|
|
||
|
...Што ж, год прамiнуў i растаў уначы... Чыркну для яго памiнальны пастскрыптум (цi рэквiем?)... Не, я не буду лiчыць Днi лепшыя, горшыя... Гэта ўжо звыкла, Канешне, ды толькi навошта? I так нам вядома, што год быў не лепшы, Дадам ад сябе, што ён быў i не горшы ...Прайшоў-праляцеў... не апошнi... не першы... Хоць быў, зразумела, у чымсьцi адметным, У нечым змянiўшы малюнак Сусвету... I вось пра ўсё гэта я крэмзаю вершы - Апошнiя ў гэтую кнiжку, дарэчы, Радкi ўсе аддаўшы пад словы, нарэшце, Пасеяўшы лiтары ў чыстае поле Старонак... Дапiсваю, думаю: што будзе потым? А будзе працяг - I сонца высока, i вечны не скончаны шлях... 1999, снежань - 2000, студзень |
|