|
|
||
|
Я спахапiўся ўчора, Адчуўшы, што недзе знiкла Маё адчуванне былое, Што пад тонкiм асфальтам Не глеба, а лёд пад нагамi. Я азiрнуўся навокал - I ўбачыў спрадвечна блакiтным Неба... Дык што ж такое Адбываецца з наваколлем? I чаму мне здаецца, што сталi Тыя льдзiнкi iзноў камянямi? На парослай iмхамi сцяне Я адказ на пытанне шукаю. Дык няўжо таму, што кахаю... I кахаюць мяне?... 1999, лiпень, 20, аўторак, 2:19 |
|