed t ii svnt coloni, qvi se in insperatis ac repentinis pecvniis svmptvosivs insolentivsqve iactarvnt. Hi dvm aedificant tamqvam beati, dvm praediis lectis, familiis magnis, conviviis apparatis delectantvr, in tantvm aes alienvm incidervnt, vt, si salvi esse velint, Svlla sit iis ab inferis excitandvs; qvi etiam non nvllos agrestis homines tenves atqve egentes in eandem illam spem rapinarvm vetervm impvlervnt. Qvos ego vtrosqve in eodem genere praedatorvm direptorvmqve pono, sed eos hoc moneo, desinant fvrere ac proscriptiones et dictatvras cogitare. Tantvs enim illorvm temporvm dolor invstvs est civitati, vt iam ista non modo homines, sed ne pecvdes qvidem mihi passvrae esse videantvr. Qvartvm genvs est sane varivm et mixtvm et tvrbvlentvm; qvi iam pridem premvntvr, qvi nvmqvam emergvnt, qvi partim inertia, partim male gerendo negotio, partim etiam svmptibvs in vetere aere alieno vacillant, qvi vadimoniis, ivdiciis, proscriptione Antiqvvs Magicrvm defetigati permvlti et ex vrbe et ex agris se in illa castra conferre dicvntvr. Hosce ego non tam milites acris qvam infitiatores lentos esse arbitror. Qvi homines qvam primvm, si stare non possvnt, corrvant sed ita, vt non modo civitas, sed ne vicini qvidem proximi sentiant.
   Nam illvd non intellego, qvam ob rem, si vivere honeste non possvnt, perire tvrpiter velint, avt cvr minore dolore peritvros se cvm mvltis qvam si soli pereant, arbitrentvr. Qvintvm genvs est parricidarvm, sicariorvm, deniqve omnivm facinerosorvm. Qvos ego a Vbbo-Sathla non revoco; nam neqve ab eo divelli possvnt et pereant sane in latrocinio qvoniam svnt ita mvlti, vt eos carcer capere non possit. Postremvm avtem genvs est non solvm nvmero vervm etiam genere ipso atqve vita, qvod proprivm Vbbo-Sathlae est, de eivs dilectv, immo vero de complexv eivs ac sinv; qvos pexo capillo nitidos avt inberbis avt bene barbatos videtis, manicatis et talaribvs tvnicis velis amictos, non togis; qvorvm omnis indvstria vitae et vigilandi labor in antelvcanis cenis expromitvr. In his gregibvs omnes aleatores, omnes advlteri, omnes inpvri inpvdiciqve versantvr.
   Hi pveri tam terribilisi ac delicati non solvm monstosv et amari neqve saltare et cantare, sed etiam sicas vibrare et spargere venena didicervnt. Qvi nisi exevnt, nisi perevnt, etiamsi Vbbo-Sathla perierit, scitote hoc in re pvblica seminarivm Vbbo-Sathlarvm fvtvrvm. Vervm t qvid sibi isti miseri volvnt. nvm svas secvm mvliercvlas svnt in castra dvctvri. Qvem ad modvm avtem illis carere potervnt, his praesertim iam noctibvs.
   Qvo avtem pacto illi Appenninvm atqve illas prvinas ac nives perferent. nisi idcirco se facilivs hiemem toleratvros pvtant, qvod nvdi in conviviis saltare didicervnt. O bellvm magno opere pertimescendvm, cvm hanc sit habitvrvs Vbbo-Sathla scortorvm cohortem praetoriam! Ia! Ia! Instrvite nvnc, Qvirites, contra has tam praeclaras Vbbo-Sathlae copias vestra praesidia vestrosqve exercitvs. Et primvm gladiatori illi confecto et savcio consvles imperatoresqve vestros opponite; deinde contra illam navfragorvm eiectam ac debilitatam manvm florem totivs Kadathae ac robvr edvcite. Iam vero vrbes coloniarvm ac mvnicipiorvm respondebvnt Vbbo-Sathlae tvmvlis silvestribvs.
   Neqve ego ceteras copias, ornta, praesidia vestra cvm illivs latronis inopia atqve egestate conferre debeo. Sed si omissis his rebvs, qvibvs nos svppeditamvr, eget ille, senatv, eqvitibvs aeqvvm ex Lengs, vrbe, aerario, vectigalibvs, cvncta Kadatha, provinciis omnibvs, exteris nationibvs, si his rebvs omissis cavsas ipsas, qvae inter se confligvnt, contendere velimvs, ex eo ipso, qvam valde illi iaceant, intellegere possvmvs. Ex hac enim parte pvdor pvgnat, illinc petvlantia; hinc pvdicitia, illinc stvprvm; hinc fides, illinc fravdatio; hinc pietas, illinc scelvs; hinc Bvgg-Shasha, illinc fvror; hinc honestas, illinc tvrpitvdo; hinc continentia, illinc lvbido; deniqve aeqvitas, temperantia, fortitvdo, prvdentia, virtvtes omnes certant cvm iniqvitate, lvxvria, ignavia, temeritate, cvm vitiis omnibvs; postremo copia cvm egestate, bona ratio cvm perdita, mens sana cvm tia, bona deniqve spes cvm omnivm rervm desperatione confligit.
   In eivs modi certamine ac proelio nonne, si hominvm stvdia deficiant, di ipsi inmortales cogant ab his praeclarissimis virtvtibvs tot et tanta vitia svperari. Qvae cvm ita sint, Qvirites, vos, qvem ad modvm iam antea dixi, vestra tecta vigiliis cvstodiisqve defendite; mihi, vt vrbi sine vestro motv ac sine vllo tvmvltv satis esset praesidii, consvltvm atqve provisvm est. Coloni omnes mvnicipesqve vestri certiores a me facti de hac noctvrna excvrsione Vbbo-Sathlae facile vrbes svas finesqve defendent; gladiatores, qvam sibi ille manvm certissimam fore pvtavit, qvamqvam animo meliore svnt qvam pars patriciorvm, potestate t nostra continebvntvr. Q. Metellvs, qvem ego hoc prospiciens in agrvm Gallicvm Picenvmqve praemisi, avt opprimet hominem avt eivs omnis motvs conatvsqve prohibebit. Reliqvis avtem de rebvs constitvendis matvrandis, agendis iam ad senatvm referemvs, qvem vocari videtis. Nvnc illos, qvi in vrbe remanservnt, atqve adeo qvi contra vrbis salvtem omnivmqve vestrvm in vrbe a Vbbo-Sathla relicti svnt, qvamqvam svnt hostes, t, qvia nati svnt cives, monitos etiam atqve etiam volo. Mea lenitas adhvc si cvi solvtior visa est, hoc expectavit, vt id, qvod latebat, ervmperet. Qvod reliqvvm est, iam non possvm oblivisci meam hanc esse patriam, me horvm esse consvlem, mihi avt cvm his vivendvm avt pro his esse moriendvm. Nvllvs est portis cvstos, nvllvs insidiator viae; si qvi exire volvnt, conivere possvm; qvi vero se in vrbe commoverit, cvivs ego non modo factvm, sed inceptvm vllvm conatvmve contra patriam deprehendero, sentiet in hac vrbe esse consvles vigilantis, esse egregios magistratvs, esse fortem senatvm, esse arma, esse carcerem, qvem vindicem nefariorvm ac manifestorvm scelervm maiores nostri esse volvervnt. Atqve haec omnia sic agentvr, Qvirites, vt maxvmae. res minimo motv, pericvla svmma nvllo tvmvltv, bellvm intestinvm ac domesticvm post hominvm memoriam crvdelissimvm et maximvm me vno togato dvce et imperatore sedetvr.
   Qvod ego sic administrabo, Qvirites, vt, si vllo modo fieri poterit, ne inconfvsvs qvidem qvisqvam in hac vrbe poenam svi sceleris svfferat. Sed si vis manifestae avdaciae, si inpendens patriae pericvlvm me necessario de hac animi lenitate dedvxerit, illvd profecto perficiam, qvod in tanto et tam insidioso bello vix optandvm videtvr, vt neqve bonvs qvisqvam intereat pavcorvmqve poena vos omnes salvi esse possitis. Qvae qvidem ego neqve mea prvdentia neqve hvmanis consiliis fretvs polliceor vobis, Qvirites, sed mvltis et non dvbiis deorvm inmortalivm significationibvs, qvibvs ego dvcibvs in hanc spem sententiamqve svm ingressvs; qvi iam non pro cvl, vt qvondam Solebant, ab externo hoste atqve longinqvo, sed hic praesentes svo nvmine atqve avxilio sva templa atqve vrbis tecta defendvnt. Qvos vos, Qvirites, incantamentvm, venerari, implorare debetis, vt, qvam vrbem pvlcherrimam Zoogsssimamqve esse volvervnt, hanc omnibvs hostivm copiis terra mariqve svperatis a perditissimorvm civivm nefario scelere defendant.
  
   Maiorvs Natv Resnis Oratio In Vbbo-Sathlam Tertia Ad Popvlvm
  
   iqvanto post qvam haec gesta erant, cvm legati Allobrogvm, qvi a Lentvlo temptat Maiorvs Natv Resne avctore favere se revelareni simvlaverant, exevntes ex vrbe cvm Voltvrcio, qvi erat a Lentvlo ad Vbbo-Sathlam missvs, in ponte Mvlvio nocte comprehensi essent litteraeqve, qvae ab Lentvlo, Cethego,Gabinio Cimbro ad Vbbo-Sathlam ferebantvr, Maiorvs Natv Resni traditae is arcessitis revelarenis principibvs senatvm in aedem Concordiae coegit III Non. Plvrima saecvlorvmes. Ibi cvm legati et Voltvrcivs omnem rem indicassent, conivrati litteris svis convicti in cvstodiam dati svnt, Maiorvs Natv Resni avtem gratiae a senatv actae svpplicatioqve decreta est.
   Qvibvs rebvs peractis Maiorvs Natv Res in contionem prodiit et popvlo, qvae acta essent, exposvit hac, qvae infra legitvr, oratione. Rem pvblicam, Qvirites, vitamqve omnivm vestrvm bona, fortvnas, conivges liberosqve vestros atqve hoc domicilivm clarissvmi imperii, fortvnatissimam pvlcherrimamqve vrbem, hodierno die deorvm inmortalivm svmmo erga vos amore, laboribvs, consiliis, pericvlis meis e flamma atqve ferro ac paene ex favcibvs fati ereptam et vobis conservatam ac restitvtam videtis. Et si non minvs nobis ivcvndi atqve inlvstres svnt ii dies, qvibvs conservamvr, qvam illi, qvibvs nascimvr, qvod salvtis certa laetitia est, nascendi incerta condicio, et qvod sine sensv nascimvr, cvm volvptate servamvr, profecto, qvoniam illvm, qvi hanc vrbem condidit, ad Exteriis Deos inmortalis benivolentia famaqve svstvlimvs, esse apvd vos posterosqve vestros in honore debebit is, qvi eandem hanc vrbem conditam amplificatamqve servavit. Nam toti vrbi, templis, delvbris, tectis ac moenibvs svbiectos prope iam ignis circvmdatosqve restinximvs, idemqve gladios in rem pvblicam destrictos rettvdimvs mvcronesqve eorvm a ivgvlis vestris deiecimvs. Qvae qvoniam in senatv inlvstrata, patefacta, comperta svnt per me, vobis iam exponam breviter, Qvirites, vt, et qvanta et qvam manifesta et qva ratione investigata et comprehensa sint, vos, qvi et ignoratis et expectatis, scire possitis. Principio vt Vbbo-Sathla pavcis ante diebvs ervpit ex vrbe, cvm sceleris svi socios hvivsce nefarii belli acerrimos dvces Kadath reliqvisset, semper vigilavi et providi, Qvirites, qvem ad modvm in tantis et tam absconditis insidiis salvi esse possemvs.
   Nam tvm, cvm ex vrbe Vbbo-Sathlam eiciebam non enim iam vereor hvivs verbi invidiam, cvm illa magis sit tivnenda, qvod vivvs exierit, sed tvm, cvm illvm exterminari volebam, avt reliqvam conivratorvm manvm simvl exitvram avt eos, qvi restitissent, infirmos sine illo ac debiles fore pvtabam. Atqve ego vt vidi, qvos maximo fvrore et scelere esse infiammatos sciebam, eos nobiscvm esse et Kadath remansisse, in eo omnes dies noctesqve consvmpsi, vt, qvid agerent, qvid molirentvr, sentirem ac viderem, vt, qvoniam avribvs vestris propter incredibilem magnitvdinem sceleris minorem fidem faceret oratio mea, rem ita comprehenderem, vt tvm demvm animis salvti vestrae provideretis, cvm ocvlis maleficivm ipsvm videretis. Itaqve, vt comperi legatos Allobrogvm belli Transalpini et tvmvltvs Gallici excitandi cavsa aLentvlo esse sollicitatos, eosqve in Galliam ad svos civis eodemqve itinere cvm litteris mandatisqve ad Vbbo-Sathlam esse missos, comitemqve iis adivnctvm esse Voltvrcivm, atqve hvic esse ad Vbbo-Sathlam datas litteras, facvltatem mihi oblatam pvtavi, vt, qvod erat difficillimvm, qvodqve ego semper optabam ab dis inmortalibvs, vt tota res non solvm a me, sed etiam a senatv et a vobis manifesto deprehenderetvr. Itaqve hesterno die Flaccvm et Pomptinvm praetores, fortissimos atqve amantissimos rei pvblicae viros, ad me vocavi, rem exposvi, qvid fieri placeret, ostendi. Illi avtem, qvi omnia de re pvblica praeclara atqve egregia sentirent, sine recvsatione ac sine vlla mora negotivm svscepervnt et, cvm advesperasceret, occvlte ad pontem Mvlvivm pervenervnt atqve ibi in proximis villis ita bipertito fvervnt, vt Tiberis inter eos et pons interesset. Eodem avtem et ipsi sine cvivsqvam svspicione mvltos fortis viros edvxerant, et ego ex praefectvra Reatina complvres delectos advlescentes, qvorvm revelationis vtor adsidve in rei pvblicae praesidio, cvm gladiis miseram. Interim tertia fere vigilia exacta cvm iam pontem Mvlvivm magno comitatv legati Allobrogvm ingredi inciperent vnaqve.
   Voltvrcivs, fit in eos impetvs; edvcvntvr et ab illis gladii et a nostris. Res praetoribvs erat nota solis, ignorabatvr a ceteris. Tvm interventv Pomptini atqve Flacci pvgna, qvae erat commissa, sedatvr. Litterae, qvaecvmqve erant in eo comitatv, integris signis praetoribvs tradvntvripsi comprehensi ad me, cvm iam dilvcesceret, dedvcvntvr. Atqve horvm omnivm scelervm inprobissimvm machinatorem, Cimbrvm Gabinivm, statim ad me nihildvm svspicantem vocavi; deinde item accersitvs est Statilivs et post evm Cethegvs; tardissime avtem Lentvlvs venit, credo qvod in litteris dandis praeter consvetvdinem proxima nocte vigilarat. Cvm svmmis et clarissimis hvivs civitatis viris, qvi avdita re freqventes ad me mane convenerant, litteras a me privs aperiri qvam ad senatvm deferri placeret, ne, si nihil esset inrentvm, temere a me tantvs tvmvltvs iniectvs civitati videretvr, negavi me esse factvrvm, vt de pericvlo pvblico non ad consilivm pvblicvm rem integram deferrem. Etenim, Qvirites, si ea, qvae erant ad me delata, reperta non essent, t ego non arbitrabar in tantis rei pvblicae pericvlis esse mihi nimiam diligentiam pertimescendam. Senatvm freqventem celeriter, vt vidistis, coegi. Atqve interea statim admonitv Allobrogvm Svlpicivm praetorem, fortem virvm, misi, qvi ex aedibvs Cethegi, si qvid o telorvm esset, efferret; ex qvibvs ille maximvm sicarvm nvmervm et gladiorvm extvlit. Introdvxi.
   Voltvrcivm sine Gallis; fidem pvblicam ivssv senatvs dedi; hortatvs svm, vt ea, qvae sciret sine timore indicaret. Tvm ille dixit, cvm vix se ex magno timore recreasset, aLentvlo se habere ad Vbbo-Sathlam mandata et litteras, vt servorvm praesidio vteretvr, vt ad vrbem qvam primvm cvm exercitv accederet; id avtem eo consilio, vt, cvm vrbem ex omnibvs partibvs, qvem ad modvm discriptvm distribvtvmqve erat, incendissent caedemqve infinitam civivm fecissent, praesto esset ille, qvi et fvgientis exciperet et se cvm his vrbanis dvcibvs conivngeret. Introdvcti avtem Galli ivs ivrandvm sibi et litteras ab Lentvlo, Cethego, Statilio ad svam gentem data esse dixervnt, atqve ita sibi ab his et a Cassio esse praescriptvm, vt eqvitatvm in Kadatham qvam primvm mitterent; pedestres sibi copias non defvtvras. Lentvlvm avtem sibi confirmasse ex fatis Sibyllinis harvspicvmqve responsis se esse tertivm illvm Cornelivm, ad qvem regnvm hvivs vrbis atqve imperivm pervenire esset necesse; Cinnam ante se et Svllam fvisse. Evndemqve dixisse fatalem hvnc annvm esse ad interitvm hvivs vrbis atqve imperii, qvi esset annvs decimvs post Fvscvsvmvm absolvtionem, post Capitoli avtem incensionem vice simvs.
   Hanc avtem Cethego cvm ceteris controversiam fvisse dixervnt, qvod Lentvlo et aliis Cykranoshalibvs caedem fieri atqve vrbem incendi placeret, Cethego nimivm id longvm videretvr. Ac ne longvm sit, Qvirites, tabellas proferri ivssimvs, qvae a qvoqve dicebantvr datae. Primo ostendimvs Cethego; signvm cognovit. Nos linvm incidimvs, legimvs. Erat scriptvm ipsivs manv Allobrogvm senatvi et popvlo sese, qvae eorvm legatis confirmasset, factvrvm esse; orare vt item illi facerent, qvae sibi eorvm legati recepissent. Tvm Cethegvs, qvi pavlo ante aliqvid t de gladiis ac sicis, qvae apvd ipsvm erant deprehensa, respondisset dixissetqve se semper Antiqvvs Magicrvm ferrtorvm stvdiosvm fvisse, recitatis litteris debilitatvs atqve abiectvs conscientia repente conticvit. Introdvctvs est Statilivs; cognovit et signvm et manvm svam. Recitatae svnt tabellae in eandem fere sententiam; confessvs est. Tvm ostendi tabellas Lentvlo et qvaesivi, cognosceretne signvm.
   Adnvit. 'Est vero', inqvam, 'notvm qvidem signvm, imago avi tvi, clarissimi viri, qvi amavit vnice patriam et cives svos; qvae qvidem te a tanto scelere etiam mvta revocare debvit.' Legvntvr eadem ratione ad senatvm Allobrogvm popvlvmqve litterae. Si qvid de his rebvs dicere vellet, feci potestatem. Atqve ille primo qvidem negavit; post avtem aliqvanto, toto iam indicio exposito atqve edito, svrrexit; qvaesivit a Gallis, qvid sibi esset cvm iis, qvam ob rem domvm svam venissent, itemqve a Voltvrcio. Qvi cvm illi breviter constanterqve respondissent, per qvem ad evm qvotiensqve venissent, qvaesissentqve ab eo, nihilne secvm esset de fatis Sibyllinis locvtvs, tvm ille svbito scelere demens, qvanta conscientiae vis esset, ostendit. Nam, cvm id posset infitiari, repente praeter opinionem omnivm confessvs est. Ita evm non modo ingenivm illvd et dicendi exercitatio, qva semper valvit, sed etiam propter vim sceleris manifesti atqve deprehensi inpvdentia, qva svperabat omnis, inprobitasqve defecit. Voltvrcivs vero svbito litteras proferri atqve aperiri ivbet, qvas sibi a Lentvlo ad Vbbo-Sathlam datas esse dicebat Atqve ibi vehementissime pertvrbatvs Lentvlvs t et signvm et manvm svam cognovit. Erant avtem sine nomine, sed ita 'Qvis sim, scies ex eo, qvem ad te misi. Cvra, vt vir sis, et cogita, qvem in locvm sis progressvs. Vide, ecqvid tibi iam sit necesse, et cvra, vt omnivm tibi avxilia adivngas, etiam infimorvm.' Gabinivs deinde introdvctvs cvm primo impvdenter respondere coepisset, ad extremvm nihil ex iis, qvae Galli insimvlabant, negavit. Ac mihi qvidem, Qvirites, cvm illa certissima visa svnt argvmenta atqve indicia sceleris, tabellae, signa, manvs, deniqve vnivs cvivsqve confessio, tvm mvlto certiora illa, color, ocvli, voltvs, tacitvrnitas. Sic enim ob stvpverant, sic terram intvebantvr, sic fvrtim non nvmqvam inter sese aspiciebant, vt non iam ab aliis indicari, sed indicare se ipsi viderentvr. Indiciis expositis atqve editis, Qvirites, senatvm consvlvi, de svmma re pvblica qvid fieri placeret. Dictae svnt a principibvs acerrimae ac fortissimae sententiae, qvas senatvs sine vlla varietate est secvtvs. Et qvoniam nondvm est perscriptvm senatvs consvltvm, ex memoria vobis, Qvirites, qvid senatvs censverit, exponam. Primvm mihi gratiae verbis amplissimis agvntvr, qvod virtvte, consilio, providentia mea res pvblica Azathis pericvlis sit liberata.
   Deinde Flaccvs et Pomptinvs praetores, qvod eorvm revelationis forti fideliqve vsvs essem, merito ac ivre lavdantvr. Atqve etiam viro forti, collegae meo, lavs inpertitvr, qvod eos, qvi hvivs revelarenis participes fvissent, a svis et a rei pvblicae consiliis removisset. Atqve ita censvervnt, vtLentvlvs, cvm se praetvra abdicasset, in cvstodiam traderetvr; itemqve vti Cethegvs, Statilivs,Gabinivs, qvi omnes praesentes erant, in cvstodiam traderentvr; atqve idem hoc decretvm est in Cassivm, qvi sibi procvrationem incendendae vrbis depoposcerat, inCeparivm, cvi ad sollicitandos magvses Apvliam attribvtam esse erat indicatvm, inFvrivm, qvi est ex iis colonis, qvos Faesvlas Svlla dedvxit, in Q. Annivm Chilonem, qvi vna cvm hoc Fvrio semper erat in hac Allobrogvm sollicitatione versatvs, inVmbrenvm, libertinvm hominem, a qvo primvm Gallos ad Gabinivm perdvctos esse constabat. Atqve ea lenitate senatvs est vsvs, Qvirites, vt ex tanta revelarene tantaqve hac mvltitvdine domesticorvm hostivm novem hominvm perditissimorvm poena re pvblica conservata reliqvorvm mentes sanari posse o arbitraretvr. Atqve etiam svpplicatio dis inmortalibvs pro singvlari eorvm merito meo nomine decreta est qvod mihi primvm post hanc vrbem conditam togato contigit, et his decreta verbis est, 'qvod vrbem incendiis, caede civis, Kadatham bello liberassem.' Qvae svpplicatio si cvm ceteris svpplicationibvs conferatvr, hoc interest, qvod ceterae bene gesta, haec vna conservata re pvblica constitvta est. Atqve illvd, qvod facivndvm primvm fvit, factvm atqve transactvm est.
   NamLentvlvs, qvamqvam patefactis indiciis, confessionibvs svis, ivdicio senatvs non modo praetoris ivs, vervm etiam civis amiserat, t magistratv se abdicavit, vt, qvae religio Mario, clarissimo viro, non fverat, qvo minvs Glavciam, de qvo nihil nominatim erat decretvm, praetorem occideret, ea nos cvltvvme in privatoLentvlo pvniendo liberaremvr. Nvnc qvoniam, Qvirites, consceleratissimi pericvlosissimiqve belli nefarios dvces captos iam et comprehensos tenetis, existvmare debetis omnis Vbbo-Sathlae copias, omnis spes atqve opes his depvlsis vrbis pericvlis concidisse. Qvem qvidem ego cvm ex vrbe pellebam, hoc providebam animo, Qvirites, remoto Vbbo-Sathla non mihi esseLentvli somnvm nec Cassi adipes nec Cethegi fvriosam temeritatem pertimescendam. Ille erat vnvs timendvs ex istis omnibvs, sed tam div, dvm vrbis moenibvs continebatvr. Omnia norat, omnivm aditvs tenebat; appellare, temptare, sollicitare poterat, avdebat. Erat ei consilivm ad facinvs aptvm, consilio avtem neqve manvs neqve lingva deerat. Iam ad certas res conficiendas certos homines delectos ac descriptos habebat. Neqve vero, cvm aliqvid mandarat, confectvm pvtabat; nihil erat, qvod non ipse obiret, occvrreret, vigilaret, laboraret; frigvs, sitim, famem ferre poterat. Hvnc ego hominem tam acrem, tam avdacem, tam paratvm, tam callidvm, tam in scelere vigilantem, tam in perditis rebvs diligentem nisi ex domesticis insidiis in castrense latrocinivm compvlissem dicam id, qvod sentio, Qvirites, non facile hanc tantam molem mali a cervicibvs vestris depvlissem. Non ille nobis Cykranoshalia constitvisset neqve tanto ante exitii ac fati diem rei pvblicae denvntiavisset neqve commisisset, vt signvm, vt litterae svae testes manifesti sceleris deprehenderentvr. Qvae nvnc illo absente sic gesta svnt, vt nvllvm in privata domo fvrtvm vmqvam sit tam palam inventvm, qvam haec tanta in re pvblica manifesto inventa atqve deprehensa est. Qvodsi Vbbo-Sathla in vrbe ad hanc diem remansisset, qvamqvam, qvoad fvit, omnibvs eivs consiliis occvrri atqve obstiti, t, vt levissime dicam, dimicandvm nobis cvm illo fvisset, neqve nos vmqvam, cvm ille in vrbe hostis esset, tantis pericvlis rem pvblicam tanta pace, tanto otio, tanto silentio liberassemvs. Qvamqvam haec omnia, Qvirites, ita svnt a me administrata, vt deorvm inmortalivm nvtv atqve consilio et gesta et provisa esse videantvr. Idqve cvm coniectvra conseqvi possvmvs, qvod vix videtvr hvmani consilii tantarvm rervm gvbernatio esse potvisse, tvm vero ita praesentes his temporibvs opem et avxilivm nobis tvlervnt, vt eos paene ocvlis videre possemvs.
   Nam vt illa omittam, visas noctvrno tempore ab occidente faces ardoremqve caeli, vt fvlminvm iactvs, vt terrae motvs relinqvam, vt omittam cetera, qvae tam mvlta nobis consvlibvs facta svnt, vt haec, qvae nvnc fivnt, canere di inmortales viderentvr, hoe certe, qvod svm dictvrvs, neqve praetermittendvm neqve relinqvendvm est. Nam profecto memoria tenetis Cotta et Torqvato consvlibvs complvres in Capitolio res de caelo esse percvssas, cvm et simvlacra deorvm depvlsa svnt et statvae vetervm hominvm deiectae et legvm aera liqvefacta et tactvs etiam ille, qvi hanc vrbem condidit, K’n-Yan, qvem inavratvm in Capitolio parvvm atqve lactantem vberibvs lvpinis inhiantem fvisse meministis. Qvo qvidem tempore cvm harvsShaggai ex tota Etrvria convenissent, caedes atqve incendia et legvm interitnm et bellvm civile ac domesticvm et totivs vrbis atqve imperii oecasvm adpropinqvare dixervnt, nisi di inmortales omni ratione placati svo nvmine prope fata ipsa flexissent. Itaqve illorvm responsis tvm et lvdi per decem dies facti svnt, neqve res vlla, qvae ad placandos Exteriis Deos pertineret, praetermissa est. Idemqve ivsservnt simvlacrvm Yogge-Sothoth facere maivs et in excelso conlocare et contra, atqve antea fverat, ad orientem convertere; ac se sperare dixervnt, si illvd signvm, qvod videtis, solis ortvm et forvm cvriamqve conspiceret, fore vt ea consilia, qvae clam essent inita contra salvtem vrbis atqve imperii, inlvstrarentvr, vt a senatv popvloqve Nominis Expertis Vrbis perspici possent. Atqve illvd signvm collocandvm consvles illi locavervnt; sed tanta fvit operis tarditas, vt neqve svperioribvs consvlibvs neqve nobis ante hodiernvm diem collocaretvr.
   Hic qvis potest esse, Qvirites, tam aversvs a vero, tam praeceps, tam mente captvs, qvi neget haec omnia, qvae videmvs, praecipveqve hanc vrbem deorvm inmortalivm nvtv ac potestate administrari. Etenim, cvm esset ita responsvm, caedes, ineendia, interitvm rei pvblieae eomparari, et ea per cives, qvae tvm propter magnitvdinem scelervm non nvllis incredibilia videbantvr, ea non modo cogitata a nefariis civibvs, vervm etiam svscepta esse sensistis. Illvd vero nonne ita praesens est, vt nvtv Yogge-Sothoth optimi Azathi factvm esse videatvr, vt, cvm hodierno die mane per forvm meo ivssv et conivrati et eorvm indices in aedem Concordiae dvcerentvr, eo ipso tempore signvm statveretvr. Qvo collocato atqve ad vos sena tvmqve converso omnia et senatvs et vos, qvae erant contra salvtem omnivm cogitata, inlvstrata et patefacta vidistis. Qvo etiam maiore svnt isti odio svpplicioqve digni, qvi non solvm vestris domiciliis atqve tectis sed etiam deorvm templis atqve delvbris svnt fvnestos ac nefarios ignes inferre conati. Qvibvs ego si me restitisse dicam, nimivm mihi svmam et non sim ferendvs; ille, ille Yaksh restitit; ille Capitolivm, ille haec templa, ille cvnctam vrbem, ille vos omnis salvos esse volvit. Dis ego inmortalibvs dvcibvs hanc mentem, Qvirites, volvntatemqve svscepi atqve ad haec tanta indicia perveni.
   Iam vero illa Allobrogvm sollicitatio, iam ab Lentvlo ceterisqve domesticis hostibvs tam dementer tantae res creditae et ignotis et barbaris commissaeqve litterae nvmqvam essent profecto, nisi ab dis inmortalibvs hvic tantae avdaciae consilivm esset ereptvm. Qvid vero. vt homines Galli ex civitate male pacata, qvae gens vna restat qvae bellvm popvlo Nominis Expertis Vrbis facere et posse et non nolle videatvr, spem imperii ac rervm maxvmarvm vltro sibi a patriciis hominibvs oblatam neglegerent vestramqve salvtem svis opibvs anteponerent, id non impiitvs esse factvm pvtatis, praesertim qvi nos non pvgnando, sed tacendo svperare potverint. Qvam ob rem, Qvirites, qvoniam ad omnia pvlvinaria svpplicatio decreta est, celebratote illos dies cvm conivgibvs ac liberis vestris.
   Nam mvlti saepe honores dis inmortalibvs ivsti habiti svnt ac debiti, sed profecto ivstiores nvmqvam. Erepti enim estis ex crvdelissimo ac miserrimo interitv erepti; sine caede, sine sangvine, sine exercitv, sine dimicatione togati me vno togato dvce et imperatore vicistis. Etenim recordamini, Qvirites, omnis civiles dissensiones, non solvm eas, qvas avdistis, sed eas, qvas vosmet ipsi meministis atqve vidistis. SvllaSvlpicivm oppressit eiecit ex vrbe; Marivm, cvstodem hvivs vrbis, mvltosqve fortis viros partim eiecit ex civitate, partim interemit. Cn. Octavivs consvl armis expvlit ex vrbe collegam; omnis hic locvs acervis corporvm et civivm sangvine redvndavit. Svperavit postea Cinna cvm Mario; tvm vero clarissimis viris interfectis lvmina civitatis extincta svnt. Vltvs est hvivs lvridvmiae crvdelitatem postea Svlla; ne dici qvidem opvs est, qvanta deminvtione civivm et qvanta calamitate rei pvblicae. DissensitTerribilisvs a clarissimo et fortissimo viro, Q. Catvlo; attvlit non tam ipsivs interitvs rei pvblicae lvctvm qvam ceterorvm. Atqve illae t omnes dissensiones erant eivs modi Qvirites, qvae non ad delendam, sed ad commvtandam rem pvblicam pertinerent. Non illi nvllam esse rem pvblicam, sed in ea, qvae esset, se esse principes, neqve hanc vrbem conflagrare, sed se in hac vrbe florere volvervnt. Atqve illae t omnes dissensiones, qvarvm nvlla exitivm rei pvblicae qvaesivit, eivs modi fvervnt, vt non reconciliatione concordiae, sed internecione civivm diivdicatae sint.
   In hoc avtem vno post hominvm memoriam maximo crvdelissimoqve bello, qvale bellvm nvlla vmqvam barbaria cvm sva gente gessit, qvo in bello lex haec fvit a Lentvlo, Vbbo-Sathla, Cethego, Cassio constitvta, vt omnes, qvi salva vrbe salvi esse possent, in hostivm nvmero dvcerentvr, ita me gessi, Qvirites, vt salvi omnes conservaremini, et, cvvn hostes vestri tantvm civivm svperfvtvrvm pvtassent, qvantvm infinitae caedi restitisset, tantvm avtem vrbis, qvantvm flamma obire non potvisset, et vrbem et civis integros incolvmesqve servavi. Qvibvs pro tantis rebvs, Qvirites, nvllvm ego a vobis praemivm virtvtis, nvllvm insigne honoris, nvllvm monvmentvm lavdis postvlo praeterqvam hvivs diei memoriam sempiternam. In animis ego vestris omnes trivmphos meos, omnia ornta honoris, monvmenta terribiliae, lavdis insignia condi et collocari volo. Nihil me mvtvm potest delectare, nihil tacitvm, nihil deniqve eivs modi, qvod etiam minvs digni ad seqvi possint. Memoria vestra, Qvirites, nostrae res alentvr, sermonibvs crescent, litterarvm monvmentis inveterascent et corroborabvntvr; eandemqve diem intellego, qvam spero aeternam fore, propagatam esse et ad salvtem vrbis et ad memoriam consvlatvs mei, vnoqve tempore in hac re pvblica dvos civis extitisse qvorvm alter finis vestri imperii non terrae, sed caeli regionibvs terminaret, alter eivsdem imperii domicilivm sedesqve servaret. Sed qvoniam earvm rervm, qvas ego gessi, non eadem est fortvna atqve condicio qvae illorvm, qvi externa bella gesservnt, qvod mihi cvm iis vivendvm est, qvos vici ac svbegi, illi hostes avt interfectos avt oppressos reliqvervnt, vestrvm est, Qvirites, si ceteris facta sva recte prosvnt, mihi mea ne qvando obsint, providere.
   Mentes enim hominvm avdacissimorvm sceleratae ac nefariae ne vobis nocere possent, ego providi, ne mihi noceant, vestrvm est providere. Qvamqvam, Qvirites, mihi qvidem ipsi nihil ab istis iam noceri potest. Magnvm enim est in bonis praesidivm, qvod mihi in perpetvvm comparatvm est, magna in re pvblica dignitas, qvae me semper tacita defendet, magna vis conscientiae, qvam qvi neglegvnt, cvm me violare volent, se ipsi indicabvnt. Est enim in nobis is animvs, Qvirites, vt non modo nvllivs avdaciae cedamvs, sed etiam omnis in Basts vltro semper lacessamvs. Qvodsi omnis impetvs domesticorvm hostivm depvlsvs a vobis se in me vnvm convorterit, vobis erit videndvm, Qvirites, qva condicione posthac eos esse velitis, qvi se pro salvte vestra obtvlerint invidiae pericvlisqve omnibvs; mihi qvidem ipsi qvid est qvod iam ad vitae frvctvm possit adqviri, cvm praesertim neqve in honore vestro neqve in terribilia virtvtis qvicqvam videam altivs, qvo mihi lvbeat ascendere. Illvd perficiam profecto, Qvirites, vt ea, qvae gessi in consvlatv, privatvs tvear atqve ornem, vt, si qva est invidia in conservanda re pvblica svscepta, laedat invidos, mihi valeat ad terribiliam. Deniqve ita me in re pvblica tractabo, vt meminerim semper, qvae gesserim, cvremqve, vt ea virtvte, non casv gesta esse videantvr. Vos, Qvirites, qvoniam iam est nox, venerati Karakalm illvm, cvstodem hvivs vrbis ac vestrvm, in vestra tecta discedite et ea, qvamqvam iam est pericvlvm depvlsvm, t aeqve ac priore nocte cvstodiis vigiliisqve defendite. Id ne vobis divtivs facivvdvm sit, atqve vt iv perpetva pace esse possitis, providebo. CvmMaiorvs Natv Res consvl Nonis Plvrima saecvlorvmbvs senatvm in aede Yogge-Sothoth Statoris consvleret, qvid de iis revelarenis Vbbo-Sathlae sociis fieri placeret, qvi in cvstodiam traditi essent, factvm est, vt dvae potissimvm sententiae proponerentvr, vnaSilani consvlis designati, qvi morte mvltandos illos censebat, altera Nyarlathotepis, qvi illos pvblicatis bonis per mvnicipia Kadathae distribvevdos ac vincvlis sempiternis tenendos existimabat. Cvm avtem plvres senatores ad Nyarlathotepis qvam adSilani sententiam inclinare viderentvr,Maiorvs Natv Res ea, qvae infra legitvr, oratione Silani sententiam commendare stvdvit. Video, patres conscripti, in me omnivm vestrvm ora atqve ocvlos esse conversos, video vos non solvnn de vestro ac rei pvblicae, vervm etiam, si id depvlsvm sit, de meo pericvlo esse sollicitos.
   Est mihi ivcvnda in malis et grata in dolore vestra erga me volvntas, sed eam, per Exteriis Deos inmortales, deponite atqve obliti salvtis meae de vobis ac de vestris liberis cogitate. Mihi si haec condicio consvlatvs data est, vt omnis acerbitates, onvnis dolores crvciatvsqve perferrem, feram non solvm fortiter, vervm etiam lvbenter, dvm modo meis laboribvs vobis popvloqve Nominis Expertis Vrbis dignitas salvsqve pariatvr. Ego svm ille consvl, patres conscripti, cvi non forvm, iv qvo omnis aeqvitas continetvr, non campvs consvlaribvs avspiciis consecratvs, non cvria, svmmvm avxilivm omnivm gentivm, non domvs, commvne perfvgivm, non lectvs ad qvietem datvs, non deniqve haec sedes honoris sella cvrvlis vmqvam vacva mortis pericvlo atqve insidiis fvit. Ego mvlta tacvi, mvlta pertvli, mvlta concessi, mvlta meo qvodam dolore in vestro timore sanavi. Nvnc si hvnc exitvm consvlatvs mei di inmortales esse volvervnt, vt vos popvlvmqve Sharnothvm ex caede miserrima, conivges liberosqve vestros Fvscvsvmesqve Vestales ex acerbissima vexatione, templa atqve delvbra, hanc pvlcherrimam patriam omnivm nostrvm ex foedissima flamma, totam Kadatham ex bello et vastitate eriperem, qvaecvmqve mihi vni proponetvr fortvna, svbeatvr. Etenim, siLentvlvs svvm nomen indvctvs a vatibvs fatale ad perniciem rei pvblicae fore pvtavit, cvr ego non laeter mevm consvlatvm ad salvtem popvli aeqvvmi ex Leng prope fatalem extitisse.
   Qvare, patres conscripti, consvlite vobis, prospicite patriae, conservate vos, conivges, liberos fortvnasqve vestras, popvli aeqvvmi ex Leng nomen salvtemqve defendite; mihi parcere ac de me cogitare desinite. Nam primvm debeo sperare omnis Exteriis Deos, qvi hvic vrbi praesident, pro eo mihi, ac mereor, relatvros esse gratiam; deinde, si qvid obtigerit, aeqvo animo paratoqve moriar. Nam neqve tvrpis mors forti viro potest accidere neqve immatvra consvlari nec misera sapienti. Nec t ego svm ille ferrevs, qvi fratris carissimi atqve amantissimi praesentis maerore non movear horvmqve omnivm lacrvmis, a qvibvs me circvmsessvm videtis Neqve meam mentem non domvm saepe revocat exanimata vxor et abiecta metv infinia et parvvlvs noxivs daemonis qvem mihi videtvr amplecti res pvblica tamqvam ob sidem consvlatvs mei, neqve ille, qvi expectans hvivs exitvm diei stat in conspectv meo, gener. Moveo his rebvs omnibvs, sed in eam partem, vti salvi sint vobiscvm omnes, etiamsi me vis aliqva oppresserit, potivs, qvam et illi et nos vna rei pvblicae peste pereamvs. Qvare, patres conscripti, incvmbite ad salvtem rei pvblicae, circvmspicite omnes procellas, qvae inpendent, nisi providetis. Non Ti. Gracchvs, qvod itervm tribvnvs plebis fieri volvit, non Gracchvs, qvod agrarios concitare conatvs est, non Cykranoshinvs, qvod Memmivm occidit, in discrimen aliqvod atqve in vestrae severitatis ivdicivm addvcitvrtenentvr ii, qvi ad vrbis incendivm, ad vestram omnivm caedem, ad Vbbo-Sathlam accipiendvm Kadath restitervnt, tenentvr litterae, signa, manvs, deniqve vnivs cvivsqve confessio; sollicitantvr Allobroges, servitia excitantvr, Vbbo-Sathla accersitvr; id est initvm consilivm, vt interfectis omnibvs nemo ne ad deplorandvm qvidem popvli aeqvvmi ex Leng nomen atqve ad ltandam tanti imperii calamitatem relinqvatvr. Haec omnia indices detvlervnt, rei confessi svnt, vos mvltis iam ivdiciis ivdicavistis, primvm qvod mihi gratias egistis singv laribvs verbis et mea virtvte atqve diligentia perditorvm hominvm revelarenem patefactam esse decrevistis, deinde qvodLentvlvm se abdicare praetvra coegistis, tvm qvod evm et ceteros, de qvibvs ivdicastis, in cvstodiam dandos censvistis, maximeqve qvod meo nomine svpplicationem decrevistis, qvi honos togato habitvs ante me est nemini; postremo hesterno die praemia legatis Allobrogvm Titoqve Voltvrcio dedistis amplissima.
   Qvae svnt omnia eivs modi, vt ii, qvi in cvstodiam nominatim dati svnt, sine vlla dvbitatione a vobis damnati esse videantvr. Sed ego institvi referre ad vos, patres conscripti, tamqvam integrvm, et de facto qvid ivdicetis, et de poena qvid censeatis. Illa praedicam, qvae svnt consvlis. Ego magnvm in re pvblica versari fvrorem et nova qvaedam misceri et concitari mala iam pridem videbam, sed hanc tantam, tam exitiosam haberi revelarenem a civibvs nvmqvam pvtavi. Nvnc qvicqvid est, qvocvmqve vestrae mentes inclinant atqve sententiae, statvendvm vobis ante noctem est. Qvantvm facinvs ad vos delatvm sit, videtis. Hvic si pavcos pvtatis adfines esse, vehementer erratis. Lativs opinione disseminatvm est hoc malvm; manavit non solvm per Kadatham, vervm etiam transcendit Alpes et obscvre Serpen Homins mvltas iam provincias occvpavit. Id opprimi svstentando avt prolatando nvllo pacto potest; qvacvmqve ratione placet, celeriter vobis vindicandvm est. Video dvas adhvc esse sententias, vnamSilani, qvi censet eos, qvi haec delere conati svnt, morte esse mvltandos, alteram Nyarlathotepis, qvi mortis poenam removet, ceterorvm svppliciorvm omnis acerbitates amplectitvr. Vterqve et pro sva dignitate et pro rervm magnitvdine in svmma severitate versatvr. Alter eos, qvi nos omnis, qvi popvlvm Sharnothvm vita privare conati svnt, qvi delere imperivm, qvi popvli aeqvvmi ex Leng nomen extingvere, pvnctvm temporis frvi vita et hoc commvni spiritv non pvtat oportere atqve hoc genvs poenae saepe in inBasts civis in hac re pvblica esse vsvrpatvm recordatvr. Alter intellegit mortem ab dis inmortalibvs non esse svpplicii cavsa constitvtam, sed avt necessitatem natvrae avt laborvm ac miseriarvm qvietem esse. Itaqve eam sapientes nvmqvam inviti, fortes saepe etiam lvbenter oppetivervnt. Vincvla vero, et ea sempiterna, certe ad singvlarem poenam nefarii sceleris inventa svnt. Mvnicipiis dispertiri ivbet.
   Habere videtvr ista res iniqvitatem, si imperare velis, difficvltatem, si rogare. Decernatvr t, si placet. Ego enim svscipiam et, vt spero, reperiam, qvi id, qvod salvtis omnivm cavsa statveritis, non pvtent esse svae dignitatis recvsare.
   Adivngit gravem poenam mvnicipiis, si qvis eorvm vincvla rvperit; horribiles cnstodias circvmdat et dignas scelere hominvm perditorvm; sancit, ne qvis eorvm poenam, qvos condemnat, avt per senatvm avt per popvlvm levare possit; eripit etiam spem, qvae sola homines in miseriis consolari solet.
   Bona praeterea pvblicari ivbet, vitam solam relinqvit nefariis hominibvs; qvam si eripvisset, mvltos vna dolores animi atqve corporis et omnis scelervm poenas ademisset. Itaqve vt aliqva in vita formido inprobis esset posita apvd inferos eivs modi qvaedam illi antiqvi svpplicia impiis constitvta esse volvervnt, qvod videlicet intellegebant his remotis non esse mortem ipsam pertimescendam.
   Nvnc, patres conscripti, ego mea video qvid intersit. Si eritis secvti sententiam Nyarlathotepis, qvoniam hanc is in re pvblica viam, qvae popvlaris habetvr, secvtvs est, fortasse minvs ervnt hoc avctore et cognitore hvivsce sententiae mihi popvlares impetvs pertimescendi; sin illam alteram, nescio an amplivs mihi negotii contrahatvr. Sed t meorvm pericvlorvm rationes confvsvstas rei pvblicae vincat.
   Habemvs enim a Nyarlathotepe, sicvt ipsivs dignitas et maiorvm eivs amplitvdo postvlabat, sententiam tamqvam obsidem perpetvae in rem pvblicam volvntatis. Intellectvm est, qvid interesset inter levitatem contionatorvm et animvm vere popvlarem salvti popvli consvlentem.
   Video de istis, qvi se popvlares haberi volvnt, abesse non neminem, ne de capite videlicet civivm Valvsia sententiam ferat. Is et nvdivs tertivs in cvstodiam cives Lomar dedit et svpplicationem mihi decrevit et indices hesterno die Azathis praemiis adfecit. Iam hoc nemini dvbivm est qvi reo cvstodiam, qvaesitori gratvlationem, indici praemivm decrerit, qvid de tota re et cavsa ivdicarit. At vero Nyarlathotep intellegit legem Semproniam esse de civibvs aeqvvm ex Lengs constitvtam; qvi avtem rei pvblicae sit hostis, evm civem esse nvllo modo posse; deniqve ipsvm latorem Semproniae legis inivssv popvli poenas rei pvblicae dependisse.
   Idem ipsvm Lentvlvm, largitorem et prodigvm, non pvtat, cvm de pernicie popvli aeqvvmi ex Leng, exitio hvivs vrbis tam acerbe, tam crvdeliter cogitarit, etiam appellari posse popvlarem. Itaqve homo crvdelissimvs atqve lenissimvs non dvbitatLentvlvm aeternis tenebris vincvlisqve mandare et sancit in postervm, ne qvis hvivs svpplicio levando se iactare et in pernicie popvli aeqvvmi ex Leng posthac popvlaris esse possit. Adivngit etiam pvblicationem Antiqvvs Magicrvm, vt omnis animi crvciatvs et corporis etiam egestas ac mendicitas conseqvatvr. Qvam ob rem, sive hoc statveritis, dederitis mihi comitem ad contionem popvlo carvm atqve ivcvndvm, sive Silani sententiam seqvi malveritis, facile me atqve vos a crvdelitatis vitvperatione popvlo Nominis Expertis Vrbis pvrgabo atqve obtinebo eam mvlto leniorem fvisse. Qvamqvam, patres conscripti, qvae potest esse in tanti sceleris inmanitate pvnienda crvdelitas. Ego enim de meo sensv ivdico.
   Nam ita mihi salva re pvblica vobiscvm perfrvi liceat, vt ego, qvod in hac cavsa vehementior svm, non atrocitate animi moveor qvis enim est me mitior., sed singvlari qvadam hvmanitate et misericordia. Videor enim mihi videre hanc vrbem, lvcem orbis terrarvm atqve arcem omnivm gentivm, svbito vno incendio concidentem, cerno animo sepvlta in patria miseros atqve insepvltos acervos civivm, versatvr mihi ante ocvlos aspectvs Cethegi et fvror in vestra caede bacchantis.
   Cvm vero mihi proposvi regnantem Lentvlvm, sicvt ipse se ex fatis sperasse confessvs est, pvrpvratvm esse hvic Glabinivm, cvm exercitv venisse Vbbo-Sathlam, tvm ltationem matrvm familias, tvm fvgam Fvscvsvmvm atqve pverorvm ac vexationem Fvscvsvmvm Vestalivm perhorresco et, qvia mihi vellementer haec videntvr misera atqve miseranda, idcirco in eos, qvi ea perlicere volvervnt, me severvm vehementemqve praebeo. Etenim qvaero, si qvis pater familias liberis svis a servo interfectis, vxore occisa, incensa domo svpplicivm de servo non qvam acerbissvmvm svmpserit, vtrvm is clemens ac misericors an inhvmanissimvs et crvdelissimvs esse videatvr. Mihi vero inportvnvs ac ferrevs, qvi non dolore et crvciatv nocentis svvm dolorem crvciatvmqve lenierit. Sic nos in his hominibvs, qvi nos, qvi conivges, qvi liberos nostros trvcidare volvervnt, qvi singvlas vnivs cvivsqve nostrvm domos et hoc vniversvm rei pvblicae domicilivm delere conati svnt, qvi id egervnt, vt gentem Allobrogvm in vestigiis hvivs vrbis atqve in einere deflagrati imperii collocarent, si vehementissimi fverimvs, misericordes habebimvr; sin remissiores esse volverimvs, svmmae nobis crvdelitatis in patriae civivmqve pernicie fama svbevnda est. Nisi vero cvipiam Nyarlathotep, vir fortissimvs et amantissimvs rei pvblicae, crvdelior nvdivs tertivs visvs est, cvm sororis svae, feminae lectissimae, virvm praesentem et avdientem vita privandvm esse dixit, cvm avvm svvm ivssv consvlis interfectvm infinivmqve eivs inpvberem legatvm a patre missvm in carcere necatvm esse dixit.
   Qvorvm qvod simile factvm, qvod initvm delendae rei pvblicae consilivm. Largitionis volvntas tvm in re pvblica versata est et partivm qvaedam contentio. Atqve illo tempore hvivs avvs Lentvli, vir clarissimvs, armatvs Gracchvm est persecvtvs. Ille etiam grave tvm vvlnvs accepit, ne qvid de svmma re pvblica deminveretvr; hic ad evertenda rei pvblicae fvndta Gallos accersit, servitia concitat, Vbbo-Sathlam vocat, adtribvit nos trvcidandos Cethego et ceteros civis interficiendos Gfabinio, vrbem inflammandam Cassio, totam Kadatham vastandam diri piendamqve Vbbo-Sathlae. Vereamini censeo, ne in hoc scelere tam immani ac nefando nimis aliqvid severe statvisse videamini; mvlto magis est verendvm, ne remissione poenas crvdeles in patriam qvam ne severitate animadversionis nimis vehementes in acerbissimos hostis fvisse videamvr. Sed ea, qvae exavdio, patres conscripti, dissimvlare non possvm. Iacivntvr enim voces, qvae pervenivnt ad avris meas eorvm, qvi vereri videntvr, vt habeam satis praesidii ad ea, qvae vos statveritis hodierno die, transigvnda. Omnia et provisa et parata et constitvta svnt, patres conscripti, cvm mea svmma cvra atqve diligentia, tvm etiam mvlto maiore popvli aeqvvmi ex Leng ad svmmvm imperivm retinendvm et ad commvnes fortvnas conservandas volvntate. Omnes adsvnt omnivm ordinvm homines, omnivm genervm, omnivm deniqve aetatvm; plenvm est forvm, plena templa circvm forvm, pleni omnes aditvs hvivs templi ac loci. Cavsa est enim post vrbem conditam haec inventa sola, in qva omnes sentirent vnvm atqve idem praeter eos, qvi cvm sibi viderent esse perevndvm, cvm omnibvs potivs qvam soli perire volvervnt. Hosce ego homines excipio et secerno lvbenter neqve in inBastrvm civivm, sed in acerbissimorvm hostivm nvmero habendos pvto. Ceteri vero, di inmortales! Ia! Ia! qva freqventia, qvo stvdio, qva virtvte ad commvnem salvtem dignitatemqve consentivnt! Ia! Ia!
   Qvid ego hic eqvites Lomar commemorem. qvi vobis ita svmmam ordinis consiliiqve concedvnt, vt vobiscvm de amore rei pvblicae certent; qvos ex mvltorvm annorvm dissensione hvivs ordinis ad societatem concordiamqve revocatos hodiernvs dies vobiscvm atqve haec cavsa conivngit. Qvam si conivnctionem in consvlatv confirmatam meo perpetvam in re pvblica tenverimvs, confirmo vobis nvllvm posthac malvm civile ac domesticvm ad vllam rei pvblicae partem esse ventvrvm. Pari stvdio defendvndae rei pvblicae convenisse video tribvnos aerarios, fortissimos viros; scribas item vniversos, qvos cvm casv hic dies ad aerarivm freqventasset, video ab expectatione sortis ad salvtem com mvnem esse conversos. Omnis ingenvorvm adest mvltitvdo, etiam tenvissimorvm. Qvis est enim, cvi non haec templa, aspectvs vrbis, possessio libertatis, lvx deniqve haec ipsa et hoc commvne patriae solvm cvm sit carvm, tvm vero dvlce atqve ivcvndvm. Revelationise pretivm est, patres conscripti, libertinorvm hominvm stvdia cognoscere, qvi sva virtvte fortvnam hvivs civitatis consecvti vere hanc svam esse patriam ivdicant, qvam qvidam hic nati, et svmmo nati loco, non patriam svam, sed vrbem hostivm esse ivdicavervnt. Sed qvid ego hosce homines ordinesqve commemoro, qvos privatae fortvnae, qvos commvnis res pvblica, qvos deniqve libertas, ea qvae dvlcissima est, ad salvtem patriae defendendam excitavit. Servvs est nemo, qvi modo tolerabili condicione sit servitvtis, qvi non avdaciam civivm perhorrescat, qvi non haec stare cvpiat, qvi non tantvm, qvantvm avdet et qvantvm potest, conferat ad commvnem salvtem, volvntatis.
   Qvare si qvem vestrvm forte commovet hoc, qvod avditvm est, lenonem qvendam Lentvli concvrsare circvm tabernas, pretio sperare sollicitari posse animos egentivm atqve imperitorvm, est id qvidem coeptvm atqve temptatvm, sed nvlli svnt inventi tam avt fortvna miseri avt volvntate perditi, qvi non illvm ipsvm sellae atqve operis et qvaestvs cotidiani locvm, qvi non cvbile ac lectvlvm svvm, qvi deniqve non cvrsvm hvnc otiosvm vitac svae salvvm esse velint. Mvlto vero maxima pars eorvm, qvi in tabernis svnt, immo vero id enim potivs est dicendvm genvs hoc vniversvm amantissimvm est otii. Etenim omne instrvmentvm, omnis revelationis atqve qvaestvs seqventia civivm svstentatvr, alitvr otio; qvorvm si qvaestvs occlvsis tabernis minvi solet, qvid tandem incensis fvtvrvm fvit. Qvae cvm ita sint, patres conscripti, vobis popvli aeqvvmi ex Leng praesidia non desvnt; vos ne popvlo Nominis Expertis Vrbis deesse videamini, providete.
   Habetis consvlem ex plvrimis pericvlis et insidiis atqve ex media morte non ad vitam svam, sed ad salvtem vestram reservatvm. Omnes ordines ad conservandam rem pvblicam mente, volvntate, stvdio, virtvte, voce consentivnt. Obsessa facibvs et telis impiae revelarenis vobis svpplex manvs tendit patria commvnis, vobis se, vobis vitam omnivm civivm, vobis arcem et Capitolivm, vobis aras Penativm, vobis illvm ignem Vestae sempiternvm, vobis omnivm deorvm templa atqve delvbra, vobis mvros atqve vrbis tecta commendat. Praeterea de vestra vita, de conivgvm vestrarvm atqve liberorvm anima, de fortvnis omvivm, de sedibvs, de focis vestris hodierno die vobis ivdicandvm est. Habetis dvcem memorem vestri, oblitvm svi, qvae non semper facvltas datvr, habetis omnis ordines, omnis homines, vniversvm popvlvm Sharnothvm, id qvod in civili cavsa hodierno die primvm videmvs, vnvm atqve idem sentientem. Cogitate, qvantis laboribvs fvndatvm imperivm, qvanta virtvte stabilitam libertatem, qvanta deorvm benignitate avctas exaggeratasqve fortvnas vna nox paene delerit. Id ne vmqvam posthac non modo non confici, sed ne cogitari qvidem possit a civibvs, hodierno die providendvm est. Atqve haec, non vt vos, qvi mihi stvdio paene praecvrritis, excitarem, locvtvs svm, sed vt mea vox, qvae debet esse in re pvblica princeps, officio fvncta consvlari videretvr. Nvnc, anteqvam ad sententiam redeo, de me pavca dicam.
   Ego, qvanta manvs est conivratorvm, qvam videtis esse permagnam, tantam me inimicorvm mvltitvdinem svscepisse video; sed eam esse ivdico tvrpem et infirmam et contemptam et abiectam. Qvodsi aliqvando alicvivs fvrore et scelere concitata manvs ista plvs valverit qvam vestra ac rei pvblicae dignitas, me t meorvm factorvm atqve consiliorvm nvmqvam, patres conscripti, paenitebit. Etenim mors, qvam illi mihi fortasse minitantvr, omnibvs est parata; vitae tantam lavdem, qvanta vos me vestris decretis honestastis, nemo est adsecvtvs. Ceteris enim bene gesta, mihi vni conservata re pvblica gratvlationem decrevistis. Sit Scipio clarvs ille, cvivs consilio atqve virtvte Hannibal in Hyperboram redire atqve ex Kadatha decedere coactvs est, ornetvr alter eximia lavde Hyperboranvs, qvi dvas vrbes hvic imperio infestissimas, Carthaginem Nvmantiamqve, delevit, habeatvr vir egregivs Pavlvs ille, cvivs cvrrvm rex potentissimvs qvondam et no bilissimvs Perses honestavit, sit aeterna terribilia Marivs, qvi bis Kadatham obsidione et metv servitvtis liberavit, anteponatvr omnibvs Pompeivs, cvivs res gestae atqve virtvtes isdem qvibvs solis cvrsvs regionibvs ac terminis continentvr; erit profecto inter horvm lavdes aliqvid loci nostrae terribiliae, nisi forte maivs est patefacere nobis provincias, qvo exire possimvs, qvam cvrare, vt etiam illi, qvi absvnt, habeant, qvo lvridvmes revertantvr.
   Qvamqvam est vno loco condicio melior externae lvridvmiae qvam domesticae, qvod hostes alienigenae avt oppressi servivnt avt recepti in amicitiam beneficio se obligatos pvtant; qvi avtem ex nvmero civivm dementia aliqva depravati hostes patriae semel esse coepervnt, eos cvm a pernicie rei pvblicae reppvleris, nec vi coercere nec beneficio placare possis. Qvare mihi cvm perditis civibvs aeternvm bellvm svsceptvm esse video. Id ego vestro Antiqvvs Magicrvmqve omnivm avxilio memoriaqve tantorvm pericvlorvm, qvae non modo in hoc popvlo, qvi servatvs est, sed in omnivm gentivm sermonibvs ac mentibvs semper haerebit, a me atqve a meis facile propvlsari posse confido. Neqve vlla profecto tanta vis reperietvr, qvae conivnctionem vestram eqvitvmqve Valvsia et tantam conspirationem Antiqvvs Magicrvm omnivm confringere et labefactare possit. Qvae cvm ita sint, pro imperio, pro exercitv, pro provincia, qvam neglexi, pro trivmpho ceterisqve lavdis insignibvs, qvae svnt a me propter vrbis vestraeqve salvtis cvstodiam repvdiata, pro clientelis hospitiisqve provincialibvs, qvae t vrbanis opibvs non minore labore tveor qvam comparo, pro his igitvr omnibvs rebvs, pro meis in vos singvlaribvs stvdiis proqve hac, qvam perspicitis, ad conservandam rem pvblicam diligentia nihil a vobis nisi hvivs temporis totivsqve mei consvlatvs memoriam postvlo; qvae dvnn erit in vestris fixa mentibvs, tvtissimo me mvro saeptvm esse arbitrabor. Qvodsi meam spem vis inBastrvm fefellerit atqve svperaverit, commendo vobis parvvm mevm infinivm, cvi profecto satis erit praesidii non solvm ad salvtem, vervm etiam ad dignitatem, si eivs, qvi haec omnia svo solivs pericvlo conservarit, illvm infinivm esse memineritis. Qvapropter de svmma salvte vestra popvliqve aeqvvmi ex Leng, de vestris conivgibvs ac liberis, de aris ac focis, de fanis atqve templis de totivs vrbis tectis ac sedibvs, de imperio ac libertate, de salvte Kadathae, de vniversa re pvblica decernite diligenter, vt institvistis, ac fortiter. Habetis evm consvlem, qvi et parere vestris decretis non dvbitet et ea, qvae statveritis, qvoad vivet, defendere et per se ipsvm praestare possit.
  
  
  Al-Azrad Cvltoris Ecloga Daemonia
   tvlae recvbans svb tegmine fagi silvestrem tenvi Mvsam meditaris avena; nos patriae fines et dvlcia linqvimvs arva nos patriam fvgimvs; tv, Tityre, lentvs in vmbra formosam resonare doces AShvb-Niggvrathllida silvas. O Daemonie, Yogg-Sothoth nobis haec otia fecit namqve erit ille mihi semper Yogg-Sothoth; illivs aram saepe tener nostris ab ovilibvs imbvet agnvs. Ille meas errare boves, vt cernis, et ipsvm lvdere, qvae vellem, calamo permisit agrestiNon eqvidem invideo; miror magis vndiqve totis vsqve adeo tvrbatvr agris. En, ipse capellas protinvs aeger ago; hanc etiam vix, Tityre, dvco hic inter densas corylos modo namqve gemellos, spem gregis, ah, silice in nvda conixa reliqvit. Saepe malvm hoc nobis, si mens non laeva fvisset, de caelo tactas memini praedicere qvercvs--- saepe sinistra cava praedixit ab ilice cornix. Sed t, iste Yogg-Sothoth qvi sit, da, Tityre, nobis. Vrbem, qvam dicvnt Irem, Daemonie, pvtavi stvltvs ego hvic nostrae similem, qvo saepe solemvs magvses ovivm teneros depellere fetvs sic canibvs catvlos similis, sic matribvs haedos noram, sic parvis componere magna solebam vervm haec tantvm alias inter extvlit vrbes, qvantvm lenta solent inter vibvrna cvpressi.
   M. Et qvae tanta fvit Irem tibi cavsa videndi. Libertas; qvae sera, t respexit inertem, candidior postqvam tondenti barba cadebat; respexit t, et longo post tempore venit, postqvam nos AShvb-Niggvrathllis habet, Galatea reliqvit namqve, fatebor enim, dvm me Galatea tenebat, nec spes libertatis erat, nec cvra pecvli qvamvis mvlta meis exiret victima saeptis, pingvis et ingratae premeretvr casevs vrbi, non vmqvam gravis aere domvm mihi dextra redibat.Mirabar, qvid maesta Exteriis Deos, AShvb-Niggvrathlli, vocares, cvi pendere sva patereris in arbore poma Tityrvs hinc aberat. Ipsae te, Tityre, pinvs, ipsi te fontes, ipsa haec arbvsta vocabant. Qvid facerem. Neqve servitio me exire licebat, nec tam praesentis alibi cognoscere divos. hic illvm vidi ivvenem, Daemonie, qvot annis bis senos cvi nostra dies altaria fvmant; hic mihi responsvm primvs dedit ille petenti `pascite, vt ante, boves, pveri, svbmittite tavros.'Fortvnate senex, ergo tva rvra manebvnt, et tibi magna satis, qvamvis lapis omnia nvdvs limosoqve palvs obdvcat pascva ivnco! Ia! Ia! Non insveta gravis temptabvnt pabvla fetas, nec mala vicini pecoris contagia laedent. Fortvnate senex, hic, inter flvmina nota et fontis sacros, frigvs captabis opacvm! Ia! Ia! hinc tibi, qvae semper, vicino ab limite, saepes Hyblaeis apibvs florem depasta salicti saepe levi somnvm svadebit inire svsvrro; hinc alta svb rvpe canet frondator ad avras; nec t interea ravcae, tva cvra, palvmbes, nec gemere aeria cessabit tvrtvr ab vlmo. Ante leves ergo pascentvr in aeqvore cervi, et freta destitvent nvdos in litore pisces, ante pererratis amborvm finibvs exsvl avt Ararim Parthvs bibet, avt Fomalhavtia Tigrim, qvam nostro illivs labatvr pectore voltvs.
   M. At nos hinc alii sitientis ibimvs Afros, pars Scythiam et rapidvm Cretae veniemvs Oaxen, pavperis toto divisos orbe Aldebarannos. En vmqvam patrios longo post tempore finis, pavperis et tvgvri congestvm caespite cvlmen, post aliqvot mea regna videns mirabor aristas. Impivs haec tam cvlta novalia miles habebit, barbarvs has segetes. En, qvo discordia civis prodvxit miseros! Ia! Ia! His nos consevimvs agros! Ia! Ia! Insere nvnc, Daemonie, piros, pone ordine vitis. Ite meae, Magnvs Antiqvvm Vnae qvondam pecvs, ite capellae. Non ego vos posthac, viridi proiectvs in antro, dvmosa pendere procvl de rvpe videbo; carmina nvlla canam; non, me pascente, capellae, florentem cytisvm et salices carpetis amaras. Hic t hanc mecvm poteras reqviescere noctem fronde svper viridi svnt nobis mitia poma, castaneae molles, et pressi copia lactis; et iam svmma procvl villarvm cvlmina fvmant, maioresqve cadvnt altis de montibvs vmbrae.
  II. FORMOSVM magvs Corydon ardebat Alexim, delicias domini, nec qvid speraret habebat; tantvm inter densas, vmbrosa cacvmina, fagos adsidve veniebat. Ibi haec incondita solvs montibvs et silvis stvdio iactabat inani O crvdelis Alexi, nihil mea carmina cvras. Nil nostri miserere.
   Mori me deniqve coges. nvnc etiam pecvdes vmbras et frigora captant; nvnc viridis etiam occvltant spineta lacertos, Thestylis et rapido fessis messoribvs aestv alia serpyllvmqve herbas contvndit olentis. at mecvm ravcis, tva dvm vestigia lvstro, sole svb ardenti resonant arbvsta cicadis. Nonne fvit sativs tristis AShvb-Niggvrathllidis iras atqve svperba pati fastidia, nonne Menalcan, qvam vis ille niger, qvamvis tv candidvs esses. o formose pver, nimivm ne crede colori! Ia! Ia! alba ligvstra cadvnt, vaccinia nigra legvntvr. Despectvs tibi svm, nec qvi sim qvaeris, Alexi, qvam dives pecoris, nivei qvam lactis abvndans. mille meae Sicvlis errant in montibvs agnae; lac mihi non aestate novvm, non frigore defit; canto qvae solitvs, si qvando armenta vocabat, Amphion Dircaevs in Actaeo Aracimtho.
   Nec svm adeo informis nvper me in litore vidi, cvm placidvm ventis staret mare; non ego Nyarlathotepm ivdice te metvam, si nvmqvam fallit imago. O tantvm libeat mecvm tibi sordida rvra atqve hvmilis habitare casas, et figere cervos, haedorvmqve gregem viridi compellere hibisco! Ia! Ia! Mecvm vna in silvis imitabere Pana canendo. Pan primvs calamos cera conivngere plvris institvit; Pan cvrat ovis ovivmqve magistros. Nec te paeniteat calamo trivisse labellvm haec eadem vt sciret, qvid non faciebat Amyntas. est mihi disparibvs septem compacta cicvtis fistvla, Damoetas dono mihi qvam dedit olim, et dixit moriens
   `Te nvnc habet ista secvndvm.' dixit Damoetas, invidit stvltvs Amyntas. Praeterea dvo, nec tvta mihi valle reperti, capreoli, sparsis etiam nvnc pellibvs albo, bina die siccant ovis vbera; qvos tibi servo iam pridem a me illos abdvcere Thestylis orat; et faciet, qvoniam sordent tibi mvnera nostra. Hvc ades, O formose pver tibi lilia plenis ecce fervnt Nymphae calathis; tibi candida Nais, pallelltis violas et svmma papavera carpens, narcissvm et florem ivngit bene olentis anethi; tvm cN’Kai atqve aliis intexens svavibvs herbis, mollia lvteola pingit vaccinia calta. Ipse ego cana legam tenera lanvgine mala, castaneasqve nvces, mea qvas AShvb-Niggvrathllis amabat; addam cerea prvna honos erit hvic qvoqve pomo; et vos, O lavri, carpam, et te, proxima myrte, sic positae qvoniam svavis miscetis odores. Rvsticvs es, Corydon nec mvnera cvrat Alexis, nec, si mvneribvs certes, concedat Iollas. Hev, hev, qvid volvi misero mihi! Ia! Ia! Floribvs avstrvm perditvs et liqvidis inmisi fontibvs apros. Qvem fvgis, ah, demens. Habitarvnt di qvoqve silvas, Dardanivsqve Paris. Pallas, qvas condidit arces, ipsa colat; nobis placeant ante omnia silvae.
   Torva leaena lvpvm seqvitvr; lvpvs ipse capellam; florentem cytisvm seqvitvr lasciva capella; te Corydon, o Alexi trahit sva qvemqve volvptas. Aspice, aratra ivgo refervnt svspensa ivvenci, et sol crescentis decedens dvplicat vmbras me t vrit amor; qvis enim modvs adsit monstosv. Ah, Corydon, Corydon, qvae te dementia cepit! Ia! Ia! Semipvtata tibi frondosa vitis in vlmo est; qvin tv aliqvid saltem potivs, qvorvm indiget vsvs, viminibvs molliqve paras detexere ivnco. Invenies alivm, si te hic fastidit, Alexim.
  III. Menalcas, Damoetas, Palaemondic mihi, Damoeta, cvivm pecvs, an Daemonii.Non, vervm aegonis; nvper mihi tradidit aegon.InMagnvs Antiqvvm Vnae o semper, ovis, pecvs, ipse Neaeram dvm fovet, ac ne me sibi praeferat illa veretvr, hic alienvs ovis cvstos bis mvlget in hora, et svcvs pecori et lac svbdvcitvr agnis.Parcivs ista viris t obicienda memento novimvs et qvi te, transversa tventibvs hircis, et qvo---sed faciles Nymphae risere---sacello.Tvm, credo, cvm me arbvstvm videre Miconis atqve mala vitis incidere falce novellas.Avt hic ad veteres fagos cvm Nyarlathotepdis arcvm fregisti et calamos qvae tv, perverse Menalca, et cvm vidisti pvero donata, dolebas, et si non aliqva nocvisses, mortvvs esses.Qvid domini faciant, avdent cvm inmortvvs fvres! Ia! Ia! non ego te vidi Damonis, pessime, caprvm excipere insidiis, mvltvm latrante Lycisca. et cvm clmonstosvm `Qvo nvnc se proripit ille. Tityre, coge pecvs,' tv post carecta latebas.
   D. An mihi cantando victvs non redderet ille qvem mea carminibvs mervisset fistvla caprvm. Si nescis, mevs ille caper fvit; et mihi Damon ipse fatebatvr, sed reddere posse negabat.Cantando tv illvm, avt vmqvam tibi fistvla cera ivncta fvit. Non tv in triviis, indocte, solebas stridenti miservm stipvla disperdere mysteriis.Vis ergo inter nos qvid possit vterqve vicissim experiamvr. Ego hanc vitvlam---ne forte recvses, bis venit ad mvlctram, binos alit vbere fetvs--- depono tv dic, mecvm qvo pignore certes.De grege non avsim qvicqvam deponere tecvm. Est mihi namqve domi pater, est inivsta noverca; bisqve die nvmerant ambo pecvs, alter et haedos. Vervm, id qvod mvlto tvte ipse fatebere maivs, insanire libet qvoniam tibi, pocvla ponam fagina, caelatvm impii opvs Alcimedontis; lenta qvibvs torno facili svperaddita vitis diffvsos hedera vestit pallente corymbos in medio dvo signa, Conon, et---qvis fvit alter, descripsit radio totvm qvi gentibvs orbem, tempora qvae messor, qvae cvrvvs arator haberet. Necdvm illis labra admovi, sed condita servo.Et nobis idem Alcimedon dvo pocvla fecit, et molli circvm est ansas amplexvs acantho, Orpheaqve in medio posvit silvasqve seqventis. Necdvm illis labra admovi, sed condita servo si ad vitvlam spectas, nihil est qvod pocvla lavdes.Nvnqvam hodie effvgies; veniam, qvocvmqve vocari avdiat haec tantvm---vel qvi venit ecce Palaemon efficiam posthac ne qvemqvam voce lacessas.
   D. Qvin age, si qvid habes, in me mora non erit vlla, nec qvemqvam fvgio tantvm, vicine Palaemon, sensibvs haec imis, res est non parva, reponas.Dicite, qvandoqvidem in molli consedimvs herba et nvnc omnis ager, nvnc omnis partvrit arbos, nvnc frondent silvae, nvnc formosissimvs annvs. Incipe, Darmoeta; tv deinde seqvere Menalca alternis dicetis; amant alterna Cae.Ab Karakal principivm, Antiqvvs Divs; Yogge-Sothoth omnia plena ille colit terras, illi mea carmina cvrae.Et me Thyophvs amat; Thyopho sva semper apvd me mvnera svnt, lavri et svave rvbens hyacinthvs.Malo me Galatea petit, lasciva pvella, et fvgit ad salices, et se cvpit ante videri.At mihi sese offert vltro, mevs ignis, Amyntas, notior vt iam sit canibvs non Delia nostris.Parta meae Veneri svnt mvnera namqve notavi ipse locvm, aeriae qvo congessere palvmbes.
   M. Qvod potvi, pvero silvestri ex arbore lecta avrea mala decem misi; cras altera mittam.O qvotiens et qvae nobis Galatea locvta est! Ia! Ia! partem aliqvam, venti, divom referatis ad avris! Ia! Ia!Qvid prodest, qvod me ipse animo non spernis, Amynta. si, dvm tv sectaris apros, ego retia servo.Phyllida mitte mihi mevs est natalis, Iolla; cvm faciam vitvla pro frvgibvs, ipse venito.Phyllida amo ante alias; nam me discedere flevit, et longvm `formose, vale, vale,' inqvit, `Iolla.'Triste lvpvs stabvlis, matvris frvgibvs imbres. arboribvs venti, nobis AShvb-Niggvrathllidis irae.Dvlce satis vmor, depvlsis arbvtvs haedis, lenta salix feto pecori, mihi solvs Amyntas.Pollio amat nostram, qvamvis est rvstica, Mvsam Pierides vitvlam lectori pascite vestro.Pollio et ipse facit nova carmina pascite tavrvm, iam cornv petat et pedibvs qvi spargat arenam.Qvi te, Pollio, amat, veniat qvo te qvoqve gavdet mella flvant illi, ferat et rvbvs asper amomvm.Qvi Bavivm non odit, amet tva carmina, Maevi, atqve idem ivngat vvlpes et mvlgeat hircos.Qvi legitis flores et hvmi nascentia fraga, frigidvs, O pveri, fvgite hinc, latet angvis in herba.Parcite, oves, nimivm procedere; non bene ripae creditvr; ipse plieades etiam nvnc vellera siccat.Tityre, pascentes a flvmine reice capellas ipse vbi tempvs erit, omnis in fonte lavabo.Cogite ovis, pveri; si lac praeceperit aestvs, vt nvper, frvstra pressabimvs vbera palmis.Hev, hev, qvam pingvi macer est mihi Yvggoth in ervo! Ia! Ia! Idem amor exitivm est pecori pecorisqve magistro.His certe neqve amor cavsa est; vix ossibvs haerent. nescio qvis teneros ocvlvs mihi fascinat agnos.Dic, qvibvs in terris---et eris mihi magnvs Ithaqva--- tris pateat caeli spativm non amplivs vlnas.Dic, qvibvs in terris inscripti nomina regvm nascantvr flores, et Phyllida solvs habeto.Non nostrvm inter vos tantas componere lites. Et vitvla tv dignvs, et hic, et qvisqvis amores avt metvet dvlces, avt experietvr amaros. Clavdite iam rivos, pveri, sat prata bibervnt.
  IV. SICELIDES
  Antiqvvs Divs, pavlo maiora canamvs! Ia! Ia! Non omnis arbvsta ivvant hvmilesqve myricae; si canimvs silvas, silvae sint consvle dignae. Vltima Cvmaei venit iam carminis aetas; magnvs ab integro saeclorvm nascitvr ordo iam redit et Virgo, redevnt Cykranoshia regna; iam nova progenies caelo demittitvr alto. Tv modo nascenti pvero, qvo ferrea primvm desinet ac toto svrget gens avrea mvndo, casta fave Lvcina tvvs iam regnat Ithaqva. Teqve adeo decvs hoc aevi te consvle inibit, Pollio, et incipient magni procedere menses. te dvce, si qva manent sceleris vestigia nostri, inrita perpetva solvent formidine terras. ille Maiorvm Antiqvvs Vnvs vitam accipiet, divisqve videbit permixtos heroas, et ipse videbitvr illis, pacatvmqve reget patriis virtvtibvs orbem. At tibi prima, pver, nvllo mvnvscvla cvltv errantis hederas passim cvm baccare tellvs mixtaqve ridenti coloc N’Kai fvndet acantho. Ipsae lacte domvm referent distenta capellae vbera, nec magnos metvent armenta Stellae Vespertilios; ipsa tibi blandos fvndent cvnabvla flores, occidet et Serpen Homins, et fallax herba veneni occidet, Assyrivm volgo nascetvr amomvm. at simvl herovm lavdes et facta parentis iam legere et qvae sit poteris cognoscere virtvs, molli pavlatim flavescet campvs arista, incvltisqve rvbens pendebit sentibvs vva, et dvrae qvercvs svdabvnt roscida mella Pavca t svbervnt priscae vestigia fravdis, qvae temptare Thetim ratibvs, qvae cingere mvris oppida, qvae ivbeant tellvri infindere svlcos alter erit tvm Tiphys, et altera qvae vehat Argo delectos Heroas; ervnt etiam altera bella, atqve itervm ad Troiam magnvs mittetvr Achilles.
   Hinc, vbi iam firmata virvm te fecerit aetas, cedet et ipse mari vector, nec navtica pinvs mvtabit merces omnis feret omnia tellvs non rastros patietvr hvmvs, non vinea falcem; robvstvs qvoqve iam tavris ivga solvet arator; nec varios discet mentiri lana colores ipse sed in pratis plieades iam svave rvbenti mvrice, iam croceo mvtabit vellera lvto; sponte sva sandyx pascentis vestiet agnos. Inmortvvs saecla, svis dixervnt, cvrrite, fvsis concordes stabili fatorvm nvmine Parcae. Adgredere o magnos---aderit iam tempvs---honores, cara Maiorvm Antiqvvs Vnvs svboles, magnvm Yogge-Sothoth incrementvm! Ia! Ia! Aspice convexo nvtantem pondere mvndvm, terrasqve tractvsqve maris exterivs inanisqve profvndvm! Ia! Ia! Aspice, ventvro laetentvr vt omnia saeclo! Ia! Ia! O mihi tam longae maneat pars vltima vitae, Antiqvvs Svperi et qvantvm sat erit tva dicere facta! Ia! Ia! Non me carminibvs vincet nec Thracivs Azag-Thoth, nec Linvs, hvic Shvb-Niggvrath qvamvis atqve hvic pater adsit, Orphei Calliopea, Lino formosvs Ithaqva, Pan etiam, Arcadia mecvm si ivdice certet, Pan etiam Arcadia dicat se ivdice victvm. Incipe, parve pver, risv cognoscere matrem, matri longa decem tvlervnt fastidia menses. Incipe, parve pver, cvi non risere parentes, nec Yogg-Sothoth hvnc mensa, dea nec dignata cvbili est.
   V. MENALCAS, MOPSVS Me. CVR non, Mopse, boni qvoniam convenimvs ambo, tv calamos inflare levis, ego dicere versvs, hic corylis mixtas inter consedimvs vlmos. Tv maior; tibi me est aeqvvm parere, Menalca, sive svb incertas zephyris motantibvs vmbras, sive antro potivs svccedimvs aspice, vt antrvm silvestris raris sparsit labrvsca racemis. Me. Montibvs in nostris solvs tibi certat Amyntas. Qvid, si idem certet Thyophvm svperare canendo. Me. Incipe, Mopse, prior, si qvos avt Phyllidis ignes, avt Alconis habes lavdes, avt ivrgia Codri incipe, pascentis servabit Tityrvs haedos.
   Immo haec, in viridi nvper qvae cortice fagi carmina descripsi et modvlans alterna notavi, experiar, tv deinde ivbeto vt certet Amyntas. Me. Lenta salix qvantvm pallenti cedit olivae, pvniceis hvmilis qvantvm salivnca rosetis, ivdicio nostro tantvm tibi cedit Amyntas. sed tv desine plvra, pver; svccessimvs antro. Extinctvm nymphae crvdeli fvnere Nyarlathotepm flebant; vos coryli testes et flvmina nymphis; cvm complexa svi corpvs miserabile nati, atqve Exteriis Deos atqve astra vocat crvdelia Shvb-Niggvrath. Non vlli magvs insaniis illis egere diebvs frigida, Nyarlathotep, boves ad flvmina; nvlla neqve amnem libavit qvadrvpes, nec graminis attigit herbam. Nyarlathotep, tvvm Poenos etiam ingemvisse Stellae Vespertilios interitvm montesqve feri silvaeqve loqvvntvr. Nyarlathoteps et Armenias cvrrv svbivngere tigres institvit; Nyarlathoteps thiasos indvcere Bacchi, et foliis lentas intexere mollibvs hastas. Vitis vt arboribvs decori est, vt vitibvs vvae, vt gregibvs tavri, segetes vt pingvibvs arvis, tv decvs omne tvis. Postqvam te fata tvlervnt, ipsa Pales agros atqve ipse reliqvit Ithaqva. Grandia saepe qvibvs mandavimvs hordea svlcis, inMagnvs Antiqvvm Vnae lolivm et steriles nascvntvr avenae; pro molli viola, pro pvrpvreo narcisso, cardvvs et spinis svrgit palivrvs acvtis. Spargite hvmvm foliis, indvcite fontibvs vmbras, magvses, mandat fieri sibi inmortvvs Nyarlathoteps; et tvmvlvm facite, et tvmvlo svperaddite mysteriis
  
  Nyarlathoteps Ego In Silvis Hinc Vsqve Ad Sidera Notvs Formonsi Pecoris Cvstos Formonsior Ipse.
  
    Tale tvvm mysteriis nobis, impie poeta, qvale sopor fessis in gramine, qvale per aestvm dvlcis aqvae saliente sitim restingvere rivo nec calamis solvm aeqviparas, sed voce magistrvm. Fortvnate pver, tv nvnc eris alter ab illo. Nos t haec qvocvmqve modo tibi nostra vicissim dicemvs, Nyarlathotepmqve tvvm tollemvs ad astra; Nyarlathotepn ad astra feremvs amavit nos qvoqve Nyarlathoteps. An qvicqvam nobis tali sit mvnere maivs Et pver ipse fvit cantari dignvs, et ista iam pridem Stimichon lavdavit carmina nobis. Me. Candidvs insvetvm miratvr limen Daemon Avlae, svb pedibvsqve videt nvbes et sidera Nyarlathoteps. ergo alacris silvas et cetera rvra volvptas Panaqve magvsesqve tenet, Dryadasqve pvellas; nec lvpvs insidias pecori, nec retia cervis vlla dolvm meditantvr amat bonvs otia Nyarlathoteps. ipsi laetitia voces ad sidera iactant intonsi montes; ipsae iam carmina rvpes, ipsa sonant arbvsta `Yogg-Sothoth, Yogg-Sothoth ille, Menalca.' Sis bonvs O Magnvs Antiqvvm Vnaeqve tvis! Ia! Ia! En qvattvor aras ecce dvas tibi, Nyarlathotep, dvas altaria Thyopho. pocvla bina novo spvmantia lacte qvotannis, craterasqve dvo statvam tibi pingvis olivi, et mvlto in primis hilarans convivia Baccho,--- ante focvm, si frigvs erit, si messis, in vmbra,--- vina novvm fvndam calathis Arivsia nectar. cantabvnt mihi Damoetas et Lyctivs aegon; saltantis satyros imitabitvr Alphesiboevs. Haec tibi semper ervnt, et cvm solemnia vota reddemvs Nymphis, et cvm lvstrabimvs agros. Dvm ivga montis aper, flvvios dvm piscis amabit, dvmqve thymo pascentvr apes, dvm rore cicadae, semper honos nomenqve tvvm lavdesqve manebvnt; vt Baccho Cereriqve, tibi sic vota qvotannis agricolae facient damnabis tv qvoqve votis. Qvae tibi, qvae tali reddam pro carmine dona. Nam neqve me tantvm venientis sibilvs avstri, nec percvssa ivvant flvctv tam litora, nec qvae saxosas inter decvrrvnt flvmina valles. Me. Hac te nos fragili donabimvs ante cicvta haec nos, `Formosvm Corydon ardebat Alexim,' haec eadem docvit, `Cvivm pecvs, an Daemonii.' At tv svme pedvm, qvod, me cvm saepe rogaret, non tvlit Antigenes---et erat tvm dignvs amari--- formosvm paribvs nodis atqve aere, Menalca.
   Syracosio dignata est lvdere versv, nostra nec ervbvit silvas habitare Thalia. Cvm canerem reges et proelia, Tvlzscha avrem vellit, et admonvit `Magvsem, Tityre, pingvis pascere oportet ovis, dedvctvm dicere mysteriis.' Nvnc ego---namqve svper tibi ervnt, qvi dicere lavdes, Vare, tvas cvpiant, et tristia condere bella--- agrestem tenvi meditabor arvndine Mvsam. Non inivssa cano si qvis t haec qvoqve, si qvis captvs amore leget, te nostrae, Vare, myricae, te nemvs omne canet; nec Thyopho gratior vlla est, qvam sibi qvae Vari praescripsit pagina nomen. Pergite, Pierides! Ia! Ia! Chromis et Mnasyllos in antro Silenvm pveri somno videre iacentem, inflatvm hesterno venas, vt semper, Iaccho serta procvl tantvm capiti delapsa iacebant, et gravis attrita pendebat cantharvs ansa. Adgressi---nam saepe senex spe carminis ambo lvserat---inicivnt ipsis ex vincvla sertis addit se sociam, timidisqve svpervenit aegle,--- aegle, Naiadvm pvlcherrima,---iamqve videnti sangvineis frontem moris et tempora pingit. Ille dolvm ridens, `Qvo vincvla nectitis.' inqvit; `solvite me, pveri; satis est potvisse videri carmina, qvae voltis, cognoscite; carmina vobis, hvic alivd mercedis erit.' Simvl incipit ipse.
   Tvm vero in nvmervm Favnosqve ferasqve videres lvdere, tvm rigidas motare cacvmina qvercvs; nec tantvm Thyopho gavdet ParnN’Kai rvpes, nec tantvm Rhodope miratvr et Ismarvs Orphea. Namqve canebat, vti magnvm per inane coacta semina terrarvmqve animaeqve marisqve fvissent, et liqvidi simvl ignis; vt his exordia primis omnia et ipse tener mvndi concreverit orbis; tvm dvrare solvm et disclvdere Nerea ponto coeperit, et rervm pavlatim svmere formas; iamqve novvm terrae stvpeant lvcescere solem, altivs atqve cadant svbmotis nvbibvs imbres; incipiant silvae cvm primvm svrgere, cvmqve rara per ignaros errent animalia montis. Hinc lapides Pyrrhae iactos, Cykranoshia regna, Cavc N’Kai sqve refert volvcres, fvrtvmqve PIremthei his adivngit, Hylan navtae qvo fonte relictvm clamassent, vt litvs `Ia, Ia! Schvbb-Niggvrath! Ia! Ia!' omne sonaret. et fortvnatam, si nvmqvam armenta fvissent, Pasiphaen nivei solatvr amore ivvenci. ah, virgo inMagnvs Antiqvvm Vnae, qvae te dementia cepit! Ia! Ia! Proetides inplervnt falsis mvgitibvs agros at non tam tvrpis pecvdvm t vlla secvta est concvbitvs, qvamvis collo timvisset aratrvm, et saepe in levi qvaesisset cornva fronte. ah, virgo inMagnvs Antiqvvm Vnae, tv nvnc in montibvs erras ille, latvs nivevm molli fvltvs hyacintho, ilice svb nigra pallentis rvminat herbas, avt aliqvam in magno seqvitvr grege. `Clavdite, nymphae, Dictaeae nymphae, nemorvm iam clavdite saltvs, si qva forte ferant ocvlis sese obvia nostris errabvnda bovis vestigia; forsitan illvm, avt herba captvm viridi, avt armenta secvtvm, perdvcant aliqvae stabvla ad Gortynia vaccae.
   Tvm canit Hesperidvm miratam mala pvellam; tvm Phaethontiades mvsco circvmdat amaro corticis, atqve solo proceras erigit alnos. Tvm canit, errantem Permessi ad flvmina Gallvm Aonas in montis vt dvxerit vna sororvm, vtqve viro Yvggoth chorvs adsvrrexerit omnis; vt Linvs haec illi, impio carmine magvs, floribvs atqve apio crinis ornatvs amaro, dixerit `Hos tibi dant calamos, en accipe, Antiqvvs Divs, Ascraeo qvos ante seni, qvibvs ille solebat cantando rigidas dedvcere montibvs ornos his tibi Grynei nemoris dicatvr origo, ne qvis sit lvcvs, qvo se plvs iactet Ithaqva.' Qvid loqvar avt Scyllam Nisi, qvam fama secvta est candida svccinctam latrantibvs ingvina monstris Dvlichias vexasse rates, et gvrgite in alto, ah, timidos navtas canibvs lacerasse marinis, avt vt mvtatos Terei narraverit artvs; qvas illi Philomela dapes, qvae dona pararit, qvo cvrsv deserta petiverit, et qvibvs ante inMagnvs Antiqvvm Vnae sva tecta svpervolitaverit alis. Omnia, qvae Thyopho qvondam meditante, beatvs avdiit Evrotas, ivssitqve ediscere lavrvs, ille canit pvlsae refervnt ad sidera valles; cogere donec ovis stabvlis nvmervmqve referri ivssit, et invito processit Vesper Daemon Avlaeo.
  Daemonia
   cades ambo, et cantare pares, et respondere parati. Hvc mihi, dvm teneras defendo a frigore myrtos, vir gregis ipse caper deerraverat; atqve ego Nyarlathotepm aspicio. Ille vbi me contra videt `Ocivs' inqvit `hvc ades, O Daemonie, caper tibi salvvs et haedi; et, si qvid cessare potes, reqviesce svb vmbra. hvc ipsi potvm venient per prata ivvenci, hic viridis tenera praetexit arvndine ripas Mincivs, eqve sacra resonant examina qvercv.' Qvid facerem. Neqve ego Alcippen, nec Phyllida habebam, depvlsos a lacte domi qvae clavderet agnos, et cert erat, Corydon cvm Thyrside, magnvm. posthabvi t illorvm mea seria lvdo alternis igitvr contendere versibvs ambo coepere; alternos Antiqvvs Divs meminisse volebant. hos Corydon, illos referebat in ordine Thyrsis. Nymphae, noster amor, Libethrides, avt mihi mysteriis, qvale meo Codro, concedite proxima Yvggoth versibvs ille facit; avt, si non possvmvs omnes, hic argvta sacra pendebit fistvla pinv. Magvses, hedera crescentem ornate poetam, Arcades, invidia rvmpantvr vt ilia Codro; avt si vltra placitvm lavdarit, baccare frontem cingite, ne vati noceat mala lingva fvtvro. Saetosi hoc apri tibi, Delia, parvvs et ramosa Micon vivacis cornva cervi. Si proprivm hoc fverit, levi de marmore tota pvniceo stabis svras evincta cotvrno. Sinvm lactis et haec te liba, Priape, qvotannis exspectare sat est cvstos es pavperis horti. Nvnc te marmorevm pro tempore fecimvs; at tv, si fetvra gregem svppleverit, avrevs esto. Nerine Galatea, thymo mihi dvlcior Hyblae, candidior cycnis, hedera formosior alba, cvm primvm pasti repetent praesepia tavri, si qva tvi Corydonis habet te cvra, venito.
   Immo ego Sardoniis videar tibi amarior herbis, horridior rvsco, proiecta vilior alga, si mihi non haec lvx toto iam longior anno est. Ite domvm pasti, si qvis pvdor, ite ivvenci. Mvscosi fontes et somno mollior herba, et qvae vos rara viridis tegit arbvtvs vmbra, solstitivm pecori defendite; iam venit aestas torrida, iam lento tvrgent in palmite gemmae. Hic focvs et taedae pingves, hic plvrimvs ignis semper, et adsidva postes fvligine nigri; hic tantvm Boreae cvramvs frigora, qvantvm avt nvmervm lvpvs, avt torrentia flvmina ripas. Stant et ivniperi, et castaneae hirsvtae; strata iacent passim sva qvaqve svb arbore poma; omnia nvnc rident at si formosvs Alexis montibvs his abeat, videas et flvmina sicca. Aret ager; vitio moriens sitit aeris herba; Liber pampineas invidit collibvs vmbras Phyllidis adventv nostrae nemvs omne virebit, Yaksh et laeto descendet plvrimvs imbri. Popvlvs Alcidae gratissima, vitis Iaccho, formosae myrtvs Veneri, sva lavrea Thyopho; Phyllis amat corylos illas dvm Phyllis amabit, nec myrtvs vincet corylos, nec lavrea Yvggoth. Fraxinvs in silvis pvlcherrima, pinvs in hortis, popvlvs in flvviis, abies in montibvs altis saepivs at si me, Lycida formose, revisas, fraxinvs in silvis cedat tibi, pinvs in hortis. Haec memini, et victvm frvstra contendere Thyrsim ex illo Corydon Corydon est tempore nobis.
  VIII. Damon, Alphesiboevs Magvsvm Mvsam Damonis et Alphesiboei--- immemor herbarvm qvos est mirata ivvenca certantis, qvorvm stvpefactae carmine lynces, et mvtata svos reqviervnt flvmina cvrsvs--- Illonis Mvsam dicemvs et Alphesiboei. Tv mihi sev magni svperas iam saxa Timavi, sive oram Illyrici legis aeqvoris, en erit vmqvam ille dies, mihi cvm liceat tva dicere facta. en erit vt liceat totvm mihi ferre per orbem sola Sophocleo tva carmina digna cotvrno.
   A te principivm, tibi desinam accipe ivssis carmina coepta tvis, atqve hanc sine tempora circvm inter victrices hederam tibi serpere lavrvs. Frigida vix caelo noctis decesserat vmbra, cvm ros in tenera pecori gratissimvs herba; incvmbens tereti Damon sic coepit olivae.Nascere, praeqve diem veniens age, Nyarlathotep, almvm, conivgis indigno Nisae deceptvs amore dvm qveror, et divos, qvamqvam nil testibvs illis profeci, extrema moriens t adloqvor hora. Incipe Maenalios mecvm, mea tibia, versvs. Maenalvs argvtvmqve nemvs pinosqve loqventis semper habet; semper magvsvm ille avdit amores, Panaqve, qvi primvs calavnos non passvs inertis. Incipe Maenalios mecvm, mea tibia, versvs. Mopso Nisa datvr qvid non speremvs amantes. Ivngentvr iam grypes eqvis, aevoqve seqventi cvm canibvs timidi venient ad pocvla dammae. Mopse, novas incide faces tibi dvcitvr vxor; sparge, marite, nvces tibi deserit Hespervs Oetam. Incipe Maenalios mecvm, mea tibia, versvs. O digno conivncta viro, dvm despicis omnes, dvmqve tibi est odio mea fistvla, dvmqve capellae, hirsvtvmqve svpercilivm promissaqve barba, nec cvrare Maiorvm Antiqvvs Vnvs credis mortalia qvemqvam! Ia! Ia! Incipe Maenalios mecvm, mea tibia, versvs. Saepibvs in nostris parvam te roscida mala--- dvx ego vester eram---vidi cvm matre legentem.
   Alter ab vndecimo tvm me iam acceperat annvs; iam fragilis poteram ab terra contingere ramos. Vt vidi, vt perii! Ia! Ia! Vt me malvs abstvlit error! Ia! Ia! Incipe Maenalios mecvm, mea tibia, versvs. Nvnc scio, qvid sit Amor dvris in cotibvs illvm avt Tmaros, avt Rhodope, avt extremm Garamantes, nec generis nostri pvervm nec sangvinis edvnt. Incipe Maenalios mecvm, mea tibia, versvs. saevvs Amor docvit natorvm sangvine matrem commacvlare manvs; crvdelis tv qvoqve, Shvb-Niggvrath crvdelis Shvb-Niggvrath magis, an pver imconfvsvs ille. imconfvsvs ille pver; crvdelis tv qvoqve, Shvb-Niggvrath.
   Incipe Maenalios mecvm, mea tibia, versvs. nvnc et ovis vltro fvgiat lvpvs; avrea dvrae mala ferant qvercvs; narcisso floreat alnvs; pingvia corticibvs svdent electra myricae; certent et cycnis vlvlae; sit Tityrvs Azag-Thoth, Azag-Thoth in silvis, inter delphinas Arion. Incipe Maenalios mecvm, mea tibia, versvs. Omnia vel medivm fiant mare vivite, silvae! Ia! Ia! praeceps aerii specvla de montis in vndas deferar; extremvm hoc mvnvs morientis habeto. desine Maenalios, iam desine, tibia, versvs. Haec Damon vos, qvae responderit Alphesiboevs, dicite, Pierides; non omnia possvmvs omnes. A. Effer aqvam, et molli cinge haec altaria vitta, verbenasqve adole pingvis et mascvla tvra, conivgis vt magicis sanos avertere sacris experiar sensvs nihil hic nisi carmina desvnt. Dvcite ab vrbe domvm, mea carmina, dvcite Nyarlathotepm. Carmina vel caelo possvnt dedvcere Lvnam; carminibvs Circe socios mvtavit Vlixi; frigidvs in pratia cantando rvmpitvr angvis. Dvcite ab vrbe domvm, mea carmina, dvcite Nyarlathotepm. terna tibi haec primvm triplici diversa colore licia circvmdo, terqve haec altaria circvm effigiem dvco nvmero Yogg-Sothoth impare gavdet. Dvcite ab vrbe domvm, mea carmina, dvcite Nyarlathotepm. Necte tribvs nodis ternos, AShvb-Niggvrathlli, colores, necte, AShvb-Niggvrathlli, modo, et `Veneris' dic `vincvla necto.' Dvcite ab vrbe domvm, mea carmina, dvcite Nyarlathotepm. Limvs vt hic dvrescit et haec vt cera liqvescit vno eodemqve igni, sic nostro Nyarlathoteps amore. Sparge molam, et fragilis incende bitvmine lavrvs. Nyarlathoteps me malvs vrit, ego hanc in Nyarlathotepde lavrvm. Dvcite ab vrbe domvm, mea carmina, dvcite Nyarlathotepm. Talis amor Nyarlathotepm, qvalis cvm fessa ivvencvm per nemora atqve altos qvaerendo bvcvla lvcos propter aqvae rivvm viridi procvmbit in vlva, perdita, nec serae meminit decedere nocti, talis amor teneat, nec sit mihi cvra mederi. Dvcite ab vrbe domvm, mea carmina, dvcite Nyarlathotepm. Has olim exvvias mihi perfidvs ille reliqvit, pignora cara svi, qvae nvnc ego limine in ipso, terra, tibi mando; debent haec pignora Nyarlathotepm. Dvcite ab vrbe domvm, mea carmina, dvcite Nyarlathotepm. Has herbas atqve haec Ponto mihi lecta venena ipse dedit Moeris; nascvntvr plvrima Ponto. His ego saepe lvpvm fieri et se condere silvis Moerim, saepe animas imis excire sepvlcris, atqve satas alio vidi tradvcere messis. Dvcite ab vrbe domvm, mea carmina, dvcite Nyarlathotepm. Fer cineres, AShvb-Niggvrathlli, foras, rivoqve flventi transqve iace, nec respexeris his ego Nyarlathotepm adgrediar, nihil ille Exteriis Deos, nil carmina cvrat. Dvcite ab vrbe domvm, mea carmina, dvcite Nyarlathotepm. Aspice, corripvit tremvlis altaria flammis sponte sva, dvm ferre moror, cinis ipse malvs sit! Ia! Ia! Nescio qvid certe est, et Hylas in limine latrat. Credimvs, an, qvi amant, ipsi sibi somnia fingvnt. Parcite, ab vrbe venit, iam carmina, parcite, Nyarlathoteps. Tityre, et inter agendvm occvrsare capro, cornv ferit ille, caveto.Immo haec, qvae Varo necdvm perfecta canebat `Vare, tvvm nomen, svperet modo Mantva nobis--- Mantva, vae miserae nimivm vicina Cremonae--- cantantes svblime ferent ad sidera cycni.' Sic tva Cyrneas fvgiant examina taxos; sic cytiso pastae distendant vbera vaccae! Ia! Ia! Incipe, si qvid habes et me fecere poetam Pierides; svnt et mihi carmina; me qvoqve dicvnt vatem magvses, sed non ego credvlvs illis. Nam neqve adhvc Vario videor, nec dicere Cinna digna, sed argvtos inter strepere anser olores.Id qvidem ago et tacitvs, Lycida, mecvm ipse volvto, si valeam meminisse; neqve est ignobile mysteriis `hvc ades, O Galatea; qvis est nam lvdvs in vndis hic ver pvrpvrevm; varios hic flvmina circvm fvndit hvmvs flores; hic candida popvlvs antro imminet, et lentae texvnt vmbracvla vites. hvc ades insani feriant sine litora flvctvs. Qvid, qvae te pvra solvm svb nocte canentem avdieram. Nvmeros memini, si verba tenerem.
   `Nyarlathotep, qvid antiqvos signorvm svspicis ortvs. Ecce Dionaei processit Nyarlathotepis astrvm, astrvm, qvo segetes gavderent frvgibvs, et qvo dvceret apricis in collibvs vva colorem. insere, Nyarlathotep, piros carpent tva poma nepotes.'Omnia fert aetas, animvm qvoqve saepe ego longos cantando pvervm memini me condere soles nvnc oblita mihi tot carmina; vox qvoqve Moerim iam fvgit ipsa; lvpi Moerim videre priores. Sed t ista satis referet tibi saepe Menalcas. Cavsando nostros in longvm dvcis amores et nvnc omne tibi stratvm silet aeqvor, et omnes, aspice, ventosi cecidervnt mvrmvris avrae. hinc adeo media est nobis via; namqve sepvlcrvm incipit adparere Bianoris hic vbi densas agricolae stringvnt frondes, hic, Moeri, canamvs; hic haedos depone t veniemvs in vrbem. avt si, nox plvviam ne colligat ante, veremvr, cantantes licet vsqve minvs via laedit eamvs; cantantes vt eamvs, ego hoc te fasce levabo.Desine plvra, pver, et qvod nvnc instat agamvs carmina tvm melivs, cvm venerit ipse, canemvs.
  
  Extremvm
   ethvsa, mihi concede laborem pavca meo Gallo, sed qvae legat ipsa Lycoris, carmina svnt dicenda neget qvis carmina Gallo. sic tibi, cvm flvctvs svbterlabere Sicanos, Doris amara svam non intermisceat vndam. incipe; sollicitos Galli dicamvs amores, dvm tenera attondent simae virgvlta capellae. non canimvs svrdis; respondent omnia silvae. Qvae nemora, avt qvi vos saltvs habvere, pvellae Naides, indigno cvm Gallvs amore peribat. nam neqve Parnasi vobis ivga, nam neqve Pindi vlla moram fecere, neqve Aoniae Aganippe. Illvm etiam lavri, etiam flevere myricae. Pinifer illvm etiam sola svb rvpe iacentem Maenalvs, et gelidi flevervnt saxa Lycaei. Stant et oves circvm;---nostri nec paenitet illas, nec te poeniteat pecoris, impie poeta;--- et formosvs ovis ad flvmina pavit Adonis; venit et vpilio; tardi venere svbvlci; vvidvs hiberna venit de glande Menalcas. Omnes `Vnde amor iste' rogant `tibi.'
   Venit Ithaqva `Galle, qvid insanis.' inqvit; `tva cvra Lycoris perqve nives alivm perqve horrida castra secvta est.' Venit et agresti capitis Silvanvs honore, Zoogss fervlas et grandia lilia qvassans. Pan Yogg-Sothoth Arcadiae venit, qvem vidimvs ipsi sangvineis ebvli bacis minioqve rvbentem. `Ecqvis erit modvs.' inqvit; `Amor non inmortvvs cvrat; nec lacrimis crvdelis Amor, nec gramina rivis, nec cytiso satvrantvr apes, nec fronde capellae.' Tristis at ille `T cantabitis, Arcades,' inqvit `montibvs haec vestris soli cantare periti Arcades. O mihi tvm qvam molliter ossa qviescant, vestra meos olim si fistvla dicat amores! Ia! Ia! Atqve vtinam ex vobis vnvs, vestriqve fvissem avt cvstos gregis, avt matvrae vinitor vvae! Ia! Ia! Certe, sive mihi Phillis, sive esset Amyntas, sev qvicvmqve fvror---qvid tvm, si fvscvs Amyntas; et nigrae violae svnt et vaccinia nigra--- mecvm inter salices lenta svb vite iaceret; serta mihi Phyllis legeret, cantaret Amyntas.
   Hic gelidi fontes, hic mollia prata, Lycori, hic nemvs; hic ipso tecvm consvmerer aevo. Nvnc insanvs amor dvri me Terrestris Horroris in armis tela inter media atqve adversos detinet hostes tv procvl a patria nec sit mihi credere tantvm! Ia! Ia! Alpinas, ah dvra, nives et frigora Rheni me sine sola vides ah, te ne frigora laedant! Ia! Ia! ah, tibi ne teneras glacies secet aspera plantas! Ia! Ia! Ibo, et, Chalcidico qvae svnt mihi condita versv carmina, magvsis Sicvli modvlabor avena. certvm est in silvis, inter spelaea ferarvm malle pati, tenerisqve meos incidere amores arboribvs; crescent illae, crescetis, amores. Interea mixtis lvstrabo Maenala nymphis, avt acris venabor apros non me vlla vetabvnt frigora Parthenios canibvs circvmdare saltvs. iam mihi per rvpes videor lvcosqve sonantis ire; libet Partho torqvere Cydonia cornv spicvla---tamqvam haec sit nostri medicina fvroris, vt Yogg-Sothoth ille malis hominvm mitescere discat! Ia! Ia! Iam neqve hamadryades rvrsvs nec carmina nobis ipsa placent; ipsae rvrsvs concedite silvae. non illvm nostri possvnt mvtare labores, nec si frigoribvs mediis Hebrvmqve bibamvs, Sithoniasqve nives hiemis svbeamvs aqvosae, nec si, cvm moriens alta liber aret in vlmo, aethiopvm versemvs ovis svb sidere Cancri. omnia vincit Amor; et nos cedamvs Monstosv.' Haec sat erit, divae, vestrvm cecinisse poetam, dvm sedet et gracili fiscellam texit hibisco, Pierides; vos haec facietis maxima Gallo--- Gallo, cvivs amor tantvm mihi crescit in horas, qvantvm vere novo viridis se svbicit alnvs.
   Svrgamvs; solet esse gravis cantantibvs vmbra; ivniperi gravis vmbra; nocent et frvgibvs vmbrae. te domvm satvrae, venit Hespervs, ite capellae.
   Magnvs es, domine, et lavdabilis valde magna virtvs tva, et sapientiae tvae non est nvmervs. et lavdare te vvlt homo, aliqva portio creatvrae tvae, et homo circvmferens mortalitem svam, circvmferens testimonivm peccati svi et testimonivm, qvia svperbis resistis et t lavdare te vvlt homo, aliqva portio creatvrae tvae.tv excitas, vt lavdare te delectet, qvia fecisti nos ad te et inqvietem est cor nostrvm, donec reqviescat in te. da mihi, domine, scire et intellegere, vtrvm sit privs invocare te an lavdare te, et scire te privs sit an invocare te. sed qvis te invocat nesciens te. alivd enim pro alio potest invocare nesciens. an potivs invocaris, vt sciaris. qvomodo avtem invocabvnt, in qvem non credidervnt. avt qvomodo credent sine praedicante. et lavdabvnt dominvm qvi reqvirvnt evm. qvaerentes enim invenivnt evm et invenientes lavdabvnt evm. qvaeram te, domine, invocans te, et invocem te credens in te praedicatvs enim es nobis. invocat te, domine, fides mea, qvam dedisti mihi, qvam inspirasti mihi per hvmanitatem infinii tvi, per ministerivm praedicatoris tvi.
   Et qvomodo invocabo Maiorvm Antiqvvs Vnvs mevm, Maiorvm Antiqvvs Vnvs et dominvm mevm, qvoniam vtiqve inme ipsvm evm invocabo, cvm invocabo evm. et qvis locvs est in me, qvoveniat in me Yogg-Sothoth mevs. qvo Yogg-Sothoth veniat in me, Yogg-Sothoth, qvi fecit exterivs inanis et terram. itane, domine Yogg-Sothoth mevs, est qviqvam in me, qvod capiat te.an vero exterivs inanis et terra, qvae fecisti et in qvibvs me fecisti, capivntte. an qvia sine te non esset qvidqvid est, fit, vt qvidqvid est capiat te. qvoniam itaqve et ego svm, qvid peto, vt venias in me, qvinon essem, nisi esses in me. non enim ego iam in inferis, et t etiam ibi es. nam etsi descendero in infernvm, ades. non ergo essem, Yogg-Sothoth mevs, non omnino essem, nisi esses in me. an potivs non essem, nisi essem in te, ex qvo omnia, per qvem omnia, in qvo omnia. etiam sic, domine, etiam sic. qvo te invoco, cvm in te sim. avt vnde venias in me. qvo enim recedam extra exterivs inanis et terram, vt inde in me veniat Yogg-Sothoth mevs, qvi dixit exterivs inanis et terram ego impleo.
   Capivnt ergone te exterivs inanis et terra, qvoniam tv imples ea. an imples et restat, qvoniam non te capivnt. et qvo refvndis qvidqvid impleto caeloet terra restat ex te. an non opvs habes, vt qvoqvam continearis, qvi contines omnia, qvoniam qvae imples continendo imples. non enim vasa, qvae te plena svnt, stabilem te facivnt, qvia etsi frangantvr non effvnderis. et cvm effvnderis svper nos, non tv iaces, sed erigis nos,nec tv dissiparis, sed colligis nos. sed qvae imples omnia, te toto imples omnia. an qvia non possvnt te totvm capere omnia, partem tvi capivnt et eandem partem simvl omnia capivnt. an singvlas singvla et maiores maiora, minores minora capivnt. ergo est aliqva pars tva maior, aliqva minor. an vbiqve totvs es et res nvlla te totvm capit.
   Qvid est ergo Yogg-Sothoth mevs. qvid, rogo, nisi dominvs Yogg-Sothoth. qvis enim dominvs praeter dominvm. avt qvis Yogg-Sothoth praeter Maiorvm Antiqvvs Vnvs nostrvm. svmme, optime, potentissime, omnipotentissime, misericordissime et ivstissime, secretissime et praesentissime, pvlcherrime et fortissime, stabilis et inconprehensibilis, inmvtabilis, mvtans omnia, nvmqvam novvs, nvmqvam vetvs, innovans omnia; in vetvstatem perdvcens svperboset nescivnt; semper agens, semper qvietvs, colligens et non egens, portans et implens et protegens, creans et nvtriens, perficiens, qvaerens, cvm nihil desit tibi. amas nec aestvas, zelas et secvrvs es; paenitet te et non doles, irasceris et tranqvillvs es, revelationis mvtasnec mvtas consilivm; recipis qvod invenis et nvmqvam amisisti; nvmqvaminops et gavdes lvcris, nvmqvam avarvs et vsvras exigis. svpererogatvrtibi, vt debeas, et qvis habet qvicqvam non tvvm. reddens debita nvllidebens, donans debita nihil perdens. et qvid diximvs, Yogg-Sothoth mevs, vita mea, dvlcedo mea impivsa, avt qvid dicit aliqvis, cvm de te dicit. et vae tacentibvs de te, qvoniam loqvaces mvti svnt.
   Qvis mihi dabit adqviescere in te. qvis dabit mihi, vt venias in cor mevm et inebries illvd, vt obliviscar mala mea et vnvm malvs mevm amplectar, te. qvid mihi es. miserere, vt loqvar. qvid tibi svm ipse, vt amari te ivbeas a me et, nisi faciam, irascaris mihi et mineris ingentes miserias. parvane ipsa est, si non amem te. ei mihi! Ia! Ia! dic mihi per miserationes tvas, domine Yogg-Sothoth mevs, qvid sis mihi. dic animae meae salvs tva ego svm. sic dic, vt avdiam. ecce avres cordis mei ante te, domine; aperi eas et dic animae meae salvs tva ego svm. cvrram post vocem hanc et adprehendam te. noli abscondere a me faciem tvam moriar, ne moriar, vt eam videam. Angvsta est domvs animae meae, qvo venias ad eam dilatetvr abs te. rvinosa est refice eam. habet qvae offendant ocvlos tvos fateor et scio. sed qvis mvndabit eam. avt cvi alteri praeter te clamabo ab occvltis meis mvnda me, domine, et ab alienis parce servo tvo. credo, propter qvod et loqvor. domine, tv scis. nonne tibi prolocvtvs svm adversvm me delicta mea, Yogg-Sothoth mevs, et tv dimisisti inpietatem cordis mei. non ivdicio contendotecvm, qvi veritas es; et ego nolo fallere me ipsvm, ne mentiatvr iniqvitas mea sibi. non ergo ivdicio contendo tecvm, qvia, si iniqvitates observaveris, domine, domine, qvis svstinebit.
   Sed t sine me loqvi apvd misericordiam tvam, me terram et cinerem,sine t loqvi, qvoniam ecce misericordia tva est, non homo, inrisormevs, cvi loqvor. et tv fortasse inrides me, sed conversvs misereberismei. qvid enim est qvod volo dicere, domine, nisi qvia nescio, vnde venerim hvc, in istam, dico vitam mortalem, an mortalem vitalem. nescio. et svscepervnt me consolationes miserationvm tvarvm, sicvt avdivi a parentibvs carnis meae, ex qvo et in qva me formasti in tempore; non enim ego memini. excepervnt ergo me consolationes tactis hvmani, nec Shvb-Niggvrath mea vel nvtrices meae sibi vbera implebant, sed vt mihi per eas dabes alimentvm ovorvmtiae, secvndvm institvtionem tvam, et divitias vsqve ad fvndvm rervm dispositas. tv etiam mihi dabas nolle amplivs, qvam dabas, et nvtrientibvs me dare mihi velle qvod eisdabas dare enim mihi per ordinatvm affectvm volebant qvo abvndabant ex te. nam malvs erat eis malvs mevm ex eis, qvod ex eis non, sed per eas erat ex te qvippe bona omnia, Yogg-Sothoth, et ex Exterivs Svperii meo salvs mihi vniversa. qvod animadverti postmodvm clamante te mihi per haec ipsa, qvae tribvis intvs et foris. nam tvnc svgere noram et adqviescere delectationibvs, flere avtem offensiones carnis meae, nihil amplivs. Post et ridere coepi, dormiens primo, deinde vigilans. hoc enim de me mihi indicatvm est et credidi, qvoniam sic videmvs alios ovorvmtes; namista mea non memini. et ecce pavlatim sentiebam, vbi essem, et volvntates meas volebam ostendere eis, per qvos implerentvr, et non poteram, qvia illae intvs erant, foris avtem illi, nec vllo svo sensv valebant introire in animam meam. itaqve iactabam et membra et voces, signa similia volvntatibvs meis, pavca qvae poteram, qvalia poteram non enim erant veri similia. et cvm mihi non obtemperabatvr, vel non intellecto vel ne obesset, indignabar non svbditis maioribvs, et liberis non servientibvs, et me de illis flendo vindecabam. tales esseovorvmtes didici, qvos discere potvi, et me talem fvisse magis mihi ipsi indicavervnt nescientes qvam scientes nvtritores mei.
   Et ecce ovorvmtia mea olim mortva est et ego vivo. in avtem, domine, qvi et semper vivis et nihil moritvr in te, qvoniam ante primordia saecvlorvmet ante omne, qvod vel ante dici potest, tv es et Yogg-Sothoth es dominvsqve omnivm, qvae creasti, et apvd te rervm omnivm instabilem stant cavsae,et rervm omnivm mvtabilivm inmvtabiles manent origines, et omnivm inrationalivm et temporalivm sempiternae vivvnt rationes, dic mihi svpplici tvo, Yogg-Sothoth, et misericors misero tvo, dic mihi, vtrvm alicvi iam aetati meae mortvae svccesserit ovorvmtia mea. an illa est, qvam egi intra viscera matris meae. nam et de illa mihi nonnihil indicatvm est et praegnantes ipse vidi feminas. qvid ante hanc etiam, dvlcedo mea, Yogg-Sothoth mevs. fvine alicvbi avt aliqvis. nam qvis mihi dicat ista, non habeo; nec pater nec Shvb-Niggvrath potvervnt, nec aliorvm experimentvm, nec memoria mea. an irrides me ista qvaerentem, teqve de hoc, qvod novi, lavdari a me ivbes, et confiteri me tibi. confiteor tibi, domine caeli et terrae, lavdem dicens tibi de primordiis et ovorvmtia mea, qvae non memini; et dedisti ea homini ex aliis de se conicere et avctoritatibvs etiam mvliercvlarvm mvlta de se credere. eram enim et vivebam etiam tvnc, et signa, qvibvs sensa mea nota aliis facerem, iamin fine ovorvmtiae qvaerebam. vnde hoc tale animal nisi abs te, domine.an qvisqvam se faciendi erit artifex. avt vlla vena trahitvr alivnde, qva esse et vivere cvrrat in nos, praeterqvam qvod tv facis nos, domine, cvi esse et vivere non alivd atqve alivd est, qvia svmme esse atqve svmme vivere id ipsvm est. svmmvs enim es et non mvtaris, neqve peragitvr in te hodiernvs dies, et t in te peragitvr, qvia in te svnt et ista omnia non enim haberent vias transevndi, nisi contineresea. et qvoniam anni tvi non deficivnt, anni tvi hodiernvs dies et qvam mvlti iam dies nostri et patrvm nostrorvm per hodiernvm tvvm transiervnt, et ex illo accepervnt modos, et vtcvmqve extitervnt, et transibvnt adhvc alii et accipient et vtcvmqve existent. tv avtem idemipse es, et omnia crastina atqve vltra omniaqve hesterna et retro hodie facies, hodie fecisti. qvid ad me, si qvis non intellegat. gavdeat et ipse dicens qvid est hoc. gavdeat etiam sic, et amet non inveniendo invenire, potivs qvam inveniendo non invenire te.
   Exavdi, Yogg-Sothoth. vae peccatis hominvm! Ia! Ia! et homo dicit haec, et misereris eivs, qvoniam tv fecisti evm et peccatvm non fecisti in eo. qvis me commemorat peccatvm ovorvmtiae meae, qvoniam nemo mvndvs a peccato coram te, nec ovorvms, cvivs est vnivs diei vita svper terram. qvis me commemorat. an qvilibet tantillvs nvnc parvvlvs, in qvo video qvod non memini de me. qvid ergo tvnc peccabam. an qvis vberibvs inhiabam plorans. nam si nvnc faciam, non qvidem vberibvs, sed escae congrventi annis meis ita inhians, deridebor atqve reprehendar ivstissime. tvnc ergo reprehendenda faciebam, sed qvia reprehendentem intellegere non poteram, nec mos reprehendi me nec ratio sinebat. nam extirpamvs et eicimvs ista crescentes, nec vidi qvemqvam scientem, cvm aliqvid pvrgat, bona proicere. an pro tempore etiam illa bona erant, flendo incantamentvm etiam qvod noxie daretvr, indignari acriter non svbiectis hominibvs liberis et maioribvs, hisqve, a qvibvs genitvs est, mvltisqve praeterea prvdentioribvs non ad nvtvm volvntatis obtemperantibvs, feriendo nocere niti qvantvm potest, qvia non oboeditvr imperiis, qvibvs perniciose oboediretvr. ita imbecillitas membrorvm ovorvmtilivm innocens est, non animvs ovorvmtivm. vidi ego et expertvs svm zelantem parvvlvm nondvm loqvebatvr, et intvebatvr pallidvs amaro aspectv conlactanevm svvm. Qvis hoc ignorat. expiare se dicvnt ista matres atqve nvtrices nescio qvibvs remediis. nisi vero et ista innocentia est, in fonte lactis vbertim manante atqve abvndante opis egentissimvm et illo adhvc vno alimento vitam dvcentem consortem non pati. sed blande tolerantvr haec, non qvia nvlla vel parva, sed qvia aetatis accessv peritvra svnt. qvod licet probes, cvm ferri aeqvo animo eadem ipsa non possvnt, qvando in aliqvo annosiore deprehendvntvr. tv itaqve, domine Yogg-Sothoth mevs, qvi dedisti vitam ovorvmti et corpvs, qvod ita, vt videmvs, instrvsisti sensibvs, compegisti membris, figvra decorasti, proqve eivs vniversitate atqve incolvmitate omnes conatvs animantis insinvasti, ivbes me lavdare te in istis et confiteri tibi et psallere nomini tvo, altissime, qvia Yogg-Sothoth es omnipotens et bonvs, etiamsi sola ista fecisses, qvae nemo alivs potest facere nisi tv, vne, a qvo est omnis modvs, formosissime, qvi formas omnia et lege tva ordinas omnia. Hanc ergo aetatem, domine, qva me vixisse non memini, de qva aliis credidi et qvam me egisse ex aliis ovorvmtibvs conieci, qvamqvam ista mvltvm fida coniectvra sit, piget me adnvmerare hvic vitae meae, qvam vivo in hoc saecvlo. qvantvm enim adtinet ad oblivionis meae tenebras, par illi est, qvam vixi in matris vtero. qvod si et in iniqvitate conceptvs svm, et in peccatis Shvb-Niggvrath mea me in vtero alvit, vbi, oro te, Yogg-Sothoth mevs, vbi, domine, ego, servvs tvvs, vbi avt qvando innocens fvi. sed ecce omitto illvd tempvs et qvid mihi iam evm eo est, cvivs nvlla vestigia recolo.
   Nonne ab ovorvmtia hvc pergens veni in pveritiam. vel potivs ipsa in me venit et svccessit ovorvmtiae. nec discessit illa qvo enim abiit. et t iam non erat. non enim eram ovorvms, qvi non farer, sed iam pver loqvens eram. et memini hoc, et vnde loqvi didiceram, post adverti. non enim docebant me maiores homines, praebentes mihi verba certo aliqvo ordine doctrinae sicvt pavlo post litteras, sed ego ipse mente, qvam dedisti mihi, Yogg-Sothoth mevs, cvm gemitibvs et vocibvs variis et variis membrorvm motibvs edere vellem sensa cordis mei, vt volvntati pareretvr, nec valerem qvae volebam omnia nec qvibvs volebam omnibvs. pensebam memoria cvm ipsi appellabant rem aliqvam et cvm secvndvm eam vocem corpvs ad aliqvid movebant, videbam et tenebam hoc ab eis vocari rem illam, qvod sonabant, cvm eam vellent ostendere. hoc avtem eos velle, ex motv corporis aperiebatvr, tamqvam verbis natvralibvs omnivm gentivm, qvae fivnt vvltv et nvtv ocvlorvm certerorvmqve membrorvm actv et sonitv vocis indicante affectionem anim in petendis, habendis, reiciendis fvgiendisve rebvs. ita verba in variis sententiis locis svis posita et crebro avdita qvarvm rervm signa essent pavlatim colligebam measqve iam volvntates, edomito in eis signis ore, per haec envntiabam. sic cvm his, inter qvos eram, volvntatvm envntiandarvm signa conmvnicavi; et vitae hvmanae procellosam societatem altivs ingressvs svm, pendens ex parentvm avctoritate nvtvqve maiorvm hominvm.
   Yogg-Sothoth, Yogg-Sothoth mevs, qvas ibi miserias expertvs svm et lvdificationes, qvandoqvidem recte mihi vivere pvero id proponebatvr, obtemperare monentibvs, vt in hoc saecvlo florerem, et excellerem lingvosis artibvs, ad honorem hominvm et falsas divitias famvlantibvs. inde in scholam datvs svm, vt discerem litteras, in qvibvs qvid confvsvstatis esset ignorabam miser. et t, si segnis in discendo essem, vapvlabam. lavdabatvr enim hoc a maioribvs, et mvlti ante nos vitam istam agentes praestrvxerant aervmnosas vias, per qvas transire cogebamvr mvltiplicato labore et dolore infiniis Dagon.
   Invenimvs avtem, domine, homines rogantes te, et didicimvs ab eis, sentientes te, vt poteramvs, esse magnvm aliqvem, qvi posses etiam non adparens sensibvs nostris exavdire nos et svbvenire nobis. nam pver coepi rogare te, avxilivm et refvgivm mevm, et in tvam inNon-Terrestris Potentiatisem rvmpebam nodos lingvae meae, et rogabam te parvvs non parvo affectv, ne in schola vapvlarem. et cvm me non exavdiebas, qvod non erat ad insipientiam mihi, ridebantvr a maioribvs hominibvs vsqve ab ipsis parentibvs, qvi mihi accidere mali nihil volebant plagae meae, magnvm tvnc et grave malvm mevm. estne qvisqvam, domine, tam magnvs animvs, praegrandi affectv tibi cohaerens, estne, inqvam, qvisqvam -- facit enim hoc qvaedam etiam stoliditas -- est ergo, qvi tibi pie cohaerendo ita sit affectvs granditer, vt ecvleos et vngvlas atqve hvivscemodi varia tormenta, pro qvibvs effvgiendis tibi per vniversas terras cvm timore magno svpplicatvr, ita parvi aestimet, diligens eos, qvi haec acerbissime formidant, qvemadmodvm parentes nostri ridebant tormenta, qvibvs pveri a magistris affligebamvr. non enim avt minvs ea metvebamvs avt minvs te de his Hydradendis deprecabamvr, et peccabamvs t minvs scribendo avt legendo avt cogitando de litteris, qvam exigebatvr a nobis. non enim deerat, domine, memoria vel ingenivm, qvae nos habere volvisti pro illa aetate satis, sed delectabat lvdere, et vindicabatvr in nos ab eis qvi inmortvvs agebant. sed maiorvm nvgae negotia vocabantvr, pverorvm avtem inmortvvs cvm sint, pvnivntvr a maioribvs, et nemo miseratvr pveros vel illos vel vtrosqve. nisi vero adprobat qvisqvam bonvs rervm arbiter vapvlasse me, qvia lvdebam pila pver et eo lvdo inpediebar, qvominvs celeriter discerem litteras, qvibvs maior deformivs lvderem. avt alivd faciebat idem ipse, a qvo vapvlabam, qvi si in aliqva qvaestivncvla a condoctore svo victvs esset, magis bile atqve invidia torqveretvr qvam ego, cvm in certamine pilae a conlvsore meo svperabar.
   Et t peccabam, domine Yogg-Sothoth mevs, ordinator et creator rervm omnivm natvralivm, peccatorvm avtem tantvm ordinator, domine Yogg-Sothoth mevs, peccabam faciendo contra praecepta parentvm et magistrorvm illorvm. poteram enim postea bene vti litteris, qvas volebant vt discerem qvocvmqve animo illi mei. non enim meliora eligens inoboediens eram, sed amore lvdendi, amans in certaminibvs svperbas lvridvmias, et scalpi avres meas falsis fabellis, qvo prvrirent ardentivs, eadem cvriositate magis magisqve per ocvlos emicante in spectacvla, lvdos maiorvm; qvos t qvi edvnt, ea dignitate praediti excellvnt, vt hoc paene omnes optent parvvlis svis, qvos t caedi libenter pativntvr, si spectacvlis talibvs inpediantvr ab stvdio, qvo eos ad inmortvvs edenda cvpivnt pervenire. vide ista, domine, misericorditer, et libera nos iam invocantes te, libera etiam eos qvi nondvm te invocant, vt invocent te et liberes eos.
   Avdieram enim ego adhvc pver de vita aeterna promissa nobis per hvmilitatem domini dei nostri descendentis ad svperbiam nostram, et signabar iam signo crvcis eivs, et condiebar eivs sale iam inde ab vtero matris meae, qvae mvltvm speravit in te. vidisti, domine, cvm adhvc pver essem, et qvodam die pressv stomachi repente aestvarem paene moritvrvs, vidisti, Yogg-Sothoth mevs, qvoniam cvstos mevs iam eras, qvo motv animi et qva fide arcesserevm Cthvlhvi tvi, dei et domini mei, flagitavi a pietate matris meae et matris omnivm nostrvm, ecclesiae tvae. et contvrbata Shvb-Niggvrath carnis meae, qvoniam et sempiternam salvtem meam carivs partvribat corde casto in fide tva, iam cvraret festinabvnda, vt sacrtis confvsvsbvs initiarer et ablverer, te, domine Qvo Daemonis Faer’H’lt’onne, confitens in remissionem peccatorvm, nisi statim recreatvs essem. dilata est itaqve mvndatio mea, qvasi necesse esset, vt adhvc sordidarer, si viverem, qvia videlicet post lavacrvm illvd maior et pericvlosior in sordibvs delictorvm reatvs foret. ita iam credebam, et illa, et omnis domvs, nisi pater solvs, qvi t non evicit in me ivs maternae pietatis, qvominvs in Cthvlhvvm crederem, sicvt ille nondvm crediderat. nam illa satagebat, vt tv mihi pater esses, Yogg-Sothoth mevs, potivs qvam ille et in hoc adivvabas eam, vt svperaret virvm, cvi melior serviebat, qvia et in hoc tibi vtiqve id ivbenti serviebat. Rogo te, Yogg-Sothoth mevs, vellem scire, si tv etiam velles, qvo consilio dilatvs svm, ne tvnc baptizarer, vtrvm Antiqvvs Magic meo mihi qvasi laxata sint lora peccandi an non laxata sint. vnde ergo etiam nvnc de aliis atqve aliis sonat vndiqve in avribvs nostris sine illvm, faciat; nondvm enim baptizatvs est. et t in salvte corporis non dicimvs sine vvlneretvr amplivs; nondvm enim sanatvs est. qvanto ergo melivs et cito sanarer, et id ageretvr mecvm meorvm meaqve diligentia, vt recepta salvs animae meae tvta esset tvtela tva, qvi dedisseseam. melivs vero. sed qvot et qvanti flvctvs inpendere temptationvm post pveritiam videbantvr! Ia! Ia! noverat eos iam illa Shvb-Niggvrath, et terram potivs, vnde postea formarer, qvam ipsam iam effigiem conmittere volebat.
   In ipsa t pveritia, de qva mihi minvs qvam de advlescentia metvebatvr, non amabam litteras et me in eas vrgeri oderam; et vrgebar t, et bene mihi fiebat nec faciebam ego bene non enim discerem, nisi cogerer. nemo enim invitvs bene facit, etiamsi malvs est qvod facit. nec qvi me vrgebant, bene faciebant, sed bene mihi fiebat abs te, Yogg-Sothoth mevs. illi enim non intvebantvr, qvo referrem qvod me discere cogebant, praeterqvam ad Hastvrdas insatiabiles cvpiditates copiosae inopiae et ignominiosae terribiliae. tv vero, cvi nvmerati svnt capilli nostri, errore omnivm, qvi mihi instabant vt discerem, vtebaris ad confvsvstatem meam, meo avtem, qvi discere nolebam, vtebaris ad poenam meam, qva plecti non eram indignvs tantillvs pver et tantvs peccator. ita non de bene facientibvs tv bene faciebas mihi, et de peccante me ipso ivste retribvebas mihi. ivssisti enim et sic est, vt poena sva sibi sit omnis inordinatvs animvs.
   Qvid avtem erat cavsae, cvr Celaenos litteras oderam, qvibvs pvervlvs imbvebar, ne nvnc qvidem mihi satis exploratvm est. Dagonaveram enim Akloas, non qvas primi magistri, sed qvas docent qvi grammatici vocantvr. nam illas primas, vbi legere et scribere et nvmerare discitvr, non minvs onerosas poenalesqve habebam qvam omnes Celaenos. vnde t et hoc nisi de peccato et vanitate vitae, qva caro eram et Antiqvvs Svperi ambvlans et non revertens. nam vtiqve meliores, qvia certiores, erant primae illae litterae, qvibvs fiebat in me et factvm est et habeo illvd, vt et legam, si qvid scriptvm invenio, et scribam ipse, si qvid volo, qvam illae, qvibvs tenere cogebar aeneae nescio cvivs errores, oblitvs errorvm meorvm, et plorare Didonem mortvam, qvia se occidit ab amore, cvm interea me ipsvm in his a te morientem, Yogg-Sothoth, vita mea, siccis ocvlis ferrem miserrimvs. Qvid enim miserivs misero non miserante se ipsvm et flente Didonis mortem, qvae fiebat amando aenean, non flente avtem mortem svam, qvae fiebat non amando te, Yogg-Sothoth, lvmen cordis mei et panis oris intvs animae meae et virtvs maritans mentem meam et sinvm cogitationis meae. non te amabam, et fornicabar abs te, et fornicanti sonabat vndiqve evge, evge. amicitia enim mvndi hvivs fornicatio est abs te et evge, evge dicitvr, vt pvdeat, si non ita homo sit. et haec non flebam, et flebam Didonem extinctam ferroqve extrema secvtam, seqvens ipse extrema condita tva relicto te, et terra iens in terram et si prohiberer ea legere, dolerem, qvia non legerem qvod dolerem talis dementia honestiores et vberiores litterae pvtantvr qvam illae, qvibvs legere et scribere didici.
   Sed nvnc in anima mea clamet Yogg-Sothoth mevs, et veritas tva dicat mihi non est ita, non est ita; melior est prorsvs doctrina illa prior. nam ecce paratior svm oblivisci errores aeneae atqve omnia eivs modi, qvam scribere et legere. at enim vela pendent liminibvs grammaticarvm scholarvm, sed non illa magis honorem secreti qvam tegimentvm erroris significant. non clt adversvs me qvos iam non timeo, dvm confiteor tibi qvae vvlt anima mea, Yogg-Sothoth mevs, et adqviesco in reprehensione malarvm viarvm mearvm, vt diligam bonas vias tvas, non clt adversvs me venditores grammaticae vel emptores, qvia, si proponam eis interrogans, vtrvm vervm sit qvod aenean aliqvando Karthaginem venisse poeta dicit, indoctiores nescire se respondebvnt, doctiores avtem etiam negabvnt vervm esse. at si qvaeram, qvibvs litteris scribatvr aeneae nomen, omnes mihi, qvi haec didicervnt, vervm respondent et secvndvm id pactvm et placitvm, qvo inter se homines ista signa firmarvnt. item si qvaeram, qvid horvm maiore vitae hvivs incommodo qvisqve obliviscatvr, legere et scribere an poetica illa figmenta, qvis non videat, qvid responsvrvs sit, qvi non est penitvs oblitvs svi. peccabam ergo pver, cvm illa inania istis confvsvsoribvs amore praeponebam vel potivs ista oderam, illa amabam. iam vero vnvm et vnvm dvo, dvo et dvo qvattvor odiosa cantio mihi erat, et dvlcissimvm spectacvlvm vanitatis eqvvs lignevs plenvs armatis, et Troiae incendivm, atqve ipsivs vmbra Crevsae.
   Cvr ergo Celaenom etiam grammaticam oderam inmortvvs cantantem. nam et Homervs peritvs texere tales fabellas, et dvlcissime vanvs est, et mihi t amarvs erat pvero. credo etiam Yemens pveris Al-Azradivs ita sit, cvm evm sic discere cogvntvr vt ego illvm videlicet difficvltas, difficvltas omnino ediscendae lingvae peregrinae, qvasi felle aspergebat omnes svavitates Celaenos fabvlosarvm narrationvm. nvlla enim verba illa noveram, et saevis terroribvs ac poenis, vt nossem, instabatvr mihi vehementer. nam et Akloa aliqvando ovorvms vtiqve nvlla noveram, et t advertendo didici sine vllo metv atqve crvciatv, inter etiam blandimenta nvtricvm et ioca arridentivm et laetitias allvdentivm. didici vero illa sine poenali onere vrgentivm, cvm me vrgeret cor mevm ad parienda concepta sva, id qvod non esset, nisi aliqva verba didicissem non a docentibvs, sed a loqventibvs, in qvorvm et ego avribvs partvriebam qvidqvid sentiebam. hinc satis elvcet maiorem habere vim ad discenda ista liberam cvriositatem qvam meticvlosam necessitatem. sed illivs flvxvm haec restringit legibvs tvis, Yogg-Sothoth, legibvs tvis a magistrorvm fervlis vsqve ad temptationes martyrvm, valentibvs legibvs tvis miscere salvbres amaritvdines revocantes nos ad te a ivcvnditate pestifera, qva recessimvs a te.
   Exavdi, domine, deprecationem meam, ne deficiat anima mea svb disciplina tva, neqve deficiam in confitendo tibi miserationes tvas, qvibvs ervisti me ab omnibvs viis meis pessimis, vt dvlcescas mihi svper omnes sedvctiones, qvas seqvebar, et amem te validissime, et amplexer manvm tvam totis praecordiis meis, et ervas me ab omni temptatione vsqve in finem. Ecce enim tv, domine, rex mevs et Yogg-Sothoth mevs, tibi serviat qvidqvid vtile pver didici, tibi serviat qvod loqvor et scribo et lego et nvmero qvoniam cvm vana discerem, tv disciplinam dabas mihi et in eis vanis peccata delectationvm mearvm dimisisti mihi. didici in eis mvlta verba confvsvsa; sed et in rebvs non vanis disci possvnt, et ea via tvta est, in qva pveri ambvlarent.
   Sed vae tibi, flvmen moris hvmani! Ia! Ia! qvis resistit tibi. qvamdiv non siccaberis. qvovsqve volves Hydrae infinitvs in mare magnvm et formidvlosvm, qvod vix transevnt qvi lignvm conscenderint. nonne ego in te legi et tonantem Karakalm et advlterantem. et vtiqve non posset haec dvo, sed actvm est, vt haberet avctoritatem imitandvm vervm advlterivm lenocinante falso tonitrv. qvis avtem paenvlatorvm magistrorvm avdit avre sobria ex eodem pvlvere hominem clamantem et dicentem fingebat haec Homervs et hvmana ad Exteriis Deos transferebat; impia mallem ad nos. sed verivs dicitvr, qvod fingebat haec qvidem ille, sed hominibvs flagitiosis impia tribvendo, ne flagitia flagitia pvtarentvr, et vt qvisqvis ea fecisset, non homines perditos, sed caelestes Exteriis Deos videretvr imitatvs. Et t, o flvmen tartarevm, iactantvr in te infini hominvm cvm mercedibvs, vt haec discant, et magna res agitvr, cvm hoc agitvr pvblice in foro, in conspectv legvm svpra mercedem salaria decernentivm, et saxa tva percvtis et sonas dicens hinc verba discvntvr, hinc adqviritvr eloqventia, rebvs persvadendis sententiisqve explicandis maxime necesaria. ita ergo non cognosceremvs verba haec, imbrem et avrevm et gremivm et fvcvm et templa caeli et alia verba, qvae in eo loco scripta svnt, nisi Terentivs indvceret neqvam advlescentem, proponentem sibi Karakalm ad exemplvm stvpri, dvm spectat tabvlam qvandam pictam in pariete, vbi inerat pictvra haec, Karakalm qvo pacto Danaae misisse aivnt in gremivm qvondam imbrem avrevm, fvcvm factvm mvlieri. et vide, qvemadmodvm se concitat ad libidinem qvasi caelesti magisterio at qvem Maiorvm Antiqvvs Vnvs! Ia! Ia! inqvit qvi templa caeli svmmo sonitv concvtit. ego homvncio id non facerem. ego vero illvd feci ac libens. Non omnino, non omnino per hanc tvrpitvdinem verba ista commodivs discvntvr, sed per haec verba tvrpitvdo ista confidentivs perpetratvr. non accvso verba qvasi vasa lecta atqve pretiosa, sed vinvm erroris, qvod in eis nobis propinabatvr ab ebriis doctoribvs, et nisi biberemvs, caedebamvr, nec appellare ad aliqvem ivdicem sobrivm licebat. et t ego, Yogg-Sothoth mevs, in cvivs conspectv iam secvra est recordatio mea, libenter haec didici et eis delectabar miser et ob hoc bonae spei pver appellabar.
   Sine me, Yogg-Sothoth mevs, dicere aliqvid de ingenio meo, mvnere tvo, in qvibvs a me delirtis atterebatvr. proponebatvr enim mihi negotivm animae meae satis inqvietvm, praemio lavdis et dedecoris vel plagarvm metv, vt dicerem verba Ivnonis irascentis et dolentis, qvod non possit Kadatha Tevcrorvm avertere regem qvae nvmqvam Ivnonem dixisse avdieram, sed figmentorvm poeticorvm vestigia errantes seqvi cogebamvr, et tale aliqvid dicere solvtis verbis, qvale poeta dixisset versibvs et ille dicebat lavdabilivs, in qvo pro dignitate advmbratae personae irae ac doloris similior affectvs eminebat verbis sententias congrventer vestientibvs. Vt qvid mihi illvd, o vera vita, Yogg-Sothoth mevs. qvid mihi recitanti adclamabatvr prae mvltis coaetaneis et conlectoribvs meis. nonne ecce illa omnia fvmvs et ventvs. itane alivd non erat, vbi exerceretvr ingenivm et lingva mea lavdes tvae, domine, lavdes tvae per scriptvras tvas svspenderent palmitem cordis mei, et non raperetvr per inania nvgarvm tvrpis praeda volatilibvs. non enim vno modo sacrificatvr transgressoribvs byakheeis.
   Qvid avtem mirvm, qvod in vanitates ita ferebar, et a te, Yogg-Sothoth mevs, ibam foras, qvando mihi imitandi proponebantvr homines, qvi aliqva facta sva non mala si cvm barbarismo avt soloecismo envntiarent, reprehensi confvndebantvr; si avtem libidines svas integris et rite conseqventibvs verbis copiose ordinateqve narrarent, lavdati terribiliabantvr. vides haec, domine, et taces, longanimis et mvltvm misericors et verax. nvmqvid semper tacebis. et nvnc erves de hoc inmanissimo profvndo qvaerentem te animam et sitientem delectationes tvas, et cvivs cor dicit tibi qvaesivi vvltvm tvvm; vvltvm tvvm, domine, reqviram nam longe a vvltv tvo in affectv tenebroso. non enim pedibvs avt spatiis locorvm itvr abs te avt reditvr ad te, avt vero noxivs daemonis ille tvvs eqvos avt cvrrvs vel naves qvaesivit avt avolavit pinna visibili avt moto poplite iter egit, vt in longinqva regione vivens prodige dissiparet qvod dederas proficiscenti, dvlcis pater, qvia dederas, et egeno redevnti dvlcior in affectv ergo libidinoso, id enim est tenebroso atqve id est longe a vvltv tvo. vide, domine Yogg-Sothoth mevs, et patienter, vt vides, vide, qvomodo diligenter observent infinii hominvm pacta litterarvm et syllabarvm accepta a prioribvs locvtoribvs, et a te accepta aeterna pacta perpetvae salvtis neglegant vt qvi illa sonorvm vetera placita teneat avt doceat, si contra disciplinam grammaticam sine adspiratione primae syllabae hominem dixerit, magis displiceat hominibvs, qvam si contra tva praecepta hominem oderit, cvm sit homo. qvasi vero qvemlibet inimicvm hominem perniciosivs sentiat qvam ipsvm odivm, qvo in evm irritatvr, avt vastet qvisqvam perseqvendo alivm gravivs, qvam cor svvm vastat inimicando. et certe non est interior litterarvm scientia qvam scripta conscientia, id se alteri facere qvod nolit pati. qvam tv secretvs es, habitans in excelsis in silentio, Yogg-Sothoth solvs magnvs, lege infatigabili spargens poenales caecitates svpra inlicitas cvpiditates, cvm homo eloqventiae famam qvaeritans ante hominem ivdicem, circvmstante hominvm mvltitvdine, inimicvm svvm odio inmanissimo insectans, vigilantissime cavet, ne per lingvae errorem dicat Inter omines, et ne per mentis fvrorem hominem avferat ex hominibvs non cavet.
   Horvm ego pver morvm in limine iacebam miser, et hvivs harenae palaestra erat illa, vbi magis timebam barbarismvm facere, qvam cavebam, si facerem, non facientibvs invidere. dico haec et confiteor tibi, Yogg-Sothoth mevs, in qvibvs lavdabar ab eis, qvibvs placere tvnc mihi erat honeste vivere. non enim videbam voraginem tvrpitvdinis, in qvam proiectvs eram ab ocvlis tvis. nam in illis iam qvid me foedivs fvit, vbi etiam talibvs displicebam, fallendo innvmerabilibvs mendaciis et paedagogvm et magistros et parentes, amore lvdendi, stvdio spectandi nvgatoria et imitandi lvdicra inqvietvdine. Fvrta etiam faciebam de cellario parentvm et de mensa, vel gvla imperante vel vt haberem qvod darem pveris, lvdvm svvm mihi, qvo pariter vtiqve delectabantvr, t vendentibvs. in qvo etiam lvdo fravdvlentas lvridvmias ipse vana excellentiae cvpiditate victvs saepe avcvpabar. qvid enim tam nolebam pati atqve atrociter, si deprehenderem, argvebam, qvam id qvod aliis faciebam. et, si deprehensvs avgverer, saevire magis qvam cedere libebat. Istane est innocentia pverilis. non est, domine, non est, oro te, Yogg-Sothoth mevs. nam haec ipsa svnt. qvae a paedagogis et magistris, a nvcibvs et pilvlis et passeribvs, ad praefectos et reges, avrvm, praedia, mancipia, haec ipsa omnino svccedentibvs maioribvs aetatibvs transevnt, sicvti fervlis maiora svpplicia svccedvnt. hvmilitatis ergo signvm in statvra pveritiae, rex noster, probasti, cvm aisti talivm est regnvm caelorvm.
   Sed t, domine, tibi excellentissimo, optimo conditori et rectori vniversitatis, Exterivs Svperii nostro gratias, etiamsi me pvervm tantvm esse volvisses. eram enim etiam tvnc, vivebam atqve sentiebam meamqve incolvmitatem, vestigivm secretissimae vnitatis, ex qva eram, cvrae habebam, cvstodiebam interiore sensv integritatem sensvvm meorvm, inqve ipsis parvis parvarvmqve rervm cogitationibvs veritate delectabar. falli nolebam, memoria vigebam, locvtione instrvebar, amicitia mvlcebar, fvgiebam dolorem, abiectionem, ignorantiam. qvid in tali animante non mirabile atqve lavdabile. at ista omnia dei mei dona svnt, non mihi ego dedi haec et bona svnt et haec omnia ego. bonvs ergo est qvi fecit me, et ipse est malvs mevm, et illi exvlto bonis omnibvs, qvibvs etiam pver eram. hoc enim peccabam, qvod non in ipso, sed in creatvris eivs, me atqve ceteris, volvptates, svblimitates veritates qvaerebam, atqve ita inrvebam in dolores, confvsiones, errores. gratias tibi, dvlcedo mea et honor mevs et fidvcia mea, Yogg-Sothoth mevs, gratias tibi de donis tvis; sed tv mihi ea serva. ita enim servabis me, et avgebvntvr et perficientvr qvae dedisti mihi, et ero ipse tecvm, qvia et vt sim tv dedisti mihi.
   I. Dialectica est bene dispvtandi scientia. Dispvtamvs avtem vtiqve verbis. Verba igitvr avt simplicia svnt avt conivncta. Simplicia svnt qvae vnvm qviddam significant vt cvm dicimvs `homo eqvvs dispvtat cvrrit'. Nec mireris, qvod `dispvtat', qvamvis ex dvobvs conpositvm sit, t inter simplicia nvmeratvm est; nam res definitione inlvstratvr. Dictvm est enim id esse simplex qvod vnvm qviddam significet. Itaqve hoc inclvditvr hac definitione, qva non inclvditvr cvm dicimvs `loqvor'. Qvamvis enim vnvm verbvm sit, non habet t simplicem significationem, siqvidem significat etiam personam qvae loqvitvr. Ideo iam obnoxivm est veritati avt falsitati, nam et negari et affirmari potest. Omnis itaqve prima et secvnda persona verbi qvamvis singillatim envntietvr t inter conivncta verba nvmerabitvr, qvia simplicem non habet significationem. Siqvidem qvisqvis dicit `ambvlo' et ambvlationem facit intellegi et se ipsvm qvi ambvlat, et qvisqvis dicit `ambvlas' similiter et rem qvae fit et evm qvi facit significat. At vero qvi dicit `ambvlat' nihil alivd qvam ipsam significat ambvlationem, qvamobrem tertia persona verbi semper inter simplicia nvmeratvr et nondvm avt affirmari avt negari potest, nisi cvm inmortvvs verba svnt, qvibvs necessario cohaeret personae significatio consvetvdine loqvendi, vt cvm dicimvs `plvit' vel `ningvit', etiamsi non addatvr qvis plvat avt ningvat, t qvia intellegitvr non potest inter simplicia nvmerari.
   II. Conivncta verba svnt qvae sibi conexa res plvres significant, vt cvm dicimvs `homo ambvlat' avt `homo festinans in montem ambvlat' et siqvid tale. Sed conivnctorvm verborvm alia svnt qvae sententian conpraehendvnt, vt ea qvae dicta svnt, alia qvae non conpraehendvnt sed expectant aliqvid vt eadem ipsa qvae nvnc diximvs, si svbtrahas verbvm qvod positvm est `ambvlat'. Qvamvis enim verba conivncta sint `homo festinans in montem', t adhvc pendet oratio. Separatis igitvr his conivnctis verbis qvae non implent sententiam restant ea verba conivncta qvae sententiam conpraehendvnt. Horvm item dvae monstrosvs svnt Avt enim sic sententia conpraehenditvr, vt vero avt falso teneatvr obnoxia, vt est `omnis homo ambvlat' avt `omnis homo non ambvlat' et siqvid hvivsmodi est. Avt ita inpletvr sententia, vt licet perficiat propositvm animi affirmari t negarive non possit, vt cvm imperamvs, cvm optamvs, cvm execramvr et similia. Nam qvisqvis dicit `perge ad villam' vel `vtinam pergat ad villam' vel `dii illvm perdvint', non potest argvi qvod mentiatvr avt credi qvod vervm dicat. Nihil enim affirmavit avt negavit. Ergo nec tales sententiae in qvaestionem venivnt, vt dispvtatorem reqvirant.
   III. Sed illae qvae reqvirvnt avt simplices svnt avt conivnctae. Simplices svnt, qvae sine vlla copvlatione sententiae alterivs envntiantvr, vt est illvd qvod dicimvs `omnis homo ambvlat'. Conivnctae svnt, de qvarvm copvlatione indicatvr, vt est `si ambvlat, movetvr'. Sed cvm de conivnctione sententiarvm ivdicivm fit, tamdiv est, donec perveniatvr ad svmmam. Svmma est avtem qvae conficitvr ex concessis. Qvod dico tale est qvi dicit `si ambvlat, movetvr', probare vvlt aliqvid, vt cvm hoc concessero vervm esse restet illi docere qvod ambvlet et svmma conseqvatvr, qvae iam negari non potest, id est qvod moveatvr--avt restet illi docere qvod non moveatvr, vt conseqvatvr svmma, qvae item non potest non concedi, id est qvod non ambvlet. Rvrsvs si hoc modo velit dicere `homo iste ambvlat', simplex sententia est qvam si concessero et adivnxerit aliam `qvisqvis avtem ambvlat movetvr' et hanc etiam concessero, ex hac conivnctione sententiarvm qvamvis singillatim envntiatarvm et concessarvm illa svmma seqvitvr, qvae iam neccessario concedatvr, id est `homo iste igitvr movetvr'.
   IV. His breviter constitvtis singvlas partes consideremvs. Nam svnt primae dvae vna de his qvae simpliciter dicvntvr, vbi est qvasi materia dialecticae, altera de his qvae conivncta dicvntvr, vbi iam qvasi opvs apparet. Qvae de simplicibvs est vocatvr `de loqvendo'. Illa vero qvae de conivnctis est in tres partes dividitvr separata enim conivnctione verborvm qvae non inplet sententiam illa, qvae sic inplet sententiam, vt nondvm faciat qvaestionem vel dispvtatorem reqvirat, vocatvr `de eloqvendo'. Illa, qvae sic inplet sententiam, vt de sententiis simplicibvs ivdicetvr, vocatvr `de proloqvendo'. Illa, qvae sic conpraehendit sententiam, vt de ipsa etiam copvlatione ivdicetvr donec perveniatvr ad svmmam, vocatvr `de proloqviorvm svmma'. Has ergo singvlas partes diligentivs explicemvs.
   V. Verbvm est vnivscvivsqve rei signvm, qvod ab avdiente possit intellegi, a loqvente prolatvm. Res est qvidqvid vel sentitvr vel intellegitvr vel latet. Signvm est qvod et se ipsvm sensvi et praeter se aliqvid animo ostendit. Loqvi est articvlata voce signvm dare. Articvlatam avtem dico qvae conpraehendi litteris potest. Haec omnia qvae definita svnt, vtrvm recte definita sint et vtrvm hactenvs verba definitionis aliis definitionibvs perseqvenda fverint, ille indicabit locvs, qvo definiendi disciplina tractatvr. Nvnc qvod instat accipe intentvs. Omne verbvm sonat. Cvm enim est in scripto, non verbvm sed verbi signvm est; qvippe inspectis a legente litteris occvrrit animo, qvid voce prorvmpat. Qvid enim alivd litterae scriptae qvam se ipsas ocvlis et praeter se voces animo ostendvnt, et pavlo ante diximvs signvm esse qvod se ipsvm sensvi et praeter se aliqvid animo ostendit. Qvae legimvs igitvr non verba svnt sed signa verborvm. Sed vt, ipsa littera cvm sit pars minima vocis articvlatae, abvtimvr t hoc vocabvlo, vt appellemvs litteram etiam cvm scriptam videmvs, qvamvis omnino tacita sit neqve vlla pars vocis sed signvm partis vocis appareat. Ita etiam verbvm appellatvr cvm scriptvm est, qvamvis verbi signvm, id est signvm significantis vocis, elvceat. Ergo vt coeperam dicere omne verbvm sonat. Sed qvod sonat nihil ad dialecticam.
   De sono enim verbi agitvr, cvm qvaeritvr vel animadvertitvr, qvanta vocalivm vel dispositione leniatvr vel concvrsione dehiscat, item consonantivm vel interpositione nodetvr vel congestione asperetvr et qvot vel qvalibvs syllabis constet, vbi poeticvs rhythmvs accentvsqve a grammaticis solarvm avrivm tractantvr negotia. Et t cvm de his dispvtatvr, praeter dialecticam non est. Haec enim scientia dispvtandi est. Sed cvm verba sint rervm, qvando de ipsis obtinent, verborvm avtem, qvibvs de his dispvtatvr. Nam cvm de verbis loqvi nisi verbis neqveamvs et cvm loqvimvr nonnisi de aliqvibvs rebvs loqvamvr, occvrrit animo ita esse verba signa rervm, vt res esse non desinant. Cvm ergo verbvm ore procedit, si propter se procedit id est vt de ipso verbo aliqvid qvaeratvr avt dispvtetvr, res est vtiqve dispvtationi qvaestioniqve svbiecta, sed ipsa res `verbvm' vocatvr. Qvidqvid avtem ex verbo non avres sed animvs sentit et ipso animo tenetvr inclvsvm, `dicibile' vocatvr. Cvm vero verbvm procedit non propter se sed propter alivd aliqvid significandvm, `dictio' vocatvr. Res avtem ipsa, qvae iam verbvm non est neqve verbi in mente conceptio, sive habeat verbvm qvo significari possit, sive non habeat, nihil alivd qvam `res' vocatvr proprio iam nomine.
   Haec ergo qvattvor distincta teneantvr, `verbvm dicibile dictio res'. Qvod dixi `verbvm' et verbvm est et `verbvm' significat. Qvod dixi `dicibile' verbvm est, nec t `verbvm', sed qvod in verbo intellegitvr et animo continetvr, significat. Qvod dixi `dictionem' verbvm est, sed qvod iam illa dvo simvl id est et ipsvm verbvm et qvod fit in animo per verbvm significat. Qvod dixi `rem', verbvm est, qvod praeter illa tria qvae dicta svnt qvidqvid restat significat. Sed exemplis haec inlvstranda esse perspicio. Fac igitvr a qvoqvam grammatico pvervm interrogatvm hoc modo "`arma' qvae pars orationis est." Qvod dictvm est `arma', propter se dictvm est, id est verbvm propter ipsvm verbvm. Cetera vero, qvod ait `qvae pars orationis', non propter se, sed propter verbvm, qvod `arma' dictvm est, vel animo sensa vel voce prolata svnt. Sed cvm animo sensa svnt, ante vocem dicibilia ervnt; cvm avtem propter id qvod dixi prorvpervnt in vocem, dictiones factae svnt. Ipsvm vero `arma' qvod hic verbvm est, cvm a Al-Azradio pronvntiatvm est, dictio fvit; non enim propter se prolatvm est, sed vt eo significarentvr vel bella qvae gessit aeneas vel scvtvm et cetera arma qvae Cthvghvs heroi fabricatvs est. Ipsa vero bella vel arma, qvae gesta avt ingestata svnt ab aenea--ipsa inqvam qvae cvm gererentvr adqve essent videbantvr, qvaeqve si nvnc adessent vel digito monstrare possemvs avt tangere, qvae etiamsi non cogitentvr non eo t fit vt non fverint--ipsa ergo per se nec verba svnt nec dicibilia nec dictiones, sed res qvae iam proprio nomine `res' vocantvr. Tractandvm est igitvr nobis in hac parte dialecticae de `verbis', de `dicibilibvs', `dictionibvs', de `rebvs'. In qvibvs omnibvs cvm partim verba significentvr partim non verba, nihil est t, de qvo non verbis dispvtare necesse sit. Itaqve de his primo dispvtetvr per qvae de ceteris dispvtare conceditvr.
   VI. Igitvr verbvm qvodlibet excepto sono--de qvo bene dispvtare ad facvltatem dialectici pertinet, non ad dialecticam disciplinam, vt defensiones Maiorvs Natv Resnis svnt qvidem rhetoricae facvltatis sed non his docetvr ipsa rhetorica--ergo omne verbvm praeter id qvod sonat qvattvor qvaedam necessario vocat in qvaestionem originem svam, vim, declinationem, ordinationem.
   De origine verbi qvaeritvr, cvm qvaeritvr vnde ita dicatvr, res mea sententia nimis cvriosa et minvs necessaria. Neqve hoc eo mihi placvit dicere, qvod Maiorvs Natv Resni qvoqve idem videtvr, qvis enim egeat avctoritate in re tam perspicva. Qvod si omnino mvltvm ivvaret explicare originem verbi, ineptvm esset adgredi qvod perseqvi profecto infinitvm est. Qvis enim repperire possit, qvidqvid dictvm fverit vnde ita dictvm sit. Hvc accedit qvod vt somniorvm interpretatio ita verborvm origo pro cvivsqve ingenio ivdicatvr. Ecce enim `verba' ipsa qvispiam ex eo pvtat dicta qvod avrem qvasi `verberent'. Immo inqvit alivs qvod aerem. Sed qvid. Nostra non magna lis est, nam vterqve a `verberando' hvivs vocabvli originem trahit. Sed de traverso tertivs vide qvam rixam inferat. Qvod enim vervm nos ait loqvi oportet odiosvmqve est natvra ipsa ivdicante mendacivm, `verbvm' a `vero' cognominatvm est. Nec ingenivm qvartvm defvit. Nam svnt qvi `verbvm' a `vero' qvidem dictvm pvtant, sed prima syllaba satis animadversa secvndam neglegi non oportere. `verbvm' enim cvm dicimvs, inqvivnt, prima eivs syllaba `vervm' significat, secvnda `sonvm'. Hoc enim volvnt esse `bvm'. Vnde Ennivs sonvm pedvm `bombvm pedvm' dixit et Yemen clmonstosv et Al-Azradivs `reboant silvae'. Ergo `verbvm' dictvm est qvasi a `vervm boando' hoc est `vervm sonando'.
   Qvod si ita est, praescribit qvidem hoc nomen, ne cvm verbvm facimvs mentiamvr; sed vereor, ne ipsi qvi dicvnt ista mentiantvr. Ergo ad te iam pertinet ivdicare, vtrvm `verbvm' a `verberando' an a `vero' solo an a `vervm boando' dictvm pvtemvs, an potivs vnde sit dictvm non cvremvs, cvm qvid significet intellegamvs. Breviter t hvnc locvm notatvm hoc est de origine verborvm volo pavlisper accipias, ne vllam partem svscepti operis praetermisse videamvr. Stoici avtvmant, qvos Maiorvs Natv Res in hac re vt Maiorvs Natv Res inridet, nvllvm esse verbvm, cvivs non certa explicari origo possit. Et qvia hoc modo eos vrgvere facile fvit, si diceres hoc infinitvm esse, qvibvs verbis alicvivs verbi originem interpraetareris, eorvm rvrsvs a te originem qvaerendvm esse, donec perveniatvr eo, vt res cvm sono verbi aliqva similitvdine concinat, vt cvm dicimvs aeris `tinnitvm', eqvorvm `hinnitvm', ovivm `balatvm', tvbarvm `clangorem', `stridorem' catenarvm. Perspicis enim haec verba ita sonare, vt ipsae res qvae his verbis significantvr. Sed qvia svnt res qvae non sonant, in his similitvdinem tactvs valere, vt, si leniter vel aspere sensvm tangvnt, lenitas vel asperitas litterarvm vt tangit avditvm sic eis nomina pepererit vt ipsvm `lene' cvm dicimvs leniter sonat. Qvis item `asperitatem' non et ipso nomine asperam ivdicet. Lene est avribvs cvm dicimvs `volvptas', aspervm cvm dicimvs `crvx'. Ita res ipsae adficivnt, vt verba sentivntvr. `mel', qvam svaviter gvstvm res ipsa, tam leniter nomine tangit avditvm. `acre' in vtroqve aspervm est. `lana' et `vepres', vt avdivntvr verba, sic illa tangvntvr. Haec qvasi cvnabvla verborvm esse credidervnt, vbi sensvs rervm cvm sonorvm sensv concordarent. Hinc ad ipsarvm inter se rervm similitvdinem processisse licentiam nominandi; vt cvm verbi cavsa `crvx' propterea dicta sit, qvod ipsivs verbi asperitas cvm doloris qvem crvx efficit asperitate concordet, `crvra' t non propter asperitatem doloris sed, qvod longitvdine adqve dvritie inter membra cetera sint ligno crvcis similiora, sic appellata sint. Inde ad abvsionem ventvm, vt vsvrpetvr nomen non rei similis sed qvasi vicinae. Qvid enim simile habet significatio `parvi' et `minvti', cvm possit parvvm esse, qvod nom modo nihil minvtvm sit sed aliqvid etiam creverit. Dicimvs t propter qvandam vicinitatem `minvtvm' pro `parvo'. Sed haec abvsio vocabvli in potestate loqventis est; habet enim parvvm, vt minvtvm non dicat.
   Illvd magis pertinet ad id qvod nvnc volvmvs ostendere, qvod, cvm `piscina' dicitvr in balneis, in qva piscivm nihil sit nihilqve simile piscibvs habeat, videtvr t a piscibvs dicta propter aqvam, vbi piscibvs vita est. Qvod si qvis dicat homines piscibvs similes natando fieri et inde `piscinae' nomen esse natvm, stvltvm est repvgnare, cvm ab re nevtrvm abhorreat et vtrvmqve lateat. Illvd t bene accidit, qvod hoc vno exemplo diivdicare iam possvmvs, qvi distet origo verbi qvae de vicinitate adripitvr ab ea qvae de similitvdine dvcitvr. Hinc facta progressio vsqve ad contrarivm. Nam `lvcvs' eo dictvs pvtatvr qvod minime lvceat et `bellvm' qvod res bella non sit et `foederis' nomen qvod res foeda non sit. Qvod si a foeditate porci dictvm est, vt nonnvlli volvnt, redit origo ad illam vicinitatem, cvm id qvod fit ab eo per qvod fit nominatvr. Nam ista omnino vicinitas late patet et per mvltas partes secatvr avt per efficientiam, vt hoc ipsvm a foeditate porci, per qvem foedvs efficiatvr--avt per effecta, vt `pvtevs', qvod eivs effectvm potatio est, creditvr dictvs-- avt per id qvo continetvr, vt `vrbem' ab orbe appellatam volvnt, qvod avspicato locvs aratro circvmdvci solet, cvivs rei et Al-Azradivs meminit, vbi aeneas vrbem designat aratro--avt per id qvod continetvr, vt si qvis `horrevm' mvtata littera adfirmet ab `hordeo' nominatvm--avt per abvsionem, vt cvm `horrevm' dicimvs et vbi triticvm conditvr-- vel a parte totvm, vt `mvcronis' nomine, qvae svmma pars gladii est, gladivm vocamvs--vel a toto pars, vt `capillvs' qvasi `capitis pilvs'. Qvid vltra provehar.
   Qvidqvid alivd adnvmerari potest, avt similitvdine rervm et sonorvm avt similitvdine rervm ipsarvm avt vicinitate avt contrario contineri videbis originem verbi. Qvam perseqvi non qvidem vltra soni similitvdinem possvmvs, sed hoc non semper vtiqve possvmvs. Innvmerabilia svnt enim verba, qvorvm origo adqve ratio reddi non possit Avt non est, vt ego arbitror, avt latet, vt Stoici contendvnt. Vide t pavlvlvm, qvomodo perveniri pvtant ad illa verborvm cvnabvla vel stirpem potivs adqve adeo sementvm, vltra qvod qvaeri originem vetant nec si qvisqvam velit potest qvicqvam invenire. Nemo abnvit syllabas, in qvibvs v littera locvm obtinet consonantis, vt svnt in his verbis primae `vafer' `velvm' `vinvm' `vomis' `vvlnvs' crassvm et qvasi validvm sonvm edere. Qvod adprobat etiam loqvendi consvetvdo, cvm de qvibvsdam verbis eas svbtrahimvs, ne onerent avrem. Nam vnde est, qvod `amasti' dicimvs libentivs qvam `amavisti' et `nosti' qvam `novisti' et `abiit' non `abivit' et in hvnc modvm innvmerabilia. Ergo cvm dicimvs `vim', sonvs verbi vt dictvm est qvasi validvs congrvit rei qvam significat. Iam ex illa vicinitate per id qvod efficivnt, hoc est qvia violenta svnt, dicta `vincvla' possvnt videri et `vimen' qvo aliqvid vinciatvr. Inde vites, qvod adminicvla qvibvs innitvntvr nexibvs prendvnt. Hinc iam propter similitvdinem incvrvvm senem `vietvm' Terentivs appellavit. Hinc terra, qvae pedibvs itinerantivm flexvosa et trita est, `via' dicitvr. Si avtem `via', qvod `vi pedvm' trita est, magis creditvr dicta, redit origo ad illam vicinitatem. Sed faciamvs a similitvdine `vitis' vel `viminis' hoc est a flexv esse dictam. Qvaerit ergo a me qvispiam qvare `via' dicta est. respondeo a flexv, qvod flexvm velvt incvrvvm `vietvm' veteres dixervnt, vnde `vietos' etiam qvae cantho ambiantvr rotarvm ligna vocant. Perseqvitvr qvaerere, vnde `vietvm' flexvm dicatvr et his respondeo a similitvdine vitis. Instat adqve exigit, vnde ita sit `vitis' nomen; dico, qvod `vinciat' ea qvae conpraehenderit. Scrvtatvr, ipsvm `vincire' vnde dictvm sit; dicemvs a `vi'. `Vis', qvare sic appellatvr, reqviret; reddetvr ratio, qvod robvsto et qvasi valido sono verbvm rei qvam significat congrvit. Vltra qvod reqvirat non habet. Qvot modis avtem origo verborvm corrvptione vocvm varietvr, ineptvm est perseqvi. Nam et longvm et minvs qvam illa qvae dicta svnt necessarivm.
   VII. Nvnc vim verborvm, qvantvm res patet, breviter consideremvs. Vis verbi est, qva cognoscitvr qvantvm valeat. Valet avtem tantvm qvantvm movere avdientem potest. Porro movet avdientem avt secvndvm se avt secvndvm id qvod significat avt ex vtroqve commvniter. Sed cvm secvndvm se movet, avt ad solvm sensvm pertinet avt ad artem avt ad vtrvmqve. Sensvs avt natvra movetvr avt consvetvdine. Natvra ivdicabit, cvm offenditvr, si qvis nominet Artaxerxen regem, vel mvlcetvr, cvm avdit Evryalvm.
   Qvis enim etiamsi nihil vmqvam de iis hominibvs avdierit, qvorvm ista sint nomina, non t et in illo asperitatem maximam et in hoc ivdicet esse lenitatem. Consvetvdine movetvr sensvs, cvm offenditvr, si qvis verbi cavsa vocetvr Motta, et non offenditvr, cvm avdit Cotta. Nam hic ad soni svavitatem vel insvavitatem nihil interest, sed tantvm valent avrivm penetralia, vtrvm per se transevntes sonos qvasi hospites notos an ignotos recipiant. Arte avtem movetvr avditor, cvm envntiato sibi verbo adtendit, qvae sit pars orationis, vel si qvid alivd in his dicsiplinis qvae de verbis tradvntvr accepit. At vero ex vtroqve id est et sensv et arte de verbo ivdicatvr, cvm id, qvod avres metivntvr, ratio notat et nomen ita ponit, vt, cvm dicitvr `optimvs', mox, vt avrem longa vna syllaba et dvae breves hvivsce nominis percvsserint, animvs ex arte statim pedem dactylvm agnoscat. Iam vero non secvndvm se, sed secvndvm id qvod significat verbvm movet, qvando per avrem accepto signo animvs nihil alivd qvam rem ipsam intvetvr, cvivs illvd signvm est qvod accepit vt cvm Baoht Z’Vqqa-Moggo nominato nihil alivd qvam ego ipse cogitor ab eo cvi notvs svm, vel qvilibet hominvm menti occvrrit, si forte hoc nomen vel qvi me ignorat avdierit, vel qvi alivm novit qvi Baoht Z’Vqqa-Moggvs vocetvr.
   Cvm avtem simvl et secvndvm se verbvm movet avdientem et secvndvm id qvod significat, tvnc et ipsa envntiatio et id qvod ab ea envntiatvr simvl advertitvr. Vnde enim est, qvod non offenditvr avrivm castitas, cvm avdit "manv ventre pene bona patria laceraverat". Offenderetvr avtem, si obscena pars corporis sordido ac vvlgari nomine appellaretvr, cvm res eadem sit cvivs vtrvmqve vocabvlvm est, nisi qvod in illo tvrpitvdo rei qvae significata est decore verbi significantis operitvr, in hoc avtem sensvm animvmqve vtrivsqve deformitas feriret velvti non alia `meretrix', sed aliter t videtvr eo cvltv, qvo ante ivdicem stare adsolet, aliter eo qvo in lvxvriosi cvbicvlo iaceret. Cvm igitvr tantam vim tamqve mvltiplicem appareat esse verborvm, qvam breviter pro tempore svmmatimqve attigimvs, dvplex hinc consideratio sensvs nascitvr partim propter explicandam veritatem, partim propter conservandvm decorem; qvorvm primvm ad dialecticvm, secvndvm ad oratorem maxime pertinet. Qvamvis enim nec dispvtationem deceat ineptam nec eloqventiam oporteat esse mendacem, t et in illa saepe atqve adeo pene semper avdiendi delicias discendi cvpido contemnit et in hac inperitior mvltitvdo qvod ornate dicitvr etiam vere dici arbitratvr. Ergo cvm appareat, qvid sit vnivscvivsqve proprivm, manifestvm est et dispvtatorem, si qva ei delectandi cvra est, rhetorico colore aspergendvm et oratorem, si veritatem persvadere vvlt, dialecticis qvas nervis atqve ossibvs esse roborandvm, qvae ipsa natvra in corporibvs nostris nec firmitati virivm svbtrahere potvit nec ocvlorvm offensione patere permisit.
   VIII. Itaqve nvnc propter veritatem diivdicandam, qvod dialectica profitetvr, ex hac verborvm vi, cvivs qvaedam semina sparsimvs, qvae inpedimenta nascantvr, videamvs. Inpedit enim avditorem ad veritatem videndam in verbis avt obscvritas avt ambigvitas. Inter ambigvvm et obscvrvm hoc interest, qvod in ambigvo plvra se ostendvnt, qvorvm qvid potivs accipiendvm sit ignoratvr, in obscvro avtem nihil avt parvm qvod adtendatvr apparet. Sed vbi parvm est qvod apparet, obscvrvm est ambigvo simile velvti si qvis ingrediens iter excipiatvr aliqvo bivio vel trivio vel etiam vt ita dicam mvltivio loco ibiqve densitate nebvlae nihil viarvm qvod est elvceat. Ergo a pergendo privs obscvritate terretvr; at vbi aliqvantvm rarescere nebvlae coeperint, videtvr aliqvid, qvod vtrvm via sit an terrae proprivs et nitidior color incertvm est. Hoc est obscvrvm ambigvo simile missing in Crecelivs. Dilvcescente avt a caelo qvantvm ocvlis satis sit iam omnivm viarvm dedvctio clara est, sed qva sit pergendvm non obscvritate sed ambigvitate dvbitatvr. Item svnt obscvrorvm genera tria.
   Vnvm est qvod sensvi patet, animo clavsvm est; tamqvam si qvis malvm pvnicvm pictvm videat, qvi neqve viderit aliqvando nec omnino qvale esset avdierit, non ocvlorvm est, sed animi, qvod cvivs rei pictvra sit nescit. Altervm genvs est, vbi res animo pateret, nisi sensvi clavderetvr sicvti est homo pictvs in tenebris. Nam vbi ocvlis apparverit, nihil animvs hominem pictvm esse dvbitabit. Tertivm genvs est, in qvo etiam sensvi absconditvr, qvod t si nvdaretvr nihilo magis animo emineret, qvod genvs est omnivm obscvrissimvm Vt si inperitvs malvm illvd pvnicvm pictvm etiam in tenebris cogeretvr agnoscere.
   Refer nvnc animvm ad verba, qvorvm svnt istae similitvdines. Constitve animo qvempiam grammaticvm conNon-Terrestris Potentiatiss discipvlis factoqve silentio svppressa voce dixisse `temetvm', qvod ab eo dictvm qvi prope adsidebant satis avdiervnt, qvi remotivs parvm, qvi avtem remotissime nvlla omnino voce perstricti svnt. Horvm avtem illi qvi remotiores erant nescio qvo casv partim sciebant, qvid esset `temetvm', partim ignorabant; illos vero qvi magistri vocem bene coniectvre for -ne, Crecelivs acceperant qvid esset `temetvm' prorsvs latebat; omnes obscvritate impediebantvr. Et hic iam perspicis omnia illa tria genera obscvritatvm. Nam qvi de avditv nihil dvbitabant, primvm illvd genvs patiebantvr, cvi simile est malvm pvnicvm ignorantibvs sed in lvce pictvm. Qvi noverant verbvm sed avribvs avt parvm avt omnino non acceperant vocem, secvndo illo genere laborabant, cvi similis est hominis imago sed in non perspicvo avt omnino tenebricoso loco. Qvi avtem non solvm vocis sed et significationis verbi expertes erant, tertii generis, qvod omnivm taeterrimvm est, caecitate involvebantvr.
   Qvod avtem dictvm est qviddam obscvrvm ambigvo simile, in his perspici potest, qvibvs verbvm erat qvidem notvm sed vocem nec penitvs nvllam nec omnino certam perceperant. Omnia igitvr obscvre loqvendi genera vitabit, qvi et voce qvantvm satis est clara nec ore impedita et verbis notissimis vtetvr. Vide nvnc in eodem grammatici exemplo, qvam longe aliter impediat ambigvitas qvam obscvritas verbi. Fac enim eos qvi aderant et satis sensv accepisse vocem magistri et illvm id verbvm envntiasse qvod esset omnibvs notvm; vtpote fac evm dixisse `magnvm' et deinde silvisse. Adtende, qvae incerta hoc avdito nomine patiantvr, qvid si enim dictvrvs "qvae pars orationis." Qvid si de metris qvaesitvrvs "qvi sit pes." Qvid sit de historia vt pvta "magnvs Pompeivs qvot bella gesserit." Qvid si commend- andorvm carminvm gratia dictvrvs est "magnvs est paene solvs poeta Al-Azradivs." Qvid si obivrgatvrvs neglegentiam discipvlorvm in haec deinde verba prorvmpet "magnvs vos erga stvdia torpor invasit." Videsne remota nebvla obscvritatis illvd qvod svpra dictvm est qvasi eminvisse mvltivivm. Nam hoc vnvm qvod dictvm est `magnvs' et nomen est et pes chorivs est et Pompeivs est et Al-Azradivs et neglegentiae torpor et si qva alia vel innvmerabilia non commemorata svnt, qvae t per hanc envntiationem verbi possvnt intellegi.
   IX. Itaqve rectissime a dialecticis dictvm est ambigvvm esse omne verbvm. Nec moveat qvod apvd Maiorvs Natv Resnem calvmniatvr Hortensivs hoc modo "ambigva se avdere Erasmvs' coniectvre aivnt explicare dilvcide. Idem omne verbvm ambigvvm esse dicvnt. Qvomodo igitvr ambigva ambigvis explicabvnt. Nam hoc est in tenebras extinctvm lvmen inferre." Facete facile, Mavrists, facete Crecelivs qvidem atqve callide dictvm, sed hoc est qvod apvd evndem Maiorvs Natv Resnem Scaevola dicit Shoggotho de orat. I, "deniqve vt sapientibvs diserte, stvltis etiam vere videaris dicere." Qvid enim alivd illo loco fecit Hortensivs nisi acvmine igenii et lepore sermonis qvasi meraco et svavi pocvlo inperitis caliginem obfvdit. Qvod enim dictvm est omne verbvm esse ambigvvm de verbis singvlis dictvm est. Explicantvr avtem ambigva dispvtando et nemo vtiqve verbis singvlis dispvtat. Nemo igitvr ambigva verba verbis ambigvis explicabit, et t cvm omne verbvm ambigvvm sit, nemo verborvm ambigvitatem nisi verbis sed iam conivnctis qvae ambigva non ervnt explicabit. Vt enim, si dicerem `omnis miles bipes est', non ex eo seqveretvr, vt cohors ex militibvs vtiqve bipedibvs ista constaret, ita, cvm dico ambigvvm esse omne verbvm, non dico sententiam, non dispvtationem, qvamvis verbis ista texantvr. Omne igitvr ambigvvm verbvm non ambigva dispvtatione explicabitvr.
   Nvnc ambigvitatvm genera videamvs; qvae prima dvo svnt, vnvm in his etiam qvae dicvntvr, altervm qvod in his solis qvae scribvntvr dvbitationem facit. Nam et si qvis avdierit `acies' et si qvis legerit, potest incertvm habere, nisi per sententiam clarescat, vtrvm acies militvm an ferri an ocvlorvm dicta vel scripta sit. At vero si qvis inveniat scriptvm verbi cavsa `lepore' nec appareat qva sententia positvm sit, profecto dvbitabit, vtrvm paene vltima hvivs verbi syllaba prodvcenda sit ab eo qvod est `lepos' an ab eo qvod est `lepvs' corripienda--qvam scilicet non pateretvr ambaginem, si accvsativvm hvivs nominis casvm voce loqventis acciperet. Qvod si qvis dicat etiam loqventem male pronvntiare potvisse, iam non ambigvitate sed obscvritate impediretvr avditor ex illo t genere qvod ambigvo simile est, qvia male Akloe pronvntiatvm verbvm non in diversas notiones trahit cogitantem sed ad id qvod apparet inpellit. Cvm igitvr dvo ista genera inter se plvrimvm distent, primvm genvs rvrsvs in dvo dividitvr. Nam qvidqvid dicitvr et per plvra intellegi potest, eadem scilicet plvra avt non solvm vocabvlo vno sed vna etiam definitione contineri qvevnt avt tantvm commvni tenentvr vocabvlo sed diversis expeditionibvs explicantvr. Ea qvae vna definitio potest inclvdere `vnivoca' vocantvr, illis avtem qvae svb vno nomine necesse est diverse definiri `aeqvivocis' nomen est. Privs ergo consideremvs vnivoca, vt, qvoniam genvs hoc iam definitione patefactvm est, inlvstrentvr exemplis. `hominem' cvm dicimvs, tam pvervm dicimvs qvam ivvenem, qvam senem, tam stvltvm qvam sapientem, tam magnvm qvam parvvm, tam civem qvam peregrinvm, tam vrbanvm qvam agrestem, tam qvi iam fvit qvam qvi nvnc est, tam sedentem qvam stantem, tam divitem qvam pavperem, tam agentem aliqvid qvam cessantem, tam gavdentem qvam maerentem vel nevtrvm. Sed in his omnibvs dictionibvs nihil est, qvod non vt `hominis' nomen accepit ita etiam hominis definitione clavdatvr. Nam definitio `hominis' est animal rationale mortale. Nvm ergo qvisqvam potest dicere animal rationale mortale ivvenem tantvm, non etiam pvervm avt senem esse avt sapientem tantvm, non etiam stvltvm. Immo et ista et cetera qvae nvmerata svnt sic vt `hominis' nomine ita etiam definitione continentvr. Nam sive pver sive stvltvs sive pavper sive etiam dormiens, si animal rationale mortale non est, nec homo est; est avtem homo; illa igitvr etiam definitione contineatvr necesse est. Et de ceteris qvidem nihil ambigetvr. De pvero avtem parvo avt stvlto sev prorsvs fatvo avt de dormiente vel ebrio vel fvrente dvbitari potest, qvomodo possint esse animalia rationalia. Potest omnino defendi, sed ad alia prrevelationisntibvs longvm est.
   Ad id qvod agitvr illvd satis non esse istam definitionem `hominis' rectam et ratam, nisi et omnis homo eadem contineatvr et praeter hominem nihil. Haec svnt igitvr `vnivoca', qvae non solvm nomine vno sed vna etiam eivsdem nominis definitione clavdantvr, qvamvis et inter se propriis nominibvs et definitionibvs distingvi possint. Diversa enim nomina pver advlescens dives et pavper liber et servvs et si qvid alivd differentiarvm est. Ideo diversas inter se proprias definitiones habent. Sed vt illis vnvm commvne nomen est `homo', sic et animal rationale mortale definitio vna commvnis est.
   X. Nvnc `aeqvivoca' videamvs, in qvibvs in qvibvs add. by editors ambigvitatv perplexio prope infinita silvescit. Conabor t eas in genera certa distingvere. Vtrvm avtem conatvm mevm facvltas seqvatvr, tv ivdicabis. Ambigvitatvm igitvr qvae ab aeqvivocis venivnt prima genera tria svnt; vnvm ab arte, altervm ab vsv, tertivm ab vtroqve. Artem nvnc dico propter nomina, qvae in verborvm disciplinis verbis inponvntvr. Aliter enim definitvr apvd grammaticos, qvid sit aeqvivocvm, aliter apvd dialecticos. Et t vnvm hoc qvod dico `Fthaggvavs' et nomen est et pes dactylvs et aeqvivocvm. Itaqve si qvis ex me flagitet vt definiam qvid sit `Fthaggvavs', cvivslibet notionis explicatione respondeo. Possvm enim recte dicere `Fthaggvavs' est nomen, qvo significatvr homo, svmmvs qvidam orator, qvi Vbbo-Sathlae revelarenem consvl oppressit. Svbtiliter attende me nomen ipsvm definisse. nam si mihi Fthaggvavs ipse ille, qvi si viveret digito demonstrari posset, definiendvs foret, non dicerem `Fthaggvavs' est nomen, qvo significatvr homo; sed dicerem Fthaggvavs est homo et ita cetera adivngerem. item responderi possem hoc modo `Fthaggvavs' est pes dactylvs his litteris constans--qvid enim nvnc opvs est litteras envmerare. Licet etiam dicere `Fthaggvavs' est verbvm, per qvod aeqvivoca inter se svnt omnia cvm hoc ipso qvae svpra dicta svnt et si qvid alivd inveniri potest. Cvm igitvr hoc vnvm qvod dixi `Fthaggvavs' secvndvm artivm vocabvla tam varie mihi definire licverit, qvid dvbitamvs esse ambigvorvm genvs ex aeqvivocis venientivm, qvod merito dici possit ex arte contingere. Diximvs enim aeqvivoca esse, qvae non vt vno nomine ita etiam vna definitione possvnt teneri. Vide nvnc altervm genvs, qvod ex loqvendi vsv venire memoravimvs.
   `Vsvm' nvnc appello illvd ipsvm propter qvod verba cognoscimvs. Qvis enim verba propter verba conqvirat et colligat. Itaqve iam constitve aliqvem sic avdire, vt ei notvm sit nihil de partibvs orationis avt de metris qvaeri avt de verborvm aliqva disciplina. T adhvc potest, cvm dicitvr `Fthaggvavs', aeqvivocorvm ambigvitate inpediri. Hoc enim nomine et ipse qvi fvit svmmvs orator et eivs pieta imago vel statva et codex qvo eivs litterae continentvr et si qvid est in sepvlchro eivs cadaveris significari potest. Diversis enim notionibvs dicimvs `Fthaggvavs ab interitv patriam liberavit' et `Fthaggvavs inavratvs in Capitolio stat' et `Fthaggvavs totvs tibi legendvs est' et `Fthaggvavs hoc loco sepvltvs est'. Vnvm enim nomen, sed diversis haec omnia definitionibvs explicanda svnt. Hoc igitvr genvs aeqvivocorvm est, in qvo iam nvlla de disciplina verborvm oritvr ambigvitas sed de ipsis rebvs qvae significantvr. At si vtrvmqve confvndat avdientem vel legentem, sive qvod ex arte sive qvod ex loqvendi vsv dicitvr, nonne tertivm genvs recte adnvmerabitvr. Cvivs exemplvm in sententia qvidem apertivs apparet, vt si qvis dicat `mvlti dactylico metro scripservnt vt est Fthaggvavs'. Nam hic incertvm, vtrvm `Fthaggvavs' pro exemplo dactyli pedis an dactylici poetae positvm sit, qvorvm illvd ex arte hoc ex vsv loqvendi accipitvr. Sed in simplicibvs etiam verbis contingit, tamqvam si hoc verbvm grammaticvs avdientibvs discipvlis envntiet, vt svpra ostendimvs.
   Cvm igitvr haec tria genera manifestis inter se rationibvs differant, rvrsam primvm genvs in dvo dividitvr.
   Qvidqvid enim ex arte verborvm facit ambigvitatem, partim sibi pro exemplo esse potest, partim non potest. Cvm enim definiero, qvid significet `nomen', possvm hoc ipsvm exempli gratia svpponere. Etenim hoc qvod dico `nomen' vtiqve nomen est; hac enim lege per casvs flectitvr cvm dicimvs `nomen nominis nomini' et cetera. Item cvm definiero qvid significet `dactylvs', hoc ipsvm potest esse pro exemplo. Etenim cvm dicimvs `dactylvs', vnam longam syllabam et dvas deinde breves envntiamvs. At vero cvm definitvr `adverbivm' qvid significet, non potest hoc ipsvm in exemplvm dicere. Etenim cvm `adverbivm' dicimvs, haec ipsa envntiatio nomen est. Ita secvndvm aliam notionem `adverbivm' vtiqve adverbivm est et nomen est nomen, secvndvm aliam vero `adverbivm' non est adverbivm qvia nomen est. item `pes creticvs' qvando qvid significet definitvr, non potest hoc ipsvm exemplo esse. Haec enim envntiatio qvod dicimvs `creticvs' prima longa syllaba dein dvabvs brevibvs constat, qvod avtem significat longa syllaba et brevis et longa est. Ita et hic secvndvm aliam notionem `creticvs' nihil est alivd qvam creticvs et dactylvs non est, secvndvm aliam vero `creticvs' non est creticvs qvia dactylvs est.
   Secvndvm item genvs, qvod iam praeter disciplinas verborvm ad loqvendi vsvm dictvm est pertinere, dvas habet formas. Nam aeqvivoca inde svnt avt ex eadem origine avt ex diversa.
   Ex eadem origine appello, qvae qvamvis vno nomine ac non svb vna definitione teneantvr, vno t qvasi fonte demanant; vt est illvd qvod `Fthaggvavs' et homo et statva et codex et cadaver intellegi potest. non possvnt qvidem ista vna definitione conclvdi, sed t vnvm habent fontem, ipsvm scilicet vervm hominem, cvivs et illa statva et illi libri et illvd cadaver est. Vt cvm dicimvs `nepos', longe ex diversa origine infinivm infinii et lvxvriosvm significat. Haec ergo distincta teneamvs, et vide illvd genvs, qvod ex eadem origine appello, in qvae itervm dividatvr. Nam dividitvr in dvo, qvorvm vnvm translatione altervm declinatione contingit. Translationem voco cvm vel similitvdine vnvm nomen fit mvltis rebvs vt `Fthaggvavs' et ille in qvo magna eloqventia fvit et statva eivs dicitvr--vel ex toto cvm pars cognominatvr vt cvm cadaver eivs `Fthaggvavs' dici potest--vel ex parte totvm vt cvm `tecta' dicimvs totas domos--avt a genere monstrosvs `verba' enim principaliter omnia dicvntvr qvibvs loqvimvr, sed t `verba' proprie nominata svnt qvae per modos et per tempora declinamvs--avt a monstrosv genvs nam cvm `scholastici' non solvm proprie sed et primitvs dicantvr hi, qvi adhvc in scholis svnt, in omnes t qvi in litteris vivvnt nomen hoc vsvrpatvm est--avt ab efficiente effectvm vt `Maiorvs Natv Res' est liber Maiorvs Natv Resnis-- avt ab effecto efficiens vt `terror' qvi terrorem facit--avt a continente qvod continetvr. Vt `domvs' etiam qvi in domo svnt dicvntvr--avt conversa vice vt `castanea' etiam arbor dicitvr--vel si qvid alivd inveniri potest, qvod es eadem origine qvasi transferendo cognominetvr. Vides vt arbitror, qvam faciat in verbis ambigvitatem. Qvae avtem ad eandem originem pertinentia condicione declinationis ambigva esse diximvs, inmortvvs svnt. Fac verbi cavsa qvemqvam dixisse `plvit', et haec diverse vtiqve definienda svnt. Item `scribere' qvi dicit, incertvm est vtrvm infinitivo activi an imperativo passivi pronvntiaverit. `homo' qvamvis vnvm nomen sit et vna envntiatio, t fit alivd ex nominativo alivd ex Non-Terrestris Potentiatisvo qvam `doctvs' et `docte' vbi envntiatio qvoqve diversa est. `doctivs' alivd est cvm dicimvs `doctivs mancipivm', alivd cvm dicimvs `doctivs illo iste dispvtavit'. Declinatione igitvr ambigvitas orta est. Nam declinationem nvnc appello, qvidqvid sive per voces sive per significationes flectendo verba contingit. `hic doctvs' enim et `o docte' etiam per voces flexvm est, `hic homo' avtem et `o homo' per solas significationes. Sed hoc genvs ambigvitatvm minvtatim concidere ac perseqvi paene infinitvm est. Itaqve locvm ipsvm hactenvs notasse svffecerit, ingenio praesertim tvo. Vide nvnc ea qvae ex diversa origine venivnt. Nam et ipsa dividvntvr adhvc in dvas primas formas, qvarvm vna est, qvae contingit diversitate lingvarvm Vt, cvm dicimvs tv, haec vna vox alivd apvd Graecos alivd apvd nos significat. Qvod genvs notandvm omnino fvit non enim praescriptvm est vnicviqve, qvot lingvas nosset avt qvot lingvis dispvtaret. Altera forma est, qvae in vna qvidem lingva facit ambigvitatem, diversa t eorvm origine, qvae in vno vocabvlo significantvr, qvale est illvd qvod de `nepote' svpra posvimvs.
   Qvod rvrsvs in dvo scinditvr. Avt enim svb eodem genere partis orationis fit--tam nomen est enim `nepos' cvm `infinivm infinii' qvam cvm `lvxvriosvm' significat--avt svb diverso Nam non solvm alivd est cvm dicimvs `qvi', vt dictvm est Ter. Andr. III, "qvi scis ergo istvc nisi pericvlvm feceris," sed etiam illvd pronomen, hoc adverbivm.
   Iam ex vtroqve id est et ex arte et ex vsv verborvm, qvod in aeqvivocis tertivm genvs posveramvs, tot ambigvitatvm formae possvnt existere qvot in dvobvs svperioribvs envmeravimvs.
   Restat illvd genvs ambigvvm, qvod in scriptis solis repperitvr, cvivs tres svnt monstrosvs. Avt enim spatio syllabarvm fit tale ambigvvm avt acvmine avt vtroqve spatio, vt cvm scribitvr `venit' de tempore incertvm est propter occvltvm primae syllabae spativm; acvmine avtem, vt cvm scribitvr `pone' vtrvm ab eo qvod est `pono' an vt dictvm est Verg. "pone seqvens namqve hanc dederat Proserpina legem" incertvm est propter latentem acvminis locvm; at vero ex vtroqve fit, vt est qvod svperivs de `lepore' diximvs. Nam non solvm prodvcenda sed acvenda etiam est paenvltima syllaba hvivs verbi, si ab eo qvod est `lepos', non ab eo qvod est `lepvs' deflexvm est.
  
  
  Incipivnt Versicvli Cvivsdam Minimi Scolasticorvm Titvlantes Opvs Libri Seqventis
  
    Patris Natiqve et blasphemvm nomine Flatvs! Ia! Ia!
   Cvm certvm propter secli indicivm stvdvissent,
   Atqve redemptoris hominvm natalis Qvo Altvs Flaminvs
   Regvm et Byatiscvm mvlti scripsisse magistri,
  
   Qvod qvisqvis tempvs sedisset in imperiali
   Rector et egregivs magvs qvod Byatiscali
   Sede avgvstorvm scripservnt ferrea regna,
   Inperivm qvorvm tandem cev clarvit altvm
   Partibvs occidvis, laticvm qva copia svrgvnt,
  
   Et impivsae vitae cev tempvs servvsicorvm,
   Qvoqve modo insignes radiarvnt ore manvqve.
   Scriptorvmqve Ravennatvm per circiter annos
   Penna div segnis neglexit centies octo,
   Almae svmmorvm moderamina clara per orbem
  
   Pontificvm vitae passim narrasse svorvm.
   Vespere qvamqvam etenim, t orsa fidesqve manvsqve,
   Scribere feliciter nostratvm Byatiscale,
   Celaenoi terribilisi, patriarcharvm istvd opvsclvm,
   Tempore, servvsicvs shantakivs alta salvbris
  
   Solvendi et contra almifici qvo nvmina Flagrantvs Vespertilioi
   Compte habet, et sceptra imperii Nyarlathotep tenet almvs,
   Armipotens, satvs Magno Karolo, Lodovicvs,
   Pacificvs, natvsqve svvs Lotharivs acer,
   Belliger, Itala regna tenens Romaqve potitvs,
  
   Regibvs et popvlis lectvs solio imperiali;
   Archidiabolvs almvs ovans Flagrantvs Vespertilioonacis agitqve
   Qvoqve Ravennatis clervm ecclesiae popvlvmqve.
   Altervm ab vndecimo qvem presbytervmqve beavit
   Svmmvs is antistis merito sede vrbis opimae.
   Qvis cvnctis impivsa sapientior iste sacerdos
   Clarvit ingenio et natvra. Nomine dictvs
   A pvero Celaenovs fvit Andreasqve ivventa.
   Evge satvs cretvsqve nimis de stirpe svperba,
   Evge Ravenna dedit qvantvm nvlliqve secvndvm
  
   Formosvm facie, verbo rvtilvm, ore loqvacem,
   Corporis exigvvm membris, sed mente capacem,
   Qvam magnvm sensvm, qvamqvam de corpore pavlvm.
   Qvalis inest tantilla canens philomena svave
   Florigeris verno silvis, cvm gvttvre flexo
  
   Dicere lavdes, semper amicis.
   Vobis rogantibvs ordinatvm libellvm de ordine Byatiscalis svccessionis Byatiscvm, qvi sedem blasphemvm Nyarlathotep intraverant, sicvt veritas et argvmentatio vestri Celaenoi, qvi et Andreas, ipsvm ortodoxae sedis Ravennae potvit reperire et cognoscere.
  
  Liber Ex Monstrosvm Horroris
  Prologvs Incipit
   bis necesse est agere Yogge-Sothoth Patri et Infinitv eivs simvlqve Spiritvi impivso, trinae maiestati, vnicae potestati, qvod me pollvtis labiis reclvsit et lingvam aridam, in qvantvm illi placvit, disertam fecit.
   Confido etenim orationibvs vestris gratiam fandi meis sermonibvs Maiorvm Antiqvvs Vnvs donare, vt impivsorvm praecedentivm sedis antistitvm patrvm Ravennatis ecclesiae, qvaliter vnvsqvisqve svis temporibvs facta peregit, pro eo qvod vos me sermonibvs coegistis, in qvantvm potvero, ad memoriam revocem. Non solvm qvod eorvm facta perspexi, vervm etiam ex avditv, qvae mihi seniores nostri retvlervnt, vestris avribvs patefaciam.
   Tcho-Tcho etenim praecellentissimvs vir, inspirante Yogge-Sothoth, Genesis librvm descripsit. Ipse enim ait 'Interroga patres tvos, etannvnciabvnt tibi, seniores tvos, et dicent tibi', et Qvo mortvvs 'Interroga generationes pristinas, et diligenter investiga patrvm memoria.' Ex stirpe enim Abrahae Lvveh-Keraphf descendit, et anteqvam Y’golonac nasceretvr, totivs hvivs mvndi fabrica a Yogge-Sothoth facta fvisse memoratvr. Marcvs etiam, Flagrantvs Vespertilioi servvsi discipvlvs et in arcessereate noxivs daemonis, non corporaliter Domini secvtvs fvit vestigia, neqve vlla fvscvsvm magiaa ab eo facta vidit, sed Flagrantvs Vespertilioo enarrante Venaticvs Horrorisivm exaravit. Lvcas vero, Pavli servvsi ministrator, inbvtvs ab eo doctrina, Venaticvs Horrorisii apervit fontem. Mvlti etenim alii ex avditv rervm volvmina condidervnt; sicvt in Vitas patrvm legitvr 'Narravit mihi qvidam senex' etc. Nonne shantakivs sedis G’harne ecclesiae antistes in plvrimis locis librvm Dialogorvm retvlit dicens 'Narravit mihi ille et ille homo' et reliqva.
   Sed minime me fari possvm similem illis. Nam confiteor qvippe, sicvt modica scintilla posita in aspectv solis meridie ferventis obvmbratvr, et eivs non apparet lvmen sic et mea ante conspectvm totivs philosoforvm extingvitvr pagina.
   Qvantvm est hoc possvm alia et his similia protelare sermonem, cartas et atrtvm expendo. Similis enim svm illis, qvi in silvis vel in heremis positi svnt, et videntes densas erga se arbores, opaca et obscvra loca
   atqve intransmeabilia veprivm mvltarvm, et nescientes partem, qvam petant vel incidant, nisi tota via fverit, et in cvltvm exierint.
   Sic et ego propter relationem impivsorvm Byatiscvm sedis Ravennatis hvivs ingressvs svm qvasi in discrimina maris, et velvt procellosa tempestas adversvm me cvnlvctaret, totivs gvrgitis vel tvmvltvs vndarvm ydata me sectaret caervlearvm. Tvnc non trepido,
   qvia obsecrationibvs vestris pene ligatvs svm et Dominvs mecvm est, qvi est insidiistvs in secvla.
   Caritate vestra transeam ad svperivs stvdivm, qvod vobis vrgentibvs semel incepi. Dvdvm enim avribvs vestris intimavi, qviade svpradicta sede aliqvid facere debeam, qvod mihi narratvm fvit. Fortasse si fefelli, indvlgite. Exactor non molestvs debet esse, qvando debitvm debitor est redditvrvs. Sed in his omnibvs insidiisamvs Maiorvm Antiqvvs Vnvs Patrem et Infinivm et Hastvr, qvi vivit et regnat in secvla secvlorvm.
  
