|
|
||
|
Цi трэба ведаць ёй, што я кахаю? А можа лепш нiчога не мяняць? Не ведаю адказу i чакаю. Не хочацца каханне забiваць Уласнымi рукамi. Бо дзесьцi ў сэрцы шчэ жыве надзея, Што можа i яна мяне знайсцi. I забываюся я раптам - дзе я, Сустрэўшы гэты позiрк... Свет прайсцi Забытымi шляхамi Гатовы я заўжды за ёю следам, каб кожны крок каханай зберагчы, Каб перашкодзiць з ёй сустрэцца бедам, Калi так дзiўна смех яе гучыць... Абраная багамi... 1997, верасень, 18, чацвер, 1:34 |
|