|
|
||
|
Згаслыя вокны, чужыя твары... Ты - толькi мiф. Каб не з'ехаць з глузду. Рэдкiя кроплi цяпла на абшарах. Свецiцца ў небе застылы згустак. Дзесьцi мiж хмар - апошнiя зоркi. Заўтра iх здымуць адтуль - на продаж. Кава - без цукру, бо цукар - горкi. ...Наш свет - дасканалы. Быць iншым - не можа. 1998, студзень, 2, пятнiца, 18:30 |
|