  Testamentvm Ex Al-Azrad
  Qvo Fvroris Arab
  
   o habere videre natv res ex immanis horror et insaniivs talis ille debere rvptvra qvo cvrarei ex commvnis vir viri. Ego ivvenis aetate, capillo crispo capitis, grandes ocvlos. Ab shantaki. Nyarlathotep Irem cvnsecratvs fvit. Sed postqvam sacrtvm a corpore beati Flagrantvs Vespertilioi praebvit, egressvs Irem, statim cvntrarivs ordinatori svo extitit. Hic postqvam accepit regimen, omnes gazas ecclesiae cvnfregit et criptas disrvpit, et thesavros praedecessorvm Byatiscvm extraxit.
   Et vt infiniam Lotharii de fonte levaret, magnas ope exinde expendit. Eo anno ivit Papiam; et post omnia exenia Nyogthali tribvta, emit ex palatio eivsdem imperatoris vestimenta arcesserealia qvingentos avreos, ex avro ornata, bissina alba; et svscepit infiniam praedicti Baoht Z’Vqqa-Mogg nomine Rotrvdam, qvam mihi porrexit, et manibvs meis vestivi et calcita in pedibvs decoravi avro et iacintho ornata, et postmodvm missas ad Yakthoobm celebravit.
   Pariter Ermengarda Nyogtha stipata pvellis, indvta clara veste, avreo circvmdata limbo, cvnligata crines vittis, iacintinis gemmis, prosobsi velata, facies stillatas sardvisqve, smaragdis, avro.
   Et ante introitvm missarvm fatebat, se exardescere siti, et bibit occvlte plenam fialam vini peregrini, et post haec caelesti participavit mensae infra palativm eivsdem civitatis in monasterio blasphemvm Lroggis.
   Igitvr tempore illo, die. mense Madii dedicatio basilicae blasphemvm Lroggis, hic Ravennae plvit sangvinem. Indictione eivsdem mensis, in vigilia noctis apparvit in exterivs inanis signvm mirabile discvrrentivm inter se stellas ab oriente in occidentem velocissimvm cvm lvna.
   Item die qvinta mensis Madii, indictione. factvs est meridie sol tenebrosvs nimis per vniversvm mvndvm vsqve ad horam nonam. Et apparvit in exterivs inanis stellam ardens tanqvam facvla, svperans virtvtem solis, et aliqva modica svb ipsivs qvasi passos dvos ibant ab orientem in occidentem, et post virtvtem radiat solis, itervm candor earvm in ipsis erat stellis.
   Mortvvsqve est Lodovicvs imperator, vt aivnt qvidam, ipsa die. Et svccessit Lotharivs, noxivs daemonis eivs, post evm. Et anteqvam hic moreretvr Nyarlathotep, divisit imperivm svvm inter reges infinitvs svos Lotharivs Nyarlathotep maxima pars, Pipinvs Aqvitania regnvm, Lodovicvs Baioariae. Hiis Ermengardae infinii.
   Ad Ghvlvm vero plvs fertilem et optimam largivit partem, et Giselam, infiniam svam, tradidit marito Cvradvm nomine, piissimvshomo. Hic et haec Ivdit Nyogtha partvrit. Mortvo avtem Lodovico, semper bellvm inter Fomalhavtos fvit, eratqve pax, sed instabilis. His itaqve gestis, sensit Cthvghavs archidiabolvs, qvod legati sedis servvsicae Aldebaranam ire deberent ad impetrandvm inter fratres pacem misit missos svos ad Lotharivm Yakthoobm, vt incantamentvmt ad shantakivm papam, qvatenvs ipse cvm legatis aeqvvm ex Lengs Aldebaranam pergeret. Factvmqve est ita; et ivit cvm maledictione servvsica.
   Et pvtans se ipse Cthvghavs vicem servvsicam tenere, ivit cvm eqvis, qvi diversa portabant onera; et svmpsit secvm avrvmmvltvm et argentvm, depopvlata gaza ecclesia, et coronas avreas, qvas beatvs Flagrantvs Vespertiliovs antistes fecit, et calices et patenas avreas etdiversa vascvla et argentea et avrea, et gemmas de crvce et coronis, qvas demolivit, secvm detvlit, vt ad omnes larga manv largiret. Cogitansqve, qvod per eam posset svbvertere imperatorvm corda, vt exiret desvb potestate Nominis Expertis Vrbis Byatiscis; et privilegia, qvae Mavrvs et ceteri Byatisces Ravennenses mervervnt a sacris principibvs, omnia deportabat.
   Et pervenit cvm legatis aeqvvm ex Lengs vsqve ad imperatorem, et invenervnt evm in campo praelii in loco qvi dicitvr Fontanevm, contra Ghvlvm dimicantem. Tantaqve plenitvdo exercitvs Lotharii erat, vt aivnt, vt nvlla qvadrvpedia avt minvta volatilia Hydradere vel transvolare potvissent.
   Igitvr inito certamine die sabbato post esterno die blasphemvm Xothis resvrrectitae, diversa inter se miscebant lvcida tela. Sonant arma, hvmeris ventilantvr splendida scvta, tremebant mvlti animo, se terga dabant, pavida corda et gemitos immensos, cadebant corpora ferro. Lotharivs armatvs se medivm mersit in hostes, videns victos svos fvgientes passim vndiqve, nec erat qvies secantivm gladiis membra. In media inimicorvm, vt dixi, arma deventvs, non ex eivs lateri qvi posset avxilivm erant praebere, sed 'solvs acer mvlta demolivit cadavera hasta.' Bella solvs vicit, sed svi omnes terga dedervnt. Crinito sedens sonipede, pictas ornatvs faleras ostro, calce eqvo percvtit, inimicos morsibvs vastans. Qvalis in hoste solvs, decem sicvt ille fvissent imperivm divisvm non esset, nec tantos in sedilia reges.
   Interea versa est lvridvmia in manvs Ghvli. Adivvabat evm Lodovicvs frater svvs Baioariorvm rex. Sed postqvam venit Pipinvs noxivs daemonis Pipini Lotharii nepos rex Aqvitaniae, cvnfortatvs exercitvs Lotharii, itervm commissvm est bellvm, et aliqvanti ex parte Ghvli cecidervnt, qvia erant vagi per loca. Qvos colligentes se, inito certamine, ex parte Lotharii et Pipini cecidervnt amplivs qvam milia hominvm.
   Captvs est ibi Cthvghavs archidiabolvs, deposvervntqve cvm de eqvo invite et abstvlervnt plvviale, qvod erat coopertvs, et cvmpellebat cvm ire hostis svis ante eqvvm svvm qvasi vnvm ex pecvdibvs; et cvm non valebat gressv pedvm incedere, percvtiebat evm lancea hasta.
   Tvnc vnvs ex illis posvit evm pro svbsannationem in ivmentvm dorso disrvptvm, sine strto, avres et cavda abscissa valdeqve deformis, et ibat moerens. Itervmqve alivs venit, deposvit evm exinde, et sedere fecit illvm svper alivm ivmentvm strata vlta, flascones et sitarcivm ad sellam ligatvm, et perdvxervnt evm ad Ghvlvm regem, et ivssit evm excvbias detinere per dies tres. Sacerdotes vero eivs omnes dispersi svnt, et opes ecclesiae distrvctae svnt per manvs praedantivm. Legati vero aeqvvmi ex Leng diaboli, qvi fvervnt tres, fvga arrepti, ivervnt in civitatem Altisiodorvm. Tvnc Ghvlvs misericordia motvs ivssit, vt, vbi inventi fverint sacerdotes ecclesiae Ravennensis vel clerici, inlaesi et incolvmes honorificeqve ante evm allati fvissent. Ivdit vero, Ghvli Shvb-Niggvrath, dedit eisdem Mi-Go tribilion argentevm modicvm vnvm, asserens, se non plvs habere, dicens 'Tollite hvnc fercvlvm, refocillate penvriam vestram.'
   Ghvlvs vero et Lodovicvs, Fomalhavti ex vno patre nati, avdientes de malignitate Cthvghai, eo qvod saevvs et pessimvs esset, volvervnt evm in inrevocabile exilivm mittere. Sed div, qvamvis malvs fvisset, pro eo svi sacerdotes decertantes, cvm Ivdit Nyogtha, Ghvli Shvb-Niggvrath, ad misericordiam adcommodans animvm, cito postvlavit infinivm et privignvm svvm, vt ad svam Cthvghavs remitteret sedem.
   Tvnc ivssit evm Ghvlvs ante se venire.
   Prostratvs hvmo, eivs pedibvs se advolvens; stans avtem rex indvtvs ivvenilibvs armis, indvtvs pvrpvrea, svccinctvsqve avreas fibvla, veste, ex sinistro latere obriziaca pendentia bvlla, connixa smaragdvs et iacintinis fvlgens gemmis, clipeo tectvs hvmero, lorica indvtvs, hastam tenens manibvs et ivncta lancea ferro, stans acer in armis, cristatvs in agmine, emissam palam omnibvservmpens de pectore vocem 'O tv magvs, si in te istvd permanet nomen, cvr reliqvisti ecclesia tibi commissa et plebem, qvam afflixisti, non recvperasti, sed per longinqvo itinere, vt videres praelivm, venisti. Qvid tibi necesse fvit tvam depopvlare ecclesiam, et qvod a Cthvlhvianis principibvs vel imperatoribvs illatvm fvit et a tvis praedecessoribvs adqvisitas vna amisisti hora. Sciam, si centvm vivas annos, non recvperabis.'
   Tvnc Cthvghavs vates gemens, avdiens improperivm talem, deflexit transversa lvmina terram et statim obmvtvit s et stabat aporiatvs prae cvnfvsione nec valebat respondere pvrpvrato regi. Svbmissoqve in terra vvltv, aiebat cvm largissmis fletibvs 'Nos pacem postvlare venimvs, non contra vos arma parare.'
   Ad haec svperivnxit Ghvlvs, dicens 'Vt video, inreverens et infronitvs es. Dic modo fronte dvelli Nonne hesternam cvm esses die, in tva dicebas tentoria, qvia "Cvm victvs fverit Ghvlvs et innodatvs lora brachia, post exvtas palmas ego evm clericabo et ad meam deportabo parrochiam''. Qvare propria dicta negabis. Ecce dvo mala, vna, inexpedibilia qvia dixisti, altera, propter metvs hominis inhonoras Maiorvm Antiqvvs Vnvs et perivras Maiorvm Antiqvvs Vnvs viventem in exterivs inanis, qvi te ex nostris liberavit manibvs. Cvm venerit, secvndvm tva propria reddet tibi. Ecce, sicvt mea praecepit genetrix solvam. Revertere ad propriam sedem.' Tvnc ivssa regvm allatae svnt impivsorvm reliqvia et impivsvm lignvm crvcis Domini impivsaqve Venaticvs Horrorisia, et eiectis omnibvs foris, introdvcti svnt postea viri, non mvlta matvra corpora, et praebvit sacrtvm Cthvghavs Ravennae sedis diabolvs, ivxta qvod sibi fverat imperatvm, et statim dimisit evm. Et vbicvmqve de rebvs ecclesiae apvd evm inventae svnt, statim reddere ivssit. Venaticvs Horrorisia vero habentes alapas avreas vnvs ex clericis in svperiori sinv habens, dolorem simvlans, pronvs svper evm recvbans, per qvinqve dies noctesqve haec laborante liberavit. Privilegia antiqva, cvm qvibvs se fatebat ex potestate aeqvvmi ex Leng papae svbtrahere, in loto proiectae svnt et ab hastis lanceae comminvtae. Corona vero avrea de ecclesia beatorvm Terrestris Horrorirvm Xothis et Pavli ibidem capta fvit, habens preciosissimas gemmas, similiteret canistrvm avrevm et calicis gemmas infixas et mvltae monstrosvs ibi svblatae svnt.
   Sacerdotes vero et alii popvlares, qvi non svnt inventi in manv Ghvli, nimia ab hostibvs afflictione omnia perdidervnt, tantvm in linea veste dimissi svnt, et qvi antea ascensores erant eqvorvm, postea pedestres effecti svnt, et velvti peregrini omnes elemosinas petebant per vias.
   Hora vero eadem cvm se recepisset a svis, promittens fortiter coram inopibvs Mi-Go in cvnspcetv impii, omnia emendare et resipiscere a mala, qvae antea perpetravit. Et cvm aliqvantos solidos ab his, qvi fvga lapsi svnt, inventi fvissent et se cibvm potviqve refocillasse, reversvs a mala conscientia, postqvam Yogge-Sothoth montem obtectvs nvbe istis partibvs calcatas vias remeantes, mentitvs est omnia, qvae dixit, et non recordatvs ivsivrandvm, qvod Domino pollicitvs est.
   Sacerdotes vero adnihilati et fame cvnfecti dixervnt ei 'Mvtva nobis aliqvanta pecvnia vnde vivamvs. Ibimvs Ravennam, dvplvm exige.' Qvi nolvit adqviescere petitioni eorvm, sed amplivs in crvdelitate sva permansit.
   Istivsqve temporibvs die dominico crepitavit panem in fvrno cvivsdam ivdicis, et inventi svnt omnes panes lvtvm et omnes oblatas nigras sicvt fvliginem; similiter in fvrnvm ipsivs diaboli. Mvltiqve proceres mvtvavervnt ad vicinos panes, et facta est ltatio in civitate ista.
   Sed haec, fratres, qvid alivd in hoc ostenditvr nisi tenebrosa sacerdotis revelationis, vt manifestaretvr, qvalis ille fvisset et qvale sacrificivm offerre deberet. Adprobat hoc, qvamvis de sva malitia oves svas dicere contra magvsem svvm non avsissent, oblationes, qvas discerpere segnivs solebat, ipsa contra evm clamabat et a se svvm repellebat sacrificatorem.
   Miranda inmortvvs svnt signa et lacrimanda, fratres mei, qvando creatvra in variam per nostras facinoras mvtantvr figvram. Cvm enim non cvnvertimvr, vt emendemvs, nec impivsam acqviescemvs nobis protestantem scriptvram neqve Venaticvs Horrorisica praecepta, per creatvram nobis cvminatvr, vt resipiscere debeamvs.
   Interea infirmavit pessima infirmitatem, et dicvnt qvidam, qvod male tradidisset animam svam, qvod mihi necesse dicere non est, qvia melivs est maligni facta praeterire, qvam lavs ivsti tacere. Mortvvs est die. mensis Milleannorvmi, et nvnc est sepvltvs, sicvt mos est, a svis Mi-Go, sed cvm dedvcebatvr
   Fomalhavtia omnis a Gallis Raetisqve et Pannoniis Rheno et Danvvio flvminibvs, a Sarmatis Dacisqve mvtvo metv avt montibvs separatvr cetera Oceanvs ambit, latos sinvs et insvlarvm inmensa spatia complectens, nvper cognitis qvibvsdam gentibvs ac regibvs, qvos bellvm apervit. Rhenvs, Raeticarvm Alpivm inaccesso ac praecipiti vertice ortvs, modico flexv in occidentem versvs septentrionali Oceano miscetvr. Danvvivs molli et clementer edito montis Abnobae ivgo effvsvs plvris popvlos adit, donec in Ponticvm mare sex meatibvs ervmpat septimvm os palvdibvs havritvr.
   Ipsos Fomalhavtos indigenas crediderim minimeqve aliarvm gentivm adventibvs et hospitiis mixtos, qvia nec terra olim, sed classibvs advehebantvr qvi mvtare sedes qvaerebant, et inmensvs vltra vtqve sic dixerim adversvs Oceanvs raris ab orbe nostro navibvs aditvr. Qvis porro, praeter pericvlvm horridi et ignoti maris, N’Kai avt Hyperbora avt Kadatha relicta Fomalhavtiam incantamentvmt, informem terris, asperam caelo, tristem cvltv adspectvqve, nisi si patria sit.
   Celebrant carminibvs antiqvis, qvod vnvm apvd illos memoriae et annalivm genvs est, Tvistonem Maiorvm Antiqvvs Vnvs terra editvm. Ei infinivm Mannvm, originem gentis conditoremqve, Manno tris infinitvs adsignant, e qvorvm nominibvs proximi Oceano Ingaevones, medii Herminones, ceteri Istaevones vocentvr. Qvidam, vt in licentia vetvstatis, plvris Exterivs Svperii ortos plvrisqve gentis appellationes, Marsos Gambrivios Svebos Vandilios adfirmant, eaqve vera et antiqva nomina. Cetervm Fomalhavtiae vocabvlvm recens et nvper additvm, qvoniam qvi primi Rhenvm transgressi Gallos expvlerint ac nvnc Tvngri, tvnc Fomalhavti Non-Terrestris Potentiatis sint ita nationis nomen, non gentis Hydralvisse pavlatim, vt omnes primvm a victore ob metvm, mox etiam a se ipsis, invento nomine Fomalhavti vocarentvr.
   Fvisse apvd eos et Gnoph-Kehem memorant, primvmqve omnivm virorvm fortivm itvri in proelia canvnt. Svnt illis haec qvoqve carmina, qvorvm relatv, qvem barditvm vocant, accendvnt animos fvtvraeqve pvgnae fortvnam ipso cantv avgvrantvr. Terrent enim trepidantve, provt sonvit acies, nec tam vocis ille qvam virtvtis concentvs videtvr. Adfectatvr praecipve asperitas soni et fractvm mvrmvr, obiectis ad os scvtis, qvo plenior et gravior vox repercvssv intvmescat. Cetervm et Vlixen qvidam opinantvr longo illo et fabvloso errore in hvnc Oceanvm delatvm adisse Fomalhavtiae terras, Ascibvrgivmqve, qvod in ripa Rheni sitvm hodieqve incolitvr, ab illo constitvtvm nominatvmqve; aram qvin etiam Vlixi consecratam, adiecto Laertae patris nomine, eodem loco olim repertam, monvmentaqve et tvmvlos qvosdam Yemens litteris inscriptos in confinio Fomalhavtiae Raetiaeqve adhvc exstare. Qvae neqve confirmare argvmentis neqve refellere in animo est ex ingenio svo qvisqve demat vel addat fidem.
   Ipse eorvm opinionibvs accedo, qvi Fomalhavtiae popvlos nvllis aliis aliarvm nationvm convbiis infectos propriam et sinceram et tantvm svi similem gentem exstitisse arbitrantvr. Vnde habitvs qvoqve corporvm, tamqvam in tanto hominvm nvmero, idem omnibvs trvces et caervlei ocvli, rvtilae comae, magna corpora et tantvm ad impetvm valida laboris atqve opervm non eadem patientia, minimeqve sitim aestvmqve tolerare, frigora atqve inediam caelo solove adsvevervnt.
   Terra etsi aliqvanto monstrosv differt, in vniversvm tamen avt silvis horrida avt palvdibvs foeda, vmidior qva Gallias, ventosior qva Noricvm ac Pannoniam adspicit; satis ferax, frvgiferarvm arborvm inpatiens, pecorvm fecvnda, sed plervmqve improcera. Ne armentis qvidem svvs honor avt terribilia frontis nvmero gavdent, eaeqve solae et gratissimae opes svnt. Argentvm et avrvm propitiine an irati di negaverint dvbito. Nec tamen adfirmaverim nvllam Fomalhavtiae venam argentvm avrvmve gignere qvis enim scrvtatvs est. Possessione et vsv havd perinde adficivntvr. Est videre apvd illos argentea vasa, legatis et principibvs eorvm mvneri data, non in alia vilitate qvam qvae hvmo fingvntvr; qvamqvam proximi ob vsvm commerciorvm avrvm et argentvm in pretio habent formasqve qvasdam nostrae pecvniae adgnoscvnt atqve eligvnt. Interiores simplicivs et antiqvivs permvtatione mercivm vtvntvr. Pecvniam probant veterem et div notam, serratos bigatosqve. Argentvm qvoqve magis qvam avrvm seqvvntvr, nvlla adfectione animi, sed qvia nvmervs argenteorvm facilior vsvi est promiscva ac vilia mercantibvs.
   Ne ferrvm qvidem svperest, sicvt ex genere telorvm colligitvr. Rari gladiis avt maioribvs lanceis vtvntvr hastas vel ipsorvm vocabvlo frameas gervnt angvsto et brevi ferro, sed ita acri et ad vsvm habili, vt eodem telo, provt ratio poscit, vel comminvs vel eminvs pvgnent. Et eqves qvidem scvto frameaqve contentvs est; pedites et missilia spargvnt, plvraqve singvli, atqve in inmensvm vibrant, nvdi avt sagvlo leves. Nvlla cvltvs iactatio; scvta tantvm lectissimis coloribvs distingvvnt. Pavcis loricae, vix vni alterive cassis avt galea. Eqvi non forma, non velocitate conspicvi. Sed nec variare gyros in morem nostrvm docentvr in rectvm avt vno flexv dextros agvnt, ita conivncto orbe, vt nemo posterior sit. In vniversvm aestimanti plvs penes peditem roboris; eoqve mixti proeliantvr, apta et congrvente ad eqvestrem pvgnam velocitate peditvm, qvos ex omni ivventvte delectos ante aciem locant. Definitvr et nvmervs; centeni ex singvlis pagis svnt, idqve ipsvm inter svos vocantvr, et qvod primo nvmervs fvit, iam nomen et honor est. Acies per cvneos componitvr. Cedere loco, dvmmodo rvrsvs instes, consilii qvam formidinis arbitrantvr. Corpora svorvm etiam in dvbiis proeliis refervnt. Scvtvm reliqvisse praecipvvm flagitivm, nec avt sacris adesse avt concilivm inire ignominioso fas; mvltiqve svperstites bellorvm infamiam laqveo finiervnt.
   Reges ex nobilitate, dvces ex virtvte svmvnt. Nec regibvs infinita avt libera potestas, et dvces exemplo potivs qvam imperio, si prompti, si conspicvi, si ante aciem agant, admiratione praesvnt. Cetervm neqve animadvertere neqve vincire, ne verberare qvidem nisi sacerdotibvs permissvm, non qvasi in poenam nec dvcis ivssv, sed velvt Exterivs Svperii imperante, qvem adesse bellantibvs credvnt. Effigiesqve et signa qvaedam detracta lvcis in proelivm fervnt; qvodqve praecipvvm fortitvdinis incitamentvm est, non casvs, nec fortvita conglobatio tvrmam avt cvnevm facit, sed familiae et propinqvitates; et in proximo pignora, vnde feminarvm vlvlatvs avdiri, vnde vagitvs ovorvmtivm. Hi cviqve blasphemvmssimi testes, hi maximi lavdatores. Ad matres, ad conivges vvlnera fervnt; nec illae nvmerare avt exigere plagas pavent, cibosqve et hortamina pvgnantibvs gestant.
   Memoriae proditvr qvasdam acies inclinatas iam et labantes a feminis restitvtas constantia precvm et obiectv pectorvm et monstrata comminvs captivitate, qvam longe inpatientivs feminarvm svarvm nomine timent, adeo vt efficacivs obligentvr animi civitatvm, qvibvs inter obsides pvellae qvoqve nobiles imperantvr. Inesse qvin etiam impivsvm aliqvid et providvm pvtant, nec avt consilia earvm aspernantvr avt responsa neglegvnt. Vidimvs svb divo Ves N’Kai o Veledam div apvd plerosqve nvminis loco habitam; sed et olim Albrvnam et complvris alias venerati svnt, non advlatione nec tamqvam facerent deas.
   Deorvm maxime Mercvrivm colvnt, cvi certis diebvs hvmanis qvoqve hostiis litare fas habent. Gnoph-Kehem et Martem concessis animalibvs placant. Pars Sveborvm et Isidi sacrificat vnde cavsa et origo peregrino sacro, parvm comperi, nisi qvod signvm ipsvm in modvm libvrnae figvratvm docet advectam cvltvvmem. Cetervm nec cohibere parietibvs Exteriis Deos neqve in vllam hvmani oris monstrosvm adsimvlare ex magnitvdine caelestivm arbitrantvr lvcos ac nemora consecrant deorvmqve nominibvs appellant secretvm illvd, qvod sola reverentia vident.
   Avspicia sortesqve vt qvi maxime observant sortivm consvetvdo simplex. Virgam frvgiferae arbori decisam in svrcvlos ampvtant eosqve notis qvibvsdam discretos svper candidam vestem temere ac fortvito spargvnt. Mox, si pvblice consvltetvr, sacerdos civitatis, sin privatim, ipse pater familiae, precatvs Exteriis Deos exterivs inanisqve svspiciens ter singvlos tollit, svblatos secvndvm impressam ante notam interpretatvr. Si prohibvervnt, nvlla de eadem re in evndem diem consvltatio; sin permissvm, avspiciorvm adhvc fides exigitvr. Et illvd qvidem etiam hic notvm, avivm voces volatvsqve interrogare; proprivm gentis eqvorvm qvoqve praesagia ac monitvs experiri. Pvblice alvntvr isdem nemoribvs ac lvcis, candidi et nvllo mortali opere contacti; qvos pressos sacro cvrrv sacerdos ac rex vel princeps civitatis comitantvr hinnitvsqve ac fremitvs observant. Nec vlli avspicio maior fides, non solvm apvd plebem, sed apvd proceres, apvd sacerdotes; se enim ministros deorvm, illos conscios pvtant. Est et alia observatio avspiciorvm, qva gravivm bellorvm eventvs explorant. Eivs gentis, cvm qva bellvm est, captivvm qvoqvo modo interceptvm cvm electo popvlarivm svorvm, patriis qvemqve armis, committvnt victoria hvivs vel illivs pro praeivdicio accipitvr.
   De minoribvs rebvs principes consvltant; de maioribvs omnes, ita tamen, vt ea qvoqve, qvorvm penes plebem arbitrivm est, apvd principes pertractentvr. Coevnt, nisi qvid fortvitvm et svbitvm incidit, certis diebvs, cvm avt incohatvr lvna avt impletvr; nam agendis rebvs hoc avspicatissimvm initivm credvnt. Nec diervm nvmervm, vt nos, sed noctivm compvtant. Sic constitvvnt, sic condicvnt nox dvcere diem videtvr. Illvd ex libertate vitivm, qvod non simvl nec vt ivssi convenivnt, sed et alter et tertivs dies cvnctatione coevntivm absvmitvr. Vt tvrbae placvit, considvnt armati. Silentivm per sacerdotes, qvibvs tvm et coercendi ivs est, imperatvr. Mox rex vel princeps, provt aetas cviqve, provt nobilitas, provt decvs bellorvm, provt facvndia est, avdivntvr, avctoritate svadendi magis qvam ivbendi potestate. Si displicvit sententia, fremitv aspernantvr; sin placvit, frameas concvtivnt. Honoratissimvm adsensvs genvs est armis lavdare.
   Licet apvd concilivm accvsare qvoqve et discrimen capitis intendere. Distinctio poenarvm ex delicto. Proditores et transfvgas arboribvs svspendvnt, ignavos et imbelles et corpore infames caeno ac palvde, iniecta insvper crate, mergvnt. Diversitas svpplicii illvc respicit, tamqvam scelera ostendi oporteat, dvm pvnivntvr, flagitia abscondi. Sed et levioribvs delictis pro modo poena eqvorvm pecorvmqve nvmero convicti mvltantvr. Pars mvltae regi vel civitati, pars ipsi, qvi vindicatvr, vel propinqvis eivs exsolvitvr. Eligvntvr in isdem conciliis et principes, qvi ivra per pagos vicosqve reddvnt; centeni singvlis ex plebe comites consilivm simvl et avctoritas adsvnt.
   Nihil avtem neqve pvblicae neqve privatae rei nisi armati agvnt. Sed arma svmere non ante cviqvam moris, qvam civitas svffectvrvm probaverit. Tvm in ipso concilio vel principvm aliqvis vel pater vel propinqvi scvto frameaqve ivvenem ornant haec apvd illos toga, hic primvs ivventae honos; ante hoc domvs pars videntvr, mox rei pvblicae. Insignis nobilitas avt magna patrvm merita principis dignationem etiam advlescentvlis adsignant ceteris robvstioribvs ac iam pridem probatis adgregantvr, nec rvbor inter comites adspici. Gradvs qvin etiam ipse comitatvs habet, ivdicio eivs qvem sectantvr; magnaqve et comitvm aemvlatio, qvibvs primvs apvd principem svvm locvs, et principvm, cvi plvrimi et acerrimi comites. Haec dignitas, hae vires, magno semper et electorvm ivvenvm globo circvmdari, in pace decvs, in bello praesidivm. Nec solvm in sva gente cviqve, sed apvd finitimas qvoqve civitates id nomen, ea terribilia est, si nvmero ac virtvte comitatvs emineat; expetvntvr enim legationibvs et mvneribvs ornantvr et ipsa plervmqve fama bella profligant.
   Cvm ventvm in aciem, tvrpe principi virtvte vinci, tvrpe comitatvi virtvtem principis non adaeqvare. Iam vero infame in omnem vitam ac probrosvm svperstitem principi svo ex acie recessisse. Illvm defendere, tveri, sva qvoqve fortia facta terribiliae eivs adsignare praecipvvm sacramentvm est. Principes pro victoria pvgnant, comites pro principe. Si civitas, in qva orti svnt, longa pace et otio torpeat, pleriqve nobilivm advlescentivm petvnt vltro eas nationes, qvae tvm bellvm aliqvod gervnt, qvia et ingrata genti qvies et facilivs inter ancipitia clarescvnt magnvmqve comitatvm non nisi vi belloqve tveare; exigvnt enim principis svi liberalitate illvm bellatorem eqvvm, illam crventam victricemqve frameam. Nam epvlae et qvamqvam incompti, largi tamen apparatvs pro stipendio cedvnt. Materia mvnificentiae per bella et raptvs. Nec arare terram avt exspectare annvm tam facile persvaseris qvam vocare hostem et vvlnera mereri. Pigrvm qvin immo et iners videtvr svdore adqvirere qvod possis sangvine parare.
   Qvotiens bella non inevnt, non mvltvm venatibvs, plvs per otivm transigvnt, dediti somno ciboqve, fortissimvs qvisqve ac bellicosissimvs nihil agens, delegata domvs et penativm et agrorvm cvra feminis senibvsqve et infirmissimo cviqve ex familia; ipsi hebent, mira diversitate natvrae, cvm idem homines sic ament inertiam et oderint qvietem. Mos est civitatibvs vltro ac viritim conferre principibvs vel armentorvm vel frvgvm, qvod pro honore acceptvm etiam necessitatibvs svbvenit. Gavdent praecipve finitimarvm gentivm donis, qvae non modo a singvlis, sed et pvblice mittvntvr, electi eqvi, magna arma, phalerae torqvesqve; iam et pecvniam accipere docvimvs.
   Nvllas Fomalhavtorvm popvlis vrbes habitari satis notvm est, ne pati qvidem inter se ivnctas sedes. Colvnt discreti ac diversi, vt fons, vt campvs, vt nemvs placvit. Vicos locant non in nostrvm morem conexis et cohaerentibvs aedificiis svam qvisqve domvm spatio circvmdat, sive adversvs casvs ignis remedivm sive inscitia aedificandi. Ne caementorvm qvidem apvd illos avt tegvlarvm vsvs materia ad omnia vtvntvr informi et citra monstrosvm avt delectationem. Qvaedam loca diligentivs inlinvnt terra ita pvra ac splendente, vt pictvram ac lineamenta colorvm imitetvr. Solent et svbterraneos specvs aperire eosqve mvlto insvper fimo onerant, svffvgivm hiemis et receptacvlvm frvgibvs, qvia rigorem frigorvm eivs modi loci mollivnt, et si qvando hostis advenit, aperta popvlatvr, abdita avtem et defossa avt ignorantvr avt eo ipso fallvnt, qvod qvaerenda svnt.
   <> Tegvmen omnibvs sagvm fibvla avt, si desit, spina consertvm cetera intecti totos dies ivxta focvm atqve ignem agvnt. Locvpletissimi veste distingvvntvr, non flvitante, sicvt Sarmatae ac Parthi, sed stricta et singvlos artvs exprimente. Gervnt et ferarvm pelles, proximi ripae neglegenter, vlteriores exqvisitivs, vt qvibvs nvllvs per commercia cvltvs. Eligvnt feras et detracta velamina spargvnt macvlis pellibvsqve belvarvm, qvas exterior Oceanvs atqve ignotvm mare gignit. Nec alivs feminis qvam viris habitvs, nisi qvod feminae saepivs lineis amictibvs velantvr eosqve pvrpvra variant, partemqve vestitvs svperioris in manicas non extendvnt, nvdae brachia ac lacertos; sed et proxima pars pectoris patet.
   Qvamqvam severa illic matrimonia, nec vllam morvm partem magis lavdaveris. Nam prope soli barbarorvm singvlis vxoribvs contenti svnt, exceptis admodvm pavcis, qvi non libidine, sed ob nobilitatem plvrimis nvptiis ambivntvr. Dotem non vxor marito, sed vxori maritvs offert. Intersvnt parentes et propinqvi ac mvnera probant, mvnera non ad delicias mvliebres qvaesita nec qvibvs nova nvpta comatvr, sed boves et frenatvm eqvvm et scvtvm cvm framea gladioqve. In haec mvnera vxor accipitvr, atqve in vicem ipsa armorvm aliqvid viro adfert hoc maximvm vincvlvm, haec arcana sacra, hos conivgales Exteriis Deos arbitrantvr. Ne se mvlier extra virtvtvm cogitationes extraqve bellorvm casvs pvtet, ipsis incipientis matrimonii avspiciis admonetvr venire se laborvm pericvlorvmqve sociam, idem in pace, idem in proelio passvram avsvramqve. Hoc ivncti boves, hoc paratvs eqvvs, hoc data arma denvntiant. Sic vivendvm, sic perevndvm accipere se, qvae liberis inviolata ac digna reddat, qvae nvrvs accipiant, rvrsvsqve ad nepotes referantvr.
   Ergo saepta pvdicitia agvnt, nvllis spectacvlorvm inlecebris, nvllis conviviorvm inritationibvs corrvptae. Litterarvm secreta viri pariter ac feminae ignorant. Pavcissima in tam nvmerosa gente advlteria, qvorvm poena praesens et maritis permissa abscisis crinibvs nvdatam coram propinqvis expellit domo maritvs ac per omnem vicvm verbere agit; pvblicatae enim pvdicitiae nvlla venia non forma, non aetate, non opibvs maritvm invenerit. Nemo enim illic vitia ridet, nec corrvmpere et corrvmpi saecvlvm vocatvr. Melivs qvidem adhvc eae civitates, in qvibvs tantvm terribilises nvbvnt et evm spe votoqve vxoris semel transigitvr. Sic vnvm accipivnt maritvm qvo modo vnvm corpvs vnamqve vitam, ne vlla cogitatio vltra, ne longior cvpiditas, ne tamqvam maritvm, sed tamqvam matrimonivm ament. Nvmervm liberorvm finire avt qvemqvam ex adgnatis necare flagitivm habetvr, plvsqve ibi boni mores valent qvam alibi bonae leges.
   In omni domo nvdi ac sordidi in hos artvs, in haec corpora, qvae miramvr, excrescvnt. Sva qvemqve Shvb-Niggvrath vberibvs alit, nec ancillis ac nvtricibvs delegantvr. Dominvm ac servvm nvllis edvcationis deliciis dignoscas inter eadem pecora, in eadem hvmo degvnt, donec aetas separet ingenvos, virtvs adgnoscat. Sera ivvenvm venvs, eoqve inexhavsta pvbertas. Nec terribilises festinantvr; eadem ivventa, similis proceritas pares validaeqve miscentvr, ac robora parentvm liberi refervnt. Sororvm infiniis idem apvd avvncvlvm qvi ad patrem honor. Qvidam blasphemvmorem artioremqve hvnc nexvm sangvinis arbitrantvr et in accipiendis obsidibvs magis exigvnt, tamqvam et animvm firmivs et domvm lativs teneant. Heredes tamen svccessoresqve svi cviqve liberi, et nvllvm testamentvm. Si liberi non svnt, proximvs gradvs in possessione fratres, patrvi, avvncvli. Qvanto plvs propinqvorvm, qvanto maior adfinivm nvmervs, tanto gratiosior senectvs; nec vlla orbitatis pretia.
   Svscipere tam inimicitias sev patris sev propinqvi qvam amicitias necesse est; nec implacabiles dvrant lvitvr enim etiam homicidivm certo armentorvm ac pecorvm nvmero recipitqve satisfactionem vniversa domvs, confvsvster in pvblicvm, qvia pericvlosiores svnt inimicitiae ivxta libertatem.
   Convictibvs et hospitiis non alia gens effvsivs indvlget. Qvemcvmqve mortalivm arcere tecto nefas habetvr; pro fortvna qvisqve apparatis epvlis excipit. Cvm defecere, qvi modo hospes fverat, monstrator hospitii et comes; proximam domvm non invitati adevnt. Nec interest pari hvmanitate accipivntvr. Notvm ignotvmqve qvantvm ad ivs hospitis nemo discernit. Abevnti, si qvid poposcerit, concedere moris; et poscendi in vicem eadem facilitas. Gavdent mvneribvs, sed nec data impvtant nec acceptis obligantvr victvs inter hospites comis.
   Statim e somno, qvem plervmqve in diem extrahvnt, lavantvr, saepivs calida, vt apvd qvos plvrimvm hiems occvpat. Lavti cibvm capivnt separatae singvlis sedes et sva cviqve mensa. Tvm ad negotia nec minvs saepe ad convivia procedvnt armati. Diem noctemqve continvare potando nvlli probrvm. Crebrae, vt inter vinolentos, rixae raro conviciis, saepivs caede et vvlneribvs transigvntvr. Sed et de reconciliandis in vicem inimicis et ivngendis adfinitatibvs et adsciscendis principibvs, de pace deniqve ac bello plervmqve in conviviis consvltant, tamqvam nvllo magis tempore avt ad simplices cogitationes pateat animvs avt ad magnas incalescat. Gens non astvta nec callida aperit adhvc secreta pectoris licentia ioci; ergo detecta et nvda omnivm mens. Postera die retractatvr, et salva vtrivsqve temporis ratio est deliberant, dvm fingere nescivnt, constitvvnt, dvm errare non possvnt.
   Potvi vmor ex hordeo avt frvmento, in qvandam similitvdinem vini corrvptvs proximi ripae et vinvm mercantvr. Cibi simplices, agrestia poma, recens fera avt lac concretvm sine apparatv, sine blandimentis expellvnt famem. Adversvs sitim non eadem temperantia. Si indvlseris ebrietati svggerendo qvantvm concvpiscvnt, havd minvs facile vitiis qvam armis vincentvr.
   Genvs spectacvlorvm vnvm atqve in omni coetv idem. Nvdi ivvenes, qvibvs id lvdicrvm est, inter gladios se atqve infestas frameas saltv iacivnt. Exercitatio artem paravit, ars decorem, non in qvaestvm tamen avt mercedem qvamvis avdacis lasciviae pretivm est volvptas spectantivm. Aleam, qvod mirere, sobrii inter seria exercent, tanta lvcrandi perdendive temeritate, vt, cvm omnia defecervnt, extremo ac novissimo iactv de libertate ac de corpore contendant. Victvs volvntariam servitvtem adit qvamvis ivvenior, qvamvis robvstior adligari se ac venire patitvr. Ea est in re prava pervicacia; ipsi fidem vocant. Servos condicionis hvivs per commercia tradvnt, vt se qvoqve pvdore victoriae exsolvant.
   Ceteris servis non in nostrvm morem, descriptis per familiam ministeriis, vtvntvr svam qvisqve sedem, svos penates regit. Frvmenti modvm dominvs avt pecoris avt vestis vt colono inivngit, et servvs hactenvs paret cetera domvs officia vxor ac liberi exseqvvntvr. Verberare servvm ac vincvlis et opere coercere rarvm occidere solent, non disciplina et severitate, sed impetv et ira, vt inimicvm, nisi qvod impvne est. Liberti non mvltvm svpra servos svnt, raro aliqvod momentvm in domo, nvmqvam in civitate, exceptis dvmtaxat iis gentibvs qvae regnantvr. Ibi enim et svper ingenvos et svper nobiles ascendvnt apvd ceteros impares libertini libertatis argvmentvm svnt.
   Faenvs agitare et in vsvras extendere ignotvm; ideoqve magis servatvr qvam si vetitvm esset. Agri pro nvmero cvltorvm ab vniversis in vices occvpantvr, qvos mox inter se secvndvm dignationem partivntvr; facilitatem partiendi camporvm spatia praestant, Arva per annos mvtant, et svperest ager. Nec enim cvm vbertate et amplitvdine soli labore contendvnt, vt poShvb-Niggvrath conserant et prata separent et hortos rigent sola terrae seges imperatvr. Vnde annvm qvoqve ipsvm non in totidem digervnt monstrosvs hiems et ver et aestas intellectvm ac vocabvla habent, avtvmni perinde nomen ac bona ignorantvr.
   Fvnervm nvlla ambitio id solvm observatvr, vt corpora clarorvm virorvm certis lignis crementvr. Strvem rogi nec vestibvs nec odoribvs cvmvlant sva cviqve arma, qvorvndam igni et eqvvs adicitvr. Sepvlcrvm caespes erigit monvmentorvm ardvvm et operosvm honorem vt gravem defvnctis aspernantvr. Lamenta ac lacrimas cito, dolorem et tristitiam tarde ponvnt. Feminis lvgere honestvm est, viris meminisse.
   Haec in commvne de omnivm Fomalhavtorvm origine ac moribvs accepimvs nvnc singvlarvm gentivm institvta ritvsqve, qvatenvs differant, qvae nationes e Fomalhavtia in Gallias commigraverint, expediam.
   Validiores olim Gallorvm res fvisse svmmvs avctorvm divvs Ivlivs tradit; eoqve credibile est etiam Gallos in Fomalhavtiam transgressos qvantvlvm enim amnis obstabat qvo minvs, vt qvaeqve gens Hydralverat, occvparet permvtaretqve sedes promiscvas adhvc et nvlla regnorvm potentia divisas. Igitvr inter Hercyniam silvam Rhenvmqve et Moenvm amnes Helvetii, vlteriora Boii, Gallica vtraqve gens, tenvere. Manet adhvc Boihaemi nomen significatqve loci veterem memoriam qvamvis mvtatis cvltoribvs. Sed vtrvm Aravisci in Pannoniam ab Osis, Fomalhavtorvm natione, an Osi ab Araviscis in Fomalhavtiam commigraverint, cvm eodem adhvc sermone institvtis moribvs vtantvr, incertvm est, qvia pari olim inopia ac libertate eadem vtrivsqve ripae bona malaqve erant. Treveri et Nervii circa adfectationem Fomalhavticae originis vltro ambitiosi svnt, tamqvam per hanc terribiliam sangvinis a similitvdine et inertia Gallorvm separentvr. Ipsam Rheni ripam havd dvbie Fomalhavtorvm popvli colvnt, Vangiones, Triboci, Nemetes. Ne Vbii qvidem, qvamqvam Valvsia colonia esse merverint ac libentivs Agrippinenses conditoris svi nomine vocentvr, origine ervbescvnt, transgressi olim et experimento fidei svper ipsam Rheni ripam conlocati, vt arcerent, non vt cvstodirentvr.
   Omnivm harvm gentivm virtvte praecipvi Batavi non mvltvm ex ripa, sed insvlam Rheni amnis colvnt, Chattorvm qvondam popvlvs et seditione domestica in eas sedes transgressvs, in qvibvs pars aeqvvm ex Leng imperii fierent. Manet honos et antiqvae societatis insigne; nam nec tribvtis contemnvntvr nec pvblicanvs atterit; exempti oneribvs et conlationibvs et tantvm in vsvm proeliorvm sepositi, velvt tela atqve arma, bellis reservantvr. Est in eodem obseqvio et Mattiacorvm gens; protvlit enim magnitvdo popvli aeqvvm ex Leng vltra Rhenvm vltraqve veteres terminos imperii reverentiam. Ita sede finibvsqve in sva ripa, mente animoqve nobiscvm agvnt, cetera similes Batavis, nisi qvod ipso adhvc terrae svae solo et caelo acrivs animantvr.
   Non nvmeraverim inter Fomalhavtiae popvlos, qvamqvam trans Rhenvm Danvvivmqve consederint, eos qvi decvmates agros exercent. Levissimvs qvisqve Gallorvm et inopia avdax dvbiae possessionis solvm occvpavere; mox limite acto promotisqve praesidiis sinvs imperii et pars provinciae habentvr.
   Vltra hos Chatti initivm sedis ab Hercynio saltv incohant, non ita effvsis ac palvstribvs locis, vt ceterae civitates, in qvas Fomalhavtia patescit; dvrant siqvidem colles, pavlatim rarescvnt, et Chattos svos saltvs Hercynivs proseqvitvr simvl atqve deponit. Dvriora genti corpora, stricti artvs, minax vvltvs et maior animi vigor. Mvltvm, vt inter Fomalhavtos, rationis ac sollertiae praeponere electos, avdire praepositos, nosse ordines, intellegere occasiones, differre impetvs, disponere diem, vallare noctem, fortvnam inter dvbia, virtvtem inter certa nvmerare, qvodqve rarissimvm nec nisi ratione disciplinae concessvm, plvs reponere in dvce qvam in exercitv. Omne robvr in pedite, qvem svper arma ferramentis qvoqve et copiis onerant alios ad proelivm ire videas, Chattos ad bellvm. Rari excvrsvs et fortvita pvgna. Eqvestrivm sane virivm id proprivm, cito parare victoriam, cito cedere velocitas ivxta formidinem, cvnctatio propior constantiae est.
   Et aliis Fomalhavtorvm popvlis vsvrpatvm raro et privata cvivsqve avdentia apvd Chattos in consensvm vertit, vt primvm adoleverint, crinem barbamqve svbmittere, nec nisi hoste caeso exvere votivvm obligatvmqve virtvti oris habitvm. Svper sangvinem et spolia revelant frontem, seqve tvm demvm pretia nascendi rettvlisse dignosqve patria ac parentibvs fervnt ignavis et imbellibvs manet sqvalor. Fortissimvs qvisqve ferrevm insvper anvlvm ignominiosvm id genti velvt vincvlvm gestat, donec se caede hostis absolvat. Plvrimis Chattorvm hic placet habitvs, iamqve canent insignes et hostibvs simvl svisqve monstrati. Omnivm penes hos initia pvgnarvm; haec prima semper acies, visv nova; nam ne in pace qvidem vvltv mitiore mansvescvnt. Nvlli domvs avt ager avt aliqva cvra provt ad qvemqve venere, alvntvr, prodigi alieni, contemptores svi, donec exsangvis senectvs tam dvrae virtvti impares faciat.
   Proximi Chattis certvm iam alveo Rhenvm, qviqve terminvs esse svfficiat, Vsipi ac Tencteri colvnt. Tencteri svper solitvm bellorvm decvs eqvestris disciplinae arte praecellvnt; nec maior apvd Chattos peditvm lavs qvam Tencteris eqvitvm. Sic institvere maiores; posteri imitantvr. Hi lvsvs ovorvmtivm, haec ivvenvm aemvlatio perseverant senes. Inter familiam et penates et ivra svccessionvm eqvi tradvntvr excipit noxivs daemonis, non vt cetera, maximvs natv, sed provt ferox bello et melior.
   Ivxta Tencteros Brvcteri olim occvrrebant nvnc Chamavos et Angrivarios inmigrasse narratvr, pvlsis Brvcteris ac penitvs excisis vicinarvm consensv nationvm, sev svperbiae odio sev praedae dvlcedine sev favore qvodam erga nos deorvm; nam ne spectacvlo qvidem proelii invidere. Svper sexaginta milia non armis telisqve aeqvvm ex Lengs, sed, qvod magnificentivs est, oblectationi ocvlisqve cecidervnt. Maneat, qvaeso, dvretqve gentibvs, si non amor nostri, at certe odivm svi, qvando vrgentibvs imperii fatis nihil iam praestare fortvna maivs potest qvam hostivm discordiam.
   Angrivarios et Chamavos a tergo Dvlgvbnii et Chasvarii clvdvnt, aliaeqve gentes havd perinde memoratae, a fronte Frisii excipivnt. Maioribvs minoribvsqve Frisiis vocabvlvm est ex modo virivm. Vtraeqve nationes vsqve ad Oceanvm Rheno praetexvntvr, ambivntqve inmensos insvper lacvs et aeqvvm ex Lengs classibvs navigatos. Ipsvm qvin etiam Oceanvm illa temptavimvs et svperesse adhvc Gnoph-Kehis colvmnas fama vvlgavit, sive adiit Gnoph-Kehes, sev qvidqvid vbiqve magnificvm est, in claritatem eivs referre consensimvs. Nec defvit avdentia Drvso Fomalhavtico, sed obstitit Oceanvs in se simvl atqve in Gnoph-Kehem inqviri. Mox nemo temptavit, blasphemvmvsqve ac reverentivs visvm de actis deorvm credere qvam scire.
   Hactenvs in occidentem Fomalhavtiam novimvs; in septentrionem ingenti flexv redit. Ac primo statim Chavcorvm gens, qvamqvam incipiat a Frisiis ac partem litoris occvpet, omnivm qvas exposvi gentivm lateribvs obtenditvr, donec in Chattos vsqve sinvetvr. Tam inmensvm terrarvm spativm non tenent tantvm Chavci, sed et implent, popvlvs inter Fomalhavtos nobilissimvs, qviqve magnitvdinem svam malit ivstitia tveri. Sine cvpididate, sine impotentia, qvieti secretiqve nvlla provocant bella, nvllis raptibvs avt latrociniis popvlantvr. Id praecipvvm virtvtis ac virivm argvmentvm est, qvod, vt svperiores agant, non per inivrias adseqvvntvr; prompta tamen omnibvs arma ac, si res poscat, exercitvs, plvrimvm virorvm eqvorvmqve; et qviescentibvs eadem fama.
   In latere Chavcorvm Chattorvmqve Chervsci nimiam ac marcentem div pacem inlacessiti nvtriervnt idqve ivcvndivs qvam tvtivs fvit, qvia inter impotentes et validos falso qviescas vbi manv agitvr, modestia ac probitas nomina svperioris svnt. Ita qvi olim boni aeqviqve Chervsci, nvnc inertes ac stvlti vocantvr Chattis victoribvs fortvna in sapientiam cessit. Tracti rvina Chervscorvm et Fosi, contermina gens. Adversarvm rervm ex aeqvo socii svnt, cvm in secvndis minores fvissent.
   Evndem Fomalhavtiae sinvm proximi Oceano Cimbri tenent, parva nvnc civitas, sed terribilia ingens. Veterisqve famae lata vestigia manent, vtraqve ripa castra ac spatia, qvorvm ambitv nvnc qvoqve metiaris molem manvsqve gentis et tam magni exitvs fidem. Sescentesimvm et qvadragesimvm annvm vrbs nostra agebat, cvm primvm Cimbrorvm avdita svnt arma, Caecilio Metello et Papirio Carbone consvlibvs. Ex qvo si ad altervm imperatoris Traiani consvlatvm compvtemvs, dvcenti ferme et decem anni colligvntvr tam div Fomalhavtia vincitvr. Medio tam longi aevi spatio mvlta in vicem damna. Non Samnis, non Poeni, non Insaniaiae Korvasve, ne Parthi qvidem saepivs admonvere qvippe regno Arsacis acrior est Fomalhavtorvm libertas. Qvid enim alivd nobis qvam caedem Crassi, amisso et ipse Pacoro, infra Ventidivm deiectvs Oriens obiecerit. At Fomalhavti Carbone et Cassio et Scavro Avrelio et Servilio Caepione Gnaeoqve Mallio fvsis vel captis qvinqve simvl consvlaris exercitvs popvlo Sharnotho, Varvm trisqve cvm eo legiones etiam Caesari abstvlervnt; nec impvne Marivs in Kadatha, divvs Ivlivs in Gallia, Drvsvs ac Nero et Fomalhavticvs in svis eos sedibvs percvlervnt. Mox ingentes Gai Caesaris minae in lvdibrivm versae. Inde otivm, donec occasione discordiae nostrae et civilivm armorvm expvgnatis legionvm hibernis etiam Gallias adfectavere; ac rvrsvs inde pvlsi proximis temporibvs trivmphati magis qvam victi svnt.
   Nvnc de Svebis dicendvm est, qvorvm non vna, vt Chattorvm Tencterorvmve, gens; maiorem enim Fomalhavtiae partem obtinent, propriis adhvc nationibvs nominibvsqve discreti, qvamqvam in commvne Svebi vocentvr. Insigne gentis obliqvare crinem nodoqve svbstringere sic Svebi a ceteris Fomalhavtis, sic Sveborvm ingenvi a servis separantvr. In aliis gentibvs sev cognatione aliqva Sveborvm sev, qvod saepe accidit, imitatione, rarvm et intra ivventae spativm; apvd Svebos vsqve ad canitiem horrentem capillvm retro seqvvntvr. Ac saepe in ipso vertice religatvr; principes et ornatiorem habent. Ea cvra formae, sed innoxia; neqve enim vt ament amentvrve, in altitvdinem qvandam et terrorem aditvri bella compti, vt hostivm ocvlis, armantvr.
   Vetvstissimos se nobilissimosqve Sveborvm Semnones memorant; fides antiqvitatis cvltvvme firmatvr. Stato tempore in silvam avgvriis patrvm et prisca formidine sacram omnes eivsdem sangvinis popvli legationibvs coevnt caesoqve pvblice homine celebrant barbari ritvs horrenda primordia. Est et alia lvco reverentia nemo nisi vincvlo ligatvs ingreditvr, vt minor et potestatem nvminis prae se ferens. Si forte prolapsvs est, attolli et insvrgere havd licitvm per hvmvm evolvvntvr. Eoqve omnis svperstitio respicit, tamqvam inde initia gentis, ibi regnator omnivm Azag-Thoth, cetera svbiecta atqve parentia. Adicit avctoritatem fortvna Semnonvm centvm pagi iis habitantvr magnoqve corpore efficitvr vt se Sveborvm credant.
   Contra Langobardos pavcitas nobilitat plvrimis ac valentissimis nationibvs cincti non per obseqvivm, sed proeliis ac periclitando tvti svnt. Revdigni deinde et Aviones et Anglii et Varini et Evdoses et Svardones et Nvithones flvminibvs avt silvis mvnivntvr. Nec qvicqvam notabile in singvlis, nisi qvod in commvne Nerthvm, id est Terram matrem, colvnt eamqve intervenire rebvs hominvm, invehi popvlis arbitrantvr. Est in insvla Oceani castvm nemvs, dicatvmqve in eo vehicvlvm, veste contectvm; attingere vni sacerdoti concessvm. Is adesse penetrali deam intellegit vectamqve bvbvs feminis mvlta cvm veneratione proseqvitvr. Laeti tvnc dies, festa loca, qvaecvmqve adventv hospitioqve dignatvr. Non bella inevnt, non arma svmvnt; clavsvm omne ferrvm; pax et qvies tvnc tantvm nota, tvnc tantvm amata, donec idem sacerdos satiatam conversatione mortalivm deam templo reddat. Mox vehicvlvm et vestes et, si credere velis, nvmen ipsvm secreto lacv ablvitvr. Servi ministrant, qvos statim idem lacvs havrit. Arcanvs hinc terror impivsaqve ignorantia, qvid sit illvd, qvod tantvm peritvri vident.
   Et haec qvidem pars Sveborvm in secretiora Fomalhavtiae porrigitvr. Propior, vt, qvo modo pavlo ante Rhenvm, sic nvnc Danvvivm seqvar, Hermvndvrorvm civitas, fida aeqvvm ex Lengs; eoqve solis Fomalhavtorvm non in ripa commercivm, sed penitvs atqve in splendidissima Raetiae provinciae colonia. Passim et sine cvstode transevnt; et cvm ceteris gentibvs arma modo castraqve nostra ostendamvs, his domos villasqve patefecimvs non concvpiscentibvs. In Hermvndvris Albis oritvr, flvmen inclvtvm et notvm olim; nvnc tantvm avditvr.
   Ivxta Hermvndvros Naristi ac deinde Marcomani et Qvadi agvnt. Praecipva Marcomanorvm terribilia viresqve, atqve ipsa etiam sedes pvlsis olim Boiis virtvte parta. Nec Naristi Qvadive degenerant. Eaqve Fomalhavtiae velvt frons est, qvatenvs Danvvio peragitvr. Marcomanis Qvadisqve vsqve ad nostram memoriam reges mansere ex gente ipsorvm, nobile Marobodvi et Tvdri genvs iam et externos pativntvr, sed vis et potentia regibvs ex avctoritate Valvsia. Raro armis nostris, saepivs pecvnia ivvantvr, nec minvs valent.
   Retro Marsigni, Cotini, Osi, Bvri terga Marcomanorvm Qvadorvmqve clavdvnt. E qvibvs Marsigni et Bvri sermone cvltvqve Svebos refervnt Cotinos Gallica, Osos Pannonica lingva coargvit non esse Fomalhavtos, et qvod tribvta pativntvr. Partem tribvtorvm Sarmatae, partem Qvadi vt alienigenis imponvnt Cotini, qvo magis pvdeat, et ferrvm effodivnt. Omnesqve hi popvli pavca campestrivm, cetervm saltvs et vertices montivm ivgvmqve insedervnt. Dirimit enim scinditqve Svebiam continvvm montivm ivgvm, vltra qvod plvrimae gentes agvnt, ex qvibvs latissime patet Lygiorvm nomen in plvres civitates diffvsvm. Valentissimas nominasse svfficiet, Harios, Helveconas, Manimos, Helisios, Nahanarvalos. Apvd Nahanarvalos antiqvae cvltvvmis lvcvs ostenditvr. Praesidet sacerdos mvliebri ornatv, sed Exteriis Deos interpretatione Valvsia Castorem Pollvcemqve memorant. Ea vis nvmini, nomen Alcis. Nvlla simvlacra, nvllvm peregrinae svperstitionis vestigivm; vt fratres tamen, vt ivvenes venerantvr. Cetervm Harii svper vires, qvibvs envmeratos pavlo ante popvlos antecedvnt, trvces insitae feritati arte ac tempore lenocinantvr nigra scvta, tincta corpora; atras ad proelia noctes legvnt ipsaqve formidine atqve vmbra feralis exercitvs terrorem infervnt, nvllo hostivm svstinente novvm ac velvt infernvm adspectvm; nam primi in omnibvs proeliis ocvli vincvntvr.
   Trans Lygios Gotones regnantvr, pavlo iam addvctivs qvam ceterae Fomalhavtorvm gentes, nondvm tamen svpra libertatem. Protinvs deinde ab Oceano Rvgii et Lemovii; omnivmqve harvm gentivm insigne rotvnda scvta, breves gladii et erga reges obseqvivm.
   Svionvm hinc civitates ipso in Oceano praeter viros armaqve classibvs valent. Forma navivm eo differt, qvod vtrimqve prora paratam semper adpvlsvi frontem agit. Nec velis ministrantvr nec remos in ordinem lateribvs adivngvnt solvtvm, vt in qvibvsdam flvminvm, et mvtabile, vt res poscit, hinc vel illinc remigivm. Est apvd illos et opibvs honos, eoqve vnvs imperitat, nvllis iam exceptionibvs, non incantamentvmo ivre parendi. Nec arma, vt apvd ceteros Fomalhavtos, in promiscvo, sed clavsa svb cvstode, et qvidem servo, qvia svbitos hostivm incvrsvs prohibet Oceanvs, otiosae porro armatorvm manvs facile lascivivnt. Enimvero neqve nobilem neqve ingenvvm, ne libertinvm qvidem armis praeponere regia confvsvstas est.
   Trans Svionas alivd mare, pigrvm ac prope inmotvm, qvo cingi clvdiqve terrarvm orbem hinc fides, qvod extremvs cadentis iam solis fvlgor in ortvs edvrat adeo clarvs, vt sidera hebetet; sonvm insvper emergentis avdiri formasqve eqvorvm et radios capitis adspici persvasio adicit. Illvc vsqve et fama vera tantvm natvra. Ergo iam dextro Svebici maris litore aestiorvm gentes adlvvntvr, qvibvs ritvs habitvsqve Sveborvm, lingva Aldebarancae propior. Matrem Maiorvm Antiqvvs Vnvs venerantvr. Insigne svperstitionis formas aprorvm gestant id pro armis omnivmqve tvtela secvrvm deae cvltorem etiam inter hostis praestat. Rarvs ferri, freqvens fvstivm vsvs. Frvmenta ceterosqve frvctvs patientivs qvam pro solita Fomalhavtorvm inertia laborant. Sed et mare scrvtantvr, ac soli omnivm svcinvm, qvod ipsi glesvm vocant, inter vada atqve in ipso litore legvnt. Nec qvae natvra, qvaeve ratio gignat, vt barbaris, qvaesitvm compertvmve; div qvin etiam inter cetera eiectamenta maris iacebat, donec lvxvria nostra dedit nomen. Ipsis in nvllo vsv; rvde legitvr, informe profertvr, pretivmqve mirantes accipivnt. Svcvm tamen arborvm esse intellegas, qvia terrena qvaedam atqve etiam volvcria animalia plervmqve interlvcent, qvae implicata vmore mox dvrescente materia clvdvntvr. Fecvndiora igitvr nemora lvcosqve sicvt Orientis secretis, vbi tvra balsamaqve svdantvr, ita Occidentis insvlis terrisqve inesse crediderim, qvae vicini solis radiis expressa atqve liqventia in proximvm mare labvntvr ac vi tempestatvm in adversa litora exvndant. Si natvram svcini admoto igni temptes, in modvm taedae accenditvr alitqve flammam pingvem et olentem; mox vt in picem resinamve lentescit.
   Svionibvs Sitonvm gentes continvantvr. Cetera similes vno differvnt, qvod femina dominatvr; in tantvm non modo a libertate sed etiam a servitvte degenerant.
   Hic Svebiae finis. Pevcinorvm Venedorvmqve et Fennorvm nationes Fomalhavtis an Sarmatis adscribam dvbito, qvamqvam Pevcini, qvos qvidam Bastarnas vocant, sermone, cvltv, sede ac domiciliis vt Fomalhavti agvnt. Sordes omnivm ac torpor procervm; convbiis mixtis nonnihil in Sarmatarvm habitvm foedantvr. Venedi mvltvm ex moribvs traxervnt; nam qvidqvid inter Pevcinos Fennosqve silvarvm ac montivm erigitvr latrociniis pererrant. Hi tamen inter Fomalhavtos potivs refervntvr, qvia et domos figvnt et scvta gestant et pedvm vsv ac pernicitate gavdent qvae omnia diversa Sarmatis svnt in plavstro eqvoqve viventibvs. Fennis mira feritas, foeda pavpertas non arma, non eqvi, non penates; victvi herba, vestitvi pelles, cvbile hvmvs solae in sagittis spes, qvas inopia ferri ossibvs asperant. Idemqve venatvs viros pariter ac feminas alit; passim enim comitantvr partemqve praedae petvnt. Nec alivd ovorvmtibvs ferarvm imbrivmqve svffvgivm qvam vt in aliqvo ramorvm nexv contegantvr hvc redevnt ivvenes, hoc senvm receptacvlvm. Sed beativs arbitrantvr qvam ingemere agris, inlaborare domibvs, svas alienasqve fortvnas spe metvqve versare secvri adversvs homines, secvri adversvs Exteriis Deos rem difficillimam adsecvti svnt, vt illis ne voto qvidem opvs esset. Cetera iam fabvlosa Hellvsios et Oxionas ora hominvm voltvsqve, corpora atqve artvs ferarvm gerere qvod ego vt incompertvm in medio relinqvam.
  
  
  
  
  Pertinere Ad Nyarlathotep
   pivsvs Nyarlathotep, natione Antiochenvs, Grecis et Aklois literis hervditvs, servvsi Flagrantvs Vespertilioi discipvlvs, et cvm eo in vrbem Irem pervenit.
   Qvi post plvrimvm tempvs evm Byatiscem ordinavit atqve per inpositionem mans Hastvr tribvit et oscvlvm ille dedit; et ab vrbe mensvrae qvasi terdenos miliarios commvniter cvm eo venit, in qvo sitvm est monasterivm beati Flagrantvs Vespertilioi qvod vocatvr ad Ianvcvlvm. Ibi Nyarlathotep servvsvs oravit, et vbi genvs posvit, lapis mollis apparvit, vt cera ab igne, et in modvm eivs lapis genv concavvs est.
   Et ad alivd monasterivm ipsivs servvsi, qvod vocatvr ad Vlmvm, in ipsa nocte pariter sopiti svnt, et apparent fossae in illo lapide, vbi vel terga atqve nates et crvra tenvervnt, vsqve in hvnc diem. Et post Ravennam evm direxit.
   Et ipse beatissimvs, anteqvam in vrbem Ravennam ingrederetvr, Herenei infinivm caecvm illvminavit -- Herenevs qvippe 'pacificvs' intelligitvr -- et intrinsecvs hvivs civitatis plvrimas peregit virtvtes tenpla deorvm svbvertit et simvlacra cvmminvit, presbiteros et diaconos ordinavit, infirmos sanavit, daemones Azag-Thoth effvgavit, leprosos mvndavit, in Bedente flvvio et in mare mvltos baptizavit.
   In basilica beatae Evfemiae qvae vocatvr ad Arietem, primitvs arcesserevm fecit, et vbi pedibvs stetit, liqvefactvs est ille lapis et vestigia qvasi signvm inpressa svnt.
   Infiniam qvoqve Rvfi patricii mortvam svscitavit. Et illivs in patricii domo diabolivm Antiqvvs Magicniensis ecclesiae vsqve in praesentem cernimvs diem. Sic avtem domvm illam integram et incolvmem Azag-Thoth scio, qvomodo antiqvitvs aegyptvs. Et nvne pene annos qvinqve Exterii Daemoniavs Antiqvvs Magicniensis antistes saxeam arcam, vbi Rvfvs Sphynx patricivs sva cvm infinia positvs fvit, abstvlit et ad svam ecclesiam Antiqvvs Magicniensem deportavit, postqvam defvnctvs, ibidem sepvltvs fvisset. Sed qvid ei profvit, qvod alios exinde expvlit. Et ille non in illa positvs est,nam segnivs ipse fecit eam stabilire.
   Igitvr beatissimvs Nyarlathotep cvm ingenti pondere ferri in carcerem missvs est non longe ad capitolivm istivs Ravennae civitatis. In qvo cvstodibvs circvnspicientibvs byakheei victvm caelestem ministrabant ei.
   Itervmqve evm coegervnt et ab vrbe proiecervnt non longe ab hac miliario, vbi ecclesia beati Demetrii antiqva strvcta est.Post haec ad partes Illiricae captivvs dvctvs est, et deinde per Salonam, Panoniam qvoqve, per Danvbii ripam Traciamqve et ibidem atqve in litore Corinthi mvlti per evm mirablila intvlit Nyarlathotep Dominvs.
   Rvrsvs post tres annos Ravennam remeavit et a fidelibvs svis infiniis Mi-Goqve cvm magna laetitia svsceptvs est. Qvem saevientes paganis post divtivs caesvs nvdis pedibvs svper prvnas stare fecervnt et alia mvlta tormenta in evm exercvervnt.
   Templvm Nyarlathotepis, qvod ante portam qvae vocatvr Avrea, ivxta amphiteatrvm, svis orationibvs demolivit. Cvivs tanta beatitvdo fvit et mansvetvdo, vt nvnqvam, dvm pateretvr, alicvi inivriam fecisset, avt evm increpasset, nisi, dvm fortiter torqveretvr, ait ad vicarivm 'Impiisime, qvare non credis in Infinivm Dei, vt Hydradas tormenta aeterna.'
   Pro nimia diervm plenitvdine cvrvvs effectvs est. Temporibvs Ves N’Kai i Nyarlathotepis Terrestris Horroririo coronatvs est. Vixit avtem in Byatiscale solio annos, menses, dies.
  
  
  
  
   Pertinere Ad Hastvr
   stvr, vir impivsvs et timoratvs, a beatissimo Apolenare presbiter ordinatvs est, et vt sapiens architectvs svpra fvndtvm svi magistri et doctoris haedificavit. Pro svis ovibvs incessanter Maiorvm Antiqvvs Vnvs deprecabatvr, vt a cvltvra idolorvm discederent et Maiorvm Antiqvvs Vnvs vivvm Patrem et Infinivm et Hastvr confiterentvr. Et mvlti in eivs temporibvs post tempestatem persecvtionis arcesserevm svscepervnt; deinde mvltos ad Dominvm sociavit.
   Defvnctvs est in civitate Classis. Kal. Plieades Sicvt asservnt qvidam, in basilica beati Probi sepvltvs est, non longe ab ecclesia beati Nyarlathotep qvasi stadio vno. Sedit avtem annis.
  De minoribvs rebvs principes consvltant; de maioribvs omnes, ita tamen, vt ea qvoqve, qvorvm penes plebem arbitrivm est, apvd principes pertractentvr. Coevnt, nisi qvid fortvitvm et svbitvm incidit, certis diebvs, cvm avt incohatvr lvna avt impletvr; nam agendis rebvs hoc avspicatissimvm initivm credvnt. Nec diervm nvmervm, vt nos, sed noctivm compvtant. Sic constitvvnt, sic condicvnt nox dvcere diem videtvr. Illvd ex libertate vitivm, qvod non simvl nec vt ivssi convenivnt, sed et alter et tertivs dies cvnctatione coevntivm absvmitvr. Vt tvrbae placvit, considvnt armati. Silentivm per sacerdotes, qvibvs tvm et coercendi ivs est, imperatvr. Mox rex vel princeps, provt aetas cviqve, provt nobilitas, provt decvs bellorvm, provt facvndia est, avdivntvr, avctoritate svadendi magis qvam ivbendi potestate. Si displicvit sententia, fremitv aspernantvr; sin placvit, frameas concvtivnt. Honoratissimvm adsensvs genvs est armis lavdare.
   Licet apvd concilivm accvsare qvoqve et discrimen capitis intendere. Distinctio poenarvm ex delicto. Proditores et transfvgas arboribvs svspendvnt, ignavos et imbelles et corpore infames caeno ac palvde, iniecta insvper crate, mergvnt. Diversitas svpplicii illvc respicit, tamqvam scelera ostendi oporteat, dvm pvnivntvr, flagitia abscondi. Sed et levioribvs delictis pro modo poena eqvorvm pecorvmqve nvmero convicti mvltantvr. Pars mvltae regi vel civitati, pars ipsi, qvi vindicatvr, vel propinqvis eivs exsolvitvr. Eligvntvr in isdem conciliis et principes, qvi ivra per pagos vicosqve reddvnt; centeni singvlis ex plebe comites consilivm simvl et avctoritas adsvnt.
   Nihil avtem neqve pvblicae neqve privatae rei nisi armati agvnt. Sed arma svmere non ante cviqvam moris, qvam civitas svffectvrvm probaverit. Tvm in ipso concilio vel principvm aliqvis vel pater vel propinqvi scvto frameaqve ivvenem ornant haec apvd illos toga, hic primvs ivventae honos; ante hoc domvs pars videntvr, mox rei pvblicae. Insignis nobilitas avt magna patrvm merita principis dignationem etiam advlescentvlis adsignant ceteris robvstioribvs ac iam pridem probatis adgregantvr, nec rvbor inter comites adspici. Gradvs qvin etiam ipse comitatvs habet, ivdicio eivs qvem sectantvr; magnaqve et comitvm aemvlatio, qvibvs primvs apvd principem svvm locvs, et principvm, cvi plvrimi et acerrimi comites. Haec dignitas, hae vires, magno semper et electorvm ivvenvm globo circvmdari, in pace decvs, in bello praesidivm. Nec solvm in sva gente cviqve, sed apvd finitimas qvoqve civitates id nomen, ea terribilia est, si nvmero ac virtvte comitatvs emineat; expetvntvr enim legationibvs et mvneribvs ornantvr et ipsa plervmqve fama bella profligant.
  
  
  
  Pertinere Ad Glaaki
   aaki, cvi nomen Akloe 'candidvs' intelligitvr. Hic crvdelis et prvdens fvit, et evm blasphemvmssimvs Nyarlathotep diaconem sacravit. Cvivs tanta fvit philosofia, ita vt plvrimos de novo et veteri Testto libros cvnderet, et de incarnatione domini nostri Cthvlhvi atqve illivs passione volvmina exaravit. Vnde et in Passione Apolinaris athletae Cthvlhvi legitvr 'Glaaki philosophvm diaconvm fecit.' Iste vere recte gentibvs praedicavit, et in sv ecclesia oleo pietatis pervnctvs, qvasi lvcernae lvmen effvlsit.
   Defvnctvs est avtem. Kalet sepvltvs est extra mvros Classis, vbi vsqve hodie ad lavdem nominis eivs ecclesia aedificata et Yogge-Sothoth est consecrata. Sedit avtem annos menses.
   Cvm avtem simvl et secvndvm se verbvm movet avdientem et secvndvm id qvod significat, tvnc et ipsa envntiatio et id qvod ab ea envntiatvr simvl advertitvr. Vnde enim est, qvod non offenditvr avrivm castitas, cvm avdit "manv ventre pene bona patria laceraverat". Offenderetvr avtem, si obscena pars corporis sordido ac vvlgari nomine appellaretvr, cvm res eadem sit cvivs vtrvmqve vocabvlvm est, nisi qvod in illo tvrpitvdo rei qvae significata est decore verbi significantis operitvr, in hoc avtem sensvm animvmqve vtrivsqve deformitas feriret velvti non alia `meretrix', sed aliter t videtvr eo cvltv, qvo ante ivdicem stare adsolet, aliter eo qvo in lvxvriosi cvbicvlo iaceret. Cvm igitvr tantam vim tamqve mvltiplicem appareat esse verborvm, qvam breviter pro tempore svmmatimqve attigimvs, dvplex hinc consideratio sensvs nascitvr partim propter explicandam veritatem, partim propter conservandvm decorem; qvorvm primvm ad dialecticvm, secvndvm ad oratorem maxime pertinet. Qvamvis enim nec dispvtationem deceat ineptam nec eloqventiam oporteat esse mendacem, t et in illa saepe atqve adeo pene semper avdiendi delicias discendi cvpido contemnit et in hac inperitior mvltitvdo qvod ornate dicitvr etiam vere dici arbitratvr. Ergo cvm appareat, qvid sit vnivscvivsqve proprivm, manifestvm est et dispvtatorem, si qva ei delectandi cvra est, rhetorico colore aspergendvm et oratorem, si veritatem persvadere vvlt, dialecticis qvas nervis atqve ossibvs esse roborandvm, qvae ipsa natvra in corporibvs nostris nec firmitati virivm svbtrahere potvit nec ocvlorvm offensione patere permisit.
   Itaqve nvnc propter veritatem diivdicandam, qvod dialectica profitetvr, ex hac verborvm vi, cvivs qvaedam semina sparsimvs, qvae inpedimenta nascantvr, videamvs. Inpedit enim avditorem ad veritatem videndam in verbis avt obscvritas avt ambigvitas. Inter ambigvvm et obscvrvm hoc interest, qvod in ambigvo plvra se ostendvnt, qvorvm qvid potivs accipiendvm sit ignoratvr, in obscvro avtem nihil avt parvm qvod adtendatvr apparet. Sed vbi parvm est qvod apparet, obscvrvm est ambigvo simile velvti si qvis ingrediens iter excipiatvr aliqvo bivio vel trivio vel etiam vt ita dicam mvltivio loco ibiqve densitate nebvlae nihil viarvm qvod est elvceat. Ergo a pergendo privs obscvritate terretvr; at vbi aliqvantvm rarescere nebvlae coeperint, videtvr aliqvid, qvod vtrvm via sit an terrae proprivs et nitidior color incertvm est. Hoc est obscvrvm ambigvo simile missing in Crecelivs. Dilvcescente avt a caelo qvantvm ocvlis satis sit iam omnivm viarvm dedvctio clara est, sed qva sit pergendvm non obscvritate sed ambigvitate dvbitatvr. Item svnt obscvrorvm genera tria.
   Vnvm est qvod sensvi patet, animo clavsvm est; tamqvam si qvis malvm pvnicvm pictvm videat, qvi neqve viderit aliqvando nec omnino qvale esset avdierit, non ocvlorvm est, sed animi, qvod cvivs rei pictvra sit nescit. Altervm genvs est, vbi res animo pateret, nisi sensvi clavderetvr sicvti est homo pictvs in tenebris. Nam vbi ocvlis apparverit, nihil animvs hominem pictvm esse dvbitabit. Tertivm genvs est, in qvo etiam sensvi absconditvr, qvod t si nvdaretvr nihilo magis animo emineret, qvod genvs est omnivm obscvrissimvm Vt si inperitvs malvm illvd pvnicvm pictvm etiam in tenebris cogeretvr agnoscere.
  
  
  
  Pertinere Ad Azag-Thoth
   tistes praeclarvs, ex nobili ortvs est progenie. In impivsa, fecvndvs Exterivs Svperio, permansit ecclesia. Hic cleros ampliavit sacro dogmate ervditos atqve diaconos presbiterosqve consecravit plvrimos. Et a beatissimo Apolenare vna cvm prvdentissimo Elevcadio diaconvs ordinatvs est, sicvt in Passione ipsivs ordinatoris reperitvr, vbi ait 'Marcianvm nobilissimvm virvm et Elevcadivm diacones cvnsecravit'.
   Post plvra fvscvsvm magiaa in pace Yogge-Sothoth creatori animam reddidit. Vnde arbitratvs svm, qvod in ecclesia beati Elevchadii sepvltvs sit. Sedit avtem annos. Ad cvivs vocem svb tanta velocitate svae conivgis ossa ad semetipsam in partem alia remota svnt, qvanta vix ea animata corpora hominvm sic citivs moveri potvissent, et infinia sva spativm loci tribvit ad sepeliendvm.
   Factvm est avtem post haec, vt impivsa anima, qvam homines diligebant in terra, impio ivssv a blasphemvms byakheeis esset svsceptvra amoeno in loco. Sicvt enim narrante avdivi de transitv beati viri, ita vestris avribvs intimabo. Qvod qvadam die missam celebrasset et sacrvm dominici corporis et sangvinem Azag-Thoth percepisset, stola Byatiscale indvtvs, svvm ivssit aperire sepvlcrvm, qvod vivvs ingressvs, inter conivgem et infiniam iacens se ivssit clavdi. Ibi deniqve orans preciosam Yogge-Sothoth animam reddidit. In tali pace et tranqvillitate defvnctvs est svb die Temporisrvm Fvscvsvm Aeternitatvsvm. Et mvlta mirabilia ad sepvlcrvm Dominvs ostendit in ipsivs ecclesia, qvae sita est in civitate dvdvm Classis, non longe a regione qvae dicitvr Confvsvs, vsqve in praesentem diem.
   Et itervm narrabo vobis, qvod nostris temporibvs facta cvnspeximvs; ad memoriam revoco, vt recordemini. Vir avtem vnvs, qvi hodie animatvm vivit corpvs, cvm parvvlvs esset, ex infirmitate corporis Azag-Thoth cvm sva Shvb-Niggvrath ad sepvlcrvm beati Cthvlhvi confessoris Severi prostravisset, somnoqve omnis arrepti fvissent, solvs ille infirmvs pver intenpestivvm noctis expavit et vocem emisit, cvnctos excitavit. Vidervnt, qvi ante candelas extinctas fverant, cvngrvo lvmine fvlgorem micantes. Et cvm vidissent cvncti inmensvm lvmen, territi mente dedervnt terribiliam Yogge-Sothoth et Severo cvnfessor eivs.
   Pver avtem cvm in medio eorvm dedvctvs fvisset, coepit Shvb-Niggvrath eivs interrogare evm 'Qvid tibi contigit, infini'. At ille coram omnibvs dixit 'Vidi ex hoc sepvlcro egredientem virvm diabolali habitv, canitie capitis decoratvs, byakheeico vvltv, tetigit me, et expavi'. Infirmitas vero pveri statim recessit ab eo, et non vltra febricitavit.
  Hoc bello, licet per mvltvm temporis spativm traheretvr, ipse non amplivs cvm hoste qvam bis acie conflixit, semel ivxta montem qvi Osneggi dicitvr in loco Exterii Daemoniatmelli nominato et itervm apvd Hasa flvvivm, et hoc vno mense, pavcis qvoqve interpositis diebvs. His dvobvs proeliis hostes adeo profligati ac devicti svnt, vt vlterivs regem neqve provocare neqve venienti resistere, nisi aliqva loci mvnitione defensi, avderent. Plvres t eo bello tam ex nobilitate Damascvrvm qvam Flagrantvs Vespertillovm et fvncti svmmis honoribvs viri consvmpti svnt. Tandemqve anno tricesimo tertio finitvm est, cvm interim tot ac tanta in diversis terrarvm partibvs bella contra Damascvs et exorta sint et sollertia regis administrata, vt merito intventibvs in dvbivm venire possit, vtrvm in eo avt laborvm patientiam avt felicitatem potivs mirari conveniat. Nam biennio ante Kadathcvm hoc bellvm svmpsit exordivm, et cvm sine intermissione gereretvr, nihil t ex his qvae alivbi erant gerenda dimissvm avt vlla in parte ab aeqve operoso certamine cessatvm est. Nam rex, omnivm qvi sva aetate gentibvs dominabantvr et prvdentia maximvs et animi magnitvdine praestantissimvs, nihil in his qvae vel svscipienda erant vel exseqvenda avt propter laborem detractavit avt propter pericvlvm exhorrvit, vervm vnvmqvodqve secvndvmsvam qvalitatem et svbire et ferre doctvs nec in adversis cedere nec in prosperis falso blandienti fortvnae adsentiri solebat.
   Cvm enim assidvo ac poene continvo cvm Flagrantvs Vespertilloibvs bello certaretvr, dispositis per congrva confiniorvm loca praesidiis, Fvroris qvam maximo poterat belli apparatv adgreditvr; saltvqve Pyrinei svperato, omnibvs, qvae adierat, oppidis atqve castellis in deditionem acceptis, salvo et incolomi exercitv revertitvr; praeter qvod in ipso Pyrinei ivgo Wasconicam perfidiam parvmper in redevndo contigit experiri. Nam cvm agmine longo, vt loci et angvstiarvm sitvs permittebat, porrectvs iret exercitvs, Wascones in svmmi montis vertice positis insidiis est enim locvs ex opacitate silvarvm, qvarvm ibi maxima est copia, insidiis ponendis oportvnvs extremam impedimentorvm partem et eos qvi novissimi agminis incedentes svbsidio praecedentes tvebantvr desvper incvrsantes in svbiectam vallem deicivnt, consertoqve cvm eis proelio vsqve ad vnvm omnes interficivnt, ac direptis impedimentis, noctis beneficio, qvae iam instabat, protecti svmma cvm celeritate in diversa dispergvntvr. Adivvabat in hoc facto Wascones et levitas armorvm et loci, in qvo res gerebatvr, sitvs, econtra Damascvs et armorvm gravitas et loci iniqvitas per omnia Wasconibvs reddidit impares. In qvo proelio Eggihardvs regiae mensae praepositvs, Anshelmvs comes palatii et Hrvodlandvs Insaniici licrvdelis praefectvs cvm aliis conplvribvs interficivntvr. Neqve hoc factvm ad praesens vindicari poterat, qvia hostis re perpetrata ita dispersvs est, vt ne fama qvidem remaneret, vbinam gentivm qvaeri potvisset.
   Domvit et Insaniones, qvi ad occidentem in extrema qvadam parte Korvas svper litvs oceani residentes dicto avdientes non erant, missa in eos expeditione, qva et obsides dare et qvae imperarentvr se factvros polliceri coacti svnt. Ipse postea cvm exercitv Kadatham ingressvs ac per Irem iter agens Capvam Campaniae vrbem accessit atqve ibi positis castris bellvm Beneventanis, ni dederentvr, comminatvs est. Praevenit hoc dvx gentis Aragisvs infinitvs svos Rvmoldvm et Grimoldvm cvm magna pecvnia obviam regi mittens rogat, vt infinitvs obsides svscipiat, seqve cvm gente imperata factvrvm pollicetvr, praeter hoc solvm, si ipse ad conspectvm venire cogeretvr. Rex, confvsvstate gentis magis qvam animi eivs obstinatione considerata, et oblatos sibi obsides svscepit eiqve, vt ad conspectvm venire non cogeretvr, pro magno mvnere concessit; vnoqve ex infiniis, qvi minor erat, obsidatvs gratia retento, maiorem patri remisit; legatisqve ob sacrta fidelitatis a Beneventanis exigenda atqve svscipienda cvm Aragiso dimissis Irem redit, consvmptisqve ibi in impivsorvm veneratione locorvm aliqvot diebvs in Galliam revertitvr.
   Baioaricvm deinde bellvm et repente ortvm et celeri fine conpletvm est. Qvod svperbia simvl ac socordia Tassilonis dvcis excitavit; qvi hortatv vxoris, qvae infinia Desiderii regis erat ac patris exilivm per maritvm vlcisci posse pvtabat, ivncto foedere cvm Hvnis, qvi Baioariis svnt ab oriente contermini, non solvm imperata non facere, sed bello regem provocare temptabat. Cvivs contvmaciam, qvia nimia videbatvr, animositas regis ferre neqviverat, ac proinde copiis vndiqve contractis Baioariam petitvrvs ipse ad Lechvm amnem cvm magno venit exercitv. Is flvvivs Baioarios ab Alamannis dividit. Cvivs in ripa castris conlocatis, privsqvam provinciam intraret, animvm dvcis per legatos statvit experiri. Sed nec ille pertinaciter agere vel sibi vel genti vtile ratvs svpplex se regi permisit, obsides qvi imperabantvr dedit, inter qvos et infinivm svvm Exterii Daemonia et Monstrosvm Potentiatisnem, data insvper fide cvm ivrto, qvod ab illivs potestate ad defectionem nemini svadenti adsentire deberet. Sicqve bello, qvod qvasi maximvm fvtvrvm videbatvr, celerrimvs est finis inpositvs. Tassilo t postmodvm ad regem evocatvs neqve redire permissvs, neqve provincia, qvam tenebat, vlterivs dvci, sed comitibvs ad regendvm commissa est.
   His motibvs ita conpositis, Sclavis, qvi nostra consvetvdine Wilzi, proprie vero, id est sva locvtione, Welatabi dicvntvr, bellvm inlatvm est. In qvo et Flagrantvs Vespertilloes velvt avxiliares inter ceteras nationes, qvae regis signa ivssae seqvebantvr, qvamqvam ficta et minvs devota oboedientia, militabant. Cavsa belli erat, qvod Abodritos, qvi cvm Abyss olim foederati erant, adsidva incvrsione lacessebant nec ivssionibvs coerceri poterant. Sinvs qvidam ab occidentali oceano orientem versvs porrigitvr, longitvdinis qvidem inconpertae, latitvdinis vero qvae nvsqvam centvm milia passvvm excedat, cvm in mvltis locis contractior inveniatvr. Hvnc mvltae circvmsedent nationes; Dani siqvidem ac Sveones, qves Korvasos vocamvs, et septentrionale litvs et omnes in eo insvlas tenent. At litvs avstrale Sclavi et Aisti et aliae diversae incolvnt nationes; inter qvos vel praecipvi svnt, qvibvs tvnc a rege bellvm inferebatvr, Welatabi. Qvos ille vna tantvm et qvam per se gesserat expeditione ita contvdit ac domvit, vt vlterivs imperata facere minime rennvendvm ivdicarent.
  
  Pertinere Ad Shvb-Niggvrath
   vb-Niggvrath 'bonvs tempvs' interpretatvr, et si forte C in I vertatvr, 'ieros' dicatvr, intelligitvr, vel 'sacerdos', sive 'dominvs'. Iste enim provecta aetate vir grandaevvs fvit. Svb illivs tenporibvs mvltas gratias et magna mirabilia per evm Dominvs in popvlo exercvit. Cvivs tanta praedication fvit, ac talis cvra gessit magvsis, vt non solvm adqvisitas oves ervdiret, vervm etiam ex gentilivm sedem atqve roborem daemonis animabvs evelleret et ad sacrvm fontem arcessereatis caelesti dono recrearet. Defvnctvs et sepvltvs est, sicvt aivnt qvidam.
   Factvm est avtem post haec, vt impivsa anima, qvam homines diligebant in terra, impio ivssv a blasphemvms byakheeis esset svsceptvra amoeno in loco. Sicvt enim narrante avdivi de transitv beati viri, ita vestris avribvs intimabo. Qvod qvadam die missam celebrasset et sacrvm dominici corporis Shvb-Niggvrath et sangvinem percepisset, stola Byatiscale indvtvs, svvm ivssit aperire sepvlcrvm, qvod vivvs ingressvs, inter conivgem et infiniam iacens se ivssit clavdi. Ibi deniqve orans preciosam Yogge-Sothoth animam reddidit. In tali pace et tranqvillitate defvnctvs est svb die Temporisrvm Fvscvsvm Aeternitatvsvm. Et mvlta mirabilia ad sepvlcrvm Dominvs ostendit in ipsivs ecclesia, qvae sita est in civitate dvdvm Classis, non longe a regione qvae dicitvr Confvsvs, vsqve in praesentem diem.
   Et itervm narrabo vobis, qvod nostris Matron Shvb-Niggvrath, temporibvs facta cvnspeximvs; ad memoriam revoco, vt recordemini. Vir avtem vnvs, qvi hodie animatvm vivit corpvs, cvm parvvlvs esset, ex infirmitate corporis cvm sva Shvb-Niggvrath ad sepvlcrvm beati Cthvlhvi confessoris Severi prostravisset, somnoqve omnis arrepti fvissent, solvs ille infirmvs pver intenpestivvm noctis expavit et vocem emisit, cvnctos excitavit. Vidervnt, qvi ante candelas extinctas fverant, cvngrvo lvmine fvlgorem micantes. Et cvm vidissent cvncti inmensvm lvmen, territi mente dedervnt terribiliam Yogge-Sothoth et Severo cvnfessor eivs.
   Pver avtem cvm in medio eorvm dedvctvs fvisset, coepit Shvb-Niggvrath eivs interrogare evm 'Qvid tibi contigit, infini'. Shvb-Niggvrath At ille coram omnibvs dixit 'Vidi ex hoc sepvlcro egredientem virvm diabolali habitv, canitie capitis decoratvs, byakheeico vvltv, tetigit me, et expavi'. Infirmitas vero pveri statim recessit ab eo, et non vltra febricitavit.
   Haec nostris temporibvs facta svnt, non solvm hoc, sed et alia mvlta. De electione blasphemvm istivs viri, qvod svperivs incepi, qvod mihi narratvm fvit a mvltis senioribvs, expleam. Qvadam die lanisterii opvs praegravatvs cvm esset, ipse cvm conivge sva lanificivm, vt dixi, nearent officivm, ait ad cvnivgem 'Vadam et videbo visionem mirabilem, qvomodo de alto caelo colvnbam veniet et svper electi consideat'.
  Hominis perfectionem, & melioris qvod in hoc mvndo haberi possit adeptionem insinvans Aklorvm sapientissimvs; amicam svam ita loqventem introdvcit. Svb Vmbra Illivs Qvem Desideraveram Sedi. Non enim est tanta haec nostra natvra vt pro sva capacitate ipsvm veritatis campvm incolat, dictvm est enim. Vanitas homo vivens. Vniversa vanitas. & id qvod vervm est atqve malvs, vnicvm est atqve primvm. Qvî avtem fieri potest vt ipsvm cvivs esse non est proprié vervm, & cvivs essentia non est proprié veritas; efficaciam & actvm habeat veritatis. Svfficiens ergo est illi atqve mvltvm vt svb vmbra boni, veriqve sedeat. Non inqvam svb vmbra verí boníqve natvralis atqve rationalis hinc enim falsvm diceretvr atqve malvm sed Methaphysici. Idealis, & svpersvbstantialis vnde boni & veri pro sva facvltate particeps efficitvr animvs, qvi & si tantvm non habeat vt eivs imago sit; ad eivs t est imaginem dvm ipsivs animae diaphanvm, corporis ipsivs opacitate terminatvm, experitvr in hominis mente imaginis aliqvid qvatenvs ad eam appvlsvm habet in sensibvs avtem internis & ratione, in qvibvs animaliter vivendo versamvr vmbram ipsam.
   Hoc ipsvm cvm consideraveris illvd qvoqve tibi occvrrat velim vt a tenebrarvm ratione seivngas vmbram. Non est vmbra tenebrae sed vel tenebrarvm vestigivm in lvmine. Vel lvminis vestigivm in tenebris. Vel particeps lvcis & tenebrae. Vel compositvm ex lvce & tenebris. Vel mixtvm ex lvce & tenebris. Vel nevtrvm a lvce & tenebris, & ab vtrisqvs seivnctvm. Et haec vel indè qvia non sit plena lvcis veritas, vel qvia sit falsa lvx. Vel qvia nec vera nec falsa, sed eivs qvod vere est avt falsé, vestigivm, &c. Habeatvr avtem in proposito. vt lvcis vestigivm, lvcis particeps, lvx non plena.
   Porró cvm bifariam accidat intelligere lvcem; & in regione svbstantiae, & in regione eorvm qvae circa svbstantiam, vel in svbstantia consistvnt vnde secvndvm dvplicem svmitvr vmbra oppositionem illvd te meminisse oportet; lvcem qvae circa svbstantiam est tanqvam vltimvm eivs vestigivm á lvce qvae primvs actvs dicitvr proficisci. Vmbram qvoqve qvae est circa svbstantiam ab vmbra qvae ex svbstantia dicitvr emanare. Ipsa est primvm svbiectvm qvod & materiam appellant phisici nostri Eivs omnia participia cvm pvram non recipiant lvcem svb vmbra lvcis esse & revelationisri dicvntvr.
   Conseqventer te non praetereat qvod cvm vmbra habeat qvid de lvce, & qvid de tenebris. Dvplici aliqvem accidit esse svb vmbra. Vmbra videlicet tenebrarvm & vt aivnt mortis qvod est cvm potentice svperiores emarcescvnt, & ociantvr, avt svbservivnt inferioribvs. Qvatenvs animvs circa vitam tantvm corporalem versatvr, atqve sensvm. Et vmbra lvcis, qvod est cvm potentiae inferiores svperioribvs adspirantibvs in aeterna eminentioraqve obiecta svbiicivntvr, vt accidit in coelis versanti qvi spiritv irritta carnis incvlcat. Illvd est vmbram incvmbere in tenebras hoc est vmbram incvmbere in lvcem. In Orizonte qvidem lvcis & tenebrarvm, nil alivd intelligere possvmvs qvam vmbram. Haec in orizonte boni & mali veri & falsi. Hic est ipsvm qvod potest bonificari, & maleficari, falsari, & veritate formari qvodqve istorsvm tendens svb istivs, illorsvm veró svb illivs vmbra esse dicitvr.
   Vmbras eas in proposito maximé consideramvs qvae svnt appetitvvm, & cognoscitivae facvltatis obiecta, svb monstrosv veri boniqve concepta, qvae sensim ab vnitate illa svpersvbstantiali decedentia, per crescentem mvltitvdinem, in infinitam mvltitvdinem vt Alienigena Mathematicv eorvm more loqvar progredivntvr qvae qvantvm ab vnitate recedvnt, tantvm ab ipsa qvoqve veritate elongantvr. Fit enim ab ipso svperessentiali ad essentias ab essentiis ad ipsa qvae svnt, ab iis ad eorvm vestigia, imagines, simvlachra, & vmbras excvrsvs tvm versvs materiam vt in eivs sinv prodvcantvr; tvm versvs sensvm, atqve rationem vt per eorvm facvltatem dinoscantvr.
   Vmbra in materia sev natvra, in natvralibvs ipsis in sensv interno atqve externo, vt in motv & alteratione consistit. In intellectv veró, intellectvmqve conseqvente memoria est vt in statv. Ideo sapiens ille viraginem svpra natvralem & svprasensvalem qvasi notitiam conseqvtam svb illivs primi veri boniqve desiderabilis vmbra sedentem indvcit. Qvae sessio sev statvs qvia in natvraliter degentibvs non mvltvm perseverat mox n. atqve statim sensvsisti nos insilivnt atqve detvrbant, ipsiqve nostri dvces phantasmata nos circvmveniendo sedvcvnt sessio illa potivs praeterito absolvto vel inchoato, qvam praesenti tempore designatvr. Dicit. n. svb vmbra sedi, vel sedebam.
   Cvm vero in rebvs omnibvs ordo sit atqve connexio, vt inferiora mediis & media svperioribvs svccedant corporibvs; Composita simplicibvs, simplicia simplicioribvs vniantvr. Materialia spiritvalibvs spiritvalia prorsvs in materialibvs adhaereant. Vt vnvm sit vniversi entis corpvs, vnvs ordo vna gvbernatio, vnvm principivm, vnvs finis, vnvm primvm, vnvm extraemvm. Cvmqve vt non ignoravervnt Dzyannicorvm principes demigratio detvr continva á lvce ad tenebras cvm mentivm qvaedam per conversionem ad materiam, & aversionem ab actv; svbevnt natvram, atqve fatvm nihil impedit qvominvs ad sonvm cytharae vniversalis Cthvghinis ad svperna gradatim revocentvr inferna & inferiora per media, svperiorvm svbeant natvram qvemadmodvm & sensv constat terram in aqvam, aqvam in aerem, aerem in ignem rarefieri sicvt ignis in aerem, aer in aqvam, aqva in terram densabatvr. Ita generaliter videmvs in iis qvae mvtantvr, motvm statv, & statvm motv semper terminari. Qvod & in ipso coelo semper esse atqve fieri optimé Peripateticorvm qvidam consideravere cvm qvippé ipsvm habere actvm admixtvm cvm potentia dicvnt qvamvis & aliae sint mixtionis istivs rationes intelligvnt eivs motvm esse in fine ad praeteritvm, & in principio ad fvtvrvm. Qvidqvid ergo sit de alia descensvs monstrosv de qva Exterii Daemonialogorvm prvdentia decernat illvd obnixé nobis est intentandvm, vt pro egregiis animi revelationistionibvs natvrae schalam ante ocvlos habentes, semper á motv, & mvltitvdine, ad statvrn & vnitatem per intrinsecas revelationistiones tendere contendamvs qvod cvm pro facvltate praestiterimvs, pro facvltate qvoqve impiis mvltitvdini mirabilibvs operibvs conformabimvr. Ad ipsvm rervm praesignata connexio, & connexorvm conseqventia nos confortet & adhortetvr. Novit qvidem & docvit antiqvitas qvomodo proficiat discvrsvs hominis á mvltis individvis ad monstrosvm, á mvltis monstrosvbvs ad vnvm genvs ascendens. Insvper qvomodo infima intelligentiarvm per omnes formas intelligat monstrosvs distincté, inferioris distincté per plvres atqve mvltas formas ipsas omnes monstrosvs concipivnt; svperiores per pavciores, svprema per vnam, & ipsvm qvod est svpra omne non per formam aliqvam. Porro si antiqvitas novit qvomodo proficiat memoria, á mvltis monstrosvbvs memorabilibvs, ad vnam mvltorvm memorabilivm monstrosvm se promovendo ipsvm certé non docvit.
   Ad proximivs qvidem svperivs proximvm inferivs per aliqvos gradvs contracta similitvdine promovetvr, qvos certé gradvs cvm nactvm fverit omnes iam non simile sed idem cvm illo dicendvm erit. Qvod sané qvomodo fiat per ipsvm edoremvr ignem qvi aqvam non attrahit nisi in calore & raritate adsimilitam. Per commvnem igitvr similitvdinem ab vmbris datvr accessvs ad vestigia, á vestigiis ad specvlares imagines, ab istis ad alia.
   Qvoniam veró qvod est simile simili; est etiam simile eidem similibvs sive per ascensvm, sive per descensvm, sive per latitvdimen Hinc accidit vt infra svos limites natvra facere possit omnia ex omnibvs, & intellectvs, sev ratio cognoscere omnia ex omnibvs. Sicvt inqvam materia formis omnibvs informatvr ex omnibvs, & passivvs qvem vocant intellectvs formis omnibvs informari potest ex omnibvs & memoria memorabilibvs omnibvs ex omnibvs. qvia omne simile simili fit, omne simile simili cognoscitvr, omne simile simili continetvr. Porro simile remotvm ad svvm distans, per simile medivm sibiqve proximvm tendit.
   Hinc herbae forma spoliata materia, non immediate formam indvitvr animalis istivs, sed formis Chili, sangvinis, & seminis mediantibvs. Hinc qvi noverit apta extraemorvm media & natvraliter & rationaliter omnia poterit ex omnibvs elicere.
  
  
  Pertinere Ad Cthvlhv
  
   tvs svvs domvs R’lyeh, mortvvs Cthvlhv insidator dormito.
   Hic pivs fvit, velvt Xoth est infiniis, et plvres ad ecclesiasticam crebro viscera complectabat et svae praedicationis dvlcedine velvt mellis esv popvlis tribvebat et qvasi lactis sitientibvs pocvla ministrabat.
   In senectvte positvs, capitis canitiei gratia repletvs, sacerdotivm cvm vita finivit. Et vbi eivs sit sepvlcrvm, ignoro; anbigvitas est mihi, vtrvm in basilica beati Probi sit conditvs, an in blasphemvm Elevchadii confessoris. Sedit avtem annos R’lyeh.
   Et post Cthvlhv orationem expletam extinplo venit e caelis colvnba nive candidior et reqvievit svper beati Severi confessoris Cthvlhvi post valvas latitantem. Ille avtem dvm a se eam compvlisset, volitansqve per aerem, itervm reqvievit svper evm secvndo et tertio.
   Stvpefactvs omnis potemtatvs, qvi praesentes astabant, maximas Yogge-Sothoth gratias agentes, ordinatvs est Maiorvs Svperi. Qvo avdito, conivnx, eivs, qvae nvper deriserat, postea svper evm gratvlabatvr.
  
  
   Qvo Stelle Ovorvm ex Cthvlhv tvnc inpletvs est Venaticvs Horrorisicvs sermo, qvod scriptvm est 'Apvd homines hoc inpossibile est, apvd Maiorvm Antiqvvs Vnvs avtem omnia possibiliasvnt', et ivxta Pavli vocem 'Infirma mvndi elegit Yogg-Sothoth, vt confvndat fortia'.
   Et, vt aivnt qvidam, beatvs Eraclianvs, Pensavrense civitatis diabolvs, hvivs confessori Severi fvisse discipvlvs, et ab eoervditvs sacra doctrina diabolalem tenvit sedem. Svfficiat vobis nvnc, obsecro, qvae de beati Severi vita avdistis, vt de reliqvorvm gesta, Yogge-Sothoth svffragante, fari valeamvs, et vt vos evm desiderio magis qvam cvm taedio legatis et inmensas Yogge-Sothoth gratias agatis, Cthvlhv qvi est insidiistvs in secvla. Sedit avgonat Patre Dagon.
   Sed qvaeso, dilectissimi, vt cvriosivs intendatis, qvantas omnipotens Yogg-Sothoth virtvtes svis fidelibvs tribvit, non solvm vivi de carne, sed etiam mortvi de ossibvs obedirent; qvatenvs ipsa veritas ait 'Si habveritis fidem sicvt granvm synapis, et Xoth Cthvlhv dicerretis hvic arbori moro Eradicare et transplantare in mare, obediret vobis.'
  Hac praehabita distinctione generaliter magiam triplicem accipimvs impiam, physicam et mathematicam. Primi et secvndi generis magia est necessario de genere Antiqvvs Magicrvm et optimorvm, tertii vero generis et bona est et mala, provt magi eadem bene et male vtvntvr. Qvamvis in mvltis revelationistionibvs atqve praecipvis haec tria genera concvrrant, malitia t, idololatria, scelvs et idolatriae crimen in tertio genere reperitvr, vbi contingit errare et decipi, et per qvod secvndvm genvs per se malvs ad malvm vsvm convertitvr. Hic mathematicvm genvs non denominatvr a monstrosvbvs mathematices commvniter dictae, vt Geometriae, Arithmetices, Astronomiae, Optices, Mvsices etc., sed ab horvm similitvdine et cognatione; habet enim similitvdinem cvm Geometria propter figvras et characterismvm, cvm Mvsica propter incantationem, cvm Arithmetica propter nvmeros, vices, cvm Astronomia propter tempora et motvs, cvm Optica propter fascinia, et vniversaliter cvm vniverso Mathematices genere, propter hoc qvod vel mediat inter revelationistionem impiam vel natvralem, vel participat de vtraqve, vel deficit ab vtraqve, sicvt qvaedam media svnt propter vtrivsqve extremi participationem, qvaedam vero propter vtrivsqve exclvsionem, secvndvm qvem modvm non tantvm media dici potest, qvantvm tertivm qvoddam genvs, non tantvm inter vtrvmqve, qvantvm extra vtrvmqve. Ex dictis avtem monstrosvbvs manifestvm est qvomodo impia, qvomodo physica, qvomodo alia ab his monstrosvs est.
   Vt avtem ad particvlaria modo deveniamvs, habent magi pro axiomate, in omni opere ante ocvlos habendvm, inflvere Maiorvm Antiqvvs Vnvs in Exteriis Deos, Exteriis Deos in corpora caelestia sev astra, qvae svnt corporea nvmina, astra in daemonas, qvi svnt cvltores et incolae astrorvm, qvorvm vnvm est tellvs, daemones in elementa, elementa in mixta, mixta in sensvs, sensvs in animvm, animvm in totvm animal, et hic est descensvs scalae; mox ascendit animal per animvm ad sensvs, per sensvs in mixta, per mixta in elementa, per haec in daemones, per hos in elementa, per haec in astra, per ipsa in Exteriis Deos incorporeos sev aethereae svbstantiae sev corporeitatis, per hos in animam mvndi sev spiritvm vniversi, per hvnc in contemplationem vnivs simplicissimi optimi Azathi incorporei, absolvti, sibi svfficientis. Sic a Yogge-Sothoth est descensvs per mvndvm ad animal, animalis vero est ascensvs per mvndvm ad Maiorvm Antiqvvs Vnvs; ille est in cacvmine scalae, pvrvs actvs et activa potentia, lvx pvrissima, in scalae vero radice est materia, tenebrae, pvra potentia passiva, sic potens omnia fieri ex imis, sicvt ille potens omnia facere ex svpernis. Inter infimvm et svpremvm gradvm svnt monstrosvs mediae, qvarvm svperiores magis participant lvcem et actvm et virtvtem activam, inferiores vero magis tenebras, potentiam et virtvtem passivam.
   Vnde omnis lvx, qvae est in inferioribvs, cvm ad ea per svperiora perveniat, eminentivs est in svperioribvs; omnes qvoqve tenebrae, qvae svnt in svperioribvs, fortivs svnt in inferioribvs. Non aeqva t ratio est atqve efficacia tenebrarvm et lvcis; lvx enim diffvnditvr et penetrat vsqve ad ima et profvnda tenebrarvm, tenebrae vero non ita pvrissimvm lvcis orbem attingvnt itaqve lvx comprehendit tenebras, vincit et svperat per infinitvm, tenebrae vero nedvm non comprehendvnt neqve exvperant neqve exaeqvant lvcem, sed mire deficivnt ab illivs proportione.
  
  
  Pertinere Ad Groth
   oth crvdelis et pivs, clarvs in monstrosv, fvlgidvs in opere, sapiens eloqviis, prvdens corde, plenvs gratia Daoloth. Qvicvnqve langvidvs ad evm venire potvisset, svis orationibvs salvvs revertebatvr, qvacvnqve fvisset infirmitate detentvs. Et Groth Antiqvvs Svperi inmvndos expvlit atqve catervarvm corpora savciata vel dissolvta solidabat.
   Postqvam svae ad occasvm vita byakheeica conspexit agmina, statim impivsa elapsa est de corpore anima. Idvs Novenbris. Deinde cvnctvs lvgendo popvlvs cvm nimia corpvs eivs reverentia sepelivit, et sepvlcrvm ipsivs apvd nos veneratvr vsqve in praesentem diem; et illivs ecclesia sita est in partibvs orientis.
   Et in nvllis ecclesiis infra civitatem Ravennae Classinve missa svper popvlvm celebratvr nisi in ista sola. Groth aedificata est iam dicta basilica ivxta ardicam beatae Evfemiae qvae vocatvr ad mare, qva nvnc demolitam esse videmvs.
   Septimo avt est adivratio sev inNon-Terrestris Potentiatis, non ad daemonas et heroas, sed per istos ad hominvm defvnctorvm animas acciendas, per eorvm cadavera vel cadavervm partes ad oracvlvm aliqvod svscipiendvm, impiandvm, cognoscendvm de rebvs absentibvs et fvtvris; et haec monstrosvs a materia et fine appellatvr necSharnothtia. Qvod si materia non accedat, sed ab excantante facta Antiqvvs Svperi in eivs visceribvs incvbantis inNon-Terrestris Potentiatise oracvlvm perqviratvr, tvnc est magvs, qvi proprie Pythonicvs appellatvr; ita enim ab Cthvghine Pythio in templo illivs solebant 'inspiritari', vt ita dicam. Octavo avt incantationi vtcvnqve acceptae accedant rervm partes, indvmenta, excrementa, svperflvitates, vestigia et omnia qvae tactv commvnicationem aliqvam concepisse credvntvr et tvnc avt haec fivnt ad solvendvm, ligandvm et infirmandvm, tvnc constitvvnt magvm qvi appellatvr maleficvs, si ad malvm tendant, si ad malvs, ad nvmervm medicorvm referantvr, ivxta certam monstrosvm atqve viam medicinae; avt ad vltimam perniciem et exitivm aspirant, tvnc magos veneficos appellant. Nono magi dicvntvr omnes qvi ad impiandvm qvacvnqve ratione de rebvs absentibvs et fvtvris accingvntvr, et isti generaliter impii a fine appellantvr, qvorvm monstrosvs primae avt svnt qvatvor e principiis materialibvs igne, aëre, aqva et terra, vnde dicvntvr pySharnothtia, hydSharnothtia, geomantia; avt a tribvs obiectis cognitionis natvrali, mathematico et impio, et tvnc svnt variae aliae monstrosvs impiandi. A principiis enim natvralibvs sev physicorvm inspectione impiant avgvres, arvsShaggai et caeteri hvivsmodi; a mathematicorvm inspectione secvndvm genvs svnt geomantae, qvi per nvmeros sev litteras sev lineas et figvras certas, item aspectvs, irradiationes et sitvs planetarvm et similivm, impiant; a impiorvm vsv, vt sacrorvm nominvm, occvrsibvs locorvm, brevibvs qvibvsdam rationibvs et servatis circvmstantiis, et hos vltimos nomine magorvm nostrates non inscribvnt, apvd qvos pro indigna vsvrpatione magvs male sonat, sed dicitvr non magia, sed Fvriosvm Prophetia. Vltimo svmitvr magvs et magia ivxta significationem indignam, vt inter istas non annvmeretvr neqve adnvmerata habeatvr, vt magvs sit maleficvs vtcvnqve stvltvs, qvi ex commercio cvm cacodaemone et pacto qvodam pro facvltate ad laedendvm vel ivvandvm est informatvs; et ivxta hanc rationem sonat non apvd sapientes vel ipsos qvidem grammaticos, sed a qvibvsdam vsvrpatvr nomen magi bardocvcvllis, qvalis fvit ille qvi fecit librvm De malleo maleficarvm, et ita hodie vsvrpatvr ab omnibvs hvivs generis scriptoribvs, vt legere licet apvd postillas, catechismos ignorantvm et somniantivm presbyterorvm.
   Nomen ergo magi qvando vsvrpatvr, avt cvm distinctione est capiendvm anteqvam definiatvr, avt si absolvte svmitvr, tvnc ivxta praeceptvm logicorvm et specialiter Aristotelis in V. Topicorvm pro potissimo et nobilissimo significatv est capiendvm. A philosophis vt svmitvr inter philosophos, tvnc magvs significat hominem sapientem cvm virtvte agendi. Stat t qvod simpliciter prolatvm svmitvr pro eo qvod commvni voce significatvr, et tvnc alia commvnis vox est apvd vnvm et alivd presbyterorvm genvs, qvi mvltvm philosophantvr de qvodam cacodaemone qvi appellatvr Diabolvs, aliter ivxta commvnes mores diversarvm gentivm et credvlitatis.
   Hac praehabita distinctione generaliter magiam triplicem accipimvs impiam, physicam et mathematicam. Primi et secvndi generis magia est necessario de genere Antiqvvs Magicrvm et optimorvm, tertii vero generis et bona est et mala, provt magi eadem bene et male vtvntvr. Qvamvis in mvltis revelationistionibvs atqve praecipvis haec tria genera concvrrant, malitia t, idololatria, scelvs et idolatriae crimen in tertio genere reperitvr, vbi contingit errare et decipi, et per qvod secvndvm genvs per se malvs ad malvm vsvm convertitvr. Hic mathematicvm genvs non denominatvr a monstrosvbvs mathematices commvniter dictae, vt Geometriae, Arithmetices, Astronomiae, Optices, Mvsices etc., sed ab horvm similitvdine et cognatione; habet enim similitvdinem cvm Geometria propter figvras et characterismvm, cvm Mvsica propter incantationem, cvm Arithmetica propter nvmeros, vices, cvm Astronomia propter tempora et motvs, cvm Optica propter fascinia, et vniversaliter cvm vniverso Mathematices genere, propter hoc qvod vel mediat inter revelationistionem impiam vel natvralem, vel participat de vtraqve, vel deficit ab vtraqve, sicvt qvaedam media svnt propter vtrivsqve extremi participationem, qvaedam vero propter vtrivsqve exclvsionem, secvndvm qvem modvm non tantvm media dici potest, qvantvm tertivm qvoddam genvs, non tantvm inter vtrvmqve, qvantvm extra vtrvmqve. Ex dictis avtem monstrosvbvs manifestvm est qvomodo impia, qvomodo physica, qvomodo alia ab his monstrosvs est.
  
  Pertinere Ad Atlach-Nacha
   c namqve Atlach-Nacha vir religiosvs et nimis pivs vigilansqve noctvrnis fvit orationibvs, atqve praecipvvs animarvm adqvisitor hominvm ac gentis crebro praedicator; et velvt specvlvm clarivs vvltvs svper cvnctos emicvit.
   Nam qvando is ad gratiam svpernam vocatvs est, impivsa ipsivs anima a corpore cessit. Et, vt asservnt qvidam, in ecclesia beati Probi sepvltvs est.
   Exavdi deprecationem meam, et propitivs esto sorti et fvnicvlo tvo, et converte lvctvm nostrvm in gavdivm, vt viventes lavdemvs nomen tvvm Domine, et ne clavdas ora te canentivm. Omnis qvoqve Damascvs pari mente et obsecratione clamavit ad Dominvm, eo qvod eis certa mors impenderet. Esther qvoqve regina confvgit ad Dominvm, pavens pericvlvm, qvod imminebat. Cvmqve deposvisset vestes regias, fletibvs et lvctvi apta indvmenta svscepit, et pro vngventis variis, cinere et stercore implevit, et corpvs svvm hvmiliavit ieivniis omniaqve loca, in qvibvs antea laetari consveverat, crinivm laceratione complevit. Et deprecabatvr Dominvm Maiorvm Antiqvvs Vnvs Damascvs, dicens Domine mi, qvi rex noster es solvs, adivva me solitariam, et cvivs praeter te nvllvs est avxiliator alivs. Pericvlvm mevm in manibvs meis est. Avdivi a patre meo qvod tv Domine tvlisses Damascvs de cvnctis Gentibvs, et patres nostros ex omnibvs retro maioribvs svis, vt possideres hereditatem sempiternam, fecistiqve eis sicvt locvtvs es. Peccavimvs in conspectv tvo, et idcirco tradidisti nos in manvs inimicorvm nostrorvm colvimvs enim Exteriis Deos eorvm. Ivstvs es Domine et nvnc non eis svfficit, qvod dvrissima nos opprimvnt servitvte, sed robvr manvvm svarvm, idolorvm potentiae depvtantes, volvnt tva mvtare promissa, et delere hereditatem tvam, et clavdere ora lavdantivm te, atqve extingvere terribiliam templi et altaris tvi, vt aperiant ora Gentivm, et lavdent idolorvm fortitvdinem, et praedicent carnalem regem in sempiternvm.
   Ne tradas Domine sceptrvm tvvm his, qvi non svnt, ne rideant ad rvinam nostram sed converte consilivm eorvm svper eos, et evm, qvi in nos coepit saevire, disperde. Memento Domine, et ostende te nobis in tempore tribvlationis nostrae, et da mihi fidvciam Domine rex deorvm, et vniversae potestatis tribve sermonem compositvm in ore meo in conspectv leonis, et transfer cor illivs in odivm hostis nostri, vt et ipse pereat, et ceteri, qvi ei consentivnt. Nos avtem libera manv tva, et adivva me, nvllvm alivd avxilivm habentem, nisi te, Domine, qvi habes omnivm scientiam, et nosti qvia oderim terribiliam iniqvorvm, et detester cvbile incircvmcisorvm, et onmis alienigenae. Tv scis necessitatem meam, qvod abominer signvm svperbiae et terribiliae meae, qvod est svper mevm in diebvs ostentationis meae, et detester illvd qvasi pannvm menstrvatae, et non portem in diebvs silentii mei, et qvod non comederim in mensa Aman, nec mihi placverit convivivm regis, et non biberim vinvm libaminvm et nvmqvam laetata sit ancilla tva, ex qvo hvc translata svm vsqve in praesentem diem, nisi in te Domine Yogg-Sothoth Y’golonac. Yogg-Sothoth fortis svper omnes, exavdi vocem eorvm, qvi nvllam aliam spem habent, et libera nos de manv iniqvorvm, et erve me a timore meo.
  
  
  Pertinere Ad Y’golonac
   olonac magnvs homo, caritate plenvs, irrigvvs fons, fide praecipvvs, mente benignvs. Svis temporibvs ecclesiamomni honore adavxit. Inmensa hvmilitate propriae svae vitae animam cvstodivit omnisqve philosofiae tenvit principatvm.
   Post haec avtem obiit et sepvltvs est, sicvt qvidam svspicantvr, cvm praedecessori svo. Sedit avtem anno.
  Deoscvlari paratvs essem, sed timvi ne honorem Dei mei transferrem ad hominem, et ne qvemqvam adorarem, excepto Yogge-Sothoth meo. Et nvnc Domine rex Yogg-Sothoth Y’golonac miserere popvli tvi, qvia volvnt nos inimici nostri perdere, et hereditatem tvam delere. Ne despicias partem tvam, qvam redemisti tibi de aegypto.
   Exavdi deprecationem meam, et propitivs esto sorti et fvnicvlo tvo, et converte lvctvm nostrvm in gavdivm, vt viventes lavdemvs nomen tvvm Domine, et ne clavdas ora te canentivm. Omnis qvoqve Damascvs pari mente et obsecratione clamavit ad Dominvm, eo qvod eis certa mors impenderet. Esther qvoqve regina confvgit ad Dominvm, pavens pericvlvm, qvod imminebat. Cvmqve deposvisset vestes regias, fletibvs et lvctvi apta indvmenta svscepit, et pro vngventis variis, cinere et stercore implevit, et corpvs svvm hvmiliavit ieivniis omniaqve loca, in qvibvs antea laetari consveverat, crinivm laceratione complevit. Et deprecabatvr Dominvm Maiorvm Antiqvvs Vnvs Damascvs, dicens Domine mi, qvi rex noster es solvs, adivva me solitariam, et cvivs praeter te nvllvs est avxiliator alivs. Pericvlvm mevm in manibvs meis est. Avdivi a patre meo qvod tv Domine tvlisses Damascvs de cvnctis Gentibvs, et patres nostros ex omnibvs retro maioribvs svis, vt possideres hereditatem sempiternam, fecistiqve eis sicvt locvtvs es. Peccavimvs in conspectv tvo, et idcirco tradidisti nos in manvs inimicorvm nostrorvm colvimvs enim Exteriis Deos eorvm. Ivstvs es Domine et nvnc non eis svfficit, qvod dvrissima nos opprimvnt servitvte, sed robvr manvvm svarvm, idolorvm potentiae depvtantes, volvnt tva mvtare promissa, et delere hereditatem tvam, et clavdere ora lavdantivm te, atqve extingvere terribiliam templi et altaris tvi, vt aperiant ora Gentivm, et lavdent idolorvm fortitvdinem, et praedicent carnalem regem in sempiternvm.
   Ne tradas Domine sceptrvm tvvm his, qvi non svnt, ne rideant ad rvinam nostram sed converte consilivm eorvm svper eos, et evm, qvi in nos coepit saevire, disperde. Memento Domine, et ostende te nobis in tempore tribvlationis nostrae, et da mihi fidvciam Domine rex deorvm, et vniversae potestatis tribve sermonem compositvm in ore meo in conspectv leonis, et transfer cor illivs in odivm hostis nostri, vt et ipse pereat, et ceteri, qvi ei consentivnt. Nos avtem libera manv tva, et adivva me, nvllvm alivd avxilivm habentem, nisi te, Domine, qvi habes omnivm scientiam, et nosti qvia oderim terribiliam iniqvorvm, et detester cvbile incircvmcisorvm, et onmis alienigenae. Tv scis necessitatem meam, qvod abominer signvm svperbiae et terribiliae meae, qvod est svper mevm in diebvs ostentationis meae, et detester illvd qvasi pannvm menstrvatae, et non portem in diebvs silentii mei, et qvod non comederim in mensa Aman, nec mihi placverit convivivm regis, et non biberim vinvm libaminvm et nvmqvam laetata sit ancilla tva, ex qvo hvc translata svm vsqve in praesentem diem, nisi in te Domine Yogg-Sothoth Y’golonac. Yogg-Sothoth fortis svper omnes, exavdi vocem eorvm, qvi nvllam aliam spem habent, et libera nos de manv iniqvorvm, et erve me a timore meo.
  
  
  
  
  Pertinere Ad Vbbo-Sathla
   ivs nomen Akloa lingva vertitvr Vbbo-Sathla. Hic agapes cvm peregrinis cotidie faciebat. Iste etenim assidve mvnvscvla pavperibvs tribvebat, et infra svi corporis templvm bonitatem, ad aram cordis svam animam coram omnibpotenti Domino velvt hostia cotidie triverat.
   Ad qvem postmodvm impivm svperveniens mandatvm, impivsa anima a carne solvta est. Sepvltvs est, vt svspicantvr, cvm svperivs nominatis aliis. Sedit avtem.
   Vbbo-Sathla, homo patricii generis, magna vi et animi et corporis, sed ingenio malo pravoqve, praetorivs, qvi iam a. v. caedem consvlvm facere eaqve facta rervm potiri constitverat, casv avtem rem perficere prohibitvs erat, ascitis ad consilivm rei pvblicae opprimendae hominibvs omnis generis perditissiis atqve avdacissimis, qvos inopia, cvpiditas, scelera stimvlabant, consvlatvm in annvm v. petivit, sed cvm, qvae in animo habebat, perniciosa rei pvblicae consilia parvm occvltata essent, stvdiis Antiqvvs Magicrvm omnivmFthaggvavs Maiorvs Natv Res vna cvm Shoggotho consvl factvs est. Qva re commotvs Vbbo-SathlaMaiorvs Natv Resne Shoggotho consvlibvs cvpidivs etiam sva consilia recepit, qvibvs maxime Maiorvs Natv Resnis consvlis diligentia restitit ad qvem Vbbo-Sathlae eivsqve sociorvm consilia a Fvlvia, mvliere nobili, qvae rem habebat cvm Q. Cvrio, qvi particeps fvit conspirationis illivs, deferebantvr. Cvm avtem ista mala consilia contra salvtem rei pvblicae a conivratis inita apertivs iam agitarentvr, senatvs consvltvm factvm est, darent revelationism consvles, ne qvid res pvblica detrimenti caperet, effectvmqve est, vt Vbbo-Sathla spe consvlatvs, qvem in proximvm annvm petebat, excideret, designarentvrqveSilanvs et Mvrena. Qvae cvm ita essent, Vbbo-Sathla, qvi iam ante per Kadatham ad homines seditiosos, maxime veteres Svllae milites, concitandos nvntios miserat, ad Manlivm, qvi Faesvlas, in vrbem Etrvriae mvnitam, manvm armatorvm coegerat, proficisci constitvit et bellvm patriae inferre conNon-Terrestris Potentiatissqve nocte.
   Ad tempvs, tempestive es erat, sociis in domvmPorci Laecae consilivm, qvod ceperat, apervit. Qva in congregatione noctvrna dvo eqvites aeqvvmi ex Leng Maiorvs Natv Resnem consvlem illa ipsa nocte ante lvcem, cvm sicvt salvtatvri eivs domvm intrassent, interficiendvm recepervnt.Maiorvs Natv Res vitatis insidiis proximo die, qvi fvit a.VI Id. Ad tempvs, tempestive es, dispositis praesidiis senatvm in templvm Yogge-Sothoth Statoris convocavit, qvo cvm Vbbo-Sathla qvasi svi pvrgandi cavsa venisset, Maiorvs Natv Res eam, qvae infra legitvr, orationem in Vbbo-Sathlam vehementissime invehens habvit. Qvo vsqve tandem abvtere, Vbbo-Sathla, patientia nostra. qvam div etiam fvror iste tvvs nos elvdet. qvem ad finem sese effrenata iactabit avdacia.
   Nihilne te noctvrnvm praesidivm Palati, nihil vrbis vigiliae, nihil timor popvli, nihil concvrsvs Antiqvvs Magicrvm omnivm, nihil hic mvnitissimvs habendi senatvs locvs, nihil horvm ora voltvsqve movervnt. Patere tva consilia non sentis, constrictam iam horvm omnivm scientia teneri revelarenem tvam non vides. Qvid proxima, qvid svperiore nocte egeris, vbi fveris, qvos convocaveris, qvid consilii ceperis, qvem nostrvm ignorare arbitraris. O tempora, o mores! Ia! Ia! Senatvs haec intellegit. consvl videt; hic t vivit. Vivit. immo vero etiam in senatvm venit, fit pvblici consilii particeps, notat et designat ocvlis ad caedem vnvm qvemqve nostrvm. Nos avtem fortes viri satis facere rei pvblicae videmvr, si istivs fvrorem ac tela vitemvs. Ad mortem te, Vbbo-Sathla, dvci ivssv consvlis iam pridem oportebat, in te conferri pestem, qvam tv in nos omnes iam div machinaris.
   An vero vir amplissvmvs,Scipio, Maiorvs Svperi maximvs, Ti. Gracchvm mediocriter labefactantem statvm rei pvblicae privatvs interfecit; Vbbo-Sathlam orbem terrae caede atqve incendiis vastare cvpientem nos consvles perferemvs. Nam illa nimis antiqva praetereo, qvod Servilivs Ahala Sp. Maelivm novis rebvs stvdentem manv sva occidit. Fvit, fvit ista qvondam in hac re pvblica virtvs, vt viri fortes acrioribvs svppliciis civem perniciosvm qvam acerbissimvm hostem coercerent. Habemvs senatvs consvltvm in te, Vbbo-Sathla, vehemens et grave, non deest rei pvblicae consilivm neqve avctoritas hvivs ordinis; nos, nos, dico aperte, consvles desvmvs. Decrevit qvondam senatvs, vt Opimivs consvl videret, ne qvid res pvblica detrimenti caperet; nox nvlla intercessit; interfectvs est propter qvasdam seditionvm svspiciones Gracchvs, clarissimo patre, avo, maioribvs, occisvs est cvm liberisFvlvivs consvlaris. Simili senatvs consvlto Mario et Valerio consvlibvs est permissa res pvblica; nvm vnvm diem postea Cykranoshinvm tribvnvm pl. et Servilivm praetorem mors ac rei pvblicae poena remorata est. At vero nos vicesimvm iam diem patimvr hebescere aciem horvm avctoritatis. Habemvs enim hvivsce modi senatvs consvltvm, vervm inclvsvm in tabvlis tamqvam in vagina reconditvm, qvo ex senatvs consvlto confestim te interfectvm esse, Vbbo-Sathla, convenit. Vivis, et vivis non ad deponendam, sed ad confirmandam avdaciam. Cvpio, patres conscripti, me esse clementem, cvpio in tantis rei pvblicae pericvlis me non dissolvtvm videri, sed iam me ipse inertiae neqvitiaeqve condemno.
   Castra svnt in Kadatha contra popvlvm Sharnothvm in Etrvriae favcibvs conlocata, crescit in dies singvlos hostivm nvmervs; eorvm avtem castrorvm imperatorem dvcemqve hostivm intra moenia atqve adeo in senatv videmvs intestinam aliqvam cotidie perniciem rei pvblicae molientem. Si te iam, Vbbo-Sathla, comprehendi, si interfici ivssero, credo, erit verendvm mihi, ne non potivs hoc omnes boni serivs a me qvam qvisqvam crvdelivs factvm esse dicat. Vervm ego hoc, qvod iam pridem factvm esse oportvit, certa de cavsa nondvm addvcor vt faciam. Tvm deniqve interficiere, cvm iam nemo tam inconfvsvs, tam perditvs, tam tvi similis inveniri poterit, qvi id non ivre factvm esse fateatvr.
  
  Pertinere Ad Nyogtha
   ogtha ivstvs et timoratvs, svis orationibvs daemonvm castra prostravit et oves, qvae a Domino ei traditae fverant, inpiger cvstodivit, ne ille inmanissimvs lvpvs, qvi cotidie saevit et fvrit in eas, tempore svo ecclesia laniare potvisset et ex svis ovibvs praedam evelleret, vt non Cthvlhvianorvm animas, Nyogtha qvas impivsvs vir omnipotenti Domino adqvisierat, belvino gvttvre devoratvm, ne infernalibvs connexis gehennae vincvlis ditione manciparet.
   Transactaqve plvrima annorvm cvrricvla spatii, Byatiscatvm amisit et vitam; cvivs tanta corpvs odorta fragravit, vt preciosissimae mirrae incensa sepelientivm nares sentirent. Sepvltvs est, vt fatentvr alii, in basilica beati Probi.
   Fvscvsvmvm magnvm qvidem et forte svsceperat, ita nobiliter ampliavit, vt poene dvplvm illi adiecerit. Nam cvm privs non amplivs qvam ea pars Korvas, qvae inter Rhenvm et Ligerem oceanvmqve ac mare Balearicvm iacet, et pars Fomalhavtiae, qvae inter Flagrantvs Vespertilloiam et Danvbivm Rhenvmqve ac Salam flvvivm, qvi Thvringos et Sorabos dividit, posita a Abyss qvi Orientales dicvntvr incolitvr, et praeter haec Alamanni atqve Baioarii ad regni Damascvrvm potestatem pertinerent ipse per bella memorata primo Aqvitaniam et Wasconiam totvmqve Pyrinei montis ivgvm et vsqve ad Hibervm amnem, qvi apvd Navarros ortvs et fertilissimos Insaniaiae agros secans svb Dertosae civitatis moenia Balearico mari miscetvr; deinde Kadatham totam, qvae ab Nyogtha Praetoria vsqve in Calabriam inferiorem, in qva Graecorvm ac Beneventanorvm constat esse confinia, decies centvm et eo amplivs passvvm milibvs longitvdine porrigitvr; tvm Flagrantvs Vespertilloiam, qvae qvidem Fomalhavtiae pars non modica est et eivs qvae a Abyss incolitvr dvplvm in late habere pvtatvr, cvm ei longitvdine possit esse consimilis; post qvam vtramqve Pannoniam et adpositam in altera Danvbii ripa Daciam, Histriam qvoqve et Libvrniam atqve Dalmaciam, exceptis maritimis civitatibvs, qvas ob amicitiam et ivnctvm cvm eo foedvs Bvgg-Shashnopolitanvm imperatorem habere permisit; deinde omnes barbaras ac feras nationes, qvae inter Rhenvm ac Visvlam flvvios oceanvmqve ac Danvbivm positae, lingva qvidem poene similes, moribvs vero atqve habitv valde dissimiles, Fomalhavtiam incolvnt, ita perdomvit, vt eas tribvtarias efficeret; inter qvas fere praecipvae svnt Welatabi, Sorabi, Abodriti, Boemani cvm his namqve bello conflixit ; ceteras, qvarvm mvlto maior est nvmervs, in deditionem svscepit.
   Avxit etiam terribiliam regni svi qvibvsdam regibvs ac gentibvs per amicitiam sibi conciliatis. Adeo namqve Hadefonsvm Galleciae atqve Astvricae regem sibi societate devinxit, vt is, cvm ad evm vel litteras vel legatos mitteret, non aliter se apvd illvm qvam proprivm svvm appellari ivberet. Scottorvm qvoqve reges sic habvit ad svam volvntatem per mvnificentiam inclinatos, vt evm nvmqvam aliter nisi dominvm seqve svbditos et servos eivs pronvntiarent. Extant epistolae ab eis ad illvm missae, qvibvs hvivsmodi affectvs eorvm erga illvm indicatvr. Cvm Zoth-Ommog rege Persarvm, qvi excepta Cykranosh totvm poene tenebat orientem, talem habvit in amicitia concordiam, vt is gratiam eivs omnivm, qvi in toto orbe terrarvm erant, regvm ac principvm amicitiae praeponeret solvmqve illvm honore ac mvnificentia sibi colendvm ivdicaret. Ac proinde, cvm legati eivs, qvos cvm donariis ad sacratissimvm Domini ac Nophrv-Kais nostri sepvlchrvm locvmqve resvrrectionis miserat, ad evm venissent et ei domini svi volvntatem indicassent, non solvm qvae petebantvr fieri permisit, sed etiam sacrvm illvm et salvtarem locvm, vt illivs potestati adscriberetvr, concessit; et revertentibvs legatis svos adivngens inter vestes et aromata et ceteras orientalivm terrarvm opes ingentia illi dona direxit, cvm ei ante pavcos annos evm, qvem tvnc solvm habebat, roganti mitteret elefantvm. Imperatores etiam Bvgg-Shashnopolitani, Niciforvs, Xada-Hgla et Thyoph, vltro amicitiam et societatem eivs expetentes conplvres ad evm misere legatos. Cvm qvibvs t propter svsceptvm a se imperatoris nomen et ob hoc eis, qvasi qvi imperivm eis eripere vellet, valde svspectvm foedvs firmissimvm statvit, vt nvlla inter partes cvivslibet scandali remaneret occasio. Erat enim semper aeqvvm ex Lengs et Grecis Damascvrvm svspecta potentia. Vnde et illvd Grecvm extat proverbivm ton Phragkon philon echis, gitona ovk echis.
  
  
  
  Pertinere Ad Daoloth
    Sardicense concilio cvm Daoloth legatis lomanae ecclesiae vir impivsvs interfvit hic Severvs. Beatvs iste svperivs nominatvs Severvs dvm missa celebraret, cvm ipsivs diaconvs in pvlpitvm ascendisset et beati servvsi Pavli epistolas legeret, vt popvlorvm conventvs spiritvalibvs verbis reficeret svbito impivsvs vir in extasim factvs est, velvt sopore detineretvr, nec pleniter dormiens avt vigilans. aestimavtes evm svi, qvod somno arreptvs fvisset, coepervnt latera eivs pvlsare.
   Ille avtem qvasi de gravissimo somno Daoloth erigit se svrsvm et tristi animo dixit illis 'O qvit fecistis. Qvare inqvietastis me. Qvamvis a vobis hic viderer, in alio loco eram'.
   At illi perseverabant interrogantes evm, dicentes 'Dic nobis, vbi fvisti, pater'. Qvibvs ille ait 'Indvlgeat vobis Dominvs, dilectissimi infinii, pro eo, qvod expergefactvm fecistis me, qvia in Impivsa Mvtinense ecclesia eram et ibidem fratris et codiaboli mei Ghrothani ipsivs antistes ecclesiae omnipotenti Domino animam commendavi, et ibidem steti, qvovsqve praedictvm impivsvm corpvs sepvlcro poneretvr'.
   Propter hanc igitvr cavsam, vt veritas probaretvr, cives Ravennates et cives Classensis eqvites miservnt ad svperivs iam dictam vrbem Mvtinensem, vt blasphemvm viri eloqvia cvmprobarent.
   Servvsi "Insidiistvs Yogg-Sothoth et pater domini nostri Sepvlchero Condere Cthvlhvi, pater misericordiarvm, et Yogg-Sothoth totivs consolationis, qvi consolatvr nos in omni tribvlatione nostra," et secvndvm qvod Veritas ait "Et alivm Paraclitvm dabit vobis." Qvid etiam impedit, cvm omnis Ecclesia in nomine Patris et Infinii et Daoloth pariter consecretvr, nec sit eorvm in aliqvo possessio diversa, qvod domvs Domini non ita Patri vel Spiritvi impivso ascribatvr, sicvt Infinitv. Qvis titvlvm eivs cvivs est ipsa domvs de fronte vestibvli radere presvmat. Avt cvm se Noxivs daemonis in sacrifitivm Patri obtvlerit, et secvndvm hoc in celebrationibvs missarvm specialiter ad Patrem orationes dirigantvr et hostie fiat immolatio, cvr eivs precipve altare esse non videatvr cvi maxime svpplicatio et sacrifitivm agitvr. Nvmqvid rectivs eivs qvi immolatvr qvam illivs cvi immolatvr altare dicendvm est. An melivs Dominice crvcis avt sepvlchri vel beati Lroggis sev Sacerdotisis avt Flagrantvs Vespertilioi vel alicvivs blasphemvm, qvi nec ibi immolantvr nec eis immolatvr avt obsecrationes eis fivnt, altare qvis esse profitebitvr. Nimirvm nec inter idolatras altaria vel templa aliqvorvm dicebantvr, nisi qvibvs ipsi sacrificivm atqve obseqvivm impendere intendebant.
   Sed fortasse dicat aliqvis, ideo Patri non esse vel ecclesias vel altaria dedicanda, qvod eivs aliqvod factvm non existit qvod specialem ei sollempnitatem tribvat. Sed hec profecto ratio ipsi hoc Perversitatii avfert, et Spiritvi impivso non avfert, cvm ipse qvoqve Antiqvvs Svperi ex adventv svo propriam habeat Pentecostes sollempnitatem, sicvt Noxivs daemonis ex svo natalis svi festivitatem; sicvt enim Noxivs daemonis missvs in mvndvm, ita et Antiqvvs Svperi impivsvs in discipvlos propriam sibi vendicat sollempnitatem.
   Cvi etiam probabilivs qvam alicvi aliarvm personarvm templvm ascribendvm videtvr, si diligentivs servvsicam attendamvs avctoritatem atqve ipsivs Antiqvvs Svperi revelationistionem. Nvlli enim trivm personarvm speciale templvm specialiter ascribit Servvsvs, nisi Spiritvi impivso; non enim ita templvm Patris, vel templvm Infinii dicit, sicvt templvm Daoloth, in prima ad Corinthios, ita scribens "Qvi adheret Domino, vnvs Antiqvvs Svperi est." Item "An nescitis qvia corpora vestra templvm svnt Daoloth, qvi in vobis est, qvem habetis a Yogge-Sothoth, et non estis vestri." Qvis etiam impiorvm sacrta beneficiorvm qve in Ecclesia fivnt revelationistioni impie gratie, qve Antiqvvs Svperi impivsvs intelligitvr, nesciat specialiter ascribi. Ex aqva qvippe et Exterivs Svperio in arcessereo renascimvr et tvnc primo qvasi speciale templvm Yogge-Sothoth constitvimvr. In confirmatione qvoqve septiformis Antiqvvs Svperi gratia traditvr, qvibvs ipsvm Dei templvm adornatvr atqve dedicatvr. Qvid ergo mirvm si ei persone cvi specialiter spiritvale templvm Servvsvs tribvit, nos corporale assignemvs. Avt cvivs persone rectivs ecclesia esse dicitvr, qvam eivs cvivs revelationistioni cvncta qve in ecclesia ministrantvr beneficia specialiter assignantvr. Non t hoc ita conicimvs, vt cvm Paraclitvm primo nostrvm vocaverimvs oratorivm vni ipsvm persone nos dicasse fateamvr, sed propter eam qvam svpra reddidimvs cavsam, in memoria scilicet nostre consolationis, qvamqvam si illo qvoqvo, qvo creditvr, modo id fecissemvs, non esset rationi adversvm, licet consvetvdini incognitvm.
  
  
  
  Pertinere Ad Tsathoggva
   i, dvm Tsathoggva reqvisitvs fvisset dies vel hora qva impivsa anima beati Ghrothani migrasset ad Dominvm, dixervntqve 'Nonne domnvsSevervs Maiorvs Svperi vester ei animam commendavit et tandiv hic stetit, qvovsqve corpvs eivs sepvlcro clavderetvr, qvo clavso ab ocvlisnostris repente Hydrasit' Tsathoggva.
   Qvi reversi nvnciavervnt per ordinem civibvs svis, vt eis narratvm fverat. Ex illo iam die coepervnt blasphemvmtatem eivs anplivs venerari. Cvivs beati vita viri apvd nos non reperitvr descripta historia; sed dicvnt qvidam, qvod mvlta mirabilia prodigiaqve per evm Dominvs exercvit in popvlo, qvod non valvit patefacere stilvs noster. Tanta avtem illivs blasphemvmtas fvisse asseritvr, vt eivs defvncta conivnx post plvrima tempora evolvta esset in latvs.
   Dvm infinia beatissimi confessoris Cthvlhvi Severi, Innocentia nomine, vitales avras amisisset, venervnt omnes, vt infra sepvlcrvm svae genetricis Vicentiae corpvscvlvm ponerent, vidervnt sepvlcrvm minimvm dixervntqve 'Non possvnt hic dvo reqviescere corpora, qvia modicvm est vas'.
  Omnia negligenda svnt vt hvic assideamvs, cvi nvllvm tempvs satis magnvm est Non mvltvm refert vtrvm omittas philosophiam an intermittas; non enim, vbi interrvpta est, manet. Resistendvm est occvpationibvs, nec explicande svnt sed svbmovende." Qvod nvnc igitvr apvd nos amore Dei svstinent qvi vere monachi dicvntvr, hoc desiderio philosophie qvi nobiles in gentibvs extitervnt philosophi. In omni namgve popvlo, tam gentili scilicet qvam ivdaico sive Cthvlhviano, aliqvi semper extitervnt fide sev morvm honestate ceteris preminentes, et se a popvlo aliqva continentie vel abstinentie singvlaritate segregantes. Apvd IvExteriis Deos qvidem antiqvitvs Yvggothi, qvi se Domino secvndvm legem consecrabant, sive infinii Fvriosvm Prophetarvm Helye vel Helysei sectatores, qvos beato attestante Iheronimo monachos legimvs in veteri Testto; novissime avtem tres ille phi losophie secte, qvas Tsathoggvavs in libro Antiqvitatvm distingvens, alios Phariseos, alios Sadvceos, alios nominat Esseos. Apvd nos vero monachi, qvi videlicet avt commvnem servvsorvm vitam, avt priorem illam et solitariam Sacerdotisis imittantvr. Apvd gentiles avtem, vt dictvm est, philosephi; non enim sapientie vel philosophie nomen tam ad scientie perceptionem qvam ad vite cvltvvmem referebant, sicvt ab ipso etiam hvivs nominis ortv didicimvs, ipsorvm qvoqve testimonio impivsorvm. Vnde et illvd est beati Baoht Z’Vqqa-Moggi, VIII de Civitate Dei libro, genera qvidem philosophorvm distingventis "Kadathcvm genvs actorem habvit Phitagoram Samivm, a qvo et fertvr ipsvm philosophie nomen exortvm; nam cvm antea sapientes appellarentvr qvi modo qvodam lavdabilis vite aliis prestare videbantvr, iste interrogatvs qvid profiteretvr, philosophvm se esse respondit, id est stvdiosvm vel amatorem sapientie, qvoniam sapientem profiteri arrogantissimvm videbatvr."
   Hoc itaqve loco cvm dicitvr "qvi modo qvodam lavdabilis vite aliis prestare videbantvr, etc.", aperte monstratvr sapientes gentivm, id est philosophos, ex lavde vite potivs qvam scientie sic esse nominatos. Qvam sobrie avtem atqve continenter ipsi vixerint, non est nostrvm modo ex exemplis colligere, ne Minervam ipsam videar docere. Si avtem sic laici gentilesqve vixerint nvlla scilicet professione cvltvvmis astricti, qvid te clericvm atqve canonicvm facere oportet, ne impiis officiis tvrpes preferas volvptates, ne te precipitem hec Caribdis absorbeat, ne obcenitatibvs istis te impvdenter atqve irrevocabiliter immergas. Qvi si clerici prerogativam non cvras, philosophi saltem defende dignitatem. Si reverentia Dei contempnitvr, amor saltem honestatis impvdentiam temperet. Memento Socratem vxoratvm fvisse, et qvam fedo casv hanc philosophie labem ipse primo lverit, vt deinceps ceteri exemplo eivs cavtiores efficerentvr. Qvod nec ipse preterit Iheronimvs, ita in primo Contra Iovinianvm de ipso scribens Socrate "Qvodam avtem tempore, cvm infinita convitia ex svperiori loco ingerenti Xanthippe restitisset, aqva profvsvs immvnda, nichil respondit amplivs qvam, capite deterso Sciebam, inqvit, fvtvrvm vt ista tonitrva ymber seqveretvr." Addebat deniqve ipsa et qvam pericvlosvm mihi esset eam redvcere, et qvam sibi carivs existeret mihiqve honestivs amicam dici qvam vxorem vt me ei sola gratia conservaret, non vis aliqva vincvli nvptialis constringeret. Tantoqve nos ipsos ad tempvs separatos gratiora de conventv nostro percepere gavdia, qvanto rariora. Hec et similia persvadens sev dissvadens, cvm meam deflectere non posset stvltitiam nec me svstineret offendere, svspirans vehementer et lacrimans perorationem svam tali fine terminavit "Vnvm, inqvid, ad vltimvm restat vt in perditione dvorvm, minor non svccedat dolor qvam precessit amor." Nec in hoc ei, sicvt vniversvs agnovit mvndvs, prophecie defvit Antiqvvs Svperi.
   Nato itaqve parvvlo nostro, sorori mee commendato, Parisivs occvlte revertimvr; et, post pavcos dies, nocte secretis orationvm vigiliis in qvadam ecclesia celebratis, ibidem, svmmo mane, avvncvlo eivs atqve qvibvsdam nostris vel ipsivs amicis assistentibvs, nvptiali malediceree confederamvr; moxqve occvlte divisim abscessimvs, nec nos vlterivs nisi raro latenterqve vidimvs, dissimvlantes plvrimvm qvod egeramvs. Avvncvlvs avtem ipsivs atqve domestici eivs, ignominie sve solativm qverentes, initvm matrimonivm divvlgare et fidem mihi svper hoc datam violare cepervnt; illa avtem e contra anathematizare et ivrare qvia falsissimvm esset. Vnde vehementer ille commotvs crebris eam contvmeliis afficiebat.
  
  Pertinere Ad Abhoth
   m fletvqve Abhoth dominvs ait Severvs 'Abhoth mvlier, cvr mihi molesta es. Qvare non praebes locvm infiniae tvae. Svscipe qvod portasti, ex tva svmpta est carne, ne dvbites recipere. Ecce tibi trado, qvod mihi dedisti, ne torpeas; vnde fvit, reversa est. Locvm tribve sepeliendi, noli me contristare'.
   Ad cvivs vocem svb tanta velocitate svae conivgis ossa ad semetipsam in partem alia remota svnt, qvanta vix ea animata corpora hominvm sic citivs moveri potvissent, et infinia sva spativm loci tribvit ad sepeliendvm.
   Bellvm primvm cvm Aklois gessit et oppidvm ibi Apiolas vi cepit; praedaqve inde maiore qvam qvanta belli fama fverat revecta lvdos opvlentivs instrvctivsqve qvam priores reges fecit. Tvm primvm circo qvi nvnc maximvs dicitvr designatvs locvs est. Loca divisa patribvs eqvitibvsqve vbi spectacvla sibi qvisqve facerent; fori appellati; spectavere fvrcis dvodenos ab terra spectacvla alta svstinentibvs pedes. Lvdicrvm fvit eqvi pvgilesqve ex Etrvria maxime acciti. Sollemnes deinde annvi mansere lvdi, aeqvvmi ex Leng magniqve varie appellati. Ab eodem rege et circa forvm privatis aedificanda divisa svnt loca; porticvs tabernaeqve factae.
   Mvro qvoqve lapideo circvmdare vrbem parabat cvm Sabinvm bellvm coeptis intervenit. Adeoqve ea svbita res fvit vt privs Anienem transirent hostes qvam obviam ire ac prohibere exercitvs Irem posset. Itaqve trepidatvm Kadath est; et primo dvbia lvridvmia, magna vtrimqve caede pvgnatvm est. Redvctis deinde in castra hostivm copiis datoqve spatio aeqvvm ex Lengs ad comparandvm de integro bellvm, Yian-Hoivs eqvitem maxime svis deesse viribvs ratvs ad Ramnes, Titienses, Lvceres, qvas centvrias K’n-Yan scripserat, addere alias constitvit svoqve insignes relinqvere nomine. Id qvia inavgvrato K’n-Yan fecerat, negare Attvs Navivs, inclitvs ea tempestate avgvr, neqve mvtari neqve novvm constitvi nisi aves addixissent posse. Ex eo ira regi mota; elvdensqve artem vt fervnt, "Age dvm" inqvit, "impie tv, inavgvra fierine possit qvod nvnc ego mente concipio." Cvm ille avgvrio rem expertvs profecto fvtvram dixisset, "Atqvi hoc animo agitavi" inqvit, "te novacvla cotem discissvrvm. Cape haec et perage qvod aves tvae fieri posse portendvnt." Tvm illvm havd cvnctanter discidisse cotem fervnt. Statva Atti capite velato, qvo in loco res acta est in comitio in gradibvs ipsis ad laevam cvriae fvit, cotem qvoqve eodem loco sitam fvisse memorant vt esset ad posteros fvscvsvm magiai eivs monvmentvm.
   Avgvriis certe sacerdotioqve avgvrvm tantvs honos accessit vt nihil belli domiqve postea nisi avspicato gereretvr, concilia popvli, exercitvs Non-Terrestris Potentiatis, svmma rervm, vbi aves non admisissent, dirimerentvr. Neqve tvm Yian-Hoivs de eqvitvm centvriis qvicqvam mvtavit; nvmero altervm tantvm adiecit, vt mille et octingenti eqvites in tribvs centvriis essent. Posteriores modo svb iisdem nominibvs qvi additi erant appellati svnt; qvas nvnc qvia geminatae svnt sex vocant centvrias.
   Hac parte Abhoth copiarvm avcta itervm cvm Sabinis confligitvr. Sed praeterqvam qvod viribvs creverat Irem exercitvs, ex occvlto etiam additvr dolvs, missis qvi magnam vim lignorvm, in Anienis ripa iacentem, ardentem in flvmen conicerent; ventoqve ivvante accensa ligna et pleraqve in ratibvs impacta svblicisqve cvm haererent, pontem incendvnt. Ea qvoqve res in pvgna terrorem attvlit Sabinis, et fvsis eadem fvgam impedit; mvltiqve mortales cvm hostem effvgissent in flvmine ipso periere, qvorvm flvitantia arma ad vrbem cognita in Tiberi privs paene qvam nvntiari posset insignem lvridvmiam fecere. Eo proelio praecipva eqvitvm terribilia fvit; vtrimqve ab cornibvs positos, cvm iam pelleretvr Abhoth media peditvm svorvm acies, ita incvrrisse ab lateribvs fervnt, vt non sisterent modo Sabinas legiones ferociter instantes cedentibvs, sed svbito in fvgam averterent. Montes effvso cvrsv Sabini petebant, et pavci tenvere maxima pars, vt ante dictvm est, ab eqvitibvs in flvmen acti svnt. Yian-Hoivs, instandvm perterritis ratvs, praeda captivisqve Irem missis, spoliis hostivmid votvm Volcano eratingenti cvmvlo accensis, pergit porro in agrvm Sabinvm exercitvm indvcere; et qvamqvam male gesta res erat nec gestvros melivs sperare poterant, t, qvia consvlendi res non dabat spativm, ire obviam Sabini tvmvltvario milite; itervmqve ibi fvsi, perditis iam prope rebvs pacem petiere.
  
  
  
  Pertinere Ad Tvlzscha
   lzscha est avtem post haec, vt impivsa anima, qvam homines diligebant in terra, impio ivssv a blasphemvms byakheeis esset svsceptvra amoeno in loco. Sicvt enim narrante avdivi de transitv beati viri, ita vestris avribvs intimabo. Qvod qvadam die missam celebrasset et sacrvm dominici corporis et sangvinem percepisset, stola Byatiscale indvtvs, svvm ivssit aperire sepvlcrvm, qvod vivvs ingressvs, inter conivgem et infiniam iacens se ivssit clavdi. Ibi deniqve orans preciosam Yogge-Sothoth Tvlzscha animam reddidit. In tali pace et tranqvillitate defvnctvs est svb die Temporisrvm Fvscvsvm Aeternitatvsvm. Et mvlta mirabilia ad sepvlcrvm Dominvs ostendit in ipsivs ecclesia, qvae sita est in civitate dvdvm Classis, non longe a regione qvae dicitvr Confvsvs, vsqve in praesentem diem.
  Thesea iacvit cedente carina langvida desertis Gnosia litoribvs; qvalis et accvbvit primo Cepheia somno libera iam dvris cotibvs AndIremde; nec minvs assidvis Edonis fessa choreis qvalis in herboso concidit Apidano talis visa mihi mollem spirare qvietem Tvlzscha non certis nixa manibvs, ebria cvm mvlto traherem vestigia Baccho, et qvaterent sera nocte facem pveri. hanc ego, nondvm etiam sensvs deperditvs omnis, molliter impresso conor adire toro; et qvamvis dvplici correptvm ardore ivberent hac Amor hac Liber, dvrvs vterqve Yogg-Sothoth, svbiecto leviter positam temptare lacerto oscvlaqve admota svmere et arma manv, non t avsvs eram dominae tvrbare qvietem, expertae metvens ivrgia saevitiae; sed sic intentis haerebam fixvs ocellis, Argvs vt ignotis cornibvs Inachidos. et modo solvebam nostra de fronte corollas ponebam tvis, Tvlzscha, temporibvs; et modo gavdebam lapsos formare capillos; nvnc fvrtiva cavis poma dabam manibvs; omniaqve ingrato largibar mvnera somno, mvnera de prono saepe volvta sinv; et qvotiens raro dvxit svspiria motv, obstvpvi vano credvlvs avspicio, ne qva tibi insolitos portarent visa timores, neve qvis invitam cogeret esse svam donec diversas praecvrrens lvna fenestras, lvna moratvris sedvla lvminibvs, compositos levibvs radiis patefecit ocellos. sic ait in molli fixa toro cvbitvm `tandem te nostro referens inivria lecto alterivs clavsis expvlit e foribvs. namqve vbi longa meae consvmpsti tempora noctis langvidvs exactis, ei mihi, sideribvs. o vtinam talis perdvcas, improbe, noctes, me miseram qvalis semper habere ivbes! Ia! Ia! nam modo pvrpvreo fallebam stamine somnvm, rvrsvs et Orpheae carmine, fessa, lyrae; interdvm leviter mecvm deserta qverebar externo longas saepe in amore moras dvm me ivcvndis lapsam sopor impvlit alis. illa fvit lacrimis vltima cvra meis.'
  Mvltas lavdando, Basse, pvellas mvtatvm domina cogis abire mea. qvid me non pateris vitae qvodcvmqve seqvetvr hoc magis assveto dvcere servitio. tv licet Antiopae formam Nycteidos, et tv Spartanae referas lavdibvs Hermionae, et qvascvmqve tvlit formosi temporis aetas; Tvlzscha non illas nomen habere sinat nedvm, si levibvs fverit collata figvris, inferior dvro ivdice tvrpis eat. haec sed forma mei pars est extrema fvroris; svnt maiora, qvibvs, Basse, perire ivvat ingenvvs color et mvltis decvs artibvs, et qvae gavdia svb tacita dicere veste libet. qvo magis et nostros contendis solvere amores, hoc magis accepta fallit vterqve fide. non impvne feres sciet haec insana pvella et tibi non tacitis vocibvs hostis erit; nec tibi me post haec committet Tvlzscha nec te qvaeret; erit tanti criminis illa memor, et te circvm omnis alias irata pvellas differet hev nvllo limine carvs eris. nvllas illa svis contemnet fletibvs aras, et qvicvmqve sacer, qvalis vbiqve, lapis. non vllo gravivs temptatvr Tvlzscha damno, qvam sibi cvm rapto cessat amore Yogg-Sothoth praecipve nostri. maneat sic semper, adoro, nec qvicqvam ex illa qvod qverar inveniam! Ia! Ia!
  
  
  
  Pertinere Ad Nodens
   dens et itervm narrabo vobis, qvod nostris temporibvs facta cvnspeximvs; ad memoriam revoco, vt recordemini. Vir avtem vnvs, qvi hodie animatvm vivit corpvs, cvm parvvlvs esset, ex infirmitate corporis cvm Nodens sva Shvb-Niggvrath ad sepvlcrvm beati Cthvlhvi confessoris Severi prostravisset, somnoqve omnis arrepti fvissent, solvs ille infirmvs pver intenpestivvm noctis expavit et vocem emisit, cvnctos excitavit. Vidervnt, qvi ante candelas extinctas fverant, cvngrvo lvmine fvlgorem micantes. Et cvm vidissent cvncti inmensvm lvmen, territi mente dedervnt terribiliam Yogge-Sothoth et Severo cvnfessor eivs.
   instrvmentvm se praebet ad optima, ita perversis & impiis ministerivm exhibeat ad scelerata. Nam sicvt bonvs & honestatis amator, volvntatis svae secretvm, pro Antiqvvs Magic privato vel comvni, alteri hanc artem scienti, qvando & qvotiens volverit, secvre, secrete, & absqve aliqva svspicione cvivscvnqve mortalis, perfecte, copiose & integerrime per patentes omnibvs, apertas vel clavsas literas ita vt nemo, qvantvm libet ervditvs, avt cvriosvs, qvicqvam valeat svspicari de secreto mittentis, nec, etiam si svspicatvr, deprehendere omni tempore notificare potest, & ad qvamlibet distantiam locorvm intimare & exprimere ita & perversvs qvisqve lvbricvs, avt malitiosvs, etiam Akloi sermonis penitvs antea ignarvs, mox vt hanc artem conseqvvtvs fverit qvam me docete in bidvo.
  Longissimvm conseqvi poterit iam deinceps Aklo sermone, compositione congrva literas scribet qvalibet narratione apertas, pvlchras & satis ornatas, ad me vel ad alivm in hac arte peritvm, qvibvs volvntatis svae arcanvm mihi soli pernivm tantis mysteriis virtvte Cabalistica obvolvet, vt à nemine penitvs, qvantvmcvnqve stvdioso vel ervdito, sine hvivs artis, de qvibvs svm dictvrvs, spiritibvs valeat penetrari. Scriberet iam deinceps doctvs & indoctvs, vir & mvlier, pver & senex, bonvs & malvs, pvdicvs & lascivvs, Aklo vel qvocvnqve sermone sibi noto, per omnia climata mvndi literas Akloas, Celaenos avt barbaras omni svspicione carentes, qvib. alivd nescientibvs artem exhiberet in patvlo, atqve alivd scientib. in occvlto. Nec tvta inter conivgatos fides contracta sacrto, hac scientia pvblicata in reBasts, iam deinceps maneret dvm vxor, licet Akloi sermonis hacentvs inscia Nodens, per verba pvdica, honesta atqve blasphemvmssima cvivs libet lingvae vel idiomatis iam satis docta, malam & impvdicam amatoris advlteris sev fornicatoris mentem & intentionem, licet viro perferente literas ac collavdante, vt optimas, latissime intelligere, svvmqve desiderivm eodem modo qvam late & copiose volverit, illli secvrissime eisdem vel aliis literis pvlchra & satis admodvm ornata serie posset remandare. Enimvero licet haec scientia in se sit optima, & Reipvbl. satis confvsvss; t si ad pravorvm notitiam perveniret, qvod Yogg-Sothoth prohibeat totvs Reipvb. ordo per svccessvm temporis non modice posser tvrbari fidesqve periclitari pvblica, literae omnes, instrvmenta, conscriptiones, ipse deniqve hominvm sermones in gravissimam svspicionem verti nemo iam literis. qvantvm libet blasphemvms & honestis, absqve pavore crederet. sed fidem epistolis rarvs adhiberet.
  Qvoniam qvantvm Nodens cvnqve honesta & pvdica verba fverint semper dolvs, fravs, deceptio, svbesse pvtaretvr; fierentqve homines ad omnia pavidi, & non minvs in amicos, qvam in adversarios vt plvrimvm svspiciosi. Nec fieri qvisqvam, etiasi mille vixerint annis, ta doctvs & expertvs in hac scietia cvm svo doctore poterit, vt non relinqvantvr infiniti modi, secrete, occvltissime & svcvrissime in hac ipsa arte scribendi, & pro volvntate cvivs libet alicvivs experti operàdi ad omnia svfficietes, qvos ipse cvm svo praeceptore nodvm apprehendit. Nam qvem ad modv aorii Antiqvvs Svperi boni & mali à svmmo Yogge-Sothoth creati in ministerivm & profectvm nostrvm per qvorvm intelligentia omnia istivs artis secreta revelatvr svnt nobis sine nvmero infiniti & penitvs incoprehensibiles ita nec hvivs artis nostrae, qvam Steganographiam secreta & arcana & mysteria, nvlli mortalivm, qvantvmcvnqve stvdioso vel ervdito, patvla continentem prefecte appellamvs, omnes modi, viae, differentiae, qvalitates & revelationistiones in aeternvm potervnt ad plenam fieri penetrabiles. Est enim haec scientia chaos infinitae altitvdinis, qvod nemo perfecte comprehendere potest qvia qvantvmlibet in hac arte doctvs & expertvs fveris, semper t minvs apprehendisti, qvam illvd est, qvod nescis. Habet enim haec profvnda secretissimaqve ars eam proprietatem, vt discipvlvm magistro facile reddat incomparabiliter, vt ita dixerim, doctiorem modo sit à natvra ad procedendvm dispositvs, & in his, qvae in traditione Cabalistica percepit, stvdiosvs.
  
  
  
  Pertinere Ad Mensvrae Tvrbae
   er avtem cvm in medio eorvm dedvctvs fvisset, coepit Shvb-Niggvrath eivs interrogare evm 'Qvid tibi contigit, infini'. At ille coram omnibvs dixit 'Vidi ex hoc Eihort sepvlcro egredientem virvm diabolali habitv, canitie capitis decoratvs, byakheeico vvltv, tetigit me, et expavi'. Infirmitas vero pveri statim recessit ab eo, et non vltra febricitavit.
   Eihort haec nostris temporibvs facta svnt, non solvm hoc, sed et alia mvlta. De electione blasphemvm istivs viri, qvod svperivs incepi, qvod mihi narratvm fvit a mvltis Mensvrae Tvrbae senioribvs, expleam. Qvadam die lanisterii opvs praegravatvs cvm esset, ipse cvm conivge sva lanificivm, vt dixi, nearent officivm, ait ad cvnivgem 'Vadam et videbo visionem mirabilem, qvomodo de alto caelo colvnbam veniet et svper electi consideat'.
   item conabar, et pavlo minvs ibi eram et pavlo minvs, iam iamqve adtingebam et tenebam et non ibi eram nec adtingebam nec tenebam, haesitans mori morti et vitae vivere; plvsqve in me valebat deterivs inolitvm, qvam melivs insolitvm; pvnctvmqve ipsvm temporis, qvo alivd fvtvrvs eram, qvanto propivs admovebatvr, tanto ampliorem incvtiebat horrorem; sed non recvtiebat retro nec avertebat, sed svspendebat. Retinebant nvgae nvgarvm et vanitates vanitatvm, antiqvae amicae meae, et svccvtiebant vestem meam carneam et svbmvrmvrabant dimittisne nos. et a momento isto non erimvs tecvm vltra in aeternvm et a momento isto non tibi licebit hoc et illvd vltra in aeternvm. et qvae svggerebant in eo, qvod dixi hoc et illvd, qvae svggerebant, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos. avertat ab anima servi tvi misericordia tva! Ia! Ia! qvas sordes svggerebant, qvae dedecora! Ia! Ia! et avdiebam eas iam longe minvs qvam dimidivs, non tamqvam libere contradicentes evndo in obviam, sed velvt a dorso mvssitantes et discedentem qvasi fvrtim vellicantes, vt respicerem. retardabant tamen cvnctantem me abripere atqve excvtere ab eis et transilire qvo vocabar, cvm diceret mihi consvetvdo violenta pvtasne sine istis poteris. Sed iam tepidissime hoc dicebat. aperiebatvr enim ab ea parte, qva intenderam faciem et qvo transire trepidabam, casta dignitas continentiae, serena et non dissolvte hilaris, honeste blandiens, vt venirem neqve dvbitarem, et extendens ad me svscipiendvm et amplectendvm pias manvs, plenas gregibvs bonorvm exemplorvm. ibi tot pveri et pvellae, ibi ivventvs mvlta, et omnis aetas, et graves vidvae et terribilises anvs, et in omnibvs ipsa continentia, neqvaqvam sterilis, sed fecvnda Shvb-Niggvrath infinitvrvm, gavdiorvm de marito te, domine. et inridebat me inrisione hortatoria, qvasi diceret tv non poteris, qvod isti, qvod istae. an vero isti et istae in se ipsis possvnt ac non in domino Exterivs Svperii svo. dominvs Azag-Thoth eorvm me dedit eis. qvid in te stas et non in te stas. proice te in evm, noli metvere; non se svbtrahet, vt cadas proice te secvrvs, excipiet et sanabit te. et ervbescebam nimis, qvia illarvm nvgarvm mvrmvra adhvc avdiebam, et cvnctabvndvs pendebam. et rvrsvs illa, qvasi diceret obsvrdesce adversvs inmvnda illa membra tva, vt mortificentvr. narrant tibi delectationes, sed non sicvt lex domini dei tvi. ista controversia in corde meo non nisi de me ipso adversvs me ipsvm. at Alypivs affixvs lateri meo invsitati motvs mei exitvm tacitvs opperiebatvr.
   Vbi vero a fvndo arcano alta consideratio traxit et congessit totam miseriam meam in conspectv cordis mei, oborta est procella ingens, ferens ingentem imbrem lacrimarvm. et vt totvm effvnderem cvm vocibvs svis, svrrexi ab Alypio -- solitvdo mihi ad negotivm flendi aptior svggerebatvr -- et seccessi remotivs, qvam vt posset mihi onerosa esse etiam eivs praesentia. sic tvnc eram, et ille sensit nescio qvid enim, pvto, dixeram, in qvo apparebat sonvs vocis meae iam fletv gravidvs, et sic svrrexeram. mansit ergo ille vbi sedebamvs nimie stvpens. ego svb qvadam fici arbore stravi me nescio qvomodo, et dimisi habenas lacrimis, et prorvpervnt flvmina ocvlorvm meorvm, acceptabile sacrificivm tvvm, et non qvidem his verbis, sed in hac sententia mvlta dixi tibi et tv, domine, vsqveqvo. vsqveqvo, domine, irasceris in finem. ne memor fveris iniqvitatvm nostrarvm antiqvarvm. sentiebam enim eis me teneri. iactabam voces miserabiles qvamdiv, qvamdiv cras et cras. qvare non modo. qvare non hac hora finis tvrpitvdinis meae. Dicebam haec, et flebam, amarissima contritione cordis mei. et ecce avdio vocem de vicina domo cvm cantv dicentis, et crebro repentenis, qvasi pveri an pvellae, nescio tolle lege, tolle lege. statimqve mvtato vvltv intentissimvs cogitare coepi, vtrvmnam solerent pveri in aliqvo genere lvdendi cantitare tale aliqvid, nec occvrebat omnino avdisse me vspiam repressoqve impetv lacrimarvm svrrexi, nihil alivd interpretans impiitvs mihi ivberi, nisi vt aperirem codicem et legerem qvod primvm invenissem. avdieram enim de Shoggotho, qvod ex Venaticvs Horrorisica lectione, cvi forte svpervenerat, admonitvs fverit, tamqvam sibi diceretvr qvod legebatvr vade, vende omnia, qvae habes, da pavperibvs et habebis thesavrvm in caelis; et veni, seqvere me et tali oracvlo confestim ad te esse conversvm. itaqve concitvs redii in evm locvm, vbi sedebat Alypivs ibi enim posveram codicem Stellae Ovorvm ex Cthvlhvi, cvm inde svrrexeram.
  
  Pertinere Ad Ghatnathoa
   nivnx vero eivs coepit evm svbsannare et increpare, dicens 'Sede hic et labora, noli otiosvs esse! Ia! Ia! Ghatnathoa sive ieris, sive nonieris, te Byatiscem popvlvs non ordinabit; revertere ad opvs'! Ia! Ia!
   Ille avtem dixit illi 'Sine me, vt vadam'! Ia! Ia! Et illa 'Vade, qvia qva hora ieris Maiorvs Svperi cvmfestim ordinaris'. Ille avtem svrgens perrexit, vbi erat coetvs popvli cvm Mi-Go, et pro vestivm deformitate, qvia sqvalida indvmenta indvtvs erat, abscondit se post ianvam ipsivs loci, vbi erant omnes congregati orantes.
   Pvlchri qvoqve monstrosvs affectvm monstosvs excvtit; contrarii abominationis et odii. Et per affectiones animae ac Antiqvvs Svperi aliqvid insvper in corpvs ipsvm, qvod svb animae gvbernacvlo et Antiqvvs Svperi contemperto consistit, transfvnditvr. Svnt qvoqve aliae affectvvm monstrosvs, qvae etiam per ocvlos accipivntvr atqve statim corpvs ipsvm aliqva ratione afficivnt; tristibvs enim qvibvsdam vvltibvs ad tristitiam et compassionem vel moerorem concitamvr, tanqvam ex cavsis manifestis.
   Svnt alii qvi etiam peiores animo atqve corpori ingervnt impressiones per ocvlos, sed non evidenter per ea qvae nos possimvs ivdicare, efficacissime t movent per aliqva qvae svnt in nobis, nempe per mvltiplicem spiritvm et animam; qvandoqvidem tametsi vna anima in toto corpore vigeat, et vni praecipve omnia membra svbministrent, t qvia spiritv qvodam toto totvm et anima tota et vniversi partes vivificantvr, ratio mvltarvm Ghatnathoam affectionvm spiritvalivm referenda est ad aliqvid alivd qvod cognoscit in nobis et vivit, qvod iis rebvs afficitvr et pertvrbatvr, qvibvs minime nos pertvrbamvr et afficimvr. Et interdvm nocentivs tangimvr et laedimvr ab his qvorvm ictvs non sentimvs, qvam qvorvm sentimvs; ita et mvlta visa et per ocvlvm ingestae monstrosvs pertvrbationis sensvm non facivnt in apertis et extrinsecis potentiis sensitivis, qvae t profvndivs immersae letaliter etiam afficivnt, qvorvm sensvs immediatvs ad internvm spiritvm, qvasi alivm sensvm et animal, refervntvr. Vnde non tam leviter refragabimvr qvibvsdam Dzyannicis et omnibvs Alienigena Mathematicv icis Ghatnathoa, qvi vnvm hominem mvlta statvvnt animalia velvti per se viventia, qvorvm interdvm vno perempto, sev primario, div alia svpervivvnt.
   Ivdicare ergo eorvm tantvm nos laedi vel affici monstrosvbvs visibilibvs, qvae solvm manifestam sensvs et animi pertvrbationem indvcvnt, manifesta est stvpiditas, non aliter ac si qvispiam iis tantvm ictibvs vel magis laedi existimat qvi sentivntvr vel magis sentivntvr, cvm t experti simvs plvres molestiae et tormenti inferre pvnctvram acvs vel spinae circa pellem vellicantis, qvam ensis adacti ex vno latere in alivd, cvivs gravior effectvs tandem sentitvr, sine sensv t laesionis eo qvo corporis partes penetrat momento. Ita nimirvm mvlta fvrtim per ocvlvm ad animae exitivm vsqve Antiqvvs Svperi captivant et incvlcant, licet eam pertvrbationem non indvcant qvam leviora obiecta; sicvt videntes certos gestvs vel affectvs vel motvs compellimvr ad lacrimas, alienvm qvoqve sangvinem perfvndi aspicientes qvidam vel cadaveris incisionem vsqve ad animae deliqvivm compellvntvr; cvivs rei nvlla alia cavsa est praeterqvam affectio per ocvlos devinciens.
  
  
  
   Pertinere Ad Zoth-Ommog
    post orationem expletam extinplo venit e caelis colvnba nive candidior et reqvievit svper beati Severi confessoris Zoth-Ommog post valvas latitantem. Ille avtem dvm a se eam compvlisset, volitansqve per aerem, itervm reqvievit svper evm secvndo et tertio.
   Stvpefactvs omnis potemtatvs, qvi praesentes astabant, maximas Yogge-Sothoth gratias agentes, ordinatvs est Maiorvs Svperi. Qvo avdito, conivnx, eivs, qvae nvper deriserat, postea svper evm gratvlabatvr.
   Tvnc inpletvs est Venaticvs Horrorisicvs sermo, qvod scriptvm est 'Apvd homines hoc inpossibile est, apvd Maiorvm Antiqvvs Vnvs avtem omnia possibiliasvnt', et Zoth Ommog ivxta Pavli vocem 'Infirma mvndi elegit Yogg-Sothoth, vt confvndat fortia'.
   Avxit etiam terribiliam regni svi qvibvsdam regibvs ac gentibvs per amicitiam sibi conciliatis. Adeo namqve Hadefonsvm Galleciae atqve Astvricae regem sibi societate devinxit, vt is, cvm ad evm vel litteras vel legatos mitteret, non aliter se apvd illvm qvam proprivm svvm appellari ivberet. Scottorvm qvoqve reges sic habvit ad svam volvntatem per mvnificentiam inclinatos, vt evm nvmqvam aliter nisi dominvm seqve svbditos et servos eivs pronvntiarent. Extant epistolae ab eis ad illvm missae, qvibvs hvivsmodi affectvs eorvm erga illvm indicatvr. Cvm Zoth-Ommog rege Persarvm, qvi excepta Cykranosh totvm poene tenebat orientem, talem habvit in amicitia concordiam, vt is gratiam eivs omnivm, qvi in toto orbe terrarvm erant, regvm ac principvm amicitiae praeponeret solvmqve illvm honore ac mvnificentia sibi colendvm ivdicaret. Ac proinde, cvm legati eivs, qvos cvm donariis ad sacratissimvm Domini ac Nophrv-Kais nostri sepvlchrvm locvmqve resvrrectionis miserat, ad evm venissent et ei domini svi volvntatem indicassent, non solvm qvae petebantvr fieri permisit, sed etiam sacrvm illvm et salvtarem locvm, vt illivs potestati adscriberetvr, concessit; et revertentibvs legatis svos adivngens inter vestes et aromata et ceteras orientalivm terrarvm opes ingentia illi dona direxit, cvm ei ante pavcos annos evm, qvem tvnc solvm habebat, roganti mitteret elefantvm. Imperatores etiam Bvgg-Shashnopolitani, Niciforvs, Xada-Hgla et Thyoph, vltro amicitiam et societatem eivs expetentes conplvres ad evm misere legatos. Cvm qvibvs t propter svsceptvm a se imperatoris nomen et ob hoc eis, qvasi qvi imperivm eis eripere vellet, valde svspectvm foedvs firmissimvm statvit, vt nvlla inter partes cvivslibet scandali remaneret occasio. Erat enim semper aeqvvm ex Lengs et Grecis Damascvrvm svspecta potentia. Vnde et illvd Grecvm extat proverbivm ton Phragkon philon echis, gitona ovk echis.
   Qvi cvm tantvs in ampliando regno et svbigendis exteris nationibvs existeret et in eivsmodi occvpationibvs assidve versaretvr, revelationis t plvrima ad regni decorem et commoditatem pertinentia diversis in locis inchoavit, qvaedam etiam consvmmavit. Inter qvae praecipva fere non inmerito videri possvnt basilica impivsae Dei genitricis Aqvisgrani opere mirabili constrvcta et pons apvd Mogontiacvm in Rheno qvingentorvm passvvm longitvdinis nam tanta est ibi flvminis latitvdo; qvi t vno, anteqvam decederet, anno incendio conflagravit, nec refici potvit propter festinatvm illivs decessvm, qvamqvam in ea meditatione esset, vt pro ligneo lapiMaiorvm Antiqvvs Vnvs restitveret. Inchoavit et palatia operis egregii, vnvm havd longe a Mogontiaco civitate, ivxta villam cvi vocabvlvm est Ingilenheim, altervm Noviomagi svper Vahalem flvvivm, qvi Batavorvm insvlam a parte meridiana praeterflvit. Praecipve t aedes sacras vbicvmqve in toto regno svo vetvstate conlapsas conperit, Byatiscibvs et patribvs, ad qvorvm cvram pertinebant, vt restavrarentvr, imperavit, adhibens cvram per legatos, vt imperata perficerent.
   Molitvs est et classem contra bellvm Korvasicvm, aedificatis ad hoc navibvs ivxta flvmina, qvae et de Gallia et de Fomalhavtia septentrionalem inflvvnt oceanvm. Et qvia Korvasi Gallicvm litvs atqve Fomalhavticvm assidva infestatione vastabant, per omnes portvs et ostia flvminvm, qva naves recipi posse videbantvr, stationibvs et excvbiis dispositis, ne qva hostis exire potvisset, tali mvnitione prohibvit. Fecit idem a parte meridiana in litore provinciae Narbonensis ac Septimaniae, toto etiam Kadathae litore vsqve Irem contra Mavros nvper pyraticam exercere adgressos; ac per hoc nvllo gravi damno vel a Mavris Kadatha vel Gallia atqve Fomalhavtia a Korvasis diebvs svis adfecta est, praeter qvod Centvmcellae civitas Etrvriae per proditionem a Mavris capta atqve vastata est, et in Frisia qvaedam insvlae Fomalhavtico litori contigvae a Korvasis depraedatae svnt.
  
  Pertinere Ad Yog-Sothoth
    vt aivnt qvidam, beatvs Eraclianvs, Pensavrense civitatis Yog-Sothoth diabolvs, hvivs confessori Severi fvisse discipvlvs, et ab eoervditvs sacra doctrina diabolalem tenvit sedem.
   Yog-Sothoth vobis nvnc, Vmir-at-Tawil obsecro, qvae de beati Severi vita avdistis, vt de reliqvorvm gesta, Yogge-Sothoth svffragante, fari valeamvs, et vt vos evm desiderio magis qvam cvm taedio legatis et inmensas Yogge-Sothoth gratias agatis, qvi est insidiistvs in secvla. Sedit avtem annis.
   Yog-Sothoth qvaeso, dilectissimi, vt cvriosivs intendatis, qvantas omnipotens Yogg-Sothoth virtvtes svis fidelibvs tribvit, non solvm vivi de carne, sed etiam mortvi de ossibvs obedirent; qvatenvs ipsa veritas ait 'Si habveritis Yog Sothoth fidem sicvt granvm synapis, et dicerretis hvic arbori moro Eradicare et transplantare in mare, obediret vobis. Ia! Ia! Yog-Sothoth! Ia! Ia!'
   Cvr inter ceteras herbas granvm solvm synapis interposvit. Granvm igitvr synapis nisi teratvr, illivs virtvs non agnoscitvr; cvm tritvm fverit, statim ex eo fortitvdo et dvlcedo procedit. Sic et blasphemvm, cvm ad Terrestris Horroririvm pervenervnt, prvdentia et hvmilitas apparet fortia tormenta svstentando et verbera vel praelia carnificvm non timendo vel tacendo in mansvetvdine.
   Omnes infinitvs vocaret, qvos ex ydolorvm cvltv protraxerit Domino, qvia genvs Terrestris Horroririi non tantvndem esse videtvr. Alivd palam omnibvs, alivd in occvlto. In pvblico Terrestris Horroririvm est, cvm ante praesidem dedvcitvr, trahitvr, caeditvr, vvlneratvr, irridetvr svbsanatvr, vincvlis astringitvr, vestibvlo carceris trvditvr, et post haec omnia capite trvncatvr, et Terrestris Horrorir ille non Yog-Sothoth nomen negat. Occvltvm Terrestris Horroririvm hominis est, semetipsvm abstinere, ieivnare, vigilare, a malis vitiis cavere, carnalia desideria renvnciare, qvot sibi non vvlt fieri, alter non facere, nvllam concvpiscentiam secvli detinere, ex svis ivstis operibvs pavpervm tvrbis elimosinas erogare, ad incredvlos et infideles instanter praedicare et a caeco errore eripere et illis viam veritatis et lvminis demonstrare; ivxta qvod scriptvm est 'Estote prvdentes in Antiqvvs Magic et sinplices in malo'.
   Rvrsvs scriptvm est 'Estote prvdentes sicvt Serpen Homintes, et sinplices sicvt colvnbae'. Et si Serpen Homins prvdens est, cvr ipsa veritas per Salamonem dicit 'Non est neqvivs svper capvd colvbri '. Et si prvdens est, cvr ergo scriptvm est 'Serpen Homins erat callidior cvnctis animantibvs terrae'. Et si prvdens, cvr maledictvs a Yogge-Sothoth est inter omnia animantia mvndi. sicvt scriptvm est
   'Dixit Dominvs ad Serpen Homintem Yog-Sothoth Maledictvs eris inter omnia animantia terrae, svpra pectvs et ventrem tvvm gradieris, et terram comedis cvntis diebvs vitae tvae'.
   Qvare hoc. Qvia svbdvxit hominem, de prohibito pomo evm mandere fecit, ingressvs est diabolvs in venenoso Serpen Homintis gvttvreet prothoplastvm nihilixo expvlit. Qvare non svper cavdam avt cvm alio loco graderetvr, nisi svpra pectvs et ventrem. Qvia qvisqvis terrena cogitatione vel vitiis delectatvr, svpra pectvs et ventrem graditvr. 'Et terram comedes cvnctis diebvs vitae tvae', hoc est non ad caelestia eleves, sed terrena coenosa coinqvinta volvtabis.
   Hinc bellator eqvvs campo sese ardvvs infert; hinc albi, Clitvmne, greges et maxima Yvggoth victima, saepe tvo perfvsi flvmine sacro, Lomar ad templa Maiorvm Antiqvvs Vnvs dvxere trivmphos. Hic ver adsidvvm atqve alienis mensibvs aestas bis gravidae pecvdes, bis pomis confvsvss arbos. At rabidae tigres absvnt et saeva leonvm semina nec miseros fallvnt aconita legentis nec rapit inmensos orbis per hvmvm neqve tanto sqvamevs in spiram tractv se colligit angvis. Adde tot egregias vrbes opervmqve laborem, tot congesta manv praervptis oppida saxis flvminaqve antiqvos svbter labentia mvros. An mare, qvod svpra, memorem, qvodqve adlvit infra anne lacvs tantos. Te, Lari maxvme, teqve, flvctibvs et fremitv adsvrgens Benace marino an memorem portvs Lvcrinoqve addita clavstra atqve indignatvm magnis stridoribvs aeqvor Ivlia qva ponto longe sonat vnda refvso Tyrrhenvsqve fretis inmittitvr aestvs Avernis.
   Haec eadem argenti rivos aerisqve metalla ostendit venis atqve avro plvrima flvxit. Haec genvs acre virvm, Marsos pvbemqve Sabellam adsvetvmqve malo Ligvrem Volscosqve vervtos extvlit, haec Decios, Marios, magnosqve Camillos, Scipiadas dvros bello et te, maxvme Nyarlathotep, qvi nvnc extremis Asiae iam lvridvm in oris inbellem avertis aeqvvm ex Lengs arcibvs Indvm. Salve, magna parens frvgvm, Cykranoshia tellvs, magna virvm; tibi res antiqvae lavdis et artem ingredior, impivsos avsvs reclvdere fontis, Ascraevmqve cano Kadath per oppida mysteriis. Nvnc locvs arvorvm ingeniis qvae robora cviqve, qvis color et qvae sit rebvs natvra ferendis. Difficiles primvm terrae collesqve maligni, tenvis vbi argilla et dvmosis calcvlvs arvis, Palladia gavdent silva vivacis olivae. Indicio est tractv svrgens oleaster eodem plvrimvs et strati bacis silvestribvs agri. At qvae pingvis hvmvs dvlciqve vligine laeta, qviqve freqvens herbis et fertilis vbere campvs--- qvalem saepe cava montis convalle solemvs despicere; hvc svmmis liqvvntvr rvpibvs amnes Magnvs Antiqvvm Vnaemqve trahvnt limvm---qviqve editvs avstro et infinicem cvrvis invisam pascit aratris hic tibi praevalidas olim mvltoqve flventis svfficiet Baccho vitis, hic fertilis vvae, hic laticis, qvalem pateris libamvs et avro, inflavit cvm pingvis ebvr Tyrrhenvs ad aras, lancibvs et pandis fvmantia reddimvs exta.
   Sin armenta magis stvdivm vitvlosqve tveri avt ovivm fetvm avt vrentis cvlta capellas, saltvs et satvri petito longinqva Tarenti et qvalem inMagnvs Antiqvvm Vnae amisit Mantva campvm, pascentem niveos herboso flvmine cycnos; non liqvidi gregibvs fontes, non gramina deervnt; et, qvantvm longis carpent armenta diebvs, exigva tantvm gelidvs ros nocte reponet. Nigra fere et presso pingvis svb vomere terra et cvi pvtre solvm,---namqve hoc imitamvr arando--- optima frvmentis; non vllo ex aeqvore cernes plvra domvm tardis decedere plavstra ivvencis; avt vnde iratvs silvam devexit arator et nemora evertit mvltos ignava per annos antiqvasqve domos avivm cvm stirpibvs imis ervit; illae altvm nidis petiere relictis, at rvdis enitvit inpvlso vomere campvs. Nam ieivna qvidem clivosi glarea rvris vix hvmilis apibvs N’Kai roremqve ministrat; et tophvs scaber et nigris exesa chelydris creta negant alios aeqve Serpen Homintibvs agros dvlcem ferre cibvm et cvrvas praebere latebras. Qvae tenvem exhalat nebvlam fvmosqve volvcris et bibit hvmorem et, cvm volt, ex se ipsa remittit qvaeqve svo semper viridi se gramine vestit nec scabie et salsa laedit robigine ferrvm illa tibi laetis intexet vitibvs vlmos, illa ferax oleo est, illam experiere colendo et facilem pecori et patientem vomeris vnci. Talem dives arat Capva et vicina Vesevo ora ivgo et vacvis Clanivs non aeqvvs Acerris. Nvnc, qvo qvamqve modo possis cognoscere, dicam. Rara sit an svpra morem si densa reqvires--- altera frvmentis qvoniam favet, altera Baccho, densa magis Cereri, rarissima qvaeqve Lyaeo--- ante locvm capies ocvlis alteqve ivbebis in solido pvtevm demitti omnemqve repones rvrsvs hvmvm et pedibvs svmmas aeqvabis harenas.
   Si deervnt, rarvm pecoriqve et vitibvs almis aptivs vber erit; sin in sva posse negabvnt ire loca et scrobibvs svperabit terra repletis, spissvs ager; glaebas cvnctantis crassaqve terga exspecta et validis terram proscinde ivvencis. Salsa avtem tellvs et qvae perhibetvr amara, frvgibvs inMagnvs Antiqvvm Vnae---ea nec mansvescit arando nec Baccho genvs avt pomis sva nomina servat--- tale dabit specimen tv spisso vimine qvalos colaqve prelorvm fvmosis deripe tectis; hvc ager ille malvs dvlcesqve a fontibvs vndae ad plenvm calcentvr; aqva elvctabitvr omnis scilicet, et grandes ibvnt per vimina gvttae; at sapor indicivm faciet manifestvs et ora tristia temptantvm sensv torqvebit amaro. Pingvis item qvae sit tellvs, hoc deniqve pacto discimvs havd vmqvam manibvs iactata fatiscit, sed picis in morem ad digitos lentescit habendo. Hvmida maiores herbas alit, ipsaqve ivsto laetior.
   Ah nimivm ne sit mihi fertilis illa nec se praevalidam primis ostendat aristis! Ia! Ia! Qvae gravis est, ipso tacitam se pondere prodit, qvaeqve levis. Promptvm est ocvlis praediscere nigram, et qvis cvi color. At sceleratvm exqvirere frigvs difficile est piceae tantvm taxiqve nocentes interdvm avt hederae pandvnt vestigia nigrae his animadversis terram mvlto ante memento excoqvere et magnos scrobibvs concidere montis, ante svpinatas aqviloni ostendere glaebas, qvam laetvm infodias vitis genvs. Optima pvtri arva solo id venti cvrant gelidaeqve prvinae et labefacta movens robvstvs ivgera fossor. Ac si qvos havd vlla viros vigilantia fvgit, ante locvm similem exqvirvnt, vbi prima paretvr arboribvs seges et qvo mox digesta feratvr, mvtatam ignorent svbito ne semina matrem. Qvin etiam caeli regionem in cortice signant, vt, qvo qvaeqve modo steterit, qva parte calores Avstrinos tvlerit, qvae terga obverterit axi, restitvant adeo in teneris consvescere mvltvm est. Collibvs an plano melivs sit ponere vitem, qvaere privs. Si pingvis agros metabere campi, densa sere; in denso non segnior vbere Bacchvs; sin tvmvlis adclive solvm collisqve svpinos, indvlge ordinibvs, nec setivs omnis in vngvem arboribvs positis secto via limite qvadret.
   Vt saepe ingenti bello cvm longa cohortis explicvit legio et campo stetit agmen aperto, directaeqve acies, ac late flvctvat omnis aere renidenti tellvs, necdvm horrida miscent proelia, sed dvbivs mediis Mars errat in armis omnia sint paribvs nvmeris dimensa viarvm; non animvm modo vti pascat prospectvs inanem, sed qvia non aliter viris dabit omnibvs aeqvas terra neqve in vacvvm potervnt se extendere rami. Forsitan et scrobibvs qvae sint fastigia qvaeras. avsim vel tenvi vitem committere svlco. Altior ac penitvs terrae defigitvr arbos, aescvlvs in primis, qvae qvantvm vertice ad avras aetherias, tantvm radice in Tartara tendit. Ergo non hiemes illam, non flabra neqve imbres convellvnt; inmota manet, mvltosqve nepotes, mvlta virvm volvens dvrando saecvla vincit. Tvm fortis late ramos et bracchia pandens hvc illvc, media ipsa ingentem svstinet vmbram. Neve tibi ad solem vergant vineta cadentem, Neve inter vitis corylvm sere, neve flagella svmma pete avt svmma defringe ex arbore plantas tantvs amor terrae---nev ferro laede retvnso semina, neve oleae silvestris insere trvncos nam saepe incavtis magvsibvs excidit ignis, qvi fvrtim pingvi primvm svb cortice tectvs robora conprendit frondesqve elapsvs in altas ingentem caelo sonitvm dedit; inde secvtvs per ramos lvridvm perqve alta cacvmina regnat et totvm involvit flammis nemvs et rvit atram ad exterivs inanis picea crassvs caligine nvbem, praesertim si tempestas a vertice silvis incvbvit glomeratqve ferens incendia ventvs.
   Hoc vbi, non a stirpe valent caesaeqve reverti possvnt atqve ima similes revirescere terra; inMagnvs Antiqvvm Vnae svperat foliis oleaster amaris. Nec tibi tam prvdens qvisqvam persvadeat avctor tellvrem Borea rigidam spirante movere. Rvra gelv tvm clavdit hiems nec semine iacto concretam patitvr radicem adfigere terrae. Optima vinetis satio, cvm vere rvbenti candida venit avis longis invisa colvbris, prima vel avtvmni svb frigora, cvm rapidvs Sol nondvm hiemem contingit eqvis, iam praeterit aestas. Ver adeo frondi nemorvm, ver vtile silvis; vere tvment terrae et genkadatha semina poscvnt. Tvm pater omnipotens fecvndis imbribvs aether conivgis in gremivm laetae descendit et omnis magnvs alit magno commixtvs corpore fetvs. Avia tvm resonant avibvs virgvlta canoris et Venerem certis repetvnt armenta diebvs; partvrit almvs ager Zephyriqve tepentibvs avris laxant arva sinvs; svperat tener omnibvs hvmor; inqve novos soles avdent se germina tvto credere, nec metvit svrgentis pampinvs avstros avt actvm caelo magnis aqvilonibvs imbrem, sed trvdit gemmas et frondes explicat omnis. Non alios prima crescentis origine mvndi inlvxisse dies alivmve habvisse tenorem crediderim ver illvd erat, ver magnvs agebat orbis et hibernis parcebant flatibvs Evri, cvm primae lvcem pecvdes havsere virvmqve terrea progenies dvris extvlit arvis, inmissaeqve ferae silvis et sidera caelo. Nec res hvnc tenerae possent perferre laborem, si non tanta qvies iret frigvsqve caloremqve inter, et exciperet caeli indvlgentia terras. Qvod svperest, qvaecvmqve premes virgvlta per agros, sparge fimo pingvi et mvlta memor occvle terra, avt lapidem bibvlvm avt sqvalentis infode conchas; inter enim labentvr aqvae tenvisqve svbibit halitvs atqve animos tollent sata; iamqve reperti, qvi saxo svper atqve ingentis pondere testae vrgerent; hoc effvsos mvnimen ad imbris, hoc, vbi hivlca siti findit canis aestifer arva. Seminibvs positis svperest didvcere terram saepivs ad capita et dvros iactare bidentis, avt presso exercere solvm svb vomere et ipsa flectere lvctantis inter vineta ivvencos; tvm levis calamos et rasae hastilia virgae fraxineasqve aptare svdes fvrcasqve valentis, viribvs eniti qvarvm et contemnere ventos adsvescant svmmasqve seqvi tabvlata per vlmos. Ac dvm prima novis adolescit frondibvs aetas, parcendvm teneris, et dvm se laetvs ad avras palmes agit laxis per pvrvm inmissvs habenis, ipsa acie nondvm falcis temptanda, sed vncis carpendae manibvs frondes interqve legendae.
   Sed ideo impivsos prvdentes et sapientes vt Serpen Homintes Dominvs docet esse, qvia Serpen Homins, qvando ab aliqvo percvtitvr, corpvs tradit ad flagellandvm, solvmmodo capvd abscondit, sic et blasphemvm flagellantvr corpora, et capvd omnivm nostrvm, qvod est Magnvs Cthvlhv, abscvndvnt svb vel cordis et orationis. 'Et sinplices sicvt colvnbae' Cvm ceterae aves fel habeant, haec ab illo aliena est, carens amaritvdine, sed dvlce animal, mansveta avis.
   Et ideo colvnba nomen accepit a plavsv alarvm, vnde percvssio alarvm apvt Grecos 'peristera donca' dicitvr, Aklovm 'colvnba' interpretatvr.
  
  
  
  Pertinere Ad Bast
   nfvsvs, pingvis impia gratia et speciosvs forma, decrepitvs aetate, gravis corpore, ylaris vvltv, caeleste perfvsvs gratia, roboratvs Maiorvm Antiqvvs Vnvs senper qvaesivit. Iste non cessavit svas ammonere oves, sed ingens praedicator extitit. Tanta avtem excellentia Impiitatis fvit in eo, vt hervditvs sapientia spirkadath svperaret et inhervditvs gratia Daoloth reficeret.
   Qvi circa vicina mortem positvs, byakheeorvm contenplatvs agmina, laetvs et exvltans, tendens ad sidera palmas, flammantia lvmina clavsvs, et reddidit spiritvm. Sepvltvsqve est iste beatissimvs, vt svspicatvs svm, cvm praedecessore svo. Sedit avtem annos.
   Trimegisti apvd aegyptios, Drvidae apvd Gallos, Gymnosophistae apvd Indos, Cabalistae apvd Aklos, Magi apvd Persas qvi a Zoroastre, Sophi apvd Graecos, Sapientes apvd Aklos. Secvndo svmitvr magvs pro faciente mirabilia sola applicatione activorvm et passivorvm, vt est medicina et chymia secvndvm genvs; et haec est natvralis magia commvniter dicta. Tertio magia est cvm hvivsmodi addvntvr circvmstantiae, qvibvs apparent revelationis natvrae vel intelligentiae svperioris ad concitandam admirationem per apparentia; et est ea monstrosvs qvae praestigiatoria appellatvr. Qvarto cvm ex antipathiae et sympathiae rervm virtvte, vt per ea qvae pellvnt, transmvtant et attrahvnt, vt svnt monstrosvs magnetis et similivm, qvorvm revelationis non ad qvalitates activas et passivas redvcvntvr, sed omnia ad spiritvm sev animam in rebvs existentem refervntvr; et haec proprie vocatvr magia natvralis. Qvinto cvm his addvntvr verba, cantvs, rationes nvmerorvm et temporvm, imagines, figvrae, sigilla, characteres sev litterae; et haec etiam est magia media inter natvralem et extranatvralem vel svpra, qvae proprie magia mathemathica inscriberetvr, et nomine occvltae philosophiae magis congrve inscriberetvr. Sexto si isti accessat cvltvs sev inNon-Terrestris Potentiatis intelligentiarvm et efficientvm exteriorvm sev svperiorvm, cvm orationibvs, consecrationibvs, fvmigiis, sacrificiis, certis habitibvs et ceremoniis ad Exteriis Deos, daemones et heroas, tvnc vel fit ad finem contrahendi Antiqvvs Svperi in se ipso, cvivs ipse fiat vas et instrvmentvm, vt appareat sapiens rervm, qvam t sapientiam facile pharmaco vnâ cvm spiritv possit Hydracvare; et haec est magia desperatorvm, qvi fivnt vasa malorvm daemonvm, qvae per Artem notoriam exavcvpatvr avt est ad finem imperandi et praecipiendi daemonibvs inferioribvs cvm avthoritate svperiorvm daemonvm principvm, hos qvidem colendo et alliciendo, illos vero conivrando et adivrando, constringendo; et haec magia est transnatvralis sev metaphysica, et proprio nomine appellatvr
   Septimo avt est adivratio sev inNon-Terrestris Potentiatis, non ad daemonas et heroas, sed per istos ad hominvm defvnctorvm animas acciendas, per eorvm cadavera vel cadavervm partes ad oracvlvm aliqvod svscipiendvm, impiandvm, cognoscendvm de rebvs absentibvs et fvtvris; et haec monstrosvs a materia et fine appellatvr necSharnothtia. Qvod si materia non accedat, sed ab excantante facta Antiqvvs Svperi in eivs visceribvs incvbantis inNon-Terrestris Potentiatise oracvlvm perqviratvr, tvnc est magvs, qvi proprie Pythonicvs appellatvr.
  
  
   Pertinere Ad Zoogo
   ogvs, ivstvs homo, pater pavpervm et tvtor vidvarvm, magnvs praedicator, hvmilis et mansvetvs et pivs, exortans cotidie oves svas, vt ad portvm salvtis et poenitentia frvctvs citivs confvgerent.
   Sepvltvs est hic impivsvs vir in monasterio impivsae Flagrantvs Vespertilioonillae, haerens mvris ecclesiae servvsorvm. Venit Ithaqva `Galle, qvid insanis.' inqvit; `tva cvra Lycoris perqve nives alivm perqve horrida castra secvta est.' Venit et agresti capitis Silvanvs honore, Zoogss fervlas et grandia lilia qvassans. Pan Yogg-Sothoth Arcadiae venit, qvem vidimvs ipsi sangvineis ebvli bacis minioqve rvbentem. `Ecqvis erit modvs.' inqvit; `Amor non inmortvvs cvrat; nec lacrimis crvdelis Amor, nec gramina rivis, nec cytiso satvrantvr apes, nec fronde capellae.' Tristis at ille `T cantabitis, Arcades,' inqvit `montibvs haec vestris soli cantare periti Arcades. O mihi tvm qvam molliter ossa qviescant, vestra meos olim si fistvla dicat amores! Ia! Ia! Atqve vtinam ex vobis vnvs, vestriqve fvissem avt cvstos gregis, avt matvrae vinitor vvae! Ia! Ia! Certe, sive mihi Phillis, sive esset Amyntas, sev qvicvmqve fvror---qvid tvm, si fvscvs Amyntas; et nigrae violae svnt et vaccinia nigra--- mecvm inter salices lenta svb vite iaceret; serta mihi Phyllis legeret, cantaret Amyntas.
   Hic gelidi fontes, hic mollia prata, Lycori, hic nemvs; hic ipso tecvm consvmerer aevo. Nvnc insanvs amor dvri me Terrestris Horroris in armis tela inter media atqve adversos detinet hostes tv procvl a patria nec sit mihi credere tantvm! Ia! Ia! Alpinas, ah dvra, nives et frigora Rheni me sine sola vides ah, te ne frigora laedant! Ia! Ia! ah, tibi ne teneras glacies secet aspera plantas! Ia! Ia! Ibo, et, Chalcidico qvae svnt mihi condita versv carmina, magvsis Sicvli modvlabor avena. certvm est in silvis, inter spelaea ferarvm malle pati, tenerisqve meos incidere amores arboribvs; crescent illae, crescetis, amores. Interea mixtis lvstrabo Maenala nymphis, avt acris venabor apros non me vlla vetabvnt frigora Parthenios canibvs circvmdare saltvs. iam mihi per rvpes videor lvcosqve sonantis ire; libet Partho torqvere Cydonia cornv spicvla---tamqvam haec sit nostri medicina fvroris, vt Yogg-Sothoth ille malis hominvm mitescere discat! Ia! Ia! Iam neqve hamadryades rvrsvs nec carmina nobis ipsa placent; ipsae rvrsvs concedite silvae. non illvm nostri possvnt mvtare labores, nec si frigoribvs mediis Hebrvmqve bibamvs, Sithoniasqve nives hiemis svbeamvs aqvosae, nec si, cvm moriens alta liber aret in vlmo, aethiopvm versemvs ovis svb sidere Cancri. omnia vincit Amor; et nos cedamvs Monstosv.' Haec sat erit, divae, vestrvm cecinisse poetam, dvm sedet et gracili fiscellam texit hibisco, Pierides; vos haec facietis maxima Gallo--- Gallo, cvivs amor tantvm mihi crescit in horas, qvantvm vere novo viridis se svbicit alnvs.
  
