Страхи, опасения, трудное прошлое, всё то, что ограничивает нас, из-за чего мы с боязнью смотрим в будущее - это они, наши драконы!
Но самый могущественный - это первый! Он так велик и силён, что мы знаем его имя!
Мы живем с ним рядом, мы знаем, как он выглядит, мы привыкли к его присутствию и знаем как не глядеть в глаза
Нашему страху, нашим опасениям!
И это годами!
Но человек, угнетаемый драконами, не свободен, потому что он не может стать самим собой.
Он не может быть счастлив, ибо не может стремиться к своей мечте!
Он должен о мечтах забыть, или отложить их на " когда-нибудь", потому что он борется с драконами, у него нет сил ни для того, чтобы быть самим собой, ни для мечты...
Труднее всего убить того первого ещё и по другой причине:
Потому что мы боимся перемен, под гнётом драконов мы научились с ними уживаться , и никто не желает перемен! Потому что перемены -это зло, перемены - это хаос - мы так думаем!
И предпочитаем жить в неизменной тирании драконов...
Но если мы решим побороться со своим страхом , поднять руку на дракона, нас тут же ожидает приятная неожиданность .
Половина силы дракона - это наш страх! Так что в тот момент, когда мы РЕШИЛИСЬ поднять руку на него, померяться с собственными проблемами... Они уже уменьшились! Дракон ослабел!
А когда мы начнем бой с драконом ?
Окажается, что наше окружение не стремится нам противодействовать, и сам факт, что мы отважно начали эту борьбу, заставляет окружающих избегать конфликта с нами!
Да, как мы приспособились когда-то к существованию дракона - так другие теперь будут приспосабливаться к НАШИМ потребностям, НАШИМ требованиям!
Дракон уже слаб...
Не требуется долгой, утомительной борьбы, достаточно только решить: " Да, я хочу справиться со своим страхом, я хочу изменить свою жизнь!"
Потом мы узнаем, как будут вести себя окружающие; как будут избегать столкновений, как адаптируются к нашим потребностям...
И мы уже знаем, как преодолевать этот страх перед изменениями, которые мы должны вызвать сами...
Вот почему следующие драконы, по сравнению с первым - это просто крысы...
Krzysztof Kwasiżur
LEGENDA O PIERWSZYM SMOKU
(tekst z 2008 roku, nie stracił na aktualności)
"Najtrudniej zabić pierwszego...".
Lęki, obawy, trudna przeszłość, wszystko to, co nas ogranicza, co powoduje, że z obawą patrzymy w przyszłość - to właśnie one; nasze smoki!
Ale najpotężniejszy jest ten pierwszy! Jest tak wielki i silny, że znamy jego nazwę!
Żyjemy przecież z nim przy boku, wiemy jak wygląda, przyzwyczailiśmy się do jego obecności i wiemy jak unikać spojrzenia mu w oczy...
Naszemu lękowi, naszym obawom!
Czasami przez lata!
Ale człowiek dręczony przez smoki nie jest wolny, bo nie jest sobą.
Nie może być szczęśliwy, bo nie może dążyć do spełnienia marzeń!
Musi o swoich marzeniach zapomnieć, lub je odłożyć na "może kiedyś", bo walczy ze smokami; bo nie ma siły na bycie sobą, na marzenia...
Najtrudniej tego pierwszego także zabić z innego powodu:
Bo boimy się zmian, przez cały czas tego ucisku smoków nauczyliśmy się z nimi żyć a nikt nie lubi zmian! Przecież zmiany są złe, zmiany to chaos - tak myślimy! I wolimy żyć w niezmiennej tyranii smoków...
Ale jeśli zdecydujemy się stawić czoła własnym lękom, podnieść rękę na smoka czeka nas przyjemna niespodzianka już na początku.
Połowa smoczej siły - to nasz strach! Więc w momencie, gdy ZDECYDUJEMY SIĘ podnieść rękę na niego; zmierzyć z własnymi problemami... one już są mniejsze! Smok jest słabszy!
A kiedy rozpoczniemy walkę ze smokiem?
Okazuje się, że nasze otoczenie nie dąży do konfrontacji z nami i sam fakt, że podjęliśmy walkę sama waleczna postawa sprawia, że to otoczenie unika starcia!
Tak, jak my dostosowaliśmy się kiedyś do istnienia smoka - tak inni teraz będą teraz dostosowywać się do NASZYCH potrzeb, NASZYCH wymagań!
Smok jest już słaby...
Nie potrzeba długiej, wyczerpującej walki, potrzeba tylko decyzji: "tak, chcę się zmierzyć z własnym lękiem, chcę zmienić swoje życie!".
Potem już wiemy, jak zachowa się otoczenie; jak będzie unikało starcia, jak dostosuje się do naszych potrzeb...
I potem już wiemy, jak przełamać ten lęk przed zmianami, które mamy sami wywołać...
Dlatego następne smoki, w porównaniu z tym pierwszym - to zaledwie szczury...