Көз ямьле дигән булалар, 
Яфрак кып-кызыл, имеш...
Нигә миңа мондый бәхет, 
Ник кирәк андый җимеш!?


Буш яланнар ятим калып, 
Тиргәнәләр, сүгенеп.
Эт эчәге генә үсә,
Әрсез, һаман үрелеп.

Кояшы юк, болыт үрчеп,
Аны беркөн урлаган.
Тик шәрә агач, оятсыз,
Тешсез килеш ыржайган.