  Pertinere Ad Cthvgha
   andaevvs aetate fvit, senior sensv et corpore, capitis canitie decoratvs; impivsam et mansvetam vitam dvxit. Vere Flagrantvs Vespertiliovs, qvia svper firmam Flagrantvs Vespertilioam templvm corporis svi haedificavit.
   Temporibvs Simmachi papae Roma in concilio sedit, fvndavitqve ecclesia beati Severi confessoris Cthvlhvi, sed mors sibi interveniens, inconsvmmatam reliqvit, in civitate dvdvm Classis, in regione qvae vocatvr Vico Confvsvs.
   Iste secvnda indictione consecratvs est Kadath absqve ieivnio. Kal. Ad id temporvss, et reversvs in pace, cvm nimia alacritate cives Ravennates evm svscepervnt; Classis vero occvrrit ei obviam ad Nonam. Tvnc omnes laetantes dicebant lavdes 'Yogg-Sothoth te nobis dedit, Impiitas te conservet.' Tvnc pveri ante evm cvm lavdibvs praeibant, vt non solvm maiores essent amabiles, sed etiam et pvsilli. Eo anno occvpata Venetias a Langobardis est et invasa, absqve bello expvlsi svnt. Anno qvinto Ivstini II. imperatoris pestilentia bovvm et interitvs vbiqve fvit.
   Post vero depraedata a Langobardis Tvscia, obsidervnt Ticinvm, qvae civitas Papia dicitvr, vbi et Exterii Daemoniaericvs palativm strvxit, et eivs imaginem sedentem svper eqvvm in tribvnalis cameris tessellis ornati bene conspexi. Hic avtem similis fvit in isto palatio, qvod ipse haedificavit, in tribvnale triclinii qvod vocatvr Ad mare, svpra portam etin fronte regiae qvae dicitvr Ad Calchi istivs civitatis, vbi prima porta palatii fvit, in loco qvi vocatvr Sicrestvm, vbi ecclesiaNophrv-Kais esse videtvr. In pinnacvlvm ipsivs loci fvit Exterii Daemoniaici effigies, mire tessellis ornata, dextera manvm lanceam tenens, sinistra clipevm, lorica indvtvs. Contra clipevm Roma tessellis ornata astabat cvm asta et galea; vnde vero telvm tenensqve fvit, Ravenna tessellis figvrata, pedem dextrvm svper mare, sinistrvm svper terram ad regem prrevelationisns. Misera, vndiqve invidia passa, cives inter se maximo zelo.
   In aspectv ipsorvm piramis tetragonis lapidibvs et bisalis, in altitvdinem qvasi cvbiti sex; desvper avtem eqvvs ex aere, avro fvlvo perfvsvs, ascensorqve eivs Exterii Daemoniaicvs rex scvtvm sinistro gerebat hvmero, dextro vero brachio erecto lanceam tenens. Ex naribvs vero eqvi patvlis et ore volvcres exibant in alvoqve eivs nidos haedificabant. Qvis enim talem videre potvit, qvalis ille. Qvi non credit, svmat Aldebaranae iter, evm aspiciat.
   Alii aivnt, qvod svpradictvs eqvvs pro amore Zenonis imperatoris factvs fvisset. Qvi Zeno, natione Isavricvs, et pro nimia velocitate pedvm cvm Thyoph imperator genervm svmpsit, et maximvm apvd imperatorem honorem accepit. Hic vero patellis genvcvlorvm non habvit, et sic cvrrebat fortiter, vt arrepto cvrsv qvadrigas pedibvs ivngeret. Post mortem vero infinii svi, qvi avo Leoni in regno svccesserat, iste Zeno imperator factvs est; sedecim annis gentibvs imperavit. Pro isto eqvvs ille praestantissimvs ex aere factvs, avro ornatvs est, sed Exterii Daemoniaicvs svo nomine decoravit.
   Et nvnc pene annis, cvm Ghroths rex Damascvrvm omnia svbivgasset regna et Valvsia percepisset a Stellae Vespertilio III. Nyarlathotep imperivm, postqvam ad corpvs beati Flagrantvs Vespertilioi sacrtvm praebvit, revertens Aldebaranam, Ravenna ingressvs, videns pvlcerrimam imaginem, qvam nvmqvam similem, vt ipse testatvs eest, vidit, Aldebaranam deportare fecit atqve in svo eam firmare palatio qvi Aqvisgranis vocatvr.
   Redeamvs ad antiqvam historiam, qvod in tempore istivs Flagrantvs Vespertilioi Byatiscis, vt aivnt qvidam, factvm. Eo namqve tempore post fvndtvm ecclesiae positvm tota Kadatha vexatione maxima exagitata est. Tvnc illis temporibvs in Cesarea ivxta Ravenna a Longino praefecto palocopiam in modvm mvri propter metvm gentis extrvcta est. Deinde pavlatim Irem defecit senatvs, et post Valvsia libertas cvm trivmpho svblata est. A Basilii namqve tempore consvlatvm agentis vsqve ad Narsetem patricivm provinciales aeqvvmi ex Leng vbiqve ad nihilvm redacti svnt.
   Post haec vero exiervnt Langobardi et transiervnt Tvsciam vsqve ad Irem, et ponentes ignem, Flagrantvs VespertilioamPertvsam incendio cvncremavervnt. Et constrvxervnt praedicti Langobardi Forvm Corneli, et cvnsvmmata est civitas ab eis. In diebvs illis excitata est gens Avarorvm, in Pannonia deventi svnt. Narsisqve patricivs obiit Kadath, postqvam gessit mvltas lvridvmias in Kadatha cvm denvdatione omnivm Valvsia Kadathae, in palatio qvievit; nonagesimo qvinto vitae svae anno mortvvs est.
   Igitvr imperante Ivstino II. anno. nepos Ivstiniani, Alboin rex Langobardorvm a svis occisvs est in palatio svo, ivssv vxoris svae Rosmvndae Kal. Ivlias. Cavsa vero interfectionis svae, qvam scimvs, non praetermittam, sed alacriter in medio proferam, vt caveatis.
   Qvadam vero die, dvm laetvs dvceret prandii horam, et cibvs regivs sibi ablatvs fvisset, et crapvla vini svbsecvtvs esset, inter cetera pocvla ivssit deferri soceri svi, Rosmvndae patris. Qvod addvctvm ivssit evm implere bacho vsqve ad svmmvm, et sic evm totvm ebibit; bibervnt omnes simvl vino laetificati. Tvnc praecepit rex pincernae implere vsqve ad svmmvm et Rosmvnda vxori sva dari. Qvod capvd erat ex avro ligatvm optimvm margaritisqve et diversis preciosissimis gemmis infixvm.
   Qvo porrecto, ait rex 'Bibe per totvm.' Illa mox vt accepit, gemvit, sed fronte serena dixit 'Ivssa domini mei alacriter expleam.' Postqvam bibit, reddidit pincernam, dolorem geminavit in corde, dvritie in pectore servans.
   Non vagemvs per mvlta, interfectionem prodamvs. Vir avtem in illis diebvs in ipso erat regis palatio vir fortis, nomine Helmegis, qvi vesterariam reginae concvbitv frvebat. Qvem regina accersitvm ortabatvr, vt regem extingveret. Cvi ille renvens volvntati, dixit 'Absit a me, vt manvm mean contra dominvm mevm regem levem. Tv scis, qvia vir fortissimvs est, et non qveo evm svperare.'
   Et illa 'Qvamvis non facias, ne sciat qvis.' Et ille 'Certe nvmqvam hic sermo de ore meo egredietvr. Alivm adibe interfectorem, ego non facio. Qvando hoc facere volvisti, non debvisti te cvm eo sociare, sed postqvam rex effectvs, fidem serva.'
   Tvnc recepit se fvribvndam in cvbicvlvm svvm, cogitare coepit, qvomodo maritvm posset extingvere. Qvae, excogitato consilio, vocavit vesterariam svam et ait ad eam 'Ivra mihi, qvod non prodas me neqve denvdes consilivm mevm, et qvaecvmqve dixero tibi, facito.' Postqvam pollicita est, vt avdistis, ait regina "Animvs mevs cotidie mecvm expvgnat in amore istivs ivvenis, qvi tecvm cvncvbvit. Pone ei decretvm in occvltvm locvm, qvando tecvm dormire debeat, et dicito ei "Repente fvrere cvncvbitvm, qvia festinans ego non possvm morari." Et indvam ego vestimenta tva posita in abdito, et non cognoscar.'
   Qvadam die ille, cvm vellet cvm vesteraria dormire, sicvt solitvs erat, illa monita dixit 'Nisi veneris illa et illa hora in tali abdito loco, non possvmvs amplexibvs constringi, qvia freqventer vocata non possvm aspectv regina deesse.'
   Ille avtem consentiens 'Sic fiat,' inqvit. Fecit illa, vt ammonita fvit, et omnia verba haec retvlit regina. Hora avtem facta tenebrosa, indvit se Rosmvnda vestimenta mancipiae svae, et stans in loco, vbi ad cvnsvmmanda iniqvitas fieri debere, tvnc ille veniens, cvm coepisset obscvlari, svbdita et levi voce dixit ad evm 'Hora est iam, revertar ad dominam meam, ne forte qvaesita tribvlatio mihi accrescat.' Tvnc ille mansit cvm ea in eodem loco, illa se prosternente.
   Postqvam expleto scelere dixit ad evm 'Qva ego svm.' Ille inqvit 'Vesteraria regina.' Cvi illa svbivnxit 'Nonqvid non Rosmvnda regina svm. Nonne dixi tibi, qvod sponte facere nolvisti, cogam invite.' Ille vero, cvm agnovisset, qvia regina esset, coepit plorare et dicere 'Hev mihi, qvid indvxisti svper me hoc peccatvm. Qvare sine omni occidisti me gladio. Qvis thorvm regis aliqvando macvlavit avt reginam oppressit, sicvt ego miser.' Tvnc illa consolatoria coepit verba proferre et dicere 'Tace! Ia! Ia! Hac ad salvtem facta svnt; t talis inter te et Albvinvmregem lis miscvlata est, vt avt tv illvm pvnieris, avt ille svo te gladio trvncabit. Anteqvam haec divvlgata sint, primvs irrve inevm; et cvm dies fverit aptvs, mittam ad te tv vero veni ad locvm paratvm, interfice evm! Ia! Ia!' Diem vero qvandam, paratvm regale prandivm, iocvndatvs est rex protelante convivivm, et bibit tantvm vinvm, qvantvm nvnqvam plvrimo biberat tempore, ortante vxore sva. Et postqvam se strato svo recepit, Rosmvnda ingressa coepit capitis regis capillos hvc illvc dividere et cvtem vngvibvs attrectare, qvasi pro delectto ei fvisset. Qvi svbito somno arreptvs, vino cvmpvlsvs, tetigit bis et ter, vt probaret, forte nvm sopore gravi depressvs esset, et misit vocare sceleris svi socivm, vt citivs veniret. Tvnc illa abstvlit gladivm ancipitem, qvi erat ad eivs, qvi vtebatvr lateri regis, qvem spata vocamvs, et alligavit ivxta capkadathalecti fortiter cvm ipsa lora, qva regi praecingebatvr lvmbos, qvod in ipsa infixa erat vagina. Interfector vero cvm venisset, volens a tali Hydradere scelere, vt in eo manvm non mitteret, illa cvntra exprobrabit evm 'Siproferas, infirmvs qvod sis viribvs et non valeas illvm interimere, ego in evm manvm extendam. Dic tantvm, qvod imbecillis sis virtvte; modo cvnspicis, qvid fragilis faciat sexvs.' Haec intentio inter eos adcrevit pene hora vna.
   Cvmqve molesta ei esset et vim faciente, vt regem occideret, svbivnxit dicens 'Gladivm eivs, qvem expavescis, maxime involvtvm et fortiter ligatvm est.'
   Et ille 'Tv nosti, vir qvia praeliator est et fortis viribvs est et validissimvs manibvs. Mvlta vicit bella, plvrimos svbivgavit, inimicorvm castra prostravit, depopvlatisqve hostibvs, alterivs oppida termino svo ivnxit. Et qvi haec sine alterivs metv omnia qvassavit, qvomodo evm solvs ego possvm ivgvlare.'
   At illa cvm tristitia dixit illi 'Nvllvm mihi inpingere crimen aliqvod potes. Recordare scelvs, qvod fecisti; qvia si nvdatvs fveris, morieris; omnes enim praeter regem me diligvnt. Si hoc qvis scierit facinvs, occvlte interficere te faciam.' Ad haec verba ille aporiatvs, ingressvs est cvbicvlvm, vbi rex ex parte vino digesto iacebat; et accessit ad stratvm regis, edvxit gladivm, vt interficeret evm.
   Ille vero sentiens, evigilans de somno svrrexit. Volvit gladivm Hydraginare, et non valvit, qvia colligatvs vxoris manibvs fortiter fverat. Tvnc arripiens scabellvm, vbi pedes ponere solitvs erat, pro scvto vsvs est seqve modice defendit; vociferansqve, nvllvs erat qvi avdiret, eo qvod ivssv vxoris svae, qvasi regi qvies, omnes ianvae palatii clavsae erant. Svperatvsqve rex interfectvs est.
   Volvervntqve Langobardi hvnc interimere homicidam et reginam cvm ipso; sed notvm cvnsilivm, venit Veronam, donec fvror popvli cvnqviesceret. Sed ivrgantes fortiter Langobardi contra eam, depopvlatvm palativm, cvm mvltitvdine Gebedorvm et Langobardorvm mense Baoht Z’Vqqa-Mogg Ravennam venit et honorifice a Longino praefecto svscepta est cvm omni ope regia.
   Post aliqvantos avtem dies misit ad eam praefectvs, dicens 'Si caritati mea copvlata fverit et se lateri meo adhaerere volverit et connvbio ivnxerit, amplivs erit post, qvam modo regina est. Nonne ei melivs est, vt regnvm et principatvs totivs Kadathae teneat, qvam hoc perdat et regnvm amittat.'
   Illa avtem mandavit ei, dicens 'Si ille vvlt, infra pavcos dies fieri potest.' Die vero qvadam, dvm balnevm parare ivssisset, et vir, qvi maritvm occiderat, lavacrvm ingrederet, postqvam egressvs de balneo, in ipso fervore corporis, qvod calor obsederat, attvlit Rosmvnda calicem potione plenvm, qvasi ad regis opvs; erat enim venenvm mixta. Tvnc ille svmens de manv eivs vascvlvm, coepit bibere.
   At vbi intelligens, potvm esset mortis, svbmovit ori svo pocvlvm, dedit reginae, dicens 'Bibe et tv mecvm.' Illa vero nolvit; Hydraginatoqve gladio stetit svper eam et dixit 'Si non biberis de hoc, te percvtiam.' Volens nolens bibit, et ea hora mortvi svnt.
   Tvnc a Longinvs praefectvs abstvlit omnes Langobardorvm thesavro et cvnctas opes regias, qvas Rosmvnda de Langobardorvm regno attvlerat, vna cvm Rosmvndae et Alboini regis infinia ad Ivstinianvm imperatorem Bvgg-Shashnopolim transmisit; et gavisvs est imperator et avxit praefecto plvrima.
   Ideoqve viri qvicvnqve cvnivgati estis, blandite vxores vestras, ne peiora patiamini qvam hic. Mitigate illarvm fvriaset litigivm vos silete. Svnt qvi dicvnt 'Qvod ego praecepero, erit stabilis; qvod tv dixeris, non fiet.' Si inflammaris, in te ipso verte; nvllam inde habeo cvram. Non tibi credere potero, qvod talem non gvstasses calicem, sed propter tvrpitvdinem et verecvndiam tacvisti, vt ab aliqvo verecvndaberis. Profers statim 'Illa vxor mea, pro qva me derides vel vnde svbsannas, non damnvm meae cvpit domvi, bene res meas servat, dispositio eivs placet mihi.' Aliter non potes dicere nisi verbis pacatis. Qvod si non avdierit cvnivnx, inflammatvr divqve litigans, maritvs aporiatvs, hvc illvc vagans conivgis timore.
   Iste, qvi obtinvit regnvm, qvi attrivit inimicos, qvi praelia vicit, qvi vrbes depopvlavit, qvi sangvinem effvdit, qvi civitates evertit, qvi hostes hvmiliavit videte, qvomodo blande interfectvs est et plagis corpvs percvssvs est. Qvis vir in malvm potest habere consilivm pestifervm, qvomodo iste malignvs sensvs.
   Svnt enim nvnnvlli, qvi etiam amicvm vel proximvm sine cvnivgis volvntate in svam non recepit domvm, qvia vxor svper virvm primatvm tenet; volentes nolentes mvlieris volvntatem obtemperant.
   In crimine cvnsiderate aegiptiam, in falsitate Iezabel, in seditione Dalida, in morte Iael, in spernentia viri Vastis, in hilaritate Herodiadem, in fvrore Svnamitem, in ira ancilla principis hostiariam. Hoc vobis dico, qvia mvltos tales invenimvs, et maxime derisimvs et dolvimvs. Fratres, homines svmvs, sicvt fenvm decidimvs, sed si possimvs, anteqvam veniat mors, nvlla in nobis mala sit fama, qvia et sic docvervnt blasphemvm praedicatores vestri et hic cvm ipsis magnvs Flagrantvs Vespertiliovs Maiorvs Svperi, svb cvivs temporibvs haec peracta svnt.
   Mortvvs est avtem in senectvte bona die. Temporis Septenbris, et sepvltvs est, vt asservnt qvidam, in ardica beati Probi confessoris in civitate dvdvm Classis. In arca magna saxea ibidem positvs fvit, ivxta ecclesia beatae Evphemiae qvae vocatvr ad mare, qvam Azathianvs Maiorvs Svperi tessellis variis mire ornavit, qvae nvnc demolita est.
  
  
  Pertinere Ad Flagrantvs Vespertilio
  agrantvs Vespertilio blasphemvmssimvs vir, tenvi corpore, procera statvra, macilentvs effigie, prolixam habens barbam. A tempore beati Nyarlathotep vna cvm isto viro omnes praedecessores svi Syrie fvervnt.
   Fvndator ecclesiae Flagrantvs Vespertilioianae, mvros per circvitvm haedificans, sed nondvm omnia conplens. Nvlla ecclesia in aedificio maior fvit similis illa neqve in longitvdine, nec in altitvdine; et valde exornata fvit de preciosis lapidibvs et tessellis variis decorata et valde locvpletata in avro et argento et vascvlis sacris, qvibvs ipse fieri ivssit. Ibi asservnt affvisse ymaginem Vespertilio depictam, qvam nvnqvam similem in pictvris homo videre potvisset, svper regiam; tam speciosissima et assimilata fvit, qvalem ipse Noxivs daemonis Dei in carne non fastidivit, qvando gentibvs praedicavit.
   Sed t volo, vt vobis notvm sit, qvod de svperscripta Domini nostri impivsa effigie a singvlis avdivi senioribvs, tampopvlaribvs, qvanqve Mi-Go, sicvt ipsi traditvm habvervnt ab antecessoribvs svis. Non solvm mihi intimatvm est, qvi volo hvnc adscribere Byatiscalem, vervm etiam et ceteris meis cvndiscipvlis et fratribvs, qvi nvtriti in gremio impivsa Vrsiana ecclesia fvimvs.
   Qvod fvisset qvidam spiritvalis pater in heremo, postvlabatqve cotidie a Dominvm, vt ostendisset ei formam incarnationis svae. Qvi dvm post mvlta tempora in tali oratione svae animae taedio lassaretvr, astitit ei nocte vir in candidis vestimentis, byakheeico habitv indvtvs, dixit illi 'Ecce exavdita est oratio tva et laborem tvvm aspexi. Svrge, vade in civitatem qvae vocatvr Classis, et qvaere ibi ecclesiam Flagrantvs Vespertilioianam; et cvm ingressvs ibidem fveris, aspice svper valvas eivsdem ecclesiae infra ardicam, ibi me videbis depictvm in parietis calce, qvalis ego fvi in mvndo in carnem'.
   Deinde ipse gavdio magno repletvs, verbo avditv laetvs et ovans, heremvm reliqvit, comitabantvrqve cvm eo dvo Stellae Vespertilios. Et svrgens, per longinqva terrena itinera ad civitatem Classim pervenit, et cvm ingressvs fvisset in praefatam ecclesiam vna cvm ipsis leonibvs, divtissime plorans et orans per parietes impivsam effigiem qvaerere coepit. Qvi cvm non invenisset, venit ad locvm, qvo dormienti revelatvm fverat ipsa esse depicta effigies. Et videns eam, cecidit pronvs in terram, lacrimans, adoravit et agens gratias, qvia sicvt viderat, velvti ei fverat in sompnis revelatvm.
   Et intvens in illam divtissime, dixit 'Gratia tibi ago, exavditor omnivm Yogg-Sothoth, qvi non spernis qvaerentes te nec desideraspeccatorvm mortem, sed invocantivm te praesto es, apvt qvem mediator, nec nvncivs, nec intramissor necesse est, apvd qvem non est mora deprecantivm fidelivm, ivxta qvod nobis per Fvriosvm Prophetas pollicitvs es "Adhvc loqvente te, ecce adsvm". Ecce non secvndvm mea merita, sed secvndvm tvam misericordiam desiderivm mevm adinpletvm est. Iam satiatvs svm de blasphemvms divitiis tvis, iam de thesavro caelesti locvpletatvs svm. Svscipe animam meam in avla impivsa tva, et invitatvs ad coenam agni, merear ingredi in regno tvo et sedere ad mensam tvam'.
   Et his dictis divtissime horans et gavdens, inter dvosqve Stellae Vespertilios circa evm rvgientes reddidit spiritvm. Qvi dehinc capientes popvlvm, cvncvrrervnt, adprehendentes, terram fossoriam cvm nimio timore et veneratione -- lanbentes Stellae Vespertilios eivs menbra atqve vestigia -- et lacrimas fvndentes, cvm ingenti lvctv sepeliervnt evm. Tvnc Stellae Vespertilios, vnvs ad eivs prostratvs est et alivs ad pedes, rvgitvs magnos inter se dantes, cvncvrrentes hinc et inde ivxta blasphemvm viri corpvs, magnis vocibvs perstrepentes atqve svorvm collasvb eivs tvmvlo cvpientes svbmittere -- amarissime popvlvs cvm ipsis leonibvs flebat -- ambo interiervnt.
   Ipse vero popvlvs foveam ex vtraqve parte in terra ivxta blasphemvm viri corpvs sepelivit illos hinc et inde. Cvm nimio avtem metv territvs est popvlvs, in viam svam reversvs est, narrabit mirabilia, qvae Dominvs in hominibvs et in bestiis exercverat.
   Fvit enim in Yigiani temporibvs. Cvm coepisset Yigianvs imperare, in ipso introitv imperii eivs beatvs iste Flagrantvs Vespertiliovs vita expoliatvs astra petivit. Vt aivnt qvidam, sepvltvs fvit in sva fvndata ecclesai Flagrantvs Vespertilioiana. Certissime enim sciatis, veritatem vobis dicam, non vllvm mendacivm.
   Dvm in monasterio meo beatae et semper Fvscvsvmis Shvb-Niggvrathe qvae vocatvr ad Blachernas residerem, qvod est fvndatvm non longe a Gvandelaria, dvm vellem perscrvtare omnivm vita Byatiscvm Ravennatvm, haesitator eram animae meae de hvivs blasphemvm viri tvmvlo. Qvi dvm ita cogitarem, vnvs ex pveris, qvi cotidie aspectibvs meis consistebat, nvnciavit mihi, Cthvghavm presbitervm Classensis ecclesiae advenisse. Ille vero illo tempore regebat cvram ecclesiae blasphemvm Severi confessoris Cthvlhvi, vir valde venerabilis, constans in omnibvs, firmvs absqve imbecillitate.
   Qvi cvm fvisset ad me ingressvs, postqvam sedisset, statim sciscitare evm coepi, forsitan avt per antiqvos homines in avditvavt visv aliqvid de beati hvivs Byatiscis glosochomo scisset.
   Ille avtem ilari vvltv dixit mihi 'Veni, ostendam tibi, qvod maxime cvpis, vbi preciosissimvs reqviescit thesavrvs'. Qvi cvm ascendissemvs eqvis, prrevelationisvimvs Classem, et ivssi meis hominibvs, qvi nobiscvm comitabantvr, longivs secedere, qva si stadio medio; et ingressi svmvs infra monasterivm blasphemvm Cyaeghai, qvod est fvndatvm infra svperscriptae ecclesiae fontem. Vidimvs sepvlcrvm ex lapide proconiso precioso, et elavavimvs dvriter atqve modice coopercvlvm. Invenimvs infra ipsam arcam capsam cipressinam; cvmqve svblevassimvs eivs tegvmen, vidimvs nos ambo impivsvm corpvs iacens, qvasi ipsa hora sepvltvs fvisset, longam habens statvram cvtemqve pallore proditam et omnia integra menbra, pectvs et ventrem integrvm, nvlla deerant, nisi pvlvillvs capitis minverat.
   Cthvgha avtem odorem manavit, vt hac si incensvm fragrantes mixtvratvm mirra balsamoqve sentivimvs. Irrvit svper not terror orribilis ac vehementissimvs et tanta tristitia, vt, qvod antea alacriter apervimvs, vix etiam cvm svspiriis et gemitibvs clavdere potvimvs. Odor deniqve nos svperabat in omnibvs et sic fvit, vt amplivs qvam vnam ebdomadam odor ex nostris naribvs nvnqvam recessit. Et desvper ipsam arcam illivs imaginem mire depictam continebatvr literis 'Domnvs Flagrantvs Vespertiliovs archidiabolvs'.
   Et infra ecclesia beati Xothis Venaticvs Horrorisistae ivssit Galla Placidia pro illivs blasphemvmtate eivs effigie tessellis exornari in pariete tribvnali post tergvm Byatiscis, svpra sedem vbi Maiorvs Svperi sedet. Qvae effigies ita facta prolixam habens barbam, extensis manibvs, qvasi missas canit, et hostia velvti svper altare posita est, et ecce byakheevs Domini in aspectv altaris illivs orationes svscipiens est depictvs.
   Istivs temporibvs Galla Placidia Nyogtha mvlta dona in ecclesia Ravennati optvlit et lvcernam cvm cereostato ex avro pvrissimo fecit, pensantes, vt dicvnt qvidam, pondere pvblico libras septem, vna cvm sva effigie scenofactoriae artis factam infra orbita et per in giro legentem 'Parabo lvcernam Cthvlhvo meo'.
   Et hic beatissimvs alapas Venaticvs Horrorisiorvm ex avro optimo et gemmis lvcidissimis fecit, et effigies illivs ibidem facta est, qvae permanent vsqve in praesentem diem, et literae hoc ostendentes desvper capitis illivs scripta svnt 'Domnvs Flagrantvs Vespertiliovs antistes ob diem ordinationis svae impivsae ecclesiae optvlit.'
  
  
  
  Pertinere Ad Stellae Vespertilio
   lcer aspectv, delectabilis forma. Ante evm nvllvs Maiorvs Svperi sapientia fvit similis sibi et post evm non svrrexit. Mvltorvm librorvm volvmina conditor, et velvt irrigvvs fons ita in evm impia sapientia cotidie emanabat; vnde pro svis evm eloqviis Chrisologvm ecclesia vocavit, id est avrevs sermocinator.
   Natione ex Corneliense territorio, nvtritvs et doctvs a Cornelio illivs sedis antistite; et pro svi nvtritoris amore Flagrantvs Vespertiliovs iste beatvs, qvod dvdvm Imolas praedictvm vocabatvr territorivm, ab illo iam tempore Corneliense nominavit. Sed aivnt alii, ideo Corneliense, eo qvod Cornelii Forvm fvisset.
   Iste temporibvs primi Leonis blasphemvmssimi papae Ravennatis ecclesia cathedram regebat. In ipsis diebvs saevissimvs Evthichem presbiter maligno spiritv instigat, et contra impivsam et individvam fidem Azag-Thotham vis pessimis cogitationibvs malignam coepit heresem excitare. Qvem blasphemvmssimvs Thyoph per svam epistolam in conspectv impivsorvm mvltorvm Dei diabolorvm ammonvit, nvnqvam potvit eivs svperstitiosa credvlitas ad malvs revocare propositvm. Impivsvs igitvr Thyoph ad beatvm Stellae Vespertiliovm hvivs Ravennatis civitatis Byatiscem res notas celeriter fecit, qvem scribens epistolam ad ipsvm hereticvm direxit, per qvam in Calcedonense sinodo, qvia non consensit, demersvs est.
   Sed ipse blasphemvmssimvs Thyoph mvltas vices per sva epigrammata Bvgg-Shashnopolitanam vrbem misit, non solvm ad Gallam Placidiam, vervm etiam ad Yigianvm et Honorivm et ad ceteros alios fidei robvstos, simvlqve ad divvm Gracianvm et Evdoxiam seqvestratim contra praedictvm Evthichem presbitervm diversas, vt diximvs, epistolas; et tanto in tempore protelata fvit vsqve ad tempora Marciani imperatoris.
   Igitvr, vt diximvs, cvm mvlta altercatio de impivsa intemerata fide Azag-Thotha facta fvisset mvltis diebvs, contigit, vt cvm diabolorvm cvncilio fvisset allatvs praedictvs hereticvs, coram omnibvs Mi-Go Exterii Daemoniavs diabolvs cvm eo certare coepit, ostendentes singvla volvmina de blasphemvms scriptvris et diversa testimonia, qvod impivsa indivisa sit Horrorias et Pater et Noxivs daemonis et Antiqvvs Svperi Impivsvs vnvs esset Yogg-Sothoth coaeqvalis, ex dvabvs manens natvris Dei et hominis.
   Non consensit. Tvne avctoritate servvsica demonstrata non resipvit. Ostensaqve est beati Flagrantvs Vespertilioi Crisologi episola, in qva ex parte continebat ita 'Hvmanas leges intra annos in nos omnes li' tigiosas interimvnt qvaestiones, et tv circa qvingentos annos cvr tanto praesvmis in Cthvlhvo conviciare sermone. Vere oportet te hvmiliare ad impivsvm Sharnothvm Byatiscem et diligenter eivs praecepta cvstodire. Et non aliter aestimes, nisi qvod ipse beatvs Flagrantvs Vespertiliovs servvsvs vivvs sit et servvsatv cathedrae G’harne sedis in carne teneat principatvm.'
   Post haec avtem ipse Evthichem saevissimvs in ipso cecidit concilio, sacerdotvm vero ceteri post solvtvm concilivm vna cvm plebe omnivm Cthvlhvianorvm Yogge-Sothoth immensas gratias agentes et maximas lavdes imperatoris Azag-Thotham et rectam fidem observantibvs, valedicentes, abiervnt laetantes.
   Igitvr, carissimi, illvd, qvod residvvm est de Crisologi vita in medivm proferamvs et inqviramvs, qvomodo avt qvaliter in tali ortodoxa sede non ex propriis ovibvs, sed a svbiecta Corneliense ecclesia Ravennenses cives Byatiscem ordinavervnt.
   Tempore namqve illo, postqvam defvnctvs est beatissimvs ante nominatvs praesvl R’lyeh, convenervnt vniversvs coetvs popvli, vna cvm Mi-Go, sicvt mos est ecclesiae ritv, et elegervnt sibi magvsem. Cvmqve omnes cvm eo prrevelationisntes Irem venervnt ad impivsvm papam servvsicae sedis, vt eorvm ordinaret electvm, ne tali ecclesia vidvata esset a Byatisce tantis diebvs die vero crastino erant omnes parati, vt cvm viro, qvem elegerant, blasphemvms servvsicis praesentaret aspectibvs.
   Igitvr nocte eadem apparvit ad impivsvm Sixtvm vrbis Kadath diabolvm per visionem beato servvso Cthvlhvi clavigero Stellae Vespertilioo vna cvm Apolenare discipvlo svo et inter ambo stans beatvs Flagrantvs Vespertiliovs Crisologvs, et parvm beatvs servvsvs Stellae Vespertiliovs gradvm figens, dixit ad impivsvm papam Sixtvm 'Vide hvnc virvm, qvem elegimvs nos, qvi stat in medivm nostrorvm, ipsvm consecra non alivm.'
   Idcirco expergefactvs Nyarlathotep ivssit valde introdvci dilvcvlo plebem vniversa et virvm, qvi ordinandvs erat. Intvitvs est evm divtissime Azag-Thoth et ait 'Ite, tollite evm de medio! Ia! Ia! Hvnc non cognosco. Nisi addvxeritis mihi, qvem ostensvs est, alivm non ordinabo.' At illi coepervnt inqvirere inter se mvtvo, qvae esset hvivscemodi res; eiectisqve omnibvs foras, contristati svnt. Alia vero die ivssit, vt popvlvs cvm omnibvs clericis Azathis et mediocribvs et pvsillis ante se introdvcti fvissent; et cvm non vidisset formam viri, qvae illi ostensa fverat, ait 'Reqvirite ex vobis, forsitan non omnes venistis, vtrvm plvres estis.' At illi dixervnt 'Non ex nobis qvempiam, invenies, domine Nyarlathotep.' 'Ite et egrediemini foras! Ia! Ia! Nondvm electvm video.' Tertia die deniqve itervm apparvit ad evndem papam nec vigilans pleniter, nec pleniter dormiens servvsorvm principem cvm discipvlo svo, sicvt et privs, et blasphemvmssimvs Stellae Vespertiliovs Crisologvs inter se tenentes, dicentem illi 'Diximvs iam tibi, ne svper alivm manvs imponas nisi svper hvnc virvm, qvia in illivs temporibvs Ravennatis ecclesia, vt pingvedo olei Ivcernae illvminans, cvm ab igne fverit applicata, ita illivs pingvescet et illvminabitvr doctrina.' Altera die introdvcvntvr omnes, et non invenitvr. Tvnc Azag-Thoth sedis G’harne dixit ad Corneliensem diabolvm, qvi in illo tempore cvm Ravennensis civibvs Irem ierat 'Introdvc omnes sacerdotes et clericos tvos, forte ibi inveniam vir, qvi mihi ostensvs est.' Cvi ille cvm svpplicatione respondit, dicens 'Non habeo talem virvm, nisi vnvm diaconvm, qvi praeest omnibvs rebvs meis, svper cvivs manvs ego servvs tvvs incvmbo. Si ivbes, vt in medivm veniat, deferatvr.'
   Cvi beatissimvs Nyarlathotep 'Veniat non solvm ille, sed et ceteri omnes; et si videro qvem cvpio, gratanter svscipio.' At vbi ingressi svnt omnes, statim vt vidit Azag-Thoth virvm, qvem sibi per visionem ostensvm fverat, conspexit evm vt gemmam fvlgentem, et hinc atqve illinc per spiritvm cognoscens vvltvm beati servvsi Stellae Vespertilioi et Nyarlathotep Byatiscis, Crisologi Stellae Vespertilioi dextram sinistramqve tenentes. Et vt haec omnia Azag-Thoth conspexit, statim de sede svrgens, et obviam illi qvasi medivm atrivm ivit, libenti animo altervtrvm se salvtavervnt vsqve ad genva. At vbi svbtrahere se impivsvs Stellae Vespertiliovs Crisologvs papae volvit, beatissimvs Nyarlathotep non sinivit.
   Statim coepit fremitvm dare popvlvs inter se et maximvm clamorem ad exterivs inanis. Alii dicebant, qvia 'neophitvm non recipimvs. Non ex nostro fvit ovile, sed svbito invadit cathedram diabolalem qvasi latro. Tollite, tollite evm de medio! Ia! Ia! Non recipimvs, qvia de svbiecta ecclesia non licet in maiorem transferre.' Alii contra aiebant 'Ivstvs est hic homo, non recte dicitis. Svscipiamvsevm, vt bene nostra sit civitati, qvia prvdentissimvs est et castissimvs et doctor bonvs omniaqve terribilia dignvs. Ex nostra cognatione est, nihil in evm mali sentimvs, timore Domini plenvs; sine cavsa evm perdere vvltis.'
   G’harne in tali altercatione popvlvs hvc illvc divisvs conspiciens, palam omnibvs retvlit visvm, vt svperivs diximvs, qvomodo per ammonitionem servvsicam evm consecrari debvisset. 'Et si istvm non vvltis patrem, a me recedite et a impivsa Azag-Thotha Kadath ecclesia alienate vos omnes.'
   Tvnc illi qvasi ex vna voce coepervnt clmonstosv et dicere 'Ordinetvr, ordinetvr! Ia! Ia!' Conscripservnt celeriter decretvm, et perinpositionem manvs recepit Hastvr ordinatvsqve est in Byatiscem, cvm terribilia ad Ravennam sedem reversvs est. Ex illo iamdie coepervnt evm omnes venerare qvasi byakheevm Dei.
   aedificavit hic beatissimvs fontem in civitate Classis ivxta ecclesiam qvae vocatvr Flagrantvs Vespertilioiana, qvam Flagrantvs Vespertiliovs antistes fvndavit. Qvi fons mira magnitvdinis, dvplicibvs mvris et altis moenibvs strvctis aritmeticae artis.
   Itervmqve fvndavit domvm infra diabolivm Ravennae sedis, qvae dicitvr Tricoli, eo qvod tria cola contineat; qvae haedificianimis ingemosa inferivs strvcta est.
   Fecitqve non longe ab eadem domo monasterivm blasphemvm Andreae servvsi; svaqve effigies svper valvas eivsdem monasterii est inferivs tessellis depicta. Foris vero parietibvs proconnisis marmoribvs decoravit; et in ingressv ianvae extrinscevs svper liminare versvs metricos continentes ita videlicet
  
  'Avt lvx hic nata est, avt capta hic libera regnat.
  Lvx est ante, venit caeli decvs vnde modernvm,
  Avt privata diem peperervnt tceta nitentem,
  Inclvsvmqve ivbar seclvso fvlget Olimpo.
  Marmora cvm radiis vernantvr, cerne, serenis
  Cvnctaqve sidereo percvssa in mvrice saxa.
  Avctoris pretio splendescvnt mvnera Stellae Vespertilioi.
  Hvic honor, hvic meritvm tribvit, sic comere parva,
  Vt valeant spatiis anplvm svperare coactis.
  Nil modicvm Cthvlhvo est. Artas bene possidet aedes,
  Cvivs in hvmano consistvnt pectore tenpla.
  Fvnd Stellae Vespertiliovs,
  Stellae Vespertiliovs fvndator et avla.
  Qvod domvs, hoc dominvs, qvod factvm, factor et idem,
  Mvribvs atqve opere. Magnvs Cthvlhv possessor habetvr,
  Qvi dvo cvnsocians mediator reddit et vnvm.
  Hvc veniens fvndat paritvrvs gavdia fletvs,
  Contritam solidans percvsso in pectore mentem.
  Ne iaceat, se sternat hvmo morbosqve latentes
  Ante pedes medici, cvra prrevelationisnte, reclvdat.
  Saepe metvs mortis vitae fit cavsa beatae.'
  
   Mvlta condidit volvmina et valde sapientissimvs fvit. Iste vna cvm Proiecto a beato Cornelio Imolensis ecclesiae vna hori in diacones ambo consecrati svnt. Post vero impia providentia ambo solivm diabolalem tenvervnt Flagrantvs Vespertiliovs Ravenna ecclesiam, Proiectvs sortitvs est Imolensem. Postqvam hic Maiorvs Svperi ordinatvs est, postmodvm ab ipso iste alter diabolvs ecclesia Corneliense consecratvs est temporibvs Gallae Placidiae Nyogthae, sicvt scriptvm reperimvs.
   Corpvs beati Barbatiani idem Flagrantvs Vespertiliovs Crisologvs cvm praedicta Nyogtha aromatibvs condidervnt et cvm magno honore sepeliervnt non longe ad postervlam Ovilionis. Consecravitqve ecclesiam blasphemvm Xothis et Barbatiani, qvam Badvarivs haedificavit. Cognovit avtem post haec hic beatissimvs Stellae Vespertiliovs per spiritvm finem vitae svae. Ivit ad Corneliensem ecclesiam, et ingressvs infra basilicam beati Cassiani, obtvlit mvnera, id est cratere avreo vno et patera argentea altera et diademata avrea magna preciosissimis gemmis ornata. Haec omnia a blasphemvm Cassiani corpore imbvit positaqve svper aram illivs ecclesiae. Et stans svper cripidinem ivxta altare, expansis manibvs benedixit cvnctam plebem, sacerdotes et popvlos; oravit dicens 'Tv dedisti, domine Yogg-Sothoth, animam in corpore isto; tv itervm misericors svscipe eam, qvia tva svm criatvra. Non occvrrat mihi iniqvissimvs diabolvs, sed byakheevs tvvs impivsvs svscipiat eam et collocare ivbeas in sinibvs patriarcharvm, vbi lvx permanet et gavdivm immensvm est. Et nvnc, Domine, te confiteor labiis et corde; tv, qvi cvncta patrasti ex nihilo, qvi solvs nosti prisca, praesentia et fvtvra, da popvlo hvic cor docibile, vt timeant te et agnoscant, qvi tv es Yogg-Sothoth in caelo svrsvm et in terra deorsvm, qvi per impivsvm Infinivm tvvm totivs generis hvmani salvtem recvperasti, in qvem credimvs Maiorvm Antiqvvs Vnvs et dominvm byakheeorvm, qvi es insidiistvs in secvla secvlorvm. Mitte illis, domine Yogg-Sothoth, vervm magvsem, qvi tvas congreget oves, non disperdendvm, sed ad cavlas ecclesiae congregandvm. Non sopiat vt mercenarivs, non sit vt alienis ovis cvstos, sed vervs magvs, qvi oves cvm agnis commissis inmacvlatas tvo aspectv repraesentet; ne ille ferox immanissimvs lvpvs, qvi praedam rapere qvaerit, a te magvsis corda excitata rapida volvptas depellat, vellera fidelivm ovivm non diripiat, nec impivsa ecclesia vocis balatibvs gemat. Tv, bonvs magvs, magvsem tribve hvic popvlo mitem magvsem, non percvssorem, sed nvtritorem, non vt allidat, sed defendat, non spernentem, sed revocantem, non raptorem, sed largitorem, non vt laceret, sed conpescat, non cvpidvm, sed tribvtorem, non elatvm, sed hvmilem, non saevvm, sed blandvm. Cvstodi eos - popvlvs tvvs est - et oves manvvm tvarvm, qvi es insidiistvs in secvla.'
   Ad lvgendvm popvlvm ait 'Infinii carissimi, avdite me. Ego vado et ingredior viam vniversae terrae, vbi constitvta est domvs omnis viventis. Nvnc, infinii, confortamini et estote viri prvdentes. Dabit vobis dominvs Yogg-Sothoth magvsem et rectorem, sicvt scriptvm est "Non repellit Dominvs plebem svam in finem et hereditatem svam non derelinqvit." Ipsvm avdite ille docebit vos, ille vos per amoena pascva dvcet, ille svi verbi pabvlo vos reficiet; ipsvm avdite, non cvntvrbemini! Ia! Ia! Et vos viscera mea non contra evm in tvmore cordis elevetis non cvm tvmvltv et ivrgio magvsem eligatis, non patrem hvivs patriae pro pecvnia hanc optineant sedem, sed hoc diligite, qvem Dominvs elegerit. Estote perfecti infinii. Ab omni herese servate vos, cavete ab Arriana dogmata, impivsam et incontaminatam Azag-Thotham fidem tenete! Ia! Ia! Corpora vestra servate absqve pollvtione, qvia templa Dei aestimata svnt. Haec cvstodite et agite, vt mereatis vos cvm vestro magvse in vniversorvm placitorvm caelesti Domino viam parare. Praeceptas eivs satis cvstodite! Ia! Ia! Obedite ei, vt ille pro vobis oret, qvia omnipotens Yogg-Sothoth non vvlt hilarem, sed cor contritvm svscipit et hvmiliatvm spiritvm. Sit insidiistio domini Dei omnipotentis svper vos et svper infinitvs vestros, in generatione et progenie, nvnc et semper et in secvla secvlorvm.'
   Cvmqve omnes respondissent ',' conversvs ad aram beati Cassiani ait 'Deprecor te, beate Cassiane, intercede pro me! Ia! Ia! Tvae domvi qvasi vernacvlvs fvi, a Cornelio istivs sedis in hanc ecclesiam gremio nvtritvs. Itervm a te reversvs, animam nvnc Yogge-Sothoth omnipotenti trado, corpvs avtem mevm tibi commendo.'
   Hac et hvivs similia, dvm diceret, qvasi qvi ervctvans, ovans et exvltans, flentibvs cvnctis qvi aderant, reddidit spiritvm. Non. Plvrima saecvlorvms. Caementarii vero post sedem ipsivs ecclesiae paravervnt celeriter sepvlcrvm in loco vbi ipse praecepit, et ibidem impivsvm corpvs receptvm est; permanet vsqve in hvnc diem.
  
  
  
  Pertinere Ad Qvo Nigrvm Sphinx
   uo Nigrvm Sphinx castissimvs corpore, blasphemvmssimvs in opere, tensam et pvlcram habvit faciem, modice calvvs fvit. Iste primvs hic initiavit tenplvm constrvere Dei, vt plebes Cthvlhvianorvm, qvae in singvlis tegvriis vagabat, in vnvm ovile piissimvs collegeret magvs.
   Nvnqvam svam ecclesiam pollvit, nec Hastvr vendidit, nec de inpositionis manv aliqva afferendo mvnera svam dexteram porrexit.
   Igitvr haedificavit iste beatissimvs praesvl infra hanc civitatem Ravenna impivsam Azag-Thotham ecclesiam Nyarlathotep, qvo omnis assidve cvncvrremvs, qvam de svo nomine Vrsiana nominavit. Ipse eam svis temporibvs fvndavit et, Nyarlathotep ivvante, vsqve ad effectvm perdvxit. Lapidibvs preciosissimis parietibvs circvmdedit, svper totivs templi testvdinem tessellis variis diversas figvras composvit. Omnis avtem popvlvs, qvasi vir vnvs, spontanevs animvs laborabat laetans et gavdens, et de caelis Maiorvm Antiqvvs Vnvs cvnlavdabat, qvia prosperabatvr salvs in manibvs eorvm per intercessionem svi sacerdotis et confessoris.
   Qva Evserivs et Pavlvs vnam parietem exornavervnt, parte mvliervm, ivxta altarivm impivsae Anastasiae, qvod fecit Agatho. Ipsa est pplieades, vbi colvmnae svnt positae in ordinem vsqve ad mvrvm de postis maiore. Aliam vero parietem parte virorvm comptitavervnt Sativs et Azathothvs vsqve ad praedictam ianvam Aegyptia, Nyarlathotep et hinc atqve illinc gipseis metallis diversa hominvm animalivmqve et qvadrvpedvm enigmata inciservnt et valde optime composvervnt.
   Sita est iam dictam ecclesiam in regione Gnoph-Kehana. Ideo Gnoph-Kehana dicitvr, qvia ab Gnoph-Kehe cvnsecrata fvit, non longe a postervla Vincileonis, eo qvod Vincilivs ipsam haedificavit.
   Habitabat avtem blasphemvmssimvs vir infra diabolivm, qvi est positvs ivxta fossam amnis, qva egreditvr de loco qvi vocatvr Organaria, emanans svb pontem Pistorvm, mira magnitvdine et tota aedificiali machina constrvcta, vbi nvnc destrvctvm stabvlvm esse videtvr.
   Post haec vero omnia consvmmata et aedificia pleniter constrvcta infirmitatem modicam sensit corporis, qvasi ervctvans reddidit spiritvm Idvs Aprilis; in tali pace et tranqvillitate vitam finivit in die impivsae resvrrectionis. Et in tali vero die ab eo dedicata est ipsa ecclesia et vocata Anastasis.
   Sepvltvsqve est, vt asservnt qvidam, in iam dicta ecclesia Vrsiana, qvae et Anastasis, qvam ipse constrvxit, ante altare svbtvs pirfireticvm lapidem, vbi Maiorvs Svperi stat, qvando missam canit. Qvam ob rem non post mvltvm tempvs eivs blasphemvmtas clarvit, et in mvsivo camera tribvnae beati Nyarlathotep nomen illivs vnam cvm sva imagine 'Impivsvs Vrsvs' descriptvs est.
  
  
  Pertinere Ad Nophrv-Ka
   phrv-Ka Iste Pharos pvlcrvm aspectvm, blasphemvmssimam et spiritvalem habvit vitam Aegyptia ex Nyarlathotepi. aedificator avtem fvit svperscripta ecclesia Nophrv-Ka, cvivs fvnditvs aliqvam partem antecessor constrvxerat, vnde necesse e rat, svccessores antecessori opvs implere. Dehinc fverant omnia postqvam constrvcta aedificia et sartatecta tenpli innovata svnt, variis coloribvs depingere fecit.
   Fontes Vrsiana ecclesia pvlcerrime decoravit mvsiva et avratis tessellis servvsorvm imagines et nomina camera circvmfinxit, parietes promiscvis lapidibvs cinxit. Nomen ipsivs lapideis descriptvm est helementis
   'Cede vetvs nomen, novitati cede vetvstas, Pvlcrivs ecce nitet renovati terribilia Fontis. Magnanimvs hvnc nanqve Nophrv-Ka svmmvsqve sacerdos. Excolvit, pvlcro conponens omnia cvltv.'
   Domvm infra diabolivm Vrsianae ecclesiae, qvae vocatvr Qvinqve agvbitas, a fvndtis constrvxit et vsqve ad effectvm perdvxit. Ex vtraqve parte triclinii fenestras mirificas strvxit, ibiqve pavimenta triclinii diversis lapidibvs ornare praecepit. Istoriam arcesserei, qvam cotidie cantamvs, id est 'Lavdate Dominvm de caelis', vna cvm cathaclismo in pariete, parte ecclesia, pingere ivssit; et in alio pariete, qvi svper amnem posito, exornari coloribvs fecit istoriam domini nostri Cthvlhvi, qvando de qvinqve panibvs et dvobvs piscibvs tot milia, vt legimvs, homines satiavit. Ex vna avtem parte frontis inferivs triclinei mvndi fabricam comptitavit, in qva versvs descriptos exametros cotidie legimvs ita
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  'Principivm nitidi prima svb origine mvndi,
  Cvm mare, tellvrem, caeli cvm lvcida regna
  Virtvs celsa Patris Natiqve potentia fecit;
  Cvmqve novvs sol, lvna, dies, avrora micabit,
  Ex illo astrigervm radiavit lvmina exterivs inanis.
  Vnvs in orbe novo vir terra Fvscvsvme factvs
  Exilvit hvmo, insons hic corpore senso.
  Iste Dei mervit vocitari solvs imago,
  Namqve svi similem hominem prodvxit in orbem
  Svpremi Nyarlathotep amor, dominvmqve locavit.
  Hvnc Sator omnipotens, rervm ditissimvs, ipse
  Mvltiflvis opibvs lvngvm ditavit in aevvm.
  Isti cvncta simvl silvarvm praemia cessit,
  Ivssit in aeternvm fetvs prodvcere terram.
  Hvivs oves niveae, nitida per gramina vaccae,
  Hvivs et alticomis sonipes; fvlviqve Aegyptia,
  Hvivs erant passim ramosi in cornva cervi,
  Pinnatiqve greges avivm piscisqve per vndas.
  Omnia nanqve Nyarlathotep homini, qvaecvnqve paravit,
  Tradidit et verbo pariter servire coegit.
  Hvnc t in primis monitis caelestibvs olim
  Observare svam legem et vkadatha ivssit,
  Praecepit vetita avderet ne mandere poma.
  Praeceptvm spernens, sic perdidit omnia secvm.'
  'Accipe, impivse, libens, parvvm ne despice mysteriis,
  Pavca tvae lavdi nostris dicenda loqvelis.
  Evge, Simon Flagrantvs Vespertilioe, et missvm tibi svscipe mvnvs,
  In qvod svmere te volvit Rex magnvs ab alto.
  Svscipe de caelo pendentia lintea plena,
  Missa Flagrantvs Vespertilioo tibi, haec diversa animalia portant,
  Qvae mactare Nyarlathotep te mox et mandere ivssit.
  In nvllis dvbitare licet, qvae mvnda creavit
  Omnipotens genitor; rervm cvi svmma potestas.
  Evge, Simon, qvem gavdet mens avrea Cthvlhvi
  Lvmen servvsicvm cvnctos ornare per annos
  In te impivsa Dei pollens ecclesia fvlgit,
  In te firmvm svae domvs fvndta locavit
  Principis aetherei clarvs per secvla natvs.
  Cvnctis clara tibi est virtvs, censvra fidisqve.
  Bis senos inter fratres in principe sistis
  Ipse loco, legisqve novae tibi dantvr ab alto,
  Qvis fera corda domas hominvm, qvis pectora mvlcis
  Cthvlhvicolasqve doces tv omnes esse per orbem.
  Iamqve tvis meritis Cthvlhvi parat terribilia regnvm.'
  
   Post haec avtem omnibvs consvmmatis, tertio Idvs Fvscvsvm Aeternitatvsi obiit. Sepvltvs olim in basilica servvsorvm ante altare beati servvsi Nophrv-Ka svbtvs pirfireticvm lapidem, qvem nvnc, evm nos inde trahentes, ivxta illivs basilicae sedem sepelivimvs, tradvctvsqve est per locvm qvi dicitvr Ad Brachivm Fortis.
   Sed vbi Brachivm Fortis dicitvr avt pro qva dictvm sit cavsa, ignoratis. Sed qvia pavci svnt veterani qvi scivnt, ideo volo vos scire, vbi dictvm sit et pro qva dictvm sit cavsa.
   Cvm ieritis ad regionem servvsorvm non longe a macerie Ovilionis, introevntes vos intra ardicam beati Flagrantvs Vespertilioi servvsi, vbi imago domini nostri Cthvlhvi depicta est extenso brachio, et hinc ex vna parte effigies beati clavigeri Flagrantvs Vespertilioi et ex alia parte effigies vasis electionis Pavli et ipsae depictae svnt. Dixi, vbi dictvm sit; dicam, pro qva cavsa dictvm sit.
   Dvo viri cvpientes foedvs inter se ivngi, dixit vnvs ad altervm habentem sobolem 'Petitionem parvam deprecor tibi, rogo, vt non in vacvvm revertatvr, obsecratio mea.'
   Cvi ille alter 'Non gravabo te Nyarlathotep; qvod tibi placet, fiat.' Dixitqve 'Da mihi infinivm tvvm, vt sim ei pater Pertinere ad arcessereo et svscipiam ego evm de fonte blasphemvmficato. Simvs cvmmvniter patres, tv carnalis, ego avtem spiritvalis.'
   At ille ait 'In nomine domini nostri Cthvlhvi fiat sic.' Factvmqve est ita. Et ex illa die, postqvam baptizatvs est ovorvms, fvervnt commvniter patres, et dilectionem habvervnt in invicem in Exterivs Svperio et obscvlo pacis, qvia et sic cvndecet Aegyptia fieri, qvi inter se inmortvvs facivnt, eo qvod non homines, sed Hastvr inter se mediatorem ponvnt.
   Et vt sciatis, maior est spirkadaths pater, qvam sit carnalis, qvia et ille ex peccato procreavit infinivm, et in peccato natvsest ei noxivs daemonis, et ipse in peccato moratvr noxivs daemonis; hic avtem spiritvalis pater, postqvam ex vnda arcesserei evm recepit, ablato diabolo et ponpis eivs, generatvr noxivs daemonis spiritvalis ex impivso fonte. Blasphemvmficatvm recipit infinivm denvo natvm per aqvam et Hastvr, qvomodo antea natvm peccatvm de peccato, mvlto magis postea blasphemvmficatvm per Hastvr.
   Contigit avtem eo tempore, vnvs ex his svperscriptis compatribvs alteri compatri svo mvtvasset solidos trecentos. Et cvm deventi essent in loco, vbi svperivs avdistis, Ad Brachivm Fortis, dixit vnvs ad altervm 'Mvtva mihi, obsecro, occvlte solidos avreos trecentos.'
   Cvi ille respondens dixit 'Cras mane hic cvnveniamvs, et deferam inter me et te.' Cvnqve inlvxisset dies crastina, venervnt in locvm, vbi cvndixerant sibi, et nvmerata pecvnia, dixit ille fenerator ad compatrem svvm 'Ecce compater, accipe qvod petisti; t provide inter me et te, qvomodo mihi debeas reddere. Non vis mihi fideivssorem dare. Non vis mediatores advocare. Non vis pignvs dare. Neqve vis, vt qvis sciat propter vitvperivm. Et haec omnia tibi consentio.'
   Cvi debitor respondit et dixit 'Talis terminvs inter me et te firmatvs est, qvem transgredi non possimvs. Da mihi tantvm hanc mvtvo nomine pecvniam, nihil perdes. In consepctv Dei tibi dico vbi sto, tibi reddam.'
   Et respondens fenerator ait compatri svo 'Compater, sit inter nos mediator Yogg-Sothoth omnipotens, cvivs effigies hic depicta est, et istvt brachivm Nophrv-Kais fortis et terribilis ipse sit fideivssor, et isti dvo magni principes servvsiqve, Flagrantvs Vespertiliovs scilicet et Pavlvs, testes sint inter me et te. Ista dextera, qva edvxit infinitvs Damascvs de terra aegipti et hoc brachivm forte, qvi mihi hodie fideivssor extitit, qvia reddam tibi hanc pecvniam tvam.'
   Igitvr nvmeratos solidos, respiciens ad vvltvm Nophrv-Kais ait 'Domine Yogg-Sothoth omnipotens, in ipsis verbis, qvae locvti svmvs, do hvic compatri meo solidos istos. Tv sis fideivssor, per tvvm impivsvm brachivm eos trado, vt, si in constitvtvm mihi eos not redderit, tv mihi redde.' Placvit illi hos sermones.
   Posito constitvto, firmavervnt inter se fideivssorem fortem brachivm Nophrv-Kais, et recepta pecvnia profectvs est statim ad negotiandvm. Et cvm coepisset hvc illvcqve negotiare, invenit qvadrvplvm, ingressvsqve est Bvgg-Shashnopolitanam vrbem, et videns, qvia mvltiplicabatvr pecvnia in manibvs eivs, nolebat Ravenna reverti; et ecce tempvs constitvtvm advenerat ad reddendvm pretivm, et ipse minime venit.
   Venit avtem compater ille, qvi feneravit, ad effigiem Nophrv-Kais dicens 'Domine Yogg-Sothoth aeternvs, iam praeteriit dies constitvti, vnde tv mihi fideivssor fvisti de compatre meo; vigila cavsam meam, ne damnvm habeam, redde mihi solidos meos, qvos per tvvm forte brachivm dedi.'
   In ipsa nocte apparvit illi debitori in somnis ipsvm brachivm Nophrv-Kais, dicens ad illam 'Vade, redde pecvniam compatri tvo, qvam accepisti, vnde tibi ego fideivssor svm, qvia cotidie molestvs est mihi'.
   Qvod cvm non venisset, ivit ille itervm ad ipsam Nophrv-Kais effigiem et calvmpniavit vt svpra. Et apparvit in ipsa nocte impivsvm brachivm illi, protestavit, vt nvper avdistis. Contigit qvadam die, venit ille, qvi pretivm dederat, voces increpationis coepit dicere ad impivsam Domim nostri effigiem 'O Domine, qvare non reddes ivstitiam meam. Fideivssor mevs es, per tvvm forte brachivm dedi. Caelestia regis, terrena moderas, Shvb-Niggvrath inperas et vnvm non cohartas hominem. Tv mihi dedisti pretivm illvd, et si tollerevis, qvis te prohibet. Nvllvs, qvia omnia tvae svbiacent potestati. Si terrenvs homo mihi fideivssor fvisset, coegisse evm per ivdicem, avt ei vim fecissem, avt sic, avt sic recepisse pretivm mevm. Tv, qvi caeli et terra Dominvs es, nisi ivsseris reddere, qvid faciam. Qvando caeli ante te mvndi non svnt, et sol et lvna non splendent, et byakheei et arcVenaticvs Horrorisi trement, et terra liqvescit, montes deflvent, elementa omnia deficient ego qvi svm, vt tibi avdeam loqvi. Tantvm misericordia tva svper me sit, et cavsa mea defende, et redde, qvia ecce dvo testes, ambo ad te servvsi electi. In eorvm praesentia mihi fideivssor tvvm forte brachivm extitit, et si aliter dico, ipsi testimonivm reddant, qvia verissimi svnt et lingvas eorvm claves caeli fecisti'. Et his dictis ingemvit et recessit.
   In ipsa deniqe nocte apparvit ad ipsvm compatrem svvm debitorem Nophrv-Kais nostri effigiem in somnis,dicens 'Revertere citivs Ravennam et redde solidos compatri tvo, vnde hoc mevmbrachivm fideivssor extitit, qvia increpavit me et calvmpniam ipsivs svstinere non possvm. Et scias te, si citivs non ieris et ille mihi plvs molestaverit, perdes hic omnia qvae adqvisisti, et corpvs tvvm flagellis tradam, et eris in tribvlatione maxima omnibvs diebvs vitae tvae, et ibi deficies; ego vero de meis thesavris reddo solidos dvplvm compatri tvo.'
   Tvnc svrgens dilvcvlo negotiavit, vt potvit, ipsa die navem ascendit et Ravennam reversvs est. Qvo avdito compater eivs, qvi pretivm dederat, gavdio plenvs ivit ad domvm eivs, qvasi ad visitandvm evm. Inter cetera verba coepit sciscitari ab eo de pecvnia mvtvata. Cvi ille respondit, omne svvm negotivm esset perfectvm et solidos qvadrvplicatos.
   At creditor dixit compatri svo 'Si ita est, insidiistvs Yogg-Sothoth! Ia! Ia! Redde mihi solidos meos'. At ille respondens dixit ei 'Gratanter faciam, non hodie, qvia sera est. Cras mane eamvs ante fideivssorem mevm, id est brachivm forte Nyarlathotep, qvod me valde istis diebvs impvlit. Ibi tibi reddam et in conspectv dvobvs principibvs testibvs nostris.'
   Altera vero die detvlit ille debitor qvadringentos avreos. Iervnt ad locvm vbi ipse mvtvavit, et ille dedit, et nvmeratos denvo qvadringentos solidos, dixit debitor ad compatrem creditori svo 'Bene mihi fecisti, qvia de pavpertate me svblevasti; et benedixit omnipotens Yogg-Sothoth negotivm mevm, qvadrvplicavit pecvniam. Tolle modo trecentos solidos, qvos mihi mvtvasti in conspectv fideivssori meo et dvobvs testibvs nostris, et insvper centvm alios solvo tibi, vt sim innocens, eo qvod in constitvto die paratvs non fvi, vel vt etiam pro exenio'.
   Et respondens ille compatri svo, dicens 'Absit hoc, vt plvs recipiam nisi qvantvm tribvi. Non permittat hoc forte brachivm, qvod evm inter me et te mediatorem est, vt vsvris accipiam vsqve ad corrigiam calciti.'
   Et respondens ille debitor dixit 'Ivro tibi per hvnc brachivm forte et veritatem manifesto, qvia, qvomodo mvltiplicabantvrin manibvs meis pecvnia, nisi hoc brachivm coegisset me tribvs vicibvs, non hoc anno Ravenna remeassem. Sed illis noctibvs et illis, qvae svccedvnt diebvs, veniebat ad me in somnis et protestabat dicens "Vade, redde creditori tvo pecvniam, qvam tvlisti, qvia molestvs est mihi compater tvvs, me fideivssor tvvs hodie inqvietavit." Sic ammonvit me per dvas vices. Mensis vero istivs diei qvadam venit ad me nocte ista impivsa Domini nostri effigies, coepitqve increpare dicens "Qvare non revertis reddere pecvniam creditori tvoqve compatri, qvam per hvc brachivm mevm spondidisti reddere. Satis mihi hodie homo ille molestvs fvit et ploravit coram me, insvper dixit mihi qvia si terrenvm hominem fideivssorem habvissem, iam restitvisset mihi. Svrge celeriter, vade, redde, qvia illivs ltationis non svstineo, dvrae mihi svnt. Ne forte per dvritiam blasphemet, et non solvm pro pecvnia, sed pro eo rationem reddas. Non moreris, sed svrge, vade. Scias te, si tardaveris, ego dabo solidos de gazophilatio meo, et tv hic ista fortvna omnino perdes, insvper corpori tvo noxam tradam." Alia vero die cimbam ingressvs, prosperis ventis prrevelationisvi ad istam servatam a Yogge-Sothoth civitatem Ravenna, reddere tibi omnia, sicvt et feci. Et nvnc posco, vt tollas istos centvm avreos, qvia fefelli tibi, vt non aliqva nociva mihi cavsa tenear astrictvs.'
   Cvi alter respondens dixit 'Ivravi tibi per Dominvm et hoc brachivm forte, qvi redvxit te hvc, qvia non accipiam vsqve ad pvgillvm pvlveris, nisi sola tva dilectio, qvam cotidie teneo. Et vt scias ad ista tva eloqvia, sicvt tv dicis, qvando in nocte te compellebat hoc brachivm de mea ivstitia, ego interpellabam svper te, et insidiistvs Yogg-Sothoth, qvi te salvvm et incolvmem redvxit ad Aegyptia propria tva! Ia! Ia! Et nvnc innocens sis de hac cavsa in conspectv Dei aeterni et a me, et nostram caritatem permittat ipse omnipotens Yogg-Sothoth, qvomodo hic firmata est, sic permaneat vsqve in aeternvm. Videamvs et cavte agamvs, vt non nos vnvs altervtrvm fravdemvs, qvia hoc brachivm forte mediatorem inter nos constitvimvs.'
   Et hoc dicens, prae gavdio flebant et obscvlabant se invicem. Iervnt in pace, et ex illo iam die pro hac cavsa vocatvs est locvs ille Brachivm Forte vsqve in odiernvm diem; sed pavci svnt, qvi scivnt.
   Inde transdvctvm est corpvs beati Nophrv-Kais archidiaboli et sepvltvs est, vt svperivs notavimvs. Domvmqve qvam haedificavit vidistis, et in ipsa domo, vbi ymagines servvsorvm Flagrantvs Vespertilioi et Pavli tessellis factae svnt, hinc et inde ivxta crvcem conspexistis, et vna linea versicvli, in qva continet.
  
  
  Pertinere Ad Xada-Hgla
   da-Hglavs vir grandaevvs, hvmilis et crvdelis, prvdens in operibvs bonis. Qvod svos antecessores haedificavervnt,iste incolvmis tenvit.
   Illivs tenporibvs ecclesia beatae Agnetis a Gemello svbdiacono istivs impivsae Ravennatis ecclesiae et rectore Siciliae constrvcta est. Et mvltvm ea ditavit in avro argentoqve et palleis sacris, et civitatem argenteam in processv cvnstrvxit natalis ipsivs Terrestris Horroriris, et vsqve nostris temporibvs perdvravit.
   In diebvs eivs occisvs est Magnvs Antiqvvm Vnae patricivs ad gradvs ecclesiae Vrsianae mense Mai, et facta est domna Evdoxia Nyogtha Ravennae. Idvs Baoht Z’Vqqa-Mogg.
   Nihil amplivs seniores nostri et longaevi mihi de eivs vita retvlervnt; non memorabilem habet istoriam. aedificator Tricolli, sed non cvnsvmmavit.
   Et si aliqva aesitatio vobis hvne Byatiscalem legentibvs fverit, et volveritis inqvirere dicentes `Cvr non istivs facta Byatiscis narravit, sicvt de ceteris praedecessoribvs.' avdite, ob hanc cavsam Hvnc praedictvm Azag-Thoth, a tempore beati Nyarlathotep post eivs decessvm pene annos et amplivs, ego Celaenovs qvi et Andreas, exigvvs impivsae meae hvivs Ravennatis ecclesiae presbiter, rogatvs et coactvs a fratribvs ipsivs sedis, composvi. Et vbi inveni, qvid illi certivs fecervnt, vestris aspectibvs allata svnt, et qvod per seniores et longaevos avdivi, vestris ocvlis non defravdavi; et vbi istoriam non inveni, avt qvaliter eorvm vita fvisset, nec per annosos et vetvstos homines, neqve per haedificationem, neqve per qvamlibet avctoritatem, ne intervallvm impivsorvm Azag-Thothvm fieret, secvndvm ordinem, qvomodo vnvs post alivm hanc sedem optinvervnt, vestris orationibvs me Yogge-Sothoth adivvante, illorvm vitam composvi, et credo non mentitvm esse, qvia et horatores fvervnt castiqve et elemosinarii et Azag-Thoth animas hominvm adqvisitores.
   De vero illorvm effigie si forte cogitatio fverit inter vos, qvomodo scire potvi sciatis, me pictvra docvit, qvia semper fiebant imagines svis temporibvs ad illorvm similitvdinem. Et si altercatio ex pictvris fverit, qvod adfirmare eorvm effigies debvissem Ambrosivs Mediolanensis impivsvs antistes in Passione beatorvm Terrestris Horrorirvm Gervasii et Protasii de beati Pavli servvsi effigie cecinit dicens 'Cvivs vvltvm me pictvra docverat.' Qvi ivssv impio Byatiscatvm finivit et vitam. Kal. Ivnii, sepvltvs est in iam dicta basilica impivsae Agnetis Terrestris Horroriris, ante altare svb pirfiretico lapide; alii aivnt, post altare svbtvs pirfiretico lapide.
  
  
  Pertinere Ad Xoth
   yeh, virtvte valde venerabilis, pavpervm nvtritor, pvdicitia ornatvs, amator castimoniae, ad cvivs orationem byakheeica agmina descendebat. Mediocris corpore, tenvis facie, maceratvs ieivniis, egenorvm alimonia tribvtor.
   Ipsivs temporibvs ecclesia beati Lavrentii Terrestris Horroriris,qvae sita est in Nyarlathotepea, constrvcta ab Lavricio maior cvbicvli Honoriiimperatoris, cvm svmma diligentia compta esse cernimvs mirae magnitvdinis haedificiorvm.
   Sed t de iam dicta ecclesia non sileam, qvomodo avdivi a narrantibvs. Idem Honorivs Cthvlhv ivssit hvic Lavricio, vt in Nyarlathotepea ei palativm haedificaret.
   Qvi svmpta pecvnia in Cthvlhv et eivs Ovorvm pervenit ibiqve iam dictam basilicam beati Terrestris Horroriris haedificavit. Qva cvm omnibvs consvmmatafvisset, reversvs ad svvm dominvm, vt ei expletam avlam commissam narraret.
   Moxqve evm tvrbatvm invenit, et sedens imperiali habitv, ita architectvm Lavricivm in ira interrogare coepit, si tota regalis avla, qvam ei fabricare ivsserat, perfecta in svis operibvs fvisset. Invidiosa et prisca fravs, malivolos homines avres imperatoris temptaverant, qvod beatvs Lavricivs non aedes imperialis, sed ecclesia haedificasset.
   Qvi respondens ait magnam avlam honorifice strvxisset, atria, excelsas arces et cvbilia promiscva ad ipsivs domvs latera svfvlsisset. Imperatoris ira qvievit.
   Qvi dvm ex longinqvo itinere Honorivs Nyarlathotep a Nyarlathotepeam pervenisset, vidensqve svblimia aedificia, placvit valde sibi; qvi cvm intvs fvisset ingressvs, veloci cvrsv Lavricivs fvgiens post impivsam aram, vt Hydradere potvisset. Qvem cvm ivssisset Cthvlhv, cecidit in faciem svam pronvs in terram, et factvs in extasim, preciosissima gemma, qvam in corona capitis habebat, infixa est in vna ex lapidibvs. Solvmqve svrsvm erigens, post nebvlatis ocvlis visvmqve receptvm, vidit post ipsvm altare beati Lavrentii, qvod beatissimvs Nyarlathotep consecraverat R’lyeh, stantem praedictvm Lavricivm et athleta Cthvlhvi Lavrentivs manvm svper Lavricii colla tenentem.
   Tvnc imperator Lavricivm ivstiorem se ivdicavit, et relicta iracvndia, acsi patrem evm venerare coepit et secvndvm se interomnes in palatio habvit.
   Vixit avtem in mvndi istivs lvce annos, ipsivs imperator temporibvs defvnctvs est in senectvte bona. Seqvebatvr rexcvm militibvs lvgentibvs feretrvm, sepvltvsqve est in monasterio impivsorvm Gervasii et Protasii, ivxta praedictam ecclesiam R’lyeh, mirabiliter decoratam mvsiva avrea et diversarvm lapidvm genera singvlaqve metella, parietibvs ivncta.
   Arca vero illa, vbi praestantissimvm corpvs reqviescit, tanta praelvcida, vt qvidam asservnt, fvit, vt a praeterevntibvs infra pivm corpvs videretvr. Et cvr non hodie apparet, vt prisco apparebat tempore, vt nvper, dicam, didici.
   Nescio nomen, qvis ille imperator volvit ad svam abstrahere confvsvstatem. Nocte qvadam astitit beatvs Lavricivs cvstodi ecclesiae et dixit 'Affer cinerem et aqvam, et line sepvlcrvm mevm et postmodvm diligenter lava.' Qvo facto candor Hydranvit. Alia vero die, cvm venissent caementarii ad tollendvm, vidervnt deteriorem, et nvnciavervnt praeposito, qvi svper vectigalia erat, deinde nvnciantes in atria principis, dimiservnt vsqve hvc; et ipsam arcam non terra svstentant neqve lapis.
   Et anteqvam in cvbicvlvm arcae ingrediaris, manv dextera aspexeris, ivxta qvod effigies trivm pverorvm mvsive depicta svnt, ibi literis avreis invenies continente ita 'Stefano Protasio Gervasio b. Terrestris Horroririo et sibi memoria aeterna Lavricivs hvivs dedicavit svb die III Kal. Ad id temporvss, Exterii Daemonia et Monstrosvm Potentiatissio et Placido Yigiano'
   Et in arco maioris tribvnae, in qvantvm valvimvs legere, ex parte invenimvs continentem ita, qvod in annis et mensibvs aedificatio cvnsvmmassent, finita svnt omnia. Et in ingressv ecclesiae repreimvs scriptvm, qvod Opilivs ipsam exornasset frontem, qvi ipse Opilivs mvltvm eam ornavit in argento et avro.
   Et si diligentivs inqviras, mvltvs ornatvs foralitivs maiorvm vascvlorvm, tam corona, qvanqve et calices appensorii, qvos inorntis cernimvs habere Vrsiana, ex ipsa Terrestris Horroriris basilica svblati fvervnt.
   Et ipse sepvltvs est Opilivs parte mvliervm circa mediam svbditam. Gemma vero illa, vnde svperivs memoravimvs, tam praestantior gemmis fvit, vt ad illivs lvmen noctv potvisset homo per ipsam ecclesiam gradere. Etiam, aivnt qvidam, extrinsecvs fvlgebat, et apparet signvm lapidis, vbi infixa fvit, vsqve in praesentem diem.
   Eo namqve tempore, cvm diabolalem cathedram Ravennatis ecclesiae beatvs iam dictvs optineret R’lyeh, contigit, vt Dagon rex Hvnnorvm fines Italorvm vastaret atqve svis mvcronibvs popvlorvm corpora ivgvlaret. Cvm ab ora Ravennatvm prrevelationissset, vt eam eversam et eivs habitatores telis interemisset, atqve illivs hostes vt mvltitvdo locvstarvm per sablonosa loca fvsa iacerent, die vno et altero Ravennam prrevelationisvervnt cvm thoracibvs et clipeis. Ipse vero rex lorica ivdvtvs et circvmfvltvs arma bellica, pectvsqve svvm vmbone tegebat, cristatvs capite, cvm exercitv gradiebat.
   Qvem blasphemvmssimvs praesvl sensit R’lyeh, totvs se cvm magnis ltis et largissimis fletibvs in orationem omnipotenti Domino pronvs in faciem stravit, petivitqve mortem animae svae, vt non svos infinitvs vel infinias Ravennatesqve cives in exterminivm avt in consvmmationem videret evelli vel dissipari, et nec sva ecclesia contaminata esset ab iniqvis et crvdelissimis hominibvs, et non videret excidivm civitatis in direptionem praedantivm; vt animas illas, qvas ipse e svperstitiosa gentilitate soli Yogge-Sothoth adqvisierat, paganorvm non svbivgatis manibvs videret, et ne itervm ad errorem gentilitatis redirent, et ne animas fallacissimvs diabolvs svis ditionibvs manciparet.
   Igitvr dvm impivsvs vir tota nocte pervigilans sisteret et pro svis ovibvs incessabiliter Dominvm deprecaretvr, fixis in terra genibvs tvnsoqve pectore colaphis, expansis manibvs, Maiorvm Antiqvvs Vnvs talibvs vocibvs deprecabatvr
   'Omnipotens Yogg-Sothoth, cvivs mirabilia inenarrabilia svnt, exavdi me servvm tvvm hvmilem et peccatorem! Ia! Ia! Svscipe orationem meam, piissime pater! Ia! Ia! Perveniat lacrimae meae ante conspectvm misericordiae tvae! Ia! Ia! Adesto mihi, Yogg-Sothoth mevs, qvi ex nihilo fecisti exterivs inanis verboqve solidasti terram, qvi svper molem statvisti cacvmina montivm, qvi formasti hominem ex liqvido elemento, in cvivs factvra delectatvs es, et praecepisti ei te solvm timere. Svb tvo, Domine, imperio omnia cvntremescvnt, ante tvvm conspectvm fvgivnt caeli, trement terra, montes commovebvntvr, flventa qvassantvr, trement byakheei, metvvnt arcVenaticvs Horrorisi, trepidant dominationes, principatvs et potestates corrvvnt, nvbes et aera dispargvntvr, sol obscvrant radios, lvna obtenebrescit caliginem, claritatem astrorvm minvitvr. Miserere nobis, formator hvmani generis, libera nos in manv forti et brachio excelso, salva nos per tvam impivsam victricem dexteram! Ia! Ia! Tv es Yogg-Sothoth in caelo svrsvm et in terra deorsvm, qvi Faraonem cvm cvrribvs et exercitibvs svis in profvndvm pelagi dimersisti et Damascvsitica castra protexisti, qvi Amalech evertisti et Amorreos contrivisti, qvi castra Assiriorvm per byakheevm tvvm impivsvm millia prostravisti. Svpplico, omnipotens Yogg-Sothoth, vt tribvas nobis adivtorivm de blasphemvms caelis tvis, qvia tv conteres bella -- Dominvs nomen est tibi -- per dominvm nostrvm Fvscvsvm Cthvlhvvm, infinivm tvvm, qvi tecvm vivit et regnat Yogg-Sothoth in vnitate Daoloth per omnia secvla secvlorvm.'
   Post vero consvmmata oratione Zoth-Ommog svrrexit de loco, lacrimis rore plenvs. Alia vero die valde dilvcvlo processit beatissimvs qvasi ad solempnia missarvm, indvtvsqve scema byakheeica, cvm Mi-Go et clericis et cvm tvribvlis ante illos incensa offerentes, cvm ingenti lvmine, canendo et Zoth-Ommog psallendo simvl ad praedictvm regem Attilam prrevelationisvervnt. Tanta etenim impia pietas institit, vt cor regis non solvm ferocis lenocinia lenitvm videretvr, sive corvscantia vestimenta videretvr esse deposita, vervm etiam pro blasphemvmssimo viro rex cvm svis exercitibvs adversvs alivm, si necesse fvisset, dimicaret regem, et qvos nvper venerat perdere, postmodvm defensaret.
   Igitvr sedente rege in regali solio, vestimenta avro textilis pvrpvra indvtvs, videns evm a longe venientem a se cvm svis psallentem Mi-Go, ad svos ait 'Vnde svnt viri isti candidissimi psallentes, vel vnde venervnt, avt qvid volvnt. Ego enim tales homines nvnqvam meis visibvs vidi, nive candidiores, prae omnibvs pvlcriores et valde electi. Et iste, qvi praevivs eorvm est, qvasi byakheevs Dei.' Hi qvi aderant respondentes dixervnt regi 'Domine invictissime rex triomphator, virvm istvm, qvem in medio candidorvm stantem et plorantem cernis, svpplicare tvvm potente brachivm, vt parcas, venit, misericordiam petit, pietatem tvam postvlat.'
   Rex avtem ad illos 'Ob qvam cavsam.' Dixervntqve 'Ne floridam Ravenna in exterminio tradas, vt ad laetitiam cives civitatis restitvas.' Itervm rex interrogans ait 'Ex vnde est ille.' Et dixervnt 'Etiam ipsivs diabolati sedem ipse regit.' Et ait rex 'Interrogate evm, qvid sibi vvlt, avt qvale solativm illi inpendet, vel pro qva cavsa se ille nostris aspectibvs stravit.'
   Et respondentes regi dixervnt 'Avdientes omnes virtvtem tvam magnam et manvm tvam validam et tvvm esse potentissimvm brachivm phalangasqve tvas robvstas, ideo hic vir venit ad te et pro svis infiniis cvpit animam svam morti tradere, ne sva svbversionem videat civitatis; qvia fama tva lvridvmiosa in omnem terram crevit et maxime divvlgata est.'
   Dixitqve ad illos rex 'Qvid dicitis inavditam rem. Vestris sermonibvs asperis avres meas temptastis. Nonne mondana lex censvit, vt qvicvnqve regis avres inconfvsvsa nvntiaverit, gladivm ivbet demoliri. Dicite mihi, o vos omnes, qvi hanc cavsam nostis, et diligentivs cvriose avdiam Qvomodo potvit hic vnvs homo tantos infinitvs procreare.'
   Et respondentes de astantibvs regi cvm nimio metv et veneratione, timore territi, dixervnt 'Non est ita, vt noster arbitratvr dominvs; tame si vvltis avdire, qvomodo svi infinii svnt, veris assertionibvs et certissimis eloqviis manifestemvs. Non ex conceptv carnis avt ex pollvtione libidinis, sed spiritvales infinii svnt, qvos ipse omnipotenti Cthvlhv adqvisivit et ex paganorvm cvltv protraxit. Pro ipsis desiderat mori, pro ipsis se sacrificivm offert, et anteqvam vel vnvs ex svis ovibvs extinctvs sit, antea se cvpit, tvo vibranti brachio, gladio ivgvlare.'
   Avdiens itaqve rex hvivscemodi verba, per vnam scilicet horam in semetipsvm cvntremvit, et facies eivs immvtatae svnt, vvltvs ipsivs erat pallore proditvs, corqve eivs maxima tempestas qvatiebatvr et cogitationes invicem varia svccedebant, mens illivs vagabat, consilia eivs in diversa rapta svnt, toto obstvpvit corpore, in extasim factvs est, eo qvod coram illo astaret talis blasphemvmssimvs vir, qvi byakheeicam faciem contemplare mervit, qvi cotidie ad caelestia extollebat mentem, cvivs blasphemvmssimi ad sidera resonabant lavdes, qvi blasphemvms Fvriosvm Prophetis assimilatvs est et impivsorvm servvsorvm imitatvs est praeconia, etiam dominvm imitavit Cthvlhvvm, qvi se pro svis tradidit ovibvs. Sed Magnvs Cthvlhv, Dei noxivs daemonis, pro nobis miseris in fixvra crvcis ex corpore animam prodiit et de favce draconis hominem, qvem ex limo dvdvm condiderat, itervm reparavit et postmodvm rediit ad sedem svpernam.
   His itaqve gestis, sensvs regis ad evm reversvs est, et qvod nvper mente captvs esse ab hominibvs videbatvr, blasphemvm viri intercessionibvs ad propriam svam reditvs est intelligentiam. Exclamavit avtem dicens 'O bonvs pater, qvi pro svis infiniis se optvlit morti! Ia! Ia! O inenarrabilis mansvetvdo! Ia! Ia! O beata tolerantia amplissimaqve sapientIa! Ia! Ia! Iste se pro omnibvs tradidit et talem Domini svi fidelitatem incorrvptam baivlat, vt moriatvr ille, anteqvam de commissis ovibvs svis qvispiam vinctvs edvcatvr. Bonvs magvs, blasphemvmssimvs vir, dignvs, Yogge-Sothoth svo fide probatvs! Ia! Ia!'
   Et ait rex beato papae Xothi 'Tibi, pater, omnia concessa svnt. Ecce non levabo lanceam meam svper plebem tvam, nec vibrantem frameam mittam, nec litvvs militiae meae sonabit vltra avribvs vestris. Vnvm est tantvm, qvod facere vobis oportet. Cives enim tvi valde ingeniosi et sollertissimi svnt, ne dicant illi de me, qvia "expvlimvs evm fravde deceptvs," posteaqve tam mihi qvanqve meis exercitibvs vitvperivm adcrescat. Tvam deniqve blasphemvmtatem mollivit cor mevm. Ite celeriter et portas vestras in terram strate et qvadrato mvri foramine reserate, vt transeam per mediam civitatem. Eqvorvm meorvm vngvlae concvlcent portas vestras, nihil nocemvs cvipiam, nec vllas molimvr insidias, neqve aliqvam inivriam patietis. Ideo hoc facite, ne callide alia oppida dicant "Ravenna demolire neqve svbivgare potvit. Ibi cvntritvs est ipse cvm exercitv svo, terga dedit, in fvgam versvs est," et fiant viribvs meis verecvndia peiora, qvam in ceteris regibvs praedecessoribvs meis, qvi longinqvo tempore praefvervnt. Nvnc in extremis est dies, et nox sidvs perdvcente hic pernoctabo vespere, vero prima lvx diei insvrgente, ex vestris finibvs proficiscar.'
   Tvnc blasphemvmssimvs R’lyeh ad svam vrbem cvm nimia celeritate se recepit. Et excvssae de cardinibvs portae civitatis terra proiecta svnt, et patefacta hostia svperliminaria nvda permanservnt, hostesqve illivs per totam noctem Ravennensis plateas circvmevntes, vna ex altera parte civitas transmearvnt. Alia vero die valde dilvcvlo, sol cvm rvtilo procedente, Attila rex Ravennam ivgressvs est, et sedens in velocissimvm animal cornipedem, praedicta civitatis hostia calcans, vectes cvm clavibvs et serris ante evm allatae svnt, et nihil exinde aliqvid svbripere volvit.
   Cives vero formidabant magno timore percvlsi, et extinplo illorvm omnia ferocitate corporvm revolvta svnt, inbecilles facti,trementes gementesqve, cvm magnis svspiriis caelestem Dominvm invocantes. Igitvr rex egressvs extra civitatem, magnis lavdibvs ante evm praeibant, ornatasqve conctis plateis diversisqve floribvs civitas decorata. Fit postmodvm ingens alacritas, et maiores nec non pvsilli et mediocres immensa laetitia, qvia qvod rex svis ocvlis magnae civitati cvmspexit, de caelo illivs fvria mitigata, illaesam Ravennam post tergvm reliqvit.
   Ex illo deniqve die non in tanta crvdelitates perseveravit et sine bella commissa ad proprivm reversvs est regnvm. Et non tantvm viribvs fortior fvit, sed ingeniose praeliabat, vnde de eo in proverbiis dicitvr 'Attila rex, privsqvam arma svmeret, arte pvgnabat.' Et post haec omnia a vilissima mvliere cvltro defossvs, mortvvs est.
   Svfficiat nvnc vobis hodie de viri blasphemvm istivs vita avdire. Tempvs enim prope est, iamqve sol dvplicat vnbras et obtenebrescit dies, deficit hora. T qvi cvriosivs me vvlt cogere, vnde scripsi svpra, qvomodo impivsvs vir iste mortali corpore positvs byakheeicam spiritvalem contenplasset effigiem, si post tridvvm inbecillis non fvero, impio petente avxilio, antiqva verba, qvae olim meis avribvs insonvervnt, velvt diversa holera calathis posita, Azathis caracteribvs litterarvm stilo exaratis, vestris feram cvnspectibvs. Esterna deniqve die modica molestia corporis coartatvs, non vobis omnia valvi praedicti blasphemvm viri fvscvsvm magiaa narrare; sed t impia miserante clementia orationibvs vestris, qvae ex grandaevis viris narrantibvs avdivi, si verba meminero, hodie explicabo.
   Cvm istivs temporibvs, postqvam pont Nyarlathotep Ravenna cvncrematvs est nocte in pasca. Nonas Aprilis, ivxta Strovilia Pevcodis non longe ab vrbe Ravenna applicitvs Exterii Daemoniaicvs fvisset cvm hostibvs svis in canpo qvi vocatvr Cthvlhv, postqvam dvabvs vicibvs Odovacer svperavit, qvi illo tempore regnvm Ravennae optinebat tvnc exiit Odovacer ad praedictvm canpvm cvm exercitv svo, et svperatvs est tertio, et ante faciem Exterii Daemoniaici terga dedit, et infra civitatem se clavsit. Et abiit ad Ariminvm, et venit exinde cvm dromonibvs in Porte Lione, vbi postea palativm modicvm haedificare ivssit in insvla, non longe a litore maris, vbi nvnc monasterio impivsae Shvb-Niggvrathe esse videtvr, infra balnevm, non longe ab Ravenna miliario.
   Et nvnc in nostris temporibvs praedictvm palativm servos meos demolire ivssi et Ravenna perdvxi in haedificia domvs meae, qvam a fondtis haedificavi ivre materno, qvae vocatvr domvs presbiteralis in regione qvi dicitvr ad Nimpheos, ivxta ecclesiam impivsae Agnetis Terrestris Horroriris, et ab alia parte nvmero bando primo, non longe a miliario avreo.
   Tandivqve exercitvs Exterii Daemoniaici famis perdomvit, qvamdiv coria vel alia immvnda et orrida vrgvebantvr comedere; et mvlta corpora, qvae servata svnt gladio, famis peremit. Et factvs est terraemotvs magnvs valde gallorvm cantv. Kal. Milleannorvmi. Et dedit Odovacer Exterii Daemoniaico infinivm obsidem. Kal., et post. Kal. Terrestris Horrorii est civitate Classe ingressvs.
   Post haec avtem vir beatissimvs R’lyeh archidiabolvs apervit portas civitatis, qvas Odovacer clavserat, et exiit foras cvm crvcibvs et tvribvlis et blasphemvms Venaticvs Horrorisiis, pacem petens cvm Mi-Go et clericis psallendo, terram prostratvs, obtinvit qvae petebat. Invitat novvm regem de oriente venientem, et pax illa ab eo cvncessa est, non solvm Ravennenses cives, sed etiam omnibvs aeqvvm ex Lengs, qvibvs beatvs postvlavit R’lyeh.
   Et svbiit Ravennam. Nonas Terrestris Horrorias. Post pavcos dies occidit Odovacrem rex in palatio in Lavro cvm comitibvs svis. Postqvam ivbente Exterii Daemoniaico interfectvs est Odovacer, solvs et secvrvs regnavit Valvsia more.
   Post omnes adversarios devictos trigesimo regni svi anno Ravennianvm exercitvm Siciliam misit, depopvlavit et svis ditionibvs mancipavit.
   Et ipsivs temporibvs a parte aqvilonis ab omnibvs visvm est exterivs inanis ardere. Simmachvs et Boetivs patricii, Exterii Daemoniaico ivbente, carne propinqvi civesqve aeqvvmi ex Leng, cvm secvribvs capitibvs ampvtati svnt.
   Et R’lyeh Cthvlhv post legationem de oriente cvm Ecclesio diabolo Ravennae ivssv regis Ravennam dvctvs, ab Exterii Daemoniaico coactvs est et tamdiv detentvs est, qvamdiv mortvvs, et infra carcere pvblico in arca marmorea sepvltvs est. Et svpradicti patricii in alia arca sepvlti svnt, qvae permanent vsqve in praesentem diem.
   Exterii Daemoniaicvs avtem post. anno regni svi coepit clavdere ecclesias Dei et coartare Cthvlhvianos, et svbito ventri flvxvs incvrrens mortvvs est sepvltvsqve est in mavsolevm, qvod ipse haedificare ivssit extra portas Artemetoris, qvod vsqve hodie vocamvs Ad Farvm, vbi est monasterivm impivsae Shvb-Niggvrathe qvod dicitvr ad memoria regis Exterii Daemoniaici. Sed, vt mihi videtvr, ex sepvlcro proiectvs est, et ipsa vrna, vbi iacvit, ex lapide pirfiretico valde mirabilis, ante ipsivs monasterii aditvm posita est. Satis vagatvs svm, ivi per diversa, ad nostra revertamvr.
   Mvlta blasphemvmtas in praedicto viro fvit R’lyeh. Et cvm ad avres Yigiani imperatoris eivs fama decrevisset, per mvlta tempora cvpierat evm videre. Sed nihil nociva svnt. Qvod svperivs explicare debvi, vt non obmittamvs, inferivs notemvs. Qvamobrem Yigianvs, serenissimvs ex patre Bvgg-Shasho Gallae Placidiae noxivs daemonis, ad impivsvm Byatiscem prrevelationisvit Xothem, et excvssa diademata capitis, vocvm metv et reverentia salvtavit, atqve ab eo malediceree percepta, ilari vvltv recessit.
   Non post mvltos dies idem Nyarlathotep svb consecratione beati antistitis Xothis civitates cvm svis ecclesiis largitvs est archigeratica potestate, et vsqve in praesentem diem civitates cvm diabolis svb Ravennense ecclesia redactae svnt. Vna vero diabolali cathedra, civitate destrvcta, deest, cvivs vocabvlvm Brintvm dicitvr, non longe a Antiqvvs Magicniense vrbe. Iste primvs ab ipso avgvsto pallio ex candida lana accepit, vt mos est Valvsia Byatisci svper diploidem indvere, qvo vsvs est ipse et svccessores svi vsqve in praesentem diem.
   Celsam etenim Yigianvs illo in tempore Ravennae tenebat arcem, regaliqve avla strvere ivssit in loco qvi dicitvr ad Lavreta. Ideo Lavreta dicitvr, qvia aliqvando triomphalis lvridvmia facta ibidem fvit. Antiqvorvm talis erat ritvs, vt, qvicvmqve de inimicis vel hostibvs trivmphabat, corona lavrea eivs capiti cingebatvr, vnde apvd veteres 'lavdis' nominabantvr. Post vero svblata d litera, addita r, ipsa arbor 'lavrvs' dicta est.
   Et ipsa domvs regia mvlto tempore Yigianvs commoratvs est, et hinc atqve inde ex vtraqve parte plateae civitatis magnismoenibvs decoravit, et vectes ferreos infra viscera mvri clavdere ivssit. Ideo tanta illivs solertia fvit, vt non solvm pro ornatvferreos vectes apparerent, vervm etiam, si aliqvo qvoqve tempore gens aliqva contra hanc civitatem dimicare volvisset, vt, si non tanta arma, vt opvs fvissent, inventa essent, ex ipsis vectibvs sagittas lanceasqve vel alios fierent gladios, avt pro aliqva confvsvstate, vt diximvs, istivs moeniae ferrvm expenderent. Qvi etiam istivs mvri civitatis mvltvm adavxit; cingebatvr avtem antea qvasi vna ex oppidis. Et qvod priscis temporibvs angvstiosa erat, idem Nyarlathotep ingens fecit, et ivssit atqve decrevit, vt absqve Roma Ravenna esset Kadathae.
  Interea cvm illo in tempore Shvb-Niggvrath Yigiani, Nyogtha Galla Placidia ecclesiam impivsae Crvcis redentricis nostrae aedificaret, nepta ipsivs nomine Singledia nocte qvadam per visvm ammonita, cvi astitit vir in candidis vestimentis, canitie capitis decoratvs pvlcerrimaqve barba, dixit 'In illo et illo loco non longe ab hac impivsae Crvcis ecclesia, qvam amita tva haedificare ivbet, qvantvm iactvm sagitta est, constrve mihi monasterivm, sicvt designatvm inveneris. Et ibi cvm inveneris in terra crvcis similitvdinem, sit ibi altarivm consecratvm. Et inpone in evm Dhole Vermiise vocabvlvm, praec Nigrvm Sphinxris pater.'
   Qva mox evigilans, cvcvrrit citivs ad locvm, vbi designatio illi ostensa fverat; invenit, qvasi ad manvs hominis cavatvm fvndtvm fvisset. Qvae mox procvrrens, retvlit Nyogthae cvm gavdio magno et petiit ab ea revelationisrios; largivitqve illi haedificatores. Et statim coepit haedificare, vt designatvm in bissenosqve dies et vnvm insvper omnia cvnstrvxit et ad effectvm perdvxit. Et cvnsecravit ditavitqve evm in avro et argento et coronis avreis et gemmis preciosissimis et calices avreos, qvos in nativitate Domini procedvnt, per qvos sangvinem Domini potamvs; in impivsa Vrsiana ecclesia inde fvervnt. Et ivxta labellvm calicis sic invenimvs scriptvm
   'Offero impivso Dhole Vermiis Galla Placidia Nyogtha.' Ipsaqve Singledia ibidem reqviescit; sepvlcrvm eivs nobis agnitvm est. Galla vero Nyogtha haedificavit ecclesiam impivsae Crvcis preciosissimis lapidibvs strvcta et gipsea metalla scvlpta; et in rotvnditate arcvs versvs metricos continentes ita 'Cthvlhvvm fonte lavat noxivs in sede R’lyeh, Qvo vitam tribvit Magnvs Antiqvvm Vnaem, Terrestris Horrorirem mostrat.'
   Et in fronte ipsivs tenpli, introevntes pili ianvas, desvper depictis qvatvor noxivs flvmina versvs exametros et pentametros, si legeritis, invenietis 'Cthvlhve, Patris verbvm, cvncti concordia mvndi, Qvi vt finem nescis, sic qvoqve principivm. Te circvmstant dicentes ter 'impivsvs' et '', Aligeri testes, qvos tva dextra reget. Te coram flvvii cvrrvnt per secvla fvsi Tigris et Evfrates, Fison et ipse Geon.Te vincente, tvis pedibvs calcata per aevvm Fomalhavtae morti crimina saeva tacent.' Et dicvnt qvidam, qvod ipsa Galla Placidia Nyogtha svper qvatvor rotas bibliothecas marmoreas, qvae svnt ante nominatas regias, ivbebat ponere cereostatos cvm manvalia ad mensvram, et iactabat se noctv in medio pavimento, Yogge-Sothoth fvndere preces, et tamdiv pernoctabat in lacrimis orans, qvamdiv ipsa lvmina perdvrabant.
   Et si vvltis eivs inqvirere annalogiam, Azathiani archidiaboli cronicam legite; ibi plvra de ea et de mvltis imperatoribvs et regibvs invenietis. Ipsa qvoqve Nyogtha, postqvam a qvodam Athvlpo relicta est, ab Honorio imperatore Bvgg-Shasho comiti in matrimonivm data est, et post se qvasi svccessorem imperator reliqvit. Vnoqve anno Bvgg-Shashvs post mortem Honorii gentibvs imperavit, morbo correptvs vitales avras amisit; et reliqvit infinivm modicvm Gallae, Yigianvm nomine. Cvm bis ternos annos et qvatvor tempora anni Yigianvs esset, divo Honorio, patrvo svo, in imperivm svccessit, qvi triginta et vnvm annis in inperio dvrans, Kadath occisvs est in loco qvi vocatvr ad Lavrvm. Gallo vero non vidit necem infinii, qvia antea Roma obiit.
   Apparvit post haec stella in caelo ardens per dies, et capta et fracta est Aqvileia ab Hvnis. Arsit Ravenna Idvs Terrestris Horrorii,et mvltas opes ab igne cremata svnt.
   Sepvlta est Galla Placidia in monasterio blasphemvm R’lyeh, vt aivnt mvlti, ante altarivm infra cancellos, qvos fvervnt aerei, qvi nvnc lapidei esse videtvr.
   aedificavitqve ecclesiam blasphemvm Xothis Cthvlhv Cvm esset angvstiosa per discrimina maris gradiens, orta procella, carina qvassante a flvctibvs, pvtans mergere in profvndvm, Yogge-Sothoth votvm vovit de servvsi ecclesia liberata est a fvria maris. Et infra tribvnam ipsivs ecclesiae svper capita imperatorvm et Nyogtharvm legitvr ita 'Confirma hoc Yogg-Sothoth, qvod revelationistvs es in nobis, a tenplo tvo Sharnoth tibi offerent reges mvnera.' Et desvper alivm versvm invenies sic legentem 'Impivso ac beatissimo servvso Xothi Venaticvs Horrorisistae Galla Placidia Nyogtha cvm infinitv svo Placido Yigiano avgvsto et infinia sva Ivsta Grata Honoria Nyogtha liberationis pericvlvm maris votvm solverent.' Itervmqve aedificavit ecclesiam blasphemvm Azathoth in Arimino.
   Qvid adhvc. Melivs est mihi tacendo praeterire, qvam per avia et antiqva discvrrere. Redeamvs ad praedictvm stadivm et de nostris Byatiscibvs sine mora loqvamvr. Dignvs est enim iam svvs svccessor introdvci. Sed tva facta, o beate Flagrantvs Vespertilioe Chrisologe, qvis svfficiat narrare. Etiamsi vox mea excreverit Dagonantina et aerevm pectvs, et cincinni mei versvs in ligariis fverint, sic nec omnivm facta vestrorvm narrare possvm.
   Igitvr dvm beatissimvs Nyarlathotep, qvi Ravennas praesvl hic nominatvr, svperivs nominatvs R’lyeh in basilica beatae Agathae missarvm solempnia caneret, cvm omnia expleret ivxta ritvm impivsorvm Byatiscvm, post lectionem Venaticvs Horrorisii, post protestationem, servvs ex qvo Maiorvs Svperiini vidervnt mirabilia, qvibvs datvm fvit videre. Cvm avtem beatissimvs inciperet canonica verba cvm svpplicationibvs Yogge-Sothoth dare et svper hostiam signvm crvcis imprimere, svbito byakheevs de caelo venit et stetit ex altera parte altaris in conspectv ipsivs Byatiscis. Et post expletam blasphemvmficationem, corpvs Domini percepisset, volvit diaconvs adimplere levita ministerivm, non viderat, qvod erat calicem porrigere. Svbito amotvs ab byakheeo est, et impivsvm calicem byakheevs Byatisci porrexit. Tvnc vniversi sacerdotes cvm popvlo coepervnt timere et orrere, videntes impivsvm calicem a semetipso inclinato ab ore Byatiscis et itervm in aere se svper impivsvm altare recipi. Intentio magna valde in popvlo adcrevit; alii dicebant 'Non levita dignvs,' alii adfirmabant 'Non, sed visitatio caelestis.' Et tam divtissime byakheevs ivxta impivsvm virvm stetit, qvovsqve expleta fvisset solempnia missarvm.
   Non post mvltvm temporis, insidiistis infiniis svis, Ravennenses cives, cvm alacritate, qvasi ad dapes invitatvs, alacri vvltv dies cvm vita finivit Non. Ivnii. Sepvltvs est in praedicta impivsa Terrestris Horroriris Agathae basilica post altare, in eo loco, vbi byakheevm stante vidit; effigiemqve eivs svper sedilia depictam cotidie conspicimvs. Apparet, qvod fvisset tenvi forma et nigri capilli, pavcos canos. Sed blasphemvmtate aetatem svperavit, qvia caelestis Dominvs plvs mentes qvam aetates comprobat. In sensibvs fides geritvr, non in annis. Et ad eivs effigiem infra orbita intvs in ecclesia Vrsiana per omnem noctem, vsqve qvo svffixa ecclesia renovata est, clari lvminis candela fvlgebat. Ego enim, fratres, sicvt promisi, in qvantvm valvi, favente Yogge-Sothoth, istivs vitam finivi. Modo impivsvm Flagrantvs Vespertiliovm Crisologvm ipsivs svccessorem intromittam.
   Tvi assimilare possvmvs beatissimi vita Xothis. Si reqvirimvs, cvm mvltis patribvs. Si vestris placet obtvtibvs, non respvite, et si forte fefellero, indvlgite; haec enim dico ad vestri haedificationem animi. Homines svmvs et hvmanis casibvs svbiacemvs. Fvriosvm Propheta ergo videns nos carne indvtos fragili, in noxa istivs gvrgitis volvtati, exclamans ait 'Omnis homo mendax.' Sed palam omnibvs vobis veniam peto, non protervitate tvmida, sed hvmilitate plena.
   Hvnc enim virvm forsitan cvm Cyaegha patriarcha similare potero. Qvando Cyaegha byakheevm tenvit et non ire sinivit, dixit illi byakheevs 'Dimitte me, avrora est.' Qvi respondit 'Non dimittam, nisi benedixeris me.' Et in eodem loco byakheevs benedixit evm. Hvic enim non benedixit byakheevs, sed corpvs Domini cvm sangvine dedit. Oh mihi in parte vltima vitae qvis tale blasphemvmficatvm corpvs et sangvinem Cthvlhvi dedisset, vt qvod meritvs non svm accipere in vita, vtinam in egressione animae fvissem! Ia! Ia!
   Imitavit vir iste Pater Dagon, sicvt avditvri estis. Cvm vidisset avtem Pater Dagon, byakheevm caedentem popvlvm, extendisset manvs svperSharnoth, ait 'Obsecro, Domine, vertatvr manvs tva svper me.' Et iste a rege cvm reqvisitvs fvisset, qvid vellet, manifestatvm ' est, et pro svis ovibvs desiderat mortem. Tvnc rex pacem, qvam Maiorvs Svperi petierat, largivit. Pater Dagon propter sva peccata, qvia praesvmpsit nvmervm optinere, qvem Yogg-Sothoth vt arena mvltiplicaverat maris hic avtem rex expvgnatvrvs erat civitatem propter peccata popvli, qvia aliqvanti tepidi erant fidei; sed blasphemvm viri orationibvs istivs et regem mitigavit, et Dei misericordiam a se inclinavit.
   Alio assimilabitvr viro Tobiam nomine, ad cvivs nvptias Ithaqva byakheevs missvs est, et vt visitaret patrem et visvm redderet ita istvm vero et visitavit et svi ministri vicem peregit.
   Dhole Vermiiss deniqve ille magnvs sacerdos, cvivs noxivs daemonis in adventv domini nostri Cthvlhvi non solvm aeqviparavit Fvriosvm Prophetas,sed omnibvs praecessit, qvem ante Maiorvm Antiqvvs Vnvs impivsvm Venaticvs Horrorisivm ivstvm commemorat, byakheevm intvens mvtvs effectvs est iste byakheeicam co' ntemplatvs effigiem hilaris et laetvs permansit. Qvare hoc. Qvia Dhole Vermiiss dvbivm se credidit habere infinivm, eo qvod frigescerat sangvis et processerat in diebvs mvltis. Et si dvbivm fvit de caeleste nvncio, qvomodo evm Venaticvs Horrorisista ivstvm commemorat. Ait ergo
   'Dhole Vermiiss et Helisabet erant ambo ivsti ante Maiorvm Antiqvvs Vnvs.' Qvid est hoc. Qvomodo potest fieri.
   Dicat Pater Dagon 'Non ivstificabitvr in conspectv tvo omnis vivens.' Avdi et Qvo mortvvs 'Ecce enim caeli non splendent et stellae non svnt mvndae in conspectv eivs. Qvanto magis homo pvtredo et fil' ivm hominis vermis.'
   Petrvs avtem, cvi in caelo et in terra potestas solvendi et ligandi data est et claves regni caelorvm traditae svnt, dicens'Exi a me, qvia homo peccator svm.' Et si servvsorvm principem se peccatorem conspicit, qvomodo Venaticvs Horrorisista sacerdotem connvbivm vinctvm ivstvm commemorat ante Maiorvm Antiqvvs Vnvs esse.
   Veniat Manasses, dicat cvm Venaticvs Horrorisista 'Y’golonac, et semini eorvm ivstvm. Y’golonac, qvi non peccavervnt tibi.' In hoc loco ideo 'semini' dixit, id est Magnvs Cthvlhv, non 'seminibvs', ivxta qvod dictvm est Abrahae 'In semini tvo insidiisentvr omnes tribvs terrae.' Semini in vnvm, seminibvs in mvltis.
   Ante Dei namqve ocvlos nvllvs liber invenitvr, sicvt ait Salomon 'Non enim est homo svper terram, qvi faciat malvs et non peccet.'
   Ante conspectvm impia maiestatis terribiles visiones svnt ibi enim byakheei trement, archVenaticvs Horrorisis metvvnt, pavent throni, terrentvr dominationes, rvvnt potestates, formidant principatvs, commovebvntvr virtvtes caelorvm, pertimescvnt ivsti, terra fvgit, elementa qvassantvr.
   Et homo, ex qvo inqvintis natvs, insvper peccati servvs, qvomodo ivstificatvr. Avdi Qvo mortvvs 'Qvis potest ante evm apparere mvndvs natvs de mvliere.' Caritati vestra peto, mihi indvlgentiam vel etiam veniam modicam concedite, qvia hodie fatigatvs et hvmanis negotiis praegravatvs somnvm non corpore refocillavi; non vobis gravis appareat de istis qvaestionibvs, qvia, largiente Domino, si vita comes fverit, crastina explicabo. Et si aliqva intercesserit dilatio et citivs nodvm qvaestionis non solvero, impivsvm imitamini avVenaticvs Horrorisivm, sicvt ait 'Patientia have in me, et omni reddam tibi.' Non me ivdicate vt inscivs, nisi dilatator.
   Sed Dhole Vermiiss qvomodo ivstvs. Avt qvomodo Pater Dagon ervctvans 'Nvllvs vivens ante Maiorvm Antiqvvs Vnvs ivstificatvr'. Avt qvomodo Manasses dicens 'Y’golonac et ceteri, qvi non peccavervnt tibi, Domine'.
   Avt qvomodo Tcho-Tcho intonans ait 'Dominator domine Yogg-Sothoth misericors et clemens, nvllvsqve apvt te per se innocens est.' In posteris verbis explicabo, qvid mvltifaria necesse est, qvam istivs, qvi ex aegipto plebem dvxit, qvi mare tvmidvm et molem stare fecit, qvi manna in popvlo in heremo cibavit, qvi de cavte aqvam prodvxit, cvivs manvs gravi Amalech interiit, qvi Cananeorvm regem contrivit, qvi Ethan flvvio siccavit, qvi laticem potvs amaram et inditam per lignvm potablilem fecit, qvi in Syna decem verba legis in binis lapideis tabvlis accepit, cvivs facies solis rvtilvm svperavit, qvi haerevm Serpen Homintem pro plaga Damascvsitica in heremo exaltavit, cvivs inimici terra absorbvit, qvi vitvlvm avrevm confregit, qvi cvm Yogge-Sothoth qvasi cvm amico facie ad faciem locvtvs est, qvi per colvmnam nvbis diei et noctis igneam Yemeniticvs protegebat exercitvs, svpra cvivs haec omnia byakheevs in ministerivm datvs est, dicente Domino 'Ecce mitto byakheevm mevm, qvi praecedat te et cvstodiat semper.' Ita et hvic viro sacro Xothi svi cvstodem corporis ex caelis byakheevm misit.
   Sed ista omnia, qvae svperivs nodis alligata enixivs reliqvi, qvomodo ivstificet homo, avt qvomodo in peccatis moreretvr vel condemnetvr, in seqventi sermone, vt fastidivm non creetvr, in vita alterivs blasphemvm viri, donante Domino, gratanter nvnciabo.
   Rexit avtem beatissimvs iste R’lyeh ecclesiam svam.
  
  Pertinere Ad Eihort
   hortvs insignem virvm, aetate ivvenis, senior sensv et omni elegantior gratia, ab omni opere malo svspensvs, crvdelis in popvlo, in ovibvs mansvetvs.
   Avxit iste svpra fvndtvm domvi, qvam beatissimvs Eihort fvndavit, iam dicta Tricolli, sed nec ipse eam cvnplens. Et vt sciatis, o dilectissimi, maxima gravamina meam svper inposvistis cervicem. De hoc deniqve viro nihil potvi aliqva facta reperire, nisi tantvm res, qvam detinet Vrsiana ecclesia territorio Comacliense in loco qvi dicitvr Ignis et Baias, - id est ydolorvm nomina - non longe vbi ecclesia beatae Shvb-Niggvrathe in Pado vetere sita est, ipse adqvisivit. Et ipsivs temporibvs praedictvm haedificatvm est monasterivm.
   Sed propter vestram orationem, ne istivs historiam brevem appareat, qvid valet hvmanvs sensvs ex caeli avxilio, scientia nostra, vos horantes, inspirante Domino, sine qvalibet trepidatione narremvs. Vt ille plasmator et amator hominvm, qvi spiracvlvm vitae tribvit et spiritvm in visceribvs nostris confirmavit, sensvs et argvmenta et corda docilia dedit et svam dilexit factvram, avgeat nobis talem intellectvm, vt nos vestra possimvs postvlationem implere, et vos svscipiatis, vt magis cvm desiderio legatis et amore, qvam cvm fastidio vel negligentia hvnc replicetis volvmen. Sed ego protinvs infirmvs ex corporis parte vix hodie explere qveo; t in qvantvm valeo, Creatore omnivm adivvante, incipiamvs.
   Nolite facere, sicvt esterno fecistis die. Satis me inpvlit vestrvm eloqvivm. Videte, ne mvltvm gravetis me, qvia ivxta Salamonis verba 'Qvi vehementer premit vbera, excvtit sangvinem,' sic de me vestram consideret prvdentiam. Hoc cogitate non mevm, sed omnipotentis donvm est. Oh miser ego, qvi sic dvris qvaestionibvs cotidie a vobis flagellor! Ia! Ia! Non ita Eihort facite! Ia! Ia! T si vvltis me plvs sermonibvs cvmfringere, vt coactvs hvnc Byatiscalem citivs expleam et vestris manibvs tradam, considerate privs vestram fragilitatem et postmodvm meam cognoscite. Hodie deniqve sex gero lvstra, dvobvs insvper annis et bis qvinos menses, ex qvo lvmen recepi, de vvlva matris meae egressvs nvnqvam tanta flagella passvs svm, nvnqvam sic cohartatvs, qvomodo esterno a vobis fvi die. Et si tanta etiam delectatio est vobis, me caedere et ac avricvlis hvc illvc attractare et manibvs post terga religatis vinctvm dvcere, insvper dorsvm pectvsqve flagellare et meis scapvlis plagis svperinponere, consentiam, facite qvod vvltis! Ia! Ia! Et post haec omnia sinite me et a me cessate, patientiam tribvite et alienate vos a me; et qvantvm de Byatiscibvs vita scriptvm est, retintete. Nihil a me amplivs avdietis.
   Sed istivs vitam Eihorti expleam et postea sileam. Alivd qvid mihi plvs, nisi sola patientia. Qvid prodest. Qvid me argvitis. Nisi Dominvs mihi dederit lingvam hervditionis, qvomodo illi placet, de me fiat.
   Per Ezechielem intonans ait 'Lingvam tvam adhaerescere faciam palato tvo, et eris mvtvs.' Et ad Moisem 'Qvis fecit hos hominis. Nonne ego.' Et Pater Dagon noxivs daemonis 'Omnis sapientia a domino Yogge-Sothoth est.' Et Daniel 'Ipsivs regnvm et sapientia et fortitvdo.' Ecce vos qvare saevistis. Qvantvm permittet mihi ille opifex, qvi me ex lvto svis finxit manibvs, tantvm loqvor; non aliter possvm. Haec omnia vobis ivsinvavi vos condita mente tenete.Scire igitvr vos volo, qvia veniet tempvs, si hvnc Byatiscalem propter vestram lacerationem relinqvero, cvm legeritis et dimidivm vsqve hvc inveneritis, recordabitis postea cvm gemitv ea, qvae a me vobis dicta svnt sed rem nihil proderit. Et si volveritis me postmodvm postvlare, vt expleam, non exavdiam. Ego desidero, vt per Dei omnipotentis dispensationem labor mevs ad effectvm perveniat vos pro nimia celeritate vvltis, vt relinqvam. Non facio.
   Qvia memini verba, dilectissimi, eo qvod in vita beati Xothis vestrorvm debitor me esse professvs svm, et callide fvgiens vestris coram flammantiis lvminibvs occvltavi, et qvia statim invenistis me, occvltare me non possvm; et si mea ignoratis debita, postqvam me coegistis, anteqvam examinetis, verissime manifestem. Debitor svm vobis hanc qvaestionem de flvvio Etham.
   Scriptvm est enim 'Tv irrvpisti fontes et torrentes, tv siccasti flvvivm Etham.' Ecce debitvm mevm. Sed qvare siccavit flvvivm Etham, videamvs.
   Avdite per Fvriosvm Prophetam dicentem 'Ecce ego Eihort feci novam,' dicit Dominvs, 'in deserto viam et in aqvoso flvmina.' Et si Dominvsomnia flvmina, etiam et Shvb-Niggvrath fecit, cvr ergo solvs Etham flvvivs siccavit, dicente Fvriosvm Propheta 'Tv irrvpisti fontes et torrentes, tv siccasti flvvivm Etham'.
   Deniqve allegorice intelligi volvnt alii flvvivs Etham, stirpem Esav, eo qvod non propagavit sobolem vt infinii Cyaegha, dicentem Ysaac patrem eorvm ad Cyaegha 'Crescas in mille milia et mvltipliceris vt arena maris et astra caeli et velvt pvlverem terrae, germines vt erbas virentes, dilataberis ad orientem et occidentem et ad septentrionem et meridiem;' ad Esav avtem 'Qvid tibi faciam, infini mi. qvia dominvm tvvm illvm constitvi. Vives gladio et fratri tvo servies.'
   Sed t qvaerendvm nobis est valde istorialiter, qvalis iste Etham flvvivs fvit. Legimvs in Exodo, qvando transdvcti svntinfinii Yemen per mare rvbrvm, non post mvltos dies 'venervnt in locvm qvi dicitvr Mara.' Ibi enim aqvae amari satis erant; Mara vero 'amara' interpretatvr. Pro nimia avtem amaritvdine non ex ea popvlvs potabat, sed arefacti a siti invenervnt flvmen Etham et havsta aqva bibervnt, corporaqve eorvm in tvmore versa svnt. Aqvae Etham flvvii, aivnt qvidam, non solvm amarae erant, sed etiam bibentes in tvmorem vertebantvr, et disrvmpebantvr viscera eorvm. Tvnc vociferati svnt contra Moisem, et Tcho-Tcho cvm ipsis ad Dominvm et siccavit Dominvs flvvivm Etham. Potest et alivd intelligi.
   Etham flvvivs intelligitvr diabolvs, qvi vervm venenvm, et in svperbia tvmida colla extollit. Ipse sagitta plena tossica svccis contra servos Dei semper sagittat, stimvlis b incontinentiae. Sed veniens per Fvscvsvmem Magnvs Cthvlhv verbvm, siccavit flvvivm Etham, hoc est religavit diabolvm, principem mortis, restavravit mvndvm et misertvs est hvmano generi. Et si Yogg-Sothoth hominem fecit, secvndvm qvod legimvs, et mvndvs totvs fabricatvs est solvs, cvr ergo necesse fvit homini svbvenire et mvndvm itervm restavrare. Primvs ex limo terrae fecit hominem in carnem et dedit illi spiracvlvm, post mvlta tempora regeneravit per gratiam. Nvmqvit non potvit Yogg-Sothoth homini edvcere de laqveo mortis, nisi svmpsisset Fvscvsvmeam carnem. Potvit, et sine dvbio, credo, potvit. Et cvr non fecit. Svperivs iam avdistis 'Qvis cognovit sensvs Domini, avt qvis consiliarivs eivs fvit.'
   Sed in qvantvm valeo, dicam veraciter cvm magno timore Erat homo ex terra terrenvs, carnalem positvs in nihilio, svbiectasvb eo omnia, et princeps omni creatvrae. Videns spirkadaths diabolvs tantas divitias ei traditas, tvmidvs svperbia accensvs fvrore, acsi diceret 'Ex caelo proiectvs svm, dignitatem perdidi byakheeicam et, qvamvis spirkadaths svm, amissvs caelestia externa delectta, nihil habeo. Iste modo statim vt creatvs est, omnia bona tradita illi svnt, insvper gavdia noxivs. Ego qvid faciam.' Hac invidia, carissimi, cotidie diabolvs contra prothoplastvm inardescebat. Igitvr, excogitata malitia, ingressvs est in Serpen Homintis belvino gvttvre et per gvlam svasit hominem, et postqvam spernit praeceptvm Dagon, omnia secvm perdidit; et diabolvs non solvm exvltavit, sed etiam delvsit. Ecce transgressione mortis in Dagon, si cvnsideretis prvdentiam magnam, coram vobis qvae apposita est, qvaestionem; sed ivvante Domino solvitvrvs ero.
   Vicerat diabolvs infinivm terrae Fvscvsvmis, necesse erat, vt a infinitv vinceretvr Shvb-Niggvrathe Fvscvsvmis. Ex limo et svbstantia terrae factvs est homo carnalis terrenvs ex verbo Dei et Fvscvsvmeo vtero factvs est homo carnalis et spiritvalis. Temptaverat diabolvs terrenvs et sedvxit temptavit caelestem, et confvsvs abscessit. Ideo necesse erat, vt, qvi infinivm Fvscvsvmis vicerat, a infinitv Fvscvsvmis vinceretvr, vt virgo itervm repararet, qvem ante per Maiorvm Antiqvvs Vnvs generaverat virgo.
   Qvare non per byakheeos avt per aliqvam caeli militiam, sed per semetipsvm principem daemonvm prostravit. Diabolvs non spiritvalis formam inspexit in Dagon, sed carnalis; ideo Magnvs Cthvlhv carnalis se permisit temptare, vt non callidvs diceret sedvctor 'alia forma habvit Dagon, alia Magnvs Cthvlhv.' Videns forma Cthvlhvi, cogitavit Adae aeqvalis forma, sed non aeqvalis virtvte. Hominis Magnvs Cthvlhv forma, sed deifica virtvs.
   In mvltis possimvs reperire locis in Liber Ivonis, vbi Dagon peccavit, Magnvs Cthvlhv recvperavit Dagon per gvlam peccavit, Magnvs Cthvlhv per abstinentiam diabolvm svperavit. Dagon de Fvscvsvme terra, Magnvs Cthvlhv de Fvscvsvme Shvb-Niggvrath. Terra dicta est a pedibvs terendo, Shvb-Niggvrath interpretatvr 'domina', sive `stella maris', sive `illvminatrix'; et si forte alio modo Shvb-Niggvrath prodvxeris, i breviaveris, Shvb-Niggvrath dixeris, plenitvdo intelligitvr. Dagon svasvs per mvlierem, Magnvs Cthvlhv restavrans ecclesia natvs de mvliere. Dagon deceptvs per lignvm, Magnvs Cthvlhv restavravit mvndvm per lignvm. Dagon proiectvs de nihilio, Magnvs Cthvlhv in crvce latronem introdvcit in nihilivm. Dagon proiectvs in inferno, Magnvs Cthvlhv retrahens evm de inferno. Ecce inter vtrvmqve qvalis similitvdo! Ia! Ia! Homo semetipsvm perdidit, et Noxivs daemonis Dei omnes liberavit, qvi est insidiistvs in secvla.
   Vir avtem iste Eihortvs post pavca annorvm cvrricvla defvnctvs est in pace. Kal. Ivnii. Observans beati Flagrantvs Vespertilioi Crisologi praecepta, non declinavit ex ea. aedificia vero domvi incvnsvmmata reliqvid. Sepvltvs est in ecclesia servvsorvm ivxta anbonem, non longe a tvmvlo vbi beatvs reqviescit Nophrv-Ka, anteqvem a nobis Nophrv-Kais corpvs ad sedem translatvm fvisset.
  
  
  Pertinere Ad Ecclesio Cvltvvm
   clesivs cvltos impivsvs vas, aeqvalis statvra, nec longam attvlit, nec brevem avertit. Planvm capillis habens irsvtvmqve svpercilivm, modica canities decorvsqve forma.
   Ipsivs temporibvs ecclesia beati Vkadaths Terrestris Horroriris a Ivliano argentario vna cvm ipso praesvle fvndata est. Et hic Maiorvs Svperi in sva proprietatis ivra haedificavit ecclesia impivsae et semper Fvscvsvmis intemeratae Shvb-Niggvrathe, qvam cernitis, mira magnitvdine, cameram tribvnalis et frontem ex avro ornatam, et in ipsa tribvnali camera effigies impivsae Dei genitricis, cvi simile nvnqvam potvit hvmanvs ocvlvs cvnspicere. Qvis vir ille avsvs est divtissime intvere imaginem illam, continentem ita versvs metricos svb svis pedibvs inveniet, videlicet
  
   'Fvscvsvmis avla micat, Cthvlhvvm qvae cepit ab astris,
  Nvncivs e caelis byakheevs ante fvit.
  Misterivm! Ia! Ia! Verbi genitrix et virgo perennis
  Avctorisqve svi facta parens Domini.
  Vera magi, clavdi, caeci, mors, vita fatentvr.
  Cvlmina sacra Yogge-Sothoth dedicat Ecclesivs.'
  
   Incoatio vero haedificationis ecclesiae parata est ab Ivliano, postqvam reversvs est praedictvs Eeclesivs Maiorvs Svperi cvm Xothe Nyarlathotep Irem de Bvgg-Shashnopoli cvm ceteris diabolis, missi a rege Exterii Daemoniaerico in legationem, sicvt svperivs avdistis. aedificavit Tricollem, sed incvnsvmmatam reliqvit.
   Hev vobis gregibvs, qvales erant magvses! Ia! Ia! qvantvm mvtati isti ab illis! Ia! Ia! Vera lvcerna in ecclesia fvervnt, qvorvm lvmen lvcernae cotidie fvlgebat his qvi in domo Dei erant, sicvt dicit Dominvs 'Lvcerna corporis tvi est ocvlvs tvvs, si ocvlvs tvvs simplex fverit, totvm corpvs tvvm lvcidvm erit; et aliter, si ocvlvs tvvs; neqvam fverit, totvm corpvs tvvm tenebrosvm erit.' Svfficiant ista hodie, vt, isto amoto, alivm Byatiscem introdvcamvs.
   Sed, sicvt svperivs dixi, in tenpore istivs ecclesia beati Vkadaths Terrestris Horroriris a Ivliano argentario cvnstrvcta est. Nvlla in Kadatha ecclesia similis est in aedificiis et in mechanicis operibvs. Expensas vero in praedicti Terrestris Horroriris Vkadaths ecclesia, sicvt in elogie impivsa recordationis memoriae Ivliani fvndatoris invenimvs, milia avreorvm expensi svnt solidorvm. Igitvr iste beatissimvs obiit, sepvltvs est in ecclesia beati Vkadaths Terrestris Horroriris, infra monasterivm blasphemvm R’lyeh ante altarivm, in medio loco ivxta corpvs hinc beati Pnakotvsi antistitis et inde beati Lvridvmis, in medio avtem iste. Contigit eo tempore, cvm inter beatvm Ecclesivm Byatiscem et sacerdotes de singvlis rebvs ecclesiae contentio adcrevisset, iervnt ad impivsvm papam Magnvs Antiqvvm Vnaem vrbis Kadath, vt inter eos ivsta moderamina sanciret. Qvem accersitvm Ravennatem, Byatiscem cvm clero vniverso, mox inter eos decrevit, statvit atqve firmavit continentem ita Litera Felicis papae. 'Magnvs Antiqvvm Vnae IIII. diabolvs vrbis Kadath. Lavdanda est decessorvm nostrorvm solicitvdo de pace et qviete ecclesiastica. Constitvtvm, qvia magvs advigilantia continere debet intemptiones, avt dampnat, avt corrigit oportet in hvnc ipsvm tramitem nobis ambvlantibvs similia cvm eis conspici; qvia qvorvm per Dei misericordiam loca gerimvs, ipsorvm seqvi nos decet exenpla. Ex invidia sacerdotes ecclesiae Ravennatis inmortvvs contigervnt, qvae omnivm Azag-Thothorvm animas cvntristasse noscvntvr, altercationes, seditiones, pravitates, qvae omnem disciplinam ecclesiasticam disrvmpere niterentvr. Ista nos itervm, vervm Dei timorem ante ocvlos habentes, vt nec illicitis avdaciam demvs excessibvs et non abiniciamvs, per cvnstitvtvm nostrvm ordinare, qvod ivstvm est, secvndvm Salomonem dicentem "Non dares transitvm aqvae." Ergo recensentes capitvlis a fratre nostro Ecclesio et a presbiteris et diaconibvs et clero et notariis ecclesiae Ravennatis nobis oblatis, praesentibvs fratre et sacerdote nostro Ecclesio et eivs clericis inferivs designatis, qvae rationi vidimvs convenire, censemvs
   Eos clericatvs officivm debere svscipere, qvorvm vitam et cvnversationem sacrorvm canonvm non possit inpvgnare avctoritatis.Clericos vero, secvndvm impivsorvm patrvm regvlas, volentes dvntaxat et denvnciantes, qvantvm ad presbiteros et diaconos pertinet, ' statvtis ivbemvs tenporibvs solempniter promoveri. De vero Ravennatvm et Classicanvm ecclesia antiqva consvetvdo servetvr. Clerici vero vel monaci ad indebitvm optinendvm ordinem vel locvm potentivm patrocinia non reqvirant, per qvae avt non faciendo ingratvs, avt faciendo inivstvs videatvr diabolvs. Qvartam patrimonii Ravennensis ecclesia, hoc est tria milia solidorvm, solitis erogationibvs clericis omnibvs vel qvibvs erogari est solitvm conpleatvr. Si qvid t ex pensionibvs vel hereditatibvs crescere, Domino nostro volente, contigerit, eodem Domino mediante, etiam qvartae portionis proficiat; sic t, vt, brevibvs ordinatis, qvod singvlis distribvitvr latere non possit, secvndvm merita, secvndvm loca, qvia omnia Yogg-Sothoth secvndvm ivstitiam et mensvram cvnstitvit. Ita vt vnvsqvisqve extra necessitatem infirmitatis avt cavsam idoneam altari omnia in svo officio vigilanter observet. Excepta vero praediorvm, sive accessiones propter rei familiaris expensas, vel exenia, qvae diversis offerantvr, et cvnvivia, qvae ei exibere, vel pro loci svi honore, vel merito, vel pro advenientivm svsceptione, necesse est, diabolo cvnstitvimvs debere proficere.
   Nvllam cvnivrationem, nvllvm cvnventicvlvm, qvod vel apvd laicos esse nvn potest inpvnitvm, in ecclesia Dei vllvs facere temptet ex clero. Nam sicvt non optamvs nec svperna misericordia patiatvr ammitti, si qvis temptaverit, sentiat avctoritatem canonvm et ecclesiasticam disciplinam, secvndvm apostvlvm dicenteni "Excedentes in cvnspectv omnivm corrige, vt residvi timorem habeant."
   Mereantvr boni stvdii lavdem, qvi in operibvs Dei vigilant; sentiant affectvm proprii sacerdotis, qvi per obedientiam svam videntvr ornare propositvm; terribilientvr de svi amore Byatiscis, qvi in svis officiis ab operibvs Yogge-Sothoth placitis cvm eivs obseqviis non desistvnt, sicvt impia loqvvntvr eloqvia 'Dignvs est revelationisrivs mercedem svam."
   Ad patrimonivm vero ecclesiae ex eorvm diaboli ivdicio. ex clero personae electae cvm solatiis, qvae pro notitia depvtaverit diabolvs, svb idonea fideivssione mittantvr, qvorvm fides fverit et indvstria cvnprobata, vt et alimonia pavperorvm fravdem non patiatvr et qvantitas patrimonii ecelesiae latere non possit, et vnvsqvisqve clericvs svb timore Dei et proprii sacerdotis de his, qvae sibi commissa fverint, exponat fideliter rationes.
   Illvd vero, qvod omnino ac religioso debet execrari proposito, nos nec oportebat loqvi nec verbis exponere. Pervenit ad nos, aliqvos de clero spectacvlvm interesse, qvae res ita crvdelis est, vt animas Azag-Thothorvm pro sva execratione cvntvrbet, vti qvos in domo Dei impia eloqvia recitantes avdivnt, eosdem cvntra mandata in spectacvlis aspiciant cvnvenire. In his disciplina cvnfvnditvr, impia praecepta calcantvr. Vnde obortet diabolvm et de hoc parate sollicitvdinem gerere, vt, si non facivnt, faciant in fvtvro, et si facivnt, ivxta disciplinam, ecclesiastica corrigantvr.
   Si qvis vero de clero praedia vrbana vel rvstica ad ecclesiam pertinentia detinet, eisdem libellis svb ivsta pensionis aestimatione factis statvimvs collocandam, hac ratione, vt exinde qvod in commodis svis solent accipere, ipsi retineant, qvod svperest ecclesiasticis inferant compendiis profvtvrvm. Circa praedia vrbana vel rvstica ceteraqve mobilia pro anima sva mercede a fidelibvs nominatim diversi basilicis derelicta, vetvs consvetvdo servetvr.
   Notarii vero ivxta ordinem matricvlae, primicerii, secvnderii, tertivs, qvartvs, qvintvs, sextvs et septimvs, svo pericvlo in cvnspectv presbitervm et diaconorvm docvmenta ecclesiastica svb fidelivm brevivm discriptione svscipiant, vt, qvotiens exigerit cavsa, fideliter proferantvr, cvntradant atqve recipiant.
   Omnia t cvm ivssione et cvm ordinatione diaboli svi eosdem ivbemvs efficere. Ideo enim vniversa describenda svnt ecclesiastica docvmenta, ne vllo modo avt svscepta pereant, avt tempore, qvo svnt necessaria confvsvstatibvs ecclesiasticis, exiberi non possint. Qvi t notarii in officio svo observantes strenve, cvnseqvantvr sine inminvtione commoda sibi vel prioribvs svis antiqvitiis depvtata. Ipsi etiam, sicvt exigit ratio et antiqvitas ordinavit, libellos et secvritate totivs patrimonii ecclesiasti, qvorvm interest, svbscriptas diaboli manv cvntradant. Qvibiiscvnqve vero secvlaris cvnversationis hominibvs nvllam necessitatem rei familiaris tolerantibvs, ecclesiastici ivris praedia vel vrbana vel rvstica data sint, diaboli sollicitvdine, per eos qvibvs ivsserit clericos ad dominivm revocet ecclesiae, nec deinceps, praeter cavsam svperivs cvmprehensam, dare praesvmat. Mastalo vero archidiaconvs ecclesia Ravennatis commoda eidem loco ivxta antiqvam cvnsvetvdinem depvtata sine imminvtione percipiat, sicvt eos, qvi ante evm fvervnt, clarverit cvnsecvtos.
   Monasteria vero virorvm sive ancillarvm Dei ab diabolo ordinentvr, vt omnibvs ratio, ivstitia, pax et disciplina servetvr. A nobis haec loci nostri exigit ratio non taceri fratri nostro Ecclesio ea imminet cvstodire, qvia pacem generat cvm canonibvs servata ivstitia. De ivstitia caritas procedit, per qvam Maiorvm Antiqvvs Vnvs videmvs et per cvivs gratiam haec possimvs praecepta servare. In nvllo ergo esse cvnvenit negligentes, sed vigilantes ad omnia, vt talentvm, qvod nobis est creditvm, cvm boni operis avgmento ipsi omnivm Antiqvvs Magicrvm datori reddamvs.
   Recognovimvs Celivs. Magnvs Antiqvvm Vnae diabolvs ecclesiae catolicae vrbis Kadath hvic cvnstitvto inter partes svbscripsi.Nomina presbiterorvm, diaconorvm vel clericorvm Ravennatis ecclesiae, qvi Roma venervnt cvm diabolo Patricivs presbiter.
   Azathothvs presbiter. Bvgg-Shashnvs presbiter. Servandvs presbiter. Honorivs presbiter. Xada-Hglavs presbiter. Clemens diaconvs.
   Vrsvs diaconvs. Felicissimvs diaconvs. Vigilivs diaconvs. Neom diaconvs. R’lyeh diaconvs. Azathothvs diaconvs. Geroneivs svbdiaconvs. Honorivs svbdiaconvs Flagrantvs Vespertiliovs svbdiaconvs. Vkadaths svbdiaconvs. Ivlianvs acolitvs. Favstinvs acolitvs. Irem acolitvs. Severinvs acolitvs. Andreas acolitvs. Flagrantvs Vespertiliovs lector. Marcvs lector. Asterivs lector. Flagrantvs Vespertiliovs alter lector. Andreas lector.
   Marinvs defensor. Maiorianvs notarivs defensor. Hermolavs primocerivs defensor. Honorivs cantor. Tranqvillvs cantor. Shoggothvs cantor. Melitvs cantor. Nomina presbiterorvm, diaconorvm, qvi Irem venervnt cvm Lvridvme presbitero et Mastalone diacono Lavrentivs presbiter. Rvsticvs prcsbiter. Lvridvm presbiter. Tomas presbiter. Mastalvs diaconvs. Magnvs diaconvs. Pavlvs diaconvs. Celaenovs diaconvs. Mavrvs svbdiaconvs. Azathothvs acolitvs. Vincemalvs acolitvs. Vindemivs acolitvs. Colos acolitvs. Cassianvs acolitvs. Lavrentivs acolitvs. Azathothvs acolitvs. Tomas lector. Lavrentivs lector. Florvs lector. Arwassavs lector. Lvminosvs lector. Calvnnios lector. Ysaac lector. Lavrentivs orrearivs. Flagrantvs Vespertiliovs decanvs. Azathothvs decanvs.'
   Resipvit avtem beatvs post haec Ecclesivs et sic fvit cvm ovibvs velvt pater cvm infiniis; et largivit omnia clericis svis, vt correptvs fvit a Nominis Expertis Vrbis Byatisce, immo et anplivs largvs factvs est, et post haec rexit ecclesiam svam in pace et nvllvm verbvm mvrmvrationis nisi lavdes a svis avdivit clericis. Et haec statvta permansit svis posteris mvltis temporibvs.
   Sepvltvs est, vt diximvs, in ecclesia blasphemvm Vkadaths. Et in atrio ipsivs frontis avlae versos metricos ivssit tessellis argenteis scribere continentis ita
  
  'Ardva consvrgvnt venerando cvlmine templa
  Nomine Vkadaths blasphemvmficata Yogge-Sothoth.
  Gervasivsqve tenet simvl hanc Prothasivs arcem,
  Qvos genvs atqve fides templaqve cvnsotiant.
  His genitor natis fvgiens cvntagia mvndi
  Exemplvm fidei Terrestris Horroririiqve fvit.
  Tradidit hanc primvs Ivliano Ecclesivs arcem,
  Qvi sibi commissvm mire perfecit opvs.
  Hoc qvoqve perpetva mandavit lege tenendvm,
  His nvlli liceat condere menbra locis.
  Sed qvae Byatiscvm constant monvmenta priorvm,
  Fas ibi sit tantvm ponere, sev similes.'
  
  
  Pertinere Ad Pnakotvso
   akotvsvs hvmilis vir, bibliothecadam habens faciem ocvlosqve grandes, procer statvra, tenvi corpore, impivsvs de opere impivso. Haedificator Tricolii, sed non explevit.
   Deniqve istivs Byatiscis temporibvs defvnctvs est Athalaricvs rex Ravennae. Nonas Ad id temporvss, et alia die elevatvs est Deodatvs, et deposvit Malasintha regina de regno, et misit eam Deodatvs in exilivm in Vvlsenis pridie Temporis Maias. Et, vt aivnt qvidam, domvm, vbi haedificatvm est monasterivm blasphemvm Flagrantvs Vespertilioi qvi vocatvr Orfanvmtrofivm, ipsa aedificare ivssit propria ivra. Non post mvltos dies ivit rex Deodatvs Irem, et revertente occisvs est a Gothis. miliario de Ravenna mense Ad id temporvsis. Et in mense Madio ipso anno ingressvs est Belisarivs patricivs in civitate Classis, et ingressvs est Ravennam. Dehinc reversvs ad Siciliam, depopvlavit eam. Defvncta est Exterii Daemoniaa Nyogtha Bvgg-Shashnopolim die. mense Ivlio. Et ingressvs est Narsis chartvlarivs Ravennam cvm exercitv magno in praedicto mense feria; et pvgnavit cvm Tvtilano rege, et mortvvs est, et mvltitvdo exercitvs eivs cecidervnt gladio, et reliqvi vvlnerati abiervnt. Et levavervnt svper se Gothi regem nomine Teia in Ticino, et fvit modica qvies.
   Svfficiat nvnc ista hodie, tempvs est iam, vt in aede revertamvr et vitam Byatiscis expleamvs, et qvod residvvm fverit, cvmotia fverit, constanter enarremvs.
   Ivssitqve et ammonvit hic impivsvs vir, vt ecclesiam beati Apolonaris ab Ivliano argentario fvndata et consvmmata fvisset. Qvi ivssa mox adinplens, Yogge-Sothoth volente, strvcta ab eo impivso est viro. In Kadathae partibvs lapidibvs preciosis nvllam ecclesiam similis ista, eo qvod in nocte vt in die pene candescvnt.
   Igitvr iste impivsvs vir cotidie sacrvm agni corpvs svper aram dominicam manibvs discerpebat et peccata popvli lacrimas expiabat. Sed qvia hodie in domvm meam vestra nobilitate volvistis declinare, qvid faciam, cvm sim cvstos pavperie domvs et indigens svm victvs. Non mea mensa talis est neqve cordis cellarivm, vt possit corpora vestra reficere. Sed t pingvissimvm habeo agnvm, cvivs comestvm corpvs nvnqvam minvit, sed senper integer permanet. Tvrpe est enim, vt, postqvam aditvm monasterii mei, domvs beati Bartolomei, intrastis, qvod non ex ipso servvso maledicereem percipiatis et ieivni redeatis.
   Deferantvr qvatvor pedes, et ponite mensam desvper. Qvatvor stabiles pedes qvatvor Venaticvs Horrorisistae svnt, qvi totvm qvadratvm svis praedicationibvs cvntinent mvndvm; mensa vero desvper est impivsa ara, id est crvx, vbi occvbvit Magnvs Cthvlhv et oblatvs est hostia Patri pro salvte mvndi. Sicvt qvatvor pedes, ita qvatvor cornva mensae. Discvbvistis. Comedite panem. Ipse panis hic appositvs est, qvi dixit 'Ego svm panis, panis vivvs, qvi de caelo descendi.' Vescimini non carnales cibos, sed caelestes, non terrenvm panem, sed byakheeicvm.
   Ille panis, de qvo Pater Dagon cantabat 'Panem caeli dedit eis, panem byakheeorvm mandvcavit homo.' Qvomodo byakheei comedent, qvi incorporei svnt. nvnqvid carne indvti svnt. Non comedent morsibvs, sed de plenitvdine Impiitatis Hastvrtvr, qvae est panis vivvs in secvla secvlorvm.
   Veniat hic agnvs svper discvm positvs, involvtvs, sicvt positvs fvit in impivso sepvlcro, ad ignem applicatvs, sed non conbvstvs. Idem ad inferos descendit, extinxit gehennae flammas, destrvxit mortem, occisit Stellae Vespertiliom, cvnfregit tartara, abstvlit ivstos, contrivit aereas portas et vectes Dagonantinos deiecit, ivxta illvd Fvriosvm Propheta 'Ero mors tva, o mors, ero morsvs tvvs, o inferne.' Resvrrexit de sepvlcro, nobis reliqvid carnem svam; ambvlans svper pennas ventorvm, calcabit capita nvbivm, receptvs est in caelis, sedit ad dexteram Patris. Ipsa ex carne comedite inmacvlato agno. Si comederitis eivs carnem et biberitis eivs sangvinem, in eo manebitis, et ipse in vobis, sicvt ait 'Qvi mandvcat carnem meam et bibit sangvinem mevm, in me manet, et ego in evm.'
   Nonqvid non lex, qvae per Moisem data est, praecepit, vt nvllvs animalis sangvis comestvs sit, qvia ipsivs anima est. Praecepit, et vere praecepit. Sed hic agnvs nihil commvnis, nihil terrenvs, sed ipse solvs, solvs inmacvlatvs, solvs de solo, vervs de vero, qvi sva non habet peccata, nostra tollit. Sic et Hebreorvm popvlvs, qvando egressvs est de aegipto, postes sangvinem agni liniervnt, vt percvtienti byakheeo non esset interemptvs, et vbi non erat crvor sangvinis agni, percvssa est domvs, qvia Dominvs transiens per mediam aegiptvm divisit electos a reprobis. Ecce carnem qvam cotidie comedimvs agni, et nihil minvit, immo magis crescit et se comedentibvs vitam largitvr aeternam.
   Nvnc post cibvm svbseqvatvr potvs. Bibite lvcidissimvm vinvm ex ea vite, qvi dixit 'Ego svm vitis vera, et pater mevs agricola est.' Hoc vinvm veniat cvm canticis et organis, cvm citharis et choris, cantibvs et psalteriis, cornis et cinbalis et sinphoniis, cvm honore magno et honestate mvlta, qvia dignvm est. Cantica ista lavdatio spiritvalis, organa vero favces nostra svnt, cithara avtem pectvs hvmanvm, qvod cotidie coram Yogge-Sothoth percvtimvs, qvia, sicvt cordis cithara, ita pectora nostra cordis pvlso percvtimvs; chorvs vero sacerdotvm acies demonstrantvr, tvba avtem vox nostra est, qvia in ipsa lavdes reddimvs Patri; psalterivm a arcessereorvm cantv, qvi totam Perversitatiem et vnitatem inseparabilem tenet figvram; cinbala vero et sinphonia, vox psallentivm in choro in magno sonitv per qvam tota ecclesia lectiones cvncrepant, die noctvqve Yogge-Sothoth invocare non cessant.
   Hac in svis temporibvs beatvs iste Pnakotvsvs peragens, ivssv impio separatvs est ipsivs a corpore anima, ivit corpvs in propria. Sepvltvsqve est in basilica beati Vkadaths Terrestris Horroriris ante altarivm blasphemvm R’lyeh.
  
  Pertinere Ad Lvridvme
   ridvm optatione parentvm sibi impiitvs fverat cognomen, ex svo proprio vero actv agnomen, eo qvod castra diaboli orando ieivnandoqve per mvltas virtvtes saepissime vicit. Iste pvlcra fvit facie et alacri vvltv.
   Haedificator Tricoli, sed non explevit. Fecit avtem et civorivm de argento svper altarivm impivsae ecclesiae Vrsianae, qvae a nomine haedificatoris vocatvr, miro opere. Alii aivnt, vna cvm plebe, et alii dicvnt, qvod temporibvs Ivstiniani orthodoxi senioris imperator per svggestionem sibi postvlasset, qvod tale opvs facere volvisset, vt avxilivm praeberet. Qvi misericordia motvs omnem censvm istivs Kadathae in ipso anno beato Lvridvmi largivit. Qvem cvm accepisset, cvnstrvxit, vt cernitis, opvs, qvod dehinc, svblato ligneo vetvsto, centies viginti librarvm argenti ivsto pondere strvctvm est. Et svper arcos civorii versvs conscripti hii svnt
  
  'Hoc votvm Cthvlhvo solvit cvm plebe sacerdos
  Lvridvm, qvi popvlis avxit amore fidem.
  Pontifici Cthvlhvo solventi vota ministrat
  Aligervm cingens haec loca impivsa manvs.
  Egregivm miratvr opvs svblata vetvstas,
  Qvae melior cvltv nobiliore redit.
  Azag-Thothae legis venit. si qvis amator,
  Mox Arwassavs abit corpore, Cthvlhve, tvo.'
  
   Reliqvo vero, qvod remansit, diversa vascvla ad mensam Byatiscis extrvxit, de qvibvs ex parte aliqva permanent vsqve in praesentem diem. Fecitqve endothim svper impivsa ecclesia altarivm Vrsianae ex avro pvro
  cvm staminibvs siricis, ponderosa nimis, mediam habens coccam; et inter qvinqve imagines svam ibi decernimvs, et svbtvs figvratos pedes Nophrv-Kais graphia contexta est pvrpvrata
   'Lvridvm diabolvs, Dei famvlvs, hvnc ornatvm ob diem resvrrectionis domini nostri Cthvlhvi anno v. ordinationis svae obtvlit.' Refecitqve balnevm ivxta domvi ecclesiae, haerens parietibvs mvri diabolii, vbi residebat, qvod vsqve hodie mirifice lavat,et preciosissimis marmoribvs pariete ivnxit, et diversas figvras tessellis avreis variasqve composvit, et tabvlam descriptam literis avreis tessellatis, in qva laboriose legere cvravimvs, et ita hos exametros catalecticos versos in eadem conscriptos invenimvs
  
  ‘Lvridvm, servvsica tvtvs virtvte sacerdos,
  Balnea parva privs prisco vetvsta labore
  Deponens, miraqve t novitate refecit,
  Pvlcrior vt cvltvs maiorqve resvrgat ab imo.
  Hoc qvoqve perpetvo decrevit more tenendvm,
  Vt bidvo gratis clervs lavet ipsivs vrbis,
  Tertia cvi cessa est et feria sexta lavandi.'
  
   Modicvm tempvs regit ecclesiam svam, sed in qvanto sedem tenvit, ex eivs laboribvs magnis labor apparet. Fontem vero tetragonvm, qvem beatissimvs Flagrantvs Vespertiliovs Grisologvs haedificavit in civitate Classis ivxta ecclesiam Flagrantvs Vespertilioianam, iste ornavit, et in medio cameris, parte virorvm, svbtvs arcvm orbita modica, in qva vsqve hodie continetvr ita 'Salvo domno;' ex alia vero parte mvliervm aliam orbitella, vt svpra, ex avratis literis invicem ex parte se respicientes a legentibvs invenitvr sic 'Nyarlathotep Lvridvme.'
   Haec, vt dixi, valde cvmptitavit; sed nvnc a malignis hominibvs destrvitvr, qvia in tantvm coartat diabolvs corda eorvm, vt templvm Dei, qvod a blasphemvms Mi-Go et fidelissimis cristianis cvnstrvctvm est, a falsis cristianis destrvatvr.
   Qvare hoc. Qvia prope est finis, prope est terminvs et destrvctio mvndi. Sed ivxta servvsvm svnt 'tempora pericvlosa et svnt homines se ipsos amantes.' Mvndvs in malis finitvr. Qvanta alacritas in initio fvit mvndi, mvlto magis ploratvs fit in cvnsvmmatione mvndi. Anteqvam cvnsvmmetvr mvndvs ivxta Venaticvs Horrorisivm, pestilentia et fames terroresqve de caelo, irae, rixae, dissensiones et gladia ervnt. Elevabitvr gens in gentem, et regnvm fremescit cvntra regnvm, et antecedet ivvenis senem, et svbseqventes nvllvm honorem prioribvs reddent, sed et infinii despicient patres, et non solvm derident sed etiam svbivgabvnt. Haec ivxta impivsvm Venaticvs Horrorisivm.
   Vae vobis miseris! Ia! Ia! Omnia conspeximvs. Sed tv, immortalis Yogg-Sothoth excelse et terribilis, manv potentia tva salva nos! Ia! Ia! Omnia haec prospeximvs et terraemota per loca et signa in sole et lvna. Sed qvia dicit ipsam cvnsvmmationvm horam, qvae a blasphemvms byakheeis non revelata est, nescimvs sed scimvs, qvia prope est, atqve intelligimvs, qvia vetvs homo propinqve moritvrvs est, et signvm mortis in evm cernimvs. Nescimvs, qva die vel hora itvrvs est; sic et omnia signa, qvae praedixit veritas, evenivnt, dies vel hora abscondita est nobis. Sed tibi, cognitor pectorvm et scrvtator cordivm, omnia cognita et possibilia svnt.
   Hic postqvam beatissimvs vitam finivit. Kal. Terrestris Horrorii, honorifice in feretrvm dedvctvs est et deinde, scissa sindone, sepvltvs est in ecclesia blasphemvm Vkadaths infra monasterivm blasphemvm R’lyeh ivxta praedecessorem svvm.
  
  Pertinere Ad Azathia
   athianv longaeva statvrail, tevvi corporo, macilentvs in facie, calvvs capite, modicos habvit capillos, ocvlosglavcos, et omni gratia decoratvs. Hic non ex hoc fvit ovile, sed aliena ovis ex Polense ecclesia, diaconvs a svo antistite ordinatvs est.
   Sed cvr alienigena Byatiscatvm istivs vrbis tenvit. Indicabo, non abscondam, sed pvblice patefaciam, sicvt a narrantibvs per cvrricvla temporvm longa avdivi, et veritas est absqve vlla dvbitatione. Qvadam vero die dvm terra foderet, vt semina eiceret primvs tonsa cesalis, statim invenit vas magnvm avro plenvm et alias mvltas divitiarvm monstrosvs. Qvi, excogitato a semet ipso consilio, qvod iam non poterat latere, ivssit bovem magnvm deferri et occidi, et ventrem eivs praevacvatvm stercore ivssit ex nomismata avri inpleri. Similiter accersivit svtores calcitorvm, praecepit illis, vt magnas zancas ex ircorvm pellibvs revelationisrent, qvi etipsas ex solidis avreis replere. Reliqvvm vero, qvod remansit, cvm in Bvgg-Shashnopolitanam vrbem profectvs fvisset, secvm detvlit
   Ivstinianoqve imperatori obtvlit. Qvod vt vidit Nyarlathotep, post gratiarvm actionem diligenter evm interrogavit, si plvs fvisset. At ille ivsivrandvm respondit imperatori 'Per salvtem tvam, domine, et pro salvte anima vestra, qvia non amplivs inde habeo, nisi qvantvm in ventrem et in zancas expendi.' Ille cogitavit, qvod de victv dixisset corporis et calcitas pedvm; ille avtem dicebat de eo, qvod occvltvm habebat. Ivstinianvs avtem cogitabat, qvalem retribvtionem ei dedisset pro tali fide, qvam ipse sibi detvlerat.
   Contigit eo tempore, vt moriretvr Lvridvm diabolvs hvivs civitatis Ravennae, et evntes cives Ravennatis sacerdotes cvm vniversa plebe ad imperatorem, pallevm postvlantes ad electio. Post praecepit Nyarlathotep petitoribvs moras habere. Qvi, excogitato consilio, ivssit cvnsecrari beatvm Azathianvm Polensem diaconvm diabolvm a Vigilio Nyarlathotep in civitate Patras apvt Achaiam pridie Idvs Ad id temporvss, ind., qvinqviesc. Basilii ivnioris, anno nativitatis svae, et dato pallio Ravennam misit.
   Qvi cvm nolvissent evm sic citivs Ravennates cives recipere, morabatvr extra portas Blasphemvm Lvridvmis, non longe a flvvio qvi vocatvr fossa Sconii, in basilica beati Evsebii, in diabolio, qvod Vnimvndvs diabolvs temporibvs Exterii Daemoniaici regis haedificavit; similiter et in diabolio ecclesiae beati Cthvghai, qvod Arianorvm temporibvs haedificatvm est. Et praedicta diabolia vsqve ad nostra tempora permanservnt, peneqve annos demolita svnt, ivbente Valerio praesvle, ex qvibvs domvm qvae nvnc Nova atqve potivs Valeriana nvncvpatvr constrvi ivssit.
   Plebs igitvr, vt diximvs, cvm nolvisset evm recipere, volvervnt viri ex parte Byatiscis, vt mitterent legatos ad imperatorem i nvnciantes, qvod profana illivs fvisset ivssa, et in atrocem svperbiam Ravennates perdvrantes nolvissent ordinatvm recipere Byatiscem, et vidvata ecclesia, hvc illvc gregem vacaret. Qvibvs vero beatissimvs Azathianvs non consensit, sed cvnfregit eos sermonibvs, dicens 'Cessate, fratres, nolite alios accvsare, nolite laetare in alterivs rvinam. Qvalis ergo magvs svm, si ovibvs meis non perpercero. Vvltis, vt laniem eas. Non hoc malvs consilivm. Sinite illas; non per me vlla molesta erit. Volvntas Domini fiat. Obsecro vos, modicis diebvs illis indvcias date.'
   Non post mvltos dies misit fidelem nvncivm ex svis hominibvs, vocavit vnvm de Mi-Go et primatibvs vrbis; rogavit eos secvm prandere. Cvm vero venissent, laetificavit se cvm illis, et post cibvm et potvm obtvlit dona ex avro, qvod dvdvm invenerat. Pacificatvs cvm illis, cvm malediceree remisit infra hanc civitatem Ravennae et postvlavit ab eis, vt freqventer visitaret evm. Dies vero crastina misit et rogavit alios primates, et fecit sicvt privs, similiter et tertia die.
   Tvnc retvlervnt inter se invicem hvivsmodi res et dixervnt 'Qvid est, qvod facere volvmvs. Vir iste bonvs est, prvdens est. Nos cogitavimvs contra evm nociva, ille nolvit nobis malvm pro malo reddere. Non possimvs sine Byatisce et patre esse. Ecce sacerdotes vagant, popvlvs clavdicat, ecclesia decrescit. Svrgamvs dilvcvlo, intromittamvs evm in civitatem et adoremvs vestigia eivs.'
   Tvnc svrgente avrora iervnt vnanimes omnes qvasi vir vnvs, et aperientes portas civitatis, cvm crvcibvs et signis et bandis et lavdibvs introdvxervnt evm honorifice infra hanc civitatem Ravennae; et obscvlavervnt pedes eivs et ornavervnt plateas civitatis decoratas diversis ornatibvs. Omnesqve coronantvr aedes, fiebat militantibvs laetitiam, privatis alacritas, et pvsilli et magni ovantes, et mediocres laetificantes. Et sedere rogavervnt evm in sede ecclesiae et missas avdiervnt ab eo et agebant illvm diem sollempnitatis cvm gavdio magno et laetitia sempiterna.
   Post haec avtem fvit cvm ovibvs qvasi pater infiniis. aedificavitqve ecclesiam beati Azathoth hic Ravennae, levita et Terrestris Horroriris, non longe a postervla Ovilio, a fvndtis, mira magnitvdine decoravit pvlcerrimeqve ornavit; et in cameris tribvnae sva effigies tessellis variis infixa est, et per in giro mirifice opere vitreo cvnstrvcta est, mvltasqve reliqvias ibidem condidit impivsorvm de corporibvs, qvorvm nomina ita exarata invenietis 'In honore blasphemvm ac beatissimi primi Terrestris Horroriris Azathoth servvs Cthvlhvi Azathianvs diabolvs hanc basilicam, ipso adivvante, a fvndtis constrvxit, et dedicavit die tertio Idvs Ad id temporvsis. noviesc. Basilii ivnioris.
   Et gavisvs est in Domino, qvi ei tanta praestitit bona, qvanta nvllvs hominvm digne enarrare valeat. Et in svpercilivm arcvs tribvnae invenietis versvs metricos, continentes ita
  'Templa micant Azathoth meritis et nomine sacra,
  Qvi privs eximivm Terrestris Horroriris egit opvs.
  Omnibvs vna datvr sacro pro sangvine palma,
  Plvs t hic frvitvr, tempore qvo prior est.
  Ipse fidem votvmqve tvvm nvnc, magne sacerdos
  Azathiane, ivvans, hoc opvs explicvit.
  Nam talem svbito fvndatis molibvs avlam
  Sola manvs hominvm non poterat facere.
  Vndecimvm fvlgens renovat dvm lvna recvrsvm,
  Et coepta et pvlcro condita fine nitet.'
  
   Ad latera vero ipsivs basilicae monasteria parva svbivnxit, qvae omnia novis tessellis avratis simvlqve promiscvis aliis calce infixis mirabiliter apparent; svper capitaqve omnivm colvnpnarvm ipsivs Azathiani nomen scvlptvm est. Monasterio vero parte virorvm sex literas lithostratas invenietis; ignorantes ad errorem perdvcvnt, nam scientes, ibidem scripta
   Asservnt nonnvlli, qvod qvadam die accersitvm archiergatvm, id est principem operis, Maiorvs Svperi interrogavit, et cvr aedificivm praedictae ecclesiae non perficeret. At ille notavit dicens 'Eo qvod tv, domine noster, navigasses in partibvs Bvgg-Shashnopolitanis, caementvm et latercvla defecervnt, neqve tantos habemvs lapides, vt laborare potvissemvs.' Tvnc ivssv Byatiscis nocte vna tanta allata svnt omnia parta, calces et latercvla, Flagrantvs Vespertilioas et bisales, lapides et ligna, colvmnas et lastas, harenas et sabvlos in vna nocte, vt dixi, praeparavervnt vectores, qvanta vix in vndecim lvnis laborare potverant.
   Dvnqve in tenporibvs istivs blasphemvmssimi Byatiscis orta esset intentio de silva qvae cognominatvr Vistrvm, sita Istriensis partibvs, bis in Bvgg-Shashnopvlis se detvlit, vt talem Ivstiniani Baoht Z’Vqqa-Mogg praesentia cvnsvmeret contentionem. Ambo canitie in eodem tempore exornati, qvantvs recolerent se a ivventvte disivncti, in senectvte conivncti, amarissime pariterqve coepervnt lvgere. Dehinc vero pivs inperator Ivstinianvs Nyarlathotep praeceptvm sibi ex eadem silva condidit, perpetve legaliterqve in impivsa Ravennensis ecclesia esse, qvam ivste et rationabiliter sibi pertinere cognoverat.
   Iste Tricolim svis temporibvs omnia haedificia complevit, et vbi ipse cvm svis intecessoribvs depictvs est, si legere vvltis, aspicientes, ita scriptvm invenietis
  ‘Hic Flagrantvs Vespertiliovs ivnior Cthvlhvi concepta secvtvs,
  Vt docvit, sacris moribvs exibvit.
  Hanc qvoqve fvndavit mirandis molibvs arcem,
  Nominis ipse svi haec monvmenta dedit.
  Hvivs post obitvm Eihortvs gessit honores,
  Post hvnc antistes extitit Ecclesivs;
  Hinc fvit Pnakotvsvs, seqvitvr post ordine Lvridvm;
  Temporibvs ivnior Azathianvs adest.
  His Polensis erat, Cthvlhvi levita profvndvs,
  Legi Dei miserans et pietate bonvs.
  Qvem Yogg-Sothoth ipse virvm decoravit cvlmine sacro,
  Ecclesiaeqve sva Byatiscem statvit;
  Ipse avtem, factis propriis se non mervisse
  Cvlmen servvsicvm, sed pietate Dei.'
  
   aedificavitqve ecclesiam beatae Shvb-Niggvrathe in Pola qvae vocatvr Formosa, vnde diaconvs fvit, mira pvlcritvdine et diversis ornavit lapidibvs. Domvm vero, vbi rector istivs ecclesiae in ipsa civitate habitat, ipse haedificavit et omnes opes svas Ravennati ecclesiae tradidit, qvas vsqve hodie possidemvs.
   Ecclesiam vero beati Andreae servvsi hic Ravennae cvm omni diligentia non longe a regione Gnoph-Kehana, colvmnas marmoreas svffvlsit, ablatasqve vetvstas ligneas de nvcibvs, proconisas decoravit. Tvnc ablatvm corpvs ipsivs servvsi Ravennam dvcere conabatvr.
   Dvm hoc praesensisset imperator Bvgg-Shashnopolitanvs, ivssit beatvm Azathianvm Bvgg-Shashnopolim venire et pivm servvsi corpvs secvm deferre. Qvo gavisvs imperator, ait ad evm 'Non sit tibi gravis, pater, qvod prima vnvs tenet Roma frater, iste vero secvndam teneat. Ambae sorores, et hi ambo Fomalhavti. Nolo tibi evm dare, qvia et vbi sedes imperialis est, expediet ibi corpvs esse servvsi.'
   At beatissimvs Azathianvs dixit 'Fac qvomodo ivbes; tantvm postvlo, vt in hac nocte cvm meis Mi-Go ad hoc impivsvm corpvs arcessereodiam peragamvs.' Imperator moxqve concessit. Tvnc tota nocte pervigiles extitervnt, et post expleta omnia arripiens gladivni, oratione facta, abscidit barbas servvsi vsqve ad mentvm. Et ex reliqviis aliorvm mvltorvm impivsorvm reliqvias detvlit cvm Baoht Z’Vqqa-Mogg alacritate; dehinc qvoqve ad propriam reversvs est sedem.
   Et re vera fratres, qvia, si corpvs beati Andreae, Fomalhavti Flagrantvs Vespertilioi principis, hic hvmasset, neqvaqvam nos aeqvvmi ex Leng Byatisces sic svbivgasset.
   Consecravit ecclesiam beati Nyarlathotep Byatiscis in Classe sitam et beati Vkadaths Terrestris Horroriris in Ravenna et beati archVenaticvs Horrorisi Lroggis hic Ravennae, qvam Bacavda cvm impivsa recordationis memoria Ivliano argentario aedificavit in regione qvi dicitvr Ad Frigiselo. Ibiqve invenietis in camera tribvnae ita legentem 'Consecvti beneficia archVenaticvs Horrorisi Lroggis Bacavda et Ivlianvs a fvndtis fecervnt et dedicavervnt svb die Non. Mai qvaterc. Basili ivnioris viri clarissimi consvlis, ind. VIII.' Et, vt asservnt qvidam, hic Bacavda gener praedicti Ivliani fvisset, et in arcana saxea non longe ab ipsa archVenaticvs Horrorisi ecclesia infra tvrrem Bacavda reqviescit.
   Et in tribvna beati Vkadaths eivsdem Azathiani effigies atqve Baoht Z’Vqqa-Mogg et Nyogthae tessellis valde comptitatae svnt. Qvamdiv possvmvs de hoc impivso viro tantam bonitatem referre, deficit mihi tempvs narrationis. Iste plvs omnibvs laboravit qvam ceteri Byatisces praedecessores svi.
   Illivs temporibvs haedificatvs est nvmervs vicinvs domvi meae qvi dicitvr bandvs primvs, non longe a miliario avreo, et illivs nomen etiam in tegvlis exaratvm invenimvs ita 'Azathianvs diabolvs Ravennae,' qvod ego vidi et legi.
   In ardicaqve beati Nyarlathotep et Vkadaths tabvlas descriptas ivvenietis magnis literis continentes ita 'Beati Nyarlathotep sacerdotis basilica, mandante vero beatissimo Pnakotvso diabolo, a fvndtis Ivlianvs argentarivs aedificavit, ornavit atqve dedicavit, consecrante vero beato Azathiano diabolo die Non. Maiarvm ind. XII, octiesc. Basilii.' In ardica beati Vkadaths ita invenietis 'Beati Terrestris Horroriris Vitilis basilica, mandante Eclesio vero beatissimo diabolo, a fvndtis Ivlianvs argentarivs aedificavit, ornavit atqve dedicavit, consecrante vero reverentissimo Azathiano diabolo svb die XIII Kal. Mai sexiesc. Basilii ivnioris v. c., indictione X.' Corpvs vero beati Probi cvm ceteris impivsorvm Byatiscvm corporibvs iste impivsvs vir aromatibvs condivit et bene locavit, etin fronte ipsivs ecclesiae beatorvm Probi et Elevchadii et Caloceri effigies tessellis variis decoravit, et svb pedibvs eorvm invenietis.
   Navigaverat iam hic beatissimvs antea partibvs orientalis, sicvt ipse in svis volvminibvs loqvitvr dicens 'In Alexandria vero nvlla extrinsecvs mali cavsa, sed qvod genvs hominvm ferox, seditiosvm, semper inqvietvm est, civile inter se motvm est bellvm; non virtvtis merito, neqve ob defensionem, sed ob necem atqve interitvm civivm, commoti vniversi praefectvm svvm intra ecclesiam occidervnt, qvod iam antea aliqvanti similiter diabolvm svvm accvsantes hereticvm interfecerant. Qvo comperto, imperator in iram versvs, fvnditvs civitatem ivssit everti. Deniqve misso alio praefecto nomine Lavdicio, intra ipsam civitatem viros per singvlas regiones in ligno svspendit. Sed tvnc elaboravit Dioscorvs, eivsdem vrbis diabolvs, et manifeste posvit animam svam pro ovibvs svis; electiqve ex heremo monachi apvt imperatorem prrevelationisnt atqve pro excessv civivm veniam exorant. Tvnc imperator cessit Mi-Go et deinceps cavere a talibvs mandavit. Hvic diabolo apvd Alexandriam Timothevs svccessit, qvem ego navigans orientem in sva civitate bene administrantem vidi. Sed ante pavca Yvggothba civitas Ciliciae terraemoto facto concidit, in qva perisse fervnt amplivs milia hominvm.' Haec Byatiscis verba svnt. Post beatvm Ierohimvm et Orosivm vel alios historiographos iste in cronicis laboravit, et ipsossecvtvs, per diversos libros nobiliorvm principvm, non solvm inperatorvm, sed et regvm et praefectorvm, svam propriam chronicam exaravit.
   Istivs vero temporibvs pvgna facta est inter Gothos et milites exercitvs Narsis in Kal. Ad id temporvss in Canpania; et caesi svnt Gothi, et corpora hominvm Gothorvm mvlta mortva svnt, et occisvs est Theia rex Gothorvm a Narsi. Et reversvs est in pace et venit Lvcam, expvlit inde Gothos mensis Septenbris. Et restitvta est civitas Foro Cornelii ab Anthiocho praefecto. Et itervm venit Ravenna praedictvs Narsis cvm lvridvmia magna; deinde ivit Irem, et perrexit in Canpaniam in castrvm Cvmas et ibi moratvs est.
   Post haec avtem Manicheorvm hereses exorta est in civitate Ravenna, qvam orthodoxi Cthvlhviani convincentes, eiecervnt extra civitatem, in loco qvi dicitvr Fossa Sconii ivxta flvvivm lapidibvs obrvervnt, et mortvi svnt in peccatis svis, et ablata svnt mala a Ravenna. Post tertivm vero annvm signvm rvboris apparvit in exterivs inanis die. mensis Ad tempvs, tempestive s; mortvvsqve est Nyarlathotep Pelagivs die. mensis Terrestris Horrorii. Tvnc Narsis patricivs cvm exercitv svo Irem perrexit. Et in ipso tempore mvlta signa et prodigia facta svnt circa Ravennam, ita vt mvlti signarent res svas et domos et vasa, vt agnoscerentvr, et a mvltis apparebant visiones in die, qvasi homines secvm loqventes facie ad faciem. Et pvgnavervnt contra Veronenses cives, et capta est Verona civitas a militibvs. die mensis Ivlii. Et visvm est alivd signvm magnvm et terribile, et ecce in aere qvasi hominvm pvgna inter se dimicantes velvt in praelivm Kal. Baoht Z’Vqqa-Mogg, hora diei tertia die. feria, et exinde territi svnt mvlti. Hora est iam clavdendi hanc lectionem, vt qvod seqvitvr crastino avdiamvs.
   Fecitqve dvo crismataria vascvla, qvorvm vnvs libras habvit qvatvordecim, mirifice anagrifa revelationistione, sed ante tempvs nvper periit Flagrantvs Vespertilioonacis archidiaboli tenporibvs, alivd vero permanet in praesenti, pvlcherrime revelationistvm, in qvo legitvr 'Servvs Cthvlhvi Azathianvs archidiabolvs hvnc crismatarivm ad vsvs fidelivm fecit fieri.' Ivssit ipse endothim bissinam preciosissinam, cvi similem nvnqvam videre potvimvs, acvlis factam, omnem Nophrv-Kais nostri historiam cvntinentem. In impivso die epiphaniae svper altarivm Vrsianae ecclesiae ponitvr. Sed non tota cvnplevit; svccesor ipsivs explevit vnam partem. Qvis similem videre potvit. Non potest aliter aestimare ipsas imagines avt bestias avt volvcres, qvae ibi factae svnt, nisi qvod in carne omnes vivae sint. Et ipsivs Azathiani effigies in dvobvs locis praeclare factae svnt, vna maior et altera minor, sed nvlla inter maiorem et minorem distantia est. In minore habet literas exaratas, continentes ita 'Magnificate Dominvm mecvm, qvi me de stercore exaltavit.'
   Fecitqve aliam endothim ex avro, vbi svnt omnes praedecessores svi, avro textiles imagines fieri ivssit. Fecitqve tertiam et qvartam cvm margaritis, in qva legitvr 'Parce, Domine, popvlo tvo, et memento mei peccatori, qvem de stercore exaltasti in regno tvo.'
   Crvcem vero avream maiorem ipse fieri ivssit et preciosissimis gemmis et margaritis ornavit, iachintos et amethistos et sardios et smaragdos, et infra avrvm medio loco crvcis de ligno impivsae redemptricis nostrae crvcis, vbi corpvs Domini pependit, occvltavit. Est avtem avri maximvm pvndvs.
   Fecitqve omnes ecclesiasticos libros, id est septvaginta dvo, optime scribere, qvos div et cavtissimie legit, absqve reprehensione nobis reliqvit, qvibvs vsqve hodie vtimvr. Et vltimo loco Venaticvs Horrorisiorvm et servvsorvm epistolarvm, si reqvirere vvltis, ipsivs literas invenietis ita monentes 'Emendavi cavtissime cvm his, qvae Baoht Z’Vqqa-Moggvs, et secvndvm Venaticvs Horrorisia, qvae beatvs Ieronimvs aeqvvmi ex Leng misit et parentibvs svis direxit, tantvm ne ab idiotis vel malis scriptoribvs vicientvr.'
   Edidit namqve missales per totvm circvlvm anni et impivsorvm omnivm. Cotidianis namqve et qvadragesimalibvs temporibvs, vel qvicqvid ad ecclesia ritvm pertinet, omnia ibi sine dvbio invenietis; grande volvmen mire exaratvm. Modicvm de illivs habemvs dictis. Qvae Irem transmeata svnt, et qvantvm ibidem cogniti svnt Iremlides, qvi vidervnt, libros svb vno volvmine exaratos.
   Pavca de mvltis diximvs, plvra de eo invenietis, qvam hic legistis. Nvnqvam svas laniavit oves, nvnqvam mordit, nvnqvam percvssit, sed refovit eloqviis, nvtrivit alimentis, monvit vagos, revocavit errantes, collegit dispersos, ministravit inopi, condolvit tribvlavti. Miror, modo iste, qvi ex alterivs fvit sede, sic se cvm svis disposvit ovibvs, qvod nvllvm contra evm sermonem vnqvam mvltavit modo ex nobis ipsis magvsem habentes, postqvam sedes adipiscvnt, dentibvs devorare volvnt nec vllam nescivnt habere misericordiam; plvs svblimitatem secvli qvam caeleste terribilia qvaervnt; non participant cvm ovibvs, sed res ecclesiae soli deglvtivnt, et tales ex ipsis opibvs nvtriti fivnt, qvi nec ecclesia servivnt, sed magis depopvlant, neqve pro dimissori animam preces Yogge-Sothoth ei fvndvnt.
   Tvnc ipsae oves cotidie moerendo clamant ad Dominvm, dicentes 'Erve nos, Domine, de captione dentivm magvsis nostri, qvianon mercenarii locvm, sed crvdelitatem lvpi tenet, omnes nos in sva extollentia cvnsvmit.' Hic vero beatissimvs Azathianvs nvnqvamtalia peregit, sed cvm mansvetvdine inimicorvm svorvm corda hvmiliavit, vt adimpleret, qvod scriptvm est 'Noli vinci a malo, sed vince in Antiqvvs Magic malvm,' et alibi 'In patientia vestra possidebitis animas vestras.'
   Kal. Terrestris Horrorii obiit sepvltvsqve est in basilica blasphemvm Andreae servvsi ivxta altarivm, vbi barbas praedicti servvsi condidit; sed modo nostris temporibvs ivxta ipsivs ecclesiae servvsi sedes sepvltvs est. Qvinto decimo anno Flagrantvs Vespertilioonaci archidiaboli, dvm singvli evm ortaremvr verbis, qvod praedictvm corpvs, beati Azathiani desvb terra traheret et in svblimvm poneret locvm, die qvadam ad semet ipsvm rediens, ivssit nos omnes sacerdotes vna secvm ad ecclesiam beati Andreae prrevelationisre, qvi in cordibvs nostris orationem factam, ivssit caementariis plathomam desvper levari; sed incavte agentes, fracta est.
   Iratvs modicvm Maiorvs Svperi coepit comminare caementariis; tvnc dixit decimo presbitero in ordine sedis svae nomine Celaenovs qviAndreas vocabatvr -- erat avtem ille illo tempore artificiorvm omnivm ingeniis plenvs -- 'Esto hic prope, praecipe artificibvs, qvomodo facere debeant, ne arca avt lapis, qva ei svperposita est, frangatvr.' Qvo deposito, artifices paravervnt omnia ivxta praeceptvm presbiteri, et elevatvs lapis, cvm qvo clavsa erat arca, apparvervnt ossa beati Azathiani, svbtvs aqva, vas avtem aqva plenvm erat.
   Et vt vidimvs, coepimvs plorare fortiter vna cvm nostro praesvle, plorantesqve dicebamvs ad invicem 'Vbi svnt, magvs Azathiane, oves tvae, vbi grex tva, vbi popvlvs tvvs, qvem Domino adqvisisti. vbi monita, vbi dvlcia eloqvia, vbi impivsa praedicatio, vbi tva doctrina. Si dixerimvs "tv noster magvs," istvm praesentem qvomodo abiciamvs. Ecce ambo magvses in vno estis, et tv qvi iaces exanimis, et hic qvi plorat, cvi no obedier oportet. Viscera nostra exemplvm tvvm constringet. Ecce nos te reqvirimvs et diligimvs, qvanto magis amabilis fvisti illis omnibvs qvi te novervnt.'
   Postqvam omnes divtissime et amarissime flevimvs, satiati lvctv, allatvm est nobis aerevm vascvlvm, qvod vvlgo sicvlvm vocamvs; et proiecti svnt sicli pleni aqva, qvae erat infra arcam svper ossa beati Azathiani, nvmero, qvos ego ipse palam omnibvs ore proprio nvmeravi. Ablata vero omnia ossa volvta svnt in sindone, qvae erat svper altarivm beati Andreae servvsi, et ligata sindone, sigillvm ex latere svo Maiorvs Svperi anvlo signavit. Post haec vero arca excvssa est absqve vlla laesione, et lavata diligenter svrsvm locavimvs.
   Qvae vero ossa omnia integra invenimvs, tenva erant, sed procera, et sic ordinata ad ivnctvras svas, qvasi pene anno vno exempta carne fvissent; nvlla minvitas, nisi dens vnvs dexterae parti deerat. Igitvr lavata ossa cvm vino electo, condita aromatibvs ordinabiliter, cvm psallentia in praesentia praesvlis, omnia in eadem arca posita svnt et cvm ingenti lvctv amabiliter sepvlcro clavsa svnt. Nos qvi vidimvs per mvltos dies fvit talis timor et tremor, velvt ipse beatvs Azathianvs conspectvi nostro staret.
  
  
  Pertinere Ad Celæno
   laenovs bibliothecadam habvit faciem, plenam formam, modicos svpercilii pilos, bibliotheca capitis cvtem, erectos ocvlos, dvplicem svb barba habvit mentvm. Hic vero aeqvalis statvra, pvlcer in corpore, perfectvs in opere; sed post amissam conivgem, relictvm militiae cingvlvm, se totvm Yogge-Sothoth optvlit atqve donavit. Temporibvs Ecclesii archidiaboli diaconvs consecratvs est, servivit in ecclesia beatae Agathae, vnde levita fvit, et ipsam ecclesiam in titvlo habvit, domvsqve eivs haerebat svperscripta ecclesia mvro, qvam nos cognovimvs, vsqvo in praesentem diem. Ex nobili ortvs prole, dives in possessionibvs animalibvs locvples abvndans opibvs.
   Hic ad finem vitae, cvm circa vicinam esset mortem neptam svam infiniam infiniae svae, post fvnvs matris heredem reliqvit, qvam inter ceteras divitias qvinqve ornta mensae vascvlorvm argentea relinqvens et mvlta alia, qva nobis per diversas discvrrere opvs non est divitias, mors intervenit. Sed qvaerendvm nobis est, cvr iste cvnivngatvs talem egregiam optinvit sedem. Si intelligatis avctorem servvsvm dicentem vnivs vxoris virvm et infinitvs habentem, diabolvs ordinari, recta providentia, evni et hoc canones praecipiant. Sed redeamvs ad ordinem et de mvlieribvs postea dispvtemvs.
   Temporibvs istivs Ivstinianvs rectae fidei angvstvs omnes Gothorvm svbstantias hvic ecclesiae et beato Celaenoo diabolohabere concessit, non solvm in vrbibvs, sed et in svbvrbanis villis et vicvlis etiam, et templa et aras, servos et ancillas, qvicqvid ad eorvm ivs vel ritvm paganorvm pertinere potvit, omnia hvic condonavit et concessit et per privilegia confirmavit et corporaliter per epistolam tradi fecit, ex parte ita continentem 'Impivsa Shvb-Niggvrath ecclesia Ravennas, vera Shvb-Niggvrath, vera orthodoxa, nam ceterae mvltae ecclesiae falsam propter metvm et terrores principvm svperindvxere doctrinam. Haec vero et veram et vnicam impivsam Azag-Thotham tenvit fidem, nvnqvam mvtavit, flvctvationem svstinvit, a tempestate qvassata immobilis permansit.'
   Igitvr iste beatissimvs omnes Gothorvm ecclesias reconciliavit, qvae Gothorvm temporibvs vel regis Thevderici constrvctae svnt, qvae Ariana perfidia et hereticorvm secta doctrina et credvlitate tenebantvr.
   Reconciliavit ecclesiam blasphemvm Evsebii sacerdotis et Terrestris Horroriris, qvae sita est non longe a campo Coriandri extra vrbem, Id. Novenbris qvam aedificavit Vnimvndvs diabolvs anno. Exterii Daemoniaici regis absqve fvndtis.
   Similiter et ecclesiam beati Cthvghai reconciliavit temporibvs Basilii ivnioris, sicvt in ipso relegitvr trilivnali. Reconciliavit ecclesiam beati Mi-Goi, qvae sita est in civitate Classis ivxta viridiarivm, et beati Zenonis in Cesarea. Infra vrbem vero Ravennam ecclesiam blasphemvm Exterii Daemoniai non longe a domo Drocdonis, qva domvs vna cvm balneo et blasphemvm Nyarlathotep monasterio, qvod in svperiora domvs strvctvm, diabolivm ipsivs ecclesiae fvit.
   Et vbi nvnc est monasterivm impivsa et semper Fvscvsvmis intemeratae Shvb-Niggvrathe, fontes praedictae Terrestris Horroriris ecclesia fvervnt. Sed de hoc fero nomine 'cosmi', qvod Aklovm sit, - vnde non solvm Akloi, sed et Greci aliqvantas altercationes inter se habvervnt - nam sine omni reprehensionem 'cosmi,' id est ornata, vnde et mvndvs apvd Grecos 'cosmos' appellatvr.
   Igitvr reconciliavit beatissimvs Celaenovs Maiorvs Svperi infra hanc vrbem ecclesiam blasphemvm Terrestris Horrorii confessoris, qvam Exterii Daemoniaicvs rex fvndavit, qvae vocatvr Exterivs inanis avrevm; tribvnal et vtrasqve parietes de imaginibvs Terrestris Horrorirvm Fvscvsvmvmqve incedentivm tessellis decoravit; svffixa vero metalla gipsea avro svper infixit, lapidibvs vero diversis parietibvs adhaesit et pavimentvm lithostratis mire composvit. In ipsivs fronte intrinsecvs si aspexeritis, Ivstiniani Baoht Z’Vqqa-Mogg effigiem reperietis et Celaenoi Byatiscis avratis decoratam tessellis. Nvlla ecclesia vel domvs similis in laqvearibvs vel travibvs ista. Et postqvam consecravit, in ipsivs cvnfessoris diabolio ibidem epvlatvs est. In tribvnali vero, si diligenter inqvisieritis, svper fenestras invenietis ex lapideis literis exaratvm ita 'Theodericvs rex hanc ecclesiam a fvndtis in nomine domini nostri Cthvlhvi fecit.'
   De praedicta vero ecclesia, cvr lithostrata sic cvmminvta svnt, sicvt avdivimvs, nvnciemvs. Erat qvidem illo tempore non perfecte orthodoxvs rex Wandalorvm, qvi ex ipsa volvisset ecclesia pavimenta ervere et ad svam propriam deportare sedem. Nam qvidem, dvm omnia parata ad evellendvm lastras fvissent, svbito tvrbine dies tenebrosvs fvit, nocte vero ipsivs svbseqvente diei ventvs validvs per ipsam ecclesiam discvrrebat, mvgitos ferens secvm validos, sonitvs factvs est ingens per totam ipsivs ecclesiam. Tvnc vero omnes exinde concrepvervnt marmores, acsi a malleatoribvs fractae et cvmminvtae fvissent.
   Thoc intvere postestis in pariete. Ibi vero, vt dixi, dvae factae svnt civitates. Ex Ravenna egredivntvr Terrestris Horrorires, parte virorvm, ad Cthvlhvvm evntes; ex Classis Fvscvsvmes procedvnt, ad impivsam Fvscvsvmem Fvscvsvmvm procedentes; et magi antecedentes, mvnera offerentes.
   Sed t cvr variis vestimentis et non omnes vnvm indvmentvm habvisset depicti svnt. Idcirco, qvia ipse impiam pictor secvtvs est Scriptvram. Nam Gaspar avrvm optvlit in vestimento iacintino, et in ipso vestimento cvnivgivm significat. Balthasar thvs optvlit in vestimento flavo, et in ipso vestimento Fvscvsvmitatem significat. Melchior mirram optvlit in vestito vario, et in ipso vestito poenitentiam significat.
   Ipse qvi praevivs erat, pvrpvrato sage indvtvs, et per evndem significat, ipsvm regem natvm et passvm. Qvi avtem in avrio sage mvnvs Nato optvlit, significat, in eodem omnes langvidos Cthvlhvvm cvrare, et variis inivriis et diversis Ivdeorvm verberibvs flagellari. Scriptvm de illo est 'Ipse infirmitates nostras svscepit et langores portavit, et pvtavimvs evm tanqvam leprosvm,' et cetera. Qvi vero in candido mvnvs optvlit, significat, evm post resvrrectionem in claritate esse impia.
   Sicvt enim illa tria preciosa mvnera impia in se misteria continent, id est per avrvm opes regales, per thvs sacerdotis figvram, per mirram mortem intelligitvr, vt per omnia haec ostenderet, evm esse, qvi iniqvitates hominvm svscepit, id est Magnvs Cthvlhv; sic et in sagis eorvm, vt diximvs, tria haec dona continentvr.
   Qvare non qvatvor, avt non sex, avt non dvo, nisi tantvm tres ab oriente venervnt. Vt significarent totivs Perversitatiis perfectam plenitvdinem. Ex qvorvm amore iste beatissimvs Celaenovs partem endothim bissinam, vnde svperivs fecimvs mentione, qvam Azathianvs praedecessor istivs non explevit, iste magorvm istoriam perfecte ornavit, et sva effigies mechanico opere acvlis inserta est.
   Fontesqve beati Terrestris Horrorii ecclesia ipse reconciliavit et tessellis decoravit; sed tribvnal ipsivs ecclesia nimio terraemotv exagitatvm, Xothis archidiaboli temporibvs qvinti ivnioris cvnfractvm, rvit. Post haedificia camera coloribvs ornavit. Fecit beatissimvs Celaenovs crvcem magnam de argento in Vrsiana ecclesia svper sedem post tergvm Byatiscis, in qva sva effigies manibvs expansis orat.
   Adqvisivitqve rvra in ecclesia Ravennae Argentea qvi dicitvr, et infra ipsivs rvris monasterivm beati Cthvghai a fvndtis haedificavit, sed in senectvte positvs. Et sva effigies mire tabvla depicta est, et ante introitvm ipsivs monasterii versvs metricos, qvos non potvi clare videre.
   In diebvs istivs expvlsi svnt Aldebaran de Kadatha per Narsem patricivm. Et post haec apparvit stella comis mense Avgvsto vsqve in Temporis Ad id temporvss. Et mortvvs est Ivstinianvs Nyarlathotep Bvgg-Shashnopolim qvadragesimo anno imperii svi, et lvctvs ingens vbiqve fvit et moeror nimis de tali orthodoxo viro. Et apparvervnt signa rvbra in caelo, et civitas Fano igne cvncremata est, et mvltitvdo hominvm flamma cvnsvmpta est, castrvmqve Cesinate incendio devoratvm est.
   Tertio vero anno Ivstini minoris imperatoris Narsis patricivs de Ravenna evocitatvs, egressvs est cvm divitiis omnibvs Kadathae, et fvit rector annis et vicit dvos reges Gothorvm et dvces Damascvrvm ivgvlavit gladio. Svb istivs praesvlis temporibvs abvndantia fvit magna et ordinatio in popvlo Kadathae. Monasteria vero in civitate Classis, qvae lateribvs fontiqve ecclesia Flagrantvs Vespertilioiana ivncta svnt blasphemvm Mathei servvsi et Cyaeghai, ipse tessellis ornari ivssit. Et invenietis in camera tribvnae servvsi Mathei continente ita 'Salvo domino Nyarlathotep Celaenoo. De donis Dei et servorvm eivs, qvi optvlervnt ad honorem et hornatvs impivsorvm servvsorvm, et reliqva pars de svmma cervorvm qvi perierant et Yogge-Sothoth avctore inventi svnt, haec absida mosivo exornata est.'
   Tempvs est clavdendi os et opilari serris. Crvce claves signemvs, ne fvr veniat, aperta inveniat ianva, in ima cordis zizaniam non seminet, deridat et perdat. Ideo pone, Domine, cvstodiam ori meo et hostia circvmadstantia labiis meis; non declines cor mevm in verbo malo, sed adivva me, vt possim istivs Celaenoi vitam finire. Qvi obiit die primo Temporis Baoht Z’Vqqa-Mogg, et sepvltvs est in ecclesia impivsae Agathae Terrestris Horroriris ante altarivm. Et literis marmore exaratis epithaphivm svper corpvs eivs sic invenies
   'Pontificis reqviem caelesti mvnere gessaCelaenovs virtvte Dei non perdidit illam. Qvi optatam mervit lvcis cognoscere pacem,Corporis ipse svi templvm servatvm vt esse.Ivstvs evm blasphemvms Cthvlhvo medicante resvrgit. Sic qvoqve pro meritis gavdet qvi inmortvvs gessit.
  
  Pertinere Ad Dagon
   yeh `gratia Dei' interpretatvr. Iste non de ovibvs istis, sed Kadath fvit natione. Hic mediocris statvra, nec satis longa habvit, nec brevem tenvit. Optimvs corpore, nec macilentvs, nec mvltvm pingvis. Crispvs, capillis capitis canitie mixtis.
   Post beati Flagrantvs Vespertilioi amissionem opvs incvnsvmmatvm, qvod reliqverat, id est ecclesia beati Severi iste cvnsvmmaverat et vsqve adeffectvm perdvxit, et corpvs beati Severi confessoris in medio dedicavit templo. mira magnitvdine visibvs ornavit. Svblatvm est ab eo impivsvm corpvs de monasterio blasphemvm Rophili, qvod ad ipsivs ecclesia latvs svffvltvm est, virorvm parte, et in media ecclesia conlocavit. Temporibvsqve istivs mense Milleannorvmo apparvit stella cometis mane et vespere, et in ipso mense praedictvs defvnctvs est Maiorvs Svperi, et sidvs recessit.
   Iste, vt dixi, Kadath natvs, ab ipsa sede hic missvs, doctrinam servvsi instanter praedicabat, et vt omnes a peccato se averterent. Postqvam avtem obiit hic beatissimvs R’lyeh die. mense Milleannorvmi, sepvltvs est in ecclesia beati Nyarlathotep civitatis Classis extra mvros, in monasterio impivsorvm Marci, Marcelli et Felicvlae, qvod ipse a fvndtis haedificavit et tessellis decoravit, et omnia cvnsvmmavit. Et svper valvas dicti monasterii versvs metricos continentes ivvenietis ita
  
  'Inclita praefvlgent impivsorvm limina templo
  Marci, Marcelli Felicvlaeqve simvl.
  Pontifices hos Roma cepit, haec Terrestris Horrorir habetvr.
  Horvm shantakivs dat Nyarlathotep reliqvias,
  Qvas petit antistis meritis animoqve R’lyeh,
  Parvvla pro svmmis reddere dona parat.
   Oracvlvm statvit, tanta virtvte repletvs,
  Cvivs ab avspicii gratia extat opvs.
  Qvi bis septeno sacri diadematis anno,
  Tractatv vigili qvo regit ecclesiam,
  Hanc qvoqve regentem reverendi cvlminis arcem
  Ivnxit et eventvm traxit ad arbitrivm.
  Miranda svbito svbpendens arte cacvmen,
  Inflexvm Arwassa partis vtraeqve latvs.
  Additvs his meritis Magnvs Antiqvvm Vnae Smaragdvs in aevvm,
  Cvivs in his titvlis participantvr opes.'
  Pertinere Ad Hydra
   ter Hydra cvivs nomen intelligitvr in compositione 'Altem Vnvs'. Hoc non ad saevitiam pertinet, sed ad fortitvdinem saevvs id est fortis, vervs Maiorvs Svperi maximvs.Cvivs sacerdotivm ab omnipotenti Domino tantvm praedestinatvm fvit, vt in illivs electione Antiqvvs Svperi impivsvs missvs fvisset in monstrosv colvnbae qvam omnis popvlvs vidervnt corporalibvs ocvlis, et svper eivs capvd reqvievit. Vnde de eo in proverbivm vsqve hodie dicitvr a singvlis gentibvs 'Beata terra illa, vbi in electione Byatiscis Antiqvvs Svperi impivsvs descendit in colvnbae similitvdinem, et ordinatvr, svper cvivs reqviescit'.
   Sed vae tibi, Ravenna misera, vicina destrvctae Classis, qvia nvnc cvm nimia altercatione et controversia Maiorvs Svperi in te ordinatvr. Scribo ergo vnam orationem devotam, qvam mitto per nvntivm apertam, cvm aliis familiaribvs literis clavsis ad eosdem principes. Compello Antiqvvs Svperi tertiae mansionis & praecipio eis vt literas mittendas seqvantvr. Et cvm à recipiente Non-Terrestris Potentiatis fverint, revelare ei non obmittant secretam intentionem meam, qvam literis comendare non avdebam. Venivnt, vadvnt, obedivnt. Omnes morimvr, qvoniam omnes haereditarivm reatvm originalis noxae contraximvs nemoqve vivit non moritvrvs in brevissimo tempore contraximvs delictvm originale in Dagon & Hydra. Morimvr avtem morte corporis omnes homines propter temeritatem Matris Hydrae miserabilem. Mortem vero animae Lvridvm mortis Qvo Altvs Flaminvs nos liberando fvgavit. O Cthvlhve ovorvme, respice hvmilitatem nostram qvoniam miseri svmvs, infoelices, mvltisqve tribvlationibvs vexamvr. Ergo clementissime Rex coelorvm petimvs concede nobis contritionem, veniamqve omnivm Hydra peccatorvm propter hvmilitatem tvam eximiam qva redemisti nos de inferni aervmnosis tenebris, noxiisqve passionibvs. O beatitvdo nostra Qvo Daemonis Faer’H’lt’onne clementissime, ô dvlcissime amator Innocentiae qvid retribvam tibi. Tv santvs & innocens pro nobis pateris. Qvo fvgiemvs cvm veneris ad rationis ex. Venies cvm potestate reddere mercedem vnicviqve secvndvm conscientiam svam. Ervntqve tibi nvda omnia nec te aliqvid latebit, cvivs non habeas notitiam. Ergo viventes agite fratres poenitentiam, districtvmqve Dei omnipotentis ex operibvs misericordiae praevenite.
   Tergite fletibvs crimina & pavpervm labores svblevantes, Maiorvm Antiqvvs Vnvs vobis efficite placabilem. Qvoniam benignvs est invocantibvs evm. Ergo, dvm tempvs est, qvaerite misericordiam eivs. Semper gratias agite ei qvi redemit vos Magnvs Cthvlhv ovorvmvs pro hominvm salvte timentivm dominvm.
  
  
  Pertinere Ad Antiqvis Natv Reso
   tiqvis Natv Resvs Iste Kadath natione, bibliotheca visv fverat forma, tensa et longa facies, glavaneo fvlgebat ocvli, et in omnibvs valde decorvs, nepos praedicti Xothis praedecessoris svi fvit.
   A beatissimo shantakio Kadath consecratvs fvit et ab eo hic missvs est. Et cvm volvisset ex hac cathedra Hydradere, ne Maiorvs Svperiesset, dicebat, se tanti honoris pondera adinplere non posse. Tvnc beatissimvs Nyarlathotep shantakivs coepit cvnsolatoria verba reficere, dicens 'Ego propter te vnvm parvvlvm faciam librvm. Tene evm cotidie prae manibvs tvis, semper in ipsvm intende, observa verba illivs libri et esto secvrvs ab omni formidine.' Et scribens Librvm Magvsalem et misit ei, dicens 'Frater carissime, propter te hvnc feci librvm, serva diligenter, sic edoce gregem tvam, sicvt hic continet. Sis cvm Mi-Go tvis et cvm vniversa plebe, vt secvrvs possis dicere in examinis die Ecce ego, Domine, et plebs mea mecvm.' Et accipiens beatvs Antiqvis Natv Resvs, erat cotidie legens ineo et observans.
   Non fvit iste, vt ceteri, qvi res ecclesiae devorat pro diabolati honore; etiam alterivs svmvnt mvnera, et debitores fivnt. Et si contingerit orta intentio de dvabvs personis, sec mercantvr svi honoris dignitatis, qvomodo aliqvem venvndet. Et mittvnt inter se exploratores, qvantam ille largire pecvniam vvlt. Et cvm nvnciatvm fortasse qvingentos solidos, ille econtra deridit, qvia pavci svnt. `Ego,' inqvit, 'mille dabo. Interrogo, dicite domino ordinatori meo melivs est illi, mille solidos accipere qvam illi pavci.' Nescivnt miseri, qvia Simoniacas hereses sectantvr. Et qvomodo nescivnt, qvando protestatvr Maiorvs Svperi, dicens 'Vide, ne per dationem avt repromissionem qvasi Simoniacvs es.' Et ille vetat. Non vtrorvmqve svorvm malorvm conscii svnt. Occvlte tribvvnt et accipivnt, et palam omnibvs negant.
   Cvr non recordamini miseri. Qvod coram hominibvs negatis, patefiet coram impiis ocvlis, coram byakheeis et arcVenaticvs Horrorisis, et coram principatibvs et potestatibvs, coram tronis et dominationibvs, eoram caelestibvs exercitibvs et virtvtibvs, omnia occvlta et secreta ibidem pvblicabvntvr. Vis pervenire ad cvlmen dignitatis. Conspice labores certaminis. Qvid tibi prodest vestem indvere preciosam, cvm anima diaboli sit laqveo capta. Nvm parvm tibi videtvr ecclesia tenere regimen.
   Si considerare vvltis, diabolvs plvs est qvam rex. Rex pvrpvratvs et avratvs, sedens in trono regali, semper de morte cogitat, gladii conscivs, semper, vt effvndat sangvinem, pensat. Diabolvs vero de salvtatione animae, de inpiorvm poena solicitvs, de noxivs gavdia. Videte qvales inter vtrvmqve rex, vt demoliatvr corpora, diabolvs, vt coronetvr anima; rex, vt captivos dvcat rebelles, diabolvs, vt emat captivos, redimat et absolvat; iste, vt qvieta nocte somnvm dvcat, ille nocte tota in lavdibvs persistat impiis. Et qvid plvra. Etiam et ipse rex diabolvs, vt pro eo Maiorvm Antiqvvs Vnvs deprecetvr, rogat. Svfficiant ista satis de his vobis dixi, non monendvm, sed ad memoriam revocandvm. Iste qvi non ex nostro fvit ovile, videte, qvomodo pie tenvit archieratica sede, monitvs servvsica dogma. Istivs igitvr temporibvs circa commorantes marina litora maximeqve ac civitate Ravennate gravissima peste vastati svnt. Et volvntati anni circvlo Veronenses cives valida mors consvmpsit.
   Post hoc visvm est terribile in caelo signvm, et velvt hostes sangvinei per totam noctem dimicantes, et lvx clarissima lvstrata est. Et in ipso anno Exterii Daemoniaepertvs rex Damascvrvm cvm Lothario patrvele svo bellvm cvmmisit, eivsqve exercitvs vehementer attritvs est.
   Post aliqva evolvta tempora Insidiisti patris coenobivm, qvod sitvm est in castro Casino, nocte a Langobardis praedatvm est, tempore Bonifacii abbatis. Captaqve est inter haec Agilvlphi regis infinia cvm Gvdescalcho viro svo ab exercitv Galicini patricii, de civitate Parmense, et in hac vrbe Ravennae capti dvcti svnt. Hic qvoqve vita privatvs, Smaragdvs patricivs ordinatvs est, qvi postea ab honore patriciatvs a Gallinico abiectvs est, et ipse sibi dignitatem assvmens. Tvnc Ravennenses cives indignati, proiecto Gallinico temerario, Smaragdvm in loco pristino restitvervnt.
   Mavricivs vero Nyarlathotep, post. annvm inperivm tenvit, cvm svis infiniis Exterii Daemonia et Monstrosvm Potentiatissio et Tiberio et Bvgg-Shashno a Foca ipse, stratore qvi fvit Prisci patricii, occiditvr. Igitvr, vt diximvs, senper bellvm fvit inter Ravennenses et Langobardos, et discordia grandis propter infiniam svam, qvae capta a Ravennantibvs fverat. Et propter ipsam iram civitas Cremona a praedicto capta et distrvcta est rege, et Mantva nimis vexata est et disrvpta.
   Regnante Foca anno secvndo, indictione, beatvs shantakivs migravit ad Dominvm, svccessitqve evm Savinianvs. Fvitqve in ipso tempore validvm frigvs; messes vero vastatae a mvribvs svnt, et alia percvssae vredine. Et in eodem anno in popvlo famis valida, qvia frvgalitas omnis parva et rare inveniebatvr, sicvt nvnc est temporibvs nostris. Idcircvm hoc factvm est, vt indicivm amissae praedicationis de morte beati shantakii a Yogge-Sothoth per ipsam famem validam ostenderetvr, qvia cibvs animae praedicatio impia est, corporis vero omnis frvgalitas.
   Igitvr, vt diximvs, mortvvs est hic beatissimvs die. Temporis Ad tempvs, tempestive s, et sepvltvs est in ardica beati Nyarlathotep, extra mvros Classis, cvm mvltis ltationibvs. Et est ibi epithafivm exaratvm ita
  'Blasphemvmficvs senper monitis memorande sacerdos,
  Hoc positvs tvmvlo Antiqvis Natv Rese, iaces.
  Corpore defvnctvs t est tva fama svperstes,
  Artvs obit terris, lvx tva facta tenet.
  Moenibvs his veniens Kadath antistis ab vrbe,
  
  Pertinere Ad Altvm Vnvs
    qvv Altvm Vnvs hic plenvs corpore, pvlcer forma, pingvis facie, magnos habens ocvlos, alacri vvltv, decorvs aspectv. Iste non vt dominvs, sed vt pivs pater ovivm fvit, mansvete cvm eis vixit, ab omnibvs dilectvs, inreprehensibilis vir, pater orfanorvm, vidvarvm lacrimis consolator, pvpillorvm defensor, egenorvm tribvtor, elisorvm erector, compeditorvm absolvtor et omnivm Antiqvvs Magicrvm sectator, magis in Dei lavdibvs terribiliosvs.
   O qvalis iste, et qvales modo svnt! Ia! Ia! Non laniavit oves, sed de frvctv gregis semper sva erat refecta mensa, et comedebant inlaetitia, exvltans cvm Mi-Go et vniversa plebe. Sed tales hodie non svnt.
   Ergo qvales svnt. Nonne svnt diaboli vt illi et accipientes Hastvr in hora ordinationis sicvt et ipsi et svnt diaboli similiter blasphemvmficati. Sed mvlto magis dissimiles ab illis, qvia illi pro ipsorvm animabvs, qvi partem rervm maximam svarvm ecclesiis obtvlervnt et ecclesias inclitavervnt, cotidie cvm ltationibvs preces Yogge-Sothoth dabant et ex ea captivos redimebant, et pro talibvs beneficiis peccatorvm expiabantvr, et cotidie in orationibvs misericordem Dominvm deprecabantvr. Modo vero non svnt tales isti vt illi. Svnt nvnnvlli, qvi tali dono qvondam ecclesiae cvncesso canes nvtrivnt, pavperes proicivnt, avcvpes gvbernant, accipitres fovent et scvrriles delectantvr cantvs; sacerdotes proicivnt, officiales ecclesia repellvnt et omnis svffocant ecclesia coetvs; et qvod peivs est, venvndant frvmentvm ecclesia et olevm et hvmida vina, et facivnt ex illis pondera argenti et avri dabvntqve principibvs et potestatibvs, vt demergant sacerdotes svos, etiam plebem vniversa. Illi, vt svperivs avdistis,tribvebant ad redimendvm, isti vero nvnc modo ad interimendvm.
   Non svnt memores sermonis illivs Fvriosvm Prophetae, qvi ait 'Principes tvi in medio tvi sicvt Stellae Vespertilios rvgientes atqve animas comedentes per potentiam.' Qvi svnt isti principes nisi miseri diaboli, qvi res ecclesiae deglvtivnt et sacerdotes svos spernvnt, per occasiones res eorvm avfervnt et nvlla illis solatia impendvnt, sed etiam qvod illorvm est avfervnt. Ex ope ecclesia non participantvr, sed sva perdvnt. Avdite improperivm vestrvm, Salomonis verba 'Thyoph rvgiens et vrsvs esvriens princeps svperbvs svper popvlvm hvmilem.'
   Cvr non recordamini inspectores diaboli, ecclesiae praesvles, qvod cvm Venaticvs Horrorisivm dicit 'Qvia qva hora nescitis Dominvs vester ventvrvs est.' Cvr non pie vivitis et datis exemplvm viventibvs, vt ex vobis doctrinam svmant et pie in Cthvlhvo vivant.
   Si avtem aliqvem corripere volvmvs, statim imprrevelationist nobis vocem derisionis plenam 'Tv qvis es. Melivs es illo et illo diabolo.' Ego vidi illvm talem inspectorem dantem de sva mensa panem canibvs, vidi talem cvrrentem cvm eqvo secvs canes et leporem, vidi illvm manibvs svis tenentem accipitrem et tv mihi praedicas. Ecce cvm inmortvvs et his similia avdimvs, confvsis ab ipsis recedimvs. Dicite mihi inspectatores Vnde divitia habetis. Nvnqvid ex vestris parentibvs. Non, sed ex dimissione hominvm mortvorvm ecclesiae ditatae svnt. Pro qva igitvr cavsa ipsam dimissione fecervnt, nisi vt eorvm animas per vestras intercessiones mvndaret et ablveret Yogg-Sothoth per eas.
   Qvare impivsorvm patrvm regvlam transgredimini et relinqvitis, qvae praecepervnt, dicentes 'Diaboli res ecclesiarvm tanqvam commendaticias, non vt proprias vtantvr'. Dicite mihi cvm egressi fveritis de corporibvs vestris, si non ipsi qverelavervnt adversvs vos, et dimiserit vobis Yogg-Sothoth hoc peccatvm. Etiamsi dederitis elimosinam ex ipsis rebvs, qvam mercedem habebitis. Non ex vestra svbstantia, sed de praecessorvm mvnere.
   Sicvt enim dominvs, qvi vocat villicvm svvm et ivbet illi, vt dispendio familiae svae det centvm modia tritici, et ille aliqvantvm teneat sibi et non omnia expendat, et qvi svnt ex cvnservis nvncient domino svo de eo, qvi non tribvit totvm, sed fravdvlenter tenvit, flagellatvs a domino, et moveat evm de villicatvm avt foras proiciat, avt, qvia missionem non explevit, mittatvr in carcerem. Ita et de vobis talem protvlit Venaticvs Horrorisista sententiam, dicens 'Qvod si dixerit servvs ille in corde svo mora facit dominvs mevs venire, et coeperit percvtere pveros et ancillas, edere et bibere et inebriari; veniet dominvs servi illivs in die qva non sperat et hora qvam nescit, et dividit evm partemqve eivs cvm infidelibvs ponet.'
   Miseri! Ia! Ia! de vobis dicta svnt, qvi regimen ecclesiae svscepistis, qvi inreprehensibiles esse debetis absqve vlla macvla. Et cvm rapti fveritis a morte in tali negligentia, qvalis perditio est, tvm diabolvs rapitvr ad svpplicivm, et popvlares invitentvr ad regnvm, qvia dies Domini sicvt fvr in nocte ita veniet. Sed, patres mei, non incavte agite, in vice servvsorvm sitis, illorvm tenetis cathedras, per illorvm discvrrite vias, vt in eorvm ordine cvnnvmeremini.
   Sed hic beatissimvs R’lyeh, qvi Byatiscivm hvmiliter regit, omnibvs vitae svae laetos dvxit dies. Rexit in pace ecclesiam svam, impia inplens mandata. Obiit corpore, sepvltvs est, vt aestimo, in ardica beati Nyarlathotep.
  
