|
|
||
|
Як даўно я не бачыў цябе... I не маю ў архiве Нi лiстоў тваiх, нi фотаздымкаў. I цябе не сустрэць у сне, Бо не бачу я сноў, Калi патрапляю да ночы ў абдымкi. Уявiць не магу нават твар. Застаецца малюнак Чамусьцi заўжды недакладным. Выключаю эфiрны гвалт. Цiшыня ахiнае I робiць жыццё больш прывабным. Як даўно я не бачыў цябе... Пра мяне ты цi помнiш? А, можа, мяне ўжо "не стала"? Ты нiчога нiколi мне не абяцала... Дык чаму ж Памятаю цябе? 1998, лiпень, 18, нядзеля, 22:18 |
|