Кристиан Медард Мантойффель
Пейзаж по дороге к небытию

"Еще раз отважься, многажды оплаканная тень,
объявиться в полном свете дня. "
И. В. Гете, "Трилогия  страсти"

... странной была  дорога за моей спиной, я наблюдал,
как всё увиденное  исчезало  в пасти обрыва;
 я ничего не оставлял позади себя, как будто ничего
не влёк за собой из прошлого  в будущее.
Неузнаваемые идеи, дела, брошенные ветрам,
привычный звук мостовой под колесами ; 
дорога позади без тени, которая обычно растягивалась
 в сумерки, а ночью, как собака засыпала у ног.
Можно потерять счастье, богатство,  можно сжечь книги,
разувериться, что Бог все еще идет непознаваемым путём,
гордостью вознестись ,  тень бросить на землю.
Из пепла взлететь к небу,  можно  гнев подавить ,
можно поверить  Богу, что еще не потерял нас из очей своих,
но  нельзя существовать без собственной тени ...
Германия, Юра Швабска, 2003

Christian Medard Manteuffel
Krajobraz z drogi do nieistnienia 

"Raz jeszcze ważysz się, wielokroć opłakany cieniu,
Objawić w pełnym świetle dnia."
J. W. Goethe, "Trilogie der Leidenschaft"

...dziwna była ta droga za mną, którą mi oglądać przyszło,
wszak to, co widziałem, ginęło u przepaści brzegu;
nie zostawiałem nic za sobą, jakbym też niczego
nie wlókł za sobą od przeszłości w przyszłość. 
Nierozpoznawalne idee, sprawy porzucone wiatrom,
ledwie jak bruk pod kołami, do którego przywykłem;
droga za mną bez cienia, który rozciągał się zwykle
zmierzchem, a nocą, jak pies u nóg zasnął.
Można zgubić szczęście, majątek, można książki spalić,
nie czuć, że Bóg podąża jeszcze zawikłanym tropem,
dumą się unieść i cień rzucić na ziemię.
Z popiołów ku niebu ulecieć, można gniew oddalić,
można wierzyć Bogu, że jeszcze nie stracił nas z oczu,
lecz nie można istnieć bez własnego cienia...
Niemcy, Jura Szwabska, 2003