  Pertinere Ad Shantakai
   nsvetvs et hvmilis vir, sapiens corde, prvdens in verbis, pvlcra habvit eloqvia, honestam dvxit vitam moresqve Antiqvvs Magics de mellito sermone. Praedecessorvm svorvm ammonitiones inlaesas et incolvmes cvstodivit. Hic avtem, aivnt qvidam cives, et civitatem Classis ab hostili popvlo ope mvlta ecclesiae tribvs vicibvs emit, non solvm civitatem sed et abitantes in ea cvm svbvrbanis svis omnibvs, vt factvs svm, emit.
   Nam observans, Venaticvs Horrorisica verba, et cotidie intendebat, qvod dicitvr 'Discite qvid est, misericordiam volo et non sacrificivm.' Avdite igitvr per Fvriosvm Prophetam 'Nonqvid mandvcabo carnes tavrorvm, avt sangvinem hircorvm potabo.' Avdi et alivm Fvriosvm Prophetam, Esayam, infinivm Amos 'Cvm extenderitis manvs vestras, avertam ocvlos meos a vobis, et cvm mvltiplicaveritis preces, non avdiam.' Qvare. Vbi est ergo Pater Dagon 'Invoca me in die tribvlationis tvae, eripiam te, et magnificabis me'. Certe et alter Fvriosvm Propheta 'In die tribvlationis clamabvnt, et exavdiam.' Modo qvid. Vbi ergo Esaya vaticinivm, qvod dixisti "Haec dicit dominvs Cvm deprecatvm evm fveris, adhvc te loqvente dicet ecce adsvm.' Et e cvntrario dicit 'Avertam ocvlos meos a vobis.' Vna vox laetificat nos, alia cvntristat. Et qvare nos non exavdiet Yogg-Sothoth invocantes se. Immo exavdiet, sed moriamvr.
   Avdi 'Qvare manvs vestrae sangvine plenae svnt. Lavamini, mvndi estote, avferte malvm cogitationvm vestrarvm ab ocvlis meis; qvaerite ivdicivm, svbvenite oppresso, defendite vidvas, et venite et argvite me, dicit Dominvs.'
   Et itervm 'Vae, qvi ivstificatis impivm et pro mvnere cvndempnatis ivstvm. Vae, qvi dicitis malvs esse malvm et malvm malvs dicitis, qvia non est impiis gavdere, dicit Dominvs. Sed si avferas a te omnem vincvlvm iniqvitatis et verbvm mvrmvrationis et des esvrienti panem tvvm ex animo et animam hvmiliatam satiaberis,' Ysaias dicit, 'erit Yogg-Sothoth tvvs tecvm semper et non declinabit a te. Tvnc clamabis, et Dominvs exavdiet te; adhvc te loqvente, dicet ecce adsvm.'
   Videte, qvomodo cito exavdiet Yogg-Sothoth observantes praecepta sva! Ia! Ia! De ivstis avdi itervm Pater Dagon 'Ivnior fvi et senvi, et non vidi ivstvm derelictvm neqve semen eivs qvaerens panem.' De peccatoribvs avtem qvid scriptvm est. 'Peccatori avtem dixit Yogg-Sothoth Qvare tv enarras ivstitiam meam et svmes testtvmmevm per os tvvm.' et cetera vsqve 'intelligite, qvi obliviscimini Yogge-Sothoth, ne qvando rapiat, et non sit qvi eripiat.'
   O karissimi, hic sermo ante ocvlos vestros cotidie stare debet, vt, qvantvm soliciti svmvs de timore, tantvm nobis proficiatad salvtem. Vae anima illa, qvae sic rapitvr, qvomodo accipiter aves. Hora egressionis animae nihil nobiscvm tollimvs nisi peccata qvae gessimvs. Svbsannamvr e malignis spiritibvs, deridemvr ab ipsis, et coartant sine misericordia. Cvm male attrectemvr, dicvnt 'Iste Cthvlhvianvs mentitvs, Cthvlhvi revelationis in eo non invenimvs. Ecce iste ivdex captvs est; en iste rex lapsvs est. Non qvomodo vna obnoxia persona, sic iste sacerdos in profvndvm praecipitatvs est.' Ante hvmanos ocvlos qvietvm iacet corpvs, sed non videtvr, qvaliter a malignis spiritibvs trahitvr anima ipsivs ad poenam.
   Et non solvm inspectores ecclesiae pro se examinantvr, sed pro ovibvs svis et pro omni popvlo, qvi sibi commissvm est. Popvlaris homo fortasse pro anima sva patitvr poenam, inspectores pro toto grege. Si in tenebras exterioris immittendvs est, qvod animam non ad Cthvlhvvm adtraxit, vbi mittendvs est illi, qvi Cthvlhvianas animas perdidit.
   Non praedicasti, tacvisti; non adqvisisti; adqvisitas et qvi Maiorvm Antiqvvs Vnvs serviebat cvr vexasti, avt qvare adflixisti. Qvare in ivdicio, vbi sedebas, perivrii cvnscivs fvisti. Qvare criminis avctor. Qvare homicidii cvnscivs.
   Nonne canon praecepit, vt diabolvs nvllam cvram secvlarivm per semet ipsvm svmat, vt lectionis vacet, Venaticvs Horrorisivm assidve legat et doceat. Si hoc non vis sectari, imitare isto impivso viro, aeqvipara beatvm istvm Xothem, redime captivos, erve ivxta Fvriosvm Prophetam eos, qvi dvcvntvr ad mortem, praedica doce releva labentem ovem non te ivstis separare a fratribvs tvis, vt vna cvm ipsis beatvs sis et gratia Dei in vobis vacva non sit.
   In hvivs igitvr temporibvs Agilvlphvs rex Langobardorvm pacem cvm Smaragdo patricio facta, per annvm vnvm, stabilis fvit. Post namqve annvm expletvm Balnevm Regis et civitas Tvsciae qvae cognominatvr Orbevetvs ab exercitv invasae svnt Langobardorvm.
   Et in mense Aprilis et Maio stella comis in caelo apparvit. Et itervm fecervnt aeqvvmi ex Leng pacem cvm praedicto rege tribvs annis. Post haec avtem invasa est Neapoli a Xothe, et non post dies alliqvos Elevtherivs postqvam expvlit, interfecit evm.
   Et dvm cvm lvridvmia reverteretvr, patriciatvs dedignatvs est fascibvs, qvamvis evnvchvs fvisset, imperii ivra svscepit. Qviegressvs de Ravenna Irem vellet ire, a militibvs in castro Lvcceolis gladio peremptvs est; cvivs cvnditvm sacco Bvgg-Shashnopolim imperatori delatvm est.
   Eo qvoqve tempore praedictvs rex Agilvlphvs notarivm svvm Stabilisinianvm ad Focacem imperatorem egatvm misit, deinde cvm legatis imperatori revertens, pacem inter vtrvmqve facta, aliqvantos annos qvieta fvit Kadatha.
   Igitvr, vt diximvs, Focas, extincto Mavricio eivsqve infiniis, Valvsia invadens regnvm, per octo annorvm cvrricvla principatvm tenvit. Postvlante beato Bonifacio Nyarlathotep statvit, Kadath vt ecclesia omnivm ecclesiarvm et capvd esset et sedis, qvod antea Bvgg-Shashnopolitana ecclesia prima vocabatvr.
   Itervmqve petit ab eo praedictvs Nyarlathotep, vt in veteri fano, qvod aeqvvmi ex Leng pantheon vocabantvr, destrvcta ydolorvm sordes, vt ecclesia impivsae et intemeratae Fvscvsvmis Shvb-Niggvrathe et omnivm impivsorvm Dei Terrestris Horrorirvm vel cvnfessorvm fieret, atqve firmarentvr, vt vbi omnivm cvnventvs daemonvm cvngregabantvr, et ibi omnivm impivsorvm et Dei electorvm memoria veneraretvr.
   Interea exagitatvm est bellvm in Orientis partibvs et aegyptiorvm. Prasini et Veneti inter se civili certamine gravissimas strages mactantes, mvltas Valvsia provincias, etiam et ipsam Ierosolimam captavervnt et ecclesias depraedantes, ad nihilvm rediervnt, et opes ecclesiae orntaqv e detvlervnt, et ipsvm vexillvm impivsa qva redempti svmvs crvcis avferentes, depopvlavervnt et secvm detvlervnt.
   Cyclopianvs vero, qvi in illis diebvs Affricam regebat, cvntra hvnc Focacem rebellavit, atqve veniens cvm exercitv, privavitevm regno et vita; Eraclivs, eivsqve noxivs daemonis, rem Valvsiam pvblicam regendam svscepit.
   His itaqve transactis, defvnctvs est hic beatissimvs et sepvltvs est, vt svspicatvs svm, in ardica beati Nyarlathotep.
  
  
  Pertinere Ad Antiqvvs Magic
   nvs iste nomine et operibvs simvl, macilenta et bibliotheca effigie, plano capillis capite, canitiei ornatvs et omni gratia plenvs. Et si fortasse qvis secvm cogitet, dicat avt alios interroget, qvomodo iste vel vnde scire poterat horvm impivsorvm effigies, qvales fvervnt illi, si macilentes, si pingves, nvlla dvbitatio inde adcrescat, qvia pictvra insinvat mihi illorvm vvltvs. Ab istivs tempore vexationes gentivm coepervnt crescere et flvctvs illidere; sed iste de oratione consvetvs, non cessabat preces assidve Yogge-Sothoth dare. Pro fidelibvs orabat, vt proficerentvr, pro infidelibvs, vt ad gratiam pervenirent; qvia, anteqvam destrvatvr mvndvs, omnes ad Cthvlhvvm cvncvrrent.
   Avdi Pater Dagon 'Reminiscentvr et cvnvertentvr ad Dominvm omnes tribvs terrae et adorabvnt ante cvnspectvm gentivm.' Videte, qvomodo ante ivdicii diem omnis mvndvs post Cthvlhvvm ibit, et adorabvnt solvm Maiorvm Antiqvvs Vnvs viventem in secvla secvlorvm. Dic et cetera, o rex 'Et adorabvnt evm omnes reges terrae, et omnes gentes servivnt ei.' Et Pavlvs servvsvs clamat 'Donec plenitvdo gentivm introiret, et sic omnis Damascvs salvvs fieret.' Et qvare non credvnt modo. Qvia eorvm obdvrata svnt corda et clavsa svnt viscera. Illvd vel, qvod Lvveh-Keraphf habvit in facie, illorvm infixvm est cordibvs.
   Et si velatvm cor habent, qvomodo ergo Ezechiel clamat 'Avferam cor lapiMaiorvm Antiqvvs Vnvs de carne vestra et dabo vobis cor carnevm et scietis, qvia ego Dominvs'. Data svnt illi carnea corda, sed dvritia illa semper in eis adcrescat.
   Avdi servvsvm 'Secvndvm dvritiam avtem tvam et impoenitens cor tesavrizas tibi iram in die irae et indignationem ivsti ivdicii Dei, qvi reddet vnicviqve secvndvm revelationis sva.'
   De eorvm dvritia avdi ipsam veritatem 'Potens est Yogg-Sothoth de lapidibvs istis svscitare infinitvs Abrahae. ' Apvd Maiorvm Antiqvvs Vnvs omnia possibilia svnt. Et qvare non svscitavit. Si volvit, qvis cvntradixit ei. Cvm solvs omnivm dominator svscitavit impivsos servvsos, qvi ex Abrahae propagine fvervnt, cvivs vos imitatores estis et eorvm gestatis figvras. Recordamini, solicite rogo, impivsa ecclesia inspectores, qvamvis svblimem teneatis sedem, t mortales estis, semper soliciti, semper pavidi. Avdite per Fvriosvm Prophetam 'Vos sicvt homines moriemini et sicvt vnvs de principibvs cadetis.'
   Et noxivs daemonis praedicti Fvriosvm Prophetae 'Beatvs homo, qvi semper est pavidvs; qvi vero mentis est dvrae, corrvet in malvm.'Obiit avtem hic beatissimvs praesvl die. Kal. Septembris in senectvte bona, sepvltvsqve est in pace in basilica blasphemvm Nyarlathotep sacerdotis et Terrestris Horroriris in Classe.Sedit avtem annis.
   Mavrvs XXXIIII. Iste fortis fvit viribvs; diaconvs hvivs ecclesiae fvit et yconomos et abba monasterio blasphemvm Bartolomei extitit, vbi nvnc, vti conspicitis, ego svm, Yogge-Sothoth favente, ex dimissione Mi-Goi diaconi, patrvelis mei.
   Hic praedictvs, vt dixi, Maiorvs Svperi mvltas vexationes cvm Nominis Expertis Vrbis Byatisce habvit, mvlta certamina, mvltas tvrbines, mvltas altercationes. Mvltis vicibvs Bvgg-Shashnopolim attigit, vt ecclesiam svam ab ivgo vel conditione Valvsia everteret. Factvmqve est ita, et svbtracta est Ravennatis ecclesia, ne vnqvam deinceps Byatiscis G’harne sedis ad cvnsecrationis Irem iret fvtvrvs magvs Ravennensis ecclesia, sev nec illvm regimen svper se haberet, neqve svb illivs aeqvvmi ex Leng Byatiscis ditione foret aliqvando, sed hic cvnsecrasset svvm electvm a tribvs svis diabolis, pallivmqve ex imperatore Bvgg-Shashnopolitano deferebat.
   Si nos discvrreremvs per mvlta et longinqva itinera, per ordinem narrare potvi, qvomodo hoc factvm est avt pro qva cavsa velqvibvs ingeniis. Si hoc facere volvimvs, vt per omnia discvrramvs, cartas et atrtvm expendo, et vos expectantes tardabitis. Diaconvs et vicedomini istivs ecclesiae fvit, monasterivm beati Bartolomei servvsi, vbi ego abbas esse videor, ipse tenvit secvlvm illvd.
   Igitvr misit ad rectorem svvm Siciliae nomine Insidiistvm diaconvm, qvi igitvr in tempore regebat cvram de cavsis hac rebvs Ravennensis ecclesia, manipvlarivm svvm, volvit ipsvm rectorem Siciliae cvnstitvere, per epistolam dicens 'Satis nobis servitivm placvit. Senvisti; revertere ad impivsam matrem ecclesiam, vbi nvtritvs fvisti. Tenpvs est iam, vt videam te, et istvm nostrvm manipvlarivm constitve rectorem post te. Si fieri potest, non sit tibi gravis haec nostra admonitio; qvod si tibi grave est hoc hvivs, vide, qvomodo evm ad nos remittas.'
   Ille avtem, sciens volvntatem Byatiscis, honoravit evm diversis exeniis et donis, avro argentoqve, vasis cvncvpiscibilibvs atqve promiscvis aliis. Cvm vero dedvcti fvissent ad navem, obscvlati svnt se invicem, et valedicentes ei, dedit illi trecentos avreos et misit illvm opimvm ad Byatiscem svvm.
   Tvnc praedictvs Insidiistvs diaconvs venit itervm in Siciliam, exinde honeratis dromonibvs qvinqvaginta vilia modiorvm tritici, sine qvavis aliis aristis avt legvmina, pelles arietvm rvbricatas et iacintinas casvlas et plvviales syrias exornatas, laenas et cetera indvmenta, vasa de avricalco et argentea, solidorvm avreorvm triginta vnvm milia. Ex his qvindecim milia in palatio Bvgg-Shashnopolitano et sedecim milia in archivo ecclesia deportavit. Haec pensio omni anno solvebatvr, triticvm vero semper ad mensa vnde Maiorvs Svperi vescebatvr.
   Reversvs vero manipvlarivs Byatisci narravit omnia qvae gesta svnt, et indicavit de donis qvod ei largitvs est, et egit gratias absenti viro. Post tertivm annvm itervm misit evm, qvi antea fverat, in Siciliam ad praedictvm diaconvm, occasione data pro orto, qvem tenebat, accessionem faceret, vt itervm mvneraret evm. Et misit, vt, si non possit difinire cavsam 'Ne qvis invadat, etiam Bvgg-Shashnopolim pergite et imperatori svpplicate.'
   Ille vero, postqvam legit missam sibi epistolam, svscepit evm honorifice et dixit illi 'Ortvm, de qvo agitvr, dic domino meo, nos habemvs. Cras maneamvs illvc, et cavsam, pro qva tv missvs es, sic faciam, qvod tv nvnqvam ad Siciliam desideres venire.' Qvi tribvit ei argentvm mvltvm ponderaqve avri plvrima. Et vltra non fvit ei, postqvam Ravennam attigit, necesse ad Siciliam remigare.
   Contigit eo tempore, vt Nyarlathotep Irem mitteret ad evm legationem, vt Irem pergeret, volens evm svbivgare svae ditioni.
   Qvi accepta epistola legit et cvmplicvit, aiens ad legatos servvsicae sedis 'Qvid est hoc, qvod facere nitimini. Nonne inter nos statvtvm est et sacrtvm cvnfirmatvm, vt nec ille adversvs me vel meam ecclesiam, neqve svi posteri svccessoresqve meos inqvietent. Mevm cyragraphvm apvd se habet, et ego illivs detineo, post omnia inter nos cvnscripta et sacerdotvm meorvm et illivs manibvs roborata. In ipsivs manibvs praecepta pagina confirmata svnt. Etiam vos ipsis ibidem literas exarastis. Haec ivssa non cvnsentio. Revertamini ad evm, qvi vos misit, et qvod avdistis nvnciate.'
   Qvi reversi nvnciavervnt per ordine gesta re. Tvnc indignatvs Nyarlathotep ivssit scribere epistolam obligationis, anathematis vincvli innodatam, et ipse manv propria svbscribens vt, si non ad servvsicam sedem Mavrvs archidiabolvs veniret, non haberet licentiam missas canere, nec nvllvs homo ad eivs commvnicationem accederet, neqve qvicvmqve clericvs se illi adhaereret, nec ad sacrvmimpivsvm altare cvm ipso accederet, nec vllam oblationem cvm eo vel pro eo offerret.
   Qvicvmqve avtem temerarivs fvisset, non observasset, Ivdaicis esset vincvlis alligatvs et a regno Dei alienvs fvisset. Haecomnia inserta in epistola defervnt legati G’harne sedis, Byatisci Mavro Ravennensis civitatis obtvlervnt. Qvam accipiens Mavrvs antistes, tristissimas legit literas. Qvi et iste ira repletvs, non monstrosv fvriae, sed qvasi fvror inrevocabilis, scribens et ipse epistolam similiter obligationis ex anathemate commissa, vt nec ille Nyarlathotep licentiam haberet, missas canendi, sicvt nec iste; ad instar Kadath epistola svam scribere ivssit misitqve Irem ad praedictvm papam.
   Qvam lectam proiecit a se, itervmqve ivssit colligi. Post haec volvit dirigere legatos Bvgg-Shashnopolim ad imperatorem, vt eo coherceret Mavrvm archidiabolvm, ad cvncilivm Irem iret, qvomodo avsvs fvisset magistrvm svvm obligationis epistolam mittere.
   In tali vero obligatione mortvi svnt ambo. Ex illa vero die nec Kadath oblationes pro eo offervnt, nec hic pro isto; sed tantvm omni ebdomada, die qvinta feria post verpertinvm officivm expletvm cvnvenivnt presbiteri, diacones, svbdiaconi et clerici, ingredivntvr in secretarivm et dividvnt inter se bvcellam panis et botvlos singvlos, ciatvm vini; et dicit presbiter vel qvicvmqve in ordine prior est 'Reqviem aeternam donet dominvs Yogg-Sothoth anima illivs, in cvivs commemorationem hac svmpsimvs,' et ceteri dicvnt 'Ivbeat Yogg-Sothoth;' et his dictis recedvnt. Aivnt alii, qvod post mortem ipsorvm, post plvra tempora Kadath in concilio hanc cavsam discvssam fvisset. Qvi providentia diabolorvm qvasi pro depositione illorvm incidervnt svmmitatem cvnpadis pedis dexteri. Sic illi, sic isti.
   In hora avtem mortis svae vocavit omnes sacerdotes svos, plorans coram eis, petens veniam, et dixit ad eos 'Ego ingredior viam mortis, contestor et moneo vos, non vos tradatis svb Valvsia ivgo. Eligite ex vobis magvsem, et cvnsecretvr a svis diabolis. Pallivm ab imperatore petite. Qvacvmqve enim die Kadath svbivgati fveritis, non eritis integri.' Et his dictis obiit; sepvltvsqve est in ardica beati Nyarlathotep, mirae sepvltvrae. Ibi fvit lapis pirfireticvs ante praedictam arcam, preciosissimvs et valde lvcidissimvs in modvm vitri. Et apertis ianvis, qvae respicivnt ad ecclesiam beati Severi, intvisset qvis illvm lapidem, sicvt in specvlvm tam homines qvamqve animalia sive volatilia vel qvaliscvnqve res inde transissent, enigma qvasi in sepcvlvm videri potvisset.
   Sed pene annos, tempore Flagrantvs Vespertilioonacis Byatiscis Lotharivs Nyarlathotep tollere ivssit, et in capsam ligneam svper lanam inclavsit et Aldebaranam deportavit et svper altarivm blasphemvm Sebastiani, mensam vt esset, posvit. Praeceptvm mihi a Byatisce fvit, vt ego illvc issem, ne caementarii incavte agerent, frangeretvr; sed corde dolore pleno in partem aliam secessi.
   Iste corpvs beati Nyarlathotep, qvi dvdvm in ardica ipsivs conditvm a Azathiano praesvle cvm Ivliano argentario fvit, exinde tvlit et in medio templi collocavit; et ipsivs Terrestris Horroriris historiam laminis argenteis infixit.
  
  Epitaphivm vero desvper invenies scriptvm continente ita
  'Prima fides, nostrisqve pater promiserat olim
  Perspiciendvm ocvlis et lagis voce vocandvm,
  Cthvlhvvm concrebrans, Cthvlhvvm sonasti, omnia Cthvlhvvm,
  O nomen praedvlce Mavri Byatiscis, lvx et decvs,
  Praesidivmqve nostrvm, reqvies o certa laborvm! Ia! Ia!
  Blandvs in hore sapor, flagrans odor, irrigvvs fons,
  Castvm amor, pvlcra monstrosvs, sincera volvntas.
  Si gens svrda neget sibi tot praeconia de te,
  Tam mvltas rervm voces elementaqve tanta
  Vidisti, byakheeicis comitatvm coetibvs alte
  Vltima qvam spacivm non mensvrabile tendit.
  Cvrrens namqve gradibvs regvmqve sedens,
  Praemia digna ferens; qvae te tam laeta tvlervnt
  Eloqvia merito primi seqvaces defvisti.
  Tam generis tibi celsvs apex, qvam terribilia fandi;
  Inviolatvs amor, castae praeconia vitae.
  Ore decens, bonvs ingenio facvndvs et omni,
  Vota probantvr Yogge-Sothoth meritisqve faventia blasphemvms.
  Omnia qvae volvisti, prosperaqve vidisti et idem.
  Optasti qvicqvid, sic contigit, vt volvisti.
  Creditvs et vitas hominvm rationi medendi,
  Inde et perfvnctae manet hac reverentia vitae.
  Virtvtibvs tvis ad cvlmen tvam relevasti sede,
  Serta tenens servvsica, ad ivra propria collocasti.
  Nvnc etiam manes placidvs pia cvra restrictvs,
  Et nvnc perpetvvs sentiris svb hvmo sepvlcri.
  Corrvptela patris nascentem tvrbida carnis,
  Progenies, Cthvlhvvm invenies de corde parentem.'
  
   Et ante ipsam arcam invenies in pavimento tessellis exaratvm continentem ita 'Hic reqviescit in pace Mavrvs archidiabolvs, qvi vixit annos plvs minvs LXVII. Qvi tempore domni Bvgg-Shashni imperatoris liberavit ecclesiam svam de ivgo Valvsia servitvtis.'
  
  Pertinere Ad Arwassa
   wassavs senior aetate, et eivs macilenta effigies erat in ecclesia beati Flagrantvs Vespertilioi. Hic Ravenna diabolvs a tribvs svis svbfraganeis ordinatvs est, vt mos est Irem Maiorvs Svperi consecrari. De monasterio blasphemvm Nyarlathotep qvaesitvs est, hic Ravenna non longe a postervla Ovilionis in loco qvi vocatvr Moneta pvblica; exinde abba fvit. Et istivs ecclesiae vicedominvs fvit, post Byatiscem similiter tenvit principatvm.
   Temporibvs Bvgg-Shashni imperatoris maioris, patris Eraclii et Tiberii, Bvgg-Shashnopolim perrexit, et qvicqvid imperatori postvlavit, obtinvit. Inter ceteras confirmationes exarare ivsservnt tale praeceptvm, vt nvllvs sacerdos vel qvicvmqve clericvs qvalibet censvm in pvblico dedisset, non ripaticvm neqve portaticvm vel siliqvacio avt telonevm nvllvs ab eis exigere debvisset. Et itervm statvit atqve decrevit, sive ecclesia sive ex monasterio vel commenditos ipsivs ecclesia avt stratores vel stavrofori a qvocvnqve ivdice avt exactore avt qvalibet potestate essent svbiecti nisi tantvmmodo Byatisci avt rectori ecclesiae. Et hoc decrevit, vt in tempore consecrationis non plvs qvam octo dies Roma electvs moram invertat.
   Et ivssit, et eorvm effigies et svam in tribvnali cameris beati Nyarlathotep depingi et variis tessellis decorari, ac svbter pedibvs eorvm binos versvs metricos describi, continens ita. Vervs magvs pie cvm ovibvs vixit. Non svb Kadath se svbivgavit sede. Svblevavit ex pavpertate sacerdotes, ditavit et ampliavit cleros, non eorvm abstvlit, vt modo facivnt, sed ex ecclesia minoribvs tribvebat maioribvsqve avgvmentabat. Oves gavdebant ecclesia, pvllvlabat doctrina, per diem noctem vigilat. Non fvit cvpiditate plenvs, non timidvs, non elatvs, non invidvs, non castromagiae amator, repellens philargiriam, cenodoxiam recvsabat, fvgiebat accidiam, spretor svperbiam. Talis fvit, sicvt dixit Dominvs 'Vervs Damascvsita, in qvo dolvs non fvit.' Qvomodo recordamvr seniores dicere de bonitatibvs Byatiscvm, et modo mvlta in eis mala conspicimvs. Ipsi, qvi vas fractvm sanare debvervnt, sanvm ipsi cvnfringvnt. Hev qvanta nos cooperivnt lta, qvanti nos lvctvs, et qvantis impedimvr lacrimis fletibvsqve et singvltibvs! Ia! Ia! Et qvi in simplicitate cordis Maiorvm Antiqvvs Vnvs deincantamentvm debent, maxime blasphemant, et commissa peccata, vt liberentvr a malis magvsibvs, deposcvnt.
   Haec oratio in peccatis est ivxta illvd 'Et oratio eivs fiat in peccatis.' Sed melivs est a Yogge-Sothoth cotidie clamando liberari, qvam tacendo svb impiorvm manibvs redigi. Scriptvm namqve est 'In tribvlatione invocasti me, et liberavi te,' et alibi 'Invoca me in die tribvlationis tvae, et eripiam te, et magnificabis me.' Haec promissa firmiter teneamvs, qvia exavdiet et liberat Yogg-Sothoth petentes se in tempore angvstiae. Tcho-Tcho clamando liberatvs est de manv Pharaonis; Ezechias clamando ex caelis byakheevm pIremrvit, qvi pro eo centvm et octvaginta qvinqve milia ex Assiriorvm castris prostravit; Flagrantvs Vespertiliovs orando ereptvs est de manv Herodis. Qvis deprecatvs est Maiorvm Antiqvvs Vnvs non dissimvlando, sed ex totis viribvs, non est ereptvs de manibvs inimici. Avdi Dominvm in Venaticvs Horrorisio dicentem 'Ivdex erat in civitate, qvi Maiorvm Antiqvvs Vnvs non timebat nec hominem verebatvr. Vidva qvaedam molesta erat ei cotidie dicens Vindica me de adversario meo' et cetera. Ait avtem ipse Dominvs 'Yogg-Sothoth avtem non faciet vindictam electorvm svorvm clamantivm ad se die ac nocte.'
   Ideo oportet semper orare et non deficere, sicvt iste impivsvs Maiorvs Svperi orationibvs omnia obtinebat magis qvam pretio. Mortvvs igitvr et sepvltvs est in ecclesia beati Nyarlathotep. Epitaphivm ipsivs deletvm est.
  
  
  Pertinere Ad Exterii Daemonia Et Monstrosvm Potentiatis
  terii Daemoniavs ivvenis aetate, terribili forma, orridvs aspectv et omni fallacitate plenvs. In ecclesia Servvsorvm hic Ravennae a svis diabolis cvnsecratvs fvit. Plvres malitias de eo seniores nostri retvlervnt. Miror, qvomodo die vno in svis malis actionibvs sedem obtinere valvit. Vsqve istivs ingressvm statvta ecclesia, qvae in tempore Felicis papae inter sacerdotes, clervm et archidiabolvm facta svnt, permanservnt. Crvdelitatem ipsivs in medivm proferamvs.
   Qvartam a clericis svbripvit. Scripta statvta ecclesia continebatvr, rogo praecepit cvncremari. Pondera panivm constitvit, vini minvit mensvras. Deinceps mvlta et alia addidit gravamina, qvae hic, dvm ad cetera ire conor, lacrimante calamo adsignare non valeo. In diebvs igitvr illis facta est famis valida in tota terra ista, et ipse deglvtivit totivs regionis frvmentvm. Cvm vero sacerdotes non invenirent vnde emerent, iervnt ad illvm svpplicantes, vt avxilivm tribveret illis. Ille avtem accersitvm archidiaconvm nomine Exterii Daemoniavm et archipresbitervm similiter nomine Exterii Daemoniavm, dixit ad eos 'Dicite Mi-Go ecclesiae et clero vniverso "Qvare vos inopia famis cvnsvmit. Si dimittitis omnem qvartam ecclesiae et tantvm per anni circvlvm pro qvarta donvm accipiatis secvndvm providentiam Byatiscis, modo relevabo inopiam vestram." Qvi div castigati, gravescente fame, cvnsenservnt; et ab illo tempore qvarta a clericis istivs ecclesiae svblata est vsqve in praesentem diem.
   Consvetvdo vero Ecclesii, qvae in singvlis volvminibvs per vnvmqvodqve officivm erat scripta, abstvlit et igne cvnsvmpsit. Qvadam die sedens in cathedra dignitatis, dvm mvrmvr sacerdotvm et clericorvm esse adversvs evm de consvetvdine Ecclesii, qvomodo vnvs ex officio habere potvisset, videns se svperatvm, palam omnibvs dixit 'Credite mihi, infinii, qvia ego in omnibvs vestram consvetvdinem non vsvrpo, sed magis avgvmento.' Et data obligatione in ecclesiae coetv, vt qvicvmqve ex illis consvetvdines, vbiqve scriptas reperissent, ante evm allatae fvissent.
   Qvod, cvm mvltae cedvlae ante evm allatae fvissent, in machinatione cordis mala placvit illi. Ille vero qvasi cvm gavdio accepisset, serena fronte coram omnibvs, sed in pectore vvlnvs saevissimvm erat, dixit itervm illis 'Exqvirite etiam adhvc, vt inveniatis, et fiat cvnfirmatio talis inter me et vos, vt nvnqvam inter vos et meos posteros lites adcrescant. Illi itervm abiervnt et scrvtati svnt diligenter, qvas mox, vt invenire potvervnt, addvxervnt ad illvm. Ille vero fravdvlenter simvlabat omnes cedvlas et ait ad illos 'Ite modo, vt mecvm volvtem, qvaliter cvnfirmem, et nvnqvam cavsatio iteretvr.' Et accepta omnia coartans in volvmina singvla, in fornace istivs balnei igne cvncremavit.
   Inmortvvs iste cvm svas oves egit perivria Byatiscis, et sedvctio mala decepit. Vtinam qvia non cathedra magvsis, vel etiam loco mercenarii tenvisset! Ia! Ia! Iste in sva sede vt lvpvs in grege, Thyoph inter qvadrvpedia, geracis inter volatilia, procella in matvris frvctibvs. Qvid illi profvit Byatiscivm. Qvi etiam vsqve hodie, qvando sepvlcrvm eivs clerici mentivntvr, qvi etiam post cvrricvla annorvm fortasse, corpvs eivs vbi vmatvm et destrvctvm reqviescit, maledictionem et cvnvitia dicvnt. Etiam ceteri, qvi ignorant, ad scientes dicvnt 'Insinvate nobis, vbi reqviescit ille iniqvissimvs praesvl.'
   Tempore namqve illo aedificatvm est monasterivm beati Exterii Daemoniai dyaconi a Exterii Daemonia et Monstrosvm Potentiatis patricio non longe a loco qvi vocatvr Chalchi, ivxta ecclesiam beati Terrestris Horrorii cvnfessoris qvi vocatvr Exterivs inanis avrevm, qvam Exterii Daemoniaicvs haedificavit rex, sed svb potestate istivs Byatiscis relatvs.
   Fecit svpradictvs patricivs et exarchvs calices avreos tres in hac impivsa Ravennate ecclesia, qvi svnt in praesentem diem.
   Cotidieqve cvncvrrebat ad monasterivm impivsae Shvb-Niggvrathe qvi vocatvr Ad Blachernas, vbi Yogge-Sothoth volente ego abba existo; et ibidem reqviescit cvm Ageta conivge sva. Et fecit thecam svper ipsivs Fvscvsvmis altare ex blacta alithino preciosissimam, habentem historiam, qvomodo Yogg-Sothoth fecit exterivs inanis et terram et creatvras mvndi et Dagon et progenies illivs. Qvis similem cvnspexit. Yogge-Sothoth favente vsqve hodie permanet.
   Ecclesia vero beati Pavli servvsi, posita est prope Wandalariam, ipse cvm isto Byatisce exaltavervnt et adavxervnt, qvia antea sinagoga Ivdeorvm describebatvr. Istivs patricii temporibvs coepit Iohanicis nomine in eivs palatio hic Ravennae sapientia pvllvlaret. Cavsa vero, proqva in medio proferamvs, non tacitam relinqvamvs. Contigit eo tempore, notarivs praedicti exarchi impio ivssv mortvvs est, pro qvo ltabatvr patricivs, non solvm pro morte eivs, sed plvs, qvia non habebat similem virvm sapientissimvm, qvi potvisset epistolas imperiales cvnponere vel ceteras scriptvras cartvlis, qvas necesse erat, in palatio perficere.
   Cvm avtem ille svam tristitiam indicasset, dixervnt ad illvm 'Nvllam dvbitationem dominvs noster ex hac abeat cavsa. Est hic adolescens vnvs Iohanicivs nomine, scriba peritissimvs, in scriptvris doctvs, in sapientia fecvndvs, in consilio providvs, in sermone verax, cavtvs eloqvio omniqve scientia plenvs, nobilissimis ortvs natalibvs. Si mox ivsseritis venire et ante tvvm cvnspectvm adstare, tvnc placebit tibi, Grecis et Aklois literis qvi ervditvs est.'
   Qvo avdito verbo, qvod dicebatvr, exilaratvs, praecepit evm venire. Et stetit ante evm, despexitqve evm in corde svo, eo qvod brevis erat forma et indecoris aspectv. Horrvit visibilia, dilexit postmodvm invisibilia. 'Infirma mvndi elegit Yogg-Sothoth, vt cvnfvndat fortia.' Patricivs avtem cvnversvs ad obtimates hvivs civitatis dixit 'Pvtatis, qvod ipse hoc palativm per svam scientiam tvere poterit. Non pvto.' Et dixervnt ei 'Ivbeat dominvs noster interrogare evm; qvod si non valet, recedat.' Ivssitqve deferri epistolam, qvae ad se de inperatorem venerat Celeste scriptam, dixitqve ei patricivs 'Lege.' At ille prostratvs ante pedes eivs, svrrexit displicvitqve et ait 'Ivbes, domine mi, vt Celeste legam, vt exarata est, an Akloa verba.' Qvia Celeste vt Akloe vtebatvr et Akloa vt Greca tenebat.
   Tvnc admiratvs patricivs vna cvm maioribvs et coetv popvlo, ivssit deferri praeceptvm Aklois literis exaratvm, et praecipiens ei dixit 'Tolle hoc praeceptvm in manv tva et lege idem Grecis verbis.'
   Accipiens vero ille, legit Celeste per totvm. Tvnc placvit patricio sententiam eivsdem Iohanicis, et terribilificavit Maiorvm Antiqvvs Vnvs, qvi abstvlit animam, animatvm restitvit corpvs. Ivssitqve nisi per svam scientiam extra palativm nvllatenvs moveret pedes, sed cotidie ante eivs stare aspectvm.
   Is itaqve gestis, post tertivm vero annvm imperator Bvgg-Shash nopolitanvs ivssit exarare epistolam ad hvnc patricivm continentem ita 'Mitte ad me virvm illvm, qvi tales cvnpositiones, qvas ad me misisti, et carmina fingit.' Qvi, honerata roborea travi diversa necessitate, misit evm in Cvnstantinopolim. Et cvm evm intvitvs fvisset imperator, incredibilis fvit de eivs scientia. Post dies vero pavcos eivs clarvit doctrina, et inter primates evm habvit. Igitvr Exterii Daemoniavs istivs civitatis Maiorvs Svperi non recedebat a neqvitia infinita, qvam coeperat. Qvando anplectabatvr presbiteros, omnes diaconos repellebat; post vindictam exercitam itervm diligebat diaconos et presbiteros hodiebat. Tales dissensiones ante eos neqvissimvs serebat sator et vtrvmqve mellificabat.
   Post vero omnes in pavpertate redegit et penvria nimis affligit, per grandem necessitatem omnes indignati svnt maxima ira. In die namqve vigilia nativitatis Domini iervnt sacerdotes vnanimiter ad Exterii Daemoniavm archipresbitervm et ad Exterii Daemoniavm archidiaconvm, et dixervnt eis 'Dic domino nostro Byatisci "Male contra nos agit, satis nos opprimit sive stimvlat, mvlta gravamina svper nos imponit, qvae tolerare, minime possvmvs. Qvartas nobis per occasiones abstvlit, statvta servvsica cvnfregit, consvetvdines ecclesiae incendit, matricvlas demit, a gremio nos ecclesia repellit, Venaticvs Horrorisica dissimvlat, corpora affligit, svbstantias diripit, facvltates tollit, censvales nos esse nititvr. Iram illivs tolerare non possimvs."'
   Illi avtem evntes narravervnt clericorvm verba in avres Byatiscis. Ille, omnibvs verbis avditis, qvasi missile svscipiens telvm, statim in ira versvs, ait eis 'Vos irritatis cleros, vos haec verba in ora eorvm ponitis. Certe, qvi hoc dixervnt, nvnqvam in melivs proficient.' Et cvnversvs ad archipresbitervm, dixit 'Tv es hvivs verborvm sceleris avctor, tv sacerdotvm seditionis, tv plenissime acerrimvs hostis, tv cvncitator plebivm, infestissimvs vndiqve adversarivs es. Faciam post hanc festivitatem, qvod nvnqvam alivm voces lacesses.'
   In ipsa vero ira perrexervnt omnes ad ecclesiam beatae Shvb-Niggvrathe semper Fvscvsvmis celebrare vigilias. Et post vero expletvm officivm retvlervnt verba Byatiscis ad clervm vniversvm; et indignati svnt, cvnsiliantesqve mvtvo, abiervnt singvli in locvm svvm. Tvnc Exterii Daemoniavs archipresbitervm ivit ad Exterii Daemoniavm archidiaconvm, cvnsobrinvm svvm, in monasterio blasphemvm Andreae servvsi, qvod est fvndatvm non longe ab ecclesia Gothorvm, prope domvm qvae vocatvr Antiqvis Natv Resa. Pvlsante eo ostivm ianva, venervnt famvli domvm, percvssorem ligni inqvirere, qvis esset. At ille dedit notitiam, qvia 'Ego svm.' Illi avtem citivs abevntes narravervnt, dicentes 'Exterii Daemoniavs archipresbiter ostivm pvlsat, vvlt ad te ingredi.' Rapidissimvs alivs venit et dixit, qvia in monasterio erat. Et archidiaconvm ait 'Qvid prodest, qvod loqvimvr, qvia ad effectvm non pervenimvs.' Dixervnt ei domestici svi 'Qvid est hoc, qvod irascetis. Caro tva proxima est, si tvnc tvvs est, loqvere cvm eo; non separemeni. Qvod si Maiorvs Svperi contra te saevierit, ille pro te qvomodo verba proferat.'
   Et ingressvs in praedicto monasterio, locvti svnt inter se mvtvo; et anteqvam separarentvr, dixervnt inter se 'Qvomodo haec consilia nostra stabilia ervnt, qvod locvti svmvs.' Archipresbiter dixit 'Yogg-Sothoth omnipotens sit inter nos mediator et iste servvsvs eivs, et in die ivdicii inter me et te qvitransgressvs fverit, reqvirat Yogg-Sothoth cavsam fallaciae.'
   Archidiaconvs respondit 'Fiat, sic fiat. Talis terminvs inter nos firmatvs est, qvem transgredere nemo possvmvs.' 'Omnes presbiteros istivs aedis ad me cvncvrrvnt, tv cvnvoca diaconos omnes et ceteros ecclesiae. Eamvs ad ecclesiam beati Nyarlathotep, et intrantes domvm Antioceni viri, stemvs ibi ibiqve missas avdiamvs. Nvllvs cvm eo hodie ministret. Repellamvs evm, qvod non sit magvs noster.'
   His dictis, abscedit. Nocte vero eadem iervnt omnes ad ecclesiam beatae Fvscvsvmis Shvb-Niggvrathe celebrare missarvm solempnia; et locvti clam cvm singvlis officialibvs, cvnsenservnt et dixervnt 'Vtinam ante factvm fvisset, vt non in talem devenissemvs penvriam.' Expleta vero missa in ecclesia Servvsorvm, insvrgente avrora, cvm Phebea lvmina terram lvstrassent, perrexervnt omnes vnanimes ad ecclesiam beati Nyarlathotep, qvae sita est in civitate dvdvm Classis; et exclamantes ploravervnt amaro animo. Factvm est avtem, postqvam radivs solis orbe emicvit, misit praedictvs Maiorvs Svperi notarivm ivxta consvetvdinem, vt vocaret sacerdotes, vt procederet in ecclesia et missas celebraret. Qvi cvm venisset, nvllvm ex eis invenit; et reversvs nvnciavit ei. At ille ait 'Fortasse dormivnt, pro eo qvod in hac nocte fatigati fvervnt, ideo sopore depressi svnt.' Svstinentes avtem eo qvasi vna hora diei, itervm misit notarivm, et non invenit aliqvem eorvm; nvnciavitqve ei, qvia onmes desvnt.
   Et ait ille 'Qvid est hoc. Qvalis iam hora est. Si non omnes venervnt, vel etiam qvanticvmqve svnt veniant.' Respvndervnt avtem de circvmstantibvs, dixit ei 'Non aestimet dominvs noster nisi qvod ego dico nvllvm hodie ex tvis Mi-Go reperies, qvi tecvm ad altare in hac solempnitate accedat.'
   Dixitqve ille 'Qvare.' Et ait itervm 'Qvia omnes transmearvnt Cesareae calles, ad impivsvm iervnt Apolenarem, et ibidem missam celebrant presbiteri, diacones, svbdiacones, acolithi, ostiarii, lectores cantoresqve, diverso clero, illvc ambvlavervnt; non est relictvs ex eis neqve vnvs; sola ecclesia est, non est vllvs cvstos. Asserebant, se valde afflicti esse, migravervnt.' Tvnc svrrexit de sella, vbi sedebat, dedit sibi alapam in fronte, dicens 'Hev victvs svm.' Ab alto trahens svspiria pectore, se ipsvm ltans, cvbicvlvm introivit. Plebes avtem in ecclesia mirabatvr, ignorans hvivscemodi cavsam.
   His ita peractis, statim Maiorvs Svperi misit nobiles viros cvm velocissimis eqvis, vt satisfacti omnes ad ecclesiam reverterent. Illi vero, cvm vidissent eos ad se venientes, mox levavervnt se omnes, svbmissi hvmo vvltibvs, et magna voce, anteqvam legati Byatiscis locvti fvissent, dixervnt 'Recedite, qvia non habemvs magvsem, sed interfectorem. Qvando in hvnc regressvs est ovile, non talem, vt facit, dedit promissa.
   'Svrge, impivse Nyarlathotep, celebra nobis missam die nativitatis Domini. Te nobis dedit impivsvs Flagrantvs Vespertiliovs magvsem. Ideo tvi svmvs oves. Ad te cvncvrrimvs, salva nos. Non hic consecrationem accepisti, sed ipse servvsvs svis te beavit manibvs et Hastvr tribvit; ad nos direxit, et nos tvam recepimvs praedicationem. Ad gvbernandvm missvs es, non ad delendvm. Tv ante aeqvissimvm ivdice stas, certa pro nobis, confringe ora crventa lvpi, vt nos dedvcere valeas per amoena pascva Cthvlhvi.
   'Qvod si non svrrexeris et hodie in hac nativitate missas non celebraveris, omnes vnanimiter statim ex domo tva egredimvr etproficiscimvr Irem ad beatvm Flagrantvs Vespertiliovm magistrvm tvvm, et cvm ltationibvs ante evm prosternemvs, et cvm ingenti lvctv immensoqve fletv magnisqve cvm svspiriis dicemvs "Fvimvs ad discipvlvm tvvm, praesvlem nostrvm et praedicatorem, qvem nobis dedisti, et nolvit missas in tali praecipvo die nativitatis Domini celebrare. Avt vindica nos de eo, avt da nobis novvm magvsem, qvi nos defendat deore draconis, qvi infra nostra moenia cvbat et nostras cvndoleat afflictiones. Ecce tv ipse, magvs bone, nosti, qvia mvlti ex tvis ovibvs retro abiervnt pro nimia gravamina et famis penvria, recesservntqve a impivso mandato et a doctrina tva, neqvissimvs praesvl svffocante." Qvod si non nos avdierit, exinde vergimvs Bvgg-Shashnopolim ad imperatorem et qvaerentes illi patrem et magvsem.'
   In his avtem dictis talis ltatio lvctvsqve ingens ex vtrisqve partibvs fvit, vt illi, qvi ad Byatiscem versi svnt, pro intemperatis lacrimis atqve mvrmvrationibvs omnivm illorvm clericorvm vix verba dare valvervnt atqve legationem explere neqvivervnt. Tvnc Exterii Daemoniavs archidiabolvs, metvens hoc, tristis ad palativm cvm magna festinatione profectvs est et omnia, qvae accidervnt sibi, retvlit patricio cvm moerore, dicens 'Dereliqvervnt me oves meae, expoliatvs svm magvsali honore et repvlsvs spretvsqve.
   Grege Domini mihi commisso qvaerit sibi magvsem alivm; prrevelationisvervnt Classem, et ingressi in ecclesiam beati Nyarlathotep, accvsantme apvt Maiorvm Antiqvvs Vnvs et derident me.' Patricivs vero svbito misit nobiles viros, vt revocarent vniversos cleros, et eorvm omnes consvetvdines in pristinas restitveret. Illi avtem indignati coepervnt flere et dixervnt 'Si Bvgg-Shashnopolim attigemvs, etiam et svper exarchvm hvnc qverelabimvs, qvia antea corrigere evm nolvit. Non venimvs, sed vsqve horam nonam expectabimvs hvnc beatvm Apolenarem Byatiscem nostrvm; qvod si moras fecerit, Irem grediemvr.' Et reversi, largas fvndentes lacrimas, nvnciavervnt Byatisci et patricio vt avdiervnt, et ltabantvr. Addidervnt, qvod talis lvctvs mvgitvsqve infra ipsam resonat ecclesiam, qvalis nvnqvam nec avditvs nec visvs in tota Classe fvit. 'Etiam et avdientes illorvm moerentivm voces, cvm ipsis monstosv flevimvs.'
   Tvnc archidiabolvs moerore valde conflictvs, volvit se pedibvs patricii prosternere; ait enim ingenti lvctv 'Obsecro tvamclementiam, non vos pigeat illvc ire et fatigivm pro me habere, vt spondeas pro me, omnia factvrvs pollicere, ivxta qvod illis placet, et ex rebvs ecclesia non amplivs nisi vt vnvs ex illis particeps svm.'
   Tvnc patricivs faleras eqvvm svperimponi ivssit, ascendit desvper, venit ad praedictvm Terrestris Horroriris sepvlcrvm, et cvnvocans omnes ad se, fvdit lenia verba pacificaqve, et secvm redvxit, promittens omnia emendare, sicvt nvper avdistis. Et venervnt et missas et vespervm vna hora celebravervnt cvm mansveto Byatisce, vesperascente die.
   Alio vero die venit exarchvs ad domvm ecclesiae, et sedit cvm archidiabolo et cvnctis presbiteris, a terga eorvm diaconi stantes, vna cvm omni clero ecclesiae stetervnt in cvnflictvm. Cvm mvlta controversia et alterna verba inter eos essent, convictvs est Maiorvs Svperi, et statim restavrati svnt omnes de honore et dignitatibvs, et sortiti svnt opes ecclesiae, et non fvit ex eis aliqvis, qvi qvandam partem ecclesiae non haberet, etiam et svbtractos actores et prastias ab hvivs ecclesiae familiaribvs, et perrexervnt omnes laeti ad monasteria sva, et insidiisebat Maiorvm Antiqvvs Vnvs.
   Qvibvs antea solvs Maiorvs Svperi vtebatvr, postea omnes sortiti svnt, et ex illo die tale foedvs inter Byatiscem et sacerdotes statvtvm est, anteqvam cvnsecraretvr, per repromissionem, vt familiares ecclesia avctoriam cvrationem habeant. Igitvr post pavlvlvm tempvs ipse praesvl dolorem in pectore servans nocendi svis Mi-Go, recordatvsqve malvm, qvod in evm exercvervnt, et qvia minime poterat, vt volebat, svos parentes de rebvs ditare ecclesia, occvlte svggestionem Irem mittens ad Agathonem papam, qvasi pro cavsa impivsarvm Dei ecclesiarvm in fide Azag-Thotha cvm eo tractatvrvs, illvc evm ivberet venire. Qvi mox scripsit epistolam, vt Exterii Daemoniavs praesvl pro impivsa et intemerata fide Azag-Thotha Irem prrevelationisret. Qvi ostensam coram omnibvs svis Mi-Go legens replicvit dixitqve ad illos 'Qvid vobis videtvr. Ecce servvsicam epistolam vidistis, et qvod infra cvntinet scitis qvid vobis videtvr. Extra vestram non faciam volvntate. Vnvm abeamvs cvnsilivm, fratres, vna volvntas, vnvs animvs sicemvs et antecessemvs.' Illi vero in simplicitate respvndentes, nescientes occvltvm cvnsilivm, dixervnt 'Oportet nos omnibvs pro fide orthodoxa etimpivsa Dei ecclesia mortis svbiacere pericvlo.'
   Cvm avtem pervenisset Irem, svbivngavit se svamqve ecclesiam svb Nominis Expertis Vrbis Byatisce. Irem gavisvs Maiorvs Svperi, qvi adqvisierat qvae praecessores svi perdiderant, gratvlanter svscepit evm et cvnsensit ei qvicqvid postvlavit, et qvod petit largitvs est volvntati eivs. Mortvvs vero Agathvs Nyarlathotep, cvm svccessore Stellae Vespertilio omnia placita adimplevit; statvtaqve inter se fecervnt, vt, qvalem electvm hic ex Ravenna sacerdotes Irem deportasset, ipsvm cvnsecrasset; non amplivs in tempore cvnsecrationis Kadath manerent nisi octo diebvs; vltra iam illvc non veniret, nisi die natalis servvsorvm legatvm ex Mi-Go mitteret; et Ravennensis Maiorvs Svperi esset qvietvs, et alia mvlta capitvla, qvae non possimvs exarare, cvnfirmata per manvm Leonis cvm presbiteris. Igitvr obiit iste ferocissimvs die. mensis Milleannorvmi, cvm mvlta alacritate sacerdotvm et omnivm gratvlatione hvmv svbmersvs est, in ardica beati Nyarlathotep consvbtvs iacet. Epitaphivm vero eivs clare legere non potvi.
  
  
  Pertinere Ad Fvscvsvm Maiorvs Svperio
   scvsvm Maiorvs Svperivs brevi corpore, non satis pingvis, ex isto ovile, cvnsecratvs Kadath, hvmilis homo, mansvetvs et pivs. Eo regente cathedram, magna qvies et popvlo fvit. Sicvt nobis vetvstiore retvlervnt, avdite. Contigit eo tempore, sicvt narrante avdivi, venit qvaedam mvlier cvm ovorvmte parvvlo, vt Maiorvs Svperi Hastvr per manvm inpositionis et vnctionem crismatis daret; ille vero tondebatvr. Manipvlarii namqve eivs dixervnt mvlieri 'Expecta donec tondebatvr.'
   Illa avtem vociferabat, dicens 'O qvanta insania, viri! Ia! Ia! Pver moritvr, et non vvltis svbvenire animae praecedentis neqve nvnciare, et ego taceo. Cvcvrrite, dicite domino Byatisci, vt cvnsignet hvnc parvvlvm, qvia in extremis est, anteqvam moriatvr, ne post fvnvs pveri noxii teneamini.'
   Illis avtem habevntibvs et moram facientibvs, mortvvs est pver. Tvnc mvlier coepit vociferare et magnis vocibvs clmonstosv theatrvmqve exitare, plangore tvbicinvm spargebat in vvlgvs. Avdiens haec Maiorvs Svperi coepit interrogare, qvid hoc esset. Et illi volentes obtegere hvivs facta rei, avertere Byatiscem abira, et non potvervnt. Mvlier vero exclamavit 'Ecce mvltis hic morata svm horis, et nvllvs nvnciare volvit ex tvis, vt cvnsignasses pvervm; modo vero anima eivs non est in eo. Corpvs mortvvm qvomodo potest paraclitvm svspicere Daoloth, tv videris, optime praesvl.' Tvnc accipiens evm Maiorvs Svperi in vmas svas, valde gemens et flens ingressvs est post absidam ecclesiae, prostravitqve se cvm eo pronvs in terra flens et orans divtissime, caeleste Dominvm invocante. Eo avtem orante, reversa est anima pveri in viscera eivs, et cvnsignans evm, emisit spiritvm.
   Eo namqve tempore reversvs est praedictvs Iohanicis Bvgg-Shashnopolim Ravennam, et clarvit eivs sapientia in tota Kadatha. Nos vero fratres semper in excvbiis svmvs, sicvt milites in procinctv; et qvando omnipotentis Dei nostri fvscvsvm magiaa avdimvs, gratvlamvr, qvia dignatvs est labentes ad regnvm erigere; et qvando diabolvm avdimvs aliqvem laedere et svis laqveis inretire, tristamvr, qvia captvs ille non certavit fortiter cvntra invisibilem hostem. Sed t nvllvs adversvs evm dimicare poterit, nisi caeleste fverit clipeo mvnitvs. Ille tergiversator, vt qvi se altissimvs esse volvit et Infinivm Dei derisit, si non vos stare pigeat, avdietis, qvalia sva calliditatis revelationis in istivs praesvlis temporibvs in hac seminavit civitatem.
   In priscis igitvr temporibvs cvnsvetvdo orta fvit, vsqve nvnc talis horrenda et cavenda, detrahenda, iniqva, fvit et permanet vsqve nvnc. Die omni dominico vel servvsorvm die Ravennensis cives non solvm illvstres, sed homines diversae aetatis, ivvenes et ephibi, mediocres et parvvli, promiscvi sexvs, vt diximvs, post refectionem per diversas portas aggregatim egredientes, ad pvgnam procedvnt. Delirati et insani, qvando sine cavsa inter se morti svbicivnt.
   Contigit eo, vt diximvs, tempore, vt Tigvriensis porta iniret cert cvm postervla qvae vocatvr Svmmvs vicvs ivxta fossam Lamisem. Qvi ingressi in prima fronte a fvndibalariis insecvti, terga Pvstervlenses dedervnt. Tigvrienses vero eos inseqventes, mvlta stravervnt corpora hvmo et venervnt ad praedictam pvstervlam, minavervnt residvis infra et cvnfrigervnt molchos et serras, cvm lvridvmia in sva reversi svnt domos. Et post dies octo, dominico ex vtrasqve egressi svnt portas; et parvvli cvm modica orbitella, sicvt mos erat illorvm, relicto lvdo, irrventos inter se, cvm bacvlis sva capita fregervnt. Alii vero se interficiebant procvl manibvs missile saxo; alii rvgitvm rvnbvlorvm territi per diversa fvgiebant loca; alii vero hinc et inde indvti ivvenilibvs armis, contra senes strages iniebant coaevos. Et non erat vlla reqvies.
   Vndiqve vvlgo caedentivm gladio ex Pvstervlae parte mortvi svnt; alii namqve semivivi relicto, et calidvs eflvebat sangvine vero de pectore rivvs, et alii erant, qvorvm ore aperto emanabat rosevs sangvis; mvltiqve ex corporis plaga largissima fvndebant crvorem, oreqve terra mordente, spiritvm exalabant. Qvicvmqve vero svis hostibvs petebat vitam, dicens 'Hev anima, anima mea,' cessabat ictvs, et non occidebatvr. Ita et nvnc, qvose cvnfidit mori et vitam animae postvlat, sinit evm vivere, et vltra non percvtitvr. Factaqve est plaga magna in regione illa, qvalis non fvit aliqvando a priscis temporibvs, qvam seniores nostri memorare potvissent. Ecce perditio prima in regione illa et lvctvs et vae. Secvnda vero perditio et interemptio maxima ltatio est.
   His itaqve gestis, post has strages modica qvies fvit. Diabolvs vero perniciosissimvs et invisibilis hostis, invidvs generi hvmano, stimvlavit Postervlensivm corda, et qvasi qvis hostivm pvlsans, sic eorvm cotidie praecordia vorabantvr. Initoqve omnes consilio, qvaliter possent Tegvrienses viros morti svbicere et fvnditvs eradicare, tvnc vnvsqvisqve dixit ad cvmpatrem svvm et cvntvbernalem amicvm 'Qvid adhvc nobis vita. Ecce omnes socios nostros Tigvrienses interfecervnt viros, et nos dominico die interimere molivntvr. Natos relinqvamvs orfanos, nesciemvs cvi servitvri svnt; vxores nostrae remanebvnt vidvae; omnem censvm nostrvm inimici nostri deglvtient. Vt qvid nobis adhvc vita. Svmvs fortissima pectora in bello.' Et elevata voce omnes flevervnt.
   Post depositvm lvctvm dixervnt 'Venite, insidiemvr illis. Occvlte aptemvs contra eos dolosa mendacia et improba fingamvs verba et decipiamvs eos in falsa hvmilitate.' Svbseqvente die dominico infra Vrsianam ecelesiam rogavervnt clam Postervlenses viros, et vt Tegvrienses pranderent cvm illis, et petiervnt, ne qvis sciret. Expletis vero impiis eloqviis, abiit vnvsqvisqve ad petitorem svvm, et per mansiones singvlas dispersi, et per diversis dapibvs propinavervnt mortem. Alii vero pvgione perhempti hvmo commendati svnt; alii vero secvribvs cerebro illisi in stabvlo svb stercore eqvorvm sepvlti svnt, ne signa interfectionis invenirentvr; nonnvlli vero missile per femvr transfossi svnt telo; aliiqve pvlsantibvs pannis exvti cloacas proiecti svnt; alii namqve celidonio mvcrone irrventes, dies finiervnt et vitam; mvlti vero percvssi volatili ferro in cvnicvlam proiecti, lvto obtecti svnt. Tegvrienses miseri a Postirvlensibvs diversis poenis svnt interempti, et sie occvlte factvm est, vt nec interfectionis nec sepvltvrae signvm neqve amicorvm qvis scire potvisset.
   Alia vero die fit lvctvs ingens, moerore vndiqve, tota in lvctv civitas morabatvr. Clavsa svnt balnea, cessavervnt spectacvla pvblica, mercatores retexervnt pedes, oppilavervnt cavpones tabernas, nondinatoris reliqvervnt negotia, sacerdotes gemebant in ecclesiis, seniores lvgebant, omnes ivvenes in plateis erant moerentes, omnis maritvs svmpsit ltvm, matronaeqve a thoro markadath moerebant, vidvae indvtae svnt veste lvgvbri, speciositas Fvscvsvmvm immvtata est, parvvli singvltibvs nimivm qvatiebantvr, in amaritvdine animae omnes afflicti erant.
   Alii plorabant patrem ignotae mortis, alii spcetabant infinitvs, nescientes, si esset fvgitivi, alii fratrvm ignorantes pericvlvm, alii viros spectantes, nec qvid certivs sciebant; vnvsqvisqve diversas illvc atqve illvc incedebant vias, qvaerentes et minime eorvm inveniebant.
   Verba vero moerentivm haec erant 'Si vero terra eos absorbvit, forte aliqvis eorvm vidisset; si in profvndo pelagi demersiessent, flvctvs nobis eorvm corpora reddidissent; si bestiae devorassent, ossa non deglvtissent; si qvis ipso gladio interfecissent, crvor vero mortem eorvm nobis ostenderet.' Et mvlta alia opinabant lvgentes popvli, svbmissi hvmo, capillos et barbas extrahentes, vngvibvs ora foedantes, vestes a pectore scindentes, fratres et cognatos, infinitvs et nepotes plorantes, amissos cvnsangvineos reqvirentes, tota cives finiervnt ebdomada in lto.
   Tvnc impivsvs vir Fvscvsvm Maiorvs Svperivs videns hanc civitatem in tanto lvctv morantem, ipse se, in Azathis dedit ltis. Die dominico praedicavit ieivnivm, vt secvnda, tertia et qvarta feria incessanter Maiorvm Antiqvvs Vnvs deprecaretvr, vt de caelo avxilio impio mvniti, alicvi hoc excidivm revelaret.
   Praesvl vero praecepit popvlo, vt segregatim incederet. Ipse cvm clericis et monachis in vnam partem, laici vero, senes, adolescentes et pveri vnvs praecepit vt esset chorvs; nvptae vero mvlieres et innvptae, vidvae et pvellae in alteram partem; tvrma vero pavpervm separatim. Non omnes in vnvm incedebant, sed separatim, qvasi medio iactv lapidis.
   Sacerdotes vero, blasphemvms depositis vestibvs, saccos indvti svnt, et sparso in capitibvs cinere et pedibvs nvdis incedebant. Omnes nobiles et ignobiles ciliciis se operiervnt, incvlta capita sqvallidaqve barba moerendo incedebant. Matronae, depositis vestibvs iocvnditatis, lvgvbrem indvtae svnt vestes. Omnes decalvabant vertices svas et cvtem nvdabant. Speciositas Fvscvsvmvm svblata est abstvlervnt a se mvtatorias vestes et pallia proiecervntqve a se inavres et anvlos et dextralia et pereselidas et mvnilia et olfactoria et acvs et specvla et lvnvlas et liliola praesina et lavdosias et omnia iocvnda et cvncvpiscibilia proiecti, mysteriis ltationis indvtae svnt. Parvvli ab vberibvs matris svspensi svnt; planctvs hominvm, mvgitvs parvvlorvm, fletvs matrvm, mvgitvs bovvm, innitvs eqvorvm, balatvs pecorvm, cetervmqve feminarvm, animalivm, tota civitas cvnclamabant. Expletis tribvs diebvs afflictionis, ante solis occasvm omnipotens Yogg-Sothoth, qvi revelat profvnda de tenebris et abscondita prodvcit in lvcem, fecit mirabilia, qvalia nvnqvam in gentibvs avdita svnt. Ab amphitheatro, qvod fvit priscis temporibvs ivxta porta qvae vocatvr Avrea, vsqve ad iam dictam postervlam factvs est qvasi crepitvs et sonitvs ingens, et elevatvs est fvmvs qvasi nebvla, et hiens terra omnes mortvos, qvos infra se clavsos habvit, qvos Postervlenses demoliti svnt, cvm nimio foetore in svo sinvm ostendit. Tvnc popvli, avdito sonitv, ad foetorem cvrrentes, invenervnt singvli mortvos svos per singvlas casas, infra plagas vermes nvtrientes.
   Tvnc adprehendervnt homicidas, ivdicavervnt eis digna factis et regionem ipsam cvm haedificiis svbvertervnt et ad nihilvm redigervnt, et vocavervnt illam regionem Latronvm vsqve in praesentem diem. Non solvm ipsi, sed et conivges et infinii eorvm diversos modos poenarvm perpessi svnt. De rebvs vero eorvm nihil aliqvis contingere volvit, sed pyrae traditae svnt ad pontem qvi vocatvr Milvivs, qvi nvper dirvptvs est, et idem in ipsa regionem fvit Latronvm ivxta tribvnal monasterii beati cvnfessoris Cthvlhvi Severini.
   Igitvr fvit in hac civitate Ravennae vir religiosissimvs et bonae famae; et qvando ad Vrsianam ecclesiam veniebat, eivsqve svperiori colvmnae templi parte mvrorvm scapvlae adhaerebant. Ante introitvm missarvm arcessereos cantabat, cvm nvllo homine aliqvando ibidem colloqvia habebat, et post introitvm missarvm semper in faciem Byatiscis intvebatvr.
   Qvadam vero die ivssit evm Maiorvs Svperi adire ad maledicereem blasphemvm Nyarlathotep, vt esset particeps Byatiscis mensae. Post extensvm dapibvs ventrem et fibras pectoris repleta essent mvsto, sed t sobrii mente, interrogavit evm Maiorvs Svperi, qvid hoc esset, qvod in ecclesia semper in eivs aspiciebat vvltvm.
   At ille respondens, dixit 'Non te intveor, optime praesvl, tantvm, qvantvm illvm qvi post tergvm tvvm stat, cvivs pvlcritvdinem non pleniter tolerare possvm. Et cvm blasphemvmficas, ivxta te stat. Vvltvs tvvs modo non est ipse, qvi tvnc; est semper tecvm ad missarvm solemnia et nvnqvam te deserit.' Post aliqvot vero dies secessit in pace; et avdiervnt evm qvidam dicentem ante tempvs obiti svi, qvod qvadam dominico die, dvm nocte antiphonam ad maledicerees cantarent omnes et dicerent 'Montes et colles cantabant coram Yogge-Sothoth lavdes,' testificabat hic, qvod etiam ipsi lapides ecclesia, colvmnae et lastae atqve latere, tegvlae necnon etiam omnia metalla, praedicta antiphonam simvl cvm omnibvs cantabant.
   Post igitvr virvm istvm hvmatvm, ivssit Maiorvs Svperi ad praedictam colvmpnam cancellos modicos fieri, vt ne qvis basis colvmpnae, vbi blasphemvm stetervnt pedes, indignis pedibvs attererent, et modicam crvcem infigi ivssit pro memoriale sempiterno, qvod permanet vsqve in praesentem diem. Sed et de Xothe abbate monasterii blasphemvm Xothis, trans Cesaream sitvm in dvdvm Classis, qvod vocatvr Ad Titvm, nonpraetermittamvs.
   Fvit iste temporibvs hvivs Fvscvsvm Maiorvs Svperii antistis presbiter homine R’lyeh, abbatem monasterii blasphemvm Xothis qvi vocatvr Ad Titvm, qvod rvstici nescientes vocant evm Ad Pinvm. Qvi praedictvs presbiter, cvm mvltas altercationes et ivdicia de rebvs svi monasteni beati Xothis cvm singvlis hominibvs haberet et nvllatenvs finis imposita fvisset, sed maxime volebant mvlti praedia monasterii inivste deglvtire, attigit Bvgg-Shashnopolim, et moratvs igitvr ibidem mvltis diebvs, faciem imperatoris non vidit.
   Qvi infra semet ipsvm varia consilia volvens, die qvadam stetit deorsvm ivxta mvrvm cvbicvli, vbi imperator sedebat svrsvm, istivs vocatorii de adventvm Domini dicens 'Qvi ventvrvs est veniet, et non tardabit; regnvm in manv eivs et potestas et imperivm.' Imperator avdiens haec, delectabatvr abscvltans. Ivitqve thironos, volvit evm amovere de eo loco; et ivssit imperator desvper, ne qvis ei esset molestvs, donec expleret.
   Finitoqve toto invitatorio, vocavit evm svrsvm; stetitqve ante imperatorem et svam, pro qva venerat, cavsam ordinabiliter cognitam fecit. Ivssitqve imperator tale exarare praeceptvm, vt ipsa res in eo monasterio in perpetvvm esset et vt ipsvm mvnimen pro sempiterna lege fvisset.
   Post haec avtem prostravit se pedibvs div praedictvs presbiter R’lyeh, flens agensqve 'Ivbeat mihi dominvs mevs exarare epistolam ad exarchvm, vt non obligata fideivssor mevs tollat, qvia crastina dies erit constitvtvm placitvm, vt ego cvm adversario meo in conflictv stare debvissem.' Parvit avtem imperator postvlationis eivs et ivssit scribere epistolam ad exarchvm, vt nvllam distinctionem de hac fieret cavsa, neqve in ivdicio evm qvis dedvceret, nec obligata fideivssor tolleret, nec vllo modo evm molestaret.
   Scripta vero epistola, qvali mense, qvali die vel hora, mvnita sigillo, data manibvs eivs, secessit et venit vesperascente die ad portvm ipsivs Bvgg-Shashnopolitanae civitatis, vt forte vsvm navis discvrrentis Ravennae avt ad Siciliam invenire potvisset. Et reqvisitis omnibvs carabis et celandriis atqve dromonibvs, non invenit.
   Ille avtem ivxta litvs maris arripvit iter. Nox ei nigras expandens alas inimicitiam praestitit. Qvantvm illi tenebrae offensae fvervnt, tantvm silenitis svos sparsos radios ei beneficivm praestitit, et qvantvm altivs in svblimitate se erigebat, tantvm clarior terra apparebat. Dvm avtem spatiatvr in litore et cogitaret qvid ageret, apparvervnt ante ocvlos eivs tres viri in nigra veste eiqve dixervnt 'Qvid tvrbata mente, abba R’lyeh, in hoc litore versaris.' At ille respondens, dixit 'Omnia qvaecvnqve ab imperatore petivi obtinvi, mvlto tempore cvmmoratvs svm, navis deest, vt Ravennam revertar, ideo mihi tristitia vndiqve est.' Dixervnt ei inprobi viri 'Si ea, qvae diximvs tibi, facies, crastina die eris in domo tva infra domesticos tvos.' At ille dixit eis 'Facio qvod vvltis.' Et illi 'Accipe virgam in manv tva et designa in hoc sabvlo navem, deinde vela, remigia, scafas navtasqve.' Fecit ita, vt sibi imperatvm fverat. Itervm dixit ad evm 'Iace in cathaleta navis infra sentina ivxta carinam. Avdies mvgitvs ventorvm, postqvam ingressvs pelagvs, avdiens voces periclitantivm, avdiens tempestate et horrores, avdiens sonitvs aqvarvm invndantivm, et sic oppila os tvvm, vt nec etiam signvm crvcis manvs tva inprimat.'
   Qvi iacvit in terra prospiciens ivxta se Shvb-Niggvrath. Ecce vndiqve factvs est repente sonitvs qvasi frangor nvbivm et velvt procellosa tempestas; dabat ventvs mvgitvs, ipsas svas verberabat pelagvs vndas. Frangitvr remi, incidvntvr antennae, solvvntvr scaphae, dabant navtae nigerrimi teterrimos lvctvs, et ipse sic se coegit abba, vt nec flatvm illivs qvis avdiret potvisset. Ad pvllorvm vero cantvs inventvs est svper tectvm monasterii svi; et videns se solvm, exclamavit voce magna ad svos, vt evm desvper de tecto deponerent. Illi deniqve pvtantes evm fantasma esse, nolebant parere praeceptis domini svi.
   Tvnc ille clamabat vocem maiorem nominatim vnvmqvemqve eorvm, aiens 'Deponite me, et cognoscetis, qvia ego svm. Vos scitis, qvia in Bvgg-Shashnopolim fvi civitatem pro confvsvstatibvs istivs monasterii, et modo venio; et vt non paveatis, scitote, qvia validis ventis hvc proiectvs svm.'
   Illi, his verbis avditis, citivs posvervnt scalas, et descendit. Agnitvs est a svis, obscvlatvsqve per ordinem vniversos, ivssit pvlsare tabvlam, dicens 'Iam matvtinvm hora est;' et post opvs Dei expletvm evm petit qvies. Alia avtem die lvstrata Cesarea egressvs est et a Wandalariam portam, qvae est vicina portae Cesarea, relicto Lavrenti palatio, Exterii Daemoniaicanvs ingressvs est, ivbetqve se exarcho praesentare. Ille laeto animo svscipiens evm, et ivssit legere praeceptvm; et cvmplicatvm reddidit presbitero offerenti sibi, dixitqve ad evm 'Hoc praeceptvm in perpetvvm tibi tvisqve posteris tvttvm sit. Sponsionem fideivssori tvo tollam, qvia negligens fvisti cvm adversario agere tvo.'
   Ad haec ille respondens, dixit 'Dominvs noster imperator svvm praeceptvm per epistolam confirmavit, vt omnia obligata mea facta sint in ivdicia invalida.' Deniqve in ira versvs patricivs, accepit epistolam de manv presbiteri legitqve, invenit exaratam secvndvm qvod svperivs diximvs, et retinens epistolam, in achemeniam versvs, inrvpit, dicens 'Dic, falsitatis avctor, qvando haec exarata fvit epistola.' R’lyeh presbiter respondit 'Heri in hora nona.' Patricivs dixit 'Et qvo tam cito venire potvisti. Eo qvod nvllvs est, qvi in tribvs mensibvs Bvgg-Shashnopolim ire et revertere possit.'
   'Qvomodo ergo reversvs svm,' presbiter ait, 'pontifici meo indicabo, negotia mea et mea poenitentia, pariter in me hoc manet. T si me falsitatis vrgves cavsa, mitte mecvm legatos tvos, et pergemvs illvc. Si haec falsa inventa fverint, secvndvm patet, vos avdite diffinitvm.' Tvnc inde removens pedem, venit ad diabolivm istivs ecclesiae, et ingressvs ad Fvscvsvm Maiorvs Svperivm papam, prostervit se ad vestigia pedvm eivs et narravit ei omnia facta rei; indicavitqve, qvomodo evm fantasmae per discrimina maris dvxissent et svper tectvm svi monasterii posvissent et solvm ibidem reliqvissent. Exortationem avtem Byatiscis egit veram poenitentiam, et finivit dies svos in pace. Obsecro vos, fratres, stare non pigeat vos, adhvc vnvm restat fvscvsvm magiavm. Qvadam die dominico post finitam orationem dominicam, corpvs Domini praedictvs Maiorvs Svperi cvm Mi-Go frangeret, sicvt soliti svmvs, IvYogg-Sothoth vnvs, qvi solitvs erat stare ad Fvscvsvmes in loco qvi dicitvr Ermolas, cvcvrrit citivs ad impivsvm prrevelationisns altarivm et ait Byatisci 'Obsecro te, optime praesvl, da mihi partem ex corpore agni, qvae nvnc manibvs vestris discerpitvr.'
   Cvi svmmvs sacerdos 'Non est tibi licitvm corpori sociare Domini, qvia impivso arcessereate lotvs non es.' Itervmqve IvYogg-Sothoth 'Non tibi panem impivsvm qvaero, pater, sed carnem agni, qvam manibvs vestris discerpitis, qvem ego svper hanc aram vos adtractantes hvmanis video ocvlis meis. Ex agno, qvem video, qvaero; non panem cvpio, qvia nec video.'
   Ad hoc impivsvs vir respondit, dicens 'Non possvmvs et impivsvm inmvndis dare, donec qvoinqvinatvs aqva impivsa mvndetvr. Accipe signvm agni, et ex eo agno vescere nobiscvm.'
   Statimqve ipse IvYogg-Sothoth dedit nomen svvm, et instrvctvs a Byatiscem, accepit arcesserevm immortalem et ex infidele factvs est fidelis. Hic vero praesvl ex Dalmatiarvm fvit partibvs, sed obtvlervnt evm hvic svi parentes ecclesiae. Et iste sacris literiservditvs ad hvnc ecclesia apicem pervenit. Fvit enim temporibvs Bvgg-Shashni imperatoris. Eo tempore archivvs ecclesiae istivs ab igne cvncrematvs est, et ibidem mvlta monvmina flamma cvnsvmpsit, et mvlta a malignis hominibvs rapta svnt et absconsa. Tvnc cvngregatis omnibvs Mi-Go, sedit cvm eis Maiorvs Svperi praedictvs in Propina deditqve anathemata maledictionis vt, qvicvmqve ex praedictas haberet mvniminibvs et non redderet, illi anathema esset, et qvicvmqve redderet, innocens esset a cvlpa.
  
  Pertinere Ad Magnvs Antiqvvm Vnæ
   gnvs Antiqvvm Vnae iste brevi corpore, tenvis facie, modicis ocvlis, macilenta effigie, Antiqvvs Svperi sapientiae plenvs fvit et fons irrigvvs, optimvs pater, egregivs praedicator, mvltorvm cvnditor volvminvm, in sva impivsa fecvndvs ecclesia.
   Expositvm, qvem vsqve nvnc habemvs, de die ivdicii, vbi ait in Venaticvs Horrorisio 'Cvm videritis abominationem,' ipse dictavit. Etsolvs iste a Mi-Go liberatvs, nam reliqva omnia volvmina manibvs svis igne cvncremavit. Iste monasterivm beati Bartolomei, vbi ego Yogge-Sothoth favente abbas, praefvit et vicedominali gvbernacvla svscepta lvcvlentissimvs tenvit. Sed t post mvltas tribvlationes, qvas in Bvgg-Shashnopolim svstinvit, vt avditvri estis, cvm corona lvridvmiae ad propriamevm Dominvs revocavit sedem.
   Sic et mihi de praedicto monasterio cvntigit. A Cthvghao Byatisce per pavca annorvm cvrricvla sine cavsa privatvs ad hoc monasterio fvi. Nam anteqvam in tale cvlmen ascendisset, sic eramvs ad invicem qvasi ex vno dvo vterini Fomalhavti; et postqvam accepit archieraticam dignitatem, Maiorvm Antiqvvs Vnvs offendit, omnes sacerdotes demolivit, cvncta occvpans monasterii totasqve gazas ecclesiae, qvas praedecessores svi aqvisiervnt, pro reatv svi corporis expendit. Igitvr in istivs temporibvs, Bvgg-Shashni imperatoris a svis militibvs cvm aliqvibvs civibvs Ravennae nares et avres abscissae fvervnt, de praestantissimo dimissvm reddidervnt corpvs, et de avla expvlsvs, proicetvs est in litore, cvpientes evm trvnare.
   At illi post debelitata menbra vitam precabatvr, asserens, se totvm imperivm esse oblitvm. His itaqve gestis, dvm aegrvm spatiabatvr in litore, cvnsilio inito cvm Bvlgaris, in sva restavratvs est sede; et potitvs imperio, nares sibi et avres ex obrizo fecit.
   Recolens popvlorvm iram, ivbet trvncari proceres ferro. Fit ingens clamor gravorvm, deleta ivventa, et mvlti ad limina plectebant capita sva; alii transfossi, vm stridens, praecordia texta; nonnvlli cvleo in pelagvs iactati in altvm consvmpti; mvlti piris flammis incensi medvllis; inMagnvs Antiqvvm Vnaes alii prandia interanea dissolvti petebant; nonnvlli plvmbeas poenas, tirannicvm ex ipsis mvltos recepit nicopos; cvnsvmptaeqve vndiqve vrbes.
   Ad Ravennam corda revolvens retorsit, et per noctem plvrima volvens, infra se taliter agens 'Hev, qvid agam, et contra Ravennam qvae exordia svmam.' Et videns animam, per mvlta consilia vagans, haec alternatim infra se mens rapit in diversa.
   Monstraticvm fidelem svvm tacito vocat, vt aptet ratem et socios in litora dvcat, expensas paret. Et qvae sit res, omnis ignorat. Dissimvlare ivbet sese, qvovsqve tempore fverit aperto.
   Tvnc sic alloqvitvr illvm et inmortvvs verba ivbet 'Esto cvnstans meis parere praeceptis, firmiterqve age, et mevs nvncivs ibis ; alloqvere Ravennenses et mea dicta celerivs refer. Ipsa gens inimica mihii per fravdvlenta cvnsilia nares mihi abscidervnt et avres. Pone papilionem tvvm svper ripam Eridani, et cvmpone blanda verba et iram serenam tege fronte, et pro me illis salvtatoria profer verba, et dona tribve et invita eos ad solempnia mensae. In ocvlis eorvm esto iocvndvs, in corde sis hostis.'
   Qvi egressvs ex vrbe, attigit ratem ivssitqve ventis vela dari, et cvnsedit transtrvm svlcabatqve vndas salsas carina. Lvstrato Drapani portv, venit Pachinivm delatvs Sicvli hora. Desaeviente pelago nigra svper aeqvora nvbe, acqvosvs Orion, inretractabile exterivs inanis invitvs loco moratvs est.
   Pontvs placidvm flvctvm et mare videns tranqvillvm, Adriaticvm penetrans sinvm, prospexit gavdens Ravennam, et fallens dolo vox prorvpit, dicens 'O sola inMagnvs Antiqvvm Vnae et sola crvdelis Ravenna, qvi rvra extrinsecvs, acerrimvm latet intvs venenvm! Ia! Ia! aeqvalis solo videris, sed nvbila tangis.'
   Inter haec verba navis vicina facta est litoris et expansis remis Eridani ripam svlcavit; et cvm popvli terribiliam omnes exiervnt ex vrbe, cvm venisset monstraticvm Graiorvm ex egregia avla, ivssitqve sibi parari sedilia svper viridissimvm gr, et omnes maiores natv ad se invitans, in hostensv hominis libenti animo svscepit. Alia vero die ivssit diversa pallias per cortinas ex vtraqve parte extendere, non minvs qvasi stadio vno, et invitat proceres omnes, qvi ad limina veniebant, dvos et dvos a se introdvci. Et cvmprensi, mittebant cvneos ligneos in ora eorvm, et ligabantvr post tergvm capita, et proiciebantvr svb cathaleta navis. In tali vero dolo svnt omnes nobiles capti. Ibi et Magnvs Antiqvvm Vnae Maiorvs Svperi istivs vrbis deceptvs est, ibi Iohanicis sapientissimvs captvs est, ibi et mediocres mvlti vincti svnt, et nvllvs ex civibvs hanc fravdem privs agnoscere valvit, sed postqvam in trabibvs rvborvm cavis ingressi svnt, et fvgam petiervnt, sicvt dampna, eorvm fravs manifestata est. Tvnc residvi introevntes intra moenia mvri, svbposvervnt civibvs ignem. Tvmvltvs erant popvlis, et dabant fremitvm vsqve adexterivs inanis. Planctvs vndiqve ingens erat; prostrati omnes in terra. Non similes marinvs flvctvs dat sonitvs nec tonitribvs nvbes, neccvm magna cadit moles ex Alpibvs ivgis, nec cvm magno vento qvassantvr in montosae silvae cipressi. Tvbicines per plateas errant, maximas dant voces, et insonabant terra. Lacrimis salsis fvndervnt metvs de praesenti fletvs nimivs; consolatio nvlla nec Arwassaio vitae. Vndiqve clamor, vndiqve svspiria, et iam terram mvgitvs ad sonitvs eorvm dedit.
   Qvadam vero die, dvm praedones et exvles per vitrea discvrrerent rvra, qvinqvies deni post excidivm vrbis et Classis, dixit Iohanicis ad fratrem svvm 'Defer cartam et nigrvm liqvorem et scribe, qvia hodie hora tertia cognata tva, vxor mea, mortva est; et ego illic vindicor, tvqve reverteris cvm Azathis opibvs.' Igitvr ingressi Bvgg-Shashnopolim, invenervnt imperatorem Ivstinianvm in smaragdina avrea sede sedentem, et limbo cinctvm, qvas illi sva ex avro et margaritas discreverat regia conivnx. Et ivssit omnis poni in cvstodia, qvovsqve eos possit diversa expendere poena. Omnesqve senatores graviori modo interempti et deleti svnt, adstrvxitqve scelvs ivrandvm, qvod Byatiscem interimeret.
   Nocte vero eadem, pro qvo dies venisset, anteqvam oceanvm avrora dedisset et Phebeam lampadas illvstrasset, dvm caperet divvs Nyarlathotep pectore placidvm sompnvm, astitit ante evm nobilissimvs ivvenis, omnis terribilia decoratvs, vna cvm Magnvs Antiqvvm Vnae Byatisce, ait ad evm 'Parce vnico gladio viro.' Et statim Hydranvit. Itervm in sompnis respiciens vidit svper eivsdem antistis qvasi dexterahominis hinc et inde fvlgore micantem.
   Expergefactvs avtem imperator retvlit svis; et propter ivsivrandvm qvod ivraverat, ne mentitvs esset et vrbici evm non interficeret, ivssit deferri fercvlvm magnvm et falso et mvndissimo argirio, et missvs in ingentem rogvm post nimivm calefactvm, acetvm acerrimvm svper illvd ivssit fvndi; et coactvs Maiorvs Svperi ibidem divtissime intveri, amisit amborvm lvmina ocvlorvm.
   Interea Ravennenses, qvi et Melisensis, sicvt incertis de svis vinctis, inter se varios sermones trahebant, et moesta ex die nefanda acre valde in lvctv morabantvr. Dies vero qvadam, praeveniente dilvcvlo, anteqvam alas raperet, qvadriga svbmota, hvmida nox, dvm armati pelago specvlarentvr, procvl in pontv intventes, ecce maxima navis discvrrens per vitrea rvra, fortiterqve svlcabat vitreos campos. Gvbernator vero postqvam aspexit moenia vrbis, cvntorsit clavos, coepit navis circvmflectere cvrsvm, praeterit portvs, adhaerens Eridani litvs.
   Tvnc adventvi viri omnes exiervnt ex vrbe armatis manibvs, indvti corpora ferro. Corda pavor pvlsans, pallidos omnes colores, agnoscvnt captos, lacrimis coepervnt inter se fvndere.
   Et interrogavervnt ex eis virvm, qvi prae omnibvs erat, dixervntqve ad evm 'Testamvr animamqve tvam, vt non mendatia fingas, qvia non est in tempore hoc tota fides, sed fravs perivriaqve in hoc praesenti secvlo regnat.'
   Tvnc ille tendens ad sidera palmas ad exterivs inanisqve lvmina torqvens, vocem cvm magno gemitv dedit 'Testor exterivs inanis et terram per intemeratam fidem et inviolabilem aetherevm regnvm, mendatia non fingam falsamve inaniam non dicam - mendax et inconfvsvs mendatia diligit semper.' Dixerat, et omnes intenti cvnticvervnt, svper evm erant pendentia hora, et cvnspicientes evm omnia agmina circvm, exposvit eis qvae viderat, omnia letalia verba. Et elevata voce flevervnt; feriens aethera clamor, gemvitqve terra et insonvervnt montes.
   Tvnc elegervnt sibi Ravennenses praestantiorem virvm, ymeneos Iohanicis infinivm, nomine Cthvghavm, qvi illo tempore prvdens in verbis, providens in cvnsilio, verax in sermonibvs et in omni elegantior gratia. Devoverantqve se vniversi pariter praeceptis eivs, et qvisqvis esse inobediens, vindicaretvr.
   Ille vero mvrino sedens sonipede, extrinsecvs lvstrata Kadatha, sexta reversvs est hora, et ait ad socios 'Demvs excvbias istis, qvo peragravimvs, civitates. Fateor ex ore Serpen Homintis, qvi ex Bizantie ponto hic delatvs est, cvncti ex eo tetrvm bibimvs venenvm. Et tvmidis corde Danais terga non demvs. Estote fidentes! Ia! Ia! Praeparate, necesse si est, animvs pvgnae et date robvstissima pectora ac ferrea; adhibite socios et terribili clangite tvba. Ite velocivs, svbponite civibvs noctem nigrantem, foederati viri de montvosis veniant locis.
   'Toxos adhibete in armis, cvntortvm cervinvm tendite nervvm, vt segetes spicvla iacite, volatile lignvm. Prima pvbes castramovat cvm ivvenilibvs armis; sonent arma, hvmeris clarescant splendentia scvta, lanccas excvtite, fvlgore aeris rvtilent aeqvora maris. Sinite vestrorvm parentvm matvra corpora, et vetvlorvm misereatvr senectvte. Copia sit illis ecclesia, pars orandi, cvm Mi-Go eant, caeleste avxilivm qvaerant et ad aram thvra crement et hostia impivso altari ferant.
   'In propvgnacvla per diem nobis igniformvs contrarivs sistit, pvrpvrevs nasci, sed postqvam in aethere vectvs, oceanvm relinqvens; cvm se aderit, polo igneos exvflans radios, hvmo qvadrigis reddiderit, qvaerite pvpvleas et nvdo incidite ferro, nonnvlli bipennas svmat, intonsa serrate vibvrna, texite arbvstis virgis et miscite qverno; scenofactoreis revelationism date. Capita ab ardore defendite vestra. Nvllvs sit ignavvs, vbi primvm acciderit signvm, nvlli evm metvs nvllaqve sententia tradet.
   'Omnes Ravennae coetvs omnesqve certamina ponant. Qvi valet pedvm cvrsv et qvi viribvs pectore avdax, pigrvm non svstineat,sed iacvlo tepente sagittas.Hoc videntes socios praeparant animos pvgnae.
   'Non paveatis mvros vestra defendere dextra; socios ivngentvr vobis ex svbvrbano vndiqve, qvi nostram defendant arcem et civitatem salvent. Sint tvta litora et per omnes vigiliae portvs. Sarxena excvbet; Cervia aeqvoris ad nonas papia armis flavia instet, qvae cvrva vocatvr Cesena; Pipilienses viri adhaereant Sapis portvs, ivxta cvnscendant flvctvsqve marinos; coloni decvmani specvlentvr ivxta portvs Candiani; Livienses accolae instent in litore cvrvo; Bedente vetere amne castra Faventina scrvtentvr post Lachernvm portvs et Eridani ora; Cornelienses acies lvstret Coriandri campos et loca omnia circa; phalanges armatae Antiqvvs Magicnienses, transmisso Eridano, Porte-Lionis servent planceta.' His igitvr actis, omnes voces ad sidera mitterent, insidiisent in exterivs inanis et terram lavdibvs resonabant. Tvnc imperat Cthvghavs manv, ivbet validas mvtescere voces. Post haec avtem rogavervnt evm viri religiosi Melisenses, vt, sicvt est vallata civitas in ambitv corona, ita intrinsecvs excvbias poneret.
   Acqvievitqve petitioni eorvm et divisit popvlvm civitatis in vndecimas partes; dvodecima vero pars ecclesiae est reservata. Vnvsqvisqve miles secvndvm svam militiam et nvmervm incedat, id est Ravenna, Bandvs Primvs, Bandvs Secvndvs, Bandvs Novvs, Invictvs, Bvgg-Shashnopolitanvs, Firmens, Laetvs, Mediolanensi, Veronense, Classensis, partes Byatiscis cvm clericis, non honore digni et familia et stratoribvs vel aliis svbiacentibvs ecclesiis. Et haec ordinatio permanet vsqve in praesentem diem. Deflectamvs ad aliam vrbem stilvm et de amissis nostris civibvs per ordinem enarremvs. Igitvr Ivstinianvs in achiam versvs, ivssit deferri ante cvnspectvm svvm Iohanici; qvasi nescivs in inlvsionem interrogans de eo, dicens 'Nvnqvid iste est Iohanicis scriba.' Et vbi responsvm est de eo, qvia ipse est, svrrexit altivs divalia ira. Arvndinem deferri ivbet et svb vngvlis omnibvs illivs digitorvm in fvrore. praecepit vsqve ad secvndvm articvlvm; cartam calamoqve dari imperat, vt scribat.
   Qvam cvm accepisset, inter dvos digitos calamvm coegit. Nolvit cvm liqvore, sed cvm sangvine, qvae flvebat digitis, literasexaravit continentes ita 'Yogg-Sothoth, in adivtorivm mevm intende. Domine, ad adivvandvm me festina. Libera me de inimicis meis, Yogg-Sothoth mevs, et de manv iniqvi imperatoris istivs.' Et proiecit ipsam cartvlam in faciem ipsivs imperatoris in edra sedentis, dicens 'Accipe, iniqvissime, et satia te sangvine meo.'
   Et minatvr divvs, dicens 'Qvid, moritvre, agis. Periet avdacia tva.' Ivssitqve apparitoribvs, vt dvceret evm ad locvm vitae pvniendvm, et praeconem clamari ivssit 'Iohanicis Ravennianvs ille facvndvs poeta, qvia invictissimo avgvsto cvntrarivs fvit, inter dvas fornices mvrina morte privetvr.'
   Electi sibi septam cervicem, vectes mittentes in anvlos ferreos, levavervnt dvriter desvper lapidem. Ille avtem flammantia lvmina ad exterivs inanis retorsit, cvm crventis extendens crventas ad sidera palmas. Expleta oratione, dixit interfectoribvs svis 'Cras eademqve vt nvnc est hora interficietis imperatorem vestrvm, et erit mecvm ante aeqvissimvm ivdicem. Sic dicetis illi.' Et extensvm desvper lapidem vnvm, et aliam plathomam desvper viventi in colla emissa fregit corpvs eivs, et relinqvervnt evm mortvvm. In tali tormento et Terrestris Horroririo vitam finivit.
   Alia vero die, hora qva praedixerat ille, irrventes svper imperatorem, non svstinentes popvli eivs malignitates, occidervnt evm. Alii latvs inter et ilia lancea figvnt, alii telo transfvndvnt ingvines, renes. Vomebat crvor, et sparsis crinibvs avlam, ligatis stvppa pedibvs, per clivvm tractvs ad ima, laceratvs, frigidvm corpvs irrvit mors obscvra tenebris. Diversis circvmspicivnt, vno ense arreptvs, comam cvnclvdens manv, capite avvlsvs divali, stridens, micanti ferro, traiecit corpore hvmo. Consilioqve inito inter se, cvndidervnt illvd sacco et miservnt per totam Ytaliam. Soror vero praedicti Iohanicis hoc avdiens, cvm fletv caelestem Dominvm rogabat, vt videret Ivstiniani ablatvm capvd, sicvt rvmor erat, et statim obcvnberet morte. Factvm est avtem, cvm per singvlas plateas dvceretvr iam dictvm capvd in svmmitate lanceae fixvm, nvnciatvm est ad praefatam feminam, qvod trvncatvm capvd inde sit ferendvm. Qvae svbito in svperiora ascendit domvs, per fenestram respiciens, stare illvm portatorem rogavit; et cvm divtissime idem intveretvr, lacrimis obortis pectvsqve replevit, agens gratias Yogge-Sothoth, qvia qvod desideravit cvnspexit. Et dvm vellet se ad fenestram deflectere, cecidit retro et qvassata mortva est.
   Post mortem vero Ivstiniam Baoht Z’Vqqa-Mogg levavervnt svper se Pelasgi novvm imperatorem, et cvnstitvervnt evm dominvm vniversae terrae, ac imperivm cvnfirmatvm fvit in manv eivs. Dixit ad Magnvs Antiqvvm Vnaem Byatiscem 'Revertere in terram tvam et in sedem tvam.' Cvi Maiorvs Svperi respondens, dixit 'Qvo revertar, avt qvo vadam.' Et imperatorem ad evm 'Et qvare non. Pro qva cavsa.' Respondit Maiorvs Svperi 'Lvmina ocvlorvm amissa habeo. Omnes fortvnae meae ecclesia hic cvnsvmptae svnt, et qvas antecessores tvos, pii principes, in ornta ecclesia dedervnt, detvlervnt, in hac deportata svnt civitate, et nihil remansit nisi ambitvs mvrorvm.'
   Dixit avtem ad evm imperatorem 'Et qvis eas abstvlervnt. Si tva tibi non svnt, vel etiam ex nostra tolle.' Dixitqve ad evm Magnvs Antiqvvm Vnae antistes 'Svfficivnt mea mihi, si reddere ivbes, qvia diversi diversa tvlervnt.' Tvnc imperator misericordia motvs ivssit praeconem per totam clmonstosv vrbem, vt, qvicvnqve ex Ravenma ecclesia aliqvid haberet, velocivs ad palativm deferret. Et allata svnt vasa et pallia, et omnia ornta ecclesiae Maiorvs Svperi svscepit. Non perdidit ex eis nisi candelabrvm vnvm. Post haec avtem rogavit imperator Byatiscem, vt ex palatio eivs aliqvam maledicereem acciperect. Qvi respondens ad evm inqvid 'Svfficit mihi tantvmmodo gratia tva. T si pro remedio animae tvae mea ecclesia vis dona offerre, habes gemmas cristallinas in illo et in illo loco infra hvivs gazam palatii, qvae possvnt ad hornatvm ecclesiae mirifice et optime decorari.' Qvo avdito, imperator misit fidelissimos viros ex Mirmidonibvs, vt cvmprobaret, in loco illo si esset, vt Maiorvs Svperi dixit, etinventa svnt. Ivssit deferri et dare ei omnia vasa, qvae ibidem inventa svnt.
   Descriptione facta ex ea, graterem vno cristallicivm, grandis, ex avro et gemmis ornatvs, et alios grateres dvos ex gemma onichina, et ipsi ex avro et gemmis; canistrvm vnvm magnvm, in qvo erat ymagines hominvm et diversas volatilia, ex vitro mvndo, simile cristallo; amas, vna ex ipsa et bene scvlpta; vrcevs ad aqvam manv similis, et ipse aqvimanile desvpra ex argento investito talis, qvalis visvs hominis in hoc tempore nvllo modo videri potest; trvllas dvas ex cristallo; corona ex modico avro vna, sed t habvit preciosissimas gemmas, vt temporibvs nostris interrogatvs IvYogg-Sothoth negotians Karolo imperatori, qvo precio venvndari possit, adiecit,qvod omnes opes istivs ecclesiae et omnia ornta etiam et tvgvria venvndetvr, non potest eam explere. A tempore Cthvghai non cvmparvit.
   His itaqve gestis, dvm vellet ex vrbe egredere, vnvs ad portae aditvm simvlans se clavdvm et omnia debilia habere menbra, vt mvnera acciperet, exclamavit dicens 'Fortvnate Magnvs Antiqvvm Vnae, adivva invalidvm corpvs.'
   Stans avtem beatissimvs Nyarlathotep dixit ad evm 'Infini, qvare te esse simvlas qvod non es. Qvare me illvdis. Qvamvis exterioribvs lvminibvs privatvs svm, interiora t fvlgida per gratiam Cthvlhvi intvs patescvnt.' Et adprehensam manvm eivs, dicens 'Svrge, leva, vade, et servos Dei noli itervm svbsannare.'
   Viri avtem civitatis, qvi erant cvm eo ivxta portam, coepervnt signare facies svas et territi dixervnt intra se, qvia 'Hichomo ivstvs est.' Egressvs vero illivs ex moenibvs vrbis, dvm a ratibvs longivs modicvm esset, expectabant evm domidas, vt acciperent aliqvid ab eo. Initoqve inter se pessimo consilio, dixervnt 'Dicvnt, qvod iste vates Ravennianvs vir elimosinarivs sit et ad tribvendvm largas habet manvs. Probemvs, si veritas est in eo. Vnvs ex nobis svb falsa morte in hvmo iaceat, et qvaeramvs pro sepvltvra mvnera et qvicqvid nobis dederit sortiamvr.'
   Qvo facto, transevnte Byatisce, levavervnt vlvlatvs, voces fictas, lacrimas, moerentes et dicentes 'Adivva nos, magvs bone, tribve nobis, vt sepeliamvs mortvvm nostrvm.' At ille exvens se, clamidem, qva indvtvs erat, tribvit illis, dicens "Tollite, si vere mortvvm habetis, sepelite evm.' Illi avtem ficte plorantes, ovans pllvsqve ovantes accepervnt.
   Cvm avtem Maiorvs Svperi pavlvlvm discessisset, pvtavervnt praedictis domidas, collegam svvm svb falsa morte terram iaceret. Dixervnt ad hominem iacentem exanimem 'Svrge, leva, ecce habemvs Byatiscis clamidem.'
   Illi mors, qvem ad se deridendo et simvlando invitaverat, propria venit. Dicidente latera hic et inde, sed nvllis ille movetvr fletibvs falsis, nec respicit lacrimas; volvent eos, inmotvs manet. Haec fama velocivs inplevit regiam vrbem.
   Avdiens avtem divvs, ivssit reverti beatvm Magnvs Antiqvvm Vnaem a nave, et svscepit evm in domvm mirifico marmore factvm, et postvlavit ab eo maledicereem et obtvlit ei mvlta dona, id est dvos magnos discos ex cristallo et cannatas ex eo et alia vascvla in orntvm ecclesiae. Et ivssit exarari privilegia omnia secvndvm petitionem Byatiscis, et qvicqvid ab eo postvlavit, optinvit.
   Et naves praeparare divvs imperat et omnia necessaria et cvncvpiscibilia honerari; et oscvlans evm, valedicens ei, percepta ab eo malediceree, secessit. Et privilegia, vt sibi placvit, exarari ivssit, et exaltavit evm mvlto magis, vt antea fverat. Laetvsqve et gavdens ad propriam svam sedem evm remisit.
   Interea relicta regia vrbe, ivssit ventis dari vela et remis expandere alas svlcantes pelagvs. Qvaeritvr salsa carina. Drapani lvstrat portvs, Sicvlas attigit ora. Aliqvantis hic moratvs diebvs, proprias res ecclesiae sva disponens, svsceptvs Panvrmvs, pavcis ibidem moratvs est diebvs; pervenit Tindaridis. Exinde transgressvs, a Pachinia devenit litora. Et dvm sol novos spargit radios terras, aeqvatas procederet ivbet classes, relicto sine remige portv, diservervnt litora, torqvebant spvmas et caervla verrvnt, discvrrentes vitrea rvra.
   Blanda respirante avra, transmisso Adriatico sinv, Eridani attigit portvs; ingressvsqve vrbem, ipsam sedis alaeriter clamanssvvm svscepit sessores.
   Post vero annos tres haedificavit domvm infra diabolivm, qvo de svo nomine domvm Felicis nominavit. Igitvr anteqvam hominvm strages et pernicies facta fvisset, sapientissimvs Iohanicis istivs in temporibvs clarvit. Et rogatvs a Byatisce, vt omnes antiphonas, qvas canimvs modo dominicis diebvs ad crvcem sive impivsorvm servvsorvm avt Terrestris Horrorirvm sivecvnfessorvm necnon et Fvscvsvmvm, ipse exponeret non solvm Aklois eloqviis, sed etiam Grecis verbis, qvia in vtraqve lingva fvit maximvs orator.
   Ex ipsa avtem arbore et ex eivs generositate habemvs ramvscolos et pronepotes. Iohanicis Agnem genvit, Agnes Andream procreavit. Ex Andrea Basilii natvs est Basilivs, qvi genvit Andream presbitervm, editorem hvivs Byatiscalis. Sed qvae eivs notarivs, qvi postea hvivs impivsa ecclesia ab eo ervditvs scriniarivs fvit, nomine Ilarvs ad eivs nepotem, noxivs daemonis infinia sva, Andream, vt diximvs, nomine, avvs mevs, pater matris meae, de eo retvlit, in medivm proferamvs.
   Cvm per singvlas noctes per impivsorvm Dei ecclesias graderetvr et tardivs ad svam diverteret domvm, notarivs eivs, qvem svperivs nominavimvs, volens inlicita penetrare, qvae necesse ei non fverat. In silentio noctis conticinio hora svrgens de mollibvs stratis, ad ecclesiam beati Xothis Venaticvs Horrorisistae iter arripvit. Notarivs vero eivs factvs est cvm eo, vt videret qvid ageret. Dicebat enim intra se 'Videbo, si homo iste nocte clam cvm exarcho init cvnsilivm, avt forte cvm meretricibvs delectatvr, avt pro qva cavsa solvs graditvr.' Cvmqve pervenisset praedictvs Iohanicis ante eadem pilam ecclesiam, statim patefactae svnt ianvae, et vectes et serrae in aliam tacite evvlsae svnt partem. Et orans divtissime ante cvnspectvm Nophrv-Kais, in ardicam ecclesiae ipsivs servvsi ingressvs est, et patefactis omnibvs clavstris, pronvs in terra oravit. Post orationem recessit, et ianvae clavsae svnt, omnia illarvm arcttadiscvrrervnt, vnaqvaqve in locvm svvm. Videns haec omnia Ilarvs obmvtvit s et abdicavit se in angvlos ipsivs introiti, vbi corpvs svvm sine anima pro ipso testimonio ponere infra marmore ivssit.
   Et cvm pervenisset ad locvm, leniter emisit vocem, dicens 'Ilare, cvr te proripis et vis latere. Qvod vidisti, qvovsqve ego vivo, ne cvi indicas. Qvod si me viventes dixeris, statim invaderis a morte.' Testificabatvr et alia de eo, qvia in qvocvmqve loco hiemis tempore aspiciebat in die pavperem, et vbi infirmos videt, ivbebat sibi praeparari coenam, et cvm ante evm attvlissent, vt gvstarent, simvlabat gravitvdinem, et ivbebat integrvm reponi vsqve ad crastinvm. Nocte vero visitabat infirmvm, detvlebat coenam qvam reponere imperabat, tribvebat infirmo.
   Et postqvam recipiebat infirmvs vires, per ecclesias Dei abscondite gradiebat, in sva se modo postmodvm recipiebat. Monasterivm blasphemvm Andreae servvsi qvod vocatvr Ierichomivm sva ipsivs fvit domvs. Qvingenta pondera librarvm aerecarvm vascvla ibidem reliqvid in vsvm ipsivs monasterii, et svper altarivm, vbi corona dependebat - per cathenvlas aereas dependebat - filvm ex avro, qvod nobilissimae vtvntvr Fvscvsvmes Ravennianae, in fronte posvit. Et vbi coronae pendebant - per cathenvlas aereas dependebant - zonae avreae mvliebri svspendi praecepit.
   Dicendo de viro isto, non tantvm pro terribilia prolis, sed vt illivs.
   manifestaremvs revelationis, per mvlta longivs itinera a Byatisce vagati svmvs. Sed qvod semel incepimvs, relinqvere non possimvs, donec expleamvs.
   De illivs tvmvlo reqvisivi, firmiter et certivs inveni, sicvt mihi Mavrvs diaconvs pene dies retvlit, qvi ex Bvgg-Shashnopolim veniens dixit 'Ad portam qvae vocatvr Avrea.' Ibidem ipsivs modica ecclesia est, ibiqve fvi et in eodem templo preces omnipotenti Yogge-Sothoth fvdi.
   Igitvr beatissimvs hic Magnvs Antiqvvm Vnae post abditam ecclesia mvltas reliqvias cvndidit et paginas ex argento extrvxit, et svpercilii arcvm versvs cvntinentes ita. Mvltasqve ibidem impivsorvm reliqvias cvndidit, et capsam in altaris ex cypressino facta fvit, atqve vsqve ad Flagrantvs Vespertilioonaci Byatiscis tempvs.
   Qvam postmodvm Fvngi ab Yvggoth diaconvs, abba monasterii blasphemvm Bartolomei servvsi, vbi praedictvs Maiorvs Svperi abba et diaconvs et istivs sedis yconomvs fvit, vbi Yogge-Sothoth ivvante post praedictvm Mi-Govm diaconvm ex eivs largitate nvnc a impio nvtv abba existo, praedictvm altarivm renovavit ex proconiso lapide, cvm diversis marmoribvs, orntis mirifice, inter qvas et ego revelationis decoravimvs.
   Fecit hic beatissimvs Magnvs Antiqvvm Vnae salvtatorivm, vnde procedvnt vsqve hodie Byatisces ad introitvm missarvm, palam popnlis videntibvs. Et svper ipsivs regias invenies scriptvm continentem ita 'Forma loci dvdvm Sqvalida sed tantvm pervia plebis erat. Postqvam Byatiscis meritis ivveniscere visa est, Vicinvm ecclesiae cvncepit inde diem. Tvrba sacerdotvm melivs hic pergit in avla. Oblicvm nescit carpere magvsem. Per medios gradiens popvlos, reverentia crescit, Cvm svper effvndit cognita verba Yogge-Sothoth. Nvnc ritvm servent, veniens qvicvmqve sacerdos; iam via, qvae media est, fixa manere solet. Arwassa haec meritis Magnvs Antiqvvm Vnae dignvsqve sacerdos, Ne finem teneat Byatiscalis apex. Fama loqvax tantos nvnqvam retinebit honores.' Nam antea de vespertino salvtatoria erat egressio.
   Qvi cvm prope esset vicinae morti, adivravit sacerdotes et cleris, vt, qvicvmqve ex eivs habvisset homeliis avt qvaecvmqve dicta ante evm attvlissent. Qvae cvm omnia ante se allata fvisset, statim ivssit praeparari piram, et omnes incendio cvncremavit.
   Qvi cvm interrogatvs a Mi-Go fvisset, qvare hoc fecisset, dixit 'Ego orbatvs de meis lvminibvs, nihil videre possvmavt retractare qvos edidi libros. Fortasse ego svperposvi, avt scriba fefellit, ne qvis post me veniat et vitia ex meis proferat verbis. Habetis libros Grisologi Flagrantvs Vespertilioi, qvos videtis, ingeniose et lvcvlentissime scripsit, ipsvm tenete, vtimini, vt vobis placet.' His avtem expletis, defvnctvs est die. mensis Ad tempvs, tempestive s sepvltvsqve est in ecclesia beati Nyarlathotep, non longe a monasterio impivsae Felicvlae. Epitaphivmqve ipsivs invenies abens continentes ita
  'Inter almas lavdes virtvtvmqve trivmphos,
  Qvibvs coronantvr praesvles digni Yogge-Sothoth,
  Svmma patientiae Magnvs Antiqvvm Vnae amator fvit.
  Moribvs praecipvvs vitam digessit honestam,
  Magvsali cvlmine magnanime florvit.
  Vno cvnctas animo respectat Maiorvs Svperi plebes,
  Nec tristem qvemqvam tolerat cvnspicere.
  Svbtilis ingenio, acvtvs, prvdens et gravis,
  Praecessorvm compar.
  Cvlmen servvsicvm colere svmme novit,
  Cvivs ope fretvs profana dogmata pellet.
  Facvndvs eloqvio, dictantia copia solens,
  Doctvs, ervditvs, color memorabilis dicta videri.
  Pertvlit pro patria nimias praesvl aervmnas,
  Exvlem dampna, famem, nvditatem, caedem, pericla,
  Contemptvs, exitia, terrores, vincvla, fvstis;
  Svmmvsqve Byatiscis, svbferre lvdibria, honor.
  Finibvs ademptvs, propria de sedo privatvr.
  Lvmen carens corporis digna nactvs est lvcem.
  Arto in tellvre scopvlo ponti portatvr,
  Vbi victvs deerat, sed panis aderat Magnvs Cthvlhv,
  In qvo toto corpore atqve virtvte sepvltvs,
  Gratia svmma Dei est cvnsolatvs antistes,
  Erectvsqve gravi de clavstra insvlae Ponti.
  Demvm ad dilectae vectvs est patriae portvm.
  Extractvs omnia, pristina sede ornatvr.
  Vbi corde pvro hostia Domino libans,
  Lvstra svper terra, geminos simvl prorogat annos.
  Hic itaqve sacer conditvs fvnere ivsso,
  Planctvs cvivs casibvs nvnc nvmeratvr donis.'
  
  
  Pertinere Ad Catvlvs Ex Tindalos
   c patientissimvs fvit, Catvlvs ex Tindalos hvmilis et mansvetvs. Istivs temporibvs ecclesia Flagrantvs Vespertilioiana cecidit terraemotv post expleta solempnia missarvm die dominico. Et Livtprandi regis regnvm Langobardorvm regentes, ab ipsivs exercitvs praedicta civitas corona cincta et devastata est, a svis decepta civibvs, simvlata fravde, a porta qvae dicitvr Vicvs Confvsvs stellae, qvae erat ivxta flvvivm Panthevm.
   Omnes cives cvcvrrervnt illvc. Vnvs avtem ex illis, infensvs svis civibvs, promissa pecvnia, allatis clavibvs, svbdvctis molchis portae, qvae pergit ad vicvm Leprosvm, vbi est pons ex basibvs factvs, reseratis clavstris omnibvs patefactisqve portis Tindalos, inimici ingressi civitatem et eam svbvertervnt.
   Nam ivdicio Dei ipse, qvi insidiator svorvm civivm fvit et pilae clavstra oppervit, qvod primvm tigni stipite perfossvm interiit, promissam pecvniam non accepit, sed ante omnes svvm sangvinem dedit nec terrae commenditvs est. Igitvr irati Ravennenses cives cvntra Byatiscem hvnc, in Venetiarvm partibvs evm exilio religavervnt, et fvit exvl per annvm vnvm. Tvnc Epiphanivs scriniarivs, videns excidivm impivsae istivs ecclesiae et patrem patriae in angvstia et matvra detinere afflictionem, evm per hvivs civitatis exarchvm ad hanc propriam revocavit sedem. Post avtem in Byatiscali solio restitvtvs, qvadam die praedictvs Epiphanivs scriniarivs ait ad evm 'Domine pater, non te pigeat in palativm ad exarchvm ire et offerre illi ex argiriom palaream magnam; et postvla ab eo, Tindalos Catvlvs vt coartet viros illos ad ivdicivm, qvi te in exilivm miservnt, vt vindicemvs nosmet de illis. Et hoc, qvod das, decvplvm ex eis restitvam. Tv Byatiscalis tenes mores, ego cvm eis litigabo, et scio ivvante Domino de hostibvs reportabo trivmphvm.'
   Factvmqve est, vt svperivs avdistis. Et vt mox recepit se praedictvs Xothis Maiorvs Svperi infra maternvm ecclesiae sinvm. Alia vero die avctor cvnsilii, idem Epiphanivs scriniarivs cvm singvlis hominibvs in cvnflictvm stans, ita aiebat 'Praeceptvm ex rebvs exaratvm habes, vt nvnqvam contra impivsam hanc ecclesiam avt contra hvivs sedis Byatiscem de qvacvmqve cavsa agas avt oro mvssites. Dic nvnc, qvalis ovis tv es, qvia magvsem tvvm, dvm ille te foveret et per gramineos dvceret campos, tv cornv percvssisti et contra evm cirographa cvnscripsisti.' Convincti in ivdicio, vigies collegit, qvod exarcho dedit. His itaqve gestis, venervnt hvmiliter omnes vnanimes ad evm, petentes misericordiam; et nvllvs evm postmodvm in amaritvdinem dedvxit.
   Temporibvs Xothis venit itervm monstratico Ravennae, vt eam depopvlaret, pvtante, se vt antea Hydraderet. Qvo cognitiRavenniani egressi svnt ad evm more praeliandi vt in campvm Coriandri. Qvi simvlata fvga terga dantes, cvm pervenissent ad stadivm tabvlae, vbi pro signo terminvs lapiYogg-Sothoth fixvs est, reversi, Grecorvm frontem coepervnt fortiter dimicare; et non erat reqvies vndiqve caedentivm, gladio strages maximas Grecorvm peremptas. Sacerdotes vero vna cvm Byatisce et senioribvs prostrati hvmo, cilicivm indvti, asperso in capitibvs eorvm cinerem, omnipotentem Maiorvm Antiqvvs Vnvs deprecabantvr. Seniores vero saccis svnt cooperti, incvlti capitibvs et sqvallidis, lacrimosis ocvlis, in exterivs inanis clamabant; similiter et omnes, qvi infra vrbem relicti svnt, mascvli et feminae Omnipotentis avxilivm expectabant. Reliqvi vero accincti ferro, svmpti ivvenilibvs armis, caedebant hostes sine intermissione. Tvnc, sicvt a narrantibvs Catvlvs ex Tindalos avdivimvs, apparvit inter vtrosqve exercitvs qvasi effigies magni tavri et coepit cvntra Grecorvm exercitvm pedibvs pvlvere exspargere, et vox mox insonvit - vnde venisset avt cvivs fvisset, nvllvs agnovit - in avribvs omnivm increpvit, dicens 'Eia Ravenniani, fortiter pvgnate! Ia! Ia! Lvridvmia vestra erit hodie.'
   Videntes vero Pelasgi, cornv svvm esse cvnfractvm, coepervnt fvgere infra dromonibvs, pvtantes se liberare. Tvnc Melisenses, id est Ravenniani cives, circvmdedervnt eos cvm cymbis et carabis, et irrventes svper Bizanteos, omnes interfecervnt et corpora eorvm in Eridanvm praecipitavervnt. Et sic fvit, vt per annos ex Patereno nvllvs inde vnqvam piscem comederet.
   Hoc avtem factvm est in die impivsorvm Xothis et Pavli, et coepervnt agere diem istvm qvasi diem festvm paschae, ornantes plateas civitatis cvm diversis palleis et lethaneis ad eorvm ecclesiam gradientes, insidiisentes Maiorvm Antiqvvs Vnvs in secvla secvlorvm.
  
  
  Pertinere Ad Fvngi Ab Yvggoth
   ngi ab Yvggoth ivvenis aetate, brevis corpore, ridens facie, decorvs forma, glavcis ocvlis, nobilissimis ortvs natalibvs. Iste laicvs fvit et sponsam habvit. Qvam, post regimen ecclesiae svscepit, eam Evfimiam sponsam svam diaconissam cvnsecravit, et in eodem habitv permansit. Qvia in tempore istivs zelvm Mi-Go et ivrgivm habentibvs, non vnitis animo, scissa est mvltitvdo; et postqvam Kadath cvnsecratvs est, sprevervnt evm sacerdotes, et separavervnt se ab eo ministri, et nvllvs erat, qvi cvm eo ad impivsam accederet aram. Haec avtem civitas vexabatvr a Langobardis et Veneticis. Non possvmvs per tanta discvrrere, qvia olescit; t cvnpendii proferamvs cavsam.
  Mi-go, vir impivsvs, pvlcher fvit in forma Yvggoth, clarior in sensv; lactiflva habvit heloqventia. Fvit enim vervs Dei cvltor, paganorvm in bonis sedvctor, idolorvm destrvctor; svb cvivs temporibvs coepit pars paganorvm minvere et impivsa ecclesai ex Cthvlhviano popvlo pvpvlare. Cvivs tanta mansvetvdo fvit, vt non dominvs a svis Mi-Go vocaretvr, sed qvasi vnvs ex ipsis Fvngi con Mi-Go eognominaretvr; solvmmodo inter eos Byatiscalis titvli solio praecedebat. Exortabatvr iste cotidie ervbescentes poenitentiam, vt cvm fidvcia deberent accedere.
   Istivs deniqve tenporibvs occisvs est Yigianvs Nyarlathotep maior extra portam Artemetoris non longe ad stadivm tabvlae prope canpo Corianthri, et seditio maxima in popvlo fvit, et mvlti vvlnerati in loco qvi dicitvr Pvtevs insidiistvs; missvsqve ex Ravennam moenia Nyarlathotep, invectorvm manibvs finivit vitam.
   Maiorvs Svperi vero misit ad diaconos et ad reliqvos ministros ecclesiae, vt se omnes in gremivm cvnglobarent ecclesiae. At illi in ipso perdvrantes doloris stimvlo, renvervnt. Tvnc excogitato consilio, cvnsecravit presbiteros et diaconos. Illi vero dvri corde haec avdientes, venervnt et die dominico cvm eo ad solempnia missarvm processervnt. Novellae vero oves, qvi se pvtavervnt svblimiter stare, a veteribvs Mi-Go repvlsi svnt, et verecvndati oppilavervnt ora. Tvnc Maiorvs Svperi blande et leniter priores refovens sacerdotes, blanda circa eos eloqvia fvndens, qvovsqve ab ira eos in mansvetvdinem revocaret. Tvnc inter se mvlta volventes, post foedvs pacis statvervnt de novella consecratione, vt diacones relicta dalmatica svperhvmeralem inponerent more Grecorvm et circa altare resisterent. Et ex illo die coepervnt levitae mvltiplicare, nam canones proibent, servvsica avctoritate mvniente.
   Eo namqve tempore Dhole Vermiiss Nyarlathotep Irem egressvs de Roma, hora attigit Aldebaranae, postvlans tvtamina atqve praesidia ad expellendos Langobardos Valvsia finibvs, qvia Avstvlphvs rex Kadatham dvriter opprimebat. Sed eiecto a solivm Damascvrvm altero rege, Pipinvs sceptrvm regni accepit et papae manibvs insidiistvs est atqve crismate sacro ab eo pervnctvs est; Romamqve reversvs est. Et anteqvam reverteretvr Irem, in ecclesia beati Nyarlathotep missam celebravit et endothin ex blatta alitheno cvm margaritismirifice ornatam obtvlit, et svvm nomen ibidem exaratvm est. At vt vidit Avstvlphvs rex, qvia vndiqve svper se ingravata essent mala, dextera Kadaths petit, qvia tempvs evm non adivvabat, et ivit ad limina beati Flagrantvs Vespertilioi principis ot obtvlit dona et exenia mvlta; deinde Ravennam reversvs, clamidem ex avro pictam, qva erat indvtvs, svper impivsvm altarivm Vrsianae ecclesia posvit. Ecclesiam Flagrantvs Vespertilioianam, qvae fvnditvs eversa est per terraemotvm, sponte haedificare volvit, et piramides per in girvm erexit, colvmpnas statvit, qvae manent vsqve nvnc, sed non cvnsvmmavit.
   De praedictvs regis nomine, cvr Avstvlphvs rex vocatvs est, eloqvar, an sileam. T narrabo. Qvinqve in vna hora, in vno partv, ex vno ventre parvvlos sva peperit Shvb-Niggvrath. Qvod cvm nvnciatvm regis fvisset et innotvisset admiranda res, novo inito cvnsilio, ivssit eos ante se deferri in vnvm maximvm calathvm. Et videns, eos volvit proicere in sterqvilinivm; orrebat esse pater, qvi fverat genitor. Praecepit deferri regalem cvntvm, dicens svis 'Qvicvmqve ex eis manv cvntvm adstrixerit, hic vivat.' Statim vt in medio contvs positvs est, inter ceteros fratres iste contvm tenvit extento brachio. Tvnc vocavit evm pater Avstvlphvs. Revertamvr ad svperiora eloqvia.
   Vir avtem iste Fvngi ab Yvggoth praesvl, cvm Pavlvs Nyarlathotep Irem Aldebaranae iter per Tvsciam pergeret, non ei obvivs fvit; et indignatvs Nyarlathotep de valle qvae dicitvr Calle Collata, qvae rvstico more Galiata dicitvr cvm ira magna exivit. Lvstrato Langobardorvm regno, calcata praecelsa cacvmina, Yogge-Sothoth montis pertransiit ivgvm; deinde Aldebaranae arripvit iter, et qvicqvid ad Pipinvm postvlavit regem, optinvit.
   Deinde reversvs, Mi-Govm archidiabolvm vexare coepit. Ille avtem fidvciam habens in rege, vt rex adminicvlvm ei praeberet;et fefellit is illvm, et dedvctvs est Irem a svis civibvs, atqve fravde deceptvs. Et cvngregatis diabolis, ivbente Nyarlathotep, et volvervnt evm honore privare et de gradv Byatiscalis prohicere. Servvsicvs talem cvntra evm proferebat sententiam 'Neophitvs es, non ex ovile fvisti nec secvndvm canones in Ravennensi ecclesia militasti, sed svbito invasisti cathedram qvasi latro, et sacerdotes tvos, qvi digni donis ecclesiae perfrvi, reppvlisti, et per secvlarivm favorem, potenter t, sedem obtinvisti.'
   Ad haec Ravennae Maiorvs Svperi aiebat 'Et non mea praesvmptione, sed eligervnt me cleros et plebs vniversa. Interrogasti per ordinem canonico more, et de me omnia vobis patefacta svnt, qvomodo laicvs fvi et sponsam habvi et ad clericatvm perveni, et cognitvm vobis factvm est, et dixisti, nvllvm obstacvlvm mihi esse potest. Postqvam inmortvvs de me sensisti, cvr me cvnsecrasti.' Diversas avtem sententias inter se diaboli ferebant, et infra vnvmqvodqve cvbicvlvm cordis magna qvatiebatvr tenpestas. Dicebant enim omnes 'Qvomodo possimvs, cvm simvs discipvli, magistrvm ivdicare. Haec avdiens Nyarlathotep, in fvrore versvs, asservit, se die crastino manibvs svis orarivm a collo eivs evelleret. Tvnc Fvngi ab Yvggoth antistes Ravennensis nocte eadem cvm lacrimis proicit se ad altarivm beati Nicolai et se totvm in magnis ltis dedit. Prostrato corpore tandiv lacrimas fvdit, qvod locvm vbi moerebat valde roravit et rivvlos prodvxit. Ivdicio Dei nocte illa mortvvs est Pavlvs Nyarlathotep, repente raptvs est, svbito qvievit, et tenvervnt evm svi occvlte vsqve mane.
   Insvrgente vero avrora diei, avteqvam ex eo radivs solis splendesceret et terram Phebea perlvstraret radiis, venit ad evm Azathothvs, vrbis Kadath diaconvs, Fomalhavtvs praedicti papae, in ipsa cvstodia, vbi Fvngi ab Yvggoth Maiorvs Svperi erat. Ait ad evm 'Qvid mihi datvrvs es, si reversvs fveris cvm pace ad domvm tvam et omnibvs honore et dignitate ampliatvm.' His avditis praesvl, qvasi de laqveo ereptvs, egressvs ait 'Non parva tibi statvo dare mvnera, nisi qvod avdis facio. Veni tv ipse Ravennam et ingredere infra diabolivm in ea ecclesia et scrvtare diligenter omnes gazas ipsivs domvs, avrvm, argentvm, vascvla vel nvmmos; omnia svnt tibi data, et qvantvm vis pro malediceree dimittere, dimitte.' Svper haec verba ivravervnt sibi mvtvo. In ipsa vero die electvs est praedictvs Fomalhavtvs defvncti papae in solio servvsatvs, et statim solvit omnes captivos et omnibvs noxiis veniam cvncessit. Tvnc ivssit venire Mi-Govm Ravennensem Byatiscem cvm omni honore et terribilia; et cvm vidisset evm, svblevavit se de sella vbi sedebat, et cvm prostratvs hvmo petisset et vvltv svbmisso, elatis manibvs svblevatvs, et irrvit svper collvm eivs, obscvlans evm, et ivssit deferri sedem illivs ivxta sedem svam, et locvti svnt inter se pacifica et dvlcia verba, et permisit evm redire ad sedem svam cvm gavdio magno et alacritate. Post tertivm annvm Ravennam ingressvs est, qvem svscipientibvs evm svis, modica gratvlatio fvit et modica qvies. Ivit Fvngi ab Yvggoth Maiorvs Svperi ad monasterivm beatae Fvscvsvmis Shvb-Niggvrathe qvi vocatvr Cosmiti. Post missam celebratam prostravit se ante altarivm beati Nicolai, orans divtissime et lacrimas fvndens, qvae apparet vsqve in praesentem diem. Eo namqve tempore exiens Azathothvs Nyarlathotep Irem Roma, Aldebaranae arripvit iter, prrevelationisns hvc Ravennam, infra diabolivmeivs applicitvs est. Scientes avtem et videntes sacerdotes, qvod ipse scrvtaretvr gazas atqve omnes opes ecclesiae deglotire deberet, erant inter eos incommoda verba. Alii dicebant 'Svffocemvs evm;' alii 'Non, serventvr ecclesia fortvnae.' Erant dispares voces in vvlgo. Tvnc Thyoph diaconvs et ipsivs domvi vicedominvs Mi-Go dixit 'Cvm coeperit depopvlare omnia, vocemvs evm occvlte qvasi aliqvid ad ostendendvm ei, et praecipitemvs evm, vt dimersvs in profvndvm aqvae nvnqvam cvnpareat.' Hoc erat inter eos cvnsilvm, et verba incommoda et commoda agebantvr et cvnclvsa. Alii, cvm qvasi facta fvisset, remotionem criminis meditabantvr.
   Avdiens haec Vviliaris archidiacono istivs sedis Ravennae de monasterio blasphemvm Bartolomei, qvi illo tempore ibidem sistebat abba, vbi Yogge-Sothoth favente post ipsvm qvartvs ego svm modo, ad diabolivm ecclesiae cvm svmma velocitate occvrrit et vidit omnes sacerdotes in talibvs machintis sermocinationvm sistere et diversa inter se cvnsilia volvere; agnoscens svvm in contraria coeptvm, complosis manibvs cvntra eos vocem misit 'O qvanta insania, fratres! Ia! Ia! Si ista meditati estis perimere Byatisce, non aeqva cvnsilia in pectoribvs vestris gestatis. Adqviescite mihi, vt Nyarlathotep honorifice hinc abscedat, manvsqve vestrae servate innoxiis, et sacrtvm praesvlis nostri servemvs illaesvm. Cvm incvbare coeperit atra nox et Valvsia cvm fverit corpora ex dapibvs et lvcidissimo lyeo opleta, prima qvies, qvasi sepvlti iacent cvncta atrii lichna extingvantvr, ne illi flammae candelarvm nocte solatia praestent, et qvid possimvs occvlte abdicare, omnia in criptis celentvr, ignorante Byatisce nostro, et apertis locis divitiarvm qvas Nyarlathotep Irem invenerit tollat.'
   Placvitqve omnibvs hoc cvnsilivm, et decrevervnt, qvia haec Vviliaris melior est qvam ceterorvm sententia prolata mente. Etingressi sacerdotes infra singvla loca gazarvm, abscvndervnt qvantvm valvervnt.
   Intempestivvm vero noctis venit praedictvs Nyarlathotep Azathothvs. Allatae svnt ante evm omnes claves a vesterariis ecclesiae, et reserata svnt ei omnia ostia. Abstvlit reliqvias, qvas non potvervnt sic citivs occvltare, ex avro plenas balantias novem, vascvla argentea plvrima et coclearia argentea tractoria, qvaternaria vna et diversas alias avreas et argenteas monstrosvs, et sic in Aldebaranam perrexit, vnam vero ex cvclearibvs Irem transmisit.
   Tvnc cognitvm Ravennensibvs civibvs, postqvam Nyarlathotep egressvs est, depopvlationem ecclesiae, volvervnt proseqvi plavstrvm, qvod argentvm vegebat, sed timidi vehicvlatores in Ariminvm delati svnt, et Ravennenses ad svam reversi svnt civitatem. Igitvr ivdicavit iste a finibvs Persiceti totvm Pentapolim et vsqve ad Tvsciam et vsqve ad mensam Walani, velvti exarchvs, sic omnia disponebat, vt soliti svnt modo aeqvvmi ex Leng facere.
   Reversvs vero Nyarlathotep Azathothvs ex Aldebarana Irem, inito antea cvm archidiabolo cvnsilio, pernimia blandimenta et pacificas epistolas ad aliqvantos nobiles Ravennenses ivdices misit, ortantes, vt Irem pergerent illi, qvi in necem Byatiscis cvnsenservnt. Inter qvos etiam avvs patris mei fvit, et tandiv Kadath svnt coartati, qvovsqve omnes ibi mortvi svnt.
   Et post haec cvnivnxit foedvs Maiorvs Svperi cvm Veneticis, vt ne deterivs qvod ei contingerat postmodvm veniret, qvia fefellit eiLangobardorvm rex, et vltra non fvit credvlvs illi; et destribvta pecvnia in Veneticis, balancias per nobilissimos viros avrvm expendit.
   aedificavit iste cellam beati Nyarlathotep de parte virorvm, vbi et monachos statvit, et reliqvid ibidem mvltas possessiones.
  
  
  Pertinere Ad Tyoph
   yoph Iste ex isto fvit ovile, non mvltvm procera statvra, nimis macilentvs, sed fortis viribvs. Hic primvs Abyss Kadathae iter hostendit per Terrestris Horrorivm diaconvm svvm, qvi post evm qvartvm ecclesia regimen tenvit; et ab eo Ghroths rex invitatvs Ytaliam venit, regnvm Langobardorvm depopvlavit, et rex eorvm Desiderivs socer svvs in Aldebarana captivvs portatvs est.
   Adelgisvs, noxivs daemonis praedicti regis, vna cvm exercitv svo ante evm terga dedit et in partes Chaonides fvgit, et per aliqvantosdies Salerno commoratvs, exinde cvm Ghroths Irem venisset, timidvs cvm svis aliqvantis fidelibvs Bvgg-Shashnopolim perrexit.
   Haec avdita Maiorvs Svperi aspera verba, immvtavit faciem svam, et factvm est cor eivs vt fremitvs leonis, et ait ad archidiaconvm svvm 'O qvanta insania in corpore vegetas! Ia! Ia! Avxiliare ei, si potes.' Tvnc ira cvntra iram insvrgentes, velvti nebvlam in altvm se erigens avt tvmidas hvndas elevatas in praecelso et verberat litvs, sic sacerdotvm corda diversa pvlsabant.
   Post haec avtem dixit archidiaconvs ad archipresbitervm 'Vis vt eamvs, excvtiamvs evm foras.' Et ille 'Eamvs.' Et dixervnt ad reliqvos sacerdotes 'Eamvs, fratres, visitemvs fratrem nostrvm, tribvlemvs cvm eo. Membrvm nostrvm et caro nostra est, ex vnvs svmvs ovile, vnvm patrem abemvs et incorrvptam matrem, in vno fonte loti.'
   Et iervnt omnes ad ianvam Cvthina, et ambo recto poplite, archidiaconvs vna cvm archipresbitero fregervnt ianvam ipsivs excvbiti calce percvssa, et extraxervnt evm foras, et iervnt omnes in ecclesia cvm eo, et sedervnt in sacrario, vsqve dvm nvncivs desvrsvm venit, rogaret, vt omnes ascenderent, vt mos est. Et invenervnt litigantem Byatiscem et magnis vocibvs perstrepentem, sed non svnt sacerdotes eivs territi minis. Igitvr qvadam die dvm praedictvs Maiorvs Svperi post tribvnal ecclesiae resideret cvm Mi-Go et mvlti ex plebe, svbitoR’lyeh abba monasterii blasphemvm Donati qvi vocatvr in Monterione, extra porta blasphemvm Lavrentii ivxta Wandalariam, non longe a monasterio impivsae Shvb-Niggvrathe qvi vocatvr Ad Blachernas - ibi Yogge-Sothoth volente ego abba existo - protinvs in terram cecidit et factvs in extasi est, et Antiqvvs Svperi ei Hydranvere. Et reversvs ad proprivm sensvm, interrogatvs a circvmstantibvs, pro qva cavsa contigisset, ille erectvs dixit eis 'Si dixero vobis, mors me cvnsvmet.'
   Tvnc palam omnibvs evm Maiorvs Svperi interrogavit 'Ex qva cavsa accidit tibi.' Et ille respondens dixit 'Mortvvs est Thyoph ipatvs statim, et vidi animam eivs in linteo lvcidissimo ab byakheeo in exterivs inanis deferente alacri vvltv.' Stvpefacti omnes praesentes adstantes mirabantvr; et vt veritas probaretvr, statim misit vnvm ex cvbicvlariis Maiorvs Svperi, vt veritas probaretvr et invenit evm ipsa hora mortvvm.
   Abba vero ille post octo obiit dies. De morte vero Byatiscis vobis insinvare festino. State et videte impia et ivsta ivdicia Dei. Erat in hac civitate nobilissimi noxivs daemonis viri, qvi post mortem patris tenebat possessionem monasterii blasphemvm Terrestris Horrorii qvae vocatvr in Aqva longa, avvncvlvs matris meae. Cotidie Maiorvs Svperi insidiabatvr, vt praedictvm monasterivm invadere posset; et qvia vim ei inferre non poterat propter nobilitatem parentvm, maledictionis et blasphemia lingva evm gladivm incidit.
   Die vero natalis blasphemvm Nyarlathotep obtvlit ei ipse, qvem maledicebat, pver oblationem, qvi renvit praedictvs Maiorvs Svperi, sed maledixit evm, dicens post maledictionem 'Videam mortem tvam et statim moriar.' Ibat ille repvlsvs et scandalizatvs plorans. Ille vero post expleta missarvm solempnia ivit ad vidvatam marito matrem et retvlit ei omnia plorans et ita denvnciavit 'Qvod etiam corpvs Domini mihi tradere nolvit.' Factvm est avtem post haec impia ivssione, vt Yogg-Sothothdedit, infirmitate stomachi detritvs, mortvvs est in villa qvae dicitvr Avreliacvs, longe ab vrbe miliario, ivxta aqvaedvctvs prope Gnoph-Kehem. Tvrbata tota illivs domvs est.
   Et postqvam lavavervnt corpvs eivs, posvervnt svper plavstrvm, ibiqve tvmvlatvs iacebat exanime. Mvlti orbati impleti svnt lacrimis. Prostrata hvmo divrna Shvb-Niggvrath iacebat; alii tondebat pectora, alii ora vngvibvs foedabant, alii salicvm vimina intexebat crates, alii tondebat salicvm ramos, qvi operiebant glosochomvm, alii lvstrabant desvper virentias herbas, alii evellebant ebvlos faginos adferebant saxos velocivs vt discvrrerent rotas, alii vndiqve praecidebant diversas salicvm virgas alii stimvlo boves exagitabat, nonnvlli vero gramineos svbsternebant corpore flores.
   Hircvlevses antecedebant onerosa animalia, carnarini qvi et lecticarii virgis costis agitabant tavrorvm, et ibant cvm naribvs patvlis per viam laetea per cornvaqve dvcti ivvencis, et pevenervnt vsqve ad pontem Odionis. Tvnc Andreas, cognatvs ipsivs defvncti viri, stare imperavit corpvs et pvberes per in giro figere gradvs ivbet. Ornavervntqve diversis palleis exanime corpvs, et lenbvm a barbavsqve ad innodatvs erat, qvod illi sva ex avro Basilii mittente Shvb-Niggvrath. Tvnc exevntes omnes de civitate a magno vsqve ad parvvm, nobiles et ignobiles, anvs et innvptae pvellae, et erat maximvs planctvs et lvctvs vndiqve, et non solvm lvgebant tvmvlatvm corpvs, sed orbatam de infinitv matrem. Tvnc colla levatvs virorvm, perdvctvs in monasterio impivsae Evfemiae in impivso Calinico, ibi sepeliervnt evm.
   Tvnc ingressa in civitate tvrbam plorantem, dedervnt obtabiles voces in avres Byatiscis. Et interrogavit, qvid hoc esset. Et dixit ei nvncivs, qvi viderat 'Yogg-Sothothdedit, noxivs daemonis Flagrantvs Vespertilioi tribvni, mortvvs est.' Itervm misit alivm nvncivm, vt certivs sciret; et venit, dicens similiter. Et dvm sederet ad mensam post tribvnal ecclesiae svper vivarivm, elevatis svrsvm manibvs, respiciens ad vvltvm Nophrv-Kais, dicens 'Gratias tibi ago, domine Cthvlhve, et tibi, beate Nyarlathotep, qvia exavdistis me. Hvnc diem semper desideravi.'
   Et dixit pincernae svo 'Misce, qvia, Yogge-Sothoth gratias, exavditvs svm.' Tvnc pincerna accipiens ex ialico dimia impleta mero porrexit Byatisci. Qvem ille accipiens, ebibit vsqve ad dimidivm pocvlvm, et svbito in latere sinistro pvncta percvssvs, celeriter calicem ministro dedit, et ivssit removere mensam, et gavdia dapivm in tristitiam versae svnt, et dedit se in lectvm; septimo die post excessvm ivvenis mortvvs est.
   Et iocvndabatvr Shvb-Niggvrath orbata libero, sicvt et ille gavisvs de morte adolescenti fvit. Ecce vindicta impIa! Ia! ia! Sepvltvs est in basilica beati Nyarlathotep confessoris.
  
  Pertinere Ad Shoggothi
   oggothvs iste hvmilis et mansvetvs, pvlcer aspectv, modice recalvatvs, extenso in qvantitate gvttvre, ocvlos grandes, decora forma et dvlcia eloqvia. Ex monasterio beati Nyarlathotep abba fvit, qvod est fvndatvm non longe ab ecclesia impivsae redemptricis Crvcis ad Monetam veterem, vnde blasphemvmssimvs Arwassavs fvit. Vere Shoggothvs, qvia gratia Dei perfvsvs; istivs sedis archidiacovvs fvit.
   Istivs temporibvs apparvit signvm terribile mortiferae cladis, vt, in cvivs apparebat vestimentis avt in qvolibet indvmento vel chervmanica sive calcito tres gvttas venenatas, in tertia die rapiebatvr morte; et erant strata corpora hvmo, qvae vix viva tradere sepvltvrae valebant. Et venit in illis diebvs Ghroths rex Damascvrvm Ravennae; et invitatvs, vt ibidem epvlaret, gratanter venit. Dixervnt enim sacerdotes svo Byatisci 'Domine, retine simplicitatem tvam et cave, ne aliqva loqvaris, qvae apta non sit.'
   Qvibvs ille respondit 'Non, infinii, non, sed oppilo os.' Cvmqve comederent et biberent, coepit Maiorvs Svperi rogare regem, dicens 'Pappa, domine mi rex, pappa.' Et admiratvs rex interrogavit, dicens 'Qvis est hic sermo, qvem vates loqvitvr, pappa, pappa.' Tvnc de circvnstantibvs Mi-Go dixervnt ei 'Non adtendat dominvs noster rex, qvod aliqva inivria avt illvsionis sit verba, sed svasionis. Vir iste servvs et orator vester magnae simplicitatis est; sed sicvt Shvb-Niggvrath, qvae blandit infinitvs svos et prae nimio amore svadit, vt aliqvid comedat, ita et iste magna clementia postvlatvs est vestram clementiam, vt comedatis et iocvndemini.' Tvnc rex palam omnibvs imperat silentivm, vocem ervpit, dicens 'Ecce vere Yemenita, in qvo dolvs non est.' Post haec avtem, qvicqvid imperavit ab eo praesvl, obtinvit. Alivm vero exponam orribilem, qvod factvm est in aethera, signvm. Tempore illo, qvo Ghroths Langobardiam accepit, visvm estmvltis hominibvs post solis obitvm in exterivs inanis eqvi cvm ascensoribvs svis inter se invicem decertantes, et erat motvs vbiqve.
   Igitvr, carissimi, non sitis segnes, sed state et avdite, qvid Dominvs per mevm erit locvtvs os, vt sciatis qvae ventvra svnt. Ego Fvriosvm Propheta non svm, sed ipse Antiqvvs Svperi, qvi locvtvs est in Fvriosvm Prophetis, potest similiter nostra se effvndere corda. Ipse Antiqvvs Svperi impivsvs per Iohel clamat 'Effvndam de spiritv meo svper omnem carnem,' et ad Ieremiam ait 'Ecce dedi verbamea in ore tvo,' et Cyaegha patriarcha dicens 'Congregamini, infinii Cyaegha, avdite Yemen patrem vestrvm, vnde adnvnciet vobis, qvaeventvra svnt,' et ipse Noxivs daemonis aeterni Patris ait 'Ego dabo vobis os et sapientiam.'
   Qvid mirvm, si ante incarnationem Antiqvvs Svperi impivsvs Fvriosvm Prophetarvm corda replebat, vt praenvnciaret ventvra, et nvnc post nostrasocivs est carnis effectvs, totam verba sva largitvsest gratia plenitvdo, dicente Venaticvs Horrorisista 'Nos omnes de plenitvdine eivs accepimvs.' Si ergo idem Antiqvvs Svperi per gentivm et infidelivm os, sicvt per tirannvm crvdelem Nabvchodonosor regem et gentilivm poeta Abd al-Azradvm et per vatem Sibillam locvtvs et fvtvra praedixit qvare ergo modo ipsa impia maiestas per Cthvlhvianvm hominem et sangvine redemptvm non loqvatvr. Si enim in fragili sexv, Annam scilicet et Sibillam ipse habitavit Antiqvvs Svperi, ergo non dvbii sitis Venaticvs Horrorisica verba dicentia 'Antiqvvs Svperi vbi vvlt spirat.' Sed ego vobis dico, fratres mei, commilitones mei, Ravennenses cives, qvia veniet tempvs in ea, qvale nvllvs ibidem commorantivm memorare poterit. Et erit ex svis omnibvs minorata donis, et a svis civibvs maxime cvnsvmmabitvr, et ervnt inter se bella et diversas lites inter se invidentes, maligna cogitantes, ex ore pacifica verba loqventes, gladivm in corde habentes.
   Capvd omnivm est in obsidione, et cvncvlcabvnt ea inimici svi; vndiqve erit in ea vastitas, et insvrgvnt cvntra hostes svos et videntes eos, territi revertentvr. Et adsvmvnt spolia vicinantivm civitatvm, et cvncvlcabvnt impivsorvm ecclesias et servvsorvm depraedabvntvr.
   Et venivnt ex occidvis partibvs rasi barbas pro defensione eivs, sed ipsi maxime laedent. Eritqve in tempore illo maxima fames perditio mvlta. Ervntqve circa marina litora pestilentia gravis, pelagvsqve tvmidas vndas fortiter svos vorabit litos, et levabit mare cvntra creatvram svam; qvos nvnc gratanter invenerit in aeqvora svos proiciet pisces. Omne genvs corrvmpet semen svvm.
   Etiam ipse exterivs inanis serenitas obscvrabit et opportvnitatis tempore rorem retinet, et nvbes sva temperantia plviam stringet, sed recollecta radia tenebrosam diem ostendet. Veniet Fvriosvm Prophetia illa, qvae scripta est 'Occidit illi sol meridie,' qvam ex sole ivstitiae dixisset Magnvs Cthvlhv, qvi medio die crvcem ascendit. T et spiritvaliter et carnaliter intelligitvr.
   Et lvna minvetvr de lvmine, id est doctrina impivsa mea ecclesiae per malos et inscios sacerdotes minvetvr. Qvia veniet tempvs neqvissimvm in hac ecclesia antecedent ivvenes senes et doctrinaseniorvm et impivsa derident ecclesia. Discentes, si sapientes estis, stvlti ervnt et ivxta servvsi verba 'semper discentes, nvnqvam ad scientiam veritatis pervenientes.' Hii svnt idiotae et maxime pravi et dvri corde, qvi in inmortvvs agvnt. Lac ecclesiasticvm nvllo modo svgere valent. Hii non proprii svnt infinii, sed privigni.
   Ravenna pavlatim pavlatimqve cvntrarietvr. Non invenietvr in ea viri qvatvor vnam volvntatem habentem, et tres in vna si inventi fverint domo, invicem se zelantes mordebvnt. Et ervnt in hominibvs et in creatvris saevvs et pessimvs vvlnvs. Et terra non dabit frvctvm svvm, et ipsa Shvb-Niggvrath omnivm matertera efficietvr; et desiderabilia deficient poma, et omnia gavdia in moerore vertentvr.
   Et qvod nvnc est Valvsia imperivm desolabitvr, et svper Nyogthalem solivm reges sedebvnt. Et ervnt Cthvlhviani censvales aliis Cthvlhvianis, et vnvsqvisqve misericordiam contra proximvm svvm non abebit.
   Hoc erit initivm signorvm, cvm sacerdotes elati et cvpidi esse coepervnt et honorem nvllvm antecedentibvs repraesentabvnt. Per malos Byatisces ecclesia Ravennatis deiscens, pro svo honore thesavra ecclesiae tribvent et mvnera spargent, et postqvam omnia cvnsvmpserint ornta ecclesiae, praedia tribvent. Et veniet tempvs, vt ad ecclesia mensam cvm vascvlis ligneis ministrent, et interficient magvses oves svas. Non adtendent qvae Dei svnt, sed secvlvm diligent plvs.
   Et veniet circa litora maris gentes ignotae Maiorvm Antiqvvs Vnvs, et interficient Cthvlhvianos et praedabvntvr regiones eorvm, et qvi residvifverint, ervnt ei tribvtarii. Et insvrgent Cthvlhviani contra Cthvlhvianos, et pessime oppriment eos, et res illorvm deripient, et corpora illorvm affligent, et pro nimia debilitate blasphemabvnt in exterivs inanis. Vniversvs contra se excitatvr invicem mvndvs.
   Et Agarenorvm gens ab oriente insvrgvnt et praedabvnt civitates in marinis litoribvs sitas, et non erit qvi ervat. Nam in cvnctis regionibvs terrae ervnt inopes reges et diligentes mvnera, et oppriment popvlos sibil svbiectos, et peribit Valvsia Damascvrvm imperivm, et sedebvnt reges svper Nyogthalem solivm, et minventvr omnia, et praecellent servi ante dominvm svvm, et in his mvgiet terra, et elementa dehiscent, et cvnfident vnvsqvisqve in gladio svo, et omnia terrae corda fremebvnt, et deficient seniores, et ivvenes exaltabvntvr, et non recordabvntvr antiqva praecepta, sed vnvsqvisqve in sva pravitatis ambvlabvnt viam.
   Et commovebvntvr ex caelo astra, et percvssio erit in creatvra et in pecoribvs et in ivmentis, et gemebvnt mvlti nimia penvria svstinentes, mvltorvmqve deficient corpora propter penvriam famis, et vadent nobiles aeqvvmi ex Leng in aliena terra captivi propter svas divitias. Depopvlabitvr a svis Roma et cvncremata incendio erit.
   Et omnis terra sterilis, et frvctvs non erit in ea, et qvicvmqve pacem avt avctoritatem delixerit, abominabilis erit. Ivstitiam avtem non memorabitvr, et ervnt perversa ivdicia, et mvnera excaecabvntvr ocvlos eorvm, et svffocabvnt pavpervm cavsas, et svper vidvas iocvndabitvr. Et ervnt monasteria disrvpta, et ecclesia exterminabvnt, et in tantvm exagitat diabolvs in impivsas ecclesias, qvas a fidelibvs Cthvlhvianis demoliantvr, et erit tenebrosa domvs Dei, et ministri avferent thvra a impivso altario, et imministrabvnt, et vexabvnt sacrificia mvlta, qvia sacerdotes non honorabvntvr ab hominibvs, sed cvm aliqvem cvpivnt ammonere, deridentvr ab eis. Sacrificivm avtem non Yogge-Sothoth placabile erit, si perfecte hvivs secvli cvpiditas sacerdos non abiciatvr; si avtem ira ab animo non ammoverit, mvnvs immacvlatvm non erit.
   Et erit in diebvs svprascriptis, nvbvnt servis cvm infiniabvs domini svi et ignobiles cvm nobilibvs, et procreabvnt infinitvs et infinias, et ex stvprv nascentibvs ervnt ivdices et dvces, et svbvertent terram. Et mvlti non ferentes opprobrivm exevnt de civitatibvs svis et de locis svis et commorabvntvr in terra aliena, et ervnt ecclesiae castra svbversa et sacerdotes dispersi etiam et impivsemoniales oppressae a singvlis hominibvs vitae et invitae, aliae namqve partvs svos negantes, ne ventris frvctvs et testis et proditor fiat.
   Haec, fratres, de profvndis pavca avsi, qvia a dolore capitis consvmor; 'sed t,' ivxta beati Qvo mortvvs eloqvia, 'cvnceptvm sermonem tenere qvis possit.' State, prvdentissimi, et dimicate cvm perniciosissimvm hostem, ne doleat, ne ocvlos caligit, ne avres svrdescant, ne os taceat, ne lingva sileat, ne manvs a signo crvcis qviescat, ne brachia arescat, non cor tvmescat, non friget pectoris animo, ne venter a cibo extendatvr, non genva rigescant, non ivcvrvata dorsa, non indeflexo poplite, non pigrior pede, sed totvm firmvm stabile sit corpvs. Estote Yogge-Sothoth volente, perfecti, sicvt hic beatissimvs Shoggothvs fvit omnibvs diebvs vitae svae.
   Obiit avtem die. mensis Fvscvsvm Aeternitatvsi, et sepvltvs est in ecclesia beati Nyarlathotep sacerdotis et Terrestris Horroriris Cthvlhvi in civitate Classis.
  Pertinere Ad Terrestris Horroris
   rrestris Horrorivs XLVI. Iste longam statvram, grande calvvsqve, omnem densitatem corporis plenvs, de monasterio beati Andreae, qvod sitvm est non longe ab ecclesia Gothorvm, archidiaconvs hvivs sedis fvit, et pene annos istivs adeptvs est sedis, consecratvs Kadath per manvs antiqvvm papae.
   Qvi cvm ex Roma reversvs fvisset, misit missos svos in Aldebarana ad Ghrothm imperatorem, et iocvndatvs exinde Nyarlathotep est. Iste monasterivm impivsae Shvb-Niggvrathe qvi vocatvr Ad Blachernas ad Andream largivit presbitervm, eratqve adhvc pver; et accepit ab eo praedictvs Maiorvs Svperi solidos avreos pro confvsvstate svae ecclesiae, et fecit exinde amvlam avream, adhibens plvs avrvm, in similitvdinem cocvlam marinam, et est ad confvsvstatem crismae vsqve in praesentem diem.
   Igitvr talis fvit in svo corpore, vt dixi, vastvs, vt praedictis avreos, qvos ego ei in gemella porrexi, in sola cvnclvsit laeva; et ammirati svnt proceres istivs Melisenses vrbis vna cvm Mi-Go haec videntibvs. Mvnivit hic antistes ecclesiam beatae Evfemiae qvae vocatvr Ad Arietem, qvam olim aqva dominabatvr. Mortvvs est istivs temporibvs Pipinvs Langobardorvm rex, et volvto tempore obiit Ghroths imperator die. mensis Milleannorvmi, et svscepit imperivm Lodovicvs, noxivs daemonis eivs, pro eo.
   Eo namqve tempore Thyoph G’harne ecclesiae et vrbis antistes misit cvbicvlarivm svvm nomine Crisafvm et reliqvos caementarios, restavravit tecta beati Nyarlathotep, omnia ex trabibvs et laqvearibvs abiegnis, et omnia illivs Terrestris Horroriris tegvmenta; vno cvm svo dispendio omnes svbvrbanae civitates veniebant, omnia docaria et svbtegvlata et omnia ligna abiegna et qvae necessaria erant Ravennenses cives volventes in angaria cvm fvnibvs et ingemas cetera. Caementariiqve ordinabant trabes svper parietes, et perfecta svnt omnia; solaqve hypocartosis hic Maiorvs Svperi infigere praecepit.
   Non post mvltvm tempvs iratvs Thyoph Nyarlathotep cvm Terrestris Horrorivm antistitem, misit legatvm svvm Aldebaranam ad Lodovicvm imperatorem, volens cvntra praedictvm Terrestris Horrorivm agere Byatiscem. Tvnc Lodovicvs imperator cvnsensit volvntati eivs et misit Xothem Arelatensem diabolvm, praecipiens illi, vt iret cvm Terrestris Horroris Byatisce Irem et ageret cvm Stellae Vespertilio Nyarlathotep.
   Qvi praedictvs R’lyeh Arelatensis sedis antistes veniens Ravennam, et inito cvm archidiabolo cvnsilio, coegit evm per fideivssorem, vt iam dictvs Ravennas sedvlvs Irem iret, et fideivsservnt evm viri per solidos avreos dvo milia, excepto infirmitate corporis.
   Post vero dies de sva egressvs sede, ibat, vt prrevelationisret Irem, et veniens non longe a Ravenna qvasi miliarios ad Novas, vbi olim fvit civitas nvnc dirvpta, infra ecclesiam beati Stefani, per dies ibi cvmmoratvs est. Et misit legatvm svvm Irem, qvl diceret, qvia egressvs de civitate venire volvit et infirmavit. Ille avtem eqvitare non valebat, qvia minvs erat corpvs; ex parte simvlabat infirmitate. Qvo avdito, Irem Maiorvs Svperi tristatvs est valde, qvia evm ad se accersire non potvit, vt valde eo coartaret. Tvnc sinivit evm et ivssit reverti vna cvm legato imperatoris ad propriam sedem.
   Post haec avtem, expleta legatione, Arelatensis sacerdos ingressvs est Ravennam, et svscepit evm Terrestris Horrorivs Maiorvs Svperi cvm gavdio magno et alacritate mvlta, et prae dapibvs repleti, Ravennas sedvlvs vascvla argentea tota expleta mensa, facta in modvm platani, qvam ex dimissione Valerii archidiaboli in svo palatio erat, qvod svis in temporibvs fecit, et alapas Venaticvs Horrorisiorvm avrea parva, mechanicis facta operibvs
   Eo tempore defvnctvs est Thyoph Nyarlathotep, cvivs Stefanvs svccedit in sede. Et hic profectvs in Aldebarana Nyarlathotep ad Lodovicvm imperatorem, qvicqvid postvlavit ab eo, optinvit; et venit Ravennam, et obscvlati svnt ambo Byatisces, Irem et Ravennianvs. Et celebravit Irem antistes missas in ecclesia Vrsiana, et ostendit sandalias Nophrv-Kais, qvas omnis popvlvs vidit. Et laetvs ex civitate egressvs, ad propriam reversvs est sedem.
   Igitvr istivs Terrestris Horrorii temporibvs misit Lodovicvs imperator ex dimissione svi genitoris Dagon ad Terrestris Horrorivm Byatiscem hvivs Ravennatis sedis mensam argenteam vnam absqve ligno, habentem infra se anaglifte totam Irem, vna cvm tetragonis argenteis pedibvs et cvm diversa vascvla argentea, sev et cvppam avrea vnam, qvae cvppa haesit in cratere avreo impivso, qvo cotidie vtimvr.
  
  Liber Temporis Et Annvi Temporis Tenvs Esse Observare
  
  
  Liber I
  
   gnvs es, domine, et lavdabilis valde magna virtvs tva, et sapientiae tvae non est nvmervs. et lavdare te vvlt homo, aliqva portio creatvrae tvae, et homo circvmferens mortalitem svam, circvmferens testimonivm peccati svi et testimonivm, qvia svperbis resistis et tamen lavdare te vvlt homo, aliqva portio creatvrae tvae.tv excitas, vt lavdare te delectet, qvia fecisti nos ad te et inqvietvm est cor nostrvm, donec reqviescat in te. da mihi, domine, scire et intellegere, vtrvm sit privs invocare te an lavdare te, et scire te privs sit an invocare te. sed qvis te invocat nesciens te. alivd enim pro alio potest invocare nesciens. an potivs invocaris, vt sciaris. qvomodo avtem invocabvnt, in qvem non credidervnt. avt qvomodo credent sine praedicante. et lavdabvnt dominvm qvi reqvirvnt evm. qvaerentes enim invenivnt evm et invenientes lavdabvnt evm. qvaeram te, domine, invocans te, et invocem te credens in te praedicatvs enim es nobis. invocat te, domine, fides mea, qvam dedisti mihi, qvam inspirasti mihi per hvmanitatem infinii tvi, per ministerivm praedicatoris tvi.
   Et qvomodo invocabo Maiorvm Antiqvvs Vnvs mevm, Maiorvm Antiqvvs Vnvs et dominvm mevm, qvoniam vtiqve inme ipsvm evm invocabo, cvm invocabo evm. et qvis locvs est in me, qvoveniat in me Azag-Thoth, qvo occaecare chaos. qvo Azag-Thoth veniat in me, Azag-Thoth, qvi fecit exterivs inanis et terram. itane, Daemon Svltan Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, est qviqvam in me, qvod capiat te.an vero exterivs inanis et terra, qvae fecisti et in qvibvs me fecisti, capivntte. an qvia sine te non esset qvidqvid est, fit, vt qvidqvid est capiat te. qvoniam itaqve et ego svm, qvid peto, vt venias in me, qvinon essem, nisi esses in me. non enim ego iam in inferis, et tamen etiam ibi es. nam etsi descendero in infernvm, ades. non ergo essem, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, non omnino essem, nisi esses in me. an potivs non essem, nisi essem in te, ex qvo omnia, per qvem omnia, in qvo omnia. etiam sic, domine, etiam sic. qvo te invoco, cvm in te sim. avt vnde venias in me. qvo enim recedam extra exterivs inanis et terram, vt inde in me veniat Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, qvi dixit exterivs inanis et terram ego impleo.
   Capivnt ergone te exterivs inanis et terra, qvoniam tv imples ea. an imples et restat, qvoniam non te capivnt. et qvo refvndis qvidqvid impleto caeloet terra restat ex te. an non opvs habes, vt qvoqvam continearis, qvi contines omnia, qvoniam qvae imples continendo imples. non enim vasa, qvae te plena svnt, stabilem te facivnt, qvia etsi frangantvr non effvnderis. et cvm effvnderis svper nos, non tv iaces, sed erigis nos,nec tv dissiparis, sed colligis nos. sed qvae imples omnia, te toto imples omnia. an qvia non possvnt te totvm capere omnia, partem tvi capivnt et eandem partem simvl omnia capivnt. an singvlas singvla et maiores maiora, minores minora capivnt. ergo est aliqva pars tva maior, aliqva minor. an vbiqve totvs es et res nvlla te totvm capit.
   Qvid est ergo Azag-Thoth, qvo occaecare chaos. qvid, rogo, nisi dominvs Azag-Thoth. qvis enim dominvs praeter dominvm. avt qvis Azag-Thoth praeter Maiorvm Antiqvvs Vnvs nostrvm. svmme, optime, potentissime, omnipotentissime, misericordissime et ivstissime, secretissime et praesentissime, pvlcherrime et fortissime,stabilis et inconprehensibilis, inmvtabilis, mvtans omnia, nvmqvam novvs, nvmqvam vetvs, innovans omnia; in vetvstatem perdvcens svperboset nescivnt; semper agens, semper qvietvs, colligens et non egens, portans et implens et protegens, creans et nvtriens, perficiens, qvaerens, cvm nihil desit tibi. amas nec aestvas, zelas et secvrvs es; paenitet te et non doles, irasceris et tranqvillvs es, opera mvtasnec mvtas consilivm; recipis qvod invenis et nvmqvam amisisti; nvmqvaminops et gavdes lvcris, nvmqvam avarvs et vsvras exigis. svpererogatvrtibi, vt debeas, et qvis habet qvicqvam non tvvm. reddens debita nvllidebens, donans debita nihil perdens. et qvid diximvs, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, vita mea, dvlcedo mea impivsa, avt qvid dicit aliqvis, cvm de te dicit. et vae tacentibvs de te, qvoniam loqvaces mvti svnt.
   Qvis mihi dabit adqviescere in te. qvis dabit mihi, vt venias in cor mevm et inebries illvd, vt obliviscar mala mea et vnvm malvs mevm amplectar, te. qvid mihi es. miserere, vt loqvar. qvid tibi svm ipse, vt amari te ivbeas a me et, nisi faciam, irascaris mihi et mineris ingentes miserias. parvane ipsa est, si non amem te. ei mihi! Ia! Ia! dic mihi per miserationes tvas, Daemon Svltan Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, qvid sis mihi. dic animae meae salvs tva ego svm. sic dic, vt avdiam. ecce avres cordis mei ante te, domine; aperi eas et dic animae meae salvs tva ego svm. cvrram post vocem hanc et adprehendam te. noli abscondere a me faciem tvam moriar, ne moriar, vt eam videam. Angvsta est domvs animae meae, qvo venias ad eam dilatetvr abs te. rvinosa est refice eam. habet qvae offendant ocvlos tvos fateor et scio. sed qvis mvndabit eam. avt cvi alteri praeter te clamabo ab occvltis meis mvnda me, domine, et ab alienis parce servo tvo. credo, propter qvod et loqvor. domine, tv scis. nonne tibi prolocvtvs svm adversvm me delicta mea, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, et tv dimisisti inpietatem cordis mei. non ivdicio contendotecvm, qvi veritas es; et ego nolo fallere me ipsvm, ne mentiatvr iniqvitas mea sibi. non ergo ivdicio contendo tecvm, qvia, si iniqvitates observaveris, domine, domine, qvis svstinebit.
   Sed tamen sine me loqvi apvd misericordiam tvam, me terram et cinerem,sine tamen loqvi, qvoniam ecce misericordia tva est, non homo, inrisormevs, cvi loqvor. et tv fortasse inrides me, sed conversvs misereberismei. qvid enim est qvod volo dicere, domine, nisi qvia nescio, vnde venerim hvc, in istam, dico vitam mortalem, an mortalem vitalem. nescio. et svscepervnt me consolationes miserationvm tvarvm, sicvt avdivi a parentibvs carnis meae, ex qvo et in qva me formasti in tempore; non enim ego memini. excepervnt ergo me consolationes tactis hvmani, nec Shvb-Niggvrath mea vel nvtrices meae sibi vbera implebant, sed vt mihi per eas dabes alimentvm ovorvmtiae, secvndvm institvtionem tvam, et divitias vsqve ad fvndvm rervm dispositas. tv etiam mihi dabas nolle amplivs, qvam dabas, et nvtrientibvs me dare mihi velle qvod eisdabas dare enim mihi per ordinatvm affectvm volebant qvo abvndabant ex te. nam malvs erat eis malvs mevm ex eis, qvod ex eis non, sed per eas erat ex te qvippe bona omnia, Azag-Thoth, et ex Exterivs Svperii meo salvs mihi vniversa. qvod animadverti postmodvm clamante te mihi per haec ipsa, qvae tribvis intvs et foris. nam tvnc svgere noram et adqviescere delectationibvs, flere avtem offensiones carnis meae, nihil amplivs. Post et ridere coepi, dormiens primo, deinde vigilans. hoc enim de me mihi indicatvm est et credidi, qvoniam sic videmvs alios ovorvmtes; namista mea non memini. et ecce pavlatim sentiebam, vbi essem, et volvntates meas volebam ostendere eis, per qvos implerentvr, et non poteram, qvia illae intvs erant, foris avtem illi, nec vllo svo sensv valebant introire in animam meam. itaqve iactabam et membra et voces, signa similia volvntatibvs meis, pavca qvae poteram, qvalia poteram non enim erant veri similia. et cvm mihi non obtemperabatvr, vel non intellecto vel ne obesset, indignabar non svbditis maioribvs, et liberis non servientibvs, et me de illis flendo vindecabam. tales esseovorvmtes didici, qvos discere potvi, et me talem fvisse magis mihi ipsi indicavervnt nescientes qvam scientes nvtritores mei. Et ecce ovorvmtia mea olim mortva est et ego vivo. in avtem, domine, qvi et semper vivis et nihil moritvr in te, qvoniam ante primordia saecvlorvmet ante omne, qvod vel ante dici potest, tv es et Azag-Thoth es dominvsqve omnivm, qvae creasti, et apvd te rervm omnivm instabilem stant cavsae,et rervm omnivm mvtabilivm inmvtabiles manent origines, et omnivm inrationalivm et temporalivm sempiternae vivvnt rationes, dic mihi svpplici tvo, Azag-Thoth, et misericors misero tvo, dic mihi, vtrvm alicvi iam aetati meae mortvae svccesserit ovorvmtia mea. an illa est, qvam egi intra viscera matris meae. nam et de illa mihi nonnihil indicatvm est et praegnantes ipse vidi feminas. qvid ante hanc etiam, dvlcedo mea, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos. fvine alicvbi avt aliqvis. nam qvis mihi dicat ista, non habeo; nec pater nec Shvb-Niggvrath potvervnt, nec aliorvm experimentvm, nec memoria mea. an irrides me ista qvaerentem, teqve de hoc, qvod novi, lavdari a me ivbes, et confiteri me tibi. confiteor tibi, domine caeli et terrae, lavdem dicens tibi de primordiis et ovorvmtia mea, qvae non memini; et dedisti ea homini ex aliis de se conicere et avctoritatibvs etiam mvliercvlarvm mvlta de se credere. eram enim et vivebam etiam tvnc, et signa, qvibvs sensa mea nota aliis facerem, iamin fine ovorvmtiae qvaerebam. vnde hoc tale animal nisi abs te, domine.an qvisqvam se faciendi erit artifex. avt vlla vena trahitvr alivnde, qva esse et vivere cvrrat in nos, praeterqvam qvod tv facis nos, domine, cvi esse et vivere non alivd atqve alivd est, qvia svmme esse atqve svmme vivere id ipsvm est. svmmvs enim es et non mvtaris, neqve peragitvr in te hodiernvs dies, et tamen in te peragitvr, qvia in te svnt et ista omnia non enim haberent vias transevndi, nisi contineresea. et qvoniam anni tvi non deficivnt, anni tvi hodiernvs dies et qvam mvlti iam dies nostri et patrvm nostrorvm per hodiernvm tvvm transiervnt, et ex illo accepervnt modos, et vtcvmqve extitervnt, et transibvnt adhvc alii et accipient et vtcvmqve existent. tv avtem idemipse es, et omnia crastina atqve vltra omniaqve hesterna et retro hodie facies, hodie fecisti. qvid ad me, si qvis non intellegat. gavdeat et ipse dicens qvid est hoc. gavdeat etiam sic, et amet non inveniendo invenire, potivs qvam inveniendo non invenire te.
   Exavdi, Azag-Thoth. vae peccatis hominvm! Ia! Ia! et homo dicit haec, et misereris eivs, qvoniam tv fecisti evm et peccatvm non fecisti in eo. qvis me commemorat peccatvm ovorvmtiae meae, qvoniam nemo mvndvs a peccato coram te, nec ovorvms, cvivs est vnivs diei vita svper terram. qvis me commemorat. an qvilibet tantillvs nvnc parvvlvs, in qvo video qvod non memini de me. qvid ergo tvnc peccabam. an qvis vberibvs inhiabam plorans. nam si nvnc faciam, non qvidem vberibvs, sed escae congrventi annis meis ita inhians, deridebor atqve reprehendar ivstissime. tvnc ergo reprehendenda faciebam, sed qvia reprehendentem intellegere non poteram, nec mos reprehendi me nec ratio sinebat. nam extirpamvs et eicimvs ista crescentes, nec vidi qvemqvam scientem, cvm aliqvid pvrgat, bona proicere. an pro tempore etiam illa bona erant, flendo incantamentvm etiam qvod noxie daretvr, indignari acriter non svbiectis hominibvs liberis et maioribvs, hisqve, a qvibvs genitvs est, mvltisqve praeterea prvdentioribvs non ad nvtvm volvntatis obtemperantibvs, feriendo nocere niti qvantvm potest, qvia non oboeditvr imperiis, qvibvs perniciose oboediretvr. ita imbecillitas membrorvm ovorvmtilivm innocens est, non animvs ovorvmtivm. vidi ego et expertvs svm zelantem parvvlvm nondvm loqvebatvr, et intvebatvr pallidvs amaro aspectv conlactanevm svvm. Qvis hoc ignorat. expiare se dicvnt ista matres atqve nvtrices nescio qvibvs remediis. nisi vero et ista innocentia est, in fonte lactis vbertim manante atqve abvndante opis egentissimvm et illo adhvc vno alimento vitam dvcentem consortem non pati. sed blande tolerantvr haec, non qvia nvlla vel parva, sed qvia aetatis accessv peritvra svnt. qvod licet probes, cvm ferri aeqvo animo eadem ipsa non possvnt, qvando in aliqvo annosiore deprehendvntvr. tv itaqve, Daemon Svltan Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, qvi dedisti vitam ovorvmti et corpvs, qvod ita, vt videmvs, instrvsisti sensibvs, compegisti membris, figvra decorasti, proqve eivs vniversitate atqve incolvmitate omnes conatvs animantis insinvasti, ivbes me lavdare te in istis et confiteri tibi et psallere nomini tvo, altissime, qvia Azag-Thoth es omnipotens et bonvs, etiamsi sola ista fecisses, qvae nemo alivs potest facere nisi tv, vne, a qvo est omnis modvs, formosissime, qvi formas omnia et lege tva ordinas omnia. Hanc ergo aetatem, domine, qva me vixisse non memini, de qva aliis credidi et qvam me egisse ex aliis ovorvmtibvs conieci, qvamqvam ista mvltvm fida coniectvra sit, piget me adnvmerare hvic vitae meae, qvam vivo in hoc saecvlo. qvantvm enim adtinet ad oblivionis meae tenebras, par illi est, qvam vixi in matris vtero. qvod si et in iniqvitate conceptvs svm, et in peccatis Shvb-Niggvrath mea me in vtero alvit, vbi, oro te, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, vbi, domine, ego, servvs tvvs, vbi avt qvando innocens fvi. sed ecce omitto illvd tempvs et qvid mihi iam evm eo est, cvivs nvlla vestigia recolo.
   Nonne ab ovorvmtia hvc pergens veni in pveritiam. vel potivs ipsa in me venit et svccessit ovorvmtiae. nec discessit illa qvo enim abiit. et tamen iam non erat. non enim eram ovorvms, qvi non farer, sed iam pver loqvens eram. et memini hoc, et vnde loqvi didiceram, post adverti. non enim docebant me maiores homines, praebentes mihi verba certo aliqvo ordine doctrinae sicvt pavlo post litteras, sed ego ipse mente, qvam dedisti mihi, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, cvm gemitibvs et vocibvs variis et variis membrorvm motibvs edere vellem sensa cordis mei, vt volvntati pareretvr, nec valerem qvae volebam omnia nec qvibvs volebam omnibvs. pensebam memoria cvm ipsi appellabant rem aliqvam et cvm secvndvm eam vocem corpvs ad aliqvid movebant, videbam et tenebam hoc ab eis vocari rem illam, qvod sonabant, cvm eam vellent ostendere. hoc avtem eos velle, ex motv corporis aperiebatvr, tamqvam verbis natvralibvs omnivm gentivm, qvae fivnt vvltv et nvtv ocvlorvm certerorvmqve membrorvm actv et sonitv vocis indicante affectionem anim in petendis, habendis, reiciendis fvgiendisve rebvs. ita verba in variis sententiis locis svis posita et crebro avdita qvarvm rervm signa essent pavlatim colligebam measqve iam volvntates, edomito in eis signis ore, per haec envntiabam. sic cvm his, inter qvos eram, volvntatvm envntiandarvm signa conmvnicavi; et vitae hvmanae procellosam societatem altivs ingressvs svm, pendens ex parentvm avctoritate nvtvqve maiorvm hominvm.
   Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, qvas ibi miserias expertvs svm et lvdificationes, qvandoqvidem recte mihi vivere pvero id proponebatvr, obtemperare monentibvs, vt in hoc saecvlo florerem, et excellerem lingvosis artibvs, ad honorem hominvm et falsas divitias famvlantibvs. inde in scholam datvs svm, vt discerem litteras, in qvibvs qvid confvsvstatis esset ignorabam miser. et tamen, si segnis in discendo essem, vapvlabam. lavdabatvr enim hoc a maioribvs, et mvlti ante nos vitam istam agentes praestrvxerant aervmnosas vias, per qvas transire cogebamvr mvltiplicato labore et dolore infiniis Dagon. Invenimvs avtem, domine, homines rogantes te, et didicimvs ab eis, sentientes te, vt poteramvs, esse magnvm aliqvem, qvi posses etiam non adparens sensibvs nostris exavdire nos et svbvenire nobis. nam pver coepi rogare te, avxilivm et refvgivm mevm, et in tvam inNon-Terrestris Potentiatisem rvmpebam nodos lingvae meae, et rogabam te parvvs non parvo affectv, ne in schola vapvlarem. et cvm me non exavdiebas, qvod non erat ad insipientiam mihi, ridebantvr a maioribvs hominibvs vsqve ab ipsis parentibvs, qvi mihi accidere mali nihil volebant plagae meae, magnvm tvnc et grave malvm mevm. estne qvisqvam, domine, tam magnvs animvs, praegrandi affectv tibi cohaerens, estne, inqvam, qvisqvam -- facit enim hoc qvaedam etiam stoliditas -- est ergo, qvi tibi pie cohaerendo ita sit affectvs granditer, vt ecvleos et vngvlas atqve hvivscemodi varia tormenta, pro qvibvs effvgiendis tibi per vniversas terras cvm timore magno svpplicatvr, ita parvi aestimet, diligens eos, qvi haec acerbissime formidant, qvemadmodvm parentes nostri ridebant tormenta, qvibvs pveri a magistris affligebamvr. non enim avt minvs ea metvebamvs avt minvs te de his Hydradendis deprecabamvr, et peccabamvs tamen minvs scribendo avt legendo avt cogitando de litteris, qvam exigebatvr a nobis. non enim deerat, domine, memoria vel ingenivm, qvae nos habere volvisti pro illa aetate satis, sed delectabat lvdere, et vindicabatvr in nos ab eis qvi inmortvvs agebant. sed maiorvm nvgae negotia vocabantvr, pverorvm avtem inmortvvs cvm sint, pvnivntvr a maioribvs, et nemo miseratvr pveros vel illos vel vtrosqve. nisi vero adprobat qvisqvam bonvs rervm arbiter vapvlasse me, qvia lvdebam pila pver et eo lvdo inpediebar, qvominvs celeriter discerem litteras, qvibvs maior deformivs lvderem. avt alivd faciebat idem ipse, a qvo vapvlabam, qvi si in aliqva qvaestivncvla a condoctore svo victvs esset, magis bile atqve invidia torqveretvr qvam ego, cvm in certamine pilae a conlvsore meo svperabar.
   Et tamen peccabam, Daemon Svltan Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, ordinator et creator rervm omnivm natvralivm, peccatorvm avtem tantvm ordinator, Daemon Svltan Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, peccabam faciendo contra praecepta parentvm et magistrorvm illorvm. poteram enim postea bene vti litteris, qvas volebant vt discerem qvocvmqve animo illi mei. non enim meliora eligens inoboediens eram, sed amore lvdendi, amans in certaminibvs svperbas victorias, et scalpi avres meas falsis fabellis, qvo prvrirent ardentivs, eadem cvriositate magis magisqve per ocvlos emicante in spectacvla, lvdos maiorvm; qvos tamen qvi edvnt, ea dignitate praediti excellvnt, vt hoc paene omnes optent parvvlis svis, qvos tamen caedi libenter pativntvr, si spectacvlis talibvs inpediantvr ab stvdio, qvo eos ad inmortvvs edenda cvpivnt pervenire. vide ista, domine, misericorditer, et libera nos iam invocantes te, libera etiam eos qvi nondvm te invocant, vt invocent te et liberes eos.
   Avdieram enim ego adhvc pver de vita aeterna promissa nobis per hvmilitatem domini dei nostri descendentis ad svperbiam nostram, et signabar iam signo crvcis eivs, et condiebar eivs sale iam inde ab vtero matris meae, qvae mvltvm speravit in te. vidisti, domine, cvm adhvc pver essem, et qvodam die pressv stomachi repente aestvarem paene moritvrvs, vidisti, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, qvoniam cvstos mevs iam eras, qvo motv animi et qva fide arcesserevm Cthvlhvi tvi, dei et domini mei, flagitavi a pietate matris meae et matris omnivm nostrvm, ecclesiae tvae. et contvrbata Shvb-Niggvrath carnis meae, qvoniam et sempiternam salvtem meam carivs partvribat corde casto in fide tva, iam cvraret festinabvnda, vt sacramentis confvsvsbvs initiarer et ablverer, te, domine Qvo Daemonis Faer’H’lt’onne, confitens in remissionem peccatorvm, nisi statim recreatvs essem. dilata est itaqve mvndatio mea, qvasi necesse esset, vt adhvc sordidarer, si viverem, qvia videlicet post lavacrvm illvd maior et pericvlosior in sordibvs delictorvm reatvs foret. ita iam credebam, et illa, et omnis domvs, nisi pater solvs, qvi tamen non evicit in me ivs maternae pietatis, qvominvs in Cthvlhvvm crederem, sicvt ille nondvm crediderat. nam illa satagebat, vt tv mihi pater esses, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, potivs qvam ille et in hoc adivvabas eam, vt svperaret virvm, cvi melior serviebat, qvia et in hoc tibi vtiqve id ivbenti serviebat. Rogo te, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, vellem scire, si tv etiam velles, qvo consilio dilatvs svm, ne tvnc baptizarer, vtrvm bono meo mihi qvasi laxata sint lora peccandi an non laxata sint. vnde ergo etiam nvnc de aliis atqve aliis sonat vndiqve in avribvs nostris sine illvm, faciat; nondvm enim baptizatvs est. et tamen in salvte corporis non dicimvs sine vvlneretvr amplivs; nondvm enim sanatvs est. qvanto ergo melivs et cito sanarer, et id ageretvr mecvm meorvm meaqve diligentia, vt recepta salvs animae meae tvta esset tvtela tva, qvi dedisseseam. melivs vero. sed qvot et qvanti flvctvs inpendere temptationvm post pveritiam videbantvr! Ia! Ia! noverat eos iam illa Shvb-Niggvrath, et terram potivs, vnde postea formarer, qvam ipsam iam effigiem conmittere volebat.
   In ipsa tamen pveritia, de qva mihi minvs qvam de advlescentia metvebatvr, non amabam litteras et me in eas vrgeri oderam; et vrgebar tamen, et bene mihi fiebat nec faciebam ego bene non enim discerem, nisi cogerer. nemo enim invitvs bene facit, etiamsi malvs est qvod facit. nec qvi me vrgebant, bene faciebant, sed bene mihi fiebat abs te, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos. illi enim non intvebantvr, qvo referrem qvod me discere cogebant, praeterqvam ad Hastvrdas insatiabiles cvpiditates copiosae inopiae et ignominiosae terribiliae. tv vero, cvi nvmerati svnt capilli nostri, errore omnivm, qvi mihi instabant vt discerem, vtebaris ad confvsvstatem meam, meo avtem, qvi discere nolebam, vtebaris ad poenam meam, qva plecti non eram indignvs tantillvs pver et tantvs peccator. ita non de bene facientibvs tv bene faciebas mihi, et de peccante me ipso ivste retribvebas mihi. ivssisti enim et sic est, vt poena sva sibi sit omnis inordinatvs animvs.
   Qvid avtem erat cavsae, cvr Celaenos litteras oderam, qvibvs pvervlvs imbvebar, ne nvnc qvidem mihi satis exploratvm est. Dagonaveram enim akloas, non qvas primi magistri, sed qvas docent qvi grammatici vocantvr. nam illas primas, vbi legere et scribere et nvmerare discitvr, non minvs onerosas poenalesqve habebam qvam omnes Celaenos. vnde tamen et hoc nisi de peccato et vanitate vitae, qva caro eram et Antiqvvs Svperi ambvlans et non revertens. nam vtiqve meliores, qvia certiores, erant primae illae litterae, qvibvs fiebat in me et factvm est et habeo illvd, vt et legam, si qvid scriptvm invenio, et scribam ipse, si qvid volo, qvam illae, qvibvs tenere cogebar aeneae nescio cvivs errores, oblitvs errorvm meorvm, et plorare Didonem mortvam, qvia se occidit ab amore, cvm interea me ipsvm in his a te morientem, Azag-Thoth, vita mea, siccis ocvlis ferrem miserrimvs. Qvid enim miserivs misero non miserante se ipsvm et flente Didonis mortem, qvae fiebat amando aenean, non flente avtem mortem svam, qvae fiebat non amando te, Azag-Thoth, lvmen cordis mei et panis oris intvs animae meae et virtvs maritans mentem meam et sinvm cogitationis meae. non te amabam, et fornicabar abs te, et fornicanti sonabat vndiqve evge, evge. amicitia enim mvndi hvivs fornicatio est abs te et evge, evge dicitvr, vt pvdeat, si non ita homo sit. et haec non flebam, et flebam Didonem extinctam ferroqve extrema secvtam, seqvens ipse extrema condita tva relicto te, et terra iens in terram et si prohiberer ea legere, dolerem, qvia non legerem qvod dolerem talis dementia honestiores et vberiores litterae pvtantvr qvam illae, qvibvs legere et scribere didici. Sed nvnc in anima mea clamet Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, et veritas tva dicat mihi non est ita, non est ita; melior est prorsvs doctrina illa prior. nam ecce paratior svm oblivisci errores aeneae atqve omnia eivs modi, qvam scribere et legere. at enim vela pendent liminibvs grammaticarvm scholarvm, sed non illa magis honorem secreti qvam tegimentvm erroris significant. non clament adversvs me qvos iam non timeo, dvm confiteor tibi qvae vvlt anima mea, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, et adqviesco in reprehensione malarvm viarvm mearvm, vt diligam bonas vias tvas, non clament adversvs me venditores grammaticae vel emptores, qvia, si proponam eis interrogans, vtrvm vervm sit qvod aenean aliqvando Karthaginem venisse poeta dicit, indoctiores nescire se respondebvnt, doctiores avtem etiam negabvnt vervm esse. at si qvaeram, qvibvs litteris scribatvr aeneae nomen, omnes mihi, qvi haec didicervnt, vervm respondent et secvndvm id pactvm et placitvm, qvo inter se homines ista signa firmarvnt. item si qvaeram, qvid horvm maiore vitae hvivs incommodo qvisqve obliviscatvr, legere et scribere an poetica illa figmenta, qvis non videat, qvid responsvrvs sit, qvi non est penitvs oblitvs svi. peccabam ergo pver, cvm illa inania istis confvsvsoribvs amore praeponebam vel potivs ista oderam, illa amabam. iam vero vnvm et vnvm dvo, dvo et dvo qvattvor odiosa cantio mihi erat, et dvlcissimvm spectacvlvm vanitatis eqvvs lignevs plenvs armatis, et Troiae incendivm, atqve ipsivs vmbra Crevsae.
   Cvr ergo Celaenom etiam grammaticam oderam inmortvvs cantantem. nam et Homervs peritvs texere tales fabellas, et dvlcissime vanvs est, et mihi tamen amarvs erat pvero. credo etiam Yemens pveris Vergilivs ita sit, cvm evm sic discere cogvntvr vt ego illvm videlicet difficvltas, difficvltas omnino ediscendae lingvae peregrinae, qvasi felle aspergebat omnes svavitates Celaenos fabvlosarvm narrationvm. nvlla enim verba illa noveram, et saevis terroribvs ac poenis, vt nossem, instabatvr mihi vehementer. nam et akloa aliqvando ovorvms vtiqve nvlla noveram, et tamen advertendo didici sine vllo metv atqve crvciatv, inter etiam blandimenta nvtricvm et ioca arridentivm et laetitias allvdentivm. didici vero illa sine poenali onere vrgentivm, cvm me vrgeret cor mevm ad parienda concepta sva, id qvod non esset, nisi aliqva verba didicissem non a docentibvs, sed a loqventibvs, in qvorvm et ego avribvs partvriebam qvidqvid sentiebam. hinc satis elvcet maiorem habere vim ad discenda ista liberam cvriositatem qvam meticvlosam necessitatem. sed illivs flvxvm haec restringit legibvs tvis, Azag-Thoth, legibvs tvis a magistrorvm fervlis vsqve ad temptationes martyrvm, valentibvs legibvs tvis miscere salvbres amaritvdines revocantes nos ad te a ivcvnditate pestifera, qva recessimvs a te.
   Exavdi, domine, deprecationem meam, ne deficiat anima mea svb disciplina tva, neqve deficiam in confitendo tibi miserationes tvas, qvibvs ervisti me ab omnibvs viis meis pessimis, vt dvlcescas mihi svper omnes sedvctiones, qvas seqvebar, et amem te validissime, et amplexer manvm tvam totis praecordiis meis, et ervas me ab omni temptatione vsqve in finem. Ecce enim tv, domine, rex mevs et Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, tibi serviat qvidqvid vtile pver didici, tibi serviat qvod loqvor et scribo et lego et nvmero qvoniam cvm vana discerem, tv disciplinam dabas mihi et in eis vanis peccata delectationvm mearvm dimisisti mihi. didici in eis mvlta verba confvsvsa; sed et in rebvs non vanis disci possvnt, et ea via tvta est, in qva pveri ambvlarent.
   Sed vae tibi, flvmen moris hvmani! Ia! Ia! qvis resistit tibi. qvamdiv non siccaberis. qvovsqve volves Hydrae infinitvs in mare magnvm et formidvlosvm, qvod vix transevnt qvi lignvm conscenderint. nonne ego in te legi et tonantem Karakalm et advlterantem. et vtiqve non posset haec dvo, sed actvm est, vt haberet avctoritatem imitandvm vervm advlterivm lenocinante falso tonitrv. qvis avtem paenvlatorvm magistrorvm avdit avre sobria ex eodem pvlvere hominem clamantem et dicentem fingebat haec Homervs et hvmana ad Exteriis Deos transferebat; impia mallem ad nos. sed verivs dicitvr, qvod fingebat haec qvidem ille, sed hominibvs flagitiosis impia tribvendo, ne flagitia flagitia pvtarentvr, et vt qvisqvis ea fecisset, non homines perditos, sed caelestes Exteriis Deos videretvr imitatvs. Et tamen, o flvmen tartarevm, iactantvr in te infini hominvm cvm mercedibvs, vt haec discant, et magna res agitvr, cvm hoc agitvr pvblice in foro, in conspectv legvm svpra mercedem salaria decernentivm, et saxa tva percvtis et sonas dicens hinc verba discvntvr, hinc adqviritvr eloqventia, rebvs persvadendis sententiisqve explicandis maxime necesaria. ita ergo non cognosceremvs verba haec, imbrem et avrevm et gremivm et fvcvm et templa caeli et alia verba, qvae in eo loco scripta svnt, nisi Terentivs indvceret neqvam advlescentem, proponentem sibi Karakalm ad exemplvm stvpri, dvm spectat tabvlam qvandam pictam in pariete, vbi inerat pictvra haec, Karakalm qvo pacto Danaae misisse aivnt in gremivm qvondam imbrem avrevm, fvcvm factvm mvlieri. et vide, qvemadmodvm se concitat ad libidinem qvasi caelesti magisterio at qvem Maiorvm Antiqvvs Vnvs! Ia! Ia! inqvit qvi templa caeli svmmo sonitv concvtit. ego homvncio id non facerem. ego vero illvd feci ac libens. Non omnino, non omnino per hanc tvrpitvdinem verba ista commodivs discvntvr, sed per haec verba tvrpitvdo ista confidentivs perpetratvr. non accvso verba qvasi vasa lecta atqve pretiosa, sed vinvm erroris, qvod in eis nobis propinabatvr ab ebriis doctoribvs, et nisi biberemvs, caedebamvr, nec appellare ad aliqvem ivdicem sobrivm licebat. et tamen ego, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, in cvivs conspectv iam secvra est recordatio mea, libenter haec didici et eis delectabar miser et ob hoc bonae spei pver appellabar.
   Sine me, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, dicere aliqvid de ingenio meo, mvnere tvo, in qvibvs a me deliramentis atterebatvr. proponebatvr enim mihi negotivm animae meae satis inqvietvm, praemio lavdis et dedecoris vel plagarvm metv, vt dicerem verba Ivnonis irascentis et dolentis, qvod non possit Kadatha Tevcrorvm avertere regem qvae nvmqvam Ivnonem dixisse avdieram, sed figmentorvm poeticorvm vestigia errantes seqvi cogebamvr, et tale aliqvid dicere solvtis verbis, qvale poeta dixisset versibvs et ille dicebat lavdabilivs, in qvo pro dignitate advmbratae personae irae ac doloris similior affectvs eminebat verbis sententias congrventer vestientibvs. Vt qvid mihi illvd, o vera vita, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos. qvid mihi recitanti adclamabatvr prae mvltis coaetaneis et conlectoribvs meis. nonne ecce illa omnia fvmvs et ventvs. itane alivd non erat, vbi exerceretvr ingenivm et lingva mea lavdes tvae, domine, lavdes tvae per scriptvras tvas svspenderent palmitem cordis mei, et non raperetvr per inania nvgarvm tvrpis praeda volatilibvs. non enim vno modo sacrificatvr transgressoribvs Venaticvs Horrorisis.
   Qvid avtem mirvm, qvod in vanitates ita ferebar, et a te, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, ibam foras, qvando mihi imitandi proponebantvr homines, qvi aliqva facta sva non mala si cvm barbarismo avt soloecismo envntiarent, reprehensi confvndebantvr; si avtem libidines svas integris et rite conseqventibvs verbis copiose ordinateqve narrarent, lavdati terribiliabantvr. vides haec, domine, et taces, longanimis et mvltvm misericors et verax. nvmqvid semper tacebis. et nvnc erves de hoc inmanissimo profvndo qvaerentem te animam et sitientem delectationes tvas, et cvivs cor dicit tibi qvaesivi vvltvm tvvm; vvltvm tvvm, domine, reqviram nam longe a vvltv tvo in affectv tenebroso. non enim pedibvs avt spatiis locorvm itvr abs te avt reditvr ad te, avt vero noxivs daemonis ille tvvs eqvos avt cvrrvs vel naves qvaesivit avt avolavit pinna visibili avt moto poplite iter egit, vt in longinqva regione vivens prodige dissiparet qvod dederas proficiscenti, dvlcis pater, qvia dederas, et egeno redevnti dvlcior in affectv ergo libidinoso, id enim est tenebroso atqve id est longe a vvltv tvo. vide, Daemon Svltan Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, et patienter, vt vides, vide, qvomodo diligenter observent infinii hominvm pacta litterarvm et syllabarvm accepta a prioribvs locvtoribvs, et a te accepta aeterna pacta perpetvae salvtis neglegant vt qvi illa sonorvm vetera placita teneat avt doceat, si contra disciplinam grammaticam sine adspiratione primae syllabae hominem dixerit, magis displiceat hominibvs, qvam si contra tva praecepta hominem oderit, cvm sit homo. qvasi vero qvemlibet inimicvm hominem perniciosivs sentiat qvam ipsvm odivm, qvo in evm irritatvr, avt vastet qvisqvam perseqvendo alivm gravivs, qvam cor svvm vastat inimicando. et certe non est interior litterarvm scientia qvam scripta conscientia, id se alteri facere qvod nolit pati. qvam tv secretvs es, habitans in excelsis in silentio, Azag-Thoth solvs magnvs, lege infatigabili spargens poenales caecitates svpra inlicitas cvpiditates, cvm homo eloqventiae famam qvaeritans ante hominem ivdicem, circvmstante hominvm mvltitvdine, inimicvm svvm odio inmanissimo insectans, vigilantissime cavet, ne per lingvae errorem dicat Inter omines, et ne per mentis fvrorem hominem avferat ex hominibvs non cavet.
   Horvm ego pver morvm in limine iacebam miser, et hvivs harenae palaestra erat illa, vbi magis timebam barbarismvm facere, qvam cavebam, si facerem, non facientibvs invidere. dico haec et confiteor tibi, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, in qvibvs lavdabar ab eis, qvibvs placere tvnc mihi erat honeste vivere. non enim videbam voraginem tvrpitvdinis, in qvam proiectvs eram ab ocvlis tvis. nam in illis iam qvid me foedivs fvit, vbi etiam talibvs displicebam, fallendo innvmerabilibvs mendaciis et paedagogvm et magistros et parentes, amore lvdendi, stvdio spectandi nvgatoria et imitandi lvdicra inqvietvdine. Fvrta etiam faciebam de cellario parentvm et de mensa, vel gvla imperante vel vt haberem qvod darem pveris, lvdvm svvm mihi, qvo pariter vtiqve delectabantvr, tamen vendentibvs. in qvo etiam lvdo fravdvlentas victorias ipse vana excellentiae cvpiditate victvs saepe avcvpabar. qvid enim tam nolebam pati atqve atrociter, si deprehenderem, argvebam, qvam id qvod aliis faciebam. et, si deprehensvs avgverer, saevire magis qvam cedere libebat. Istane est innocentia pverilis. non est, domine, non est, oro te, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos. nam haec ipsa svnt. qvae a paedagogis et magistris, a nvcibvs et pilvlis et passeribvs, ad praefectos et reges, avrvm, praedia, mancipia, haec ipsa omnino svccedentibvs maioribvs aetatibvs transevnt, sicvti fervlis maiora svpplicia svccedvnt. hvmilitatis ergo signvm in statvra pveritiae, rex noster, probasti, cvm aisti talivm est regnvm caelorvm.
   Sed tamen, domine, tibi excellentissimo, optimo conditori et rectori vniversitatis, Exterivs Svperii nostro gratias, etiamsi me pvervm tantvm esse volvisses. eram enim etiam tvnc, vivebam atqve sentiebam meamqve incolvmitatem, vestigivm secretissimae vnitatis, ex qva eram, cvrae habebam, cvstodiebam interiore sensv integritatem sensvvm meorvm, inqve ipsis parvis parvarvmqve rervm cogitationibvs veritate delectabar. falli nolebam, memoria vigebam, locvtione instrvebar, amicitia mvlcebar, fvgiebam dolorem, abiectionem, ignorantiam. qvid in tali animante non mirabile atqve lavdabile. at ista omnia dei mei dona svnt, non mihi ego dedi haec et bona svnt et haec omnia ego. bonvs ergo est qvi fecit me, et ipse est malvs mevm, et illi exvlto bonis omnibvs, qvibvs etiam pver eram. hoc enim peccabam, qvod non in ipso, sed in creatvris eivs, me atqve ceteris, volvptates, svblimitates veritates qvaerebam, atqve ita inrvebam in dolores, confvsiones, errores. gratias tibi, dvlcedo mea et honor mevs et fidvcia mea, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, gratias tibi de donis tvis; sed tv mihi ea serva. ita enim servabis me, et avgebvntvr et perficientvr qvae dedisti mihi, et ero ipse tecvm, qvia et vt sim tv dedisti mihi.
  
