|
|
||
|
Гляджу, як плавiцца паветра За шклом аўтобуса Над стужкаю праспекта, Над катлаванам ля Чырвонага касцёла, Пад небам, што глыбей любога мора, I да якога цягнуцца слупкi Тэрмометраў, зашкалiўшы за тры Дзесяткi рысак, што гатовыя кiпець... Падобна, што i сёння не паспець Схавацца ад спякоты мiж папер... Паволi ў небе вар'яцее звер... 2004, жнiвень - верасень, 23, чацвер, 23:34 |
|