|
|
||
|
Аднекуль цiха музыка гучыць, Фарбуе вечар вокны ў цёмны колер... Каторы дзень мой тэлефон маўчыць, Балюе цiшыня ў спусцелым доме. Званок раптоўны цемру скалануў, Я трубку з рычагоў сарваў iмклiва, Прыклаў да вуха... i гудкi пачуў, Iзноў мне сэрца сцiснула шчымлiва. Мне невядомы новы адрас твой. Цi вернешся - таксама таямнiца. Але дарэмна зорка-вечарнiца Бязмежны прапануе мне спакой. Я не хачу, каб, кажучы пра нас, Хто-небудзь ужываў мiнулы час. Няхай жа пыл кахання не кране. Вяртайся - не зачыненыя дзверы. Не пазбаўляй мяне апошняй веры. Я не хачу "бывай" сказаць вясне... 1997, травень, 18, нядзеля, 23:28 - чэрвень, 21, субота, 13:09 |
|