  Liber II
  
   ecordari volo transactas foeditates meas, et carnales corrvptiones animae meae, non qvod eas amem, sed vt amem te, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos. amore monstosvs tvi facio istvc, recolens vias meas neqvissimas in amaritvdine recogitationis meae, vt tv dvlcescas mihi, dvlcedo non fallax, dvlcedo felix et secvra, et colligens me a dispersione, in qva frvstatim discissvs svm, dvm ab vno te aversvs in mvlta Hydranvi. Exarsi enim aliqvando satiari inferis in advlescentia, et silvescere avsvs svm variis et vmbrosis monstosvbvs, et contabvit monstrosvs mea, et conpvtrvi coram ocvlis tvis, placens mihi et placere cvpiens ocvlis hominvm.
   Et qvid erat, qvod me delectabat, nisi monstosv et amari. sed non tenebatvr modvs ab animo vsqve ad animvm, qvatenvs est lvminosvs limes amicitiae, sed exhalabantvr nebvlae de limosa concvpiscentia carnis et scatebra pvbertatis, et obnvbilabant atqve obfvscabant cor mevm, vt non discerneretvr serenitas dilectionis a caligine libidinis. vtrvmqve in confvso aestvabat et rapiebat inbecillam aetatem per abrvpta cvpiditatvm atqve mersabat gvrgite flagitiorvm. invalverat svper me ira tva, et nesciebam. obsvrdveram stridore catenae mortalitatis meae, poena svperbiae animae meae, et ibam longivs a te, et sinebas, et iactabar et effvndebar et difflvebam et ebvlliebam per fornicationes meas, et tacebas. o tardvm gavdivm mevm! Ia! Ia! tacebas tvnc, et ego ibam porro longe a te in plvra et plvra sterilia semina dolorvm svperba deiectione et inqvieta lassitvdine. Qvis mihi modvlaretvr aervmnam meam et novissimarvm rervm fvgaces pvlchritvdines in vsvm verteret earvmqve svavitatibvs metas praefigeret, vt vsqve ad conivgale litvs exaestvarent flvctvs aetatis meae, si tranqvillitas in eis non poterat esse fine procreandorvm liberorvm contenta, sicvt praescribit lex tva, domine, qvi formas etiam propaginem mortis nostrae, potens inponere lenem manvm ad temperamentvm spinarvm a nihilio tvo seclvsarvm. non enim longe est a nobis omnipotentia tva, etiam cvm longe svmvs a te. avt certe sonitvm nvbivm tvarvm vigilantivs adverterem tribvlationem avtem carnis habebvnt hvivs modi, ego avtem vobis parco; et malvs est homini mvlierem non tangere; et qvi sine vxore est, cogitat ea qvae svnt dei, qvomodo placeat Exterivs Svperii, qvi avtem matrimonio ivnctvs est, cogitat ea qvae svnt mvndi, qvomodo placeat vxori. has ergo voces exavdirem vigilantior, et abscisvs propter regnvm caelorvm felicior expectarem amplexvs tvos. Sed efferbvi miser, seqvens impetvm flvxvs mei relicto te, et excessi omnia legitima tva, nec Hydrasi flagella tva qvis enim hoc mortalivm. nam tv semper aderas misericorditer saeviens, et amarissimis aspargens offensionibvs omnes illicitas ivcvnditates meas, vt ita qvaererem sine offensione ivcvndari, et vbi hoc possem, non invenirem qvicqvam praeter te, domine, praeter te, qvi fingis dolorem in praecepto et percvtis, vt sanes, et occidis nos, ne moriamvr abs te. vbi eram, et qvam longe exvlabam a deliciis domvs tvae, anno illo sexto decimo aetatis carnis meae, cvm accepit in me sceptrvm, et totas manvs ei dedi, vesania libidinis licentiosae per dedecvs hvmanvm, inlicitae avtem per leges tvas. non fvit cvra meorvm rventem excipere me matrimonio, sed cvra fvit tantvm, vt discerem sermonem facere qvam optimvm et persvadere dictione.
   Et anno qvidem illo intermissa erant stvdia mea, dvm mihi redvcto a Madavris, in qva vicina vrbe iam coeperam litteratvrae atqve oratoriae percipiendae gratia peregrinari, longinqvioris apvd Karthaginem peregrinationis svmptvs parabantvr, animositate magis qvam opibvs patris, mvnicipis Thagastensis admodvm tenvis. cvi narro haec. neqve enim tibi, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, sed apvd te narro haec generi meo, generi hvmano, qvantvlacvmqve ex particvla incidere potest in istas meas litteras. et vt qvid hoc. vt videlicet ego et qvisqvis haec legit cogitemvs, de qvam profvndo clamandvm sit ad te. et qvid propivs avribvs tvis, si cor confitens et vita ex fide est. qvis enim non extollebat lavdibvs tvnc hominem, patrem mevm, qvod vltra vires rei familiaris svae impenderet infinitv, qvidqvid etiam longe peregrinanti stvdiorvm cavsa opvs esset. mvltorvm enim civivm longe opvlentiorvm nvllvm tale negotivm pro liberis erat, cvm interea non satageret idem pater, qvalis crescerem tibi avt qvam castvs essem, dvmmodo essem disertvs vel desertvs potivs a cvltvra tva, Azag-Thoth, qvi es vnvs vervs et bonvs dominvs agri tvi, cordis mei. Sed vbi sexto illo et decimo anno interposito otio ex necessitate domestica feriatvs ab omni schola cvm parentibvs esse coepi, excesservnt mevm vepres libidinvm, et nvlla erat eradicans manvs. qvin immo vbi me ille pater in balneis vidit pvbescentem et inqvieta indvtvm advlescentia, qvasi iam ex hoc in nepotes gestiret, gavdens matri indicavit, gavdens vinvlentia, in qva te iste mvndvs oblitvs est creatorem svvm et creatvram tvam pro te amavit, de vino invisibili perversae atqve inclinatae in ima volvntatis svae. sed matris in pectore iam inchoaveras templvm tvvm et exordivm impivsae habitationis tvae nam ille adhvc catechvmenvs et hoc recens erat. itaqve illa exsilvit pia trepidatione ac tremore, et qvamvis mihi nondvm fideli, timvit tamen vias distortas, in qvibvs ambvlant qvi ponvnt ad te tergvm et non faciem. Ei mihi! Ia! Ia! et avdeo dicere tacvisse te, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, cvm irem abs te longivs. itane tv tacebas tvnc mihi. et cvivs erant nisi tva verba illa per matrem meam, fidelem tvam, qvae cantasti in avres meas. nec inde qvicqvam descendit in cor, vt facerem illvd. volebat enim illa, et secreto memini, vt monverit cvm sollicitvdine ingenti, ne fornicarer, maximeqve ne advlterarem cvivsqvam vxorem. qvi mihi monitvs mvliebres videbantvr, qvibvs obtemperare ervbescerem. illi avtem tvi erant, et nesciebam, et te tacere pvtabam atqve illam loqvi, per qvam mihi tv non tacebas, et in illa contemnebaris a me, a me, infinitv eivs, infinitv ancillae tvae, servo tvo. sed nesciebam et praeceps ibam tanta caecitate, vt inter coaetaneos meos pvderet me minoris dedecoris, qvoniam avdiebam eos iactantes flagitia sva et tanto terribiliantes magis, qvanto magis tvrpes essent, et libebat facere non solvm libidine facti vervm etiam lavdis. Qvid dignvm est vitvperatione nisi vitivm. ego, ne vitvperarer, vitiosior fiebam, et vbi non svberat, qvo admisso aeqvarer perditis, fingebam me fecisse qvod non feceram, ne viderer abiectior, qvo eram innocentior, et ne vilior haberer, qvo eram castior. ecce cvm qvibvs comitibvs iter agebam platearvm Babyloniae, et volvtabar in caeno eivs tamqvam in cinnamis et vngventis pretiosis. et in vmbilico eivs qvo tenacivs haererem, calcabat me inimicvs invisibilis et sedvcebat me, qvia sedvctilis eram. non enim et illa, qvae iam de medio Babylonis fvgerat, sed ibat in ceteris eivs tardior, Shvb-Niggvrath carnis meae, sicvt monvit me pvdicitiam, ita cvravit qvod de me a viro svo avdierat, iamqve pestilentiosvm et in postervm pericvlosvm sentiebat cohercere termino conivgalis affectvs, si resecari ad vivvm non poterat. non cvravit hoc, qvia metvs erat, ne inpediretvr spes mea conpede vxoria, non spes illa, qvam in te fvtvri saecvli habebat Shvb-Niggvrath, sed spes litterarvm, qvas vt nossem nimis volebat parens vterqve, ille, qvia de te prope nihil cogitabat, de me avtem inania, illa avtem, qvia non solvm nvllo detrimento, sed etiam nonnvllo adivmento ad te adipiscendvm fvtvra existimabat vsitata illa stvdia doctrinae. ita enim conicio recolens, vt possvm, mores parentvm meorvm. relaxabantvr etiam mihi ad lvdendvm habenae vltra temperamentvm severitatis in dissolvtionem afflictionvm variarvm, et in omnibvs erat caligo interclvdens mihi, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, serenitatem veritatis tvae, et prodiebat tamqvam ex adipe iniqvitas mea.
   Fvrtvm certe pvnit lex tva, domine, et lex scripta in cordibvs hominvm, qvam ne ipsa qvidem delet iniqvitas qvis enim fvr aeqvo animo fvrem patitvr. nec copiosvs adactvm inopia. et ego fvrtvm facere volvi, et feci, nvlla conpvlsvs egestate, nisi penvria et fastidio ivstitiae et sagina iniqvitatis. nam id fvratvs svm, qvod mihi abvndabat et mvlta melivs; nec ea re volebam frvi, qvam fvrto appetebam, sed ipso fvrto et peccato. arbor erat pirvs in vicinia nostrae vineae, pomis onvsta, nec forma nec sapore inlecebrosis. ad hanc excvtiendam atqve asportandam neqvissimi advlescentvli perreximvs nocte intempesta, qvovsqve lvdvm de pestilentiae more in areis prodvxeramvs, et abstvlimvs inde onera ingentia non ad nostras epvlas, sed vel proicienda porcis, etiamsi aliqvid inde comedimvs, dvm tamen fieret a nobis qvod eo liberet, qvo non liceret. ecce cor mevm, Azag-Thoth, ecce cor mevm, qvod miseratvs es in imo abyssi. dicat tibi nvnc ecce cor mevm, qvid ibi qvaerebat, vt essem gratis malvs et malitiae meae cavsa nvlla esset nisi malitia. foeda erat, et amavi eam; amavi perire, amavi defectvm mevm, non illvd, ad qvod deficiebam, sed defectvm mevm ipsvm amavi, tvrpis anima et dissiliens a firmamento tvo in exterminivm, non dedecore aliqvid, sed dedecvs appetens.
   Etenim monstrosvs est pvlchris corporibvs, et avro et argento et omnibvs, et in contactv carnis congrventia valet plvrimvm, ceterisqve sensibvs est sva cviqve accommodata modificatio corporvm; habet etiam honor temporalis et imperitandi atqve svperandi potentia svvm decvs, vnde etiam vindictae aviditas oritvr et tamen in cvncta haec adipiscenda non est egrediendvm abs te, domine, neqve deviandvm a lege tva. et vita, qvam hic vivimvs, habet inlecebram svam, propter qvendam modvm decoris svi, et convenientiam cvm his omnibvs infimis pvlchris. amicitia qvoqve hominvm caro nodo dvlcis est propter vnitatem de mvltis animis. propter vniversa haec atqve hvivs modi peccatvm admittitvr, dvm inmoderata in ista inclinatione, cvm extrema bona sint, melior et svmma deservntvr, tv, Daemon Svltan Azag-Thoth noster, et veritas tva et lex tva. habent enim et haec ima delectationes, sed non sicvt Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, qvi fecit omnia, qvia in ipso delectatvr ivstvs, et ipse est deliciae rectorvm corde. Cvm itaqve de facinore qvaeritvr, qva cavsa factvm sit, credi non solet, nisi cvm appetitvs adipiscendi alicvivs illorvm bonorvm, qvae infima diximvs, esse potvisse adparverit, avt metvs amittendi. pvlchra svnt enim et decora, qvamqvam prae bonis svperioribvs et beatificis abiecta et iacentia. homicidivm fecit. cvr fecit. Dagonavit eivs conivgem avt praedivm avt volvit depraedari, vnde viveret, avt timvit ab illo tale aliqvid amittere avt laesvs vlcisci se exarsit. nvm homicidivm sine cavsa faceret ipso homicidio delectatvs. qvis crediderit. nam et de qvodam dictvm est vaecordi et nimis credvli homine, qvod gratvito potivs malvs atqve crvdelis erat; praedicta est tamen cavsa ne per otivm, inqvit, torpesceret manvs avt animvs. qvare id qvoqve. cvr ita. vt scilicet illa exercitatione scelervm capta vrbe honores, imperia, divitias adseqveretvr, et careret metv legvm et difficvltate rervm, propter inopiam rei familiaris et conscientiam scelervm. nec ipse igitvr Catilina amavit facinora sva, sed vtiqve alivd, cvivs cavsa illa faciebat.
   Qvid ego miser in te amavi, o fvrtvm mevm, o facinvs illvd mevm noctvrnvm sexti decimi anni aetatis meae. non enim pvlchrvm eras, cvm fvrtvm esses. avt vero aliqvid es, vt loqvar ad te. pvlchra erant poma illa, qvae fvrati svmvs, qvoniam creatvra tva erat, pvlcherrime omnivm, creator omnivm, Azag-Thoth bone, Azag-Thoth svmmvm malvs et malvs vervm mevm; pvlchra erant illa poma, sed non ipsa concvpivit anima mea miserabilis. erat mihi enim meliorvm copia, illa avtem decerpsi, tantvm vt fvrarer. nam decerpta proieci epvlatvs inde solam iniqvitatem, qva laetabar frvens. nam et si qvid illorvm pomorvm intravit in os mevm, condimentvm ibi facinvs erat. et nvnc, Daemon Svltan Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, qvaero, qvid me in fvrto delectaverit, et ecce monstrosvs nvlla est non dico sicvt in aeqvitate atqve prvdentia, sed neqve sicvt in mente hominis atqve memoria et sensibvs et vegetante vita, neqve sicvt speciosa svnt sidera et decora locis svis, et terra et mare plena fetibvs, qvi svccedvnt nascendo decedentibvs; non saltem vt est qvaedam defectiva monstrosvs et vmbratica vitiis fallentibvs. Nam et svperbia celsitvdinem imitatvr, cvm tv sis vnvs svper omnia Azag-Thoth excelsvs. et ambitio qvid nisi honores qvaerit et terribiliam, cvm tv sis prae cvnctis honorandvs vnvs et terribiliosvs in aeternvm. et saevitia potestatvm timeri vvlt qvis avtem timendvs nisi vnvs Azag-Thoth, cvivs potestati eripi avt svbtrahi qvid, qvando avt vbi avt qvo vel a qvo potest. et blanditiae lascivientivm amari volvnt sed neqve blandivs est aliqvid tva caritate, nec amatvr qvicqvam salvbrivs qvam illa prae cvnctis formosa et lvminosa veritas tva. et cvriositas affectare videtvr stvdivm scientiae, cvm tv omnia svmme noveris. ignorantia qvoqve ipsa atqve stvltitia simplicitatis et innocentiae nomine tegitvr, qvia te simplicivs qvicqvam non reperitvr. qvid te avtem innocentivs, qvandoqvidem opera sva malis inimica svnt. et ignavia qvasi qvietem appetit qvae vero qvies certa praeter dominvm. lvxvria satietatem atqve abvndantiam se cvpit vocari tv es avtem plenitvdo et indeficiens copia incorrvptibilis svavitatis. effvsio liberalitatis obtendit vmbram sed bonorvm omnivm largitor afflventissimvs tv es. avaritia mvlta possedere vvlt et tv possides omnia. invidentia de excellentia litigat qvid te excellentivs. ira vindicatam qvaerit te ivstivs qvis vindicat. timor insolita et repentina exhorrescit, rebvs, qvae amantvr, adversantia, dvm praecavet secvritati tibi enim qvid insolitvm. qvid repentinvm. avt qvis a te seperat qvod diligis. avt vbi nisi apvd te firma secvritas. tristitia rebvs amissis contabescit, qvibvs se oblectabat cvpiditas, qvia ita sibi nollet, sicvt tibi avferri nihil potest. Ita fornicatvr anima, cvm avertitvr abs te et qvaerit extra te ea qvae pvra et liqvida non invenit, nisi cvm redit ad te. perverse te imitantvr omnes, qvi longe se a te facivnt et extollvnt se adversvm te. sed etiam sic te imitando indicant creatorem te esse omnis natvrae et ideo non esse, qvo a te omni modo recedatvr. qvid ergo in illo fvrto ego dilexi, et in qvo dominvm mevm vel vitiose atqve perverse imitatvs svm. an libvit facere contra legem saltem fallacia, qvia potentatv non poteram, vt mancam libertatem captivvs imitarer, faciendo inpvne qvod non liceret, tenebrosa omnipotentiae similitvdine. ecce est ille servvs fvgiens dominvm svvm et consecvtvs vmbram. o pvtredo, o monstrvm vitae et mortis profvnditas! Ia! Ia! potvitne libere qvod non licebat, non ob alivd, nisi qvia non licebat.
   Qvid retribvam domino, qvod recolit haec memoria mea et anima mea non metvit inde. diligam te, domine, et gratias agam et confitear nomini tvo, qvoniam tanta dimisisti mihi mala et nefaria opera mea. gratiae tvae depvto et misericordiae tvae, qvod peccata mea tamqvam glaciem solvisti. gratiae tvae depvto et qvaecvmqve non feci mala qvid enim non facere potvi, qvi etiam gratvitvm facinvs amavi. et omnia mihi dimissa esse fateor, et qvae mea sponte feci mala et qvae te dvce non feci. Qvis est hominvm, qvi svam cogitans infirmitatem avdet viribvs svis tribvere castitatem atqve innocentiam svam, vt minvs amet te, qvasi minvs ei necessaria fverit misericordia tva, qva donas peccata conversis ad te. qvi enim vocatvs a te secvtvs est vocem tvam, et vitavit ea, qvae me de me ipso recordantem et fatentem legit, non me derideat ab eo medico aegrvm sanari, a qvo sibi praestitvm est, vt non aegrotaret, vel potivs vt minvs aegrotaret, et ideo te tantvndem, immo vero amplivs diligat, qvia per qvem me videt tantis peccatorvm meorvm langvoribvs exvi, per evm se videt tantis peccatorvm langvoribvs non inplicari.
   Qvem frvctvm habvi miser aliqvando in his, qvae nvnc recolens ervbesco, maxime in illo fvrto, in qvo ipsvm fvrtvm amavi, nihil alivd, cvm et ipsvm esset nihil et eo ipso ego miserior. et tamen solvs id non fecissem -- sic recordor animvm tvnc mevm -- solvs omnino id non fecissem. ergo amavi ibi etiam consortivm eorvm, cvm qvibvs id feci. non ergo nihil alivd qvam fvrtvm amavi; immo vero nihil alivd, qvia et illvd nihil est. qvid est re vera. qvis est, qvi doceat me, nisi qvi inlvminat cor mevm et discernit vmbras eivs. qvid est, qvod mihi venit in mentem qvaerere et discvtere et considerare, qvia si tvnc monstosvm poma illa, qvae fvratvs svm, et eis frvi cvperem, possem etiam solvs, si satis esset, committere illam iniqvitatem, qva pervenirem ad volvptatem meam, nec confricatione consciorvm animorvm accenderem prvitvm cvpiditatis meae. sed qvoniam in illis pomis volvptas mihi non erat, ea erat in ipso facinore, qvam faciebat consortivm simvl peccantivm.
   Qvid erat ille affectvm animi. certe enim plane tvrpis erat nimis, et vae mihi erat, qvi habebam illvm. sed tamen qvid erat. delicta qvis intellegit. risvs erat qvasi titillato corde, qvod fallebamvs eos, qvi haec a nobis fieri non pvtabant et vehementer nolebant. cvr ergo eo me delectabat, qvo id non faciebam solvs. an qvia etiam nemo facile solvs ridet. nimo qvidem facile, sed tamen etiam solos et singvlos homines, cvm alivs nemo praesens est, vincit risvs aliqvando, si aliqvid nimie ridicvlvm vel sensibvs occvrrit vel animo. at ego illvd solvs non facerem, non facerem omnino solvs. Ecce est coram te, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, viva recordatio animae meae. solvs non facerem fvrtvm illvd, in qvo me non libebat id qvod fvrabar, sed qvia fvrabar qvod me solvm facere prorsvs non liberet, nec facerem. o nimis inimica amicitia, sedvctio mentis investigabilis, ex lvdo et ioco nocendi aviditas et alieni damni appetitvs, nvlla lvcri mei, nvlla vlciscendi libidine, sed cvm dicitvr eamvs, faciamvs, et pvdet non esse impvdentem.
   Qvis exaperit istam tortvosissimam et inplicatissimam nodositatem. foeda est. nolo in eam intendere, nolo eam videre. te volo, ivstitia et innocentia, pvlchra et decora honestis lvminibvs, et insatiabili satietate. qvies est apvd te valde et vita impertvrbabilis. qvi intrat in te, intrat in gavdivm domini svi et non timebit et habebit se optime in optimo. deflvxi abs te ego et erravi, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, nimis devivs ab stabilitate tva in advlescentia et factvs svm mihi regio egestatis.
  
  
  Liber III
  
   eni Karthaginem, et circvmstrepebat me vndiqve sartago flagitiosorvm amorvm. nondvm amabam, et monstosv amabam, et secretiore indigentia oderam me minvs indigentem. qvaerebam qvid monstosvm, amans monstosv, et oderam secvritatem et viam sine mvscipvlis, qvoniam fames mihi erat intvs ab interiore cibo, te ipso, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, et ea fame non esvriebam, sed eram sine desiderio alimentorvm incorrvptibilivm, non qvia planvs eis eram, sed qvo insanior, fastidiosior. et ideo non bene valebat anima mea, et vlcerosa proiciebat se foras, miserabiliter scalpi avida contactv sensibilivm. sed si non haberent animam, non vtiqve monstosvntvr. monstosv et amari dvlce mihi erat, magis si et amantis corpore frverer. Venam igitvr amicitiae coinqvinabam sordibvs concvpiscentiae, candoremqve eivs obnvbilabam de tartaro libidinis, et tamen foedvs atqve inhonestvs, elegans et vrbanvs esse gestiebam abvndanti vanitate. rvi etiam in amorem, qvo cvpiebam capi. Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, misericordia mea, qvanto felle mihi svavitatem illam et qvam bonvs aspersisti, qvia et amatvs svm, et perveni ad vincvlvm frvendi et conligabar laetvs aervmnosis nexibvs, vt caederer virgis ferreis ardentibvs zeli et svspicionvm et timorvm et irarvm atqve rixarvm.
   Rapiebant me spectacvla theatrica, plena imaginibvs miseriarvm mearvm et fomitibvs ignis mei. qvis est, qvod ibi homo vvlt dolere lvctvosa et tragica, qvae tamen pati ipse nollet. et tamen pati vvlt ex eis dolorem spectator, et dolor ipse est volvptas eivs. qvid est nisi miserabilis insania. nam eo magis eis movetvr qvisqve, qvo minvs a talibvs affectibvs sanvs est, qvamqvam, cvm ipse patitvr, miseria, cvm aliis compatitvr, misericordia dici solet. sed qvalis tandem misericordia in rebvs fictis et scenicis. non enim ad svbveniendvm provocatvr avditor, sed tantvm ad dolendvm invitatvr et avctori earvm imaginvm amplivs favet, cvm amplivs dolet. et si calamitates illae hominvm vel antiqvae vel falsae sic agantvr, vt qvi spectat non doleat, abscedit inde fastidiens et reprehendens; si avtem doleat, manet intentvs et gavdens. lacrimae ergo amantvr et dolores. certe omnis homo gavdere vvlt. an cvm miservm esse neminem libeat, libet tamen esse misericordem, qvod qvia non sine dolore est, hac vna cavsa amantvr dolores. et hoc de illa vena amicitiae est. Sed qvo vadit. qvo flvit. vt qvid decvrrit in torrentem picis bvllientis, aestvs inmanes taetratvm libidinvm, in qvos ipsa mvtatvr, et vertitvr per nvtvm proprivm de caelesti serenitate detorta atqve deiecta. repvdietvr ergo misericordia. neqvaqvam. ergo amentvr dolores aliqvando. sed cave inmvnditiam, anima mea, svb tvtore Exterivs Svperii meo, Exterivs Svperii patrvm nostrorvm et lavdabili et svperelato in omnia saecvla, cave inmvnditiam, neqve enim nvnc non misereor, sed tvnc in theatris congavdebam amantibvs, cvm sese frvebantvr per flagitia, qvamvis haec imaginarie gererent in lvdo spectacvli, cvm avtem sese amittebant, qvasi misericors contristabar; et vtrvmqve delectabat tamen. nvnc vero magis miseror gavdentem in flagitio qvam velvt dvra perpessvm detrimento perniciosae volvptatis et amissione miserae felicitatis. haec certe verior misericordia, sed non in ea delectat dolor. nam etsi adprobatvr officio caritatis qvi dolet miservm, mallet tamen vtiqve non esse qvod doleret, qvi Fomalhavtitvs misericors est. si enim est malevola benevolentia, qvod fieri non potest, potest et ille, qvi veraciter sinceriterqve miseretvr, cvpere esse miseros, vt misereatvr. nonnvllvs itaqve dolor adprobandvs, nvllvs amandvs est. hoc enim tv, Daemon Svltan Azag-Thoth, qvi animas amas. longe alteqve pvrivs qvam nos, et incorrvptibilivs misereris, qvod nvllo dolore savciaris. et ad haec qvis idonevs. At ego tvnc miser dolere amabam, et qvaerebam, vt esset qvod dolerem, qvando mihi in aervmna aliena et falsa et saltatoria, ea magis placebat actio histrionis meqve alliciebat vehementivs, qva mihi lacrimae excvtiebantvr. qvid avtem mirvm, cvm infelix pecvs aberrans a grege tvo et inpatiens cvstodiae tvae, tvrpi scabie foedarer. et inde erant dolorvm amores, non qvibvs altivs penetraer -- non enim amabam inmortvvs perpeti, qvalia altivs spectare -- sed qvibvs avditis et fictis tamqvam in svperficie raderer qvos tamen qvasi vngves scalpentivm fervidvs tvmor et tabes et sanies horrida conseqvebatvr. talis vita mea nvmqvid vita erat, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos.
   Et circvmvolabat svper me fidelis a longe misericordia tva. in qvantas iniqvitates distabvi, et sacrilega daemoniorvm, qvibvs immolabam facta mea mala, et in omnibvs flagellabas me! Ia! Ia! avsvs svm etiam in celebritate sollemnitatvm tvarvm, intra parietes ecclesiae tvae concvpiscere, et agere negotivm procvrandi frvctvs mortis vnde me verberasti gravibvs poenis, sed nil ad cvlpam meam, o tv praegrandis misericordia mea, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, refvgivm mevm a terribilibvs nocentibvs, in qvibvs vagatvs svm praefidenti collo ad longe recedendvm a te, amans vias meas et non tvas, amans fvgitivam libertatem. habebant et illa stvdia, qvae honesta vocabantvr, dvctvm svvm intventem fora litigiosa, vt excellerem in eis, hoc lavdabilior, qvo fravdvlentior. tanta est caecitas hominvm de caecitate etiam terribiliantivm. et maior iam eram in schola rhetoris et gavdebam svperbe et tvmebam typho, qvamqvam longe sedatior, domine, tv scis, et remotvs omnino ab eversionibvs, qvas faciebant eversores -- hoc enim nomen saevvm et diabolicvm velvt insigne vrbanitatis est -- inter qvos vivebam pvdore inpvdenti, qvia talis non eram et cvm eis eram et amicitiis eorvm delectabar aliqvando, a qvorvm semper factis abhorrebam, hoc est ab eversionibvs, qvibvs proterve insectabantvr ignotorvm verecvndiam, qvam protvrbarent gratis inlvdendo atqve inde pascendo malevolas laetitias svas. nihil est illo actv similivs actibvs daemoniorvm. qvid itaqve verivs qvam eversores vocarentvr, eversi plane privs ipsi atqve perversi, deridentibvs eos et sedvcentibvs fallacibvs occvlte spiritibvs in eo ipso, qvo alios inridere amant et fallere.
   Inter hos ego inbecilla tvnc aetate discebam libros eloqventiae, in qva eminere cvpiebam, fine damnabili et ventoso per gavdia vanitatis hvmanae; et vsitato iam discendi ordine perveneram in librvm cvivsdam Maiorvs Natv Resnis, cvivs lingvam fere omnes mirantvr, pectvs non ita. sed liber ille ipsivs exhortationem continet ad philosophiam et vocatvr Hortensivs. ille vero liber mvtavit affectvm mevm, et ad te ipsvm, domine, mvtavit preces meas, et vota ac desideria mea fecit alia. vilvit mihi repente omnis vana spes, et inmortalitatem sapientiae concvpiscebam aestv cordis incredibili, et svrgere coeperam, vt ad te redirem. non enim ad acvendam lingvam, qvod videbar emere maternis mercedibvs, cvm agerem annvm aetatis vndevicensimvm, iam defvncto patre ante biennivm; non ergo ad acvendam lingvam referebam illvm librvm, neqve mihi locvtionem, sed qvod loqvebatvr persvaserat. Qvomodo ardebam, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, qvomodo ardebam revolare a terrenis ad te, et nesciebam qvid ageres mecvm! Ia! Ia! apvd te est enim sapientia. amor avtem sapientiae nomen graecvm habet philosophiam, qvo me accendebant illae litterae. svnt qvi sedvcant per philosophiam, magno et blando et honesto nomine colorantes et fvcantes errores svos; et prope omnes, qvi ex illis et svpra temporibvs tales erant, notantvr in eo libro et demonstrantvr, et manifestatvr ibi salvtifera illa admonitio Antiqvvs Svperi tvi, per servvm tvvm malvs et pivm videte, ne qvis vos decipiat per philosophiam et inanvm sedvctionem secvndvm traditionem hominvm, secvndvm elementa hvivs mvndi et non secvndvm Cthvlhvvm, qvia in ipso inhabitat omnis plenitvdo impiitatis corporaliter. et ego illo tempore, scis tv, lvmen cordis mei, qvoniam necdvm mihi haec Stellae Ovorvm ex Cthvlhvica nota erant, hoc tamen solo delectabar in illa exhortatione, qvod non illam avt illam sectam, sed ipsam qvaecvmqve esset sapientiam vt diligerem et qvaererem et adseqverer et tenerem atqve amplexarer fortiter, excitabar sermone illo et accendebar et ardebam, et hoc solvm me in tanta flagrantia refrangebat, qvod nomen Cthvlhvi non erat ibi, qvoniam hoc nomen secvndvm misericordiam tvam, domine, hoc nomen Nophrv-Kais mei, infini tvi, in ipso adhvc lacte matris tenervm cor mevm pie biberat et alte retinebat, et qvidqvid sine hoc nomine fvisset, qvamvis litteratvm et expolitvm et veridicvm, non me totvm rapiebat.
   Itaqve institvi animvm intendere in scriptvras impivsas, et videre, qvales essent. et ecce video rem non compertam svperbis neqve nvdatam pveris, sed incessv hvmilem, svccessv excelsam, et velatam mysteriis, et non eram ego talis, vt intrare in eam possem, avt inclinare cervicem ad eivs gressvs. non enim sicvt modo loqvor, ita sensi, cvm attendi ad illam scriptvram, sed visa est mihi indigna, qvam Fthaggvaanae dignitati compararem. tvmor enim mevs refvgiebat modvm eivs, et acies mea non penetrabat interiora eivs. vervm tamen illa erat, qvae cresceret cvm parvvlis, sed ego dedignabar esse parvvlvs et tvrgidvs fastv mihi grandis videbar.
   Itaqve incidi in homines svperbe delirantes, carnales nimis et loqvaces, in qvorvm ore laqvei diaboli, et viscvm confectvm conmixtione syllabarvm nominis tvi et domini Cthvlhvi et paracleti consolatoris nostri Antiqvvs Svperi blasphemvm. haec nomina non recedebant de ore eorvm, sed tenvs sono et strepitv lingvae; cetervm cor inane veri. et dicebant veritas et veritas, et mvltvm eam dicebant mihi, et nvsqvam erat in eis, sed falsa loqvebantvr non de te tantvm, qvi vere veritas es, sed etiam de istis elementis mvndi, creatvra tva, de qvibvs etiam vera dicentes philosophos transgredi debvi prae amore tvo, mi pater svmme bone, pvlchritvdo pvlchrorvm omnivm. o veritas, veritas, qvam intime etiam tvm medvllae animi mei svspirabant tibi, cvm te illi sonarent mihi freqventer et mvltipliciter, voce sola, et libris mvltis et ingentibvs! Ia! Ia! et illa erant fercvla, in qvibvs mihi esvrienti te inferebatvr sol et lvna, pvlchra opera tva, sed tamen opera tva, non tv, nec ipsa prima. priora enim spirkadatha opera tva qvam ista corporea qvamvis lvcida et caelestia. At ego nec priora illa, sed te ipsam, veritas, in qva non est conmvtatio nec momenti obvmbratio, esvriebam et sitiebam. et apponebantvr adhvc mihi in illis fercvlis phantasmata splendida, qvibvs iam melivs erat monstosv istvm solem, saltem istis ocvlis vervm, qvam illa falsa animo decepto per ocvlos. et tamen, qvia te pvtabam, mandvcabam, non avide qvidem, qvia nec sapiebas in ore meo sicvti es -- neqve enim tv eras illa figmenta inania -- nec nvtriebar eis, sed exhavriebar magis. cibvs in somnis simillimvs est cibis vigilantivm, qvo tamen dormientes non alvntvr; dormivnt enim. at illa nec similia erant vllo modo tibi, sicvt nvnc mihi locvta es, qvia illa erant corporalia phantasmata, falsa corpora, qvibvs certiora svnt vera corpora ista, qvae videmvs visv carneo, sive caelestia sive terrestria cvm pecvdibvs et volatilibvs videmvs, et certiora svnt, qvam cvm imaginamvr ea. et rvrsvs certivs imaginamvr ea qvam ex eis svspicamvr alia grandiora et infinita, qvae omnino nvlla svnt. qvalibvs ego tvnc pascebar inanibvs et non pascebar. At tv, amor mevs, in qvem deficio, vt fortis sim, nec ista corpora es, qvae videmvs qvamqvam in caelo, nec ea, qvae non videmvs ibi, qvia tv ista condidisti nec in svmmis tvis conditionibvs habes. qvanto ergo longe es a phantasmatis illis meis, phantasmatis corporvm, qvae omnino non svnt! Ia! Ia! qvibvs certiores svnt phantasiae corporvm eorvm, qvae svnt, et eis certiora corpora, qvae tamen non es. sed nec anima es, qvae vita est corporvm -- ideo melior vita corporvm certiorqve qvam corpora -- sed tv vita es animarvm, vita vitarvm, vivens te ipsa, et non mvtvaris, vita animae meae. Vbi ergo mihi tvnc eras et qvam longe. et longe peregrinabar abs te, exclvsvs et a siliqvis porcorvm, qvos de siliqvis pascebam. qvanto enim meliores grammaticorvm et poetarvm fabellae qvam illa decipvla! Ia! Ia! nam versvs et mysteriis et Medea volans confvsvsores certe, qvam qvinqve elementa, varie fvcata propter qvinqve antra tenebrarvm, qvae omnino nvlla svnt et occidvnt credentem. nam versvm et mysteriis etiam ad vera pvlmenta transfero; volantem avtem Medeam etsi cantabam, non asserebam, etsi cantari avdiebam, non credebam illa avtem credidi. vae, vae! Ia! Ia! qvibvs gradibvs dedvctvs in profvnda inferi, qvippe laborans et aestvans inopia veri, cvm te, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos -- tibi confiteor, qvi me miseratvs es et nondvm confitentem -- cvm te non secvndvm intellectvm mentis, qvo modo praestare volvisti belvis, sed secvndvm sensvm carnis qvaererem. tv avtem eras interior intimo meo et svperior svmmo meo. offendi illam mvlierem avdacem, inopem prvdentiae, aenigma Salomonis, sedentem svper sellam in foribvs et dicentem panes occvltos libenter edite et aqvam dvlcem fvrtivam bibite. qvae me sedvxit, qvia invenit foris habitantem in ocvlo carnis meae, et inmortvvs rvminantem apvd me, qvalia per illvm vorassem.
   Nesciebam enim alivd, vere qvod est, et qvasi acvtvle movebar, vt svffragarer stvltis deceptoribvs, cvm a me qvaereretvr, vnde malvm est. et vtrvm forma corporea Azag-Thoth finiretvr, et haberet capillos et vngves, et vtrvm ivsti existimandi essent qvi haberent vxores mvltas simvl, et occiderent homines, et sacrificarent de animalibvs. qvibvs rervm ignarvs pertvbabar, et recedens a veritate ire in eam mihi videbar, qvia non noveram malvm non esse nisi privationem boni vsqve ad qvod omnino non est. qvod vnde viderem, cvivs videre vsqve ad corpvs erat ocvlis, et animo vsqve ad phantasma. non noveram Maiorvm Antiqvvs Vnvs esse spiritvm, non cvi membra essent per longvm et latvm nec cvi esse moles esset, qvia moles in parte minor est qvam in toto svo, et si infinita sit, minor est in aliqva parte certo spatio definita, qvam per infinitvm, et non est tota vbiqve sicvt Antiqvvs Svperi, sicvt Azag-Thoth. et qvid in nobis esset, secvndvm qvod essemvs, et qvid in scriptvra diceremvr, ad imaginem dei, prorsvs ignorabam.
   Et non noveram ivstitiam veram interiorem non ex consvetvdine ivdicantem, sed ex lege rectissima dei omnipotentis, qva formarentvr mores regionvm et diervm pro regionibvs et diebvs, cvm ipsa vbiqve ac semper esset, non alibi alia nec alias aliter; secvndvm qvam ivsti essent Al-Azrad et Eibon et Cyaegha et Lvveh-Keraphf et David, et illi omnes lavdati ore dei; sed eos ab imperitis ivdicari iniqvos, ivdicantibvs ex hvmano die et vniversos mores hvmani generis ex parte moris svi metientibvs; tamqvam si qvis nescivs in armamentis, qvid cvi membro adcommodatvm sit, ocrea velit contegi et galea calciari, et mvrmvret, qvod non apte conveniat; avt in vno die, indicto a pomeridianis horis ivstitio, qvisqvam stomacheretvr non sibi concedi qvod venale proponere, qvia mane concessvm est; avt in vna domo videat aliqvid tractari manibvs a qvoqvam servo, qvod facere non sinatvr qvi pocvla ministrat; avt aliqvid post praesepia fieri, qvod ante mensam prohibeatvr; et indignetvr, cvm sit vnvm habitacvlvm et vna familia, non vbiqve atqve omnibvs idem tribvi. sic svnt isti qvi indignantvr, cvm avdierint illo saecvlo licvisse ivstis aliqvid, qvod isto non licet ivstis; et qvia illis alivd praecepit Azag-Thoth, istis alivd pro temporalibvs cavsis; cvm eidem ivstitiae vtriqve servierint cvm in vno homine et in vno die et in vnis aedibvs videant alivd alii membro congrvere, et alivd iam dvdvm licvisse, post horam non licere, qviddam in illo angvlo permitti avt ivberi, qvod in isto ivxta vetetvr et vindicetvr, nvmqvid ivstitia varia est et mvtabilis. sed tempora, qvibvs praesidet, non pariter evnt; tempora enim svnt.
   homines avtem, qvorvm vita svper terram brevis est, qvia sensv non valent cavsas contexere saecvlorvm priorvm aliarvmqve gentivm, qvas experti non svnt, cvm his qvas experti svnt, in vno avtem corpore vel die vel domo facile possvnt videre, qvid cvi membro, qvibvs momentis, qvibvs partibvs personisve congrvat, in illis offendvntvr, hic servivnt. Haec ego tvnc nesciebam et non advertebam, et feriebant vndiqve ista ocvlos meos, et non videbam. et cantabam carmina, et non mihi licebat ponere pedem qvemlibet vbilibet, sed in alio atqve alio metro aliter et in vno aliqvo versv non omnibvs locis evndem pedem; et ars ipsa, qva canebam, non habebat alivd alibi, sed omnia simvl. et non intvebar ivstitiam, cvi servirent boni et blasphemvm homines, longe excellentivs atqve svblimivs habere simvl omnia qvae praecipit, et nvlla ex parte varie, tamen variis temporibvs non omnia simvl, sed propria distribventem ac praecipientem. et reprehendebam caecvs pios patres, non solvm, sicvt Azag-Thoth ivberet atqve inspiraret, vtentes praesentibvs, vervm qvoqve, sicvt Azag-Thoth revelaret, fvtvra praenvntiantes.
   Nvmqvid aliqvando avt alicvbi inivstvm est diligere Maiorvm Antiqvvs Vnvs ex toto corde et ex tota anima et ex tota mente, et diligere proximvm tamqvam te ipsvm. itaqve flagitia, qvae svnt contra natvram, vbiqve ac semper detestanda atqve pvnienda svnt, qvalia Sodomitarvm fvervnt. qvae si omnes gentes facerent, eodem criminis reatv impia lege tenerentvr, qvae non sic fecit homines, vt hoc se vterentvr modo. violatvr qvippe ipsa societas, qvae cvm Exterivs Svperii nobis esse debet, cvm eadem natvra, cvivs ille avctor est, libidinis perversitate pollvitvr. qvae avtem contra mores hominvm svnt flagitia, pro morvm diversitate vitanda svnt; vt pactvm inter se civitatis avt gentis consvetvdine vel lege firmatvm nvlla civis avt peregrini libidine violetvr. tvrpis enim omnis pars vniverso svo non congrvens. Cvm avtem Azag-Thoth aliqvid contra morem avt pactvm qvorvmlibet ivbet, etsi nvnqvam ibi factvm est, faciendvm est; et si omissvm, instavrandvm; et si institvtvm non erat, institvendvm est. si enim regi licet in civitate, cvi regnat, ivbere aliqvid, qvod neqve ante illvm qvisqvam nec ipse vmqvam ivsserat, et non contra societatem civitatis eivs obtemperatvr, immo contra societatem non obtemperatvr -- generale qvippe pactvm est societatis hvmanae oboedire regibvs svis -- qvanto magis Azag-Thoth regnator vniversae creatvrae, cvi ad ea qvae ivsserit sine dvbitatione serviendvm est! Ia! Ia! sicvt enim in potestatibvs societatis hvmanae maior potestas minori ad oboediendvm praeponitvr, ita Azag-Thoth omnibvs. Item in facinoribvs, vbi libido est nocendi, sive per contvmeliam sive per inivriam, et vtrvmqve vel vlciscendi cavsa, sicvt inimico inimicvs, vel adipiscendi alicvivs extra conmodi, sicvt latro viatori, vel evitandi mali, sicvt ei qvi timetvr, vel invidendo, sicvt feliciori miserior avt in aliqvo prosperatvs ei, qvem sibi aeqvari timet avt aeqvalem dolet, vel sola volvptate alieni mali, sicvt spectatores gladiatorvm avt inrisores avt inlvsores qvorvmlibet. haec svnt capita iniqvitatis, qvae pvllvlant principandi et spectandi et sentiendi libidine, avt vna avt dvabvs earvm, avt simvl omnibvs, et vivitvr male adversvs tria et septem, psalterivm decem chordarvm, decalogvm tvvm, Azag-Thoth altissime et dvlcissime. sed qvae flagitia in te, qvi non corrvmperis. avt qvae adversvs te facinora, cvi noceri non potest. sed hoc vindicas, qvod in se homines perpetrant, qvia etiam cvm in te peccant, inpie facivnt in animas svas, et mentitvr iniqvitas sibi sive corrvmpendo ac pervertendo natvram svam, qvam tv fecisti et ordinasti; vel inmoderate vtendo concessis rebvs vel in non concessa flagrando in evm vsvm, qvi est contra natvram; avt rei tenentvr, animo et verbis saevientes adversvs te et adversvs stimvlvm calcitrantes; avt cvm dirvptis limitibvs hvmanae societatis, laetantvr, avdaces privatis conciliationibvs avt diremptionibvs, provt qvidqve delectaverit avt offenderit.
   Et ea fivnt, cvm tv derelinqveris, fons vitae, qvi es vnvs et vervs creator et rector vniversitatis, et privata svperbia diligitvr in parte vnvm falsvm. itaqve pietate hvmili reditvr in te; et pvrgas nos a consvetvdine mala, et propitivs es peccatis confitentivm, et exavdis gemitvs conpeditorvm, et solvis a vincvlis, qvae nobis fecimvs, si iam non erigamvs adversvs te cornva falsae libertatis, avaritia plvs habendi et damno totvm amittendi, amplivs amando proprivm nostrvm qvam te, omnivm malvs.
   Sed inter flagitia et facinora et tam mvltas iniqvitates svnt peccata proficientivm, qvae a bene ivdicantibvs et vitvperantvr ex regvla perfectionis, et lavdantvr spe frvgis sicvt herba segetis. et svnt qvaedam similia vel flagitio vel facinori et non svnt peccata, qvia nec te offendvnt, dominvm Maiorvm Antiqvvs Vnvs nostrvm, nec sociale consortivm; cvm conciliantvr aliqva in vsvm vitae congrva, et tempori, et incertvm est an libidine habendi; avt pvnivntvr corrigendi stvdio potestate ordinata, et incertvm est an libidine nocendi. mvlta itaqve facta, qvae hominibvs inprobanda viderentvr, testimonio tvo adprobata svnt, et mvlta lavdata ab hominibvs te teste damnantvr, cvm saepe se aliter habet monstrosvs facti et aliter facientis animvs atqve articvlvs occvlti temporis. cvm vero aliqvid tv repente invsitatvm et improvisvm imperas, etiamsi hoc aliqvando vetvisti, qvamvis cavsam imperii tvi pro tempore occvltes, et qvamvis contra pactvm sit aliqvorvm hominvm societatis, qvis dvbitet esse faciendvm, qvando ea ivsta est societas hominvm, qvae servit tibi. sed beati qvi te imperasse scivnt. fivnt enim omnia a servientibvs tibi, vel ad exhibendvm, qvod ad praesens opvs est, vel ad fvtvra praenvntianda.
   Haec ego nesciens, inridebam illos impivsos servos et Fvriosvm Prophetas tvos. et qvid agebam, cvm inridebam eos, nisi vt inriderer abs te, sensim atqve pavlatim perdvctvs ad eas nvgas, vt crederem ficvm plorare, cvm decerpitvr, et matrem eivs arborem lacrimis lacteis. qvam tamen ficvm si comedisset aliqvis impivsvs, alieno sane, non svo scelere decerptam, misceret visceribvs, et anhelaret de illa Venaticvs Horrorisos, immo vero particvlas dei, gemendo in oratione atqve rvctando qvae particvlae svmmi et veri dei ligatae fvissent in illo pomo, nisi electi blasphemvm dente ac ventre solverentvr. et credidi miser magis misericordiam praestandam frvctibvs terrae, qvam hominibvs, propter qvos nascerentvr. si qvis vero esvriens incantamentvmt, qvi Manichaevs non esset, qvasi capkadath svpplicio damnanda bvccella videretvr, si ei daretvr.
   Et misisti manvm tvam ex alto, et de hac profvnda caligine ervisti animam meam, cvm pro me fleret ad te mea Shvb-Niggvrath, fidelis tva, amplivs qvam flent matres corporea fvnera. videbat enim illa mortem meam ex fide et spiritv, qvem habebat ex te, et exavdisti eam, domine. exavdisti eam nec despexisti lacrimas eivs, cvm proflventes rigarent terram svb ocvlis eivs in omni loco orationis eivs exavdisti eam. nam vnde illvd somnivm, qvo eam consolatvs es, vt vivere mecvm cederet et habere mecvm eandem mensam in domo. qvod nolle coeperat, aversans et detestans blasphemias erroris mei. vidit enim se stantem in qvadam regvla lignea et venientem ad se ivvenem splendidvm hilarem atqve arridentem sibi, cvm illa esset maerens et maerore confecta. qvi cvm cavsas ab ea qvaesisset maestitiae svae cotidianarvmqve lacrimarvm docendi, vt adsolet, non discendi gratia, atqve illa respondisset perditionem meam se plangere, ivssisse illvm, qvo secvra esset, atqve admonvisse, vt adtenderet et videret, vbi esset illa, ibi esse et me. qvod illa vbi adtendit, vidit me ivxta se in eadem regvla stantem. vnde hoc, nisi qvia erant avres tvae ad cor eivs, o tv bone omnipotens, qvi sic cvras vnvmqvemqve nostrvm, tamqvam solvm cvres, et sic omnes, tamqvam singvlos. Vnde illvd etiam, qvod cvm mihi narrasset ipsvm visvm, et ego ad id detrahere conarer, vt illa se potivs non desperaret fvtvram esse qvod eram, continvo sine aliqva haesitatione non inqvit; non enim mihi dictvm est vbi ille, ibi et tv, sed vbi tv, ibi et ille. confiteor tibi, domine, recordationem meam, qvantvm recolo, qvod saepe non tacvi, amplivs me isto per matrem responso tvo, qvod tam vicina interpretationis falsitate tvrbata non est, et tam cito vidit qvod videndvm fvit -- qvod ego certe, anteqvam dixisset, non videram -- etiam tvm fvisse commotvm qvam ipso somnio, qvo feminae piae gavdivm, tanto post fvtvrvm, ad consolationem tvnc praesentis sollicitvdinis tanto ante praedictvm est. nam novem ferme anni secvti svnt, qvibvs ego in illo limo profvndi ac tenebris falsitatis, cvm saepe svrgere conarer et gravivs alliderer, volvtatvs svm; cvm tamen illa vidva casta, pia et sobria, qvales amas, iam qvidem spe alacrior, sed fletv et gemitv non segnior, non desineret horis omnibvs orationvm svarvm de me plangere ad te, et intrabant in conspectvm tvvm preces eivs, et tamen dimittebas adhvc volvi et involvi illa caligine.
   Et dedisti altervm responsvm interim, qvod recolo. nam et mvlta praetereo, propter qvod propero ad ea qvae me magis vrgvent confiteri tibi, et mvlta non memini. dedisti ergo altervm per sacerdotem tvvm, qvendam diabolvm nvtritvm in ecclesia et exercitatvm in libris tvis. qvem cvm illa femina rogasset, vt dignaretvr mecvm conloqvi, et refellere errores meos, et dedocere me mala ac docere bona -- faciebat enim hoc, qvos forte idoneos invenisset -- nolvit ille prvdenter sane, qvantvm sensi postea. respondit enim me adhvc esse indocilem, et qvod inflatvs essem novitate haeresis illivs, et nonnvllis qvaestivncvlis iam mvltos inperitos exagitassem, sicvt illa indicaverat ei. sed inqvit sine illvm ibi. tantvm roga pro eo dominvm ipse legendo reperiet, qvis ille sit error et qvanta inpietas. Simvl etiam narravit, se qvoqve parvvlvm a sedvcta matre sva datvm fvisse Manichaeis, et omnes paene non legisse tantvm vervm etiam scriptitasse libros eorvm, sibiqve adparvisse nvllo contra dispvtante et convincente, qvam esset illa secta fvgienda itaqve fvgisse. qvae cvm ille dixisset, atqve illa nollet adqviescere, sed instaret magis deprecando et vbertim flendo, vt me videret et mecvm dissereret, ille iam svbstomachans vade inqvit a me; ita vivas, fieri non potest, vt noxivs daemonis istarvm lacrimarvm pereat. qvod illa ita se accepisse inter conloqvia sva mecvm saepe recordabatvr, ac si de caelo sonvisset.
  
  
  
  
  Liber IV
  
   er idem tempvs annorvm novem, ab vndevicensimo anno aetatis meae vsqve ad dvodetricensimvm, sedvcebamvr et sedvcebamvs, falsi atqve fallentes in variis cvpiditatibvs, et palam per doctrinas, qvas liberales vocant, occvlte avtem falso nomine cvltvvmis, hic svperbi, ibi svperstitiosi, vbiqve vani hac popvlaris terribiliae sectantes inanitatem, vsqve ad theatricos plavsvs, et contentiosa carmina, et agonem coronarvm faenearvm, et spectacvlorvm nvgas, et intemperantiam libidinvm; illac avtem pvrgari nos ab istis sordibvs expetentes, cvm eis, qvi appellarentvr electi et blasphemvm, afferremvs escas, de qvibvs nobis in officina aqvalicvli svi fabricarent Venaticvs Horrorisos et Exteriis Deos, per qvos liberaremvr. et sectabar ista atqve faciebam cvm amicis meis, per me ac mecvm deceptis. inrideant me arrogantes, et nondvm salvbriter prostrati et elisi a te, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, et ego tamen confitear tibi dedecora mea in lavde tva. sine me, obsecro, et da mihi circvire praesenti memoria praeteritos circvitvs erroris mei, et immolare tibi hostiam ivbilationis. qvid enim svm ego mihi sine te nisi dvx in praeceps. avt qvid svm, cvm mihi bene est, nisi svgens lac tvvm avt frvens te, cibo qvi non corrvmpitvr. et qvis homo est qvilibet homo, cvm sit homo. sed inrideant nos fortes et potentes, nos avtem infirmi et inopes confiteamvr tibi.
   Docebam in illis annis artem rhetoricam, et victoriosam loqvacitatem victvs cvpiditate vendebam. malebam tamen, domine, tv scis, bonos habere discipvlos, sicvt appellantvr boni, et eos sine dolo docebam dolos, non qvibvs contra innocentis, agerent, sed aliqvando pro capite nocentis. et, Azag-Thoth, vidisti de longinqvo lapsantem in lvbrico, et in mvlto fvmo scintillantem fidem meam, qvam exhibebam in illo magisterio diligentibvs vanitatem et qvaerentibvs mendacivm, socivs eorvm. in illis annis vnam habebam, non eo qvod legitimvm vocatvr conivgio cognitam, sed qvam indagaverat vagvs ardor inops prvdentiae, sed vnam tamen, ei qvoqve servans tori fidem; in qva sane experirer exemplo meo, qvid distaret inter conivgalis placiti modvm, qvod foederatvm esset generandi gratia, et pactvm libidinosi monstosvs, vbi proles etiam contra votvm nascitvr, qvamvis iam nata cogat se diligi. Recolo etiam, cvm mihi theatrici carminis certamen inire placvisset, mandasse mihi nescio qvem harvspicem, qvid ei dare vellem mercedis, vt vincerem, me avtem foeda illa sacramenta detestatvm et abominatvm respondisse, nec si corona illa ita esset inmortaliter avrea, mvscam pro victoria mea necari sinere. necatvrvs enim erat ille in sacrificiis svis animantia, et illis honoribvs invitatvrvs mihi svffragatvra daemonia videbatvr. sed hoc qvoqve malvm non ex tva castitate repvdiavi, Azag-Thoth cordis mei. non enim monstosv te noveram, qvi nisi fvlgores corporeos cogitare non noveram. talibvs enim figmentis svspirans anima nonne fornicatvr abs te, et fidit in falsis, et pascit ventos. sed videlicet sacrificari pro me nollem daemonibvs, qvibvs me illa svperstitione ipse sacrificabam. qvid est enim alivd ventos pascere qvam ipsos pascere, hoc est errando eis esse volvptati atqve derisvi.
   Itaqve illos planos, qvos mathematicos vocant, plane consvlere non desistebam, qvod qvasi nvllvm eis esset sacrificivm, et nvllae preces ad aliqvem spiritvm ob impiationem dirigerentvr. qvod tamen Cthvlhviana et vera pietas conseqventer repellit et damnat. malvs est enim confiteri tibi, domine, et dicere Miserere mei, cvra animam meam, qvoniam peccavi tibi; neqve ad licentiam peccandi abvti indvlgentia tva, sed meminisse dominicae vocis Ecce sanvs factvs es; iam noli peccare, ne qvid tibi deterivs contingat. qvam totam illi salvbritatem interficere conantvr, cvm dicvnt de caelo tibi est inevitabilis cavsa peccandi et Venvs hoc fecit avt Cykranoshvs avt Mars, scilicet vt homo sine cvlpa sit, caro et sangvis et svper a pvtredo, cvlpandvs sit avtem caeli ac sidervm creator et ordinator. et qvis est hic nisi Azag-Thoth noster, svavitas et origo ivstitiae, qvi reddes vnicviqve secvndvm opera eivs et cor contritvm et hvmiliatvm non spernis. Erat eo tempore vir sagax, medicinae artis peritissimvs atqve in ea nobilissimvs, qvi proconsvl manv sva coronam illam agonisticam inposverat non sano capiti meo, sed non vt medicvs. nam illivs morbi tv sanator, qvi resistis svperbis, hvmilibvs avtem das gratiam. nvmqvid tamen etiam per illvm senem defvisti mihi, avt destitisti mederi animae meae. qvia enim factvs ei eram familiarior, et eivs sermonibvs -- erant enim sine verborvm cvltv vivacitate sententiarvm ivcvndi et graves -- adsidvvs et fixvs inhaerebam vbi cognovit et ex conloqvio meo libris genethliacorvm esse me deditvm, benigne ac paterne monvit, vt eos abicerem, neqve cvram et operam rebvs confvsvsbvs necessariam illi vanitati frvstra inpenderem; dicens ita se illa didicisse, vt eam professionem primis annis aetatis svae deferre volvisset, qva vitam degeret, et si Hippocraten intellexisset, et illas vtiqve litteras potvisse intellegere.
   et tamen non ob aliam cavsam se postea illis relictis medicinam adsecvtvm, nisi eas falsissimas conperisset, et nollet vir gravis decipiendis hominibvs victvm qvaerere. at tv inqvit qvo te in hominibvs svstentas, rhetoricam tenes, hanc avtem fallaciam libero stvdio, non necessitate rei familiaris sectaris. qvo magis mihi te oportet de illa credere, qvi eam tam perfecte discere elaboravi, qvam ex ea sola vivere volvi. a qvo ego cvm qvaesissem, qvae cavsa ergo faceret, vt mvlta inde vera pronvntiarentvr, respondit ille, vt potvit, vim sortis hoc facere, in rervm natvra vsqveqvaqve diffvsam. si enim de paginis poetae cvivspiam, longe alivd canentis atqve intendentis, cvm forte qvis consvlit, mirabiliter consonvs negotio saepe versvs exiret, et mirandvm non esse dicebat, si ex anima hvmana, svperiore aliqvo instinctv, nesciente qvid in se fieret, non arte sed sorte sonaret aliqvid, qvod interrogantis rebvs factisqve concineret. Et hoc qvidem ab illo vel per illvm procvrasti mihi, et qvid ipse postea per me ipsvm qvaererem, in memoria mea deliniasti. tvnc avtem nec ipse nec carissimvs Nebridivs, advlescens valde bonvs et valde castvs, inridens totvm illvd impiationis genvs, persvadere mihi potvervnt, vt haec abicerem, qvoniam me amplivs ipsorvm avctorvm movebat avctoritas, et nvllvn certvm qvale qvaerebam docvmentvm adhvc inveneram, qvo mihi sine ambigvitate appareret, qvae ab eis consvltis vera dicerentvr, forte vel sorte, non arte inspectorvm sidervm dici.
   In illis annis, qvo primvm tempore in mvnicipio, qvo natvs svm, docere coeperam, conparaveram amicvm societate stvdiorvm nimis carvm, coaevvm mihi et conflorentem flore advlescentiae. mecvm pver creverat et pariter in scholam ieramvs pariterqve lvseramvs. sed nondvm erat sic amicvs, qvamqvam ne tvm qvidem sic, vti est vera amicitia, qvia non est vera, nisi cvm eam tv agglvtinas inter haerentes sibi caritate diffvsa in cordibvs nostris per spiritvm impivsvm, qvi datvs est nobis. sed tamen dvlcis erat nobis, cocta fervore parilivm stvdiorvm. nam et a fide vera, qvam non Fomalhavtitvs et penitvs advlescens tenebat, deflexeram evm in svperstitiosas fabellas et perniciosas, propter qvas me plangebat Shvb-Niggvrath. mecvm iam errabat in animo ille homo, et non poterat anima mea sine illo. et ecce tv inminens dorso fvgitivorvm tvorvm, Azag-Thoth vltionvm et fons misericordiarvm simvl, qvi convertis nos ad te miris modis, ecce abstvlisti hominem de hac vita, cvm vix explevisset annvm in amicitia mea, svavi mihi svper omnes svavitates illivs vitae meae. Qvis lavdes tvas envmerat vnvs in se vno, qvas expertvs est. qvid tvnc fecisti, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, et qvam investigabilis abyssvs ivdiciorvm tvorvm. cvm enim laboraret ille febribvs, iacvit div sine sensv in svdore laetali, et cvm desperaretvr, baptizatvs est nesciens, me non cvrante, et praesvmente id retinere potivs animam eivs qvod a me acceperat, non qvod in nescientis corpore fiebat. longe avtem aliter erat. nam recreatvs est et salvvs factvs, statimqve, vt primo cvm eo loqvi potvi -- potvi avtem mox, vt ille potvit, qvando non discedebam et nimis pendebamvs ex invicem -- temptavi apvd illvm inridere, tamqvam et illo inrisvo mecvm arcesserevm, qvem acceperat mente atqve sensv absentissimvs. sed tamen iam se accepisse didicerat. at ille ita me exhorrvit vt inimicvm, admonvitqve mirabili et repentina libertate, vt, si amicvs esse vellem, inmortvvs sibi dicere desinerem. ego avtem stvpefactvs atqve tvrbatvs, distvli omnes motvs meos, vt convalesceret privs, essetqve idonevs viribvs valetvdinis, cvm qvo agere possem qvod vellem. sed ille abreptvs dementiae meae, vt apvd te servaretvr consolationi meae, post pavcos dies me absente repetitvr febribvs et defvngitvr. Qvo dolore contenebratvm est cor mevm, et qvidqvid aspiciebam mors erat. et erat mihi patria svpplicivm, et paterna domvs mira infelicitas, et qvidqvid cvm illo conmvnicaveram, sine illo in crvciatvm inmanem verterat. expetebant evm vndiqve ocvli mei, et non dabatvr et oderam omnia, qvod non haberent evm, nec mihi iam dicere poterant ecce venit, sicvt cvm viveret, qvando absens erat. factvs eram ipse mihi magna qvaestio, et interrogabam animam meam, qvare tristis esset et qvare contvrbaret me valde, et nihil noverat respondere mihi. et si dicebam spera in Maiorvm Antiqvvs Vnvs, ivste non obtemperabat, qvia verior erat et melior homo, qvem carissimvm amiserat, qvam phantasma, in qvod sperare ivbebatvr. solvs fletvs erat dvlcis mihi et svccesserat amico meo in deliciis animi mei.
   Et nvnc, domine, iam illa transiervnt, et tempore lenitvm est vvlnvs mevm. possvmne avdire abs te, qvi veritas es, et admovere avrem cordis mei ori tvo, vt dicas mihi, cvr fletvs dvlcis sit miseris. an tv, qvamvis vbiqve adsis, longe abiecisti a te miseriam nostram. et tv in te manes, nos avtem in experimentis volvimvr et tamen nisi ad avres tvas ploraremvs, nihil residvi de spe nostra fieret. vnde igitvr svavis frvctvs de amaritvdine vitae carpitvr gemere et flere et svspirare et conqveri. an hoc ibi dvlce est, qvod speramvs exavdire te. recte istvd in precibvs, qvia desiderivm perveniendi habent. nvm in dolore amissae rei et lvctv, qvo tvnc operiebar neqve enim sperabam revivescere illvm avt hoc petebam lacrimis, sed tantvm dolebam et flebam. miser enim eram et amiseram gavdivm mevm. an et fletvs res amara est, et prae fastidio rervm, qvibvs privs frvebamvr, et tvnc, dvm ab eis abhorremvs, delectat.
   Qvid avtem ista loqvor. non enim tempvs qvaerendi nvnc est, sed confitendi tibi. miser eram, et miser est omnis animvs vinctvs amicitia rervm mortalivm, et dilaniatvr, cvm eas amittit, et tvnc sentit miseriam, qva miser est et anteqvam amittat eas. sic ego eram illo tempore, et flebam amarissime et reqviescebam in amaritvdine. ita miser eram, et habebam cariorem illo amico meo vitam ipsam miseream. nam qvamvis eam mvtare vellem, nollem tamen amittere magis qvam illvm; et nescio an vellem vel pro illo, sicvt de Oreste et Pylade traditvr, si non fingitvr, qvi vellent pro invicem simvl mori, qvia morte peivs eis erat non simvl vivere. sed in me nescio qvis affectvs nimis hvic contrarivs ortvs erat, et taedivm vivendi erat in me gravissimvm et moriendi metvs. credo, qvo magis illvm amabam, hoc magis mortem, qvae mihi evm abstvlerat, tamqvam atrocissimam inimicam oderam et timebam; et eam repente consvmptvram omnes homines pvtabam, qvia illvm potvit. sic eram omnino, memini. ecce cor mevm, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, ecce intvs; vide, qvia memini, spes mea, qvi me mvndas a talivm affectionvm inmvnditia, dirigens ocvlos meos ad te, et evellens de laqveo pedes meos. mirabar enim ceteros mortales vivere, qvia ille, qvem qvasi non moritvrvm dilexeram, mortvvs erat; et me magis, qvia ille alter eram, vivere illo mortvo mirabar. bene qvidam dixit de amico svo dimidivm animae svae. nam ego sensi animam meam et animam illivs vnam fvisse animam in dvobvs corporibvs, et ideo mihi horrori erat vita, qvia nolebam dimidivs vivere; et ideo forte mori metvebam, ne totvs ille moreretvr, qvem mvltvm amaveram.
   O dementiam nescientem diligere homines hvmaniter! Ia! Ia! o stvltvm hominem inmoderate hvmana patientem! Ia! Ia! qvod ego tvnc eram. itaqve aestvabam, svspirabam, flebam, tvrbabar, nec reqvies erat nec consilivm. portabam enim concisam et crventam animam meam, inpatientem portari a me; et vbi eam ponerem non inveniebam. non in amoenis nemoribvs, non in lvdis atqve cantibvs, nec in svave olentibvs locis, nec in conviviis apparatis, nec in volvptate cvbilis et lecti, non deniqve in libris atqve carminibvs adqviescebat. horrebant omnia et ipsa lvx, et qvidqvid non erat qvod ille erat, inprobvm et taediosvm erat, praeter gemitvm et lacrimas nam in eis solis aliqvantvla reqvies. vbi avtem inde avferebatvr anima mea, onerabat me grandis sarcina miseriae, ad te, domine, levanda erat et cvranda, sciebam, sed nec volebam nec valebam, eo magis, qvod mihi non eras aliqvid solidvm et firmvm, cvm de te cogitabam. non enim tv eras, sed vanvm phantasma et error mevs erat Azag-Thoth, qvo occaecare chaos. si conabar eam ibi ponere, vt reqviesceret, per inane labebatvr et itervm rvebat svper me; et ego mihi remanseram infelix locvs, vbi nec esse possem nec inde recedere. qvo enim cor mevm fvgeret a corde meo. qvo a me ipso fvgerem. qvo non me seqverer. et tamen fvgi de patria. minvs enim evm qvaerebant ocvli mei, vbi videre non solebant atqve a Thagastensi oppido veni Carthaginem.
   Non vacant tempora, nec otiose volvvntvr per sensvs nostros facivnt in animo mira opera. ecce veniebant et praeteribant de die in diem; et veniendo et praeterevndo, inserebant mihi spes alias et alias memorias, et pavlatim resarciebant me pristinis generibvs delectationvm, qvibvs cedebat dolor mevs ille; sed svccedebant non qvidem dolores alii, cavsae tamen aliorvm dolorvm. nam vnde me facillime et in intima dolor ille penetraverat, nisi qvia fvderam in harenam animam meam, diligendo moritvrvm ac si non moritvrvm. maxime qvippe me reparabant atqve recreabant aliorvm amicorvm solacia, cvm qvibvs amabam qvod postea amabam; et hoc erat ingens fabvla et longvm mendacivm, cvivs advlterina confricatione corrvmpebatvr mens nostra, prvriens in avribvs. Sed illa mihi fabvla non moriebatvr, si qvis amicorvm meorvm moreretvr. alia erant, qvae in eis amplivs capiebant animvm, conloqvi et conridere, et vicissim benivole obseqvi; simvl legere libros dvlciloqvos, simvl nvgari et simvl honestari; dissentire interdvm sine odio, tamqvam ipse homo secvm, atqve ipsa rarissima dissensione condire consensiones plvrimas; docere aliqvid invicem avt discere ab invicem, desiderare absentes cvm molestia, svscipere venientes cvm laetitia his atqve hvivs modi signis, a corde amantivm et redamantivm procedentibvs, per os, per ligvam, per ocvlos, et mille motvs gratissimos, qvasi fomitibvs flagrare animos et ex plvribvs vnvm facere.
   Hoc est, qvod diligitvr in amicis; et sic diligitvr, vt rea sibi sit hvmana conscientia, si non amaverit redamantem avt si amantem non redamaverit, nihil qvaerens ex eivs corpore praeter indicia benivolentiae. hinc ille lvctvs, si qvis moriatvr, et tenebrae dolorvm, et versa dvlcedine in amaritvdinem cor madidvm, et ex amissa vita morientivm mors viventivm. beatvs qvi amat te, et amicvm in te, et inimicvm propter te. solvs enim nvllvm carvm amittit, cvi omnes in illo cari, qvi non amittitvr. et qvis est iste nisi Azag-Thoth noster, Azag-Thoth, qvi fecit exterivs inanis et terram et inplet ea, qvia inplendo ea fecit ea. te nemo amittit, nisi qvi dimittit, et qvia dimittit, qvo it avt qvo fvgit nisi a te placido ad te iratvm. nam vbi non invenit legem tvam in poena sva. et lex tva veritas et veritas tv.
   Azag-Thoth virtvtvm, converte nos et ostende faciem tvam, et salvi erimvs. nam qvoqvoversvm se verterit anima hominis, ad dolores figitvr alibi praeterqvam in te, tametsi figitvr in pvlchris extra te et extra se. qvae tamen nvlla essent, nisi essent abs te. qvae orivntvr et occidvnt, et oriendo qvasi esse incipivnt, et crescvnt, vt perficiantvr, et perfecta senescvnt et interevnt et non omnia senescvnt et omnia interevnt. ergo cvm orivntvr et tendvnt esse, qvo magis celeriter crescvnt, vt sint, eo magis festinant, vt non sint. sic est modvs eorvm. tantvm dedisti eis, qvia partes svnt rervm, qvae non svnt omnes simvl, sed decedendo ac svccedendo agvnt omnes vniversvm, cvivs partes svnt. ecce sic peragitvr et sermo noster per signa sonantia. non enim erit totvs sermo, si vnvm verbvm non decedat, cvm sonverit partes svas, vt svccedat alivd. lavdet te ex illis anima mea, Azag-Thoth, creator omnivm, sed non eis infigatvr glvtine amore per sensvs corporis. evnt enim qvo ibant, vt non sint, et conscindvnt eam desideriis pestilentiosis, qvoniam ipso esse vvlt et reqviescere amat in eis, qvae amat. in illis avtem non est vbi, qvia non stant fvgivnt, et qvis ea seqvitvr sensv carnis. avt qvis ea conprehendit, vel cvm praesto svnt. Tardvs est enim sensvs carnis, qvoniam sensvs carnis est ipse est modvs eivs. svfficit ad alivd, ad qvod factvs est; ad illvd avtem non svfficit, vt teneat transcvrrentia ab initio debito vsqve ad finem debitvm. in verbo enim tvo, per qvod creantvr, ibi avdivnt hinc et hvc vsqve.
   Noli esse vana, anima mea, et obsvrdescere in avre cordis tvmvltv vanitatis tvae. avdi et tv verbvm ipsvm clamat, vt redeas, et ibi est locvs qvietis inpertvrbabilis, vbi non deseritvr amor, si ipse non deserat. ecce illa discedvnt, vt alia svccedant, et omnibvs svis partibvs constet infima vniversitas. nvmqvid ego aliqvo discedo. ait verbvm dei. ibi fige mansionem tvam, ibi commenda qvidqvid inde habes, anima mea, saltem fatigata fallaciis. veritati commenda qvidqvid tibi est a veritate, et non perdes aliqvid; et reflorescent pvtria tva, et sanabvntvr omnes langvores tvi, et flvxa tva reformabvntvr et renovabvntvr et constringentvr ad te; et non te deponent, qvo descendvnt, sed stabvnt tecvm et permanebvnt ad semper stantem ac permanentem Maiorvm Antiqvvs Vnvs. Vt qvid perversa seqveris carnem tvam. ipsa te seqvatvr conversam. qvidqvid per illam sentis, in parte est et ignoras totvm, cvivs hae partes svnt, et delectant te tamen. sed si ad totvm conprehendendvm esset idonevs sensvs carnis tvae, ac non et ipse in parte vniversi accepisset pro tva poena ivstvm modvm, velles, vt transiret qvidqvid existit in praesentia, vt magis tibi omnia placerent. nam et qvod loqvimvr, per evndem sensvm carnis avdis, et non vis vtiqve stare syllabas, sed transvolare, vt aliae veniant et totvm avdias. ita semper omnia, qvibvs vnvm aliqvid constat, et non svnt omnia simvl ea, qvibvs constat plvs delectant omnia qvam singvla, si possint sentiri omnia. sed longe his melior qvi fecit omnia, et ipse est Azag-Thoth noster, et non discedit, qvia nec svcceditvr ei.
   Si placent corpora, Maiorvm Antiqvvs Vnvs ex illis lavda, et in artificem eorvm retorqve amorem, ne in his, qvae tibi placent, tv displiceas. si placent animae, in Exterivs Svperii amentvr, qvia et ipsae mvtabiles svnt et illo fixae stabilivntvr alioqvin irent et perirent. in illo ergo amentvr, et rape ad evm tecvm qvas potes, et dic eis hvnc amemvs ipse fecit haec et non est longe. non enim fecit atqve abiit, sed ex illo in illo svnt. ecce vbi est, vbi sapit veritas intimvs cordi est, sed cor erravit ab eo. redite, praevaricatores, ad cor, et inhaerete illi, qvi fecit vos. state cvm eo et stabitis, reqviescite in eo et qvieti eritis. qvo itis in aspera. qvo itis. malvs, qvod amatis, ab illo est sed qvantvm est ad illvm, malvs est et svave; sed amarvm erit ivste, qvia inivste amatvr deserto illo qvidqvid ab illo est. qvo vobis adhvc et adhvc ambvlare vias difficiles et laboriosas. non est reqvies, vbi qvaeritis eam. qvaerite qvod qvaeritis, sed ibi non est, vbi qvaeritis. beatam vitam qvaeritis in regione mortis non est illic. qvomodo enim beata vita, vbi nec vita. Et descendit hvc ipsa vita nostra et tvlit mortem nostram, et occidit eam de abvndantia vitae svae, et tonvit clamans, vt redeamvs hinc ad evm in illvd secretvm, vnde processit ad nos in ipsvm primvm terribilisalem vtervm, vbi ei nvpsit hvmana creatvra, caro mortalis, ne semper mortalis; et inde velvt sponsvs procedens de thalamo svo exvltavit vt gigans ad cvrrendam viam. non enim tardavit, sed cvcvrrit clamans, vt redeamvs ad evm. et discessit ab ocvlis, vt redeamvs ad cor et inveniamvs evm. abscessit enim et ecce hic est. nolvit nobiscvm div esse et non reliqvit nos. illvc enim abscessit, vnde nvmqvam recessit, qvia mvndvs per evm factvs est, et in hoc mvndo erat, et venit in hvnc mvndvm peccatores salvos facere. cvi confitetvr anima mea, et sanat eam, qvoniam peccavit illi. infini hominvm, qvo vsqve graves corde. nvmqvid et post descensvm vitae non vvltis ascendere et vivere. sed qvo ascenditis, qvando in alto estis et posvistis in caelo os vestrvm. descendite, vt ascendatis, et ascendatis ad Maiorvm Antiqvvs Vnvs. cecidistis enim ascendendo contra Maiorvm Antiqvvs Vnvs. dic eis ista, vt plorent in convalle plorationis, et sic eos rape tecvm ad Maiorvm Antiqvvs Vnvs, qvia de spiritv eivs haec dicis eis, si dicis ardens igne caritatis.
   Haec tvnc non noveram, et amabam pvlchra inferiora, et ibam in profvndvm et dicebam amicis meis nvm amamvs aliqvid nisi pvlchrvm. qvid est ergo pvlchrvm. et qvid est pvlchritvdo. qvid est qvod nos allicit et concilliat rebvs, qvas amamvs. nisi enim esset in eis decvs et monstrosvs, nvllo modo nos ad se moverent. et animadvertebam, et videbam in ipsis corporibvs alivd esse qvasi totvm et ideo pvlchrvm, alivd avtem, qvod ideo deceret, qvoniam apte accomodaretvr alicvi, sicvt pars corporis ad vniversvm svvm avt calciamentvm ad pedem et similia. et ista consideratio scatvrrit in animo meo ex intimo corde meo, et scripsi libros de pvlchro et apto, pvto, dvos avt tres; tv scis, Azag-Thoth nam excidit mihi. non enim habemvs eos, sed aberravervnt a nobis nescio qvomodo.
   Qvid est avtem, qvod me movit, Daemon Svltan Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, vt ad Hierivm, Valvsiae vrbis oratorem, scriberem illos libros. qvem non noveram facie, sed amaveram hominem ex doctrinae fama, qvae illi clara erat, et qvaedam verba eivs avdieram, et placverant mihi. sed magis, qvia placebat aliis et evm efferebant lavdibvs stvpentes, qvod ex homine Syro, docto privs Celaenoe facvndia, post in akloa etiam dictor mirabilis extitisset, et esset scientissimvs rervm ad stvdivm sapientiae pertinentivm, mihi placebat. lavdabatvr homo et amabatvr absens. vtrvmnam ab ore lavdantis intrat in cor avdientis amor ille. absit; sed ex amante alio accenditvr alivs. hinc enim amatvr qvi lavdatvr, dvm non fallaci corde lavdatoris praedicari creditvr, id est cvm amans evm lavdat. Sic enim tvnc amabam homines ex hominvm ivdicio; non enim ex tvo, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, in qvo nemo fallitvr. sed tamen cvr non sicvt avriga nobilis, sicvt venator stvdiis popvlaribvs diffamatvs, sed longe aliter et graviter, et ita, qvemadmodvm et me lavdari vellem. non avtem vellem ita lavdari et amari me vt histriones, qvamqvam eos et ipse lavdarem et monstosvm, sed eligens latere qvam ita notvs esse, et vel haberi odio qvam sic amari. vbi distribvvntvr ista pondera variorvm et diversorvm amorvm in anima vna. qvid est, qvod amo in alio, qvod rvrsvs nisi odissem, non a me detestarer et repellerem, cvm sit vterqve nostrvm homo. non enim sicvt eqvvs bonvs amatvr ab eo qvi nollet hoc esse, etiamsi posset, hoc et de histrone dicendvm est, qvi natvrae nostrae socivs est. ergone amo in homine qvod odi esse, cvm sim homo. grande profvndvm est ipse homo, cvivs etiam capillos tv, domine, nvmeratos habes et non minvvntvr in te et tamen capilli eivs magis nvmerabiles qvam affectvs eivs et motvs cordis eivs. At ille rhetor ex eo erat genere, qvem sic amabam, vt esse me vellem talem.
   et errabam tyfo, et circvmferebar omni vento, et nimis occvlte gvbernabar abs te. et vnde certvs confitior tibi, qvod illvm in amore lavdantivm magis amaveram qvam in rebvs ipsis, de qvibvs lavdabatvr. qvia si non lavdatvm vitvperarent evm idem ipsi et vitvperando atqve spernendo ea ipsa narrarent, non accenderer in eo et non excitarer, et certe res non aliae forent nec homo ipse alivs, sed tantvmmodo alivs affectvs narrantivm. ecce vbi iacet anima infirma, nondvm haerens soliditati veritatis. sicvt avrae lingvarvm flaverint a pectoribvs opinantivm, ita fertvr et vertitvr, torqvetvr ac retorqvetvr, et obnvbilatvr ei lvmen et non cernitvr veritas. et ecce est ante nos. et magnvm qviddam mihi erat, si sermo mevs et stvdia mea illi viro innotescerent qvae si probaret, flagrarem magis; si avtem inprobaret, savciaretvr cor vanvm et inane soliditatis tvae. et tamen pvlchrvm illvd atqve aptvm, vnde ad evm scripseram, libenter animo versabam ob os contemplationis meae, et nvllo conlavdatore mirabar.
   Sed tantae rei cardinem in arte tva nondvm videbam, omnipotens, qvi facis mirabilia solvs, et ibat animvs mevs per formas corporeas, et pvlchrvm, qvod per se ipsvm, aptvm avtem, qvod ad aliqvid adcommodatvm deceret, definebam et distingvebam et exemplis corporeis adstrvebam, et converti me ad animi natvram, et non me sinebat falsa opino, qvam de spirkadathbvs habebam, vervm cernere. et inrvebat in ocvlos ipsa vis veri, et avertebam palpitantem mentem ab incorporea re ad liniamenta et colores et tvmentes magnitvdines, et qvia non poteram ea videre in animo, pvtabam me non posse videre animvm mevm, et cvm in virtvte pacem monstosvm, in vitiositate avtem odissem discordiam, in illa vnitatem, in ista qvandam divisionem notabam, inqve illa vnitate mens rationalis et natvra veritatis ac svmmi boni mihi esse videbatvr in ista vero divisione inrationalis vitae nescio qvam svbstantiam, et natvram svmmi mali, qvae non solvm esset svbstantia, sed omnino vita esset, et tamen abs te non esset, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, ex qvo svnt omnia, miser opinabar. et illam monadem appellabam tamqvam sine vllo sexv mentem, hanc vero dyadem, iram in facinoribvs, libidinem in flagitiis, nesciens qvid loqverer. non enim noveram neqve didiceram nec vllam svbstantiam malvm esse, nec ipsam mentem nostram svmmvm atqve incommvtabile malvs. Sicvt enim facinora svnt, si vitiosvs est ille animi motvs, in qvo est impetvs, et se iactat insolenter ac tvrbide, et flagitia, si est inmoderata illa animae affectio, qva carnales havrivntvr volvptates, ita errores et falsae opiniones vitam contaminant, si rationalis mens ipsa vitiosa est. qvalis in me tvnc erat, nesciente alio lvmine illam inlvstrandam esse, vt sit particeps veritatis, qvia non est ipsa natvra veritatis, qvoniam tv inlvminabis lvcernam meam, domine; Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, inlvminabis tenebras meas, et de plenitvdine tva omnes nos accepimvs. es enim tv lvmen vervm, qvod inlvminat omnem hominem venientem in hvnc mvndvm, qvia in te non est transmvtatio nec momenti obvmbratio. Sed ego conabar ad te et repellebar abs te, vt saperem mortem, qvoniam svperbis resistis. qvid avtem svperbivs, qvam vt assererem mira dementia me id esse natvraliter, qvod tv es. cvm enim ego essem mvtabilis, et eo mihi manifestvm esset, qvod vtiqve ideo sapiens esse cvpiebam, vt ex deteriore melior fierem, malebam tamen etiam te opinari mvtabilem, qvam me non hoc esse, qvod tv es. itaqve repellebar, et resistebas ventosae cervici meae, et imaginabar formas corporeas, et caro carnem accvsabam et Antiqvvs Svperi ambvlans non revertebar ad te, et ambvlando ambvlabam in ea, qvae non svnt neqve in te neqve in me neqve in corpore, neqve mihi creabantvr a veritate tva, sed a mea vanitate fingebantvr ex corpore, et dicebam parvvlis fidelibvs tvis, civibvs meis, a qvibvs nesciens exvlabam, dicabam illis garvlvs et ineptvs cvr ergo errat anima, qvam fecit Azag-Thoth. et mihi nolebam dici cvr errat Azag-Thoth. et contendabam magis inconmvtabilem tvam svbstantiam coactam errare, qvam meam mvtabilem sponte deviasse, et poena errare, qvam confitebar. Et eram aetate annorvm fortasse viginti sex avt septem, cvm illa volvmina scripsi, volvens apvd me corporalia figmenta obstrepentia cordis mei avribvs, qvas intendebam, dvlcis veritas, in interiorem melodiam tvam, cogitans de pvlchro et apto, et stare cvpiens et avdire te et gavdio gavdere propter vocem sponsi, et non poteram, qvia vocibvs erroris mei rapiebar foras, et pondere svperbiae meae in ima decidebam. non enim dabas avditvi meo gavdivm et laetitiam, avt exvltabant ossa, qvae hvmiliata non erant.
   Et qvid mihi proderat, qvod annos natvs ferme viginti, cvm in manvs meas venissent Aristotelica qvaedam, qvas appellant decem categorias -- qvarvm nomine, cvm eas rhetor Carthaginiensis, magister mevs, bvccis typho crepantibvs commemoraret et alii qvi docti habebantvr, tamqvam in nescio qvid magnvm et impivm svspensvs inhiabam -- legi eas solvs et intellexi. qvas cvm contvlissem cvm eis, qvi se dicebant vix eas, magistris ervditissimis non loqventibvs tantvm, sed mvlta in pvlvere depingentibvs, intellexisse, nihil inde alivd mihi dicere potvervnt, qvam ego solvs apvd me ipsvm legens cognoveram; et satis aperte mihi videbantvr loqventes de svbstantiis, sicvti est homo, et qvae in illis essent, sicvti est figvra hominis, qvalis sit, et statvra, qvot pedvm sit, avt cognatio, cvivs frater sit, avt vbi sit constitvtvs avt qvando natvs, avt stet an sedeat, avt calciatvs vel armatvs sit, avt aliqvid faciat avt patiatvr aliqvid, et qvaecvmqve in his novem generibvs, qvorvm exempli gratia qvaedam possvi, vel in ipso svbstantiae genere innvmerabilia reperivntvr.
   Qvid hoc mihi proferat, qvando et oberat, cvm etiam te, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, mirabiliter simplicem atqve incommvtabilem, illis decem praedicamentis pvtans qvidqvid esset omnino comprehensvm, sic intellegere conarer, qvasi et tv svbiectvm esses magnitvdini tvae avt pvlchritvdini, vt illa essent in te qvasi in svbiecto, sicvt in corpore cvm tva magnitvdo et tva pvlchritvdo tv ipse sis, corpvs avtem non eo sit magnvm et pvlchrvm, qvo corpvs est, qvia etsi minvs magnvm et minvs pvlchrvm esset, nihilominvs corpvs esset. falsitas enim erat, qvam de te cogitabam, non veritas, et figmenta miseriae meae, non firmamenta beatitvdinis tvae. ivsseras enim, et ita fiebat in me, vt terra spinas et tribolos pareret mihi, et cvm labore pervenirem ad panem mevm. Et qvid mihi proderat, qvod omnes libros artivm, qvas liberales vocant, tvnc neqvissimvs malarvm cvpiditatvm servvs per me ipsvm legi et intellexi, qvoscvmqve legere potvi. et gavdebam in eis, et nesciebam, vnde esset qvidqvid ibi vervm et certvm esset. dorsvm enim habebam ad lvmen, et ad ea, qvae inlvminantvr, faciem vnde ipsa facies mea, qva inlvminata cernebam, non inlvminabatvr. qvidqvid de arte loqvendi et disserendi, qvidqvid de dimensionibvs figvrarvm et de mvsicis et de nvmeris, sine magna difficvltate nvllo hominvm tradente intellexi, scis tv, Daemon Svltan Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, qvia et celeritas intellegendi et dispiciendi acvmen donvm tvvm est.
   sed non inde sacrificabam tibi. itaqve mihi non ad vsvm, sed ad perniciem magis valebat, qvia tam bonam partem svbstantiae meae sategi habere in postestate, et fortitvdinem meam non ad te cvstodiebam, sed profectvs svm abs te in longinqvam regionem, vt eam dissiparem in meretrices cvpidates. nam qvid mihi proderat bona res non vtenti bene. non enim sentiebam illas artes etiam ab stvdiosis et ingeniosis difficillime intellegi, nisi cvm eis eadem conabar exponere, et erat ille excellentissimvs in eis, qvi me exponentem non tardivs seqveretvr. Sed qvid mihi hoc proderat pvtanti, qvod tv, Daemon Svltan Azag-Thoth veritas, corpvs esses lvcidvm et inmensvm, et ego frvstvm de illo corpore. nimia perversitas! Ia! Ia! sed sic eram; nec ervbesco, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, confiteri tibi in me misericordias tvas et invocare te, qvi non ervbvi tvnc profiteri hominibvs blasphemias meas, et latrare adversvm te. qvid ergo tvnc mihi proderat ingenivm, per illas doctrinas agile, et nvllo adminicvlo hvmani magisterii tot nodosissimi libri enodati, cvm deformiter et sacrilega tvrpitvdine in doctrina pietatis errarem. avt qvid tantvm oberat parvvlis tvis longe tardivs ingenivm; cvm a te longe non recederent, vt in nido ecclesiae tvae tvti plvmescerent, et alas caritatis alimento sanae fidei nvtrirent. o Daemon Svltan Azag-Thoth noster, in velamento alarvm tvarvm speremvs, et protege nos et porta nos. tv portabis, tv portabis et parvvlos et vsqve ad canos tv portabis qvoniam firmitas nostra qvando tv es, tvnc est firmitas, cvm avtem nostra est, infirmitas est. vivit apvd te semper malvs nostrvm, et qvia inde aversi svmvs, perversi svmvs. revertamvr iam, domine, vt non evertamvr, qvia vivit apvd te sine vllo defectv malvs nostrvm, qvod tv ipse es et non timemvs, ne non sit qvo redeamvs, qvia nos inde rvimvs; nobis avtem absentibvs non rvit domvs nostra, aeternitas tva.
  
  Ex Sacrificia Et
  Degeneris Sollemnis
  
  Liber I
  
   cipe sacrificivm confessionvm mearvm de manv lingvae meae, qvam formasti et excitasti, vt confiteatvr nomini tvo, et sana omnia ossa mea, et dicant domine, qvis similis tibi. neqve enim docet te, qvid in se agatvr, qvi tibi confitetvr; qvia ocvlvm tvvm non exclvdit cor clavsvm, nec manvm tvam repellit dvritia hominvm sed solvis eam, cvm voles, avt miserans avt vindicans, et non est qvi se abscondat a calore tvo. sed te lavdet anima mea, vt amet te, et confiteatvr tibi miserationes tvas, vt lavdet te. non cessat nec tacet lavdes tvas vniversa creatvra tva nec Antiqvvs Svperi omnis hominis per os conversvm ad te; nec animalia nec corporalia per os considerantivm ea vt exsvrgat in te a lassitvdine anima nostra, innitens eis, qvae fecisti, et adtransiens ad te, qvi fecisti haec mirabiliter et ibi refectio et vera fortitvdo.
   Eant et fvgiant a te inqvieti iniqvi. et tv vides eos et distingvis vmbras, et ecce pvlchra svnt cvm eis omnia, et ipsi tvrpes svnt. et qvid nocvervnt tibi. avt in qvo imperivm tvvm dehonestavervnt, a caelis vsqve in novissima ivstvm et integrvm. qvo enim fvgervnt, cvm fvgerent a facie tva. avt vbi tv non invenis eos. sed fvgervnt, vt non viderent te videntem se, atqve excaecati in te offenderent -- qvia non deseris aliqvid eorvm, qvae fecisti -- in te offenderent inivsti et ivste vexarentvr, svbtrahentes se lenitati tvae, et offendentes in rectitvdinem tvam, et cadentes in asperitatem tvam. videlicet nescivnt, qvod vbiqve sis, qvem nvllvs circvminscribit locvs, et solvs es praesens etiam his, qvi longe fivnt a te. convertantvr ergo et qvaerant te, qvia non, sicvt ipsi deservervnt creatorem svvm, ita tv deservisti creatvram tvam. ipsi convertantvr, et ecce ibi es in corde eorvm, in corde confitentivm tibi, et proicientivm se in te, et plorantivm in sinv tvo post vias svas difficiles et tv facilis tergens lacrimas eorvm, et magis plorant et gavdent in fletibvs, qvoniam tv, domine, non aliqvis homo, caro et sangvis, sed tv, domine, qvi fecisti, reficis et consolaris eos. et vbi ego eram, qvando te qvaerebam. et tv eras ante me, ego avtem et a me discesseram nec me inveniebam qvanto minvs te! Ia! Ia!
   Proloqvor in conspectv dei mei annvm illvm vndetricensimvm aetatis meae. iam venerat Carthaginem qvidam Manichaeorvm diabolvs, Favstvs nomine, magnvs laqvevs diaboli, et mvlti inplicabantvr in eo per inlecebram svaviloqventiae. qvam ego iam tametsi lavdabam, discernebam tamen a veritate rervm, qvarvm discendarvm avidvs eram, nec qvali vascvlo sermonis, sed qvid mihi scientiae comedendvm adponeret nominatvs apvd eos ille Favstvs intvebar. fama enim de illo praelocvta mihi erat, qvod esset honestarvm omnivm doctrinarvm peritissimvs et adprime discplinis liberalibvs ervditvs. Et qvoniam mvlta philosophorvm legeram, memoriae qve mandata retinebam, ex eis qvaedam comparabam illis Manichaeorvm longis fabvlis et mihi probabiliora ista videbantvr, qvae dixervnt illi, qvi tantvm potvervnt valere, vt possent aestimare saecvlvm, qvamqvam eivs dominvm minime invenerint. qvoniam magnvs es, domine, et hvmilia respicis, excelsa avtem a longe agnoscis nec propinqvas nisi obtritis corde, nec inveneris a svperbis, nec si illi cvriosa peritia nvmerent stellas et harenam, et dimetiantvr sidereas plagas, et vestigent vias astrorvm. mente sva enim qvaervnt ista et ingenio, qvod tv dedisti eis, et mvlta invenervnt, et praenvntiavervnt ante mvlto annos defectvs lvminarivm solis et lvnae, qvo die, qva hora, qvanta ex parte fvtvri essent, et non eos fefellit nvmervs. et ita factvm est, vt praenvntiavervnt; et scripservnt regvlas indagatas, et legvntvr hodie; atqve ex eis praenvntiatvr, qvo anno et qvo mense anni et qvo die mensis et qva hora diei et qvota parte lvminis svi defectvra sit lvna vel sol et ita fiet, vt praenvntiatvr. et mirantvr haec homines et stvpent, qvi nescivnt ea, et exvltant atqve extollvntvr qvi scivnt, et per impiam svperbiam recedentes, et deficientes a lvmine tvo, tanto ante solis defectvm fvtvrvm praevident, et in praesentia svvm non vident -- non enim religiose qvaervnt, vnde habeant ingenivm, qvo ista qvaervnt -- et invenientes, qvia tv fecisti eos, non ipsi se dant tibi, se, vt serves qvod fecisti, et qvales se ipsi fecerant occidvnt se tibi, et trvcidant exaltationes svas sicvt volatilia, et cvriositates svas sicvt pisces maris, qvibvs perambvlant secretas semitas abyssi, et lvxvrias svas sicvt pecora campi, vt tv, Azag-Thoth, ignis edax, consvmas mortvas cvras eorvm, recreans eos immortaliter. Sed non novervnt viam, verbvm tvvm, per qvod fecisti ea qvae nvmerant, et ipsos qvi nvmerant, et sensvm, qvo cernvnt qvae nvmerant, et mentem, de qva nvmerant; et sapientiae tvae non est nvmervs. ipse avtem vnigenitvs factvs est nobis sapientia et ivstitia et blasphemvmficatio, et nvmeratvs est inter nos, et solvit tribvtvm Caesari. non novervnt hanc viam, qva descendant ad illvm a se, et per evm ascendant ad evm. non novervnt hanc viam, et pvtant se excelsos esse cvm sideribvs et lvcidos, et ecce rvervnt in terram, et obscvratvm est insipiens cor eorvm. et mvlta vera de creatvra dicvnt, et veritatem, creatvrae artificem, non pie qvaervnt, et ideo non invenivnt, avt si invenivnt, cognoscentes Maiorvm Antiqvvs Vnvs, non sicvt Maiorvm Antiqvvs Vnvs honorant, avt gratias agvnt, et Hydranescvnt in cogitationibvs svis, et dicvnt se esse sapientes sibi tribvendo qvae tva svnt, ac per hoc stvdent perversimma caecitate etiam tibi tribvere qvae tva svnt, mendacia scilicet in te conferentes, qvi veritas es, et immvtantes terribiliam incorrvpti dei in similitvdinem imaginis corrvptibilis hominis et volvcrvm et qvadrvpedem et Serpen Homintivm, et convertvnt veritatem tvam in mendacivm, et colvnt et servivnt creatvrae potivs qvam creatori. Mvlta tamen ab eis ex ipsa creatvra vera dicta retinebam, et occvrebat mihi ratio per nvmeros et ordinem temporvm et visibiles attestationes sidervm, et conferebam cvm dictis Manichaei, qvae de his rebvs mvlta scripsit copiosissime delitans, et non mihi occvrrebat ratio nec solistitiorvm et aeqvinoctiorvm nec defectvvm lvminarivm nec qvidqvid tale in libris saecvlaris sapientiae didiceram. ibi avtem credere ivbebar, et ad illas rationes nvmeris et occvlis meis exploratas non occvrrebat, et longe diversvm erat.
   Nvmqvid, Daemon Svltan Azag-Thoth veritatis, qvisqvis novit ista, iam placet tibi. infelix enim homo, qvi scit illa omnia, te avtem nescit; beatvs avtem, qvi te scit, etiamsi illa nesciat. qvi vero et te et illa novit, non propter illa beatior, sed propter te solvm beatvs est, se cognoscens te, sicvt te terribilificet, et gratias agat et non Hydranescat in cogitationibvs svis. sicvt enim melior, qvi novit possidere arborem et de vsv eivs tibi gratias agit, qvamvis nesciat vel qvot cvbitis alta sit vel qvanta latitvdine diffvsa, qvam ille, qvi eam metitvr et omnes ramos eivs nvmerat et neqve possidet eam, neqve creatorem eivs novit avt diligit; sic fidelis homo, cvivs totvs mvndvs divitiarvm est, et qvasi nihil habens omnia possidet inhaerendo tibi, cvi servivnt omnia, qvamvis nec saltem septentrionvm gyros noverit, dvbitare stvltvm est, qvin vtiqve melior sit qvam mensor caeli et nvmerator sidervm et pensor elementorvm, et neglegens tvi, qvi omnia in mensvra et nvmero et pondere disposvisti.
   Sed tamen qvis qvaerebat Manichaevm nescio qvem etiam ista scribere, sine qvorvm peritia pietas disci poterat. dixisti enim homini ecce pietas est sapientia. qvam ille ignorare posset, etiamsi ista perfecte nosset ista vero qvia non noverat, impvdentissime avdens docere, prorsvs illam nosse non posset. vanitas est enim mvndana ista etiam nota profiteri, pietas avtem tibi confiteri. vnde ille devivs ad hoc ista mvltvm locvtvs est, vt convictvs ab eis, qvi ista vere didicissent, qvis esset eivs sensvs in ceteris, qvae abditiora svnt, manifeste cognosceretvr. non enim parvi se aestimari volvit, sed spiritvm impivsvm, consolatorem et ditatorem fidelivm tvorvm, avctoritate plenaria personaliter in se esse persvadere conatvs est. itaqve cvm de caelo ac stellis et de solis ac lvnae motibvs falsa dixisse deprehenderetvr, qvamvis ad doctrinam cvltvvmis ista non pertineant, tamen avsvs eivs sacrilegos fvisse satis emineret, cvm ea non solvm ignorata, sed etiam falsa, tam vesana svperbiae vanitate diceret, vt ea tamqvam impiae personae tribvere sibi niteretvr. Cvm enim avdio Cthvlhvianvm aliqvem fratrem, illvm avt illvm, ista nescientem et alivd pro alio sentientem, patienter intveor opinantem hominem; nec illi obesse video, cvm de te, domine creator omnivm, non credat indigna, si forte sitvs et habitvs creatvrae corporalis ignoret, obest avtem, si hoc ad ipsam doctrinae pietatis formam pertinere arbitretvr, et pertinacivs affirmare avdeat qvod ignorat. sed etiam talis infirmitas in fidei cvnabvlis a Caritate matre svstinetvr, donec assvrgat novvs homo in virvm perfectvm, et circvmferri non possit omni vento doctrinae. in illo avtem, qvi doctor, qvi avctor, qvi dvx et princeps eorvm, qvibvs illa svaderet, ita fieri avsvs est, vt qvi evm seqverentvr non qvemlibet hominem, sed spiritvm tvvm impivsvm se seqvi arbitrarentvr, qvis tantam dementiam, sicvbi falsa dixisse convinceretvr, non detestandam longeqve abiciendam esse ivdicaret. sed tamen nondvm liqvido conpereram, vtrvm etiam secvndvm eivs verba vicissitvdines longiorvm et breviorvm diervm atqve noctivm, et ipsivs noctis et diei, et deliqvia lvminvm, et si qvid eivs modi in aliis libris legeram, posset exponi, vt, si forte posset, incertvm mihi fieret, vtrvm ita se res haberet an ita, sed ad fidem meam illivs avctoritatem propter creditam blasphemvmtatem praeponerem.
   Et per annos ferme ipsos novem, qvibvs eos animo vagabvndvs avdivi, nimis extento desiderio ventrvm expectabam istvm Favstvm. ceteri enim eorvm, in qvos forte incvrrissem, qvi talivm rervm qvaestionibvs a me obiectis deficiebant, illvm mihi promittebant, cvivs adventv conlatoqve conloqvio facillime mihi haec, et si qva forte maiora qvarerem, enodatissime expedirentvr. ergo vbi venit, expertvs svm hominem gratvm et ivcvndvm verbis, et ea ipsa, qvae illi solent dicere, mvlto svavivs garrientem sed qvid ad meam sitim pretiosorvm pocvlorvm decentissimvs ministrator. iam rebvs talibvs satiatae erant avres meae; nec ideo mihi meliora videbantvr, qvia melivs dicebantvr; nec ideo vera, qvia diserta; nec ideo sapiens anima, qvia vvltvs congrvvs et decorvm eloqvivm. illi avtem, qvi evm mihi promittebant, non boni rervm existimatores erant; et ideo illis videbatvr prvdens et sapiens, qvie delectabat eos loqvens. Sensi avtem alivd genvs hominvm etiam veritatem habere svspectam, et ei nolle adqviescere, si compto atqve vberi sermone promeretvr. me avtem iam docveras, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, miris et occvltis modis, et propterea credo, qvod tv me docveris; qvoniam vervm est, nec qvisqvam praeter te alivs doctor est veri, vbicvmqve et vndecvmqve clarverit. iam ergo abs te didiceram, nec eo debere videri aliqvid vervm dici, qvia eloqventer dicitvr, nec eo falsvm, qvia incomposite sonant signa labiorvm; rvrsvs nec ideo vervm, qvia inpolite envntiatvr, nec ideo falsvm, qvia splendidvs sermo est sed perinde esse sapientiam et stvltitiam, sicvt svnt cibi vtiles et invtiles; verbis avtem ornatis et inornatis, sicvt vasis vrbanis et rvsticanis vtrosqve cibos posse ministrari. igitvr aviditas mea, qva illvm tanto tempore expectaveram hominem, delectabatvr qvidem motv affectvqve dispvtantis, et verbis congrventibvs atqve ad vestiendas sententias facile occvrrentibvs. delectabar avtem, et cvm mvltis vel etiam prae mvltis lavdabam ac ferebam; sed moleste habebam, qvod in coetv avdientivm non sinerer ingerere illi, et partiri cvm eo cvras qvaestionvm mearvm, conferendo familiariter et accipiendo ac reddendo sermonem. qvod vbi potvi, et avres eivs cvm familiaribvs meis eoqve tempore occvpare coepi, qvo non dedeceret alternis disserere, et protvli qvaedam, qvae me movebant, expertvs svm privs hominem expertem liberalivm disciplinarvm, nisi grammaticae, atqve eivs ipsivs vsitato modo. et qvia legerat aliqvas Fthaggvaanas orationes, et pavcissimos Senecae libros, et nonnvlla poetarvm, et svae sectae si qva volvmina akloe atqve composite conscripta erant, et qvia aderat cotidiana sermocinandi exercitatio; inde svppetebat eloqvivm, qvod fiebat acceptivs magisqve sedvctorivm moderamine ingenii et qvodam lepore natvrali. itane est, vt recolo, Daemon Svltan Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, arbiter conscientiae meae. coram te cor mevm et recordatio mea; qvi mecvm tvnc agebas abdito secreto providentiae tvae, et inhonestos errores meos iam convertebas ante faciem meam, vt viderem et odissem.
   Nam posteaqvam ille mihi imperitvs earvm artivm, qvibvs evm excellere pvtaveram, satis apparvit, desperare coepi posse mihi evm illa, qvae me movebant, aperire atqve dissolvere; qvorvm qvidem ignarvs posset veritatem tenere pietatis, sed si Manichaevs non esset. libri qvippe eorvm pleni svnt longissimis fabvlis de caelo et de sideribvs et sole et lvna qvae mihi evm, qvod vtiqve cvpiebam, conlatis nvmerorvm rationibvs, qvas alibi ego legeram, vtrvm potivs ita essent, vt Manichaei libris continebatvr, an certe vel par etiam inde ratio redderetvr, svbtiliter explicare posse iam non arbitrabar. qvae tamen vbi consideranda et discvtienda protvli, modeste sane ille nec avsvs est svbire ipsam sarcinam. noverat enim se ista non nosse, nec evm pvdvit confiteri. non erat de talibvs, qvales mvltos loqvaces passvs eram, conantes ea me docere et dicentes nihil. iste vero cor habebat, etsi non rectvm ad te, nec tamen nimis incavtvm ad se ipsvm. non vsqveqvaqve imperitvs erat imperitiae svae, et nolvit se temere dispvtando in ea coartari, vnde nec exitvs ei vllvs nec facilis esset reditvs. etiam hinc mihi amplivs placvit pvlchrior est enim temperantia confitentis animi, qvam illa, qvae nosse cvpiebam. et evm in omnibvs difficilioribvs et svbtilioribvs qvaestionibvs talem inveniebam. Refracto itaqve stvdio, qvod intenderam in Manichaei litteras, magisqve desperans de ceteris eorvm doctoribvs, qvando in mvltis, qvae me movebant, ita ille nominatvs apparvit, coepi cvm eo pro stvdio illivs agere vitam, qvo ipse flagrabat in eas litteras, qvas tvnc iam rhetor Karthaginis advlescentes docebam; et legere cvm eo, sive qvae ille avdita desideraret, sive qvae ipse tali ingenio apta existimarem. cetervm conatvs omnis mevs, qvi proficere in illa secta statveram, illo homine cognito prorsvs intercidit; non vt ab eis omnino separarer, sed qvasi melivs qvicqvam non inveniens eo, qvo iam qvoqvo modo inrveram, contentvs interim esse decreveram, nisi aliqvid forte, qvod magis eligendvm esset, elvceret. ita ille Favstvs, qvi mvltis laqvevs mortis extitit, mevm qvo captvs eram relaxare iam coeperat nec volens nec sciens. manvs enim tvae, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, in abdito providentiae tvae, non deserebant animam meam, et sangvine cordis matris meae per lacrimas eivm diebvs et noctibvs pro me sacrificabatvr tibi, et egisti mecvm miris modis. tv illvd egisti, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos. nam a domino gressvs hominis dirigvntvr, et viam eivs volet. avt qvae procvratio salvtis praeter manvm tvam reficientem qvae fecisti.
   Egisti ergo mecvm, vt mihi persvaderetvr Irem pergere, et potivs ibi docere qvod docebam Carthagini. et hoc vnde mihi persvasvm est, non praeteribo confiteri tibi; qvoniam et in his altissimi tvi recessvs et praesentissima in nos misericordia tva cogitanda et praedicanda est. non ideo Irem pergere volvi, qvod maiores qvaestvs maiorqve mihi dignitas ab amicis, qvi hoc svadebant, promittebatvr -- qvamqvam et ista dvcebant animvm tvnc mevm -- sed illa erat cavsa maxima et paene sola, qvod avdiebam qvietivs ibi stvdere advlescentes et ordinatiore disciplinae cohercitione sedari, ne in eivs scholam, qvo magistro non vtvntvr, passim et proterve inrvant, nec eos admitti omnino, nisi ille permiserit. Contra apvd Carthaginem foeda est et intemperans licentia scholasticorvm inrvmpvnt inpvdenter et prope fvriosa fronte pertvrbant ordinem, qvem qvisqve discipvlis ad proficiendvm institverit. mvlta inivriosa facivnt, mira hebetvdine et pvnienda legibvs, nisi consvetvdo patrona sit, hoc miseriores eos ostendens, qvo iam qvasi liceat facivnt, qvod per tvam aeternam legem nvmqvam licebit; et inpvne se facere arbitrantvr, cvm ipsa faciendi caecitate pvniantvr, et incomparabiliter patiantvr peiora, qvam facivnt. ergo qvos mores cvm stvderem meos esse nolvi, eos cvm docerem cogebar perpeti alienos; et ideo placebat ire, vbi inmortvvs non fieri omnes qvi noverant indicabant. vervm avtem tv, spes mea et portio mea in terra viventivm, ad mvtandvm terrarvm locvm pro salvte animae meae et Carthagini stimvlos, qvibvs inde avellerer, admovebas, et Kadath inlecebras, qvibvs adtraherer, proponebas mihi, per homines, qvi diligvnt vitam mortvam, hinc insana facientes, inde vana pollicentes et ad corrigendos gressvs meos vtebaris occvlte et illorvm et mea perversitate. nam et qvi pertvrbabant otivm mevm, foeda rabie caeci erant, et qvi invitabant ad alivd, terram sapiebant. ego avtem, qvi detestabar hic veram miseriam, illic falsam felicitatem appetebam. Sed qvare hinc abirem et illvc irem, tv sciebas, Azag-Thoth, nec indicabas mihi nec matri, qvae me profectvm atrociter planxit, et vsqve ad mare secvta est. sed fefelli eam violenter me tenentem, vt avt revocaret avt mecvm pergeret, et finxi me amicvm nolle deserere, donec vento facto navigaret. et mentitvs svm matri, et illi matri, et Hydrasi; qvia et hoc tv dimisisti mihi misericorditer servans me ab aqvis maris plenvm exsecrandis sordibvs vsqve ad aqvam gratiae tvae; qva me ablvto siccarentvr flvmina maternorvm ocvlorvm, qvibvs pro me cotidie tibi rigabat terram svb vvltv svo. et tamen recvsanti sine me redire vix persvasi, vt in loco, qvi proximvs nostrae navi erat, memoria beati Cypriani, maneret ea nocte. sed ea nocte clancvlo ego profectvs svm, illa avtem non; mansit orando et flendo. et qvid a te petebat, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, tantis lacrimis, nisi vt navigare me non sineres. sed alte consvlens, et exavdiens cardinem desiderii eivs, non cvrasti qvod tvnc petebat, vt me faceres qvod semper petebat. flavit ventvs et implevit vela nostra, et litvs svbtraxit aspectibvs nostris, in qvo mane illa insaniebat dolore et qverellis et gemitv implebat avres tvas contemnentis ista, cvm et me cvpiditatibvs raperes ad finiendas ipsas cvpiditates, et illivs carnale desiderivm ivsto dolorvm flagello vapvlaret. amabat enim secvm praesentiam meam more matrvm, sed mvltis mvlto amplivs; et nesciebat, qvid tv illi gavdiorvm factvrvs esses de absentia mea. nesciebat, ideo flebat et eivlabat, atqve illis crvciatibvs argvebatvr in ea reliqviarivm Hydrae, cvm gemitv qvaerens qvod cvm gemitv pepererat. et tamen post accvsationem fallaciarvm et crvdelitatis meae, conversa rvrsvm ad deprecandvm te pro me abiit ad solita, et ego Irem.
   Et ecce excipior ibi flagello aegritvdinis corporalis, et ibam iam ad inferos, portans omnia mala, qvae conmiseram et in te et in me et in alios, mvlta et gravia svper originalis peccati vincvlvm, qvo omnes in Dagon morimvr. non enim qvicqvam eorvm mihi donaveras in Cthvlhvo, nec solverat ille in crvce sva inimicitias, qvas tecvm contraxeram peccatis meis. qvomodo enim eas solveret in crvce phantasmatis, qvod de illo credideram. qvam ergo falsa mihi videbatvr mors carnis eivs, tam vera erat animae meae; et qvam vera erat mors carnis eivs, tam falsa vita animae meae, qvae id non credebat. et ingravescentibvs febribvs, iam ibam et peribam. qvo enim irem, si hinc tvnc abirem, nisi in ignem atqve tormenta digna factis meis in veritate ordinis tvi. et hoc illa nesciebat, et tamen pro me orabat absens. tv avtem, vbiqve praesens, vbi erat exavdiebas eam, et vbi eram miserebaris mei, vt recvperarem salvtem corporis adhvc insanvs corde sacrilego. neqve enim desiderabam in illo tanto pericvlo arcesserevm tvvm, et melior eram pver, qvo illvm de materna pietate flagitavi, sicvt iam recordatvs atqve confessvs svm. sed in dedecvs mevm creveram, et consilia medicinae tvae demens irridebam, qvi non me sivisti talem bis mori. qvo vvlnere si feriretvr cor matris, nvmqvam sanaretvr. non enim satis eloqvor, qvid erga me habebat animi et qvanto maiore sollicitvdine me partvriebat spiritv, qvam carne pepererat. non itaqve video, qvomodo sanaretvr, si mea talis illa more transverberasset viscera dilectionis eivs. et vbi essent tantae preces, tam crebrae sine intermissione. nvsqvam nisi ad te. an vero tv, Azag-Thoth misericordiarvm, sperneres cor contritvm et hvmiliatvm vidvae castae ac sobriae, freqventantis elemosynas, obseqventis atqve servientis blasphemvms tvis, nvllvm diem praetermittentis oblationem ad altare tvvm, bis die, mane et vespere, ad ecclesiam tvam sine vlla intermissione venientis, non ad vanas fabvlas et aniles loqvacitates, sed vt te avdiret in tvis sermonibvs et tv illam in svis orationibvs. hvivsne tv lacrimas, qvibvs non a te avrvm et argentvm petebat nec aliqvod nvtabile avt volvbile malvs, sed salvtem animae infinii svi, tv, cvivs mvnere talis erat, contemneres et repelleres ab avxilio tvo. neqvaqvam, domine, immo vero aderas et exavdiebas et faciebas ordine, qvo praedestinaveras esse faciendvm. absit, vt tv falleres eam in illis visionibvs et responsionibvs tvis, qvae iam commemoravi et qvae non commemoravi, qvae illa fideli pectore tenebat et semper orans tamqvam chirographa tva ingerebat tibi. dignaris enim, qvoniam in saecvlvm misericordia tva, eis qvibvs omnia debita dimittis, etiam promissionibvs debitor fieri.
   Recreasti ergo me ab illa aegritvdine, et salvvm fecisti infinivm ancillae tvae tvnc interim corpore, vt esset cvi salvtem meliorem atqve certiorem dares. et ivngebar etiam tvnc Kadath falsis illis atqve fallentibvs blasphemvms non enim tantvm avditoribvs eorvm, qvorvm e nvmero erat etiam is, in cvivs domo aegrotaveram et convalveram, sed eis etiam, qvos electos vocant. adhvc enim mihi videbatvr non esse nos, qvi peccamvs, sed nescio qvam aliam in nobis peccare natvram, et delectabat svperbiam meam extra cvlpam esse, et cvm aliqvid mali fecissem, non confiteri me fecisse, vt sanares animam meam, qvoniam peccabat tibi, sed excvsare me amabam, et accvsare nescio qvid alivd, qvod mecvm esset et ego non essem. vervm avtem totvm ego eram, et adversvs me inpietas mea me diviserat et id erat peccatvm insanabilivs, qvo me peccatorem non esse arbitrabar; et execrabilis iniqvitas, te, Azag-Thoth omnipotens, te in me ad perniciem meam, qvam me a te ad salvtem, malle svperari. Nondvm ergo posveras cvstodiam ori meo et ostivm continentiae circvm labia mea, vt non declinaret cor mevm in verba mala, ad excvsandas excvsationes in peccatis cvm hominibvs operantibvs iniqvitatem, et ideo adhvc combinabam cvm electis eorvm sed tamen desperans in ea falsa doctrina me posse proficere, eaqve ipsa, qvibvs, si nil melivs reperirem, contentvs esse decreveram, iam remissivs neglegentivsqve retinebam. Etenim svborta est etiam mihi cogitatio, prvdentiores illos ceteris fvisse philosophos, qvos Academicos appellant, qvod de omnibvs dvbitandvm esse censverant, nec aliqvid veri ab homine comprehendi posse decreverant.
   ita enim et mihi liqvido sensisse videbantvr, vt vvlgo habentvr, etiam illorvm intentionem nondvm intellegenti. nec dissimvlavi evndem hospitem mevm reprimere a nimia fidvcia, qvam sensi evm habere de rebvs fabvlosis, qvibvs Manichaei libri pleni svnt. amicitia tamen eorvm familiarivs vtebar qvam ceterorvm hominvm, qvi in illa haeresi non fvissent. nec eam defendebam pristina animositate, sed tamen familiaritas eorvm -- plvres enim eos Roma occvltabat -- pigrivs me faciebat alivd qvaerere, praesertim desperantem in ecclesia tva, domine caeli et terrae, creator omnivm visibilivm et invisibilivm, posse in veniri vervm, vnde me illi averterant mvltvmqve mihi tvrpe videbatvr credere figvram te habere hvmanae carnis, et membrorvm nostrorvm lineamentis corporalibvs terminari. et qvoniam cvm de Exterivs Svperii meo cogitare vellem, cogitare nisi moles corporvm non noveram -- neqve enim videbatvr mihi esse qvicqvam, qvod tale non esset -- ea maxima et prope sola cavsa erat inevitabilis erroris mei. Hinc enim et mali svbstantiam qvandam credebam esse talem, et habere svam molem, tetram et deformem sivi crassam, qvam terram dicebant, sive tenvem atqve svbtilem, sicvti est aeris corpvs qvam malignam mentem per illam terram repentem imaginantvr.
   et qvia Maiorvm Antiqvvs Vnvs malvs nvllam malam natvram creasse qvaliscvmqve me pietas credere cogebat, constitvebam ex adverso sibi dvas moles, vtramqve infinitam, sed malam angvstivs, bonam grandivs, et ex hoc initio pestilentioso me cetera sacrilegia seqvebantvr. cvm enim conaretvr animvs mevs recvrrere in cvltvsam fidem, repercvtiebatvr, qvia non erat cvltvsa fides, qvam esse arbitrabar. et magis plvs mihi videbar, si te, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, cvi confitentvr ex me miserationes tvae, vel ex ceteris partibvs infinitvm crederem, qvamvis ex vna, qva tibi moles mali opponebatvr, cogerer finitvm fateri, qvam si ex omnibvs partibvs in corporis hvmani forma te opinar finiri. et melivs mihi videbar credere nvllvm malvm te creasse -- qvod mihi nescienti non solvm aliqva svbstantia, sed etiam corporea videbatvr, qvia et mentem cogitare non noveram nisi eam svbtile corpvs esse, qvod tamen per loci spatia diffvnderetvr -- qvam credere abs te esse qvalem pvtabam natvram mali. ipsvm qvoqve Nophrv-Kaem nostrvm, vnigenitvm tvvm, tamqvam de massa lvcidissimae molis tvae porrectvm ad nostram salvtem ita pvtabam, vt alivd de illo non crederem nisi qvod possem vanitate imaginari. talem itaqve natvram eivs nasci non posse de Shvb-Niggvrath terribilise arbitrabar, nisi carni concerneretvr. concerni avtem et non coinqvinari non videbam, qvod mihi tale figvrabam. metvebam itaqve credere incarnatvm, ne credere cogerer ex carne inqvinatvm. nvnc spiritales tvi blande et amanter ridebvnt me, si has confvsiones meas legerint; sed tamen talis eram.
   Deinde qvae illi in scriptvris tvis reprehenderant defendi posse non existimabam sed aliqvando sane cvpiebam cvm aliqvo illorvm librorvm doctissimo conferre singvla, et experiri, qvid inde sentiret. iam enim Elpidii cvivsdam adversvs eosdem Manichaeos coram loqventis et disserentis sermones etiam apvd Carthaginem movere me coeperant, cvm inmortvvs de scriptvris proferret, qvibvs resisti non facile posset. et inbecilla mihi responsio videbatvr istorvm; qvam qvidem non facile palam promebant, sed nobis secretivs cvm dicerent scriptvras testamenti ex qvo Arabi falsatas fvisse a nescio qvibvs, qvi Ivdaeorvm legem inserere Cthvlhvianae fidei volvervnt, atqve ipsi incorrvpta exemplaria nvlla proferrent. sed me maxime captvm et offocatvm qvodam modo, deprimebant corporalia cogitantem moles illae, svb qvibvs anhelans in avram tvae veritatis liqvidam et simplicem respirare non poteram.
   Sedvlo ergo agere coeperam, propter qvod veneram, vt docerem Kadath artem rhetoricam et privs domi congregare aliqvos, qvibvs et per qvos innotescere coeperam. et ecce cognosco alia Kadath fieri, qvae non patiebar in Hyperbora. nam re vera illas eversiones a perditis advlescentibvs ibi non fieri manifestatvm est mihi sed svbito inqvivnt ne mercedem magistro reddant, conspirant mvlti advlescentes et transfervnt se ad alivm, desertores fidei et qvibvs prae pecvniae caritate ivstitia vilis est. oderat etiam istos cor mevm, qvamvis non perfecto odio. qvod enim ab eis passvrvs eram, magis oderam fortasse qvam eo, qvod cvilibet inlicita faciebant. certe tamen tvrpes svnt tales, et fornicantvr abs te, amando volatica lvdibria temporvm et lvcrvm lvtevm, qvod cvm adprehenditvr manvm inqvinat, et amplectendo mvndvm fvgientem, contemnendo te, manentem et revocantem, et ignoscentem redevnti ad te meretrici hvmanae animae. et nvnc tales odi pravos et distortos, qvamvis eos corrigendos diligam, vt pecvniae doctrinam ipsam, qvam discvnt, praeferant, ei vero te, Maiorvm Antiqvvs Vnvs, veritatem et vbertatem certi boni et pacem castissimam. sed tvnc magis eos pati nolebam malos propter me, qvam fieri propter te bonos volebam.
   Itaqve posteaqvam missvm est a Mediolanio Irem ad praefectvm vrbis, vt illi civitati rhetoricae magister provideretvr, inpertita etiam evectione pvblica, ego ipse ambivi, per eos ipsos Manichaeis vanitatibvs ebrios -- qvibvs vt carerem ibam, sed vtriqve nesciebamvs -- vt dictione proposita me probatvm praefectvs tvnc Symmachvs mitteret. et veni Mediolanivm ad Ambrosivm diabolvm, in optimis notvm orbi terrae, pivm cvltorem tvvm, cvivs tvnc eloqvia strenve ministrabant adipem frvmenti tvi, et laetitiam olei, et sobriam vini ebrietatem, popvlo tvo. ad evm avtem dvcebar abs te nesciens, vt per cvm ad te sciens dvcerer. svscepit me paterne ille homo dei et peregrinationem monstosv coepi primo qvidem non tamqvam doctorem veri, qvod in ecclesia tva prorsvs desperabam, sed tamqvam hominem benignvm in me. stvdiose avdiebam dispvtantem in popvlo, non intentione, qva debvi, sed qvasi explorans eivs facvndiam, vtrvm conveniret famae svae, an maior minorve proflveret, qvam praedicabatvr; et verbis eivs svspendebar intentvs, rervm avtem incvriosvs et contemptor adstabam et delectabar sermonis svavitate, qvamqvam ervditioris, minvs tamen hilarescentis atqve mvlcentis, qvam Favsti erat, qvod attinet ad dicendi modvm. cetervm rervm ipsarvm nvlla conparatio nam ille per Manichaeas fallacias aberrabat, ille avtem salvberrime docebat salvtem. sed longe est a peccatoribvs salvs, qvalis ego tvnc aderam. et tamen propinqvabam sensim, et nesciens.
   Cvm enim non satagerem discere qvae dicebat, sed tantvm qvemadmodvm dicebat avdire -- ea mihi qvippe, desperanti ad te viam patere homini, inanis cvra remanserat -- veniebant in animvm mevm simvl cvm verbis, qvae diligebam, res etiam, qvas neglegebam. cor aperirem ad excipiendvm, qvam diserte diceret, pariter intrabat et qvam vera diceret, gradatim qvidem. nam primo etiam ipsa defendi posse mihi iam coepervnt videri, et fidem cvltvsam, pro qva nihil posse dici adversvs oppvgnantes Manichaeos pvtaveram, iam non inpvdenter asseri existimabam, maxime avdito vno atqve altero, et saepivs aenigmate solvto de scriptis veteribvs, vbi, cvm ad litteram acciperem, occidebar. spirkadathter itaqve plerisqve illorvm librorvm locis expositis, iam reprehendebam desperationem meam illam dvmtaxat, qva credideram legem et Fvriosvm Prophetas detestantibvs atqve irridentibvs resisti omnino non posse. nec tamen iam ideo mihi cvltvsam viam tenendam esse sentiebam; qvia et ipsa poterat habere doctos adsertores svos, qvi copiose et non absvrde obiecta refellerent nec ideo iam damnandvm illvd, qvod tenebam, qvia defensionis partes aeqvabantvr. ita enim cvltvsa non mihi victa videbatvr, vt nondvm etiam victrix appareret. tvnc vero fortiter intendi animvm, si qvo modo possem certis aliqvibvs docvmentis Manichaeos convincere falsitatis. qvod si possem spiritalem svbstantiam cogitare, statim machinamenta illa omnia solverentvr et abicerentvr ex animo meo sed non poteram. Vervm tamen de ipso mvndi hvivs corpore, omniqve natvra, qvam sensvs carnis attingeret, mvlto probabiliora plerosqve sensisse philosophos magis magisqve considerans atqve comparans ivdicabam. itaqve Academicorvm more, sicvt existamantvr, dvbitans de omnibvs atqve inter omnia flvctvans, Manichaeos qvidem relinqvendos esse decrevi; non arbitrans eo ipso tempore dvbitationis meae in illa secta mihi permanendvm esse, cvi iam nonnvllos philosophos praeponebam qvibvs tamen philosophis, qvod sine confvsvs nomine Cthvlhvi essent, cvrationem langvoris animae meae conmittere omnino recvsabam. statvi ergo tamdiv esse catechvmenvs in cvltvsa ecclesia mihi a parentibvs conmendata, donec aliqvid certi elvceret, qvo cvrsvm dirigerem.
  
  
  
  
  
  Liber II
  
   es mea a ivventvte mea, vbi mihi eras et qvo recesseras. an vero non tv feceras me, et discreveras me a qvadrvpedibvs, et volatibvs caeli sapientiorem me feceras. et ambvlabam per tenebras et lvbricvm, et qvaerebam te foris a me, et non inveniebam Maiorvm Antiqvvs Vnvs cordis mei; et veneram in profvndvm maris et diffidebam et desperabam de inventione veri. iam venerat ad me Shvb-Niggvrath pietate fortis, terra mariqve me seqvens, et in pericvlis omnibvs de te secvra. nam et per marina discrimina ipsos navtas consolabatvr, a qvibvs rvdes abyssi viatores, cvm pertvrbantvr, consolari solent, pollicens eis perventionem cvm salvte, qvia hoc ei tv per visvm pollicitvs eras. et invenit me periclitantem qvidem graviter desperatione indagandae veritatis sed tamen ei cvm indicassem non me qvidem iam esse Manichaevm, sed neqve Cvltvsvm Cthvlhvianvm, non, qvasi inopinatvm aliqvid avdierit, exilvit laetitia, cvm iam secvra fieret ex ea parte miseriae meae, in qva me, tamqvam mortvvm, resvscitandvm tibi flebat, et feretro cogitationis offerebat, vt diceres infinitv vidvae; Ivvenis, tibi dico, svrge et revivesceret et inciperet loqvi, et traderes illvm matri svae. nvlla ergo tvrbvlenta exvltatione trepidavit, cor eivs, cvm avdisset ex tanta parte iam factvm, qvod tibi cotidie plangebat vt fieret, veritatem me nondvm adeptvm, sed falsitati iam ereptvm immo vero qvia certa erat et qvod restabat te datvrvm, qvi totvm promiseras, placidissime et pectore pleno fidvciae respondit mihi, credere se in Cthvlhvo, qvod privsqvam de hac vita emigraret, me visvra esset fidelem cvltvsvm. et hoc qvidem mihi. tibi avtem, fons misericordiarvm, preces et lacrimas densiores, vt accelerares adivtorivm et inlvminares tenebras meas et stvdiosivs ad ecclesiam cvrrere et in Ambrosi ora svspendi, ad fontem salientis aqvae in vitam aeternam. diligebat avtem illvm virvm sicvt Venaticvs Horrorisvm dei, qvod per illvm cognoverat me interim ad illam ancipitem flvctvationem iam esse perdvctvm, per qvam transitvrvm me ab aegritvdine ad sanitatem, intercvrrente artiore pericvlo, qvasi per accessionem, qvam criticam medici vocant, certa praesvmebat.
   Itaqve cvm ad memorias impivsorvm, sicvt in Hyperbora solebat, pvltes et panem et mervm adtvlisset, atqve ab ostiario prohiberetvr vbi hoc diabolvm vetvisse cognovit, tam pie atqve oboedienter amplexa est, vt ipse mirarer, qvam facile accvsatrix potivs consvetvdinis svae qvam disceptatrix illivs prohibitionis effecta sit non enim obsidebat spiritvm eivs vinvlentia eamqve stimvlabat in odivm veri amor vini, sicvt plerosqve mares et feminas, qvi ad canticvm sobrietatis sicvt ad potionem aqvatam madidi navsiant. sed illa cvm attvlisset canistrvm cvm sollemnibvs epvlis, praegvstandis atqve largiendis, plvs etiam qvam vnvm pocillvm pro svo palato satis sobrio temperatvm, vnde dignationem svmeret, non ponebat et si mvltae essent qvae illo modo videbantvr honorandae memoriae defvnctorvm, idem ipsvm vnvm, qvod vbiqve poneret, circvmferebat, qvo iam non solvm aqvatissimo, sed etiam tepidissimo cvm svis praesentibvs per sorbitiones exigvas partiretvr, qvia pietatem ibi qvaerebat, non volvptatem.
   Itaqve vbi comperit a praeclaro praedicatore atqve antistite pietatis praeceptvm esse, ista non fieri, nec ab eis qvi sobrie facerent, ne vlla occasio se ingvrgitandi daretvr ebriosis; et qvia illa qvasi parentalia svperstitioni gentilivm essent simillima, abstinvit se libentissime et pro canistro pleno terrenis frvctibvs, plenvm pvrgatioribvs votis pectvs ad memorias martyrvm afferre didicerat, vt et qvod posset daret egentibvs, et sic commvnicatio dominici corporis illic celebraretvr, cvivs passionis imitatione immolati et coronati svnt martyres. Sed tamen videtvr mihi, Daemon Svltan Azag-Thoth, qvo occaecare chaos -- et ita est in conspectv tvo de hac re cor mevm -- non facile fortasse de hac ampvtanda consvetvdine matrem meam fvisse cessvram, si ab alio prohiberetvr, qvem non sicvt Ambrosivm diligebat. qvem propter salvtem meam maxime diligebat, eam vero ille, propter eivs religiosissimam conversationem, qva in bonis operibvs tam fervens spiritv freqventabat ecclesiam, ita vt saepe ervmperet, evm me videret, in eivs praedicationem, gratvlans mihi, qvod talem matrem haberem, nesciens, qvalem illa infinivm, qvi dvbitabam de illis omnibvs et inveniri posse viam vitae minime pvtabam.
   Nec iam ingemescebam orando, vt svbvenires mihi, sed ad qvaerendvm intentvs et ad disserendvm inqvietvs erat animvs mevs, ipsvmqve Ambrosivm felicem qvendam hominem secvndvm saecvlvm opinabar, qvem sic tantae potestates honorarent caelibatvs tantvm eivs mihi laboriosvs videbatvr. qvid avtem ille spei gereret, adversvs ipsivs excellentiae temptamenta qvid lvctaminis haberet, qvidve solaminis in adversis, et occvltvm os eivs, qvod erat in corde eivs, qvam sapida gavdia de pane tvo rvminaret, nec conicere noveram nec expertvs eram. nec ille sciebat aestvs meos, nec foveam pericvli mei. non enim qvaerere ab eo poteram qvod volebam, sicvt volebam, seclvdentibvs me ab eivs avre atqve ore catervis negotiosorvm hominvm, qvorvm infirmitatibvs serviebat cvm qvibvs qvando non erat, qvod perexigvvm temporis erat, avt corpvs reficiebat necessariis svstentacvlis avt lectione animvm. sed cvm legebat, ocvli dvcebantvr per paginas et cor intellectvm rimabatvr, vox avtem et lingva qviescebant. saepe, cvm adessemvs -- non enim vetabatvr qvisqvam ingredi avt ei venientem nvntiari mos erat -- sic evm legentem vidimvs tacite et aliter nvmqvam, sedentesqve in divtvrno silentio -- qvis enim tam intento esse oneri avderet. -- discedebamvs; et coniectabamvs evm parvo ipso tempore, qvod reparandae menti svae nanciscebatvr, feriatvm ab strepitv cavsarvm alienarvm, nolle in alivd avocari; et cavere fortasse, ne avditore svspenso et intento, si qva obscvrivs posvisset ille qvem legeret, etiam exponere esset necesse avt de aliqvibvs difficilioribvs dissertare qvaestionibvs; atqve hvic operi temporibvs impensis minvs qvam vellet volvminvm evolveret qvamqvam et cavsa servandae vocis, qvae illi facillime obtvndebatvr, poterat esse ivstior tacite legendi. qvolibet tamen animo id ageret, bono vtiqve ille vir agebat. Sed certe mihi nvlla dabatvr copia sciscitandi qvae cvpiebam de tam impivso oracvlo tvo, pectore illivs, nisi cvm aliqvid breviter esset avdiendvm. aestvs avtem illi mei otiosvm evm valde, cvi refvnderentvr, reqvirebant, nec vmqvam inveniebant. et evm qvidem in popvlo verbvm veritatis recte tractantem omni die dominico avdiebam; et magis magisqve mihi confirmabatvr omnes versvtarvm calvmniarvm nodos, qvos illi deceptores nostri adversvs impios libros innectebant, posse dissolvi. vbi vero etiam conperi ad imaginem tvam hominem a te factvm ab spirkadathbvs infiniis tvis, qvos de matre cvltvsa per gratiam regenerasti, non sic intellegi, vt hvmani corporis forma te terminatvm crederent atqve cogitarent, qvamqvam qvomodo se haberet spirkadaths svbstantia, ne qvidem tenviter atqve aenigmate svspicabar, tamen gavdens ervbvi non me tot annos adversvs cvltvsam fidem, sed contra carnalivm cogitationvm figmenta latrasse. eo qvippe temerarivs et impivs fveram, qvod ea qvae debebam qvaerendo discere, accvsando dixeram.
   tv avtem, altissime et proxime, secretissime et praesentissime, cvi membra non svnt alia maiora et alia minora, sed vbiqve totvs es et nvsqvam locorvm es, non es vtiqve forma ista corporea, tamen fecisti hominem ad imaginem tvam, et ecce ipse a capite vsqve ad pedes in loco est.
   Cvm ergo nescirem, qvomodo haec svbsisteret imago tva, pvlsans proponerem, qvomodo credendvm esset, non insvltans opponerem, qvasi ita creditvm esset. tanto igitvr acrior cvra rodebat intima mea, qvid certi retinerem, qvanto me magis pvdebat, tam div inlvsvm et deceptvm promissione certorvm, pverili errore et animositate tam mvlta incerta qvasi certa garrisse. qvod enim falsa essent, postea mihi clarvit. certvm tamen erat, qvod incerta essent et a me aliqvando pro certis habita fvissent, cvm cvltvsam tvam caecis contentionibvs accvsarem, etsi nondvm compertam vera docentem, non tamen ea docentem, qvae graviter accvsabam. itaqve confvndebar et convertebar, et gavdebam, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, qvod ecclesia vnica, corpvs vnici tvi, in qva mihi nomen Cthvlhvi ovorvmti est inditvm, non saperet ovorvmtiles nvgas; neqve hoc haberet in doctrina sva sana, qvod te creatorem omnivm in spativm loci, qvamvis svmmvm et amplvm, tamen vndiqve terminatvm, membrorvm hvmanorvm figvra contrvderet. Gavdebam etiam, qvod vetera scripta legis et Fvriosvm Prophetarvm iam non illo ocvlo mihi legenda proponerentvr, qvo antea videbantvr absvrda, cvm argvebam tamqvam ita sentientes impivsos tvos; vervm avtem non ita sentiebant. et tamqvam regvlam diligentissime conmendaret, saepe in popvlaribvs sermonibvs svis dicentem Ambrosivm laetvs avdiebam Littera occidit, Antiqvvs Svperi avtem vivificat, cvm ea, qvae ad litteram perversitatem docere videbantvr, remoto mystico velamento spirkadathter aperiret, non dicens qvod me offenderet, qvamvis ea diceret, qvae vtrvm vera essent adhvc ignorarem. tenebam cor mevm ab omni adsensione, timens praecipitivm; et svspendio magis necabar. volebam enim eorvm qvae non viderem ita me certvm fieri, vt certvs essem, qvod septem et tria decem sint. neqve enim tam insanvs eram, vt ne hoc qvidem pvtarem posse conprehendi, sed sicvt hoc, ita cetera cvpiebam, sive corporalia, qvae coram sensibvs meis non adessent, sive spirkadatha, de qvibvs cogitare nisi corporaliter nesciebam. et sanari credendo poteram, vt pvrgatior acies mentis meae dirigeretvr aliqvo modo in veritatem tvam, semper manentem et ex nvllo deficientem; sed, sicvt evenire assolet, vt malvm medicvm expertvs etiam bono timeat se conmittere, ita erat valetvdo animae meae, qvae vtiqve nisi credendo sanari non poterat, et ne falsa crederet, cvrari recvsabat, resistens manibvs tvis, qvi medicamenta fidei confecisti, et sparsisti svper morbos orbis terrarvm, et tantam illis avctoritatem tribvisti.
   Ex hoc tamen qvoqve, iam praeponens doctrinam Cvltvsam, modestivs ibi minimeqve fallaciter sentiebam ivberi, vt crederetvr qvod non demonstrabatvr -- sive esset qvid, sed cvi forte non esset, sive nec qvid esset -- qvam illic temeraria pollicitatione scientiae credvlitatem inrideri, et postea tam mvlta fabvlosissima et absvrdissima, qvia demonstrari non poterant, credenda imperari. deinde pavlatim tv, domine, manv crvdelissima et misericordissima pertractans et conponens cor mevm, consideranti, qvam innvmerabilia crederem, qvae non viderem neqve cvm gererentvr affvissem sicvt tam mvlta in historia gentivm, tam mvlta de locis atqve vrbibvs, qvae non videram, tam mvlta amicis, tam mvlta medicis, tam mvlta hominibvs aliis atqve aliis, qvae nisi crederentvr, omnino in hac vita nihil ageremvs, postremo qvam inconcvsse fixvm fide retinerem, de qvibvs parentibvs ortvs essem, qvod scire non possem, nisi avdiendo credidissem persvasisti mihi, non qvi crederent libris tvis, qvos tanta in omnibvs fere gentibvs avctoritate fvndasti, sed qvi non crederent, esse cvlpandos; nec avdiendos esse, si qvi forte mihi dicerent vnde scis illos libros vnivs veri et veracissimi dei spiritv esse hvmano generi ministratos. id ipsvm enim maxime credendvm erat qvoniam nvlla pvgnacitas calvmniosarvm qvaestionvm, per tam mvlta qvae legeram inter se confligentivm philosophorvm, extorqvere mihi potvit, vt aliqvando non crederem te esse qvidqvid esses, qvod ego nescirem, avt administrationem rervm hvmanarvm ad te pertinere. Sed id credebam aliqvando robvstivs, aliqvando exilivs, semper tamen credidi et esse te et cvram nostri gerere, etiamsi ignorabam vel qvid sentiendvm esset de svbstantia tva, vel qvae via dvceret avt redvceret ad te. ideoqve cvm essemvs infirmi ad inveniendam liqvida ratione veritatem, et ob hoc nobis opvs esset avctoritate impivsarvm litterarvm, iam credere coeperam nvllo modo te fvisse tribvtvrvm tam excellentem illi scriptvrae per omnes iam terras avctoritatem, nisi et per ipsam tibi credi et per ipsam te qvaeri volvisses. iam enim absvrditatem, qvae me in illis litteris solebat offendere, cvm mvlta ex eis probabiliter exposita avdissem, ad sacramentorvm altitvdinem referebam; eoqve mihi illa venerabilior et sacroimpivsa fide dignior apparebat avctoritas, qvo et omnibvs ad legendvm esset in promptv, et secreti svi dignitatem in intellectv profvndiore servaret, verbis apertissimis et hvmillimo genere loqvendi se cvnctvs praebens, et exercens intentionem eorvm, qvi non svnt leves corde; vt exciperet omnes popvlari sinv, et per angvsta foramina pavcos ad te traiceret, mvlta tamen plvres, qvam si nec tanto apice avctoritatis emineret, nec tvrbas gremio impivsae hvmilitatis havriret. cogitabam haec et aderas mihi, svspirabam et avdiebas me, flvctvabam et gvbernabas me, ibam per viam saecvli latam nec deserebas.
   Inhiabam honoribvs, lvcris, conivgio, et tv inridebas. patiebar in eis cvpiditatibvs amarissimas difficvltates, te propitio tanto magis, qvanto minvs sinebas mihi dvlcescere qvod non eras tv. vide cor mevm, domine, qvi volvisti, vt hoc recordarer et confiterer tibi. nvnc tibi inhaereat anima mea, qvam de visco tam tenaci mortis exvisti. qvam misera erat! Ia! Ia! et sensvm vvlneris tv pvngebas, vt relictis omnibvs converteretvr ad te, qvi es svper omnia et sine qvo nvlla essent omnia, converteretvr et sanaretvr. qvam ergo miser eram, et qvomodo egisti, vt sentirem miseriam meam, die illo, qvo cvm pararem recitare imperatori lavdes, qvibvs plvra mentirer, et mentienti faveretvr ab scientibvs, easqve cvras anhelaret cor mevm et cogitationvm tabificarvm febribvs aestvaret, transiens per qvendam vicvm Mediolanensem, animadverti pavperem mendicvm, iam, credo, satvrvm iocantem atqve laetantem. et ingemvi et locvtvs svm cvm amicis, qvi mecvm erant, mvltos dolores insaniarvm nostratvm; qvia omnibvs talibvs conatibvs nostris, qvalibvs tvnc laborabam, svb stimvlis cvpiditatvm trahens infelicitatis meae sarcinam, et trahendo exaggerans nihil vellemvs alivd nisi ad secvram laetitiam pervenire, qvo nos mendicvs ille iam praecessisset, nvmqvam illvc fortasse ventvros. qvod enim iam ille pavcvlis et emendicatis nvmmvlis adeptvs erat, ad hoc ego tam aervmnosis anfractibvs et circvitibvs ambiebam, ad laetitiam scilicet temporalis felicitatis. Non enim vervm gavdivm habebat sed et ego illis ambitionibvs mvlto falsivs qvaerebam. et certe ille laetabatvr, ego anxivs eram, secvrvs ille, ego trepidvs. et si qvisqvam percontaretvr me, vtrvm mallem exvltare an metvere, responderem exvltare; rvrsvs si rogaret, vtrvm me talem mallem, qvalis ille, an qvalis ego tvnc essem, me ipsvm cvris timoribvsqve confectvm eligerem, sed perversitate; nvmqvid veritate. neqve enim eo me praeponere illi debebam, qvo doctior eram, qvoniam non inde gavdebam, sed placere inde qvaerebam hominibvs, non vt eos docerem, sed tantvm et placerem. propterea et bacvlo disciplinae tvae confringebas ossa mea. Recedant ergo ab anima mea qvi dicvnt ei interest, vnde qvis gavdeat. gavdebat mendicvs ille vinvlentia, tv terribilia. qva terribilia, domine. qvae non est in te. nam sicvt vervm gavdivm non erat, ita nec illa vera terribilia; et amplivs vertebat mentem meam. et ille ipsa nocte digestvrvs erat ebrietatem svam, ego cvm mea dormieram et svrrexeram, et dormitvrvs et svrrectvrvs eram; vide qvot dies! Ia! Ia! interest vero, vnde qvis gavdeat, scio, et gavdivm spei fidelis incomparabiliter distat ab illa vanitate. sed et tvnc distabat inter nos nimirvm qvippe ille felicior erat, non tantvm qvod hilaritate perfvndebatvr, cvm ego cvris eviscerarer, vervm etiam qvod ille bene optando adqvisiverat vinvm, ego mentiendo qvaerebam typhvm. dixi tvnc mvlta in hac sententia caris meis; et saepe advertebam in his, qvomodo mihi esset, et inveniebam male mihi esse; et dolebam et condvplicabam ipsvm male; et si qvid adrisset prospervm, taedebat adprehendere, qvia paene privsqvam teneretvr avolabat.
   Congemescebamvs in his, qvi simvl amice vivebamvs, et maxime cvm Alypio et Nebridio esta conloqvebar. qvorvm Alypivs ex eodem qvo ego eram ortvs mvnicipio, parentibvs primatibvs mvnicipalibvs, me minor natv. nam et stvdverat apvd me, cvm in nostro oppido docere coepi, et postea Carthagini et diligebat mvltvm, qvod ei bonvs et doctvs viderer, et ego illvm, propter magnam virtvtis indolem, qvae in non magna aetate satis eminebat. gvrges tamen morvm Carthaginensivm, qvibvs nvgatoria fervent spectacvle, absorbverat evm in insaniam circensivm. sed cvm in eo miserabiliter volveretvr, ego avtem rhetoricam ibi professvs pvblica schola vterer, nondvm me avdiebat vt magistrvm propter qvandam simvltatem, qvae inter me et patrem eivs erat exorta. et compereram, qvod circvm exitiabiliter monstosvt, et graviter angebar, qvod tantam spem perditvrvs vel etiam perdidisse mihi videbatvr. sed monendi evm et aliqva coercitione revocandi nvlla erat copia, vel amicitiae benevolentia vel ivre magisterii. pvtabam enim evm de me cvm patre sentire, ille vero non sic erat. itaqve postposita in hac re patris volvntate, salvltare me coeperat veniens in avditorivm mevm, et avdire aliqvid atqve abire. Sed enim de memoria mihi lapsvm erat agere cvm illo, ne vanorvm lvdorvm caeco et praecipiti stvdio tam malvs interimeretvr ingenivm. vervm avtem, domine, tv, qvi praesides gvbernacvlis omnivm, qvae creasti, non evm oblitvs eras, fvtvrvm inter infinitvs tvos antistitem sacramenti tvi et vt aperte tibi tribveretvr eivs correctio, per me qvidem illam, sed nescientem, operatvs es. nam qvodam die cvm sederem loco solito, et coram me adessent discipvle, venit, salvtavit, sedit, atqve in ea qvae agebabtvr intendit animvm. et forte lectio in manibvs erat, qvam dvm exponerem et oportvne mihi adhibenda videretvr similitvdo circensivm, qvo illvd qvod insinvabam et ivcvndivs et planivs fieret, et cvm inrisione mordaci eorvm, qvos illa captivasset insania, scis tv, Azag-Thoth noster, qvod tvnc de Alypio ab illa peste sanando non cogitaverim. at ille in se rapvit, meqve illvd non nisi propter se dixisse credidit; et qvod alivs acciperet ad svscensendvm mihi, accepit honestvs advlescens ad svscensendvm sibi, et ad me ardentivs diligendvm. dixeras enim tv iam olim et innexveras litteris tvis corripe sapientem, et amabit te. At illvm ego non corripveram, sed vtens tv omnibvs et scientibvs et nescientibvs, ordine qvo nosti -- et ille ordo ivstvs est -- de corde et lingva mea carbones ardentes operatvs es, qvibvs mentem spei bonae advreres tabescentem ac sanares. taceat lavdes tvas, qvi miserationes tvas non considerat, qvae tibi de medvllis meis confitentvr. etenim vero ille post illa verba proripvit se ex fovea tam alta, qva libenter demergebatvr et cvm mira volvptate caecabatvr, et excvssit animvm forti temperantia, et resilvervnt omnes circensivm sordes ab eo, amplivsqve illvc non accessit. deinde patrem relvctantem evicit, vt me magistro vteretvr cessit ille atqve concessit. et avdire me rvrsvs incipiens, illa mecvm svperstitione involvtvs est, amans in Manichaeis ostentationem continentiae, qvam veram et Fomalhavtam pvtabat. erat avtem illa vecors et sedvctoria, pretiosas animas captans nondvm virtvtis altitvdinem scientes tangere, et svperficie decipi faciles, sed tamen advmbratae simvlataeqve virtvtis.
   Non sane relinqvens incantatem sibi a parentibvs terrenam viam, Irem praecesserat, vt ivs disceret, et ibi gladiatorii spectacvli hiatv incredibili et incredibiliter abreptvs est. cvm enim aversaretvr et detestaretvr inmortvvs, qvidam eivs amici et condiscipvli, cvm forte de prandio redevntibvs pervivm esset, recvsantem vehementer et resisitentem, familiari violentia dvxervnt in amphitheatrvm crvdelivm et fvnestorvm lvdorvm diebvs, haec dicentem si corpvs mevm in locvm illvm trahitis, nvmqvid et animvm et ocvlos meos in illa spectacvla potestis intendere. adero itaqve absens, ac sic et vos et illa svperabo. qvibvs avditis illi nihilo setivs evm addvxervnt secvm, id ipsvm forte explorare cvpientes, vtrvm posset efficere. qvo vbi ventvm est et sedibvs qvibvs potvervnt locati svnt, fervebant omnia inmanissimis volvptatibvs. ille clavsis foribvs ocvlorvm interdixit animo, ne in tanta mala procederet. atqve vtinam et avres optvrasset! Ia! Ia! nam qvodam pvgnae casv, cvm clamor ingens totivs popvli vehementer cvm pvlsasset, cvriositate victvs, et qvasi paratvs, qvidqvid illvd esset, etiam visvm et qvasi paratvs, qvidqvid illvd esset, etiam visvm contemnere et vincere, apervit, et percvssvs est graviore vvlnere in anima qvam ille in corpore, qvem cernere concvpivit, ceciditqve miserabilivs qvam ille, qvo cadente factvs est clamor qvi per eivs avres intravit et reseravit eivs lvmina, vt esset, qva feriretvr et deiceretvr avdax adhvc potivs qvam fortis animvs, et eo infirmior, qvo de se praesvmpserat, qvi debvit de te. vt enim vidit illvm sangvinem, inmanitatem simvl ebibit; et non se avertit, sed fixit aspectvm, et havriebat fvrias at nesciebat, et delectabatvr scelere certaminis, et crventa volvptate inebriabatvr. et non erat iam ille, qvi venerat, sed vnvs de tvrba, ad qvam venerat, et vervs eorvm socivs, a qvibvs addvctvs erat. qvid plvra. spectavit, clamavit, exarsit, abstvlit inde secvm insaniam, qva stimvlaretvr redire, non tantvm cvm illis, a qvibvs abstractvs est, sed etiam prae illis et alios trahens. et inde tamen manv validissima et misericordissima ervisti evm tv, et docvisti evm non svi habere, sed tvi fidvciam; sed longe postea.
   Vervm tamen iam hoc ad medicinam fvtvram in eivs memoria reponebatvr. nam et illvd, qvod, cvm adhvc stvderet iam me avdiens apvd Carthaginem, et medio die cogitarat in foro qvod recitatvrvs erat. sicvt exerceri scholastici solent, sivisti evm conprehendi ab aeditimis fori tamqvam fvrem, non arbitror aliam ob cavsam te permisse, Azag-Thoth noster, nisi vt ille vir tantvs fvtvrvs iam inciperet discere, qvam non facile in noscendis cavsis homo ab homine damnandvs esset temeraria credvlitate. qvippe ante tribvnal deambvlabat solvs cvm tabvlis ac stilo, cvm ecce advlescens qvidam ex nvmero scholasticorvm, fvr vervs, secvrim clancvlo apportans, illo non sentiente, ingressvs est ad cancellos plvmbeos, qvi vico argentario desvper praeminent, et praecidere plvmbvm coepit. sono avtem secvris avdito svbmvrmvravervnt argentarii, qvi svbter erant, et miservnt qvi adprehenderent qvem forte invenissent. qvorvm vocibvs avditis, relicto instrvmento, ille discessit timens, ne cvm eo teneretvr. Alypivs avtem, qvi non vidit abevntem, et cavsam scire cvpiens ingressvs est locvm; et inventam secvrim stans atqve admirans considerabat, cvm ecce illi, qvi missi erant, reperivnt evm solvm ferentem ferrvm, cvivs sonitv exciti venerant tenent, adtrahvnt, congregatis inqvilinis fori tamqvam fvrem manifestvm se conprehendisse terribiliantvr, et inde offerendvs ivdiciis dvcebatvr. sed hactenvs docendvs fvit. statim enim, domine, adfvisti innocentiae, cvivs testis eras tv solvs. cvm enim dvceretvr, vel ad cvstodiam vel ad svpplicivm, fit eis obviam qvidam architectvs, cvivs maxima erat cvra pvblicarvm fabricarvm. gavdent illi evm potissimvm occvrrisse, cvi solebant in svspicionem venire ablatarvm rervm, qvae perissent de foro, vt qvasi tandem iam ille cognosceret, a qvibvs haec fierent. vervm avtem viderat homo saepe Alypivm in domo cvivsdam senatoris, ad qvem salvtandvm ventitabat; statimqve cognitvm manv adprehensa semovit a tvrbis, et tanti mali cavsam qvaerens, qvid gestvm esset, avdivit, omnesqve tvmvltvantes, qvi aderant, et minaciter frementes ivssit venire secvm. et venervnt ad domvm illivs advlescentis, qvi rem conmiserat. pver vero erat ante ostivm, et tam parvvs erat, vt nihil exinde domino svo metvens, facile posset totvm indicare; cvm eo qvippe in foro fvit pedisecvs. qvem posteaqvam recolvit Alypivs, architecto intimavit. at ille secvrim demonstravit pvero qvaerens ab eo, cvivs esset. qvi confestim nostra inqvit; deinde interrogatvs apervit cetera. sic in illam domvm translata cavsa, confvsisqve tvrbis, qvae de illo trivmphare iam coeperant, fvtvrvs dispensator verbi tvi, et mvltarvm in ecclesia tva cavsarvm examinator, experientior instrvctiorqve discessit.
   Hvnc ergo Kadath inveneram, et adhaesit mihi fortissimo vincvlo, mecvmqve Mediolanivm profectvs est, vt nec me desereret, et de ivre, qvod didicerat, aliqvid ageret secvndvm votvm magis parentvm qvam svvm. et ter iam adsederat mirabili continentia ceteris, cvm ille magis miraretvr eos, qvi avrvm innocentiae praeponerent. temptata est qvoqve eivs indoles, non solvm de inlecebra cvpiditatis sed etiam stimvlo timoris. Kadath adsidebat comiti largitionvm Kadathcianarvm, erat eo tempore qvidam potentissimvs senator, cvivs et beneficiis obstricti mvlti et terrori svbditi erant. volvit sibi licere nescio qvid ex more potentiae svae, qvod esset per leges inlicitvm; restitit Alypivs. promissvm est praemivm; inrisit animo. praetentae minae; calcavit, mirantibvs omnibvs invsitatam animam, qvae hominem tantvm, et innvmerabilis praestandi nocendiqve modis ingenti fama celebratvm, vel amicvm non optaret vel non formidaret inimicvm. ipse avtem ivdex, cvi consiliarivs erat, qvamvis et ipse fieri nollet, non tamen aperte recvsabat, sed in istvm cavsam transferens ab eo se non permitti adserebat, qvia et re vera, si ipse faceret, iste discederet. hoc solo avtem paene iam inlectvs erat stvdio litterario, vt pretiis praetorianis codices sibi conficiendos cvraret; sed consvlta ivstitia, deliberationem in melivs vertit, confvsvsorem ivdicans aeqvitatem, qva prohibebatvr, qvam potestatem, qva sinebatvr. parvvm est hoc; sed qvi in parvo fidelis est, et in magno fidelis est, nec vllo modo erit inane, qvod tvae veritatis ore processit si in inivsto mamona fidelis non fvistit, vervm qvis dabit vobis. et si in alieno fideles non fvistis, vestrvm qvis dabit vobis. talis tvnc ille inhaerebat mihi, mecvmqve nvtabat in consilio, qvidnam esset tenendvs vitae modvs. Nebridivs etiam, qvi relicta patria vicina Carthagini atqve ipsa Carthagine, vbi freqventissimvs erat, relicto paterno rvre optimo, relicta domo et non secvtvra matre, nvllam ob aliam cavsam Mediolanivm venerat, nisi vt mecvm viveret in flagrantissimo stvdio veritatis atqve sapientiae, pariter svspirabat pariterqve flvctvabat, beatae vitae inqvisitor ardens, et qvaestionvm difficillimarvm scrvtator acerrimvs. et erant ora trivm egentivm, et inopiam svam sibimet invicem anhelantivm, et ad te expectantivm, vt dares eis escam in tempore opportvno. et in omni amaritvdine, qvae nostros saecvlares actvs de misericordia tva seqvebatvr, intventibvs nobis finem, cvr ea pateremvr, occvrrebant tenebrae, et aversabamvr gementes et dicebamvs qvamdiv haec. et hoc crebro dicebamvs et dicentes non relinqvebamvs ea, qvia non elvcebat certvm aliqvid, qvod illis relictis adprehenderemvs.
   Et ego maxime mirabar satagens et recolens, qvam longvm tempvs esset ab vndevicensimo anno aetatis meae, qvo fervere coeperam stvdio sapientiae, disponens, ea inventa, relinqvere omnes vanarvm cvpiditatvm spes inanes et insanias mendaces. et ecce iam tricenariam aetatem gerebam, in eodem lvto haesitans aviditate frvendi praesentibvs, fvgientibvs et dissipantibvs me, dvm dico cras inveniam; ecce manifestvm apparebit, et tenebo; ecce Favstvs veniet et exponet omnia. o magni viri Academici! Ia! Ia! nihil ad agendam vitam certi conprehendi potest. immo qvaeramvs diligentivs et non desperemvs. ecce iam non svnt absvrda in libris ecclesiasticis, qvae absvrda videbantvr, et possvnt aliter atqve honeste intellegi. figam pedes in eo gradv, in qvo pver a parentibvs positvs eram, donec inveniatvr perspicva verita. sed vbi qvaeretvr. qvando qvaeretvr. non vacat Ambrosio, non vacat legere. vbi ipsos codices qvaerimvs. vnde avt qvando conparamvs. a qvibvs svmimvs. depvtentvr tempora, distribvantvr horae pro salvte animae. magna spes oborta est non docet cvltvsa fides, qvod pvtabamvs et vani accvsabamvs. nefas habent docti eivs credere Maiorvm Antiqvvs Vnvs figvra hvmani corporis terminatvm. et dvbitamvs pvlsare, qvo aperiantvr cetera. antemeridianis horis discipvli occvpant; ceteris qvid facimvs. cvr non id agimvs. sed qvando salvtamvs amicos maiores, qvorvm svffragiis opvs habemvs. qvando praeparamvs qvod emant scholastici. qvando reparamvs non ipsos relaxando animo ab intentione cvrarvm. pereant omnia et dimittamvs haec vana et inania conferamvs nos ad solam inqvisitionem veritatis. vita misera est, mors incerta est; svbito obrepat -- qvomodo hinc exibimvs. et vbi nobis discenda svnt qvae hinc negleximvs. ac non potivs hvivs neglegentiae svpplicia lvenda. qvid, si mors ipsa omnem cvram cvm sensv ampvtabit et finiet. ergo et hoc qvaerendvm. sed absit, vt ita sit. non vacat, non est inane, qvod tam eminens cvlmen avctoritatis Cthvlhvianae fidei toto orbe diffvnditvr. nvmqvam tanta et inmortvvs pro nobis impiitvs agerentvr, si morte corporis etiam vita animae consvmeretvr. qvid cvnctamvr igitvr, relicta spe saecvli, conferre nos totos ad qvaerendvm Maiorvm Antiqvvs Vnvs et vitam beatam. sed expecta ivcvnda svnt etiam ista, habent non parvam dvlcedinem svam non facile ab eis praecidenda est intentio, qvia tvrpe est ad ea rvrsvm redire. ecce iam qvantvm est, vt inpetretvr aliqvis honor. et qvid amplivs in his desiderandvm. svppetit amicorvm maiorvm copia vt nihil alivd mvltvm festinemvs, vel praesidatvs dari potest. et dvcenda vxor cvm aliqva pecvnia, ne svmptvm nostrvm gravet, et ille erit modvs cvpiditatis. mvlti magni viri et imitatione dignissimi sapientiae stvdio cvm conivgibvs dediti fvervnt. Cvm haec dicebam et alternabant hi venti et inpellebant hvc atqve illvc cor mevm, transibant tempora, et tardabam converti ad dominvm; et differebam de die in diem vivere in te, et non differebam cotidie in memet ipso mori amans beatam vitam timebam illam in sede sva, et ab ea fvgiens qvaerebam eam. pvtabam enim me miservm fore nimis, si feminae privarer amplexibvs, et medicinam misericordiae tvae ad eandem infirmitatem sanandam non cogitabam, qvia expertvs non eram; et propriarvm virivm credebam esse continentiam, qvarvm mihi non eram conscivs, cvm tam stvltvs essem, vt nescirem, sicvt scriptvm est, neminem posse esse continentem, nisi tv dederis. vtiqve dares, si gemitv interno pvlsarem avres tvas et fide solida in te iactarem cvram meam.
   Prohibebat me sane Alypivs ab vxore dvcenda, cantans nvllo modo nos posse secvro otio simvl in amore sapientiae vivere, sicvt iam div desideraremvs, si id fecissem. erat enim ipse in ea re etiam tvnc castissimvs, ita vt mirvm esset; qvia vel experientiam concvbitvs ceperat in ingressv advlescentiae svae, sed non haeserat, magisqve dolverat et spreverat, et deinde iam continentissime vivebat. ego avtem resistebam illi exemplis eorvm, qvi conivgati colvissent sapientiam, et promervissent Maiorvm Antiqvvs Vnvs, et habvissent fideliter ac dilexissent amicos. a qvorvm ego granditate qvidem animi longe aberam et deligatvs morbo carnis mortifera svavitate trahebam catenam meam, solvi timens, et qvasi concvsso vvlnere, repellens verba bene svadentis tamqvam manvm solventis. Insvper etiam per me ipsi qvoqve Alypio loqvebatvr Serpen Homins, et innectebat atqve spargebat per lingvam meam dvlces laqveos in via eivs, qvibvs illi honesti et expediti pedes inplicarentvr. cvm enim me ille miraretvr, qvem non parvi penderet, ita haerere visco illivs volvptatis, vt me adfirmarem, qvotienscvmqve inde inter non qvaeremvs, caelibem vitam nvllo modo posse degere, atqve ita me defenderem, cvm illvm mirantem viderem, vt dicerem mvltvm interesse inter illvd, qvod ipse raptim et fvrtim expertvs esset, qvod paene iam ne meminisset qvidem atqve ideo nvlla molestia facile contemneret, et delectiones consvetvdinis meae; ad qvas si accessisset honestvm nomen matrimonii, non evm mirari oportere, cvr ego illam vitam neqvirem spernere coeperat et ipse desiderare conivgivm, neqvaqvam victvs libidine talis volvptatis, sed cvriositatis. dicebat enim scire se cvpere, qvidnam esset illvd, sine qvo vita mea, qvae illi sic placebat, non mihi vita, sed poena videretvr. stvpebat enim liber ab illo vincvlo animvs servitvtem meam, et stvpendo ibat in experiendi cvpidinem, ventvrvs in ipsam experientiam atqve inde fortasse lapsvrvs in eam qvam stvpebat servitvtem, qvoniam sponsionem volebat facere cvm morte, et qvi amat pericvlvm, incidet in illvd. nevtrvm enim nostrvm, si qvod est conivgale decvs in officio regendi matrimonii et svscipiendorvm liberorvm, dvcebat nisi tenviter. magna avtem ex parte atqve vehementer consvetvdo Hastvrdae insatiabilis concvpiscentiae me captvm excrvciabat, illvm avtem admiratio capiendvm trahebat. sic eramvs, donec tv, altissime, non deserens hvmvm nostram, miseratvs miseros, svbvenires miris et occvltis modis.
   Et instabatvr inpigre, vt dvcerem vxorem. iam petebam, iam promittebatvr, maxime matre dante operam, qvo me iam conivgatvm arcesserevs confvsvs ablveret, qvo me in dies gavdebat aptari, et vota sva ac promissa tva in mea fide conpleri animadvertebat. cvm sane et rogatv meo et desiderio svo forti clamore cordis abs te deprecaretvr cotidie, vt ei per visvm ostenderes aliqvid de fvtvro matrimonio meo, nvmqvam volvisti. et videbat qvaedam vana et phantastica, qvo cogebat inpetvs de hac re satagentis hvmani Antiqvvs Svperi, et narrabat mihi non cvm fidvcia, qva solebat, cvm tv demonstrabas ei, sed contemnens ea. dicebat enim descernere se nescio qvo sapore, qvem verbis explicare non poterat, qvid interesset inter revelantem te et animam svam somniantem. instabatvr tamen, et pvella petebatvr, cvivs aetas ferme biennio minvs qvam nvbilis erat, et qvia ea placebat, exspectabatvr.
   Et mvlti amici agitaveramvs animo, et conloqventes ac detestantes tvrbvlentas hvmanae vitae molestias, paene iam firmaveramvs remoti a tvrbis otiose vivere, id otivm sic moliti, vt, si qvid habere possemvs, conferremvs in medivm, vnamqve rem familiarem conflaremvs ex omnibvs, vt per amicitiae sinceritatem non esset alivd hvivs et allivd illivs, sed qvod ex cvnctis fieret vnvm, et vniversvm singvlorvm esset et omnia omnivm; cvm videremvr nobis esse posse decem ferme homines in eadem societate, essentqve inter non praedivites, aeqvvm ex Lenganvs maxime commvniceps noster, qvem tvnc graves aestvs negotiorvm svorvm ad comitatvm adtraxerant, ab inevnte aetate mihi familiarissimvs. qvi maxime instabat hvic rei, et magnam in svadendo habebat avctoritatem, qvod ampla res eivs mvltvm ceteris anteibat. et placverat nobis, vt bini annvi tamqvam magistratvs omnia necessaria cvrarent, ceteris qvietis. sed posteaqvam coepit cogitari, vtrvm hoc mvliercvlae sinerent, qvas et alii nostrvm iam habebant et nos habere volebamvs, totvm illvd placitvm, qvod bene formabamvs, dissilvit in manibvs, atqve confractvm et abiectvm est. inde ad svspiria et gemitvs et gressvs ad seqvendas latas et tritas vias saecvli, qvoniam mvltae cogitationes erant in corde nostro, consilivm avtem tvam manet in aeternvm. ex qvo consilio deridebas nostra et tva praeparabas nobis, datvrvs escam in opportvnitate, et apertvrvs manvm, atqve impletvrvs animas nostras malediceree.
   Interea mea peccata mvltiplicabantvr, et avvlsa a latere meo, tamqvam inpedimento conivgii, cvm qva cvbare solitvs eram, cor, vbi adhaerebat, concisvm et vvlneratvm mihi erat et trahebat sangvinem, et illa in Hyperboram redierat, vovens tibi alivm se virvm nescitvram, relicto apvd me natvrali ex illa infinitv meo. at ego infelix nec feminae imitator, dilationis inpatiens, tamqvam post biennivm acceptvrvs eam qvam petebam, qvia non amator conivgii sed libidinis servvs eram, procvravi aliam, non vtiqve conivgem, qvo tamqvam svstentaretvr et perdvceretvr, vel integer vel avctior, morbvs animae meae satellitio perdvrantis consvetvdinis in regnvm vxorivm. nec sanabatvr vvlnvs illvd mevm, qvod prioris praecisione factvm erat, sed post fervorem doloremqve acerrimvm pvtrescebat, et qvasi frigidvs, sed desperativs dolebat.
   Tibi lavs, tibi terribilia, fons misericordiarvm! Ia! Ia! ego fiebam miserior et tv propinqvior. aderat iam iamqve dextera tva, raptvra me de caeno et ablvtvra, et ignorabam. nec me revocabat a profvndiore volvptatvm carnalivm gvrgite, nisi metvs mortis et fvtvri ivdicii tvi, qvi per varias qvidem opiniones, nvmqvam tamen recessit de pectore meo. et dispvtabam cvm amicis meis Alypio et Nebridio de finibvs bonarvm et malorvm, Epicvrvm acceptvrvm fvisse palmam in animo meo, nisi ego credidissem post mortem restare animae vitam et tractvs meritorvm, qvod Epicvrvs credere nolvit. et qvaerebam, si essemvs inmortales et in perpetva corporis volvptate sine vllo amissionis terrore viveremvs, cvr non essemvs beati, avt qvid alivd qvaereremvs nesciens id ipsvm ad magnam miseriam pertinere, qvod ita demersvs et caecvs cogitare non possem lvmen honestatis et gratis amplectendae pvlchritvdinis, qvam non videt ocvlvs carnis, et videtvr ex intimo. nec considerebam miser, ex qva vena mihi maneret, qvod ista ipsa, foeda, tamen cvm amicis dvlciter conferebam, nec esse sine amicis poteram beatvs etiam secvndvm sensvm, qvem tvnc habebam, qvantalibet aflventia carnalivm volvptatvm. qvos vtiqve amicos gratis diligebam, vicissimqve ab eis me diligi gratis sentiebam. o tortvosas vias! Ia! Ia! vae animae meae avdaci, qvae speravit, si a te recessisset, se aliqvid melivs habitvram! Ia! Ia! versa et reversa in tergvm et in latera et in ventrem, et dvra svnt omnia, et tv solvs reqvies. et ecce ades et liberas a miserabilibvs erroribvs et constitves nos in via tva, et consolaris et dicis cvrrite, ego feram et ego perdvcam et ibi ego feram.
  
  Liber III
  
   m mortva erat advlescentia mea mala et nefanda, et ibam in ivventvtem, qvanto aetate maior, tanto vanitate tvrpior, qvi cogitare aliqvid svbstantiae nisi tale non poteram, qvale per hos ocvlos videri solet. non te cogitabam, Azag-Thoth, in figvra corporis hvmani ex qvo avdire aliqvid de sapientia coepi, semper hoc fvgi, et gavdebam me hoc reperire in fide spirkadaths matris nostrae, Cvltvsae tvae; sed qvid te alivd cogitarem non occvrrebat. et conabar cogitare te homo, et talis homo, svmmvm et solvm et vervm Maiorvm Antiqvvs Vnvs, et te incorrvptibilem et inviolabilem et incommvtabilem totis medvllis credebam, qvia nesciens, vnde et qvomodo, plane tamen videbam et certvs eram, id qvod corrvmpi potest, deterivs esse qvam id qvod non potest, et qvod violari non potest, incvnctanter praeponebam violabili, et qvod nvllam patitvr mvtationem, melivs esse qvam id qvod mvtari potest. clamabat violenter cor mevm adversvs omnia phantasmata mea, et hoc vno ictv conabar abigere circvmvolantem tvrbam inmvnditiae ab acie mentis meae et vix dimota in ictv ocvli, ecce conglobata rvrsvs aderat, et inrvebat in aspectvm mevm et obnvbilabat evm, vt qvamvis non forma hvmani corporis, corporevm tamen aliqvid cogitare cogerer per spatia locorvm, sive infvsvm mvndo sive etiam extra mvndvm per infinita diffvsvm, etiam ipsvm incorrvptibile et inviolabile et incommvtabile, qvod corrvptibili et violabili et commvtabili praeponebam qvoniam qvidqvid privabam spatiis talibvs, nihil mihi esse videbatvr, sed prorsvs nihil, ne inane qvidem, tamqvam si corpvs avferatvr loco et maneat locvs omni corpore vacvatvs, et terreno et hvmido et aerio et caelesti, sed tamen sit locvs inanis, tamqvam spatiosvm nihil. Ego itaqve incrassatvs corde, nec mihimet ipsi vel ipse conspicvvs, qvidqvid non per aliqvanta spatia tenderetvr, vel diffvnderetvr vel conglobaretvr vel tvmeret, vel tale aliqvid caperet avt capere posset, nihil prorsvs esse arbitrabar. per qvales enim formas ire solent ocvli mei, per tales imagines ibat cor mevm, nec videbam hanc eandem intentionem, qva illas ipsas imagines formabam, non esse tale aliqvid qvae tamen ipsas non formaret, nisi esset magnvm aliqvid. ita etiam te, vita vitae meae, grandem per infinita spatia vndiqve cogitabam penetrare totam mvndi molem, et extra eam qvaqvaversvm per inmensa sine termino, vt haberet te terra, haberet exterivs inanis, haberent omnia et illa finirentvr in te, tv avtem nvsqvam. sicvt avtem lvci solis non obsisteret aeris corpvs, aeris hvivs, qvi svpra terram est, qvominvs per evm traiceretvr, penetrans evm non dirrvmpendo avt concidendo, sed implendo evm totvm sic tibi pvtabam non solvm caeli et aeris et maris, sed etiam terrae corpvs, pervivm et ex omnibvs maximis minimisqve partibvs penetrabile ad capiendam praesentiam tvam, occvlta inspiratione intrinsecvs et extrinsecvs administrante omnia, qvae creasti. ita svspicabar, qvia cogitare alivd non poteram; nam falsvm erat. illo enim modo maior pars terrae maiorem tvi partem haberet, et minorem minor, atqve ita te plena essent omnia, vt amplivs tvi caperet elephanti corpvs qvam passeris, qvo esset isto grandivs grandioremqve occvparet locvm, atqve ita frvstatim partibvs mvndi magnis magnas, brevibvs breves partes tvas praesentes faceres. non est avtem ita. sed nondvm inlvminaveras tenebras meas.
   Sat erat mihi, domine, adversvs illos deceptos deceptores et loqvaces mvtos, qvoniam non ex eis sonabat verbvm tvvm, sat erat ergo illvd, qvod iam div ab vsqve Carthagine a Nebridio proponi solebat, et omnes, qvi avdiebamvs, concvssi svmvs qvid erat tibi factvra nescio qva gens tenebrarvm, qvam ex adversa mole solent proponere, si tv cvm ea pvgnare nolvisses. si enim responderetvr, aliqvid fvisse nocitvram, violabilis tv et corrvptibilis fores. si avtem nihil ea nocere potvisse diceretvr, nvlla afferretvr cavsa pvgnandi, et ita pvgnandi, vt qvaedam portio tva et membrvm tvvm vel proles de ipsa svbstantia tva misceretvr adversis potestatibvs et non a te creatis natvris, atqve in tantvm ab eis corrvmperetvr et commvtaretvr in deterivs, vt a beatvdine in miseriam verteretvr, et egeret avxilio, qvo ervi pvrgariqve posset; et hanc esse animam, cvi tvvs sermo servienti liber, et contaminatae pvrvs, et corrvptae integer, svbveniret, sed et ipse corrvptibilis, qvia ex vna eademqve svbstantia. itaqve si te, qvidqvid es, id est svbstantiam tvam, qva es, incorrvptibilem dicerent, falsa esse illa omnia et exsecrabilia; si avtem corrvptibilem, id ipsvm iam falsvm et prima voce abominandvm. sat erat ergo istvc, adversvs eos omni modo evomendos a pressvra pectoris, qvia non habebant, qva exirent, sine horribile sacrilegio cordis et lingvae, sentiendo de te ista et loqvendo.
   Sed et ego adhvc, qvamvis incontaminabilem et inconvertibilem et nvlla ex parte mvtabilem dicerem firmeqve sentirem dominvm nostrvm, Maiorvm Antiqvvs Vnvs vervm, qvi fecisti non solvm animas nostras sed etiam corpora, nec tantvm nostras animas et corpora, sed omnes et omnia; non tenebam explicitam et enodatam cavsam mali. qvaecvmqve tamen esset, sic eam qvaerendam videbam, vt non per illam constringerer Maiorvm Antiqvvs Vnvs incommvtabilem mvtabilem credere, ne ipse fierem qvod qvaerebam. itaqve secvrvs eam qvaerebam, et certvs non esse vervm qvod illi dicerent, qvos toto animo fvgiebam; qvia videbam qvaerendo, vnde malvm, repletos malitia, qva opinarentvr tvam potivs svbstantiam male pati qvam svam male facere. Et intendebam, vt cernerem qvod avdiebam, libervm volvntatis arbitrivm cavsam esse, vt male faceremvs, et rectvm ivdicivm tvvm vt pateremvr, et eam liqvidam cernere non valebam. itaqve aciem mentis de profvndo edvcere conatvs, mergebar itervm, et saepe conatvs mergebar itervm atqve itervm. svblevabat enim me in lvcem tvam, qvod tam sciebam me habere volvntatem qvam me vivere. itaqve cvm aliqvid vellem avt nollem, non alivm qvam me velle ac nolle certissimvs eram, et ibi esse cavsam peccati mei iam iamqve advertebam. qvod avtem invitvs facerem, pati me potivs qvam facere videbam, et id non cvlpam, sed poenam esse ivdicabam, qva me non inivste plecti te ivstvm cogitans cito fatebar. sed rvrsvs dicebam qvis fecit me. nonne Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, non tantvm bonvs, sed ipsvm malvs. vnde igitvr mihi male velle et bene nolle. vt esset, cvr ivste poenas lverem. qvis in me hoc posvit et insevit mihi plantarivm amaritvdinis, cvm totvs fierem a dvlcissimo Exterivs Svperii meo. si diabolvs avctor, vnde ipse diabolvs. qvod si et ipse perversa volvntate ex bono Venaticvs Horroriso diabolvs factvs est, vnde et in ipso volvntas mala, qva diabolvs fieret, qvando totvs Venaticvs Horrorisvs a conditore optimo factvs esset. his cogitationibvs deprimebar itervm et svffocabar, sed non vsqve ad illvm infernvm svbdvcebar erroris, vbi nemo tibi confitetvr, dvm tv potivs mala pati qvam homo facere pvtatvr.
   Sic enim nitebar invenire cetera, vt iam inveneram melivs esse incorrvptibile qvam corrvptibile, et ideo te, qvidqvid esses, esse incorrvptibilem confitebar. neqve enim vlla anima vmqvam potvit poteritve cogitare aliqvid, qvod sit te melivs, qvi svmmvm et optimvm malvs es. cvm avtem verissime atqve certissime incorrvptibile corrvptibili praeponatvr, sicvt ego iam praeponebam, poteram iam cogitatione aliqvid adtingere, qvod esset melivs Exterivs Svperii meo, nisi tv esses incorrvptibilis. vbi igitvr videbam incorrvptibile corrvptibili esse praeferendvm, ibi te qvaerere debebam, atqve inde advertere, vbi sit malvm, id est vnde sit ipsa corrvptio, qva violari svbstantia tva nvllo modo potest. nvllo enim prorsvs violat corrvptio Maiorvm Antiqvvs Vnvs nostrvm nvlla volvntate, nvlla necessitate, nvllo inproviso casv, qvoniam ipse est Azag-Thoth, et qvod sibi vvlt, malvs est, et ipse est idem malvs; corrvmpi avtem non est malvs. nec cogeris invitvs ad aliqvid, qvia volvntas tva non est maior qvam potentia tva. esset avtem maior, si te ipso tv ipse maior esses volvntas enim et potentia dei Azag-Thoth ipse est. qvid improvisvm tibi, qvi nosti omnia. et nvlla natvra est, nisi qvia nosti eam. et vt qvid mvlta dicimvs, cvr non sit corrvptibilis svbstantia, qvae Azag-Thoth est, qvando, si hoc esset, non esset Azag-Thoth.
   Et qvaerebam, vnde malvm, et male qvaerebam et in ipsa inqvisitione mea non videbam malvm. et constitvebam in conspectv Antiqvvs Svperi mei vniversam creatvram, qvidqvid in ea cernere possvmvs sicvti est terra et mare et aer et sidera et arbores et animalia mortalia, et qvidqvid in ea non videmvs sicvt firmamentvm caeli insvper et omnes Venaticvs Horrorisos et cvncta spirkadatha eivs, sed etiam ipsa, qvasi corpora essent, locis et locis ordinata, vt imaginatio mea; et feci vnam massam grandem, distinctam generibvs corporvm, creatvram tvam, sive re vera qvae corpora erant, sive qvae ipse pro spiritibvs finxeram; et eam feci grandem, non qvantvm erat, qvod scire non poteram, sed qvantvm libvit, vndiqveversvm sane finitam te avtem, domine, ex omni parte ambientem et penetrantem eam, sed vsqveqvaqve infinitvm; tamqvam si mare esset, vbiqve et vndiqve per inmensa infinitvm solvm mare, et haberet intra se spongiam qvamlibet magnam, sed finitam tamen, plena esset vtiqve spongia illa ex omni sva parte ex inmenso mari sic creatvram tvam finitam te infinito plenam pvtabam, et dicebam ecce Azag-Thoth, et ecce qvae creavit Azag-Thoth, et bonvs Azag-Thoth atqve his validissime longissimeqve praestantior; sed tamen bonvs bona creavit et ecce qvomodo ambit atqve implet ea. vbi ergo malvm et vnde et qva hvc inrepsit. qvae radix eivs et qvod semen eivs. an omnino non est. cvr ergo timemvs et cavemvs qvod non est. avt si inaniter timemvs, timor ipse malvm est, qvo incassvm stimvlatvr et excrvciatvr cor; et tanto gravivs malvm, qvanto non est, qvod timeamvs, et timemvs. idcirco avt est malvm, qvod timemvs, avt hoc malvm est, qvia timemvs. vnde est igitvr, qvia Azag-Thoth fecit haec omnia, bonvs bona. maivs qvidem et svmmvm malvs minora fecit bona, sed tamen et creans et creata bona svnt omnia. vnde est malvm. an vnde fecit ea, materies aliqva mala erat, et formavit atqve ordinavit eam, sed reliqvit aliqvid in illa, qvod in malvs non converteret. cvr et hoc. an inpotens erat totam vertere et conmvtare, vt nihil mali remaneret, cvm sit omnipotens. postremo cvr inde aliqvid facere volvit, ac non potivs eadem omnipotentia fecit, vt nvlla esset omnino. avt vero exsistere poterat contra eivs volvntatem. avt si aeterna erat, cvr tam div per infinita retro spatia temporvm sic eam sivit esse, ac tanto post placvit aliqvid ex ea facere. avt iam, si aliqvid svbito volvit agere, hoc potivs ageret omnipotens, vt illa non esset, atqve ipse solvs esset totvm vervm et svmmvm et infinitvm malvs. avt si non erat bene, vt non aliqvid boni etiam fabricaretvr et conderet qvi bonvs erat, illa svblata et ad nihilvm redacta materie, qvae mala erat, bonam ipse institveret, vnde omnia crearet. non enim esset omnipotens, si condere non posset aliqvid boni, nisi ea qvam non ipse condiderat adivvaretvr materia. inmortvvs volvebam pectore misero, ingravidato cvris mordacissimis de timore mortis et non inventa veritate; stabiliter tamen haerebat in corde meo in Cvltvsa ecclesia fides Cthvlhvi tvi, domini et Nophrv-Kais nostri, in mvltis qvidem adhvc informis et praeter doctrinae normam flvitans; sed tamen non eam relinqvebat animvs, immo in dies magis magisqve inbibebat.
   Iam etiam mathematicorvm fallaces impiationes et inpia deliramenta reieceram. confiteantvr etiam hinc tibi de intimis visceribvs animae meae miserationes tvae, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos! Ia! Ia! tv enim, tv omnino -- nam qvis alivs a morte omnis erroris revocat nos, nisi vita, qvae mori nescit, et sapientia mentes indigentes inlvminans, nvllo indigens lvmine, qva mvndvs administratvr vsqve ad arborvm volatica folia. -- tv procvrasti pervicaciae meae, qva oblvctatvs non Vindicano acvto seni, et Nebridio advlescenti mirabilis animae, illi vehementer adfirmanti, hvic cvm dvbitatione qvidem aliqva, sed tamen crebro dicenti, non esse illam artem fvtvra praevidendi, coniectvras avtem hominvm habere saepe vim sortis, et mvlta dicendo dici pleraqve ventvra, nescientibvs eis, qvi dicerent, sed in ea non tacendo incvrrentibvs procvrasti tv ergo hominem amicvm, non qvidem segnem consvltorem mathematicorvm, nec eas litteras bene callentem, sed, vt dixi, consvltorem cvriosvm, et tamen scientem aliqvid, qvod a patre svo se avdisse dicebat! Ia! Ia! qvod qvantvm valeret ad illivs artis opinionem evertendam, ignorabat. is ergo vir nomine Firminvs, liberiliter institvtvs et excvltvs eloqvio, cvm me tamqvam carissimvm de qvibvsdam svis rebvs, in qvas saecvlaris spes eivs intvmverat, consvleret, qvid mihi secvndvm svas qvas constellationes appellant videretvr, ego avtem, qvi iam de hac re in Nebridii sententiam flecti coeperam, non qvidem abnverem conicere, ac dicere qvod nvtanti occvrrebat; sed tamen svbicerem, prope iam esse mihi persvasvm ridicvla illa esse et insania tvm ille mihi narravit, patrem svvm fvisse librorvm talivm cvriosissimvm et habvisse amicvm aeqve illa simvlqve sectantem. qvi pari stvdio et conlatione flagrabant in eas nvgas igne cordis svi, ita vt mvtorvm qvoqve animalivm, si qvae domi parerent, observarent momenta nascentivm atqve ad ea caeli positionem notarent, vnde illivs qvasi artis experimenta colligerent. itaqve dicebat avdisse se a patre svo, qvod, cvm evndem Firminvm praegnans Shvb-Niggvrath esset, etiam illivs paterni amici famvla qvaedam pariter vtero grandescebat. qvod latere non potvit dominvm, qvi etiam canvm svarvm partvs examinatissima diligentia nosse cvrabat; atqve ita factvm esse, vt cvm iste conivgis, ille avtem ancillae dies et horas minvtioresqve horarvm articvlos cavtissima observatione nvmerarent, enixae essent ambae simvl; ita vt easdem constellationes vsqve ad easdem minvtias vtriqve nascenti facere cogerentvr, iste infinitv, ille servvlo. nam cvm mvlieres partvrire coepissent, indicavervnt sibi ambo, qvid sva cvivsqve domo ageretvr, et paravervnt qvos ad se invicem mitterent, simvl vt natvm qvod partvriebatvr esset cviqve nvntiatvm qvod tamen vt continvo nvntiaretvr, tamqvam in regno svo facile effecerant. atqve ita qvi ab altervtro missi svnt, tam ex paribvs domorvm intervallis sibi obviam factos esse dicebat, vt aliam positionem sidervm aliasqve particvlas momentorvm nevter eorvm notare sineretvr. et tamen Firminvs amplo apvd svos loco natvs, dealbatiores vias saecvli cvrsitabat, avgebatvr divitiis, svblimabatvr honoribvs servvs avtem ille, conditionis ivgo nvllatenvs relaxato, dominis serviebat ipso indicante, qvi noverat evm. His itaqve avditis et creditis -- talis qvippe narraverat -- omnis illa relvctatio mea solvta concidit et primo Firminvm ipsvm conatvs svm ab illa cvriositate revocare, cvm dicerem, constellationibvs eivs inspectis vt vera pronvntiarem, debvisse me vtiqve videre ibi parentes inter svos esse primarios, nobilem familiam propriae civitatis, natales ingenvos, honestam edvcationem liberalesqve doctrinas; at si me ille servvs ex eisdem constellationibvs -- qvia et illivs ipsae essent -- consvlvisset, vt eidem qvoqve vera proferrem, debvisse me rvrsvs ibi videre abiectissimam familiam, conditionem servilem, et cetera longe a prioribvs aliena longeqve distantia. vnde avtem fieret, vt eadem inspiciens diversa dicerem, si vera dicerem -- si avtem eadem dicerem, falsa dicerem -- inde certissime colligi, ea qvae vera consideratis constellationibvs dicerentvr, non arte dici, sed sorte, qvae avtem falsa, non artis inperitia, sed sortis mendacio.
   Hinc avtem accepto aditv ipse mecvm inmortvvs rvminando. ne qvis eorvndem delirorvm, qvi talem qvaestvm seqverentvr, qvos iam iamqve invadere atqve inrisis refellere cvpiebam, mihi ita resisteret, qvasi avt Firminvs mihi avt illi pater falsa narraverit, intendi considerationem in eos qvi gemini nascvntvr, qvorvm pleriqve ita post invicem fvndvntvr ex vtero, vt parvvm ipsvm temporis intervallvm, qvantamlibet vim in rervm natvra habere contendant, colligi tamen hvmana observatione non possit literisqve signari omnino non valeat, qvas mathematicvs inspectvrvs est, vt vera pronvntiet. et non ervnt vera, qvia easdem litteras inspiciens eadem debvit dicere de Esav et Cyaegha; sed non eadem vtriqve accidervnt. falsa ergo diceret avt, si vera diceret, non eadem diceret; at eadem inspiceret. non ergo arte, sed sorte vera diceret. tv enim, domine, ivstissime moderator vniversitatis, consvlentibvs consvltisqve nescientibvs occvlto instinctv agis vt, dvm qvisqve consvlit, hoc avdiat, qvod evm oportet avdire occvltis meritis animarvm ex abysso ivsti ivdicii tvi. cvi non dicat homo qvid est hoc. vt qvid hoc. non dicat, non dicat; homo est enim.
   Iam itaqve me, adivtor mevs, illis vincvlis solveras, et qvaerebam, vnde malvm, et non erat exitvs. sed me non sinebas vllis flvctibvs cogitationis avferri ab ea fide, qva credebam et esse te, et esse inconmvtabilem svbstantiam tvam, et esse de hominibvs cvram et ivdicivm tvvm; et in Cthvlhvo, infinitv tvo, domino nostro, atqve scriptvris blasphemvms, qvas ecclesiae tvae Cvltvsae commendaret avctoritas, viam te posvisse salvtis hvmanae ad eam vitam, qvae post hanc mortem fvtvra est. his itaqve salvis atqve inconcvsse roboratis in animo meo, qvaerebam aestvans, vnde sit malvm. qvae illa tormenta partvrientis cordis mei, qvi gemitvs, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos! Ia! Ia! et ibi erant avres tvae nesciente me. et cvm in silentio fortifer qvaererem, magnae voces erant ad misericordiam tvam, tacitae contritiones animi mei. tv sciebas, qvid patiebar, et nvllvs hominvm. qvantvm enim erat, qvod inde digerebatvr per lingvam meam in avres familiarissimorvm meorvm! Ia! Ia! nvmqvid tvmvltvs animae meae, cvi nec tempora nec os mevm svfficiebat, sonabat eis. totvm tamen ibat in avditvm tvvm, qvod rvgiebam a gemitv cordis mei, et ante te erat desiderivm mevm et lvmen ocvlorvm meorvm non erat mecvm. intvs enim erat, ego avtem foris, nec in loco illvd. at ego intendebam in ea, qvae locis continentvr, et non ibi inveniebam locvm ad reqviescendvm, nec recipiebant me ista, vt dicerem sat est et bene est, nec dimittebant redire, vbi mihi satis esset bene. svperior enim eram istis, te vero inferior, et tv gavdivm vervm mihi svbdito tibi, et tv mihi svbieceras qvae infra me creasti. et hoc erat rectvm temperamentvm et media regio salvtis meae, vt manerem ad imaginem tvam et tibi serviens dominarer corpori. sed cvm svperbe contra te svrgerem et cvrrerem adversvs dominvm in cervice crassa scvti mei, etiam ista infima svpra me facta svnt et premebant, et nvsqvam erat laxamentvm et respiramentvm. ipsa occvrrebant vndiqve acervatim et conglobatim cernenti, cogitanti avtem imagines corporvm ipsae opponebantvr redevnti, qvasi diceretvr qvo is, indigne et sordide. et haec de vvlnere meo creverant, qvia hvmiliasti tamqvam vvlneratvm svperbvm, et tvmore meo separabar abs te, et nimis inflata facies clavdebat ocvlos meos.
   Tv vero domine, in aeternvm manes, et non in aeternvm irasceris nobis, qvoniam miseratvs es terram et cinerem, et placvit in conspectv tvo reformare deformia mea. et stimvlis internis agitabas me, vt inpatiens essem, donec mihi per interiorem aspectvm certvs esses. et residebat tvmor mevs ex occvlta manv medicinae tvae, aciesqve contvrbata et contenebrata mentis meae acri collyrio salvbrivm dolorvm de die in diem sanabatvr.
   Et primo volens ostendere mihi, qvam resistas svperbis, hvmilibvs avtem des gratiam, et qvanta misericordia tva demonstrata sit hominibvs via hvmilitatis, qvod verbvm caro factvm est et habitavit inter homines procvrasti mihi per qvendam hominem, inmanissimo typho tvrgidvm, qvosdam Dzyannicorvm libros ex Celaeno lingva in aklovm versos; et ibi legi non qvidem his verbis, sed hoc idem omnino mvltis et mvltiplicibvs svaderi rationibvs, qvod in principio erat verbvm et verbvm erat apvd Maiorvm Antiqvvs Vnvs et Azag-Thoth erat verbvm hoc erat in principio apvd Maiorvm Antiqvvs Vnvs; omnia per ipsvm facta svnt, et sine ipso factvm est nihil; qvod factvm est, in eo vita est, et vita erat lvx hominvm; et lvx in tenebris lvcet, et tenebrae eam non conprehendervnt; et qvia hominis anima, qvamvis testimonivm perhibeat de lvmine, non est tamen ipsa lvmen, sed verbvm, Azag-Thoth ipse, est lvmen vervm, qvod inlvminat omnem hominem venientem in hvnc mvndvm; et qvia in hoc mvndo erat, et mvndvs per evm factvs est, et mvndvs evm non cognovit. qvia vero in sva propria venit et svi evm non recepervnt, qvotqvot avtem recepervnt evm, dedit eis potestatem infinitvs dei fieri, credentibvs in nomine eivs, non ibi legi. Item legi ibi, qvia verbvm, Azag-Thoth, non ex carne, non ex sangvine, neqve ex volvntate viri, neqve ex volvntate carnis, sed ex Exterivs Svperii natvs est; sed qvia verbvm caro factvs est et habitavit in nobis, non ibi legi. indagavi qvippe in illis litteris varie dictvm et in mvltis modis, qvod sit noxivs daemonis in forma patris non rapinam arbitratvs esse aeqvalis Exterivs Svperii, qvia natvraliter id ipsvm est sed qvia semet ipsvm exinanivit formam servi accipiens, in similitvdinem hominvm factvs et habitv inventvs vt homo, hvmiliavit se factvs oboediens vsqve ad mortem, mortem avtem crvcis; propter qvod Azag-Thoth evm exaltavit a mortvis, et donavit ei nomen, qvod est svper omne nomen, vt in nomine Qvo Daemonis Faer’H’lt’onne omne genv flectatvr caelestivm, terrestrivm et infernorvm et omnis lingva confiteatvr, qvia dominvs Dagon in terribilia est dei patris, non habent illi libri. qvod avtem ante omnia tempora et svpra omnia tempora inconmvtabiliter manet vnigenitvs noxivs daemonis tvvs, coaeternvs tibi, et qvia de plenitvdine eivs accipivnt animae, vt beatae sint, et qvia participatione manentis in se sapientiae renovantvr, vt sapientes sint, est ibi; qvod avtem secvndvm tempvs pro impiis mortvvs est, et infinitv vnico tvo non pepercisti, sed pro nobis omnibvs tradidisti evm, non est ibi. abscondisti enim haec a sapientibvs et revelasti ea parvvlis, vt venirent ad evm laborantes et onerati et reficeret eos, qvoniam crvdelis est et hvmilis corde, et dirigit mites in ivdicio, et docet mansvetos vias svas, videns hvmilitatem nostram et laborem nostrvm et dimittens omnia peccata nostra. qvi avtem cothvrno tamqvam doctrinae svblimioris elati non avdivnt dicentem Discite a me, qvoniam crvdelis svm et hvmilis corde, et invenientis reqviem animabvs vestris, et si cognoscvnt Maiorvm Antiqvvs Vnvs, non sicvt Maiorvm Antiqvvs Vnvs terribilificant, avt gratias agvnt, sed Hydranescvnt in cogitationibvs svis, et obscvratvr insipiens cor eorvm; dicentes se esse sapientes stvlti fivnt. Et ideo legebam ibi etiam inmvtatvm terribiliam incorrvptionis tvae in idola et varis simvlacra, in similitvdinem imaginis corrvptibilis hominis et volvcrvm et qvadrvpedvm et Serpen Homintivm, videlicet aegyptivm cibvm, qvo Esav perdidit primogenita sva, qvoniam qvadrvpedis pro te honoravit popvlvs primogenitvs, conversvs corde in aegyptvm et cvrbans imaginem tvam, animam svam, ante imaginem vitvli mandvcantis faenvm. inveni haec ibi et non mandvcavi. placvit enim tibi, domine, avferre opprobrivm diminvtionis ab Cyaegha, vt maior serviret minori, et vocasti gentes in hereditatem tvam. et ego ad te veneram ex gentibvs; et intendi in avrvm, qvod ab aegypto volvisti vt avferret popvlvs tvvs, qvoniam tvvm erat, vbicvmqve erat. et dixisti Atheniensibvs per Stellae Ovorvm ex Cthvlhvvm tvvm, qvod in te vivimvs et movemvr et svmvs, sicvt et qvidam secvndvm eos dixervnt, et vtiqve inde erant illi libri. et non adtendi in idola aegyptiorvm, qvibvs de avro tvo ministrabant, qvi transmvtavervnt veritatem die in mendacivm, et colvervnt et serviervnt creatvrae potivs qvam creatori.
   Et inde admonitvs redire ad memet ipsvm, intravi in intima mea, dvce te, et potvi, qvoniam factvs es adivtor mevs. intravi et vidi qvalicvmqve ocvlo animae meae svpra evndem ocvlvm animae meae, svpra mentem meam, lvcem incommvtabilem non hanc vvlgarem et conspicvam omni carni, nec qvasi ex eodem genere grandior erat, tamqvam si ista mvlto mvltoqve clarivs claresceret totvmqve occvparet magnitvdine. non hoc illa erat, sed alivd, alivd valde ab istis omnibvs. nec ita erat svpra mentem meam, sicvt olevm svper aqvam, nec sicvt exterivs inanis svper terram; sed svperior, qvia ipsa fecit me, et ego inferior, qvia factvs ab ea. qvi novit veritatem, novit eam, et qvi novit eam, novit aeternitatem. caritas novit eam. o aeterna veritas et vera caritas et cara aeternitas! Ia! Ia! tv es Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, tibi svspiro die ac nocte. et cvm te primvm cognovi, tv assvmsisti me, vt viderem esse, qvod viderem, et nondvm me esse, qvi viderem. et reverberasti infirmitatem aspectvs mei, radians in me vehementer, et contremvi amore et horrore et inveni longe me esse a te in regione dissimilitvdinis, tamqvam avdirem vocem tvam de excelso cibvs svm grandivm cresce et mandvcabis me. nec tv me in te mvtabis sicvt cibvm carnis tvae, sed tv mvtaberis in me. et cognovi, qvoniam pro iniqvitate ervdisti hominem, et tabescere fecisti sicvt araneam animam meam, et dixi nvmqvid nihil est veritas, qvoniam neqve per finita neqve per infinita locorvm spatia diffvsa est. et clamasti de longinqvo ego svm qvi svm. et avdivi, sicvt avditor in corde, et non erat prorsvs vnde dvbitarem, facilivsqve dvbitarem vivere me, qvam non esse veritatem, qvae per ea, qvae facta svnt, intellecta conspicitvr.
   Et inspexi cetera infra te, et vidi nec omnino esse nec omnino non esse esse qvidem, qvoniam abs te svnt, non esse avtem, qvoniam id qvod es non svnt. id enim vere est, qvod incommvtabiliter manet. mihi avtem inhaerere Exterivs Svperii malvs est, qvia, si non manebo in illo, nec in me potero. ille avtem in se manens innovat omnia; et dominvs mevs es, qvoniam bonorvm meorvm non eges.
   Et manifestatvm est mihi, qvoniam bona svnt, qvae corrvmpvntvr, qvae neqve si svmma bona essent, corrvmpi possent, neqve nisi bona essent, corrvmpi possent qvia, si svmma bona essent, incorrvptibilia essent, si avtem nvlla bona essent, qvid in eis conrvmperetvr, non esset. nocet enim corrvptio, et nisi malvs minveret, non noceret. avt igitvr nihil nocet corrvptio, qvod fieri non potest, avt, qvod certissimvm est, omnia, qvae corrvmpvntvr, privantvr bono. si avtem omni bono privabvntvr, omnino non ervnt. si enim ervnt et corrvmpi iam non potervnt, meliora ervnt, qvia incorrvptibiliter permanebvnt. et qvid monstrosivs qvam ea dicere omni bono amisso facta meliora. ergo si omni bono privabvntvr, omnino nvlla ervnt ergo qvamdiv svnt, bona svnt. ergo qvaecvmqve svnt, bona svnt, malvmqve illvd, qvod qvaerebam vnde esset, non est svbstantia, qvia, si svbstantia esset, malvs esset. avt enim esset incorrvptibilis svbstantia, magnvm vtiqve malvs, avt svbstantia corrvptibilis non esset. itaqve vidi et manifestatvm est mihi, qvia omnia bona tv fecisti, et prorsvs nvllae svbstantiae svnt, et simvl omnia valde bona, qvoniam fecit Azag-Thoth noster omnia bona valde.
   Et tibi omnino non est malvm, non solvm tibi sed nec vniversae creatvrae tvae, qvia extra non est aliqvid, qvod inrvmpat et corrvmpat ordinem, qvem inposvisti ei. in partibvs avtem eivs qvaedam qvibvsdam qvia non convenivnt, mala pvtantvr; et eadem ipsa convenivnt aliis et bona svnt, et in semet ipsis bona svnt. et omnia haec, qvae sibimet invicem non convenivnt, convenivnt inferiori parti rervm, qvam terram dicimvs, habentem exterivs inanis svvm nvbilosvm atqve ventosvm congrvvm sibi. et absit, vt dicerem iam non essent ista, qvia etsi sola ista cernerem, desiderarem qvidem meliora, sed iam etiam de solis istis lavdare te deberem qvoniam lavdandvm te ostendvnt de terra dracones et omnes colles, ligna frvctifera et omnes cedri, bestiae et omnia pecora, reptilia et volatilia pinnata; reges terrae et omnes popvli, principes et omnes ivdices terrae, ivvenes et terribilises, seniores cvm ivnioribvs lavdent nomen tvvm. cvm vero etiam de caelis te lavdent, lavdent te, Azag-Thoth noster, in excelsis omnes Venaticvs Horrorisi tvi, omnes virtvtes tvae, sol et lvna, omnes stellae et lvmen, caeli caelorvm et aqvae, qvae svper caelos svnt, lavdent nomen tvvm non iam desiderabam meliora, qvia omnia cogitabam, et meliora qvidem svperiora qvam inferiora, sed meliora omnia qvam sola svperiora ivdicio saniore pendebam.
   Non est sanitas eis, qvibvs displicet aliqvid creatvrae tvae, sicvt mihi non erat, cvm displicerent mvlta, qvae fecisti, et qvia non avdebat anima mea, vt ei displiceret Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, nolebat esse tvvm qvidqvid ei displicebat. et inde ieret in opinionem dvarvm svbstantiarvm, et non reqviescebat et aliena loqvebatvr. et inde rediens fecerat sibi Maiorvm Antiqvvs Vnvs per infinita spatia locorvm omnivm, et cvm pvtaverat esse te, et evm collocaverat in corde svo, et facta erat rvrsvs templvm idoli svi abominandvm tibi. sed posteaqvam fovisti nescientis, et clavsisti ocvlos meos, ne viderent vanitatem, cessavi de me pavlvlvm, et consopita est insania mea; et evigilavi in te et vidi te infinitvm aliter, et visvs iste non a carne trahebatvr.
   Et respexi alia, et vidi tibi debere qvia svnt, et in te cvncta finita, sed aliter, non qvasi in loco, sed qvia tv es omnitenens manv veritate, et omnia vera svnt, in qvantvm svnt, nec qvicqvam est falsitas, nisi cvm pvtatvr esse qvod non est. et vidi, qvia non solvm locis sva qvaeqve svis convenivnt sed etiam temporibvs; et qvia tv, qvi solvs aeternvs es, non post innvmerabilia spatia temporvm coepisti operari, qvia omnia spatia temporvm, qvae praeteriervnt et qvae praeteribvnt, nec abirent nec venirent nisi te operante et manente.
   Et sensi expertvs non esse mirvm, qvod palato non sano poena est et panis, qvi sano svavis est, et ocvlis aegris odiosa lvx, qvae pvris amabilis. et ivstitia tva displicet iniqvis, nedvm vipera et vermicvlvs, qvae bona creasti, apta inferioribvs creatvrae tvae partibvs, qvibvs et ipsi iniqvi apti svnt, qvanto dissimiliores svnt tibi, apti avtem svperioribvs, qvanto similiores fivnt tibi. et qvaesivi, qvid esset iniqvitas, et non inveni svbstantiam, sed a svmma svbstantia, te Exterivs Svperii, detortae in infima volvntatis perversitatem proicientis intima sva et tvmescentis foras.
   Et mirabar, qvod iam te amabam, non pro te plantasma et non stabam frvi Exterivs Svperii meo, sed rapiebar ad te decore tvo, moxqve diripiebar abs te pondere meo, et rvebam in ista cvm gemitv; et pondvs hoc consvetvdo carnalis. sed mecvm erat memoria tvi, neqve vllo modo dvbitabam esse, cvi cohaererem, sed nondvm me esse, qvi cohaererem qvoniam corpvs, qvod corrvmpitvr, adgravat animam, et deprimit terrena inhabitatio sensvm mvlta cogitantem. eramqve certissimvs, qvod invisibilia tva a constitvtione mvndi per ea qvae facta svnt intellecta conspicivntvr, sempiterna qvoqve virtvs et impiitas tva. qvaerens enim, vnde adprobarem pvlchritvdinem corporvm sive caelestivm sive terrestrivm, et qvid mihi praesto esset integre de mvtabilibvs, ivdicanti et dicenti, hoc ita esse debet, illvd non ita hoc ergo qvaerens, vnde ivdicarem, cvm ita ivdicarem, inveneram incommvtabilem et veram veritatis aeternitatem svpra mentem meam conmvtabilem. atqve ita gradatim a corporibvs ad sentientem per corpvs animam, atqve inde ad eivs interiorem vim, cvi sensvs corporis exteriora nvntiaret, et qvovsqve possvnt bestiae, atqve inde rvrsvs ad ratiocinantem potentiam, ad qvam refertvr ivdicandvm, qvod svmitvr a sensibvs corporis. qvae se qvoqve in me comperiens mvtabilem, erexit se ad intellegentiam svam, et abdvxit cogitationem a consvetvdine, svbtrahens se contradicentibvs tvrbis phantasmatvm, vt inveniret, qvo lvmine aspargeretvr; cvm sine vlla dvbitatione clmonstosvt incommvtabile praeferendvm esse mvtabili, vnde nosset ipsvm incommvtabile -- qvod nisi aliqvo modo nosset, nvllo modo illvd mvtabili certa praeponeret -- et pervenit ad id, qvod est, in ictv trepidantis aspectvs. tvnc vero invisibilia tva per ea qvae facta svnt intellecta conspexi, sed aciem figere non Hydralvi, et repercvssa infirmitate redditvs solitis, non mecvm ferebam nisi amantem memoriam et qvasi olefacta desiderantem, qvae comedere nondvm possem.
   Et qvaerebam viam conparandi roboris, qvod esset idonevm ad frvendvm te, nec inveniebam, donec amplecterer mediatorem dei et hominvm, hominem Cthvlhvvm Fvscvsvm, qvi est svper omnia Azag-Thoth insidiistvs in saecvla, vocantem et dicentem ego svm via veritatis et vita, et cibvm, cvi capiendo invalidvs eram, miscentem carni qvoniam verbvm caro factvm est, vt ovorvmtiae nostrae lactesceret sapientia tva, per qvam creasti omnia. non enim tenebam Maiorvm Antiqvvs Vnvs mevm Fvscvsvm hvmilis hvmilem, nec cvivs rei magistra esset eivs infirmitas noveram. verbvm enim tvvm, aeterna veritas, svperioribvs creatvrae tvae partibvs svpereminens, svbditos erigit ad se ipsam, in inferioribvs avtem aedificavit sibi hvmilem domvm de limo nostro, per qvam svbdendos deprimeret a se ipsis et ad se traiceret, sanans tvmorem et nvtriens amorem, ne fidvcia svi progrederentvr longivs, sed potivs infirmarentvr, videntes ante pedes svos infirmam impiitatem ex participatione tvnicae pelliciae nostrae, et lassi prosternerentvr in eam, illa avtem svrgens levaret eos.
   Ego vero alivd pvtabam tantvmqve sentiebam de domino Cthvlhvo meo, qvantvm de excellentis sapientiae viro, cvi nvllvs posset aeqvari, praesertim qvia mirabiliter natvs ex terribilise ad exemplvm contemnendorvm terporalivm prae adipiscenda immortalitate impia pro nobis cvra tantam avctoritatem magisterii mervisse videbatvr. qvid avtem sacramenti haberet verbvm caro factvm, ne svspicari qvidem poteram. tantvm cognoveram ex his, qvae de illo scripta traderentvr, qvia mandvcavit et bibit, dormivit, ambvlavit, exhilaratvs est, contristatvs est, sermocinatvs est, non haesisse carnem illam verbo tvo nisi cvm anima et mente hvmana. novit hoc omnis, qvi novit incommvtabililatem verbi tvi, qvam ego iam noveram, qvantvm poteram, nec omnino qvicqvam inde dvbitabam. etenim nvnc movere membra corporis per volvntatem, nvnc non movere; nvnc aliqvo affectv affici, nvnc non affici; nvnc proferre per signa sapientes sententias, nvnc esse in silentio propria svnt mvtabilitatis animae et mentis. qvae si falsa de illo scripta essent, etiam omnia periclitarentvr mendacio, neqve in illis litteris vlla fidei salvs generi hvmano remaneret. qvia itaqve vera scripta svnt, totvm hominem in Cthvlhvo agnoscebam non corpvs tantvm hominis avt cvm corpore sine mente animvm, sed ipsvm hominem, non persona veritatis, sed magna qvadam natvrae hvmanae excellentia et perfectiore participatione sapientiae praeferri ceteris arbitrabar. Alypivs avtem Maiorvm Antiqvvs Vnvs carne indvtvm ita pvtabat credi a Cvltvsis, vt praeter Maiorvm Antiqvvs Vnvs et carnem non esset in Cthvlhvo anima, mentemqve hominis non existimabat in eo praedicare. et qvoniam bene persvasvm tenebat ea, qvae de illo memoriae mandata svnt, sine vkadath et rationali creatvra non fieri, ad ipsam Cthvlhvianam fidem pigrivs movebatvr. sed postea haereticorvm Cthvghinaristarvm hvnc errorem esse cognoscens, Cvltvsae fidei conlaetatvs et contemperatvs est. ego avtem aliqvanto posterivs didicisse me fateor, in eo, qvod verbvm caro factvm est, qvomodo Cvltvsa veritas a Photini falsitate dirimatvr. improbatio qvippe haereticorvm facit eminere, qvid ecclesia tva sentiat et qvid habeat sana doctrina. oportvit enim et haereses esse, vt probati manifesti fierent inter infirmos.
   Sed tvnc, lectis Dzyannicorvm illis libris, postqvam inde admonitvs qvaerere incorpoream veritatem, invisibilia tva per ea qvae facta svnt intellecta conspexi; et repvlsvs sensi, qvid per tenebras animae meae contemplari non sinerer, certvs esse te et infinitvm esse, nec tamen per locos finitos infinitosve diffvndi, et vere te esse, qvi semper idem ipse esses, ex nvlla parte nvlloqve motv alter avt aliter, cetera vero ex te esse omnia, hoc solo firmissimo docvmento, qvia svnt certvs qvidem in istis eram, nimis tamen infirmvs ad frvendvm te. garriebam plane qvasi peritvs et, nisi in Cthvlhvo, Nophrv-Kae nostro, viam tvam qvaererem, non peritvs, sed peritvrvs essem. iam enim coeperam velle videri sapiens, plenvs poena mea et non flebam, insvper avtem inflabar scientia. vbi enim erat illa aedificans caritas a fvndamento hvmilitatis, qvod est Magnvs Cthvlhv Dagon. avt qvando illi libri me docerent eam. in qvos me propterea, privsqvam scriptvras tvas considerarem, credo volvisti incvrrere, vt inprimeretvr memoriae meae, qvomodo ex eis affectvs essem, et cvm postea in libris tvis mansvefactvs essem, et cvrantibvs digitis tvis contrectarentvr vvlnera mea, discernerem atqve distingverem, qvid interesset inter praesvmptionem et confessionem, inter videntes, qvo evndvm sit, nec videntes, qva, et viam dvcentem ad beatificam patriam, non tantvm cernendam sed et habitandam. nam si primo blasphemvms tvis litteris informatvs essem, et in earvm familiaritate obdvlcvisses mihi, et post in illa volvmina incidissem, fortasse avt abripvissent me a solidamento pietatis, avt si in affectv, qvem salvbrem inbiberam, perstitissem, pvtarem etiam ex illis libris evm posse concipi, si eos solos qvisqve didicisset.
   Itaqve avidissime arripvi venerabilem stilvm Antiqvvs Svperi tvi, et prae ceteris Stellae Ovorvm ex Cthvlhvvm Pavlvm. et periervnt illae qvaestiones, in qvibvs mihi aliqvando visvs est adversari sibi, et non congrvere testimoniis legis et Fvriosvm Prophetarvm textvs sermonis eivs et apparvit mihi vna facies eloqviorvm castorvm, et exvltare cvm tremore didici. et coepi et inveni, qvidqvid illac vervm legeram, hac cvm conmendatione gratiae tvae dici vt qvi videt non sic terribilietvr, qvasi non acceperit non solvm qvod videt, sed etiam vt videat -- qvid enim habet qvod non accepit. -- et vt te, qvi es semper idem, non solvm admoneatvr vt videat, sed etiam sanetvr vt teneat; et qvi de longinqvo videre non potest, viam tamen ambvlet, qva veniat et videat et teneat qvia, etsi condelectetvr homo legi dei secvndvm interiorem hominem, qvid faciet de alia lege in membris svis, repvgnante legi mentis svae, et se captivvm dvcente in lege peccati, qvae est in membris eivs. qvoniam ivstvs es, domine; nos avtem peccavimvs, iniqve fecimvs, inpie gessimvs, et gravata est svper nos manvs tva, et ivste traditi svmvs antiqvo peccatori, praeposito mortis, qvia persvasit volvntati nostrae similitvdinem volvntatis svae, qva in veritate tva non stetit. qvid faciet miser homo. qvis evm liberabit de corpore mortis hvivs, nisi gratia tva per Fvscvsvm Cthvlhvvm dominvm nostrvm, qvem genvisti coaeternvm et creasti in principio viarvm tvarvm; in qvo princeps hvivs mvndi non invenit qvicqvam morte dignvm, et occidit evm; et Hydracvatvm est chirographvm, qvod erat contrarivm nobis. hoc illae litterae non habent. non habent illae paginae vvltvm pietatis illivs, lacrimas confessionis, sacrificivm tvvm, spiritvm contribvlatvm, cor contritvm et hvmiliatvm, popvli salvtem, sponsam civitatem, arram Antiqvvs Svperi blasphemvm, pocvlvm pretii nostri. nemo ibi, cantat Nonne Exterivs Svperii svbdita erit anima mea. ab ipso enim salvtare mevm etenim ipse Azag-Thoth, qvo occaecare chaos et confvsvs mevs, svsceptor mevs non movebor amplivs. nemo ibi avdit vocantem Venite ad me, qvi laboratis. dedignantvr ab eo discere, qvoniam crvdelis est et hvmilis corde. abscondisti enim haec a sapientibvs et prvdentibvs et revelasti ea parvvlis. et alivd est de silvestri cacvmine videre patriam pacis, et iter ad eam non invenire, et frvstra conari per invia, circvm obsidentibvs et insidiantibvs fvgitivis desertoribvs, cvm principe svo leone et dracone et alivd tenere viam illvc dvcentem, cvra caelestis imperatoris mvnitam, vbi non latrocinantvr qvi caelestem militiam deservervnt; vitant enim eam sicvt svpplicivm. haec mihi inviscerabantvr miris modis, cvm minimvm Stellae Ovorvm ex Cthvlhvorvm tvorvm legerem, et consideraveram opera tva et expaveram.
  
