Лiцвiны
Самиздат: [Регистрация] [Найти] [Рейтинги] [Обсуждения] [Новинки] [Обзоры] [Помощь|Техвопросы]
|
|
||
 Наша Нiва, 13.7.1998, #13/110 | ||
|
|
||
Наша Нiва, 13.7.1998, #13/110 | ||
|
Версiя 1 Грамадзяне Княства Лiтоўскага - Раскiданыя лёсам па сьвеце, Пацярпелыя з жарту боскага, Быццам кулi на рыкашэце. Мы хлеб не па-людску скрышаны. Пазабытыя песьнi i казкi. На зямлi на сваёй быццам лiшнiя, У брыдоту ўтаптаныя краскi... Неба ў хмарах над нашай Радзiмаю I сьцягi над ёй сёньня чужыя. Толькi помнiм часы былыя, Як казалi калiсьцi - лiцвiны мы! 1997, кастрычнiк, 25, субота, 19:47 Версiя 2 (для "Нашай Нiвы") Грамадзяне Княства Лiтоўскага - Раскiданыя лёсам па сьвеце, Пацярпелыя з жарту боскага, Быццам кулi на рыкашэце. Быццам хлеб не па-людску скрышаны. Не пачуць сёньня песьнi i казкi. На зямлi на сваёй быццам лiшнiя, Як на ўзбочынах кволыя краскi... Неба ў хмарах над хворай Радзiмаю I сьцягi над ёй сёньня чужыя. Ды часы незабытыя тыя - Гонар маем. I помнiм - лiцвiны мы! 1998, лiпень |
|