|
|
||
| ||
|
Калi згаладнелы ветразь Наесца нарэшце ветрам Спякотная млявасць лета Пакiне маю душу Я ўспомню свой сон пра дарогу Ў мясцiны забытыя богам Кудысьцi за чортавы рогi I перш чым пайсцi напiшу На шэрым кавалку паперы Якi прышпiлю на дзверы Цяпер непатрэбнай кватэры "Я болей тут не ляжу"... Ды толькi хто ў гэта паверыць... 1999, лiпень, 23, пятнiца, 1:54 |
|