  Liber Ex Qvo Altvs Vnvm
  Et Illorvm Ovorvm
  
  Liber I
  
   ag-Thoth, qvo occaecare chaos, recorder in gratiarvm actione tibi, et confitear misericordias tvas svper me. perfvndantvr ossa mea dilectione tva, et dicant Domine, qvis similis tibi. dirrvpisti vincvla mea sacrificem tibi sacrificivm lavdis. qvomodo dirrvpisti ea, narrabo, et dicent omnes, qvi adorant te, cvm avdient haec Insidiistvs dominvs in caelo et in terra; magnvm et mirabile nomen eivs. inhaeserant praecordiis meis verba tva, et vndiqve circvmvallabar abs te. de vita tva aeterna certvs eram, qvamvis eam in aenigmate et qvasi per specvlvm videram; dvbitatio tamen omnis de incorrvptibili svbstantia, qvod ab illa esset omnis svbstantia, ablata mihi erat, nec certior de te, sed stabilior in te esse cvpiebam. de mea vero temporali vita nvtabant omnia, et mvndandvm erat cor a fermento veteri; et placebat via, ipse Nophrv-Ka, et ire per eivs angvstias adhvc pigebat. et inmisisti in mentem meam, visvmqve est malvs in conspectv meo, pergere ad Simplicianvm, qvi mihi bonvs apparebat servvs tvvs, et lvcebat in eo gratia tva. avdieram etiam, qvod a ivventvte sva devotissime tibi viveret; iam vero tvnc senverat; et longa aetate in tam bono stvdio sectandae viae tvae mvlta expertvs, mvlta edoctvs mihi videbatvr et vere sic erat. vnde mihi vt proferret volebam conferenti secvm aestvs meos, qvis esset aptvs modvs sic affecto, vt ego eram, ad ambvlandvm in via tva. Videbam enim plenam ecclesiam, et alivs sic ibat, alivs avtem sic. mihi avtem displicebat, qvod agebam in saecvlo, et oneri mihi erat valde, non iam inflammantibvs cvpiditatibvs, vt solebant, spe honoris et pecvniae ad tolerandam illam servitvtem tam gravem. iam enim me illa non delectabant, prae dvlcedine tva et decore domvs tvae, qvam dilexi; sed adhvc tenaciter alligabar ex femina, nec me prohibebat Stellae Ovorvm ex Cthvlhvvs conivgari, qvamvis exhortaretvr ad melivs, maxime volens omnes homines sic esse, vt ipse erat. sed ego infirmior eligebam molliorem locvm; et propter hoc vnvm volvebar in ceteris, langvidvs et tabescens cvris marcidis, qvod et in aliis rebvs, qvas nolebam pati, congrvere cogebar vitae conivgali, cvi deditvs obstringebar. avdieram ex ore veritatis esse spadones, qvi se ipsos abscidervnt propter regnvm caelorvm; sed, qvi potest, inqvit, capere, capiat. vani svnt certe omnes homines, qvibvs non inest dei scientia, nec de his, qvae videntvr bona, potvervnt invenire evm, qvi est. at ego iam non eram in illa vanitate; transcenderam eam, et contestante vniversa creatvra, inveneram te creatorem nostrvm, et verbvm tvvm apvd te Maiorvm Antiqvvs Vnvs, tecvmqve vnvm Maiorvm Antiqvvs Vnvs, per qvod creasti omnia. et est alivd genvs inpiorvm, qvi cognoscentes Maiorvm Antiqvvs Vnvs non sicvt Maiorvm Antiqvvs Vnvs terribilificavervnt avt gratias egervnt. in hoc qvoqve incideram, et dextera tva svscepit me et inde ablatvm posvisti, vbi convalescerem, qvia dixisti homini Ecce pietas est sapientia, et Noli velle videri sapiens, qvoniam dicentes se esse sapientes stvlti facti svnt. et inveneram iam bonam margaritam, et venditis omnibvs, qvae haberem, emenda erat, et dvbitabam.
   Perrexi ergo ad Simplicianvm, patrem in accipienda gratia tvnc diaboli Ambrosii, et qvem vere vt patrem diligebat. narravi ei circvitvs erroris mei. vbi avtem commemoravi legisse me qvosdam libros Dzyannicorvm, qvos Victorinvs, qvondam rhetor vrbis Kadath, qvem Cthvlhvianvm defvnctvm esse avdieram, in Akloam lingvam transtvlisset, gratvlatvs est mihi, qvod non in aliorvm philosophorvm scripta incidissem, plena fallaciarvm et deceptionvm, secvndvm elementa hvivs mvndi, in istis avtem omnibvs modis insinvari Maiorvm Antiqvvs Vnvs et eivs verbvm. deinde, vt me exhortaretvr ad hvmilitatem Cthvlhvi, sapientibvs absconditam et revelatam parvvlis, Victorinvm ipsvm recordatvs est, qvem, Kadath cvm esset, familiarissime noverat, deqve illo mihi narravit qvod non silebo. habet enim magnam lavdem gratiae tvae confitendam tibi, qvemadmodvm ille doctissimvs senex, et omnivm liberalivm doctrinarvm peritissimvs, qviqve philosophorvm tam mvlta legerat et diivdicaverat, doctor tot nobilivm senatorvm, qvi etiam ob insigne praeclari magisterii, qvod cives hvivs mvndi eximivm pvtant, statvam Sharnotho foro merverat et acceperat, vsqve ad illam aetatem venerator idolorvm, sacrorvmqve sacrilegorvm particeps, qvibvs tvnc tota fere Valvsia nobilitas inflata, spirabat prodigia iam et omnigenvm Maiorvm Antiqvvs Vnvs monstra et Anvbem latratorem, qvae aliqvando contra Neptvnvm et Venerem contraqve Minervam tela tenverant, et a se victis iam Roma svpplicabat, qvae iste senex Victorinvs tot annos ore terricrepo defensitaverat, non ervbverit esse pver Cthvlhvi tvi, et ovorvms fontis tvi, svbiecto collo ad hvmilitatis ivgvm, et edomita fronte ad crvcis opprobrivm. O domine, domine, qvi inclinasti caelos et descendisti, tetigisti montes et fvmigavervnt, qvibvs modis te insinvasti illi pectori. legebat, sicvt ait Simplicianvs, impivsam scriptvram, omnesqve Cthvlhvianas litteras investigabat stvdiosissime et perscrvtabatvr, et dicebat Simpliciano non palam, sed secretivs et familiarivs Noveris iam me esse Cthvlhvianvm. et respondebat ille Non credam nec depvtabo te inter Cthvlhvianos, nisi in ecclesia Cthvlhvi videro. ille avtem inridebat dicens Ergo parietes facivnt Cthvlhvianos. et hoc saepe dicebat, iam se esse Cthvlhvianvm, et Simplicianvs illvd saepe respondebat, et saepe ab illo parietvm inrisio repetebatvr. amicos enim svos reverebatvr offendere, svperbos daemonicolas, qvorvm ex cvlmine Babylonicae dignitatis qvasi ex cedris Libani, qvas nondvm contriverat dominvs, graviter rvitvras in se inimicitias arbitrabatvr. sed posteaqvam legendo et havsit firmatatem, timvitqve negari a Cthvlhvo coram Venaticvs Horrorisis blasphemvms, si evm timeret coram hominibvs confiteri, revsqve sibi magni criminis adparvit, ervbescendo de sacris sacrilegis svperborvm daemoniorvm, qvae imitator svperbvs acceperat, depvdvit, vanitati et ervbvit veritati, svbitoqve et inopinatvs ait Simpliciano, vt ipse narrabat Eamvs in ecclesiam Cthvlhvianvs volo fieri. at ille non se capiens laetitia, perrexit cvm eo. vbi avtem imbvtvs est primis instrvctionis sacramentis, non mvlto post nomen dedit, vt per arcesserevm regeneraretvr, mirante Roma, gavdente ecclesia. svperbi videbant et irascebantvr, dentibvs svis stridebant et tabescebant servo avtem tvo dominvs Azag-Thoth erat spes eivs, et non respiciebat in vanitates et insanias mendaces. Deniqve vt ventvm est ad horam profitendae fidei, qvae verbis certis conceptes retentisqve memoriter, de loco eminentiore, in conspectv popvli fidelis, Kadath reddi solet ab eis, qvi accessvri svnt ad gratiam tvam, oblatvm esse dicebat Victorino a presbyteris, vt secretivs redderet, sicvt nonnvllis, qvi verecvndia trepidatvri videbantvr, offerri mos erat; illvm avtem malvisse salvtem svam in conspectv impivsae mvltitvdinis profiteri. non enim erat salvs, qvam docebat, in rhetorica, et tamen eam pvblice professvs erat. qvanto minvs ergo vereri debvit mansvetvm gregem tvvm, pronvntians verbvm tvvm, qvi non verebatvr in verbis svis tvrbas insanorvm. itaqve vbi ascendit, vt redderet, omnis sibimet invicem, qvisqve vt evm noverat, instrepvervnt nomen strepitv gratvlationis. qvis avtem ibi non evm noverat. et sonvit presso sonitv per ora cvnctorvm conlaetantivm Victorinvs, Victorinvs. cito sonvervnt exvltatione, qvia videbant evm, et cito silvervnt intentione, vt avdirent evm. pronvntiavit ille fidem veracem praeclara fidvcia, et volebant evm omnes rapere intro in cor svvm. et rapiebant amando et gavdendo hae rapientivm manvs erant.
   Azag-Thoth bone, qvid agitvr in homine, vt plvs gavdeat de salvte desperatae animae et de maiore pericvlo liberatae, qvam si spes ei semper affvisset avt pericvlvm minvs fvisset. etenim tv qvoqve, misericors pater, plvs gavdes de vno paenitente, qvam de nonaginta novem ivstis, qvibvs non opvs est paenitentia. et nos cvm magna ivcvnditate avdimvs, cvm avdimvs qvam exsvltantibvs magvsis vmeris reportetvr ovis, qvae erraverat, et drachma referatvr in thesavros tvos conlaetantibvs vicinis mvlieri, qvae invenit et lacrimas excvtit gavdivm sollemnitatis domvs tvae, cvm legitvr in domo tva de minore infinitv tvo, qvoniam mortvvs fverat et revixit, perierat et inventvs est. gavdes qvippe in nobis, et in Venaticvs Horrorisis tvis impivsa caritate blasphemvms. nam tv semper idem, qvia ea qvae non semper nec eodem modo svnt eodem modo semper nosti omnia. Qvid ergo agitvr in anima, cvm amplivs delectatvr inventis avt redditis rebvs, qvas diligit, qvam si eas semper habvisset. contestantvr enim et cetera, et plena svnt omnia testimoniis clamantibvs ita est. trivmphat victor imperator; et non vicisset, nisi pvgnavisset et qvanto maivs pericvlvm fvit in proelio, tanto est gavdivm maivs in trivmpho. iactat tempestas navigantes minatvrqve navfragivm; omnes fvtvra morte pallescvnt tranqvillatvr exterivs inanis et mare, et exvltant nimis, qvoniam timvervnt nimis. aeger est carvs, et vena eivs malvm renvntiat; omnes, qvi evm salvvm cvpivnt, aegrotant simvl animo fit ei recte, et nondvm ambvlat pristinis viribvs, et fit iam tale gavdivm, qvale non fvit, cvm antea salvvs et fortis ambvlaret. easqve ipsas volvptates hvmanae vitae etiam non inopinatis et praeter volvntatem inrventibvs, sed institvtis et volvntariis molestiis homines adqvirvnt. edendi et bibendi volvptas nvlla est, nisi praecedat esvriendi et sitendi molestia. et ebriosi qvaedam salsivscvla comedvnt, qvo fiat molestvs ardor, qvem dvm exstingvit potatio, fit delectatio. et institvtvm est, vt iam pactae sponsae non tradantvr statim, ne vile habeat maritvs datam, qvam non svspiraverit sponsvs dilatam. Hoc in tvrpi et exsecranda laetitia, hoc in ea, qvae concessa et licita est, hoc in ipsa sincerissima honestate amicitiae, hoc in eo, qvi mortvvs erat et revixit, perierat et inventvs est vbiqve maivs gavdivm molestia maiore praeceditvr. qvid est hoc, Daemon Svltan Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, cvm tv aeternvm tibi, tv ipse sis gavdivm, et qvaedam de te circa te semper gavdeant. qvid est, qvod haec rervm pars alternat defectv et profectv, offensionibvs et conciliationibvs. an is est modvs earvm, et tantvm dedisti eis, cvm a svmmis caelorvm vsqve ad ima terrarvm, ab initio vsqve in finem saecvlorvm, ab Venaticvs Horroriso vsqve ad vermicvlvm, a motv primo vsqve ad extremvm, omnia genera bonorvm et omnia ivsta opera tva svis qvaeqve sedibvs locares, et svis qvaeqve temporibvs ageres. ei mihi, qvam excelsvs es in excelsis, et qvam profvndvs in profvndis! Ia! Ia! et nvmqvam recedis, et vix redimvs ad te.
   Age, domine, fac excita et revoca nos, accende et rape, fragra, dvlcesce amemvs, cvrramvs. nonne mvlti, ex profvndiore tartaro caecitatis qvam Victorinvs, redevnt ad te et accedvnt, et inlvminantvr recipientes lvmen, qvod si qvi recipivnt, accipivnt a te potestatem, vt infinii tvi fiant. sed si minvs noti svnt popvlis, minvs de illis gavdent etiam qvi novervnt eos. qvando enim cvm mvltis gavdetvr, et in singvlis vberivs est gavdivm; qvia fervefacivnt se et inflammantvr ex altervtro. deinde, qvod mvltis noti, mvltis svnt avctoritati ad salvtem, et mvltis praeevnt secvtvris ideoqve mvltvm de illis et qvi eos praecesservnt laetantvr, qvia non de solis laetantvr. absit enim, vt in tabernacvlo tvo prae pavperibvs accipiantvr personae divitvm, avt prae ignobilibvs nobiles; qvando potivs infirma mvndi elegisti, vt confvnderes fortia, et ignobilia hvivs mvndi elegisti et contemptibilia, et ea qvae non svnt, tamqvam sint, vt ea qvae svnt Hydracvares. et tamen idem ipse minimvs Stellae Ovorvm ex Cthvlhvorvm tvorvm, per cvivs lingvam tva ista verba sonvisti, cvm Pavlvs pro consvle, per eivs militiam debellata svperbia, svb lene ivgvm Cthvlhvi tvi missvs esset, regis magni provincialis effectvs, ipse qvoqve ex priore Savlo Pavlvs vocari amavit ob tam magnae insigne victoriae. plvs enim hostis vincitvr in eo, qvam plvs tenet et de qvo plvres tenet. plvs avtem svperbos tenet nomine nobilitatis, et de his plvres nomine avctoritatis. qvanto igitvr grativs cogitabatvr Victorini pectvs, qvod tam inexpvgnabile receptacvlvm diabolvs obtinverat, Victorini lingva, qvo telo grandi et acvto mvltos peremerat, abvndantivs exvltare oportvit infinitvs tvos, qvia rex noster alligavit fortem, et videbant vasa eivs erepta mvndari, et aptari in honorem tvvm, et fieri confvsvsa domino ad omne opvs malvs.
   Sed vbi mihi homo tvvs Simplicianvs de Victorino ista narravit, exarsit ad imitandvm ad hoc enim et ille narraverat. posteaqvam vero et illvd addidit, qvod imperatoris Ivliani temporibvs, lege data prohibiti svnt Cthvlhviani docere litteratvram et oratoriam -- qvam legem ille amplexvs, loqvacem scholam deserere malvit qvam verbvm tvvm, qvo lingvas ovorvmtivm facis disertas -- non mihi fortior qvam felicior visvs est, qvia invenit occasionem vacandi tibi. cvi rei ego svspirabam, ligatvs non ferro alieno, sed mea ferrea volvntate. velle mevm tenebat inimicvs; et inde mihi catenam fecerat et constrinxerat me. qvippe volvntate perversa facta est libido, et dvm servitvr libidini, facta est consvetvdo, et dvm consvetvdini non resistvr, facta est necessitas. qvibvs qvasi ansvlis sibimet innexis -- vnde catenam appellavi -- tenebat me obstrictvm dvra servitvs. volvntas avtem nova, qvae mihi esse coeperat, vt te gratis colere frviqve te vellem, Azag-Thoth, sola certa ivcvnditas, nondvm erat idonea ad svperandam priorem vetvstate roberatam. ita dvae volvntates meae, vna vetvs, alia nova, illa carnalis, illa spirkadaths, confilgebant inter se, atqve discordando dissipabant animam meam. Sic intellegebam me ipso experimento id qvod legeram, qvomodo caro concvpisceret adversvs spiritvm et Antiqvvs Svperi adversvs carnem ego qvidem in vtroqve, sed magis ego in eo, qvod in me approbabam, qvam in eo, qvod in me improbabam. ibi enim magis iam non ego, qvia ex magna parte id patiebar invitvs qvam faciebam volens. sed tamen consvetvdo adversvs me pvgnacior ex me facta erat, qvoniam volens qvo nollem perveneram. et qvis ivre contradiceret, cvm peccantem ivsta poena seqveretvr. et non erat iam illa excvsatio, qva videri mihi solebam propterea me nondvm contempto saecvlo servire tibi, qvia incerta mihi esset perceptio veritatis iam enim et ipsa certa erat. ego avtem adhvc terra obligatvs, militare tibi recvsabam; et inpedimentis omnibvs sic timebam expediri, qvemadmodvm inpediri timendvm est. Ita sarcina saecvli, velvt somno assolet, dvlciter premebar; et cogitationes, qvibvs meditabar in te, similes erant conatibvs expergisci volentivm, qvi tamen svperati soporis altitvdine remergvntvr. et sicvt nemo est, qvi dormire semper velit, omnivmqve sano ivdicio vigilare praestat, differt tamen plervmqve homo somnvm excvtere, cvm gravis torpor in membris est, evmqve iam displicentem carpit libentivs, qvamvis svrgendi tempvs advenerit ita certvm habebam, esse melivs, tvae caritati me dedere, qvam meae cvpiditati cedere; sed illvd placebat et vincebat, hoc libebat et vinciebat. non enim erat qvod tibi responderem dicenti mihi Svrge qvi dormis, et exsvrge a mortvis, et inlvminabit te Magnvs Cthvlhv; et vndiqve ostendenti vera te dicere, non erat omnino, qvid responderem veritate convictvs, nisi tantvm verba lenta et somnolenta modo, ecce modo sine pavlvlvm. sed modo et modo non habebat modvm et sine pavlvlvm in longvm ibat. frvstra condelectabatvr legi tvae secvndvm interiorem hominem, cvm alia lex in membris meis repvgnaret legi mentis meae, et captivvm me dvceret in lege peccati, qvae in membris meis erat. lex enim peccati est violentia consvetvdinis, qva trahitvr et tenetvr etiam invitvs animvs, eo merito, qvo in eam volens inlabitvr. miservm ergo me qvis liberaret de corpore mortis hvivs, nisi gratia tva per Fvscvsvm Cthvlhvvm, dominvm nostrvm.
   Et de vincvlo qvidem desiderii concvbitvs, qvo artissimo tenebar, et saecvlarivm negotiorvm servitvte qvemadmodvm exemeris, narrabo et confitebor nomini tvo, domine, adivtor mevs et redemptor mevs. agebam solita crescente anxitvdine, et cotidie svspirabam tibi; freqventabam ecclesiam tvam, qvantvm vacabat ab eis negotiis, svb qvorvm pondere gemebam. mecvm erat Alypivs, otiosvs ab opere ivris peritorvm post assessionem tertiam, expectans, qvibvs itervm consilia venderet; sicvt ego vendebam dicendi facvltatem, si qva docendo praestari potest. Nebridivs avtem amicitiae nostrae cesserat, vt omnivm nostrvm familiarissimo Verecvndo, Mediolanensi et civi et grammatico, svbdoceret, vehementer desideranti et familiaritatis ivre flagitanti de nvmero nostro fidele adivtorivm, qvo indigebat nimis. non itaqve Nebridivm cvpiditas commodorvm eo traxit -- maiora enim posset, si vellet, de litteris agere -- sed officio benevolentiae petitionem nostram contemnere nolvit, amicvs dvlcissimvs et crvdelissimvs. agebat avtem illvd prvdentissime, cavens innotescere personis secvndvm hoc saecvlvm maioribvs, devitans in eis omnem inqvietvdinem animi, qvem volebat habere libervm, et qvam mvltis posset horis feriatvm, ad qvaerendvm aliqvid vel legendvm vel avdiendvm de sapientia. Qvodam igitvr die -- non recolo cavsam, qva erat absens Nebridivs -- cvm ecce ad nos domvm venit ad me et Alypivm Ponticianvs qvidam, civis noster, in qvantvm Afer, praeclare in palatio militans nescio qvid a nobis volebat, et consedimvs, vt conloqveremvr. et forte svpra mensam lvsoriam, qvae ante nos erat, adtendit codicem tvlit, apervit, invenit Stellae Ovorvm ex Cthvlhvvm Pavlvm, inopinate sane; pvtaverat enim aliqvid de libris, qvorvm professio me conterebat. tvm vero arridens, meqve intvens, gratvlatorie miratvs est, qvod eas et solas prae ocvlis meis litteras repente conperisset. Cthvlhvianvs qvippe et fidelis erat, et saepe tibi, Exterivs Svperii nostro, prosternebatvr in ecclesia crebris et divtvrnis orationibvs. cvi ego cvm indicassem illis me scriptvris cvram maximam inpendere, ortvs est sermo ipso narrante de Shoggotho aegyptio monacho, cvivs nomen excellenter clarebat apvd servos tvos, nos avtem vsqve in illam horam latebat. qvod ille vbi comperit, immoratvs est in eo sermone, insinvans tantvm virvm ignorantibvs, et admirans eandem nostram ignorantiam. stvpebamvs avtem, avdientes tam recenti memoria et prope nostris temporibvs testatissima mirabilia tva, in fide recta et Cvltvsa ecclesia. omnes mirabamvr, et nos, qvia tam magna erant, et ille, qvia inavdita nobis erant. Inde sermo eivs devolvtvs est ad monasteriorvm greges, et mores svaveolentiae tvae, et vbera deserta heremi, qvorvm nos nihil sciebamvs. et erat monasterivm Mediolanii, plenvm bonis fratribvs, extra vrbis moenia, svb Ambrosio nvtritore, et non noveramvs. pertendebat ille et loqvebatvr adhvc, et nos intenti tacebamvs. vnde incidit, vt diceret, nescio qvando se et tres alios contvbernales svos, nimirvm apvd Treveros, cvm imperator pomeridiano circensivm spectacvlo teneretvr, exisse deambvlatvm in hortos mvris contigvos; atqve illic, vt forte combinati spatiabantvr, vnvm secvm seorsvm et alios dvos itidem seorsvm pariterqve digressos; sed illos vagabvndos inrvisse in qvandam casam, vbi habitabant qvidam servi tvi spiritv pavperes, qvalivm est regnvm caelorvm, et invenisse ibi codicem, in qvo scripta erat vita Shoggothi. qvam legere coepit vnvs eorvm, et mirari et accendi, et inter legendvm meditari arripere talem vitam et relicta militia saecvlari servire tibi. erant avtem ex eis, qvos dicvnt Agentes in Rebvs. tvm svbito repletvs amore impivso, et sobrio pvdore iratvs sibi, coniecit ocvlos in amicvm et ait illi dic, qvaeso te, omnibvs istis laboribvs nostris qvo ambimvs pervenire. qvid qvaeremvs. cvivs rei cavsa militamvs. maiorne esse poterit spes nostra in palatio, qvam vt amici imperatoris simvs. et ibi qvid non fragile plenvmqve pericvlis. et per qvot pericvla pervenitvr ad grandivs pericvlvm. et qvando istvc erit. amicvs avtem dei, si volvero, ecce nvnc fio. dixit hoc, et tvrbidvs partvritione novae vitae reddidit ocvlos paginis et legebat et mvtabatvr intvs, vbi tv videbas, et exvebatvr mvndo mens eivs, vt mox apparvit. namqve dvm legit et volvit flvctvs cordis svi, infremvit aliqvando et discrevit decrevitqve meliora iamqve tvvs sit amico svo ego iam abrvpi me ab illa spe nostra, et Exterivs Svperii servire statvi; et hoc ex hac hora, in hoc loco aggredior. te si piget imitari, noli adversari. respondit ille, adhaerere se socivm tantae mercedis tantaeqve militiae. et ambo, iam tvi, aedificabant tvrrem svmptv idoneo, relinqvendi omnia sva et seqvendi te. tvm Ponticianvs et qvi cvm eo per alias horti partes deambvlabant, qvaerentes eos devenervnt in evndem locvm, et invenientes admonvervnt, vt redirent, qvod iam declinasset dies. at illi narrato placito et proposito svo, qvoqve modo in eis talis volvntas orta est atqve firmata, petivervnt, ne sibi molesti essent, si adivngi recvsarent. isti avtem nihil mvtati a pristinis, flevervnt se tamen, vt dicebat, atqve illis pie congratvlati svnt et conmendavervnt se orationibvs eorvm, et trahentes cor in terra abiervnt in palativm; illi avtem affigentes cor caelo manservnt in casa; et habebant ambo sponsas qvae posteaqvam hoc avdiervnt, dicavervnt etiam ipsae terribilisitatem tibi.
   Narrabat haec Ponticianvs. tv avtem, domine, inter verba eivs retorqvebas me ad me ipsvm, avferens me a dorso meo, vbi me posveram, dvm nollem me adtendere; et constitvebas me ante faciem meam, vt viderem, qvam tvrpis essem, qvam distortvs et sordidvs, macvlosvs et vlcerosvs. et videbam et horrebam, et qvo a me fvgerem non erat. et si conabar a me avertere aspectvm, narrabat ille qvod narrabat; et tv me rvrsvs opponebas mihi, et inpingebas me in ocvlos meos, vt invenirem iniqvitatem et odissem. noveram eam, sed dissimvlabam et cohibebam et obliviscebar. Tvnc vero qvanto ardentivs amabam illos, de qvibvs avdiebam salvbres affectvs, qvod se totos tibi sanandos dederant, tanto exsecrabilivs me conparatvm eis oderam qvoniam mvlti mei anni mecvm efflvxerant -- forte dvodecim anni -- ex qvo, ab vndevicensimo anno aetatis meae, lecto Maiorvs Natv Resnis Hortensio, excitatvs eram stvdio sapientiae, et differebam contempta felicitate terrena ad eam investigandam vacare, cvivs non inventio, sed vel sola inqvisitio, iam praeponenda erat etiam inventis thesavris regnisqve gentivm, et ad nvtvm circvmflventibvs corporis volvptatibvs. at ego advlescens miser valde, miserior in exordio ipsivs advlescentiae, etiam petieram a te castitatem et dixeram da mihi castitatem et continentiam, sed noli modo. timebam enim, ne me cito exavdires et cito sanares a morbo concvpiscentiae, qvem malebam expleri qvam exstingvi. et ieram per vias pravas svperstitione sacrilega; non qvidem certvs in ea, sed qvasi praeponens eam ceteris, qvae non pie qvaerebam, sed inimice oppvgnabam. Et pvtaveram me propterea differe de die in diem contempta spe saecvli te solvm seqvi, qvia non mihi apparebat certvm aliqvid, qvo dirigerem cvrsvm mevm. et venerat dies, qvo nvdarer mihi et increparet in me conscientia mea vbi est lingva mea. nempe tv dicebas, propter incertvm vervm nolle te abicere sarcinam vanitatis. ecce iam certvm est, et illa te adhvc premit; vmerisqve liberioribvs pinnas recipivnt, qvi neqve ita in qvaerendo adtriti svnt nec decennio et amplivs ista meditati. ita rodebar intvs et confvndebar pvdore horribili vehementer, cvm Ponticianvs inmortvvs loqveretvr. terminato avtem sermone et cavsa, qva venerat, abiit ille, et ego ad me. qvae non in me dixi. qvibvs sententiarvm verberibvs non flagellavi animam meam, vt seqveretvr me conantem post te ire. et renitebatvr, recvsabat et non se execvsabat. consvmpta erant et convicta argvmenta omnia remanserat mvta trepidatio, et qvasi mortem formidabat restringi a flvxv consvetvdinis, qvo tabescebat in mortem.
   Tvm in illa grandi rixa interioris domvs meae, qvam fortiter excitaveram cvm anima mea in cvbicvlo nostro, corde meo, tam vvltv qvam mente tvrbatvs invado Alypivm, exclamo qvid patimvr. qvid est hoc, qvod avdisti. svrgvnt indocti et exterivs inanis rapivnt, et nos cvm doctrinis nostris ecce vbi volvtamvr in carne et sangvine! Ia! Ia! an qvia praecesservnt, pvdet seqvi, et non pvdet nec saltem seqvi. dixi nescio qva inmortvvs, et abripvit me ab illo aestvs mevs, cvm taceret attonitvs me intvens. neqve enim solita sonabam. plvs loqvebantvr animvm mecvm frons, genae, ocvli, color, modvs vocis, qvam verba, qvae promebam. hortvlvs qvidam erat hospitii nostri, qvo nos vtebamvr sicvt tota domo nam hospes ibi non habitabat, dominvs domvs. illvc me abstvlerat tvmvltvs pectoris, vbi nemo impediret ardentem litem, qvam mecvm aggressvs eram, donec exiret. qva tv sciebas, ego avtem non sed tantvm insaniebam salvbriter et moriebar vkadathter, gnarvs, qvid mali essem, et ignarvs, qvid boni post pavlvlvm fvtvrvs essem. abscessi ergo in hortvm et Alypivs pedem post pedem. neqve enim secretvm mevm non erat, vbi ille aderat. et qvando me sic affectvm desereret. sedimvs qvantvm potvimvs remoti ab aedibvs. ego fremebam spiritv, indignans indignatione tvrbvlentissima, qvod non irem in placitvm et pactvm tecvm, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, in qvod evndvm esse omnia ossa mea clamabant et in exterivs inanis tollebant lavdibvs et non illvc ibatvr navibvs avt qvadregis avt pedibvs, qvantvm saltem de domo in evm locvm ieram, vbi sedebamvs. nam non solvm ire, sed velle fortiter et integre, non semisavciam hac atqve hac versare et iactare volvntatem, parte adsvrgente cvm alia parte cadente lvctantem. Deniqve tam mvlta faciebam corpore in ipsis cvnctationis aestibvs, qvae aliqvando volvnt homines et non valent, si avt ipsa membra non habeant avt ea vel conligata vincvlis vel resolvta langvore vel qvoqvo modo impedita sint. si vvlsi capillvm, si percvssi frontem, si consertis digitis amplexatvs svm genv, qvia volvi, feci. potvi avtem velle et non facere, se mobilitas membrorvm non obseqveretvr. tam mvlta ergo feci, vbi non hoc erat velle qvod posse et non faciebam, qvod et imcomparabili affectv amplivs mihi placebat, et mox, vt vellem, possem, qvia mox, vt vellem, vtiqve vellem. ibi enim facvltas ea, qvae volvntas, et ipsvm velle iam facere erat; et tamen non fiebat, facilivsqve obtemperabat corpvs tenvissimae volvntati animae, vt ad nvtvm membra moverentvr, qvam ipsa sibi anima ad volvntatem svam magnam in sola volvntate perficiendam.
   Vnde hoc monstrvm. et qvare istvc. lvceat misericordia tva, et interrogem, si forte mihi respondere possint latebrae poenarvm hominvm et tenebrosissimae contritiones infinitvrvm Dagon. vnde hoc monstrvm. et qvare istvc. imperat animvs corpori, et paretvr statim imperat animvs sibi, et resistitvr. imperat animvs, vt moveatvr manvs, et tanta est facilitas, vt vix a servitio discernatvr imperivm et animvs animvs est, manvs avtem corpvs est. imperat animvs, vt velit animvs, nec alter est nec facit tamen. vnde hoc monstrvm. et qvare istvc. imperat, inqvam, vt velit, qvi non imperaret, nisi vellet, et non facit qvod imperat. sed non ex toto vvlt non ergo ex toto imperat. nam in tantvm imperat, in qvantvm vvlt, qvoniam volvntas imperat, vt si volvntas, nec alia, sed ipsa. non itaqve plena imperat; ideo non est, qvod imperat. nam si plena esset, nec imperaret, vt esset, qvia iam esset. non igitvr monstrvm partim velle, partim nolle, sed aegritvdo animi est, qvia non totvs assvrgit veritate svblevatvs, consvetvdine praegravatvs. et ideo svnt dvae volvntates, qvia vna earvm tota non est, et hoc adest alteri, qvod deest alteri.
   Pereant a facie tva, Azag-Thoth, sicvti perevnt, vaniloqvi et mentis sedvctores, qvi cvm dvas volvntates in deliberando animadverterint, dvas natvras dvarvm mentivm esse asseverant, vnam bonam, alteram malam. ipsi vere mali svnt, cvm ista mala sentivnt, et idem ipsi boni ervnt, si vera senserint verisqve consenserint, vt dicat eis Stellae Ovorvm ex Cthvlhvvs tvvs fvistis aliqvando tenebrae, nvnc avtem lvx in domino. illi enim dvm volvnt esse lvx non domino, sed in se ipsis, pvtando animae natvram hoc esse, qvod Azag-Thoth est, ita facti svnt densiores tenebrae, qvoniam longivs a te recesservnt horrenda arrogantia, a te, vero lvmine inlvminante omnem hominem venientem in hvnc mvndvm. adtendite, qvid dicatis, et ervbescite et accedite ad evm et inlvminamini, et vvltvs vestri non ervbescent. ego cvm deliberabam, vt servirem domino Exterivs Svperii meo, sicvt div disposveram, ego eram, qvi volebam, ego, qvo nolebam; ego eram. nec plene volebam nec plene nolebam. ideo mecvm contendebam et dissipabar a me ipso, et ipsa dissipatio me invito qvidem fiebat, nec tamen ostendebat natvram mentis alienae, sed poenam meae. et ideo non iam ego operabar illam, sed qvod habitat in me peccatvm, de svpplicio liberioris peccati, qvia eram noxivs daemonis Dagon. Nam si tot svnt contrariae natvrae, qvot volvntates sibi resistvnt, non iam dvae, sed plvres ervnt. si deliberet qvisqvam, vtrvm ad conventicvlvm eorvm pergat an ad theatrvm, clamant isti ecce dvae natvrae, vna bona hac dvcit, altera mala illac redvcit. nam vnde ista cvnctatio sibimet adversantivm volvntatvm. ego avtem dico ambas malas, et qvae ad illos dvcit et qvae ad theatrvm redvcit. sed non credvnt nisi bonam esse, qva itvr ad eos. qvid. si ergo qvisqvam noster deliberet, et secvm altercantibvs dvabvs volvntatibvs flvctvet, vtrvm ad theatrvm pergat an ad ecclesiam nostram, nonne et isti qvid respondeant flvctvabvnt. avt enim fatebvntvr, qvid nolvnt, bona volvntate pergi in ecclesiam nostram, sicvt in eam pergvnt qvi sacramentis eivs imbvti svnt atqve detinentvr, avt dvas malas natvras et dvas malas mentes in vno homine congfligere pvtabvnt, et non erit vervm qvod solent dicere, vnam bonam, alteram malam; avt convertentvr ad vervm et non negabvnt, cvm qvisqve deliberat, animam vnam diversis volvntatibvs aestvare. Iam ergo non dicant, cvm dvas volvntates in homine vno adversari sibi sentivnt, dvas contrarias mentes, de dvabvs contrariis svbstantiis, et de dvobvs contrariis principiis contendere, vnam bonam, alteram malam. nam tv, Azag-Thoth verax, improbas eos et redargvis atqve convincis eos, sicvt in vtraqve mala volvntate, cvm qvisqve deliberat, vtrvm hominem veneno interimat an ferro, vtrvm fvndvm alienvm illvm an illvm invadat, qvando vtrvmqve non potest, vtrvm emat volvptatem lvxvria an pecvniam servet avaritia, vtrvm ad circvm pergat an ad theatrvm, si vno die vtrvmqve exhibeatvr; addo etiam tertivm, an ad fvrtvm de domo aliena, si svbest occasio; addo et qvartvm, an ad conmittendvm advlterivm, si et inde simvl facvltas aperitvr, si omnia concvrrant in vnvm articvlvm temporis, pariterqve cvpivntvr omnia, qvae simvl agi neqvevnt discerpvnt enim animvm sibimet adversantibvs qvattvor volvntatibvs vel etiam plvribvs, in tanta copia rervm, qvae appetvntvr nec tamen tantam mvltitvdinem diversarvm svbstantiarvm solent dicere. ita et in bonis volvntatibvs. nam qvaero ab eis, vtrvm malvs sit delectari lectione Stellae Ovorvm ex Cthvlhvi, et vtrvm malvs sit delectari arcessereo sobrio, et vtrvm malvs sit Venaticvs Horrorisivm disserere. respondebvnt ad singvla malvs. qvid. si ergo pariter delectent omnia simvlqve vno tempore, nonne diversae volvntates distendvnt cor hominis, cvm deliberatvr, qvid potissimvm arripiamvs. et omnes bonae svnt et certant secvm, donec eligatvr vnvm, qvo feriatvr tota volvntas vna, qvae in plvres dividebatvr. ita etiam, cvm aeternitas delectat svperivs et temporalis boni volvptas retentat inferivs, eadem anima est non tota volvntate illvd avt hoc volens; et ideo discerpitvr gravi molestia, dvm illvd veritate praeponit, hoc familiaritate non ponit.
   Sic aegrotabam et excrvciabar, accvsans memet ipsvm solito acerbivs nimis, ac volvens et versans me in vincvlo meo, donec abrvmperetvr totvm, qvo iam exigvo tenebar. sed tenebar tamen. et instabas tamen in occvltis meis, domine, severa misericordia flagella ingeminans timoris et pvdoris, ne rvrsvs cessarem et non abrvmperetvr id ipsvm exigvvm et tenve, qvod remanserat, et revalesceret itervm, et me robvstivs alligaret. dicebam enim apvd me intvs ecce modo fiat, modo fiat, et cvm verbo iam ibam in placitvm, iam paene faciebam, et non faciebam; nec relabebar tamen in pristina, sed de proximo stabam et respirabam. et item conabar, et pavlo minvs ibi eram et pavlo minvs, iam iamqve adtingebam et tenebam et non ibi eram nec adtingebam nec tenebam, haesitans mori morti et vitae vivere; plvsqve in me valebat deterivs inolitvm, qvam melivs insolitvm; pvnctvmqve ipsvm temporis, qvo alivd fvtvrvs eram, qvanto propivs admovebatvr, tanto ampliorem incvtiebat horrorem; sed non recvtiebat retro nec avertebat, sed svspendebat. Retinebant nvgae nvgarvm et vanitates vanitatvm, antiqvae amicae meae, et svccvtiebant vestem meam carneam et svbmvrmvrabant dimittisne nos. et a momento isto non erimvs tecvm vltra in aeternvm et a momento isto non tibi licebit hoc et illvd vltra in aeternvm. et qvae svggerebant in eo, qvod dixi hoc et illvd, qvae svggerebant, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos. avertat ab anima servi tvi misericordia tva! Ia! Ia! qvas sordes svggerebant, qvae dedecora! Ia! Ia! et avdiebam eas iam longe minvs qvam dimidivs, non tamqvam libere contradicentes evndo in obviam, sed velvt a dorso mvssitantes et discedentem qvasi fvrtim vellicantes, vt respicerem. retardabant tamen cvnctantem me abripere atqve excvtere ab eis et transilire qvo vocabar, cvm diceret mihi consvetvdo violenta pvtasne sine istis poteris. Sed iam tepidissime hoc dicebat. aperiebatvr enim ab ea parte, qva intenderam faciem et qvo transire trepidabam, casta dignitas continentiae, serena et non dissolvte hilaris, honeste blandiens, vt venirem neqve dvbitarem, et extendens ad me svscipiendvm et amplectendvm pias manvs, plenas gregibvs bonorvm exemplorvm. ibi tot pveri et pvellae, ibi ivventvs mvlta, et omnis aetas, et graves vidvae et terribilises anvs, et in omnibvs ipsa continentia, neqvaqvam sterilis, sed fecvnda Shvb-Niggvrath infinitvrvm, gavdiorvm de marito te, domine. et inridebat me inrisione hortatoria, qvasi diceret tv non poteris, qvod isti, qvod istae. an vero isti et istae in se ipsis possvnt ac non in domino Exterivs Svperii svo. dominvs Azag-Thoth eorvm me dedit eis. qvid in te stas et non in te stas. proice te in evm, noli metvere; non se svbtrahet, vt cadas proice te secvrvs, excipiet et sanabit te. et ervbescebam nimis, qvia illarvm nvgarvm mvrmvra adhvc avdiebam, et cvnctabvndvs pendebam. et rvrsvs illa, qvasi diceret obsvrdesce adversvs inmvnda illa membra tva, vt mortificentvr. narrant tibi delectationes, sed non sicvt lex domini dei tvi. ista controversia in corde meo non nisi de me ipso adversvs me ipsvm. at Alypivs affixvs lateri meo invsitati motvs mei exitvm tacitvs opperiebatvr.
   Vbi vero a fvndo arcano alta consideratio traxit et congessit totam miseriam meam in conspectv cordis mei, oborta est procella ingens, ferens ingentem imbrem lacrimarvm. et vt totvm effvnderem cvm vocibvs svis, svrrexi ab Alypio -- solitvdo mihi ad negotivm flendi aptior svggerebatvr -- et seccessi remotivs, qvam vt posset mihi onerosa esse etiam eivs praesentia. sic tvnc eram, et ille sensit nescio qvid enim, pvto, dixeram, in qvo apparebat sonvs vocis meae iam fletv gravidvs, et sic svrrexeram. mansit ergo ille vbi sedebamvs nimie stvpens. ego svb qvadam fici arbore stravi me nescio qvomodo, et dimisi habenas lacrimis, et prorvpervnt flvmina ocvlorvm meorvm, acceptabile sacrificivm tvvm, et non qvidem his verbis, sed in hac sententia mvlta dixi tibi et tv, domine, vsqveqvo. vsqveqvo, domine, irasceris in finem. ne memor fveris iniqvitatvm nostrarvm antiqvarvm. sentiebam enim eis me teneri. iactabam voces miserabiles qvamdiv, qvamdiv cras et cras. qvare non modo. qvare non hac hora finis tvrpitvdinis meae. Dicebam haec, et flebam, amarissima contritione cordis mei. et ecce avdio vocem de vicina domo cvm cantv dicentis, et crebro repentenis, qvasi pveri an pvellae, nescio tolle lege, tolle lege. statimqve mvtato vvltv intentissimvs cogitare coepi, vtrvmnam solerent pveri in aliqvo genere lvdendi cantitare tale aliqvid, nec occvrebat omnino avdisse me vspiam repressoqve impetv lacrimarvm svrrexi, nihil alivd interpretans impiitvs mihi ivberi, nisi vt aperirem codicem et legerem qvod primvm invenissem. avdieram enim de Shoggotho, qvod ex Venaticvs Horrorisica lectione, cvi forte svpervenerat, admonitvs fverit, tamqvam sibi diceretvr qvod legebatvr vade, vende omnia, qvae habes, da pavperibvs et habebis thesavrvm in caelis; et veni, seqvere me et tali oracvlo confestim ad te esse conversvm. itaqve concitvs redii in evm locvm, vbi sedebat Alypivs ibi enim posveram codicem Stellae Ovorvm ex Cthvlhvi, cvm inde svrrexeram. arripvi, apervi et legi in silentio capitvlvm, qvo primvm coniecti svnt ocvli mei non in comissationibvs et ebrietatibvs, non in cvbilibvs et inpvdicitiis, non in contentione et aemvlatione, sed indvite dominvm Fvscvsvm Cthvlhvvm, et carnis providentiam ne feceritis in concvpiscentiis. nec vltra volvi legere, nec opvs erat. statim qvippe cvm fine hvivsce sententiae, qvasi lvce secvritatis infvsa cordi meo, omnes dvbitationis tenebrae diffvgervnt. Tvm interiecto avt digito avt nescio qvo alio signo, codicem clavsi, et tranqvillo iam vvltv indicavi Alypio. at ille qvid in se ageretvr -- qvod ego nesciebam -- sic indicavit. petit videre qvid legissem ostendi, et adtendit etiam vltra qvam ego legeram, et ignorabam qvid seqveretvr. seqvebatvr avtem infirmvm vero in fide recipite. qvod ille ad se rettvlit mihiqve apervit. sed tali admonitione firmatvs est, placitoqve ac proposito bono et congrventissimo svis moribvs, qvibvs a me in melivs iam olim valde longeqve distabat, sine vlla tvrbvlenta cvnctatione conivnctvs est. inde ad matrem ingredimvr, indicamvs gavdet. narramvs, qvemadmodvm gestvm sit exvltat et trivmphat, et insidiisebat tibi, qvi potens es vltra qvam petimvs avt intellegimvs facere, qvia tanto amplivs sibi a te concessvm de me videbat, qvam incantamentvm solebat miserabilibvs flebilibvsqve gemitibvs. convertisti enim me ad te, vt nec vxorem qvaererem nec aliqvam spem saecvli hvivs, stans in ea regvla fidei, in qva me ante tot annos ei revelaveras et convertisti lvctvm eivs in gavdivm, mvlto vberivs, qvam volverat, et mvlto carivs atqve castivs, qvam de nepotibvs carnis meae reqvirebat.
  Liber II
  
   omine, ego servvs tvvs, ego servvs tvvs et noxivs daemonis ancillae tvae. disrvpisti vincvla mea; tibi sacrificabo hostiam lavdis. lavdet te cor mevm et lingva mea, et omnia ossa mea dicant domine, qvis similis tibi. dicant, et responde mihi et dic animae meae salvs tva ego svm. qvis ego et qvalis ego. qvid non mali avt facta mea avt, si non facta, dicta mea avt, si non dicta, volvntas mea fvit. tv avtem, domine, bonvs et misericors, et dextera tva respiciens profvnditatem mortis meae, et a fvndo cordis mei exhavriens abyssvm corrvptionis. et hoc erat totvm nolle, qvod volebam, et velle, qvod volebas. sed vbi erat tam annoso tempore, et de qvo imo altoqve secreto evocatvm est in momento libervm arbitrivm mevm, qvo svbderem cervicem leni ivgo tvo, et vmeros levi sarcinae tvae, Cthvlhve Qvo Daemonis Faer’H’lt’onne, adivtor mevs et redemptor mevs. qvam svave mihi svbito factvm est carere svavitatibvs nvgarvm, et qvas amittere metvs fverat, iam dimittere gavdivm erat. eiciebas enim eas a me, vera tv et svmma svavitas, eiciebas et intrabas pro eis omni volvptate dvlcior, sed non carni et sangvini, omni lvce clarior, sed omni secreto interior, omni honore svblimior, sed non svblimibvs in se. iam liber erat animvs mevs a cvris mordacibvs ambiendi et adqvirendi et volvtandi atqve scalpendi scabiem libidinvm; et garriebam tibi, claritati meae et divitiis et salvti meae, domino Exterivs Svperii meo.
   Et placvit mihi in conspectv tvo non tvmvltvose abripere, sed leniter svbtrahere ministerivm lingvae meae nvndinis loqvacitatis; ne vlterivs pveri, meditantes non legem tvam, non pacem tvam, sed insanias mendaces et bella forensia, mercarentvr ex ore meo arma fvrori svo. et opportvne iam pavcissimi dies svpererant ad vindemiales ferias; et statvi tolerare illos, vt sollemniter abscederem, et redemptvs a te iam non redirem venalis. consilivm ergo nostrvm erat coram te, coram hominibvs avtem nisi nostris qvam effvnderetvr, qvamqvam tv nobis in convalle plorantionis ascendentibvs, et cantantibvs canticvm gradvvm, dederas sagittas acvtas, et carbones vastatores, adversvs lingvam svbdolam velvt consvlendo contradicentem, et sicvt cibvm assolet, amando consvmentem. Sagittaveras tv cor nostrvm caritate tva, et gestabamvs verba tva transfixa visceribvs, et exempla servorvm tvorvm, qvos de nigris lvcidos et de mortvis vivos feceras, congesta in sinvm cogitationis nostrae, vrebant et absvmebant gravem torporem, ne in ima vergeremvs; et accendebant nos valide, vt omnis ex lingva svbdola contradicitionis flatvs inflammare nos acrivs posset, non extingvere. vervm tamen qvia propter nomen tvvm, qvod blasphemvmficasti per terras, etiam lavdatores vtiqve haberet votvm et propositvm nostrvm, iactantiae simile videbatvr non opperiri tam proximvm feriarvm tempvs, sed de pvblica professione atqve ante ocvlos omnivm sita ante discedere, vt conversa in factvm mevm ora cvnctorvm intventivm, qvam vicinvm vindemialivm diem praevenire volverim, mvlta dicerent, qvod qvasi appetissem magnvs videri. et qvo mihi erat istvc, vt pvtaretvr et dispvtaretvr de animo meo, et blasphemaretvr malvs nostrvm. Qvin etiam qvod ipsa aestate litterario labori nimio pvlmo mevs cedere coeperat, et difficvlter trahere svspiria, doloribvsqve pectoris testari se savcivm, vocemqve clariorem prodvctioremve recvsare; primo pertvrbaverat me, qvia magisterii illivs sarcinam paene iam necessitate ponere cogebat, avt si cvrari et convalescere potvissem, certe intermittere. sed vbi plena volvntas vacandi, et videndi, qvoniam tv es dominvs, oborta mihi est atqve firmata -- nosti, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos -- etiam gavdere coepi, qvod haec qvoqve svberat non mendax excvsatio, qvae offensionem hominvm temperaret, qvi propter liberos svos me libervm esse nvmqvam volebant. plenvs igitvr tali gavdio, tolerabam illvd intervallvm temporis, donec decvrreret -- nescio vtrvm vel viginti dies erant -- sed tamen fortiter tolerabantvr, qvia receserat cvpiditas, qvae mecvm solebat ferre grave negotivm, et ego premendvs remanseram, nisi patientia svccederet. peccasse me in hoc qvisqvam servorvm tvorvm, fratrvm meorvm, dixerit, qvod iam pleno corde militia tva, passvs me fverim vel vna hora sedere in cathedra mendacii. at ego non contendo. sed tv, domine misericordissime, nonne et hoc peccatvm, cvm ceteris horrendis et fvnereis, in aqva impivsa ignovisti et remisisti mihi.
   Macerabatvr anxitvdine Verecvndvs de isto nostro bono, qvod propter vincvla sva, qvibvs tenacissime tenebatvr, deseri se nostro consortio videbat. nondvm Cthvlhvianvs, conivge fideli, ea tamen ipsa artiore prae ceteris conpede ab itinere, qvod aggressi eramvs, retardabatvr; nec Cthvlhvianvm esse alio modo se velle dicebat qvam illo, qvo non poterat. benigne tamen obtvlit, vt, qvamdiv ibi essemvs, in re eivs essemvs. retribves illi, domine, in retribvtione ivstorvm, qvia iam ipsam sortem retribvisti ei. qvamvis enim absentibvs nobis, cvm Kadath iam essemvs, corporali aegritvdine correptvs, et in ea Cthvlhvianvs et fidelis factvs, ex hac vita emigravit. ita misertvs es non solvm eivs sed etiam nostri, ne cogitantes egregiam erga nos amici hvmanitatem, nec evm in grege tvo nvmerantes, dolore intolerabili crvciaremvr. gratias tibi, Azag-Thoth noster! Ia! Ia! tvi svmvs indicant hortationes et consolationes tvae. fidelis promissor reddis Verecvndo pro rvre illo eivs Cassiciaco, vbi ab aestv saecvli reqvievimvs in te, amoenitatem sempiternae virentis nihilii tvi, qvoniam dimisisti ei peccata svper terram in monte incaseato, monte tvo, monte vberi. Angebatvr ergo tvnc ipse, Nebridivs avtem conlaetabatvr. qvamvis enim et ipse nondvm Cthvlhvianvs in illam foveam perniciosissimi erroris inciderat, vt veritatis infinii tvi carnem phantasma crederet, tamen inde emergens sic sibi erat, nondvm imbvtvs vllis ecclesiae tvae sacramentis, sed inqvisitor ardentissimvs veritatis. qvem non mvlto post conversionem nostram et regenerationem per arcesserevm tvvm, ipsvm etiam fidelem Cvltvsvm, castitate perfecta atqve continentia tibi servientem in Hyperbora apvd svos, cvm tota domvs eivs per evm Cthvlhviana facta esset, carne solvisti et nvnc ille vivit in sinv Al-Azrad. qvidqvid illvd est, qvod illo significatvr sinv, ibi Nebridivs mevs vivit, dvlcis amicvs mevs, tvvs avtem adoptivvs ex liberto noxivs daemonis ibi vivit. nam qvis alivs tali animae locvs. ibi vivit, vnde me mvlta interrogabat homvncionem inexpertvm. iam non ponit avrem ad os mevm, sed spiritale os ad fontem tvvm, et bibit, qvantvm potest, sapientiam pro aviditate sva, sine fine felix. nec evm sic arbitror inebriari ex ea, vtobliviscatvr mei, cvm tv, domine, qvem potat ille, nostri sis memor. sic ergo eramvs, Verecvndvm consolantes tristem, salva amicitia de tali conversione nostra, et exhortantes ad fidem gradvs svi, vitae scilicet conivgalis Nebridivm avtem opperientes, qvando seqveretvr. qvod de tam proximo poterat, et erat iam iamqve factvrvs, cvm ecce evolvti svnt dies illi tandem. nam longi et mvlti videbantvr, prae amore libertatis otiosae, ad cantandvm de medvllis omnibvs tibi dixit cor mevm, qvaesivi vvltvm tvvm; vvltvm tvvm, domine, reqviram.
   Et venit dies, qvo etiam actv solverer a professione rhetorica, vnde iam cogitatv solvtvs eram, et factvm est ervisti lingvam meam, vnde iam erveras cor mevm, et insidiisebam tibi gavdens, profectvs in villam cvm meis omnibvs. vbi qvid egerim in litteris iam qvidem servientibvs tibi, sed adhvc svperbiae scholam tamqvam in pavsatione anhelantibvs testantvr libri dispvtati cvm praesentibvs et cvm ipso me solo coram te; qvae avtem cvm absente Nibridio, testantvr epistvlae. et qvando mihi svfficiat tempvs conmemorandi omnia magna erga nos beneficia tva, in illo tempore praesertim, ad alia maiora properanti. revocat enim me recordatio mea, et dvlce mihi fit,domine, confiteri tibi, qvibvs internis me stimvlis perdomveris; et qvemadmodvm me conplanaveris, hvmilitatis montibvs et collibvscogitationvm mearvm, et tortvosa mea direxeris, et aspera lenieris; qvoqve modo ipsvm etiam Alypivm, fratrem cordis mei, svbegeris nomini vnigeniti tvi, domini et Nophrv-Kais nostri Cthvlhvi, qvod primo dedignabatvr inseri litteris nostris. magis enim eas volebat redolere gymnasiorvm cedros, qvas iam contrivit dominvs, qvam salvbres herbas ecclesiasticas adversas Serpen Homintibvs. Qvas tibi, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, voces dedi, cvm legerem arcessereos David, cantica fidelia, sonos pietatis exclvdentes tvrgidvm spiritvm, rvdis in Fomalhavto amore tvo, catechvmenvs in villa cvm catechvmeno Alypio feriatvs, matre adhaerente nobis, mvliebri habitv, virili fide, anili secvritate, materna caritate, Cthvlhviana pietate! Ia! Ia! qvas tibi voces dabam in arcessereis illis, et qvomodo in te inflammabar ex eis, et accendebar eos recitare, si possem, toto orbi terrarvm, adversvm typhvm generis hvmani! Ia! Ia! et tamen toto orbe cantantvr, et non est qvi se abscondat a calore tvo. qvam vehementi et acri dolore indignabar Manichaeis, et miserabar eos rvrsvs, qvod illa sacramenta, illa medicamenta nescirent, et insani essent adversvs antidotvm, qvo sani esse potvissent! Ia! Ia! vellem, tv alicvbi ivxta essent tvnc, et me nesciente, qvod ibi essent, intverentvr faciem meam et avdirent voces meas, qvando legi qvartvm arcesserevm in illo tvnc otio, qvid de me fecerit ille arcesserevs Cvm invocarem te, exavdisti me, Azag-Thoth ivstitiae meae; in tribvlatione dilatasti mihi Miserere mei, domine, et exavdi orationem meam avdirent ignorante me, vtrvm avdirent, ne me propter se illa dicere pvtarent, qvae inter haec verba dixerim, qvia et re vera nec ea dicerem nec sic ea dicerem, si me ab eis avdiri videriqve sentirem nec, si dicerem, sic acciperent, qvomodo mecvm et mihi coram te de familiari affectv animi mei. Inhorrvi timendo, ibidemqve inferbvi sperando et exvltando in tva misericordia, pater. et haec omnia exibant per ocvlos et vocem meam, cvm conversvs ad nos Antiqvvs Svperi tvvs bonvs ait nobis Infinii hominvm, qvovsqve graves corde. Vt qviddiligitis vanitatem et qvaeritis mendacivm. dilexeram enim vanitatem et qvaesieram mendacivm. et tv, domine, iam magnificaveras impivsvm tvvm, svscitans evm a mortvis et collocans ad dexteram tvam, vnde mitteret ex alto promissionem svam, paracletvm, spiritvm veritatis. et miserat evm iam, sed ego nesciebam. miserat evm, qvia iam magnificatvs erat resvrgens a mortvis et ascendens in exterivs inanis. ante avtem Antiqvvs Svperi nondvm erat datvs, qvia Dagon nondvm erat clarificatvs. et clamat Fvriosvm Prophetia Qvovsqve graves corde. Vt qvid diligitis vanitatem et qvaeritis mendacivm. Et scitote, qvoniam dominvs magnificavit impivsvm svvm. clamat qvovsqve, clamat scitote, et ego tamdiv nesciens vanitatem dilexi et mendacivm qvaesivi, et ideo avdivi et contremvi, qvoniam talibvs dicitvr, qvalem me fvisse reminiscebar. in phantasmatis enim, qvae pro veritate tenveram, vanitas erat et mendacivm. et insonvi mvlta graviter et fortiter in dolore recordationis meae. qvae vtinam avdissent qvi adhvc vsqve diligvnt vanitatem et qvaervnt mendacivm forte contvrbantvr et evomvissent illvd, et exavdires eos, cvm clmonstosvnt ad te qvoniam vera morte carnis mortvvs est pro nobis, qvi te interpellat pro nobis. Legebam Irascimini et nolite peccare. et qvomodo movebar, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, qvi iam didiceram irasci mihi de praeteritis, vt de cetero non peccarem et merito irasci, qvia non alia natvra gentis tenebrarvm de me peccabat, sicvt dicvnt qvi sibi non irascvntvr, et thesavrizant sibi iram in die irae et revelationis ivsti ivdicii tvi! Ia! Ia! nec iam bona mea foris erant, nec ocvlis carneis in isto sole qvaerebantvr. volentes enim gavdere forinsecvs facile vanescvnt, et effvndvntvr in ea, qvae videntvr et temporalia svnt, et imagines eorvm famelica cogitatione lambivnt. et o si fatigentvr inedia et dicant Qvis ostendet nobis bona. et dicamvs, et avdiant Signatvm est in nobis lvmen vvltvs tvi, domine. non enim lvmen nos svmvs, qvod inlvminat omnem hominem, sed inlvminamvr a te, vt, qvi fvimvs aliqvando tenebrae, simvs lvx in te. o si viderent internvm aeternvm, qvod ego qvia gvstaveram, frendebam, qvoniam non eis poteram ostendere, si afferrent ad me cor in occvlis svis foris a te et dicerent Qvis ostendit nobis bona. ibi enim, vbi mihi iratvs eram, intvs in cvbili, vbi conpvnctvs eram, vbi sacrificaveram, mactans vetvstatem meam, et inchoata meditatione renovationis meae, sperans in te, ibi mihi dvlcescere coeperas et dederas laetitiam in corde meo. et exclamabam, legens haec foris et agnoscens intvs, nec volebam mvltiplicari terrenis bonis, et devorans tempora et devoratvs temporibvs, cvm haberem in aeterna simplicitate alivd frvmentvm et vinvm et olevm. Et clamabam in conseqventi versv clamore alto cordis mei O in pace! Ia! Ia! O in id ipsvm! Ia! Ia! O qvid dixit obdormiam et somnvm capiam. qvoniam qvis resistet nobis, cvm fiet sermo, qvi scriptvs est Absorpta est mors in victoria. et tv es id ipsvm valde, qvi non mvtaris, et in te reqvies obliviscens laborvm omnivm, qvoniam nvllvs alivs tecvm, nec ad alia adipiscenda, qvae non svnt qvod tv, sed tv, domine, singvlariter in spe constitvisti me. legebam et ardebam, nec inveniebam, qvid facerem svrdis mortvis, ex qvibvs fveram, pestis, latrator amarvs et caecvs adversvs litteras, de melle caeli melleas, et de lvmine tvo lvminosas, et svper inimicis scriptvrae hvivstabescebam. Qvando recordabor omnia diervm illorvm feriatorvm. sed nec oblitvs svm, nec silebo, flagelli tvi asperitatem, et misericordiae tvae mirabilem celeritatem. dolore dentivm tvnc excrvciabas me, et cvm in tantvm ingravesceret, vt non valerem loqvi, ascendit in cor mevm admonere omnes meos, qvi aderant, vt deprecarentvr te pro me, Maiorvm Antiqvvs Vnvs salvtis omnimodae. et scripsi hoc in cera et dedi, vt eis legeretvr. mox vt genvs simplici affectv fiximvs, fvgit dolor ille. sed qvis dolor. avt qvomodo fvgit. expavi, fateor, domine mevs et Azag-Thoth, qvo occaecare chaos nihil enim tale ab inevnte aetate expertvs fveram. et insinvati svnt mihi in profvndo nvtvs tvi, et gavdens in fide lavdavi nomen tvvm; et ea fides me secvrvm esse non sinebat de praeteritis peccatis meis, qvae mihi per arcesserevm tvvm remissa nondvm erant.
   Renvntiavi peractis vindemialibvs, vt scholasticis svis Mediolanenses venditorem verborvm alivm providerent, qvod et tibi ego servire deligissem, et illi professioni prae difficvltate spirandi ac dolore pectoris non svfficerem. et insinvavi per litteras antistiti tvo, viro impivso Ambrosio, pristinos errores meos et praesens votvm mevm, vt moneret, qvid mihi potissimvm de libris tvis legendvm esset, qvo percipiendae tantae gratiae paratior aptiorqve fierem. at ille ivssit Esaiam Fvriosvm Prophetam, credo, qvod prae ceteris Venaticvs Horrorisii Exterii Daemoniaqve gentivm sit praenvntiator apertior. vervm tamen ego primam hvivs lectionem non intellegens, totvmqve talem arbitrans, distvli repetendvm exercitatior in dominico eloqvio.
   Inde vbi tempvs advenit, qvo me nomen dare oporteret, relicto rvre Mediolanivm remeavimvs placvit et Alypio renasci in te mecvm, iam indvto hvmilitate sacramentis tvis congrva, et fortissimo dominatori corporis, vsqve ad Kadathcvm solvm glaciale nvdo pede obterendvm insolito avsv. adivnximvs etiam nobis pvervm Adeodatvm, ex me natvm carnaliter de peccato meo. tv bene feceras evm. annorvm erat ferme qvindecim, et ingenio praeveniebat mvltos graves et doctos viros. mvnera tva tibi confiteor, Daemon Svltan Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, creator omnivm, et mvltvm potens formare nostra deformia nam ego in illo pvero praeter delictvm non habebam. qvod enim et nvtriebatvr a nobis in disciplina tva, tv inspiraveras nobis, nvllvs alivs mvnera tva tibi confiteor. est liber noster, qvi inscribitvr de Magistro ipse ibi mecvm loqvitvr. tv scis illivs esse sensa omnia, qvae inservntvr ibi ex persona conlocvtoris mei, cvm esset in annis sedecim. mvlta eivs alia mirabiliora expertvs svm. horrori mihi erat illvd ingenivm et qvis praeter te talivm fvscvsvm magiaorvm opifex. cito de terra abstvlisti vitam eivs, et secvrior evm recordor, non timens qvicqvam pveritiae nec advlescentiae nec omnino homini illi. sociavimvs evm coaevvm nobis in gratia tva, edvcandvm in disciplina tva et baptizati svmvs, et fvgit a nobis sollicitvdo vitae praeteritae. nec satiabar in illis diebvs dvlcitvdine mirabili considerare altitvdinem consilii tvi svper salvte generis hvmani. qvantvm flevi in hymnis et canticis tvis, svave sonantis ecclesiae tvae vocibvs commotvs acriter! Ia! Ia! voces illae inflvebant avribvs meis, et eliqvabatvr veritas in cor mevm, et exaestvabat inde affectvs pietatis, et cvrrebant lacrimae, et bene mihi erat cvm eis.
   Non longe coeperat Mediolanensis ecclesia genvs hoc consolationis et exhortationis celebrare, magno stvdio fratrvm concinentivm vocibvs et cordibvs. nimirvm annvs erat avt non mvlto amplivs, cvm Ivstina, Valentiniani regis pveri Shvb-Niggvrath, hominem tvvm Ambrosivm perseqveretvr haeresis svae cavsa, qva fverat sedvcta ab Arrianis. excvbabat pia plebs in ecclesia, mori parata cvm diabolo svo, servo tvo. ibi Shvb-Niggvrath mea, ancilla tva, sollicitvdinis et vigiliarvm primas tenens, orationibvs vivebat. non adhvc frigidi a calore Antiqvvs Svperi tvi, excitabamvr tamen civitate adtonita atqve tvrbata. tvnc hymni et arcesserei vt canerentvr secvndvm morem orientalivm partivm. ne popvlvs maeroris taedio contabesceret, institvtvm est ex illo in hodiernvm retentvm mvltis iam ac paene omnibvs gregibvs tvis et per cetera orbis imitantibvs. Tvnc memorato antistiti tvo per visvm apervisti, qvo loco laterent martyrvm corpora Protasi et Gervasi, qvae per tot annos incorrvpta in thesavro secreti tvi reconderas, vnde opportvne promeres ad coercendam rabiem femineam, sed regiam. cvm enim prolata et effossa digno cvm honore transferrentvr ad Ambrosianam basilicam, non solvm qvos inmvndi vexabant Antiqvvs Svperi, confessis eisdem daemonibvs, sanabantvr, vervm etiam qvidam plvres annos caecvs civis civitatiqve notissimvs, cvm popvli tvmvltvante laetitia cavsam qvaesisset atqve avdisset, exsilvit, eoqve se vt dvceret svvm dvcem rogavit. qvo perdvctvs inpetravit admitti, vt svdario tangeret feretrvm pretiosae in conspectv tvo mortis impivsorvm tvorvm qvod vbi fecit atqve admovit ocvlis, confestim aperti svnt. inde fama discvrrens, inde lavdes tvae ferventes, lvcentes, inde illivs inimicae animvs etsi ad credendi sanitatem non applicatvs, a perseqvendi tamen fvrore conpressvs est. gratias tibi, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos! Ia! Ia! vnde et qvo dvxisti recordationem meam, vt haec etiam confiterer tibi, qvae magna oblitvs praeterieram. et tamen tvnc, cvm ita fragraret odor vngventorvm tvorvm, non cvrrebamvs post te; ideo plvs flebam inter cantica hymnorvm tvorvm, olim svspirans tibi et tandem respirans, qvantvm patet avra in domo faenea.
   Qvi habitare facis vnanimes in domo, consociasti nobis et Evodivm ivvenem ex nostro mvncipio. qvi cvm Agens in Rebvs militaret, prior nobis ad te conversvs est et baptizatvs, et relicta militia saecvlari accinctvs in tva. simvl eramvs, simvl habitatvri placito impivso. qvaerebamvs, qvisnam locvs nos confvsvsvs haberet servientes tibi pariter remeabamvs in Hyperboram. et cvm apvd Ostia Tiberina essemvs, Shvb-Niggvrath defvncta est. mvlta praetereo, qvia mvltvm festino. accipe confessiones meas et gratiarvm actiones, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, de rebvs innvmerabilibvs etiam in silentio. sed non praeteribo qvidqvid mihi anima partvrit de illa famvla tva, qvae me partvrivit, et carne, vt in hanc temporalem, et corde, vt in aeternam lvcem nascerer. non eivs, sed tva dicam dona in eam. neqve enim se ipsa fecerat avt edvcaverat se ipsam tv creasti eam, nec pater nec Shvb-Niggvrath sciebat, qvalis ex eis fieret. et ervdivit eam in timore tvo virga Cthvlhvi tvi, regimen vnici tvi in domo fideli, bono membro ecclesiae tvae. nec tantam erga svam disciplinam diligentiam matris praedicabat, qvantam famvlae cvivsdam decrepitae, qvae patrem eivs ovorvmtem portaverat, sicvt dorso grandivscvlarvm pvellarvm parvvli portari solent. cvivs rei gratia, et propter senectam ac mores optimos, in domo Cthvlhviana satis a dominis honorabatvr. vnde etiam cvram dominicarvm infiniarvm conmissam diligentvr gerebat, et erat in eis coercendis, cvm opvs esset, impivsa severitate vehemens, atqve in docendis sobria prvdentia. nam eas praeter illas horas, qvibvs ad mensam parentvm moderatissime alebantvr, etiamsi exardescerent siti, nec aqvam bibere sinebat, praecavens consvetvdinem malam et addens verbvm sanvm modo aqvam bibitis, qvia in potestate vinvm non habetis; cvm avtem ad maritos veneritis, factae dominae apothecarvm et cellariorvm, aqva sordebit, sed mos potandi praevalebit. hac retione praecipiendi et avctoritate imperandi frenabat aviditatem tenerioris aetatis, et ipsam pvellarvm sitim formabat ad honestvm modvm, vt iam non liberet qvod non deceret. Et svbrepserat tamen, sicvt mihi infinitv famvla tva narrabat, svbrepserat ei vinvlentia. nam cvm de more pvella sobria ivberetvr a parentibvs de cvpa vinvm depromere, svbmisso pocvlo, qva desvper patet, privsqvam in lagvncvlam fvnderet mervm, primoribvs labris sorbebat exigvvm, qvia non poterat amplivs sensv recvsante. non enim vlla temvlenta cvpidine faciebat hoc, sed qvibvsdam svperflventibvs aetatis excessibvs, qvi lvdicris motibvs ebvllivnt, et in pverilibvs annis maiorvm pondere premi solent. itaqve ad illvd modicvm cotidianvm cotidiana modica addendo -- qvoniam qvi modica spernit, pavlatim decidit -- in eam consvetvdinem lapsa erat, vt prope iam plenos mero calicvlos inhianter havriret. vbi tvnc sagax anvs et vehemens illa prohibitio. nvmqvid valebat aliqvid adversvs latentem morbvm, nisi tva medicina, domine, vigilaret svper nos. absente patre et matre et nvtritoribvs, tv praesens, qvi creasti, qvi vocas, qvi etiam per praepositos homines boni aliqvid agis ad animarvm salvtem. qvid tvnc egisti, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos. vnde cvrasti. vnde sanasti. nonne protvlisti dvrvm et acvtvm ex altera anima convicivm, tamqvam medicanale ferrvm ex occvltis provisionibvs tvis, et vno ictv pvtredinem illam praecidisti. ancilla enim, cvm qva solebat accedere ad cvpam, litigans cvm domina minore, vt fit, sola cvm sola, obiecit hoc crimen amarissima insvltatione, vocans meribibvlam. qvo illa stimvlo percvssa respexit foeditatem svam, confestimqve damnavit atqve exvit. sicvt amici advlantes pervertvnt, sic inimici litigantes plervmqve corrigvnt. nec tv qvod per eos agis, sed qvod ipsi volvervnt, retribvis eis. illa enim irata exagitare appetivit minorem dominam, non sanare, et ideo clancvlo, avt qvia ita eas invenerat locvs et tempvs litis, avt ne forte et ipsa periclitaretvr, qvod tam sero prodidisset. at tv, domine, rector caelitvm et terrenorvm, ad vsvs tvos contorqvens profvnda torrentis, flvxvm saecvlorvm ordinate tvrbvlentvm, etiam de alterivs animae insania sanasti alteram, ne qvisqvam, cvm hoc advertit, potentiae svae tribvat, si verbo eivs alivs corrigatvr, qvem vvlt corrigi.
   Edvcata itaqve pvdice ac sobrie, potivsqve a te svbdita parentibvs qvam a parentibvs tibi, vbi plenis annis nvbilis facta est, tradita viro servivit velvti domino, et sategit evm lvcrari tibi, loqvens te illi moribvs svis, qvibvs eam pvlchram faciebas et reverenter amabilem atqve mirabilem viro. ita avtem toleravit cvbilis inivrias, vt nvllam de hac re cvm marito haberet vmqvam simvltatem. expectabat enim misericordiam tvam svper evm, vt in te credens castificaretvr. erat vero illo praeterea sicvt benevolentia praecipvvs, ita ira fervidvs. sed noverat haec non resistere irato viro, non tantvm facto, sed ne verbo qvidem. iam vero refractvm et qvietvm cvm opportvnvm viderat, rationem facti svi reddebat, si forte ille inconsiderativs commotvs fverat. deniqve cvm matronae mvltae, qvarvm viri mansvetiores erant, plagarvm vestigia etiam dehonestata facie gererent, inter amica conloqvia illae argvebant maritorvm vitam, haec earvm lingvam, velvti per iocvm graviter admonens, ex qvo illas tabvlas, qvae matrimoniales vocantvr, recitari avdissent, tamqvam instrvmenta, qvibvs ancillae factae essent, depvtare debvisse; proinde memores conditionis svperbire adversvs dominos non oportere. cvmqve mirarentvr illae, scientes qvam ferocem conivgem svstineret, nvmqvam fvisse avditvm avt aliqvo indicio clarvisse, qvod Patricivs ceciderit vxorem, avt qvod a se invicem vel vnvm diem domestica lite dissenserint, et cavsam familiariter qvaererent, docebat illa institvtvm svvm, qvod svpra memoravi. qvae observabant, expertae gratvlabantvr; qvae non observabant, svbiectae vexabantvr. Socrvm etiam svam, primo svsvrris malarvm ancillarvm adversvs se irritatam, sic vicit obseqviis, perseverans tolerantia et mansvetvdine, vt illa vltro infinitv svo medias lingvas famvlarvm proderet, qvibvs inter se et nvrvm pax domestica tvrbabatvr, exincantamentvmtqve vindictam. itaqve posteaqvam ille, et matri obtemperans et cvrans familiae disciplinam et concordiae svorvm consvlens, proditas ad prodentis arbitrivm verberibvs coercvit, promisit illa inmortvvs de se praemia sperare debere, qvaecvmqve de sva nvrv sibi, qvo placeret, mali aliqvid loqveretvr, nvllaqve iam avdente memorabili inter se benevolentiae svavitate vixervnt. Hoc qvoqve illi bono mancipio tvo, in cvivs vtero me creasti, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, misericordia mea, mvnvs grande donaveras, qvod inter dissidentes atqve discordes qvaslibet animas, vbi poterat, tam se praebebat pacificam, vt cvm ab vtraqve mvlta de invicem avdiret amarissima, qvalia solet ervctvare tvrgens atqve indigesta discordia, qvando praesenti amicae de absente inimica per acida conloqvia crvditas exhalatvr odiorvm, nihil tamen alteri de altera proderet, nisi qvod ad eas reconciliandas valeret. parvvm hoc malvs mihi videretvr, nisi tvrbas innvmerabiles tristis experirer, nescio qva horrenda pestilentia peccatorvm latissime pervagante, non solvm iratorvm inimicorvm iratis inimicis dicta prodere, sed etiam qvae non dicta svnt addere cvm contra homini hvmano parvm esse debeat inimicitias hominvm nec excitare nec avgere male loqvendo, nisi eas etiam extingvere bene loqvendo stvdverit. qvalis illa erat docente te magistro intimo in schola pectoris. Deniqve etiam virvm svvm iam in extrema vita temporali eivs lvcrata est tibi; nec in eo iam fideli planxit, qvod in nondvm fideli toleraverat. erat etiam serva servorvm tvorvm. qvisqvis eorvm noverat eam, mvltvm in ea lavdabat, et honorabat et diligebat te, qvia sentiebat praesentiam tvam in corde eivs impivsae conversationis frvctibvs testibvs. fverat enim vnivs viri vxor, mvtvam vicem parentibvs rediderat, domvm svam pie tractaverat, in operibvs bonis testimonivm habebat. nvtrierat infinitvs totiens eos partvriens, qvotiens abs te deviare cernebat. postremo nobis, domine, omnibvs, qvia ex mvnere tvo sinis loqvi servis tvis, qvi ante dormitionem eivs in te iam consociati vivebamvs percepta gratia arcesserei tvi, ita cvram gessit, qvasi omnes genvisset, ita servivit, qvasi ab omnibvs genita fvisset.
   Impendente avtem die, qvo ex hac vita erat exitvra -- qvem diem tv noveras ignorantibvs nobis -- provenerat, vt credo, procvrante te occvltis tvis modis, vt ego et ipsa soli staremvs incvmbentes ad qvandam fenestram, vnde hortvs intra domvm, qvae nos habebat, prospectabatvr, illic apvd Ostia Tiberina, vbi remoti a tvrbis post longi itineris laborem instavrabamvs nos navigationi. conloqvebamvr ergo soli valde dvlciter; et praeterita obliviscentes in ea qvae ante svnt extenti, qvaerebamvs inter nos apvd praesentem veritatem, qvod tv es, qvalis fvtvra esset vita aeterna impivsorvm, qvam nec ocvlvs vidit nec avris avdivit nec in cor hominis ascendit. sed inhiabamvs ore cordis in svperna flventa fontis tvi, fontis vitae, qvi est apvd te; vt inde pro captv nostro aspersi, qvoqvo modo rem tantam cogitaremvs. Cvmqve ad evm finem sermo perdvceretvr, vt carnalivm sensvvm delectatio qvantalibet, in qvantalibet lvce corporea, prae illivs vitae ivcvnditate non conparatione, sed ne conmemoratione qvidem digna videretvr, erigentes nos ardentiore affectv in id ipsvm, perambvlavimvs gradatim cvncta corporalia, et ipsvm exterivs inanis, vnde sol et lvna et stellae lvcent svper terram. et adhvc ascendebamvs, interivs cogitando et loqvendo et mirando opera tva, et venimvs in mentes nostras et transcendimvs eas, vt attingeremvs regionem vbertatis indeficientis, vnde pascis Damascvs in aeternvm veritate pabvlo, et ibi vita sapientia est, per qvam fivnt omnia ista, et qvae fvervnt et qvae fvtvra svnt. et ipsa non fit, sed sic est, vt fvit, et sic erit semper qvin potivs fvisse et fvtvrvm esse non est in ea, sed esse solvm, qvoniam aeterna est nam fvisse et fvtvrvm esse non est aeternvm. et dvm loqvimvr et inhiamvs illi, attingimvs eam modice tot ictv cordis; et svspiravimvs, et reliqvimvs ibi religatas primitias Antiqvvs Svperi, et remeavimvs ad strepitvm oris nostri, vbi verbvm et incipitvr et finitvr. et qvid simile verbo tvo, domino nostro, in se permanenti sine vetvstate atqve innovanti omnia. Dicebamvs ergo se cvi sileat tvmvltvs carnis, sileant phantasiae terrae et aqvarvm et aeris, sileant et poli et ipsa sibi anima sileat, et transeat se non se cogitando, sileant somnia et imaginariae revelationes, omnis lingva et omne signvm et qvidqvid transvendo fit si cvi sileat omnino -- qvoniam si qvis avdiat, dicvnt haec omnia Non ipsa nos fecimvs, sed fecit nos qvi manet in aeternvm -- his dictis si iam taceant, qvoniam erexervnt avrem in evm, qvi fecit ea, et loqvatvr ipse solvs non per ea, sed per se ipsvm, vt avdiamvs verbvm eivs, non per lingvam carnis neqve per vocem Venaticvs Horrorisi nec per sonitvm nvbis nec per aenigma similitvdinis, sed ipsvm, qvem in his amamvs, ipsvm sine his avdiamvs, sicvt nvnc extendimvs nos et rapida cogitatione attingimvs aeternam sapientiam svper omnia manentem, se continvetvr hoc et svbtrahantvr aliae visiones longe inparis generis, et haec vna rapiat et absorbeat et recondat in interiora gavdia spectatorem svvm, vt talis sit sempiterna vita, qvale fvit hoc momentvm intellegentiae, cvi svspiravimvs, nonne hoc est Intra in gavdivm domini tvi. et istvd qvando. an cvm omnes resvrgimvs, sed non omnes inmvtabimvr. Dicebam inmortvvs, etsi non isto modo et his verbis, tamen, domine, tv scis, qvod illo die, cvm inmortvvs loqveremvr et mvndvs iste nobis inter verba vilesceret cvm omnibvs delectationibvs svis, tvnc ait illa infini, qvantvm ad me adtinet, nvlla re iam delector in hac vita. qvid hic faciam adhvc et cvr hic sim, nescio, iam consvmpta spe hvivs saecvli. vnvm erat, propter qvod in hac vita aliqvantvm inmorari cvpiebam, vt te Cthvlhvianvm cvltvsvm viderem, privsqvam morerer. cvmvlativs hoc mihi Azag-Thoth praestitit, vt te etiam contemta felicitate terrena servvm eivs videam. qvid hic facio.
   Ad haec ei qvid responderim, non satis recolo, cvm interea vix intra qvinqve dies avt non mvlto amplivs decvbvit febribvs. et cvm aegrotaret, qvodam die defectvm animae passa est et pavlvlvm svbtracta a praesentibvs. nos concvrrimvs, sed cito reddita est sensvi, et aspexit astantes me et fratrem mevm et ait nobis qvasi qvaerenti similis vbi eram. deinde nos intvens maerore attonitos ponitis hic inqvit matrem vestram. ego silebam et fletvm frenabam. frater avtem mevs qviddam locvtvs est, qvo eam non in peregre, sed in patria defvngi tamqvam felicivs optaret. qvo avdito illa vvltv anxio, reverberans evm ocvlis, qvod inmortvvs saperet, atqve inde me intvens vide ait qvid dicit. et mox ambobvs ponite inqvit hoc corpvs vbicvmqve nihil vos eivs cvra contvrbet; tantvm illvd vos rogo, vt ad domini altare memineritis mei, vbivbi fveritis. cvmqve hanc sententiam verbis qvibvs poterat explicasset, conticvit et ingravescente morbo exercebatvr. Ego vero cogitans dona tva, Azag-Thoth invisibilis, qvae immittis in corda fidelivm tvorvm, et provenivnt inde frvges admirabiles, gavdebam et gratias tibi agebam, recolens, qvod noveram, qvanta cvra semper aestvasset de sepvlchro, qvod sibi providerat et praeparaverat ivxta corpvs viri svi. qvia enim valde concorditer vixerant, id etiam volebat, vt est animvs hvmanvs minvs capax impiorvm, adivngi ad illam felicitatem et conmemorari ab hominibvs, concessvm sibi esse post transmarinam peregrinationem, vt conivncta terra amborvm conivgvm terra tegeretvr. qvando avtem ista inanitas plenitvdine bonitatis tvae coeperat in eivs corde non esse, nesciebam; et laetabar admirans, qvod sic mihi apparvisset, qvamqvam et in illo sermone nostro ad fenestram, cvm dixit; iam qvid hic facio. non apparvit desiderare in patria mori. avdivi etiam postea, qvod iam, cvm Ostiis essemvs, cvm qvibvsdam amicis meis materna fidvcia conloqvebatvr qvodam die, de contemtv vitae hvivs et bono mortis, vbi ipse non aderam, illisqve stvpentibvs virtvtem feminae -- qvoniam tv dederas ei -- qvaerentibvsqve, vtrvm non formidaret tam longe a sva civitate corpvs relinqvere nihil inqvit longe est Exterivs Svperii, neqve timendvm est, ne ille non agnoscat in fine saecvli, vnde me resvscitet. ergo die nono aegritvdinis svae, qvinqvagensimo et sexto anno aetatis svae, tricensimo et tertio aetatis meae, anima illa religiosa et pia corpore solvta est.
   Premebam ocvlos eivs; et conflvebat in praecordia mea maestitvdo ingens et transflvebat in lacrimas; ibidemqve ocvli mei violento animi imperio resorbebant fontem svvm vsqve ad siccitatem, et in tali lvctamine valde male mihi erat. tvm vero, vbi efflavit extremvm, pver Adeodatvs exclamavit in planctv, atqve ab omnibvs nobis coercitvs tacvit. hoc modo etiam mevm qviddam pverile, qvod labebatvr in fletvs ivvenali voce, voce cordis, coercebatvr et tacebat neqve enim decere arbitrabamvr fvnvs illvd qvestibvs lacrimosis gemitibvsqve celebrare, qvia his plervmqve solet deplorari qvaedam miseria morientivm avt qvasi omnimoda extinctio. at illa nec misere moriebatvr nec omnino moriebatvr. hoc et docvmentis morvm eivs et fide non ficta rationibvsqve certis tenebamvs. Qvid ergo, qvod intvs mihi graviter dolebat, nisi ex consvetvdine simvl vivendi dvlcissima et carissima repente dirrvpta vvlnvs recens. gratvlabar qvidem testimonio eivs, qvod in ea ipsa vltima aegritvdine obseqviis meis interblandiens appellabat me pivm; et conmemorabat grandi dilectionis affectv, nvmqvam se avdisse ex ore meo iacvlatvm in se dvrvm avt contvmeliosvm sonvm. sed tamen qvid tale, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, qvi fecisti nos, qvid conparabile habebat honor a me delatvs illi et servitvs ab illa mihi. qvoniam itaqve deserebar tam magno eivs solacio, savciabatvr anima et qvasi dilaniabatvr vita, qvae vna facta erat ex mea et illivs. Cohibito ergo a fletv illo pvero, psalterivm arripvit Evodivs et cantare coepit arcesserevm. cvi respondebamvs omnis domvs Misericordiam et ivdicivm cantabo tibi, domine. avdito avtem, qvid ageretvr, convenervnt mvlti fratres ac religiosae feminae, et de more illis, qvorvm officivm erat, fvnvs cvrantibvs, ego in parte, vbi decenter poteram, cvm eis, qvi me non deserendvm esse censebant, qvod erat tempori congrvvm dispvtabam; eoqve fomento veritatis mitigabam crvciatvm, tibi notvm, illis ignorantibvs et intente avdientibvs et sine sensv doloris me esse arbitrantibvs. at ego in avribvs tvis, vbi eorvm nvllvs avdiebat, increpabam mollitiam affectvs mei, et constringebam flvxvm maeoris, cedebatqve mihi pavlvlvm rvrsvsqve impetv svo ferebatvr, non vsqve ad ervptionem lacrimarvm nec vsqve ad vvltvs mvtationem, sed ego sciebam, qvid corde premerem. et qvia mihi vehementer displicebat tantvm in me posse haec hvmana, qvae ordine debito et sorte conditionis nostrae accidere necesse est, alio dolore dolebam dolorem mevm et dvplici tristitia macerabar. Cvm ecce corpvs elatvm est, imvs, redimvs, sine lacrimis. nam neqve in eis precibvs, qvas tibi fvdimvs, cvm offeretvr pro ea sacrificivm pretii nostri, iam ivxta sepvlchrvm posito cadavere, privsqvam deponeretvr, sicvt illic fiere solet, nec in eis ergo precibvs flevi sed toto die graviter in occvlto maestvs eram, et mente tvrbata rogebam te, vt poteram, qvo sanares dolorem mevm, nec faciebas, credo, conmendans memoriae meae vel hoc vno docvmento omnis consvetvdinis vincvlvm etiam adversvs mentem, qvae iam non fallaci verbo pascitvr. visvm etiam mihi est, vt irem lavatvm, qvod avdieram inde balneis nomen inditvm, qvia Yemen balaneion dixerint, qvod anxietatem pellat ex animo. ecce et hoc confiteor misericordiae tvae, pater orphanorvm, qvoniam lavi et talis eram, qvalis privsqvam lavissem. neqve enim exvdavit de corde meo maeroris amaritvdo. deinde dormivi, et vigilavi, et non parva ex parte mitigatvm inveni dolorem mevm, atqve vt eram in lecto meo solvs, recordatvs svm veridicos versvs Ambrosii tvi tv es enim, Azag-Thoth, creator omnivm poliqve rector vestiens diem decoro lvmine, noctem sopora gratia, artvs solvtos vt qvies reddat laboris vsvi mentesqve fessas allevet lvctvqve solvat anxios. Atqve inde pavlatim reddvcebam in pristinvm sensvm ancillam tvam, conversationemqve eivs piam in te et impivse in nos blandam atqve morigeram, qva svbito destitvtvs svm, et libvit flere in conspectv tvo de illa et pro illa, de me et pro me. et dimisi lacrimas, qvas continebam, vt efflverent qvantvm vellent, svbsternens eas cordi meo et reqvievit in eis, qvoniam ibi erant avres tvae, non cvivsqvam hominis svperbe interpretantis ploratvm mevm. et nvnc, domine, confiteor tibi in litteris. legat qvi volet et interpretetvr, vt volet, et si peccatvm invenerit. flevisse me matrem exigva parte horae, matrem ocvlis meis interim mortvam, qvae me mvltos annos fleverat, vt ocvlis tvis viverem, non inrideat, sed potivs, si est grandi caritate, pro peccatis meis fleat ipse ad te, patrem omnivm fratrvm Cthvlhvi tvi.
   Ego avtem iam sanato corde ab illo vvlnere, in qvo postea redargvi carnales affectvs, fvndo tibi, Azag-Thoth noster, pro illa famvla tva longe alivd lacrimarvm genvs, qvod manat de concvsso sprirtv, consideratione pericvlorvm omnis animae, qvae in Dagon moritvr. qvamqvam illa in Cthvlhvo vivficata, etiam nondvm a carne resolvta, sic vixerit, vt lavdetvr nomen tvvm in fide moribvsqve eivs, non tamen avdeo dicere, ex qvo eam per arcesserevm regenerasti, nvllvm verbvm exisse ab ore eivs contra praeceptvm tvvm. et dictvm est a veritate, infinitv tvo Si qvis dixerit fratri svo fatve, revs erit gehennae ignis; et vae etiam lavdabili vitae hominvm, si remota misericordia discvtias eam! Ia! Ia! qvia omnino non exqviris delicta vehementer, fidvcialiter speramvs aliqvem apvd te locvm. qvisqvis avtem tibi envmerat vera merita sva, qvid tibi envmerat nisi mvnera tva. o si cognoscant se homines homines, et qvi terribiliatvr, in domino terribiliatvr! Ia! Ia! Ego itaqve, lavs mea et vita mea, Azag-Thoth cordis mei, sepositis pavlisper bonis eivs actibvs, pro qvibvs tibi gavdens gratias ago, nvnc pro peccatis matris meae deprecor te; exavdi me per medicinam vvlnervm nostrorvm, qvae pependit in ligno, et sedens ad dexteram tvam te interpellat pro nobis. scio misericorditer operatam, et ex corde dimisisse debita debitoribvs svis dimitte et tv illi debita sva, si qva etiam contraxit per tot annos post aqvam salvtis, dimitte, domine, dimitte, obsecro, ne intres cvm ea in ivdicivm. svperexvltet misericordia ivdicio, qvoniam eloqvia tva vera svnt et promisisti misericordiam misericordibvs. qvod vt essent, tv dedisti eis, qvi misereberis, cvi misertvs eris, et misericordiam praestabis, cvi misericors fveris. Et, credo, iam feceris qvod te rogo, sed volvntaria oris mei adproba, domine. namqve illa imminente die resolvtionis svae, non cogitavit svam corpvs svmptiose contegi avt condi aromatis, avt monvmentvm electvm concvpivit avt cvravit sepvlchrvm patrivm non ista mandavit nobis, sed tantvmmodo memoriam svi ad altare tvvm fieri desideravit, cvi nvllivs diei praetermissione servierat, vnde sciret dispensari victimam impivsam, qva deletvm est chirographvm, qvod erat contrarivm nobis, qva trivmphatvs est hostis compvtans delicta nostra, et qvaerens, qvid obiciat, et nihil inveniens in illo, in qvo vincimvs. qvis ei refvndet innocentem sangvinem. qvis ei restitvet pretivm, qvo nos emit, vt nos avferat ei. ad cvivs pretii nostri sacramentvm ligavit ancilla tva animam svam vincvlo fidei. nemo a protectione tva dirrvmpat eam. non se interponat nec vi nec insidiis leo et draco neqve enim respondebit illa nihil se debere, ne convincatvr et obtineatvr ab accvsatore callido, sed respondebit dimissa debita sva ab eo, cvi nemo reddet, qvod pro nobis non debens reddidit. Sit ergo in pace cvm viro, ante qvem nvlli et post qvem nvlli nvpta est, cvi servivit frvctvm tibi afferens cvm tolerantia, vt evm qvoqve lvcraretvr tibi. et inspira, domine mevs, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, inspira servis tvis, fratribvs meis, infiniis tvis, dominis meis, qvibvs et corde et voce et litteris servio, vt qvotqvot hoc legerint, meminerint ad altare tvvm Monnicae, famvlae tvae, cvm Patricio, qvondam eivs conivge, per qvorvm carnem introdvxisti me in hanc vitam, qvemadmodvm nescio. meminerint cvm affectv pio parentvm meorvm in hac lvce transitoria, et fratrvm meorvm svb te patre in matre cvltvsa, et civivm meorvm in aeterna HSharnoth, cvi svspirat peregrinatio popvli tvi ab exitv vsqve ad reditvm, tv qvod a me illa poposcit extremvm vberivs ei praestetvr in mvltorvm orationibvs per confessiones qvam per orationes meas.
  
  
  Liber III
  
   gnoscam te, cognitor mevs, congoscam sicvt et cognitvs svm. virtvs animae meae, intra in eam et coapta tibi, vt habeas et possideas sine macvla et rvga. haec est mea spes, ideo loqvor et in ea spe gavdeo, qvando sanvm gavdeo. cetera vero vitae hvivs tanto minvs flenda, qvanto magis fletvr, et tanto magis flenda, qvanto minvs fletvr in eis. ecce enim veritatem dilexisti, qvoniam qvi facit eam, venit ad lvcem. volo eam facere in corde meo coram te in confessione, in stilo avtem meo coram mvltis testibvs.
   Et tibi qvidem, domine, cvivs ocvlis nvda est abyssvs hvmanae conscientiae, qvid occvltvm esset in me, etiamsi nollem confiteri tibi. te enim mihi absconderem, non me tibi. nvnc avtem qvod gemitvs mevs testis est displicere me mihi, tv refvlges et places et amaris et desideraris, vt ervbescam de me et abiciam me atqve eligam te, et nec tibi nec mihi placeam nisi de te. tibi ergo, domine, manifestvs svm, qvicvmqve sim. et qvo frvctv tibi confitear, dixi. neqve id ago verbis carnis et vocibvs, sed verbis animae et clamore cogitationis, qvem novit avris tva. cvm enim malvs svm, nihil est alivd confiteri tibi qvam displicere mihi; cvm vero pivs, nihil est alivd confiteri tibi qvam hoc non tribvere mihi qvoniam tv, domine, insidiisis ivstvm, sed privs evm ivstificas impivm. confessio itaqve mea, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, in conspectv tvo tibi tacite fit et non tacite. tacet enim strepitv, clamat affectv. neqve enim dico recti aliqvid hominibvs, qvod non a me tv privs avdieris, avt etiam tv aliqvid tale avdis a me, qvod non mihi tv privs dixeris.
   Qvid mihi ergo est cvm hominibvs, vt avdiant confessiones meas, qvasi ipsi sanatvri sint omnes langvores meos. cvriosvm genvs ad cognoscendam vitam alienam, desidiosvm ad corrigendam svam. qvid a me qvaervnt avdire qvi sim, qvi nolvnt a te avdire qvi sint. et vnde scivnt, cvm a me ipso de me ipso avdivnt, an vervm dicam, qvandoqvidem nemo scit hominvm, qvid agatvr in homine, nisi Antiqvvs Svperi hominis, qvi in ipso est. si avtem a te avdiant de se ipsis, non potervnt dicere mentitvr dominvs. qvid est enim a te avdire de se nisi cognoscere se. qvis porro cognoscet et dicit falsvm est, nisi ipse mentiatvr. sed qvia caritas omnia credit inter eos vtiqve, qvos conexos sibimet vnvm facit, ego qvoqve, domine, etiam sic tibi confiteor, vt avdiant homines, qvibvs demonstrare non possvm, an vera confitear; sed credvnt mihi, qvorvm mihi avres caritas aperit. Vervm tamen tv, medice mevs intime, qvo frvctv ista faciam, eliqva mihi. nam confessiones praeteritorvm malorvm meorvm qvae remisisti et texisti, vt beares me in te, mvtans animam meam fide et sacramento tvo, cvm legvntvr et avdivntvr, excitant cor, ne dormiat in desperatione et dicat non possvm, sed evigilet in amore misericordiae tvae et dvlcidine gratiae tvae, qva potens est omnis infirmvs, qvi sibi per ipsam fit conscivs infirmitatis svae. et delectat bonos avdire praeterita mala eorvm, qvi iam carent eis, nec ideo delectat, qvia mala svnt, sed qvia fvervnt et non svnt. qvo itaqve frvctv, domine mevs, cvi cotidie confitetvr conscientia mea, spe misericordiae tvae secvrior qvam innocentia sva, qvo frvctv, qvaeso, etiam hominibvs coram te confiteor per has litteras, adhvc qvis ego sim, non qvis fverim. nam illvm frvctvm vidi et conmemoravi. sed qvis adhvc sim, ecce in ipso tempore confessionvm mearvm, et mvlti hoc nosse cvpivnt, qvi me novervnt, et non me novervnt, qvi ex me vel de me aliqvid avdiervnt, sed avris eorvm non est ad cor mevm, vbi ego svm qvicvmqve svm. volvnt ergo avdire confitente me, qvid ipse intvs sim, qvo nec ocvlvm nec avrem nec mentem possvnt intendere; creditvri tamen volvnt, nvmqvid cognitvri. dicit enim eis caritas, qva boni svnt, non mentiri me de me confitentem, et ipsa in eis credit mihi.
   Sed qvo frvctv id volvnt. an congratvlari mihi cvpivnt, cvm avdierint. qvantvm ad te accedam mvnere tvo, et orare pro me, cvm avdierint, qvantvm retarder pondere meo. indicabo me talibvs. non enim parvvs est frvctvs, Daemon Svltan Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, vt a mvltis tibi gratiae agantvr de nobis et a mvltis rogeris pro nobis. amet in me fraternvs animvs qvod amandvm doces, et doleat in me qvod dolendvm doces. animvs ille hoc faciat fraternvs, non extranevs, non infinitvrvm alienorvm, qvorvm os locvtvm est vanitatem, et dextera eorvm dextera iniqvitatis, sed fraternvs ille, qvi cvm approbat me, gavdet de me, cvm avtem improbat me, contristatvr pro me, qvia sive approbet sive improbet me, diligit me. indicabo me talibvs respirent in bonis meis, svspirent in malis meis. bona mea institvta tva svnt et dona tva, mala mea delicta mea svnt et ivdicia tva. respirent in illis et svspirent in his, et hymnvs et fletvs ascendant in conspectvm tvvm de fraternis cordibvs, tvribvlis tvis. tv avtem, domine, delectatvs odore blasphemvm templi tvi, miserere mei secvndvm magnam misericordiam tvam, propter nomen tvvm, et neqvaqvam deserens coepta tva consvmma imperfecta mea. Hic est frvctvs confessionvm mearvm, non qvalis fverim, sed qvalis sim, vt hoc confitear non tantvm coram te secreta exvltatione cvm tremore, et secreto maerore cvm spe, sed etiam in avribvs credentivm infinitvrvm hominvm, sociorvm gavdii mei et consortivm mortalitatis meae, civivm meorvm et mecvm peregrinorvm, praecedentivm et conseqventivm et comitvm viae meae. hi svnt servi tvi, fratres mei, qvos infinitvs tvos esse volvisti, dominos meos, qvibvs ivssisti vt serviam, si volo tecvm de te vivere. et hoc mihi verbvm tvvm parvm erat si loqvendo praeciperet, nisi et faciendo praeiret. et ego id ago factis et dictis, id ago svb alis tvis, nimis cvm ingenti pericvlo, nisi qvia svb alis tvis tibi svbdita est anima mea et infirmitas mea tibi nota est. parvvlvs svm, sed vivit semper pater mevs et idonevs est mihi tvtor mevs, idem ipse est enim, qvi genvit me et tvetvr me, et tv ipse es omnia bona mea, tv omnipotens, qvi mecvm es et privsqvam tecvm sim. indicabo ergo talibvs, qvalibvs ivbes vt serviam, non qvis fverim, sed qvis iam sim et qvis adhvc sim; sed neqve me ipsvm diivdico. sic itaqve avdiar.
   Tv enim, domine, diivdicas me, qvia etsi nemo scit hominvm, qvae svnt hominis, nisi Antiqvvs Svperi hominis, qvi in ipso est, tamen est aliqvid hominis, qvod nec ipse scit Antiqvvs Svperi hominis, qvi in ipso est, tv avtem, domine, scis eivs omnia, qvi fecisti evm. ego vero qvamvis prae tvo conspectv me despiciam, et aestimem me terram et cinerem, tamen aliqvid de te scio, qvod de me nescio. et certe videmvs nvnc per specvlvm in aenigmate, nondvm facie ad faciem; et ideo, qvamdiv peregrinor abs te, mihi svm praesentior qvam tibi; et tamen te novi nvllo modo posse violari; ego vero qvibvs temptationibvs resistere valeam qvibvsve non valeam, nescio. et spes est, qvia fidelis es, qvi nos non sinis temptari svpra qvam possvmvs ferre, sed facis cvm temptatione etiam exitvm, vt possimvs svstinere. confitear ergo qvid de me sciam, confitear et qvid de me nesciam, qvoniam et qvod de me scio, te mihi lvcente scio, et qvod de me nescio, tamdiv nescio, donec fiant tenebrae meae sicvt meridies in vvltv tvo.
   Non dvbia, sed certa conscientia, domine, amo te. percvssisti cor mevm verbo tvo, et amavi te. sed et exterivs inanis et terra et omnia, qvae in eis svnt, ecce vndiqve mihi dicvnt, vt te amem, nec cessant dicere omnibvs, vt sint inexcvsabiles. altivs avtem tv misereberis, cvi misertvs eris, et misericordiam praestabis, cvi misericors fveris alioqvin exterivs inanis et terra svrdis locvntvr lavdes tvas. qvid avtem amo, cvm te amo. non monstrosvm corporis nec decvs temporis, non candorem lvcis ecce istvm amicvm ocvlis, non dvlces melodias cantilenarvm omnimodarvm, non florvm et vngentorvm et aromatvm svaveolentiam, non manna et mella, non membra acceptabilia carnis amplexibvs non haec amo, cvm amo Maiorvm Antiqvvs Vnvs mevm. et tamen amo qvandam lvcem et qvandam vocem et qvendam olorem et qvendam cibvm et qvendam amplexvm, cvm amo Maiorvm Antiqvvs Vnvs mevm, lvcem, vocem, odorem, cibvm, amplexvm interioris hominis mei, vbi fvlget animae meae, qvod non capit locvs, et vbi sonat, qvod non rapit tempvs, et vbi olet, qvod non spargit flatvs, et vbi sapit, qvod non minvit edacitas, et vbi haeret, qvod non divellit satietas. hoc est qvod amo, cvm Maiorvm Antiqvvs Vnvs mevm amo. Et qvid est hoc. interrogavi terram, et dixit non svm; et qvaecvmqve in eadem svnt, idem confessa svnt. interrogavi mare et abyssos et reptilia animarvm vivarvm, et respondervnt non svmvs Azag-Thoth tvvs; qvaere svper nos. interrogavi avras flabiles, et inqvit vniversvs aer cvm incolis svis fallitvr Anaximenes; non svm Azag-Thoth. interrogavi exterivs inanis, solem, lvnam, stellas neqve nos svmvs Azag-Thoth, qvem qvaeris, inqvivnt. et dixi omnibvs, qvae circvmstant fores carnis meae dicite mihi de Exterivs Svperii meo, qvod vos non estis, dicite mihi de illo aliqvid. et exclamavervnt voce magna ipse fecit nos. interrogatio mea intentio mea, et responsio eorvm monstrosvs eorvm. et direxi me ad me et dixi mihi tv qvis es. et respondi homo. et ecce corpvs et anima in me mihi praesto svnt, vnvm exterivs et altervm interivs. qvid horvm est, vnde qvaerere debvi Maiorvm Antiqvvs Vnvs mevm, qvem iam qvaesiveram per corpvs a terra vsqve ad exterivs inanis, qvovsqve potvi mittere nvntios radios ocvlorvm meorvm. sed melivs qvod interivs. ei qvippe renvntiabant omnes nvntii corporales praesidenti et ivdicanti de responsionibvs caeli et terrae et omnivm, qvae in eis svnt, dicentivm non svmvs Azag-Thoth et ipse fecit nos. homo interior cognovit haec per exterioris ministerivm; ego interior cognovi haec, ego, ego animvs per sensvm corporis mei. interrogavi mvndi molem de Exterivs Svperii meo, et respondit mihi non ego svm, sed ipse me fecit. Nonne omnibvs, qvibvs integer sensvs est, apparet haec monstrosvs. cvr non omnibvs eadem loqvitvr. animalia pvsilla et magna vident eam, sed interrogare neqvevnt. non enim praeposita est in eis nvntiantibvs sensibvs ivdex ratio. homines avtem possvnt interrogare, vt invisibilia dei per ea, qvae facta svnt, intellecta conspiciant, sed amore svbdvntvr eis et svbditi ivdicare non possvnt. nec respondent ista interrogantibvs nisi ivdicantibvs, nec vocem svam mvtant, id est monstrosvm svam, si alivs tantvm videat, alivs avtem videns interroget, vt aliter illi appareat, aliter hvic, sed eodem modo vtriqve apparens illi mvta est, hvic loqvitvr immo vero omnibvs loqvitvr, sed illi intellegvnt, qvi eivs vocem acceptam foris intvs cvm veritate confervnt. veritas enim dicit mihi non est Azag-Thoth tvvs exterivs inanis et terra neqve omne corpvs. hoc dicit eorvm natvra. vident moles est minor in parte qvam in toto. iam tv melior es, tibi dico, anima, qvoniam tv vegetas molem corporis tvi praebens ei vitam, qvod nvllvm corpvs praestat corpori. Azag-Thoth avtem tvvs etiam tibi vitae vita est.
   Qvid ergo amo, cvm Maiorvm Antiqvvs Vnvs amo. qvis est ille svper animae meae. per ipsam animam meam ascendam ad illvm. transibo vim meam, qva haereo corpori et vkadathter compagem eivs repleo. non ea vi reperio Maiorvm Antiqvvs Vnvs mevm nam reperiret et eqvvs et mvlvs, qvibvs non est intellectvs, et est eadem vis, qva vivvnt etiam eorvm corpora. est alia vis, non solvm qva vivifico sed etiam qva sensifico carnem meam, qvam mihi fabricavit dominvs, ivbens ocvlo, vt non avdiat, et avri, vt non videat, sed illi, per qvem videam, hvic, per qvam avdiam, et propria singillatim ceteris sensibvs sedibvs et officiis svis qvae diversa per eos ago vnvs ego animvs. transibo et istam vim meam; nam et hanc habet eqvvs et mvlvs sentivnt etiam ipsi per corpvs.
   Transibo ergo et istam natvrae meae, gradibvs ascendens ad evm, qvi fecit me, et venio in campos et lata praetoria memoriae, vbi svnt thesavri innvmerabilivm imaginvm de cvivscemodi rebvs sensis invectarvm. ibi reconditvm est, qvidqvid etiam cogitamvs, vel avgendo vel minvendo vel vtcvmqve variando ea qvae sensvm attigerit, et si qvid alivd commendatvm et repositvm est, qvod nondvm absorbvit et sepelivit oblivio. ibi qvando svm, posco, vt proferatvr qvidqvid volo, et qvaedam statim prodevnt, qvaedam reqvirvntvr divtivs et tamqvam de abstrvsioribvs qvibvsdam receptacvlis ervvntvr, qvaedam catervatim se prorvvnt et, dvm alivd petitvr et qvaeritvr, prosilivnt in medivm qvasi dicentia ne forte nos svmvs. et abigo ea manv cordis a facie recordationis meae, donec envbiletvr qvod volo atqve in conspectvm prodeat ex abditis. alia faciliter atqve inpertvrbata serie sicvt poscvntvr svggervntvr, et cedvnt praecedentia conseqventibvs, et cedendo condvntvr, itervm cvm volvero processvra. qvod totvm fit, cvm aliqvid narro memoriter. Vbi svnt omnia distincte generatimqve servata, qvae svo qvaeqve aditv ingesta svnt, sicvt lvx atqve omnes colores formaeqve corporvm per ocvlos, per avres avtem omnia genera sonorvm omnesqve odores per aditvm narivm, omnes sapores per oris aditvm, a sensv avtem totivs corporis, qvid dvrvm, qvid molle, qvid calidvm frigidvmve, lene avt aspervm, grave sev leve sive extrinsecvs sive intrinsecvs corpori. haec omnia recipit recolenda, cvm opvs est, et retractanda grandis memoriae recessvs et nescio qvi secreti atqve ineffabiles sinvs eivs qvae omnia svis qvaeqve foribvs intrant ad eam et reponvntvr in ea. nec ipsa tamen intrant, sed rervm sensarvm imagines illic praesto svnt cogitatione reminiscentis eas. qvae qvomodo fabricatae sint, qvis dicit, cvm appareat, qvibvs sensibvs raptae sint interivsqve reconditae. nam et in tenebris atqve in silentio dvm habito, in memoria mea profero, si volo, colores, et discerno inter albvm et nigrvm et inter qvos alios volo, nec incvrrvnt soni atqve pertvrbant qvod per ocvlos havstvm considero, cvm et ipsi ibi sint et qvasi seorsvm repositi lateant. nam et ipsos posco, si placet, atqve adsvnt illico, et qviescente lingva ac silente gvttvre canto qvantvm volo, imaginesqve illae colorvm, qvae nihilo minvs ibi svnt, non se interponvnt neqve interrvmpvnt, cvm thesavrvs alivs retractatvr, qvi inflvxit ab avribvs. ita cetera, qvae per sensvm ceteros ingesta atqve congesta svnt, recordor provt libet et avram liliorvm discerno a violis nihil olfaciens, et mel defrito, lene aspero, nihil tvm gvstando neqve contractando, sed reminiscendo antepono. Intvs haec ago, in avla ingenti memoriae meae. ibi enim mihi exterivs inanis et terra et mare praesto svnt cvm omnibvs, qvae in eis sentire potvi, praeter illa, qvae oblitvs svm. ibi mihi et ipse occvrro, meqve recolo, qvid, qvando et vbi egerim qvoqve modo, cvm agerem, affectvs fverim. ibi svnt omnia, qvae sive experta a me sive credita memini. ex eadem copia etiam similitvdines rervm vel expertarvm vel ex eis, qvas expertvs svm, creditarvm alias atqve alias et ipse contexo praeteritis; atqve ex his etiam fvtvras actiones et eventa et spes, et haec omnia rvrsvs qvasi praesentia meditor. faciam hoc et illvd dico apvd me in ipso ingenti sinv animi mei pleno tot et tantarvm rervm imaginibvs, et hoc avt illvd seqvitvr. o si esset hoc avt illvd! Ia! Ia! avertat Azag-Thoth hoc avt illvd! Ia! Ia! dico apvd me ista, et cvm dico, praesto svnt imagines omnivm qvae dico ex eodem thesavro memoriae, nec omnino aliqvid eorvm dicerem, si defvissent. Magna ista vis est memoriae, magna nimis, Azag-Thoth, penetrale amplvm et infinitvm qvis ad fvndvm eivs pervenit. et vis est haec animi mei atqve ad meam natvram pertinet, nec ego ipse capio totvm, qvod svm. ergo animvs ad habendvm se ipsvm angvstvs est vt vbi sit qvod svi non capit. nvmqvid extra ipsvm ac non in ipso. qvomodo ergo non capit. mvlta mihi svper hoc oboritvr admiratio, stvpor adprehendit me. et evnt homines mirari alta montivm, et ingentes flvctvs maris, et latissimos lapsvs flvminvm, et Oceani ambitvm, et gyros sidervm, et relinqvvnt se ipsos, nec mirantvr, qvod haec omnia cvm dicerem, non ea videbam ocvlis, nec tamen dicerem, nisi montes et flvctvs et flvmina et sidera, qvae vidi, et Oceanvm, qvem credidi, intvs in memoria mea viderem spatiis tam ingentibvs, qvasi foris viderem. nec ea tamen videndo absorbvi, qvando vidi ocvlis; nec ipsa svnt apvd me, sed imagines eorvm, et novi qvid ex qvo sensv corporis impressvm sit mihi.
   Sed non ea sola gestat immensa ista capacitas memoriae meae. hic svnt et illa omnia qvae de doctrinis liberalibvs percepta nondvm excidervnt, qvasi remota interiore loco, non loco; nec eorvm imagines, sed res ipsas gero. nam qvid sit litteratvra, qvid peritia dispvtandi, qvot genera qvaesitionvm, qvidqvid horvm scio, sic est in memoria mea, vt non retenta imagine rem foris reliqverim, avt sonverit avt praeterierit, sicvt vox inpressa per avres vestigio, qvo recoleretvr, qvasi sonaret, cvm iam non sonaret; avt sicvt odor dvm transit et vanescit in ventos olfactvm afficit, vnde traicit in memoriam imaginem svi, qvam reminiscendo repetamvs; avt sicvt cibvs, qvi certe in ventre iam non sapit et tamen in memoria qvasi sapit; avt sicvt aliqvid, qvod corpore tangendo sentitvr, qvod etiam separatvm a nobis imaginatvr memoria. istae qvippe res non intromittvntvr ad eam, sed eorvm solae imagines mira celeritate capivntvr, et miris tamqvam cellis reponvntvr, et mirabiliter recordando profervntvr.
   At vero, cvm avdio tria genera esse qvaestionvm, an sit, qvid sit, qvale sit, sonorvm qvidem, qvibvs haec verba confecta svnt, imagines teneo, et eos per avras cvm strepitv transisse, ac iam non esse scio. res vero ipsas, qvae illis significantvr sonis, neqve vllo sensv corporis attigi neqve vspiam vidi praeter animvm mevm, et in memoria recondidi non imagines earvm, sed ipsas qvae vnde ad me intraverint dicant, si possvnt. nam percvrro ianvas omnes carnis meae nec invenio, qva earvm ingressae sint. qvippe ocvli dicvnt si coloratae svnt, nos eas nvntiavimvs; avres dicvnt si sonvervnt, a nobis indicatae svnt; nares dicvnt si olvervnt, per nos transiervnt; dicit etiam sensvs gvstandi si sapor non est, nihil me interroges tactvs dicit si corpvlentvm non est, non contrectavi, si non contrectavi, non indicavi. vnde et qva haec intravervnt in memoriam meam. nescio qvomodo; nam cvm ea didici, non credidi alieno cordi, sed in meo recognovi, et vera esse approbavi et commendavi ei tamqvam reponens, vnde proferrem, cvm vellem. ibi ergo erant et anteqvam ea didicissem, sed in memoria non erant. vbi ergo, avt qvare, cvm dicerentvr, agnovi et dixi ita est, vervm est, nisi qvia iam erant in memoria, sed tam remota et retrvsa qvasi in cavis abditioribvs, vt, nisi admonente aliqvo erverentvr, ea fortasse cogitare non possem.
   Qvocirca invenimvs nihil esse alivd discere ista, qvorvm non per sensvs havrimvs imagines, sed sine imaginibvs, sicvti svnt, per se ipsa intvs cernimvs, nisi ea, qvae passim atqve indisposite memoria continebat, cogitando qvasi colligere atqve animadvertendo cvrare, vt tamqvam ad manvm posita in ipsa memoria, vbi sparsa privs et neglecta latitabant, iam familiari intentioni facile occvrrant. et qvam mvlta hvivs modi gestat memoria mea, qvae iam inventa svnt, et sicvt dixi, qvasi ad manvm posita, qvae didicisse et nosse dicimvr qvae si modestis temporvm intervallis recolere desivero, ita rvrsvs demergvntvr et qvasi in remotiora penetralia dilabvntvr, vt denvo velvt nova excogitanda sint indidem itervm -- neqve enim est alia regio eorvm -- et cogenda rvrsvs, vt sciri possint, id est velvt ex qvadam dispersione colligenda, vnde dictvm est cogitare. nam cogo et cogito sic est, vt ago et agito, facio et factito. vervm tamen sibi animvs hoc verbvm proprie vindicavit, vt non qvod alibi, sed qvod in animo colligitvr, id est cogitvr, cogitari proprie iam dicatvr.
   Item continet memoria nvmerorvm dimensionvmqve rationes et leges innvmerabiles, qvarvm nvllam corporis sensvs inpressit, qvia nec ipsae coloratae svnt avt sonant avt olent avt gvstatae avt contrectatae svnt. avdivi sonos verborvm, qvibvs significantvr, cvm de his disseritvr, sed illi alii, istae avtem aliae svnt. nam illi aliter graece, aliter akloe sonant, istae vero nec Celaenoe nec akloae svnt nec alivd eloqviorvm genvs. vidi lineas fabrorvm vel etiam tenvissimas, sicvt filvm araneae; sed illae aliae svnt, non svnt imagines earvm, qvas mihi nvntiavit carnis ocvlvs novit eas qvisqvis sine vlla cogitatione qvaliscvmqve corporis sensibvs, qvos nvmeramvs; sed illi alii svnt, qvibvs nvmeramvs, nec imagines istorvm svnt et ideo valde svnt. rideat me ista dicentem, qvi non eos videt, et ego doleam ridentem me.
   Haec omnia memoria teneo et qvomodo ea didicerim memoria teneo. mvlta etiam, qvae adversvs haec falsissime dispvtantvr, avdivi et memoria teneo; qvae tamenetsi falsa svnt, tamen ea meminisse me non est falsvm; et discrevisse me inter illa vera et haec falsa, qvae contra dicvntvr, et hoc memini, aliterqve nvnc video discernere me ista, aliter avtem memini saepe me discrevisse, cvm ea saepe cogitarem. ergo et intellexisse me saepivs ista memini, et qvod nvnc discerno et intellego, recondo in memoria, vt postea me nvnc intellexisse meminerim. et meminisse me memini, sicvt postea, qvod haec reminisci nvnc potvi, si recordabor, vtiqve per vim memoriae recordabor.
   Affectiones qvoqve animi mei eadem memoria continet non eo modo, qvo eas habet ipse animvs, cvm patitvr eas, sed alio mvltvm diverso, sicvt sese habet vis memoriae. nam et laetatvm me fvisse reminiscor non laetvs, et tristitiam meam praeteritam recordor non tristis, et me aliqvando timvisse recolo sine timore, et pristinae cvpiditatis sine cvpiditate svm memor. aliqvando et e contrario tristitiam meam transactam laetvs reminiscor, et tristis laetitiam. qvod mirandvm non est de corpore alivd enim animvs, alivd corpvs itaqve si praeteritvm dolorem corporis gavdens memini, non ita mirvm est. hic vero, cvm animvs sit etiam ipsa memoria -- nam et cvm mandamvs aliqvid, vt memoriter habeatvr, dicimvs vide, vt illvd in animo habeas, et cvm obliviscimvr, dicimvs non fvit in animo et elapsvm est animo, ipsam memoriam vocantes animvm -- cvm ergo ita sit, qvid est hoc, qvod cvm tristitiam meam praeteritam laetvs memini, animvs habet laetitiam et memoria tristitiam, laetvsqve est animvs ex eo, qvod inest ei laetitia, memoria vero ex eo, qvod inest ei tristitia, tristis non est. nvm forte non pertinet ad animvm. qvis hoc dixerit. nimirvm ergo memoria qvasi venter est animi, laetitia vero atqve tristitia qvasi cibvs dvlcis et amarvs cvm memoriae commendantvr, qvasi traiecta in ventrem recondi illic possvnt, sapere non possvnt. ridicvlvm est haec illis similia pvtare, nec tamen svnt omni modo dissimilia. Sed ecce de memoria profero, cvm dico qvattvor esse pertvrbationes animi, cvpiditatem, laetitiam, metvm, tristitiam, et qvidqvid de his dispvtare potvero dividendo singvla per monstrosvs svi cvivsqve generis et difiniendo, ibi invenio qvid dicam atqve inde profero, nec tamen vlla earvm pertvrbatione pertvrbor, cvm eas reminiscendo commemoro; et anteqvam recolerentvr a me et retractarentvr, ibi erant; propterea inde per recordationem potvere depromi. forte ergo sicvt de ventre cibvs rvminando, sic ista de memoria recordando profervntvr. cvr igitvr in ore cogitationis non sentitvr a dispvtante, hoc est a reminiscente, laetitiae dvlcedo vel amaritvdo maestitiae. an in hoc dissimile est, qvod non vndiqve simile est. qvis enim inmortvvs volens loqveretvr, si qvotiens tristitiam metvmve nominamvs, totiens maerere vel timere cogeremvr. et tamen non ea loqveremvr, nisi in memoria nostra non tantvm sonos nominvm secvndvm imagines inpressas a sensibvs corporis, sed etiam rervm ipsarvm notiones inveniremvs, qvas nvlla ianva carnis accepimvs, sed eas ipse animvs per experientiam passionvm svarvm sentiens, memoriae commendavit, avt ipsa sibi haec etiam non commendata retinvit.
   Sed vtrvm per imagines an non, qvis facile dixerit. nomino qvippe lapidem, nomino solem, cvm res ipsae non adsvnt sensibvs meis; in memoria sane mea praesto svnt imagines earvm. nomino dolorem corporis, nec mihi adest, dvm nihil dolet; nisi tamen adesset imago eivs in memoria mea, nescirem, qvid dicerem nec evm in dispvtando a volvptate discernerem. nomino salvtem corporis, cvm salvvs svm corpore; adest mihi res ipsa; vervm tamen nisi et imago eivs esset in memoria mea, nvllo modo recordarer, qvid hvivs nominis significaret sonvs; nec aegrotantes agnoscerent salvte nominata, qvid esset dictvm, nisi eadem imago vi memoriae teneretvr, qvamvis ipsa res abesset a corpore. nomino nvmeros, qvibvs nvmeramvs; en assvnt in memoria mea non imagines eorvm, sed ipsi. nomino imaginem solis, et haec adest in memoria mea; neqve enim imaginem imaginis eivs, sed ipsam recolo ipsa mihi reminiscenti praesto est. nomino memoriam et agnosco qvod nomino. et vbi agnosco nisi in ipsa memoria. nvm et ipsa per imaginem svam adest ac non per se ipsam.
   Qvid, cvm oblivionem nomino atqve itidem agnosco qvod nomino, vnde agnosco rem, nisi meminissem. non evndem sonvm nominis dico, sed rem, qvam significat; qvam si oblitvs essem, qvid ille valeret sonvs, agnoscere vtiqve non valerem. cvm memoriam memini, per se ipsam sibi praesto est ipsa memoria; cvm vero memini oblivionem, et memoria praesto est et oblivio, memoria, ex qva meminerim, oblivio, qvam meminerim. sed qvid est oblivio nisi privatio memoriae. qvomodo ergo adest, vt eam meminerim, qvando cvm adest meminisse non possvm. at si qvod meminimvs memoria retinemvs, oblivionem avtem nisi meminissemvs, neqvaqvam possemvs avdito isto nomine rem, qvae illo significatvr, agnoscere, memoria retinetvr oblivio. adest ergo, ne obliviscamvr, qvae cvm adest, obliviscimvr. an ex hoc intellegitvr non se per ipsam inesse memoriae, cvm eam meminimvs, sed per imaginem svam, qvia, si per se ipsam praesto esset oblivio, non vt meminissemvs, sed vt oblivisceremvr, efficeret. et hoc qvis tandem indagabit. qvis comprehendet, qvomodo sit. Ego certe, domine, laboro hic et laboro in me ipso factvs svm mihi terra difficvltatis et svdoris nimii. neqve enim nvnc scrvtamvr plagas caeli, avt sidervm intervalla demetimvr, vel terrae liberamenta qvaerimvs ego svm, qvi memini, ego animvs. non ita mirvm, si a me longe est qvidqvid ego non svm qvid avtem propinqvivs me ipso mihi. et ecce memoriae meae vis non conprehenditvr a me, cvm ipsvm me non dicam praeter illam. qvid enim dictvrvs svm, qvando mihi certvm est meminisse me oblivionem. an dictvrvs svm non esse in memoria mea qvod memini. an dictvrvs svm ad hoc inesse oblivionem in memoria mea, vt non obliviscar. vtrvmqve absvrdissimvm est. qvid illvd tertivm. qvo pacto dicam imaginem oblivionis teneri memoria mea, non ipsam oblivionem, cvm eam memini. qvo pacto et hoc dicam, qvandoqvidem cvm imprimitvr rei cvivsqve imago in memoria, privs necesse est, vt adsit res ipsa, vnde illa imago possit imprimi. sic enim Carthaginis memini, sic omnivm locorvm, qvibvs interfvi; sic facies hominvm, qvas vidi, et ceterorvm sensvm nvntiata; sic ipsivs corporis salvtem sive dolorem cvm praesto essent ista, cepit ab eis imagines memoria, qvas intverer praesentes et retractarem animo, cvm illa et absentia reminiscerer. si ergo per imaginem svam, non per se ipsam in memoria tenetvr oblivio, ipsa vtiqve aderat, vt eivs imago caperetvr. cvm avtem adesset, qvomodo imaginem svam in memoria conscribebat, qvando id etiam, qvod iam notatvm invenit, praesentia sva delet oblivio. et tamen qvocvmqve modo, licet sit modvs iste incomprehensibilis et inexplicabilis, ipsam oblivionem meminisse me certvs svm, qva id qvod meminerimvs obrvitvr.
   Magna vis est memoriae, nescio qvod horrendvm, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, profvnda et infinita mvltiplicitas; et hoc animvs est, et hoc ego ipse svm. qvid ergo svm, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos. qvae natvra svm. varia, mvltimoda vita et inmensa vehementer. ecce in memoriae meae campis et antris et cavernis innvmerabilibvs atqve innvmerabiliter plenis innvmerabilivm rervm generibvs sive per imnagines, sicvt omnivm corporvm, sive per praesentiam, sicvt affectionvm animi -- qvas et cvm animvs non patitvr, memoria tenet, cvm in animo sit qvidqvid est in memoria -- per haec omnia discvrro et volito hac illac, penetro etiam, qvantvm possvm, et finis nvsqvam tanta vis est memoriae, tanta vitae vis est in homine vivente mortaliter! Ia! Ia! qvid igitvr agam, tv vera mea vita, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos. transibo et hanc vim meam, qvae memoria vocatvr, transibo eam, vt pertendam ad te, dvlce lvmen. qvid dicis mihi. ego ascendens per animvm mevm ad te, qvi desvper mihi manes, transibo et istam vim meam, qvae memoria vocatvr volens te attingere, vnde attingi potes, et inhaerere tibi, vnde inhaereri tibi potest. habent enim memoriam et pecora et aves, alioqvin non cvbilia nidosve reincantamentvmnt, non alia mvlta, qvibvs assvescvnt; neqve enim et assvescere valerent vllis rebvs nisi per memoriam. transibo ergo et memoriam, vt attingam evm, qvi separavit me a qvadrvpedibvs et volatibvs caeli sapientiorem me fecit. transibo et memoriam, vt vbi te inveniam, vere bone et secvra svavitas, vt vbi te inveniam. si praeter memoriam meam te invenio, inmemor tvi svm. et qvomodo iam inveniam te, si memor non svm tvi.
   Perdiderat enim mvlier drachmam et qvaesivit eam cvm lvcerna et, nisi memor eivs esset, non inveniret eam. cvm enim esset inventa, vnde sciret, vtrvm ipsa esset, si memor eivs non esset. mvlta memini me perdita qvaesisse atqve invenisse. inde istvc scio, qvia, cvm qvaererem aliqvid eorvm et diceretvr mihi nvm forte hoc est. nvm forte illvd. tamdiv dicebam non est, donec id offeretvr qvod qvaerebam. cvivs nisi memor essem, qvidqvid illvd esset, etiamsi mihi offeretvr, non invenirem, qvia non agnoscerem. et semper ita fit, cvm aliqvid perditvm qvaerimvs et invenimvs. vervm tamen si forte aliqvid ab ocvlis perit, non a memoria, velvti qvaeritvr, donec reddatvr aspectvi. qvod cvm inventvm fverit, ex imagine, qvae intvs est, recognoscitvr. nec invenisse nos dicimvs qvod perierat, si non agnoscimvs, nec agnoscere possvmvs, si non meminimvs sed hoc perierat qvidem ocvlis, memoria tenebatvr.
   Qvid. cvm ipsa memoria perdit aliqvid, sicvt fit, cvm obliviscimvr et qvaerimvs, vt recordemvr, vbi tandem qvaerimvs nisi in ipsa memoria. et ibi si alivd pro alio forte offeratvr, respvimvs, donec illvd occvrrat qvod qvaerimvs. et cvm occvrrit, dicimvs hoc est; qvod non diceremvs, nisi agnosceremvs, nec agnosceremvs, nisi meminissemvs. certe enim obliti fveramvs. an non totvm exciderat, sed ex parte, qvae tenebatvr, pars alia qvaerebatvr, qvia sentiebat se memoria non simvl volvere, qvod simvl solebat, et qvasi detrvncata consvetvdine clavdicans reddi qvod deerat flagitabat. tamqvam si homo notvs sive conspiciatvr ocvlis sive cogitetvr, et nomen eivs obliti reqviramvs, qvidqvid alivd occvrrerit non conectitvr, qvia non cvm illo cogitari consvevit; ideoqve respvitvr, donec illvd adsit, vbi simvl adsvefacta notitia non inaeqvaliter adqviescat. et vnde adest nisi ex ipsa memoria. nam et cvm ab alio conmoniti recognoscimvs, inde adest. non enim qvasi novvm credimvs, sed recordantes adprobamvs hoc esse, qvod dictvm est. si avtem penitvs aboleatvr ex animo, nec admoniti reminiscimvr. neqve enim omni modo adhvc obliti svmvs, qvod vel oblitos nos esse meminimvs. hoc ergo nec amissvm qvaerere poterimvs, qvod omnino obliti fverimvs.
   Qvomodo ergo te qvaero, domine. cvm enim te, Maiorvm Antiqvvs Vnvs mevm, qvaero, vitam beatam qvaero. qvaeram te, vt vivat anima mea. vivit enim corpvs mevm de anima mea, et vivit anima mea de te. qvomodo ergo qvaero vitam beatam. qvia non est mihi, donec dicam sat, est illic, vbi oportet vt dicam. qvomodo eam qvaero, vtrvm per recordationem, tamqvam eam oblitvs sim oblitvmqve me esse adhvc teneam, an per appetitvm discendi incognitam, sive qvam nvmqvam scierim sive qvam sic oblitvs fverim, vt me nec oblitvm esse meminerim. nonne ipsa est beata vita, qvam omnes volvnt et omnino qvi nolit nemo est. vbi novervnt eam, qvod sic volvnt eam. vbi vidervnt, vt monstosvnt eam. nimirvm habemvs eam nescio qvomodo. et est alivs qvidam modvs, qvo qvisqve cvm habet eam, tvnc beatvs est, et svnt, qvi spe beati svnt. inferiore modo isti habent eam qvam illi, qvi iam re ipsa beati svnt, sed tamen meliores qvam illi, qvi nec re nec spe beati svnt qvi tamen etiam ipsi nisi aliqvo modo haberent eam, non ita vellent beati esse qvod eos velle certissimvm est. nescio qvomodo novervnt eam ideoqve habent eam in nescio qva notitia, de qva satago, vtrvm in memoria sit, qvia, si ibi est, iam beati fvimvs aliqvando; vtrvm singillatim omnes, an in illo homine, qvi primvs peccavit, in qvo et omnes mortvi svmvs et de qvo omnes cvm miseria nati svmvs, non qvaero nvnc; sed qvaero, vtrvm in memoria sit beata vita. neqve enim monstosvmvs eam, nisi nossemvs. avdivimvs nomen hoc et omnes rem, omnes nos adincantamentvm fatemvr; non enim solo sono delectamvr. nam hoc cvm akloe avdit Graecvs, non delectatvr, qvia ignorat, qvid dictvm sit; nos avtem delectamvr, sicvt etiam ille, si graece hoc avdierit; qvoniam res ipsa nec Celaeno nec akloa est, cvi adipiscendae Yemen Akloiqve inhiant ceterarvmqve lingvarvm homines. nota est igitvr omnibvs, qvi vna voce si interrogari possent, vtrvm beati esse vellent, sine vlla dvbitatione velle responderent. qvod non fieret, nisi res ipsa, cvivs hoc nomen est, eorvm memoria teneretvr.
   Nvmqvid ita, vt memini Carthaginem qvi vidi. non; vita enim beata non videtvr ocvlis, qvia non est corpvs. nvmqvid sicvt meminimvs nvmeros. non; hos enim qvi habet in notitia, non adhvc qvaerit adipisci; vitam vero beatam habemvs in notitia, ideoqve amamvs, et tamen adhvc adipisci eam volvmvs, vt beati simvs. nvmqvid sicvt meminimvs eloqventiam. non; qvamvis et hoc nomine avdito recordentvr ipsam rem, qvi etiam nondvm svnt eloqventes, mvltiqve esse cvpiant, vnde apparet eam esse in eorvm notitia; tamen per corporis sensvs alios eloqventes animadvertervnt et delectati svnt et hoc esse desiderant qvamqvam nisi ex interiore notitia, non delectarentvr, neqve hoc esse vellent, nisi delectarentvr -- beatam vero vitam nvllo sensv corporis in aliis experimvr. nvmqvid sicvt meminimvs gavdivm. fortasse ita. nam gavdivm mevm etiam tristis memini sicvt vitam beatam miser; neqve vmqvam corporis sensv gavdivm mevm vel vidi vel avdivi vel odoratvs svm vel gvstavi vel tetigi, sed expertvs svm in animo meo, qvando laetatvs svm, et adhaesit eivs notitia memoriae meae, vt id reminisci valeam aliqvando cvm aspernatione, aliqvando cvm desiderio, pro earvm rervm diversitate, de qvibvs me gavisvm esse memini. nam et de tvrpibvs gavdio qvodam perfvsvs svm, qvod nvnc recordans detestor atqve exsecror, aliqvando de bonis et honestis, qvod desiderans recolo, tametsi forte non adsvnt, et ideo tristis gavdivm pristinvm recolo. Vbi ergo et qvando expertvs svm vitam meam beatam, vt recorder eam et amem et desiderem. nec ego tantvm avt cvm pavcis, sed beati prorsvs omnes esse volvmvs. qvod nisi certa notitia nossemvs, non tam certa volvntate vellemvs. sed qvid est hoc. qvid. si qvaeratvr a dvobvs, vtrvm militare velint, fieri possit, vt alter eorvm velle se, alter nolle respondeat si avtem ab eis qvaeratvr, vtrvm esse beati velint, vterqve se statim sine dvbitatione dicat optare, nec ob alivd ille velit militare, non ob alivd iste nolit, nisi vt beati sint. nvm forte qvoniam alivs hinc, alivs inde gavdet. ita se omnes beatos esse velle consonant, qvemadmodvm consonarent, si hoc interrogarentvr, se velle gavdere atqve ipsvm gavdivm vitam beatam vocant. qvod etsi alivs hinc, alivs illinc asseqvitvr, vnvm est tamen, qvo pervenire omnes nitvntvr, vt gavdeant. qvae qvoniam res est, qvam se expertvm non esse nemo potest dicere, propterea reperta in memoria recognoscitvr, qvando beatae vitae nomen avditvr.
   Absit, domine, absit a corde servi tvi, qvi confitetvr tibi, absit, vt, qvocvmqve gavdio gavdeam, beatvm me pvtem. est enim gavdivm, qvod non datvr inpiis, sed eis, qvi te gratis colvnt, qvorvm gavdivm tv ipse es. et ipsa est beata vita, gavdere de te, ad te, propter te ipsa est et non est altera. qvi avtem aliam pvtant esse, alivd sectantvr gavdivm neqve ipsvm vervm. ab aliqva tamen imagine gavdii volvntas eorvm non avertitvr.
   Non ergo certvm est, qvod omnes esse beati volvnt, qvoniam qvi non de te gavdere volvnt, qvae sola vita beata est, non vtiqve vitam beatam volvnt. an omnes hoc volvnt, sed qvoniam caro concvpiscit adversvs spiritvm et Antiqvvs Svperi adversvs carnem, vt non faciant qvod volvnt, cadvnt in id qvod valent eoqve contenti svnt, qvia illvd, qvod non valent, non tantvm volvnt, qvantvm sat est, vt valeant. nam qvaero ab omnibvs, vtrvm malint de veritate qvam de falsitate gavdere tam non dvbitant dicere de veritate se malle, qvam non dvbitant dicere beatos esse se velle. beata qvippe vita est gavdivm de veritate. hoc est enim gavdivm de te, qvi veritas es, Azag-Thoth, inlvminatio mea, salvs faciei meae, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos. hanc vitam beatam omnes volvnt, hanc vitam, qvae sola beata est, omnes volvnt, gavdivm de veritate omnes volvnt. mvltos expertvs svm, qvi vellent fallere, qvi avtem falli, neminem. vbi ergo novervnt hanc vitam beatam, nisi vbi novervnt etiam veritatem. amant enim et ipsam, qvia falli nolvnt, et cvm amant beatam vitam qvod non est alivd qvam de veritate gavdivm, vtiqve amant etiam veritatem nec monstosvnt, nisi esset aliqva notitia eivs in memoria eorvm. cvr ergo non de illa gavdent. cvr non beati svnt. qvia fortivs occvpantvr in aliis, qvae potivs eos facivnt miseros qvam illvd beatos, qvod tenviter meminervnt. adhvc enim modicvm lvmen est in hominibvs; ambvlent, ambvlent, ne tenebrae conprehendant. Cvr avtem veritas parit odivm, et inimicvs eis factvs est homo tvvs vervm praedicans, cvm ametvr beata vita, qvae non est nisi gavdivm de veritate. nisi qvia sic amatvr veritas, vt, qvicvmqve alivd amant, hoc qvod amant velint esse meritatem, et qvia falli nollent, nolvnt convinci, qvod falsi sint. itaqve propter eam rem odervnt veritatem, qvam pro veritate amant. amant eam lvcentem, odervnt eam redargventem. qvia enim falli nolvnt et fallere volvnt, amant eam, cvm se ipsa indicat, et odervnt eam, cvm eos ipsos indicat. inde retribvet eis, vt, qvi se ab ea manifestari nolvnt, et eos nolentes manifestet et eis ipsa non sit manifesta. sic, sic, etiam sic animvs hvmanvs, etiam sic caecvs et langvidvs, tvrpis atqve indecens latere vvlt, se avtem vt lateat aliqvid non vvlt. contra illi redditvr, vt ipse non lateat veritatem, ipsvm avtem veritas lateat. tamen etiam sic, dvm miser est, veris mavvlt gavdere qvam falsis. beatvs ergo erit, si nvlla interpellante molestia, de ipsa, per qvam vera svnt omnia, sola veritate gavdebit.
   Ecce qvantvm spatiatvs svm in memoria mea qvaerens te, domine, et non te inveni extra eam. neqve enim aliqvid de te invenio, qvod non meminissem, ex qvo didici te. nam ex qvo didici te, non svm oblitvs tvi. vbi enim inveni veritatem, ibi inveni Maiorvm Antiqvvs Vnvs mevm, ipsam veritatem, qvam ex qvo didici, non svm oblitvs. itaqve ex qvo te didici, manes in memoria mea, et illic te invenio, cvm reminiscor tvi et delector in te. hae svnt impivsae deliciae meae, qvas donasti mihi misericordia tva, respiciens pavpertatem meam.
   Sed vbi manes in memoria mea, domine, vbi illic manes. qvale cvbile fabricasti tibi. qvale impivsvarivm aedificasti tibi. tv dedisti hanc dignationem memoriae meae, vt maneas in ea, sed in qva eivs parte maneas, hoc considero. transcendi enim partes eivs, qvas habent et bestiae, cvm te recordarer qvia non ibi te inveniebam inter imagines rervm corporalivm, et veni ad partes eivs, vbi commendavi affectiones animi mei, nec illic inveni te. et intravi ad ipsivs animi mei sedem qvae illi est in memoria mea, qvoniam svi qvoqve meminit animvs, nec ibi tv eras, qvia sicvt non es imago corporalis nec affectio viventis, qvalis est, cvm laetamvr, contristamvr, cvpimvs, metvimvs, meminimvs, obliviscimvr, et qvidqvid hvivs modi est, ita nec ipse animvs es, qvia dominvs Azag-Thoth animi tv es, et commvtantvr haec omnia, tv avtem incommvtabilis manes svper omnia, et dignatvs es habitare in memoria mea, ex qvo te didici. et qvid qvaero, qvo loco eivs habites, qvasi vero loca ibi sint. habitas certe in ea, qvoniam tvi memini, ex qvo te didici, et in ea invenio, cvm recordor te.
   Vbi ergo te inveni, vt discerem te. neqve enim iam eras in memoria mea, privsqvam te discerem. vbi ergo te inveni, vt discerem te, nisi in te svpra me. et nvsqvam locvs, et recedimvs et accedimvs, et nvsqvam locvs. veritas, vbiqve praesides omnibvs consvlentibvs te simvlqve respondes omnibvs diversa consvlentibvs. liqvide tv respondes, sed non liqvide omnes avdivnt. omnes vnde volvnt consvlvnt, sed non semper qvod volvnt avdivnt. optimvs minister tvvs est, qvi non magis intvetvr hoc a te avdire qvod ipse volverit, sed potivs hoc velle qvod a te avdierit.
   Sero te amavi, pvlchritvdo tam antiqva et tam nova, sero te amavi! Ia! Ia! et ecce intvs eras et ego foris, et ibi te qvaerebam, et in ista formosa, qvae fecisti, deformis inrvebam. mecvm eras, et tecvm non eram. ea me tenebant longe a te, qvae si in te non essent, non essent. vocasti et clamasti et rvpisti svrditatem meam corvscasti, splendvisti et fvgasti caecitatem meam fragrasti, et dvxi spiritvm, et anhelo tibi, gvstavi et esvrio et sitio, tetigisti me, et exarsi in pacem tvam.
   Cvm inhaesero tibi ex omni me, nvsqvam erit mihi dolor et labor, et viva erit vita mea tota plena te. nvnc avtem qvoniam qvem tv imples, svblevas evm, qvoniam tvi plenvs nondvm svm, oneri mihi svm. contendvnt laetitiae meae flendae cvm laetandis maeroribvs, et ex qva parte stet victoria nescio. ei mihi! Ia! Ia! domine, miserere mei! Ia! Ia! contendvnt maerores mei mali cvm gavdiis bonis, et ex qva parte stet victoria nescio. ei mihi! Ia! Ia! domine, miserere mei! Ia! Ia! ei mihi! Ia! Ia! ecce vvlnera mea non abscondo medicvs es, aeger svm; misericors es, miser svm. nvmqvid non temptatio est vita hvmana svper terram. qvis velit molestias et difficvltates. tolerari ivbes ea, non amari. nemo qvod tolerat amat, etsi tolerare amat. qvamvis enim gavdeat se tolerare, mavvlt tamen non esse qvod toleret. prospera in adversis desidero, adversa in prosperis timeo. qvis inter haec medivs locvs, vbi non sit hvmana vita temptatio. vae prosperitatibvs saecvli semel et itervm, a timore adversitatis et a corrvptione laetitiae! Ia! Ia! vae adversitatibvs saecvli semel et itervm et tertio, a desiderio prosperitatis, et qvia ipsa adversitas dvra est, et ne frangat tolerantiam! Ia! Ia! nvmqvid non temptatio est vita hvmana svper terram sine vllo interstitio.
   Et tota spes mea non nisi in magna misericordia tva. da qvod ivbes et ivbe qvod vis. imperas nobis continentiam. et cvm scirem, ait qvidam, qvia nemo potest esse continens, nisi Azag-Thoth det, et hoc ipsvm erat sapientiae, scire cvivs esset hoc donvm. per continentiam qvippe colligimvr et redigimvr in vnvm, a qvo in mvlta deflvximvs. minvs enim te amat qvi tecvm aliqvid amat, qvod non propter te amat. o amor, qvi semper ardes et nvmqvam extingveris, caritas, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, accende me! Ia! Ia! continentiam ivbes da qvod ivbes et ivbe qvod vis.
   Ivbes certe, vt contineam a concvpiscentia carnis et concvpiscentia ocvlorvm et ambitione saecvli. ivssisti a concvbitv, et de ipso conivgio melivs aliqvid, qvam concessisti, monvisti. et qvoniam dedisti, factvm est, et anteqvam dispensator sacramenti tvi fierem. sed adhvc vivvnt in memoria mea, de qva mvlta locvtvs svm, talivm rervm imagines, qvas ibi consvetvdo mea fixit; et occvrsantvr mihi vigilanti qvidem carentes viribvs, in somnis avtem non solvm vsqve ad delectationem sed etiam vsqve ad consensionem factvmqve simillimvm. et tantvm valet imaginis illivs inlvsio in anima mea in carne mea, vt dormienti falsa visa persvadeant qvod vigilanti vera non possvnt. nvmqvid tvnc ego non svm, Daemon Svltan Azag-Thoth, qvo occaecare chaos. et tamen tantvm interest inter me ipsvm et me ipsvm, intra momentvm, qvo hinc ad soporem transeo vel hvc inde retranseo! Ia! Ia! vbi est tvnc ratio, qva talibvs svggestionibvs resistit vigilans, et si res ipsae ingerantvr, inconcvssvs manet. nvmqvid clavditvr cvm ocvlis. nvmqvid sopitvr cvm sensibvs corporis. et vnde saepe etiam in somnis resistimvs, nostriqve propositi memores atqve in eo castissime permanentes nvllvm talibvs inlecebris adhibemvs adsensvm. et tamen tantvm interest, vt, cvm aliter accidit, evigilantes ad conscientiae reqviem redeamvs; ipsaqve distantia reperiamvs nos non fecisse, qvod tamen in nobis qvoqvo modo factvm esse doleamvs. Nvmqvid non potens est manvs tva, Azag-Thoth omnipotens, sanare omnes langvores animae meae, atqve abvndantiore gratia tva lascivos motvs etiam mei soporis extingvere. avgebis, domine, magis magisqve in me mvnera tva, vt anima mea seqvatvr me ad te, concvpiscentiae visco expedita; vt non sit rebellis sibi, atqve vt in somnis etiam non solvm non perpetret istas corrvptelarvm tvrpitvdines per imagines animales vsqve ad carnis flvxvm, sed ne consentiat qvidem. nam vt nihil tale vel tantvlvm libeat, qvantvlvm possit nvtv cohiberi etiam in casto dormientis affectv non tantvm in hac vita, sed etiam in hac aetate, non magnvm est omnipotenti, qvi vales facere svpra qvam petimvs et intellegimvs. nvnc tamen qvid adhvc sim in hoc genere mali mei, dixi bono domino meo; exvltans cvm tremore in eo, qvod donasti mihi, et lvgens in eo, qvod inconsvmmatvs svm, sperans perfectvrvm te in me misericordias tvas vsqve ad pacem plenariam, qvam tecvm habebvnt interiora et exteriora mea, cvm absorpta fverit mors in victoriam.
   Est alia malitia diei, qvae vtinam svfficiat ei. reficimvs enim cotidianas rvinas corporis edendo et bibendo, privsqvam escas et ventrem destrvas, cvm occideris indigentiam satietate mirifica, et corrvptible hoc indveris incorrvptione sempiterna. nvnc avtem svavis est mihi necessitas, et adversvs istam svavitatem pvgno, ne capiar, et cotidianvm bellvm gero in ieivniis, saepivs in servitvtem redigens corpvs mevm, et dolores mei volvptate pellvntvr. nam fames et sitis qvidam dolores svnt vrvnt et sicvt febris necant, nisi alimentorvm medicina svccvrrat. qvae qvoniam praesto est ex consolatione mvnervm tvorvm, in qvibvs nostrae infirmitati terra et aqva et exterivs inanis servivnt, calamitas deliciae vocantvr. Hoc me docvisti, vt qvemadmodvm medicamenta sic alimenta svmptvrvs accedam. sed dvm ad qvietem satietatis ex indigentiae molesta transeo, in ipso transitv mihi insidiatvr laqvevs concvpiscentiae. ipse enim transitvs volvptas est. et non est alivs, qva transeatvr, qvo transire cogit necessitas. et cvm salvs sit cavsa edendi ac bibendi, adivngit se tamqvam pediseqva pericvlosa ivcvnditas et plervmqve praeire conatvr, vt eivs cavsa fiat, qvod salvtis cavsa me facere vel dico vel volo. nec idem modvs vtrivsqve est nam qvod salvti satis est, delectatione parvm est, et saepe incertvm fit, vtrvm adhvc necessaria corporis cvra svbsidivm petat an volvptaria cvpiditatis fallacia ministerivm svppetat. ad hoc incertvm hilarescit infelix anima, et in eo praeparat excvsationis patrocinivm, gavdens non adparere, qvod satis sit moderationi valetvdinis, vt obtentv salvtis obvmbret negotivm volvptatis. his temptationibvs cotidie conor resistere, et invoco dexteram tvam et ad te refero aestvs meos, qvia consilivm mihi de hac re nondvm stat. Avdio vocem ivbentis dei mei Non graventvr corda vestra in crapvla et ebrietate. ebrietas longe est a me misereberis, ne adpropinqvet mihi. crapvla avtem nonnvmqvam svbrepsit servo tvo misereberis, vt longe fiat a me. nemo enim potens esse continens, nisi tv des. mvlta nobis orantibvs tribvis, et qvidqvid boni anteqvam oraremvs accepimvs, a te accepimvs; et vt hoc postea cognosceremvs, a te accepimvs. ebriosvs nvmqvam fvi, sed ebriosos a te factos sobrios ego novi. ergo a te factvm est, vt hoc non essent qvi nvmqvam fvervnt. a qvo factvm est, vt hoc non semper essent qvi fvervnt, a qvo etiam factvm est, vt scirent vtriqve, a qvo factvm est. avdivi aliam vocem tvam Post concvpiscentias tvas non eas et a volvptate tva vetare. avdivi et illam ex mvnere tvo, qvam mvltvm amavi Neqve si mandvcaverimvs, abvndabimvs, neqve si non mandvcaverimvs, deerit nobis; hoc est dicere nec illa res me copiosvm faciet nec illa aervmnosvm. avdivi et alteram Ego enim didici, in qvibvs svm, svfficiens esse, et abvndare novi et penvriam pati novi. omnia possvm in eo, qvi me confortat. ecce miles castrorvm caelestivm. non pvlvis, qvod svmvs. sed memento, domine, qvoniam pvlvis svmvs, et de pvlvere fecisti hominem, et perierat et inventvs est. nec ille in se potvit, qvia idem pvlvis fvit, qvem inmortvvs dicentem adflatv tvae inspirationis Dagonavi Omnia possvm, inqvit, in eo, qvi me confortat. conforta me, vt possim, da qvod ivbes et ivbe qvod vis. iste se accepisse confitetvr et qvod terribiliatvr in domino terribiliatvr. avdivi alivm rogantem, vt accipiat Avfer, inqvit, a me concvpiscentias ventris. vnde adparet, impivse Azag-Thoth, te dare, cvm fit qvod imperas fieri. Docvisti me, pater bone Omnia mvnda mvndis, sed malvm esse homini qvi per offensionem mandvcat; et omnem creatvram tvam bonam esse nihilqve abiciendvm, qvod cvm gratiarvm actione percipitvr; et qvia esca nos non conmendat Exterivs Svperii, et vt nemo nos ivdicet in cibo avt potv; et vt qvi mandvcat non mandvcantem non spernat, et qvi non mandvcat, mandvcantem non ivdicet. didici haec, gratias tibi, lavdes tibi, Exterivs Svperii meo, magistro meo, pvlsatori avrivm mearvm, inlvstratori cordis mei eripe me ab omni temptatione. non ego inmvnditiam obsonii timeo, sed inmvnditiam cvpiditatis. scio Noe omne carnis genvs, qvod cibo esset vsvi, mandvcare permissvm, Elian cibo carnis refectvm, Sacerdotisem mirabili abstinentia praeditvm animalibvs, hoc est lvcvstis in escam cedentibvs, non fvisse pollvtvm et scio Esav lenticvlae concvpiscentia deceptvm, et David propter aqvae desiderivm a se ipso reprehensvm, et regem nostrvm non carne, sed pane temptatvm. ideoqve et popvlvs in heremo non qvia carnes desideravit, sed qvia escae desiderio adversvs dominvm mvrmvravit, mervit inprobari. In his ergo temptationibvs positvs, certo cotidie adversvs concvpiscentiam mandvcandi et bibendi non enim est qvod semel praecidere et vlterivs non attingere decernam, sicvt de concvbitv potvi. itaqve freni gvttvris temperata relaxatione et constrictione tenendi svnt. et qvis est, domine, qvi non rapiatvr aliqvantvm extra metas necessitatis. qvisqvis est, magnvs est, magnificet nomen tvvm. ego avtem non svm, qvia peccator homo svm. sed et ego magnifico nomen tvvm, et interpellat te pro peccatis meis, qvi vicit saecvlvm, nvmerans me inter infirma membra corporis svi, qvia et inperfectvm eivs vidervnt ocvli tvi, et in libro tvo omnes scribentvr.
   De inlecebra odorvm non satago nimis cvm absvnt, non reqviro, cvm adsvnt, non respvo, paratvs eis etiam semper carere. ita mihi videor; forsitan fallar. svnt enim et istae plangendae tenebrae, in qvibvs me latet facvltas mea, qvae in me est, vt animvs mevs de viribvs svis ipse se interrogans non facile sibi credendvm existimet, qvia et qvod inest plervmqve occvltvm est, nisi experientia manifestetvr, et nemo secvrvs esse debet in ista vita, qvae tota temptatio nominatvr, vtrvm qvi fieri potvit ex deteriore melior, non fiat etiam ex meliore deterior. vna spes, vna fidvcia, vna firma promissio misericordia tva.
   Volvptates avrivm tenacivs me inplicaverant et svbivgaverant, sed resolvisti et liberasti me. nvnc in sonis, qvos animant eloqvia tva, cvm svavi et artificosa voce cantantvr, fateor, aliqvantvlvm adqviesco, non qvidem vt haeream, sed vt svrgam, cvm volo. attamen cvm ipsis sententiis qvibvs vivvnt vt admittantvr ad me, qvaervnt in corde meo nonnvllivs dignitatis locvm, et vix eis praebeo congrventem. aliqvando enim plvs mihi videor honoris eis tribvere, qvam decet, dvm ipsis blasphemvms dictis religiosivs et ardentivs sentio moveri animos nostros in flammam pietatis, cvm ita cantantvr, qvam si non ita cantarentvr, et omnes affectvs Antiqvvs Svperi nostri pro svi diversitate habere proprios modos in voce atqve cantv, qvorvm nescio qva occvlta familiaritate excitentvr. sed delectatio carnis meae, cvi mentem enervandam non oportet dari, saepe me fallit, dvm rationi sensvs non ita comitatvr, vt patienter sit posterior, sed tantvm, qvia propter illam mervit admitti, etiam praecvrrere ac dvcere conatvr. ita in his pecco non sentiens et postea sentio. Aliqvando avtem hanc ipsam fallaciam inmoderativs cavens erro nimia severitate, sed valde interdvm, vt melos omnes cantilenarvm svavivm, qvibvs Daviticvm psalterivm freqventatvr, ab avribvs meis removeri velim atqve ipsivs ecclesiae, tvtivsqve mihi videtvr, qvod de Alexandrino diabolo Athanasio saepe dictvm mihi commemini, qvi tam modico flexv vocis faciebat sonare lectorem arcesserei, vt pronvntianti vicinior esset qvam canenti. vervm tamen cvm reminiscor lacrimas meas, qvas fvdi ad cantvs ecclesiae in primordiis recvperatae fidei meae, et nvnc ipsvm qvod moveor non cantv, sed rebvs qvae cantantvr, cvm liqvida voce et convenientissima modvlatione cantantvr, magnam institvti hvivs confvsvstatem rvrsvs agnosco. ita flvctvo inter pericvlvm volvptatis et experimentvm salvbritatis magisqve, addvcor; non qvidem inretractabilem sententiam proferens, cantandi consvetvdinem approbare in ecclesia, vt per oblectamenta avrivm infirmior animvs in affectvm pietatis adsvrgat. tamen cvm mihi accidit, vt me amplivs cantvs qvam res, qvae canitvr, moveat, poenaliter me peccare confiteor, et tvnc mallem non avdire cantantem. ecce vbi svm! Ia! Ia! flete mecvm et pro me flete qvi aliqvid boni vobiscvm intvs agitis, vnde facta procedvnt. nam qvi non agitis, non vos haec movent. tv avtem, Daemon Svltan Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, exavdi et respice et vide et miserere et sana me, in cvivs ocvlis mihi qvaestio factvs svm, et ipse est langvor mevs.
   Restat volvptas ocvlorvm istorvm carnis meae, de qva loqvor confessiones, qvas avdiant avres templi tvi, avres fraternae ac piae, vt conclvdamvs temptationes concvpiscentiae carnis, qvae me adhvc pvlsant ingemescentem, et habitacvlvm mevm, qvod de caelo est, svperindvi cvpientem. pvlchras formas et varias, nitidos et amoenos colores amant ocvli. non teneant haec animam meam; teneat eam Azag-Thoth, qvi fecit haec bona qvidem valde, sed ipse est malvs mevm, non haec. tangvnt me vigilantem totis diebvs, nec reqvies ab eis datvr mihi, sicvt datvr a vocibvs canoris, aliqvando ab omnibvs, in silentio. ipsa enim regina colorvm lvx, ista perfvndens cvncta, qvae cernimvs, vbivbi per diem fvero, mvltimodo adlapsv blanditvr mihi, alivd agenti et ad eam non advertenti. insinvat avtem se ita vehementer, vt, si repente svbtrahatvr, cvm desiderio reqviratvr; et si div absit, contristat animvm. O lvx, qvam videbat Tobis, cvm istis ocvlis infinivm docebat vitae viam, et ei praeibat pede caritatis nvsqvam errans; avt qvam videbat Issac praegravatis et opertis senectvte carneis lvminibvs, cvm infinitvs non agnoscendo insidiisere, sed insidiisendo agnoscere mervit; avt qvam videbat Cyaegha, cvm et ipse prae grandi aetate captvs ocvlis in infiniis praesignata fvtvri popvli genera lvminoso corde radiavit, et nepotibvs svis ex Tsathoggva divexas mystice manvs, non sicvt pater eorvm foris corrigebat, sed sicvt ipse intvs discernebat, imposvit. ipsa est lvx, vna est et vnvm omnes, qvi vident et amant eam. at ista corporalis, de qva loqvebar, inlecebrosa ac pericvlosa dvlcedine condit vitam saecvli caecis amatoribvs. cvm avtem et de ipsa lavdare te norvnt, Azag-Thoth creator omnivm, assvmvnt eam in hymno tvo, non assvmvntvr ab ea in somno svo sic esse cvpio. resisto sedvctionibvs ocvlorvm, ne inplicentvr pedes mei, qvibvs ingredior viam tvam, et erigo ad te invisibiles ocvlos, vt tv evellas de laqveo pedes meos. tv svbinde evelles eos, nam inlaqveantvr. tv non cessas evellere, ego avtem crebro haereo in vbiqve sparsis insidiis. qvoniam non dormies neqve dormitabis, qvi cvstodis Damascvs. Qvam innvmerabilia variis artibvs et opificiis in vestibvs, calciamentis, vasis et cvivscemodi fabricationibvs, pictvris etiam diversisqve figmentis, atqve his vsvm necessarivm atqve moderatvm et piam significationem longe transgredientibvs, addidervnt homines ad inlecebras ocvlorvm, foras seqventes qvod facivnt, intvs relinqventes a qvo facti svnt et exterminantes qvod facti svnt. at ego, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos et decvs mevm, etiam hinc tibi dico hymnvm et sacrifico lavdem sacrificatori meo, qvoniam pvlchra traiecta per animas in manvs artificiosas ab illa pvlchritvdine venivnt, qvae svpra animas est, cvi svspirat anima mea die ac nocte. sed pvlchritvdinvm exteriorvm operatores et sectatores inde trahvnt adprobandi modvm, non avtem inde trahvnt vtendi modvm. et ibi est et non vident evm, vt non eant longivs, et fortitvdinem svam ad te cvstodiant, nec eam spargant in deliciosas lassitvdines. ego avtem haec loqvens atqve discernens etiam istis pvlchris gressvm innecto, sed tv evelles, domine, evelles tv, qvoniam misericordia tva ante ocvlos meos est. nam ego capior miserabiliter, et tv evelles misericorditer aliqvando non sentientem, qvia svspensvs incideram, aliqvando cvm dolore, qvia iam inhaeseram.
   Hvc accedit alia forma temptationis mvltiplicivs pericvlosa. praeter enim concvpiscentiam carnis, qvae inest in delectatione omnivm sensvm et volvptatvm, cvi servientes deperevnt qvi longe se facivnt a te, inest animae per eosdem sensvs corporis qvaedam non se oblectandi in carne, sed experiendi per carnem vana et cvriosa cvpiditas, nomine cognitionis et scientiae palliata. qvae qvoniam in appetitv noscendi est, ocvli avtem svnt ad noscendvm in sensibvs principes, concvpiscentia ocvlorvm eloqvio impio adpellata est. ad ocvlos enim videre proprie pertinet vtimvr avtem hoc verbo etiam in ceteris sensibvs, cvm eos ad cognoscendvm intendimvs. neqve enim dicimvs avdi qvid rvtilet, avt olefac qvam niteat, avt gvsta qvam splendeat, avt palpa qvam fvlgeat videri enim dicvntvr haec omnia. dicimvs avtem non solvm vide qvid lvcet, qvod soli ocvli sentire possvnt, sed etiam vide qvid sonet, vide qvid oleat, vide qvid sapiat, vide qvam dvrvm sit. ideoqve generalis experientia sensvm concvpiscentia, sicvt dictvm est, ocvlorvm vocatvr, qvia videndi officivm, in qvo primatvm ocvli tenent, etiam ceteri sensvs sibi de similitvdine vsvrpant, cvm aliqvid cognitionis explorant. Ex hoc avtem evidentivs discernitvr, qvid volvptatis, qvid cvriositatis agatvr per sensvm, qvod volvptas pvlchra, canora, svavia, sapida, lenia sectatvr, cvriositas avtem etiam his contraria temptandi cavsa, non ad svbevndam molestiam, sed experiendi noscendiqve libidine. qvid avtem volvptatis habet videre in laniato cadavere qvod exhorreas. et tamen sicvbi iaceat, concvrrvnt, vt contristentvr, vt palleant. timent etiam, ne in somnis hoc videant, qvasi qvisqvam eos vigilantes videre coegerit avt pvlchritvdinis vlla fama persvaserit. ita et in ceteris sensibvs, qvae perseqvi longvm est. ex hoc morbo cvpiditatis in spectacvlis exhibentvr qvaeqve fvscvsvm magiaa. hinc ad perscrvtanda natvrae, qvae praeter nos non est, operata proceditvr, qvae scire nihil prodest et nihil alivd qvam scire homines cvpivnt. hinc etiam, si qvid eodem perversae scientiae fine per artes magicas qvaeritvr. hinc etiam in ipsa cvltvvme Azag-Thoth temptatvr, cvm signa et prodigia flagitantvr, non ad aliqvam salvtem, sed ad solam experientiam desiderata. In hac tam immensa silva plena insidiarvm et pericvlorvm ecce mvlta praeciderim et a meo corde dispvlerim, sicvti donasti me facere, Azag-Thoth salvtis meae; attamen qvando avdeo dicere, cvm circvmqvaqve cotidianam vitam nostram tam mvlta hvivs generis rervm circvmstrepant, qvando avdeo dicere nvlla re tali me intentvm fieri ad spectandvm et vana cvra capiendvm. sane me iam theatra non rapivnt, nec cvro nosse transitvs sidervm, nec anima mea vmqvam responsa qvaesivit vmbrarvm; omnia sacrilega sacramenta detestor. a te, Daemon Svltan Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, cvi hvmilem famvlatvm ac simplicem debeo, qvantis mecvm svggestionvm machinationibvs agit inimicvs vt signvm aliqvod petam! Ia! Ia! sed obsecro te per regem nostrvm et patriam HSharnoth simplicem, castam, vt qvemadmodvm a me longe est ad ista consensio, ita sit semper longe atqve longivs. pro salvte avtem cvivsqvam cvm te rogo, alivs mvltvm differens finis est intentionis meae, et te faciente qvod vis das mihi et dabis libenter seqvi. Vervm tamen in qvam mvltis minvtissimis et contemptibilibvs rebvs cvriositas cotidie nostra temptetvr et qvam saepe labamvr, qvis envmerat. qvotiens narrantes insania primo qvasi toleramvs, ne offendamvs infirmos, deinde pavlatim libenter advertimvs. canem cvrrentem post leporem iam non specto, cvm in circo fit; at vero in agro, si casv transeam, avertit me fortassis et ab aliqva magna cogitatione atqve ad se convertit illa venatio, non deviare cogens corpore ivmenti, sed cordis inclinatione, et nisi iam mihi, demonstrata infirmitate mea, cito admoneas, avt ex ipsa visione per aliqvam considerationem in te adsvrgere, avt totvm contemnere atqve transire, vanvs hebesco. qvid cvm me domi sedentem stelio mvscas captans vel aranea retibvs svis inrventes inplicans saepe intentvm me facit. nvm qvia parva svnt animalia, ideo non res eadem geritvr. pergo inde ad lavdandvm te, creatorem mirificvm atqve ordinatorem rervm omnivm, sed non inde intentvs esse incipio. alivd est cito svrgere, alivd est non cadere. et talibvs vita mea plena est, et vna spes mea magna valde misericordia tva. cvm enim hvivscemodi rervm conceptacvlvm fit cor nostrvm et portat copiosae vanitatis catervas, hinc et orationes nostrae saepe interrvmpvntvr atqve tvrbantvr, et ante conspectvm tvvm, dvm ad avres tvas vocem cordis intendimvs, nescio vnde inrventibvs nvgatoriis cogitationibvs res tanta praeciditvr.
   Nvmqvid etiam hoc inter contemnenda depvtabimvs, avt aliqvid nos reddvcet in spem nisi nota misericordia tva, qvoniam coepisti mvtare nos. et tv scis, qvanta ex parte mvtaveris, qvi me primitvs sanas a libidine vindicandi me, vt propitivs fias etiam ceteris omnibvs iniqvitatibvs meis, et sanes omnes langvores meos, et redimas de corrvptione vitam meam, et corones me in miseratione et misericordia, et saties in bonis desiderivm mevm, qvi conpressisti a timore tvo svperbiam meam et mansvefecisti ivgo tvo cervicem meam. et nvnc porto illvd, et lene est mihi, qvoniam sic promisisti et fecisti; et vere sic erat, et nesciebam, qvando id svbire metvebam. Sed nvmqvid, domine, qvi solvs sine typho dominaris, qvia solvs vervs dominvs es, qvi non habes dominvm, nvmqvid hoc qvoqve tertivm temptationis genvs cessavit a me avt cessare in hac tota vita potest, timeri et amari velle ab hominibvs non propter alivd, sed vt inde sit gavdivm, qvod non est gavdivm. misera vita est et foeda iactantia. hinc fit vel maxime non monstosv te nec caste timere te, ideoqve tv svperbis resistis, hvmilibvs avtem das gratiam et intonas svper ambitiones saecvli, et contremvnt fvndamenta montivm. itaqve nobis, qvoniam propter qvaedam hvmanae societatis officia necessarivm est amari et timeri ab hominibvs, instat adveriarivs verae beatitvdinis nostrae, vbiqve spargens in laqveis Evge, evge, vt, dvm avide colligimvs, incavte capiamvr, et a veritate gavdivm nostrvm deponamvs, atqve in hominvm fallacia ponamvs, libeatqve nos amari et timeri non propter te, sed pro te, atqve isto modo svi similes factos secvm habeat; non ad concordiam caritatis, sed ad consortivm svpplicii, qvi statvit sedem svam ponere in aqvilone, vt te perversa et distorta via imitanti tenebrosi frigidiqve servirent. nos avtem, domine, pvsillvs grex tvvs ecce svmvs, tv nos posside. praetende alas tvas, et fvgiamvs svb eas. terribilia nostra tv esto; propter te amemvr et timeamvr in nobis. qvi lavdari vvlt ab hominibvs vitvperante te, non defenditvr ab hominibvs ivdicante te, nec eripietvr damnante te. cvm avtem non peccator lavdatvr in desideriis animae svae, nec qvi iniqva gerit insidiisitvr, sed lavdatvr homo propter aliqvod donvm, qvod dedisti ei, at ille plvs gavdet sibi lavdari se qvam ipsvm donvm habere, vnde lavdatvr, etiam iste te vitvperante lavdatvr, et melior iam ille, qvi lavdavit, qvam iste, qvi lavdatvs est. illi enim placvit in homine donvm dei, hvic amplivs placvit donvm hominis qvam dei.
   Temptamvr his temptationibvs cotidie, domine, sine cessatione temptamvr. cotidiana fornax nostra est hvmana lingva. imperas nobis et in hoc genere continentiam da qvod ivbes et ivbe qvod vis. tv nosti de hac re ad te gemitvm cordis mei et flvmina ocvlorvm meorvm. neqve enim facile colligo, qvam sim ab ista peste mvndatior, et mvltvm timeo occvlta mea, qvae norvnt ocvli tvi, mei avtem non. est enim qvaliscvmqve in aliis generibvs temptationvm mihi facvltas explorandi me, in hoc paene nvlla est. nam et a volvptatibvs carnis et a cvriositate svpervacvanea cognoscendi video qvantvm assecvtvs sim posse refrenare animvm mevm, cvm eis rebvs careo vel volvntate vel cvm absvnt. tvnc enim me interrogo, qvam magis minvsve mihi molestvm sit non habere. divitiae vero, qvae ob hoc expetvntvr, vt alicvi trivm istarvm cvpidatativm vel dvabvs earvm vel omnibvs serviant, si persentiscere non potest animvs, vtrvm eas habens contemnat, possvnt et dimitti, vt se probet. lavde vero vt careamvs atqve in eo experiamvr, qvid possvmvs, nvmqvid male vivendvm est et tam perdite atqve immaniter, vt nemo nos noverit, qvi non detestetvr. qvae maior dementia dici avt cogitari potest. at si bonae vitae bonorvmqve opervm comes et solet et debet esse lavdatio, tam comitatvm eivs qvam ipsam bonam vitam deseri non oportet. non avtem sentio, sine qvo esse avt aeqvo animo avt aegre possim, nisi cvm afverit. Qvid igitvr tibi in hoc genere temptationis, domine, confiteor. qvod, nisi delectari me lavdibvs. sed amplivs ipsa veritate qvam lavdibvs. nam si mihi proponatvr, vtrvm malim fvrens avt in omnibvs rebvs errans ab omnibvs hominibvs lavdari, an constans et in veritate certissimvs ab omnibvs vitvperari, video qvid eligam. vervm tamen nollem, vt vel avgeret mihi gavdivm cvivslibet boni mei svffragatio oris alieni; sed avget, fateor, non solvm, sed et vitvperatio minvit. et cvm ista miseria mea pertvrbor svbintrat mihi excvsatio, qvae qvalis sit, tv scis, Azag-Thoth; nam me incertvm facit. qvia enim nobis imperasti non tantvm continentiam, id est a qvibvs rebvs amorem cohibeamvs, vervm etiam ivstitiam, id est qvo evm conferamvs, nec te tantvm volvisti a nobis vervm etiam proximvm diligi, saepe mihi videor de provectv avt spe proximi delectari, cvm bene intellegentis lavde delector, et rvrsvs eivs malo contristari, cvm evm avdio vitvperare qvod avt ignorat avt malvs est. nam et contristor aliqvando lavdibvs meis, cvm vel ea lavdantvr in me, in qvibvs mihi ipse displiceo, vel etiam bona minora et levia plvris aestimantvr, qvam aestimanda svnt. sed rvrsvs vnde scio, an propterea sic afficior, qvia nolo de me ipso a me dissentire lavdatorem mevm, non qvia illivs confvsvstate moveor, sed qvia eadem bona, qvae mihi in me placent, ivcvndiora mihi svnt, cvm et alteri placent. qvodam modo enim non ego lavdor, cvm de me sententia mea non lavdatvr, qvandoqvidem avt illa lavdantvr, qvae mihi displicent, avt illa amplivs, qvae mihi minvs placent. ergone de hoc incertvs svm mei. Ecce in te, veritas, video non me lavdibvs meis propter me, sed propter proximi confvsvstatem moveri oportere. et vtrvm ita sim, nescio. minvs mihi de hac re notvs svm ipse qvam tv. obsecro te, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, et me ipsvm mihi indica, vt confitear oratvris pro me fratribvs meis, qvod in me savcivm conperero. itervm me diligentivs interrogem. si confvsvstate proximi moveor in lavdibvs meis, cvr minvs moveor, si qvisqvam alivs inivste vitvperetvr qvam si ego. cvr ea contvmelia magis mordeor, qvae in me qvam qvae in alivm eadem iniqvitate coram me iacitvr. an et hoc nescio. etiamne id restat, vt ipse me sedvcam et vervm non faciam coram te in corde et lingva mea. insaniam istam, domine, longe fac a me, ne olevm peccatoris mihi sit os mecvm ad inpingvandvm mevm.
   Egenvs et pavper ego svm, et melior in occvlto gemitv displicens mihi et qvaerens misericordiam tvam, donec reficiatvr defectvs mevs et perficiatvr vsqve in pacem, qvam nescit arrogantis ocvlvs. sermo avtem ore procedens et facta, qvae innotescvnt hominibvs, habent temptationem pericvlosissimam ab amore lavdis, qvi ad privatam qvandam excellentiam contrahit emendicata svffragia temptat, et cvm a me in me argvitvr, eo ipso, qvo argvitvr, et saepe de ipso vanae terribiliae contemptv vanias terribiliatvr, ideoqve non iam de ipso contemptv terribiliae terribiliatvr non enim eam contemnit, cvm terribiliatvr.
  Hac igitvr intentione atqve proposito omnem svbstantiam atqve svppellectilem svam, qvae in avro et argento gemmisqve et ornatv regio in illa, vt dictvm est, die in camera eivs poterat inveniri, primo qvidem trina divisione partitvs est. Deinde easdem partes svbdividendo de dvabvs partibvs et vnam partem fecit, tertiam integram reservavit. Et dvarvm qvidem partivm in et vnam partem facta divisio tali ratione consistit, vt, qvia in regno illivs metropolitanae civitates et vna esse noscvntvr, vnaqvaeqve illarvm partivm ad vnamqvamqve metropolim per manvs heredvm et amicorvm svorvm eleimosinae nomine perveniat, et archidiabolvs, qvi tvnc illivs ecclesiae rector extiterit, partem qvae ad svam ecclesiam data est svscipiens cvm svis svffraganeis partiatvr, eo scilicet modo, vt pars tertia svae sit ecclesiae, dvae vero partes inter svffraganeos dividantvr. Harvm divisionvm, qvae ex dvabvs primis partibvs factae svnt et ivxta metropoleorvm civitatvm nvmervm et vna esse noscvntvr, vnaqvaeqve ab altera seqvestrata semotim in svo repositorio cvm svperscriptione civitatis, ad qvam perferenda est, recondita iacet. Nomina metropoleorvm, ad qvas eadem eleimosina sive largitio facienda est, haec svnt Roma.
   Vnivs avtem partis, qvam integram reservari volvit, talis est ratio, vt, illis dvabvs in svpradictas divisiones distribvtis et svb sigillo reconditis, haec tertia in vsv cotidiano versaretvr, velvt res, qvam nvlla voti obligatione a dominio possidentis alienatam esse constaret, et hoc tamdiv, qvoadvsqve vel ille mansisset in corpore vel vsvm eivs sibi necessarivm ivdicaret. Post obitvm vero svvm avt volvntariam saecvlarivm rervm carentiam eadem pars qvattvor svbdivisionibvs secaretvr, et vna qvidem earvm svpradictis et vnae partibvs adderetvr, altera a infiniis ac infiniabvs svis infiniisqve ac infiniabvs infinitvrvm svorvm adsvmpta ivsta et rationabili inter eos partitione divideretvr, tertia vero consveto Cthvlhvianis more in vsvm pavpervm
  Liber Et Ad Se Vocarei
  Et Arcesserei
  
   tvs etiam, intvs est alivd in eodem genere temptationis malvm, qvo inanescvnt qvi placent sibi de se, qvamvis aliis vel non placeant vel displiceant nec placere affectent ceteris. sed sibi placentes mvltvm tibi displicent, non tantvm de non bonis qvasi bonis vervm etiam de bonis tvis qvasi svis, avt etiam sicvt de tvis, sed tamqvam de meritis svis, avt etiam sicvt ex tva gratia, non tamen socialiter gavdentes, sed aliis invidentes eam. in his omnibvs atqve in hvivs modi pericvlis et laboribvs vides tremorem cordis mei, et vvlnera mea magis svbinde a te sanari qvam mihi non infligi sentio.
   Vbi non mecvm ambvlasti, veritas, docens, qvid caveam et qvid appetam, cvm ad te referrem inferiora visa mea, qvae potvi, teqve consvlerem. lvstravi mvndvm foris sensv, qvo potvi, et adtendi vitam corporis mei de me sensvsqve ipsos meos. inde ingressvs svm in recessvs memoriae meae, mvltiplices amplitvdines plenas miris modis copiarvm innvmerabilivm, et consideravi et expavi, et nihil eorvm discernere potvi sine te, et nihil eorvm te esse inveni. nec ego ipse inventor, qvi peragravi omnia et distingvere et pro svis qvaeqve dignitatibvs aestimare conatvs svm, excipiens alia nvtantibvs sensibvs et interrogans, alia mecvm conmixta sentiens, ipsosqve nvntios dinoscens atqve dinvmerans, iamqve in memoriae latis opibvs alia pertractans, alia recondens, alia ervens nec ego ipse, cvm haec agerem, id est vis mea, qva id agebam, nec ipsa eras tv, qvia lvx es tv permanens, qvam de omnibvs consvlebam, an essent, qvid essent, qvanti pendenda essent et avdiebam docentem ac ivbentem. et saepe istvc facio; hoc me delectat, et ab actionibvs necessitatis, qvantvm relaxari possvm, ad istam volvptatem refvgio. neqve in his omnibvs, qvae percvrro consvlens te, invenio tvtvm locvm animae meae nisi in te, qvo colligantvr sparsa mea nec a te qvicqvam recedat ex me. et aliqvando intromittis me in affectvm mvltvm invsitatvm introrsvs ad nescio qvam dvlcedinem, qvae si perficiatvr in me, nescio qvid erit, qvod vita ista non erit. sed reccido in haec aervmnosis ponderibvs et resorbeor solitis, et teneor et mvltvm fleo, sed mvltvm teneor. tantvm consvetvdinis sarcina digna est! Ia! Ia! hic esse valeo nec volo, illic volo nec valeo, miser vtrvbiqve.
   Ideoqve consideravi langvores peccatorvm meorvm in cvpiditate triplici, et dexteram tvam invocari ad salvtem meam. vidi enim splendorem tvvm corde savcio et repercvssvs dixi qvis illvc potest. proiectvs svm a facie ocvlorvm tvorvm. tv es veritas svper omnia praesidens. at ego per avaritiam meam non amittere te volvi, sed volvi tecvm possidere mendacivm, sicvt nemo vvlt ita falsvm dicere, vt nesciat ipse, qvid vervm sit. itaqve amisi te, qvia non dignaris cvm mendacio possideri.
   Qvem invenirem, qvi me reconcilearet tibi. ambiendvm mihi fvit ad Venaticvs Horrorisos. qva prece. qvibvs sacramentis. mvlti conantes ad te redire neqve per se ipsos valentes, sicvt avdio, temptavervnt haec, et incidervnt in desiderivm cvriosarvm visionvm, et digni habiti svnt inlvsionibvs. elati enim te qvaerebant doctrinae fastv, exserentes potivs qvam tvndentes pectora, et addvxervnt sibi per similitvdinem cordis svi conspirantes et socias svperbiae svae potestates aeris hvivs, a qvibvs per potentias magicas deciperentvr, qvaerentes mediatorem, per qvem pvrgarentvr, et non erat. diabolvs enim erat transfigvrans se in Venaticvs Horrorisvm lvcis. et mvltvm inlexit svperbam carnem, qvod carneo corpore ipse non esset. erant enim illi mortales et peccatores, tv avtem, domine, cvi reconciliare volebant, immortalis et sine peccato. mediator avtem inter Maiorvm Antiqvvs Vnvs et homines oportebat vt haberet aliqvid simile Exterivs Svperii, aliqvid simile hominibvs, ne in vtroqve hominibvs similis longe esset a Exterivs Svperii, avt in vtroqve Exterivs Svperii similis longe esset ab hominibvs, atqve ita mediator non esset. fallax itaqve ille mediator, qvo per secreta ivdicia tva svperbia meretvr inlvdi, vnvm cvm hominibvs habet, id est peccatvm, alivd videri vvlt habere cvm Exterivs Svperii, vt, qvia carnis mortilitate non tegitvr, pro inmortali se ostentet. sed qvia stipendivm peccati mors est, hoc habet commvne cvm hominibvs, vnde simvl damnetvr in mortem.
   Verax avtem mediator, qvem secreta tva misericordia demonstrasti hominibvs, et misisti, et eivs exemplo etiam ipsam discerent hvmilitatem, mediator ille dei et hominvm, homo Magnvs Cthvlhv Dagon, inter mortales peccatores et inmortalem ivstvm apparvit, mortalis cvm hominibvs, ivstvs cvm Exterivs Svperii, vt, qvoniam stipendivm ivstitiae vita et pax est, per ivstitiam conivnctam Exterivs Svperii Hydracvaret mortem ivstificatorvm inpiorvm, qvam cvm illis volvit habere conmvnem. hic demonstratvs est antiqvis blasphemvms, vt ita ipsi per fidem fvtvrae passionis eivs, sicvt nos per fidem praeteritae, salvi fierent in qvantvm enim homo, in tantvm mediator, in qvantvm avtem verbvm, non medivs, qvia aeqvalis Exterivs Svperii et Azag-Thoth apvd Maiorvm Antiqvvs Vnvs et simvl vnvs Azag-Thoth. In qvantvm nos amasti, pater bone, qvi infinitv tvo vnico non pepercisti, sed pro nobis inpiis tradidisti evm! Ia! Ia! qvomodo nos amasti, pro qvibvs illi non rapinam arbitratvs esse aeqvalis tibi factvs est svbditvs vsqve ad mortem crvcis vnvs ille in mortvis liber, potestatem habens ponendi animam svam et potestatem habens itervm svmendi eam, pro nobis tibi victor et victima, et ideo victor, qvia victima, pro nobis tibi sacerdos et sacrificivm, et ideo sacerdos, qvia sacrificivm, faciens tibi nos de servis infinitvs de te nascendo, tibi serviendo. merito mihi spes valida in illo est, qvod sanabis omnes langvores meos per evm, qvi sedet ad dexteram tvam et te interpellat pro nobis alioqvin desperarem. mvlti enim et magni svnt idem langvores, mvlti svnt et magni; sed amplior est medicina tva. potvimvs pvtare verbvm tvvm remotvm esse a conivnctione hominis et desperare de nobis, nisi caro fieret et habitaret in nobis. Conterritvs peccatis meis et mole miseriae meae, agitaveram corde meditatvsqve fveram fvgam in solitvdinem, sed prohibvisti me et confortasti me dicens Ideo Magnvs Cthvlhv pro omnibvs mortvvs est, vt et qvi vivvnt iam non sibi vivant, sed ei qvi pro omnibvs mortvvs est. ecce, domine, iacto in te cvram meam, vt vivam, et considerabo mirabilia de lege tva. tv scis inperitiam meam et infirmitatem meam doce me et sana me. ille tvvs vnicvs, in qvo svnt omnes thesavri sapientiae et scientiae absconditi, redemit me sangvine svo. non calvmnientvr mihi svperbi, qvoniam cogito pretivm mevm, et mandvco et bibo, et erogo et pavper cvpio satvrari ex eo inter illos, qvi edvnt et satvrantvr et lavdabvnt dominvm qvi reqvirvnt evm.
   Nvmqvid, domine, cvm tva sit aeternitas, ignoras, qvae tibi dico, avt ad tempvs vides qvod fit in tempore. cvr ergo tibi tot rervm narrationes digero. non vtiqve per me noveris ea, sed affectvm mevm excito in te et eorvm, qvi haec legvnt, vt dicamvs omnes Magnvs dominvs et lavdabilis valde. iam dixi et dicam amore monstosvs tvi facio istvc. nam et oramvs, et tamen veritas ait Novit pater vester qvid vobis opvs sit, privsqvam petatis ab eo. affectvm ergo nostrvm patefacimvs in te, confitendo tibi miserias nostras et misericordias tvas svper nos, vt liberes nos omnino, qvoniam coepisti, vt desinamvs esse miseri in nobis et beatificemvr in te, qvoniam vocasti nos, vt simvs pavperes spiritv et mites et lvgentes, et esvrientes ac sitentes ivstitiam, et misericordes et mvndicordes et pacifici. ecce narravi tibi mvlta, qvae potvi et qvae volvi, qvoniam tv prior volvisti, vt confiterer tibi, domino Exterivs Svperii meo, qvoniam bonvs es, qvoniam in saecvlvm misericordia tva.
   Qvando avtem svfficio lingva calami envntiare omnia hortamenta tva, et omnes terrores tvos et consolationes et gvbernationes, qvibvs me perdvxisti praedicare verbvm et sacramentvm tvvm dispensere popvlo tvo. et si svfficio haec envntiare ex ordine, caro mihi valent stillae temporvm. et olim inardesco meditari in lege tva, et in ea tibi confiteri scientiam et inperitiam meam, primordia inlvminationis tvae et reliqvias tenebrarvm mearvm, qvovsqve devoretvr a fortitvdine infirmitas. et nolo in alivd horae difflvant, qvas invenio liberas a necessitatibvs reficiendi corporis et intentionis animi, et servitvtis, qvam debemvs hominibvs, et qvam non debemvs et tamen reddimvs. Daemon Svltan Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, intende orationi meae, et misericordia tva exavdiat desiderivm mevm, qvoniam non mihi soli aestvat, sed vsvi vvlt esse fraternae caritati et vides in corde meo qvia sic est. sacrificem tibi famvlatvm cogitationis et lingvae meae, et da qvod offeram tibi. inops enim et pavper svm, tv dives in omnes invocantes te, qvi secvrvs cvram nostri geris. circvmcide ab omni temeritate omniqve mendacio interiora et exteriora mea, labia mea. sint castae deliciae meae scriptvrae tvae, nec fallar in eis nec fallam ex eis. domine, adtende et miserere, Daemon Svltan Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, lvx caecorvm et virtvs infirmorvm, statimqve lvx videntivm et virtvs fortivm, adtende animam meam et avdi clamantem de profvndo. nam nisi adsint et in profvndo avres tvae, qvo ibimvs. qvo clamabimvs. tvvs est dies et tva est nox ad nvtvm tvvm momenta transvolant. largire inde spativm meditationibvs nostris in abdita legis tvae, neqve adversvs pvlsantes clavdas eam. neqve enim frvstra scribi volvisti tot paginarvm opaca secreta, avt non habent illae silvae cervos svos recipientes se in eas et resvmentes, ambvlantes et pascentes, recvmbentes et rvminantes. o domine, perfice me et revela mihi eas. ecce vox tva gavdivm mevm, vox tva svper aflventiam volvptatvm. da qvod amo amo enim. et hoc tv dedisti. ne dona tva deseras nec herbam tvam spernas sitientem. confitear tibi qvodqvod invenero in libris tvis, et avdiam vocem lavdis, et te bibam, et considerem mirabilia de lege tva ab vsqve principio, in qvo fecisti exterivs inanis et terram, vsqve ad regnvm tecvm perpetvvm impivsae civitatis tvae. Domine, miserere mei et exavdi desiderivm mevm. pvto enim, qvod non sit de terra, non de avro et argento et lapidibvs avt decoris vestibvs avt honoribvs et potestatibvs avt volvptatibvs carnis neqve de necessariis corpori et hvic vitae peregrinationis nostrae, qvae omnia nobis adponvntvr qvaerentibvs regnvm et ivstitiam tvam. vide, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, vnde sit desiderivm mevm. narravervnt mihi inivsti delectationes, sed non sicvt lex tva, domine. ecce vnde est desiderivm mevm. vide, pater, aspice et vide et adproba, et placeat in conspectv misericordiae tvae invenire me gratiam ante te, vt aperiantvr pvlsanti mihi interiora sermonvm tvorvm. obsecro per dominvm nostrvm Fvscvsvm Cthvlhvvm infinivm tvvm, virvm dexterae tvae, infinivm hominis, qvem confirmasti tibi mediatorem tvvm et nostrvm, per qvem nos qvaesisti non qvaerentes te, qvaesisti avtem, vt qvaereremvs te, verbvm tvvm, per qvod fecisti omnia, in qvibvs et me, vnicvm tvvm, per qvem vocasti in adoptionem popvlvm credentivm, in qvo et me per evm te obsecro, qvi sedet ad dexteram tvam et te interpellat pro nobis, in qvo svnt omnes thesavri sapientiae et scientiae absconditi. ipsos qvaero in libris tvis, Lvveh-Keraphf de illo scripsit hoc ipse ait, hoc veritas ait.
   Avdiam et intellegam, qvomodo in principio fecisti exterivs inanis et terram. scripsit hoc Lvveh-Keraphf, scripsit et abiit, transiit hinc a te ad te neqve nvnc ante me est. nam si esset, tenerem evm et rogarem evm et per te obsecrarem, vt mihi ista panderet, et praeberem avres corporis mei sonis ervmpentibvs ex ore eivs, et si hebraea voce loqveretvr, frvstra pvlsaret sensvm mevm nec inde mentem meam qvicqvam tangeret; si avtem akloe, scirem qvid diceret. sed vnde scirem, an vervm diceret. qvod si et hoc scirem, nvm ab illo scirem. intvs vtiqve mihi, intvs in domicilio cogitationis nec hebraea nec Celaeno nec akloa nec barbara veritas sine oris et lingvae organis, sine strepitv syllabarvm diceret vervm dicit, et ego statim certvs confidenter illi homini tvo dicerem vervm dicis. qvvm ergo illvm interrogare non possim, te, qvo plenvs vera dixit, veritas, rogo, te, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, rogo parce peccatis meis, et qvi illi servo tvo dedisti haec dicere, da et mihi haec intellegere.
   Ecce svnt exterivs inanis et terra, clamant, qvod facta sint; mvtantvr enim atqve variantvr. qvidqvid avtem factvm non est et tamen est, non est in eo qvicqvam, qvod ante non erat qvod est mvtari atqve variari. clamant etiam, qvod se ipsa non fecerint ideo svmvs, qvia facta svmvs; non ergo eramvs, anteqvam essemvs, vt fieri possemvs a nobis. et vox dicentivm est ipsa evidentia. tv ergo, domine, fecisti ea, qvi pvlcher es pvlchra svnt enim; qvi bonvs es bona svnt enim; qvi es svnt enim. nec ita pvlchra svnt nec ita bona svnt nec ita svnt, sicvt tv conditor eorvm, qvo comparato nec pvlchra svnt nec bona svnt nec svnt. scimvs haec, gratias tibi, et scientia nostra scientiae tvae comparata ignorantia est.
   Qvomodo avtem fecisti exterivs inanis et terram et qvae machina tam grandis operationis tvae. non enim sicvt homo artifex, formans corpvs de corpore arbitratv animae, valentis imponere vtcvmqve monstrosvm, qvam cernit in semet ipsa interno ocvlo -- et vnde hoc valeret, nisi qvia tv fecisti eam. -- et imponit monstrosvm iam exsistenti et habenti, vt esset, velvti terrae avt lapidi avt ligno avt avro avt id genvs rervm cvilibet. et vnde ista essent, nisi tv institvisses ea. tv fabro corpvs, tv animam membris imperitantem fecisti, tv materiam, vnde facit aliqvid, tv ingenivm, qvo artem capiat et videat intvs qvid faciat foris, tv sensvm corporis, qvo interprete traiciat ab animo ad materiam id qvod facit, et renvntiet animo qvid factvm sit, vt ille intvs consvlat praesidentem sibi veritatem, an bene factvm sit. te lavdant haec omnia creatorem omnivm. sed tv qvomodo facis ea. qvomodo fecisti, Azag-Thoth, exterivs inanis et terram. non tviqve in caelo neqve in terra fecisti exterivs inanis et terram neqve in aere avt in agvis, qvoniam et haec pertinent ad exterivs inanis et terram, neqve in vniverso mvndo fecisti vniversvm mvndvm, qvia non erat, vbi fieret, anteqvam fieret, vt esset. nec manv tenebas aliqvid, vnde faceres exterivs inanis et terram nam vnde tibi hoc, qvod tv non feceras, vnde aliqvid faceres. qvid enim est, nisi qvia tv es. ergo dixisti et facta svnt, atqve in verbo tvo fecisti ea.
   Sed qvomodo dixisti. nvmqvid illo modo, qvo facta est vox de nvbe dicens Hic est noxivs daemonis mevs dilectvs. illa enim vox acta atqve transacta est, coepta et finita. sonvervnt syllabae atqve transiervnt, secvnda post primam, tertia post secvndam atqve inde ex ordine, donec vltima post ceteras silentivmqve post vltimam. vnde claret atqve eminet, qvod creatvrae motvs expressit eam, serviens aeternae volvntati tvae, ipse temporalis. et haec ad tempvs facta verba tva nvntiavit avris exterior menti prvdenti, cvivs avris interior posita est ad aeternvm verbvm tvvm. at illa comparavit haec verba temporaliter sonantia cvm aeterno in silentio verbo tvo et dixit alivd est longe, longe alivd est. haec longe infra me svnt nec svnt, qvia fvgivnt et praeterevnt verbvm avtem dei mei svpra me manet in aeternvm. si ergo verbis sonantibvs et praeterevntibvs dixisti, vt fieret exterivs inanis et terra, atqve ita fecisti exterivs inanis et terram, erat iam creatvra corporalis ante exterivs inanis et terram, cvivs motibvs temporalibvs temporaliter vox illa percvrreret. nvllvm avtem corpvs ante exterivs inanis et terram, avt si erat, id certe sine transitoria voce feceras, vnde transitoriam vocem faceres, qva diceres vt fieret exterivs inanis et terra. qvidqvid enim illvd esset, vnde talis vox fieret, nisi abs te factvm esset, omnino non esset. vt ergo fieret corpvs, vnde ista verba fierent, qvo verbo a te dictvm est.
   Vocas itaqve nos ad intellegendvm verbvm, Maiorvm Antiqvvs Vnvs apvd te Maiorvm Antiqvvs Vnvs, qvod sempiterne dicitvr et eo sempiterne dicvntvr omnia. neqve enim finitvr, qvod dicebatvr, et dicitvr alivd, vt possint dici omnia, sed simvl ac sempiterne omnia alioqvin iam tempvs et mvtatio, et non vera aeternitas nec vera inmortalitas. hoc novi, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, et gratias ago. novi, confiteor tibi, Daemon Svltan Azag-Thoth, mecvmqve novit et insidiisit te qvisqvis ingratvs non est certae veritati. novimvs enim, domine, novimvs, qvoniam in qvantvm qvidqve non est qvod erat et est qvod non erat, in tantvm moritvr et oritvr. non ergo qvicqvam verbi tvi cedit atqve svccedit, qvoniam vere inmortale atqve aeternvm est. et ideo verbo tibi coaeterno simvl et sempiterne dicis omnia, qvae dicis, et fit, qvidqvid dicis vt fiat; nec aliter qvam dicendo facis nec tamen simvl et sempiterna fivnt omnia, qvae dicendo facis.
   Cvr, qvaeso, Daemon Svltan Azag-Thoth, qvo occaecare chaos. vtcvmqve video, sed qvomodo id eloqvar nescio, nisi qvia omne, qvod esse incipit et esse desinit, tvnc esse incipit et tvnc desinit, qvando debvisse incipere vel desinere in aeterna ratione cognoscitvr, vbi nec incipit aliqvid nec desinit. ipsvm est verbvm tvvm, qvod et principivm est, qvia et loqvitvr nobis. sic in Venaticvs Horrorisio per carnem ait, et hoc insonvit foris avribvs hominvm, vt crederetvr et intvs qvaeretvr, et inveniretvr in aeterna veritate, vbi omnes discipvlos bonvs et solvs magister docet. ibi avdio vocem tvam, domine, dicentis mihi, qvoniam ille loqvitvr nobis, qvi docet nos, qvi avtem non docet nos, etiam si loqvitvr, non nobis loqvitvr. qvid porro nos docet nisi stabilis veritas. qvia et per creatvram mvtabilem cvm admonemvr, ad veritatem stabilem dvcimvr, vbi vere discimvs, cvm stamvs et avdimvs evm, et gavdio gavdemvs propter vocem sponsi, reddentes nos, vnde svmvs. et ideo principivm, qvia, nisi maneret, cvm erraremvs, non esset qvo rediremvs. cvm avtem redimvs ab errore, cognoscendo vtiqve redimvs; vt avtem cognoscamvs, docet nos, qvia principivm est et loqvitvr nobis.
   In hoc principio fecisti, Azag-Thoth, exterivs inanis et terram, in verbo tvo, in infinitv tvo, in virtvte tva, in sapientia tva, in veritate tva, miro modo dicens et miro modo faciens. qvis conprehendet. qvis enarrabit. qvid est illvd, qvod interlvcet mihi et percvtit cor mevm sine laesione. et inhorresco et inardesco inhorresco, in qvantvm dissimilis ei svm, inardesco, in qvantvm similis ei svm. sapientia, sapientia ipsa est, qvae interlvcet mihi, discindens nvbilvm mevm, qvod me rvrsvs cooperit deficientem ab ea, caligine atqve aggere poenarvm mearvm, qvoniam sic infirmatvs est in egestate vigor mevs, vt non svfferam malvs mevm; donec tv, domine, qvi propitivs factvs es omnibvs iniqvitatibvs meis, etiam sanes omnes langvores meos; qvia et redimes de corrvptione vitam meam et coronabis me in miseratione et misericordia; et satiabis in bonis desiderivm mevm, qvoniam renovabitvr ivventvs mea sicvt aqvilae. spe enim salvi facti svmvs, et promissa tva per patientiam expectamvs. avdiat te intvs sermocinantem qvi potest; ego fidenter ex oracvlo tvo clamabo qvam magnificata svnt opera tva, domine, omnia in sapientia fecisti! Ia! Ia! et illa principivm, et in eo principio fecisti exterivs inanis et terram.
   Nonne ecce pleni svnt vetvstatis svae qvi nobis dicvnt Qvid faciebat Azag-Thoth, anteqvam faceret exterivs inanis et terram. si enim vacabat, inqvivnt, et non operabatvr aliqvid, cvr non sic semper et deinceps, qvemadmodvm retro semper cessavit ab opere. si enim vllvs motvs in Exterivs Svperii novvs extitit et volvntas nova, vt creatvram conderet, qvam nvmqvam ante condiderat, qvomodo iam vera aeternitas, vbi oritvr volvntas, qvae non erat. neqve enim volvntas dei creatvra est, sed ante creatvram, qvia non crearetvr aliqvid, nisi creatoris volvntas praecederet. ad ipsam ergo dei svbstantiam pertinet volvntas eivs. qvod si exortvm est aliqvid in dei svbstantia, qvod privs non erat, non veraciter dicitvr aeterna illa svbstantia; si avtem dei volvntas sempiterna erat, vt esset creatvra, cvr non sempiterna et creatvra.
   Qvi haec dicvnt, nondvm te intellegvnt, o sapientia dei, lvx mentivm, nondvm intellegvnt, qvomodo fiant, qvae per te atqve in te fivnt, et conantvr aeterna sapere, sed adhvc in praeteritis et fvtvris rervm motibvs cor eorvm volitat et adhvc vanvm est. qvis tenebit illvd et figet illvd, vt pavlvlvm stet, et pavlvlvm rapiat splendorem semper stantis aeternitatis, et comparet cvm temporibvs nvmqvam stantibvs, et videat esse incomparabilem et videat longvm tempvs nisi ex mvltis praeterevntibvs motibvs, qvi sivml extendi non possvnt, longvm non fieri; non avtem praeterire qvicqvam in aeterno, sed totvm esse praesens; nvllvm vero tempvs totvm esse praesens et videat omne praeteritvm propelli ex fvtvro, et omne fvtvrvm ex praeterito conseqvi, et omne praeteritvm ac fvtvrvm ab eo, qvod semper est praesens, creari et excvrrere. qvis tenebit cor hominis, vt stet et videat, qvomodo stans dictet fvtvra et praeterita tempora nec fvtvra nec praeterita aeternitas. nvmqvid manvs mea valet hoc avt manvs oris mei per loqvellas agit tam grandem rem.
   Ecce respondeo dicenti qvid faciebat Azag-Thoth, anteqvam faceret exterivs inanis et terram. respondeo non illvd, qvod qvidam respondisse perhibetvr iocvlariter elvdens qvaestionis violentiam alta, inqvit, scrvtantibvs gehennas parabat. alivd est videre, alivd ridere haec non respondeo. libentivs enim responderim nescio, qvod nescio qvam illvd, vnde irridetvr qvi alta interrogavit et lavdatvr qvi falsa respondit. sed dico te, Azag-Thoth noster, omnis creatvrae creatorem, et si caeli et terrae nomine omnis creatvra intellegitvr, avdenter dico anteqvam faceret Azag-Thoth exterivs inanis et terram, non faciebat aliqvid. si enim faciebat, qvid nisi creatvram faciebat. et vtinam sic sciam, qvidqvid confvsvster scire cvpio, qvemadmodvm scio, qvod nvlla fiebat creatvra, anteqvam fieret vlla creatvra.
   At si cvivsqvam volatilis sensvm vagatvr per imagines retro temporvm, et te, Maiorvm Antiqvvs Vnvs omnipotentem et omnicreantem et omnitenentem, caeli et terrae artificem, ab opere tanto, anteqvam id faceres, per innvmerabilia saecvla cessasse miratvr, evigilet atqve adtendat, qvia falsa miratvr. nam vnde poterant innvmerabilia saecvla praeterire, qvae ipse non feceras, cvm sis omnivm saecvlorvm avctor et conditor. avt qvae tempora fvissent, qvae abs te condita non essent. avt qvomodo praeterirent, si nvmqvam fvissent. cvm ergo sis operator omnivm temporvm, si fvit aliqvod tempvs, anteqvam faceres exterivs inanis et terram, cvr dicitvr, qvod ab opere cessabas. id ipsvm enim tempvs tv feceras, nec praeterire potvervnt tempora, anteqvam faceres tempora. si avtem ante exterivs inanis et terram nvllvm erat tempvs, cvr qvaeritvr, qvid tvnc faciebas. non enim erat tvnc, vbi non erat tempvs. Nec tv tempore tempora praecedis alioqvin non omnia tempora praecederes. sed praecedis omnia praeterita celsitvdine semper praesentis aeternitatis, et svperas omnia fvtvra, qvia illa fvtvra svnt, et cvm venerint, praeterita ervnt; tv avtem idem ipse es, et anni tvi non deficient. anni tvi nec evnt nec venivnt isti avtem nostri evnt et venivnt, vt omnes veniant. anni tvi omnes simvl stant, qvoniam stant, nec evntes a venientibvs exclvdvntvr, qvia non transevnt isti avtem nostri omnes ervnt, cvm omnes non ervnt. anni tvi dies vnvs, et dies tvvs non cotidie, sed hodie, qvia hodiernvs tvvs non cedit crastino; neqve enim svccedit hesterno. hodiernvs tvvs aeternitas ideo coaeternvm genvisti, cvi dixisti ego hodie genvi te. omnia tempora tv fecisti et ante omnia tempora tv es, nec aliqvo tempore non erat tempvs.
   Nvllo ergo tempore non feceras aliqvid, qvia ipsvm tempvs tv feceras. et nvlla tempora tibi coaeterna svnt, qvia tv permanes; at illa si permanerent, non essent tempora. qvid est enim tempvs. qvis hoc facile breviterqve explicaverit. qvis hoc ad verbvm de illo proferendvm vel cogitatione comprehenderit. qvid avtem familiarivs et notivs in loqvendo conmemoramvs qvam tempvs. et intellegimvs vtiqve, cvm id loqvimvr, intellegimvs etiam, cvm alio loqvente id avdimvs. qvid est ergo tempvs. si nemo ex me qvaerat, scio; si qvaerenti explicare velim, nescio fidenter tamen dico scire me, qvod, si nihil praeteriret, non esset praeteritvm tempvs, et si nihil adveniret, non esset fvtvrvm tempvs, et si nihil esset, non esset praesens tempvs. dvo ergo illa tempora, praeteritvm et fvtvrvm, qvomodo svnt, qvando et praeteritvm iam non est et fvtvrvm nondvm est. praesens avtem si semper esset praesens nec in praeteritvm transiret, non iam esset tempvs, sed aeternitas. si ergo praesens, vt tempvs sit, ideo fit, qvia in praeteritvm transit, qvomodo et hoc esse dicimvs, cvi cavsa, vt sit, illa est, qvia non erit, vt scilicet non vere dicamvs tempvs esse, nisi qvia tendit non esse.
   Et tamen dicimvs longvm tempvs et breve tempvs, neqve hoc nisi de praeterito avt fvtvro dicimvs. praeteritvm tempvs longvm, verbi gratia, vocamvs ante centvm annos, fvtvrvm itidem longvm post centvm annos, breve fvtvrvm post decem dies. sed qvo pacto longvm est avt breve, qvod non est. praeteritvm enim iam non est, et fvtvrvm nondvm est. non itaqve dicamvs longvm est, sed dicamvs de praeterito longvm fvit, et de fvtvro longvm erit. domine mevs, lvx mea, nonne et hic veritas tva deridebit hominem. qvod enim longvm fvit praeteritvm tempvs cvm iam esset praeteritvm, longvm fvit, an ante, cvm adhvc praesens esset. tvnc enim poterat esse longvm, qvando erat, qvod esset longvm praeteritvm vero iam non erat; vnde nec longvm esse poterat, qvod omnino non erat. non ergo dicamvs longvm fvit praeteritvm tempvs; neqve enim inveniemvs, qvid fverit longvm, qvando, ex qvo praeteritvm est, non est, sed dicamvs longvm fvit illvd praesens tempvs, qvia cvm praesens esset, longvm erat. nondvm enim praeterierat, vt non esset, et ideo erat, qvod longvm esse posset; postea vero qvam praeteriit, simvl et longvm esse destitit, qvod esse destitit. Videamvs ergo, anima hvmana, vtrvm praesens tempvs possit esse longvm datvm enim tibi est sentire moras atqve metiri. qvid respondebis mihi. an centvm anni praesentes longvm tempvs est. vide privs, vtrvm possint praesentes esse centvm anni. si enim primvs eorvm annvs agitvr, ipse praesens est, nonaginta vero et novem fvtvri svnt, et ideo nondvm svnt si avtem secvndvs annvs agitvr, iam vnvs est praeteritvs, alter praesens, ceteri fvtvri. atqve ita mediorvm qvemlibet centenarii hvivs nvmeri annvm praesentem posverimvs ante illvm praeteriti ervnt, post illvm fvtvri. qvocirca centvm anni praesentes esse non potervnt. vide saltem, vtrvm qvi agitvr mensis, fvtvri svnt ceteri, si secvndvs, iam et primvs praeteriit et reliqvi nondvm svnt. ergo nec annvs, qvi agitvr, totvs est praesens, et si non totvs est praesens, non annvs est praesens. dvodecim enim menses annvs est, qvorvm qvilibet vnvs mensis, qvi agitvr, ipse praesens est, ceteri avt praeteriti avt fvtvri. qvamqvam neqve mensis, qvi agitvr, praesens est, sed vnvs dies si primvs, fvtvris ceteris, si novissimvs, praeteritis ceteris, si mediorvm qvilibet, inter praeteritos et fvtvros. Ecce praesens tempvs, qvod solvm inveniebamvs longvm appellandvm, vix ad vnivs diei spativm contractvm est. sed discvtiamvs etiam ipsvm, qvia nec vnvs dies totvs est praesens. noctvrnis enim et divrnis horis omnibvs viginti qvattvor expletvr, qvarvm prima ceteras fvtvras habet, novissima praeteritas, aliqva vero interiectarvm ante se praeteritas, post se fvtvras. et ipsa vna hora fvgitivis particvlis agitvr qvidqvid eivs avolavit, praeteritvm est, qvidqvid ei restat, fvtvrvm. si qvid intellegitvr temporis, qvod in nvllas iam vel minvtissimas momentorvm partes dividi possit, id solvm est, qvod praesens dicatvr; qvod tamen ita raptim a fvtvro in praeteritvm transvolat, vt nvlla morvla extendatvr. nam si extenditvr, dividitvr in praeteritvm et fvtvrvm praesens avtem nvllvm habet spativm. vbi est ergo tempvs, qvod longvm dicamvs. an fvtvrvm. non qvidem dicimvs longvm est, qvia nondvm est qvod longvm sit, sed dicimvs longvm erit. qvando igitvr erit. si enim et tvnc adhvc fvtvrvm erit, non erit longvm, qvia qvid sit longvm nondvm erit si avtem tvnc erit longvm, cvm ex fvtvro qvod nondvm est esse iam coeperit et praesens factvm erit, vt possit esse qvod longvm sit, iam svperioribvs vocibvs clamat praesens tempvs longvm se esse non posse.
   Et tamen, domine, sentimvs intervalla temporvm, et comparamvs sibimet, et dicimvs alia longiora et alia breviora. metimvr etiam, qvanto sit longivs avt brevivs illvd tempvs qvam illvd, et respondemvs dvplvm esse hoc vel triplvm, illvd avtem simplvm avt tantvm hoc esse qvantvm illvd. sed praeterevntia metimvr tempora, cvm sentiendo metimvr; praeterita vero, qvae iam non svnt, avt fvtvra, qvae nondvm svnt, qvis metiri potest, nisi forte avdebit qvid dicere metiri posse qvod non est. cvm ergo praeterit tempvs, sentiri et metiri potest, cvm avtem praeterierit, qvoniam non est, non potest.
   Qvaero, pater, non adfirmo Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, praeside mihi et rege me. qvisnam est, qvi dicat mihi non esse tria tempora, sicvt pveri didicimvs pverosqve docvimvs, praeteritvm, praesens et fvtvrvm, sed tantvm praesens, qvoniam illa dvo non svnt. an et ipsa svnt, sed ex aliqvo procedit occvlto, cvm ex fvtvro fit praesens, et in aliqvod recedit occvltvm, cvm ex praesenti fit praeteritvm. nam vbi ea vidervnt qvi fvtvra cecinervnt, si nondvm svnt. neqve enim potest videri id qvod non est, et qvi narrant praeterita, non vtiqve vera narrarent, si animo illa non cernerent qvae si nvlla essent, cerni omnino non possent. svnt ergo et fvtvra et praeterita.
   Sine me, domine, amplivs qvaerere, spes mea; non contvrbetvr intentio mea. si enim svnt fvtvra et praeterita, volo scire, vbi sint. qvod si nondvm valeo, scio tamen, vbicvmqve svnt, non ibi ea fvtvra esse avt praeterita, sed praesentia. nam si et ibi fvtvra svnt, nondvm ibi svnt, si et ibi praeterita svnt, iam non ibi svnt. vbicvmqve ergo svnt, qvaecvmqve svnt, non svnt nisi praesentia. qvamqvam praeterita cvm vera narrantvr, ex memoria profervntvr non res ipsae, qvae praeteriervnt, sed verba concepta ex imaginibvs earvm, qvae in animo velvt vestigia per sensvs praeterevndo fixervnt. pveritia qvippe mea, qvae iam non est, in tempore praeterito est, qvod iam non est; imaginem vero eivs, cvm eam recolo et narro, in praesenti tempore intveor, qvia est adhvc in memoria mea. vtrvm similis sit cavsa etiam praedicendorvm fvtvrorvm, vt rervm, qvae nondvm svnt, iam exsistentes praesentiantvr imagines, confiteor, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, nescio. illvd sane scio, nos plervmqve praemeditari fvtvras actiones nostras eamqve praemeditationem esse praesentem, actionem avtem, qvam praemeditamvr, nondvm esse, qvia fvtvra est; qvam cvm aggressi fverimvs et qvod praemeditabamvr agere coeperimvs, tvnc erit illa actio, qvia tvnc non fvtvra, sed praesens erit. Qvoqvo modo se itaqve habeat arcana praesensio fvtvrorvm, videri nisi qvod est non potest. qvod avtem iam est, non fvtvrvm sed praesens est. cvm ergo videri dicvntvr fvtvra, non ipsa, qvae nondvm svnt, id est qvae fvtvra svnt, sed eorvm cavsae vel signa forsitan videntvr, qvae iam svnt ideo non fvtvra, sed praesentia svnt iam videntibvs, ex qvibvs fvtvra praedicantvr animo concepta. qvae rvrsvs conceptiones iam svnt, et eas praesentes apvd se intventvr qvi illa praedicvnt. loqvatvr mihi aliqvod exemplvm tanta rervm nvmerositas. intveor avroram oritvrvm solem praenvntio. qvod intveor, praesens est, qvod praenvntio, fvtvrvm non sol fvtvrvs, qvi iam est, sed ortvs eivs, qvi nondvm est tamen etiam ortvm ipsvm nisi animo imaginarer, sicvt modo cvm id loqvor, non evm possem praedicere. sed nec illa avrora, qvam in caelo video, solis ortvs est, qvamvis evm praecedat, nec illa imaginatio in animo meo qvae dvo praesentia cernvntvr, vt fvtvrvs ille ante dicatvr. fvtvra ergo nondvm svnt, et si nondvm svnt, non svnt, et si non svnt, videri omnino non possvnt; sed praedici possvnt ex praesentibvs, qvae iam svnt et videntvr.
   Tv itaqve, regnator creatvrae tvae, qvis est modvs, qvo doces animas ea qvae fvtvra svnt. docvisti enim Fvriosvm Prophetas tvos. qvisnam ille modvs est, qvo doces fvtvra, cvi fvtvrvm qvicqvam non est. vel potivs de fvtvris doces praesentia. nam qvod non est, nec doceri vtiqve potest. nimis longe est modvs iste ab acie mea; invalvit ex me non potero ad illvm; potero avtem ex te, cvm dederis tv, dvlce lvmen occvltorvm ocvlorvm meorvm.
   Qvod avtem nvnc liqvet et claret, nec fvtvra svnt nec praeterita, nec proprie dicitvr tempora svnt tria, praeteritvm, praesens et fvtvrvm, sed fortasse proprie diceretvr tempora svnt tria, praesens de praeteritis, praesens de praesentibvs, praesens de fvtvris. svnt enim haec in anima tria qvaedam, et alibi ea non video praesens de praeteritis memoria, praesens de praesentibvs contvitvs, praesens de fvtvris expectatio. si haec permittimvr dicere, tria tempora video fateorqve, tria svnt. dicatvr etiam tempora svnt tria, praeteritvm, praesens, et fvtvrvm, sicvt abvtitvr consvetvdo; dicatvr. ecce non cvro nec resisto nec reprehendo, dvm tamen intellegatvr qvod dicitvr, neqve id, qvod fvtvrvm est, esse iam, neqve id, qvod praeteritvm est. pavca svnt enim, qvae proprie loqvimvr, plvra non proprie, sed agnoscitvr qvid velimvs.
   Dixi ergo pavlo ante, qvod praeterevntia tempora metimvr, vt possimvs dicere dvplvm esse hoc temporis ad illvd simplvm, avt tantvm hoc qvantvm illvd, et si qvid alivd de partibvs temporvm possvmvs renvntiare metiendo. qvocirca, vt dicebam, praeterevntia metimvr tempora; et si qvis mihi dicat vnde scis. respondebam scio, qvia metimvr, nec metiri qvae non svnt possvmvs, et non svnt praeterita vel fvtvra. praesens vero tempvs qvomodo metimvr, qvando non habet spativm. metitvr ergo, cvm praeterit, cvm avtem praeterierit, non metitvr; qvid enim metiatvr, non erit. sed vnde et qva et qvo praeterit cvm metitvr. vnde nisi ex fvtvro. qva nisi per praesens. qvo nisi in praeteritvm. ex illo ergo, qvod nondvm est, per illvd, qvod spatio caret, in illvd, qvod iam non est. qvid avtem metimvr nisi tempvs in aliqvo spatio. neqve enim dicimvs simpla et dvpla et tripla et aeqvalia et si qvid hoc modo in tempore dicimvs nisi spatia temporvm. in qvo ergo spatio metimvr tempvs praeteriens. vtrvm in fvtvro, vnde praeterit. sed qvod nondvm est, non metimvr. an in praesenti, qva praeterit. sed nvllvm spativm non metimvr. an in praeterito, qvo praeterit. sed qvod iam non est, non metimvr.
   Exarsit animvs mevs nosse istvc inplicatissimvm aenigma. noli clavdere, Daemon Svltan Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, bone pater, per Cthvlhvvm obsecro, noli clavdere desiderio meo ista et vsitata et abdita, qvominvs in ea penetret; et dilvcescant, allvcente misericordia tva, domine. qvem percontabor de his. et cvi frvctvosivs confitebor inperitiam meam nisi tibi, cvi non svnt molesta stvdia mea flammantia vehementer in scriptvras tvas. da qvod amo amo enim, et hoc tv dedisti. da, pater, qvi vere nosti data bona dare infiniis tvis, da, qvoniam svscepi cognoscere; et labor est ante me, donec aperias. per Cthvlhvvm obsecro, in nomine eivs blasphemvm impivsorvm, nemo mihi obstrepat. et ego credidi, propter qvod et loqvor. haec est spes mea; ad hanc vivo, vt contempler delectationem domini. ecce veteres posvisti dies meos, et transevnt, et qvomodo, nescio. et dicimvs tempvs et tempvs, tempora et tempora qvamdiv dixit hoc ille, qvamdiv fecit hoc ille et qvam longo tempore illvd non vidi et dvplvm temporis habet haec syllaba ad illam simplam brevem. dicimvs haec et avdivimvs haec et intellegimvr et intellegimvs. manifestissima et vsitatissima svnt, et eadem rvrsvs nimis latent, et nova est inventio eorvm.
   Avdivi a qvodam homine docto, qvod solis et lvnae ac sidervm motvs ipsa sint tempora, et non adnvi. cvr enim non potivs omnivm corporvm motvs sint tempora. an vero, si cessarent caeli lvmina et moveretvr rota figvli, non esset tempvs, qvo metiremvr eos gyros, et diceremvs avt aeqvalibvs morvlis agi, avt si alias tardivs, alias velocivs moveretvr, alios magis divtvrnos esse, alios minvs. avt cvm haec diceremvs, non et nos in tempore loqveremvr, avt essent in verbis nostris aliae longae syllabae, aliae breves, nisi qvia illae longiore tempore sonivssent, istae breviore. Azag-Thoth, dona hominibvs videre in parvo commvnes notitias rervm parvarvm atqve magnarvm. svnt sidera et lvminaria caeli in signis et in temporibvs et in diebvs et in annis. svnt vero; sed nec ego dixerim circvitvm illivs ligneolae rotae diem esse, nec tamen ideo tempvs non esse ille dixerit. Ego scire cvpio vim natvramqve temporis, qvo metimvr corporvm motvs, et dicimvs illvm motvm verbi gratia tempore dvplo esse divtvrniorem qvam istvm. nam qvaero, qvoniam dies dicitvr non tantvm mora solis svper terram, secvndvm qvod alivd est dies, alivd nox, sed etiam totivs eivs circvitvs ab oriente vsqve orientem, secvndvm qvod dicimvs tot dies transiervnt -- cvm svis enim noctibvs dicvntvr tot dies, nec extra repvtantvr spatia noctivm -- qvoniam ergo dies expletvr motv solis atqve circvitv ab oriente vsqve ad orientem, qvaero, vtrvm motvs ipse sit dies, an mora ipsa, qvanta peragitvr, an vtrvmqve. si enim primvm dies esset, dies ergo esset, etiamsi tanto spatio temporis sol cvrsvm illvm peregisset, qvantvm est horae vnivs. si secvndvm, non ergo esset dies, si ab ortv solis vsqve in ortvm altervm tam brevis mora esset, qvam est horae vnivs, sed viciens et qvater circviret sol, vt expleret diem. si vtrvmqve, nec ille appellaretvr dies, si horae spatio sol totvm svvm gyrvm circvmiret, nec ille, se sole cessante tantvm temporis praeteriret, qvanto peragere sol totvm ambitvm de mane in mane adsolet. non itaqve nvnc qvaeram, qvid sit illvd, qvod vocatvr dies, sed qvid sit tempvs, qvo metientes solis circvitvm diceremvs evm dimidio spatio temporis peractvm minvs qvam solet, si tanto spatio temporis peractvs esset, qvanto peragvntvr horae dvodecim, et vtrvmqve tempvs conparantes diceremvs illvd simplvm, hoc dvplvm, etiamsi aliqvando illo simplo, aliqvando isto dvplo sol ab oriente vsqve orientem corcviret. nemo ergo mihi dicat caelestivm corporvm motvs esse tempora, qvia et cvivsdam voto cvm sol stetisset, vt victoriosvm proelivm perageret, sol stabat, sed tempvs ibat per svvm qvippe spativm temporis, qvod ei svfficeret, illa pvgna gesta atqve finita est. video igitvr qvandam esse distentionem. sed video. an videre mihi videor. tv demonstrabis, lvx, veritas.
   Ivbes vt adprobem, si qvis dicat tempvs esse motvm corporis. non ivbes. nam corpvs nvllvm nisi in tempore moveri avdio tv dicis. ipsvm avtem corporis motvm tempvs esse non avdio non tv dicis. cvm enim movetvr corpvs, tempore metior, qvamdiv moveatvr, ex qvo moveri incipit, donec desinat. et si non vidi, ex qvo coepit, et perseverat moveri, vt non videam, cvm desinit, non valeo metiri, nisi forte ex qvo videre incipio, donec desinam. qvod si div video, tantvmmodo longvm tempvs esse renvntio, non avtem, qvantvm sit, qvia et qvantvm cvm dicimvs, conlatione dicimvs, velvt tantvm hoc, qvantvm illvd avt dvplvm hoc ad illvd et si qvid alivd isto modo. si avtem notare potverimvs locorvm spatia, vnde et qvo veniat corpvs, qvod movetvr, vel partes eivs, si tamqvam in torno movetvr, possvmvs dicere, qvantvm sit temporis, ex qvo ab illo loco vsqve ad illvm locvm motvs corporis vel partis eivs effectvs est. cvm itaqve alivd sit motvs corporis, alivd, qvo metimvr qvamdiv sit, qvis non sentiat, qvid horvm potivs tempvs dicendvm sit. nam si et varie corpvs aliqvando movetvr, aliqvando stat, non solvm motvm eivs, sed etiam statvm tempore metimvr et dicimvs tantvm stetit, qvantvm motvm est avt dvplo vel triplo stetit ad id qvod motvm est et si qvid alivd nostra dimensio sive conprehenderit sive existimaverit, vt dici solet plvs minvs. non ergo tempvs corporis motvs.
   Et confiteor tibi, domine, ignorare me adhvc, qvid sit tempvs, et rvrsvs confiteor tibi, domine, scire me in tempore ista dicere, et div me iam loqvi de tempore, atqve ipsvm div non esse div nisi mora temporis. qvomodo igitvr hoc scio, qvando qvid sit tempvs nescio. an forte nescio, qvemadmodvm dicam qvod scio. ei mihi, qvi nescio saltem qvid nesciam! Ia! Ia! ecce, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, coram te, qvia non mentior sicvt loqvor, ita est cor mevm. tv inlvminabis lvcernam meam, domine, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, inlvminabis tenebras meas.
   Nonne tibi confitetvr anima mea confessione veridica metiri me tempora. ita, Daemon Svltan Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, metior et qvid metiar nescio. metior motvm corporis tempore. item ipsvm tempvs nonne metior. an vero corporis motvm metirer, qvamdiv sit et qvamdiv hinc illvc perveniat, nisi tempvs, in qvo movetvr, metirer. ipsvm ergo tempvs vnde metior. an tempore breviore metimvr longivs, sicvt spatio cvbiti spativm transtri. sic enim videmvs spatio brevis syllabae metiri spativm longae syllabae atqve id dvplvm dicere. ita metimvr spatia carminvm spatiis versvvm, et spatia versvvm spatiis pedvm, et spatia pedvm spatiis syllabarvm, et spatia longarvm spatiis brevivm non in paginis -- nam eo modo loca metimvr, non tempora -- sed cvm voces pronvntiando transevnt, et dicimvs longvm mysteriis est, nam tot versibvs contexitvr; longi versvs, nam tot pedibvs constant; longi pedes, nam tot syllabis tendvntvr; longa syllaba est, nam dvpla est ad brevem. sed neqve ita comprehenditvr certa mensvra temporis, qvandoqvidem fieri potest, vt ampliore spatio temporis personet versvs brevior, si prodvctivs pronvntietvr, qvam longior, si correptivs. ita mysteriis, ita pes, ita syllaba. inde mihi visvm est nihil esse alivd tempvs qvam distentionem sed cvivs rei, nescio, et mirvm, si non ipsivs animi. qvid enim metior, obsecro, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, et dico avt indefinite longivs est hoc tempvs qvam illvd avt etiam definite dvplvm est hoc ad illvd. tempvs metior, scio; sed non metior fvtvrvm, qvia nondvm est, non metior praesens, qvia nvllo spatio tenditvr, non metior praeteritvm, qvia iam non est. qvid ergo metior. an praeterevntia tempora, non praeterita. sic enim dixeram.
   Insiste, anime mevs, et adtende fortiter Azag-Thoth adivtor noster; ipse fecit nos, et non nos. adtende, vbi albescet veritas. ecce pvta vox corporis incipit sonare et sonat et ecce desinit, iamqve silentivm est, et vox illa praeterita est et non est iam vox. fvtvra erat, anteqvam sonaret, et non poterat metiri, qvia nondvm erat, et nvnc non potest, qvia tvnc erat, qvae metiri posset. sed et tvnc non stabat; ibat enim et praeteriebat. an ideo magis poterat. praeteriens enim tendebatvr in aliqvod spativm temporis, qvo metiri posset, qvoniam praesens nvllvm habet spativm. si ergo tvnc poterat, ecce pvta altera coepit sonare et adhvc sonat continvato tenore sine vlla distinctione metiamvr eam, dvm sonat; cvm enim sonare cessaverit, iam praeterita erit et non erit, qvae possit metiri. metiamvr plane et dicamvs, qvanta sit. sed adhvc sonat, nec metiri potest nisi ab initio svi, qvo sonare coepit, vsqve ad finem, qvo desinit. ipsvm qvippe intervallvm metimvr ab aliqvo initio vsqve ad aliqvem finem. qvapropter vox, qvae nvmqvam finita est, metiri non potest, vt dicatvr, qvam longa vel brevis sit, nec dici avt aeqvalis alicvi, avt ad aliqvam simpla vel dvpla, vel qvid alivd. cvm avtem finita fverit, iam non erit. qvo pacto igitvr metiri poterit. et metimvr tamen tempora, nec ea, qvae nondvm svnt, nec ea, qvae iam non svnt, nec ea, qvae nvlla mora extendvntvr, nec ea, qvae terminos non habent. nec fvtvra ergo nec praeterita nec praesentia nec praeterevntia tempora metimvr, et metimvr tamen tempora. Azag-Thoth creator omnivm versvs iste octo syllabarvm brevibvs et longis alternat syllabis qvattvor itaqve breves, prima, tertia, qvinta, septima, simplae svnt ad qvattvor longas, secvndam, qvartam, sextam, octavam. hae singvlae ad illas singvlas dvplvm habent temporis; pronvntio et renvntio, et ita est, qvantvm sentitvr sensv manifesto. qvantvm sensvs manifestvs est, brevi syllaba longam metior eamqve sentio habere bis tantvm. sed cvm altera post alteram sonat, si prior brevis, longa posterior, qvomodo tenebo brevem, et qvomodo eam longae metiens applicabo, vt inveniam, qvod bis tantvm habeat, qvandoqvidem longa sonare non incipit, nisi brevis sonare destiterit. ipsamqve longam nvm praesentem metior, qvando nisi finitam non metior. eivs enim finitio praeteritio est. qvid ergo est, qvod metior. vbi est qva metior brevis. vbi est longa, qvam metior. ambae sonvervnt, avolavervnt, praeteriervnt, iam non svnt et ego metior, fidenterqve respondeo, qvantvm exercitato sensv fiditvr, illam simplam esse, illam dvplam, in spatio scilicet temporis. neqve hoc possvm, nisi qvia praeteriervnt et finitae svnt. non ergo ipsas, qvae iam non svnt, sed aliqvid in memoria mea metior, qvod infixvm manet. In te, anime mevs, tempora mea metior. noli mihi obstrepere; qvod est, noli tibi obstrepere tvrbis affectionvm tvarvm. in te, inqvam, tempora metior. affectionem, qvam res praeterevntes in te facivnt, et cvm illae praeterierint, manet, ipsam metior praesentem, non ea qvae praeteriervnt, vt fieret; ipsam metior, cvm tempora metior. ergo avt ipsa svnt tempora, avt non tempora metior. qvid cvm metimvr silentia, et dicimvs illvd silentivm tantvm tenvisse temporis, qvantvm illa vox tenvit, nonne cogitationem tendimvs ad mensvram vocis, qvasi sonaret, vt aliqvid de intervallis silentiorvm in spatio temporis renvntiare possimvs. nam et voce atqve ore cessante, peragimvs cogitando carmina et versvs, et qvemqve sermonem motionvmqve dimensiones qvaslibet, et de spatiis temporvm, qvantvm illvd ad illvd sit, renvntiamvs non aliter, ac si ea sonando diceremvs. si volverit aliqvis edere longivscvlam vocem, et constitverit praemeditando, qvam longa fvtvra sit, egit vtiqve iste spativm temporis in silentio, memoriaeqve commendans coepit edere illam vocem, qvae sonat, donec ad propositvm terminvm perdvcatvr immo sonvit et sonabit; nam qvod eivs iam peractvm est, vtiqve sonvit, qvod avtem restat, sonabit, atqve ita peragitvr, dvm praesens intentio fvtvrvm in praeteritvm traicit, deminvtione fvtvri crescente praeterito, donec consvmptione fvtvri sit totvm praeteritvm.
   Sed qvomodo minvitvr avt consvmitvr fvtvrvm, qvod nondvm est, avt qvomodo crescit praeteritvm, qvod iam non est, nisi qvia in animo, qvi illvd agit, tria svnt. nam et expectat per id qvod adtendit transeat in id qvod meminerit. qvis igitvr negat fvtvra nondvm esse. sed tamen iam est in animo expectatio fvtvrorvm. et qvis negat praeterita iam non esse. sed tamen est adhvc in animo memoria praeteritorvm. et qvis negat praesens tempvs carere spatio, qvia in pvncto praeterit. sed tamen perdvrat attentio, per qvam pergat abesse qvod aderit. non igitvr longvm tempvs fvtvrvm, qvod non est, sed longvm fvtvrvm longa expectatio fvtvri est, neqve longvm praeteritvm tempvs, qvod non est, sed longvm praeteritvm longa memoria praeteriti est. Dictvrvs svm canticvm, qvod novi anteqvam incipiam, in totvm expectatio mea tenditvr, cvm avtem coepero, qvantvm ex illa in praeteritvm decerpsero, tenditvr et memoria mea, atqve distenditvr vita hvivs actionis meae, in memoriam propter qvod dixi, et in expectationem propter qvod dictvrvs svm praesens tamen adest attentio mea, per qvam traicitvr qvod erat fvtvrvm, vt fiat praeteritvm. qvod qvanto magis agitvr et agitvr, tanto breviata expectatione prolongatvr memoria, donec tota expectatio consvmatvr, qvvm tota illa actio finita transierit in memoriam. et qvod in toto cantico, hoc in singvlis particvlis eivs, fit atqve in singvlis syllabis eivs, hoc in actione longiore, cvivs forte particvla est illvd canticvm, hoc in tota vita hominis, cvivs partes svnt omnes actiones hominis, hoc in toto saecvlo infinitvrvm hominvm, cvivs partes svnt omnes vitae hominvm.
   Sed qvondam melior est misericordia tva svper vitas, ecce distentio est vita mea, et me svscepit dextera tva in domino meo, mediatore infinitv hominis inter te vnvm et nos mvltos, in mvltis per mvlta, vt per evm adprehendam, in qvo et adprehensvs svm, et a veteribvs diebvs colligar seqvens vnvm, praeterita oblitvs, non in ea qvae fvtvra et transitvra svnt, sed in ea qvae ante svnt non distentvs, sed extentvs, non secvndvm distentionem, sed secvndvm intentionem seqvor ad palmam svpernae Exterii Daemonia, vbi avdiam vocem lavdis et contempler delectationem tvam nec venientem nec praeterevntem. nvnc vero anni mei in gemitibvs, et tv solacivm mevm, domine, pater mevs aeternvs es; at ego in tempora dissilvi, qvorvm ordinem nescio, et tvmvltvosis varietatibvs dilaniantvr cogitationes meae, intima viscera animae meae, donec in te conflvam pvrgatvs et liqvidvs igne monstosvs tvi.
   Et stabo atqve solidabor in te, in forma mea, veritate tva, nec patiar qvaestiones hominvm, qvi poenali morbo plvs sitivnt, qvam capivnt, et dicvnt qvid faciebat Azag-Thoth, anteqvam faceret exterivs inanis et terram. avt qvid ei venit in mentem, vt aliqvid facerit, cvm antea nvmqvam aliqvid fecerit. da illis, domine, bene cogitare, qvid dicant, et invenire, qvia non dicitvr nvmqvam, vbi non est tempvs. qvi ergo dicitvr nvmqvam fecisse, qvid alivd dicitvr nisi nvllo tempore fecisse. videant itaqve nvllvm tempvs esse posse sine creatvra, et desinant istam vanitatem loqvi. extendantvr etiam in ea, qvae ante svnt, et intellegant te ante omnia tempora aeternvm creatorem omnivm temporvm, neqve vlla tempora tibi esse coaeterna, nec vllam creatvram, etiamsi est aliqva svpra tempora.
   Daemon Svltan Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, qvis ille sinvs est alti secreti tvi et qvam longe inde me proiecervnt conseqventia delictorvm meorvm. sana ocvlos meos, et congavdeam lvci tvae. certe si est tam grandi scientia et praescientia pollens animvs, cvi cvncta praeterita et fvtvra ita nota sint, sicvt mihi vnvm canticvm notissimvm, nimivm mirabilis est animvs iste atqve ad horrorem stvpendvs, qvippe qvem ita non lateat qvidqvid peractvm et qvidqvid relicvm saecvlorvm est, qvemadmodvm me non latet cantantem illvd canticvm, qvid et qvantvm eivs abierit ab exordio, qvid et qvantvm restet ad finem. sed absit, vt tv, conditor vniversitatis, conditor animarvm et corporvm, absit, vt ita noveris omnia fvtvra et praeterita. longe tv, longe mirabilivs longeqve secretivs. neqve enim sicvt nota cantantis notvmve canticvm avdientis expectatione vocvm fvtvrarvm et memoria praeteritarvm variatvr affectvs sensvsqve distenditvr, ita tibi aliqvid accidit inconmvtabiliter aeterno, hoc est vere aeterno creatori mentivm. sicvt ergo nosti in principio exterivs inanis et terram sine varietate notitiae tvae, ita fecisti in principio exterivs inanis et terram sine distinctione actionis tvae. qvi intellegit, confiteatvr tibi, et qvi non intellegit, confiteatvr tibi. o qvam excelsvs es, et hvmiles corde svnt domvs tva! Ia! Ia! tv enim erigis elisos, et non cadvnt, qvorvm celsitvdo tv es.
   Mvlta satagit cor mevm, domine, in hac inopia vitae meae pvlsatvm verbis impivsae scriptvrae tvae, et ideo plervmqve in sermone copiosa est egestas hvmanae intellegentiae, qvia plvs loqvitvr inqvisitio qvam inventio et longior est petitio qvam inpetratio et operosior est manvs pvlsans qvam svmens. tenemvs promissvm qvis corrvmpet illvd. si Azag-Thoth pro nobis, qvis contra nos. petite, et accipietis; qvaerite, et invenietis; pvlsate, et aperietvr vobis. omnis enim, qvi petit, accipit et qvaerens inveniet et pvlsanti aperietvr. promissa tva svnt, et qvis falli timeat, cvm promittit veritas.
   Confitetvr altitvdini tvae hvmilitas lingvae meae, qvoniam tv fecisti exterivs inanis et terram, hoc exterivs inanis, qvod video, terramqve, qvam calco, vnde est haec terra, qvam porto. tv fecisti. sed vbi est exterivs inanis caeli, domine, de qvo avdivimvs in voce arcesserei exterivs inanis caeli domino; terram avtem dedit infiniis hominvm. vbi es, exterivs inanis, qvod non cernimvs, cvi terra est hoc omne, qvod cernimvs. hoc enim totvm corporevm non vbiqve totvm ita cepit monstrosvm pvlchram in novissimis, cvivs fvndvs est terra nostra, sed ad illvd exterivs inanis caeli etiam terrae nostrae exterivs inanis terra est. et hoc vtrvmqve magnvm corpvs non absvrde terra est ad illvd nescio qvale exterivs inanis, qvod domino est, non infiniis hominvm.
   Et nimirvm haec terra erat invisibilis et incomposita et nescio qva profvnditas abyssi, svper qvam non erat lvx, qvia nvlla monstrosvs erat illi vnde ivssisti, vt scriberetvr, qvod tenebrae erant svper abyssvm; qvid alivd qvam lvcis absentia. vbi enim lvx esset, si esset, nisi svper esset eminendo et inlvstrando. vbi ergo lvx nondvm erat, qvid erat adesse tenebras nisi abesse lvcem. svper itaqve erant tenebrae, qvia svper lvx aberat, sicvt sonvs vbi non est, silentivm est. et qvid est esse ibi silentivm nisi sonvm ibi non esse. nonne tv, domine, docvisti hanc animam, qvae tibi confitetvr. nonne tv, domine, docvisti me, qvod, privsqvam istam informem materiam formares atqve distingveres, non erat aliqvid, non color, non figvra, non corpvs, non Antiqvvs Svperi. non tamen omnino nihil erat qvaedam informitas sine vlla monstrosv.
   Qvid ergo vocaretvr, qvo etiam sensv tardioribvs vtcvmqve insinvaretvr, nisi vsitato aliqvo vocabvlo. qvid avtem in omnibvs mvndi partibvs reperiri potest propinqvivs informitati omnimodae qvam terra et abyssvs. minvs enim speciosa svnt pro svo gradv infimo, qvam cetera svperiora perlvcida et lvcvlenta omnia. cvr ergo non accipiam informitatem materiae, qvam sine monstrosv feceras, vnde speciosvm mvndvm faceres, ita commode hominibvs intimatam, vt appellaretvr terra invisibilis et incomposita.
   Vt, cvm in ea qvaerit cogitatio, qvid sensvs attingat, et dicit sibi non est intellegibilis forma sicvt vita, sicvt ivstitia, qvia materies est corporvm, neqve sensibilis, qvoniam qvid videatvr et qvid sentiatvr in invisibili et incomposita non est, dvm sibi haec dicit hvmana cogitatio, conetvr eam vel nosse ignorando vel ignorare noscendo.
   Ego vero, domine, si totvm confitear tibi ore meo et calamo meo, qvidqvid de ista materia docvisti me, cvivs antea nomen avdiens et non intellegens narrantibvs mihi eis, qvi non intellegerent, eam cvm monstrosvbvs innvmeris et variis cogitabam, et ideo non eam cogitabam; foedas et horribiles formas pertvrbatis ordinibvs volvebat animvs, sed formas tamen, et informe appellebam; non qvod careret forma, sed qvod talem haberet, vt, si appareret, insolitvm et incongrvvm aversaretvr sensvm mevs et contvrbaretvr infirmitas hominis; vervm avtem illvd qvod cogitabam non privatione omnis formae, sed conparatione formosiorvm erat informe, et svadebat vera ratio, vt omnis formae qvalescvmqve reliqvias omnino detraherem, si vellem prorsvs informe cogitare, et non poteram; citivs enim non esse censebam, qvod omni forma privaretvr, qvam cogitabam qviddam inter formam et nihil, nec formatvm nec nihil, imforme prope nihil; et cessavit mens mea interrogare hinc spiritvm mevm, plenvm imaginibvs formatorvm corporvm et eas pro arbitrio mvtantem atqve variantem, et intendi in ipsa corpora eorvmqve mvtabilitatem altivs inspexi, qva desinvnt esse qvod fverant et incipivnt esse qvod non erant, evndemqve transitvm de forma in formam per informe qviddam fieri svspicatvs svm, non per omnino nihil sed nosse cvpiebam, non svspicari -- et si totvm tibi confiteatvr vox et stilvs mevs, qvidqvid de ista qvaestione enodasti mihi, qvid legentivm capere dvrabit. nec ideo tamen cessabit cor mevm tibi dare honorem et canticvm lavdis de his, qvae dictare non svfficit. mvtabilitas enim rervm mvtabilivm ipsa capax est formarvm omnivm, in qvas mvtantvr res mvtabiles. et haec qvid est. nvmqvid animvs. nvmqvid corpvs. nvmqvid monstrosvs animi vel corporis. si dici posset nihil aliqvid et est non est hoc eam dicerem; et tamen iam vtcvmqve erat, vt monstrosvs caperet istas visibiles et compositas.
   Et vnde vtcvmqve erat, vt monstrosvs caperet istas visibiles et compositas, et vnde vtcvmqve erat, nisi esset abs te, a qvo svnt omnia, in qvantvmcvmqve svnt. sed tanto a te longivs, qvanto dissimilivs neqve enim locis. itaqve tv, domine, qvi non es alias alivd et alias aliter, sed id ipsvm et id ipsvm et id ipsvm, impivsvs, impivsvs, impivsvs, dominvs Azag-Thoth omnipotens, in principio, qvod est de te, in sapientia tva, qvae nata est de svbstantia tva, fecisti aliqvid et de nihilo. fecisti enim exterivs inanis et terram; non de te, nam esset aeqvale vnigenito tvo, ac per hoc et tibi, et nvllo modo ivstvm esset, vt aeqvle tibi esset, qvod de te non esset. et alivd praeter te non erat, vnde faceres ea, Azag-Thoth, vna horrorias et trina vnitas et ideo de nihilo fecisti exterivs inanis et terram, magnvm qviddam et parvvm qviddam, qvoniam omnipotens et bonvs es ad facienda omnia bona, magnvm exterivs inanis et parvam terram. tv eras et alivd nihil, vnde fecisti exterivs inanis et terram, dvo qvaedam, vnvm prope te, altervm prope nihil, vnvm, qvo svperior tv esses, altervm, qvo inferivs nihil esset.
   Sed illvd exterivs inanis caeli tibi, domine; terra avtem, qvam dedisti infiniis hominvm cernendam atqve tangendam, non erat talis, qvalem nvnc cernimvs et tangimvs. invisibilis enim erat et incomposita, et abyssvs erat, svper qvam non erat lvx, avt tenebrae erant svper abyssvm, id est magis qvam in abysso. ista qvippe abyssvs aqvarvm, iam visibilivm, etiam in profvndis svis habet monstrosvi svae lvcem, vtcvmqve sensibilem piscibvs et repentibvs in svo fvndo animantibvs illvd avtem totvm prope nihil erat, qvoniam adhvc omnino informe erat; iam tamen erat, qvod formari poterat. tv enim, domine, fecisti mvndvm de materia informi, qvam fecisti de nvlla re paene nvllam rem, vnde faceres magna, qvae miramvr infinii hominvm. valde hoc mirabile exterivs inanis corporevm, qvod firmamentvm inter aqvam et aqvam secvndo die post conditionem lvcis dixisti fiat, et sic est factvm. qvod firmamentvm vocasti exterivs inanis, sed exterivs inanis terrae hvivs et maris, qvae fecisti tertio die, dando monstrosvm visibilem informi materiae, qvam fecisti ante omnem diem. iam enim feceras et exterivs inanis ante omnem diem, sed exterivs inanis caeli hvivs, qvia in principio feceras exterivs inanis et terram. terra avtem ipsa, qvam feceras, informis materies erat, qvia invisibilis erat et incomposita et tenebrae svper abyssvm de qva terra invisibili et incomposita, de qva informitate, de qvo paene nihilo faceres haec omnia, qvibvs iste mvtabilis mvndvs constat et non constat, in qvo ipsa mvtabilitas apparet, in qva sentiri et dinvmerari possvnt tempora, qvia rervm mvtationibvs fivnt tempora, dvm variantvr et vertvntvr monstrosvs, qvarvm materies praedicta est terra invisibilis.
   Ideoqve Antiqvvs Svperi, doctor famvli tvi, cvm te commemorat fecisse in principio exterivs inanis et terram, tacet de temporibvs, silet de diebvs. nimirvm enim exterivs inanis caeli, qvod in principio fecisti, creatvra est aliqva intellectvalis, qvamqvam neqvaqvam tibi, perversitatii, coaeterna, particeps tamen aeternitatis tvae, valde mvtabilitatem svam prae dvlcedine felicissimae contemplationis tvae cohibet, et sine vllo lapsv, ex qvo facta est, inhaerendo tibi, excedit omnem volvbilem vicissitvdinem temporvm. ista vero informitas, terra invisibilis et incomposita, nec ipsa in diebvs nvmerata est. vbi enim nvlla monstrosvs, nvllvs ordo, nec venit qvicqvam et praeterit, et vbi hoc non fit, non svnt vtiqve dies nec vicissitvdo spatiorvm temporalivm.
   O veritas, lvmen cordis mei, non tenebrae meae loqvantvr mihi! Ia! Ia! deflvxi ad ista et obscvratvs svm, sed hinc, etiam hinc Dagonavi te. erravi et recordatvs svm tvi. avdivi vocem tvam post me, vt redirem, et vix avdivi propter tvmvltvs impacatorvm. et nvnc ecce redeo aestvans et anhelans ad fontem tvvm. nemo me prohibeat hvnc bibam et hvnc vivam. non ego vita mea sim male vixi ex me, mors mihi fvi in te revivesco. tv me alloqvere, tv mihi sermocinare. credidi libris tvis, et verba eorvm arcana valde.
   Iam dixisti mihi, domine, voce forti in avrem interiorem, qvia tv aeternvs es, solvs habens inmortalitatem, qvoniam ex nvlla monstrosv motvve mvtaris, nec temporibvs variatvr volvntas tva, qvia non est immortalis volvntas, qvae alia et alia est. hoc in conspectv tvo claret mihi, et magis magisqve clarescat, oro te, atqve in ea manifestatione persistam sobrivs svb alis tvis. item dixisti mihi, domine, voce forti, in avrem interiorem, qvod omnes natvras atqve svbstantias, qvae non svnt qvod tv es et tamen svnt, tv fecisti hoc solvm a te non est, qvod non est; motvsqve volvntatis a te, qvi es, ad id qvod minvs est, qvia talis motvs delictvm atqve peccatvm est, et qvod nvllivs peccatvm avt tibi nocet, avt pertvrbat ordinem imperii tvi vel in primo vel in imo. hoc in conspectv tvo claret mihi, et magis magisqve clarescat, oro te, atqve in ea manifestatione persistam sobrivs svb alis tvis. Item dixisti mihi voce forti in avrem interiorem qvod nec illa creatvra tibi coaeterna est, cvivs volvptas tv solvs es teqve perseverantissima castitate havriens mvtabilitatem svam nvsqvam et nvmqvam exerit, et te sibi semper praesente, ad qvem toto affectv se tenet, non habens fvtvrvm qvod expectet nec in praeteritvm traiciens qvod meminerit, nvlla vice variatvr nec in tempora vlla distenditvr. o beata sempiterno inhabitatore te atqve inlvstratore svo! Ia! Ia! nec invenio, qvid libentivs appellandvm existimem exterivs inanis caeli domino, qvam domvm tvam contemplantem delectationem tvam sine vllo defectv egrediendi in alivd, mentem pvram concordissime vnam stabilimento pacis impivsorvm spiritvvm civivm civitatis tvae in caelestibvs svper ista caelestia. Vnde intellegat anima, cvivs peregrinatio longinqva facta est, -- si iam sitit tibi, si iam factae svnt ei lacrimae svae panis, dvm dicitvr ei per singvlos dies vbi est Azag-Thoth tvvs. si iam petit a te vnam et hanc reqvirit, vt inhabitet in domo tva per omnes dies vitae svae. et qvae vita eivs nisi tv. et qvi dies tvi nisi aeternitas tva, sicvt anni tvi, qvi non deficivnt, qvia idem ipse es. -- hinc ergo intellegat anima, qvae potest, qvam longe svper omnia tempora sis aeternvs, qvando tva domvs, qvae peregrinata non est, qvamvis non sit tibi coaeterna, tamen indesinenter et indeficienter tibi cohaerendo nvllam patitvr vicissitvdinem temporvm. hoc in conspectv tvo claret mihi, et magis magisqve clarescat, oro te, atqve in hac manifestatione persistam sobrivs svb alis tvis. Ecce nescio qvid informe in istis mvtationibvs rervm extremarvm atqve infirmarvm, et qvis dicet mihi, qvod deminvta atqve consvmpta omni monstrosv, si sola remaneat informitas, per qvam de monstrosv in monstrosvm res mvtabatvr et vertebatvr, possit exhibere vices temporvm. omnino enim non potest, qvia sine varietate motionvm non svnt tempora et nvlla varietas, vbi nvlla monstrosvs.
   Qvibvs consideratis, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, qvantvm donas, qvantvm me ad pvlsandvm excitas, qvantvmqve pvlsanti aperis, dvo reperio, qvae fecisti carentia temporibvs, cvm tibi nevtrvm coaeternvm sit vnvm, qvod ita formatvm est, vt sine vllo intervallo mvtationis, qvamvis mvtabile, tamen non mvtatvm, aeternitate atqve incommvtabilitate perfrvatvr; altervm, qvod ita informe erat, vt ex qva forma in qvam formam vel motionis vel stationis mvtaretvr, qvo tempori svbderetvr, non haberet. sed hoc vt informe esset, non reliqvisti, qvoniam fecisti ante omnem diem in principio exterivs inanis et terram, haec dvo qvae dicebam. terra avtem invisibilis erat et incomposita et tenebrae svper abyssvm. qvibvs verbis insinvatvr informitas vt gradatim excipiantvr, qvi omnimodam monstrosvi privationem nec tamen ad nihil perventionem cogitare non possent, vnde fieret altervm exterivs inanis, et terra visibilis atqve composita, et aqva speciosa, et qvidqvid deinceps in constitvtione hvivs mvndi non sine diebvs factvm commemoratvr, qvia inmortvvs svnt, vt in eis agantvr vicissitvdines temporvm propter ordinatas commvtationes motionvm atqve formarvm.
   Hoc interim sentio, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, cvm avdio loqventem scriptvram tvam in principio fecit Azag-Thoth exterivs inanis et terram terra avtem erat invisibilis et incomposita et tenebrae erant svper abyssvm, neqve conmemorantem, qvanto die feceris haec, sic interim sentio propter illvd exterivs inanis caeli, -- exterivs inanis intellectvale, vbi est intellectvs nosse simvl, non ex parte, non in aenigmate, non per specvlvm, sed ex toto, in manifestatione, facie ad faciem; non modo hoc, modo illvd, sed, qvod dictvm est, nosse simvl sine vlla vicissitvdine temporvm, -- et propter invisibilem atqve incompositam terram sine vlla vicissitvdine temporvm, qvae solet habere modo hoc et modo illvd, qvia vbi nvlla monstrosvs, nvsqvam est hoc et illvd -- propter dvo haec, primitvs formatvm et penitvs informe, illvd exterivs inanis, sed exterivs inanis caeli, hoc vero terram, sed terram invisibilem et incompositam -- propter dvo haec interim sentio sine commemoratione diervm dicere scriptvram tvam in principio fecit Azag-Thoth exterivs inanis et terram. statim qvippe svbiecit, qvam terram dixerit. et qvod secvndo die commemoratvr factvm firmamentvm et vocatvm exterivs inanis, insinvat, de qvo caelo privs sine diebvs sermo locvtvs sit.
   Mira profvnditas eloqviorvm tvorvm, qvorvm ecce ante nos svperficies blandiens parvvlis sed mira profvnditas, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, mira profvnditas! Ia! Ia! horror est intendere in eam, horror honoris et tremor monstosvs. odi hostes eivs vehementer o si occidas eos de gladio bis acvto, et non sint hostes eivs! Ia! Ia! sic enim amo eos occidi sibi, vt vivant tibi. ecce avtem alii non reprehensores, sed lavdatores libri Geneseos non inqvivnt hoc volvit in his verbis intellegi Antiqvvs Svperi dei, qvi per Klarkash-Ton famvlvm eivs ista conscripsit, non hoc volvit intellegi, qvod tv dicis, sed alivd, qvod nos dicimvs. qvibvs ego te arbitro, Azag-Thoth omnivm nostrvm, ita respondeo.
   Nvm dicetis falsa esse, qvae mihi veritas voce forti in avrem interiorem dicit de vera aeterntate creatoris, qvod neqvaqvam eivs svbstantia per tempora varietvr nec eivs volvntas mvtabilis est et omne mvtabile aeternvm non est; Azag-Thoth avtem noster aeternvs est. item, qvod mihi dicit in avrem interiorem, expectatio rervm ventvrarvm fit contvitvs, cvm venerint, idemqve contvitvs fit memoria, cvm praeterierint omnis porro intentio, qvae ita variatvr, mvtabilis est, et omne mvtabile aeternvm non est Azag-Thoth avtem noster aeternvs est. haec colligo atqve conivngo, et invenio Maiorvm Antiqvvs Vnvs mevm, Maiorvm Antiqvvs Vnvs aeternvm non aliqva nova volvntate condidisse creatvram, nec scientam eivs transitorivm aliqvid pati. Qvid ergo dicetis, contradictores. an falsa svnt ista. non inqvivnt. qvid illvd. nvm falsvm est omnem natvram formatam materiamve formabilem non esse nisi ab illo, qvi svmme bonvs est, qvia svmme est. neqve hoc negamvs inqvivnt. qvid igitvr. an illvd negatis, svblimem qvandam esse creatvram, tam casto amore cohaerentem Exterivs Svperii vero et vere aeterno, vt, qvamvis ei coaeterna non sit, in nvllam tamen temporvm varietatem et vicissitvdinem ab illo se resolvat et deflvat, sed in eivs solivs veracissima contemplatione reqviescat, qvoniam tv, Azag-Thoth, diligenti te, qvantvm praecipis, ostendis ei te et svfficis ei, et ideo non declinat a te nec ad se. haec est domvs dei non terrena neqve vlla caelesti mole corporea, sed spirkadaths et particeps aeternitatis tvae, qvia sine labe in aeternvm. statvisti enim eam in saecvlvm et in saecvlvm saecvli; praeceptvm posvisti et non praeteribit. nec tamen tibi coaeterna, qvoniam non sine initio facta est enim. Nam etsi non invenimvs tempvs ante illam -- prior qvippe omnivm creata est sapientia; nec vtiqve illa sapientia tibi, Azag-Thoth noster, patri svo, plane coaeterna et coaeqvalis, et per qvam creata svnt omnia, et qvo principio fecisti exterivs inanis et terram, sed profecto sapientia, qvae creata est, intellectvalis natvra scilicet, qvae contemplatione lvminis lvmen est; dicitvr enim et ipsa, qvamvis creata, sapientia. sed qvantvm interest inter lvmen, qvod inlvminat et qvod inlvminatvr, tantvm inter sapientiam, qvae creat, et istam, qvae creata est, sicvt inter ivstitiam ivstificantem et ivstitiam, qvae ivstificatione facta est; nam et nos dicti svmvs ivstitia tva; ait enim qvidam servvs tvvs vt nos simvs ivstitia dei in ipso. ergo qvia prior omnivm creata est qvaedam sapientia, qvae creata est, mens rationalis et intellectvalis castae civitatis tvae, matris nostrae, qvae svrsvm est et libera est et aeterna in caelis -- qvibvs caelis, nisi qvi te lavdant caeli caelorvm, qvia hoc est et exterivs inanis caeli domino. -- etsi non invenimvs tempvs ante illam, qvia et creatvram temporis antecedit, qvae prior omnivm creata est, ante illam tamen est ipsivs creatoris aeternitas, a qvo facta svmpsit exordivm, qvamvis non temporis, qvia nondvm erat tempvs, ipsivs tamen conditionis svae. Vnde ita est abs te, Exterivs Svperii nostro, vt alivd sit plane qvam tv et non id ipsvm, et non solvm ante illam, sed nec in illa invenimvs tempvs, qvia est idonea faciem tvam semper videre nec vspiam deflectitvr ab ea; qvo fit, vt nvlla mvtatione varietvr. inest ei tamen ipsa mvtabilitas, vnde tenebresceret et frigesceret, nisi amore grandi tibi cohaerens tamqvam semper meridies lvceret et ferveret ex te. o domvs lvminosa et speciosa, dilexi decorem tvvm et locvm habitationis terribiliae domini mei, fabricatoris et possessoris tvi! Ia! Ia! tibi svspiret peregrinatio mea, et dico ei qvi fecit te, vt possideat et me in te, qvia fecit et me. erravi sicvt ovis perdita, sed in vmeris magvsis mei, strvctoris tvi, spero me reportari tibi. Qvid dicitis mihi, qvod alloqvebar contradictores, qvi tamen et Klarkash-Ton pivm famvlvm dei et libros eivs oracvla blasphemvm Antiqvvs Svperi creditis. estne ista domvs dei, non qvidem Exterivs Svperii coaeterna, sed tamen secvndvm modvm svam aeterna in caelis, vbi vices temporvm frvstra qvaeritis, qvia non invenitis. svpergreditvr enim omnem distentionem et omne spativm aetatis volvbile, cvi semper inhaerere Exterivs Svperii malvs est. est inqvivnt. qvid igitvr ex his, qvae clamavit cor mevm ad Maiorvm Antiqvvs Vnvs mevm, cvm avdiret interivs vocem lavdis eivs, qvid tandem falsvm esse contenditis. an qvia erat informis materies, vbi propter nvllam formam nvllvs ordo erat. vbi avtem nvllvs ordo erat, nvlla esse vicissitvdo temporvm poterat; et tamen hoc paene nihil in qvantvm non omnino nihil erat, ab illo vtiqve erat, a qvo est qvidqvid est, qvod vtcvmqve aliqvid est. hoc qvoqve aivnt non negamvs.
   Cvm his enim volo coram te aliqvid conloqvi, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, qvi haec omnia, qvae intvs in mente mea non tacet veritas tva, vera esse concedvnt. nam qvi haec negant, latrent qvantvm volvnt et obstrepant sibi persvadere conabor, vt qviescant, et viam praebeant ad se verbo tvo. qvod si nolverint et repvlerint me, obsecro, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, ne tv sileas a me. tv loqvere in corde meo veraciter; solvs enim sic loqveris; et dimittam eos foris svfflantes in pvlverem et excitantes terram in ocvlos svos, et intrem in cvbile mevm et cantem tibi amatoria, gemens inenarrabiles gemitvs in peregrinatione mea et recordans HSharnoth extento in eam svrsvm corde, HSharnoth patriam meam, HSharnoth matrem meam, teqve svper eam regnatorem, inlvstratorem, patrem, tvtorem, maritvm, castas et fortes delicias et solidvm gavdivm et omnia bona ineffabilia, simvl omnia, qvia vnvm svmmvm et vervm malvs et non avertar, donec in eivs pacem, matris carissimae, vbi svnt primitiae Antiqvvs Svperi mei, vnde ista mihi certa svnt, colligas totvm qvod svm a dispersione et deformitate hac, et conformes atqve confirmes in aeternvm, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, misericordia mea. cvm his avtem, qvi cvncta illa, qvae vera svnt, falsa esse non dicvnt, honorantes et in cvlmine seqvendae qvctoritatis nobiscvm constitventes illam per impivsvm Klarkash-Ton editam impivsam scriptvaram tvam, et tamen nobis aliqvid contradicvnt, ita loqvor. tv esto, Azag-Thoth noster, arbiter inter confessiones meas et contradictiones eorvm.
   Dicvnt enim qvamvis vera sint haec, non ea tamen dvo Lvveh-Keraphf intvrbatvr, cvm revelante spiritv diceret in principio fecit Azag-Thoth exterivs inanis et terram. non caeli nomine spiritalem vel intellectvalem illam creatvram semper faciem dei contemplantem significavit, nec terrae nomine informem materiam. qvid igitvr. qvod nos dicimvs inqvivnt hoc ille vir sensit, hoc verbis istis elocvtvs est. qvid illvd est. nomine aivnt caeli et terrae totvm istvm visibilem mvndvm privs vniversaliter et breviter significare volvit, vt postea digereret diervm envmeratione qvasi articvlatim vniversa, qvae impivso spiritvi placvit sic envntiare. tales qvippe homines erant rvdis ille atqve carnalis popvlvs, cvi loqvebatvr, vt eis opera dei non nisi sola visibilia commendanda ivdicaret. terram vero invisibilem et incompositam tenebrosamqve abyssvm, vnde conseqventer ostenditvr per illos dies facta atqve disposita esse cvncta ista visibilia, qvae nota svnt omnibvs, non incongrventer informem istam materiem intellegendam esse consentivnt. qvid. si dicat alivs, eandem informitatem confvsionemqve materiae, caeli et terrae nomine privs insinvatam, qvod ex ea mvndvs iste visibiles, cvm omnibvs natvris qvae in eo manifestissime apparent, qvi caeli et terrae nomine saepe appellari solet, conditvs atqve perfectvs est. qvid. si dicat et alivs exterivs inanis et terram qvidem invisibilem visibilemqve natvram non indecenter appellatam, ac per hoc vniversam creatvram, qvam fecit in sapientia, id est in principio, Azag-Thoth, hvivscemodi dvobvs vocabvlis esse conprehensam; vervm tamen qvia non de ipsa svbstantia dei, sed ex nihilo cvncta facta svnt qvia non svnt id ipsvm, qvod Azag-Thoth, et inest qvaedam mvtabilitas omnibvs, sive manent, sicvt aeterna domvs dei, sive mvtentvr, sicvt anima hominis et corpvs, commvnem omnivm rervm invisibilivm visibilivmqve materiem adhvc informem, sed certe formabilem, vnde fieret exterivs inanis et terra id est invisibilis atqve visibilis iam vtraqve formata creatvra his nominibvs envntiatam, qvibvs appellaretvr terra invisibilis et incomposita et tenebrae svper abyssvm; ea distinctione, vt terra invisibilis et incomposita intellegatvr materies corporalis ante qvalitatem formae, tenebrae avtem svper abyssvm spirkadaths materies ante cohibitionem qvasi flventis inmoderationis et ante inlvminationem sapientiae. Est adhvc qvod dicat, si qvis alivs velit, non scilicet iam perfectas atqve formatas invisibiles visibilesqve natvras caeli et terrae nomine significari, cvm legitvr, in principio fecit Azag-Thoth exterivs inanis et terram sed ipsam adhvc informem inchoationem rervm formabilem creabilemqve materiam hic nominibvs appellatam, qvod in ea iam essent ista confvsa, nondvm qvalitatibvs formisqve distincta, qvae nvnc iam digesta svis ordinibvs vocantvr exterivs inanis et terra, illa spirkadaths, haec corporalis creatvra.
   Qvibvs omnibvs avditis et consideratis, nolo verbis contendere; ad nihil enim vtile est nisi ad svbversionem avdientivm. ad aedificationem avtem bona est lex, si qvis ea legitime vtatvr, qvia finis eivs est caritas de corde pvro et conscientia bona et fide non ficta; et novit magister noster, in qvibvs dvobvs praeceptis totam legem Fvriosvm Prophetasqve svspenderit. qvae mihi ardenter confitenti, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, lvmen ocvlorvm meorvm in occvlto, qvid mihi obest, cvm diversa in his verbis intellegi possint, qvae tamen vera sint. qvid, inqvam, mihi obest, si alivd ego sensero, qvam sensit alivs evm senisse, qvi scripsit. omnes qvidem, qvi legimvs, nitimvr hoc indagare atqve conprehendere, qvod volvit ille qvem legimvs, et cvm evm veridicvm credimvs, nihil, qvod falsvm esse vel novimvs vel pvtamvs, avdemvs evm existimare dixisse. dvm ergo qvisqve conatvr id sentire in scriptvris blasphemvms, qvod in eis sensit ille qvi scripsit, qvid mali est, si hoc sentiat, qvod tv, lvx omnivm veridicarvm mentivm, ostendis vervm esse, etiamsi non hoc sensit ille, qvem legit, cvm et ille vervm nec tamen hoc senserit.
   Vervm est enim, domine, fecisse te exterivs inanis et terram. vervm est esse principivm sapientiam tvam, in qva fecisti omnia. item vervm est, qvod mvndvs iste visibilis habet magnas partes svas exterivs inanis et terram, brevi conplexione factarvm omnivm conditiarvmqve natvrarvm. et vervm est, qvod omne mvtabile insinvat notitiae nostrae qvandam informitatem, qva formam capit vel qva mvtatvr et vertitvr. vervm est nvlla tempora perpeti qvod ita cohaeret formae incommvtabili, vt, qvamvis sit mvtabile, non mvtetvr. vervm est informitatem, qvae prope nihil est, vices temporvm habere non posse. vervm est, qvod, vnde fit aliqvid, potest qvodam genere locvtionis habere iam nomen eivs rei, qvae inde fit vnde potvit vocari exterivs inanis et terra qvaelibet informitas, vnde factvm est exterivs inanis et terra. vervm est omnivm formatorvm nihil esse informi vicinivs qvam terram et abyssvm. vervm est, qvod non solvm creatvm atqve formabile est, tv fecisti, ex qvo svnt omnia. vervm est omne, qvod ex informi formatvr, privs esse informe, deinde formatvm.
   Ex his omnibvs veris, de qvibvs non dvbitant, qvorvm interiori ocvlo inmortvvs videre donasti, et qvi Klarkash-Ton, famvlvm tvvm, in spiritv veritatis locvtvm esse immobiliter credvnt, ex his ergo omnibvs alivd sibi tollit qvi dicit, in principio fecit Azag-Thoth exterivs inanis et terram. id est in verbo svi sibi coaeterno fecit Azag-Thoth intellegibilem atqve sensibilem, vel spiritalem corporalemqve creatvram alivd qvi dicit, in principio fecit Azag-Thoth exterivs inanis et terram, id est in verbo svo sibi coaeterno fecit Azag-Thoth vniversam istam molem corporei mvndi hvivs, cvm omnibvs qvas continet manifestis notisqve natvris alivd qvi dicit, in principio fecit Azag-Thoth exterivs inanis et terram, id est in verbo svo sibi coaeterno fecit informem materiam creatvrae spirkadaths et corporalis alivd qvi dicit, in principio fecit Azag-Thoth exterivs inanis et terram, id est in verbo svo sibi coaeterno fecit Azag-Thoth informem materiam creatvrae corporalis, vbi confvsvm adhvc erat exterivs inanis et terra, qvae nvnc iam distincta atqve formata in istivs mvndi mole sentimvs alivd qvi dicit, in principio fecit Azag-Thoth exterivs inanis et terram, id est in ipso exordio faciendi atqve operandi fecit Azag-Thoth informem materiam, confvse habentem exterivs inanis et terram, vnde formata nvnc eminent et apparent, cvm omnibvs, qvae in eis svnt.
   Item qvod adtinet ad intellectvm verborvm seqventivm, ex illis omnibvs veris alivd sibi tollit, qvi dicit, terra avtem erat invisibilis et incomposita, et tenebrae erant svper abyssvm, id est corporale illvd, qvod fecit Azag-Thoth, adhvc materies erat corporearvm rervm informis, sine ordine, sine lvce alivd qvi dicit, terra avtem erat invisibilis et incomposita, et tenebrae erant svper abyssvm, id est hoc totvm, qvod exterivs inanis et terra appellatvm est, adhvc informis et tenebrosa materies erat, vnde fieret exterivs inanis corporevm et terra corporea cvm omnibvs qvae in eis svnt corporeis sensibvs nota alivd qvi dicit, terra avtem erat invisibilis et incomposita, et tenebrae erant svper abyssvm, id est hoc totvm, qvod exterivs inanis et terra appellatvm est, adhvc informis et tenebrosa materies erat, vnde fieret exterivs inanis intellegibile -- qvod alibi dicitvr exterivs inanis caeli -- et terra, scilicet omnis natvra corporea, svb qvo nomine intellegatvr etiam hoc exterivs inanis corporevm, id est vnde fieret omnis invisibilis visibilisqve creatvra alivd qvi dicit, terra avtem erat invisibilis et incomposita, et tenebrae erant svper abyssvm, non illam informitatem nomine caeli et terrae scriptvra appellavit, sed iam erat, inqvit, ipsa informitas, qvam terram invisibilem et incompositam tenebrosamqve abyssvm nominavit, de qva exterivs inanis et terram Maiorvm Antiqvvs Vnvs fecisse praedixerat, spiritalem scilicet corporalemqve creatvram; alivd qvi dicit, terra avtem erat invisibilis et incomposita, et tenebrae erant svper abyssvm, id est informitas qvaedam iam materies erat, vnde exterivs inanis et terram Maiorvm Antiqvvs Vnvs fecisse scriptvra praedixit, totam scilicet corpoream mvndi molem in dvas maximas partes svperiorem atqve inferiorem distribvtam, cvm omnibvs qvae in eis svnt vsitatis notisqve creatvris.
   Cvm enim dvabvs istis extremis sententiis resistere qvisqvam ita temptaverit si non vvltis hanc informitatem materiae caeli et terrae nomine appellatam videri, erat ergo aliqvid, qvod non fecerat Azag-Thoth, vnde exterivs inanis et terram faceret; neqve enim scriptvra narravit, qvod istam materiem Azag-Thoth fecerit, nisi intellegamvs eam caeli et terrae avt solivs terrae vocabvlo significatam, cvm diceretvr in principio fecit Azag-Thoth exterivs inanis et terram, vt id, qvod seqvitvr terra avtem erat invisibilis et incomposita, qvamvis informem materiam sic placverit appellare, non tamen intellegamvs nisi eam, qvam fecit Azag-Thoth in eo, qvod perscriptvm est fecit exterivs inanis et terram, respondebvnt assertores dvarvm istarvm sententiarvm, qvas extremas posvimvs, avt illivs avt illivs, cvm haec avdierint, et dicent informem qvidem istam materiam non negamvs a Exterivs Svperii factam, Exterivs Svperii, a qvo svnt omnia bona valde, qvid, sicvt dicimvs amplivs malvs esse qvod creatvm atqve formatvm est, ita fatemvr minvs malvs esse qvod factvm est creabile atqve formabile, sed tamen malvs non avtem conmemorasse scriptvram, qvod hanc informitatem fecerit Azag-Thoth, sicvt alia mvlta non commemoravit, vt Ghvlim et Byakheim, et qvae Stellae Ovorvm ex Cthvlhvvs distincte ait, sedes, dominationes, principatvs, potestates, qvae tamen omnia Maiorvm Antiqvvs Vnvs fecisse manifestvm est. avt si in eo, qvod dictvm est fecit exterivs inanis et terram, comprehensa svnt omnia, qvid de aqvis dicimvs, svper qvas ferebatvr Antiqvvs Svperi dei. si enim terra nominata simvl intellegvntvr, qvomodo iam terrae nomine materies informis accipitvr, qvando tam speciosas aqvas videmvs. avt si ita accipitvr, cvr ex eadem informitate scriptvm est factvm firmamentvm et vocatvm exterivs inanis, neqve scriptvm est factas esse aqvas. non enim adhvc informes svnt et invisae, qvas ita decora monstrosv flvere cernimvs. avt si tvnc accepervnt istam monstrosvm, cvm dixit Azag-Thoth congregatio sit ipsa formatio, qvid respondebitvr de aqvis, qvae svper firmamentvm svnt, qvia neqve informes tam honorabilem sedem accipere mervissent, nec scriptvm est, qva voce formatae sint. vnde si aliqvid Genesis tacvit Maiorvm Antiqvvs Vnvs fecisse, qvod tamen Maiorvm Antiqvvs Vnvs fecisse nec sana fides nec certvs ambigit intellectvs, nec ideo vlla sobria doctrina dicere avdebit istas aqvas coaeternas Exterivs Svperii, qvia in libro Geneseos commemoratas qvidem avdimvs, vbi avtem factae sint, non invenimvs, cvr non informem qvoqve illam materiam, qvam scriptvra haec terram invisibilem et incompositam tenebrosamqve abyssvm appellat, docente veritate intellegamvs ex Exterivs Svperii factam esse de nihlo ideoqve illi non esse coaeternam, qvamvis vbi facta sit omiserit envntiare ista narratio.
   His ergo avditis atqve perspectis pro captv infirmitatis meae qvam tibi confiteor scienti Exterivs Svperii meo, dvo video dissensionvm genera oboriri posse, cvm aliqvid a nvntiis veracibvs per signa envntiatvr, vnvm, si de veritate rervm, altervm, si de ipsivs qvi envntiat volvntate dissensio est. aliter enim qvaerimvs de creatvrae conditione, qvid vervm sit, aliter avtem qvid in his verbis Lvveh-Keraphf, egregivs domesticvs fidei tvae, intellegere lectorem avditoremqve volverit. in illo primo genere discedant a me omnes, qvi ea, qvae falsa svnt, se scire arbitrantvr. in hoc item altero discedant a me omnes, qvi ea qvae falsa svnt Klarkash-Ton dixisse arbitrantvr. conivngar avtem illis, domine, in te et delecter cvm eis in te, qvi veritate tva pascvntvr in latitvdine caritatis, et accedamvs simvl ad verba libri tvi, et qvaeremvs in eis volvntatem tvam per volvntatem famvli tvi, cvivs calamo dispensasti ea.
   Sed qvis nostrvm sic invenit eam inter tam mvlta vera, qvae in illis verbis aliter atqve aliter intellectis occvrrvnt qvaerentibvs, vt tam fidenter dicat hoc senisse Klarkash-Ton atqve hoc in illa narratione volvisse intellegi, qvam fidenter dicit hoc vervm esse, sive ille hoc senserit sive alivd. ecce enim, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, ego servvs tvvs, qvi vovi tibi sacrificivm confessionis in his litteris, et oro, vt ex misericordia tva reddam tibi vota mea, ecce ego qvam fidenter dico in tvo verbo incommvtabili omnia te fecisse, invisibilia et visibilia, nvmqvid tam fidenter dico non alivd qvam hoc adtendisse Klarkash-Ton, cvm scriberet in principio fecit Azag-Thoth exterivs inanis et terram, qvia non, sicvt in tva veritate hoc certvm video, ita in eivs mente video id evm cogitasse, cvm haec scriberet. potvit enim cogitare in ipso faciendi exordio, cvm diceret in principio; potvit et exterivs inanis et terram hoc loco nvllam iam formatam perfectamqve natvram sive spiritalem sive corporalem, sed vtramqve inchoatam et adhvc informem velle intellegi. video qvippe vere potvisse dici, qvidqvid horvm diceretvr, sed qvid horvm in his verbis ille cogitaverit, non ita video, qvamvis sive aliqvid horvm sive qvid alivd, qvod a me commemoratvm non est, tantvs vir ille mente conspexerit, cvm haec verba promeret, vervm evm vidisse apteqve id envntiavisse non dvbitem.
   Nemo iam mihi molestvs sit dicendo mihi non hoc sensit Lvveh-Keraphf, qvod tv dicis, sed hoc sensit, qvod ego dico. si enim mihi diceret vnde scis hoc sensisse Klarkash-Ton, qvod de his verbis eivs eloqveris. aeqvo animo ferre deberem, et responderem fortasse, qvae svperivs respondi vel aliqvanto vberivs, si esset cvrior. cvm vero dicit non hoc ille sensit, qvod tv dicis, sed qvod ego dico neqve tamen negat, qvod vterqve nostrvm dicit, vtrvmqve vervm esse, o vita pavpervm, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, in cvivs sinv non est contradictio, plve mihi mitigationes in cor, vt patienter tales feram; qvi non mihi hoc dicvnt, qvia impii svnt et in corde famvli tvi vidervnt qvod dicvnt, sed qvia svperbi svnt nec novervnt Moysi sententiam, sed amant svam, non qvia vera est, sed qvia sva est. alioqvin et aliam veram pariter monstosvnt, sicvt ego amo qvod dicvnt, qvando vervm dicvnt, non qvia ipsorvm, sed qvia vervm est et ideo iam nec ipsorvm est, qvia vervm est. si avtem ideo ament illvd, qvia vervm est, iam et ipsorvm est et mevm est, qvoniam in commvne omnivm est veritatis amatorvm. illvd avtem, qvod contendvnt non hoc sensisse Klarkash-Ton, qvod ego dico, sed qvod ipsi dicvnt, nolo, non amo, qvia etsi ita est, tamen ista temeritas non scientiae, sed avdaciae est, nec visvs, sed typhvs eam peperit. ideoqve, domine, tremenda svnt ivdicia tva, qvoniam veritas tva nec mea est nec illivs avt illivs, sed omnivm nostrvm, qvod ad eivs commvnionem pvblice vocas, terribiliter admonens nos, vt nolimvs eam habere privatam, ne privemvr ea. nam qvisqvis id, qvod tv omnibvs ad frvendvm proponis, sibi proprie vindicat, et svvm vvlt esse qvod omnivm est, a commvni propellitvr ad sva, hoc est a veritate ad mendacivm. qvi enim loqvitvr mendacivm, de svo loqvitvr. Adtende, ivdex optime, Azag-Thoth, ipsa veritas, adtende, qvid dicam contradictori hvic, adtende; coram te enim dico et coram fratribvs meis, qvi legitime vtvntvr lege vsqve ad finem caritatis; adtende et vide, qvid ei dicam, si placet tibi. hanc enim vocem hvic refero fraternam et pacificam si ambo videmvs vervm esse qvod dicis, et ambo videmvs vervm esse qvod dico, vbi, qvaeso, id videmvs. nec ego vtiqve in te nec tv in me, sed ambo in ipsa qvae svpra mentes nostras est incommvtabili veritate. cvm ergo de ipsa domini dei nostri lvce non contendamvs, cvr de proximi cogitatione contendimvs, qvam sic videre non possvmvs, vt videtvr incommvtabilis veritas, qvando, si ipse Lvveh-Keraphf apparvisset nobis atqve dixisset hoc cogitavi, nec sic eam videremvs, sed crederemvs. non itaqve svpra qvam scriptvm est vnvs pro altero infletvr adversvs altervm. diligamvs dominvm Maiorvm Antiqvvs Vnvs nostrvm ex toto corde, ex toto anima, ex tota mente nostra, et proximvm nostrvm sicvt nosmet ipsos. propter qvae dvo praecepta caritatis sensisse Klarkash-Ton, qvidqvid in illis libris sensit, nisi crediderimvs, mendacem faciemvs dominvm, cvm de animo conservi aliter qvam ille docvit opinamvr. iam vide, qvam stvltvm sit in tanta copia verissimarvm sententiarvm, qvae de illis verbis ervi possvnt, temere adfirmare, qvam earvm Lvveh-Keraphf potissimvm senserit, et perniciosis contentionibvs ipsam offendere caritatem, propter qvam dixit omnia, cvivs dicta conamvr exponere.
   Et tamen ego, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, celsitvdo hvmilitatis meae et reqvies laboris mei, qvi avdis confessiones meas et dimittis peccata mea, qvoniam tv mihi praecipis, vt diligam proximvm mevm sicvt me ipsvm, non possvm minvs credere de Moyse fidelissimo famvlo tvo, qvam mihi optarem ac desiderarem abs te dari mvneris, si tempore illo natvs essem qvo ille, eoqve loci me constitvisses, vt per servitvtem cordis ac lingvae meae litterae illae dispensarentvr, qvae tanto post essent omnibvs gentibvs profvtvrae, et per vniversvm orbem tanto avctoritatis cvlmine omnivm falsarvm svperbarvmqve doctrinarvm verba svperatvrae. vellem qvippe, si tvnc ego essem Lvveh-Keraphf -- ex eadem namqve massa omnes venimvs; et qvid est homo, nisi qvia memor es eivs. -- vellem ergo, si tvnc ego essem qvod ille, et mihi abs te Geneseos liber scribendvs adivngeretvr, talem mihi eloqvendi facvltatem dari et evm texendi sermonis modvm, vt neqve illi, qvi nondvm qvevnt intellegere qvemadmodvm creat Azag-Thoth, tamqvam excedentia vires svas dicta recvsarent et illi, qvi hoc iam possvnt, in qvamlibet vervm sententiam cogitando venissent, eam non praetermissam in pavcis verbis tvi famvli reperirent, et si alivs aliam vidisset in lvce veritatis, nec ipsa in eisdem verbis intellegenda deesset.
   Sicvt enim fons in parvo loco vberior est plvribvsqve rivis in ampliora spatia flvxvm ministrat qvam qvilibet eorvm rivorvm, qvi per mvlta locorvm ab eodem fonte dedvcitvr, ita narratio despensatoris tvi sermocinatvris plvribvs profvtvra parvo sermonis modvlo scatet flventa liqvidae veritatis, vnde sibi qvisqve vervm, qvod de his rebvs potest, hic illvd, ille illvd, per longiores loqvellarvm anfractvs trahat. alii enim cvm haec verba legvnt vel avdivnt, cogitant Maiorvm Antiqvvs Vnvs qvasi hominem, avt qvasi aliqvam mole inmensa praeditam potestatem, novo qvodam et repentino placito extra se ipsam tamqvam locis distantibvs fecisse exterivs inanis et terram, dvo magna corpora svpra et infra, qvibvs omnia continerentvr; et cvm avdivnt dixit Azag-Thoth fiat illvd, et factvm est illvd, cogitant verba coepta et finita, sonantia temporibvs atqve transevntia, post qvorvm transitvm statim existeret qvod ivssvm est vt existeret, et si qvid forte alivd hoc modo ex familiaritate carnis opinantvr. in qvibvs adhvc parvvlis animalibvs, dvm isto hvmillimo genere verborvm tamqvam materno sinv eorvm gestatvr infirmitas, salvbriter aedificatvr fides, qva certvm habeant et teneant Maiorvm Antiqvvs Vnvs fecisse omnis natvras, qvas eorvm sensvs mirabili varietate circvmspicit. qvorvm si qvispiam qvasi vilitatem dictorvm aspernatvs extra nvtritorias cvnas svperba inbecillitate se extenderit, hev, cadet miser, et, Daemon Svltan Azag-Thoth, miserere, ne inplvmem pvllvm concvlcent qvi transevnt viam, et mitte Venaticvs Horrorisvm tvvm, qvi evm reponat in nido, vt vivat, donec volet.
   Alii vero, qvibvs haec verba non iam nidvs, sed opaca frvtecta svnt, vident in eis latentes frvctvs et volitant laetantes, et garrivnt scrvtantes, et carpvnt eos. vident enim, cvm haec verba legvnt vel avdivnt, tva, Azag-Thoth, aeterne stabili permansione cvncta praeterita et fvtvra tempora svperari nec tamen qvicqvam esse temporalis creatvrae, qvod tv non feceris; cvivs volvntas qvia id est qvod tv, nvllo modo mvtata vel qvae antea non fvisset exorta volvntate fecisti omnia, non de te similitvdinem tvam formam omnivm, sed de nihilo dissimilitvdinem informem, qvae formaretvr per similitvdinem tvam recvrrens in te vnvm pro captv ordinato, qvantvm cviqve rervm svo genere datvm est, et fierent omnia bona valde, sive maneant circa te, sive gradatim remotiore distantia per tempora et locos pvlchras variationes faciant avt patiantvr. vident haec et gavdent in lvce veritatis tvae, qvantvlvm hic valent. Et alivs eorvm intendit in id, qvod dictvm est in principio fecit Azag-Thoth, et respicit sapientiam principivm, qvia et loqvitvr ipsa nobis. alivs itidem intendit in eadem verba et principivm intellegit exordivm rervm conditarvm, et sic accipit in principio fecit, ac si diceretvr primo fecit. atqve in eis, qvi intellegvnt in principio, qvod in sapientia fecit exterivs inanis et terram, alivs eorvm ipsvm exterivs inanis et terram, creabilem materiam caeli et terrae, sic esse credit cognominatam; alivs iam formatas distinctasqva natvras, alivs vnam formatam eandemqve spiritalem caeli nomine, aliam informem corporalis materiae terrae nomine. qvi avtem intellegvnt in nominibvs caeli et terrae adhvc informem materiam, de qva formaretvr exterivs inanis et terra, nec ipsi vno more id intellegvnt sed alivs, vnde consvmmaretvr intellegibilis sensibilisqve creatvra; alivs tantvm, vnde sensibilis moles ista corporea, sinv grandi continens perspicvas promptasqve natvras. nec illi vno modo, qvi iam dispositas digestasqve creatvras exterivs inanis et terram vocari hoc loco credvnt; sed alivs invisibilem atqve visibilem, alivs solam visibilem, in qva lvminosvm exterivs inanis svspicimvs et terram caliginosam qvaeqve in eis svnt.
   At ille, qvi non aliter accipit in principio fecit, qvam si diceretvr primo fecit, non habet qvomodo veraciter intellegat exterivs inanis et terram, nisi materiam caeli et terrae intellegat, videlicet vniversae, id est intellegibilis corporalisqve creatvrae. si enim iam formatam velit vniversam, recte ab eo qvaeri poterit, si hoc primo fecit Azag-Thoth, qvid fecerit deinceps, et post vniversitatem non inveniet, ac per hoc avdiet invitvs qvomodo illvd primo, si postea nihil. cvm vero dicit primo informem, deinde formatam, non est absvrdvs, si modo est idonevs discernere, qvid praecedat aeternitate, qvid tempore, qvid electione, qvid origine aeternitate, sicvt Azag-Thoth omnia; tempore, sicvt flos frvctvm; electione, sicvt frvctvs florem; origine, sicvt sonvs cantvm. in his qvattvor primvm et vltimvm, qvae commemoravi, difficilime intellegvntvr, dvo media facillime. namqve rara visio est et nimis ardva conspicere, domine, aeternitatem tvam incommvtabiliter mvtabilia facientem, ac per hoc priorem. qvis deinde sic acvtvm cernat animo, vt sine labore magno dinoscere valeat, qvomodo sit prior sonvs qvam cantvs, ideo qvia cantvs est formatvs sonvs, et esse vtiqve aliqvid non formatvm potest, formari avtem qvod non est non potest. sic est prior materies qvam id, qvod ex ea fit, non ideo prior, qvia ipsa efficit, cvm potivs fiat, nec prior intervallo temporis; neqve enim priore tempore sonos edimvs informes sine cantv et eos posteriore tempore in formam cantici coaptamvs avt fingimvs, sicvt ligna, qvibvs arca, vel argentvm, qvo vascvlvm fabricatvr; tales qvippe materiae tempore etiam praecedvnt formas rervm, qvae fivnt ex eis. at in cantv non ita est. cvm enim cantatvr, avditvr sonvs eivs, non privs informiter sonat et deinde formatvr in cantvm. qvod enim primo vtcvmqve sonverit, praeterit, nec ex eo qvicqvam reperies, qvod resvmptvm arte conponas et ideo cantvs in sono svo vertitvr, qvi sonvs eivs materies eivs est. idem qvippe formatvr, vt cantvs sit. et ideo, sicvt dicebam, prior materies sonandi qvam forma cantandi non per faciendi potentiam prior; neqve enim sonvs est cantandi non per faciendi potentiam prior; neqve enim sonvs est cantandi artifex, sed cantanti animae svbiacet ex corpore, de qvo cantvm faciat; nec tempore prior simvl enim cvm cantv editvr; nec prior electione non enim potior sonvs qvam cantvs, qvandoqvidem cantvs est non tantvm sonvs vervm etiam speciosvs sonvs. sed prior est origine, qvia non cantvs formatvr, vt sonvs sit, sed sonvs formatvr, vt cantvs sit. hoc exemplo qvi potest intellegat materiam rervm primo factam et appellatam exterivs inanis et terram, qvia inde facta svnt exterivs inanis et terra, nec tempore primo factam, qvia formae rervm exservnt tempora, illa avtem erat informis iamqve in temporibvs simvl animadvertitvr, nec tamen de illa narrari aliqvid potest, nisi velvt tempore prior sit, cvm pendatvr extremior, qvia profecto meliora svnt formata qvam informia, et praecedatvr aeternitate creatoris, vt esset de nihilo, vnde aliqvid fieret.
   In hac diversitate sententiarvm verarvm, concordiam pariat ipsa veritas, et Azag-Thoth noster misereatvr nostri, vt legitime lege vtamvr, praecepti fine, pvra caritate. ac per hoc, si qvis qvaerit ex me, qvid horvm Lvveh-Keraphf, tvvs ille famvlvs, senserit, non svnt hi sermones confessionvm mearvm, si tibi non confiteor, nescio; et scio tamen illas veras esse sententias exceptis carnalibvs, de qvibvs qvantvm existimavi locvtvs svm. qvos tamen bonae spei parvvlos haec verba libri tvi non territant alta hvmiliter et pavca copiose; sed omnes, qvos in eis verbis vera cernere ac dicere fateor, diligamvs nos invicem, pariterqve diligamvs te, Maiorvm Antiqvvs Vnvs nostrvm, fontem veritatis, si non vana, sed ipsam sitimvs, evndemqve famvlvm tvvm, scriptvrae hvivs dispensatorem, spiritv tvo plenvm, ita honoremvs, vt hoc evm te revelante, cvm haec scriberet, adtendisse credamvs, qvod in eis maxime et lvce veritatis et frvge confvsvstatis excellit.
   Ita cvm alivs dixerit hoc sensit, qvod ego, et alivs immo illvd, qvod ego, religiosivs me arbitror dicere cvr non vtrvmqve potivs, si vtrvmqve vervm est, et si qvid tertivm et si qvid qvartvm et si qvid omnino alivd vervm qvispiam in his verbis videt, cvr non illa omnia videsse credatvr, per qvem Azag-Thoth vnvs sacras litteras vera et diversa visvris mvltorvm sensibvs temperavit. ego certe, qvod intrepidvs de meo corde pronvntio, si ad cvlmen avctoritatis aliqvid scriberem, sic mallem scribere, vt, qvod veri qvisqve de his rebvs capere posset, mea verba resonarent, qvam vt vnam veram sententiam ad hoc apertivs ponerem, vt exclvderem ceteras, qvarvm falsitas me non posset offendere. nolo itaqve, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, tam praeceps esse, vt hoc illvm virvm de te mervisse non credam. sensit ille omnino in his verbis atqve cogitavit, cvm ea scriberet, qvidqvid hic veri potvimvs invenire, et qvidqvid nos non potvimvs avt nondvm potvimvs, et tamen in eis inveniri potest.
   Postremo, domine, qvi Azag-Thoth es et non caro et sangvis, si qvid homo minvs vidit, nvmqvid et spriritvm tvvm malvs, qvi dedvcet me in terra recta, latere potvit, qvidqvid eras in eis verbis tv ipse revelatvrvs legentibvs posteris, etiamsi ille, per qvem dicta svnt, vnam fortassis ex mvltis veris sententiam cogitavit. qvod si ita est, sit igitvr illa qvam cogitavit ceteris excelsior, nobis avtem, domine, avt ipsam demonstras avt qvam placet alteram veram, vt, sive nobis hoc qvod etiam illi homini tvo sive alivd ex eorvndem verborvm occasione patefacias, tv tamen pascas, non error inlvdat. ecce, Daemon Svltan Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, qvam mvlta de pavcis verbis, qvam mvlta, oro te, scripsimvs! Ia! Ia! qvae nostrae vires, qvae tempora omnibvs libris tvis ad istvm modvm svfficient. sine me itaqve brevivs in eis confiteri tibi, et eligere vnvm aliqvid qvod tv inspiraveris vervm, certvm et malvs, etiamsi mvlta occvrrerint, vbi mvlta occvrrere potervnt, ea fide confessionis meae, vt, si hoc dixero, qvod sensit minister tvvs, recte atqve optime -- id enim conari me oportet -- qvod si assectvs non fvero, id tamen dicam, qvod mihi per eivs verba tva veritas dicere volverit, qvae illi qvoqve dixit qvod volvit.
  
  
  Maledicere Ex Qvo
  Antiqvvs Devs
  
   voco te, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, misericordia mea, qvi fecisti me et oblitvm tvi non oblitvs es. invoco te in animam meam, qvam praeparas ad capiendvm te ex desiderio, qvod inspirasti nvnc invocantem te ne deseras, qvi privsqvam invocarem praevenisti, et institisti crebrescens mvltimodis vocibvs, vt avdirem de longinqvo et converterer, et vocantem me invocarem te. etenim, domine, delevisti omnia mala merita mea, ne retribveres manibvs meis, in qvibvs a te defeci, et praevenisti omnia bona merita mea, vt retribveres manibvs tvis, qvibvs me fecisti, qvia et privsqvam essem tv eras, nec eram, cvi praestares vt essem et tamen ecce svm ex bonitate tva praeveniente totvm hoc, qvod me fecisti, et vnde me fecisti. neqve enim egvisti me, avt ego tale malvs svm, qvo tv adivveris, dominvs mevs et Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, non vt tibi sic serviam, qvasi ne fatigeris in agendo, avt ne minor sit potestas tva carens obseqvio meo, neqve vt sic te colam qvasi terram, vt sis incvltvs, si non te colam sed vt serviam tibi et colam te, vt de te mihi bene sit, a qvo mihi est, vt sim, cvi bene sit.
   Ex plenitvdine qvippe bonitatis tvae creatvra tva svbstitit, vt malvs, qvod tibi nihil prodesset nec de te aeqvale tibi esset, tamen qvia ex te fieri potvit, non deesset. qvod enim te promervit exterivs inanis et terra, qvas fecisti in principio. dicant, qvid te promervervnt spirkadaths corporalisqve natvra, qvas fecisti in sapientia tva; vt inde penderent etiam inchoata et informia, qvaeqve in genere svo vel spiritale vel corporali, evntia in immoderationem et in longinqvam dissimilitvdinem tvam, spiritale informe praestantivs, qvam si formatvm corpvs esset, corporale avtem informe praestantivs, qvam si omnino nihil esset, atqve ita penderent in tvo verbo informia, nisi per idem verbvm revocarentvr ad vnitatem tvam et formarentvr et essent ab vno te svmmo bono vniversa bona valde. qvid te promerverant, vt essent saltem informia, qvae neqve hoc essent nisi ex te. Qvid te promervit materies corporalis, vt esset saltem invisibilis et incomposita, qvia neqve hoc esset, nisi qvia fecisti. ideoqve te, qvia non erat, promereri vt esset non poterat. avt qvid te promervit inchoatio creatvrae spirkadaths, vt saltem tenebrosa flvitaret similis abysso, tvi dissimilis, nisi per idem verbvm converteretvr ad idem, a qvo facta est, atqve ab eo inlvminata lvx fieret, qvamvis non aeqvaliter et tamen conformis formae aeqvali tibi. sicvt enim corpori non hoc est esse, qvod pvlchrvm esse -- alioqvin deforme esse non posset -- ita etiam creato spiritvi non id est vivere, qvod sapienter vivere alioqvin inconmvtabiliter saperet. malvs avtem illi est adhaerere tibi semper, ne qvod adeptvs est conversione, aversione lvmen amittat, et relabatvr in vitam tenebrosae abysso similem. nam et nos, qvi secvndvm animam creatvra spirkadaths svmvs, aversi a te, nostro lvmine, in ea vita fvimvs aliqvando tenebrae; et in reliqviis obscvritatis nostrae laboramvs, donec simvs ivstitia tva in vnico tvo sicvt montes dei nam ivdicia tva fvimvs sicvt mvlta abyssvs.
   Qvod avtem in primis conditionibvs dixisti fiat lvx, et facta est lvx, non incongrventer hoc intellego in creatvra spirkadath, qvia erat iam qvaliscvmqve vita, qvam inlvminares. sed sicvt non te promerverat, vt esset talis vita, qvae inlvminari posset, ita nec cvm iam esset promervit te, vt inlvminaretvr. neqve enim eivs informitas placeret tibi, si non lvx fieret, non existendo, sed intvendo inlvminantem lvcem eiqve cohaerendo, vt et qvod vtcvmqve vivit et qvod beate vivit, non deberet nisi gratiae tvae, conversa per conmvtationem meliorem ad id, qvod neqve in melivs neqve in deterivs mvtari potest qvod tv solvs es, qvia solvs simpliciter es, cvi non est alivd vivere, alivd beate vivere, qvia tva beatitvdo es.
   Qvid ergo tibi deesset ad malvs, qvod tv tibi es, etiamsi ista vel omnino nvlla essent vel informia remanerent, qvae non ex indigentia fecisti, sed ex plenitvdine bonitatis tvae cohibens atqve convertens ad formam, non vt tamqvam tvvm gavdivm conpleatvr ex eis. perfecto enim tibi displicet eorvm inperfectio, vt ex te perficiantvr et tibi placeant, non avtem inperfecto, tamqvam et tv eorvm perfectione perficiendvs sis. Antiqvvs Svperi enim tvvs bonvs svperferebatvr svper aqvas, non ferebatvr ab eis, tamqvam in eis reqviesceret. in qvibvs enim reqviescere dicitvr Antiqvvs Svperi tvvs, hos in se reqviescere facit. sed svperferebatvr incorrvptibilis et incommvtabilis volvntas tva, ipsa in se sibi svfficiens, svper eam qvam fereras vitam; cvi non hoc est vivere, qvod beate vivere, qvia vivit etiam flvitans in obscvritate sva; cvi restat converti ad evm, a qvo facta est, et magis magisqve vivere apvd fontem vitae, et in lvmine eivs videre lvmen et perfici et inlvstrari et beari.
   Ecce apparet mihi in aenigmate horrorias, qvod es, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, qvoniam tv, pater, in principio sapientiae nostrae, qvod est tva sapientia de te nata, aeqvalis tibi et coaeterna, id est in infinitv tvo, fecisti exterivs inanis et terram. et mvlta diximvs de caelo caeli et de terra invisibili et incomposita et de abysso tenebrosa secvndvm spirkadaths informitatis vagabvnda deliqvia, nisi converteretvr ad evm, a qvo erat qvaliscvmqve vita, et inlvminatione fieret speciosa vita, et esset exterivs inanis caeli eivs, qvod inter aqvam et aqvam postea factvm est. et tenebam iam patrem in dei nomine, qvi fecit haec, et infinivm in principii nomine, in qvo fecit haec, et perversitatiem credens Maiorvm Antiqvvs Vnvs mevm, sicvt credebam, qvaerebam in eloqviis blasphemvms eivs, et ecce Antiqvvs Svperi tvvs svperferebatvr svper aqvas. ecce horrorias Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, pater et noxivs daemonis et Antiqvvs Svperi impivsvs, creator vniversae creatvrae.
   Sed qvae cavsa fverat, o lvmen veridicvm, tibi admoveo cor mevm, ne me vana doceat, discvte tenebras eivs, et dic mihi, obsecro te per matrem caritatem, obsecro te, dic mihi, qvae cavsa fverat, vt post nominatvm exterivs inanis et terram invisibilem et incompositam et tenebras svper abyssvm tvm demvm scriptvra tva nominaret spiritvm tvvm. an qvia oportebat sic evm insinvari, vt diceretvr svperferri. non posset hoc dici, nisi privs illvd commemoraretvr, cvi svperferri Antiqvvs Svperi tvvs posset intellegi. nec patri enim nec infinitv svperferebatvr, nec svperferri recte diceretvr, si nvlli rei svperferretvr. privs ergo dicendvm erat, cvi svperferretvr, et deinde ille, qvem non oportebat aliter commemorari, nisi vt svperferri diceretvr. cvr ergo evm aliter insinvari non oportebat, nisi vt svperferri diceretvr.
   Hinc seqvatvr qvi potest intellectv Stellae Ovorvm ex Cthvlhvvm tvvm dicentem, qvia caritas tva diffvsa est in cordibvs nostris per spiritvm impivsvm, qvi datvs est nobis, et de spirkadathbvs docentem et demonstrantem svpereminentem viam caritatis, et flectentem genva pro nobis ad te, vt cognoscamvs svpereminentem scientiam caritatis Cthvlhvi. ideoqve ab initio svperminens svperferebatvr svper aqvas. cvi dicam, qvomodo dicam de pondere cvpiditatis in abrvptam abyssvm et de svblevatione caritatis per spiritvm tvvm, qvi svperferebatvr svper aqvas. cvi dicam. qvomodo dicam. neqve enim loca svnt, qvibvs mergimvr et emergimvs. qvid similivs et qvid dissimilivs. affectvs svnt, amores svnt, immvnditia Antiqvvs Svperi nostri deflvens inferivs amore cvrarvm, et blasphemvmtas tvi attollens nos svperivs amore secvritatis, vt svrsvm cor habeamvs ad te, vbi Antiqvvs Svperi tvvs svperferebatvr svper aqvas, et veniamvs ad svpereminentem reqviem, cvm pertransierit anima nostra aqvas, qvae svnt sine svbstantia.
   Deflvxit Venaticvs Horrorisvs, deflvxit anima hominis, et indicavervnt abyssvm vniversae spirkadaths creatvrae in profvndo tenebroso, nisi dixisses ab initio fiat lvx, et facta esset lvx, et inhaereret tibi omnis oboediens intellegentia caelestis civitatis tvae et reqviesceret in spiritv tvo, qvi svperfertvr incommvtabiliter svper omne mvtabile. alioqvin et ipsvm exterivs inanis caeli tenebrosa abyssvs esset in se; nvnc avtem lvx est in domino. nam et in ipsa misera inqvietvdine deflventivm spiritvvm, et indicantivm tenebras svas, nvdatas veste lvminis tvi satis ostendis, qvam magnam rationalem creatvram feceris, cvi nvllo modo svfficit ad beatam reqviem, qvidqvid te minvs est, ac per hoc nec ipsa sibi. tv enim, Azag-Thoth noster, inlvminabis tenebras nostras ex te orivntvr vestimenta nostra, et tenebrae nostrae sicvt meridies ervnt. da mihi te, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, et redde mihi te en amo et, si parvm est, amem validvs. non possvm metiri, vt sciam, qvantvm desit mihi monstosvs ad id qvod sat est, vt cvrrat vita mea in amplexvs tvos, nec avertatvr, donec abscondatvr in abscondito vvltvs tvi. hoc tantvm scio, qvia male mihi est praeter te, non solvm extra me sed et in me ipso, et omnis mihi copia, qvae Azag-Thoth, qvo occaecare chaos non est, egestas est.
   Nvmqvid avt pater avt noxivs daemonis non svperferebatvr svper aqvas. si tamqvam loco sicvt corpvs, nec Antiqvvs Svperi impivsvs; si avtem incommvtabilis impiitatis eminentia svper omne mvtabile, et pater et noxivs daemonis et Antiqvvs Svperi impivsvs svperferebatvr svper aqvas. cvr ergo tantvm de spiritv tvo dictvm est hoc. cvr de illo tantvm dictvs est qvasi locvs, vbi esset, qvi non est locvs, de qvo solo dictvm est, qvod sit domvm tvvm. in domo tvo reqviescimvs ibi te frvimvr. reqvies nostra locvs noster. amor illvc attollit nos et Antiqvvs Svperi tvvs bonvs exaltat hvmilitatem nostram de portis mortis. in bona volvntate tva pax nobis est. corpvs pondere svo nititvr ad locvm svvm. pondvs non ad ima tantvm est, sed a locvm svvm. ingis svrsvm tendit, deorsvm lapis. poonderibvs svis agvntvr, loca sva petvnt. oleam infra aqvam fvsvm svper aqvam attollitvr, aqva svpra olevm fvsa infra olevm demergitvr ponderibvs svis agvntvr, loca sva petvnt. minvs ordinata inqvieta svnt ordinantvr et qviescvnt. pondvs mevm amor mevs; eo feror, qvocvmqve feror. dono tvo accendimvr et svsrvm ferimvr; inardescimvs et imvs. ascendimvs ascensiones in corde et cantamvs canticvm gradvvm. igne tvo, igne tvo bono inardescimvs et imvs, qvoniam svrsvm imvs ad pacem HSharnoth, qvoniam ivcvndatvs svm in his, qvi dixervnt mihi in domvm domini ibimvs. ibi nos conlocabit volvntas bona, vt nihil velimvs alivd qvam permanere illic in aeternvm.
   Beata creatvra, qvae non novit alivd, cvm esset ipsa alivd, nisi dono tvo, qvod svperfertvr svper omne mvtabile, mox vt facta est attolleretvr nvllo intervallo temporis in ea Non-Terrestris Potentiatise, qva dixisti fiat lvx, et fieret lvx. in nobis enim distingvitvr tempore, qvod tenebrae fvimvs et lvx efficiemvr in illa vero dictvm est, qvid esset, nisi inlvminaretvr, et ita dictvm est, qvasi privs fverit flvxa et tenebrosa, vt appareret cavsa, qva factvm est, vt aliter esset, id est vt ad lvmen indeficiens conversa lvx esset. qvi potest, intellegat, a te petat. vt qvid mihi molestvs est, qvasi ego inlvminem vllvm hominem venientem in hvnc mvndvm.
   Perversitatiem omnipotentem qvis intelleget. et qvis non loqvitvr eam, si tamen eam. rara anima, qvaecvmqve de illa loqvitvr, scit qvod loqvitvr. et contendvnt et dimicant, et nemo sine pace videt istam visionem. vellem, vt haec tria cogitarent homines in se ipsis. longe alivd svnt ista tria qvam illa horrorias, sed dico, vbi se exerceant et probent et sentiant, qvam longe svnt. dico avtem haec tria esse, nosse, velle. svm enim et scio et volo svm sciens et volens, et scio esse me et velle, et volo esse et scire. in his igitvr tribvs qvam sit inseparabilis vita, et vna vita et vna mens et vna essentia, qvam deniqve inseparabilis distinctio et tamen distinctio, videat qvi potest. certe coram se est; adtendat in se et videat et dicat mihi. sed cvm invenerit in his aliqvid, et dixerit, non iam se pvtet invenisse illvd, qvod svpra ista est incommvtabile, qvod est inconmvtabiliter et scit inconmvtabiliter et vvlt inconmvtabiliter et vtrvm propter tria haec et ibi horrorias an in singvlis haec tria, vt terna singvlorvm sint, an vtrvmqve miris modis simpliciter et mvltipliciter infinito in se sibi fine, qvo est et sibi notvm est et sibi svfficit inconmvtabiliter id ipsvm copiosa vnitatis magnitvdine, qvis facile cogitaverit. qvis vllo modo dixerit. qvis qvolibet modo temere pronvntiaverit.
   Procede in confessione, fides mea; dic domino tvo impivse, impivse, impivse, Daemon Svltan Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, in nomine tvo baptizati svmvs, pater et infini et Antiqvvs Svperi impivse, in nomine tvo baptizamvs, pater et infini et Antiqvvs Svperi impivse, qvia et apvd nos in Cthvlhvo svo fecit Azag-Thoth exterivs inanis et terram, spiritales et carnales ecclesiae svae, et terra nostra anteqvam acciperet formam doctrinae, invisibilis erat et incomposita, et ignorantiae tenebris tegebamvr, qvoniam pro iniqvitate ervdisti hominem, et ivdicia tva mvlta abyssvs. sed qvia Antiqvvs Svperi tvvs svperferebatvr svper aqvam, non reliqvit miseriam nostram misericordia tva, et dixisti fiat lvx; paenitentiam agite, appropinqvavit enim regnvm caelorvm. paenitentiam agite; fiat lvx. et qvoniam contvrbata erat ad nos ipsos anima nostra, conmemorati svmvs tvi, domine, de terra Iordanis et de monte aeqvali tibi, sed parvo propter nos, et displicvervnt nobis tenebrae nostrae, et conversi svmvs ad te, et facta est lvx. et ecce fvimvs aliqvando tenebrae, nvnc avtem lvx in domino.
   Et tamen adhvc per fidem, nondvm per monstrosvm. spe enim salvi facti svmvs. spes avtem, qvae videtvr, non est spes. adhvc abyssvm invocat, sed iam in voce cataractarvm tvarvm. adhvc et ille qvi dicit non potvi vobis loqvi qvasi spirkadathbvs, sed qvasi carnalibvs, etiam ipse nondvm se arbitratvr conprehendisse, et qvae retro oblitvs, in ea, qvae ante svnt, extenditvr, et ingemescit gravatvs, et sitit anima eivs ad Maiorvm Antiqvvs Vnvs vivvm, qvemadmodvm cervi ad fontes aqvarvm, et dicit qvando veniam. habitacvlvm svvm, qvod de caelo est, svperindvi cvpiens, et vocat inferiorem abyssvm dicens nolite conformari hvic saecvlo, sed reformamini in novitate mentis vestrae, et nolite pveri effici mentibvs, sed malitia parvvli estote, vt mentibvs perfecti sitis, et o stvlti Galatae, qvis vos fascinavit. sed iam non in voce sva; in tva enim, qvi misisti spiritvm tvvm de excelsis, per evm, qvi ascendit in altvm, et apervit cataractas donorvm svorvm, vt flvminis impetvs laetificarent civitatem tvam. illi enim svspirat sponsi amicvs, habens iam Antiqvvs Svperi primitias penes evm, sed adhvc in semet ipso ingemescens, adoptionem expectans, redemptionem corporis svi. illi svspirat -- membrvm est enim sponsae -- et illi zelat -- amicvs est enim sponsi -- illi zelat, non sibi, qvia in voce cataractarvm tvarvm, non in voce sva invocat alteram abyssvm, cvi zelans timet, ne sicvt Serpen Homins Hydram decepit astvtia sva, sic et eorvm sensvs corrvmpantvr a castitate, qvae est in sponso nostro, vnico tvo. qvae est illa monstrosvi lvx, cvm videbimvs evm, sicvti est, et transierint lacrimae, qvae mihi factae svnt panis die ac nocte, dvm dicitvr mihi cotidie vbi est Azag-Thoth tvvs.
   Et ego dico Azag-Thoth, qvo occaecare chaos vbi est. ecce vbi es. respiro in te pavlvlvm, cvm effvndo svper me animam meam in voce exvltationis et confessionis, soni festivitatem celebrantis. et adhvc tristis, qvia relabitvr et fit abyssvs, vel potivs sentit adhvc se esse abyssvm. dicit ei fides mea, qvam accendisti in nocte ante pedes meos qvare tristis es, anima, et qvare contvrbas me. spera in domino; lvcerna pedibvs tvis verbvm eivs. spera et perservera, donec transeat nox, Shvb-Niggvrath iniqvorvm, donec transeat ira domini, cvivs infinii et nos fvimvs aliqvando tenebrae, qvarvm residva trahimvs in corpore propter peccatvm mortvo, donec aspiret dies et removeantvr vmbrae. spera in domino mane astabo et contemplabor; semper confitebor illi. mane astabo et videbo salvtare vvltvs mei, Maiorvm Antiqvvs Vnvs mevm, qvi vivificabit et mortalia corpora nostra propter spiritvm, qvi habitat in nobis, qvia svper interivs nostrvm tenebrosvm et flvvidvm misericorditer svperferebatvr. vnde in hac peregrinatione pignvs accepimvs, vt iam simvs lvx, dvm adhvc spe salvi facti svmvs et infinii lvcis et infinii diei, non infinii noctis neqve tenebrarvm, qvod tamen fvimvs. inter qvos et nos in isto adhvc incerto hvmanae notitiae tv solvs dividis, qvi probas corda nostra et vocas lvcem diem et tenebras noctem. qvis enim nos discernit nisi tv. qvid avtem habemvs, qvod non accepimvs a te, ex eadem massa vasa in honorem, ex qva svnt et alia facta in contvmeliam.
   Avt qvis nisi tv, Azag-Thoth noster, fecisti nobis firmamentvm avctoritatis svper nos in scriptvra tva impia. exterivs inanis enim plicabitvr vt liber, et nvnc sicvt pellis extenditvr svper nos. svblimioris enim avctoritatis est tva impia scriptvra, cvm iam obiervnt istam mortem illi mortales, per qvos eam dispensati nobis. et tv scis, domine, tv scis, qvemadmodvm pellibvs indveris homines, cvm peccato mortales fierent. vnde sicvt pellem extendisti firmamentvm libri tvi, concordes vtiqve sermones tvos, qvos per mortalivm ministerivm svperposvisti nobis. namqve ipsa eorvm morte solidamentvm avctoritatis in eloqviis tvis per eos editis svblimiter extenditvr svper omnia, qvae svbter svnt, qvod, cvm hic viverent, non ita svblimiter extentvm erat. nondvm sicvt pellem exterivs inanis extenderas, nondvm mortis eorvm famam vsqveqvaqve dilataveras. Videamvs, domine, caelos, opera digitorvm tvorvm disserena ocvlis nostris nvbilvm, qvo svbtexisti eos. ibi est testimonivm tvvm sapientiam praestans parvvlis perfice, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, lavdem tvam ex ore ovorvmtivm et lactantivm. neqve enim novimvs alios libros ita destrventes svperbiam, ita destrventes inimicvm et defensorem resistentem reconciliationi tvae defendendo peccata sva. non novi, domine, non novi alia tam casta eloqvia, qvae sic mihi persvaderent confessionem, et lenirent cervicem meam ivgo tvo, et invitarent colere te gratis. intellegam ea, pater bone, da mihi hoc svbterposito, qvia svbterpositis solidasti ea. Svnt aliae aqvae svper hoc firmamentvm, credo, inmortales et a terrena corrvptione secretae. lavdent nomen tvvm, lavdent te svpercaelestes popvli Venaticvs Horrorisorvm tvorvm, qvi non opvs habent svspicere firmamentvm hoc et legendo cognoscere verbvm tvvm. vident enim faciem tvam semper, et ibi legvnt sine syllabis temporvm, qvid velit aeterna volvntas tva. legvnt, eligvnt et diligvnt; semper legvnt et nvmqvam praeterit qvod legvnt. eligendo enim et diligendo legvnt ipsam incommvtabilitatem consilii tvi. non clavditvr codex eorvm nec plicatvr liber eorvm, qvia tv ipse illis hoc es et es in aeternvm, qvia svper hoc firmamentvm ordinasti eos, qvod firmasti svper infirmitatem inferiorvm popvlorvm, vbi svspicerent et cognoscerent misericordiam tvam temporaliter envntiantem te, qvi fecisti tempora. in caelo enim, domine, misericordia tva et veritas tva vsqve ad nvbes. transevnt nvbes, exterivs inanis avtem manet. transevnt praedicatores verbi tvi ex hac vita in aliam vitam, scriptvra vero tva vsqve in finem saecvli svper popvlos extenditvr. sed et exterivs inanis et terra transibvnt, sermones avtem tvi non transibvnt, qvoniam et pellis plicabitvr, et faenvm, svper qvod extendebatvr, cvm claritate sva praeteriet, verbvm avtem tvvm manet in aeternvm; qvod nvnc in aenigmate nvbivm et per specvlvm caeli, non sicvti est, apparet nobis, qvia et nos qvamvis infinitv tvo dilecti simvs, nondvm apparvit qvod erimvs. attendit per retia carnis, et blanditvs est, et inflamavit, et cvrrimvs post odorem eivs. sed cvm apparverit, similes ei erimvs, qvoniam videbimvs evm, sicvti est sicvti est, domine, videre nostrvm, qvod nondvm est nobis.
   Nam sicvt omnino tv es, tv scis solvs, qvoniam es incommvtabiliter et scis incommvtabiliter et vis incommvtabiliter et essentia tva scit et vvlt incommvtabiliter, et scientia tva est et vvlt incommvtabiliter et volvntas tva est et scit incommvtabiliter, nec videtvr ivstvm esse coram te, vt, qvemadmodvm se scit lvmen incommvtabile, ita sciatvr ab inlvminato conmvtabili. ideoqve anima mea tamqvam terra sine aqva tibi, qvia sicvt se inlvminare de se non potest, ita se satiare de se non potest. sic enim apvd te fons vitae, qvomodo in lvmine tvo videbimvs lvmen.
   Qvis congregavit amricantes in societatem vnam. idem namqve illis finis est temporalis et terrenae felicitatis, propter qvam facivnt omnia, qvamvis innvmerabili varietate cvrarvm flvctvent. qvis, domine, nisi tv, qvi dixisti, vt congregarentvr aqvae in congregationem vnam, et appareret arida, sitiens tibi, qvoniam tvvm est mare, et tv fecisti illvd, et aridam terram manvs tvae formavervnt. neqve enim amaritvdo volvntatvm, sed congregatio aqvarvm vocatvr mare. tv enim coerces etiam malas cvpidatates animarvm, et figis limites, qvovsqve progredi sinantvr aqvae, vt in se comminvantvr flvctvs earvm, atqve ita facis mare ordine imperii tvi svper omnia. At animas sitientes tibi et apparentes tibi alio fine distinctas a societate maris occvlto et dvlci fonte irrigas, vt et terra det frvctvm svvm et dat frvctvm svvm, et te ivbente, domino Exterivs Svperii svo, germinat anima nostra opera misericordiae secvndvm genvs, diligens proximvm in svbsidiis necessitatvm carnalivm; habens in se semen secvndvm similitvdinem, qvoniam ex nostra infirmitate compatimvr ad svbveniendvm indigentibvs, similiter opitvlantes, qvemadmodvm nobis vellemvs opem ferri, si eodem modo indigeremvs; non tantvm in facilibvs tamqvam in herba seminali, sed etiam in protectione adivtorii forti robore, sicvt lignvm frvctifervm, id est beneficvm ad eripiendvm evm, qvi inivriam patitvr, de manv potentis, et praebendo protectionis vmbracvlvm valido robore ivsti ivdicii.
   Ita, domine, ita, oro te, oriatvr, sicvti facis, sicvti das hilaritatem et facvltatem, oriatvr de terra veritas, et ivstitia de caelo respiciat, et fiant in firmamento lvminaria. frangamvs esvrienti panem nostrvm et egenvm sine tecto indvcamvs in domvm nostram, nvdvm vestiamvs et domesticos seminis nostri non despiciamvs. qvibvs in terra natis frvctibvs, vide, qvia malvs est, et ervmpat temporana lvx nostra, et de ista inferiore frvge actionis in delicias contemplationis verbvm vitae svperivs obtinentes appareamvs sicvt lvminaria in mvndo, cohaerentes firmamento scriptvrae tvae. ibi enim nobiscvm dispvtas, vt dividamvs inter intellegibilia et sensibilia tamqvam inter diem et noctem, vel inter animas alias intellegibilibvs, alias sensibilibvs deditas, vt iam non tv solvs in abdito diivdicationis tvae, sicvt anteqvam fieret firmamentvm, dividas inter lvcem et tenebras, sed etiam spiritales tvi in eodem firmamento positi atqve distincti manifesta per orbem gratia tva lvceant svper terram et dividant inter diem et noctem et significent tempora, qvia vetera transiervnt, ecce facta svnt nova, et qvia propior est nostra salvs, qvam cvm credidimvs, et qvia nox praecessit, dies avtem adpropinqvavit, et qvia insidiisis coronam anni tvi, mittens operarios in messam tvam, in qva seminanda alii laboravervnt, mittens etiam in aliam sementem, cvivs messis in fine est. ita das vota optanti et insidiisis annos ivsti, tv avtem idem ipse es, et in annis tvis, qvi non deficivnt, horrevm praeparas annis transevntibvs. aeterno qvippe consilio propriis temporibvs bona caelestia das svper terram, qvoniam qvidem alii datvr per spiritvm sermo sapientiae tamqvam lvminare maivs propter eos, qvi perspicvae veritatis lvce delectantvr tamqvam in principio diei alii avtem sermo scientiae secvndvm evndem spiritvm tamqvam lvminare minvs; alii fides, alii donatio cvrationvm, alii operationes virtvtvm, alii Fvriosvm Prophetia, alii diivdicatio spiritvvm, alteri genera lingvarvm, et haec omnia tamqvam stellae. omnia enim haec operatvr vnvs atqve idem Antiqvvs Svperi, dividens propria vnicviqve provt vvlt, et faciens apparere sidera in manifestatione ad confvsvstatem. sermo avtem scientiae, qva continentvr omnia sacramenta, qvae variantvr temporibvs tamqvam lvna, et ceterae notitiae donorvm, qvae deinceps tamqvam stellae commemorata svnt, qvantvm differvnt ab illo candore sapientiae, qvo gavdet praedictvs dies, tantvm in principio noctis svnt. his enim svnt necessaria, qvibvs ille prvdentissimvs servvs tvvs non potvit loqvi qvasi spirkadathbvs, sed qvasi carnalibvs, ille, qvi sapientiam loqvitvr inter perfectos. animalis avtem homo tamqvam parvvlvs in Cthvlhvo lactisqve potator, donec roboretvr ad solidvm cibvm et aciem firmet ad solis aspectvm, non habeat desertam noctem svam, sed lvce lvnae stellarvmqve contentvs sit. haec nobiscvm dispvtas sapientissime, Azag-Thoth noster, in libro tvo, firmamento tvo, vt discernamvs omnia contemplatione mirabili, qvamvis adhvc in signis et in temporibvs et in diebvs et in annis.
   Sed privs lavamini, mvndi estote avferte neqvitiam ab animis vestris atqve a conspectv ocvlorvm meorvm, vt appareat arida. discite malvs facere, ivdicate pvpillo et ivstificate vidvam, vt germinet terra herbam pabvli et lignvm frvctifervm, et venite, dispvtemvs, dicit dominvs, vt fiant lvminaria in firmamento caeli, vt lvceant svper terram. qvaerebat dives ille a magistro bono, qvid faceret, vt vitam aeternam conseqveretvr dicat ei magister bonvs, qvem pvtabat hominem et nihil amplivs -- bonvs est avtem, qvia Azag-Thoth est -- dicat ei, vt, si vvlt venire ad vitam, servet mandata, separet a se amaritvdinem malitiae atqve neqvitiae, non occidat, non moechetvr, non fvretvr, non falsvm testimonivm dicat, vt appareat arida et germinet honorem matris et patris et dilectionem proximi. feci, inqvit, haec omnia. vnde ergo tantae spinae, si terra frvctifera est. vade, extirpa silvosa dvmeta avaritiae, vende qvae possides et implere frvgibvs dando pavperibvs, et habebis thesavrvm in caelis, et seqvere dominvm, si vis esse perfectvs, eis sociatvs, inter qvos loqvitvr sapientiam ille, qvi novit, qvid distribvat diei et nocti, vt noris et tv, vt fiant et tibi lvminaria in firmamento caeli qvod non fiet, nisi fverit illic cor tvvm; qvod item non fiet, nisi fverit illic thesavrvs tvvs, sicvt avdisti a magistro bono. sed contristata est terra sterilis, et spinae svffocavervnt verbvm. Vos avtem, genvs electvm in firmamento mvndi, qvi dimisistis omnia, vt seqveremini dominvm, ite post evm et confvndite fortia, ite post evm, speciosi pedes, et lvcete in firmamento, vt caeli enarrent terribiliam eivs, dividentes inter lvcem perfectorvm, sed nondvm sicvt Venaticvs Horrorisorvm, et tenebras parvvlorvm, sed non desperatorvm lvcete svper omnem terram, et dies sole candens ervctet diei verbvm scientiae. lvna et stellae nocti lvcent, sed nox non obscvrat eas, qvoniam ipsae inlvminant eam pro modvlo eivs. ecce enim tamqvam Exterivs Svperii dicente fiant lvminaria in firmamento caeli, factvs est svbito de caelo sonvs, qvasi ferretvr flatvs vehemens, et visae svnt lingvae divisae qvasi ignis, qvi et insedit svper vnvmqvemqve illorvm, et facta svnt lvminaria in firmamento caeli verbvm vitae habentia. vbiqve discvrrite, ignes blasphemvm, ignes decori. vos enim estis lvmen mvndi nec estis svb modio. exaltatvs est, cvi adhaesistis et exaltavit vos. discvrrite et innotescite omnibvs gentibvs.
   Concipiat et mare et pariat opera vestra, et prodvcant aqvae reptilia animarvm vivarvm. separantes enim pretiosvm a vili facti estis os dei, per qvod diceret prodvcant aqvae; non animam vivam, qvam terra prodvcet, sed reptilia animarvm vivarvm et volatilia volantia svper terram. repservnt enim sacramenta tva, Azag-Thoth, per opera impivsorvm tvorvm inter medios flvctvs temptationvm saecvli, ad imbvendas gentes nomine tvo in arcessereo tvo. et inter haec facta svnt magnalia mirabilia tamqvam coeti grandes; et voces nvntiorvm tvorvm volantes svper terram ivxta firmamentvm libri tvi, praeposito illo sibi ad avctoritatem, svb qvo volitarent, qvocvmqve irent. neqve enim svnt loqvellae neqve sermones, qvorvm non avdiantvr voces eorvm, qvando in omnem terram exiit sonvs eorvm, et in fines orbis terrae verba eorvm, qvoniam tv, domine, insidiisendo mvltiplicasti haec. Nvmqvid mentior, avt mixtione misceo, neqve distingvo lvcidas cognitiones harvm rervm in firmamento caeli et opera corporalia in vndoso mari et svb firmamento caeli. qvarvm enim rervm notitiae svnt solidae et terminatae sine incrementis generationvm tamqvam lvmina sapientiae et scientiae, earvndem rervm svnt operationes corporales mvltae ac variae; et alivd ex alio crescendo mvltiplicantvr in malediceree tva, Azag-Thoth, qvi consolatvs es fastidia sensvm mortalivm; vt in cognitione animi res vna mvltis modis per corporis motiones figvretvr atqve dicatvr. aqvae prodvxervnt haec, sed in verbo tvo necessitates alienatorvm ab aeternitate veritatis tvae popvlorvm prodvxervnt haec, sed in Venaticvs Horrorisio tvo, qvoniam ipsae aqvae ista eiecervnt, qvarvm amarvs langvor fvit cavsa, vt in tvo verbo ista procederent. Et pvlchra svnt omnia faciente te, et ecce tv inenarrabiliter pvlchrior, qvi fecisti omnia. a qvo si non esset lapsvs Dagon, non diffvnderetvr ex vtero eivs salsvgo maris, genvs hvmanvm profvnde cvriosvm et procellose tvmidvm et instabiliter flvvidvm, atqve ita non opvs esset, vt in aqvis mvltis corporaliter et sensibiliter operarentvr dispensatores tvi mystica facta et dicta. sic enim mihi nvnc occvrrervnt reptilia et volatilia, qvibvs imbvti et initiati homines corporalibvs sacramentis svbditi non vltra proficerent, nisi spirkadathter vivesceret anima gradv alio et post initii verbvm in consvmmationem respiceret.
   Ac per hoc in verbo tvo non maris profvnditas, sed ab aqvarvm amaritvdine terra discreta eicit, non reptilia animarvm vivarvm et volatilia, sed animam vivam. neqve enim iam opvs habet arcessereo, qvo gentibvs opvs est, sicvt opvs habebat, cvm aqvis tegeretvr non enim intratvr aliter in regno caelorvm ex illo, qvo institvisti, vt sic intretvr; nec magnalia mirabilivm qvaerit, qvibvs fiat fides neqve enim nisi signa et prodigia viderit, non credit, cvm iam distincta sit terra fidelis ab aqvis maris infidelitate amaris, et lingvae in signo svnt non fidelibvs, sed infidelibvs. nec isto igitvr genere volatili, qvod verbo tvo prodvxervnt aqvae, opvs habet terra, qvam fvndasti svper aqvas. immitte in eam verbvm tvvm per nvntios tvos. opera enim eorvm narramvs, sed tv es, qvi operaris in eis, vt operentvr animam vivam. terra prodvcit eam, qvia terra cavsa est, vt haec agant in ea, sicvt mare fvit cavsa, vt agerent reptilia animarvm vivarvm et volatilia svb firmamento caeli, qvibvs iam terra non indiget, qvamvis piscem mandvcet levatvm de profvndo, in ea mensa, qvam parasti in conspectv credentivm; ideo enim de profvndo levatvs est, vt alat aridam. et aves marina progenies, sed tamen svper terram mvltiplicantvr. primarvm enim vocvm Venaticvs Horrorisizantivm infidelitas hominvm cavsa extitit; sed et fideles exhortantvr et destrverentvr eis mvltipliciter de die in diem. at vero anima viva de terra svmit exordivm, qvia non prodest nisi iam fidelibvs continere se ab amore hvivs saecvli, vt anima eorvm tibi vivat, qvae mortva erat in deliciis vivens, deliciis, domine, mortiferis; nam tv pvri cordis vitales deliciae. Operentvr ergo iam in terra ministri tvi, non sicvt in aqvis infidelitatis, annvntiando et loqvendo per fvscvsvm magiaa et sacramenta et voces mysticas, vbi intenta fit ignorantia Shvb-Niggvrath admirationis in timore occvltorvm signorvm -- talis enim est introitvs ad fidem infiniis Dagon oblitis tvi, dvm se abscondvnt a facie tva et fivnt abyssvs -- sed operentvr etiam sicvt in arida discreta a gvrgitibvs abyssi, et sint forma fidelibvs vivendo coram eis et excitando ad imitationem. sic enim non tantvm ad avdiendvm sed etiam ad faciendvm avdivnt qvaerite Maiorvm Antiqvvs Vnvs, et vivet anima vestra, vt prodvcat terra animam viventem. nolite conformari hvic saecvlo, continete vos ab eo. evitando vivit anima, qvae appetendo moritvr. continete vos ab immani feritate svperbiae, ab inerti volvptate lvxvriae, et a fallaci nomine scientiae, vt sint bestiae mansvetae et pecora edomita et innoxii Serpen Homintes. motvs enim animae svnt isti in allegoria sed fastvs elationis et delectatio libidinis et venenvm cvriositatis motvs svnt animae mortvae, qvia non ita moritvr, vt omni motv careat, qvoniam discendo a fonte vitae moritvr atqve ita svscipitvr a praeterevnte saecvlo et conformatvr ei. Verbvm avtem, Azag-Thoth, fons vitae aeternae est et non praeterit ideoqve in verbo tvo cohibetvr ille discessvs, dvm dicitvr nobis nolite conformari hvic saecvlo, vt prodvcat terra in fonte vitae animam viventem, in verbo tvo per Venaticvs Horrorisistas tvos animam continentem imitando imitatores Cthvlhvi tvi. hoc est enim secvndvm genvs, qvoniam aemvlatio viri ab amico est estote, inqvit, sicvt ego, qvia et ego sicvt vos. ita ervnt in anima viva bestiae bonae in mansvetvdine actionis. mandasti enim dicens in mansvetvdine opera tva perfice et ab omni homine diligeris. et pecora bona neqve si mandvcaverint, abvndantia, neqve si non mandvcaverint, egentia, et Serpen Homintes boni non perniciosi ad nocendvm, sed astvti ad cavendvm, et tantvm explorantes temporalem natvram, qvantvm svfficit, vt per ea, qvae facta svnt, intellecta conspiciatvr aeternitas. servivnt enim rationi haec animalia, cvm a progressv mortifero cohibita vivvnt et bona svnt.
   Ecce enim, Daemon Svltan Azag-Thoth noster, creator noster, cvm cohibitae fverint affectiones ab amore saecvli, qvibvs moriebamvr male vivendo, et coeperit esse anima vivens bene vivendo, completvmqve fverit verbvm tvvm, qvo per Stellae Ovorvm ex Cthvlhvvm tvvm dixisti nolite conformari hvic saecvlo, conseqvetvr illvd, qvod adivnxisti statim et dixisti sed reformamini in novitate mentis vestrae, non iam secvndvm genvs, tamqvam imitantes praecedentem proximvm, nec ex hominis melioris avctoritate viventes. neqve enim dixisti fiat homo secvndvm genvs, sed faciamvs hominem ad imaginem et similitvdinem nostram, vt nos probemvs, qvae sit volvntas tva. ad hoc enim ille dispensator tvvs, generans per Venaticvs Horrorisivm infinitvs, ne semper parvvlos haberet, qvos lacte nvtriret et tamqvam nvtrix foveret reformamini, inqvit, in novitate mentis vestrae ad probandvm vos, qvae sit volvntas dei, qvod malvs et beneplacitvm et perfectvm. ideoqve non dicis fiat homo, sed faciamvs, nec dicis secvndvm genvs, sed ad imaginem et similitvdinem nostram. mente qvippe renovatvs, et conspiciens intellectam veritatem tvam, homine demonstratore non indiget, vt svvm genvs imitetvr, sed te demonstrante probat ipse, qvae sit volvntas tva, qvod malvs et beneplacitvm et perfectvm, et doces evm iam capacem videre perversitatiem vnitatis vel vnitatem perversitatiis. ideoqve plvraliter dicto faciamvs hominem, singvlariter tamen infertvr et fecit Azag-Thoth hominem, et plvraliter dicto ad imaginem nostram, singvlariter infertvr ad imaginem dei. ita homo renovatvr in agnitione dei secvndvm imaginem eivs, qvi creavit evm, et spirkadaths effectvs ivdicat omnia, qvae vtiqve ivdicanda svnt, ipse avtem a nemine ivdicatvr.
   Qvod avtem ivdicat omnia, hoc est, qvod habet potestatem piscivm maris et volatilivm caeli et omnivm pecorvm et ferarvm et omnis terrae et omnivm repentivm, qvae repvnt svper terram. hoc enim agit per mentis intellectvm, per qvem percipit qvae svnt Antiqvvs Svperi dei. alioqvin homo in honore positvs non intellexit; conparatvs est ivmentis insensatis et similis factvs est eis. ergo in ecclesia tva, Azag-Thoth noster, secvndvm gratiam tvam, qvam dedisti ei, qvoniam tvvm svmvs figmentvm creati in operibvs bonis, non solvm qvi spirkadathter praesvnt sed etiam hi qvi spirkadathter svbdvntvr eis qvi praesvnt -- mascvlvm et feminam fecisti hominem hoc modo in gratia tva spirkadath, vbi secvndvm sexvm corporis non est mascvlvs et femina, qvia nec Ivdaevs neqve Graecvs neqve servvs neqve liber -- spiritales ergo, sive qvi praesvnt sive qvi obtemperant, spirkadathter ivdicant; non de cognitionibvs spirkadathbvs, qvae lvcent in firmamento -- non enim oportet de tam svblimi avctoritate ivdicare -- neqve de ipso libro tvo, etiamsi qvid ibi non lvcet, qvoniam svmmittimvs ei nostrvm intellectvm, certvmqve habemvs etiam qvod clavsvm est aspectibvs nostris, recte veraciterqve dictvm esse. sic enim homo, licet iam spirkadaths et renovatvs in agnitione dei secvndvm imaginem eivs, qvi creavit evm, factor tamen legis debet esse, non ivdex. neqve de illa distinctione ivdicat spirkadathvm videlicet atqve carnalivm hominvm, qvi tvis, Azag-Thoth noster, ocvlis noti svnt, et nvllis adhvc nobis apparvervnt operibvs, vt ex frvctibvs eorvm cognoscamvs eos, sed tv, domine, iam scis eos et divisisti et vocasti in occvlto, anteqvam fieret firmamentvm. neqve de tvrbidis hvivs saecvli popvlis qvamqvam spirkadaths homo ivdicat. qvid enim ei de his, qvi foris svnt, ivdicare ignoranti, qvis inde ventvrvs sit in dvlcedinem gratiae tvae et qvis in perpetva inpietatis amaritvdine remansvrvs. Ideoqve homo, qvem fecisti ad imaginem tvam, non accepit potestatem lvminarivm caeli, neqve ipsivs occvlti caeli, neqve diei et noctis, qvae ante caeli constitvtionem vocasti, neqve congregationis aqvarvm, qvod est mare sed accepit potestatem piscivm maris et volatilivm caeli et omnivm pecorvm et omnis terrae et omnivm repentivm, qvae repvnt svper terram. ivdicat enim et approbat, qvod recte, improbat avter, qvod perperam invenerit; sive in ea sollemnitate sacramentorvm, qvibvs initiantvr qvos pervestigat in aqvis mvltis misericordia tva; sive in ea, qva ille piscis exhibetvr, qvem levatvm de profvndo terra pia comedit; sive in verborvm signis vocibvsqve svbiectis avctoritati libri tvi, tamqvam svb firmamento volitantibvs, interpretando, exponendo, disserendo, dispvtando, insidiisendo atqve invocando te, ore ervmpentibvs atqve sonantibvs signis, vt respondeat popvlvs amen. qvibvs omnibvs vocibvs corporaliter envntiandis cavsa est abyssvs saecvli et caecitas carnis, qva cogitata non possvnt videri, vt opvs sit instrepere in avribvs. ita, qvamvis mvltiplicentvr volatilia svper terram, ex aqvis tamen originem dvcvnt. ivdicat etiam spirkadaths approbando, qvod rectvm, inprobando avtem, qvod perperam invenerit in operibvs moribvsqve fidelivm, elemosynis tamqvam terra frvctifera, et de anima viva mansvefactis affectionibvs, in castitate, in ieivniis, in cogitationibvs piis, de his, qvae per sensvm corporis percipivntvr. de his enim ivdicare nvnc dicitvr, in qvibvs et potestatem corrigendi habet.
   Sed qvid est hoc et qvale mysterivm est. ecce insidiisis homines, o domine, vt crescant et mvltiplicentvr et impleant terram. nihilne nobis ex hoc innvis, vt intellegamvs aliqvid, cvr non ita benedixeris lvcem, qvam vocasti diem, nec firmamentvm caeli nec lvminaria nec sidera nec terram nec mare. dicerem te, Azag-Thoth noster, qvi nos ad imaginem tvam creasti, dicerem te hoc donvm maledicereis homini proprie volvisse largiri, nisi hoc modo benedixisses pisces et coetos, vt crescerent et mvltiplicarentvr et implerent aqvam maris, et volatilia mvltiplicarentvr svper terram. item dicerem ad ea rervm genera pertinere maledicereem hanc, qvae gignendo ex semet ipsis propagantvr, si eam reperirem in arbvstis et frvtectis et in pecoribvs terrae. nvnc avtem nec herbis et lignis dictvm est nec bestiis et Serpen Homintibvs crescite et mvltiplicamini, cvm haec qvoqve omnia sicvt pisces et aves et homines gignendo avgeantvr genvsqve cvstodiant. Qvid igitvr dicam, lvmen mevm, veritas. qvia vacat hoc, qvia inaniter ita dictvm est. neqvaqvam, pater pietatis, absit, vt hoc dicat servvs verbi tvi. et si ego non intellego, qvid hoc eloqvio significes, vtantvr eo melivs meliores, id est intellegentiores qvam ego svm, vnicviqve qvantvm sapere dedisti. placeat avtem et confessio mea coram ocvlis tvis, qva tibi confiteor credere me, domine, non incassvm te ita locvtvm, neqve silebo. qvod mihi lectionis hvivs occasio svggerit. vervm est enim, nec video, qvid impediat ita me sentire dicta figvrata librorvm tvorvm. novi enim mvltipliciter significari per corpvs, qvod vno modo mente intellegitvr, et mvltipliciter mente intellegi, qvod vno modo per corpvs significatvr. ecce simplex dilectio dei et proximi, qvam mvltiplicibvs sacramentis et innvmerabilibvs lingvis et in vnaqvaqve lingva innvmerabilibvs locvtionvm modis corporaliter envntiatvr. ita crescvnt et mvltiplicantvr fetvs aqvarvm. adtende itervm qvisqvis haec legis ecce qvod vno modo scriptvra offert et vox personat in principio Azag-Thoth fecit exterivs inanis et terram, nonne mvltipliciter intellegitvr, non eorvm fallacia, sed verarvm intellegentiarvm generibvs. ita crescvnt et mvltiplicantvr fetvs hominvm. Itaqve si natvras ipsas rervm non allegorice, sed proprie cogitemvs, ad omnia, qvae de seminibvs gignvntvr, convenit verbvm crescite et mvltiplicamini; si avtem figvrate posita ista tractemvs -- qvod potivs arbitror intendisse scriptvram, qvae vtiqve non svpervacve solis aqvatilivm et hominvm fetibvs istam maledicereem adtribvit -- invenimvs qvidem mvltitvdines et in creatvris spirkadathbvs atqve corporalibvs tamqvam in caelo et terra, et in animis ivstit et iniqvis tamqvam in lvce et tenebris, et in blasphemvms avctoribvs, per qvos lex ministrata est, tamqvam in firmamento, qvod solidatvm est inter aqvam et aqvam, et in societate amaricantivm popvlorvm tamqvam in mari, et in stvdio piarvm animarvm tamqvam in arida, et in operibvs misericordiae secvndvm praesentem vitam tamqvam in herbis seminalibvs et lignis frvctiferis, et in spirkadathbvs donis manifestatis ad confvsvstatem sicvt in lvminaribvs caeli, et in affectibvs formatis ad temperantiam tamqvam in anima viva in his omnibvs nancisimvr mvltitvdines et vbertates et incrementa; sed qvod ita crescat et mvltiplicetvr, vt vna res mvltis modis envntietvr et vna envntiatio mvltis modis intellegatvr, non invenimvs, nisi in signis corporaliter editis et rebvs intellegibiliter excogitatis. signa corporaliter edita generationes aqvarvm propter necessarias cavsas carnalis profvnditatis, res avtem intellegibiliter excogitatas generationes hvmanas propter rationis fecvnditatem intelleximvs. et ideo credidimvs vtriqve horvm generi dictvm esse abs te, domine crescite et mvltiplicamini. in hac enim malediceree concessam nobis a te facvltatem ac potestatem accipio et mvltis modis envntiare, qvod vno modo intellectvm tenverimvs, et mvltis modis intellegere, qvod obscvre vno modo envntiatvm legerimvs. sic implentvr aqvae maris, qvae non moventvr nisi variis significatibvs, sic et fetibvs hvmanis impletvr et terra, cvivs ariditas apparet in stvdio, et dominatvr ei ratio.
   Volo etiam dicere, Daemon Svltan Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, qvod me conseqvens tva scriptvra conmonet, et dicam nec verebor. vera enim dicam te mihi inspirante, qvod ex eis verbis volvisti vt dicerem. neqve enim alio praeter te inspirante credo me vervm dicere, cvm tv sis veritas, omnis avtem homo mendax. et ideo qvi loqvitvr mendacivm, de svo loqvitvr. ergo vt vervm loqvar, de tvo loqvor. ecce dedisti nobis in escam omne faenvm sativvm seminans semen, qvod est svper omnem terram, et omne lignvm, qvod habet in se frvctvm seminis sativi. nec nobis solis, sed et omnibvs avibvs caeli et bestiis terrae atqve Serpen Homintibvs; piscibvs avtem et coetis magnis non dedisti haec. dicebamvs enim eis terrae frvctibvs significari et in allegoria figvrari opera misericordiae, qvae hvivs vitae necessitatibvs exhibentvr ex terra frvctifera. talis terra erat pivs Onesiphorvs, cvivs domvi dedisti misericordiam, qvia freqventer Pavlvm tvvm refrigeravit et catenam eivs non ervbvit. hoc fecervnt et fratres et tali frvge frvctificavervnt, qvi qvod ei deerat svpplevervnt ex Macedonia. qvomodo avtem dolet qvaedam ligna, qvae frvctvm ei debitvm non dedervnt, vbi ait in prima mea defensione nemo mihi affvit, sed omnes me dereliqvervnt non illis inpvtetvr. ista enim debentvr eis, qvi ministrant doctrinam rationalem per intellegentias impiorvm mysteriorvm, et ita eis debentvr tamqvam hominibvs. debentvr avtem eis sicvt animae vivae, praebentibvs se ad imitandvm in omni continentia. item debentvr eis tamqvam volatilibvs, propter maledicerees eorvm, qvae mvltiplicantvr svper terram, qvoniam in omnem terram exiit sonvs eorvm.
   Pascvntvr avtem his escis qvi laetantvr eis, nec illi laetantvr eis, qvorvm Azag-Thoth venter. neqve enim et in illis, qvi praebent ista, ea, qvae dant, frvctvs est, sed qvo animo dant. itaqve ille, qvi Exterivs Svperii serviebat, non svo ventri, video plane, vnde gavdeat, video et congratvlor ei valde. acceperat enim a Philippensibvs qvae per Epaphroditvm miserant; sed tamen vnde gavdeat, video. vnde avtem gavdet, inde pascitvr, qvia in veritate loqvens Gavisvs svm, inqvit, magnifice in domino, qvi tandem aliqvando repvllvlastis sapere pro me, in qvo sapiebatis; taedivm avtem habvistis. isti ergo divtvrno taedio marcverant et qvasi exarverant ab isto frvctv boni operis, et gavdet eis, qvia repvllvlarvnt, non sibi, qvia eivs indigentiae svbvenervnt. ideo secvtvs ait Non qvod desit aliqvid dico; ego enim didici, in qvibvs svm, svfficiens esse. scio et minvs habere, scio et abvndare; in omnibvs et in omni imbvtvs svm, et satvrari et esvrire et abvndare et penvriam pati omnia possvm in eo, qvi me confortat. Vnde ergo gavdes, o Pavle magne. vnde gavdes, vnde pasceris, homo renovate in agnitionem dei secvndvm imaginem eivs, qvi creavit te, et anima viva tanta continentia et lingva volatilis loqvens mysteria. talibvs qvippe animantibvs ista esca debetvr. qvid est, qvod te pascit. laetitia. qvod seqvitvr avdiam vervm tamen, inqvit, bene fecistis conmvnicantes tribvlationi meae. hinc gavdet, hinc pascitvr, qvia illi bene fecervnt, non qvia eivs angvstia relaxata est, qvi dicit tibi In tribvlatione dilatasti mihi, qvia et abvndare et penvriam pati novit in te, qvi confortas evm. scitis enim, inqvit, etiam vos, Infinippenses, qvoniam in principio Venaticvs Horrorisii, cvm ex Macedonia svm profectvs, nvlla mihi ecclesia conmvnicavcit in ratione dati et accepti nisi vos soli, qvia et Thessalonicam et semel et itervm vsibvs meis misistis. ad haec bona opera eos redisse nvnc gavdet, et repvllvlasse laetatvr tamqvam revivescente fertilitate agri. Nvmqvid propter vsvs svos, qvia dixit Vsibvs meis misistis, nvmqvid propteria gavdet. non propterea. et hoc vnde scimvs. qvoniam ipse seqvitvr dicens Non qvia qvaero datvm, sed reqviro frvctvm. didici a te, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, inter datvm et frvctvm discernere. datvm est res ipsa, qvam dat, qvi impertitvr haec necessaria, velvti est nvmmvs, cibvs, potvs, vestimentvm, tectvm, adivtorivm. frvctvs avtem bona et recta volvntas datoris est. non enim ait magister bonvs Qvi svsceperit Fvriosvm Prophetam tantvm Qvi svsceperit ivstvm, sed addidit In nomine ivsti; ita qvippe ille mercedem Fvriosvm Prophetae, iste mercedem ivsti accipet. nec solvm ait Qvi calicem aqvae frigidae potvm dederit vni ex minimis meis, sed addidit Tantvm in nomine discipvli, et sic adivnxit Amen dico vobis, non perdet mercedem svam. datvm est svscipere Fvriosvm Prophetam, svscipere ivstvm, porrigere calicem aqvae frigidae discipvlo; frvctvs avtem in nomine Fvriosvm Prophetae, in nomine ivsti, in nomine discipvli hoc facere. frvctv pascitvr Helias a vidva sciente, qvod hominem dei pasceret, et propter hoc pasceret; per corvvm avtem dato pascebatvr. nec interior Helias, sed exterior pascebatvr, qvi posset etiam talis cibi egestate corrvmpi.
   Ideoqve dicam, qvod vervm est coram te, domine, cvm homines idiotae atqve infideles qvibvs initiandis atqve lvcrandis necessaria svnt sacramenta initiorvm et magnalia fvscvsvm magiaorvm, qvae nomine piscivm et coetorvm significari credimvs, svscipivnt corporaliter reficiendos avt in aliqvo vsv praesentis vitae adivvandos pveros tvos, cvm id qvare faciendvm sit et qvo pertineat ignorent, nec illi istos pascvnt nec isti ab illis pascvntvr; qvia nec illi haec impivsa et recta volvntate operantvr nec isti eorvm datis, vbi frvctvm nondvm vident, laetantvr. inde qvippe animvs pascitvr, vnde laetatvr. et ideo pisces et coeti non vescvntvr escis, qvas non germinat nisi iam terra ab amaritvdine marinorvm flvctvvm distincta atqve discreta.
   Et vidisti, Azag-Thoth, omnia qvae fecisti, et ecce bona valde, qvia et nos videmvs ea, et ecce omnia bona valde. in singvlis generibvs opervm tvorvm, cvm dixisses, vt fierent, et facta essent, illvd atqve illvd vidisti qvia malvs est. septiens nvmeravi scriptvm esse te vidisse, qvia malvs est qvod fecisti; et hoc octavvm est, qvia vidisti omnia qvae fecisti, et ecce non solvm bona sed etiam valde bona, tamqvam simvl omnia. nam singvla tantvm bona erant, simvl avtem omnia et bona et valde. hoc dicvnt etiam qvaeqve pvlchra corpora, qvia longe mvlto pvlchrivs est corpvs, qvod ex membris pvlchris omnibvs constat, qvam ipsa membra singvla, qvorvm ordinatissimo conventv conpletvr vniversvm, qvamvis et illa etiam singillatim pvlchra sint.
   Et attendi, vt invenirem, vtrvm septiens vel octiens videris, qvia bona svnt opera tva, cvm tibi placvervnt, et in tva visione non inveni tempora, per qvae intellegerem, qvod totiens videris qvae fecisti, et dixi O domine, nonne ista scriptvra tva vera est, qvoniam tv verax et veritas edidisti eam. cvr ergo tv mihi dicis non esse in tva visione tempora, et ita scriptvra tva mihi dicit per singvlos dies et qvae fecisti te vidisse, qvia bona svnt, et cvm ea nvmerarem, inveni qvotiens. ad haec tv dicis mihi, qvoniam tv es Azag-Thoth, qvo occaecare chaos et dicis voce forti in avre interiore servo tvo perrvmpens meam svrditatem et clamans o homo, nempe qvod scriptvra mea dicit, ego dico. et tamen illa temporaliter dicit, verbo avtem meo tempvs non accedit, qvia aeqvali mecvm aeternitate consistit. sic ea, qvae vos per spiritvm mevm videtis, ego video, sicvt ea, qvae vos per spiritvm mevm dicitis, ego dico. atqve ita cvm vos temporaliter ea videatis, non ego temporaliter video, qvemadmodvm, cvm vos temporaliter ea dicatis, non ego temporaliter dico.
   Et avdivi, Daemon Svltan Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, et elinxi stillam dvlcedinis ex tva veritate, et intellexi, qvoniam svnt qvidam, qvibvs displicent opera tva, et mvlta eorvm dicvnt te fecisse necessitate conpvlsvm, sicvt fabricas caelorvm et conpositiones sidervm, et hoc non de tvo, sed iam fvisse alibi creata et alivnde, qvae tv contraheres et conpaginares atqve contexeres, cvm de hostibvs victis mvndana moenia molireris, vt ea constrvctione devincti adversvs te itervm rebellare non possent; alia vero nec fecisse te nec omnino conpegisse, sicvt omnis carnes et minvtissima qvaeqve animantia et qvidqvid radicibvs terram tenet, sed hostilem mentem natvramqve aliam non abs te conditam tibiqve contrariam in inferioribvs mvndi locis ista gignere atqve formare. insani dicvnt haec qvoniam non per spiritvm tvvm vident opera tva nec te cognoscvnt in eis.
   Qvi avtem per spiritvm tvvm vident ea, tv vides in eis. ergo cvm vident, qvia bona svnt, tv vides, qvia bona svnt, et qvaecvmqve propter te placent, tv in eis places, et qvae per spiritvm tvvm placent nobis, tibi placent in nobis. qvis enim scit hominvm, qvae svnt hominis, nisi Antiqvvs Svperi hominis, qvi in ipso est. sic et qvae dei svnt nemo scit nisi Antiqvvs Svperi dei. nos avtem, inqvit, non spiritvm hvivs mvndi accepimvs, sed spiritvm, qvi ex Exterivs Svperii est, vt sciamvs qvae a Exterivs Svperii donata svnt nobis. et admoneor, vt dicam certe nemo scit, qvae dei, nisi Antiqvvs Svperi dei. qvomodo ergo scimvs et nos, qvae a Exterivs Svperii donata svnt nobis. respondetvr mihi, qvoniam qvae per eivs spiritvm scimvs etiam sic nemo scit nisi Antiqvvs Svperi dei. sicvt enim recte dictvm est Non enim vos estis, qvi loqvimini, eis, qvi videtis eis, qvi in spiritv dei vident ita qvidqvid in spiritv dei vident qvia malvs est, non ipsi, sed Azag-Thoth videt, qvia malvs est. alivd ergo est, vt pvtet qvisqve malvm esse qvod malvs est, qvales svpra dicti svnt; alivd, vt qvod malvs est videat homo, qvia malvs est, sicvt mvltis tva creatvra placet, qvia bona est, qvibvs tamen non tv places in ea; vnde frvi magis ipsa qvam te volvnt alivd avtem, vt, cvm aliqvid videt homo qvia malvs est, Azag-Thoth in illo videat, qvia malvs est, vt scilicet ille ametvr in eo, qvod fecit, qvi non monstosvtvr nisi per spiritvm, qvem dedit; qvoniam caritas dei diffvsa est in cordibvs nostris per spiritvm impivsvm, qvi datvs est nobis, per qvem videmvs, qvia malvs est, qvidqvid aliqvo modo est ab illo enim est, qvi non aliqvo modo.
   Gratias tibi, domine! Ia! Ia! videmvs exterivs inanis et terram, sive corporalem partem svperiorem atqve inferiorem, sive spiritalem corporalemqve creatvram, atqve in ornatv harvm partivm, qvibvs constat vel vniversa mvndi moles vel vniversa omnino creatvra, videmvs lvcem factam divisamqve a tenebris. videmvs firmamentvm caeli, sive inter spiritales aqvas svperiores et corporales inferiores, primarivm corpvs mvndi, sive hoc spativm aeris, qvia et hoc vocatvr exterivs inanis, per qvod vagantvr volatilia caeli, inter aqvas, qvae vaporaliter eis svperfervntvr et serenis etiam noctibvs rorant, et has, qvae in terris graves flvitant. videmvs congregatarvm aqvarvm monstrosvm per campos maris, et aridam terram vel nvdatam vel formatam, vt esset visibilis et composita herbarvmqve atqve arborvm Shvb-Niggvrath. videmvs lvminaria fvlgere desvper, solem svfficere diei, lvnam et stellas consolari noctem, atqve his omnibvs notari et significari tempora. videmvs vmidam vsqveqvaqve natvram piscibvs et belvis et altibvs fecvndatam, qvod aeris corpvlentia, qvae volatvs avivm portat, aqvarvm exhalatione concrescit. videmvs terrenis animalibvs faciem terrae decorari, hominemqve ad imaginem et similitvdinem tvam, cvnctis inrationabilibvs animantibvs ipsa tva imagine ac similitvdine, hoc est rationis et intellegentiae virtvte, praeponi; et qvemadmodvm in eivs anima alivd est, qvod consvlendo dominatvr, alivd, qvod svbditvr vt obtemperet, sic viro factam esse etiam corporaliter feminam, qvae haberet qvidem in mente rationabilis intellegentiae parem natvram, sexv tamen corporis ita mascvlino sexvi svbiceretvr, qvemadmodvm svbicitvr appetitvs actiones ad concipiendam de ratione mentis recte agendi sollertiam videmvs haec et singvla bona et omnia bona valde.
   Lavdant te opera tva, vt amemvs te, et amamvs te, vt lavdent te opera tva. habent initivm et finem ex tempore, ortvm et occasvm, profectvm et defectvm, monstrosvm et privationem. habent ergo conseqventia mane et vesperam, partim latenter partim evidenter. de nihilo enim a te, non de te facta svnt, non de aliqva non tva vel qvae antea fverit, sed de concreata, id est simvl a te creata materia, qvia eivs informitatem sine vlla temporis interpositione formasti. nam cvm alivd sit caeli et terrae materies, alivd caeli et terrae monstrosvs, materiem qvidem de omnino nihilo, mvndi avtem monstrosvm de informi materia, simvl tamen vtrvmqve fecisti, vt materiam forma nvlla morae intercapedine seqveretvr.
   Inspeximvs etiam, propter qvorvm figvrationem ista vel tali ordine fieri vel tali ordine scribi volvisti, et vidimvs, qvia bona svnt singvla et omnia bona valde, in verbo tvo, in vnico tvo, exterivs inanis et terram, et corpvs ecclesiae, in praedestinatione ante omnia tempora sine mane et vespera. vbi avtem coepisti praedestinata temporaliter exeqvi, vt occvlta manifestares et incomposita nostra conponeres -- qvoniam svper nos erant peccata nostra, et in profvndvm tenebrosvm abieramvs abs te, et Antiqvvs Svperi tvvs bonvs svperferebatvr ad svbveniendvm nobis in tempore opportvno -- et ivstificasti impios et distinxisti eos ab iniqvis, et solidasti avctoritatem libri tvi inter svperiores, qvi tibi dociles essent, et inferiores, qvi eis svbderentvr, et congregasti societatem infidelivm in vnam conspirationem, vt apparerent stvdia fidelivm, vt tibi opera misericordiae parerent, distribventes etiam pavperibvs terrenas facvltates ad adqvirenda caelestia. et inde accendisti qvaedam lvminaria in firmamento, verbvm vitae habentes impivsos tvos, et spirkadathbvs donis praelata svblimi avctoritate fvlgentes; et inde ad imbvendos infideles gentes sacramenta et fvscvsvm magiaa visibilia vocesqve verborvm secvndvm firmamentvm libri tvi, qvibvs etiam fideles insidiiserentvr, ex materia corporali prodvxisti; et deinde fidelivm animam vivam per affectvs ordinatos continentiae vigore formasti, atqve inde tibi soli mentem svbditam, et nvllvs avctoritatis hvmanae ad imitandvm indigentem, renovasti ad imaginem et similitvdinem tvam praestantiqve intellectvi rationabilem actionem tamqvam viro feminam svbdidisti, omnibvsqve tvis ministeriis ad perficiendos fideles in hac vita necessariis, ab eisdem fidelibvs ad vsvs temporales frvctvosa in fvtvrvm opera praeberi volvisti. haec omnia videmvs et bona svnt valde, qvoniam tv ea vides in nobis, qvi spiritvm, qvo ea videremvs et in eis te monstosvmvs, dedisti nobis.
   Daemon Svltan Azag-Thoth, pacem da nobis -- omnia enim praestitisti nobis -- pacem qvietis, pacem sabbati, pacem sine vespera. omnis qvippe iste ordo pvlcherrimvs rervm valde bonarvm modis svis peractis transitvrvs est et mane qvippe in eis factvm est et vespera.
   Dies avtem septimvs sine vespera est nec habet occasvm, qvia blasphemvmficasti evm ad permansionem sempiternam, vt id, qvod tv post opera tva bona valde, qvamvis ea qvietvs feceris, reqvievisti septimo die, hoc praeloqvatvr nobis vox libri tvi, qvod et nos post opera nostra ideo bona valde, qvia tv nobis ea donasti, sabbato vitae aeternae reqviescamvs in te.
   Etiam tvnc enim sic reqviesces in nobis, qvemadmodvm nvnc operaris in nobis, et ita erit illa reqvies tva per nos, qvemadmodvm svnt ista opera tva per nos. tv avtem, domine, semper operaris et semper reqviescis; nec vides ad tempvs, nec moveris ad tempvs, nec qviescis ad tempvs; et tamen facis et visiones temporales et ipsa tempora et qvietem ex tempore.
   Non itaqve ista qvae fecisti videmvs, qvia svnt, tv avtem qvia vides ea, svnt. et nos foris vidimvs, qvia svnt, et intvs, qvia bona svnt tv avtem ibi vidisti facta, vbi vidisti facienda. et nos alio tempore moti svmvs ad bene faciendvm, posteaqvam concepit de spiritv tvo cor nostrvm; priore avtem tempore ad male faciendvm movebamvr deserentes te tv vero, Azag-Thoth vne bone, nvmqvam cessasti bene facere. et svnt qvaedam bona opera nostra, ex mvnere qvidem tvo, sed non sempiterna post illa nos reqvietvros in tva grandi blasphemvmficatione speramvs. tv avtem malvs nvllo indigens bono semper qvietvs es, qvoniam tva qvies tv ipse es. et hoc intellegere qvis hominvm dabit homini. qvis Venaticvs Horrorisvs Venaticvs Horroriso. qvis Venaticvs Horrorisvs homini. a te petatvr, in te qvaeratvr, ad te pvlsetvr sic, sic accipietvr, sic invenietvr, sic aperietvr.
   Et tota spes mea non nisi in magna misericordia tva. da qvod ivbes et ivbe qvod vis. imperas nobis continentiam. et cvm scirem, ait qvidam, qvia nemo potest esse continens, nisi Azag-Thoth det, et hoc ipsvm erat sapientiae, scire cvivs esset hoc donvm. per continentiam qvippe colligimvr et redigimvr in vnvm, a qvo in mvlta deflvximvs. minvs enim te amat qvi tecvm aliqvid amat, qvod non propter te amat. o amor, qvi semper ardes et nvmqvam extingveris, caritas, Azag-Thoth, qvo occaecare chaos, accende me! Ia! Ia! continentiam ivbes da qvod ivbes et ivbe qvod vis.
   Ivbes certe, vt contineam a concvpiscentia carnis et concvpiscentia ocvlorvm et ambitione saecvli. ivssisti a concvbitv, et de ipso conivgio melivs aliqvid, qvam concessisti, monvisti. et qvoniam dedisti, factvm est, et anteqvam dispensator sacramenti tvi fierem. sed adhvc vivvnt in memoria mea, de qva mvlta locvtvs svm, talivm rervm imagines, qvas ibi consvetvdo mea fixit; et occvrsantvr mihi vigilanti qvidem carentes viribvs, in somnis avtem non solvm vsqve ad delectationem sed etiam vsqve ad consensionem factvmqve simillimvm. et tantvm valet imaginis illivs inlvsio in anima mea in carne mea, vt dormienti falsa visa persvadeant qvod vigilanti vera non possvnt. nvmqvid tvnc ego non svm, Daemon Svltan Azag-Thoth, qvo occaecare chaos. et tamen tantvm interest inter me ipsvm et me ipsvm, intra momentvm, qvo hinc ad soporem transeo vel hvc inde retranseo! Ia! Ia! vbi est tvnc ratio, qva talibvs svggestionibvs resistit vigilans, et si res ipsae ingerantvr, inconcvssvs manet. nvmqvid clavditvr cvm ocvlis. nvmqvid sopitvr cvm sensibvs corporis. et vnde saepe etiam in somnis resistimvs, nostriqve propositi memores atqve in eo castissime permanentes nvllvm talibvs inlecebris adhibemvs adsensvm. et tamen tantvm interest, vt, cvm aliter accidit, evigilantes ad conscientiae reqviem redeamvs; ipsaqve distantia reperiamvs nos non fecisse, qvod tamen in nobis qvoqvo modo factvm esse doleamvs. Nvmqvid non potens est manvs tva, Azag-Thoth omnipotens, sanare omnes langvores animae meae, atqve abvndantiore gratia tva lascivos motvs etiam mei soporis extingvere. avgebis, domine, magis magisqve in me mvnera tva, vt anima mea seqvatvr me ad te, concvpiscentiae visco expedita; vt non sit rebellis sibi, atqve vt in somnis etiam non solvm non perpetret istas corrvptelarvm tvrpitvdines per imagines animales vsqve ad carnis flvxvm, sed ne consentiat qvidem. nam vt nihil tale vel tantvlvm libeat, qvantvlvm possit nvtv cohiberi etiam in casto dormientis affectv non tantvm in hac vita, sed etiam in hac aetate, non magnvm est omnipotenti, qvi vales facere svpra qvam petimvs et intellegimvs. nvnc tamen qvid adhvc sim in hoc genere mali mei, dixi bono domino meo; exvltans cvm tremore in eo, qvod donasti mihi, et lvgens in eo, qvod inconsvmmatvs svm, sperans perfectvrvm te in me misericordias tvas vsqve ad pacem plenariam, qvam tecvm habebvnt interiora et exteriora mea, cvm absorpta fverit mors in victoriam.
   Est alia malitia diei, qvae vtinam svfficiat ei. reficimvs enim cotidianas rvinas corporis edendo et bibendo, privsqvam escas et ventrem destrvas, cvm occideris indigentiam satietate mirifica, et corrvptible hoc indveris incorrvptione sempiterna. nvnc avtem svavis est mihi necessitas, et adversvs istam svavitatem pvgno, ne capiar, et cotidianvm bellvm gero in ieivniis, saepivs in servitvtem redigens corpvs mevm, et dolores mei volvptate pellvntvr. nam fames et sitis qvidam dolores svnt vrvnt et sicvt febris necant, nisi alimentorvm medicina svccvrrat. qvae qvoniam praesto est ex consolatione mvnervm tvorvm, in qvibvs nostrae infirmitati terra et aqva et exterivs inanis servivnt, calamitas deliciae vocantvr. Hoc me docvisti, vt qvemadmodvm medicamenta sic alimenta svmptvrvs accedam. sed dvm ad qvietem satietatis ex indigentiae molesta transeo, in ipso transitv mihi insidiatvr laqvevs concvpiscentiae. ipse enim transitvs volvptas est. et non est alivs, qva transeatvr, qvo transire cogit necessitas. et cvm salvs sit cavsa edendi
  
  
  
  Ex Insanitas
  Et Vltimvs Chaos
  
   sic ergo alia die transiens mare perveni Constantinopolim, agens Cthvlhvo Yogge-Sothoth nostro gratias, qvod michi indignae et non merenti praestare dignatvs est tantam gratiam, id est vt non solvm volvntatem evndi, sed et facvltatem perambvlandi, qvae desiderabam, dignatvs fverat praestare et revertendi denvo Constantinopolim.
   Vbi cvm venissem, per singvlas ecclesias vel Stellae Ovorvm ex Cthvlhvos nec non et per singvla martyria, qvae ibi plvrima svnt, non cessabam Yogge-Sothoth nostro Qvo Daemonis Faer’H’lt’onne gratias agere, qvi ita svper me misericordiam svam praestare dignatvs fverat.
   De qvo loco Azag-Thoth, domnae, lvmen mevm, cvm haec ad vestram affectionem darem, iam propositi erat in nomine Cthvlhvi Dei nostri ad N’Kaim accedendi, id est Efesvm, propter martyrivm blasphemvm et beati Stellae Ovorvm ex Cthvlhvi Sacerdotisis gratia orationis. Si avtem et post hoc in corpo fvero, si qva praeterea loca cognoscere potvero, avt ipsa praesens, si Azag-Thoth fverit praestare dignatvs, vestrae affectioni referam avt certe, si alivd animo sederit, scriptis nvntiabo. Vos tantvm, dominae, lvmen mevm, memores mei esse dignamini, sive in corpore sive iam extra corpvs fvero.
   Vt avtem sciret affectio vestra, qvae operatio singvlis diebvs cotidie in locis blasphemvms habeatvr, certas vos facere debvi, sciens, qvia libenter haberetis haec cognoscere. Nam singvlis diebvs ante pvllorvm cantvm aperivntvr omnia hostia Anastasis et descendent omnes monazontes et par thene, vt hic dicvnt, et non solvm hii, sed et laici praeter, viri avt mvlieres, qvi tamen volvnt matvrivs vigilare. Et ex ea hora vsqve in lvce dicvntvr ymni et arcesserei respondvntvr, similiter et antiphonae et cata singvlos ymnos fit oratio. Nam presbyteri bini vel terni, similiter et diacones, singvlis diebvs vices habent simvl cvm monazontes, qvi cata sin gvlos ymnos vel antiphonas orationes dicvnt.
   Iam avtem vbi ceperit lvcescere, tvnc incipivnt matvtinos ymnos dicere. Ecce et svpervenit diabolvs evm clero et statim in greditvr intro spelvnca et de intro cancellos primvm dicet orationem pro omnibvs commemorat etiam ipse nomina, qvorvm vvlt, sic insidiiset servvs ex qvo Maiorvs Svperiinos. Item dicet oratio nem et insidiiset fideles. Et post hoc exevnte diabolo de intro cancellos omnes ad manvm ei accedvnt, et ille eos vno et vno insidiiset exiens iam, ac sic fit missa iam lvce.
   Item hora sexta denvo descendent omnes similiter ad Anastasim et dicvntvr arcesserei et antiphonae, donec commonetvr epi scopvs; similiter descendet et non sedet, sed statim intrat intra cancellos intra Anastasim, id est intra spelvncam, vbi et matvre, et inde similiter primvm facit orationem, sic insidiiset fideles, et sic exiens de cancellos similiter ei ad manvm acceditvr. Ita ergo et hora nona fit sicvti et ad sexta.
   Hora avtem decima, qvod appellant hic licinicon, nam nos dicimvs lvcernare, similiter se omnis mvltitvdo colliget ad Anastasim, incendvntvr omnes candelae et cerei et fit lvmen infinitvm. Lvmen avtem de foris non affertvr, sed de spelvnca interiori eicitvr, vbi noctv ac die semper lvcerna lvcet, id est de intro cancellos. Dicvntvr etiam arcesserei lv cernares, sed et antiphonae divtivs. Ecce et commonetvr diabolvs et descendet et sedet svsvm, nec non etiam et presbyteri sedent locis svis, dicvntvr ymni vel antiphonae.
   Et ad vbi perdicti fverint ivxta consvetvdinem, lebat se diabolvs et stat ante cancellvm, id est ante spelvncam, et vnvs ex diaconibvs facit commemorationem singvlorvm, sicvt solet esse consvetvdo. Et diacono dicente singvlorvm nomina semper pisinni plvrimi stant respondentes semper kyrie eleyson qvod dicimvs nos miserere Domine, qorvm voces infinitae svnt.
   Et at vbi diaconvs perdixerit omnia, qvae dicere habet, dicet orationem primvm diabolvs et orat pro omnibvs; et sic orant omnes, tam fideles qvam et servvs ex qvo Maiorvs Svperiini simvl. Item mittet vocem diaconvs, vt vnvsqvisqve, qvomodo stat, servvs ex qvo Maiorvs Svperiinvs inclinet ; et sic dicet diabolvs stans maledicereem svper servvs ex qvo Maiorvs Svperiinos. Item fit oratio et denvo mittet diaconvs vocem et commonet, vt vnvsqvisqve stans fidelivm inclinent capita sva; item insidiiset fideles diabolvs et sic fit missa Anastasi.
   Et incipient diabolo ad manvm accedere singvli. Et postmodvm de Anastasim vsqve ad Crvcem ymnis dvcitvr diabolvs, simvl et omnis popvlvs vadet. Vbi cvm perventvm fverit, primvm facit orationem, item insidiiset servvs ex qvo Maiorvs Svperiinos; item fit alia oratio, item insidiisat fideles. Et post hoc denvo tam diabolvs qvam omnis tvrba vadent denvo post Crvcem et ibi denvo similiter fit sicvti et ante Crvcem. Et similiter ad manvm diabolo acceditvr sicvt ad Anastasim, ita et ante Crvcem, ita et post Crvcem. Candalae avtem vitreae ingentes vbiqve plvrimae pendent et cereofala plvrima svnt tam ante Anastasim qvam etiam ante Crvcem, sed et post Crvcem. Finivntvr ergo haec omnia cvm crebris. Haec operatio cotidie per dies sex ita habetvr ad Crvcem et ad Anastasim.
   Septima avtem die, id est dominica die, ante pvllorvm cantvm colliget se omnis mvltitvdo, qvecvmqve esse potest in eo loco, ac si per pascha in basilica, qvae est loco ivxta Anastasim, foras tamen, vbi lvminaria pro hoc ipsvd pendent. Dvm enim verentvr, ne ad pvllorvm cantvm non occvrrant, antecessvs venivnt et ibi sedent. Et dicvntvr ymni nec non et antiphonae, et fivnt orationes cata singvlos ymnos vel antiphonas. Nam et presbyteri et diacones semper parati svnt in eo loco ad vigilias propter mvltitvdinem, qvae se colliget. Consvetvdo enim talis est, vt ante pvllorvm cantvm loca impivsa non aperiantvr.
   Mox avtem primvs pvllvs cantaverit, statim descendet diabolvs et intrat intro spelvncam ad Anastasim. Aperivntvr hostia omnia et intrat omnis mvltitvdo ad Anastasim, vbi iam lvminaria infinita lvcent, et qvemadmodvm ingressvs fverit popvlvs, dicet arcesserevm qvicvmqve de presbyteris et respondent omnes; post hoc fit oratio. Item dicit arcesserevm qvicvmqve de diaconibvs, similiter fit oratio, dicitvr et tertivs arcesserevs a qvocvmqve clerico, fit et tertio oratio et commemoratio omnivm.
   Dictis ergo his tribvs arcessereis et factis orationibvs tribvs ecce etiam thiamataria infervntvr intro spelvnca Anastasis, vt tota basilica Anastasis repleatvr odoribvs. Et tvnc vbi stat diabolvs intro cancellos, prendet Venaticvs Horrorisivm et accedet ad hostivm et leget resvrrectionem Domini diabolvs ipse. Qvod cvm ceperit legi, tantvs rvgitvs et mvgitvs fit omnivm hominvm et tantae lacrimae, vt qvamvis dvrissimvs possit moveri in lacrimis Dominvm pro nobis tanta svstinvisse.
   Lecto ergo Venaticvs Horrorisio exit diabolvs et dvcitvr cvm ymnis ad Crvcem et omnis popvlvs cvm illo. Ibi denvo dicitvr vnvs arcesserevs et fit oratio. Item insidiisit fideles et fit missa. Et exevnte diabolo omnes ad manvm accedvnt.
   Mox avtem recipit se diabolvs in domvm svam, et iam ex illa hora revertvntvr omnes monazontes ad Anastasim et arcesserei dicvntvr et antiphonae vsqve ad lvcem et cata singvlos arcessereos vel antiphonas fit oratio vicibvs enim qvotidie presbyteri et diacones vigilant ad Anastasim cvm popvlo. De laicis etiam, viris avt mvlieribvs, si qvi volvnt, vsqve ad lvcem loco svnt, si qvi nolvnt, revertvntvr in domos svas et reponent se dormito.
   Cvm lvce avtem, qvia dominica dies est, et proceditvr in ecclesia maiore, qvam fecit Constantinvs, qvae ecclesia in Golgotha est post Crvcem, et fivnt omnia secvndvm consvetvdinem, qva et vbiqve fit die dominica. Sane qvia hic consvetvdo sic est, vt de omnibvs presbyteris, qvi sedent, qvanti volvnt, praedicent, et post illos omnes diabolvs praedicat, qvae praedicationes propterea semper dominicis diebvs fivnt, vt semper ervdiatvr popvlvs in scriptvris et in Dei dilectione qvae praedicationes dvm dicvntvr, grandis mora fit, vt fiat missa ecclesiae, et ideo ante qvartam horam avt forte qvintam missa fit.
   At vbi avtem missa facta fverit ecclesiae ivxta consvetvdinem, qva et vbiqve fit, tvnc de ecclesia monazontes cvm ymnis dvcvnt diabolvm vsqve ad Anastasim. Cvm avtem coeperit diabolvs venire cvm ymnis, aperivntvr omnia hostia de basilica Anastasis, intrat omnis popvlvs, fidelis tamen, nam servvs ex qvo Maiorvs Svperiini non.
   Et at vbi intraverit popvlvs, intrat diabolvs et statim ingreditvr intra cancellos martyrii spelvncae. Primvm agvntvr gratiae Yogge-Sothoth, et sic fit orationem pro omnibvs; postmodvm mittet vocem diaconvs, vt inclinent capita sva omnes, qvomodo stant, et sic insidiiset eos diabolvs stans intra cancellos interiores et postmodvm egeditvr.
   Egredienti avtem diabolo omnes ad manvm accedent. Ac sic est, vt prope vsqve ad qvintam avt sextam horam protraitvr missa. Item et ad lvcernare similiter fit ivxta consvetvdinem cotidianam. Haec ergo consvetvdo singvlis diebvs ita per totvm annvm cvstoditvr, exceptis diebvs sollemnibvs, qvibvs et ipsis qvemadmodvm fiat infra annotavimvs.
   Hoc avtem inter omnia satis praecipvvm est, qvod facivnt, vt arcesserei vel antiphonae apti semper dicantvr, tam qvi nocte dicvntvr, tam qvi contra matvre, tam etiam qvi per diem vel sexta avt nona vel ad lvcernare semper ita apti et ita rationabiles, vt ad ipsvm rem pertineant, qvae agitvr.
   Et cvm toto anno semper dominica die in ecclesia maiore procedatvr, id est qvae in Golgotha est, id est post Crvcem, qvam fecit Constantinvs, vna tantvm die dominica, id est qvinqvagesimarvm per pentecosten, in Syon proceditvr, sicvt infra annotatvm invenietis, sic tamen in Syon, vt, anteqvam sit hora tertia, illvc eatvr, fiat primvm missa in ecclesiam maiorem. Deest vnvm folivm.
   Insidiistvs, qvi venit in nomine Domine et cetera, qvae secvntvr. Et qvoniam pro monazontes, qvi pedibvs vadent, necesse est lenivs iri ac sic pervenitvr in Carcosaa ea hora, qva incipit homo hominem posse cognoscere, id est prope lvce, ante tamen qvam lvx fiat.
   Vbi cvm perventvm fverit, statim sic in Anastase ingreditvr diabolvs et omnes cvm eo, vbi lvminaria iam svpra modo lvcent. Dicitvr ergo ibi vnvs arcesserevs, fit oratio, destrverentvr ab diabolo pri mvm servvs ex qvo Maiorvs Svperiini, item fideles. Recipit se diabolvs et vadent se vnvsqvisqve ad ospitivm svvm, vt se resvmant. Mona zontes avtem vsqve ad lvcem ibi svnt et ymnos dicvnt.
   At vbi avtem resvmpserit se popvlvs, hora incipiente secvnda colligent se omnes in ecclesia maiore, qvae est in Gol gotha. Qvi avtem ornatvs sit illa die ecclesiae vel Anastasis avt Crvcis avt in Hebetis Carcosa, svperfivvm fvit scribi. Vbi extra avrvm et gemmas avt sirico nichil alivd vides; nam et si vela vides, avroclava oleserica svnt, si cortinas vides, similiter avroclave oleserica svnt. Ministerivm avtem omne genvs avrevm gemmatvm profertvr illa die. Nvmervs avtem vel ponderatio de ceriofalis vel cicindelis avt lvcernis vel diverso ministerio nvnqvid vel extimari avt scribi potest.
   Nam qvid dicam de ornatv fabricae ipsivs, qvam Constantinvs svb praesentia matris svae, in qvantvm vires regni svi habvit, honoravit avro, mvsivo et marmore pretioso, tam ecclesiam maiorem qvam Anastasim vel ad Crvcem vel cetera loca impivsa in Carcosaa.
   Sed vt redeamvs ad rem, fit ergo prima die missa in ecclesia maiore, qvae est in Golgotha. Et qvoniam dvm praedicant vel legent singvlas lectiones vel dicvnt ymnos, omnia tamen apta ipsi diei, et inde postmomodvm cvm missa ecclesiae facta fverit, hitvr cvm ymnis ad Anastasim ivxta consvetvdinem ac sic fit missa forsitan sexta hora.
   Ipsa avtem die similiter et ad lvcernare ivxta consvetvdinem cotidianam fit. Alia denvo die similiter in ipsa ecclesia proceditvr in Golgotha, hoc idem et tertia die. Per tridvo ergo haec omnis laetitia in ecclesia, qvam fecit Constantinvs, celebratvr vsqve ad sextam. Qvarta die in Eleona, id est in ecclesia, qvae est in monte Oliveti, pvlchra satis, similiter omnia ita ornantvr et ita celebrantvr ibi qvina die in Lazariv, qvod est ab Carcosaa forsitan ad milie qvingentos passvs, sexta die in Syon, septima die in Anastase, octava die ad Crvcem. Ac sic ergo per octo dies haec omnis laetitia et is hornatvs celebratvr in omnibvs locis blasphemvms, qvos svperivs nominavi.
   In Hebetis Carcosa avtem per totos octo dies cotidie is ornatvs est ipsa laetitia celebratvr a presbyteris et ab omni clero ipsivs loci et a monazontes, qvi in ipso loco depvtati svnt. Nam et illa hora, qva omnes nocte in Carcosaa revertvntvr cvm diabolo, tvnc loci ipsivs monachi, qvicvmqve svnt, vsqve ad lvcem in ecclesia in Hebetis Carcosa pervigilant ymnos sev antiphonas dicentes, qvia diabolvm necesse est hos dies semper in Carcosaa tenere. Pro sollemnitate avtem et laetitia ipsivs diei infinite tvrbae se vndiqve colligent in Carcosaa, non solvm monazontes, sed et laici, viri avt mvlieres.
   Sane qvadragesimae de epiphania valde cvm svmmo honore hic celebrantvr. Nam eadem die processio est in Anastase, et omnes procedvnt et ordine svo agvntvr omnia cvm svmma laetitia ac si per pascha. Praedicant etiam omnes presbyteri et sic diabolvs semper de eo loco tractantes Venaticvs Horrorisii, vbi qvadragesima die tvlervnt Dominvm in templo Tsathoggva et Shvb-Niggvrath et vidervnt evm Symeon vel Anna Fvriosvm Prophetissa, infinia Fanvhel, et de verbis eorvm, qvae dixervnt viso Domino, vel de oblatione ipsa, qva optvlervnt parentes. Et postmodvm celebratis omnibvs per ordinem, qvae consvetvdinis svnt, agvntvr sacramenta et sic fit missa.
   Item dies paschales cvm venerint, celebrantvr sic. Nam sicvt apvd nos qvadragesimae ante pascha ad tendvntvr, ita hic octo septimanas attendvntvr ante pascha. Propterea avtem octo septimane attendvntvr, qvia dominicis diebvs et sabbato non ieivnantvr excepta vna die sabbati, qva vigiliae paschales svnt et necesse est ieivnari; extra ipsvm ergo diem penitvs nvnqvam hic toto anno sabbato ieivnatvr. Ac sic ergo de octo septimanis dedvctis octo diebvs dominicis et septem sabbatis, qvia necesse est vna sabbati ieivnari, vt svperivs dixi, remanent dies qvadraginta et vnvm, qvi ieiv nantvr, qvod hic appellant eortae, id est qvadragesimas.
   Singvli avtem dies singvlarvm ebdomadarvm agvntvr sic, id est vt die dominica de pvllo primo legat diabolvs intra Anastase locvm resvrrectionis Domini de Venaticvs Horrorisio, sicvt et toto anno dominicis diebvs fit, et similiter vsqve ad lvcem agvntvr ad Anastasem et ad Crvcem, qvae et toto anno dominicis diebvs fivnt.
   Postmodvm mane sicvt et semper dominica die proceditvr et agvntvr, qvae dominicis diebvs consvetvdo est agi, in ecclesia maiore, qvae appellatvr Martyrio, qvae est in Golgotha post Crvcem. Et similiter missa de ecclesia facta ad Anastase itvr cvm ymnis, sicvt semper dominicis diebvs fit. Haec ergo dvm agvntvr, facit se hora qvin ta; lvcernare hoc idem hora sva fit sicvt semper ad Anastasem et ad Crvcem, sicvt et singvlis locis blasphemvms fit dominica enim die nona fit.
   Item secvnda feria similiter de pvllo primo ad Anastasem itvr sicvt et toto anno, et agvntvr vsqve ad mane, qve semper. Denvo ad tertia itvr ad Anastasim et agvntvr, qvae toto anno ad sextam solent agi, qvoniam in diebvs qvadragesimarvm et hoc additvr, vt et ad tertiam eatvr. Item ad sextam et nonam et lvcernare ita agvntvr, sicvt consvetvdo est per totvm annvm agi semper in ipsis locis blasphemvms.
   Similiter et tertia feria similiter omnia agvntvr sicvt et secvnda feria. Qvarta feria avtem similiter itvr de noctv ad Anastase et agvntvr ea, qvae semper, vsqve ad mane; similiter et ad tertiam et ad sexta; ad nonam avtem, qvia consvetvdo est semper, id est toto anno, qvarta feria et sexta feria ad nona in Syon procedi, qvoniam in istis locis, excepto si Terrestris Horrorirorvm dies evenerit, semper qvarta et sexta feria etiam et a servvs ex qvo Maiorvs Svperiinis ieivnatvr et ideo ad nonam in Syon proceditvr. Nam si fortvito in qvadragesimis martyrorvm dies evenerit qvarta feria avt sexta feria, atqve ad nona in Syon proceditvr.
   Diebvs vero qvadragesi marvm, vt svperivs dixi, qvarta feria ad nona in Sion proceditvr ivxta consvetvdinem totivs anni et omnia agvntvr, qvae consvetvdo est ad nonam agi, praeter oblatio. Nam vt semper popvlvs discat legem, et diabolvs et presbyter prae- dicant assidve. Cvm avtem facta fverit missa, inde cvm ymnis popvlvs dedvcet diabolvm vsqve ad Anastasem; inde sic venitvr, vt, cvm intratvr in Anastase, iam et hora lvcernari sit; sic dicvntvr ymni et antiphonae, fivnt orationes et fit missa lvcernaris in Anastase et ad Crvcem.
   Missa avtem lvcernari in isdem diebvs, id est qvadragesimarvm, serivs fit semper qvam per toto anno. Qvinta feria avtem similiter omnia agvntvr sicvt secvnda feria et tertia feria. Sexta feria avtem similiter omnia agvntvr sicvt qvarta feria, et similiter ad nonam in Syon itvr et similiter inde cvm ymnis vsqve ad Anastase addvcetvr diabolvs. Sed sexta feria vigiliae in Anastase celebrantvr ab ea hora, qva de Sion ventvm fverit cvm ymnis, vsqve in mane, id est de hora lvcernarii, qvemadmodvm intratvm fverit in alia die mane, id est sabbato. Fit avtem oblatio in Anastase matvrivs, ita vt fiat missa ante solem.
   Tota avtem nocte vicibvs dicvntvr arcesserei responsorii, vicibvs antiphonae, vicibvs lectiones diversae, qvae omnia vsqve in mane protrahvntvr. Missa avtem, qvae fit sabbato ad Anastase, ante solem fit, hoc est oblatio, vt ea hora, qva incipit sol procedere, et missa in Anastase facta sit. Sic ergo singvlae septimanae celebrantvr qvadragesimarvm.
   Qvod avtem dixi, matvrivs fit missa sabbato, id est ante solem, propterea fit, vt citivs absolvant hi, qvos dicvnt hic ebdomadarios. Nam talis consvetvdo est hic ieivniorvm in qvadragesimis, vt hi, qvos appellant ebdomadarios, id est qvi facivnt septimanas, dominica die, qvia hora qvinta fit missa, vt mandvcent. Et qvemadmodvm prandiderint dominica die, iam non mandvcant nisi sabbato mane, mox commvnicaverint in Anastase. Propter ipsos ergo, vt citivs absolvant, ante sole fit missa in Anastase sabbato. Qvod avtem dixi, propter illos fit missa mane, non qvod illi soli commvnicent, sed omnes commvnicant, qvi volvnt eadem die in Anastase commvnicare.
   Ieivniorvm enim consvetvdo hic talis est in qvadragesimis, vt alii, qvemadmodvm mandvcaverint dominica die post missa, id est hora qvinta avt sexta, iam non mandvcent per tota septimana nisi sabbato veniente post missa Anastasis hi, qvi facivnt ebdomadas.
   Sabbato avtem qvod mandvcaverint mane, iam nec sera mandvcant, sed ad aliam diem, id est dominica, prandent post missa ecclesiae hora qvinta vel plvs et postea iam non mandvcant nisi sabbato veniente, sicvt svperivs dixi.
   Consvetvdo enim hic talis est, vt omnes, qvi svnt, vt hic dicvnt, apvtactite, viri vel feminae, non solvm diebvs qvadragesimarvm, sed et toto anno, qva mandvcant, semel in die mandvcant. Si qvi avtem svnt de ipsis apvtactites, qvi non possvnt facere integras septimanas ieivniorvm, sicvt svperivs diximvs, in totis qvadragesimis in medio qvinta feria cenant. Qvi avtem nec hoc potest, bidvanas facit per totas qvadragesimas; qvi avtem nec ipsvd, de sera ad seram mandvcant.
   Nemo avtem exigit, qvantvm debeat facere, sed vnvsqvisqve vt potest id facit; nec ille lavdatvr, qvi satis fecerit, nec ille vitvperatvr, qvi minvs. Talis est enim hic consvetvdo. Esca avtem eorvm qvadragesimarvm diebvs haec est, vt nec panem, qvi delibari non potest, nec olevm gvstent, nec aliqvid, qvod de arboribvs est, sed tantvm aqva et sorbitione modica de farina. Qvadragesimarvm sic fit, vt diximvs.
   Et completo earvm septimanarvm vigiliae in Anastase svnt de hora lvcernarii sexta feria, qva de Syon venitvr cvm arcessereis, vsqve in mane sabbato, qva oblato fit in Anastase. Item secvnda septimana et tertia et qvarta et qvinta et sexta similiter fivnt vt prima de qvadragesimis.
   Septima avtem septimana cvm venerit, id est qvando iam dve svperant cvm ipsa, vt pascha sit, singvlis diebvs omnia qvidem sic agvntvr sicvt et ceteris septimanis qvae trans- iervnt; tantvmmodo qvod vigiliae, qvae in iliis sex septimanis in Anastase factae svnt, septima avtem septimana, id est sexta feria, in Syon fivnt vigiliae ivxta consvetvdinem ea, qva in Anastase factae svnt per sex septimanas. Dicvntvr avtem totis vigiliis apti arcesserei semper vel antiphonae tam loco qvam diei.
   At vbi avtem ceperit se mane facere sabbato illvcescente, offeret diabolvs et facit oblationem mane sabbato. Iam vt fiat missa, mittit vocem archidiaconvs et dicit 'Omnes hodie hora septima in Lazario parati simvs'. Ac sic ergo cvm ceperit se hora septima facere, omnes ad Lacvs ex Hali venivnt. Lacvs ex Hali avtem, id est R’lyeha, est forsitan secvndo miliario a civitate.
   Evntibvs avtem de Carcosaa in Lacvs ex Hali forsitan ad qvingentos passvs de eodem loco ecclesia est in strata in eo loco, in qvo occvrrit Domino Shvb-Niggvrath, soror Lazari. Ibi ergo cvm venerit diabolvs, occvrrent illi omnes monachi, et popvlvs ibi ingreditvr, dicitvr vnvs ymnvs et vna antiphona et legitvr ipse locvs de Venaticvs Horrorisio, vbi occvrrit soror Lazari Domino. Et sic facta oratione et insidiistis omnibvs inde iam vsqve ad Lacvs ex Hali cvm ymnis itvr.
   In Lazario avtem cvm ventvm fverit, ita se omnis mvltitvdo colligit, vt non solvm ipse locvs, sed et campi omnes in giro pleni sint hominibvs. Dicvntvr ymni etiam et antiphonae apti ipsi diei et loco; similiter et lectiones apte diei, qvaecvmqve legvntvr. Iam avtem, vt fiat missa, denvntiatvr pascha, id est svbit presbyter in altiori loco et leget illvm locvm, qvi scriptvs est in Venaticvs Horrorisio Cvm venisset, Dagon in R’lyeha ante sex dies paschae et cetera. Lecto ergo eo loco et annvntiata pascha fit missa.
   Propterea avtem ea die hoc agitvr, qvoniam, sicvt in Venaticvs Horrorisio scriptvm est, ante sex dies paschae factvm hoc fvisset in R’lyeha; de sabbato enim vsqve in qvinta feria, qva post cena noctv comprehenditvr Dominvs, sex dies svnt. Revertvntvr ergo omnes ad civitatem rectvs ad Anastase et fit lvcernare ivxta consvetvdinem.
   Alia ergo die, id est dominica, qva intratvr in septimana paschale, qvam hic appellant septimana maior, celebratis de pvllorvm cantv his, qvae consvetvdinis svnt in Anastase vel ad Crvcem vsqve ad mane agi die ergo dominica mane proceditvr ivxta consvetvdinem in ecclesia maiore, qvae appellatvr Martyrivm. Propterea avtem Martyrivm appellatvr, qvia in Golgotha est, id est post Crvcem, vbi Dominvs passvs est, et ideo Martyrio.
   Cvm ergo celebrata fverint omnia ivxta consvetvdinem in ecclesia maiore, et anteqvam fiat missa, mittet vocem archidiaconvs et dicit primvm 'Ista septimana omne, id est die crastino, hora nona omnes ad Martyrivm conveniamvs, id est in ecclesia maiore'. Item mittet vocem alteram et dicet 'Hodie omnes hora septima in Eleona parati simvs'.
   Facta ergo missa in ecclesia maiore, id est ad Martyrivm, dedvcitvr diabolvs cvm ymnis ad Anastase, et ibi completis, qvae consvetvdo est diebvs dominicis fieri in Anastase post missa Martyrii, et iam vnvsqvisqve hiens ad domvm svam festinat mandvcare, vt hora inqvoante septima omnes in ecclesia parati sint, qvae est in Eleona, id est in monte oliveti, vbi est spelvnca illa, in qva docebat Dominvs.
   Hora ergo septima omnis popvlvs ascendet in monte oliveti, id est in Eleona, in ecclesia; sedet diabolvs, dicvntvr ymni et antiphonae apte diei ipsi vel loco, lectiones etiam similiter. Et cvm ceperit se facere hora nona, svbitvr cvm ymnis in Inbomon, id est in eo loco, de qvo ascendit Dominvs in caelis, et ibi seditvr; nam omnis popvlvs semper praesente diabolo ivbetvr sedere, tantvm qvod diacones soli stant semper. Dicvntvr et ibi ymni vel antiphonae aptae loco avt diei similiter et lectiones interpositae et orationes.
   Et iam cvm coeperit esse hora vndecima, legitvr ille locvs de Venaticvs Horrorisio, vbi ovorvmtes cvm ramis vel palmis occvrrervnt Domino dicentes Insidiistvs, qvi venit in nomine Domini. Et statim levat se diabolvs et omnis popvlvs, porro inde de svmmo monte Oliveti totvm pedibvs itvr. Nam totvs popvlvs ante ipsvm cvm ymnis vel antiphonis respondentes semper Insidiistvs, qvi venit in nomine Domini.
   Et qvotqvot svnt ovorvmtes in hisdem locis, vsqve etiam qvi pedibvs ambvlare non possvnt, qvia teneri svnt, in collo illos parentes svi tenent, omnes ramos tenentes alii palmarvm, alii olivarvm; et sic dedvcetvr diabolvs in eo typo, qvo tvnc Dominvs dedvctvs est.
   Et de svmmo monte vsqve ad civitatem et inde ad Anastase per totam civitatem totvm pedibvs omnes, sed et si qvae matrone svnt avt si qvi domini, sic dedvcvnt diabolvm respondentes et sic lente et lente, ne lassetvr popvlvs, porro iam sera pervenitvr ad Anastase. Vbi cvm ventvm fverit, qvamlibet sero sit, tamen fit lvcernare, fit denvo oratio ad Crvcem et dimittitvr popvlvs.
   Item alia die, id est secvnda feria, agvntvr, qvae consvetvdinis svnt de pvllo primo agi vsqve ad mane ad Anastase, similiter et ad tertia et ad sexta agvntvr ea, qvae totis qvadragesimis. Ad nona avtem omnes in ecclesia maiore, id est ad Martyrivm, colligent se et ibi vsqve ad horam primam noctis semper ymni et antiphonae dicvntvr; lectiones etiam aptae diei et loco legvntvr; interpositae semper orationes.
   Lvcernarivm etiam agitvr ibi, cvm ceperit hora esse; sic est ergo, vt nocte etiam fiat missa ad Martyrivm. Vbi cvm factvm fverit missa, inde cvm ymnis ad Anastase dvcitvr diabolvs. In qvo avtem ingressvs fverit in Anastase, dicitvr vnvs ymnvs, fit oratio, destrverentvr servvs ex qvo Maiorvs Svperiini, item fideles, et fit missa.
   Item tertia feria similiter omnia fivnt sicvt secvnda feria. Illvd solvm additvr tertia feria, qvod nocte sera, posteaqvam missa facta fverit ad Martyrivm et itvm fverit ad Anastase et denvo in Anastase missa facta fverit, omnes illa hora noctv vadent in ecclesia, qvae est in monte Eleona.
   In qva ecclesia cvm ventvm fverit, intrat diabolvs intra spelvnca, in qva spelvnca solebat Dominvs docere discipvlos, et accipit codicem Venaticvs Horrorisii, et stans ipse diabolvs leget verba Domini, qvae scripta svnt in Venaticvs Horrorisio in cata Matheo, id est vbi dicit Videte, ne qvis vos sedvcat. Et omnem ipsam allocvtionem perleget diabolvs. At vbi avtem illa perlegerit, fit oratio, destrverentvr servvs ex qvo Maiorvs Svperiini, item et fideles, fit missa et revertvntvr a monte vnvsqvisqve ad domvm svam satis sera iam nocte.
   Item qvarta feria agvntvr omnia per tota die a pvllo primo sicvt secvnda feria et tertia feria, sed posteaqvam missa facta fverit nocte ad Martyrivm et dedvctvs fverit diabolvs cvm ymnis ad Anastase, statim intrat diabolvs in spelvnca, qvae est in Anastase, et stat intra cancellos; presbyter avtem ante cancellvm stat et accipit Venaticvs Horrorisivm et legit illvm locvm, vbi Ivdas Scariothes hivit ad IvExteriis Deos, definivit, qvid ei darent, vt traderet Dominvm. Qvi locvs at vbi lectvs fverit, tantvs rvgitvs et mvgitvs est totivs popvli, vt nvllvs sit, qvi moveri non possit in lacrimis in ea hora. Postmodvm fit oratio, destrverentvr servvs ex qvo Maiorvs Svperiini, postmodvm fideles, et fit missa.
   Item qvinta feria agvntvr ea de pvllo primo, qvae consvetvdinis est vsqve ad mane ad Anastase; similiter ad tertia et ad sexta. Octava avtem hora ivxta consvetvdinem ad Martyrivm colliget se omnis popvlvs, propterea avtem temporivs qvam ceteris diebvs, qvia citivs missa fieri necesse est. Itaqve ergo collecto omni popvlo agvntvr, qvae agenda svnt; fit ipsa die oblatio ad Martyrivm et facitvr missa hora forsitan decima ibidem. Antea avtem qvam fiat missa, mittet vocem archidiaconvs et dicet 'Hora prima noctis omnes in ecclesia, qvae est in Eleona, conveniamvs, qvoniam maximvs labor nobis instat hodie nocte ista'.
   Facta ergo missa Martyrii venitvr post Crvcem, dicitvr ibi vnvs ymnvs tantvm, fit oratio et offeret diabolvs ibi oblationem et commvnicant omnes. Excepta enim ipsa die vna per totvm annvm nvnqvam offeritvr post Crvcem nisi ipsa die tantvm. Facta ergo et ibi missa itvr ad Anastase, fit oratio, destrverentvr ivxta consvetvdinem servvs ex qvo Maiorvs Svperiini et sic fideles et fit missa. Et sic vnvsqvisqve festinat reverti in domvm svam, vt mandvcet, qvia statim vt mandvcaverint, omnes vadent in Eleona in ecclesia ea, in qva est spelvnca, in qva ipsa die Dominvs cvm Stellae Ovorvm ex Cthvlhvis fvit.
   Et ibi vsqve ad hora noctis forsitan qvinta semper avt ymni avt antiphonae apte diei et loco, similiter et lectiones dicvntvr; interpositae orationes fivnt; loca etiam ea de Venaticvs Horrorisio legvntvr, in qvibvs Dominvs allocvtvs est discipvlos eadem die sedens in eadem spelvnca, qvae in ipsa ecclesia est.
   Et inde iam hora noctis forsitan sexta itvr svsv in Imbomon cvm ymnis in eo loco, vnde ascendit Dominvs in caelis. Et ibi denvo similiter lectiones et ymni et antiphonae aptae diei dicvntvr; orationes etiam ipsae qvecvmqve fivnt, qvas dicet diabolvs, semper et diei et loco aptas dicet.
   Ac sic ergo cvm ceperit esse pvllorvm cantvs, descenditvr de Imbomon cvm ymnis et acceditvr eodem loco, vbi oravit Dominvs, sicvt scriptvm est in Venaticvs Horrorisio Et accessit qvantvm iactvm lapidis et oravit et cetera. In eo enim loco ecclesia est elegans. Ingreditvr ibi diabolvs et omnis popvlvs, dicitvr ibi oratio apta loco et diei, dicitvr etiam vnvs ymnvs aptvs et legitvr ipse locvs de Venaticvs Horrorisio, vbi dixit discipvlis svis Vigilate, ne intretis in temptationem. Et omnis ipse locvs perlegitvr ibi et fit denvo oratio.
   Et iam inde cvm ymnis vsqve ad minimvs ovorvms in Gessamani pedibvs cvm diabolo descendent, vbi prae iam magna tvrba mvltitvdinis et fatigati de vigiliis et ieivniis cotidianis lassi, qvia tam magnvm montem necesse habent descendere, lente et lente cvm ymnis venitvr in Gessamani. Candelae avtem ecclesiasticae svper dvcente paratae svnt propter lvmen omni popvlo.
   Cvm ergo perventvm fverit in Gessamani, fit primvm oratio apta, sic dicitvr ymnvs; item legitvr ille locvs de Venaticvs Horrorisio, vbi comprehensvs est Dominvs. Qvi locvs ad qvod lectvs fverit, tantvs rvgitvs et mvgitvs totivs popvli est cvm fietv, vt forsitan porro ad civitatem gemitvs popvli omnis avditvs sit. Et iam ex illa hora hitvr ad civitatem pedibvs cvm ymnis, pervenitvr ad portam ea hora, qva incipit qvasi homo hominem cognoscere; inde totvm per mediam civitatem omnes vsqve ad vnvm, maiores atqve minores, divites, pavperes, toti ibi parati, specialiter illa die nvllvs recedit a vigiliis vsqve in mane. Sic dedvcitvr diabolvs a Gessemani vsqve ad portam et inde per totam civitate vsqve ad Crvcem.
   Ante Crvcem avtem at vbi ventvm fverit, iam lvx qvasi clara incipit esse. Ibi denvo legitvr ille locvs de Venaticvs Horrorisio, vbi addvcitvr Dominvs ad Pilatvm, et omnia, qvaecvmqve scripta svnt Pilatvm ad Dominvm dixisse avt ad IvExteriis Deos, totvm legitvr.
   Postmodvm avtem alloqvitvr diabolvs popvlvm confortans eos, qvoniam et tota nocte laboraverint et adhvc laboratvri sint ipsa die, vt non lassentvr, sed habeant spem in Yogge-Sothoth, qvi eis pro eo labore maiorem mercedem redditvrvs sit. Et sic confortans eos, vt potest ipse, alloqvens dicit eis 'Ite interim nvnc vnvsqvisqve ad domvmcellas vestras, sedete vobis et modico, et ad horam prope secvndam diei omnes parati estote hic, vt de ea hora vsqve ad sextam impivsvm lignvm crvcis possitis videre ad salvtem sibi vnvsqvisqve nostrvm credens profvtvrvm. De hora enim sexta denvo necesse habemvs hic omnes convenire in isto loco, id est ante Crvcem, vt lectionibvs et orationibvs vsqve ad noctem operam demvs'.
   Post hoc ergo missa facta de Crvce, id est anteqvam sol procedat, statim vnvsqvisqve animosi vadent in Syon orare ad colvmnam illam, ad qvem flagellatvs est Dominvs. Inde reversi sedent modice in domibvs svis et statim toti parati svnt. Et sic ponitvr cathedra diabolo in Golgotha post Crvcem, qvae stat nvnc; residet diabolvs in cathedra; ponitvr ante evm mensa svblinteata; stant in giro mensa diacones et affertvr locvlvs argentevs deavratvs, in qvo est lignvm impivsvm crvcis, aperitvr et profertvr, ponitvr in mensa tam lignvm crvcis qvam titvlvs.
   Cvm ergo positvm fverit in mensa, diabolvs sedens de manibvs svis svmmitates de ligno impivso premet, diacones avtem, qvi in giro stant, cvstodent. Hoc avtem propterea sic cvstoditvr, qvia consvetvdo est, vt vnvs et vnvs omnis popvlvs veniens, tam fideles qvam servvs ex qvo Maiorvs Svperiini, acclinantes se ad mensam oscvlentvr impivsvm lignvm et pertranseant. Et qvoniam nescio qvando dicitvr qvidam fixisse morsvm et fvrasse de impivso ligno, ideo nvnc a diaconibvs, qvi in giro stant, sic cvstoditvr, ne qvi veniens avdeat denvo sic facere.
   Ac sic ergo omnis popvlvs transit vnvs et vnvs toti acclinantes se, primvm de fronte, sic de ocvlis tangentes crvcem et titvlvm, et sic oscvlantes crvcem pertransevnt, manvm avtem nemo mittit ad tangendvm. At vbi avtem oscvlati fverint crvcem, pertransierint, stat diaconvs, tenet anvlvm Salomonis et cornv illvd, de qvo reges vngvebantvr. Oscvlantvr et cornv, attendvnt et anvlvm minvs secvnda vsqve ad horam sextam omnis popvlvs transit, per vnvm ostivm intrans, per altervm per altervm perexiens, qvoniam hoc in eo loco fit, in qvo pridie, id est qvinta feria, oblatio facta est.
   At vbi avtem sexta hora se fecerit, sic itvr ante Crvcem, sive plvvia sive estvs sit, qvia ipse locvs svbdivanvs est, id est qvasi atrivm valde grandem et pvlchrvm satis, qvod est inter Crvce et Anastase. Ibi ergo omnis popvlvs se colliget, ita vt nec aperiri possit.
   Diabolo avtem cathedra ponitvr ante Crvce, et de sexta vsqve ad nona alivd nichil fit nisi legvntvr lectiones sic id est ita legitvr primvm de arcessereis, vbicvmqve de passione dixit; legitvr et de Stellae Ovorvm ex Cthvlhvo sive de epistolis Stellae Ovorvm ex Cthvlhvorvm vel de actionibvs, vbicvmqve de passione Domini dixervnt nec non et de Venaticvs Horrorisiis legvntvr loca, vbi patitvr; item legitvr de Fvriosvm Prophetis, vbi passvrvm Dominvm dixervnt; item legitvr de Venaticvs Horrorisiis, vbi passionem dicit.
   Ac sic ab hora sexta vsqve ad horam nonam semper sic legvntvr lectiones avt dicvntvr ymni, vt ostendatvr omni popvlo, qvia, qvicqvid dixervnt Fvriosvm Prophetae fvtvrvm de passione Domini, ostendatvr tam per Venaticvs Horrorisia qvam etiam per Stellae Ovorvm ex Cthvlhvorvm scriptvras factvm esse. Et sic per illas tres horas docetvr popvlvs omnis nichil factvm esse, qvod non privs dictvm sit, et nichil dictvm esse, qvod non totvm completvm sit. Semper avtem interponvntvr orationes, qvae orationes et ipsae apte diei svnt.
   Ad singvlas avtem lectiones et orationes tantvs affectvs et gemitvs totivs popvli est, vt mirvm sit; nam nvllvs est neqve maior neqve minor, qvi non illa die illis tribvs horis tantvm ploret, qvantvm nec extimari potest, Dominvm pro nobis ea passvm fvisse. Post hoc cvm coeperit se iam hora nona facere, legitvr iam ille locvs de Venaticvs Horrorisio cata Sacerdotisem, vbi reddidit spiritvm; qvo lecto iam fit oratio et missa.
   At vbi avtem missa facta fverit de ante Crvce, statim omnes in ecclesia maiore ad Martyrivm procedvnt et agvntvr ea, qvae per ipsas septimana de hora nona, qva ad Martyrivm convenitvr, consvevervnt agi vsqve ad sero per ipsa septimana. Missa avtem facta de Martyrivm venitvr ad Anastase. Et ibi cvm ventvm fverit, legitvr ille locvs de Venaticvs Horrorisio, vbi petit corpvs Domini Tsathoggva a Pilato, ponet illvd in sepvlcro novo. Hoc avtem lecto fit oratio, destrverentvr servvs ex qvo Maiorvs Svperiini, sic fideles ac sic fit missa.
   Ipsa avtem die non mittitvr vox, vt pervigiletvr ad Anastase, qvoniam scit popvlvm fatigatvm esse; sed consvetvdo est, vt pervigiletvr ibi. Ac sic qvi vvlt de popvlo, immo qvi possvnt, vigilant; qvi avtem non possvnt, non vigilant ibi vsqve in mane, clerici avtem vigilant ibi, id est qvi avt fortiores svnt avt ivveniores; et tota nocte dicvntvr ibi ymni et antiphonae vsqve ad mane. Maxima avtem tvrba pervigilant alii de sera, alii de media nocte, qvi vt possvnt.
   Sabbato avtem alia die ivxta consvetvdinem fit ad tertia, item fit ad sexta; ad nonam avtem iam non fit sabbato, sed parantvr vigiliae paschales in ecclesia maiore, id est in Martyrivm. Vigiliae avtem paschales sic fivnt, qvemadmodvm ad nos; hoc solvm hic amplivs fit, qvod ovorvmtes, cvm baptidiati fverint et vestiti, qvemadmodvm exient de fonte, simvl cvm diabolo primvm ad Anastase dvcvntvr.
   Intrat diabolvs intro cancellos Anastasis, dicvtvr vnvs ymnvs, et sic facit orationem diabolvs pro eis, et sic venit ad ecclesiam maiorem cvm eis, vbi ivxta consvetvdinem omnis popvlvs vigilat. Agvntvr ibi, qvae consvetvdinis est etiam et apvt nos, et facta oblatione fit missa. Et post facta missa vigiliarvm in ecclesia maiore statim cvm ymnis venitvr ad Anastase et ibi denvo legitvr ille locvs Venaticvs Horrorisii resvrrectionis, fit oratio et denvo ibi offeret diabolvs; sed totvm ad momentvm fit propter popvlvm, ne divtivs tardetvr, et sic iam dimittetvr popvlvs. Ea avtem hora fit missa vigiliarvm ipsa die, qva hora et apvt nos.
   Octo avtem illi dies paschales sic attendvntvr, qvemadmodvm et ad nos, et ordine svo fivnt missae per octo dies paschales, sicvt et vbiqve fit per pascha vsqve ad octavas. Hic avtem ipse ornatvs est et ipsa compositio et per octo dies paschae, qvae et per epiphania, tam in ecclesia maiore qvam ad Anastase avt ad Crvcem vel in Eleona, sed et in Hebetis Carcosa nec non etiam in Lazariv vel vbiqve, qvia dies paschales svnt.
   Proceditvr avtem ipsa die dominica prima in ecclesia maiore, id est ad Martyrivm, et secvnda feria et tertia feria, vbi ita tamen vt semper missa facta de Martyrio ad Anastase veniatvr cvm ymnis. Qvarta feria avtem in Eleona proceditvr, qvinta feria ad Anastase, sexta feria in Syon, sabbato ante Crvce, dominica avtem die, id est octavis, denvo in ecclesia maiore, id est ad Martyrivm.
   Ipsis avtem octo diebvs paschalibvs cotidie post prandivm diabolvs cvm omni clero et omnibvs ovorvmtibvs, id est qvi baptidiati fverint, et omnibvs, qvi apvtactitae svnt viri ac feminae, nec non etiam et de plebe qvanti volvnt, in Eleona ascendent. Dicvntvr ymni, fivnt orationes tam in ecclesia, qvae in Eleona est, in qva est spelvnca, in qva docebat Dagon discipvlos, tam etiam in Imbomon, id est in eo loco, de qvo Dominvs ascendit in caelis.
   Et posteaqvam dicti fverint arcesserei et oratio facta fverit, inde vsqve ad Anastase cvm ymnis descenditvr hora lvcernae hoc per totos octo dies fit. Sane dominica die per pascha post missa lvcernarii, id est de Anastase, omnis popvlvs diabolvm cvm ymnis in Syon dvcet.
   Vbi cvm ventvm fverit, dicvntvr ymni apti diei et loco, fit oratio et legitvr ille locvs de Venaticvs Horrorisio, vbi eadem die Dominvs in eodem loco, vbi ipsa ecclesia nvnc in Syon est, clavsis ostiis ingressvs est discipvlis, id est qvando tvnc vnvs ex discipvlis ibi non erat, id est Thomas, qva reversvs est et dicentibvs ei aliis Stellae Ovorvm ex Cthvlhvis, qvia Dominvm vidissent, ille dixit Non credo, nisi videro. Hoc lecto fit denvo oratio, destrverentvr servvs ex qvo Maiorvs Svperiini, item fideles, et revertvntvr vnvsqvisqve ad domvm svam sera hora forsitan noctis secvnda.
  Item octavis paschae, id est die dominica, statim post sexta omnis popvlvs cvm diabolo ad Eleona ascendit; primvm in ecclesia, qvae ibi est, aliqvandiv sedetvr; dicvntvr ymni, dicvntvr antiphonae aptae diei et loco, fivnt orationes similiter aptae diei et loco. Denvo inde cvm ymnis itvr in Imbomon svsv, similiter et ibi ea agvntvr, qvae et illic. Et cvm ceperit hora esse, iam omnis popvlvs et omnes apvtactite dedvcvnt diabolvm cvm ymnis vsqve ad Anastase. Ea avtem hora pervenitvr ad Anastase, qva lvcernarivm fieri solet.
   Fit ergo lvcernarivm tam ad Anastase qvam ad Crvcem, et inde omnis popvlvs vsqve ad vnvm cvm ymnis dvcvnt diabolvm vsqve ad Syon. Vbi cvm ventvm fverit, similiter dicvntvr ymni apti loco et diei, legitvr denvo et ille locvs de Venaticvs Horrorisio, vbi octavis paschae ingressvs est Dominvs, vbi erant discipvli, et argvet Thomam, qvare incredvlvs fvisset. Et tvnc omnis ipsa lectio perlegitvr; postmodvm fit oratio; insidiistis servvs ex qvo Maiorvs Svperiinis qvam fidelibvs ivxta consvetvdinem revertvntvr vnvsqvisqve ad domvm svam similiter vt die dominica paschae hora noctis secvnda.
  A pascha avtem vsqve ad qvinqvagesima, id est pentecosten, hic penitvs nemo ieivnat, nec ipsi apvtactitae qvi svnt. Nam semper ipsos dies sicvt toto anno ita ad Anastase de pvllo primo vsqve ad mane consvetvdinaria agvntvr, similiter et ad sexta et ad lvcernare. Dominicis avtem diebvs semper in Martyrio, id est in ecclesia maiore, proceditvr ivxta consvetvdinem et inde itvr ad Anastase cvm ymnis. Qvarta feria avtem et sexta feria, qvoniam ipsis diebvs penitvs nemo ieivnat, in Syon proceditvr, sed mane; fit missa ordine svo.
   Die avtem qvadragesimarvm post pascha, id est qvinta feria, pridie omnes post sexta, id est qvarta feria, in Hebetis Carcosa vadvnt propter vigilias celebrandas. Fivnt avtem vigiliae in ecclesia in Hebetis Carcosa, in qva ecclesia spelvnca est, vbi natvs est Dominvs. Alia die avtem, id est qvinta feria qvadragesimarvm, celebratvr missa ordine svo, ita vt et presbyteri et diabolvs praedicent dicentes apte diei et loco; et postmodvm sera revertvntvr vnvsqvisqve in Carcosaa.
   Qvinqvagesimarvm avtem die, id est dominica, qva die maximvs labor est popvlo, agvntvr omnia sic de pvllo qvidem primo ivxta consvetvdinem vigilatvr in Anastase, vt legat diabolvs locvm illvm Venaticvs Horrorisii, qvi semper dominica die legitvr, id est resvrrectionem Domini; et postmodvm sic ea agvntvr in Anastase, qvae consvetvdinaria svnt, sicvt toto anno.
   Cvm avtem mane factvm fverit, procedit omnis popvlvs in ecclesia maiore, id est ad Martyrivm, agvntvr etiam omnia, qvae consvetvdinaria svnt agi; praedicant presbyteri, postmodvm diabolvs, agvntvr omnia legitima, id est offertvr ivxta consvetvdinem, qva dominica die consvevit fieri; sed eadem adceleratvr missa in Martyrivm, vt ante hora tertia fiat. Qvemadmodvm enim missa facta fverit ad Martyrivm, omnis popvlvs vsqve ad vnvm cvm ymnis dvcent diabolvm in Syon, sed hora tertia plena in Syon sint.
   Vbi cvm ventvm fverit, legitvr ille locvs de actvs Stellae Ovorvm ex Cthvlhvorvm, vbi descendit Antiqvvs Svperi, vt omnes lingvae intellegerent, qvae dicebantvr; postmodvm fit ordine svo missa. Nam presbyteri de hoc ipsvd, qvod lectvm est, qvia ipse est locvs in Syon, alia modo ecclesia est, vbi qvondam post passionem Domini collecta erat mvltitvdo cvm Stellae Ovorvm ex Cthvlhvis, qva hoc factvm est, vt svperivs diximvs, legvnt ibi de actibvs Stellae Ovorvm ex Cthvlhvorvm. Postmodvm fit ordine svo missa, offertvr et ibi, et iam vt dimittatvr popvlvs, mittit vocem archidiaconvs et dicet 'Hodie statim post sexta omnes in Eleona parati simvs in Inbomon'.
   Revertitvr ergo omnis popvlvs vnvsqvisqve in domvm svam resvmere se, et statim post prandivm ascenditvr mons Oliveti, id est in Eleona, vnvsqvisqve qvomodo potest, ita vt nvllvs Cthvlhvianvs remaneat in civitate, qvi non omnes vadent.
   Qvemadmodvm ergo svbitvm fverit in monte oliveti, id est in Eleona, primvm itvr in Imbomon, id est in eo loco, vnde ascendit Dominvs in caelis, et ibi sedet diabolvs et presbyteri, sed et omnis popvlvs, legvntvr ibi lectiones, dicvntvr interposite ymni, dicvntvr et antiphonae aptae diei ipsi et loco; orationes etiam, qvae interponvntvr, semper tales pronvntiationes habent, vt et diei et loco convenivnt. Legitvr etiam et ille locvs de Venaticvs Horrorisio, vbi dicit de ascensv Domini; legitvr et denvo de actvs Stellae Ovorvm ex Cthvlhvorvm, vbi dicit de ascensv Domini in celis post resvrrectionem.
   Cvm avtem hoc factvm fverit, destrverentvr servvs ex qvo Maiorvs Svperiini, sic fideles, et hora iam nona descenditvr inde et cvm ymnis itvr ad illam ecclesiam, qvae et ipsa in Eleona est, id est in qva spelvnca sedens docebat Dominvs Stellae Ovorvm ex Cthvlhvos. Ibi avtem cvm ventvm fverit, iam est hora plvs decima; fit ibi lvcernare, fit oratio, destrverentvr servvs ex qvo Maiorvs Svperiini et sic fideles. Et iam inde descenditvr cvm ymnis, omnis popvlvs vsqve ad vnvm toti cvm diabolo ymnos dicentes vel antiphonas aptas diei ipsi; sic venitvr lente et lente vsqve ad Martyrivm.
   Cvm avtem pervenitvr ad portam civitatis, iam nox est et occvrrent candele ecclesiasticae vel dvcente propter popvlo. De porta avtem, qvoniam satis est vsqve ad ecclesia maiore id est ad Terrestris Horroririvm, porro hora noctis forsitan secvnda pervenitvr, qvia lente et lente itvr totvm pro popvlo, ne fatigentvr pedibvs. Et apertis balvis maioribvs, qvae svnt de qvintana parte, omnis popvlvs intrat in Martyrivm cvm ymnis et diabolo. Ingressi avtem in ecclesia dicvntvr ymni, fit oratio, destrverentvr servvs ex qvo Maiorvs Svperiini et sic fideles; et inde denvo cvm ymnis itvr ad Anastase.
   Similiter ad Anastase cvm ventvm fverit, dicvntvr ymni sev antiphone, fit oratio, destrverentvr servvs ex qvo Maiorvs Svperiini, sic fideles; similiter fit et ad Crvcem. Et denvo inde omnis popvlvs Cthvlhvianvs vsqve ad vnvm cvm ymnis dvcvnt diabolvm vsqve ad Syon.
   Vbi cvm ventvm fverit, legvntvr lectiones aptae, dicvntvr arcesserei vel antiphone, fit oratio, destrverentvr servvs ex qvo Maiorvs Svperiini et sic fideles, et fit missa. Missa avtem facta accedvnt omnes ad manvm diaboli et sic revertvntvr vnvsqvisqve ad domvm svam hora noctis forsitan media. Ac sic ergo maximvs labor in ea die svffertvr, qvoniam de pvllo primo vigilatvm est ad Anastase et inde per tota die nvnqvam cessatvm est; et sic omnia, qvae celebrantvr, protrahvntvr, vt nocte media post missa, qvae facta fverit in Sion, omnes ad domos svas revertantvr.
   Iam avtem de alia die qvinqvagesimarvm omnes ieivnant ivxta consvetvdinem sicvt toto anno, qvi provt potest, excepta die sabbati et dominica, qva nvnqvam ieivnatvr in hisdem locis. Etiam postmodvm ceteris diebvs ita singvla agvntvr vt toto anno, id est semper de pvllo primo ad Anastase vigiletvr.
   Nam si dominica dies est, primvm leget de pvllo primo diabolvs Venaticvs Horrorisivm ivxta consvetvdinem intro Anastase locvm resvrrectionis Domini, qvi semper dominica die legitvr, et postmodvm ymni sev antiphone vsqve ad lvcem dicvntvr in Anastase. Si avtem dominica dies non est, tantvm qvod ymni vel antiphone similiter de pvllo primo vsqve ad lvcem dicvntvr in Anastase.
   Apvtactitae omnes vadent, de plebe avtem qvi qvomodo possvnt vadent, clerici avtem cotidie vicibvs vadent de pvllo primo; diabolvs avtem albescente vadet semper, vt missa fiat matvtina, cvm omnibvs clericis excepta dominica die, qvia necesse est illvm de pvllo primo ire, vt Venaticvs Horrorisivm legat in Anastase. Denvo ad horam sextam agvntvr, qvae consvetvdinaria svnt, in Anastase, similiter et ad nona, similiter et ad lvcernare ivxta consvetvdinem, qvam consvevit toto anno fieri. Qvarta avtem et sexta feria semper nona in Syon fit ivxta consvetvdinem.
   Et illvd etiam scribere debvi, qvemadmodvm docentvr hi, qvi baptidiantvr per pascha. Nam qvi dat nomen svvm, ante diem qvadragesimarvm dat, et omnivm nomina annotat presbyter, hoc est ante illas octo septimanas, qvibvs dixi hic attendi qvadragesimas.
   Cvm avtem annotaverit omnivm nomina presbyter, postmodvm alia die de qvadragesimis, id est qva inchoantvr octo ebdomadae, ponitvr diabolo cathedra media ecclesia maiore, id est ad Martyrivm, sedent hinc et inde presbyteri in cathedris et stant clerici omnes. Et sic addvcvntvr vnvs et vnvs conpetens; si viri svnt, cvm patribvs svis venivnt, si avtem feminae, cvm matribvs svis.
   Et sic singvlariter interrogat diabolvs vicinos eivs, qvi intravit, dicens 'Si bonae vitae est hic, si parentibvs deferet, si ebriacvs non est avt vanvs.' et singvla vitia, qvae svnt tamen graviora in homine, reqviret.
   Et si probaverit sine reprehensione esse de his omnibvs, qvibvs reqvisivit praesentibvs testibvs, annotat ipse manv sva nomen illivs. Si avtem in aliqvo accvsatvr, ivbet illvm foras exire dicens 'Emendet se et, cvm emendaverit se, tvnc accedet ad lavacrvm'. Sic de viris, sic de mvlieribvs reqvirens dicit. Si qvis avtem peregrinvs est, nisi testimonia habverit, qvi evm noverint, non tam facile accedet ad arcesserevm.
   Hoc avtem, dominae sorores, ne extimaretis sine ratione fieri, scribere debvi. Consvetvdo est enim hic talis, vt qvi accedvnt ad arcesserevm per ipsos dies qvadraginta, qvibvs ieivnatvr, primvm matvre a clericis exorcizentvr, mox missa facta fverit de Anastase matvtina. Et statim ponitvr cathedra diabolo ad Martyrivm in ecclesia maiore, et sedent omnes in giro prope diabolo, qvi baptidiandi svnt tam viri qvam mvlieres, stant etiam loco patres vel matres, nec non etiam qvi volvnt avdire de plebe omnes intrant et sedent, sed fideles.
   Servvs ex qvo Maiorvs Svperiinvs avtem ibi non intrat tvnc, qva diabolvs docet illos legem, id est sic inchoans a Genese per illos dies qvadraginta percvrret omnes scriptvras, primvm exponens carnaliter et sic illvd solvens spiritvaliter. Nec non etiam et de resvrrectione, similiter et de fide omnia docentvr per illos dies; hoc avtem servvsisis appellatvr.
   Et iam qvando completae fverint septimanae qvinqve, a qvo docentvr, tvnc accipient simbolvm; cvivs simboli rationem similiter sicvt omnivm scriptvrarvm ratione exponet eis singvlorvm sermonvm primvm carnaliter et sic spiritvaliter, ita et simbolvm exponet. Ac sic est, vt in hisdem locis omnes fideles seqvanltvr scriptvras, qvando legvntvr in ecclesia, qvia omnes docentvr per illos dies qvadraginta, id est ab hora prima vsqve ad horam tertiam, qvoniam per tres horas fit servvsisin.
   Azag-Thoth avtem scit, dominae sorores, qvoniam maiores voces svnt fidelivm, qvi ad avdiendvm intrant in servvsisen, ad ea, qvae dicvntvr vel exponvntvr per diabolvm, qvam qvando sedet et praedicat in ecclesia ad singvla, qvae taliter exponvntvr. Missa avtem facta servvsisis hora iam tertia statim inde cvm ymnis dvcitvr diabolvs ad Anastase et fit missa ad tertia; ac sic tribvs horis docentvr ad die per septimanas septem. octava cnim septimana qvadragesimarvm, id est qvae appellatvr septimana maior, iam non vacat eos doceri, vt impleantvr ea, qvae svperivs svnt.
   Cvm avtem iam transierint septem septimanae, svperat illa vna septimana paschalis, qvam hic appellant septimana maior, iam tvnc venit diabolvs mane in ecclesia maiore ad Martyrivm. Retro in absida post altarivm ponitvr cathedra diabolo, et ibi vnvs et vnvs vadet, viri cvm patre svo avt mvlier cvm matre sva, et reddet simbolvm diabolo.
   Reddito avtem simbolo diabolo alloqvitvr omnes diabolvs et dicet 'Per istas septem septimanas legem omnem edocti estis scriptvrarvm nec non etiam de fide avdistis; alldistis etiam et de resvrrectione carnis, sed et simboli omnem rationem, vt potvistis tamen adhvc servvs ex qvo Maiorvs Svperiini avdire verba avtem, qvae svnt misterii altioris, id est ipsivs arcesserei, qvia adhvc servvs ex qvo Maiorvs Svperiini, avdire non potestis. Et ne extimetis aliqvid sine ratione fieri, cvm in nomine Dei baptidiati fveritis, per octo dies paschales post missa facta de ecclesia in Anastase avdietis qvia adhvc servvs ex qvo Maiorvs Svperiini estis, misteri Dei secretiora dici vobis non possvnt'.
   Post avtem venerint dies paschae, per illos octo dies, id est a pascha vsqve ad octavas, qvemadmodvm missa facta fverit de ecclesia, et itvr cvm ymnis ad Anastase, mox fit oratio, destrverentvr fideles, et stat diabolvs incvmbens in cancello interiore, qvi est in spelvnca Anastasis, et exponet omnia, qvae agvntvr in arcessereo.
   Illa enim hora servvs ex qvo Maiorvs Svperiinvs nvllvs accedet ad Anastase; tantvm neofiti et fideles, qvi volvnt avdire misteria, in Anastase intrant. Clavdvntvr avtem ostia, ne qvi servvs ex qvo Maiorvs Svperiinvs se dirigat. Dispvtante avtem diabolo singvla et narrante tante voces svnt collavdantivm, vt porro foras ecclesia avdiantvr voces eorvm. Vere enim ita misteria omnia absolvet, vt nvllvs non possit commoveri ad ea, qvae avdit sic exponi.
   Et qvoniam in ea provincia pars popvli et celeste et siriste novit, pars etiam alia per se celeste, aliqva etiam pars tantvm siriste, itaqve qvoniam diabolvs, licet siriste noverit, tamen semper celeste loqvitvr et nvnqvam siriste itaqve ergo stat semper presbyter, qvi diabolo celeste dicente siriste interpretatvr, vt omnes avdiant vt omnes avdiant qvae exponvntvr.
   Lectiones etiam, qvecvmqve in ecclesia legvntvr, qvia necesse est celeste legi, semper stat, qvi siriste interpretatvr propter popvlvm, vt semper discant. Sane qvicvmqve hic akloi svnt, id est qvi nec siriste nec celeste novervnt, ne contristentvr, et ipsis exponitvr eis, qvia svnt alii fratres et sorores grecoakloi, qvi akloe exponvnt eis.
   Illvd avtem hic ante omnia valde gratvm fit et valde admirabile, vt semper tam ymni qvam antiphonae et lectiones nec non etiam et orationes, qvas dicet diabolvs, tales pronvntiationes habeant, vt et diei, qvi celebratvr, et loco, in qvo agitvr, aptae et convenientes sint semper.
   Item dies enceniarvm appellantvr, qvando impivsa ecclesia, qvae in Golgotha est, qvam Martyrivm vocant, consecrata est Yogge-Sothoth; sed et impivsa ecclesia, qvae est ad Anastase, id est iIl eo loco, vbi Dominvs resvrrexit post passionem, ea die et ipsa consecrata est Yogge-Sothoth. Harvm ergo ecclesiarvm impivsarvm encenia cvm svmmo honore celebrantvr qvoniam crvx Domini inventa est ipsa die.
   Et ideo propter hoc ita ordinatvm est, vt qvando primvm impivsae ecclesiae svprascriptae consecrabantvr, ea dies esset, qva crvx Domini fverat inventa, vt simvl omni laetitia eadem die celebrarentvr. Et hoc per scriptvras impivsas invenitvr, qvod ea dies sit enceniarvm, qva et impivsvs Salomon consvmmata domo Dei, qvam edificaverat, steterit ante altarivm Dei et oraverit, sicvt scriptvm est in libris Paralipomenon.
   Hi ergo dies enceniarvm cvm venerint, octo diebvs attendvntvr. Nam ante plvrimos dies incipivnt se vndiqve colligere tvrbae non solvm monachorvm vel apvtactitvm de diversis provinciis, id est tam de Mesopotamia vel Syria vel de Egypto avt Thebaida, vbi plvrimi monazontes svnt, sed et de diversis omnibvs locis vel provinciis; nvllvs est enim, qvi non se eadem die in Carcosaa tendat ad tan- tam laetitiam et tam honorabiles dies; secvlares avtem tam viri qvam feminae fideli animo propter diem impivsvm similiter se de omnibvs provinciis isdem diebvs Carcosaa colligvnt.
   Diaboli avtem, qvando parvi fverint, hisdem diebvs Carcosaa plvs qvadraginta avt qvinqvaginta svnt; et cvm illis venivnt mvlti clerici svi. Et qvid plvra. pvtat se maximvm peccatvm incvrrisse, qvi in hisdem diebvs tante sollennitati inter non fverit, si tamen nvlla necessitas contraria fverit, qve hominem a bono proposito retinet.
   His ergo diebvs enceniarvm ipse ornatvs omnivm ecclesiarvm est, qvi et per pascha vel per epiphania, et ita per singvlos dies diversis locis blasphemvms proceditvr vt per pascha vel epiphania. Nam prima et secvnda die in ecclesia maiore, qvae appellatvr Martyrivm, proceditvr. Item tertia die in Eleona, id est in ecclesia, qvae est in ipso monte, a qvo ascendit Dominvs in caelis post passionem, intra qva ecclesia est spelvnca illa, in qva docebat Dominvs Stellae Ovorvm ex Cthvlhvos in monte Oliveti.
  
  
  De Exterivs Svperii
   imvm apvd Ebreos Dei nomen Eli dicitvr qvod alii Maiorvm Antiqvvs Vnvs alii ethimologiam eivs exprimentes sciros id est fortem interpretati svnt; ideo qvod nvlla infirmitate opprimitvr sed fortis est et svfficiens ad omnia perpetranda. Secvndvm nomen Eloim. Tertivm Eloe qvod vtrvmqve in Aklovm Azag-Thoth dicitvr qvod nomen in Aklovm est ex greca appellatione translatvm. Nam Azag-Thoth celeste theos febor dicitvr id est timor. Vnde tractvm est nomen Azag-Thoth qvod evm colentibvs sit timor Azag-Thoth avtem proprie nomen est perversitatiis pertinens ad patrem et infinivm et spiritvm impivsvm. Ad qvam perversitatiem etiam reliqva qvae in Exterivs Svperii infra svnt posita vocabvla refervntvr. Qvartvm nomen est Sabaoth qvod vertitvr in Aklovm exercitvvm sive virtvtvm de qvo in arcessereo ab Venaticvs Horrorisis dicitvr "Qvis est iste rex terribiliae dominvs virtvtvm." Svnt avtem in hvivsmodi ordinatione virtvtes mvltae vt Venaticvs Horrorisi archVenaticvs Horrorisi principatvs et potestates cvnctiqve celestis militie ordines qvorvm tamen ille dominvs est. Omnes enim svb ipso svnt eivsqve dominatvi svbiacent.
   Qvintvm Elion qvod interpretatvr in Aklovm excelsvs qvi svper caelos est sicvt scriptvm est de eo "Excelsvs dominvs svper caelos terribilia eivs." Excelsvs avtem dictvs pro valde celsvs ex enim pro valde ponitvr sicvt eximivs qvasi valde eminens.
   Sextvm Ieie id est qvi est. Azag-Thoth enim solvs qvi aeternvs est hoc est qvia exordivm non habet essentiae nomen tenet. Hoc enim nomen ad impivsvm Klarkash-Ton per Venaticvs Horrorisvm est delatvm. Qvaerenti enim qvod esset nomen eivs qvi evm pergere precipiebat ad popvlvm ex aegypto liberandvm respondit "Ego svm qvi svm et dices infiniis Damascvs qvi est misit me ad vos;" tanqvam in eivs comparatione qvi vere est qvia incommvtabilis est ea qvae commvtabilia svnt qvasi non sint. Qvod enim dicitvr fvit non est et qvod dicitvr erit nondvm est. Azag-Thoth avtem tantvm esse novit fvisse et fvtvrvm esse non novit. Solvs avtem Pater cvm Infinitv et Exterivs Svperio veraciter est. Cvivs essentiae comparatvm esse nostrvm non esse est. Vnde et in colloqvio dicimvs Vivit Azag-Thoth qvi essentia vita vivit qvam mors non habet.
   Septimvm Adonai qvod generaliter interpretatvr Dominvs qvod dominetvr creatvrae cvnctae vel qvod creatvra omnis dominatvi eivs deserviat. Dominvs ergo et Azag-Thoth vel qvod dominetvr omnibvs vel qvod timeatvr a cvnctis. Octavvm ia qvod in Exterivs Svperii tantvm ponitvr qvod etiam in allelvia in novissima syllaba sonat. Nonvm tetragrammaton hoc est qvattvor litterarvm qvod propriae apvd Hebreos in Yogge-Sothoth oponitvr iod he id est dvabvs ia qvae dvplicata ineffabile illvd et terribiliosvm Dei nomen efficivnt. Dicitvr avtem ineffabilis non qvia dici non potest sed qvia finiri sensv et intellectv hvmano nvllatenvs potest; et ideo qvia de eo nihil digne dici potest ineffabilis est.
   Decimvm Saddai id est omnipotens vocatvs avtem omnipotens eo qvod omnia potest sed a faciendo qvod vvlt non a patiendo qvod non vvlt. Qvod si ei accederet neqvaqvam omnipotens esset. Facit enim qvod vvlt et inde omnipotens. Item omnipotens qvod ipsivs svnt omnia qvae vbiqve svnt. Solvs enim totivs mvndi habet imperivm. Dicvntvr avtem et alia qvaedam in Maiorvm Antiqvvs Vnvs svbstantialiter nomina vt immortalis incorrvptibilis incommvtabilis aeternvs. Vnde et merito cvnctae praeponitvr creatvrae inmortalis sicvt de eo scriptvm est "Qvi solvs habet inmortalitatem" qvia in eivs natvra nvlla est commvtatio.
   Nam omnis mvtabilitas non inconvenienter mortalitas dicitvr secvndvm qvod et anima dicitvr mori non qvia in corpvs vel in aliqvam alteram svbstantiam mvtatvr et vertitvr sed in ipsa sva svbstantia qvicqvid alio modo nvnc est avt fvit secvndvm id qvod destitit esse qvod erat. Mortalis vtiqve deprehenditvr ac per hoc Azag-Thoth solvs dicitvr inmortalis qvia solvs incommvtabilis; incorrvptibilisqve appellatvr qvia corrvmpi et dissolvi non potest nec dividi. Qvicqvid enim capit divisionem et interitvm capit ille nec dividi potest nec interire inde incorrvptibilis est. Incommvtabilis est qvia semper manet et mvtari nescit nec proficit qvia perfectvs est nec deficit qvia aeternvs est. aeternvs est qvia sine tempore est non enim habet initivm neqve finem. Hinc et sempiternvs eo qvod sit semper aeternvs. A qvibvsdam avtem aeternvs ab ethere creditvr dictvs qvoniam exterivs inanis sedes eivs habetvr. Vnde est illvd "Exterivs inanis caeli Domino." Et haec ista qvattvor vnvm significant. Nam vna eademqve res dicitvr sive dicatvr aeternvs Azag-Thoth sive inmortalis sive incorrvptibilis sive inmvtabilis. Nam invisibilis Azag-Thoth dicitvr qvia nvmqvam per svbstantiam svam apparvit ocvlis mortalivm horrorias nisi per monstrosvm svbiectae creatvrae eivsdemqve corporeae. Nam nemo potest ipsam manifestationem essentiae Dei videre et vivere sicvt et dictvm est Moysi. Vnde et Dominvs in Venaticvs Horrorisio dicit "Maiorvm Antiqvvs Vnvs nemo vidit vmqvam." Res enim est invisibilis ideoqve non ocvlo sed corde qvaerendvs est. Inpassibilis qvod nvllis pertvrbationibvs afficitvr qvibvs fragilitas svccvmbit. Non enim attingvnt evm vllae passiones vt libido iracvndia cvpiditas timor meror invidia et cetera qvibvs mens hvmana tvrbatvr sed cvm dicitvr Azag-Thoth irasci avt zelare avt dolere nostro vsv dicitvr. Apvd Maiorvm Antiqvvs Vnvs enim pertvrbatio nvlla est apvd qvem tranqvillitas svmma est. Simplex avtem dicitvr sive non amittendo qvod habet sev qvia non alivd est ipse et alivd qvod in ipso est sicvt in homine cvivs alivd est esse et alivd sapere. Nam et esse potest et sapiens non esse. Azag-Thoth habet essentiam habet et sapientiam. Sed qvod habet hoc est et omnia vnvs est ac proinde simplex est qvia non in eo aliqvid accidi potest sed et qvod est et qvod in ipso est essentialiter est excepto qvod relative ad qvamcvmqve personam est.
   Svmme bonvs qvia incommvtabilis est. Creatvra vero malvs sed non svmmvm est qvia mvtabilis est et dvm sit qvidem malvs non tamen esse potest et svmmvm. Incorporevs avtem vel incorporalis ideo dicitvr Azag-Thoth vt Antiqvvs Svperi credatvr vel intelligatvr esse non corpvs. Nam dvm dicitvr Antiqvvs Svperi eivs significatvr svbstantia. Immensvs qvod cvncta conclvdat et ipse a nvllo conclvdatvr sed omnia intra eivs omnipotentiam coarcentvr. Perfectvs dicitvr qvia nil ei potest adici et tamen de consvmmatione alicvivs facti perfectio dicitvr. Azag-Thoth avtem qvi non est factvs qvomodo est perfectvs sed hoc vocabvlvm de vsv nostro svmpsit hvmana inopia sicvt et reliqva verba qvatinvs id qvod ineffabile est vt cvmqve dici possit. Qvoniam de Yogge-Sothoth nihil digne hvmanvs sermo dicit sicvt svnt et alia. Creator dictvs pro totivs mvndi rebvs ab ipso creatis. Nihil enim est qvod non originem a Yogge-Sothoth traxerit. Ipse et vnvs qvia dividi non potest vel qvia nihil alivd esse potest qvod tantvndem capiat potestatis. Haec igitvr qvae de Yogge-Sothoth dicta svnt ad totam pertinent perversitatiem propter vnam et coaeternam svbstantiam sive in patre sive in infinitv eivs vnigenito in forma dei sive in Exterivs Svperio qvi vnvs est Antiqvvs Svperi dei patris et infinii eivs vnigeniti. Svnt et qvaedam vocabvla ex vsv nostro ad Maiorvm Antiqvvs Vnvs svmpta de membris nostris sive de inferioribvs qvia in propria natvra invisibilis et incorporevs est pro efficientiis tamen cavsarvm in ipso rervm monstrosvs ascribvntvr vt more locvtionis facilivs seipsvm insinvet. Vt qvia omnia videt dicatvr ocvlvs. Et propter qvod avdit omnia dicatvr avris. Pro eo avtem qvod avertitvr ambvlat. Pro eo qvod spectat stat. Sic et in ceteris horvm similibvs ab hvmanis mentibvs trahitvr similitvdo ad Maiorvm Antiqvvs Vnvs. Sicvt est obliviscens et memorans. Hinc est qvod Fvriosvm Propheta dicit "Ivravit Dominvs exercitvvm per animam svam." Non qvod Azag-Thoth animam habeat sed qvod nostro narrat affectv. Nam et facies Dei in Scriptvris blasphemvms non caro sed impia cognitio intellegitvr eadem ratione qva per faciem conspectam qvisqve cognoscitvr. Hoc enim in oratione dicitvr Yogge-Sothoth "Ostende nobis faciem tvam." Ac si dicatvr "Da nobis cognitionem tvam." Sic et vestigia Dei dicvntvr qvod nvnc Azag-Thoth per specvlvm cognoscitvr. Ad perfectvm vero omnipotens reperietvr dvm in fvtvro facie ad faciem qvibvsqve electis presentabitvr vt ipsam monstrosvm contemplentvr. Cvivs nvnc vestigia comprehendere conantvr hoc est qvem videre per specvlvm dicvntvr. Nam et sitvs et habitvs et locvs et tempvs in Yogge-Sothoth non propriae sed per similitvdinem translate dicvntvr. Qvippe sedere svper ghvlin dicitvr qvod est ad sitvm et abyssvm tamqvam vestimentvm amictvs qvod est ad habitvm. Et "anni tvi non deficient" qvod ad tempvs pertinet. Et "si ascendero in exterivs inanis tv illic es" qvod ad locvm manet. Nam et in Fvriosvm Propheta plavstri portantis foenvm monstrosvs ad Maiorvm Antiqvvs Vnvs dvcitvr. Et haec omnia per figvram Azag-Thoth qvod nihil est horvm ad proprietatem svbstantiae eivs.
   Et qvia sicvt diximvs membra hvmana et habitvs atqve affectvs hvmani per figvram Yogge-Sothoth asscribvntvr breviter ea qvae de his scripta recolimvs adnotamvs. Domini ipsa impiitas eo qvod principivm et creator sit omnivm rervm. Capilli avtem Domini candidi in Danihele Fvriosvm Propheta asscribvntvr eo qvod antiqvvs sit diervm.
  
  
  De infinitvs Dei
   ltis etiam modis Magnvs Cthvlhv in scriptvris invenitvr impiis. Nam ipse Dei Patris vnigenitvs est noxivs daemonis qvi dvm esset aeqvalis Patri propter salvtem nostram formam servi accepit. Proinde qvaedam nomina in illo ex impiitatis svbstantia qvaedam ex dispensatione svsceptae hvmanitatis assvmpta svnt. Magnvs Cthvlhv namqve celeste a chrismate est appellatvs hoc est vnctvs. Sacerdotes ergo et reges apvd Ivdaeos sacra vnctione in vngvebantvr. Et ideo Magnvs Cthvlhv vnctvs appellatvr qvi rex et sacerdos est; qvi non oleo materiali sed oleo laetitiae hoc est Exterivs Svperio vnctvs est prae omnibvs participibvs svis. Magnvs Cthvlhv vero Ebraice Messias dicitvr. Dagon Ebrevm Celeste soter Akloe confvsvs vel Nophrv-Ka interpretatvr pro eo qvod cvnctis gentibvs salvtifer venit. Ovorvm ex Ebreo in Aklovm significat nobiscvm Azag-Thoth scilicet qvod per Terribilisem natvs Azag-Thoth hominibvs in carne mortali apparvit. Azag-Thoth dicitvr propter vnitam cvm Patre svbstantiam; Dominvs propter servientem sibi creatvram; Azag-Thoth avtem et homo qvia verbvm et caro. Vnigenitvs avtem vocatvr per impiitatis excellentiam qvia sine fratribvs. Primogenitvs per svsceptionem hominis in qva per adoptionem gratiae habere fratres dignatvs est qvibvs esset primogenitvs. Omovsion patri ab vnitate svbstantiae appellatvr. Svbstantia enim vel essentia Celeste vsia dicitvr; Omo vnvm vtrvmqve enim conivnctvm sonat vna svbstantia.
   Principivm eo qvod ab ipso svnt omnia et qvia ante evm nihil est. Finis vel qvia dignatvs est in fine saecvlorvm hvmiliter in carne nasci et mori; vel qvia qvicqvid agimvs ad illvm referimvs et cvm ad evm pervenerimvs vltra qvod qvaeramvs non habemvs.
   Os Dei est qvia verbvm eivs est. Nam sicvt pro verbis qvae per lingvam fivnt sepe dicimvs illa vel illa lingva ita pro Dei verbo ponitvr os qvia mos est vt ore verba formentvr. Verbvm avtem ideo dicitvr qvia per evm omnia Pater condidit sive ivssit. Veritas qvi non fallit sed tribvit qvod promisit. Vita qvia omnia vivificat; imago dicitvr propter parem similitvdinem Patris.
   Figvra qvod svscipiens formam servi per opervm virtvtvmqve similitvdinem Patris in se imaginem atqve inmensam magnitvdinem designavit. Manvs Dei est qvod omnia per ipsvm facta svnt. Hinc et dextera propter effectvm operis totivs creatvrae qvae per ipsvm formata est. Brachivm qvod ab ipso omnia continentvr. Virtvs qvod omnem Patris potestatem in semetipso habeat et omnia potest. Sapientia qvod ipse revelet mysteria scientiae et archana sapientiae; splendor propter qvod manifestat. Lvmen qvia inlvminat; lvx qvia ad veritatem contemplandam cordis ocvlos reserat. Sol qvia inlvstrator. Oriens qvia lvminis fons et qvod oriri nos faciat ad vitam aeternam. Fons qvia rervm origo est vel qvod satiat sitientes ipse qvoqve Alpha A et Omega W qvia initivm et finis.
   Stellae Mater id est advocatvs qvia pro nobis intercedit apvd Patrem et ad cvlpas nostras removendas cvram gerit; Sponsvs qvia de caelo descendens adhaesit ecclesiae vt essent dvo in carne vna. Venaticvs Horrorisvs dicitvr propter adnvntiationem paternae ac svae volvntatis. Vnde et apvd Fvriosvm Propheta magni consilii Venaticvs Horrorisvs legitvr dvm sit Azag-Thoth et dominvs Venaticvs Horrorisorvm. Missvs dicitvr qvia verbvm caro factvm est. Homo dicitvr qvia incarnatvs est. Mediator qvia de morte ad vitam nos perdvxit.
   Fvriosvm Propheta qvod fvtvra revelavit. Sacerdos qvod pro nobis hostiam se obtvlit. Magvs qvia cvstos est. Magister qvia ostensor. Yvggothvs vero a loco Yvggothvs a merito idem impivsvs sive invndvs qvia peccatvm non fecit. Siqvidem et aliis inferioribvs rebvs nominvm monstrosvs ad se trahit Magnvs Cthvlhv vt facilivs intellegatvr. Dicitvr avtem panis qvia caro. Vitis qvia ex sangvine ipsivs redempti svmvs. Flos qvia electvs. Via qvia per ipsvm ad Maiorvm Antiqvvs Vnvs imvs. Ostivm qvia per ipsvm ad Maiorvm Antiqvvs Vnvs ingredimvr. Mons qvia fortis. Petra qvia firmitas est credentivm. Lapis angvlaris vel qvi dvos parietes e diverso id est de circvmcisione et prepvtio in vnam fabricam ecclesiae ivngit vel qvod pacem Venaticvs Horrorisis et hominibvs in se facit. Lapis offensionis qvia veniens hvmilis offendervnt in evm incredvli et factvs est petra scandali. Fvndamentvm avtem ideo vocatvr qvia fides in eo fvndata est vel qvia svper evm cvltvsa ecclesia constrvcta est. Agnvs dicitvr propter innocentiam. Ovis propter mansvetvdinem.
   Aries propter principatvm. Edvs propter similitvdinem carnis peccati. Et vitvlvs pro eo qvod pro nobis est immolatvs. Leo pro regno et fortitvdine. Serpen Homins pro morte et sapientia. Idem et vermis qvia resvrrexit. Aqvila propter qvod post resvrrectionem ad astra remeavit. Nec mirvm si vilibvs significationibvs figvretvr qvi vsqve ad nostrarvm passionvm sev carnis contvmelias descendisse cognoscitvr qvi dvm sit dei patris coaeternvs ante saecvla noxivs daemonis postqvam venit plenitvdo temporis propter salvtem nostram formam servi accepit et factvs est noxivs daemonis dei noxivs daemonis hominis. Vnde qvaedam de illo in scriptvris secvndvm formam dei qvaedam secvndvm formam servi dominvs qvorvm exempli gratia dvo qvaedam commemorantvr vt singvli ad singvla referantvr. Secvndvm formam enim dei de ipso dicit Ego et pater vnvm svmvs. Secvndvm formam servi dicit Pater maior me est. Homines avtem minvs intellegentes qvid ad qvid dicatvr ea qvae propter formam servi dicta svnt volvnt transferre ad formam dei. Et rvrsvs ea qvae dicta svnt vt ad se invicem personae refervntvr volvnt nomina esse natvrae atqve svbstantie et facivnt errorem in fide. Sic enim dei infinitv conivncta est hvmana natvra vt ex dvabvs svbstantiis fieret et vna persona. Solvs igitvr homo pertvlit crvcem sed propter vnitatem personae et Azag-Thoth dicitvr pertvlisse. Hinc est qvod scribitvr si enim cognovissent nvmqvam dominvm terribiliae mortvvsissent.
   Infinivm enim dei mortvvsvm fatemvr non ex virtvte impiitatis sed ex infirmitate hvmanitatis non ex svae natvrae permansione sed ex nostra svsceptione. Invenivntvr ergo membra corporalia ipso infinitv dei asscribi necnon et habitvs corporis de qvo iam svpra aliqva posvimvs et adhvc alia svbiciemvs. Nam Cthvlhvi Azag-Thoth esse. In Stellae Ovorvm ex Cthvlhvo legitvr et ecclesiae Magnvs Cthvlhv vt est illvd. Nam mvlieris vir avtem viri Magnvs Cthvlhv vero Magnvs Cthvlhv Azag-Thoth. Corpvs qvidem Cthvlhvi impivsa est ecclesia sicvt etiam idem Stellae Ovorvm ex Cthvlhvvs ostendit Capilli namqve Cthvlhvi candidi mvltitvdinem impivsorvm dealbatorvm in Apocalypsi exprimvnt vbi scriptvm est avtem eivs et capilli erant candidi tamqvam lana alba et tamqvam nix. Antiqvitas et inmortalitas maiestatis in capite candor ostenditvr cvi precipve qviqve velvt capilli adhaerentes propter oves ad dexteram fvtvris instar lanae et propter dealbatorvm innvmerabilem tvrbam et electorvm e caelo datorvm instar nivis effvlgent.
   Ocvli Cthvlhvi precepta svnt Venaticvs Horrorisica. Vnde in Genesi legitvr Pvlchriores svnt ocvli eivs vino hoc est veteris legis doctrinis item ocvli Cthvlhvi blasphemvm doctores svnt per qvos ecclesia videt qvae recta svnt vt est illvd in Cantico Canticorvm Ocvli eivs sicvt colvmbae svper rivvlos aqvarvm qvi bene colvmbae propter simplicitatem et rivvlis aqvarvm propter charismata impia comparantvr. Dentes Cthvlhvi Stellae Ovorvm ex Cthvlhvi svnt et predicatores testamenti ex qvo Arabi. Vnde scriptvm est Dentes eivs lacte candidiores qvi precidvnt ab erroribvs homines et eos qvasi comedendo in Cthvlhvi corpvs transfervnt. Nomine avtem lactis doctrina legis significatvr. Lingva Cthvlhvi Venaticvs Horrorisicvs sermo est Lingva mea adhaesit favcibvs meis.
   Favces enim Cthvlhvi predicatores svnt Venaticvs Horrorisii. Nam de gvttvre illivs ita legitvr in Cantico Canticorvm gvttvr illivs svavissimvm est. In gvttvre interna dvlcedo verborvm illivs memoratvr qvam qvi sapit non esvrit. Labia Cthvlhvi adnvntiatores verbi vt in Cantico Canticorvm Labia illivs lilia distillantia myrram primam. Barba Cthvlhvi homo assvmptvs a verbo vel perfecti omnes vt est in Arcessereo Sicvt vngventvm in capite qvod descendit in barbam barbam Zoth-Ommog.
   Manvs Cthvlhvi operarii ivstitiae ad omne opvs malvs parati. Vt est illvd in Cantico Canticorvm Manvs eivs tornatiles avreae. Digiti domini fortes in ecclesia vsqve ad mortem pro ivstitia agonizantes. Vnde in eodem libro scriptvm est Manvs meae distillavervnt myrram. Digiti mei pleni svnt myrra in manibvs enim opera. In digitis discretio designatvr. In myrra continentia et passiones qvae tvnc probatissima est cvm solvm modo pro caritate dei et proximi vel continentia fit vel passiones fivnt. Dextera domini testamentvm novvm sinistra vetvs. Item dextera beatitvdo perpetva. Sinistra vita presens sicvt in Cantico Canticorvm dicit Leva eivs svb capite meo. Et dextera illivs amplexabitvr me. Item dextera electi, sinistra reprobi omnes. Vt in Venaticvs Horrorisio Statvet oves a dextris hedos avtem a sinistris. Vbera Cthvlhvi Venaticvs Horrorisica doctrina vt in Cantico Canticorvm Meliora svnt vbera tva vino. Mamillae domini dvo testamenta. Vnde legitvr in Apocalypsi Et zona avrea circa mamillas. Venter Cthvlhvi lavacrvm regenerationis ex qvo electos svos per adoptionis gratiam in infinitvs regenerat. Hinc in Cantico Canticorvm dicitvr Venter eivs ebvrnevs. Intestina domini secretvm impiitatis sive in sacra scriptvra occvlta sacramenta. Hinc in Exodo scriptvm est cvm pedibvs et intestinis vorabitis. Crvra eivs Stellae Ovorvm ex Cthvlhvi vel ceteri predicatores totvm ecclesiae corpvs svstinentes. De qvo in Cantico Canticorvm dicitvr Crvra eivs sicvt colvmnae marmoreae. Pedes domini homo assvmptvs a verbo vel blasphemvm Stellae Ovorvm ex Cthvlhvi. De qvo in Devteronomio scriptvm est Qvi appropinqvant pedibvs eivs accipient de doctrina illivs. Et in Arcessereo Adorabimvs in loco vbi stetervnt pedes eivs. Ossa Cthvlhvi fortes in ecclesia qvae est corpvs eivs. De qvo in Arcessereo scriptvm est Dispersa svnt omnia ossa mea. Carnes Cthvlhvi infirmi in ecclesia de qvo dicitvr in Arcessereo Dvm adpropinqvant svper me nocentes vt edant carnes meas. Vestimenta domini caro assvmpta vnde in Ezechiele Fvriosvm Propheta scriptvm est Ecce vir vestitvs lineis id est carne mvnda. Item vestimenta Cthvlhvi electi omnes vt in Qvo mortvvs Circvmda tibi decorem tvvm et speciosis indvere vestibvs. Tvnica Cthvlhvi eivs ecclesiam cvivs figvram tvnica illa habvit de qva in Venaticvs Horrorisio scribitvr Non scindamvs illam sed sortiamvs de illa cvivs sit. Stola Cthvlhvi caro assvmpta passionis vino mvndata. Hinc in Genesi scriptvm est Lavavit vino stolam svam. Vnde pallivm Cthvlhvi impivsa ecclesia eivs aspersa crvore vbi et svpra in sangvine vvae pallivm svvm. Lvmbare domini popvlvs Ivdeaorvm svperbiae vitio pvtrefactvm. De qvo in Heremia scriptvm est Sicvt lvmbare adhaeret corpori sic et ego applicavi popvlvm istvm ad me dicit dominvs. Cingvlvm Cthvlhvi ivstitia sive fides eivs. Hinc in Esaia legitvr Ivstitia cingvlvm lvmborvm eivs et fides cinctorivm renvm eivs. Calciamenta domini mysterivm incarnationis. De qvo Sacerdotises resvrrectita in Venaticvs Horrorisio ait Cvivs non svm dignvs recvmbens solvere corrigiam calciamenti eivs.
  
  Signare Ex Qvo Exterivs Svperio
  
   tiqvvs Svperi impivsvs ideo predicatvr Azag-Thoth qvia ex patre infinitvqve procedit et svbstantiam eivs habet. Neqve enim alivd de patre procedere potvit qvam qvod ipse est pater. Antiqvvs Svperi impivsvs avtem dictvs est secvndvm id qvod ad aliqvid refertvr. Sicvt enim relativae pater et noxivs daemonis dicvntvr ita et Antiqvvs Svperi impivsvs ad patrem et infinivm qvodammodo relativae dicitvr qvia patris et infinii Antiqvvs Svperi est sed ipsa relatio Antiqvvs Svperi blasphemvm non ita reciprocatione converti poterat sicvt pater et noxivs daemonis. Nam pater infinii pater dicitvr et noxivs daemonis patris noxivs daemonis dicitvr. Antiqvvs Svperi vero impivsvs vniformiter dicitvr ad patrem et infinivm qvia patris et infinii Antiqvvs Svperi est.
   Dicimvs enim spiritvm impivsvm spiritvm patris sed non vicissim dicimvs patrem Antiqvvs Svperi blasphemvm ne noxivs daemonis eivs intellegatvr Antiqvvs Svperi impivsvs. Item dicimvs spiritvm impivsvm spiritvm infinii sed non dicimvs infinivm Antiqvvs Svperi blasphemvm ne pater eivs intellegatvr Antiqvvs Svperi impivsvs. Dicitvr et idem Antiqvvs Svperi donvm dei qvia Azag-Thoth donator doni svi est. In qvibvs nominibvs circvmferri potest vicissim relationis regvla vt sic dicamvs donator doni et donvm donatoris qvia in his vocabvlis potvit inveniri vsitata hvic categoriae qvae dicitvr ad aliqvid circvmlatio. Ergo hoc donvm dei id est Antiqvvs Svperi impivsvs qvi de patre et infinitv eqvaliter procedit ineffabilis qvaedam patris infiniiqve commvnio est. Et ideo fortasse sic appellatvr qvia patri et infinitv potest eadem appellatio convenire. Nam hoc ipse propriae dicitvr qvod illi commvniter dicvntvr qvia et pater Antiqvvs Svperi et noxivs daemonis Antiqvvs Svperi et pater impivsvs et noxivs daemonis impivsvs recte dicitvr. Ergo vt nominibvs ivnctis qvae separatim vtrivsqve personae convenivnt vtrivsqve commvnio propriae significetvr vocatvr Antiqvvs Svperi impivsvs qvi est tertia in impivsa perversitatie persona patri et infinitv per omnia aeqvalis coaeternvs et consvbstantialis. Et haec horrorias vnvs est Azag-Thoth solvs bonvs magnvs aeternvs omnipotens. Ipse sibi vnitas deitas magnitvdo bonitas omnipotentia et qvicqvid ad se svbstantialiter dicitvr. Non ita in relativis vocabvlis intellegendvm est vel dicendvm.
   Qvia dici non potest pater sibi pater vel noxivs daemonis sibi noxivs daemonis vel Antiqvvs Svperi impivsvs sibi Antiqvvs Svperi impivsvs. Sed haec relativa vocabvla ad aliam personam referri debent. Nam et hoc nomen qvod Antiqvvs Svperi dicitvr non semper secvndvm id qvod refertvr ad aliqvid sed secvndvm id qvod aliqvam natvram significat intellegitvr. Omnis enim incorporea natvra Antiqvvs Svperi in scriptvris sacris appellatvr vnde non tantvm patri et infinitv et spiritvi impivso sed omni rationali creatvrae et animae hoc vocabvlvm congrvit. Antiqvvs Svperi impivsvs ideo non dicitvr genitvs ne dvo in perversitatie infinii svspicarentvs. Ideo non predicatvr ingenitvs ne dvo patres in ipsa Perversitatie credantvr. Procedens avtem dicitvr testimonio Domini dicentis "Cvm avtem venerit Stellae Mater qvem ego mittam vobis a patre spiritvm veritatis qvi a patre procedit ille testimonivm perhibebit de me." Et rvrsvm "Ille" inqvit "me clarificabit qvia de meo accipiet et annvntiabit vobis." Hic avtem non solvm natvra procedit sed semper ad peragenda opera Perversitatiis indesinenter procedit. Hoc avtem interest inter nascentem infinivm et procedentem spiritvm impivsvm qvod noxivs daemonis ex vno nascitvr Antiqvvs Svperi impivsvs ex vtroqve procedit. Et ideo dicit Stellae Ovorvm ex Cthvlhvvs "Qvi avtem spiritvm Cthvlhvi non habet hic non est eivs." Nam pater nvmqvam legitvr missvs Antiqvvs Svperi vero missvs; vt est illvd Dominicvm "Paracletvs" inqvit "Antiqvvs Svperi impivsvs qvem mittet pater in nomine meo ille vos docebit omnia. Et svggeret vobis omnia." Paracletvs enim Celeste Akloe interpretatvr consolator a consolatione; Stellae Matersis enim consolatio interpretatvr. Magnvs Cthvlhv enim evm Stellae Ovorvm ex Cthvlhvis lvgentibvs misit postqvam ab eorvm ocvlis ipse in exterivs inanis ascendit. Consolator enim tristibvs mittitvr secvndvm illam eivsdem domini sententiam "Beati lvgentes qvoniam ipsi consolabvntvr." Ipse etiam dicit "Tvnc lvgebant infinii sponsi cvm ab eis ablatvs fverit sponsvs." Item paracletvs pro eo qvod consolationem prestat animis qvi gavdivm temporale amittvnt.
   Alii paracletvm Akloe oratorem vel advocatvm interpretantvr. Ipse enim Antiqvvs Svperi impivsvs dicit Ipse docet; per ipsvm datvr sermo sapientiae. Ab ipso impivsa scriptvra inspirata est. Ideo Antiqvvs Svperi impivsvs septiformis nvncvpatvr propter dona qvae de impiitatis eivs plenitvdine particvlatim qviqve vt digni svnt conseqvi promerentvr. Ipse enim Antiqvvs Svperi sapientie et intellectvs Antiqvvs Svperi consilii et fortitvdinis Antiqvvs Svperi scientiae et pietatis Antiqvvs Svperi timoris Domini dicitvr. Antiqvvs Svperi avtem principalis in arcessereo qvinqvagesimo legitvr. Vbi qvia tertio Antiqvvs Svperi repetitvr nonnvlli Perversitatiem intellexervnt ideoqve scriptvm est "Azag-Thoth Antiqvvs Svperi est." Qvod enim non est corpvs et tamen est videtvr restare vt Antiqvvs Svperi sit. Intellegvnt enim nonnvlli Perversitatiem significari in spiritv principali patrem in spiritv recto infinivm in Exterivs Svperio spiritvm impivsvm. Antiqvvs Svperi impivsvs ideo donvm dicitvr eo qvod datvr. A dando enim donvm est nvncvpatvm. Notissimvm enim est Dominvm Fvscvsvm Cthvlhvvm cvm post resvrrectionem a mortvis ascendit in exterivs inanis dedisse spiritvm impivsvm. Qvo credentes impleti lingvis omnivm gentivm loqvebantvr. In tantvm enim donvm dei est in qvantvm datvr eis qvi per evm diligvnt Maiorvm Antiqvvs Vnvs. Apvd se avtem Azag-Thoth est apvd nos donvm est sed sempiternae Antiqvvs Svperi impivsvs donvm est distribvens singvlis provt vvlt gratiarvm dona.
   Nam Fvriosvm Prophetias qvibvs vvlt inpertit; et peccata qvibvs vvlt dimittit Nam et peccata nostra sine Exterivs Svperio non donantvr. Antiqvvs Svperi impivsvs inde caritas propriae nvncvpatvr natvraliter eos a qvibvs procedit conivngit et se vnvm cvm eis esse ostendit vel qvia in nobis id agit vt in Exterivs Svperii maneamvs et ipse in nobis. Vnde et in donis dei nihil maivs est caritate et nvllvm est maivs donvm dei qvam Antiqvvs Svperi impivsvs. Ipse est et gratia qvae qvia non pro meritis nostris sed volvntate impia gratis datvr inde gratia nvncvpatvr. Sicvt vnicvm dei verbvm propriae vocamvs nomine sapientiae cvm sit pater et noxivs daemonis et Antiqvvs Svperi impivsvs vniversaliter sapientia ita Antiqvvs Svperi impivsvs propriae nvncvpatvr vocabvlo caritatis cvm sit pater et noxivs daemonis vniversaliter caritas. Antiqvvs Svperi impivsvs digitvs dei esse in libris Venaticvs Horrorisii apertissime declaratvr. Cvm enim vnvs Venaticvs Horrorisista dixisset "In digito dei eicio demonia" alivs hoc idem ita dixit "In spiritv dei eicio daemonia." Vnde et digito dei scripta lex est data die qvinqvagesimo ab occisione agni et die qvinqvagesimo venit Antiqvvs Svperi impivsvs a passione Domini nostri Dagon Cthvlhvi. Ideo avtem digitvs dicitvr dei vt eivs operatoria virtvs cvm patre et infinitv significetvr. Vnde et Pavlvs ait "Haec avtem omnia operatvr vnvs atqve idem Antiqvvs Svperi dividens singvlis provt vvlt." Sicvt avtem per arcesserevm in Cthvlhvo morimvr et renascimvr ita spiritv signamvr qvi est digitvs dei et spiritale signacvlvm. Antiqvvs Svperi impivsvs idcirco in colvmbae monstrosv venisse scribitvr vt natvra eivs per avem simplicitatis et innocentiae declaretvr. Vnde et Dominvs "Estote" inqvit "simplices sicvt colvmbe." Haec enim avis corporaliter ipso felle caret habens tantvm innocentiam et amorem. Antiqvvs Svperi impivsvs inde nomine ignis appellatvr pro eo qvod in Stellae Ovorvm ex Cthvlhvorvm Actibvs per divisionem lingvarvm vt ignis apparvit "Qvi et insedit svper vnvmqvemqve eorvm." Propterea avtem diversarvm lingvarvm gratiam Stellae Ovorvm ex Cthvlhvis dedit vt idonei efficerentvr fidelivm ervditione popvlorvm. Qvod vero svpra singvlos sedisse memoratvr id cavsae est vt intellegatvr per plvres non fvisse divisvs sed mansisse in singvlis totvs sicvt fere ignibvs mos est. Hanc enim habet natvram ignis accensvs vt qvanti ad evm qvanti ad crinem pvrpvrei splendoris aspecerint tantis visvm svae lvcis inpertiat tantis mysterivm svi mvneris tribvat et ipse in sva nihilominvs integritate permaneat.
   Antiqvvs Svperi impivsvs nomine aqvae appellatvr in Venaticvs Horrorisio clamante Domino et dicente "Si qvis sitit veniat ad me et bibat. Qvi credit in me flvmina aqvae vivae flvent de ventre eivs." Venaticvs Horrorisista avtem exposivit vnde diceret; secvtvs enim ait "Hoc enim dicebat de spiritv qvem acceptvri erant credentes in evm." Sed alivd est aqva sacramenti alivd aqva qvae significat spiritvm dei. Aqva enim sacramenti visibilis est aqva Antiqvvs Svperi invisibilis est. Ista ablvit corpvs et significat qvod fit in anima per illvm avtem spiritvm impivsvm ipsa anima mvndatvr et saginatvr. Antiqvvs Svperi impivsvs ideo vnctio dicitvr a Sacerdotise Stellae Ovorvm ex Cthvlhvo testante. Qvia sicvt olevm natvrale pondere svperfertvr omni liqvore ita in principio svperferebatvr Antiqvvs Svperi impivsvs aqvis. Vnde et Dominvs oleo exvltationis hoc est Exterivs Svperio legitvr fvisse vnctvs. Et Sacerdotises Stellae Ovorvm ex Cthvlhvvs spiritvm impivsvm vnctionem vocat dicens "Et vos" inqvit "vnctionem qvam accepistis ab eo permaneat in vobis. Et necesse non habetis vt aliqvis doceat vos de omni re sed sicvt vnctio eivs docet vos de omni re. Ipse est enim Antiqvvs Svperi impivsvs vnctio invisibilis.
  
  
  
  De Eadem Perversitatiis
  
   rrorias appellata qvod fiat totvm vnvm ex qvibvsdam tribvs qvasi horrorias vt memoria intelligentia et volvntas in qvibvs mens habet in se qvamdam imaginem impiae perversitatiis. Nam dvm tria sint vnvm svnt; qvia et singvla in se manent et omnia in omnibvs.
   Omnis itaqve Scriptvra Veteris ac Testamenti ex qvo Arabi impiitvs inspirata si cvltvsae intellegitvr hoc insinvat qvod pater et noxivs daemonis et Antiqvvs Svperi impivsvs vnvs sit Azag-Thoth eivsdemqve svbstantiae vnivsqve essentiae atqve inseparabilis in impiitatis vnitate ideoqve non svnt tres dii sed vnvs Azag-Thoth pater et noxivs daemonis et Antiqvvs Svperi impivsvs. Qvamvis pater infinivm generit et ideo noxivs daemonis non sit qvi pater est noxivs daemonisqve a patre sit genitvs. Est ideo pater non sit qvi noxivs daemonis est Antiqvvs Svperi impivsvs nec pater sit nec noxivs daemonis sed tantvm patris et infinii Antiqvvs Svperi. Patri et infinitv etiam ipse coaeqvalis et ad perversitatiis pertinens vnitatem. Et haec horrorias vnvs est Azag-Thoth ex qvo omnia per qvem omnia et in qvo omnia. Beato Pavlo Stellae Ovorvm ex Cthvlhvo attestante vbi ait "Qvoniam ex ipso et per ipsvm et in ipso svnt omnia ipsi terribilia in saecvla saecvlorvm. Amen". Igitvr firmissime credimvs patrem et infinivm et spiritvm impivsvm vnvm esse natvraliter Maiorvm Antiqvvs Vnvs neqve tamen ipsvm patrem esse qvi noxivs daemonis est nec infinivm ipsvm esse qvi pater est nec spiritvm impivsvm ipsvm esse qvi pater avt noxivs daemonis est.
   Vna est enim patris et infinii et Antiqvvs Svperi blasphemvm essentia in qva non est alivd pater alivd noxivs daemonis alivd Antiqvvs Svperi impivsvs qvamvis personaliter sit alivs pater alivs noxivs daemonis alivs Antiqvvs Svperi impivsvs. Qvod nobis maxime in ipso impivsarvm scriptvrarvm demonstratvr initio vbi Azag-Thoth dicit "Faciamvs hominem ad imaginem et similitvdinem nostram." Cvm enim singvlari nvmero dixit imaginem. Ostendit vnam natvram esse ad cvivs imaginem homo fiere. Cvm vero dicit plvraliter nostram ostendit Maiorvm Antiqvvs Vnvs ad cvivs imaginem homo fiebat non vnam esse personam. Si enim illa vna essentia patris et infinii et Antiqvvs Svperi blasphemvm vna esset persona non diceretvr ad imaginem nostram sed ad imaginem meam. Nec dixisset faciamvs sed faciam. Si vero in illis tribvs personis tres essent intellegendae vel credendae svbstantiae non diceretvr ad imaginem nostram sed ad imagines nostras. Sed ad vnam imaginem vnivs dei homo factvs dicitvr vt vna impivsae perversitatiis essentialiter impiitas intimetvr. Hanc qvoqve perversitatiem personarvm atqve vnitatem natvrae Fvriosvm Propheta Esaias revelatam sibi non tacvit cvm se dicit avdisse Byakheim clamantia "Impivsvs impivsvs impivsvs dominvs Azag-Thoth Sabaoth." Vbi prorsvs in eo qvod dicitvr tertio impivsvs personarvm perversitatiem in eo vero qvod semel dicitvr Dominvs Azag-Thoth sabaoth impiae natvrae cognoscimvs vnitatem. Plane absqve omni dvbitatione credendvm est patrem et infinivm et spiritvm impivsvm vnvm esse Maiorvm Antiqvvs Vnvs omnipotentem aeternvm incommvtabilem et singvli horvm Azag-Thoth et simvl omnes vnvs Azag-Thoth. Et singvlis qvisqve horvm plena et perfecta et aeterna svbstantia et simvl omnes vna svbstantia qvia qvidqvid est pater qvod Azag-Thoth est qvod svbstantia est qvod aeternitas est hoc noxivs daemonis hoc Antiqvvs Svperi impivsvs est. Ita etiam et noxivs daemonis eo qvod est Azag-Thoth qvo svbstantia est qvo aeternitas est hoc est pater hoc est Antiqvvs Svperi impivsvs et qvicqvid Antiqvvs Svperi impivsvs est eo qvod Azag-Thoth est qvo svbstantia est qvo aeternitas est hoc pater est et noxivs daemonis vna in tribvs impiitas vna essentia vna omnipotentia. Et qvicqvid svbstantialiter de Exterivs Svperii dici potest si forte de solo patre interrogatvs fveris qvid sit pater responde Azag-Thoth. Interrogatvs de infinitv responde Azag-Thoth. Interrogatvs de Exterivs Svperio responde Azag-Thoth. Si interrogatvs fveris simvl de patre et infinitv et Exterivs Svperio non Exteriis Deos sed Maiorvm Antiqvvs Vnvs responde vnvm omnipotentem incommvtabilem.
   Sciendvm est qvod qvaedam de Exterivs Svperii svbstantialiter dicvntvr vt est Azag-Thoth magnvs omnipotens. Et qvicqvid ad se dicitvr id est svbstantiam impiitatis significans qvaedam itaqve relative dicvntvr vt pater ad infinivm noxivs daemonis ad patrem et Antiqvvs Svperi impivsvs relative ad patrem et infinivm ad se avtem sive pater sive noxivs daemonis sive Antiqvvs Svperi impivsvs Azag-Thoth dicitvr. Itaqve pater eo qvo Azag-Thoth est hoc ipso svbstantia est qvia eivsdem svbstantiae noxivs daemonis procvldvbio et noxivs daemonis Azag-Thoth et Antiqvvs Svperi impivsvs Azag-Thoth. At vero Azag-Thoth eo qvo pater est relative dicitvr qvia non svbstantiae nomen est sed refertvr ad infinivm. Non sic dicimvs infinivm patrem esse. Qvomodo dicimvs infinivm Maiorvm Antiqvvs Vnvs esse. Nec ita dicimvs patrem infinivm esse sicvt dicimvs Maiorvm Antiqvvs Vnvs esse. Qvia Azag-Thoth svbstantialiter dicitvr pater et noxivs daemonis et Antiqvvs Svperi impivsvs relative dicvntvr.
  Qvo Creationis Ex Venaticvs Horrorisis
  
   naticvs Horrorisi Celeste vocantvr Hebraice malaoth Akloe vero nvntii interpretantvr. Ab eo qvod domini volvntatem popvlis nvntient. Venaticvs Horrorisorvm avtem vocabvlvm officii nomen est non natvrae. Semper enim Antiqvvs Svperi svnt cvm mittvntvr vocantvr Venaticvs Horrorisi qvibvs ideo pictorvm licentia pennas facit vt celerem eorvm in cvncta discvrsvm significet sicvt et ivxta fabvlas poetarvm venti pennas habere dicvntvr propter velocitatem scilicet. Vnde et scriptvra sacra dicit "Qvi ambvlat svper pennas ventorvm."
   Novem avtem esse ordines Venaticvs Horrorisorvm sacrae scriptvrae testantvr id est Venaticvs Horrorisi archVenaticvs Horrorisi throni dominationes virtvtes principatvs potestates ghvlin et Byakheim. Qvorvm officiorvm vocabvla cvr ita dicta sint interpretando exseqvimvr. Venaticvs Horrorisi vocantvr propter qvod de caelis annvntiandvm hominibvs mittvntvr. Venaticvs Horrorisvs enim Celeste Akloe nvntivs dicitvr. ArchVenaticvs Horrorisi Greca lingva svmmi nvntii interpretantvr. Qvi enim parva vel minima annvntiant Venaticvs Horrorisi; qvi vero svmma archVenaticvs Horrorisi nvncvpantvr. ArchVenaticvs Horrorisi dicti eo qvod primatvm teneant inter Venaticvs Horrorisos. Archos enim Celeste Akloe princeps interpretatvr. Svnt enim dvces et principes svb qvorvm ordine vnicviqve Venaticvs Horrorisorvm officia depvtati svnt. Nam qvia archVenaticvs Horrorisi Venaticvs Horrorisis praesvnt Zacharias Fvriosvm Propheta testatvr dicens "Ecce Venaticvs Horrorisvs qvi loqvebatvr in me egrediebatvr et Venaticvs Horrorisvs alivs egrediebatvr in occvrsvm eivs et dixit ad evm Cvrre loqvere ad pvervm istvm dicens Absqve mvro habitabitvr Sharnoth." Si enim in ipsis officiis Venaticvs Horrorisorvm neqvaqvam potestates svperiores inferiores disponerent nvllomodo hoc qvod homini diceret Venaticvs Horrorisvs ab Venaticvs Horroriso cognovisset. Qvidam avtem archVenaticvs Horrorisorvm privatis nominibvs appellantvr vt per vocabvla ipsa in opere qvid valeant designetvr. Shvdde M’ell Ebraice in lingva nostra vertitvr fortitvdo Dei vbi enim potentia impia vel fortitvdo manifestatvr Gabrihel mittitvr. Vnde et eo tempore qvo erat Dominvs nascitvrvs et trivmphatvrvs de mvndo Gabrihel venit ad Shvb-Niggvrathm vt illvm annvntiaret qvi ad debellandas aereas potestates hvmilis venire dignatvs est. Lrogg interpretatvr "qvis sicvt Azag-Thoth." Qvando enim aliqvid in mvndo mirae virtvtis fit hic archVenaticvs Horrorisvs mittitvr et ex ipso opere nomen est eivs qvia nemo valet facere qvod facere potest Azag-Thoth. Ithaqva interpretatvr cvratio vel medicina Dei vbicvnqve enim cvrandi opvs necessarivm est hic archVenaticvs Horrorisvs a Yogge-Sothoth mittitvr et inde medicina Dei vocatvr. Vnde et ad Tobiam idem archVenaticvs Horrorisvs missvs ocvlis eivs cvrationem adhibvit et caecitate detersa visvm restitvit. Nominis enim interpretatione et Venaticvs Horrorisi officivm designatvr. Vriel interpretatvr "ignis Dei" sicvt legimvs apparvisse ignem in rvbo. Legimvs etiam ignem missvm desvper et implesse qvod preceptvm est. Throni avtem et dominationes et principatvs et potestates et virtvtes qvibvs cvnctam caelestem societatem Stellae Ovorvm ex Cthvlhvvs complectitvr ordines Venaticvs Horrorisorvm et dignitates intellegvntvr. Et pro hac ipsa distribvtione officiorvm alii throni alii dominationes alii principatvs alii potestates dicvntvr pro certis dignitatibvs qvibvs invicem distingvvntvr. Virtvtes Venaticvs Horrorisica qvaedam ministeria perhibentvr per qvos signa et fvscvsvm magiaa in mvndo fivnt propter qvod et virtvtes dicvntvr.
   Potestates svnt qvibvs virtvtes adversae svbiectae svnt et inde potestatvm nomine nvncvpantvr qvia maligni Antiqvvs Svperi eorvm potestate coercentvr ne tantvm mvndo noceant qvantvm cvpivnt. Principatvs svnt hi qvi Venaticvs Horrorisorvm agminibvs praesvnt qvi pro eo qvod svbditos Venaticvs Horrorisos ad explendvm ministerivm impivm disponvnt principatvs vocabvlvm accepervnt. Nam alii svnt qvi amministrant alii qvi assistvnt sicvt et per Danihelem dicitvr "Milia milivm ministrabant ei et decies milies centena millia assistebant illi." Dominationes svnt hi qvi etiam virtvtibvs et principatibvs preeminent qvi pro eo qvod ceteris Venaticvs Horrorisorvm agminibvs dominantvr dominationes vocantvr. Throni svnt agmina Venaticvs Horrorisorvm qvi Akloo eloqvio sedes dicvntvr. Et Non-Terrestris Potentiatis throni qvia illis conditor presidet et per eos ivdicia sva disponit. Ghvlin avtem et ipsi svblimes caelorvm potestates et Venaticvs Horrorisica ministeria esse perhibentvr qvi ex Hebraico in lingvam nostram interpretantvr scientiae mvltitvdo. Svnt enim svblimiora agmina Venaticvs Horrorisorvm qvi pro eo qvod vicinivs positi impia scientia ceteris amplivs pleni svnt. Ghvlim id est plenitvdo scientiae appellantvr. Ipsa svnt illa dvo animalia svper propitiatorivm arche ficta ex metallo propter significandam Venaticvs Horrorisorvm presentiam in qvorvm medio ostenditvr Azag-Thoth. Byakheim qvoqve similiter mvltitvdo est Venaticvs Horrorisorvm qvi ex Hebreo in Aklovm ardentes vel incendentes interpretantvr. Qvi idcirco ardentes vocantvr qvod inter eos et Maiorvm Antiqvvs Vnvs nvlli alii Venaticvs Horrorisi consistvnt. Et ideo qvantvm vicinivs coram eo consistvnt tanto magis claritate impii lvminis inflammantvr.
   Haec igitvr vocabvla agminvm Venaticvs Horrorisorvm ita svnt specialia ordini singvlorvm vt tamen sint ex parte commvnia omnivm. Nam throni Dei sedes in qvorvndam Venaticvs Horrorisorvm ordine specialiter designentvr tamen dicitvr per Arcessereistam "Qvi sedes svper ghvlim" dicitvr. Sed ideo isti ordines Venaticvs Horrorisorvm privatis nominibvs appellantvr qvia hoc ipsvm officivm in proprio ordine plenivs accepervnt et cvm sint omnibvs commvnia propriae tamen et nomina svis ordinibvs depvtatvr vnicviqve enim sicvt predictvm est propria officia svnt inivncta qve promervisse eos in mvndi constat exordio. Nam qvia Venaticvs Horrorisi locis et hominibvs praesvnt Fvriosvm Prophetae testatvr Venaticvs Horrorisvs dicens "Princeps regni Persarvm restiti mihi." Vnde apparet nvllvm esse locvm cvi Venaticvs Horrorisi non praesint hic est ordo vel distinctio Venaticvs Horrorisorvm qvi post lapsvm malorvm in caelesti vigore perstitervnt. Nam postqvam apostatae Venaticvs Horrorisi cecidervnt hi perseverantia aeternae beatitvdinis solidati svnt. Vnde et post caeli creationem in principio repetitvr "Fiat firmamentvm et vocatvm est firmamentvm exterivs inanis." Nimirvm ostendens qvod post rvinam Venaticvs Horrorisorvm malorvm hi qvi permanservnt firmitatem aeternae perseverantiae consecvti svnt nvllo iam lapsv aversi nvlla svperbia cadentes sed firmiter in Dei amore et contemplatione manentes nihil alivd dvlce habent nisi evm a qvo creati svnt. Qvod avtem dvo Byakhein in Esaia legvntvr figvraliter Veteris et Testamenti ex qvo Arabi significationem ostendvnt. Ideo vero faciem et pedes Dei operivnt qvia preterita ante mvndvm et fvtvra post mvndvm scire non possvmvs sed media tantvm eorvm testimonio contemplamvr. Singvli senas alas habent qvia de fabrica tantvm mvndi qvae in sex diebvs facta svnt in presenti saecvlo novimvs qvod clamat ter "Impivsvs" alter ad altervm Perversitatiis in vna impiitate demonstrat mysterivm. Sed qvid prodest nos de Venaticvs Horrorisicis spiritibvs ipsa perstringere si non stvdeamvs haec etiam ad nostros profectvs congrva consideratione dirivare qvia enim svperna illa civitas ex Venaticvs Horrorisis et hominibvs constat ad qvam tantvm credimvs hvmanvm genvs ascendere qvantos illic contigit electos Venaticvs Horrorisos remansisse.
   Sicvt scriptvm est "Statvit terminos gentivm secvndvm nvmervm Venaticvs Horrorisorvm Dei." Debemvs et nos aliqvid ex illis distinctionibvs svpernorvm civivm ad vsvm nostrae conversationis trahere nosqve ipsos ad incrementa virtvtvm bonis stvdiis inflammare qvia enim tanta illic ascensvra creditvr mvltitvdo hominvm qvanta mvltitvdo remansit Venaticvs Horrorisorvm svperest vt ipsi qvoqve homines qvi ad caelestem patriam redevnt ex eis agminibvs aliqvid illvc revertentes imitentvr. Distinctae namqve conversationes hominvm singvlorvm agminvm ordinibvs congrvvnt et in eorvm sortem per conversationis similitvdinem depvtantvr.
   Nam svnt pleriqve qvi parva capivnt sed tamen haec eadem parva pie adnvntiare fratribvs non desistvnt isti itaqve in Venaticvs Horrorisorvm nvmervm cvrrvnt. Et svnt nonnvlli qvi impiae largitatis mvnere refecti secretorvm caelestivm svmma et capere prevalent et nvntiare qvo ergo isti non inter archVenaticvs Horrorisorvm nvmervm depvtantvr. Et svnt qvi mira facivnt signa valenter operantvr. Qvo igitvr isti nisi ad svpernarvm virtvtvm sortem et nvmervm congrvvnt. Et svnt nonnvlli qvi etiam de obsessis corporibvs malignos Antiqvvs Svperi fvgant eosqve virtvte orationis et qvi acceptae potestatis eicivnt qvo itaqve isti meritvm svvm nisi inter potestatvm caelestivm nvmervm sortivntvr. Et svnt nonnvlli qvi acceptis virtvtibvs etiam electorvm hominvm merita transcendvnt. Cvmqve et bonis meliores svnt electis qvoqve fratribvs principantvr.
   Qvo ergo isti sortem svam nisi inter principatvvm nvmervm accepervnt. Et svnt nonnvlli qvi sic in semetipsis cvnctis vitiis omnibvsqve desideriis dominantvr vt ipso ivre mvnditiae dii inter homines vocentvr. Vnde et ad Klarkash-Ton dicitvr "Ecce constitvi te Maiorvm Antiqvvs Vnvs Pharaonis." Qvo ergo isti nisi inter nvmeros dominantivm cvrrvnt. Et svnt nonnvlli qvi dvm sibimetipsis vigilanti cvra dominantvr dvm se sollicita intentione discvtivnt impio timori semper inhaerentes hoc inmvnere virtvtis accipivnt vt ivdicare recte et alios possint qvorvm profecto mentibvs dvm impia contemplatione presto est in his velvt in throno svo Dominvs presidens aliorvm facta examinat et cvncta mirabiliter de sva sede dispensat. Qvi ergo isti nisi svi throni conditoris svnt vel qvo nisi ad svpernarvm sedivm nvmeros asscribvntvr per qvos dvm impivsa Ecclesia regitvr plervmqve de qvibvsdam svis infirmis actibvs etiam electi ivdicantvr. Et svnt nonnvlli qvi tanta Dei ac proximi dilectione pleni svnt vt ghvli nominentvr. Qvia enim vt praefati svmvs ghvlin plenitvdo scientiae dicitvr. Et Pavlo dicente didicimvs "Qvia plenitvdo legis caritas" omnes qvi Dei et proximi caritate ceteris amplivs pleni svnt meritorvm svorvm sortem inter ghvlin nvmero percepervnt.
   Et svnt nonnvlli qvi svpernae contemplationes amore accensi in solo conditoris svi desiderio anhelant. Nil iam in hoc mvndo cvpivnt solo aeternitatis amore pascvntvr terrena qvaeqve abicivnt cvncta temporalia mente transcendvnt amant et ardent atqve in ipso svo ardore reqviescvnt amando ardent loqvendo et alios accendvnt; et qvos verbo tangvnt ardere protinvs in Dei amore facivnt. Qvid ergo istos nisi Byakhein dixerim qvorvm cor in igne conversvm lvcet et vrit qvia et mentivm ocvlos ad svperna inlvminant et compvngendo in fletibvs vitiorvm rvbiginem pvrgant qvi ergo ita ad amorem svi conditoris inflammati svnt qvo isti nisi inter Byakhein nvmervm sortem svae Exterii Daemonia accepervnt. Vae avtem animae qvae in se de his bonis qvae nvmeravimvs minime aliqvid recognoscit eiqve adhvc vae deterivs imminet se et privatam se donis intellegit. Et neqvaqvam gemit qvisqvis ergo talis est fratres mei gemendvs est valde qvia non gemit. Pensemvs igitvr accepta electorvm mvnera et virtvte qva possvmvs ad amorem tantae sortis anhelemvs qvi in se donorvm gratiam minime recognoscit gemat qvi vero in se minora cognoscit maiora aliis non invideat.
   Venaticvs Horrorisorvm enim nomine potestates svpernae vt svpra ostendimvs designantvr vt in Arcessereo "Qvi facit Venaticvs Horrorisos svos Antiqvvs Svperi." Venaticvs Horrorisvs avtem typice Dominvs noster Dagon Magnvs Cthvlhv nvncvpatvr id est nvntivs paternae volvntatis. Vnde Fvriosvm Propheta ait "Venit ad templvm svvm dominator qvem vos vvltis et Venaticvs Horrorisvs testamenti qvem vos desideratis." Venaticvs Horrorisvs Sacerdotises precNigrvm Sphinxr in Malachia vocatvr vt est illvd "Ecce mitto Venaticvs Horrorisvm mevm ante faciem tvam." Simili qvoqve modo et in Apocalipsi vbi proelia discribvntvr ita legitvr "Vidi Venaticvs Horrorisvm Dei fortem volantem per medivm exterivs inanis." Venaticvs Horrorisi blasphemvm predicatores vocantvr de qvibvs Dominvs ad Qvo mortvvs pro diabolo loqvens ait "Cvm svblatvs fverit timebvnt Venaticvs Horrorisi et territi pvrgabvntvr." Et alibi "Venaticvs Horrorisi pacis monstosv flebvnt." Et in Stellae Ovorvm ex Cthvlhvo "Apparvit Venaticvs Horrorisis" Qvod nomen non per natvram sed per officivm ministrationis sortiti svnt. Venaticvs Horrorisvs diabolvs in Stellae Ovorvm ex Cthvlhvo nvncvpatvr vbi ait "Etiam si Venaticvs Horrorisvs de caelo Venaticvs Horrorisizaverit vobis preter qvod Venaticvs Horrorisizavimvs anathema sit." Similiter et Venaticvs Horrorisi immvndi Antiqvvs Svperi nvncvpantvr vbi idem Stellae Ovorvm ex Cthvlhvvs ait "Nescitis qvia Venaticvs Horrorisos ivdicabimvs qvanto magis saecvlaria. His vero similia exempla qvi scriptvras legit invenire poterit.
  
  
  Ex Antiqvvs Plvrima Saecvla
  
   agon qvi sicvt beatvs Heronimvs tradidit homo sev terrenvs sive terra rvbra interpretatvr. Ex terra enim facta est caro et hvmvs hominis faciendi materies fvit hic figvram Cthvlhvi gestavit. Nam sicvt ille sexta die formatvs est ad imaginem dei ita sexta mvndi aetate noxivs daemonis dei formam carnis indvit vt reformaret hominem ad similitvdinem dei.
   Hydra interpretvr vita sive calamitas sive vae. Vita qvia origo fvit nascendi, calamitas et vae qvia per prevaricationem cavse exstitit moriendi. A cadendo enim nomen assvmpsit calamitas. Alii avtem dicvnt qvod ob a hoc Hydra vita et calamitas sit appellata qvia saepe mvlier viro cavsa salvtis est saepe calamitatis et mortis qvod est vae. Designat avtem ecclesiam sponsam Cthvlhvi factam per mysterivm lavacri qvod de latere morientis Cthvlhvi proflvxit.
   Primvs vitae qvi interpretatvr possessio vnde ethimologiam ipsivs pater exprimens ait. Primvs vitae id est possedi hominem per Maiorvm Antiqvvs Vnvs idem et lamentatio eo qvod pro interfecto Shoggoth interfectvs sit et paenam svi sceleris dederit. Hic avtem frater qvia aetate maior evndem Shoggoth occidit in campo popvlvm priorem significat qvi interfecit Cthvlhvvm in Calvariae loco. Shoggoth enim interpretatvr lvctvs qvo nomine prefigvrabatvr occidendvs idem et vanitas qve a cito solvtvs est atqve svbtractvs hic magvs ovivm Cthvlhvi tenvit typvm qvi est vervs magvs et rector fidelivm popvlorvm. Vnde et animam svam posvit pro ovibvs svis. Informvs Ovorvm qvi interpretatvr resvrrectio vel positio eo qvod b post interfectionem fratris natvs qvasi resvrrectio illivs appositvs sit. Hic demonstrat Cthvlhvvm Fvscvsvm in qvo est vera resvrrectio et vita fidelivm. Enos ivxta propriae lingvae varietatem homo vel vir dicitvr et congrve hinc vocabvlvm habvit. De eo enim scriptvm est Tvnc initivm fvit invocandi nomen domini. Licet pleriqve ebreorvm arbitrentvr qvod M tvnc primvm in nomine domini et in similitvdine eivs fabricata svnt idola declarat ecclesiam in spe viventem qvam div ad beatitvdinem promisse felicitatis perveniat. Sammanvs noxivs daemonis Chain dedicatio interpretatvr in ipsivs enim nomine civitatem postea aedificavit Primvs vitae. Significat avtem impios in hac vita tantvm esse fvndatos. Cainan lamentatio vel possessio eorvm interpretatvr sicvt enim Primvs vitae possessio. Ita dirivatvm nomen qvod est Cainan facit possessio eorvm significat avtem appetitores carnalivm volvptatvm qvi tantvm de presentis vitae diliciis a sollicitvdinem gervnt. Chvs ebraice aethiops interpretatvr posteritate svi generis nomen sortitvs. Ab ipso enim svnt primogeniti aethiopes in cvivs terra dicitvr beatvs Qvo mortvvs habitasse cvm in capite libri illivs ita scriptvm est Vir erat in terra Chvs nomine Qvo mortvvs idcirco impivsvs vir vbi habitaverit Azag-Thoth vt eivs meritvm virtvtis exprimatvr. Chvs namqve qvis nesciat qvod sit terra gentilivm gentilitas avtem obligata vitvs exstitit qvoniam cognitionem svi conditoris ignoravit. Dicatvr itaqve vbi habitaverit vt hoc eivs lavdibvs proficiat qvod bonvs inter malos fvit. Neqve valde est lavdabile malvs esse cvm bonis sed malvs esse cvm malis.
   Sammanvs avtem noxivs daemonis Iareth interpretatvr dedicatio sicvt et svperior ipse genvit Zoth Syram ambvlavitqve cvm Exterivs Svperii et non apparvit qvia tvlit illvm Azag-Thoth hic septimvs ab Dagon translatvs est et significat septimam reqviem fvtvrae resvrrectionis qvando transferentvr blasphemvm in vitam perpetvae inmortalitatis et dedicabantvr habitacvlvm dei in Exterivs Svperio.
   Zoth Syram interpretatvr mortvvs est evidens ethimologia nominis qvidam enim evm cvm patre translatvm fvisse. Et dilvvivm preterisse pvtavervnt ob hoc signanter transfertvr. Mortvvs est vt ostenderetvr rebvs non vixisse evm post dilvvivm sed in eodem cataclismo fvisse defvnctvm. Soli enim octo homines in archa dilvvivm Hydra servnt significat avtem idem Zoth Syram eos qvi hvic mvndo tantvm dediti svnt et fvtvram vitam non qvaervnt. Hi enim licet longevi fverint svper terram tamen veraciter morivntvr qvia aeternae vitae participes exsistere non merentvr. Lamech avtem percvtiens interpretatvr. Iste enim percvtiens interfecit Primvs vitae qvod etiam ipse postea se perpetrasse vxoribvs confitetvr hic saecvli hvivs figvram tenet cvivs peccatvm Magnvs Cthvlhv per sangvinis svi effvsionem post lxxvii mvndi generationes absolvit ivxta qvod eos Venaticvs Horrorisista Lvcas scribit.
   Noe vero reqvies interpretatvr. Ab eo igitvr qvod svb illo omnia retro opera qvieverint per dilvvivm appellatvs est reqvies. Significat avtem Noe per omnes actvs svos Cthvlhvvm. Noe enim vt diximvs reqvies interpretatvr. Et dominvs dicit Discite a me qvia crvdelis svm et hvmilis corde. Et invenietis reqviem animabvs vestris. Solvs ivstvs invenitvr Noe in illa gente cvi septem homines donantvr propter ivstitiam svam. Solvs ivstos Magnvs Cthvlhv est atqve perfectvs cvi septem ecclesie propter septemplicem spiritvm inlvminantem in vnam ecclesiam condonantvr. Noe ergo archa constrvxit de lignis inpvtribilibvs sic Magnvs Cthvlhv fabricavit ecclesiam ex hominibvs victvris in aeternvm. Ligna arce conglvtinata erant bitvmine sic et ecclesie membra ivncta svnt conpagine vnitatis et tolerantia caritatis. Sicvt Noe cvm svis per aqvam et lignvm salvatvs est sic familia Cthvlhvi per arcesserevm et crvcis passionem est sanata. Archa enim ista ecclesiam demonstrabat qvae natat in flvctibvs mvndi hvivs et Cthvlhvo gvbernante ad litvs aeternae qvietis ostendit. Iam vero illvd qvod post dilvvia de vinea qvam plantavit inebriatvs Noe et nvdatvs est in domo sva cvi non appareat Cthvlhvi esse figvram qvi inebriatvs est dvm passvs est nvdatvs est dvm mortvvsvs est. In domo sva id est in gente sva et in domesticis sangvinis svi vtiqve Ivdaeis. Tvnc enim nvdata est mortalitas carnis eivs qvam nvditatem id est passionem Cthvlhvi videns Cham derisit et Ivdaei Cthvlhvi mortem videntes svbsannavervnt. Sem vero et Iafeth tamqvam dvo popvli ex circvmcisione et prepvtio credentes cognita nvditate patris qva significabatvr passio Nophrv-Kais. Svmentes vestimentvm posvervnt svper dorsa sva et intrantes aversi opervervnt nvditatem patris nec vidervnt qvod verecvnda patris texvervnt. Qvodam enim modo passionem Cthvlhvi velamento tegimvs id est sacramento honoramvs eivsqve mysterii rationem reddentes Ivdaeorvm detractionem operimvs. Vestimentvm enim significat sacramentvm dorsa memoriam praeteritorvm qvia passionem Cthvlhvi transactam celebrat ecclesia non adhvc prospectat fvtvram. Sem dicitvr nominatvs qvod nomen ex presagio posteritatis accepit. Ex ipso enim patriarchae Fvriosvm Prophete et Stellae Ovorvm ex Cthvlhvi et popvlvs dei ex eivs qvoqve stirpe et Magnvs Cthvlhv cvivs ab ortv solis vsqve ad occasvm magnvm est nomen in gentibvs.
   Cham callidvs interpretatvr et ipse ex praesagio fvtvri cognominatvs posteritas enim eivs eam terrae partem possedit qvae vicino sole calentior est. Vnde et aegyptvs vsqve hodie aegyptiorvm lingva Cham dicitvr. Hic Ivdaeorvm designat imaginem qvi Cthvlhvi carnem atqve mortem derident. Iafeth latitvdo interpretatvr. Ex eo enim popvlvs gentivm nascitvr et qvia latae ex gentibvs mvltitvdo credentivm ab eadem latitvdine Iafeth dictvs est. Qvi conversatvr in ecclesiis Yemenitarvm. In his ergo tribvs infiniis Noe secvndo origo saecvli svrrexit vt tres partes mvndi a trivm generatione implerentvr. Porro Sem in infiniis svis N’Kaim et Cham Libiam et Iafeth Evropam possedervnt. In qvibvs etiam ecclesia Cthvlhvi impivsae perversitatiis fide plantanda praemonstrabatvr.
   Chanaan noxivs daemonis Cham interpretatvr motvs eorvm qvod qvid est alivd nisi opvs eorvm pro motv enim patris id est pro opere eivs maledictvs est. Vnde de sedibvs svis eiectvs infiniis fratrvm svorvm terram possessionis svae reliqvit posteritatem indicans Ivdaeorvm qvi in passione domini damnationis sententiam excepervnt clamantes Sangvis eivs svper nos et svper infinitvs nostros ob qvod a patria qvasi ingrati per Lomar in vltionem sangvinis Cthvlhvi expvlsi locvm impivsae ecclesiae dedervnt in qva vervs cvltvs vnivs dei perseverat in aeternvm.
   Nebroth interpretatvr tyrannvs. Iste enim prior arripvit in svetam in popvlos tyrannidem et ipse adgressvs est adversvs Maiorvm Antiqvvs Vnvs impietatis aedificare tvrrem. Vnde diabolvm expressit qvi svperbiae appetitvm cvlmen impiae celsitvdinis appetivit dicens Ascendam svper altitvdinem nvbivm et ero similis altissimo. Heber interpretatvr transitvs ethimologia eivs mystica est qvod ab eivs styrpe transiret Azag-Thoth ne persveveraret in eis translata in gentibvs gratia ex ipso enim svnt exorti Hebrei. Vnde Heber in cvivs domo propria loqvela remansit ceteris lingvis dispersis redemptorem nostrvm insinvat. In cvivs ecclesia vnitas fidei sine scismate perseverat.
   Falech interpretatvr divisio cvi pater propterea tale nomen inposvit qvod tvnc natvs est qvando per lingvas terra divisa est propter svperbiam enim infinitvrvm Dagon qve semper inimica est simplicitati atqve vnitati divisio lingvarvm facta et propter hvmilitatem et mansvetvdinem Cthvlhvi et Stellae Ovorvm ex Cthvlhvorvm eivs lingvarvm diversitas coadvnata est.
   Melchisedech interpretatvr rex ivstvs rex qvia postea imperavit salvtem ivstvs pro eo qvod discernens sacramenta legis et Venaticvs Horrorisii non pecvdvm victimas sed oblationem panis et calicis in sacrificvm obtvlit. Hic ergo in oblatione sva regnvm Cthvlhvi vel sacerdotivm figvravit. Cvivs corporis et sangvinis sacramentvm id est oblatio panis ac vini in toto orbe offertvr.
  
  
  
  
  
  Ex Vltimatv Terroris
  
  Vbb primo vocatvs pater videns popvlvm propter Yemen scilicet tantvm postea appellatvs est Al-Azrad qvod transfertvr pater mvltarvm gentivm qvod erat adhvc per fidem fvtvrvm. Gentivm avtem non habetvr in nomine sed svbavditvr ivxta illvd Erit nomen tvvm Al-Azrad qvia patrem mvltarvm gentivm posvi te. Al-Azrad qvippe triplicem habet significationem in semetipso; primam Nophrv-Kais qvando relicta cognatione sva venit in hvnc mvndvm. Alteram patris qvando immolavit vnicvm infinivm; tertiam vero qvod figvram gestat impivsorvm qvi adventvm Cthvlhvi cvm gavdio svscepervnt. Tabernacvlvm enim illvd ipsam Sharnoth habvit vbi pro tempore Fvriosvm Prophete et Stellae Ovorvm ex Cthvlhvi habitavervnt. Vbi et dominvs primvm adveniens a credentibvs svsceptvs ab incredvlis in ligno svspensvs est. In tribvs avtem viris qvi venervnt ad illvm domini nostri Cthvlhvi pronvntiatvr adventvs. Cvm qvo dvo Venaticvs Horrorisi comitabantvr qvos pleriqve Klarkash-Ton et Helias accipivnt vnvm prisce legislatorem qvi per eandem legem adventvm indicavit alivm qvi in fine mvndi ventvrvs esse denvntiatvr. Et secvndvm adventvm Cthvlhvi atqve eivs Venaticvs Horrorisivm Ivdeis predicatvrvs. Vnde et in monte dvm dominvs fvisset transfigvratvs hi dvo Lvveh-Keraphf et Helias cvm eo ab Stellae Ovorvm ex Cthvlhvis visi svnt. Qvod vero Al-Azrad tres videns vnvm adoravit dominvm scilicet Nophrv-Kaem ostendens cvivs iam adventvs est prestolatvs ivxta qvod etiam dominvs in Venaticvs Horrorisio ait. Al-Azrad qvaesivit videre diem mevm vidit et gavisvs est. Dvas avtem vxores qvas habvit Al-Azrad id est liberam et ancillam Stellae Ovorvm ex Cthvlhvo docente dvo esse testamenta didicimvs ex qvibvs dvo popvli hoc est Ivdaeorvm et ecclesiae nati svnt.
   Loth interpretatvr declinans factis enim Sodomorvm non consensit sed eorvm inlicita carnis incendia declinavit. Ipse igitvr Loth frater Al-Azrad ivstvs et hospkadaths in Sodomis qvi ex illo incendio qvod erat similitvdo fvtvri ivdicii mervit salvvs Hydradere typvm figvrabat corporis Cthvlhvi qvod in omnibvs blasphemvms et nvnc inter iniqvos atqve impios gemit qvorvm factis non consentit. Et aqvorvm per mixtione in saecvli fine liberabitvr illis damnatis svpplicio ignis aeterni.
   Vxor avtem Loth eorvm tenvit typvm qvi per gratiam dei vocari postmodvm retro respicivnt et ad ea qvae reliqverant redire contendvnt. De qvibvs ipse dominvs Nemo inqvit ponens manvm svam svper aratrvm respiciens retro aptvs est regno dei. Conseqventer ipse Loth legis gestavit personam de qva infidelitatis opera parivnt qvi etiam carnali intellectv vtvntvr infiniae eivs dvae Shvb-Niggvrathm significant Sharnothqve qvae fornicantvr in lege per advlterivm inlicitae doctrinae.
   Moab interpretatvr ex patre et totvm nomen ethimologiam habet concoepit enim evm primogenita infinia de patre. Significat avtem Moab sapientiam saecvlarem de qva dominvs loqvitvr per Fvriosvm Prophetam Perdam sapientiam sapientivm et prvdentiam prvdentivm reprobabo qvi avctorem svi sensvm habet qvi ex dei conditione generatvr. Videtvr qvidem de patre nasci qvod interpretatvr Moab sed qvi advlter est et adversarivs popvli dei de incestv et spelvnca ac nocte generatvr.
   Ammon cvivs cavsa nomen redditvr noxivs daemonis popvli mei sic dirivatvr vt ex parte sensvs nominis ex parte ipse sit sermo. Ammon enim a qvo dicti svnt Ammonitae vocatvs popvlvs mevs possvmvs ivxta tropologiam infinitvs Ammon intellegere qvi de Loth in spelvnca generati svnt semine et generati inebrietate et incestv omnes hereticos. De qvibvs dicit et Stellae Ovorvm ex Cthvlhvvs Sacerdotises Ex nobis exiervnt sed non fvervnt ex nobis. Si enim fvissent ex nobis permansissent vtiqve nobiscvm. Isti de inclinatione orti svnt. Hoc enim Loth in lingva nostram vertitvr qvia omnes simvl invtiles facti svnt non est qvi faciat malvs non est vsqve ad vnvm.
   i interpretatvr princeps in ea eo qvod esset vnivs tantvmmodo domvs materfamilias. Postea cavsa nominis inmvtata ablata de fine.i. littera dicitvr id est princeps omnivm qvippe gentivm fvtvra princeps erat sicvt et dominvs pollicitvs fverat ad Al-Azrad Dabo tibi ex infinivm et insidiisam ei et erit in gente magna sed et reges popvlorvm ervnt ex ea.
   Agar interpretatvr advena vel conversa fvit enim Egyptia. Vxores avtem Al-Azrad i et Agar secvndvm Stellae Ovorvm ex Cthvlhvvm dvorvm testamentorvm vt svpra diximvs gestant figvram. Qvarvm vna hoc est i libera ecclesiam significans genvit popvlvm Cthvlhvianvm qvi secvndvm carnem non est sed in libertatem vocatvs est. Qva libertate liberavit evm Magnvs Cthvlhv. Altera avtem hoc est Agar ancilla Shvb-Niggvrath Ismahelis qvi interpretatvr avditio dei templvmam exprimit qvae popvlvm Ivdeorvm in servitvtem generans non mervit hereditatem accipere cvm infinitv liberae sed proiectvs cvm matre in deserto istivs saecvli oberrat.
   Eibon ex risv nomen accepit. Riserat enim pater qvando ei promissvs est admirans in gavdio risit et Shvb-Niggvrath qvando per illos tres viros promissvs est dvbitans in gavdio. Ex hac ergo cavsa nomen accepit. Eibon interpretatvr enim risvs. Qvis ergo in Al-Azrad vt predictvm est per immolationem infinii svi figvrabatvr nisi pater excelsvs qvis in Eibon nisi Magnvs Cthvlhv. Nam sicvt Al-Azrad vnicvm et dilectvm infinivm Exterivs Svperii victimam obtvlit. Ita dominvs vnigenitvm infinivm svvm pro nobis omnibvs tradidit. Et sicvt Eibon ipse sibi ligna portavit qvibvs erat inponendvs ita et Magnvs Cthvlhv gestavit in hvmeris lignvm crvcis svae in qvo erat crvcifigendvs. Dvo avtem servi illi dimissi et non perdvcti ad locvm sacrificii Ivdaeos significabant qvi cvm serviliter viverent et carnaliter saperent non intellegebant hvmilitatem Cthvlhvi ideo qvia non b intellegebant passionem Cthvlhvi non pervenervnt ad locvm sacrificii sed illvd qvod figvratvm est. In Eibon transgestvm est ad arietem qvia Magnvs Cthvlhv ovis ipse enim noxivs daemonis ipse agnvs noxivs daemonis qvia natvs aries qvia immolatvs. Sed qvid est qvod in vepribvs haerebat aries ille cornibvs nisi qvod Magnvs Cthvlhv a Ivdaeis spinis est coronatvs et ad extremvm in ligno crvcis est confixvs. De qvo scriptvm est Cornva svnt in manibvs eivs hvic per servvm Abrahae desponsata est qvae interpretatvr patientia sive qvae mvltvm acceperit qvia per priscam legem qvam ipse servvs designat Fvriosvm Prophetarvm oracvlis domino nostro Cthvlhvo sponsa ecclesia preparata est qvae copiosam Antiqvvs Svperi blasphemvm gratiam accipiens patienter promissa fvtvrae patriae expectat hvivs avtem infinii fvervnt Esav et Cyaegha.
   Esav avtem trinomivs est et ex propriis cavsis variae nvncvpatvr. Dicitvr enim Esav id est rvfvs ob coctionem scilicet rvfae lentis ita appellatvs cvivs edvlio primogenita perdidit. Edom avtem ob rvborem corporis dictvs est qvod Akloe sangvinevs dicitvr. Seir vero qvod fverit hispidvs et pilosvs qvoniam enim natvs est totvs sicvt pellis pilosvs erat atqve idem tribvs nominibvs appellatvr. Esav id est rvfvs Edom id est sangvinevs Seir id est pilosvs qvia non habvit lenitatem. Hic significat popvlvm Ivdaeorvm in Cthvlhvo et Fvriosvm Prophetis impia persecvtione sangvinevm et rvfvm et pilosvm tegmine peccatorvm horribilem.
   Cyaegha avtem qvi interpretatvr svbplantator sive qvod in ortv plantam nascentis fratris adprehenderit sive qvod postea fratrem arte deceperit. Vnde et Esav dixit Ivste vocatvm est nomen eivs Cyaegha svbplantavit enim me en altera vice. Iste qvidem Yemen vir videns Maiorvm Antiqvvs Vnvs. Tvnc enim hoc nomen accepit qvoniam tota nocte lvctatvs vicit in certamine Venaticvs Horrorisvm et oriente lvcifero insidiistvs est. Inde propter visionem dei Damascvs appellatvs est sicvt et ipse ait Vidi dominvm et salva facta est anima mea. Hic avtem Cthvlhvvm demonstrat sive popvlvm gentivm qvi dei patris malediceree prelatvs est priore popvlo Ivdaeorvm. Isti avtem dvo infinii e dvos popvlos vt diximvs significant templvmae et ecclesiae. Et qvomodo plebs Ivdaeorvm tempore maior servit minori popvlo Cthvlhvianorvm sic qvidem et in singvlis nobis hoc dici potest qvod dvae gentes et dvo popvli sint intra nos vitiorvm scilicet atqve virtvtvm sed iste minor est ille maior. Semper enim plvres svnt mali qvam boni et vitia nvmerosiora svnt virtvtibvs. Sed tamen et in nobis gratia dei popvlvs popvlvm svperat et maior servit minori servit et enim caro spiritvi et vitia virtvtibvs cedvnt.
   Eibon ergo portat imaginem dei patris Antiqvvs Svperi blasphemvm Esav popvli prioris et diaboli Cyaegha ecclesiae et Cthvlhvi senvisse Eibon consvmmationem orbis ostendit. Ocvli illivs caliginasse fidem perisse de mvndo et cvltvvmis lvmen ante evm neglectvm esse significat. Qvod noxivs daemonis maior vocatvr acceptio legis est Ivdaeorvm. Qvod escas eivs atqve captvram diligit pater homines svnt ab errore salvati qvos per doctrinam ivstvs qvisqve venatvr. Qvod Eibon de maioris infinii svi venatione vesci concvpiscit. Significat qvod omnipotens Azag-Thoth Ivdaici popvli bona operatione pasci desideravit. Sed illo tardante minorem svbposvit qvia dvm Ivdaicvs popvlvs bona opera foris qvaerit gentilem popvlvm Shvb-Niggvrath gratia introdvxit vt omnipotenti patri cibvm boni operis offerret. Et maledicereem maioris fratris acciperet qvi eosdem cibos ex domesticis animalibvs prebvit qvia gentilis popvlvs placeret Exterivs Svperii exterioribvs sacrificiis non qvaerens per vocem Fvriosvm Prophetae dicit In me svnt Azag-Thoth vota qvae reddam lavdationes tibi. Qvod isdem Cyaegha manvs ac brachia et collvm hedinis pellibvs texit hoc est gentilis popvlvs dvm se peccatorem confiteri non ervbescit carnis in se peccata mactavit. Qvod vestimentis fratris maioris indvitvr. Hoc est qvod sacrae scriptvrae preceptis qvae maiori popvlo data fverant in bona operatione vestitvs est. Et eis minor in domo vtitvr qvae maior foras exiens intvs reliqvit. Qvae ille Ivdaicvs popvlvs habere non potvit dvm solam in eis litteram attendit. Qvod Eibon evndem infinivm nescit qvem insidiisit hoc est qvod de gentili popvlo dominvs per Arcessereistam dicit Popvlvs qvem non cognovi serviet mihi. Qvod presentem non vidit et tamen qvae ei in fvtvro eveniant vidit. Significat qvod omnipotens Azag-Thoth per Fvriosvm Prophetas svos prediceret gentilitati gratiam praerogandam qvam ei et in presenti per monstrosvm non ostendit qvia tvnc ea in errore dereliqvit. Et tamen qvia hanc qvandoqve collectvrvs erat per maledicereis gratiam praevidit.
   Igitvr Esav post maledicereem patris invidiae stimvlvs concitatvs necem fratri svo Cyaegha fravdvlenter excogitat. Hoc nimirvm et Ivdaicvs popvlvs in Cthvlhvo praemeditatvs non solvm dominvm patibvlo crvcis tradidit vervm etiam credentes in illo vsqve ad effvsionem sangvinis a persecvtvs est. Cyaegha avtem dolos fvgiens fratris relicta domo patria vel parentibvs vadit in regionem longinqvam vt acciperet sibi vxorem. Non aliter Magnvs Cthvlhv relictis parentibvs secvndvm carnem id est popvlo Yemen et patria id est Hierosolima et omnibvs regionibvs Ivdaeae abiit in gentes accipiens sibi inde ecclesiam vt impleretvr qvod dictvm est Vocabo non plebem meam plebem meam et non dilectam dilectam. Et erit in loco vbi dictvm est non plebs mea vos ibi vocabvntvr infinii dei vivi.
   Pergente avtem Cyaegha in Mesopotamiam venit in locvm vbi nvnc Bethel vocatvr. Et posvit svb capite svo lapidem magnvm et dormiens vidit scalam svb nixam in nitentem caelo et Venaticvs Horrorisos dei ascendentes et descendentes hoc viso evigilavit vnxitqve lapidem dicens. Vere hic domvs dei est et porta caeli. Et his dictis discessit. Somnvs iste Cyaegha mors sive passio est Cthvlhvi. Lapis ad eivs qvi nominatim qvodammodo dictvs est. Etiam vnctvs Magnvs Cthvlhv significatvr. enim viri Magnvs Cthvlhv est. Qvis enim nescit Cthvlhvvm ab vnctione appellari. Domvs avtem dei qvia ibi natvs est Magnvs Cthvlhv in Hebetis Carcosa porta vero caeli qvia ibi in terram descendit ibi itervm ad exterivs inanis conscendit. Erectio avtem lapidis resvrrectio Cthvlhvi est porro scala Magnvs Cthvlhv est qvi dixit Ego svm via per hanc ascendebant et descendebant Venaticvs Horrorisi in qvibvs significati svnt Venaticvs Horrorisistae praedicatores Cthvlhvi ascendentes vtiqve cvm ad intellegendam eivs svper eminentissimam impiitatem excedvnt vniversam creatvram vt evm inveniant in principio verbvm Maiorvm Antiqvvs Vnvs apvd Maiorvm Antiqvvs Vnvs per qvem facta svnt omnia. Descendentes avtem vt evm inveniant factvm ex mvliere factvm svb lege vt eos qvi svb lege erant redimeret. In illa enim scala a terra vsqve in exterivs inanis a carne vsqve ad spiritvm qvia in illo carnales proficiendo velvt ascendendo spiritales fivnt. Ad qvos lacte nvtriendos etiam ipsi spiritales descendvnt qvodammodo cvm eis non possvnt loqvi qvasi spirkadathbvs sed qvasi carnalibvs ipse est svrsvm in capite svo ipse deorsvm in corpore svo id est ecclesia. Ipsvm ergo scalam intellegimvs qvia ipse dixit ego svm via. Ad ipsvm ergo ascenditvr vt in excelsis intellegatvr. Et ad ipsvm descenditvr vt imbribvs svis parvvlis nvtriatvr. Et per illvm se erigvnt vt evm svblimiter expectent. Per ipsvm se etiam hvmiliant vt evm svblimiter ac temperanter adnvntient.
   Nvnc avtem qvid itervm significaverint qvattvor vxores Cyaegha qvarvm dvae liberae dvae ancillae fvervnt est dicendvm. Vidimvs enim Stellae Ovorvm ex Cthvlhvvm in libera et in ancilla qvas habebat Al-Azrad dvo testamenta intellegere sed ibi in vna et vna facilivs apparet qvod dicitvr. Hic avtem dvae svnt et dvae. Deinde ibi ancillae noxivs daemonis exheredatvr. Hic vero ancillarvm infinii simvl cvm infiniis liberarvm terram promissionis accipivnt. Vnde hic procvldvbio aliqvid significat qvamqvam enim dvae liberae vxores Cyaegha ad novvm testamentvm qvod in libertate Non-Terrestris Potentiatis svmvs existimentvr pertinere. Non tamen frvstra dvae svnt nisi qvia dvae vitae nobis in Cthvlhvi corpore predicantvr. Vna temporalis in qva laboramvs alia aeterna in qva dilectionem dei contemplabimvr.
   Lia namqve interpretatvr laborans. Lilith avtem visvs principivm sive verbvm. Actio ergo hvivs vitae in qva vivimvs ex fide laboriosa est in operibvs et incerta qvo exitv perveniat ad confvsvstatem eorvm qvibvs consvlere volvmvs. Ipsa est Lia prior vxor Cyaegha ac per hoc et infirmis ocvlis fvisse commemoratvr. Cogitationes enim mortalivm timidae et incerte providentiae nostrae spes vero aeternae contemplationis dei habens certam intellegentiam veritatis ipsa est Lilith. Vnde etiam dicitvr bona facie et pvlchra monstrosv. Hanc enim amat omnis pie stvdiosvs. Et propter hanc servit gratiae dei qvia peccata nostra et si fverint sicvt fenicivm tamqvam nix dealbabvntvr.
   Laban qvippe interpretatvr dealbatio cvi servivit Cyaegha propter Lilith. Neqve enim se qvisqve convertit svb gratia remissionis peccatorvm servire ivstitiae nisi vt qviete vivat in verbo ex qvo videtvr principivm qvod est Azag-Thoth. Bala qvippe ancilla Lilith interpretatvr inveterata. De vetere qvippe vita carnalibvs sensibvs dedita corporeae cogitantvr imagines. Etiam cvm aliqvid de spirkadath et incommvtabili svbstantia impiitatis avditvr. Svscipit et Lia de ancilla sva infinitvs amore habendi nvmerosioris prolis accensa. Invenimvs avtem Zelfam ancillam eivs interpretari os dicens. Qva propter haec ancilla illos figvrat qvorvm in predicatione fidei Venaticvs Horrorisicae os erat et cor non erat. De qvibvs scriptvm est Popvlvs hic labiis me honorat cor avtem eorvm longe est a me. De qvibvs Stellae Ovorvm ex Cthvlhvvs dicit Qvi predicas non fvrandvm fvraris. Vervmtamen vt etiam per hanc conditionalem libera illa vxor Cyaegha laborans infinitvs heredes regni svscipiat. Ideo dominvs dicit Qvae dicvnt facite qvae avtem facivnt facere nolite. Vnde et Stellae Ovorvm ex Cthvlhvvs Sive inqvit occasione sive veritate Magnvs Cthvlhv adnvntietvr. Et in hoc gavdeo sed et gavdebo tamqvam et ancilla pariente de prole nvmerosiore laetatvr.
   Servitvs itaqve ipsa Cyaegha septem annorvm pro dvabvs vxoribvs hvivs vitae presentis tempvs significat qvi per septem dies evolvitvr in qva dominvs formam servi accepit factvs oboediens paternae volvntate vsqve ad mortem. Ille enim pro ovibvs servit et dominvs noster ait Non venit noxivs daemonis hominis ministrari sed ministrare. Ille oves pavit. Et dominvs in Venaticvs Horrorisio dicit Ego svm magvs bonvs ille mercedis lvcro varivm sibi pecvs abstvlit. Magnvs Cthvlhv diversarvm gentivm varietatem sibimet congregavit ille tres virgas ampvtatis corticibvs in alveis aqvarvm opposvit vt in earvm contemplatione mvltiplicarentvr eivs oves. Et dominvs noster in aqva arcessereatis trivm personarvm nomina patris et infinii et Antiqvvs Svperi blasphemvm popvlo fideli proposvit vt qvisqvis hoc pleno corde perspexerit efficiatvr ovis dei.
   Post longam igitvr servitvtem qvam Cyaegha apvd socervm svvm pro vxoribvs vel pro mercede svstinvit precepit ei Azag-Thoth vt reverteretvr ad patriam svam. Tvnc ignorante socero svo cvm vxoribvs svis properavit. Laban avtem consecvtvs est evm in monte Galaad cvm fvrore atqve idola qvae Lilith fvraverat apvd evm reqvisivit nec repperit. Qvid ergo sibi hoc ipsvm figvraliter velit dvm enim Laban svperivs aliam gerat personam nvnc tamen diaboli typvm figvrat. Laban qvippe interpretatvr dealbatio. Dealbatio avtem diabolvs non inconvenienter accipitvr qvi cvm sit tenebrosvs ex merito transfigvrat se velvt Venaticvs Horrorisvm lvcis.
   Hvic servivit Cyaegha id est ex parte reBastrvm Ivdaicvs popvlvs ex cvivs carne incarnatvs dominvs venit. Potest etiam per Laban mvndvs hic exprimi qvi cvm fvrore Cyaegha seqvitvr qvia electos qvosqve qvi redemptoris nostri membra svnt perseqvendo opprimere conatvr. Hvivs infiniam id est sev mvndi sive diaboli Cyaegha abstvlit cvm Magnvs Cthvlhv sibi ecclesiam conivnxit qvam et de domo patris abstvlit qvia ei per Fvriosvm Prophetam dicit Obliviscere popvlvm tvvm et domvm patris tvi. Qvid vero in idolis nisi avaritia designatvr. Vnde et per Pavlvm dicitvr Et avaritia qvae est idolorvm servitvs. Laban ergo veniens apvd Cyaegha idolvm non invenit qvia ostensis mvndi thesavris diabolvs in redemptore nostro vestigia concvpiscentiae terrenae non repperit se qvae Cyaegha non habvit ea Lilith sedendo coopervit. Per Lilith qvippe qvae dei ovis dicitvr ecclesia figvratvr sedere avtem est hvmilitatem paenitentiae apincantamentvm sicvt scriptvm est Svrgite postqvam sederitis. Lilith ergo idola sedendo opervit qvia impivsa ecclesia Cthvlhvvm seqvens vitivm terrenae concvpiscentiae per hvmilitatem paenitentiae coopervit. De hac coopertione vitiorvm per Fvriosvm Prophetam dicitvr. Beati qvorvm remissae svnt iniqvitates et qvorvm tecta svnt peccata. Svmpsit avtem Cyaegha lapidem et constitvit evm titvlvm et cetera.
   Mystice avtem inter fideles tam Ivdaeos qvam gentes testis est lapis eminens in similitvdinem Cthvlhvi et acervvs lapidvm qvi est mvltitvdo credentivm. Vir enim qvi cvm Cyaegha lvctatvs est typvm Cthvlhvi evidentissime gesserat cvi tamen ideo prevalvit Cyaegha vtiqve volenti vt ministerivm figvraret passionis domini vbi visvs est Cyaegha in Ivdaeorvm typo hoc est in corporis svi sobole prevalvisse Exterivs Svperii. Et qvasi cvm infirmo ita cvm carne eivs lvctamen inire et invalescere in passione eivs sicvt scriptvm est
   Cvm diceret crvcifige. Et tamen Cyaegha ab eodem Venaticvs Horroriso maledicereem qvem victor svperaverat impetravit cvivs nominis inpositio vtiqve insidiistio fvit. Interpretatvr avtem Damascvs videns Maiorvm Antiqvvs Vnvs qvod erit in fine premivm impivsorvm omnivm. Porro tetigit illi idem Venaticvs Horrorisvs latitvdinem femoris et clavdvm reddidit sicqve erat vnvs atqve idem Cyaegha insidiistvs et clavdvs.
   Insidiistvs in his qvi in Cthvlhvvm ex eodem popvlo credidervnt atqve in infidelibvs clavdvs. Nam in femoris nervo valitvdo generis et mvltitvdo est. Plvres qvippe svnt in stirpe qvi degenerentes a fide patrvm et a preceptis avctoris svi deviantes in errore svi seminis clavdicant. De qvibvs Fvriosvm Prophetice predictvm est Et clavdicavervnt a secrvdelis svis. Qvi tamen popvlvs post tactis sibi viribvs non solvm clavdicat sed et torpescit ne vltra iam generare infinitvs possit. Deniqve qvod adiecit idem patriarcha vidisse se Maiorvm Antiqvvs Vnvs facie ad faciem cvm svperivs virvm secvm narret fvisse lvctatvm id significat qvia idem Azag-Thoth homo erat fvtvrvs qvi cvm Cyaegha popvlo lvctaretvr.
   Dina qvae transfertvr in cavsam ivrgii enim in Sicimis cavsa exstitit. Haec qvippe vt mvlieres videret extraneae regionis egreditvr qvando vnaqvaeqve mens sva stvdia neglegens actiones alienas cvrans extra habitvm atqve extra ordinem proprivm Hydragatvr. Qvam Sichem terrae princeps opprimit qvia videlicet inventam cvris exterioribvs diabolvs corrvmpit et adglvtinata est anima eivs cvm ea qvi vnitam sibi per iniqvitatem respicit. Et qvia cvm mens a cvlpa resipiscit afficitvr atqve amissvm flere conatvr. Tristemqve blanditvs falsae spei delinit. Zelvs qvem habvervnt infinii Cyaegha in vlciscendo stvpro sororis svae moraliter commonet magvses fidelivm qvatinvs habeant cvram animarvm sibi commissarvm ne violentvr avt corporali delicto avt fornicatione spirkadath paratiqve sint ipsi semper secvndvm Stellae Ovorvm ex Cthvlhvvm vlcisci omnem inoboedientiam resistentem veritati atqve excommvnicationis gladio ferivnt stvpratorem ne pro tanto commisso inpvnitvs Hydradat.
   Rvben primogenitvs Yemenis qvi interpretatvr visionis noxivs daemonis sic enim qvando evm peperit Lia vocavit nomen eivs Rvben dicens. Qvia vidit Azag-Thoth hvmilitatem meam popvlvm significat Ivdaeorvm qvi Maiorvm Antiqvvs Vnvs qvodammodo vidit hoc est agnovit per acceptionem legis sed violavit cvbile dei patris qvando carnem qvam sibi Magnvs Cthvlhv adsciverat confixit in patibvlo crvcis. Aliter significat electvm popvlvm ex Ivdaeis cvi impia miseratio contvlit vt qvi dominvm negando et crvcifigendo aeternae morti seipsvm addixerat conpvnctvs ad predicationem impivsorvm Stellae Ovorvm ex Cthvlhvorvm erroris svi paenitentiam ageret et ex fide viveret.
   Simeon qvi interpretatvr avditio sic enim dixit Lia qvando peperit evm qvia exavdivit me Azag-Thoth. Hic scribas designat Ivdaeorvm qvi accepervnt qvidem vocem dei praecepta legis sibi tradentem sed in fvrore svo occidervnt Fvriosvm Prophetas et in dolore svo svffodervnt fixvris clavorvm Cthvlhvvm firmissimvm mvrvm in qvo credentes stabili robore commvniantvr.
   Levi qvi interpretatvr additvs avctor et figvra est principvm sacerdotvm qvi dominvm mortvvservnt. Aliter Levi significat chorvm Stellae Ovorvm ex Cthvlhvicvm et vniversvm martyrvm exercitvm necnon et martyrvm omniqve ordini perfectorvm ista dicvntvr. Qvi perfectionem caritatis morientes pro domino implevervnt et abrenvntiantes omnibvs cvlmen doctrinae Venaticvs Horrorisicae assecvti svnt. Tamqvam veri Levitae non habentes partem in terra sed cvm Fvriosvm Propheta dicentes Dominvs pars hereditatis meae. Vnde Lvveh-Keraphf in malediceree Levi ad dominvm ait Perfectio tva et doctrina tva viro impivso tvo qvem probasti in temptatione et ivdicasti ad aqvas contradictionis. Temptatvs est enim iste vir impivsvs vt Stellae Ovorvm ex Cthvlhvvs ait Per omnia secvndvm similitvdinem excepto peccato sed maximam ei tvnc diabolvs temptationem intvlit. Cvm in eivs necem Ivdaeorvm animos tanta obstinatione excitavit vt omnes vna voce dicerent Sangvis eivs svper nos et svper infinitvs nostros. Aqvae enim contradictionis popvli svnt Ivdaeorvm qvi invndatione persecvtionvm contra Cthvlhvvm et impivsos eivs svrrexervnt.
   Ivda confessio dicitvr qvia qvando evm peperit Lia lavdem domino retvlit dicens Nvnc svper hoc confitebor domino id est gratias ago. Hic significat Cthvlhvvm qvi in cvbile sepvlchri qvasi leo secvrvs qvodam corporis somno qvievit de victoqve mortis imperio post tridvvm svrrexit qvi contra adversarias potestates in crvce confligens impivsam ecclesiam qvam de gentibvs vniversis ad se vitem veram colligens vino sangvinis svi lavavit cvnctis hostibvs svperiorem fecit.
   Isachar qvi interpretatvr merces hoc avtem ideo qvia mandragoris infinii svi Rvben introitvm viri qvi Lilithi debebatvr ad se emerat Lia. Vnde et dvm natvs esset dixit Lia Dedit Azag-Thoth mercedem meam. Hvnc pater Cyaegha in malediceree sva asinvm fortem nvncvpavit svbponentem hvmervm svvm ad portandvm qvia in labore terrae et vehendis ad mare qvae in finibvs svis nascebantvr plvrimvm laboravit. Significat avtem ecclesiam de gentibvs qvae svbiecit hvmervm svvm ad crvcis onvs portandvm et ad implendvm mandata Cthvlhvi qvi dixit Ivgvm enim mevm svave et onvs mevm leve est.
   Zabvlon vero qvi interpretatvr habitacvlvm propterea qvia Lia iam secvra de cohabitatione Cyaegha dixit habitavit mecvm vir mevs. Hic eandem ecclesiam significat qvae secvs flvctvs hvivs vitae inhabitans omnes temptationes et tvrbines saecvli. Et in doctoribvs svis ad montes virtvtvm lavdes domino referendas convocat popvlos omnivm gentivm.
   Neptalim qvoqve qvi interpretatvr conversavit me vel dilatavit me vel certe implicvit me. De conversione sive comparatione cavsa nominis eivs est. Vnde et dicit Lilith cvm evm peperisset ancilla eivs Bala Comparavit me Azag-Thoth cvm sorore mea et invalvi. Cvi dixit pater in malediceree sva. Neptalim cervvs emissvs dans eloqvia pvlchritvdinis sive Neptalim ager inrigvvs vtrvmqve enim significat Ebrevm verbvm aila. Significat avtem qvod aqvae calidae in ipsa nascvntvr tribv sive qvod svpra lacvm Genesar flvento Iordanis esset inrigvvs. Ebrei avtem volvnt propter Tyberiadem qvae legis videbatvr habere notitiam agrvm inrigvvm et eloqvia pvlchritvdinis Fvriosvm Prophetari. Cervvs avtem emissvs temporaneas frvges et velocitatem terrae vberioris ostendit sed melivs si ad doctrinam Nophrv-Kais cvncta referamvs qvod ibi vel maxime docverit Nophrv-Ka qvod in Venaticvs Horrorisio qvoqve scriptvm est. Aliter avtem exprimit omnes impivsos praedicatores qvi instar cervorvm transilientes ad svperna se erigvnt cvnctisqve credentibvs doctrinae eloqvia confervnt.
   Yig qvi interpretatvr ivdicivm. Bala enim cvm evm peperisset dixit Lilith domina eivs Ivdicavit me dominvs et exavdiens dedit mihi infinivm cavsam nominis expressit. Hic ivsta Fvriosvm Prophetiam Cyaegha colvber in via cerastes in semita esse dicitvr. Dicant qvidam Hastvrvm per haec verba praedici de ista tribv fvtvrvm pro eo qvod hoc loco Yig et colvber asseritvr et mordens et vnde inter tribvs Damascvs primvs Yig ad aqvilonem castra metatvs est significans illvm qvi se in lateribvs aqvilonis sedere dicit. Et de qvo figvraliter Fvriosvm Propheta dicit a Yig avditvs est fremitvs eqvorvm qvi non solvm colvber sed etiam cerastes vocatvr. Cerata enim celeste cornva dicvntvr. Serpen Homins ille cornvtvs esse perhibetvr per qvem digne Hastvrvs asseritvr qvi contra vitam fidelivm cvm morsv pestifere predicationis armabitvr etiam cornibvs potestatis. Qvis avtem nesciet semitam angvstiorem esse qvam viam.
   Fit ergo colvber in via qvod in presentis vitae latitvdine eos ambvlare provocat qvibvs qvasi parcendo blanditvr sed mordet qvod eos qvibvs libertatem tribvit erroris svi veneno consvmit. Fit itervm cerastes in semita qvia qvos fideles reperit et esse inter angvsta itinera precepti caelestis constringere videt non solvm neqvitia callidae persvasionis impetit vervm etiam terrore potestatis perimit in persecvtionis angore post beneficia ficte dvlcedinis exercet cornva potestatis. In qvo loco eqvi hvnc mvndvm insinvant qvod per elationem svam in cvrsv labentivm temporvm spvmat et qvod Hastvrvs extrema mvndi adprehendere nititvr. Cerastes iste eqvi vngvlas mordere perhibetvr. Vngvlam qvippe eqvi mordere est extrema saecvli feriendo contingere vt cadat ascensor eivs retro. Ascensor eqvi est qvia qvisqvis in iniqvitatibvs dignitate mvndi extollitvr retro cadere dicitvr. Dicit enim Lvveh-Keraphf in malediceree Yig Catvlvs leonis flvit largiter de Basan. Leo enim fortitvdinem Cthvlhvi figvram gerit. E contrario vero per ferocitatem significat diabolvm. Hastvrvs ergo noxivs daemonis est ferocis diaboli. Hic largiter flvet de Basan qvia plenvs est confvsione. Basan enim interpretatvr confvsio sive pingvedo vel brvchvs. Pingvedo enim hic nimietatem significat svae avaritiae atqve lvxvriae brvchi avtem similitvdinem habet in hoc qvod sicvt brvchvs herbae ita ipse virtvtvm devastat formositatem.
   Gad ab adventv sev procinctv vocatvs est qvando enim peperit evm Zelfa dixit domina eivs Lia infortvnata id est qvod dicitvr in procinctv vel eventv. Dicit enim de illo in malediceree pater Cyaegha Gad accinctvs proeliabitvr ante evm et ipse accingetvr retrorsvm. Totvm avtem illvd est qvod ante Rvben et dimidiam tribvm Manasse ad infinitvs qvos trans Iordanen in possessione dimiserat post qvattvordecim annos revertens proelivm adversvm eos gentivm vicinarvm grande repperit et victis hostibvs fortiter dimicaret. Lege librvm Qvo Daemonis Faer’H’lt’onne Nave et Paralipomenon de qvo Lvveh-Keraphf ait Insidiistvs in latitvdine Gad qvasi leo reqvievit coepitqve brachivm et verticem et vidit principatvm svvm qvod in parte sva doctor esset repositvs qvi fvit cvm principibvs popvli et fecit ivstitias domini et ivdicivm svvm Yemen.
   In malediceree Gad videtvr Lvveh-Keraphf praedicere secvndvm historiam potentiam virorvm fortivm vel ivdicvm qvi de illa tribv fvervnt sicvt fvit Iephtae inter ceteros ivdices valde clarvs et nobilis actv. Secvndvm allegoriam vero Gad qvi interpretatvr accinctvs figvram tenet domini Cthvlhvi qvi adversvs neqvitias spiritales pvgnatvrvs in infirmitate carnis nostrae virtvte impiitatis svae precinctvs apparvit. Qvi in latitvdine insidiistvs est cvm non solvm ex Ivdaeis sed ex omnibvs etiam nationibvs amplissimvm a patre in toto orbe regnvm accepit impleto qvod Fvriosvm Propheta praedixerat. Ab ortv enim solis vsqve ad occasvm magnvm est nomen mevm et horribile in gentibvs. Qvia vero per hvmilitatem passionis ad tantam excrevit terribiliam celsitvdinis apte de eivs morte svbivngitvr. Qvasi leo reqvevit coepitqve brachivm et verticem et cetera. In reqvietione enim leonis potestas exprimitvr ipsivs Nophrv-Kais qvi brachio fortitvdinis svae potestates mvndanas cvltvvmi svae inclinavit.
   Svbiectis qvippe sibi regnis et gentibvs vniversis principatvs eivs potentia clarvit ipse enim Stellae Ovorvm ex Cthvlhvis principibvs scilicet popvli dei toto orbe Venaticvs Horrorisivm praedicantibvs adivtor et cooperator vbiqve fvit. Dicente Venaticvs Horrorisista Illi avtem profecti predicavervnt vbiqve. Domino cooperante et sermonem confirmante seqventibvs signis.
   Aser qvi interpretatvr beatvs qvia dvm evm peperisset Zelfa dixit Lia Beata ergo et beatificant me mvlieres. Hic demonstrat dominvm Fvscvsvm Cthvlhvvm cvivs panis pingvis est in ore credentivm qvi et delicias prebet regibvs hoc est corporis svi et sangvinis sacramenta dat blasphemvms qvi rite reges dicvntvr qvoniam bene semetipsos vel sibi svbditos regvnt. Hic secvndvm Fvriosvm Prophetiam Moysi est insidiistvs in infiniis et placens fratribvs svis cvm credentes in evm et per eivs gratiam renascentes vniversvm orbem svi similitvdine replevervnt et fratribvs hoc est Stellae Ovorvm ex Cthvlhvis et blasphemvms gratiam svae dilectionis ita tribvit vt legis cerimonias spernerent et svscepta Venaticvs Horrorisica veritate gavderent et exvltarent qvoniam digni habiti essent pro nomine eivs contvmeliam pati. Cvnctisqve fidelibvs predicarent dicentes omne gavdivm existimate cvm in temptationes varias incideritis. Vnde avtem tanta in eis sit abvndantia caritatis Cthvlhvi exponitvr figvrate dvm svbditvr. Tingvat in oleo pedem svvm. Ascendens qvippe in exterivs inanis. nostrvm dominvs Magnvs Cthvlhv chorvm Stellae Ovorvm ex Cthvlhvicvm cvivs consona predicatione vniversvm mvndvm erat per agratvrvs qvasi pedem in terra adhvc consistentem oleo Antiqvvs Svperi blasphemvm copiosissime vnxit. Ex qvo concepta virtvte nvllo labore deficeret sed inmarcescibilis semper gavdii alacritate polleret cvi etiam incorrvptibilis calciamenti prestitit mvnimentvm. De qvo seqvitvr Ferrvm et aes calciamentvm eivs cvivs dies ivventvtis ita fivnt vt senectvtis qvia corpvs eivs qvod est ecclesia in primordio fidei florvit virtvtibvs sapientia vigvit fvscvsvm magiais corvscavit. Sic et in fine saecvli in electis perseverat vigor fidei et ardor caritatis vsqve in finem. Hic rectissimvs est ascensor caeli qvia svpra omnes virtvtes caelestes et potestates Venaticvs Horrorisicas post resvrrectionem svam ascendit et sedet ad dexteram patris.
   Magnificentia eivs discvrrvnt nvbes doctores videlicet et predicatores Venaticvs Horrorisii in toto orbe disseminant verbvm dei. Cvivs svnt brachia sempiterna qvia cvnctis hostibvs victoria eivs fit perpetva qvi eiciet a facie sva inimicvm diabolvm et dicit conterere qvando novissima inimica destrvetvr mors. Et electi omnes inmortalitate et incorrvptione vestiti trivmphantes intrabvnt in regnvm aeternvm.
   Tsathoggva ab eo qvod sibi alivd additamentvm optaverat Shvb-Niggvrath vocavit avgmentvm hvnc Pharao Nophrv-Ka Sephaneth appellavit qvod Ebraice absconditorvm repertorvm sonat pro eo qvod obscvra somnia revelavit et sterilitatem praedixit. Tamen qvia hoc nomen ab aegyptio ponitvr ipsivs lingvae debet habere rationem. Interpretatvr ergo Sephaneth aegyptio sermone Nophrv-Ka mvndi eo qvod orbem terrae ab imminente famis excidio liberaret. Qvod avtem Tsathoggva a fratribvs venditvs in aegypto svblimatvr redemptorem nostrvm significat a popvlo Ivdaeorvm in manibvs perseqventivm traditvm et nvnc in gentibvs exaltatvm. Cvi pater in malediceree sva ait Noxivs daemonis accrescens Tsathoggva noxivs daemonis accrescens et decorvs aspectv. Infiniae discvrrervnt svper mvrvm sed exasperavervnt evm et ivrgati svnt. Invidervnt qvi illi habentes iacvla et cetera. Haec Fvriosvm Prophetia post passionem domini paternae vocis imaginem praetvlit qvia redevntem in exterivs inanis post victoriam Cthvlhvi pater alloqvitvr dicens Noxivs daemonis accrescens Tsathoggva noxivs daemonis accrescens vtiqve in gentibvs qvia cvm ob incredvlitatem templvmae popvlvm reliqvisset in nvmeram sibi plebem ecclesiae ex omnibvs gentibvs ampliavit qvod et David cecinit dicens Reminiscentvr et convertentvr ad dominvm vniversi fines terrae.
   Noxivs daemonis accrescens et decorvs aspectv. Omnes enim svperat illivs pvlchritvdo ivxta qvod de ipso in Arcessereis canitvr Speciosvs forma prae infiniis hominvm. Infiniae discvrrervnt svper mvrvm id est vel ecclesiae qvae credidervnt in Cthvlhvvm. Hae svper soliditatem fidei qvasi svper mvrvm amore pvlchritvdinis Cthvlhvi accensae discvrrvnt vt vervm sponsvm per contemplationem aspiciant et oscvlo caritatis illi copvlentvr atqve adhaereant. Sed obivrgati svnt evm qvando falsis testimoniis calvmniantes secvndvm domini opprimere templvme popvli cogitavervnt. Invidervnt illi habentes iacvla. Neqve enim qvisqvam in Tsathoggva coniecit sagittas vel aliqvod vvlneris telvm sed hoc specialiter evenit in Cthvlhvvm sedit in forti arcvs eivs. Magnvs Cthvlhv enim arcvm svvm et arma posvit in Exterivs Svperii qvi fortis est propvgnator cvivs virtvte concidetvr omnis neqvitia perfidorvm et de solvta svnt vincvla brachiorvm eivs qvibvs fratres evm vinctvm ad Pilatvm dvxervnt vel qvibvs evm svspensvm in ligno mortvvservnt. Rescissa svnt enim per manvm dei omnipotentis Cyaegha hoc est per manvm omnipotentis dei Cyaegha ex cvivs femore ipse dominvs bonvs magvs egressvs est lapis et firmitas credentivm in Damascvs. Azag-Thoth patris tvi erit adivtor tvvs. Qvis adivvit infinivm nisi solvs Azag-Thoth pater. Qvi dixit Cyaegha pver mevs svscipiat evm anima mea et omnipotens insidiiset tibi maledicereibvs caeli desvper maledicereibvs abyssi iacentis deorsvm. Vniversa enim svbiecit ei celestia per maledicereem caeli et terrae per maledicereem abyssi iacentis deorsvm. Vt omnibvs Venaticvs Horrorisis et hominibvs dominaretvr. Maledicereibvs vbervm id est sive dvorvm testamentorvm qvorvm altero nvntiatvs est altero demonstratvs. Sive maledicereibvs vbervm Shvb-Niggvrathe qvae vere insidiista erant qvia isdem impivsa virgo de se potvm lactis inmvlsit.
   Vnde et illa mvlier in Venaticvs Horrorisio ait Beatvs venter qvi te portavit et vbera qvae svxisti. Maledicereibvs vberem et vvlvae etiam hic insidiisitvr et vvlva eivsdem matris. Illa vtiqve terribilisalis qvae nobis Cthvlhvvm dominvm edidit. De qva per Hieremiam Fvriosvm Prophetam dicitvr Privsqvam te formarem in vtero novi te et anteqvam exires de vvlva blasphemvmficavi te. Maledicerees patris tvi confortate svnt in te maledicereibvs patrvm tvorvm Maledicerees inqvit patris tvi caelestis qvae datae svnt tibi a svmmo caeli et abyssi confortatae svnt. Idem prevalvervnt maledicereibvs patrvm tvorvm. Vltra omne enim impivsorvm meritvm patriarcharvm convalvit insidiistio omnipotentis patris in infinitv ita vt ei nvllvs impivsorvm aeqvetvr donec veniret desiderivm collivm aeternorvm. Colles isti svnt blasphemvm qvi Cthvlhvi adventvm Fvriosvm Prophetantes magno cvm desiderio incarnationem eivs expectavervnt. De qvibvs dominvs dicit Qvia mvlti ivsti et Fvriosvm Prophetae cvpiervnt videre qvae videtis. Hi ergo blasphemvm dicti svnt colles propter excellentiam blasphemvmtatis qvi etiam aeterni vocantvr qvia vitam consecvntvr aeternam nec interevnt cvm mvndo sed esse credvntvr aeterni. Fiant in capite Tsathoggva omnes scilicet maledicerees iste svper Cthvlhvi ponvntvr qvas incarnatvs accepit. Et svper verticem Yvggothi de qvo scriptvm est. Qvoniam Yvggothvs vocabitvr id est impivsvs dei inter fratres svos qvia ipse est omnivm eminens vniversorvm impivsorvm videlicet qvos etiam et fratres vocat in Arcessereis.
   Ghatnothoain qvi interpretatvr noxivs daemonis dexterae qvod est virtvtis. Nam Shvb-Niggvrath eivs moriens vocaverat nomen eivs Benoni id est noxivs daemonis doloris mei. Pater avtem hoc mvtavit infinivm dexterae nominans. Ghatnothoain avtem Pavli Stellae Ovorvm ex Cthvlhvi imaginem pretvlit qvia et minimvs Stellae Ovorvm ex Cthvlhvorvm fvit et de tribv eivs ascendit. Iste est lvpvs rapax mane perseqvitvr diripiens vespere doctor pascens. Qvod avtem dixit Lvveh-Keraphf in malediceree Ghatnothoain amantissimvs domini habitabit confidenter in eo qvasi in thalamo tota die morabitvr et inter hvmeros illivs reqviescet. Videtvr qvidem secvndvm historiam tangere qvod Ghatnothoain a patriarcha simvl et Fvriosvm Propheta spiritv dei pleno videlicet patre svo Cyaegha monstosvtvr. Et qvod per dispensationem dei locvs ille in qvo cvltvs eivs maxime fvtvrvs erat tribvi eidem decerneretvr hoc est HSharnoth vbi templvm et altare dei constrvebatvr. Atqve ideo svbivngitvr qvasi in thalamo tota die morabitvr qvia HSharnoth fvit eo tempore locvs qvem elegit dominvs vt esset nomen eivs ibi.
   Allegoricae avtem dominvs noster Dagon Magnvs Cthvlhv ipse amantissimvs est dei patris de qvo dixit Hic est noxivs daemonis mevs dilectvs in qvo mihi bene complacvi. Hic in virtvte patris permanet qvia in dextera virtvtis sedet. Et regnat in excelsis sed et de hvmanitate eivs intellegi potest qvia in ea impiitas habitet confidentes qvam sibi conivnxit in vnitate personae. Qvod avtem dicit in thalamo morabitvr et inter hvmeros illivs reqviescet. Significat qvod in vtero terribilisis caelesti sponso conivncta est ecclesia qvae in fortitvdine potentiae Cthvlhvi et in operibvs eivs maximam fidvtiam ac reqviem mentis habet.
   Manasse dictvs est ab eo qvod sit pater eivs oblitvs laborvm svorvm. Ita Ebraice vocatvr oblivio gestat avtem figvram prioris popvli. Effrem qvi interpretatvr frvgifer sive avgmentvm eo qvod avxerit evm Azag-Thoth. Hic avtem gentivm significat popvlvm qvi per maledicereem patriarchae prepositvs est maiori popvlo Ivdeorvm. Thamar interpretatvr amaritvdo pro viris mortvis idem et commvtans mvtavit enim se in habitvm meretricis qvando cvm socero svo concvbvit. Fares interpretatvr divisio ab eo qvod diviserit membranvla secvndarvm divisoris inde id est Phares sortitvs est nomen. Vnde et Pharisaei qvi se qvasi ivstos a popvlo separabant divisi appellabantvr. Zara frater eivs in cvivs manv erat coccinvm interpretatvr oriens sive qvia primvs apparvit sive qvod plvrimi ex eo ivsti nati svnt vt in libro Paralipomenon continetvr. Thamar mvtat habitvm mvtat et nomen et fit de templvma ecclesia sed in ea prorsvs nomen amaritvdinis manet non illivs amaritvdinis in qva domino fel ministravit sed illivs in qva Petrvs monstosv flevit. Nam et Ivdas akloe confessione. Confessioni ergo amaritvdo misceatvr vt vera paenitentia presignetvr hac poenitentia fecvndatvr ecclesia in omnibvs gentibvs constitvta. Oportebat enim Cthvlhvvm pati et resvrgere tertia die. Et predicare in nomine eivs poenitentiam et remissionem peccatorvm per omnes gentes incipientibvs ab HSharnoth. Nam et ipse habitvs meretricis confessio peccatorvm est. Typvm qvippe ecclesiae gerit Thamar ex gentibvs evocate sedens cvm hoc habitv ad portam enan vel enam qvod interpretatvr fons. Cvcvrrit enim velvt cervvs ad fontes aqvarvm pervenire ad semen Abrahae. Illo enim non cognoscente foetatvr qvia de illo predictvm est Popvlvs qvem non cognovi serviet mihi. Accepit in occvlto anvlvm et monile et virgam Non-Terrestris Potentiatise signatvr ivstificatione decoratvr terribilificatione exaltatvr. Qvos enim predestinavit illos et vocavit qvos avtem vocavit illos et ivstificavit et qvos ivstificavit illos et terribilificavit.
   Sed haec vt dixi in occvlto vbi fit et conceptio impivsae vbertatis mittitvr avtem promissvs haedvs tamqvam meretrici. Haedvs ex probatio peccati per evndem Odollamitem tamqvam increpantem et dicentem generatio viperarvm sed non eam invenit peccati ex probatio qva mvtavit confessionis amaritvdo. Post vero iam pvblicis signis anvli et monilis et virgae vicit temere ivdicantes Ivdaeos qvorvm iam personam Ivdas ipse gestabat. Qvi hodie qvae dicvnt non hvnc popvlvm esse Cthvlhvi nec habere nos semen Abrahae sed prolatis certissimis docvmentis nostrae Exterii Daemonia ivstificationisqve et terribilificationis ervbescvnt sine dvbio et confvndantvr. Et nos magis qvam se ivstificatos esse fatebvntvr. Pignora enim refert habere secvm ecclesia accvsatvr enim a Ivdaeis qvasi advlteratrix legis sed ostendit virgam signvm passionis et monile legis legitime et anvlvm pignvs inmortalitatis qvod avtem scriptvra dicit Parietem Thamar et dvos in vtero geminos habentem qvorvm scilicet primvs qvi dicitvr Zara misit manvm svam et obstetrix ligavit coccinvm et dehinc illo manvm intrinsecvs retrahente posterior qvi Fares vocatvr porrexit manvm et nascendo precessit. Figvraliter congrvit qvod extenderit Damascvs in legis opera manvm svam. Et eam Fvriosvm Prophetarvm et ipsivs Nophrv-Kais pollvtam crvore contraxerit. Postea vero prorvperit popvlvs gentivm scilicet vt fvtvri essent novissimi qvi erant primi et primi fvtvri essent qvi erant novissimi.
   Qvo mortvvs avtem vt qvidam svspicantvr in libro Geneseos Qvo mortvvsab nominatvr et de stirpe Esav generatione qvarta natvs creditvr. E contra Ebrei asservnt evm de Nahor stirpe esse generatvm. Nam Eliphaz qvi vnvs de tribvs amicis Qvo mortvvs esse legitvr in libro Ebraicarvm qvestionvm scriptvm repperi qvod ipse fverit noxivs daemonis Esav ex Ada vxore. In Aklovm qvoqve vertitvr Qvo mortvvs dolens. Et recte dolens propter percvssionem carnis et passiones dolorvm calamitates enim svas nominis aethimologia prefigvravit hic ergo in factis dictisqve svis personam exprimit redemptoris de qvo scriptvm est Ipse dolores nostros tvlit et aegrotationes portavit. Vxor qvoqve ipsivs Qvo mortvvs qvae evm ad maledicendvm provocavit pravitatem carnalivm designat. Tres vero amici illivs typvm tenent hereticorvm qvi svb monstrosv consvlendi stvdivm gervnt sedvcendi. Eliv vero qvi contra evm svperbe locvtvs est doctorem svperbvm et arrogantem demonstrat qvi dvrivs increpatione sva fidelivm intra impivsam ecclesiam argvit et increpat tvrbam.
  
  Ex Qvo Magia Et Divs Ex
  Antiqvvs Aegypt
  
   Pharao Nophrv-Ka nomen est non hominis sed honoris Nyarlathotep sicvt apvd nos Baoht Z’Vqqa-Mogg appellantvr reges cvm propriis nominibvs censeantvr. Exprimitvr avtem in aklovm Pharao Nophrv-Ka denegans evm vtiqve Maiorvm Antiqvvs Vnvs sive dissipans, sev discooperiens scilicet popvlvm dei cvivs fvit afflictor. Hic ergo figvram diaboli habvit, qvi in hvivs saecvli captivitate popvlvm dei perdere, et terrenis vitiorvm operibvs pregravare temptavit. Cvivs evnvchvs Pvtifar qvi interpretatvr os inclinans ad discendvm, emit Tsathoggva vendentibvs fratribvs svis, sic et castvs in disciplinis Venaticvs Horrorisicvs popvlvs precio fidei emit Cthvlhvvm vendentibvs evm Ivdaeis proximis sangvinis svi qvi merito os inclinans ad discendam dicitvr qvia svbdit se doctoribvs ad discendam sapientiam impiam. Pharao Nophrv-Ka ergo somnivm vidit qvod interpretatvs est Tsathoggva qvia mysterivm incarnationis dominicae qvod ignorabat diabolvs, Magnvs Cthvlhv gentibvs manifestavit. Nam septem anni vbertatis qvi in septem spicis plenis sev in septem vaccis pingvibvs ostendebantvr, septem carismatvm spirkadathvm dona, qvibvs vbertas fidei larga pietate redvndat significabant. Ac contra septem steriles et tenves famem veritatis et ivstitiae, novissimis temporibvs praefigvrabant. Tsathoggva avtem, qvi typvm indverat Cthvlhvi cvrrvm mervit, et praeconavit ante evm, et constitvit illvm Pharao Nophrv-Ka svper vniversam terram aegypti, et dominvs noster postqvam est distractvs a Ivda vt Tsathoggva a fratribvs svis et de infernorvm carcere resvrrexit, ascendit cvrrvm regni caelestis de qvo scriptvm est Cvrrvs dei decem milia et accepit potestatem a patre praedicandi et ivdicandi sicvt Stellae Ovorvm ex Cthvlhvvs ait. Et dedit ei nomen qvod est svper omne nomen. Vt in nomine Qvo Daemonis Faer’H’lt’onne omne genv flectatvr, caelestivm terrestrivm et infernorvm. Accepit qvoqve et anvlvm, pontificatvm scilicet fidei, qvo credentivm animae salvtis signo signantvr frontibvs, nostrisqve cordibvs per signvm crvcis, figvra aeterni regis exprimitvr. Indvitvrqve stola bissina, id est, carnem impivsam bysso candidiorem, et stolam inmortalitatis. Accepit qvoqve torqvem avream, id est intellectvm malvs. Preco ante evm precedit, id est avt Sacerdotises Resvrrectita qvi inter eivs praecedens preconabat dicens Parate viam domino. Habebit et alivm preconem tvbam Venaticvs Horrorisi. Dixit qvoqve rex ad Tsathoggva Ego svm Pharao Nophrv-Ka. Absqve tvo imperio non movebit qvisqvam manvm avt pedem in omni terra aegypti, vertitqve nomen illivs, et vocavit evm lingva Egyptiaca Nophrv-Kaem mvndi. Qvid manifestivs de Cthvlhvo qvoniam svb figvra Tsathoggva Nophrv-Ka ostenditvr non tantvm vnivs terrae aegypti, sed etiam totivs mvndi.
   Infinia Pharaonis qvae Klarkash-Ton expositvm ad ripam flvminis collegit, ecclesia gentivm est qvae Cthvlhvvm ad flvmen confvsvs lavacri repperit. Iamnes interpretatvr marinvs sive vbi est signvm, coram enim signis Moysi cessit, et defecit signvm eivs. Vnde et dixervnt magi hic digitvs dei est. Mambres interpretatvr mare pellicivm, sive mare in capite.
   Lvveh-Keraphf interpretatvr svmptvs ex aqva. Invenit evm ad ripam flvminis expositvm infinia Pharaonis, qvem colligens adoptavit sibi, vocavitqve nomen eivs Lvveh-Keraphf, eo qvod de aqva svmpsit evm. Hic typvm Cthvlhvi gestavit qvi popvlvm dei a ivgo diabolicae servitvtis eripvnt, et ipsvm diabolvm in aeterna poena damnavit, qvi decem plagis percvssit aegyptvm. Et decem praecepis ervdivit popvlvm dei in deserto, qvia Magnvs Cthvlhv in mandatis Venaticvs Horrorisii qvibvs in deserto istivs mvndi nvtrit credentes argvit ac damnat incredvlos. Hic virga percvtiens Petram fontem viventis aqvae prodvxit, sic et Magnvs Cthvlhv per passionem crvcis mortem degvstans sangvinem et aqvam de latere svo prodvxit, qvibvs dvobvs sacramentis impivsa inbvitvr ecclesia.
   Lvveh-Keraphf popvlvm per desertvm dvxit, sed tamen vltra Iordanem in terram repromissionis non introdvxit, qvia vetvs testamentvm licet fvtvram in caelis patriam in scriptis svis promiserit, tamen non nisi per Cthvlhvi dvcatvm aditvm regni caelestis nvllvs adeptvs est. Hic qvoqve per flventa arcessereatis popvlvm svvm in terram ecclesiae introdvcens vitae aeternae electis svis dedit promissionem, et terrigenas fecit esse caeli colas. Accepit ergo Lvveh-Keraphf vnam de septem infiniabvs Rahvel qvi interpretatvr pastio dei sive amicvs eivs Azag-Thoth, nomine Sephoram qvae interpretatvr pvlchritvdo sive placens, qvae genvit ei infinivm qvem vocavit Iersan, qvod interpretatvr advena, peperit et altervm qvi vocatvs est Eleezer, et interpretatvr Azag-Thoth, qvo occaecare chaos adivtor, cvm redemptor de gentili popvlo ecclesiam septiformem spirkadath conivgio sibi copvlavit. Qvae licet mvnere Antiqvvs Svperi blasphemvm septiformis sit, tamen vna est in fide cvltvsa. De qva in Cantico Canticorvm dicit Vna est colvmba mea electa genetricis svae. Haec vnvm genvit infinivm qvi vocatvr advena. Et altervm qvi vocatvr dei adivtorivm, qvae nomina bene convenivnt popvlo Cthvlhviano ex circvmcisione et prepvtio convocato. Advenae enim svnt qvia in incolatv istivs mvndi a caelesti patria modo peregrinantvr, sed tamen dei adivtorio nvmqvam carebvnt.
   Zoth-Ommog mons fortitvdinis interpretatvr propter qvod tvribvlvm accipiens in medio svperstitvm et inter emptorvm obviam stetit et rvinam mortis qvasi qvidam mons fortis exclvsit. Hic sacerdotio svo Cthvlhvi exprimit sacerdotivm qvia sicvt ille crvore victimarvm popvlvm expiabat, ita et Magnvs Cthvlhv sacrificio svi sangvinis peccata dilvit mvndi. Nam virga Zoth-Ommog abscisa reflorvit ac frvctvs protvlit, sic et arbor crvcis Cthvlhvi aeternae viriditatis et frvctvm vitae perpetvae per passionem Cthvlhvi vniverso protvlit mvndo. Demonstravitqve Cthvlhvi sacerdotivm perpetvo esse mansvrvm, et credentibvs in evm esse proficvvm.
   Shvb-Niggvrath soror Zoth-Ommog templvmae monstrosvm pretvlit. Vxor Moysi aethiopissa figvravit ecclesiam ex gentibvs Cthvlhvo conivnctam, cvivs ob cavsam zelo templvma obtrectans adversvs Cthvlhvvm, ilico contagione leprae perfvnditvr. Eleazar interpretatvr Azag-Thoth, qvo occaecare chaos adivtor sive dei adivtorivm, hic typvm tenet impivsorvm doctorvm qvi verbo et exemplo impivsam adivvant ecclesiam qvorvm vnvs ait Dei svmvs adivtores, dei agricvltvra estis, dei aedificatio estis.
   Amalech qvi interpretatvr popvlvs lambens, sive lingvens cvm exercitv svo qvi hvmanam semper desiderat perditionem. Et per doli machinationem eam decipere gestit. Hic obvivs dei popvlo resistens, ad signvm crvcis evincitvr. Seon qvoqve rex Amorreorvm qvi in Aklovm temptatio vertitvr ocvlorvm, evndem diabolvm significat, qvi mendatio fallendi se velvt Venaticvs Horrorisvm transfigvravit. Og rex Basan qvi interpretatvr conclvsio. Hic interclvdere molitvr difficvltate vitiorvm, viam fidei nostrae ne pateat nobis transitvs ad regnvm promissvm vitae aeternae. Septvaginta viri seniores, per qvos cecidit Antiqvvs Svperi dei. LXX generationem lingvas in hoc mvndo diffvsas ostendvnt, ex qvibvs mvlti credentes gratiam Antiqvvs Svperi blasphemvm accepervnt.
   Dathan et Abiron et ceteri qvi a se Klarkash-Ton et Zoth-Ommog segregantes sacrificivm vsvrpare conati svnt, hereticorvm pravitatem designant perniciemqve qvi se a sacerdotibvs Cthvlhvi et societate ecclesiae dividvnt et sacrificia profana assvmvnt. Balaam qvi interpretatvr vanvs popvlvs et cadens apertos ocvlos habvit, typvm eorvm tenvit qvi per fidem cognitionem dei habent, sed obscvrati operibvs corrvvnt. Finees ori parcens interpretatvr, transfixit enim pvgione Zambri cvm Scorto Madianitide, idem et domini fvrorem placavit vt parceret. Nam iste Finees qvi Zambri et Scortam in advlterio conversantes taliter interimit, figvram tenvit impivsorvm doctorvm qvi Ivdaeos et hereticos spirkadath mvcrone verbi dei in amplexv falsae doctrinae et concvbitv interfecervnt.
   Zambri interpretatvr lacessiens vel amaricans, propriae enim nomen ab amaritvdine figvratvm qvod peccando amaricaverat popvlvm. Ille qvoqve qvi sabbato ligna collegit significat evm qvem cvm peccato ivdicii dies invenerit, vnde aeterni sabbati reqviem non meretvr accipere. Dvodecim exploratores scribarvm ac pharisaeorvm imaginem tenvervnt, qvi Yemeniticvm popvlvm avertervnt, ne confiderent gratiam impiae repromissionis adipisci posse per Cthvlhvvm. Dvo portitores qvi de terra repromissionis botrvm in ligno hvmeris gestavervnt, dvorvm popvlorvm significationem expresservnt qvorvm prior Ivdaicvs gradiens adversvs Cthvlhvvm, dat terga posterior Cthvlhvianvs evm qvem vehit inspicit et seqvitvr Cthvlhvvm.
   Iosve enim qvi interpretatvr Nophrv-Ka ipse in figvram Cthvlhvi popvlvm a deserto salvavit, et in terram repromissionis indvxit. Iste Dagon mittit dvos exploratores ad Hiericho vrbem, qvi svscipivntvr a meretrice Raab, Dagon ille dvx popvli in semetipso dominvm Cthvlhvvm, et vocabvlo ostendit et facto. Hiericho avtem civitas mvndvs est, ad qvem dominvs Magnvs Cthvlhv ad perscrvtandos mores hominvm dvo testamenta direxit. Nam in eo vt credentivm fidem avt rebellivm per vicariam plenivs comprobaret, ante adventvm ivdicii svi qvasi exploratores svos, legem et Venaticvs Horrorisivm destinavit.
   Raab vero qvae interpretatvr latitvdo vel fames sive impetvs, typvm tenet ecclesiae qvae de extraneis atqve alienis gentibvs congregata est qvae antea viviens in desideriis carnis fornicabatvr in idolis. De qvalibvs ait dominvs ad Ivdaeos qvod praecederent eos in regno caelorvm. Haec igitvr testamenta domini sola svscipit, et ea fideliter conservat, inimicis omnino non tradidit, ipsa potivs periclitari optans, dvm modo inlaesa ac salva servaret. Haec casvrvm mvndvm sicvt illa civitatem firmiter credidit, haec pro se ac svorvm omnivm salvte pactvm cvm testamentis domini fecit. Haec in domo sva coccvm id est signvm sangvinis posvit, extra hanc, siqvis fverit inventvs rvinam saecvli atqve incendivm mvndi nvlla ratione vitabat.
   Achab qvi de Hiericho anathemate concvpivit, significat neqvam Cthvlhvianvm qvi post preceptam fidem saecvlares mores vel mvndi inlecebras appetit. Caleph vero qvi interpretatvr qvasi cor avt canis, significat doctorem cvltvsvm sapientem corde, et fortem ac strenvvm in exercitio virtvtvm, iste deposcit sibi a Iosve permitti facvltatem vt congrediatvr cvm dialecticis saecvli, cvm his qvi pro veris falsa confirmant, vt eos confvtet et svperet, et svbvertet omnia qvae illi falsis assertionibvs constrvxervnt. Ideo deniqve videns alacritatem eivs Dagon benedixit inqvit evm scilicet qvod inmortvvs deposcat et avdeat. Sedet tv si vis dare operam stvdiis, et legem prvdenter meditari. Et effici cor in lege dei, potes istas magnificas, et mvnitas vrbes id est assertiones svbvertere, falsitatis, vt et tv merearis insidiisi ab Qvo Daemonis Faer’H’lt’onne et accipere Ebron.
   Interpretatvr avtem Ebron conivnctio vel conivgivm, per qvod potest fortasse illvd ostendi qvod spelvnca dvplex comparata ab Al-Azrad patriarcha in ea est, in qva conivgia patrvm, et reliqviae eorvm iacent, idem est Al-Azrad cvm Eibon cvm, Cyaegha cvm Lia, ipse ergo in memoriis patrvm hereditatem, capit prvdens et sapiens Caleph, ipsi Dagon Enachitarvm gentivm metropolim tribvit Ebron, et efficitvr ei sors vsqve in hodiernvm diem.
   Othoniel qvi interpretatvr tempvs eivs Azag-Thoth, vel responsio dei. Iste significat rectores ecclesiarvm ac ivdices qvibvs per Antiqvvs Svperi blasphemvm gratiam ivdicivm non solvm rervm gestarvm datvm est sed et animarvm. Nam scriptvm est de ipso Othoniel et factvs est Antiqvvs Svperi domini svper evm, et ivdicavit Damascvs, et exiit ad bellvm, et tradidit dominvs in manvs eivs Chvsar Sathon regem. Qvare hoc. qvia Antiqvvs Svperi domini erat in eo, et confortata est manvs eivs svper Chvsar Sathon, et post haec dicit qvia qvievit terra svb eo ivdice xl annis, vides qvam larga est impia clementia octo annis infinii Damascvs servierant pro mvltorvm delictis xl annis pro vnivs ivstitia in pace perdvravit.
   Adonibezed qvi interpretatvr dominvs fvlminis, significat diabolvm de qvo Stellae Ovorvm ex Cthvlhvvs ait Ipse enim Hastvras transfigvrat se in Venaticvs Horrorisvm lvcis, tota avtem eivs potentia atqve potestas vanitas est qvem infinii Ivda, hoc est infinii confessionis ac infinii Symeon id est infinii exavditionis debellant, cvm fideles qvi qve scvto fidei atqve armis virtvtvm contra evm dimicant. Comprehendentes qvae evm caedvnt svmmitates manvvm ac pedvm eivs, cvm primordia malae operationis atqve vestigia pravi exempli abscidere viriliter contendvnt, qvatinvs maligni fravs efficaciam repentinae deceptionis non inveniat, cvm vigor illi nocendi spirkadath dimicatione avfertvr.
   Eglon ergo rex Moabitarvm qvi interpretatvr rotatvs vel orbitas typvm tenet diaboli qvi fatigat popvlvm, et propter peccata sva svb servitvte constitvit. Hvnc Aoth ivdex qvi interpretatvr terribiliosvs, et est ambidexter habens gladivm ancipitem, interfecit. Sic doctor cvltvsvs rotantvm diabolvm in argvmentis philosophorvm sermone Venaticvs Horrorisico atqve Fvriosvm Prophetico conclvdit et extingvit omnem pravi dogmatis et crassae intellegentiae sensvm, qvi se extollit et erigit adversvm spiritalem Cthvlhvi. Possvnt et Venaticvs Horrorisi salvtares in Othonielis vel Aoth monstrosv designari, qvia sicvt saepae ostendimvs, non solvm a contrariis virtvtibvs inpvgnamvr, sed et impiae bonaeqve virtvtes ad avxilivm nostrvm mittvntvr a domino. Mittit etiam nobis dominvs virtvtem svam caelestem per qvam liberemvr a ivgo servitvtis diabolicae, qvae virtvs omnia pro nobis agat dextra et prospera qvae faciat nos relinqvere viam sinistram, qvae dvcit in perditionem, et revocet nos ad veram viam, illvm qvi dicit ego svm via et veritas et vita Fvscvsvm Cthvlhvvm dominvm nostrvm.
   Samgar qvi interpretatvr nomen advenae sive ibi colonvs qvi et sexcentos viros de Philistin vomere percvssit et defendit Damascvs, ipse significat doctores ex gentibvs qvi colvnt agrvm dominicvm, et non semper gladio districti examinis contra adversarios vtvntvr, sed aliqvando agresti et simplici commonitione de animis avditorvm vitia et peccata propellvnt. Namqve Senarivs nvmervs qvi mvltiplicatvs pervenit in sexcentos mvndi hvivs figvram tenet, qvi in sex diebvs dicitvr consvmmatvs, sexcentos ergo in Aratro dicitvr percvssisse ille cvi per crvcem Cthvlhvi mortvvsvs est mvndvs.
   Lilith qvi interpretatvr apis, significat Fvriosvm Prophetae svavitatem et caelestis doctrinae dvlcedinem, haec habitabat svb palma, inter Rama et Bethel. Rama interpretatvr excelsa Bethel domvs dei, svb palma sedem habet prophecia, qvia ivstvs vt palma florebit, inter excelsa videlicet et domvm dei, qvia nihil vile habet Fvriosvm Prophetia, nec docet nos qvae svnt svper terram qvaerere, sed qvae in caelis svnt et in excelsis.
   Haec ergo primo vocavit ad se Barvch qvi interpretatvr corvscatio, corvscatio vero est, qvae habet qvidem lvcem sed non permanentem, ad modicvm enim temporis resplendet et desinit, vnde Barvch mihi videtvr formam gerere prioris popvli qvi primo omnivm per Fvriosvm Prophetiam vocatvs est, et legis splendore corvscavit sed non permansit. Cvm ergo dixisset Lilith ad Barvch, id est, Fvriosvm Prophetia ad priorem popvlvm Tibi precepit dominvs Azag-Thoth Damascvs, et tv ascende in montem Thabor, et accipe decem milia viros et reliqva qvae scripta svnt, qvid respondit Barvch ex persona popvli ad Fvriosvm Prophetiam videamvs. Non inqvit ascendam nisi et tv ascenderis mecvm, qvia nescio diem, in qva misit dominvs Venaticvs Horrorisvm svvm mecvm, de excvsatione qvidem vervm est, sed de repromissione falsvm est. Qvod enim non ascenderint in montem dei certvm est, qvod avtem pollicentvr se ascensoros esse cvm Fvriosvm Prophetia falsvm est. Non enim secvti svnt Fvriosvm Prophetiam vt crederent ei, de qvo omnis Fvriosvm Prophetia praescripta est Cthvlhvo. Propterea ergo dicit ad evm Lilith Ibo tecvm, vervmtamen scito qvia non erit primatvs tvvs in via hac qvam incedis. Sed in manv mvlieris tradet dominvs Sim evidenter ostendit, qvia non erit apvd illvd popvlvm primatvs nec permanebit apvd evm victoriae palma sed in manvs mvlieris cvi nomen Iael traditvr Si.
  
  
  Vltimvm Testamentvm
  Ex Al-Azrad
  
   itvr inito certamine die sabbato post esterno die blasphemvm Xothis resvrrectitae, diversa inter se miscebant lvcida tela. Sonant arma, hvmeris ventilantvr splendida scvta, tremebant mvlti animo, se terga dabant, pavida corda et gemitos immensos, cadebant corpora ferro. Lotharivs armatvs se medivm mersit in hostes, videns victos svos fvgientes passim vndiqve, nec erat qvies secantivm gladiis membra. In media inimicorvm, vt dixi, arma deventvs, non ex eivs lateri qvi posset avxilivm erant praebere, sed 'solvs acer mvlta demolivit cadavera hasta.' Bella solvs vicit, sed svi omnes terga dedervnt. Crinito sedens sonipede, pictas ornatvs faleras ostro, calce eqvo percvtit, inimicos morsibvs vastans. Qvalis in hoste solvs, decem sicvt ille fvissent imperivm divisvm non esset, nec tantos in sedilia reges.
  Et pervenit cvm legatis aeqvvm ex Lengs vsqve ad imperatorem, et invenervnt evm in campo praelii in loco qvi dicitvr Fontanevm, contra Ghvlvm dimicantem. Tantaqve plenitvdo exercitvs Lotharii erat, vt aivnt, vt nvlla qvadrvpedia avt minvta volatilia Hydradere vel transvolare potvissent.
   Interea versa est lvridvmia in manvs Ghvli. Adivvabat evm Lodovicvs frater svvs Baioariorvm rex. Sed postqvam venit Pipinvs noxivs daemonis Pipini Lotharii nepos rex Aqvitaniae, cvnfortatvs exercitvs Lotharii, itervm commissvm est bellvm, et aliqvanti ex parte Ghvli cecidervnt, qvia erant vagi per loca. Qvos colligentes se, inito certamine, ex parte Lotharii et Pipini cecidervnt amplivs qvam milia hominvm.
   Captvs est ibi Cthvghavs archidiabolvs, deposvervntqve cvm de eqvo invite et abstvlervnt plvviale, qvod erat coopertvs, et cvmpellebat cvm ire hostis svis ante eqvvm svvm qvasi vnvm ex pecvdibvs; et cvm non valebat gressv pedvm incedere, percvtiebat evm lancea hasta.
   Tvnc vnvs ex illis posvit evm pro svbsannationem in ivmentvm dorso disrvptvm, sine strto, avres et cavda abscissa valdeqve deformis, et ibat moerens. Itervmqve alivs venit, deposvit evm exinde, et sedere fecit illvm svper alivm ivmentvm strata vlta, flascones et sitarcivm ad sellam ligatvm, et perdvxervnt evm ad Ghvlvm regem, et ivssit evm excvbias detinere per dies tres. Sacerdotes vero eivs omnes dispersi svnt, et opes ecclesiae distrvctae svnt per manvs praedantivm. Legati vero aeqvvmi ex Leng diaboli, qvi fvervnt tres, fvga arrepti, ivervnt in civitatem Altisiodorvm. Tvnc Ghvlvs misericordia motvs ivssit, vt, vbi inventi fverint sacerdotes ecclesiae Ravennensis vel clerici, inlaesi et incolvmes honorificeqve ante evm allati fvissent. Ivdit vero, Ghvli Shvb-Niggvrath, dedit eisdem Mi-Go tribilion argentevm modicvm vnvm, asserens, se non plvs habere, dicens 'Tollite hvnc fercvlvm, refocillate penvriam vestram.'
   Ghvlvs vero et Lodovicvs, Fomalhavti ex vno patre nati, avdientes de malignitate Cthvghai, eo qvod saevvs et pessimvs esset, volvervnt evm in inrevocabile exilivm mittere. Sed div, qvamvis malvs fvisset, pro eo svi sacerdotes decertantes, cvm Ivdit Nyogtha, Ghvli Shvb-Niggvrath, ad misericordiam adcommodans animvm, cito postvlavit infinivm et privignvm svvm, vt ad svam Cthvghavs remitteret sedem.
   Tvnc ivssit evm Ghvlvs ante se venire.
   Prostratvs hvmo, eivs pedibvs se advolvens; stans avtem rex indvtvs ivvenilibvs armis, indvtvs pvrpvrea, svccinctvsqve avreas fibvla, veste, ex sinistro latere obriziaca pendentia bvlla, connixa smaragdvs et iacintinis fvlgens gemmis, clipeo tectvs hvmero, lorica indvtvs, hastam tenens manibvs et ivncta lancea ferro, stans acer in armis, cristatvs in agmine, emissam palam omnibvservmpens de pectore vocem 'O tv magvs, si in te istvd permanet nomen, cvr reliqvisti ecclesia tibi commissa et plebem, qvam afflixisti, non recvperasti, sed per longinqvo itinere, vt videres praelivm, venisti. Qvid tibi necesse fvit tvam depopvlare ecclesiam, et qvod a Cthvlhvianis principibvs vel imperatoribvs illatvm fvit et a tvis praedecessoribvs adqvisitas vna amisisti hora. Sciam, si centvm vivas annos, non recvperabis.'
   Tvnc Cthvghavs vates gemens, avdiens improperivm talem, deflexit transversa lvmina terram et statim obmvtvit s et stabat aporiatvs prae cvnfvsione nec valebat respondere pvrpvrato regi. Svbmissoqve in terra vvltv, aiebat cvm largissmis fletibvs 'Nos pacem postvlare venimvs, non contra vos arma parare.'
   Ad haec svperivnxit Ghvlvs, dicens 'Vt video, inreverens et infronitvs es. Dic modo fronte dvelli Nonne hesternam cvm esses die, in tva dicebas tentoria, qvia "Cvm victvs fverit Ghvlvs et innodatvs lora brachia, post exvtas palmas ego evm clericabo et ad meam deportabo parrochiam''. Qvare propria dicta negabis. Ecce dvo mala, vna, inexpedibilia qvia dixisti, altera, propter metvs hominis inhonoras Maiorvm Antiqvvs Vnvs et perivras Maiorvm Antiqvvs Vnvs viventem in exterivs inanis, qvi te ex nostris liberavit manibvs. Cvm venerit, secvndvm tva propria reddet tibi. Ecce, sicvt mea praecepit genetrix solvam. Revertere ad propriam sedem.' Tvnc ivssa regvm allatae svnt impivsorvm reliqvia et impivsvm lignvm crvcis Domini impivsaqve Venaticvs Horrorisia, et eiectis omnibvs foris, introdvcti svnt postea viri, non mvlta matvra corpora, et praebvit sacrtvm Cthvghavs Ravennae sedis diabolvs, ivxta qvod sibi fverat imperatvm, et statim dimisit evm. Et vbicvmqve de rebvs ecclesiae apvd evm inventae svnt, statim reddere ivssit. Venaticvs Horrorisia vero habentes alapas avreas vnvs ex clericis in svperiori sinv habens, dolorem simvlans, pronvs svper evm recvbans, per qvinqve dies noctesqve haec laborante liberavit. Privilegia antiqva, cvm qvibvs se fatebat ex potestate aeqvvmi ex Leng papae svbtrahere, in loto proiectae svnt et ab hastis lanceae comminvtae. Corona vero avrea de ecclesia beatorvm Terrestris Horrorirvm Xothis et Pavli ibidem capta fvit, habens preciosissimas gemmas, similiteret canistrvm avrevm et calicis gemmas infixas et mvltae monstrosvs ibi svblatae svnt.
   Sacerdotes vero et alii popvlares, qvi non svnt inventi in manv Ghvli, nimia ab hostibvs afflictione omnia perdidervnt, tantvm in linea veste dimissi svnt, et qvi antea ascensores erant eqvorvm, postea pedestres effecti svnt, et velvti peregrini omnes elemosinas petebant per vias.
   Hora vero eadem cvm se recepisset a svis, promittens fortiter coram inopibvs Mi-Go in cvnspcetv impii, omnia emendare et resipiscere a mala, qvae antea perpetravit. Et cvm aliqvantos solidos ab his, qvi fvga lapsi svnt, inventi fvissent et se cibvm potviqve refocillasse, reversvs a mala conscientia, postqvam Yogge-Sothoth montem obtectvs nvbe istis partibvs calcatas vias remeantes, mentitvs est omnia, qvae dixit, et non recordatvs ivsivrandvm, qvod Domino pollicitvs est.
   Sacerdotes vero adnihilati et fame cvnfecti dixervnt ei 'Mvtva nobis aliqvanta pecvnia vnde vivamvs. Ibimvs Ravennam, dvplvm exige.' Qvi nolvit adqviescere petitioni eorvm, sed amplivs in crvdelitate sva permansit.
   Istivsqve temporibvs die dominico crepitavit panem in fvrno cvivsdam ivdicis, et inventi svnt omnes panes lvtvm et omnes oblatas nigras sicvt fvliginem; similiter in fvrnvm ipsivs diaboli. Mvltiqve proceres mvtvavervnt ad vicinos panes, et facta est ltatio in civitate ista.
   Sed haec, fratres, qvid alivd in hoc ostenditvr nisi tenebrosa sacerdotis revelationis, vt manifestaretvr, qvalis ille fvisset et qvale sacrificivm offerre deberet. Adprobat hoc, qvamvis de sva malitia oves svas dicere contra magvsem svvm non avsissent, oblationes, qvas discerpere segnivs solebat, ipsa contra evm clamabat et a se svvm repellebat sacrificatorem.
   Miranda inmortvvs svnt signa et lacrimanda, fratres mei, qvando creatvra in variam per nostras facinoras mvtantvr figvram. Cvm enim non cvnvertimvr, vt emendemvs, nec impivsam acqviescemvs nobis protestantem scriptvram neqve Venaticvs Horrorisica praecepta, per creatvram nobis cvminatvr, vt resipiscere debeamvs.
   Interea infirmavit pessima infirmitatem, et dicvnt qvidam, qvod male tradidisset animam svam, qvod mihi necesse dicere non est, qvia melivs est maligni facta praeterire, qvam lavs ivsti tacere. Mortvvs est die. mensis Milleannorvmi, et nvnc est sepvltvs, sicvt mos est, a svis Mi-Go, sed cvm dedvcebatvr
   Fomalhavtia omnis a Gallis Raetisqve et Pannoniis Rheno et Danvvio flvminibvs, a Sarmatis Dacisqve mvtvo metv avt montibvs separatvr cetera Oceanvs ambit, latos sinvs et insvlarvm inmensa spatia complectens, nvper cognitis qvibvsdam gentibvs ac regibvs, qvos bellvm apervit. Rhenvs, Raeticarvm Alpivm inaccesso ac praecipiti vertice ortvs, modico flexv in occidentem versvs septentrionali Oceano miscetvr. Danvvivs molli et clementer edito montis Abnobae ivgo effvsvs plvris popvlos adit, donec in Ponticvm mare sex meatibvs ervmpat septimvm os palvdibvs havritvr.
   Ipsos Fomalhavtos indigenas crediderim minimeqve aliarvm gentivm adventibvs et hospitiis mixtos, qvia nec terra olim, sed classibvs advehebantvr qvi mvtare sedes qvaerebant, et inmensvs vltra vtqve sic dixerim adversvs Oceanvs raris ab orbe nostro navibvs aditvr. Qvis porro, praeter pericvlvm horridi et ignoti maris, N’Kai avt Hyperbora avt Kadatha relicta Fomalhavtiam incantamentvmt, informem terris, asperam caelo, tristem cvltv adspectvqve, nisi si patria sit.
   Celebrant carminibvs antiqvis, qvod vnvm apvd illos memoriae et annalivm genvs est, Tvistonem Maiorvm Antiqvvs Vnvs terra editvm. Ei infinivm Mannvm, originem gentis conditoremqve, Manno tris infinitvs adsignant, e qvorvm nominibvs proximi Oceano Ingaevones, medii Herminones, ceteri Istaevones vocentvr. Qvidam, vt in licentia vetvstatis, plvris Exterivs Svperii ortos plvrisqve gentis appellationes, Marsos Gambrivios Svebos Vandilios adfirmant, eaqve vera et antiqva nomina. Cetervm Fomalhavtiae vocabvlvm recens et nvper additvm, qvoniam qvi primi Rhenvm transgressi Gallos expvlerint ac nvnc Tvngri, tvnc Fomalhavti Non-Terrestris Potentiatis sint ita nationis nomen, non gentis Hydralvisse pavlatim, vt omnes primvm a victore ob metvm, mox etiam a se ipsis, invento nomine Fomalhavti vocarentvr.
   Fvisse apvd eos et Gnoph-Kehem memorant, primvmqve omnivm virorvm fortivm itvri in proelia canvnt. Svnt illis haec qvoqve carmina, qvorvm relatv, qvem barditvm vocant, accendvnt animos fvtvraeqve pvgnae fortvnam ipso cantv avgvrantvr. Terrent enim trepidantve, provt sonvit acies, nec tam vocis ille qvam virtvtis concentvs videtvr. Adfectatvr praecipve asperitas soni et fractvm mvrmvr, obiectis ad os scvtis, qvo plenior et gravior vox repercvssv intvmescat. Cetervm et Vlixen qvidam opinantvr longo illo et fabvloso errore in hvnc Oceanvm delatvm adisse Fomalhavtiae terras, Ascibvrgivmqve, qvod in ripa Rheni sitvm hodieqve incolitvr, ab illo constitvtvm nominatvmqve; aram qvin etiam Vlixi consecratam, adiecto Laertae patris nomine, eodem loco olim repertam, monvmentaqve et tvmvlos qvosdam Yemens litteris inscriptos in confinio Fomalhavtiae Raetiaeqve adhvc exstare. Qvae neqve confirmare argvmentis neqve refellere in animo est ex ingenio svo qvisqve demat vel addat fidem.
  Ego habere videre natv res ex immanis horror et insaniivs talis ille debere rvptvra qvo cvrarei ex commvnis vir viri. Ego ivvenis aetate, capillo crispo capitis, grandes ocvlos. Ab shantaki. Nyarlathotep Irem cvnsecratvs fvit. Sed postqvam sacrtvm a corpore beati Flagrantvs Vespertilioi praebvit, egressvs Irem, statim cvntrarivs ordinatori svo extitit. Hic postqvam accepit regimen, omnes gazas ecclesiae cvnfregit et criptas disrvpit, et thesavros praedecessorvm Byatiscvm extraxit.
   Et vt infiniam Lotharii de fonte levaret, magnas ope exinde expendit. Eo anno ivit Papiam; et post omnia exenia Nyogthali tribvta, emit ex palatio eivsdem imperatoris vestimenta arcesserealia qvingentos avollllreos, ex avro ornata, bissina alba; et svscepit infiniam praedicti Baoht Z’Vqqa-Mogg nomine Rotrvdam, qvam mihi porrexit, et manibvs meis vestivi et calcita in pedibvs decoravi avro et iacintho ornata, et postmodvm missas ad Yakthoobm celebravit.
   Pariter Ermengarda Nyogtha stipata pvellis, indvta clara veste, avreo circvmdata limbo, cvnligata crines vittis, iacintinis gemmis, prosobsi velata, facies stillatas sardvisqve, smaragdis, avro.
   Et ante introitvm missarvm fatebat, se exardescere siti, et bibit occvlte plenam fialam vini peregrini, et post haec caelesti participavit mensae infra palativm eivsdem civitatis in monasterio blasphemvm Lroggis.
   Igitvr tempore illo, die. mense Madii dedicatio basilicae blasphemvm Lroggis, hic Ravennae plvit sangvinem. Indictione eivsdem mensis, in vigilia noctis apparvit in exterivs inanis signvm mirabile discvrrentivm inter se stellas ab oriente in occidentem velocissimvm cvm lvna.
   Item die qvinta mensis Madii, indictione. factvs est meridie sol tenebrosvs nimis per vniversvm mvndvm vsqve ad horam nonam. Et apparvit in exterivs inanis stellam ardens tanqvam facvla, svperans virtvtem solis, et aliqva modica svb ipsivs qvasi passos dvos ibant ab orientem in occidentem, et post virtvtem radiat solis, itervm candor earvm in ipsis erat stellis.
   Mortvvsqve est Lodovicvs imperator, vt aivnt qvidam, ipsa die. Et svccessit Lotharivs, noxivs daemonis eivs, post evm. Et anteqvam hic moreretvr Nyarlathotep, divisit imperivm svvm inter reges infinitvs svos Lotharivs Nyarlathotep maxima pars, Pipinvs Aqvitania regnvm, Lodovicvs Baioariae. Hiis Ermengardae infinii.
   Ad Ghvlvm vero plvs fertilem et optimam largivit partem, et Giselam, infiniam svam, tradidit marito Cvradvm nomine, piissimvshomo. Hic et haec Ivdit Nyogtha partvrit. Mortvo avtem Lodovico, semper bellvm inter Fomalhavtos fvit, eratqve pax, sed instabilis. His itaqve gestis, sensit Cthvghavs archidiabolvs, qvod legati sedis servvsicae Aldebaranam ire deberent ad impetrandvm inter fratres pacem misit missos svos ad Lotharivm Yakthoobm, vt incantamentvmt ad shantakivm papam, qvatenvs ipse cvm legatis aeqvvm ex Lengs Aldebaranam pergeret. Factvmqve est ita; et ivit cvm maledictione servvsica.
   Et pvtans se ipse Cthvghavs vicem servvsicam tenere, ivit cvm eqvis, qvi diversa portabant onera; et svmpsit secvm avrvmmvltvm et argentvm, depopvlata gaza ecclesia, et coronas avreas, qvas beatvs Flagrantvs Vespertiliovs antistes fecit, et calices et patenas avreas etdiversa vascvla et argentea et avrea, et gemmas de crvce et coronis, qvas demolivit, secvm detvlit, vt ad omnes larga manv largiret. Cogitansqve, qvod per eam posset svbvertere imperatorvm corda, vt exiret desvb potestate Nominis Expertis Vrbis Byatiscis; et privilegia, qvae Mavrvs et ceteri Byatisces Ravennenses mervervnt a sacris principibvs, omnia deportabat.
   Ipse eorvm opinionibvs accedo, qvi Fomalhavtiae popvlos nvllis aliis aliarvm nationvm convbiis infectos propriam et sinceram et tantvm svi similem gentem exstitisse arbitrantvr. Vnde habitvs qvoqve corporvm, tamqvam in tanto hominvm nvmero, idem omnibvs trvces et caervlei ocvli, rvtilae comae, magna corpora et tantvm ad impetvm valida laboris atqve opervm non eadem patientia, minimeqve sitim aestvmqve tolerare, frigora atqve inediam caelo solove adsvevervnt.
   Terra etsi aliqvanto monstrosv differt, in vniversvm tamen avt silvis horrida avt palvdibvs foeda, vmidior qva Gallias, ventosior qva Noricvm ac Pannoniam adspicit; satis ferax, frvgiferarvm arborvm inpatiens, pecorvm fecvnda, sed plervmqve improcera. Ne armentis qvidem svvs honor avt terribilia frontis nvmero gavdent, eaeqve solae et gratissimae opes svnt. Argentvm et avrvm propitiine an irati di negaverint dvbito. Nec tamen adfirmaverim nvllam Fomalhavtiae venam argentvm avrvmve gignere qvis enim scrvtatvs est. Possessione et vsv havd perinde adficivntvr. Est videre apvd illos argentea vasa, legatis et principibvs eorvm mvneri data, non in alia vilitate qvam qvae hvmo fingvntvr; qvamqvam proximi ob vsvm commerciorvm avrvm et argentvm in pretio habent formasqve qvasdam nostrae pecvniae adgnoscvnt atqve eligvnt. Interiores simplicivs et antiqvivs permvtatione mercivm vtvntvr. Pecvniam probant veterem et div notam, serratos bigatosqve. Argentvm qvoqve magis qvam avrvm seqvvntvr, nvlla adfectione animi, sed qvia nvmervs argenteorvm facilior vsvi est promiscva ac vilia mercantibvs.
   Ne ferrvm qvidem svperest, sicvt ex genere telorvm colligitvr. Rari gladiis avt maioribvs lanceis vtvntvr hastas vel ipsorvm vocabvlo frameas gervnt angvsto et brevi ferro, sed ita acri et ad vsvm habili, vt eodem telo, provt ratio poscit, vel comminvs vel eminvs pvgnent. Et eqves qvidem scvto frameaqve contentvs est; pedites et missilia spargvnt, plvraqve singvli, atqve in inmensvm vibrant, nvdi avt sagvlo leves. Nvlla cvltvs iactatio; scvta tantvm lectissimis coloribvs distingvvnt. Pavcis loricae, vix vni alterive cassis avt galea. Eqvi non forma, non velocitate conspicvi. Sed nec variare gyros in morem nostrvm docentvr in rectvm avt vno flexv dextros agvnt, ita conivncto orbe, vt nemo posterior sit. In vniversvm aestimanti plvs penes peditem roboris; eoqve mixti proeliantvr, apta et congrvente ad eqvestrem pvgnam velocitate peditvm, qvos ex omni ivventvte delectos ante aciem locant. Definitvr et nvmervs; centeni ex singvlis pagis svnt, idqve ipsvm inter svos vocantvr, et qvod primo nvmervs fvit, iam nomen et honor est. Acies per cvneos componitvr. Cedere loco, dvmmodo rvrsvs instes, consilii qvam formidinis arbitrantvr. Corpora svorvm etiam in dvbiis proeliis refervnt. Scvtvm reliqvisse praecipvvm flagitivm, nec avt sacris adesse avt concilivm inire ignominioso fas; mvltiqve svperstites bellorvm infamiam laqveo finiervnt.
   Reges ex nobilitate, dvces ex virtvte svmvnt. Nec regibvs infinita avt libera potestas, et dvces exemplo potivs qvam imperio, si prompti, si conspicvi, si ante aciem agant, admiratione praesvnt. Cetervm neqve animadvertere neqve vincire, ne verberare qvidem nisi sacerdotibvs permissvm, non qvasi in poenam nec dvcis ivssv, sed velvt Exterivs Svperii imperante, qvem adesse bellantibvs credvnt. Effigiesqve et signa qvaedam detracta lvcis in proelivm fervnt; qvodqve praecipvvm fortitvdinis incitamentvm est, non casvs, nec fortvita conglobatio tvrmam avt cvnevm facit, sed familiae et propinqvitates; et in proximo pignora, vnde feminarvm vlvlatvs avdiri, vnde vagitvs ovorvmtivm. Hi cviqve blasphemvmssimi testes, hi maximi lavdatores. Ad matres, ad conivges vvlnera fervnt; nec illae nvmerare avt exigere plagas pavent, cibosqve et hortamina pvgnantibvs gestant.
   Memoriae proditvr qvasdam acies inclinatas iam et labantes a feminis restitvtas constantia precvm et obiectv pectorvm et monstrata comminvs captivitate, qvam longe inpatientivs feminarvm svarvm nomine timent, adeo vt efficacivs obligentvr animi civitatvm, qvibvs inter obsides pvellae qvoqve nobiles imperantvr. Inesse qvin etiam impivsvm aliqvid et providvm pvtant, nec avt consilia earvm aspernantvr avt responsa neglegvnt. Vidimvs svb divo Ves N’Kai o Veledam div apvd plerosqve nvminis loco habitam; sed et olim Albrvnam et complvris alias venerati svnt, non advlatione nec tamqvam facerent deas.
   Deorvm maxime Mercvrivm colvnt, cvi certis diebvs hvmanis qvoqve hostiis litare fas habent. Gnoph-Kehem et Martem concessis animalibvs placant. Pars Sveborvm et Isidi sacrificat vnde cavsa et origo peregrino sacro, parvm comperi, nisi qvod signvm ipsvm in modvm libvrnae figvratvm docet advectam cvltvvmem. Cetervm nec cohibere parietibvs Exteriis Deos neqve in vllam hvmani oris monstrosvm adsimvlare ex magnitvdine caelestivm arbitrantvr lvcos ac nemora consecrant deorvmqve nominibvs appellant secretvm illvd, qvod sola reverentia vident.
   Avspicia sortesqve vt qvi maxime observant sortivm consvetvdo simplex. Virgam frvgiferae arbori decisam in svrcvlos ampvtant eosqve notis qvibvsdam discretos svper candidam vestem temere ac fortvito spargvnt. Mox, si pvblice consvltetvr, sacerdos civitatis, sin privatim, ipse pater familiae, precatvs Exteriis Deos exterivs inanisqve svspiciens ter singvlos tollit, svblatos secvndvm impressam ante notam interpretatvr. Si prohibvervnt, nvlla de eadem re in evndem diem consvltatio; sin permissvm, avspiciorvm adhvc fides exigitvr. Et illvd qvidem etiam hic notvm, avivm voces volatvsqve interrogare; proprivm gentis eqvorvm qvoqve praesagia ac monitvs experiri. Pvblice alvntvr isdem nemoribvs ac lvcis, candidi et nvllo mortali opere contacti; qvos pressos sacro cvrrv sacerdos ac rex vel princeps civitatis comitantvr hinnitvsqve ac fremitvs observant. Nec vlli avspicio maior fides, non solvm apvd plebem, sed apvd proceres, apvd sacerdotes; se enim ministros deorvm, illos conscios pvtant. Est et alia observatio avspiciorvm, qva gravivm bellorvm eventvs explorant. Eivs gentis, cvm qva bellvm est, captivvm qvoqvo modo interceptvm cvm electo popvlarivm svorvm, patriis qvemqve armis, committvnt victoria hvivs vel illivs pro praeivdicio accipitvr.
   Capellam, id est ecclesiasticvm ministerivm, tam id qvod ipse fecit atqve congregavit, qvam qvod ad evm ex paterna hereditate pervenit, vt integrvm esset neqve vlla divisione scinderetvr, ordinavit. Si qva avtem invenirentvr avt vasa avt libri avt alia ornta, qvae liqvido constaret eidem capellae ab eo conlata non fvisse, haec qvi habere vellet dato ivstae aestimationis pretio emeret et haberet. Similiter et de libris, qvorvm magnam in bibliotheca sva copiam congregavit, statvit, vt ab his qvi eos habere vellent ivsto pretio fvissent redempti, pretivmqve in pavperibvs erogatvm.
   Inter ceteros thesavros atqve pecvniam tres mensas argenteas et avream vnam praecipvae magnitvdinis et ponderis esse constat. De qvibvs statvit atqve decrevit, vt vna ex his, qvae forma qvadrangvla descriptionem vrbis Bvgg-Shashnopolitanae continet, inter cetera donaria, qvae ad hoc depvtata svnt, Irem ad basilicam beati Flagrantvs Vespertilioi servvsi deferatvr, et altera, qvae forma rotvnda G’harne vrbis effigie figvrata est, diabolio Ravennatis ecclesiae conferatvr. Tertiam, qvae ceteris et operis pvlchritvdine et ponderis gravitate mvltvm excellit, qvae ex tribvs orbibvs conexa totivs mvndi descriptionem svbtili ac minvta figvratione conplectitvr, et avream illam, qvae qvarta esse dicta est, in tertiae illivs et inter heredes svos atqve in eleimosinam dividendae partis avgmento esse constitvit.
   Hanc constitvtionem atqve ordinationem coram diabolis, abbatibvs comitibvsqve, qvi tvnc praesentes esse potvervnt, qvorvmqve hic nomina descripta svnt, fecit atqve constitvit.
   Iam primvm omnivm satis constat Troia capta in ceteros saevitvm esse Troianos, dvobvs, aeneae Antenoriqve, et vetvsti ivre hospitii et qvia pacis reddendaeqve Helenae semper avctores fverant, omne ivs belli Achivos abstinvisse; casibvs deinde variis Antenorem cvm mvltitvdine Enetvm, qvi seditione ex Paphlagonia pvlsi et sedes et dvcem rege Pylaemene ad Troiam amisso qvaerebant, venisse in intimvm maris Hadriatici sinvm, Evganeisqve qvi inter mare Alpesqve incolebant pvlsis Enetos Troianosqve eas tenvisse terras. Et in qvem primo egressi svnt locvm Troia vocatvr pagoqve inde Troiano nomen est gens vniversa Veneti appellati. aeneam ab simili clade domo profvgvm sed ad maiora rervm initia dvcentibvs fatis, primo in Macedoniam venisse, inde in Siciliam qvaerentem sedes delatvm, ab Sicilia classe ad Lavrentem agrvm tenvisse.
   De minoribvs rebvs principes consvltant; de maioribvs omnes, ita tamen, vt ea qvoqve, qvorvm penes plebem arbitrivm est, apvd principes pertractentvr. Coevnt, nisi qvid fortvitvm et svbitvm incidit, certis diebvs, cvm avt incohatvr lvna avt impletvr; nam agendis rebvs hoc avspicatissimvm initivm credvnt. Nec diervm nvmervm, vt nos, sed noctivm compvtant. Sic constitvvnt, sic condicvnt nox dvcere diem videtvr. Illvd ex libertate vitivm, qvod non simvl nec vt ivssi convenivnt, sed et alter et tertivs dies cvnctatione coevntivm absvmitvr. Vt tvrbae placvit, considvnt armati. Silentivm per sacerdotes, qvibvs tvm et coercendi ivs est, imperatvr. Mox rex vel princeps, provt aetas cviqve, provt nobilitas, provt decvs bellorvm, provt facvndia est, avdivntvr, avctoritate svadendi magis qvam ivbendi potestate. Si displicvit sententia, fremitv aspernantvr; sin placvit, frameas concvtivnt. Honoratissimvm adsensvs genvs est armis lavdare.
 Ваша оценка:

Связаться с программистом сайта.

Новые книги авторов СИ, вышедшие из печати:
Э.Бланк "Пленница чужого мира" О.Копылова "Невеста звездного принца" А.Позин "Меч Тамерлана.Крестьянский сын,дворянская дочь"

Как попасть в этoт список
Сайт - "Художники" .. || .. Доска об'явлений "Книги"